نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

تقویت دستگاه تنفسی با گیاه پنیرک

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

به گزارش سایت organicfacts.net

گیاه پنیرک با نام علمی Malva sylvestris شناخته می‌شود و به طرق مختلفی مانند عرق، روغن، ژل، کرم و دمنوش پنیرک از آن استفاده می‌شود. پنیرک می‌تواند به تقویت دستگاه تنفسی، ترمیم سریع‌تر زخم، تقویت سیستم‌ایمنی بدن، جلوگیری از خارش پوستی ، جوانی و زیبایی پوست و درمان سردرد کمک کند. گل پنیرک برای سرفه‌های خشک و برونشیت بسیار مفید است.

گیاه پنیرک چیست؟

گیاه پنیرک با نام علمی گیاهی گل‌دار از جنس مالوا (Malva) است. این گیاه با گل‌های بنفش‌رنگ خود اغلب در دشت‌ها می‌روید و ارتفاع آن معمولا به حدود ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. پنیرک، بومیِ غرب اروپا است؛ اما در بخش‌هایی از مدیترانه و شمال آفریقا هم رشد می‌کند و به بیشتر کشورهای انگلیسی‌زبان وارد شده است.

عجیب‌ترین بخش گیاه پنیرک، مغز و دانه‌های آن است (که به‌خاطر شکل‌شان به پنیرک معروف شده‌اند). لُعاب (موسیلاژ) موجود در گیاه پنیرک ارزش دارویی زیادی دارد و در تهیه‌ی داروهای مختلف از آن استفاده می‌شود. مردم در قدیم گل پنیرک را نیز مصرف می‌کردند.

از گل و برگ‌های این گیاهِ منحصربه‌فرد برای اهداف دارویی استفاده می‌شود.

به‌عنوان‌مثال روغن به‌دست‌آمده از گیاه پنیرک می‌تواند تأثیر فوق‌العاده‌ای روی بدن داشته باشد. از برگ‌های این گیاه، چای تهیه می‌شود و دانه‌های آن نیز قابل‌خوردن است.

همچنین از برگ‌هایی که سالم هستند و دچار زنگار (نوعی بیماری در گیاهان) نیست، می‌توان به‌عنوان ضماد روی زخم‌ها استفاده کرد. این گیاه عناصر فعال زیادی دارد که برای سلامت انسان بسیار مفید است. در ادامه بیشتر با این خواص آشنا می‌شوید.

بیماری‌های تنفسی

اگر از احتقان سینه یا بیماری تنفسی رنج می‌برید، مصرف پنیرک پیشنهادی عالی برای شما است. پنیرک نه‌تنها با تمیز کردن مجاری تنفسی، سینه را صاف می‌کند، بلکه با ویژگی ضدالتهابی خود سبب تسکین سینه و غدد می‌شود. و به علت داشتن موسیلاژ خواص درمانی دارد که می‌تواند به مشکلات مخاط دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند. این گیاه حاوی مقدار زیادی از مواد مخاطی است که بافت ملتهب را با یک لایه محافظ پوشش می‌دهد.

همچنین به افزایش سلامتی و بهبودی سریع‌تر کمک می‌کند.

برای درمان سرفه

چای یا عرق تهیه شده از برگ‌ها یا گل‌های این گیاه می‌تواند برای درمان سرفه، زکام و خشن شدن صدا به کار رود. گل‌ها و برگ‌ها باید قبل از استفاده، به مدت چند ساعت در آب ولرم خیس بخورند.

برای حفظ خواص پزشکی این گیاه، نباید جوشانده شوند. امروزه، گل‌ها و عصاره خشک شده در بسیاری از مخلوط های چای تجاری و داروهای ضددرمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که برای تسکین سرفه در نظر گرفته شده است. و خلط آور می‌باشد.

دیگر خواص گیاه پنیرک

تسکین درد

یکی از رایج‌ترین کاربرد‌های گیاه پنیرک برای کاهش درد به‌خصوص در درمان‌های موضعی است. اگر زخم یا جراحتی در پوست خود دارید می‌توانید برگ پنیرک را به‌صورت ضماد روی محل موردنظر قرار دهید.

مواد شیمیایی موجود در برگ گیاه پنیرک، ‌که دارای ویتامین‌های بسیار زیادی است، نه‌تنها سبب بهبودی سریع‌تر می‌شود، بلکه مواد ضددرد خاصی را ترشح می‌کند که به کاهش درد و ناراحتی کمک خواهد کرد.
از خاصیت ضددرد گیاه پنیرک می‌توان برای دردهای داخلی و خارجی استفاده کرد. به‌خاطر همین ویژگی خاص، از پنیرک می‌توان به‌عنوان ماسک صورت یا درمان سردردهای موضعی استفاده کرد.

حفاظت از سیستم ایمنی

قرار دادن گیاه پنیرک بر روی زخم، از نفوذ عفونت‌های باکتریایی و سایر عوامل خارجی از طریق جراحت به بدن جلوگیری می‌کند و با این روش سیستم‌ایمنی را تقویت می‌کند. مصرف برگ، دانه‌ها و سایر بخش‌های گیاه پنیرک نیز به این امر کمک می‌کند.

فعالیت ضدالتهابی

برای تسکین نیش حشره، سوختگی‌های وسیع، آفتاب‌سوختگی یا خارش پوستی، استفاده از ژل یا پماد حاوی پنیرک می‌تواند در کاهش التهاب و وَرَم تأثیر زیادی داشته باشد و همزمان به ترمیم سریع‌تر آن ناحیه کمک‌ کند.

اگر از روغن پنیرک یا انواع پنیرک خوراکی استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را روی مفاصل یا مناطقی که درد دارد قرار دهید.

بر روی دستگاه گوارش

دمنوش پنیرک سبب درمان دلپیچه می‌شود و ضداسهال است . این دمنوش برای رفع تورم‌های روده‌ای و معده‌ای و یبوست به دلیل خواص ملینی آن مفید است. این دمنوش خلط آور بوده و استعمال جوشانده آن به صورت کمپرس گرم و حمام موجب رفع ناراحتی‌های بواسیر، بعضی تومورها، ورم پلک چشم و … می‌شود. بعضی افراد دچار ناراحتی‌هایی در قسمت کمر و مشکلات تحرک روده هستند.

چای گیاه پنیرک برای مادران شیرده

گفته می‌شود که چای از این گیاه به مادران شیرده کمک می‌کند تا شیر بیشتری تولید کنند. مالوا سیلوستریس نیز از آن به عنوان یک منبع غذا استفاده می‌کند. فقط زیاده‌روی نشود.

 بر روی دستگاه ادراری و تناسلی

دمنوش گل پنیرک دارای ویتامین وB وC فراوان می‌باشد، مقوی رحم و ادرار آور است و برای درمان بیماری‌های کلیه و مثانه مانند سوزش مجاری ادراری و عفونت مثانه بسیارمفید و موثر است.

تاثیر بر روی غدد

دمنوش پنیرک در سلامت کبد و پاک کردن آن موثر است.
برای درمان یرقان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اثرات ضدپیری

استفاده از پماد پنیرک می‌تواند تأثیرات چشمگیری روی بدن داشته باشد. در حقیقت اگر نگران افزایش سن‌تان هستید یا هر روز چین‌و‌چروک‌هایتان را جلوی آینه وارسی می‌کنید، از ژل یا کِرِم حاوی پنیرک استفاده کنید و پوست‌تان را جوان نگه دارید.

مشکلات خواب

بسیاری از افراد به‌سختی می‌خوابند. استفاده از روغن پنیرک یا نوشیدن یک فنجان چای پنیرک به آرامش ذهن و بدن‌تان کمک می‌کند. درنتیجه به‌راحتی به خوابی عمیق فرو می‌روید.

بر روی پوست

دمنوش پنیرک خاصیت نرم‌کنندگی پوست بدن را دارد و برای درمان جوش بسیار موثر است ، می‌توان این دمنوش را به صورت لوسیون برای نرم کردن پوست بدن به کار برد.

عوارض جانبی و تداخلات رایج پنیرک:

این گیاه سمی نیست و هیچ گزارشی از عوارض جانبی و یا تداخل با دیگر داروها برایش وجود ندارد.
این شامل هم گل‌ها و هم برگ‌ها می‌شود.
با این حال، دوزهای زیادش می‌توانند به عنوان ملین مورد استفاده قرار گیرند و موجب اسهال می‌شوند.
در برخی از مقالات زنان باردار یا شیرده توصیه می‌شود که از این گیاه اجتناب کنند، اما هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که تایید کند که آیا این گیاه ایمن است یا نباید در دوران بارداری استفاده شود.

اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد پنیرک وجود دارد تا بدانیم استفاده از آن بی‌خطر است یا خیر.

افرادی که سابقه آلرژی به گیاهان دارویی دارند باید در مصرف پنیرک احتیاط نمایند.

بیماران مبتلا به دیابت و یا افرادی که بدنشان به تغییرات قند خون حساسیت نشان می‌دهد، باید با توجه بیشتری این گیاه را مصرف نمایند، زیرا ممکن است سبب کاهش قندخون گردد.

قبل از مصرف این گیاه داروییِ قوی حتما با پزشک خود در رابطه با تداخل دارویی پنیرک و داروهای مصرفی در مدت بیماری، مشورت کنید.

طرز تهیه دمنوش گل پنیرک

یک قاشق غذاخوری، گل پنیرک را به همراه یک لیوان آب جوش داخل قوری بریزید و به مدت ده دقیقه آن را بر روی شعله غیرمستقیم قرار دهید و پس از صاف کردن با عسل یا نبات مخلوط کنید و میل نمایید . میزان مصرف آن یک فنجان در روز می‌باشد. و عرق آن نصف استکان.

 

 

منابع:

۱- organicfacts.net

۲- chetor.com

۳- namnak.com


*مطالب مرتبط:

_گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن
_گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_مصرف چه‌میزان چای سبز در روز برای سلامتی مفید است؟‌
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات اکالیپتوس برای سلامتی
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات سیاه دانه
_چرا باید صبح‌تان را با زنجبیل شروع کنید‌؟
_دارونامه؛ آشنایی با داروی فیتوکلد

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

معکوس کردن دیابت با این درمان موفقیت‌آمیز جدید؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, فرناز اخباری, اخبار پزشکی

 

به گزارش سایت سازمان بهداشت اروپا ( healtheuropa.eu ) که در تاریخ ۸ ژانویه ۲۰۲۰ منتشر شده است.

 

NHS پس از موفقیت در یک کارآزمایی بالینی دو ساله، در حال حاضر خود را برای اتخاذ یک برنامه درمانی جدید “دستیابی به موفقیت” برای دیابت نوع ۲، مورد استفاده قرار می‌دهد.

کارآزمایی بالینی حذف دیابت (DiRECT)، از دانشگاه نیوکاسل انگلستان، بسیاری از مفروضات ما درباره این بیماری را روشن کرده است. درسال دوم تحقیقات ثابت کرد که دیابت نوع ۲ برگشت‌پذیر است، به‌ویژه در بیمارانی که مدت زمان کمی به این بیماری مبتلا شده‌اند.

نحوه درمان:

برنامه درمانی شامل رژیم مایع دارای ۸۰۰ کالری است که بسته به اینکه چه مدت از ابتلا به دیابت نوع ۲  می‌گذرد. این دوره مانند یک نسخه برای کاهش کالری دریافتی است که در حال حاضر برای بسیاری از شرایط دیگر نتایج مثبتی نشان داده است.

نتایج آزمایش:

از بین کلیه افرادی که در آزمایش DIRECT شرکت می‌کردند، یک سوم در دو سال عاری از دیابت بودند. تقریباً در حدود سه چهارم کسانی که در یک سال در حال بهبودی بودند، ۲ سال دیگر نیز در بهبودی ماندند. علاوه بر این، گروهی که شروع به کاهش وزن سریع کردند، در سال دوم آزمایش کم‌تر از مشکلات پزشکی جدی برخوردار بودند.

مطالعات بیشتر در آزمایشات انجام شده توسط استادان مایک لی و روی تیلور از دانشگاه نیوکاسل نشان داد که دیابت نوع ۲ توسط لکه‌های چربی ایجاد می‌شود. این لکه‌های چربی که از کبد می‌آیند، به لوزالمعده که نزدیک کبد است می‌رسند و باعث خراب شدن کارایی آن برای تولید انسولین می‌شوند.

انسولین برای فرمان دادن به سلول‌های بدن لازم است تا بعد از خوردن کربوهیدرات‌ها یا وعده‌های غذایی شکر ، کربوهیدرات‌های اضافی موجود در بدن را جذب کند.

در آوریل ۲۰۲۰، NHS به دنبال موفقیت تحقیقات DiRECT آزمایشات با رژیم غذایی مایع را آغاز می‌کند.  در این مطالعه بیش از ۵۰۰۰ شرکت کننده وجود دارد که در این حالت می‌توانند آزمایش کنند که آیا این برنامه می‌تواند به نفع مردم باشد. اگر این رژیم جدید موفقیت‌آمیز باشد، باعث دستیابی به استاندارد جدید عمل و درمان برای بیماری مزمنی می‌شود که کیتوانست باعث عوارضی مانند  قطع عضو، کوری و عوارض قلبی برای ده‌ها سال باشد.

طبق گفته مرکز تحقیقات دیابت انگلیس، یک دهم افراد بالای ۴۰ سال در انگلیس مبتلا به دیابت نوع ۲ هستند.

کریس آسو، رئیس اجرایی دیابت انگلستان، گفت: « اگر به مردم در فهم درک خطر آن و چگونگی کاهش آن  کمک کنیم، می‌توان از ابتلا به دیابت نوع ۲ جلوگیری کرد. اگرچه در افراد مسن احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ بیش‌تراست ، اما شناختن خطر آن هرگز زود نیست، بنابراین می‌توانید تغییراتی را برای جلوگیری یا به تأخیر انداختن آن ایجاد کنید.»

منبع: healtheuropa.eu


*مطالب مرتبط:

_ دانشمندان راه جدیدی برای درمان دیابت نوع ۲ کشف کرده‌اند
_ عدم موفقیت مکمل ویتامین D3 در پایین آوردن قابل توجه خطر ابتلا به دیابت در بیماران مبتلا به پیش‌دیابت
_ گیاهان مفید برای دیابتی‌ها
_ سوال و پاسخ ( علت تعریق بیش از حد در افراد دیابتی چیست ؟)
_ مصرف ویتامین C به کاهش قندخون کمک می‌کند/توصیه به دیابتی‌ها
_ رژیم مناسب مبتلایان به بیمارهای قند ( دیابت )
_ آیا از تاثیر استروژن روی دیابت نوع ۲ آگاه هستید؟
_ سوال و پاسخ ( بیماری دیابت چه تاثیری برروی پاها دارد؟)
_اهمیت ورزش هنگام ابتلا به دیابت

0
نوشته شده توسط شیرین کریمی

چه نوع رژیم‌هایی را باید در طول درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری (H.pylori) دنبال کنید

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , دارونامه , شیرین کریمی

 

به گزارش سایت tuasaude.com

تاتیانا زنین، متخصص تغذیه

در طول درمان عفونت H. pylori رژیم غذایی شما باید از بدون غذاهایی باشد که باعث تحریک ترشح آب معده می‌شوند، مانند قهوه، چای سیاه و نوشیدنی‌های کولا و همچنین غذاهایی که معده را تحریک می‌کند مانند فلفل، گوشت‌های فرآوری شده و چرب، مانند بیکن و سوسیس.

عفونت H. pylori نوعی باکتری است در معده و معمولاً باعث گاستریت یا آماس معده می‌شود، اما در برخی موارد این عفونت می‌تواند منجر به مشکلات دیگری مانند زخم، سرطان معده، کمبود ویتامین B12، کم‌خونی، دیابت و کبد چرب نیز شود. بنابراین هنگامی که تشخیص داده شد شما باید تا زمانی که علائم از بین بروند درمانی را که پزشک اعلام کرده است را دنبال کنید.

غذاهای مجاز در درمان عفونت H. pylori

غذاهایی که به درمان کمک می کنند عبارتند از:

  1. پروبیوتیک‌ها

پروبیوتیک‌ها در غذاهایی مانند ماست و کفیر وجود دارد و می‌توان آن را به صورت مکمل، یا به صورت پودر یا کپسول نیز مصرف کرد. پروبیوتیک‌ها توسط باکتری‌های مفیدی تشکیل شده‌اند که در روده زندگی می‌کنند و باعث تحریک تولید موادی می‌شوند که با این باکتری‌ها مبارزه می‌کنند و عوارض جانبی که در طول درمان این بیماری ظاهر می‌شود مانند اسهال، یبوست و هضم ضعیف را کاهش می‌دهد.

  1. اومگا ۳ و اومگا۶

مصرف امگا ۳ و امگا ۶ به کاهش التهاب معده و جلوگیری از رشد عفونت H. pylori و همچنین به درمان این بیماری کمک می‌کند. این چربی‌های سودمند را می‌توان در غذاهایی مانند روغن ماهی، روغن زیتون، تخم هویج و روغن تخم گریپ فروت یافت.

  1. میوه‌ها و سبزیجات

در طول درمان عفونت H. pylori باید میوه‌های غیراسیدی و سبزیجات پخته‌شده مصرف کنید زیرا به راحتی هضم می‌شوند و به بهبود عملکرد روده کمک می‌کنند. اما میوه‌های خاصی مانند تمشک، توت فرنگی، توت سیاه و زغال اخته به مبارزه با رشد این باکتری‌ها کمک می‌کند و بنابراین می‌توان به میزان متوسط مصرف کرد.

  1. کلم بروکلی، گل کلم و کلم‌پیچ

این سه نوع سبزی، به ویژه کلم بروکلی، حاوی موادی به نام ایزوتیوسیانات هستند که می‌توانند به جلوگیری از سرطان و مبارزه با هلیکوباکتر پیلوری کمک کنند و باعث افزایش تکثیر این باکتری در روده می‌شوند. علاوه بر این این سبزیجات به راحتی هضم می‌شوند و به کاهش ناراحتی معده ناشی از درمان کمک می‌کنند. بنابراین برای رسیدن به اثر مطلوب توصیه می‌شود روزانه ۷۰ گرم کلم بروکلی مصرف کنید.

  1. گوشت سفید و ماهی

گوشت و ماهی سفید حاوی غلظت کمتری از چربی است که هضم را از طریق معده تسهیل می‌کند و از طولانی‌شدن مدت هضم غذا جلوگیری می‌کند، طولانی شدن هضم غذا می‌تواند باعث درد و احساس پر بودن در طول درمان شود. برای اینکه عطر و طعم بیشتری به گوشت داده شود و باعث اسیدیته شدن معده نشود بهترین راه برای مصرف این گوشت‌ها پختن آنها در آب، نمک و یک برگ بو است. اگر تصمیم دارید گوشت و ماهی را کبابی کنید باید از روغن زیتون یا یک قاشق غذاخوری آب استفاده کنید. همچنین می‌توانید گوشت را در فر بپزید و هرگز از روغن استفاده نکنید و مرغ و ماهی سرخ‌شده میل نکنید.

چگونه می‌توان علائم ناخوشایند درمان را کاهش داد

درمان مقابله با عفونت H. pylori معمولاً به مدت ۷ روز ادامه می‌یابد و با استفاده از داروهای مهارکنندۀ پروتون‌پمپ مانند Omeprazole و Pantoprazole و آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آموکسی‌سیلین و کلاریترومایسین انجام می‌شود. این داروها به تعداد زوج (۲ یا ۴ یا ۶ عدد) در روز مصرف می‌شوند و به طور کلی عوارض جانبی آنها عبارتند از:

  1. طعم فلز در دهان

این طعم در اوایل درمان ظاهر می‌شود و ممکن است در طی روزهای بعد بدتر شود. برای تسکین این طعم، می‌توانید سالاد خود را با سرکه طعم‌دار و صرف کنید و هنگام مسواک زدن روی خمیردندان جوش شیرین و نمک بپاشید. این به خنثی کردن اسیدها در دهان و همچنین به تولید بزاق بیشتر کمک می‌کند، و می‌تواند به از بین بردن طعم فلز در دهان کمک کند.

  1. حالت تهوع و درد معده

حالت تهوع و درد معده معمولاً از روز دوم درمان ظاهر می‌شود و برای جلوگیری از آنها نوشیدن مقدار زیادی آب، استراحت و مصرف غذاهای آسان قابل هضم مانند ماست، پنیرهای سفید و کلوچه‌های کرمِ‌دار بسیار مهم است.

برای تسکین بیماری صبحگاهی، باید پس از بیدارشدن چای زنجبیل بنوشید، یک قطعه نان تُست شده ساده یا سه عدد کراکر (بیسکوییت) شور بخورید و از نوشیدن حجم زیادی مایعات به یکباره خودداری کنید.

  1. اسهال

اسهال معمولاً پس از روز سوم درمان ظاهر می‌شود زیرا آنتی‌بیوتیک‌ها علاوه بر از بین بردن عفونت H. pylori در نهایت به فلورا (ریزگیاهان) روده نیز آسیب می‌رسانند و باعث اسهال می‌شوند.

برای مبارزه با اسهال و دوباره برگرداندن فلورای روده، باید روزانه ۱ظرف  ماست طبیعی میل کنید و غذاهایی که به راحتی هضم می‌شوند مانند سوپ، پوره، برنج سفید، ماهی و گوشت سفید میل کنید.

در طول درمان عفونت H.pylori چه چیزی نباید بخورید

در طول درمان دارویی، باید از مصرف غذاهایی که معده را تحریک کرده و یا باعث تحریک ترشح آب معده می‌شوند، علاوه بر غذاهایی که علائم ثانوی مانند احساس پر شدن و هضم ضعیف را بدتر می‌کنند، پرهیز کنید. بنابراین مهم است که در رژیم غذایی‌تان از موارد زیر پرهیز کنید:

  • قهوه، شکلات و چای سیاه، زیرا حاوی کافئین هستند، کافئین باعث تحریک معده و ترشح اسید معده می‌شود و در نتیجه باعث تحریک بیشتر می‌شود؛
  • نوشیدنی بدون الکل و نوشابه‌های گازدار، زیرا معده را تحریک می‌کنند و باعث ایجاد درد و رفلاکس می‌شوند.
  • نوشابه‌های الکلی، زیرا باعث افزایش التهاب معده می‌شوند.
  • میوه‌های ترش مانند لیمو، پرتقال و آناناس، زیرا می‌توانند باعث درد و سوزش قلب شوند.
  • غذاهای فلفل‌دار و پرادویه مانند سیر، خردل، سس کچاپ، سس مایونز ، سس انگلیسی، سس سویا، سس سیر و چاشنی‌های تند؛
  • گوشت‌های چرب، غذاهای سرخ شده و پنیرهای زرد، زیرا سرشار از چربی هستند که هضم را دشوار می‌کند و زمان ماندن غذا در معده را افزایش می‌دهد.
  • گوشت‌های فرآوری شده و مواد غذایی کنسرو شده از آنجا که سرشار از مواد نگهدارنده و مواد افزودنی شیمیایی هستند می‌توانند معده و روده را تحریک کنند و باعث افزایش التهاب می‌شوند.

بنابراین توصیه می‌شود مصرف آب، پنیرهای سفید و میوه‌های تازه را افزایش دهید که این امر می‌تواند به کاهش التهاب معده و نظم دادن به جابه‌جایی غذا در روده کمک کند.

منوی رژیم غذایی در طول درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری

در جدول زیر مثالی از منوی ۳ روزه وجود دارد که باید در طول درمان استفاده شود:

وعده روز اول روز دوم روز سوم
صبحانه یک کاسه ماست طبیعی + یک قطعه نان با پنیر سفید + یک عدد تخم مرغ ویتامین توت‌فرنگی + سرشیر + جو دو سر یک لیوان شیر + یک تخم مرغ املت‌شده + پنیر سفید
میان وعده صبح دو برش عنبه (پاپایا) + یک قاشق چای‌خوری دانه چیا یک عدد موز + هفت عدد آجیل مغزدار (بادام زمینی) یک لیوان آب میوه‌های سبزرنگ + سه عدد بیسکوییت شور
ناهار/شام چهار قاشق غذاخوری برنج + دو قاشق غذاخوری لوبیا + گوشت مرغ با سس گوجه‌فرنگی + سالاد کلم پوره سیب‌زمینی + یک‌دوم ماهی سالمون + سالاد با کلم بروکلی بخارپز سوپ سبزیجات با گل کلم + سیب‌زمینی، هویج، کدوی سبز و مرغ
میان وعده بعدازظهر یک لیوان شیر تازه + حبوبات یا غلات یک کاسه ماست طبیعی + یک قطعه نان با مربای میوه‌های قرمز ساندویچ مرغ با پنیر ریکوتا

 

منبع: tuasaude.com


*مطالب مرتبط:

_آشنایی با هلیکوباکتری ( میکروب معده )
_رژیم غذایی مفید برای ورم معده (گاستریت)
_اسید موجود در معده شما چقدر قوی است؟
_احساس خالی بودن معده؛ علل و روش‌های درمان
_۸ پیشنهاد برای پیشگیری از سوزش شبانه سر‌دل
_معده درد عصبی چیست؟ بررسی راه‌های پیشگیری تا درمان
_گاسترینوما؛ نشانه‌ها و راه‌های درمان

_

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا؛ شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , کرونا ویروس, اخبار پزشکی

 

ویروس کرونا و آنفولانزا هر دو در شمار بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی دسته‌بندی می‌شوند. هرچند نشانه‌های این دو بیماری به‌ظاهر شبیه‌به‌هم هستند، ویروس‌هایی که باعث ابتلای انسان به آنها می‌شوند، با یکدیگر فرق می‌کنند. در مطلب پیش رو، این دو بیماری را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم تا درک و شناخت بهتری از ویروس کرونا و نشانه‌های آن پیدا کنید. در بخش ابتدایی مطلب، اطلاعات مختصر و مفیدی درباره هریک از این بیماری ها در اختیارتان می‌گذاریم و در بخش دوم، شباهت‌ها و تفاوت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا را بررسی می‌کنیم.

بخش اول: بررسی نشانه‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

آنفولانزا چیست و چطور به آن مبتلا می‌شویم؟

آنفولانزا یکی از انواع بیماری‌های مسری دستگاه تنفسی است. عامل اصلی بروز آن انتقال ویروس‌های آنفولانزا است که بینی، گلو و بعضا ریه‌ها را آلوده می‌کنند. احتمال ایجاد پیامدهای خطرناک‌تر آنفولانزا نظیر ذات الریه در سالمندان، کودکان کم‌سن‌وسال و کسانی که پیش‌زمینه بیماری‌های مزمن را دارند (بیماری‌هایی چون آسم، نارسایی قلبی و دیابت)، بیشتر از دیگران است.

بهترین راهکار برای پیشگیری از آنفولانزا، تزریق سالانۀ واکسن آن است.

چطور می‌توانیم بفهمیم به آنفولانزا مبتلا شده‌ایم؟ نشانه‌های آن کدام‌اند؟
نشانه‌های آنفولانزا شبیه به سرماخوردگی هستند، با این تفاوت که شدیدترند؛ معمولا هم به‌صورت ناگهانی بروز پیدا می‌کنند. مهم‌ترین نشانه‌های آنفولانزا عبارت‌اند از:

تب بالای ۳۸٫۰۵ درجه سانتی‌گراد (۱۰۰٫۵ فارنهایت)؛
خستگی مفرط؛درد شدید بدن یا عضله‌ها؛
سرفه خشک؛
لرز.

آنفولانزا تا چه حد مسری است و احتمال انتقال ویروس آن از شخصی به شخص دیگر چگونه است؟

پیش از بروز نشانه‌های ابتدایی آنفولانزا و در حین دوره بیماری، احتمال انتقال ویروسِ آن از شخصی به شخص دیگر وجود دارد. بیشترین خطر سرایت ویروس در همان ۳ تا ۴ روز آغازین بیماری است. افراد بالغی که وضعیت عمومی سلامتی‌شان خوب است و پیش‌زمینه بیماری ندارند، در صورت ابتلا به آنفولانزا، تا یک روز پیش از بروز اولیه نشانه‌های بیماری و تا ۵ الی ۷ روز پس از طی‌شدن دوره بیماری می‌توانند دیگران را هم آلوده کنند. این مدت‌زمان برای کودکان کم‌سن‌وسال و کسانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف‌تر است، می‌تواند بیشتر شود.

چطور می‌توانیم از آنفولانزا پیشگیری کنیم؟

مهم‌ترین اقدام احتیاطی برای پیشگیری از آنفولانزا، تزریق سالانۀ واکسن آن است. پس از زدن واکسن، حدود دو هفته زمان می‌برد تا پادتن‌های تزریق‌شده فعال شوند و از بدن محافظت کنند.

به‌منظور پیشگیری از بیماری و کاهش احتمال سرایت آن، لازم است اقدامات پیشگیرانه دیگری را هم رعایت کنید:

دوری از اشخاص مبتلا به بیماری؛
پوشاندن دهان و بینی به‌هنگام عطسه یا سرفه کردن؛
شستن صحیح دست ها به‌طور مکرر.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر نشانه‌های آنفولانزا را دارید و احساس می‌کنید به آن مبتلا شده‌اید، می‌توانید با مراجعه به پزشک متخصص، طول دوره بهبودی را کاهش دهید و از پیامدها و عوارض جدی‌تر بیماری پیشگیری کنید؛ البته کسانی هم هستند که ابتلایشان به آنفولانزا با خطرات بسیار جدی‌تری همراه است و به‌محض مشاهده نشانه‌ها باید به پزشک مراجعه کنند، مثلا:

سالمندان ۶۵ سال به بالا؛
کسانی که پیش‌زمینه ابتلا به بیماری‌های مزمن را دارند؛
کسانی که دچار نارسایی‌های مرتبط با سیستم ایمنی بدن هستند؛
زنانی که در دوران بارداری هستند.

کرونا چیست و چطور به آن مبتلا می‌شویم؟

ویروس‌های خانواده کرونا هم در میان انسان‌ها و هم در میان حیوانات رایج هستند. شدت اثر بیماری های تنفسی ناشی از انتقال این ویروس‌ها می‌تواند خفیف تا متوسط باشد. این‌طور به نظر می‌رسد که ویروس نوظهور کووید-۱۹، عامل انتقال و سرایت کرونا، نخستین بار از بازار عمده فروشی ماهی در شهر ووهان چین به بدن انسان راه یافته است. همچنین محققان حدس می‌زنند کووید-۱۹ یکی از ویروس‌های کرونای موجود در بدن خفاش‌ها باشد که پیش از این برایمان ناشناخته بوده است (که البته این نظریه قطعی نیست).

تحقیقات بر روی ویروس کووید-۱۹ و بیماری کرونا همچنان در دست انجام است و اخبار مرتبط با آن، دائما به‌روزرسانی می‌شود. بنابراین هنوز نمی‌توان با قطعیت درباره برخی اطلاعات مرتبط با آن صحبت کرد و به گذشت زمان بیشتری نیاز است.

نشانه‌های کرونا کدام‌اند؟

ویروس‌های کرونا نشانه‌های خفیف تا متوسطی شبیه به سرماخوردگی دارند و زمینه‌ساز نارسایی‌هایی در دستگاه تنفسی فوقانی می‌شوند. برخی ویروس‌های خانواده کرونا مشترک میان انسان و حیوان (Zoonotic) هستند؛ از آن جمله می‌توان به سارس (SARS/ سندرم حاد تنفسی) و مِرس (MERS/ سندرم تنفسی خاورمیانه) اشاره کرد که منشا اصلی انتقالشان خفاش‌ها هستند. سرایت این دسته از ویروس‌های کرونا به بدن انسان با نشانه‌های شدیدتری همراه است و در بیشتر موارد، پیشرفت می‌کند و منجر به ذات‌الریه می‌شود.

خطر ابتلا به ویروس جدید کرونا تا چه اندازه است؟

ویروس جدید کرونا بسیار مسری است؛ اما اگر شمار مبتلایان به آن را در قیاس با کل جمعیت شهرها و استان‌های کشورهای درگیر بررسی کنیم، درصد مبتلایان به این بیماری چندان زیاد نخواهد بود، به‌ویژه اگر فقط کشورهایی را مد نظر قرار دهیم که بیماری از چین به آنها راه یافته است (و مرکز شیوع بیماری را).

به هر عنوان باید تا شناسایی بهتر و دقیق‌تر بیماری و پیداشدن راهکار درمانی قطعی برای آن، تمامی اقدامات و موارد احتیاطی را لحاظ و از شیوع بیشتر آن پیشگیری کنیم.

بخش دوم: مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا

بررسی شباهت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

تب، سرفه و بدن‌درد (و گاهی اسهال و استفراغ) از نشانه‌های مشترک میان این دو بیماری هستند؛
شدت نشانه‌های هر دو بیماری بسته به موارد ابتلا متوسط تا شدید خواهد بود و برای عده اندکی، وخیم و کشنده می‌شود؛
ذات‌الریه از پیامدهای احتمالی هر دو بیماری است.

چگونگی انتقال و سرایت ویروس کرونا و آنفولانزا

اشخاص مبتلا به هر دوی این بیماری‌ها با عطسه، سرفه یا صحبت کردن می‌توانند دیگران را هم به ویروس آلوده کنند؛
شخص مبتلا به آنفولانزا، تا چند روز پیش از آنکه نشانه‌های اولیه بیماری را تجربه کند، می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند. به‌نظر می‌رسد شرایط برای ویروس کووید-۱۹ هم به همین صورت باشد، هرچند هنوز نمی‌توان با قطعیت این مورد را تأیید یا تکذیب کرد.

راهکارهای درمانی ویروس کرونا و آنفولانزا

مصرف داروهای آنتی بیوتیک نه به بهبود کرونا کمکی می‌کند و نه به بهبود آنفولانزا. این داروها فقط برای درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر هستند.
تلاش برای برطرف‌کردن نشانه‌های بیماری (یا حداقل کاستن از شدت آنها) از راهکارهای بهبود و درمان هر دو بیماری است. بیمارانی که نشانه‌های شدیدتری دارند، در هر دو مورد ممکن است به دستگاه‌های کمک‌تنفسی طبی نیاز پیدا کنند.

راهکارهای پیشگیری از این دو بیماری

راهکارهای مناسب برای پیشگیری از کرونا و آنفولانزا تا حدود زیادی شبیه به یکدیگر هستند. شست‌وشوی مرتب دست‌ها، پوشاندن دهان و بینی به‌هنگام عطسه یا سرفه کردن، ماندن در خانه در صورت ابتلا به بیماری و محدودکردن تماس با مبتلایان به این دو بیماری، ازجمله مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه هستند.

بررسی تفاوت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

انتقال ویروس کرونای جدید (کووید-۱۹) تنها عامل بروز این بیماری است. این بیماری هم‌اکنون با نام سندرم حاد تنفسی ویروس کرونای ۲ (SARS-CoV-2) شناخته می‌شود.

اما در سوی دیگر، ابتلا به آنفولانزا با انتقال ویروس‌های مختلف آنفولانزا امکان‌پذیر است و صرف انتقال یک ویروس مشخص، سبب ابتلا به آن نمی‌شود.

چگونگی انتقال و سرایت دو بیماری

هرچند شیوه انتقال ویروس‌های کرونا و آنفولانزا تا حدود زیادی شبیه‌ به‌ هم هستند (در بخش شباهت‌ها، اطلاعات کافی دراین‌باره مطرح شده است)، یک تفاوت احتمالی میانشان وجود دارد: ذرات خارج‌شده از دهان شخص مبتلا به کرونا، ممکن است تا مدتی در هوا باقی بمانند؛ یعنی اگر او سرفه یا عطسه کند، حتی پس از ترک محل، تا مدتی ذرات آلودهٔ خارج‌شده از دهانش در هوا خواهند ماند.

چگونگی اثرگذاری داروهای ضدویروس روی آنها

هنوز چگونگی کارایی و اثر داروهای ضدویروس برای درمان یا بهبود کرونا مشخص نشده است. پزشکان و متخصصان همچنان در تلاش برای کاهش نشانه‌های بیماری با استفاده از این داروها هستند.

اما برای آنفولانزا شرایط به‌گونهٔ دیگری است و با استفاده از داروهای ضدویروس، هم می‌توان از شدت نشانه‌های آن کم کرد و هم دوره درمان بیماری را کوتاه‌تر کرد.

واکسن

محققان همچنان در تلاش برای تهیه واکسن مناسب برای پیشگیری از کرونا هستند، اما هنوز موفقیتی به دست نیامده است.

با تزریق واکسن مخصوص آنفولانزا می‌توان از بروز برخی از خطرناک‌ترین انواع آن پیشگیری کرد؛ همچنین شدت نشانه‌های بیماری، برای کسی که واکسن زده باشد، کمتر خواهد بود.

تعداد مبتلایان به این دو بیماری در سراسر جهان

طبق آخرین اطلاعات به‌دست‌رسیده تاکنون ۸۴هزار و ۱۱۹ نفر در سراسر جهان به کرونا مبتلا شده‌اند. در ایران هم آخرین آماری که از شمار مبتلایان منتشر شده است، ۱۵۰۱ نفر بوده است (طبق آمار منتشرشده از وزارت بهداشت).

اما برای آنفولانزا، آمار و ارقام به‌گونه‌ای دیگر است: بنا به تخمین‌ها، تاکنون ۱ میلیارد نفر در سراسر جهان به آنفولانزا مبتلا شده‌اند.

تفاوت میان آمار مرگ‌ومیر ناشی از این دو بیماری

تاکنون چیزی حدود ۲۸۷۱ نفر از مردم کشورهای مختلف به‌خاطر ابتلا به کرونا جانشان را از دست داده‌اند. ۶۶ نفر از قربانیان بیماری، از ایران بوده‌اند.

سالانه چیزی حدود ۲۹۱ تا ۶۴۶هزار نفر از نقاط مختلف جهان به‌خاطر ابتلا به آنفولانزا جانشان را از دست می‌دهند. در ایران از مهرماه سال جاری تاکنون شمار قربانیان این بیماری به ۸۱ نفر رسیده است؛ البته در کشورهای بزرگ‌تر، این آمار و ارقام به‌مراتب سنگین‌تر می‌شود (به‌خاطر جمعیت بیشتر و گستردگی محدوده جغرافیایی منطقه)؛ مثلا در سال ۲۰۱۷ حدود ۶۱هزار نفر در قاره آمریکا جانشان را به‌خاطر ابتلا به این بیماری از دست داده‌اند و به‌طور کلی سالانه بین ۱۲ تا ۱۶هزار نفر در آمریکا قربانی این بیماری می‌شوند.

کلام آخر

ملاحظه می‌کنید که شباهت‌های کرونا با آنفولانزا کم نیستند. البته نادیده‌گرفتن هر دوی این بیماری‌ها می‌تواند پیامدهای جدی و خطرناکی داشته باشد؛ پس توصیه می‌کنیم که در صورت مشاهده نشانه‌های یادشده، فارغ از اینکه مربوط به کرونا باشند یا خیر، با مراکز درمانی تماس بگیرید و برای دادن آزمایش به متخصص مراجعه کنید.

منابع:

۱- chetor.com

۲- ynhhs.org

۳- hopkinsmedicine.org


*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد
_ ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , کرونا ویروس , اخبار پزشکی

 

در روزهای اخیر، شیوع ویروس کرونا به یکی از داغ‌ترین اخبار تبدیل شده است. تعدادی از سؤالات مهم و رایج شما درمورد این ویروس جدید، این است که اصلا ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟ کدام بخش از بدن ما را هدف قرار می‌دهد؟ علائم آن چیست و چه افرادی با شدت بیشتری به این بیماری مبتلا می‌شوند یا در خطر مرگ هستند؟ راه پیشگیری از کرونا چیست؟ راه درمان ویروس کرونا چیست؟

نشانه‌های ویروس کرونا

ریه‌ها اولین مناطقی هستند که مورد حمله ویروس کرونا قرار می‌گیرند. تب، خستگی و سرفه خشک از جمله نشانه‌های رایج بیمارانی است که در بیمارستان بستری می‌شوند. این نشانه‌ها می‌توانند در عرض ۲ تا ۱۴ روز بعد از ابتلا به بیماری ظاهر شوند.

اما همۀ افراد این نشانه‌ها را ندارند و می‌توان به نشانه‌های زیر هم اشاره کرد:

۳۱ درصد تنگی نفس؛
۱۱ درصد درد عضلانی؛
۹ درصد سرگیجه؛
۸ درصد سردرد؛
۵ درصد گلودرد.

اما آسیب‌های ناشی از این ویروس، به‌ویژه در موارد ابتلای شدید به بیماری، می‌تواند بخش‌های دیگر بدن را هم هدف قرار دهد.

منابع معتبر بیش از ۷۵هزار مورد ابتلا به بیماری کرونا و بیش از ۲۰۰۰ مرگ‌ومیر بر اثر این بیماری در سراسر دنیا را اعلام کرده‌اند؛ باوجوداین، هنوز دانش ما از این بیماری بسیار کم است.

ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

ویروس جدید کرونا با نام علمی «COVID-19» عامل یک بیماری تنفسی است و ریه‌ها اولین جایی هستند که تحت تأثیر این ویروس قرار می‌گیرند. اما موضوع واضح درمورد ویروس کرونا این است که نه‌تنها در ریه بلکه در موارد شدید در نواحی دیگر بدن هم می‌تواند اثرات مخربی ایجاد کند. آسیب در بخش‌های دیگر بدن لزوما به‌خاطر عفونت مستقیم توسط ویروس نیست بلکه ممکن است در نتیجه پاسخ بدن به عفونت ایجاد شود.

اثر ویروس کرونا برروی ریه‌ها

اطلاعات کمی از میزان آسیب ویروس کرونا به ریه وجود دارد اما براساس گزارش منابع معتبر، این آسیب شبیه موارد ابتلا به ویروس سارس و مرس است. این بیماری می‌تواند موجب ذات‌الریه (پر شدن کیسه‌های هوایی ریه از آب) و در نهایت نارسایی ریه شود.

شدت اثر بیماری کرونا می‌تواند ضعیف یا بدون علامت تا شدید باشد و گاهی منجر به مرگ شود. نحوه اثر ویروس بر ریه‌ها هم متنوع است:

بعضی از افراد، علائم خفیف تنفسی دارند؛
برخی دچار ذات‌الریه می‌شوند، اما زندگی‌شان تهدید نمی‌شود؛
اما بعضی از افراد دچار آسیب‌های شدید ریوی می‌شوند.

سندرم زجر تنفسی حاد بیماری غالب در افراد با شدت بیماری زیاد است. این سندرم نه‌تنها با ویروس کرونا بلکه با عفونت، تروما و سپسیس (نوعی عفونت، معمولا عفونت خونی) ایجاد می‌شود. در این بیماری، مایعات از عروق خونی کوچک وارد ریه‌ها می‌شوند و به آنها آسیب می‌زنند. مایع در کیسه‌های هوایی ریه یا آلوئول‌ها تجمع می‌کند. درنتیجه، انتقال اکسیژن از کیسه‌های هوایی به ریه و سایر اندام‌های بدن به‌سختی انجام می‌شود.

بر اساس یک مطالعه جدید، ۱۳۸ مورد از افرادی که به‌دلیل ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بودند بعد از حدود ۵ روز از بروز نشانه‌ها، به‌سختی نفس می‌کشیدند و ۸ روز بعد از بروز نشانه‌ها، بیماری آنها به میزان زیادی گسترش یافته بود.

درمان بخصوصی برای ARDS وجود ندارد. فقط تا زمانی که بدن بیمار شروع به ترمیم کند و سیستم ایمنی او با این بیماری مقابله کند، باید به بهترین شکل از بیمار حمایت کرد. در چنین شرایطی، استفاده از اکسیژن مکمل و دستگاه تنفسی با هدف رساندن اکسیژن بیشتر به خون انجام می‌شود.

مراحل تأثیر ویروس کرونا بر ریه

سازمان بهداشت جهانی بیماری را به سه مرحله تقسیم می‌کند: تکثیر ویروس، واکنش بیش از حد ایمنی و تخریب ریوی. همه بیماران هر سه مرحله را تجربه نمی‌کنند.

در روزهای اول ابتلا، ویروس به‌سرعت به سلول‌های ریه حمله می‌کند. سلول‌های ریه به دو گروه تقسیم می‌شوند: یکی گروهی که مخاط تولید می‌کنند و دیگری گروه سلول‌های مژه‌دار هستند. مخاط از بافت ریه در برابر عوامل بیماری‌زا حفاظت می‌کند و سبب می‌شود که ریه هنگام تنفس خشک نشود. سلول‌های مژه‌دار در اطراف سلول‌های مخاطی، ریه را از وجود مواد آلوده و ویروس پاک می‌کنند.

به نظرمی رسد که ویروس کرونا مانند ویروس سارس سلول‌های مژه‌دار ریه را از بین می‌برد و باعث می‌شود که مسیر هوایی بیمار از ذرات آلوده و مایعات پرشود و فرد دچار خفگی شود.

در مرحله دوم، بدن برای مقابله با بیماری، سیلی از سلول‌های ایمنی را وارد ریه می‌کند تا ویروس را از بین ببرد و بافت ریه ترمیم شود. هدف از این موضوع، ازبین‌بردن عفونت است؛ اما گاهی سیستم ایمنی در حین کار به هر چیزی که در مسیر باشد حمله می‌کند و به بخش‌های سالم بافت هم آسیب می‌زند. در نتیجه، به‌خاطر عملکرد پاسخ ایمنی آسیب بیشتری می‌بینید. در نهایت مواد بیشتری مسیر هوایی را می‌بندند و ذات‌الریه بدتر می‌شود.

در طول فاز سوم، آسیب ریوی ادامه دارد که می‌تواند موجب نارسایی ریوی شود. در این‌حالت حتی اگر فرد زنده بماند، ممکن است دچار آسیب موقت ریوی شود و ویروس می‌تواند مانند بیماری سارس، به ریه‌ها حالت لانه‌زنبوری بدهد.

معده و روده‌ها

بعضی از افراد مبتلا به ویروس کرونا علائم معدی ـ روده‌ای مثل حالت تهوع یا اسهال را نشان می‌دهند، هرچند این علائم نسبت به مشکلات ریوی شیوع کمتری دارند.

بااینکه ویروس از ریه‌ها راحت‌تر وارد بدن می‌شود، اما روده‌ها هم دور از دسترس این ویروس نیستند. بعضی از گزارش‌ها نشان می‌دهد که تست مدفوع بعضی از بیماران برای ویروس کرونا مثبت است؛ اما هنوز محققان نمی‌دانند که آیا ویروس از طریق مدفوع منتقل می‌شود یا خیر.

چرا یک ویروس تنفسی باید به مناطق دیگر بدن حمله کند؟ زمانی که یک ویروس به بدن حمله می‌کند، در سلول‌های بدن به‌دنبال گیرنده یا رسپتور (receptor) برای نشستن می‌گردد و زمانی که این گیرنده را پیدا کند، به آن حمله می‌کند. بعضی از ویروس‌ها به‌راحتی به هر نوع سلولی نفوذ می‌کنند.

قلب و رگ‌های خونی

بر اساس گزارش‌ها، ویروس کرونا می‌تواند روی قلب و رگ‌های خونی هم اثر بگذارد. از علائم آن بی‌نظمی در ضربان قلب، نرسیدن خون کافی به بافت‌ها و پایین‌آمدن فشار خون است تا جایی که بیمار را به دارو نیازمند می‌کند.

اما هیچ منبع معتبری آسیب مستقیم ویروس به قلب را تأیید نکرده است.

کبد

سلول‌های کبدی، وقتی ملتهب‌ می‌شوند یا آسیب می‌بینند، آنزیم‌های بیشتری نسبت به حالت طبیعی وارد جریان خون می‌کنند.

ارزیابی آنزیم‌های کبدی همیشه به معنای مشکل جدی نیست اما این آنزیم‌ها در افراد مبتلا به سارس و مرس بالا می‌رود. به‌گزارش منابع معتبر، علائمی از آسیب کبدی در افراد مبتلا به ویروس کرونا گزارش شده است اما هنوز معلوم نیست که این آسیب به‌خاطر ابتلا به ویروس است یا در نتیجۀ استفاده از دارو برای درمان ویروس ایجاد می‌شود.

معمولا درگیری کبد در این بیماری خفیف است اما در موارد شدید موجب آسیب کبدی یا حتی نارسایی کبدی می‌شود.

ویروس بعد از ورود به جریان خون، می‌تواند خودش را به هر نقطه‌ای از بدن بیمار برساند. کبد یکی از اعضای پرعروق بدن است؛ به همین دلیل، ویروس به‌راحتی می‌تواند به این منطقه دست پیدا کند.

کلیه

کلیه‌ها هم مثل کبد، خون شما را تصفیه می‌کنند. کلیه‌ها از واحدهایی به نام «نفرون» تشکیل می‌شوند.

بعضی از افرادی که به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری‌اند، دچار آسیب حاد کلیوی شده‌اند و حتی به پیوند کلیه احتیاج دارند.

زمانی که فرد دچار ذات‌الریه می‌شود، جریان اکسیژن بدنش کاهش پیدا می‌کند و همین موضوع می‌تواند سبب آسیب به کلیه‌ها شود.

علاوه بر کاهش جریان خون، سپسیس، مصرف داروها و اختلال متابولیکی از جمله عواملی هستند که می‌تواند نارسایی کلیوی به همراه داشته باشد.

سیستم ایمنی

سیستم ایمنی در زمان عفونت به ویروس‌ها و باکتری‌های خارجی حمله می‌کند. همان‌طور که واکنش سیستم ایمنی می‌تواند بدن را از شر عفونت خلاص کند، گاهی‌اوقات به همان نسبت می‌تواند به بدن آسیب بزند.

این موضوع در نتیجۀ واکنش التهابی شدید به نام طوفان سایتوکاینی (cytokine storm) ایجاد می‌شود. سلول‌های ایمنی، برای مقابله با عفونت، سایتوکاین تولید می‌کنند؛ اما اگر میزان زیادی از این مواد رها شود، می‌تواند مشکلاتی را در بدن ایجاد کند که به آن سندرم سپسیس می‌گویند؛ در نتیجه، واکنش ایمنی پیچیده ایجاد می‌شود. خود عفونت هم یک واکنش التهابی شدید در بدن ایجاد می‌کند که می‌تواند روی عملکرد اندام‌های مختلف اثر بگذارد.

جالب اینجاست که تاکنون هیچ کودک زیر ۹ سالی به ویروس کرونا مبتلا نشده است. محققان هنوز نمی‌دانند که آیا واقعا کودکان دچار این عفونت نمی‌شوند یا علائم آنها آنقدر خفیف است که کسی متوجه آن نمی‌شود. همچنین کودکان، نسبت به بزرگ‌سالان، کمتر به عفونت‌های شدید مثل سرخک یا ذات‌الریه مبتلا می‌شوند. شاید این موضوع به‌خاطر واکنش ایمنی ساده آنها است؛ زیرا گاهی اوقات سیستم ایمنی افراد مسن واکنش شدیدتری به بیماری نشان می‌دهد و این پاسخ اضافی در زمان ابتلا به عفونت، آسیب‌های بیشتری را به دنبال دارد.

این موضوع درمورد سارس اتفاق می‌افتد و احتمال دارد که در مورد ویروس کرونا هم همین موضوع صادق باشد.

حقیقت ماجرا این است که هنوز اطلاعات ما از ویروس کرونا و عواقب آن کامل نیست و گزارش‌های لحظه‌به‌لحظه درمورد این ویروس بی‌سابقه است و دسته‌بندی و نتیجه‌گیری از آن کار سخت و زمان‌بری است.

مثلا تست کرونای نوزادی در ووهان چین مثبت شد. فقط ۳۰ ساعت از زمان تولد او می‌گذشت. این خبر نگران‌کننده سؤالات زیادی را به همراه دارد؛ مثلا آیا خانم‌های باردار می‌توانند بیماری را حین بارداری، زایمان یا شیردهی به نوزاد خود منتقل کنند؟

مادران باردار مبتلا به ویروس سارس و مرس، ویروس را به نوزادان خود منتقل نمی‌کنند؛ اما راه‌های زیادی برای آلوده‌شدن نوزاد به ویروس وجود دارد؛ مثلا تولد نوزاد در بیمارستانی که تعدادی افراد مبتلا در آن وجود دارد، احتمال ابتلای نوزاد را افزایش می‌دهد.

به‌تازگی مطالعه‌ای در نشریه معتبر لانست (Lancet) منتشر شده است که نشان می‌دهد: امکان انتقال ویروس کرونا از مادر به کودک وجود ندارد. در این مطالعه، پژوهشگران ۹ خانم باردار مبتلا به ویروس کرونا در بیمارستان ووهان را بررسی کردند. در همه این افراد، بعد از زایمان، علائمی از انتقال ویروس به نوزاد وجود نداشت؛ البته این پژوهشگران، به‌طور قطعی، احتمال انتقال ویروس از مادر به نوزاد را رد نکرده‌اند و معتقدند که تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

گزارش مرکز کنترل بیماری ها در چین، پس از بررسی ۴۴هزار مورد مبتلا به کرونا، این یافته‌ها را نشان می‌دهد:

۸۱ درصد موارد علائم خفیف دارند؛
۱۴ درصد علائم شدید دارند؛
در ۵ درصد موارد، بیماری بحرانی است.

برخلاف گزارش‌های اولیه که اعلام می‌شد این بیماری بیشتر مردان را درگیر می‌کند، مطالعات جدید نشان می‌دهد که زنان و مردان با احتمال یکسان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

آمارهایی مهم درمورد بیماری کرونا

‌اولین مرگ‌و‌میر ناشی از ابتلا به کرونا

دو نفر از افرادی که در بیمارستان چین بر اثر بیماری مردند، به‌ظاهر سالم بودند؛ اما مدت‌ها بود که سیگار می‌کشیدند و ریه‌های ضعیفی داشتند.

اولین مورد یک مرد ۶۱ساله بود که در زمان رسیدن به بیمارستان، ذات الریه حاد داشت.

او سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) داشت. ریه‌های این فرد نمی‌توانست اکسیژن کافی اندام‌ها را برای زنده‌ماندن فراهم کند و با وجود استفاده از دستگاه تنفسی، ریه‌هایش از کار افتادند، قلب او از تپش ایستاد و ۱۱ روز بعد از پذیرش در بیمارستان، جان باخت.

مورد دوم نیز یک مرد ۶۹ساله مبتلا به سندرم زجر تنفسی حاد بود. با وجود استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، او به‌دلیل ذات‌الریه حاد و شوک سپتیک (septic shock) از دنیا رفت.

احتمال مرگ در افراد مسن

بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری‌های چین، کمتر از ۵ درصد از افراد زیر ۵۰ سال بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخته‌اند.

افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، بیشتر در معرض ابتلای شدید به این بیماری هستند.

اما آمار سایر مرگ‌و میرها به صورت زیر است:

۱٫۳ درصد افراد در محدوده ۵۰سالگی؛
۳٫۶ درصد در محدوده ۶۰سالگی؛
۸ درصد در محدوده ۷۰سالگی بودند؛
۱۵ درصد بالای ۸۰ سال داشتند.

باید توجه داشت که بسیاری از افراد تحت درمان ممکن است بمیرند و بسیاری از موارد ابتلای خفیف بیماری نیز در نظر گرفته نمی‌شود؛ به همین دلیل، این آمار و ارقام نرخ واقعی مرگ‌و‌میر در مبتلایان را نشان نمی‌دهد.

درصد افراد مبتلا با زمینه بیماری‌های قبلی

نرخ مرگ‌و میر در افرادی که سابقه هیچ‌گونه بیماری نداشته‌اند، ۰٫۹ درصد است. همچنین، میزان ابتلای افراد با سابقه بیماری‌های مختلف به صورت زیر است:

۶ درصد در افراد دارای فشار خون بالا؛
۶ درصد در افراد با مشکلات ریوی طولانی‌مدت، مثل افرادی که از مدت‌ها قبل، سیگاری بوده‌اند؛
۷ درصد در افراد مبتلا به دیابت؛
۱۱ درصد در افراد با بیماری قلبی ـ عروقی.

کلام آخر

هرچند که اطلاعات زیادی درمورد ویروس کرونا در دسترس نیست، اما این ویروس مثل طوفان می‌تواند کل بدن را درگیر کند.

ویروس کرونا مثل ویروس سارس و مرس از طریق حیوان به انسان منتقل شده است. ویروس کرونا برخلاف اقوامش که موجب سرماخوردگی می‌شوند می‌تواند آتشی در تمام بدن فرد برپا کند و هیچ استثنایی برای موارد شدید ابتلای به این ویروس وجود ندارد. این موضوع نشان می‌دهد که چرا ویروس کرونا بیشتر از ۲۰۰۰ نفر را در دنیا به کام مرگ کشانده است.

هرچند که آمار کشته‌شدگان ویروس کرونا حدود یک‌پنجم سارس است، اما ویروس کرونای جدید با سرعت بیشتری در حال انتشار است. پس به‌جای اینکه منتظر بمانیم و ببینیم تست ویروس چه کسانی مثبت می‌شود، بهتر است از هرکسی با علائم ذات‌الریه، اسکن قفسه‌سینه بگیریم. این روش به جداسازی و درمان سریع‌تر بیماران کمک می‌کند.

اگر شیوع این بیماری همچنان ادامه داشته باشد، میزان آسیب‌های ناشی از آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. یک اپیدمیولوژیست برجسته در هنگ‌کنگ اعلام کرده است که اگر شیوع ویروس کرونا کنترل نشود، می‌تواند حدود ۶۰ درصد از مردم کره زمین را آلوده کند.

تا ۱۱ فوریه ۲۰۲۰، تقریبا ۷۲۳۱۴ نفر در چین به ویروس کرونا مبتلا شدند که ۲٫۳ درصد از بیماران بر اثر بیماری فوت شدند. این درصد نشان می‌دهد که این بیماری ۲۳ برابر از آنفولانزا (فصلی) کشنده‌تر است. ابتلای شدید به بیماری و مرگ در تمام گروه‌های سنی به‌جز کودکان زیر ۹ سال گزارش شده است.

اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفا آن را با عزیزانتان به‌اشتراک بگذارید. همچنین اگر نظری درمورد این مطلب دارید و یا خودتان یا اطرافیانتان با این بیماری دست‌وپنجه نرم کرده‌اید، تجربه‌ها و نظرات خود را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارید. بازخوردهای شما به بهبود هرچه بیشتر کیفیت مقالات ما کمک می‌کند.

 

منابع:

۱- chetor.com

۲- nationalgeographic.com

۳- healthline.com

۴- bbc.com

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

کم‌آبی ( Dehydration ) از دیدگاه مایو کلینیک (Mayo Clinic)

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

به گزارش سایت مایو کلینیک mayoclinic.org

بررسی اجمالی

کمبود آب در هنگام مصرف بیش از حد یا از دست دادن بیشتر مایعات از بدن اتفاق می‌افتد، و بدن شما به اندازه کافی آب و مایعات دیگر برای انجام عملکردهای طبیعی خود ندارد. اگر مایعات از دست رفته را جایگزین نکنید، دچار کمبود آب خواهید شد. ممکن است هرکسی دچار کمبود آب بدن شود، اما این وضعیت بخصوص برای کودکان خردسال و بزرگترها خطرناک است.

شایع‌ترین علت کم‌آبی بدن در کودکان خردسال اسهال و استفراغ شدید است. بزرگسالان مسن به‌طور طبیعی حجم کم‌تری از آب در بدن خود دارند و ممکن است شرایطی داشته باشند یا داروهایی مصرف کنند که خطر کم‌آبی بدن را افزایش می‌دهد.

این بدان معناست که حتی بیماری‌های جزئی مانند عفونت‌هایی که روی ریه‌ها یا مثانه تأثیر می‌گذارند، می‌توانند در افراد مسن باعث کم‌آبی بدن شوند.

اگر در آب و هوای گرم آب کافی ننوشید، کمبود آب بدن در هر گروه سنی ممکن است رخ دهد – به خصوص اگر با شدت ورزش می‌کنید. معمولاً با نوشیدن مایعات بیش‌تر می‌توانید کم‌آبی بدن خفیف تا متوسط ​​را کاهش دهید، اما دهیدراته شدن شدید نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

_ علائم

تشنگی، همیشه یک شاخص اولیه قابل اعتماد از نشانه نیاز بدن به آب نیست. بسیاری از افراد، به ویژه بزرگسالان مسن، تا زمانی که دچار کمبود آب بدن نشوند، احساس تشنگی نمی‌کنند. به همین دلیل افزایش میزان جذب آب در هوای گرم یا هنگام بیمار شدن بسیار مهم است.

علائم و نشانه‌های کم‌آبی نیز ممکن است با توجه به سن متفاوت باشد.

_ کودک خردسال یا نوزاد

  • خشکی دهان و زبان؛
  • عدم ایجاد اشک در هنگام گریه کردن؛
  • پوشک خشک به مدت سه ساعت؛
  • چشم‌های فرو رفته، گونه‌ها؛
  • نقطه فرورفته در بالای جمجمه؛
  • سستی یا تحریک‌پذیری؛

_ بزرگسالان

  • تشنگی شدید؛
  • دفع ادرار کمتر؛
  • ادرار تیره؛
  • خستگی؛
  • سرگیجه؛
  • گیجی؛

_ چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

با پزشک خانواده خود تماس بگیرید او در صورتی که شما یا شخص مورد علاقه‌تان دارای علائم زیر باشد:

  • به مدت ۲۴ ساعت یا بیش‌تر به اسهال مبتلا شده است؛
  • تحریک‌پذیر یا گیج‌و خواب‌آلوده  یا فعالیت کم‌تر از حد معمول دارد؛
  • نمی‌توان مایعات را پایین نگه داشت؛
  • دارای مدفوع خونین یا سیاه است؛

_علل

کمبود آب بدن به دلایل ساده اتفاق می‌افتد: به دلیل بیمار بودن یا مشغله زیاد به اندازه کافی آب نمی‌نوشید، یا به دلیل عدم دسترسی به آب آشامیدنی ایمن هنگام مسافرت، پیاده‌روی یا اردو زدن.

سایر علل کم‌آبی بدن عبارتند از:

  • اسهال، استفراغ. اسهال حاد شدید – یعنی اسهال ناگهانی و سریع – که می‌تواند در مدت زمان کمی باعث افت شدید آب و الکترولیت‌ها شود. اگر به همراه اسهال استفراغ دارید، مایعات و مواد معدنی بیش‌تری از دست می‌دهید.
  • تب. به‌طور کلی، هرچه تب شما بیش‌تر باشد، ممکن است کم آب‌تر شوید. اگر علاوه بر اسهال و استفراغ، تب داشته باشید، این مشکل را بدتر می‌کند.
  • تعریق بیش از حد. شما هنگام عرق کردن آب از دست می‌دهید. اگر فعالیت جدی انجام دهید و مایعات را در طی مسیر جایگزین نکنید، می‌توانید کم آب شوید. هوای گرم و مرطوب میزان مصرف عرق و میزان مایعات از دست رفته را افزایش می‌دهد.
  • افزایش ادرار. این ممکن است به دلیل دیابت تشخیص داده نشده یا کنترل نشده باشد. برخی از داروهای خاص مانند دیورتیک‌ها و برخی داروهای فشارخون نیز می‌توانند منجر به کم‌آبی بدن شوند، به‌طور کلی این موارد به این دلیل است که باعث ادرار بیش‌تر.

_ عوامل خطر

هر کس می‌تواند کم آب شود، اما افراد خاصی در معرض خطر بیش‌تری قرار دارند:

  • نوزادان و کودکان. به احتمال زیاد گروهی که اسهال و استفراغ شدید را تجربه می‌کنند، نوزادان و کودکان به ویژه در مقابل کم‌آبی بدن آسیب‌پذیر هستند. با داشتن مساحت بالاتر از سطح حجمی بدن، نسبت بیش‌تری از مایعات خود را نیز از تب یا سوختگی زیاد از دست می‌دهند. کودکان خردسال اغلب نمی‌توانند به شما بگویند که آن‌ها تشنه هستند و نمی‌توانند خودشان نوشیدنی بنوشند.
  • بزرگترها. با افزایش سن، میزان ذخیره مایعات بدن شما کم‌تر می‌شود، توانایی شما در مصرف آب کاهش می یابد و احساس تشنگی شما حادتر می‌شود. این مشکلات توسط بیماری‌های مزمن مانند دیابت و زوال عقل و با استفاده از داروهای خاص ایجاد می‌شود. بزرگسالان مسن‌تر نیز ممکن است دارای مشکلات تحرک باشند که توانایی آن‌ها برای دستیابی به آب را برای خود محدود می‌کند.
  • افراد مبتلا به بیماری های مزمن. ابتلا به دیابت کنترل نشده یا درمان نشده، شما را در معرض خطر کم‌آبی بدن قرار می‌دهد. بیماری کلیه نیز مانند داروهای افزایش ادرار باعث افزایش خطر شما می‌شود. حتی داشتن سرماخوردگی یا گلودرد، شما را مستعد کمبود آب بدن می‌کند زیرا احتمال کم‌تری وجود دارد که در هنگام بیماری میل به غذا خوردن یا نوشیدن داشته باشید.
  • افرادی که در خارج از منزل کار می کنند یا ورزش می کنند. هنگامی که گرم و مرطوب است ، خطر کم آبی و بیماری ناشی از گرمای هوا افزایش می یابد. دلیل این امر آن است که وقتی هوا مرطوب است، عرق نمی‌تواند به میزان عادی تبخیر کند و شما را خنک کند و این می‌تواند به افزایش دمای بدن و نیاز به مایعات بیش‌تر منجر شود.

_ عوارض

کم‌آبی بدن می‌تواند به عوارض جدی منجر شود، از جمله:

  • آسیب‌دیدگی در اثر گرما. اگر هنگام ورزش شدید و زیاد به اندازه کافی مایعات ننوشید، ممکن است دچار آسیب قلبی در اثر گرما شوید، که شدت آن ممکن است از کرامپ خفیف قلبی تا خسته شدن ناشی از گرما تا خطر بالقوه تهدیدکننده زندگی یعنی سکته قلبی باشد.
  • مشکلات ادراری و کلیوی. طولانی شدن یا تکرار دوره کم‌آبی بدن می‌تواند باعث عفونت دستگاه ادراری، سنگ کلیه و حتی نارسایی کلیه شود.
  • تشنج. الکترولیت‌ها – مانند پتاسیم و سدیم – به انتقال سیگنال‌های الکتریکی از یک سلول به سلول دیگر کمک می‌کنند. اگر الکترولیت‌های شما از تعادل خارج شوند، پیام‌های الکتریکی معمولی می‌‌توانند به هم بریزند که این امر می‌تواند منجر به انقباض عضلات غیرارادی و گاهی اوقات به از دست دادن هوشیاری شود.
  • شوک در اثرحجم کم‌خون (شوک هیپوولمیک). کمبود آب بدن یکی از جدی‌ترین و گاه خطرناک‌ترین عارضه برای زندگی است. و هنگامی رخ می‌دهد که حجم کم‌خون باعث افت فشارخون و افت میزان اکسیژن در بدن شما شود.

_ جلوگیری

برای جلوگیری از کم‌آبی، مایعات زیادی بنوشید و غذاهای پر از آب مانند میوه و سبزیجات میل کنید. بگذارید تشنگی راهنمای شما باشد راهنمای روزانه برای اکثر افراد سالم کافی است.

در صورت بروز شرایطی مانند موارد زیر ممکن است افراد نیاز به مایعات بیشتری داشته باشند:

  • استفراغ یا اسهال. اگر فرزند شما در حال استفراغ است یا اسهال دارد، در اولین نشانه‌های بیماری شروع به دادن آب اضافی یا محلول تجویز مجدد دهانی کنید. صبر نکنید تا کمبود آب بدن رخ دهد.
  • ورزش سنگین. به‌طور کلی، بهتر است قبل از ورزش شدید، مایعات فراوان بنوشید. تولید مقدار زیادی ادرار شفاف و رقیق نشانگر خوبی برای هیدراته بودن شما است. در طول فعالیت، مایعات را به‌طور مرتب بنوشید و بعد از پایان کار نوشیدن آب یا مایعات دیگر را ادامه دهید.
  • هوای گرم یا سرد. برای کمک به کاهش دمای بدن و جایگزینی آنچه از طریق تعریق از دست می‌دهید، باید آب اضافی را در هوای گرم یا مرطوب بنوشید. همچنین برای مقابله با کاهش رطوبت ناشی از هوای خشک، به ویژه در ارتفاعات بالاتر، ممکن است در هوای سرد به آب اضافی احتیاج داشته باشید.
  • بیماری. بزرگسالان مسن معمولاً در طی بیماریهای جزئی – مانند آنفولانزا، برونشیت یا عفونت مثانه – دچار کم‌آبی می‌شوند. وقتی احساس خوبی ندارید، حتماً مایعات اضافی بنوشید.

_ تشخیص

پزشک شما اغلب بر اساس علائم و نشانه‌های جسمی می‌تواند کم‌آبی بدن را تشخیص دهد. در صورت کمبود آب بدن، احتمالاً فشارخون کم دارید، به خصوص هنگام حرکت از حالت درازکش  به حالت ایستاده، ضربان قلب سریع‌تر و کاهش جریان خون به سمت اندام خود بیشتر دیده می‌شود.

برای تأیید تشخیص و مشخص کردن میزان کمبود آب بدن، ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند:

  • آزمایش خون. نمونه خون ممکن است مورد استفاده قرار گیرد برای بررسی تعدادی از فاکتورها، مانند سطح الکترولیت‌های شما – به خصوص سدیم و پتاسیم – و این‌که عملکرد کلیه‌های شما چگونه است انجام می‌گیرد.
  • آزمایش ادرار. آزمایشاتی که روی ادرار انجام می‌شود می‌تواند نشان‌دهنده کمبود آب بدن باشد و این‌که این کمبود در چه حدی می‌باشد. آن‌ها همچنین می‌توانند علائم عفونت مثانه را بررسی کنند.

_ درمان

تنها درمان مؤثر برای کم‌آبی بدن، رساندن مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته است. بهترین روش برای درمان کم‌آبی به سن، شدت کم‌آبی و علت آن بستگی دارد.

برای شیرخواران و کودکانی که از اسهال، استفراغ یا تب بدن  دچار کم‌آبی شده‌اند، از محلول دهانی آب‌رسان استفاده کنید. این محلول‌ها حاوی آب و نمک به نسبت‌های خاص هستند تا مایعات و الکترولیت‌ها را دوباره جبران کنند.

هر یک تا پنج دقیقه با یک قاشق چایخوری (۵ میلی لیتر) شروع کنید و تا حد تحمل افزایش دهید. استفاده از سرنگ برای کودکان بسیار کودک آسان‌تر است. به کودکان بزرگ‌تر می‌توان نوشیدنی‌های رقیق ورزشی داد. از ۱ قسمت نوشیدنی ورزشی تا ۱ قسمت آب استفاده کنید.

بیشتر بزرگسالان با کمبود خفیف تا متوسط ​​در اثر اسهال، استفراغ یا تب می‌توانند با نوشیدن بیش‌تر آب یا مایعات دیگر وضعیت آن‌ها بهبود بخشند. اسهال با آب میوه‌ای کامل و نوشیدنی‌های غیرالکلی مانند نوشابه ممکن است بدتر شود.

اگر در هوای گرم یا مرطوب در خارج از منزل کار می‌کنید یا ورزش می‌کنید، آب خنک بهترین درمان برای  شماست. نوشیدنی‌های ورزشی حاوی الکترولیت و محلول کربوهیدرات نیز ممکن است مفید باشد.

کودکان و بزرگسالانی که به شدت کم آب بدن هستند باید توسط پرسنل اورژانس و یا با آمبولانس به اورژانس بیمارستان منتقل شوند و تحت درمان قرار گیرند. نمک‌ها و مایعات که از طریق ورید (داخل وریدی) تحویل داده می‌شوند، به سرعت جذب می‌شوند و سرعت بهبود می‌یابند.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک‌تان:

احتمالاً با دیدن پزشک خود یا فرزند خود شروع می‌کنید. با این وجود، در برخی موارد وقتی برای تنظیم قرار ملاقات فرا می‌خوانید، پزشک ممکن است مراقبت فوری پزشکی را توصیه کند. اگر شما، فرزندتان یا بزرگسالانی که به آن اهمیت می‌دهید علائم کمبود شدید آب بدن، مانند بی‌حسی یا کاهش پاسخگو بودن را نشان می‌دهند، به دنبال مراقبت‌های فوری در بیمارستان باشید.

اگر وقت دارید که برای قرار ملاقات خود آماده شوید، در اینجا اطلاعاتی برای کمک به شما در آماده شدن وجود دارد، و اینکه چه انتظاری از پزشک دارید.

آنچه شما می‌توانید انجام دهید

  • علائمی را که شما یا شخصی که در حال مراقبت از آن هستید تجربه می‌کنید، بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است به دلیل عدم تعیین وقت ملاقات به نظر نرسد. اگر شما یا شخصی که از او مراقبت می‌کنید استفراغ یا اسهال داشته، پزشک می‌خواهد بداند که از چه زمانی شروع شده است و چند دفعه اتفاق افتاده است.
  • اطلاعات کلیدی شخصی، از جمله سفرهای اخیر یا غذاهایی که اخیراً خورده شده‌اند که ممکن است باعث بیماری شود را بنویسید. علاوه بر این، پزشک شما می‌خواهد بداند که آیا شما یا شخصی که از او مراقبت می‌کنید اخیراً در معرض شخصی که مبتلا به اسهال بوده است قرار گرفته‌اید.
  • لیستی از اطلاعات اصلی پزشکی، از جمله سایر شرایطی که شما یا شخصی که از او مراقبت دارید، تهیه شود و نام داروهایی که مصرف می‌کند را تهیه کنید. داروهای بدون نسخه و همچنین ویتامین‌ها و مکمل‌ها را در لیست خود قرار دهید.
  • سوالاتت رو برای پرسیدن از دکتر بنوسید.

برای کم‌آبی، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

  • چه چیزی باعث ایجاد این علائم می‌شود؟
  • چه نوع آزمایشاتی لازم است؟
  • چه درمانی را پیشنهاد می‌کنید؟
  • چه مدت بعد از درمان بهبود خواهد یافت؟
  • آیا محدودیت‌هایی در فعالیت یا رژیم وجود دارد؟
  • آیا من می‌توانم کاری انجام دهم تا از عود کم‌آبی بدن جلوگیری شود؟
  • شرایط بهداشتی دیگری دارم. آیا باید آن شرایط را تغییر دهم؟
  • چه اقداماتی می‌توانم انجام دهم تا دوباره از بروز کم‌آبی بدن جلوگیری شود؟

_ چه انتظاری از پزشک دارید

احتمالاً پزشک از شما سؤالاتی از قبیل:

  • چه زمانی علائم شروع شد؟ چی کار کردید؟
  • آیا می‌توانید هر غذایی و نوشیدنی را کم کنید؟
  • اخیراً چگونه ادرار کرده‌اید؟ آیا شما درد یا احساس فوریت در ادرار کردن تجربه می‌کنید؟
  • آیا علائم یا علائم دیگری مانند گرفتگی شکم، تب، سردرد یا دردهای عضلانی نیز دارید؟ این علائم تا چه اندازه شدید هستند؟
  • آیا خون در مدفوع شما وجود داشته است؟
  • آیا اخیراً غذایی را که گمان می‌کنید خراب شده است، خورده‌اید؟
  • آیا کسی بعد از خوردن همان غذایی که شما خورده‌اید بیمار شده است؟
  • آیا اخیراً در معرض شخصی که می‌دانید اسهال داشته قرار گرفته‌اید؟
  • آیا سرفه کرده‌اید یا آبریزش از بینی دارید؟
  • در حال حاضر چه داروهایی مصرف می‌کنید؟
  • آیا اخیراً به کشور دیگری سفر کرده‌اید؟
  • آیا می‌دانید قبل از شروع علائم، وزن شما یا فرزندتان چقدر بوده است؟

 

منبع: mayoclinic.org


*مطالب مرتبط:

_بخور و نخورهای دوران قاعدگی
_گاستروانتریت (آنفلولانزای معده) در کودکان؛ علل و درمان
_رژیم غذایی مفید برای ورم معده (گاستریت)
_اطلاعاتی درباره آسیب حاد کلیه
_سوال و پاسخ ( علل اسپاسم معده چیست؟)
_آشنایی با علایم دیابت بی‌مزه
_فواید بی‌نظیر نوشیدن آب در حال ناشتا
_یبوست را چگونه مهار‌کنیم؟
_سوال و پاسخ ( علائم ریفلاکس در نوزادان (GERD) چیست؟ )
_علت مشکلات عضلانی در بدن چیست؟

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

اطلاعاتی درباره آسیب حاد کلیه

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت nhs.uk

آسیب حاد کلیه (AKI) زمانی است که کلیه‌های شما به‌طور ناگهانی به درستی کار نمی‌کنند که می‌تواند به صورت از دست دادن جزئی عملکرد کلیه تا نارسایی کامل کلیه تظاهر یابد.

معمولاً آسیب حاد کلیه به‌عنوان یک عارضه از بیماری جدی دیگری می‌باشد و همان‌طور که از نام آن برمی‌آید، نتیجه ضربات جسمی به کلیه‌ها نیست. این نوع آسیب کلیوی معمولاً در افراد مسن دیده می‌شود که شرایط خوبی ندارند و در نتیجه کلیه‌ها نیز تحت تاثیر هستند.
ضروری است که  آسیب حاد کلیه زود تشخیص داده شود و به موقع نیز درمان شود.
درصورت عدم درمان سریع، سطح غیرطبیعی نمک و مواد شیمیایی در بدن ایجاد می‌شود، که این امر بر توانایی درست کار کردن سایر اعضای بدن تأثیر می‌گذارد.

اگر کلیه به‌طور کامل از کار بیوفتد ،ممکن است نیاز به حمایت موقت به وسیله دستگاه دیالیز داشته باشد و یا در غیر اینصورت منجر به مرگ می‌شود.

_ علائم آسیب حاد کلیه

علائم  آسیب حاد کلیه عبارتند از:

  • احساس بیماری یا مریض بودن؛
  • اسهال؛
  • کمبود آب بدن؛
  • دفع مزاج کمتر از حد معمول؛
  • گیجی؛
  • خواب‌آلودگی؛

حتی اگر نارسایی کلیه تا حد پیشرفته نباشد، باید نارسایی حاد کلیه جدی در نظرگرفته شود.

تاثیر آن در کل بدن تأثیردارد، تاثیر برخی از داروها توسط بدن تغییر می‌کند و می‌تواند برخی از بیماری‌های زمینه‌ای را وخیم‌تر کند.
آسیب حاد کلیوی با بیماری مزمن کلیه متفاوت است، در بیماری مزمن، کلیه‌ها به تدریج در مدت زمان طولانی عملکرد خود را از دست می‌دهند.

_ چه کسی در معرض آسیب حاد کلیه است؟

اگر:

  • شما ۶۵ سال یا بیش‌تر دارید؛
  • شما در حال حاضر یک مشکل کلیوی مانند بیماری مزمن کلیه دارید؛
  • شما یک بیماری طولانی مدت مانند نارسایی قلبی، بیماری کبد یا دیابت دارید؛
  • دهیدراته شده‌اید یا قادر به دریافت مقدار مناسب مایعات نیستید؛
  • انسداد دستگاه ادراری دارید (یا در معرض خطر این بیماری هستید)؛
  • شما به عفونت شدید یا سپسیس مبتلا هستید؛
  • داروهای خاصی استفاده می‌کنید، از جمله داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDS، مانند ایبوپروفن) یا داروهای فشارخون، مانند مهار کننده‌های ACE یا دیورتیک‌ها. دیورتیک‌ها معمولاً برای کلیه‎ها مفید هستند، اما ممکن است در مواردی که فرد دهیدراته شده یا از بیماری شدید دیگری رنج می‌برد کم‌تر کمک کننده باشد؛
  • به شما آمینوگلیکوزیدها (نوعی آنتی‌بیوتیک) داده می‌شود. مجدداً، این مسئله فقط در صورتی است که فرد دچار کمبود آب بدن یا بیماری باشد و معمولاً در بیمارستان تجویز می‌شود؛

_ علل آسیب حاد کلیه

بیش‌تر موارد ابتلا به آسیب حاد کلیه در اثر کاهش جریان خون به کلیه‌ها ایجاد می‌شود، معمولاً در فردی که از قبل وضعیت سلامتی خوبی نداشته باشد دیده می‌شود.

این کاهش جریان خون می‌تواند ناشی از:

  • حجم خون پایین بعد از خونریزی، استفراغ بیش از حد یا اسهال یا کم‌آبی شدید؛
  • پمپاژ خون از قلب کمتر از حد معمول است که در نتیجه نارسایی قلبی، نارسایی کبدی یا سپسیس خون می‌باشد؛
  • مشکلات عروق خونی – مانند التهاب و انسداد در رگ‌های کلیه‌ها (یک بیماری نادر به نام واسکولیت)؛
  • داروهای خاصی که می‌توانند بر خون‌رسانی به کلیه تأثیر بگذارند – سایر داروها ممکن است باعث واکنش غیرمعمول در کلیه شوند؛

آسیب حاد کلیه همچنین ممکن است در اثر مشکل خود کلیه مانند گلومرولونفریت ایجاد شود. که ممکن است در اثر واکنش به برخی داروها، عفونت‌ها یا رنگ مایع مورد استفاده در برخی از ایکس- ری  ایجاد شود.

همچنین ممکن است نتیجه انسداد مؤثر در تخلیه کلیه‌ها باشد، مانند:

  • پروستات بزرگ شده؛
  • تومور در لگن، مانند تومور تخمدان یا مثانه؛
  • سنگ کلیه؛

_ تشخیص آسیب حاد کلیه

پزشک ممکن است به آسیب حاد کلیه شک کند:

اگر

  • در گروه «در معرض خطر» باشید و ناگهان بیمار شوید؛
  • علائم آسیب حاد کلیه داشته باشید؛

معمولاً آسیب حاد کلیه به وسیله آزمایش خون برای اندازه‌گیری میزان کراتینین و ماده زاید شیمیایی تولید شده توسط عضلات تشخیص داده می‌شود.
اگر مقدار زیادی کراتینین در خون شما وجود داشته باشد، این بدان معنی است که کلیه‌های شما به اندازه که باید خوب کار نمی‌کنند.
همچنین ممکن است از شما نمونه ادرار گرفته شود و یا سونوگرافی از کلیه‌های شما انجام شود تا به دنبال هرگونه انسداد باشند.

بررسی علت زمینه‌ای:

ادرار را می توان از نظر پروتئین ، سلول های خونی ، قند و مواد زائد آزمایش کرد ، که ممکن است سرنخ هایی برای علت اصلی بیماری یافت.

پزشکان همچنین باید از این موارد مطلع شوند:

  • علائم دیگری مانند علائم بیماری سپسیس یا علائم نارسایی قلبی؛
  • شرایط پزشکی دیگر؛
  • هر دارویی که در هفته گذشته مصرف شده باشد، زیرا بعضی از داروها می‌توانند باعث ایجاد آسیب حاد کلیوی شوند؛

سونوگرافی باید علت انسداد سیستم ادراری مانند بزرگ شدن پروستات یا تومور مثانه را بررسی کند.

_ درمان آسیب حاد کلیه

درمان آسیب حاد کلیوی بستگی به این دارد که چه عواملی باعث ایجاد بیماری شما شده و چه میزان بیماری شدت دارد.

ممکن است شما نیاز داشته باشید:

  • در صورت دهیدراته بودن، جذب آب و مایعات دیگر را افزایش دهید؛
  • در صورت ابتلا به عفونت آنتی‌بیوتیک مصرف کنید؛
  • متوقف کردن مصرف داروهای خاص (حداقل تا زمانی که مشکل برطرف شود)؛
  • سوند ادرار، یک لوله نازک که برای تخلیه مثانه در صورت وجود انسداد استفاده می‌شود؛

ممکن است لازم باشد برای انجام برخی از معالجات به بیمارستان بروید.

اکثر مبتلایان به AKI بهبودی کامل می‌یابند، اما برخی از افراد در نهایت به بیماری مزمن کلیه یا نارسایی طولانی مدت کلیه مبتلا می‌شوند.
در موارد شدید، دیالیز ( که یک دستگاه برای خلاص شدن بدن از مواد مضر، نمک و آب اضافی، خون را فیلتر می‌کند ) لازم است.

_ جلوگیری از آسیب حاد کلیه

افراد در معرض خطر بیماری آسیب حاد کلیه در صورت احساس بیماری یا شروع مصرف داروهای جدید باید با آزمایش خون منظم کنترل شوند.
همچنین بررسی مقداردفع ادرار از بدن نیز مفید است.

هرگونه علائم هشدار‌دهنده آسیب حاد کلیوی، مانند استفراغ یا تولید کم ادرار، نیاز به بررسی فوری از لحاظ آسیب حاد کلیوی و درمان دارد.
افرادی که دهیدراته هستند  یا در معرض خطر کمبود آب بدن هستند ممکن است نیاز به دریافت مایعات از طریق سرم داشته باشند.

هر دارویی که به نظر می‌رسد مشکل را وخیم‌تر می‌کند یا به‌طور مستقیم به کلیه آسیب می‌زند، حداقل باید به‌طور موقت متوقف شود.
انستیتوی ملی سلامت و مراقبت‌های ویژه (NICE) دستورالعمل‌های مفصلی در مورد جلوگیری، تشخیص و مدیریت AKI آسیب حاد کلیوی تهیه کرده است.

_ عوارض آسیب حاد کلیه

جدی‌ترین عوارض آسیب حاد کلیه:

  • سطح بالای پتاسیم در خون – در موارد شدید، این مورد می‌تواند به ضعف عضلات، فلج و مشکلات ریتم قلب منجر شود؛
  • مایع در ریه‌ها (ادم ریوی)؛
  • اسیدوز متابولیک- که می‌تواند باعث تهوع، استفراغ، خواب‌آلودگی و گرفتگی نفس شود؛

 

منبع: nhs.uk


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( نشانه‌های آهن زیاد در بدن چیست؟)

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , سوال و پاسخ , تغذیه سالم

 

آهن یکی از عناصر ضروری در بدن انسان است. اکثر پزشکان بر این باورند که ازدیاد آهن به ندرت اتفاق می‌افتد و اگر هم باشد بیشتر جنبه ارثی و ژنتیکی دارد. اما در واقعیت، امروزه ازدیاد آهن بسیار شایع و خطرناک‌تر از آن‌چه است که مردم تصور می‌کنند.
مقدار زیاد آهن در بافت‌هایی مانند قلب، لوزالمعده و کبد تجمع می‌یابد و باعث افزایش بار آهن می‌شود.
اضافه بار آهن یکی از شرایط جدی و مزمنی است که باید به درستی تشخیص و درمان شود. اگر درست تشخیص داده نشود، منجر به بیماری هموکروماتوزیس می‌شود و زندگی فرد را تهدید می‌کند.

از آن‌جا که از دست دادن خون به معنای از دست دادن آهن می‌باشد، لذا هموکروماتوزیس در زنان به دلیل خونریزی عادت ماهانه، کمتر از مردان اتفاق می‌افتد.

_ علل

– اکثر موارد هموکروماتوزیس، ژنتیکی می‌باشد
– اختلالات خونی
– هپاتیت مزمن که باعث افزایش مقدار جذب آهن می‌شود
– مصرف بیش از اندازه آهن (بیش‌تر به شکل مکمل)

_ علائم

علائم اولیه هموکروماتوزیس عبارتست از:

– خستگی
– کمبود انرژی
– ضعف
– کاهش وزن
– درد عضلانی
– درد شکمی
– توقف خونریزی ماهیانه

در مرحله بعدی، علائم زیر نمایان می‌شود:

– علائم نقصان غده جنسی
– ناراحتی در تنفس و تنگی‌نفس

اگر بازهم هموکروماتوزیس پیشرفت کند، دارای علائم زیر می‌شود:
– آرتریت
– نامنظم بودن عملکرد کبد
– عدم تحمل گلوکز
– تخریب پانکراس و ایجاد دیابت
– خستگی شدید
– کم‌کاری هیپوفیز
– کم‌کاری تیروئید
– هایپوگنادیسم
– کاردیومیوپاتی و آریتمی قلب
– سیروز کبدی
– سرطان کبد
– نارسایی قلبی
– پانکراتیت
– رنگدانه‌های پوست، خاکستری رنگ و یا برنزی

_ عوامل موثر بر پیشرفت بیماری هموکروماتوزیس

– افزایش مصرف آهن در رژیم غذایی
– مصرف الکل
– مصرف ویتامین C
– عفونت‌ها
– از دست دادن آهن از طریق خون دادن و یا عادت ماهانه
– عوامل محیط زیستی

_ عوامل خطر

– بزرگ‌ترین عامل خطر برای هموکروماتوزیس، ارثی می‌باشد.
– سابقه فامیلی و خانوادگی
اصل و نسب: انگلیسی‌ها، اسکاندیناوی هلندی، آلمانی‌ها، ایرلندی‌ها و فرانسوی‌ها بیش‌تر در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
جنسیت: مردان نسبت به زنان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. زنان به خاطر عادت ماهیانه و بارداری، کمتر به این بیماری دچار می‌شوند. اما این بیماری در زنان بعد از یائسگی و یا هیسترکتومی (برداشتن رحم با عمل جراحی)، افزایش می‌یابد.

– تنباکو: با توجه به خاکی که در آن رویش یافته می‌تواند یکی از منابع آهن باشد(به همین علت افرادی که دخانیات استعمال می‌کنند معمولا دارای غلظت خون می‌باشند)
– نوشیدن مشروبات الکلی: باعث حاد شدن مشکل ازدیاد آهن شده چون مصرف الکل باعث تخلیه عنصر روی در بدن می‌شود، روی هم عنصری است که اثرات مخرب آهن در بدن را خنثی می‌کند.
-آلودگی هوا و آب: مخصوصاً آب‌های که دارای رنگ زرد یا همان زنگ لوله می‌باشند

_ برخی از بیماری‌های مرتبط با ازدیاد آهن:

ارگان‌های اصلی که آهن در آن‌ها تجمع می‌یابد عبارتند از لوزالمعده، کبد، روده‌ها، مفاصل و در نهایت مغز

۱٫مشکلات سیستم عصبی: شامل آلزایمر، پارکینسون، ناهنجاری‌های رفتاری مانند خشونت و غیره، آهن در بخشی از مغز که در طب چینی به آن آمیگدال Amygdale گویند و ارتقا‌دهنده حس خشونت است تجمع می‌یابد و سبب افزایش حس خشم در فرد می‌شود. همچنین با تجمع در سایر بخش‌های مغز و آسیب به ساختارهای ظریف آن سبب بروز بیماری‌های مرتبط با سیستم اعصاب مرکزی مانند پارکینسون، آلزایمر، ام اس و غیره می‌شود.
۲٫ فشار خون و بیماری‌های قلبی: آهن و فلز کادمیوم باعث سفت شدن شریان‌ها می‌شوند که منجر به افزایش فشارخون می‌گردد، نارسایی‌های قلبی و تنگی‌نفس همگی می‌توانند رابطه مستقیم با ازدیاد آهن در بدن داشته باشند.
۳٫ بسیاری از مشکلات کلیوی: آهن با انباشته شدن در این ناحیه سبب بروز بیماری‌های مختلف مثل فشارخون، نارسایی کلیوی و غیره می‌گردد.
۴٫ بیماری‌های التهابی: ازدیاد آهن باعث بسیاری از بیماری‌های التهابی از قبیل آرتریت روماتوئید و آرتروز می‌گردد.

_ تشخیص اضافه بار آهن

تشخیص این بیماری به سختی صورت می‌گیرد.

– با دو آزمایش خون می‌توان مقدار آهن موجود در بدن را اندازه گرفت: در حالت ناشتا، آزمایش ترانسفرین اشباع و آزمایش فریتین سرم.
– اگر یکی از خانواده شما دچار هموکروماتوزیس بود، به پزشک‌تان اطلاع دهید تا برای شما آزمایش ژنتیک را انجام دهد.
– بیوپسی کبد نیز یکی از راه‌های اندازه‌گیری آهن در کبد می‌باشد.

_ درمان

روش‌های کاهش آهن در بدن:

آهن از فلزاتیست که دفع آن برای بدن بسیار مشکل است، پزشکان معمولاً اهدای خون و یا داروهای شیمیایی که به نام شوینده فلزات سنگین هستند مانند Defresal ،Penicilamine و EDTA را تجویز می‌کنند.

_ معایب این روش‌ها:

۱- در اهدای خون آهن فعال و غیرفعالی که فقط در خون می‌باشد دفع می‌شود که البته دفع آهن فعال نکته جالبی نمی‌باشد و معمولاً آدرس درستی به جایی که آهن تجمع پیدا کرده داده نمی‌شود. همچنین سایر مواد مفید بدن نیز دفع می‌گردد. در ضمن هموگلوبین و سایر فاکتورهای خونی نیز کاهش می‌یابد.

۲- شوینده‌های شیمیایی:
این شوینده‌ها نیز همان مشکلات اهدای خون را به همراه دارند یعنی کاهش آهن فعال و غیرفعال خون همراه با دفع سایر فلزات مفید مانند روی، منگنز و….، این داروهای شیمیایی عوارض جانبی شدیدی مانند تخریب کبد و کلیه‌ها را همراه دارند و استفاده از آن‌ها به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

اولین گام برای کنترل و کاهش میزان آهن در بدن اصلاح برنامه غذایی است:

۱٫ منابع غذایی که دارای بار آهن زیاد می‌باشند باید از برنامه غذایی حذف شوند، شامل انواع گوشت قرمز، تخم‌مرغ، تخم آفتاب‌گردان، مغزها مانند پسته، بادام، گردو و تمامی محصولات تولید شده از آرد گندم و…

۲٫ جایگزین کردن مرغ به عنوان منبع پروتئین به جای گوشت قرمز و تخم‌مرغ

۳٫ حدف مکمل‌های غذایی که دارای آهن و یا ویتامین سی می‌باشند و جایگزینی ویتامین سی تزریقی(IM or IV) به جای خوراکی به منظور جبران کمبود این ویتامین در بدن

۴٫ نخوردن آب پرتقال و سایر مواد غذایی که دارای ویتامین سی یا حالت اسیدی هستند همراه با وعده‌های غذایی

۵٫ جداسازی وعده‌های غذایی: خوردن غذاهای پروتئینی با سایر غذاها به ویژه با سبزیجات و کربوهیدرات‌ها سبب افزایش جذب آهن می‌شود، بدین منظور باید وعده‌های غذایی پروتئینی بصورت مستقل و جدا خورده شود.

۶٫ از دیدگاه ما خوردن چای زیاد با غذا به منظور کاهش جذب آهن روش مناسبی نیست به دلیل این‌که کافئین آن سبب تضغیف غدد آدرنالین و بروز مشکلاتی دیگر و سرانجام حادتر شدن مشکل ازدیاد آهن می‌شود و همچنین چایی دارای مقادیر بالای مس می‌باشد که البته سبب کاهش جذب آهن در روده‌ها می‌گردد اما مصرف زیاد آن از طرفی سبب ازدیاد مس در بدن شده که مشکلاتی دیگر برای کبد و متابولیزم بدن به وجود می‌آورد.

۷٫ خوردن دوز و نوع مناسب از مکمل‌های کلسیم، منیزیم، روی و … با غذا به منظور کاهش جذب آهن

۸ .تنظیم سطح سایر مواد معدنی بدن و تقویت فعالیت غدد آدرنالین به منظور تولید بیش‌تر ferritin و ceruloplasmin: با افزایش انرژی بدن و فعالیت غدد آدرنالین، قابلیت بدن در تولید Ferritin بیشتر می‌شود تولید ferrtin نیاز مند وجود سطح کافی روی، مس و پروتئین حمل‌کننده آن ceruloplasmin می‌باشد که با تقویت فعالیت غدد آدرنالین تولید آن بیشتر می‌شود، بدین منظور انتخاب دوز مناسب سایر مواد معدنی باید با توجه به آنالیز مو انجام شود. مصرف سرخود مکمل‌های غذایی ممکن است نتیجه منفی به دنبال داشته باشد، افزایش قابلیت بدن در تولید Ferritin سبب استفاده از آهن غیر فعال که در بدن ذخیره شده است می‌شود.

۹٫ تقویت فعاللیت کبد، کلیه‌ها و پوست به منظور دفع آهن و سایر فلزات سنگین اضافی، استفاده از سونای اینفرارد و استفاده از گیاهان افزاینده فعالیت صفرا و کبد مانند milk thistle و Dandelion بسیار مفید می‌باشد.

۱۰٫ انتخاب دوز و نوع مناسب از شویندهای طبیعی فلزات سنگین که شامل Nac , L-Taurine, Alpha liopic Acid و…

 

_ نکات ضروری درباره مکمل آهن

بدون مشورت پزشک، مکمل آهن را مصرف نکنید. هنگامی که آزمایش خون می‌دهید و پزشک می‌بیند که کمبود آهن دارید، در آن صورت به شما مکمل آهن تجویز می‌کند.

 

منابع:

۱- parsine.com

۲- clinicmoo.com


*مطالب مرتبط:

_سوال و پاسخ ( علل، علائم و راه‌های پیشگیری و درمان کم‌خونی در کودکان چیست؟)
_آیا می‌توانید سیگار بکشید و خون اهدا کنید؟
_محققان آزمایش خون برای بیماری ام‌اس انجام می‌دهند
_آترواسکلروز (Atherosclerosis)
_لوسمی لنفوسیتیک حاد (ALL) چیست؟
_آزمایش آلبومین سرم چه چیزی به ما می‌گوید؟
_رژیم برای مبتلایان به کم‌خونی
_سندورم فانکونی (علائم، علل و درمان کم‌خونی فانکونی)
_آشنایی با بیماری اسفروسیتوز
_۹ رازی که گروه خونی‌تان دربارۀ شما آشکار می‌کند
_پلاکت خون؛ علت کمبود یا افزایش پلاکت و درمان
_ویتامین‌هایی که باید مصرف کنید تا به کم‌خونی مبتلا نشوید

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه‌؛ آشنایی با داروی بتامتازون

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, دارونامه

 

بتامتازون (به انگلیسی: Betamethasone)
رده درمانی: داروهای کورتیکواستروئید.

اشکال دارو

بتامتازون پوستی کرم ۱۵
بتامتازون ۲۰میلی‌لیتر لوسیون
بتامتازون قطره ۰٫۵ میلی‌گرم
بتامتازون پوستی پماد ۱۵ میلی‌گرم
بتامتازون چشمی پماد ۱۵ میلی‌گرم
بتامتازون قرص ۰٫۵ میلی‌گرم
بتامتازون آمپول ۴ میلی‌گرم

بتامتازون چیست؟

‎بتامتازون از دسته داروهای کورتیکواستروئیدی (در اصطلاح عامیانه کورتون) می‌باشد. این داروی استروئیدی در اشکال متنوع دارویی خوراکی، تزریقی و موضعی تولید می‌شود و در موقعیت‌های مختلفی تجویز می‌گردد.
‎فرم خوراکی و تزریقی بتامتازون به علت اثرات کاهش‌دهنده ایمنی که دارد، در درمان برخی بیماری‌های خودایمنی (که سیستم دفاعی بدن به بخش‌هایی از نقاط بدن آسیب می‌رساند) مانند لوپوس، هپاتیت ناشی از بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های عضلانی و مفصلی مانند رماتیسم، آلرژی و آسم تجویز می‌گردد.
‎این دارو همچنین در درمان برخی سرطان‌ها به عنوان داروی کمکی استفاده می‌شود.
‎بتامتازون با مهار آزاد‌سازی برخی ناقل‌های شیمیایی که مسئول ایجاد التهاب می‌باشند منجر به فروکش علائم التهابی و حساسیتی می‌گردد.
‎این دارو همچنین برای افرادی که مبتلا به اختلالات غده‌ی فوق‌کلیوی هستند و در بدن آن‌ها کورتیکواستروئید ها (کورتون) به مقدارکافی تولید نمی‌شود، به عنوان درمان جایگزین استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر بتامتازون

بتامتازون گلوکوکورتیکوئیدی قدرتمند با حداقل فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی می‌باشد.
موجب کنترل یا جلوگیری از التهاب از طریق کنترل میزان سنتز پروتئین، سرکوب مهاجرت PMN ها و فیبروبلاست‌ها، معکوس نمودن نفوذپذیری مویرگی و تثبیت لیزوزوم در سطح سلولی می‌شود.

فارماکودینامیک

بتامتازون و مشتقات آن، بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات، گلوکوکورتیکوئیدهای سنتزی هستند. بتامتازون به‌علت خواص ضدالتهابی یا سرکوب‌کنندگی سیستم‌ایمنی مورد مصرف قرار می‌گیرد و به همراه یک مینرالوکورتیکوئید جهت درمان نارسایی آدرنال به کار می‌رود و در فرم بتامتازون بنزوات، بتامتازون دیپروپیونات یا بتامتازون والرات برای درمان التهاب ناشی از درماتوزهای پاسخ‌دهنده به کورتیکواستروئیدها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بتامتازون به همراه کلوتریمازول برای درمان عفونت های قارچی پوستی به کار می‌رود.

فارماکوکینتیک

جذب: کم اگر به صورت موضعی اعمال شود.
زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: در تزریق داخل وریدی: ۱۰ تا ۳۶ دقیقه
حجم توزیع : ۷۵ تا ۹۰ لیتر
اتصال به پروتئین ۶۴٪
متابولیسم: کبدی
مسیر حذف: عمدتا در ادرار، کمی از طریق صفرا
نیمه عمر: ۶.۵ ساعت
کلیرانس کلیوی: ۹.۵ میلی‌لیتر در دقیقه

موارد مصرف بتامتازون

مننژیت، آسم، آلرژی، سل، پوکی‌استخوان، بیماری‌های دستگاه گوارش، آکنه، التهاب، خارش، واکنش‌های آلرژیک، میوپاتی، رینیت آلرژیک،تریشینوزیس، اختلالات خونی، درمان اختلالات غدد درون‌ریز، اختلالات روماتیسمی، بیماری‌های کلاژن، بیماری‌های پوستی، بیماری‌های چشمی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های نئوپلاستیک، حالت‌های ادم، التهابات دستگاه تنفسی، Pseudotumor cerebri (در زمان قطع دارو)، کندی بهبود زخم
استفاده موضعی (کرم، لوسیون و پماد): برای تسکین علائم التهابی و خارش دار درماتوزهای پاسخ‌دهنده به کورتیکواستروئیدها.
استفاده به فرم اسپری بینی: کنترل رینیت آلرژیک و فصلی.

مقدار مصرف بتامتازون

بزرگسالان
در اختلالات غدد درون‌ریز:
۰.۶ تا ۷.۲ میلی‌گرم خوراکی و به صورت منقسم ۲ تا ۴ بار در روز و یا ۰.۶ تا ۹ میلی‌گرم در روز عضلانی به صورت منقسم ۲ بار در روز

شرایط التهابی:
۰.۶ تا ۷.۲ میلی‌گرم خوراکی و به صورت منقسم ۲ تا ۴ بار در روز و یا ۰.۶ تا ۹ میلی‌گرم در روز عضلانی به صورت منقسم ۲ بار در روز

آرتریت روماتوئید / استئوآرتریت:
از طریق تزریق داخل مفصلی
مفاصل بسیار بزرگ: ۱ تا ۲ میلی‌لیتر
مفاصل بزرگ: ۱ میلی‌لیتر
مفاصل متوسط: ۱ میلی‌لیتر
مفاصل کوچک: ۰.۲۵ تا ۰.۵ میلی‌لیتر

کودکان
در نارسایی آدرنال و شرایط التهابی:
کمتر از ۱۲ سال: ۰.۰۱۷۵ تا ۰.۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز عضلانی یا خوراکی به صورت منقسم هر ۶ تا ۱۲ ساعت؛ کمترین دوز را به عنوان دوز اولیه استفاده کنید.
بیشتر از ۱۲ سال: مثل بزرگسالان؛ کمترین دوز را به عنوان دوز اولیه استفاده کنید.

موارد منع مصرف بتامتازون

ازدیاد حساسیت به این دارو
ازدیاد حساسیت نسبت به بتامتازون دیپروپیونات، بتامتازون والرات، کورتیکواستروئیدهای دیگر یا هر ماده‌ای در فرمولاسیون.

عوارض جانبی بتامتازون

اضطراب، بی‌خوابی، سردرد، ادم، گیجی، تشنج، تاری دید، سرگیجه، خارش، خشکی پوست، آب مروارید، افزایش اشتها، درد مفاصل، سوء‌هاضمه، اریتم، جنون، سرکوب آدرنال، DM (میلوپاتی دژنراتیو)، اختلالات مایعات / الکترولیت‌ها

تداخلات دارویی بتامتازون

آمفوتریسین بی، دسیرودین، گرپافلوکساسین، فنیندیون، آدنوویروس نوع ۴ و ۷ زنده خوراکی، آکسیکابتاگان سیلولوسل، بوپروپیون، دفراسیروکس، سیپروفلوکساسین، سیکلوسپورین، کتوکونازول، کلستیرامین، آمینوگلوتتیماید
تزریق آمفوتریسین بی و داروهای دفع‌کننده پتاسیم – آنتی‌بیوتیک‌ها -آنتی‌کولین استرازها – ضدانعقادهای خوراکی – داروهای ضددیابت – داروهای ضدسل -گلیکوزیدهای دیجیتالیس – استروژن‌ها، از جمله داروهای ضدبارداری خوراکی – القا کننده‌های آنزیم‌های کبدی (به عنوان مثال باربیتورات‌ها، فنی‌توئین، کاربامازپین، ریفامپین) – عوامل ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDS) – تست‌های پوستی – واکسن‌ها

هشدارها

بتامتازون در درمان سندروم زجر تنفسی نوزادان نارس موثر نیست.
بتامتازون فعالیت احتباس سدیم کمی دارد اما با این حال ممکن است با دوزهای بالا افزایش یابد.
اگر برای درمان نارسایی آدرنال از بتامتازون استفاده می‌شود، باید از یک داروی مینرالوکورتیکوئید نیز استفاده شود.
اختلالات ترومبوآمبولیک، میوپاتی، بهبود دیرهنگام زخم با مصرف این دارو مشاهده شده است.
بیمارانی که کورتیکواستروئیدها را دریافت می‌کنند، باید در صورت عدم واکسینه‌شدگی، از بیماران با آبله مرغان یا سرخک دوری کنند.
سل مزمن ممکن است دوباره فعال شود (نظارت بر بیماران مبتلا به آزمایش مثبت توبرکولین).
برخی مطالعات حکایت از افزایش جزئی ریسک شکاف کام در صورت استفاده از کورتیکواستروئیدها در بارداری می‌باشد، اما به‌طور کامل اثبات نشده است.
استفاده‌ی طولانی مدت و با دوز بالا از کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به افزایش فشار داخل چشم، گلوکوم و/ یا آب مروارید و سرکوب غده فوق‌کلیه و همچنین افزایش ریسک عفونت و کاهش تراکم استخوان‌ها شود.
واکسن‌های کشته شده یا غیر فعال شده می توانند همزمان با داروی بتامتازون تجویز شوند؛ با این حال، واکنش به چنین واکسن هایی قابل پیش بینی نیست.

کورتیکواستروئیدها ممکن است سبب بدتر شدن عفونت های قارچی سیستمیک شوند.

استفاده از داروی بتامتازون در درمان نوریت چشمی توصیه نمی شود.
روش های ایمن سازی ممکن است در بیمارانی که کورتیکواستروئیدها را به عنوان درمان جایگزین در دوزهای فیزیولوژیک دریافت می کنند (به عنوان مثال برای بیماری آدیسون)، انجام شود.

نکات قابل توصیه

_ اگر علائم یا مشکلات بیماری شما بهبود نیافته یا بدتر شدند، با پزشک خود تماس بگیرید.
_ داروی خود را به دیگران پیشنهاد نکنید.
_ در صورتی که فشارخون بالا دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
‎_ در صورت سابقه‌ی حمله قلبی یا هرگونه ناراحتی قلبی، اختلال در عملکرد کبد یا کلیه پزشک خود را در جریان قرار دهید.
‎_ در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت بتامتازون دارید و در خانواده‌ی نزدیک‌تان سابقه‌ی ابتلا به دیابت یا بیماری چشمی گلوکوم (آب سیاه) وجود دارد، پزشک خود را مطلع نمایید.
‎_ در صورت ابتلا به کم‌کاری تیروئید، پوکی‌استخوان، صرع، بیماری ضعف عضلانی میاستنی گراویس، زخم معده یا هرگونه بیماری گوارشی و اختلالات ذهنی پزشک خود را مطلع نمایید.
‎_ اگر باردار یا شیرده می‌باشید و یا قصد بارداری دارید، حتما پیش از شروع مصرف این دارو پزشک خود را مطلع نمایید.
‎_ بدلیل این که دارو سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند می‎تواند منجر به عود مجدد عفونت‌ها یا تشدید آن‌ها در بدن گردد لذا سابقه‌ی ابتلا به هرگونه عفونت در چند ماه اخیر و سابقه‌ی ابتلا به بیماری سل را حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
‎_در صورتی که سابقه ی تشکیل لخته خون در عروق یا سابقه ی آنژیوگرافی داشته اید حتما پزشک خود را مطلع نمایید.
‎_اگر قصد واکسیناسیون دارید یا اخیرا واکسنی دریافت نموده اید حتما پزشک خود را در جریان قرار دهید.
‎_ لیست کاملی از داروها (حتی داروهایی که بدون نسخه مصرف می‌نمایید) و فرآورده های مکمل و گیاهی مصرفی خود تهیه کنید و در اختیار پزشک و داروسازتان قرار دهید تا در صورت وجود تداخل با بتامتازون، اقدامات لازم صورت گیرد.
‎_ در صورت سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا سایر داروهای استروئیدی (همچون دگزامتازون و پردنیزولون) و یا درد عضلانی پیش‌رونده پس از مصرف این داروها، به پزشک خود اطلاع دهید.
_ در مصرف طولانی مدت از داروی بتامتازون، سدیم رژیم غذایی خود راکاهش دهید و از پتاسیم بیشتری استفاده کنید.
_ بتامتازون ممکن است قندخون شما را بالا ببرد. در صورتی که مبتلا به دیابت هستید پزشک خود را مطلع سازید.
_ در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو نباید آن را به صورت ناگهانی قطع کنید بلکه باید دوز آن را تحت نظر پزشک به تدریج کاهش داد و قطع کرد.
لیستی از تمام داروهای خود را (تجویزی، محصولات طبیعی، ویتامین‌ها، OTC) داشته باشید و این لیست را به دکتر خود نشان بدهید.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

 

منابع:

۱- rpsi.ir

۲- darooyab.ir


*مطالب مرتبط:

_درمان سلول‌های بنیادی امیدی برای بیماران آرتریت روماتوئید ایجاد می‌کند
_همه چیز درباره آرتروز
_بیماری روماتیسم ریه؛ ارتباط بیماری ریه با آرتریت‌روماتوئید
_تشخیص محل دقیق درد بیماران مبتلا به آرتریت ممکن شد
_آیا باکتری‌های روده می‌توانند درد مفصلی را ایجاد کند؟
_خوردنی‌های مضر برای استخوان‌ها
_غیرتشخیصی: آیا بیماری‌های روماتیسیمی و عضلانی-اسکلتی مالیات‌دهندگان اروپایی را تحت فشار قرار می‌دهد؟
_با بستن برگ کلم به پاها درد مفاصل، آرتروز، التهاب و تورم را کاهش دهید
_داروهای گیاهی مناسب برای روماتیسم نوع AS

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

اهمیت ورزش هنگام ابتلا به دیابت

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان, فرناز اخباری,ورزش درمانی

 

به گزارش سایت مدرسه عالی پزشکی دانشگاه هاروارد ( health.harvard.edu )

برای افرادی که مبتلا به دیابت یا هر بیماری دیگر می‌باشند، مزایای ورزش را نمی‌توان نادیده گرفت. ورزش به کنترل وزن، کاهش فشارخون، کاهش کلسترول مضر LDL و تری‌گلیسیرید، افزایش کلسترول سالم HDL، تقویت ماهیچه‌ها و استخوان‌ها، کاهش اضطراب و بهبود وضعیت عمومی شما کمک می‌کند. مزایای دیگری نیز برای مبتلایان به دیابت وجود دارد: ورزش سطح گلوکز خون را پایین آورده و حساسیت بدن شما به انسولین را تقویت می‌کند و باعث مقابله با مقاومت در برابر انسولین می‌شود.

بسیاری از مطالعات بر این فواید و دیگر مزایای ورزش تأکید می‌کنند. در زیر برخی نکات برجسته از این یافته‌ها آورده شده است:

  • با انجام ورزش، در افراد گروه‌های قومی مختلف که داروها و رژیم‌های مختلفی داشتند، HbA1c را به میزان ۰٫۷ درصد کاهش داد و این بهبود وضعیت حتی اگر هیچ وزنی از دست ندهد رخ می‌داد.
  • همه اشکال ورزش هوازی، مقاومتی، یا هر دو (تمرین ترکیبی) در کاهش مقادیر HbA1c در افراد مبتلا به دیابت به یک اندازه موثرهستند.
  • تمرین مقاومتی و ورزش هوازی هر دو به کاهش مقاومت به انسولین در بزرگسالان مسن‌تر که قبلاً بدون چاقی شکمی در معرض خطر دیابت بودند، کمک کرد. ورزش ترکیبی بیش‌تر از انجام تمرینات به صورت تکی مفید است.
  • مبتلایان به دیابت که حداقل دو ساعت در هفته قدم می‌زدند، نسبت به افرادی که زندگی نشسته دارند کم‌تر در اثر بیماری قلبی به مرگ‌و‌میر مبتلا می‌شوند و افرادی که هفته‌ای سه تا چهار ساعت ورزش می‌کردند، این خطر را حتی بیش‌تر از این کاهش می‌دادند.
  • زنان مبتلا به دیابت که حداقل چهار ساعت در هفته به انجام ورزش متوسط ​​(از جمله راه رفتن) یا ورزش شدید می‌پرداختند، در مقایسه با افرادی که ورزش نکردند، ۴۰٪ خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کمتری دارند. این مزایا حتی پس از این‌که محققان عوامل مخدوش کننده، از جمله BMI، استعمال دخانیات و سایر عوامل خطر بیماری قلبی را تعدیل کردند نیزادامه داشت.
  • به‌طور کلی، بهترین زمان برای ورزش یک تا سه ساعت بعد از غذا است که احتمالاً سطح قندخون شما بالاتر است. اگر از انسولین استفاده می‌کنید، مهم است که قبل از ورزش قندخون خود را آزمایش کنید. اگر سطح قبل از ورزش زیر ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر باشد، خوردن یک تکه میوه یا داشتن میان وعده کوچک باعث بهبود آن می‌شود و به شما در جلوگیری از هیپوگلیسمی کمک می‌کند. ۳۰ دقیقه بعد، آزمایش مجدد نشان می‌دهد که سطح قندخون شما پایدار است یا خیر. همچنین ایده خوبی است که قندخون خود را بعد از هرگونه تمرین یا فعالیت سنگین بررسی کنید. در صورت مصرف انسولین، خطر ابتلا به هیپوگلیسمی ممکن است حداکثر شش تا ۱۲ ساعت پس از ورزش باشد. همچنین اگر قندخون شما بیش از حد باشد (بیش از ۲۵۰)، متخصصان در انجام ورزش احتیاط می‌کنند، زیرا ورزش گاهی اوقات می‌تواند قندخون را حتی بیش‌تر کند.
  • به دلیل خطرات ناشی از دیابت، همیشه یک دستبند هشدار‌دهنده پزشکی که نشان‌دهنده دیابت یا مصرف انسولین در شماست داشته باشید. قرص‌های شیرین یا قرص گلوکز را در حین انجام ورزش، در صورتی که قندخون به طرز چشمگیری کاهش یابد، همراه خود نگه دارید.

 

منبع: health.harvard.edu

 


*مطالب مرتبط:

_ دانشمندان راه جدیدی برای درمان دیابت نوع ۲ کشف کرده‌اند
_ عدم موفقیت مکمل ویتامین D3 در پایین آوردن قابل توجه خطر ابتلا به دیابت در بیماران مبتلا به پیش‌دیابت
_ گیاهان مفید برای دیابتی‌ها
_ سوال و پاسخ ( علت تعریق بیش از حد در افراد دیابتی چیست ؟)
_ مصرف ویتامین C به کاهش قندخون کمک می‌کند/توصیه به دیابتی‌ها
_ رژیم مناسب مبتلایان به بیمارهای قند ( دیابت )
_ آیا از تاثیر استروژن روی دیابت نوع ۲ آگاه هستید؟
_ سوال و پاسخ ( بیماری دیابت چه تاثیری برروی پاها دارد؟)

0
1 2 3 4 5 6 18