علت مشکلات عضلانی در بدن چیست؟
عضلات به زیبایی بدن ما میافزایند. اما مهمتر از همه، عضلات نقش حیاتی در حمایت از سلامت کلی بدن ایفا میکنند. در واقع، ماهیچهها به سلامت متابولیک، کنترل وزن، قدرت استخوانها و انعطافپذیری در برابر استرس و بیماریها کمک میکنند. توده عضلانی همچنین به بهبود کنترل قندخون کمک میکند، کیفیت خواب و سلامت روان را بهبود میبخشد، کمک میکند تا از آسیب یا بیماری در امان بمانیم و مقاومت و سلامت بدن با وجود افزایش سن، حفظ شود. اما گاهی عضلات، با علائمی میخواهند به ما بگویند که چیزی اشتباه در بدن در حال رخ دادن است.
مطالعهای که در سال ۲۰۰۶ که در مجله American Journal of Clinical Nutrition منتشر شده است، نشان میدهد که عضله نقش کلیدی در متابولیسم پروتئین کل بدن ایفا میکند و به عنوان مخزن اصلی برای اسیدهای آمینه، جهت حفظ سنتز پروتئین در بافتها و ارگانهای حیاتی عمل میکند. این بخش به نوبه خود نقش کلیدی در پیدایش و پیشگیری از بسیاری از بیماریهای شایع پاتولوژیک و بیماریهای مزمن دارد.
مطالعه دیگر منتشر شده در سال ۲۰۱۶ در Biogerontology، گزارش میدهد که افزایش سنتز پروتئین عضلانی از طریق ورزش کردن یا تغذیه مبتنی بر پروتئین، توده عضلانی را قوی و سالم کرده و منجر به بهبود سلامت، استقلال و عملکرد آنها میشود.
علت مشکلات عضلانی در بدن
بدن انسان دارای بیش از ۶۰۰ عضله است که حدود ۴۰ درصد وزن بدن را تشکیل میدهند. تمام عضلات از یک نوع بافت الاستیکی ساخته شدهاند که شامل هزاران یا دهها هزار الیاف کوچک است. هر فیبر عضله برای منقبض شدن از یک عصب فرمان میگیرد. آناتومی عضلات پیچیده است، اما نباید اهمیت آن را نادیده گرفت.
کمبود استراحت
ورزش بیش از حد می تواند به سلامت عضلات آسیب برساند. اگر بعد از ورزش کردن درد عضلات را احساس میکنید، این نشانهای واضح از این موضوع است که شما نیاز به استراحت بیشتری دارید.
در طول تمرین، پارگیهای کوچک در عضلات ایجاد شود، که منجر به درد خواهند شد. هنگامی که استراحت میکنید، بدن شروع به کار برای ترمیم این پارگیها و ساخت عضلات میکند. بنابراین، استراحت کردن بخشی حیاتی برای رسیدن به تناسب اندام است. اگر ورزش حرفهای میکنید، به علائم عضلانی خود توجه کرده و از فشار بیش از حد جلوگیری کنید.
در نظر داشته باشید که هر چقدر شدت تمرین بیشتر باشد، زمان بیشتری نیاز است که عضلات بهبود یابند. به غیر از استراحت کردن، حتما باید بدنتان آبرسانی شود. سعی کنید ورزشهای هوازی سبک مانند راه رفتن یا دویدن را انجام دهید.
کمبود آب
گرفتگی عضلات که زمانی اتفاق میافتد که یک عضله بیش از حد کشیده میشود، میتواند به علت کمآبی بدن رخ دهد. آب ۷۵ درصد از بافت ماهیچهای را تشکیل میدهد و به آنها کمک میکند تا به راحتی منقبض شوند. بنابراین، هنگامی که آب بدن خود را از دست میدهید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به گرفتگی عضلانی هستید.
بهعلاوه آب برای گردش مناسب مواد مغذی در بدن ضروری است. بدون آب عضلات شما از مواد مغذی مهم محروم میشوند.
در مطالعهای که در سال ۲۰۰۵ در Athletic Training منتشر شده نشان داده شد که آسیبهای عضلانی اسکلتی، در شرکت کنندگانی که هیپرترمی شدیدتری را پس از ورزش کردن در محیط گرم تجربه میکنند و دچار کمبود آب میشوند، بیشتر است.
مطالعه دیگر منتشر شده در Physiological Reports در سال ۲۰۱۵ نشان داد که تمرین ورزشکاران مبتلا به کمبود آب، سبب استرس بیشتر سلولی و کل بدن میشود. این امر میتواند به میزان قابلتوجهی عملکرد بدن را کاهش دهد.
اگر عضلاتتان درد میکند و زیاد میگیرند، آب بیشتری مصرف کنید. برای جلوگیری از کمآبی، باید بین ۶ تا ۸ لیوان آب خالص در طول روز استفاده کنید.
کاهش سطح منیزیم بدن
اسپاسم عضلانی منظم و گرفتگی عضلات میتواند نشانهای از کمبود منیزیم در بدن باشد. منیزیم برای سلامت عضلات مهم است. زیرا باعث جذب کلسیم میشود و جذب پتاسیم را افزایش میدهد. هر دو این عوامل برای عضلات مهم هستند.
علاوه بر این، این ماده معدنی باعث میشود قند از خون به ماهیچههای منتقل شده و اسید لاکتیک که در طول ورزش کردن در عضلات ایجاد شده و درد ایجاد میکنند، دفع شود.
اگر اغلب گرفتگی عضله را تجربه میکنید سطح منیزیم بدن خود را بررسی کنید. مطالعهای که در سال ۲۰۱۵ در مجله Nutrients منتشر شده نشان میدهد که کمبود منیزیم میتواند به نشانههای افزایش تحریکپذیری عصبی-عضلانی مانند گرفتگی عضلانی، اسپاسم کپورپال و تشنج عمومی تبدیل شود.
اگر کمبود منیزیم دارید، همه آن چیزی که باید انجام دهید این است که میزان مصرف منیزیم خود را از طریق رژیم غذایی افزایش دهید یا در مورد مصرف مکمل با پزشک مشورت کنید. برخی از غذاهای غنی از منیزیم عبارتند از:
دانههای کامل
آجیل
لوبیا
حبوبات
سبزیجات برگدار
میوههایی مانند آووکادو و موز
کاهش سطح پتاسیم بدن
اگر گرفتگی عضلات را به صورت ناگهانی تجربه میکنید، به احتمال زیاد بدن شما پتاسیم زیادی را از دست داده است. در واقع، گرفتگی مکرر عضلات یک نشانه شایع از کمبود پتاسیم در بدن است.
پتاسیم به حفظ تعادل مایعات و الکترولیتها در بدن کمک میکند. هم مایعات و هم الکترولیتها، برای عضلات و اعصاب مفیدند. این ماده معدنی عمدتا در پتانسیل غشاء و تحریک الکتریکی سلولهای عصبی و عضلانی و تنظیم اسید پایه دخیل است. این ماده کمک میکند تا انقباضات عضلانی و عملکرد آنها کنترل شود.
یک مطالعه منتشر شده در Advances in Nutrition در سال ۲۰۱۲ نشاندهنده اهمیت افزایش مصرف پتاسیم و اثرات مطلوب آن بر عملکرد عضلات، سلامت کلی عضلات و پیشگیری از زمین خوردن است.
مهم است که پتاسیم بدن خود را با خوردن غذاهای غنی از پتاسیم مانند موارد زیر تامین کنید:
موز
کلم بروکسل
اسفناج
لوبیا سفید
یا از یک مکمل بعد از مشورت با پزشک مصرف کنید.
مصرف بیش از حد الکل
مصرف بیش از حد الکل نیز علت مشکلات عضلانی در بدن است. اعصاب محیطی میتوانند به علت مصرف بیش از حد الکل، به نوروپاتی الکلی مبتلا شوند. گرفتگی عضلات یکی از علامتهای رایج نوروپاتی الکلی است.
همچنین نوشیدن الکل اضافی، سطح اسید لاکتیک را در بدن افزایش میدهد و میتواند به گرفتگی یا درد عضلات منجر شود. علاوه بر این، نوشیدن بیش از حد، به دلیل اثر متابولیک الکل، موجب کمآبی بدن شده و میتواند باعث درد عضلانی شود.
مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۵ در Sports Medicine نشان میدهند که مصرف الکل باعث کاهش استفاده از گلوکز و اسید آمینه توسط ماهیچههای اسکلتی میشود، تأثیر منفی بر ذخیره انرژی دارد و فرایند متابولیک را در طول ورزش کردن کاهش میدهد.
تحقیقات سال ۲۰۱۰ منتشر شده در Nutrients نشان میدهند که گرفتگی عضلانی، درد و کاهش ادراک یا آگاهی از موقعیت و حرکت بدن نشانههای رایج سوء مصرف الکل هستند. مطالعه دیگری در PLOS ONE در سال ۲۰۱۴ نشان داد که مصرف الکل پس از ورزش کردن، بهبود و بازسازی عضلات را مختل میکند.
بنابراین، مراقب باشید که چقدر الکل مصرف میکنید، به خصوص وقتی که در معرض مشکلات عضلانی یا نوروپاتی ناشناخته هستید.
افزایش سطح قند خون
دیابت نیز می تواند علت مشکلات عضلانی در بدن باشد. در واقع، دیابت کنترل نشده میتواند به اعصاب آسیب برساند و نوروپاتی دیابتی را ایجاد کند. بعضی از علائم نوروپاتی دیابتی شامل درد در عضلات پا و سوزش و بیحسی در پاها است.
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۶ در Diabetes & Metabolism منتشر شد گزارش میدهد که کنترل ضعیف گلیکوزمی در بیماران مسن دیابتی با خطر کاهش کیفیت عضله و وضعیت عملکردی بدن همراه است. کنترل گلیسمی و نگه داشتن HbA1c در محدوده کمتر یا برابر با ۸٫۵ درصد، برای کاهش خطر ابتلا به پیامدهای اسکلتی و عملکردی ضروری است.
اگر در معرض گرفتگی عضلانی هستید و دیابت دارید، سطح قندخون خود را بررسی کنید. همچنین برای تشخیص و درمان مناسب با دکتر مشورت کنید.
مصرف سیگار
ضعف عضلانی و ضعف بدنی نشانههای واضحی از این موضوع هستند که باید سیگار را ترک کنید. سموم مضر موجود در سیگار برای بدن شما بد هستند. در واقع، نیکوتین میتواند بر روی عضلات اسکلتی، عضلات صاف و عضلات قلب تاثیر بگذارد و منجر به اختلالات عضلانی حاد و مزمن شود.
علاوه بر این، سیگار کشیدن سبب ضعف گردشخون در سراسر بدن می شود. این به این معنی است که عضلات مواد مغذی کمتری دریافت میکنند و اکسیژن مناسبی را در اختیار ندارند.
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۲ در مجله Preventive Medicine & Public Health منتشر شده گزارش داد که مصرف سیگار در مردان ژاپنی با کاهش قدرت عضلانی، به خصوص قدرت گرفتن چیزی در دست، همراه است.
مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۳ در مجله Muscles، Ligaments and Tendons Journal منتشر شده تأیید کننده تأثیر منفی سیگار کشیدن بر روی عضلات و تاندونها است. مطالعات بیشتر میگویند که مواد سمی در سیگار اثر مستقیمی روی فعالیتهای استئوبلاستز نیکوتین، و اثر غیر مستقیم بر روی ویتامین D، جذب کلسیم روده، تحمل عروق و اکسیژن دارند.
منابع:
- The underappreciated role of muscle in health and disease
- Live strong and prosper: the importance of skeletal muscle strength for healthy ageing
- Dehydration and Symptoms of Delayed-Onset Muscle Soreness in Hyperthermic Males
- Potassium
- Alcohol, Athletic Performance and Recovery
- Alcohol Ingestion Impairs Maximal Post-Exercise Rates of Myofibrillar Protein Synthesis following a Single Bout of Concurrent Training
- Relationship Between Cigarette Smoking and Muscle Strength in Japanese Men
- Cigarette smoking and musculoskeletal disorders
پیام سلامت