Regular Post
نوشته شده توسط فرناز اخباری

علائم لخته شدن خون: چگونه می‌توان گفت که لختگی خون دارید یا خیر؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان، فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

آیا تاکنون با کاغذ خودرا بریده‌اید یا زمانی که در حال شیو کردن هستید دچار بریدگی شده‌اید؟ هنگامی که این اتفاق می‌افتد، لخته خون شما را نجات می‌دهد. خونریزی را به سرعت متوقف می‌کند، و هنگامی که کار خود را انجام داد، معمولاً از بین می‌رود. هرچند، گاهی اوقات، مسائل می‌توانند به اشتباه پیش بروند.

وقتی لخته‌های خون از هم جدا نشوند، می‌توانند خطرناک باشند و منجر به شرایط حاد پزشکی شوند. تقریباً در رگ‌های خونی هر قسمت از بدن می‌توانید آن‌ها را بیابید.  به احتمال زیاد می‌توانند در یک پا تأثیر بگذارند، به خصوص اگر برای مدت طولانی بنشینید.

ممکن است لخته‌ای در شریان‌های شما که اکسیژن را در خون شما از قلب شما به تمام سلول‌های بدن شما منتقل می‌کند باشد. در نتیجه می‌تواند واقعاً جدی باشد. این حالت می‌تواند مانع از رسیدن اکسیژن به قلب، ریه‌ها یا مغز شما شود و مانند یک حمله قلبی یا سکته مغزی باعث ایجاد حالت اضطراری خطرناک برای زندگی شما شود.

همچنین می‌توانید لخته‌ای در رگ‌ها ایجاد کند که خون را به قلب بازگرداند. وقتی این اتفاق بیفتد، در این حالت علائم معمولاً به تدریج بروز می‌کنند، اما هنوز هم به معنای مشکل می‌باشد.

اگر علائم هشدار‌دهنده را بیاموزید، می‌دانید چه موقع کمک‌های پزشکی سریع دریافت کنید و تفاوت زیادی در دور نگه داشتن شما از خطر کمک می‌کند.

بازوها، پاها

 هنگامی که یک لخته خون در یکی از رگ‌های عمقی بازو یا پا ایجاد شود (جایی زیر سطح پوست )، می‌تواند چیزی به نام ترومبوز ورید عمقی (DVT) باشد. این حالت خطرناک است زیرا لخته می‌تواند به قلب یا ریه‌های شما برود.

* ترومبوز ورید عمقی (DVT): ترومبوز سیاهرگی عمقی (به انگلیسی: Deep vein thrombosis) به معنای تشکیل لخته خونی در دیواره داخلی یک سیاهرگ عمقی است. این اختلال که به DVT معروف است، بیشتر سیاهرگ‌های اندام تحتانی را درگیر می‌کند. ایجاد لخته‌های خونی در مسیر عروق خونی اندام‌ها، باعث اختلال جریان خون شده و در نتیجه منجربه انسداد نسبی یا کامل عروق خونی می‌گردد. اگرچه ترومبوز سیاهرگی (وریدی) عمقی بیشتر در سیاهرگ‌های اندام تحتانی اتفاق می‌افتد، ولی به علت استفاده از کاتترهای ساب کلاوین، وقوع آن در اندام فوقانی نیز در حال افزایش است. DVT از مشکلاتی است که در بیماران ارتوپدی با شکستگی اندام‌های تحتانی مواجه هستیم چون بیماران اکثراً مسن هستند و تحرک کمی دارند. اگر DVT حرکت کند به آمبولی ریوی تبدیل می‌شود.
یکی از مهم‌ترین عوارض احتمالی ترومبوز سیاهرگی عمقی، آمبولی ریوی است که به علت انتقال لخته خونی به دستگاه گردش خون ریوی ایجاد می‌گردد.

اگر به مدت طولانی جابجایی نشده‌اید، احتمال این‌که دچار DVT شوید بیش‌تر است، می‌گویند بعد از عمل یا در طی یک سفر طولانی با هواپیما، در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً کمک پزشکی دریافت کنید:

– ورم. این می تواند در یک مکان مشخص که لخته خون تشکیل شده ایجاد شود ، یا تمام پا یا بازوی شما ممکن است ورم کند.

– تغییر رنگ: ممکن است متوجه شوید که بازو یا ساق شما قرمز یا آبی رنگ یا گرم شده است.

– درد. با بدتر شدن حالت لختگی، ممکن است صدمه دیده یا دچار احساس درد شوید. این احساس می‌تواند از درد مبهم تا درد شدید متغیر باشد.

–مشکل در تنفس. این بدان معنی است که لخته از بازو یا پا به ریه‌های شما رسیده است. شما همچنین ممکن است سرفه بدی داشته باشید و حتی ممکن است سرفه به همراه خون داشته باشد. ممکن است در قفسه سینه احساس درد کنید یا احساس سرگیجه کنید. با شماره اورژانس ۱۱۵  تماس بگیرید تا فوراً به کمک پزشکی دست یابید.

–گرفتگی قسمت تحتانی پا. اگر لخته در ساق پا یا قسمت پایین پای شما باشد، ممکن است احساس کنید که دچار کرامپ یا گرفتگی یا هستید.

قلب:

لخته خونی که درون یا اطراف ایجاد می‌شود ممکن است باعث حمله قلبی شود. مراقب علائم زیر باشید:

  • درد شدید در قفسه سینه و بازو؛
  • تعریق؛
  • مشکل در تنفس؛

ریه‌ها:

لخته خون در ریه شما معمولاً از یک رگ عمقی در بازو یا پا می‌آید، سپس به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شود و به ریه شما می‌رود. وقتی این اتفاق بیفتد، آمبولی‌ریوی که یک وضعیت بسیار خطرناک است ایجاد می‌شود.

دریافت فوری کمک پزشکی اگر شما دارای:

  • نفس کم دارید یا مشکل در تنفس دارید؛
  • درد در قفسه سینه خود دارید؛
  • شروع به سرفه کنید؛
  • شروع به عرق کردن کنید؛
  • احساس سرگیجه می‌کنید؛

مغز:

لخته‌های خون در اینجا ممکن است ناشی از رسوبات چربی در دیواره رگ‌های خونی باشد که خون را به مغز شما منتقل می‌کند. یا بعضی اوقات، ممکن است به دلیل ضربه‌ای که به سر شما وارد می‌شود تشکیل شود و درنهایت منجر به یک ضربه مغزی شود.

در موارد دیگر، لخته‌ای که در قسمت دیگری از بدن شما مانند سینه یا گردن شما بوده است، ممکن است وارد جریان خون شما شده و به مغز شما برسد، که می‌تواند باعث سکته مغزی شود.

مراقب این علائم باشید:

-مشکل در دیدن یا گفتار؛

-تشنج؛

-احساس ضعف عمومی؛

معده:

لخته‌های خون در رگ‌هایی که خون را از روده شما بیرون می برد ممکن است اتفاق بیفتد. این حالت می‌تواند در شرایطی مانند دیورتیکولیت یا بیماری کبد یا حتی قرص‌های ضد بارداری ایجاد شوند.

شما چطور می‌توانید بفهمید که دچار لختگی خون شده‌اید؟ در صورت بروز مشکلاتی مانند موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  • حالت تهوع یا استفراغ؛
  • درد شدید در شکم، که ممکن است بعد از غذا بدتر شود؛
  • اسهال؛
  • مدفوع خونی؛
  • احساس نفخ؛

کلیه‌ها:

یک لخته خون در کلیه‌ها می‌تواند مانع از بین بردن مواد زاید بدن شود. و می‌تواند باعث فشارخون بالا یا حتی نارسایی کلیه شود.

این خطرناک است ، بنابراین مراقب این علائم باشید:

  • درد در ناحیه شکم، پاها یا ران‌ها؛
  • خون در ادرار شما؛
  • تب؛
  • حالت تهوع یا استفراغ؛
  • فشار خون بالا؛
  • تورم شدید ناگهانی پا؛
  • مشکل در تنفس؛

 

منبع: webmd.com

 

*مطالب مرتبط:

_آیا می‌توانید سیگار بکشید و خون اهدا کنید؟
_آترواسکلروز (Atherosclerosis )
_دارونامه؛ آشنایی با داروی آتنولول
_تاثیر استرس بر قلب انسان چیست؟
_همه چیز در مورد سی‌تی‌ اسکن قلب
_علائم سکته قلبی در جوانان چیست؟
_چرا با افزایش سن رگ‌های بدن سخت می‌شوند؟
_چرت زدن‌های روزانه باعث کاهش حملات قلبی و سکته مغزی می‌شود
_رابطۀ سندروم قلب شکسته با سرطان
_رژیم برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی
_دارونامه؛ آشنایی با داروی ریواروکسابان (داروی ضدانعقاد)

0
Regular Post
نوشته شده توسط فرناز اخباری

تنگی‌نفس چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان، فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

تنگی‌نفس اصطلاح پزشکی از کمبود تنفس است که گاهی اوقات به عنوان «گرسنگی هوا» توصیف می‌شود و یک احساس ناراحت کننده است.
تنگی‌نفس می‌تواند از خفیف و موقت تا جدی و طولانی مدت باشد. تشخیص و معالجه تنگی‌نفس گاهی دشوار است زیرا دلایل مختلفی برای آن وجود دارد.
این یک مشکل شایع است. طبق اعلام مرکز آموزش مداوم کلینیک کلیولند، از هر ۴ نفری که به پزشک مراجعه می‌کنند، ۱ نفر دچار تنگی‌نفس است.

علائم:

تنگی‌نفس می‌تواند در اثر فعالیت بیش از حد، گذراندن زمان زیاد در ارتفاع زیاد یا به عنوان نشانه‌ای از طیف وسیعی از شرایط خاص باشد.

علائمی که شخص دچار تنگی‌نفس ممکن است تجربه کند عبارتند از:

  • تنگی‌نفس بعد از ورزش یا به دلیل شرایط پزشکی؛
  • احساس خفگی یا خفه شدن در نتیجه مشکلات تنفسی؛
  • تنفس سخت؛
  • سفتی در قفسه سینه؛
  • تنفس سریع و کم عمق؛
  • تپش قلب؛
  • خس خس سینه؛
  • سرفه؛

اگر تنگی‌نفس به‌طور ناگهانی رخ دهد یا علائم شدید باشد، ممکن است نشانه بیماری جدی پزشکی باشد.

علل تنگی‌نفس:

علت تنگی‌نفس همیشه به سلامت فرد مربوط نمی‌شود. فرد می‌تواند بعد از انجام ورزش شدید، هنگام مسافرت به ارتفاعات یا طی تغییرات عمده دما، احساس تنگی‌تنفس کند.

با این حال، تنگی‌نفس معمولاً مربوط به مشکلات سلامتی است. بعضی اوقات، فقط مورد عدم وجود است و ورزش می‌تواند علائم را بهبود بخشد. اما تنگی‌نفس می‌تواند نشانه مسئله جدی سلامتی باشد.

به گفته دکتر استیون ولس، شایع‌ترین علل تنگی‌نفس، آسم، نارسایی قلبی، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)، بیماری بینابینی ریه، ذات الریه و مشکلات روانی است که معمولاً با اضطراب مرتبط است.

اگر تنگی‌نفس به‌طور ناگهانی شروع شود، به آن حاد تنگی‌نفس گفته می‌شود.

تنگی‌نفس حاد می‌تواند ناشی از:

  • آسم؛
  • اضطراب؛
  • ذات‌الریه؛
  • خفه شدن یا استنشاق چیزی که باعث انسداد ریوی شود؛
  • عکس‌العمل‌های آلرژیتیک؛
  • کم‌خونی؛
  • از دست دادن جدی خون و در نتیجه کم‌خونی؛
  • قرار گرفتن در معرض سطح خطرناک مونوکسید کربن؛
  • نارسایی قلبی؛
  • افت فشارخون، فشارخون پایین؛
  • آمبولی ریوی، لخته خون در شریان ریه؛
  • ریه کلاپس شده(روی‌هم افتاده)؛
  • فتق هیاتال؛

تنگی‌نفس همچنین در بین مبتلایانی که به مرحله انتهایی بیماری رسیده‌اند شایع است.

اگر فرد بیش از یک ماه دچار تنگی‌نفس شود، به این حالت تنگی‌نفس مزمن گفته می‌شود.

تنگی‌نفس مزمن می‌تواند ناشی از:

  • آسم؛
  • COPD
  • مشکلات قلبی؛
  • چاقی؛
  • فیبروز بینابینی ریوی، که می‌تواند باعث اسکار بافت ریه می‌شود؛

برخی از شرایط دیگر در ریه نیز ممکن است باعث تنگی‌نفس شود.

مثال‌ها:

  • خروسک؛
  • آسیب‌دیدگی ریه؛
  • سرطان ریه؛
  • بیماری سل؛
  • پلوریت، التهاب در بافت‌های اطراف ریه‌ها؛
  • ادم ریوی، هنگامی که مایعات بیش از حد در ریه‌ها جمع می‌شوند؛
  • فشارخون ریوی، هنگامی که فشارخون در عروق ریه‌ها بالا می‌رود؛
  • سارکوئیدوز، هنگامی که خوشه‌ای از سلول‌های التهابی در ریه‌ها رشد می‌کنند؛

تنگی‌نفس همچنین به مشکلات قلبی زیر مرتبط است:

  • کاردیومیوپاتی، طیف وسیعی از بیماری‌های مؤثر بر عضله قلب؛
  • مشکلات ریتم قلب؛
  • نارسایی قلبی؛
  • پریکاردیت، التهاب بافت دور قلب؛

عواملی که بیماری را بدتر می‌کنند:

آلاینده‌های محیطی مانند مواد شیمیایی، گرد و غبار و دود می‌توانند تنفس را برای افراد دچار تنگی‌نفس دشوارتر کنند. افراد مبتلا به آسم ممکن است با قرار گرفتن در معرض آلرژن‌هایی مانند گرده‌ها ممکن است دچار تنگی‌نفس شوند.

برخی آلاینده‌ها، مانند استعمال دخانیات، به وسیله خود افراد مصرف می‌شود و قابل پیشگیری است و می‌توان از آن جلوگیری کنند.COPD به بیماری‌های انسدادی ریه مختلف اشاره دارد. این موارد شامل آمفیزم و برونشیت مزمن است.

همه این شرایط تنفس را بسیار دشوار می‌کند.

به گفته بنیاد COPD، همه مبتلایان به تنگی‌نفس مبتلا به COPD نیستند، اما ۹۰ درصد افراد مبتلا به COPD در یک زمان سیگاری بودند.

عوارض:

تنگی‌نفس می‌تواند با هیپوکسی یا هیپوکسیی همراه باشد یعنی سطح اکسیژن خون پایین است. این می‌تواند به کاهش سطح هوشیاری و سایر علائم شدید دیگری منجر شود.

اگر تنگی‌نفس شدید باشد و مدتی ادامه یابد ، خطر اختلال شناختی موقتی یا دائمی وجود دارد. همچنین می تواند با شروع یا بدتر شدن سایر مشکلات پزشکی همراه باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید:

گاهی اوقات، تنگی‌نفس می‌تواند نشانه وضعیت خطرناک باشد.

در صورت وجود هر یک از این علائم، درمان فوری پزشکی لازم است:

  • شروع ناگهانی تنگی‌نفس شدید؛
  • از دست دادن توانایی عملکرد به دلیل تنگی‌نفس؛
  • درد قفسه سینه؛
  • حالت تهوع؛

همه موارد تنگی‌نفس نیازمند فوریت‌های پزشکی نیستند، اما تنگی‌نفس می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات جدی پزشکی باشد.

در صورت تجربه فردی این موارد، مشاوره پزشکی لازم است:

  • تغییر در توانایی نفس کشیدن آن‌ها؛
  • افزایش محدودیت فعالیت‌های آن‌ها در اثر مشکلات تنفسی؛
  • تنفس دشوار هنگام خوابیدن؛
  • تورم در پا و مچ پا؛
  • تب ، لرز و سرفه؛
  • خس خس سینه؛

تشخیص:

طبق گفته دکتر واهل؛ پزشکان معمولاً قادر به تشخیص تنگی‌نفس بر اساس معاینه کامل جسمی فرد و همراه با توضیحات کامل در مورد تجربیات بیماران خواهد بود.
فرد باید توضیح دهد که چگونه و چه زمان حملات تنگی‌نفس شروع شده است، و چه مدت طول می‌کشد، چند دفعه رخ می‌دهد و شدت آن چقدر است.
پزشکان ممکن است جهت تشخیص اختصاصی تنگی‌نفس و ارزیابی سلامت قلب، ریه‌ها و سیستم‌های مرتبط با آن از  Chest X-ray و سی‌تی استفاده کنند.
الکتروکاردیوگرام (ECG) ممکن است نشان‌دهنده علائم حمله قلبی یا مشکل الکتریکی دیگر در قلب باشد.
آزمایش اسپیرومتری برای اندازه گیری جریان هوا و ظرفیت ریه بیماراست که می تواند نوع و میزان مشکلات تنفس یک فرد را مشخص کند. آزمایش‌های دیگر می‌توانند سطح اکسیژن موجود در خون بیمار و توانایی حمل اکسیژن را بررسی کنند.

درمان:

درمان به علت بیماری، بستگی دارد. فردی که به دلیل فعالیت بیش از حد دچار تنگی‌نفس باشند، احتمالاً پس از توقف فعالیت و استراحت، نفس کشیدن به حالت طبیعی برمی‌گردد.
در موارد شدیدتر، اکسیژن اضافی مورد نیاز خواهد بود. مبتلایان به آسم یا COPD ممکن است به یک برونکودیلاتور کمکی جهت استنشاق نیاز داشته باشند تا در صورت لزوم از آن استفاده کند.
برای مبتلایان به بیماری مزمن مانند COPD، یک ارائه‌دهنده خدمات درمانی با بیمار همکاری خواهد کرد تا به آن‌ها در راحت‌تر تنفس کردن کمک کند.
این شامل یک برنامه درمانی است که به جلوگیری از بروز حاد و پیشرفت کندتر بیماری کمک می‌کند. اگر تنگی نفس به آسم مرتبط باشد، به‌طور معمول به داروهایی مانند برونکودیلاتیلاتورها و استروئیدها پاسخ خوبی می‌دهد.
هنگامی که به دلیل عفونت مانند ذات‌الریه باکتریایی باشد، آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند تسکین‌دهنده باشند.
داروهای دیگر مانند مواد مخدر، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضداضطراب نیز می‌توانند مؤثر باشند.
مشکلات تنفسی ناشی از COPD می‌تواند با تکنیک‌های مخصوص تنفس مانند تمرین‌های مربوط به نفس کشیدن لب(purse-lip)  و تمرین‌های تقویت عضلات تنفسی بهبود یابد. افراد می‌توانند خود بیاموزند که چگونه این کارها را در برنامه‌های توانبخشی ریوی انجام دهند.
در آزمایشگاه تنگی‌نفس، مرکز تحقیقاتی تخصصی در تنگی‌نفس، گزارش می‌دهد که افراد این برنامه‌ها را مفید می‌دانند، حتی اگر علت اصلی این مشکل باقی مانده باشد.
اگر درآزمایشات میزان اکسیژن در خون کم باشد، ممکن است اکسیژن اضافی تأمین شود. با این حال، همه افرادی که دچار تنگی‌نفس سطحی هستند دچار کمبود اکسیژن خون نخواهند شد.
طبق گزارش آزمایشگاه تنگی‌نفس، بسیاری از افراد مبتلا به تنگی‌نفس بر این عقیده هستند که جریان ملایمی از هوای خنک در اطراف سر و صورت کمک می‌کند تا علائم آن‌ها بهبود یابد.

جلوگیری:

افرادی که مبتلا به تنگی‌نفس هستند می‌توانند با انجام اقدامات لازم به سلامت کلی خود بهبود ببخشتد و به خودشان فرصت تنفس بیشتری دهند.

این موارد شامل:

  • ترک سیگار؛
  • در صورت امکان، خودداری از استفاده از سیگار استفاده شده شخص دیگر؛
  • اجتناب از محرک‌های محیطی دیگر مانند آلاینده‌های شیمیایی و دود چوب؛
  • کاهش وزن، زیرا این می‌تواند فشار روی قلب و ریه‌ها را کاهش داده و ورزش را آسان‌تر کند، و سیستم قلبی و عروقی و تنفسی را تقویت می‌کنند؛
  • تنظیم زمان ماندن در ارتفاعات بالاتر ، انجام فعالیت‌های آسان‌تر و کاهش شدت ورزش در ارتفاعات بالاتر از ۵،۰۰۰ پا؛

گروه‌های خاص:

تنگی‌نفس می‌تواند گروه‌های خاصی از افراد را به روش‌های مختلفی تحت تأثیر قرار دهد:

بارداری:

طبق گفته‌های مرکز کلینیک آموزش مداوم کلیولند علائم خفیف تنگی‌نفس در دوران بارداری شایع است. زیرا بارداری توانایی تنفس زن را تغییر می‌دهد.
ظرفیت تنفس در دوران بارداری افزایش می‌یابد، اما همچنین در پایان مدت زمان، میزان حجم ریوی تا ۲۰ درصد کاهش می‌یابد.
تعداد نفس‌های زن در هر دقیقه یا تعداد تنفس‌ها به‌طور معمول در دوران بارداری تغییر نمی‌کند.

افراد مسن و افراد با شرایط بهداشتی جدی:

در صورتی که فرد در مرحله پیشرفته بیماری‌های خاصی باشد، تنگی‌نفس وی می‌تواند بیش‌تر شود.
در این مرحله، ممکن است تنگی‌نفس به‌عنوان بخشی از یک بسته درمان مضر در پایان زندگی در نظر گرفته شود، زیرا درمان تنگی‌نفس با داروهای خاص ممکن است مشکلات غیرضروری در فرد ایجاد کند.

نوزادان:

بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی که باعث تنگی‌نفس حاد می‌شوند، جزو موارد اورژانس نسبتاً شایع در کودکان است و یکی از شایع‌ترین دلایل تنگی‌نفس در نوزادان هستند.
خروسک، استنشاق یک جسم خارجی و التهاب اپیگلوت همه دلایل شایع در تنگی‌نفس در نوزادان است.

چشم‌انداز:

چشم‌انداز افراد مبتلا به تنگی‌نفس بستگی به علت آن دارد.
اگر بیماری زمینه‌ای مانند ذات‌الریه یا آسم غیرشدید با موفقیت درمان و بهبود یابد، ممکن است مشکلات تنفسی از بین برود یا به شدت کاهش یابد.
اما اگر تنگی‌نفس ناشی از بیماری‌های جدی یا مزمن، مانند نارسایی مزمن قلب، آسم شدید یا COPD باشد که با گذشت زمان بدتر شوند، ممکن است بهبودی محدود باشد.
بیماران مبتلا به تنگی نفس برای تهیه و پیروی از یک برنامه جامع درمانی باید با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی همکاری کنند.

 

منبع: medicalnewstoday.com

 

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی گیاهی لیکوفار

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

لیکوفار (به انگلیسی: LICOPHAR)

رده درمانی: داروهای گیاهی

اشکال دارویی: قرص مکیدنی

موارد مصرف: قرص مکیدنی لیکوفار خاصیت ضدویروسی دارد و ترشحات مخاط تنفسی را افزایش می‌دهد. و کمکی در سرماخوردگی، ضدالتهاب گلو، ضدخشونت، گرفتگی صدا، خلط‌آور و ضدسرفه بکار می‌رود.

دستور مصرف: هر ۶ ساعت یک قرص حداقل به مدت سه روز مکیده شود.

مکانیسم اثر: این دارو از عصاره شیرین‌بیان، اکالیپتوس، فلفل قرمز و منتول ساخته می‌شود. گلیسیریزین و گلیسیریتینیک اسید موجود در عصاره شیرین‌بیان احتمالاً با تأثیر بر گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئیدی روی فعالیت استروییدهای آندوژن تأثیر می‌گذارند و در کبد و کلیه از تبدیل کورتیزول به کورتیزون جلوگیری می‌کنند. همچنین ترکیبات موجود در عصاره شیرین‌بیان احتمالاً موجب وقفه لیپواکسیژناز، سیکلو اکسیژناز و کاهش اسید آراشیدونیک می‌گردند. اسانسهای موجود در فرآورده دارای اثرات ضدسرفه، ضددرد و آنتی‌سپتیک می‌باشند.

موارد منع مصرف: در بیماران مبتلا به فشار خون بالا این فرآورده توصیه نمی‌شود.

موارد احتیاط: به علت شکر موجود در این فرآورده، در بیماران دیابتیک مصرف آن با احتیاط توصیه می‌شود.

عوارض جانبی: مصرف بیش از حد شیرین‌بیان موجب ظهور علائم هیبرآلدوسترونیسم، یعنی احتباس سدیم و آب شده، فشارخون را افزایش می‌دهد کنترل قندخون در بیماران دیابتیک مشکل می‌شود زیرا هیپوکالمی ناشی از هیپرالدوسترنیسم موجب تشدید عدم تحمل به گلوکز می‌شود.
در موارد نادر ممکن است، مشکلات گوارشی از قبیل تهوع، استفراغ و اسهال ایجاد شود.
استفاده طولانی مدت ممکن است موجب فشارخون، مشکلات قلبی، مشکلات عدم تعادل الکترولیت‌ها و ضعف عضلانی می‌شود.

مصرف دردوران بارداری و شیردهی: در حین بارداری توصیه نمی‌شود، در زمان شیردهی با احتیاط مصرف شود.

اجزای فرآورده: عصاره خشک شیرین‌بیان ۵/۱۲ میلی‌گرم، اسانس اوکالیپتوس ۱/۰۷ میلی‌گرم و تنطور کاپسیکوم ۰/۱۴ میلی‌گرم

مواد موثره: مهم‌ترین ماده موثره قرص مکیدنی لیکوفار گلیسریزین (۱۰%-۶ %) است که توسط باکتری‌های روده به اسید گلیسیرتینیک تبدیل می‌شود. سایر مواد عبارتند از: فلاونوئیدها، ایزوفلاونوئیدها و ساپونین‌های تری ترپنوئید

استاندارد شده: بر حسب ۱۲/۳ میلی‌گرم گلیسیریزین در هر قرص

آثار فارماکولوژی: پژوهش‌های نوین نشان داده است که گلیسیریزین دارای خاصیت ضدآلرژی است. مواد موثره موجود در شیرین‌بیان و اسانس اوکالیپتوس دارای اثر ضدمیکروبی روی استافیلوکک طلائی و گونه های استرپتوکک و قارچ کاندیدا می‌باشند. آثار ضدمیکروبی این گیاه بیشتر به علت وجود ترکیبات ایزوفلاونوئیدها است. اثر ضدالتهابی قابل ملاحظه ای توسط اسید گلیسیرتینیک به اثبات رسیده است. این گیاه دارای خاصیت ضدویروسی بوده و نحوه اثر آن از طریق فعال کردن اینترفرون است که موجب بروز یک اثر ضد ویروسی شدید می‌شود. اینترفرون پیوند سطح سلول‌ها شده، سنتز پروتئین‌های داخل سلولی را تحریک کرده و از این طریق DNA ویروس را مهار می‌سازد. شیرین‌بیان دارای اثر خلط آور بوده و ترشحات مخاط تنفسی را افزایش می‌دهد. این دارو دارای اثر ضدسرفه نیز می‌باشد و سرفه را تسکین می‌دهد. در گرفتگی خشونت صدا نیز توصیه می‌شود.

 

منابع:

۱- drluxe.ir

۲- drsaniei.darooyab.ir

0
Regular Post
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

ویروس کرونای جدید می‌تواند تا ۳ ساعت در هوا باقی بماند.

بیماری‌‌ها و راه درمان, کرونا ویروس , پیشگیری بهتر از درمان , بهنوش فرجی, اخبار پزشکی

 

نتیجه تحقیقاتی که چهار روز پیش توسط موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی (NIAID) و موسسه ملی بهداشت (NIH) منتشر شده است ( موسسه‌ایی که واکسن کرونا را بر روی انسان انجام داد)، در این تحقیق نشان می‌دهد ویروس کرونای جدید تا سه ساعت روی ذرات معلق در هوا به شکل آئروسل و فومیت معلق باقی می‌ماند.

در هوایی که فرد مبتلا به کرونا عطسه یا سرفه یا تنفس کرده باشد تا سه ساعت ویروس در هوا باقی بماند.

طبق این تحقیقات؛ ویروس روی مس تا ۴ ساعت، مقوا تا ۲۴ ساعت و سطوحی مانند پلاستیک و استیل تا ۳روز باقی می‌ماند. و اگر Covid-19 شبیه سایر ویروس‌های کروناویروس مانند سارس یا مرس باشد. می‌تواند تا ۹ روز روی سطوحی مانند شیشه و فلز بماند.

طبق تحقیقاتی که صورت گرفته تعداد بسیار کمی از نوزادان بین ۱ تا ۱۱ ماه چون نسبت به این بیماری آسیب‌پذیر نیستند مبتلا به کروناویروس جدید می‌شوند. احتمالا ً به این دلیل‌ست که ریه‌هایشان گیرنده‌های مشخصی را که برای ویروس هدف قرار می‌گیرند را بیان نمی‌کنند. و به این‌خاطر اجازه ورود به سلول‌های ریه‌ها را صادر می‌کنند.

این عفونت برای افراد مسن‌تر از ۶۰ سال خطر بیش‌تری ایجاد می‌کند. و سیستم‌ایمنی‌شان را تضعیف می‌شود و با افزایش التهابی که دارند می‌تواند تکثیر ویروس را افزایش دهند. و در یک مطالعه نشان می‌دهد بیمارانی که مبتلا به دیابت یا بیماری‌های قلبی عروقی هستند، بیش‌تر مبتلا می‌شوند و به دلیل عفونت Covid-19 بیش‌تر در معرض خطر هستند.

و در مطالعه دیگر درباره ۱% از افرادی صحبت می‌کند که پس از ۱۴ روز قرنطینگی علائم ویروس در آن‌ها مثبت بوده است. و  همین‌طور پزشکان دریافتند که برخی از بیمارانی که  بهبود یافته‌اند ممکن‌ست عملکرد ریه‌هایشان کاهش یابد و ظرفیت ریه از ۲۰ درصد تا ۳۰درصد کاهش یابد و اگر به سرعت راه بروند، به سختی نفس می‌کشند.

یک مطالعه بحث‌برانگیز ادعا کرد که کروناویروس به دو سویه تبدیل شده است،  و این دو نژاد از نوع “L” و  “S” نامیده شدند. که نوع «L » نوع تهاجمی‌ست و نوع « S » علائم خفیف‌تری دارد. و افرادی که مبتلا به علائم شدیدتر مبتلا به نوع “L” هستند. ۷۰ درصد از عفونت‌ها تهاجمی را شامل می‌شوند و متخصصین این ادعا را رد کردند چون این می‌تواند نتیجه یک خطای تجزیه و تحلیل داده‌ها باشد.

اگر این ویروس به تغییرات خود ادامه دهد، همه تلاش‌ها برای ساختن یک واکسن بی‌فایده خواهد بود. طبق یک مطالعه دیگر. با قرنطینه شدن ووهان در اواخر ژانویه، نزدیک به ۸۰٪ باعث کمک در تاخیر گسترش عفونت COVID-19 کرد. طبق این مطالعه تغییرات رفتاری و مداخلات بهداشت عمومی را تشویق می‌کند.

مانند تشخیص اولیه، جدا از شستن مرتب دست، یک مطالعه دیگر ادعا کرده است که درجه حرارت بالا و رطوبت زیاد می‌تواند انتقال COVID-19 را کاهش دهد، که با « ورود به فصل تابستان و باران به نیمکره شمالی» انتقال COVID-19  کاهش یابد.

 

منابع:

۱- ScienceNaturePage

۲- apnews.com

 

 

 

*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد
_ ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟
_مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا؛ شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها
_مقامات چینی می‌گویند واکسن کرونا تا آوریل ممکن‌ست آماده شود
_محققان هلندی مدعی کشف پادتن ویروس کرونا شدند.

 

 

 

 

 

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

رژیم غذایی کتوژنیک چطور از ما در مقابل بیماری‌های ویروسی محافظت می‌کند؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان ,تغذیه سالم,

 

به گزارش سایت‌های  healthline.com و medicalnewstoday.com

هرساله در جهان عده بسیاری بر اثر ابتلا به آنفولانزا و سایر بیماری‌های ویروسی جان خود را از دست می‌دهند. درحدود ۹ درصد از جمعیت جهان به آنفولانزا مبتلا می‌شوند. این بیماری هر سال موجب مرگ ۳۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار نفر در جهان می‌شود. نتایج یک‌ مطالعهٔ جدید نشان داد که بدن در صورت انتخاب رژیم غذایی مناسب (رژیم کتوژنیک)بتواند بر بیماری‌های ویروسی چیره بشود.

تأثیر رژیم کتوژنیک بر بیماری‌های ویروسی

متخصصان سلامت و دانشمندان به‌دنبال روش‌های درمانی غلبه بر بیماری‌های ویروسی هستند. بااین‌حال ممکن است کلید چیره‌شدن بر بیماری‌های ویروسی در درون بدن ما وجود داشته باشد و با رژیم کتوژنیک این کلید فعال شود.

رژیم کتوژنیک بر پایه مصرف غذاهای سرشار از پروتئین و چربی، و مصرف بسیار اندک غذاهای محتوی کربوهیدرات است. در رژیم‌ کتوژنیک، بیشتر وعده‌های غذایی از گوشت قرمز، ماهی، ماکیان و سبزیجات غیرنشاسته‌ای تشکیل می‌شود.

در یک مطالعه جدید، موش‌های آلوده به ویروس بیماری‌های ویروسی با رژیم کتوژنیک تغذیه شدند. براساس یافته‌های این مطالعه، میزان مرگ‌ومیر موش‌ها در دوران رژیم کتوژنیک، نسبت به زمان تغذیه با غذاهای سرشار از کربوهیدرات، به‌طور چشمگیری کاهش یافت.

پژوهشگران بر این باورند که دلیل عمدهٔ این امر آن است که رژیم کتوژنیک از تشکیل «اینفلامازوم‌ها» جلوگیری می‌کند. این ترکیبات اُلیگومرهای چندپروتئینی هستند که به‌وسیلهٔ سیستم ایمنی فعال می‌شوند.

اینفلامازو‌م‌ها موجب بروز واکنش‌های مخربی در دستگاه ایمنی می‌شوند. آنها بر روی آزادشدن سلول‌های «تی گاما دلتا» تأثیر منفی می‌گذارند و باعث کاهش تولید این سلول‌ها می‌شوند.

خوب است بدانید که سلول‌های تی گاما دلتا مسئول تولید مخاط در دیوارهٔ ریه‌ها هستند. عملکرد مناسب این سلول‌ها به رهایی بدن از عوامل عفونت‌زا کمک می‌کند. مخاط حاوی مواد عفونی از طریق سرفه کردن (خلط) از بدن دفع می‌شود.

طراحی مطالعه و نتایج

این مطالعه برای مشخص‌کردن تأثیرات رژیم کتوژنیک بر بدن فرد در مبارزه با عفونت‌های کشنده مانند ویروس آنفولانزا طراحی شد. پژوهشگران دسته‌ای از موش‌ها را یک هفته قبل از آلوده‌شدن به ویروس‌ آنفولانزا با رژیم کتوژنیک تغذیه کردند. سپس موش‌ها را برای مشاهده نشانه‌های عفونت و واکنش‌های دستگاه ایمنی‌شان یررسی کردند.

پژوهشگران دریافتند که رژیم کتوژنیک توانست با افزایش شمار سلول‌های تی گاما دلتا در راه‌های هوایی موش‌ها به محافظت‌شان در برابر ویروس آنفولانزا کمک بکند.

این واکنش در موش‌ها نسبت به انسان‌ها دیرتر شروع می‌شود؛ زیرا موش‌ها به گیرنده‌های سلول T وابسته هستند، اما در انسان این واکنش سریع‌تر اتفاق می‌افتد؛ زیرا سلول‌های تی گاما دلتا می‌توانند به‌طور مستقل گسترش یابند.

علاوه‌براین، پیش از این مطالعهٔ دبگری در موش‌ها نشان داده بود که یک زیرمجموعه از سلول‌های تی گاما دلتا در موش‌ها می‌تواند به‌طور مؤثری بر کشتار سلول‌های هوایی آلوده به ویروس آنفولانزا تأثیر بگذارد.

در مطالعه جدید، گسترش سلول‌های تی گاما دلتا توانست شمار ویروس‌ها را در موش‌های دارای رژیم کتوژنیک، کمتر کند. همچنین پژوهشگران توانایی بالقوه برای تغییر در سطح فعالیت ژنتیکی را با تکنیک توالی‌یابی RNA مورد بررسی قرار دادند. این تکنیک می‌تواند سطح رونویسی را در ژنوم اندازه‌گیری کند.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که رژیم کتوژنیک می‌تواند بر توسعه و گسترش سلول‌های تی گاما دلتا تی تأثیر بگذارد.

چگونه رژیم کتوژنیک می‌تواند بر دفاع بدن تأثیر بگذارد؟

چگونه سلول‌های تی گاما دلتا می‌توانند در پاسخ به رژیم کتوژنیک از بدن محافظت بکنند؟ همان‌گونه که پژوهشگران گزارش کرده‌اند، تئوری فعلی بر این مبناست که گسترش این سلول‌ها (در واکنش به رژیم کتوژنیک) موجب کشتار مؤثرتر ویروس‌ها می‌شود.

این امر‌ توانست میزان ویروس را کاهش دهد و از سلول‌های پوششی راه‌های هوایی محافظت کند.

متخصصان بر این باورند که سلول‌های تی گاما دلتا بر اثر رژیم کتوژنیک تحریک می‌شوند؛ سپس این سلول‌ها موجب تقویت سد دفاعی سیستم ایمنی و افزایش سلول‌های پوششی راه‌های هوایی می‌شوند و واکنش بهتر آنها در برابر ویروس آنفولانزا را در پی دارند.

 

رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD): این رژیم محتوی مقدار بسیار کمی کربوهیدرات، مقدار متوسطی پروتئین و مقدار زیادی چربی است. این نوع از رژیم کتو به‌طور معمول محتوی ۷۵٪ چربی، ۲۰٪ پروتئین و ۵٪ کربوهیدرات است.
رژیم کتوژنیک دوره‌ای (CKD): در این رژیم، دوره‌هایی با کربوهیدرات بیشتر وجود دارد. به‌عنوان مثال در طول هفته، ۵ روز از رژیم کتو پیروی می‌کنید و در ۲ روز بعدی مصرف کربوهیدرات را افزایش می‌دهید.
رژیم کتوژنیک هدفمند (TKD): این رژیم به شما اجازه می‌دهد تا در نزدیکی تمرینات ورزشی‌تان کربوهیدرات بیشتری مصرف کنید.
رژیم کتوژنیک با پروتئین بالا: این رژیم شبیه به رژیم استاندارد است، با این تفاوت که محتوی مقدار بیشتری پروتئین است. رژیم کتو با پروتئین بالا محتوی ۶۰٪ چربی، ۳۵٪ پروتئین و ۵٪ کربوهیدرات است.

با اینکه بیشتر مطالعات بر روی رژیم کتوژنیک استاندارد و رژیم کتو با پروتئین بالا صورت گرفته‌ است، ولی رژیم‌های کتوژنیک هدفمند و دوره‌ای روش‌های پیشرفته‌تری هستند و عمدتا توسط ورزشکاران و بدنسازان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بیشتر اطلاعات موجود در این مطلب، حول رژیم کتوژنیک استاندارد می‌چرخد. بااین‌حال بسیاری از اصول رژیم کتوژنیک استاندارد با سایر رژیم‌های کتوژنیک مشابه است.

در رژیم کتوژنیک، چه غذاهایی نباید بخورید؟

به‌طورکلی باید مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات‌، محدود شود. موارد زیر خوراکی‌هایی هستند که باید مصرف‌شان را محدود یا قطع کنید:

غذاهای شیرین: نوشابه، آبمیوه، کیک، آب‌نبات، بستنی و …؛
غلات و محصولات سرشار از نشاسته: محصولات بر پایه‌ی گندم، برنج، پاستا، غلات صبحانه و …؛
میوه‌ها: تمام میوه‌ها به‌جز مقادیر کم میوه‌های خانواده‌ی بِری مانند توت‌فرنگی؛
حبوبات و لوبیا: نخودفرنگی، لوبیا قرمز، عدس، لپه و …؛
سبزیجات ریشه‌ای و غده‌ای: سیب‌زمینی، سیب‌زمینی شیرین، هویج و …؛
برخی از چاشنی‌ها و سُس‌ها: این محصولات معمولا محتوی شکر و چربی‌های ناسالم‌اند؛
چربی‌های ناسالم: روغن‌های گیاهی فرآوری‌شده، سُس مایونز و …؛
الکل: بسیاری از نوشیدنی‌های الکلی به‌خاطر دارا بودن کربوهیدرات می‌توانند بدن‌تان را از حالت کتوزی خارج کنند؛
غذاهایی که محتوی شیرین‌کننده‌های جایگزین شکر هستند: این غذاها اغلب سرشار از الکل قند (نوعی الکل تهیه‌شده از قند) هستند و در برخی موارد بر سطح کتون‌ها تأثیر می‌گذارند. همچنین این غذاها معمولا بسیار فرآوری‌شده هستند.

در رژیم کتوژنیک، چه غذاهایی می‌توانید بخورید؟

گوشت‌ها: گوشت قرمز، استیک، مرغ، بوقلمون، سوسیس، کباب و همبرگر؛
ماهی‌های چرب: ماهی سالمون، تُن، قزل‌آلا و ماکرل؛
تخم‌مرغ: بهتر است از تخم‌مرغ‌های ارگانیک و محتوی امگا ۳ استفاده کنید؛
کره و خامه: تا حد امکان بهتر است از شیر حیواناتی تهیه شود که تغذیه‌‌ی طبیعی داشته‌اند؛
پنیر: پنیرهای فرآوری‌نشده مانند چدار، پنیر آبی و موتزارلا؛
مغزها و دانه‌ها: بادام، گردو، تخم کتان، تخم کدو، تخم شربتی و …؛
چربی‌های سالم: روغن زیتون بکر، روغن نارگیل و روغن آووکادو؛
آووکادو: آووکادو کامل یا له‌شده؛
سبزیجاتی که کربوهیدرات پایسینی دارند: بیشتر سبزیجات سبزرنگ، گوجه‌فرنگی، پیاز، فلفل و …؛
چاشنی‌ها: نمک، فلفل، سبزیجات خشک و ادویه‌جات مختلف.

نتیجه‌گیری
این نتایج نشان داد که راه مبارزه با بیماری‌های ویروسی تنها استفاده از داروها برای کاهش علائم بیماری‌های ویروسی نیست، بلکه تغییر رژیم غذایی می‌تواند تأثیر چشمگیری بر واکنش بدن در برابر عفونت داشته باشد. درنتیجه، اگر بتوان با تغییر رژیم غذایی واکنش بهتری در برابر بیماری‌های ویروسی داشت، می‌توان در برابر سایر بیماری ها و ویروس‌های خطرناک نیز از همین روش استفاده کرد.

البته این دست مطالعات در ابتدای راه خود قرار دارند. برای نشان‌دادن تأثیر دقیق رژیم کتوژنیک بر مبارزه با ویروس آنفولانزا و سایر ویروس‌ها به مطالعات بیشتری نیاز است.

اگر این مطلب برایتان مفید بوده است، آن را برای دیگران هم بفرستید. همچنین خوشحال می‌شویم نظرات و بازخوردهای شما را درمورد این مطلب بخوانیم. پس برای بهبود هرچه بیشتر کیفیت مقالات ما، بازخوردهای خود را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

منابع:

۱- chetor.com

۲- healthline.com

۳- medicalnewstoday.com

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

تقویت دستگاه تنفسی با گیاه پنیرک

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

به گزارش سایت organicfacts.net

گیاه پنیرک با نام علمی Malva sylvestris شناخته می‌شود و به طرق مختلفی مانند عرق، روغن، ژل، کرم و دمنوش پنیرک از آن استفاده می‌شود. پنیرک می‌تواند به تقویت دستگاه تنفسی، ترمیم سریع‌تر زخم، تقویت سیستم‌ایمنی بدن، جلوگیری از خارش پوستی ، جوانی و زیبایی پوست و درمان سردرد کمک کند. گل پنیرک برای سرفه‌های خشک و برونشیت بسیار مفید است.

گیاه پنیرک چیست؟

گیاه پنیرک با نام علمی گیاهی گل‌دار از جنس مالوا (Malva) است. این گیاه با گل‌های بنفش‌رنگ خود اغلب در دشت‌ها می‌روید و ارتفاع آن معمولا به حدود ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. پنیرک، بومیِ غرب اروپا است؛ اما در بخش‌هایی از مدیترانه و شمال آفریقا هم رشد می‌کند و به بیشتر کشورهای انگلیسی‌زبان وارد شده است.

عجیب‌ترین بخش گیاه پنیرک، مغز و دانه‌های آن است (که به‌خاطر شکل‌شان به پنیرک معروف شده‌اند). لُعاب (موسیلاژ) موجود در گیاه پنیرک ارزش دارویی زیادی دارد و در تهیه‌ی داروهای مختلف از آن استفاده می‌شود. مردم در قدیم گل پنیرک را نیز مصرف می‌کردند.

از گل و برگ‌های این گیاهِ منحصربه‌فرد برای اهداف دارویی استفاده می‌شود.

به‌عنوان‌مثال روغن به‌دست‌آمده از گیاه پنیرک می‌تواند تأثیر فوق‌العاده‌ای روی بدن داشته باشد. از برگ‌های این گیاه، چای تهیه می‌شود و دانه‌های آن نیز قابل‌خوردن است.

همچنین از برگ‌هایی که سالم هستند و دچار زنگار (نوعی بیماری در گیاهان) نیست، می‌توان به‌عنوان ضماد روی زخم‌ها استفاده کرد. این گیاه عناصر فعال زیادی دارد که برای سلامت انسان بسیار مفید است. در ادامه بیشتر با این خواص آشنا می‌شوید.

بیماری‌های تنفسی

اگر از احتقان سینه یا بیماری تنفسی رنج می‌برید، مصرف پنیرک پیشنهادی عالی برای شما است. پنیرک نه‌تنها با تمیز کردن مجاری تنفسی، سینه را صاف می‌کند، بلکه با ویژگی ضدالتهابی خود سبب تسکین سینه و غدد می‌شود. و به علت داشتن موسیلاژ خواص درمانی دارد که می‌تواند به مشکلات مخاط دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند. این گیاه حاوی مقدار زیادی از مواد مخاطی است که بافت ملتهب را با یک لایه محافظ پوشش می‌دهد.

همچنین به افزایش سلامتی و بهبودی سریع‌تر کمک می‌کند.

برای درمان سرفه

چای یا عرق تهیه شده از برگ‌ها یا گل‌های این گیاه می‌تواند برای درمان سرفه، زکام و خشن شدن صدا به کار رود. گل‌ها و برگ‌ها باید قبل از استفاده، به مدت چند ساعت در آب ولرم خیس بخورند.

برای حفظ خواص پزشکی این گیاه، نباید جوشانده شوند. امروزه، گل‌ها و عصاره خشک شده در بسیاری از مخلوط های چای تجاری و داروهای ضددرمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که برای تسکین سرفه در نظر گرفته شده است. و خلط آور می‌باشد.

دیگر خواص گیاه پنیرک

تسکین درد

یکی از رایج‌ترین کاربرد‌های گیاه پنیرک برای کاهش درد به‌خصوص در درمان‌های موضعی است. اگر زخم یا جراحتی در پوست خود دارید می‌توانید برگ پنیرک را به‌صورت ضماد روی محل موردنظر قرار دهید.

مواد شیمیایی موجود در برگ گیاه پنیرک، ‌که دارای ویتامین‌های بسیار زیادی است، نه‌تنها سبب بهبودی سریع‌تر می‌شود، بلکه مواد ضددرد خاصی را ترشح می‌کند که به کاهش درد و ناراحتی کمک خواهد کرد.
از خاصیت ضددرد گیاه پنیرک می‌توان برای دردهای داخلی و خارجی استفاده کرد. به‌خاطر همین ویژگی خاص، از پنیرک می‌توان به‌عنوان ماسک صورت یا درمان سردردهای موضعی استفاده کرد.

حفاظت از سیستم ایمنی

قرار دادن گیاه پنیرک بر روی زخم، از نفوذ عفونت‌های باکتریایی و سایر عوامل خارجی از طریق جراحت به بدن جلوگیری می‌کند و با این روش سیستم‌ایمنی را تقویت می‌کند. مصرف برگ، دانه‌ها و سایر بخش‌های گیاه پنیرک نیز به این امر کمک می‌کند.

فعالیت ضدالتهابی

برای تسکین نیش حشره، سوختگی‌های وسیع، آفتاب‌سوختگی یا خارش پوستی، استفاده از ژل یا پماد حاوی پنیرک می‌تواند در کاهش التهاب و وَرَم تأثیر زیادی داشته باشد و همزمان به ترمیم سریع‌تر آن ناحیه کمک‌ کند.

اگر از روغن پنیرک یا انواع پنیرک خوراکی استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را روی مفاصل یا مناطقی که درد دارد قرار دهید.

بر روی دستگاه گوارش

دمنوش پنیرک سبب درمان دلپیچه می‌شود و ضداسهال است . این دمنوش برای رفع تورم‌های روده‌ای و معده‌ای و یبوست به دلیل خواص ملینی آن مفید است. این دمنوش خلط آور بوده و استعمال جوشانده آن به صورت کمپرس گرم و حمام موجب رفع ناراحتی‌های بواسیر، بعضی تومورها، ورم پلک چشم و … می‌شود. بعضی افراد دچار ناراحتی‌هایی در قسمت کمر و مشکلات تحرک روده هستند.

چای گیاه پنیرک برای مادران شیرده

گفته می‌شود که چای از این گیاه به مادران شیرده کمک می‌کند تا شیر بیشتری تولید کنند. مالوا سیلوستریس نیز از آن به عنوان یک منبع غذا استفاده می‌کند. فقط زیاده‌روی نشود.

 بر روی دستگاه ادراری و تناسلی

دمنوش گل پنیرک دارای ویتامین وB وC فراوان می‌باشد، مقوی رحم و ادرار آور است و برای درمان بیماری‌های کلیه و مثانه مانند سوزش مجاری ادراری و عفونت مثانه بسیارمفید و موثر است.

تاثیر بر روی غدد

دمنوش پنیرک در سلامت کبد و پاک کردن آن موثر است.
برای درمان یرقان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اثرات ضدپیری

استفاده از پماد پنیرک می‌تواند تأثیرات چشمگیری روی بدن داشته باشد. در حقیقت اگر نگران افزایش سن‌تان هستید یا هر روز چین‌و‌چروک‌هایتان را جلوی آینه وارسی می‌کنید، از ژل یا کِرِم حاوی پنیرک استفاده کنید و پوست‌تان را جوان نگه دارید.

مشکلات خواب

بسیاری از افراد به‌سختی می‌خوابند. استفاده از روغن پنیرک یا نوشیدن یک فنجان چای پنیرک به آرامش ذهن و بدن‌تان کمک می‌کند. درنتیجه به‌راحتی به خوابی عمیق فرو می‌روید.

بر روی پوست

دمنوش پنیرک خاصیت نرم‌کنندگی پوست بدن را دارد و برای درمان جوش بسیار موثر است ، می‌توان این دمنوش را به صورت لوسیون برای نرم کردن پوست بدن به کار برد.

عوارض جانبی و تداخلات رایج پنیرک:

این گیاه سمی نیست و هیچ گزارشی از عوارض جانبی و یا تداخل با دیگر داروها برایش وجود ندارد.
این شامل هم گل‌ها و هم برگ‌ها می‌شود.
با این حال، دوزهای زیادش می‌توانند به عنوان ملین مورد استفاده قرار گیرند و موجب اسهال می‌شوند.
در برخی از مقالات زنان باردار یا شیرده توصیه می‌شود که از این گیاه اجتناب کنند، اما هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که تایید کند که آیا این گیاه ایمن است یا نباید در دوران بارداری استفاده شود.

اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد پنیرک وجود دارد تا بدانیم استفاده از آن بی‌خطر است یا خیر.

افرادی که سابقه آلرژی به گیاهان دارویی دارند باید در مصرف پنیرک احتیاط نمایند.

بیماران مبتلا به دیابت و یا افرادی که بدنشان به تغییرات قند خون حساسیت نشان می‌دهد، باید با توجه بیشتری این گیاه را مصرف نمایند، زیرا ممکن است سبب کاهش قندخون گردد.

قبل از مصرف این گیاه داروییِ قوی حتما با پزشک خود در رابطه با تداخل دارویی پنیرک و داروهای مصرفی در مدت بیماری، مشورت کنید.

طرز تهیه دمنوش گل پنیرک

یک قاشق غذاخوری، گل پنیرک را به همراه یک لیوان آب جوش داخل قوری بریزید و به مدت ده دقیقه آن را بر روی شعله غیرمستقیم قرار دهید و پس از صاف کردن با عسل یا نبات مخلوط کنید و میل نمایید . میزان مصرف آن یک فنجان در روز می‌باشد. و عرق آن نصف استکان.

 

 

منابع:

۱- organicfacts.net

۲- chetor.com

۳- namnak.com

*مطالب مرتبط:

_گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن
_گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_مصرف چه‌میزان چای سبز در روز برای سلامتی مفید است؟‌
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات اکالیپتوس برای سلامتی
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات سیاه دانه
_چرا باید صبح‌تان را با زنجبیل شروع کنید‌؟
_دارونامه؛ آشنایی با داروی فیتوکلد

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

گیاه بارهنگ نوعی گیاه پایا (گیاهانی که بیش از دو سال عمر می‌کنند) است که تقریبا در تمام نقاط جهان گسترش یافته است. دهه‌هاست که متخصصین گیاهان دارویی، بارهنگ را برای مواردی مثل درمان سرفه‌، درمان زخم‌، درمان التهاب پوست و درماتیت تجویز می‌کنند. برگ له‌شدهٔ بارهنگ را به‌طور موضعی برای درمان جای نیش حشرات، اگزما، زخم‌ها و بریدگی‌های کوچک استفاده می‌کنند. از برگ‌ها و دانهٔ بارهنگ عصاره‌ای استخراج می‌شود که حاوی ترکیبات مفیدی است.

انواع و خواص بارهنگ

نزدیک به ۲۵۰ گونهٔ مختلف بارهنگ وجود دارد. علاوه‌بر بارهنگ (Plantago major) و بارهنگ نیزه‌ای (Plantago lanceolata) که فراوان‌ترین گونه‌های این گیاه در جهان هستند، نوعی بارهنگ به نام بارهنگ تخم‌مرغی وجود دارد که به‌طور عمده در هندوستان می‌روید. از دانه‌های بارهنگ تخم‌مرغی (Plantago ovata) ماده‌ای به نام پسیلیوم مشتق می‌شود که نوعی فیبر محلول است. پسیلیوم ترکیب عمدهٔ متاموسیل است. از متاموسیل برای درمان یبوست استفاده می‌شود.

براساس مطالعات انجام‌شده درباره خواص بارهنگ روی جانوران، عصارهٔ بارهنگ نیزه‌ای می‌تواند به‌خاطر داشتن خاصیت ضدالتهابی، ضدباکتریایی، ضدقارچی، آنتی‌اکسیدانی و ضدزخم در بهبود زخم مؤثر باشد. بارهنگ خاصیت تسکین‌دهندگی دارد و به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.

نحوهٔ اثر بارهنگ چگونه است

مهم‌ترین ترکیبات موجود در برگ‌های بارهنگ نیزه‌ای، ترکیبات زیست‌فعالی مانند کاتالپول، اکوبین و ورباسکوزید هستند. این ترکیبات خواص دارویی متفاوتی دارند. از بین این خواص بارهنگ می‌توان به خاصیت ضدالتهابی، آنتی‌اکسیدانی، ضدتومور و تقویت‌ کبد اشاره کرد.

بارهنگ نیزه‌ای

پژوهشگران در مطالعه‌ای ۷۲ موش زخمی را با پمادی حاوی درصد خاصی از عصارهٔ بارهنگ نیزه‌ای (PLE) تحت درمان قرار دادند. سپس تأثیر این پماد را با پمادی که حاوی وازلین بود مقایسه کردند.

پژوهشگران فهمیدند که غلظت‌های متفاوت عصارهٔ بارهنگ نیزه‌ای می‌تواند تأثیر مثبتی بر بهبود زخم‌ها داشته باشد. به‌طور خاص غلظت ۱۰ درصد عصارهٔ بارهنگ نیزه‌ای می‌تواند در درمان زخم بسیار مؤثر باشد. البته در این زمینه باز هم به مطالعات بیشتری نیاز است.

بارهنگ

پژوهشگران در بررسی دو گونهٔ پرمصرف از بارهنگ در بالکان (شبه‌جزیره‌ای در جنوب شرق اروپا که چند کشور اروپایی در آن قرار دارند)، یعنی بارهنگ و بارهنگ نیز‌ه‌ای، کاربرد سنتی آنها در بهبود زخم‌ها را تأیید کردند.

مطالعات پیشین، تأثیرات دارویی بارهنگ مانند خاصیت آنتی‌اکسیدانی، خاصیت ضدسرطانی و تقویت سیستم ایمنی را تأیید کرده‌اند. محققان در یکی از مطالعات، این نظریه را از طریق عصاره‌گیری از بخش‌های مختلف گیاه و استفاده از آنها دربرابر انواع سلول‌های سرطانی موردآزمایش قرار دادند.

در پایان، مشاهده شد که در میان بخش‌های مختلف بارهنگ، دانه‌های آن بالاترین تأثیر را در متوقف کردن رشد سلول‌های سرطانی دارند. خاصیت ریشهٔ بارهنگ در متوقف کردن رشد سلول‌های سرطانی و مهار فعالیت سیتوکین‌ها (سیتوکین‌ها ترکیباتی هستند که از برخی سلول‌های دستگاه ایمنی ترشح می‌شوند و بر سایر سلول‌ها تأثیر می‌گذارند) تقریبا در حد برگ‌ها و دُمبرگ‌ها بود.
در مطالعه‌ای که توسط مجلهٔ اروپایی پرستاری تومورشناسی انجام شد، تأثیر استفاده از عصارهٔ بارهنگ (PME) در درمان موکوزیت (موکوزیت یکی از عوارض جانبی رایج در بیمارانی است که با روش‌های شیمی درمانی و پرتو درمانی تحت درمان قرار می‌گیرند) موردبررسی قرار گرفت.

طی این تحقیق مشخص شد که مدت درمان با عصارهٔ بارهنگ در مقایسه با محلول بی‌کربنات سدیم طولانی‌تر است، اما نتیجهٔ درمان تفاوت چشمگیری ندارد. برخی از تولیدکننده‌ها مدعی‌ هستند که بارهنگ و بارهنگ نیزه‌ای به پاکسازی و سم زدایی بدن و تقویت سلامت دستگاه تنفسی کمک می‌کنند. بااین‌حال هنوز هیچ پژوهشی در تأیید این ادعا انجام نشده است و سازمان غذا و داروی آمریکا نیز هنوز این گفته را تأیید نمی‌کند.

پسیلیوم

پسیلیوم از دانه‌های بارهنگ تخم‌مرغی مشتق شده است و به‌عنوان مکمل غذایی استفاده می‌شود. پسیلیوم معمولا به‌شکل سبوس، دانه‌های ریز، کپسول و پودر وجود دارد. شما می‌توانید پسیلیوم را در فهرست ترکیبات افزودنی به برخی غلات صبحانه و محصولات دیگر نیز مشاهده کنید. سبوس پسیلیوم ترکیب فعال اصلی در متاموسیل است. متاموسیل نوعی مکمل فیبر است که برای رفع یبوست مصرف می‌شود.

مطالعات نشان داده‌اند که پسیلیوم سرشار از فیبر است و به افزایش تودهٔ مدفوع کمک می‌کند و آب موجود در مدفوع را افزایش می‌دهد. علاوه‌براین، مطالعات نشان داده‌اند که مکمل‌های فیبری مانند پسیلیوم می‌توانند از افزایش چشمگیر قند خون پس از مصرف وعدهٔ غذایی جلوگیری کنند. پسیلیوم یکی از منابع سرشار از فیبر است که مدت سوخت و ساز کربوهیدرات را افزایش می‌دهد و موجب می‌شود قند خون با سرعت نسبتا کمتری افزایش یابد.

براساس مطالعات اخیر، افزایش فیبر مصرفی با موادی مانند پسیلیوم، می‌تواند به کاهش کلسترول و کاهش خطر بیماری های قلبی کمک کند. پسیلیوم با اتصال به چربی‌ها و اسیدهای صفراوی می‌تواند به دفع این ترکیبات از بدن کمک بکند.

براساس مطالعه‌ای که روی مردان بالغ انجام شد، مشخص شد که مصرف روزانه ۶ گرم پسیلیوم در مدت ۶ هفته می‌تواند به بهبود توزیع چربی و پروفایل چربی (که از پارامترهای سندرم متابولیک یا سوخت‌و‌سازی است) کمک کند.

عوارض جانبی احتمالی و موارد احتیاطی

براساس اعلام شورای گیاه‌شناسی آمریکا هیچ عوارض جانبی شناخته‌شده‌ای از بارهنگ وجود ندارد. بااین‌حال برخی افراد در اثر مصرف آن مواردی از اسهال و افت فشار خون را گزارش کرده‌اند.
اگر سابقهٔ حساسیت یا آلرژی دارید (حساسیت پوستی یا حساسیت غذایی (به مِلون یا موز پختنی))، ممکن است به بارهنگ نیز حساسیت داشته باشید.

از مصرف بارهنگ در دوران بارداری خودداری کنید

اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید، باید با احتیاط بیشتری از مکمل‌های گیاهی استفاده کنید. از آنجا که درباره‌‌ٔ بی‌خطر‌ بودن این مکمل گیاهی اطلاعات کافی در دست نیست، بهتر است در این دوره‌ها به‌طور کامل از مصرف آنها خودداری کنید.

از مصرف بارهنگ همراه با داروهای ضدانعقاد خون خودداری کنید

بهتر است از مصرف هم‌زمان بارهنگ با وارفارین خودداری کنید. زیرا بارهنگ حاوی ویتامین K است. افرادی که از وارفارین و سایر داروهای ضدانعقاد خون استفاده می‌کنند، باید مقدار ثابتی از ویتامین K را مصرف کنند تا احتمال تغییر در میزان تأثیرگذاری داروهایشان کاهش پیدا کند.

علائمی که نشان می‌دهند باید مصرف بارهنگ را متوقف کنید

درصورت تجمع گاز و گرفتگی‌های معده در اثر مصرف پسیلیوم مصرف آن را متوقف کنید. اگر علائم از بین نرفت یا بدتر شد، حتما در اولین فرصت با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.

افرادی که سابقهٔ اختلال در عملکرد روده مانند انسداد روده یا اسپاسم دارند، نباید از مکمل‌های پسیلیوم استفاده کنند. اگر می‌خواهید از مکمل‌های حاوی فیبر استفاده کنید، بهتر است مصرف آن را با مقادیر کمتر شروع کنید و مقدار مصرفی‌تان را رفته‌رفته افزایش دهید.

تولیدکننده‌هایی مانند متاموسیل معمولا دستورالعمل‌هایی را روی محصولات‌شان می‌نویسند تا به کاهش عوارض جانبی آن در مصرف‌کنندگان کمک کنند. هر زمان که درمورد مصرف این مکمل‌ها مطمئن نبودید، با پزشک‌تان دربارهٔ مصرف آن مشورت کنید.

مقدار مصرف

باتوجه به موارد مصرف گستردهٔ بارهنگ، مشخص‌ کردن دوز ثابتی برای مصرف آن دشوار است. میزان مصرف بارهنگ بیشتر به‌‌ شکل مصرف آن بستگی دارد. به‌عنوان مثال می‌توان بارهنگ را با چای دم کرد یا کپسول خوراکی یا شربت آن را مصرف کرد یا حتی آن را غرغره کرد.

قبل از مصرف بارهنگ بهتر است با پزشک مشورت بکنید. هیچ منبعی برای تعیین مقدار مصرف کپسول و شربت بارهنگ وجود ندارد. بنابراین اگر تصمیم دارید که از این اَشکال بارهنگ استفاده کنید، حتما ابتدا با پزشک مشورت کنید.

نیاز روزانه به فیبر

براساس اعلام موسسهٔ پزشکی، زنان ۵۰ ساله و کمتر باید روزانه ۲۵ گرم فیبر مصرف کنند. مردان ۵۰ ساله و کمتر باید روزانه ۳۸ گرم فیبر مصرف کنند. زنان ۵۱ سال به بالا باید روزانه ۲۱ گرم فیبر و مردان ۵۱ سال به‌ بالا باید روزانه ۳۰ گرم فیبر مصرف کنند.

ازجمله خوراکی‌های سرشار از فیبر می‌توان به میوه ها، سبزیجات، غلات کامل ،مغزها، حبوبات و دانه‌ها اشاره کرد. بهتر است در هر وعدهٔ غذایی‌تان نیمی از بشقاب را با سبزیجات پر کنید. همچنین به‌جای غلات سفید و تصفیه‌شده از غلات کامل استفاده کنید. هر روز در میان‌وعده‌هایتان به‌جای غذاهای کم‌ارزش، از میوه‌ها، مغزها و دانه‌ها استفاده کنید. اگر با مصرف غذاهای مناسب نتوانستید فیبر توصیه‌شده‌ را دریافت کنید، مصرف پسیلیوم در اشکال مختلف می‌تواند به تأمین فیبر موردنیازتان کمک کند.

میزان مصرف پسیلیوم به شکل پسیلیوم مصرفی و علت مصرف‌تان بستگی دارد. به‌عنوان مثال اگر برای درمان یبوست کپسول پسیلیوم مصرف می‌کنید، باید روزی چند عدد از آن را استفاده کنید. ولی اگر می‌خواهید پودر پسیلیوم را مصرف کنید، باید یک ملاقه از آن را با آب ترکیب کنید و چند بار در روز مورداستفاده قرار دهید.

همیشه توصیه می‌شود که مصرف پسیلیوم را با مقادیر کمتر شروع کنید و به‌آرامی مقدار مصرف‌تان را افزایش دهید تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنید. اگر دربارهٔ میزان مصرف‌تان مطمئن نیستید، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

درصورت مصرف پسیلیوم، بسیار مهم است که آب کافی بنوشید. عدم مصرف آب کافی همراه با پسیلیوم می‌تواند تأثیر آن را معکوس کند و باعث تشدید یبوست شود. همچنین اطلاعات نوشته‌شده روی برچسب مکمل‌تان را به‌دقت مطالعه کنید. برخی شرکت‌ها توصیه می‌کنند که مکمل فیبرشان را حداقل دو ساعت قبل از سایر داروها مصرف کنید.

خرید چه محصولاتی بهتر است؟

براساس اعلام دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه میشیگان، اضافه شدن مادهٔ دیگری به مکمل بارهنگ، و ترکیب آن با گل انگشتانه (سرده‌ای از بارهنگیان) باعث بروز عوارضی خطرناک در دو کشور سوئیس و آمریکا شد. بنابراین بسیار مهم است که مصرف‌کنندگان، محصولات گیاهی را از شرکت‌هایی خریداری کنند که محصولات‌شان را از نظر کیفیت و مواد تشکیل‌دهنده بادقت موردآزمون قرار می‌دهند.

بهتر است تا حد ممکن از مکمل‌هایی استفاده کنید که دارای گواهی ارگانیک باشند. زیرا این امر نشان می‌دهد که گیاهان مورداستفاده در آنها به شیوهٔ ارگانیک رشد کرده‌اند و برای افزایش کیفیت آنها از آفت‌کش‌ها، حشره‌کش‌ها و سایر مواد شیمیایی استفاده نشده است.

ممکن است روی برخی محصولات حاوی سبوس پسیلیوم نوشته شده باشد که مصرف سبوس پسیلیوم خطر بیماری سرخرگ کرونری را کاهش می‌دهد. این ادعا توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده است.

سازمان غذا و داروی آمریکا در تأیید چنین ادعاهایی بسیار بااحتیاط عمل می‌کند. این اطلاعات از آزمایش‌های فراوانی به دست می‌آیند. یادتان باشد که در بیشتر آزمایش‌هایی که فواید افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی را گزارش می‌کنند، شرکت‌کنندگان مقدار چربی و کلسترول دریافتی‌شان را نیز کاهش داده بودند.

چرا بهتر است به‌جای استفاده از پسیلیوم، فیبر موردنیازتان را از رژیم غذایی دریافت کنید؟

معمولا برای تأمین فیبر مورد نیاز بدن، مصرف منابع غذایی سرشار از فیبر توصیه می‌شوند. زیرا این غذاها علاوه‌بر فیبر، سرشار از سایر مواد مغذی مانند ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین و… هستند. همچنین استفادهٔ نادرست از مکمل پسیلیوم عوارض جانبی بالقوه‌ای مانند یبوست، خفگی و… را برای فرد به همراه دارد. بااین‌حال، اگر برای تأمین فیبر روزانه‌ٔ خود به مصرف پسیلیوم نیاز دارید، بهتر است ابتدا با پزشک مشورت کنید تا از میزان نیازتان به مصرف آن مطمئن بشوید.

سخن پایانی

بااینکه بارهنگ گونه‌های مختلفی دارد، اما بیشتر عصاره‌های رایج آن از بارهنگ، بارهنگ نیزه‌ای و بارهنگ تخم‌مرغی به دست می‌آیند. برخی از مشتقات بارهنگ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا به تأیید نرسیده‌اند. بنابراین بهتر است این محصولات را از تولیدکنندگان معتبر تهیه کنید. بهتر است که همیشه قبل از شروع مصرف مکمل های غذایی با پزشک مشورت کنید. مصرف مکمل‌ها را با مقادیر کم شروع کنید و کم‌کم میزان مصرف آنها را افزایش دهید. همچنین تمام مکمل‌های حاوی پسیلیوم را با مقدار کافی آب مصرف بکنید.

منابع:

۱- verywellhealth.com

۲- chetor.com

*مطالب مرتبط:

_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات بابونه
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات دارچین
_ تغذیه سالم؛ آشنایی با خواص و مضرات زرشک
_ تاثیر خانواده گیاه شاه‌دانه ( گراس ) بر روی اسپرم، تخمک و “DNA “
_ داروهای گیاهی مناسب برای روماتیسم نوع AS
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات بادرنجبویه
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات گل گاو زبان

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

احتمالا اکثر شما با بنفشه آشنا هستید. بنفشه گیاهی زیبا و معطر با گل‌های کوچک و به رنگ بنفش تیره است. درواقع حدود ۲۰۰ گونه از بنفشه وجود دارد که همه‌ی آنها متعلق به خانواده‌ی بنفشگان هستند. این گیاهان بومی فرانسه، ایتالیا، چین و یونان هستند اما در حال حاضر در سراسر جهان کشت می‌شوند. قسمت اعظم بنفشه‌های برداشت‌شده در صنعت عطرسازی به‌کار می‌رود و مقداری از آن نیز به‌عنوان طعم‌دهنده در غذاها و محصولات قنادی استفاده می‌شود. اما آیا می‌دانید که می‌توان از گیاه بنفشه روغن استخراج کرد؟ ازجمله خواص روغن بنفشه می‌توان به کاربردهای درمانی بسیاری مانند تسکین درد، رفع احتقان و مراقبت از پوست اشاره کرد.

روغن بنفشه از طریق فرایندی به‌نام «استخراج حلّال» از گل‌ها و برگ‌های این گیاه گرفته می‌شود. در استخراج حلّال، قسمت‌های مختلف گیاه در یک مخزن سربسته که حاوی یک حلّال ارگانیک است، قرار داده می‌شود. سپس بخش‌های گیاه به مایع تبدیل می‌شوند تا روغن یا عصاره‌ی آنها گرفته شود. در آخر حلّال و سایر ناخالصی‌های موجود برداشته می‌شوند و آنچه به‌جای می‌ماند، روغن بنفشه نامیده می‌شود.

بازده‌ی روغن بنفشه، بسیار پایین است. هر هزار کیلوگرم برگ بنفشه، فقط حدود یک کیلوگرم روغن بنفشه تولید خواهد کرد. به این دلیل، قیمت روغن بنفشه کمی بالاست اما با وجود این، ارزش صرف هزینه را دارد، چون روغن بنفشه دارای خواص درمانی مفیدی است و ارزش دارویی بالایی برای درمان بیماری‌های مختلف دارد.

خواص روغن بنفشه برای سلامتی

۱. خواص روغن بنفشه برای لک صورت؛ به بهتر شدن پوست کمک می‌کند

درباره‌ی خواص روغن بنفشه برای لک صورت، جوش صورت و چروک صورت چه می‌دانید؟ روغن بنفشه می‌تواند به رفع تعدادی از مشکلات پوستی کمک کند، چون روی پوست بسیار ملایم و ظریف عمل می‌کند و درنتیجه یک ماده‌ی عالی برای تسکین پوست‌های مشکل‌دار است. روغن بنفشه می‌تواند یک درمان طبیعی برای بیماری‌های مختلف پوستی مانند آکنه و اگزما باشد و خواص مرطوب‌کنندگی‌اش آن را به یک ماده‌ی بسیار مؤثر برای پوست خشک تبدیل می‌کند.

این روغن به‌خاطر خواص ضدالتهابی‌اش قادر است هرگونه قرمزی پوست، پوست تحریک‌شده یا ملتهب ناشی از آکنه یا سایر بیماری‌های پوستی را التیام بخشد. خواص ضدعفونی‌کننده و ضدمیکروبی آن نیز به پاکسازی پوست و ازبین بردن باکتری‌های موجود روی آن کمک می‌کند. بنابراین این روغن برای جلوگیری از بدتر شدن مشکلات پوستی و گسترش آنها به سایر قسمت‌های صورت مفید است.

پس چرا به‌جای خریدن محصولات گران‌قیمت مراقبت از پوست که ممکن است حاوی مقدار زیادی مواد شیمیایی مضر باشند، برای درمان مشکلات پوستی‌تان به‌سراغ یک درمان طبیعی نمی‌روید و از خواص روغن بنفشه بهره‌مند نمی‌شوید؟

۲. درد را تسکین می‌دهد

همان‌طور که در بالا گفته شد، روغن بنفشه حاوی ترکیبات ضدالتهابی است. این بدان معناست که این روغن یک درمان عالی و طبیعی برای درمان مشکلات مختلف ناشی از مفاصل سفت و دردناک و همچنین دردهای عضلانی مانند روماتیسم، آرتروز و نقرس است. روغن بنفشه، درد و ناراحتی ناشی از چنین مشکلاتی را تسکین می‌دهد.

علاوه بر این، روغن بنفشه می‌تواند گردش خون به عضلات را بهبود ببخشد که این امر نیز به کاهش درد ناشی از گردش خون نامناسب به این نواحی حیاتی بدن کمک می‌کند.

همچنین روغن بنفشه می‌تواند برای درمان درد ناشی از سردرد و میگرن به‌کار رود و سرگیجه را نیز برطرف کند. بنابراین این روغن دارای خواص کامل و همه‌جانبه‌ای در تسکین درد است.

۳. سلامت روحی را افزایش می‌دهد

دچار شدن به سردرد و میگرن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد اما این وضعیت در اغلب مواقع به‌علت استرس، تنش و اضطراب زیاد ناشی از کارها و وظایف روزمره است. در این مورد، روغن بنفشه یک عامل قوی برای کمک به کاهش استرس، فرسودگی، خستگی، سرگیجه و حتی اضطراب است.

خواص روغن بنفشه تنها به این موارد محدود نمی‌شود. روغن بنفشه مانند بسیاری از روغن‌های دیگر دارای خواص آرامش‌بخش و درمانی است که به ایجاد آرامش و تمدد اعصاب کمک می‌کند و بنابراین سلامت روحی را افزایش می‌دهد. شما مجبور نیستید برای القای آرامش از داروهای تجویزی که حاوی مواد شیمیایی مضر هستند، استفاده کنید، بلکه می‌توانید این درمان طبیعی را امتحان کنید و از خواص آرامش‌بخش و تسکین‌دهنده‌اش بهره‌مند شوید. علاوه بر این روغن بنفشه برخلاف اکثر داروهای نسخه‌ای، اعتیادآور نیست و معمولا هیچ‌گونه عوارض جانبی منفی‌ای ایجاد نمی‌کند.

۴. خواص روغن بنفشه برای سرماخوردگی؛ دستگاه تنفسی را تسکین می‌دهد

روغن بنفشه دارای خواص ضداحتقان و خلط‌آور است؛ این بدان معناست که به شل کردن مخاط اضافی و خلط (بلغم) که در بینی و دستگاه تنفسی شما جا خوش کرده‌اند، کمک می‌کند. این امر برای رفع گرفتگی مفید است و باعث می‌شود که جریان هوا به‌صورت آزادانه و بدون مانع در داخل راه‌های تنفسی شما به حرکت درآید.

بنابراین روغن بنفشه می‌تواند در تسکین مشکلات تنفسی متداول مانند سرماخوردگی، سرفه، آنفولانزا، برونشیت و التهاب سینوس‌ها (سینوزیت) مفید باشد و درد و مشکلات ناشی از این بیماری‌های آزاردهنده را کاهش بدهد.

۵. به درمان بی‌خوابی کمک می‌کند

داشتن یک خواب شبانه‌ی آرام برای حفظ سلامت ارگان‌ها و عملکرد صحیح سیستم‌های مختلف بدن، بسیار ضروری است. خواب شبانه‌ی باکیفیت به شما اطمینان می‌دهد که می‌توانید وظایف روزمره‌تان را هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی، به‌‌طور مؤثر انجام بدهید.

روغن بنفشه با خواص آرامش‌بخش و تسکین‌دهنده‌اش می‌تواند به داشتن یک خواب شبانه‌ی آرام و باکیفیت کمک کند، چون این روغن باعث کاهش تنش و اضطراب می‌شود. بنابراین روغن بنفشه یک راه طبیعی برای درمان بی خوابی و اختلالات خواب فراهم می‌کند و شما مجبور نخواهید بود به قرص خواب نسخه‌ای که ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشند، پناه ببرید.

۶. یک ماده‌ی قوی برای تقویت قوای جنسی است

روغن بنفشه می‌تواند به درمان هرگونه اختلال و مشکل جنسی کمک کند، به‌خصوص اگر استرس علت اصلی بروز چنین اختلالاتی باشد. دلیلش این است که روغن بنفشه به ایجاد آرامش کمک می‌کند و باعث بهتر شدن روحیه‌ی شما می‌شود که این امر به نوبه‌ی خود می‌تواند میل جنسی شما را افزایش بدهد.

برای این منظور فقط کافی است روغن بنفشه را با مخلوطی از سایر روغن‌ها در دیفیوزر بریزید تا عطر آن در اتاق‌ خواب‌تان پخش شود. به این ترتیب، احساسات جنسی و عاطفی شما نسبت به همسرتان برانگیخته خواهد شد و می‌توانید هرگونه مشکل جنسی خود یا همسرتان را برطرف کنید.

کاربرد روغن بنفشه در صنعت عطرسازی

روغن بنفشه اغلب در ساخت عطر به‌کار می‌رود. معمولا روغن گل بنفشه، طرفداران بیشتری نسبت به روغن برگ بنفشه دارد. عطر روغن برگ بنفشه، خاکی با نُت سبز (گروه بویایی سبز) است. اما روغن گل بنفشه، عطر خوشبو و شیرین‌تری دارد. تقریبا تمام اسانس‌ها و روغن‌های بنفشه از برگ این گیاه ساخته می‌شود و گل آن معمولا بیشتر در صنعت عطرسازی به‌کار می‌رود. بهتر است در هنگام استفاده از روغن برگ بنفشه، آن را با یک روغن معطر دیگر مانند یاسمن یا گل سرخ مخلوط کنید.

چگونه باید از روغن بنفشه استفاده کنیم؟

حال از خواص روغن بنفشه آگاه شدید، اما چگونه باید از آن استفاده کنید؟ روغن بنفشه را به‌صورت موضعی روی پوست‌تان می‌مالید یا در دیفیوزر می‌ریزید؟ ما در اینجا چند روش برای استفاده از روغن بنفشه بیان می‌کنیم و به شما می‌گوییم که چگونه می‌توانید آن را با سایر روغن‌ها مخلوط کنید تا بهترین نتایج ممکن را از خواص روغن بنفشه به‌دست آورید.

۱. برای تسکین دستگاه تنفسی

می‌توانید چند قطره از این روغن را به دستگاه بخور یا دیفیوزرتان اضافه کنید و آن را روی میز کنار تخت‌تان بگذارید. همچنین می‌توانید چند قطره از آن را به یک کاسه آب جوش اضافه و بخار خوشبویی را که از آن بیرون می‌آید، استنشاق کنید.

۲. برای تسکین درد عضلات و مفاصل

چند قطره از این روغن را به یک وان آب گرم اضافه کنید و چند دقیقه درون وان بمانید. روش دیگر: شما می‌توانید با مخلوط کردن ۴ قطره روغن بنفشه، ۳ قطره روغن اسطوخدوس و ۵۵ گرم از یک روغن حامل مانند روغن بادام شیرین، یک روغن ماساژ مخصوص درست کنید و ناحیه‌ی موردنظرتان را با آن ماساژ بدهید.

۳. برای استفاده به‌عنوان یک عامل مراقبت از پوست

شما می‌توانید این روغن را به نسبت مساوی (۱:۱) با یک روغن حامل (مانند روغن بادام درختی، روغن نارگیل یا روغن جوجوبا) رقیق کنید و آن را روی نواحی موردنظر بمالید. همچنین می‌توانید ۲ تا ۳ قطره از روغن بنفشه را به محصولات مراقبت از پوست روزانه‌تان اضافه کنید.

۴. برای افزایش میل جنسی

شما می‌توانید ۲ قطره از روغن بنفشه، ۲ قطره روغن یاسمن و ۱ قطره روغن بهارنارنج را به دیفیوزر اضافه کنید و آن را روی میز کنار تخت‌تان قرار دهید.

۵. برای عطردرمانی

به‌عنوان شکلی از آروماتراپی (عطردرمانی) برای القای خواب و کاهش استرس شما می‌توانید شب‌ها روغن بنفشه را داخل دستگاه بخور بریزید تا رایحه‌ی آن باعث آرامش و تمدد اعصاب شما شود. روش دیگر آن است که چند قطره از این روغن را به وان آب گرم اضافه کنید و چند دقیقه درون وان آب بمانید.

ملاحظات ایمنی

روغن بنفشه، یک نوع روغن ملایم، غیرسمی و غیرحساسیت‌زاست اما مانند تمام روغن‌های ضروری دیگر نباید از آن به‌صورت داخلی استفاده کنید و قبل از استفاده‌ی موضعی روی نواحی موردنظر حتما باید آن را با یک روغن حامل رقیق کنید.

قبل از استفاده‌ی موضعی از این روغن حتما اول یک تست حساسیت پوستی (patch test) انجام بدهید تا مطمئن شوید که به آن حساسیت ندارید. زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی هستند، قبل از استفاده از روغن‌های ضروری به‌عنوان یک روش درمانی، باید اول با پزشک‌شان مشورت کنند.

منابع:

۱- healthyfocus.org

۲- biofinest.com

۳- chetor.com

*مطالب مرتبط:

_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات بابونه
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات دارچین
_ تغذیه سالم؛ آشنایی با خواص و مضرات زرشک
_ تاثیر خانواده گیاه شاه‌دانه ( گراس ) بر روی اسپرم، تخمک و “DNA “
_ داروهای گیاهی مناسب برای روماتیسم نوع AS
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات بادرنجبویه
_ گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات گل گاو زبان

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( دارونامه؛ آشنایی با داروی فلویموسیل (Fluimucil) )

اگر سرفه‌های پشت سر هم شما را کلافه کرده است بهتر است قبل از این‌که وضعیت تنفسی شما وخیم‌تر شود به پزشک مراجعه و درمان دارویی را شروع کنید. خیلی افراد هر سرفه‌ای را نشانه‌ای از آلرژی یا سرماخوردگی‌های فصلی می‌دانند در صورتیکه اینگونه نیست و سرفه‌ها می‌توانند هر کدام منشاء بیماری خاصی باشند.

در برخی موارد فرد دچار عفونت ریه شده و یکی از نشانه‌های این عفونت هم می‌تواند همین سرفه‌هایی باشد که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. منبع عفونت ریه ممکن است در قسمت دیگری از بدن باشد که از طریق جریان خون به ریه منتقل شده و باعث بروز این بیماری می‌شود. اگر سرفه‌ها بعد از چندین روز ادامه داشتند حتما باید به پزشک مراجعه و بررسی شوند. علایمی که نشان می‌دهند دچار عفونت ریه شده‌اید عبارتند از:

سرفه مداوم
درد قفسه سینه
تنگی‌نفس
خس خس سینه

برای تشخیص اینکه دچار عفونت ریه شده‌اید یا نه، پزشک ابتدا شما را معاینه می‌کند و به صداهای حاصل از نفس کشیدن شما گوش می‌دهد. اگر مایعات در ریه شما جمع شده باشند، پزشک صدایی متلاطم، در سینه شما خواهد شنید. در صورتیکه پزشک از وجود عفونت در ریه‌های شما اطمینان یابد درمان دارویی را برایتان آغاز می‌کند. قرص فلویموسیل از داروهایی است که به بهبود سرفه‌های ناشی از عفونت ریه کمک می‌کند. در ادامه بیشتر با این دارو آشنا می‌شوید.

_ قرص فلویموسیل چیست؟

قرص فلویموسیل (Fluimucil) از داروهای خلط آور است که به‌عنوان یک داروی کمکی برای برخی از بیماری‌های ریوی مثل عفونت ریه به کار می‌رود. مصرف این دارو باعث کاهش غلظت ترشحات ریوی و خروج راحت‌تر آن‌ها می‌شود. این دارو به صورت خوراکی برای پیشگیری از نوعی نارسایی حاد کلیه و همچنین برای افرادی که با مصرف بیش از حد استامینوفن دچار مسمومیت شده‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که استفاده از این دارو برای درمان هر نوع سرفه‌ای مناسب نمی‌باشد و مصرف آن حتما باید با نظر پزشک صورت گیرد. این دارو در درمان برونشیت و سینوزیت و همچنین به عنوان درمان کمکی برای درمان اعتیاد هم کاربرد دارد.

فلویموسیل به صورت قرص خوراکی و قرص جوشان دردسترس می‌باشد.

نام‌های دیگر: Acetylcysteine ,NAC ,Mucomyst ,Acetadote ,Acys-5
موارد مصرف: خلط آور
عوارض: احساس فشار در قفسه سینه، تب، تهوع، سوزش سر دل، استفراغ، بثورات جلدی، گیجی، تب، افزایش حجم ترشحات ریوی و آبریزش بینی
تداخل دارویی: تتراسایکلین، اریترومایسین، آمفوتریسین، آمپی‌سیلین، کیموتریپسین، تریپسین و هیدروژن پراکسید، نیتروگلیسیرین، داروهای ضدسرفه

_ مقدار و نحوه مصرف قرص فلویموسیل
میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد. میزان مصرف قرص جوشان فلویموسیل روزانه یک عدد قرص در یک لیوان آب ولرم می‌باشد. در صورت مصرف خوراکی قرص می‌توان روزانه ۳ عدد قرص ۲۰۰ میلی‌گرمی مصرف کرد.

_ نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید

بهتر است فلوموسیل به همراه آب میوه‌هایی همچون آب پرتقال و آب انار مصرف گردد. در این صورت اثر آنتی‌اکسیدانی آن بیشتر می‌شود.
اگر از قرص جوشان فلویموسیل استفاده می‌کنید اجازه دهید حباب‌های آن کاملا از آب خارج شود. این کار باعث می‌شود میزان نفخ و سوزش معده شما به حداقل برسد.
توصیه می‌شود از این دارو در دوران حساس بارداری تنها در ضرورت استفاده شود.
در دوران شیردهی با احتیاط و با نظر پزشک از این دارو استفاده کنید.
در صورتیکه به این دارو حساسیت دارید آن را مصرف نکنید.
فلویموسیل در درمان بیماری آسم استفاده نمی‌شود.
فهرست کلیه داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. چرا که ممکن است برخی از داروها با داروی فلویموسیل تداخل داشته باشد.
در صورت وجود زخم معده این دارو را با احتیاط مصرف کنید.
دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

_توصیه‌ها و اقدامات پرستاری

قبل از استفاده از این دارو درمان مسمومیت با استامینوفن ضروری است که محتویات داخل معده تخلیه شود.
درمان با این دارو حداکثر ظرف ۲۴ ساعت اول پس از مسمومیت صورت می‌گیرد.

_ درمان سرفه با روش‌های خانگی

اگرچه به محض مشاهده علائمی از مشکلات تنفسی باید به پزشک مراجعه و روش‌های درمانی را برای آن شروع کرد اما گاه سرفه‌ها تنها می‌توانند به خاطر آلرژی‌های فصلی باشند که در این صورت برخی از روش‌های خانگی و گیاهی می‌تواند برای رفع آن‌ها تاثیرگذار باشد. در لینک‌های زیر با این روش‌ها آشنا می‌شوید.

منبع: سایت دارویاب

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آشنایی با علل ایجاد سندروم آیزن منگر

سندرم آیزن منگر یک بیماری قلبی نادر است که در برخی از افراد مبتلا به ضایعات ساختاری قلب و از بدو تولد وجود دارد. این اختلال با افزایش فشار خون در رگ‌های خونی اصلی (شریان ریوی) ارتباط دارد.

_ سندرم آیزن منگر

قلب عادی چهار محفظه دارد. دو محفظه فوقانی با یک قطعه فیبری به نام دیواره‌ی دهلیزی از هم جدا شده‌اند. دو محفظه پایینی که به عنوان بطن شناخته می‌شوند، از طریق جداره بطنی از یکدیگر جدا شده‌اند. دریچه‌ها (سمت چپ و راست) را به بطن‌های مربوطه متصل می‌کنند. دریچه‌ها اجازه می‌دهند که خون پمپ شود. خون از بطن راست از طریق شریان ریوی به ریه‌ها، یعنی جایی که اکسیژن را دریافت می‌کند، منتقل می‌شود. سپس خون از طریق رگ‌های ریوی به قلب باز می‌گردد و وارد بطن چپ می‌شود. بطن چپ خون پر از اکسیژن را به شریان اصلی بدن (آئورت) می‌فرستد. آئورت نیز خون را در سراسر بدن به جریان می‌اندازد.

شایع‌ترین نقص مادرزادی قلب مرتبط با سندرم آیزن منگر، وجود یک نقص در جدار بطنی (VSD) یا وجود یک سوراخ بین دو محفظه پایینی قلب (بطن چپ و بطن راست) است. این نقص اجازه می‌دهد که خونی که از بطن چپ به بطن راست جریان دارد منحرف شود. این انحراف موجب افزایش جریان خون در ریه‌ها شده و در نهایت منجر به فشار خون بالا در ریه می‌شود. افزایش فشار در ریه‌ها، عاملی برای ایجاد آسیب‌های پیشرونده در عروق خونی کوچک در ریه‌ها است. وقتی فشار خون ریوی افزایش می‌یابد و رگ‌های خونی کوچک ضعیف می‌شوند، جریان خون محدود می‌شود. در نهایت، جریان خون از طریق این انحراف به عقب برگردد.

سندرم آیزن منگر به‌طور خاص اشاره به ترکیبی از پرفشاری خون ریوی و شنت راست به چپ خون در قلب اشاره دارد.

_ علائم سندرم آیزن منگر

علائم خاص سندرم آیزن منگر از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. نشانه‌ها و علائم اغلب تا دهه دوم یا سوم زندگی هم خود را نشان نمی‌دهند. با این حال، در بعضی موارد ممکن است به سرعت رشد کنند. اکثر علائم این سندرم ناشی از کمبود اکسیژن‌رسانی به سلول‌های بدن (هیپوکسی) است.

علامت قابل‌توجه این عارضه کم رنگ شدن پوست و غشاهای مخاطی است. افراد مبتلا به سندرم آیزن منگر معمولا علائم زیر را دارند:

سیانوز شدید به خصوص در لب‌ها، انگشتان دست و پا
افزایش میزان سلول‌های خون (سلول‌ها یا گلبول‌های قرمز)
کاهش اکسیژن‌رسانی به سلول‌های بدن (پلی‌سیتمی)

_ علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشند:

گرد شدن نوک انگشتان دست و پا
افزایش مشکلات تنفسی
خستگی
بی‌حالی
غیرطبیعی شدن ریتم قلب (آریتمی)

درجه سیانوز و پلی‌سیتمی، بسته به مدت زمان و شدت هیپوکسیا، متفاوت است.

با پیشرفت بیماری افراد، به کاهش توانایی قلب برای انتقال خون کافی به ریه‌ها و بقیه بدن مبتلا می‌شوند (نارسایی قلبی). علائم مرتبط دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشند:

انباشت بیش از حد مایعات در برخی از بافت‌های بدن (ادم)
تورم مچ پا و ساق پاها
درد قفسه سینه (آنژین صدری)
تپش قلب
احساس خفگی (سنکوپ) به علت کمبود اکسیژن رسانی به مغز
سردرد
سرفه حاوی خون (هموپاتی)
سایر اختلالاتی که به‌طور بالقوه منجر به عوارض کشنده مانند سکته مغزی یا نارسایی اندام می‌شوند.

به‌علاوه علائم دیگری که ممکن است با وجود سندرم آیزن منگر در بدن ایجاد شوند عبارتند از:

کاهش سطح گردش سلول های قرمز در خون به علت کمبود آهن (کم‌خونی فقر آهن)
افزایش خطر ابتلا به لخته شدن خون
خونریزی طولانی مدت
بیماری‌های کلیوی و یک بیماری شناخته شده به نام نارسایی دریچه تریکوسپید است.

_ علائم ناشی از نارسایی دریچه تریکوسپید ممکن است شامل موارد زیر باشند:

ضعف
خستگی
تورم عمومی به خصوص در پاها، مچ پا یا شکم
نارسایی قلبی

_سایر نشانه‌ها

در بعضی موارد، بعضی از کودکان مبتلا ممکن است علایم ناشی از نقص مادرزادی قلب را داشته باشند. شایعترین اختلال قلب مرتبط با سندرم آیزن منگر وجود یک نقص در جدار بطنی (VSD) است. علائم ناشی از VSD ممکن است به شدت در افراد مختلف متفاوت باشند. این علائم بستگی به اندازه VSD، جریان خون، فشار ریوی و عوامل دیگر دارد. کسانی که VSD های کوچک دارند ممکن است دارای فشارخون شریانی طبیعی بوده و علائم ظاهری نداشته باشند. VSD های کوچک اغلب خود به خودی بسته می‌شوند. با این حال، برخی از نوزادان و کودکان مبتلا به VSD های بزرگ ممکن است علائم متعدد ناشی از افزایش جریان خون ریوی و افزایش فشارخون ریوی (پرفشاری ریوی) داشته باشند. این عالئم عبارتند از:

مشکلات تغذیه‌ای
مشکلات تنفسی
تعریق خفیف
کمبود رشد
عفونت‌های ریوی تکراری
اختلال در توانایی قلب برای پمپ کردن خون به‌طور موثر به ریه‌ها و بقیه بدن (نارسایی قلبی)
بزرگ شدن قلب
خروج صداهای غیر طبیعی از قلب

با افزایش مقاومت به جریان خون در داخل رگ‌های خونی کوچک در بافت ریه، ممکن است این علائم بهبود یابند. همان‌طور که در بالا ذکر شد علائم سندرم آیزن منگر اغلب تا حدود دهه دوم یا سوم زندگی آشکار نمی‌شوند و ممکن است در طی چند سال به آرامی پیشرفت کنند. با این حال، در مواردی نیز شروع علائم ممکن است سریع‌تر و شدید باشد.

_ علل ایجاد سندرم آیزن منگر

سندرم آیزن منگر به عنوان یکی از عوارض جانبی نقایص مادرزادی قلب است. این نقایص معمولا در شبکه ارتباطی بین مناطق خاص قلب یا شریان‌ها رخ می‌دهند. در اغلب موارد، این بیماری پیشرونده ثانویه به ضایعات جدار بطنی (VSD) مربوط می‌شود. در این ضایعه دریچه‌ای که بین دو محفظه پایینی قلب (بطن) وجود دارد، به درستی باز و بسته نمی‌شود. VSD اجازه می‌دهد تا خون بین دو بطن به صورت غیرطبیعی جریان داشته باشد. از آن‌جا که به‌طور معمول فشار در بطن چپ بیشتر است، معمولا خون از بطن چپ به بطن راست جریان دارد. این جریان موجب افزایش جریان خون در ریه‌ها شده و منجر به پرفشاری خون در آئورت ریوی می‌شود. این افزایش فشار باعث انتقال ضعیف خون دارای اکسیژن به ریه‌ها خواهد شد.

فشارخون ریوی درمان نشده در نهایت باعث آسیب دیدن شریان‌های کوچک در بافت ریه (بیماری عروق ریوی) شده و منجر به ضخیم شدن غیرطبیعی، سفتی و انسداد احتمالی این رگ‌های خونی می‌شود. این تغییرات منجر به افزایش مقاومت در برابر جریان خون و افزایش فشار در بطن راست که خون را به ریه‌ها پمپ می‌کند خواهد شد. افزایش فشار در داخل بطن راست ممکن است در نهایت از فشار در بطن چپ پیشی بگیرد یا با آن مساوی شود. در چنین شرایطی جریان خون از سمت راست به چپ تغییر می‌کند. در نتیجه خون که به‌طور معمول باید به ریه‌ها منتقل شود، به جای دریافت اکسیژن، از طریق شریان اصلی بدن (آئورت) برای گردش به بافت‌های بدن منتقل می‌شود.

بنابراین عرضه اکسیژن به سلول‌های بدن (هیپوکسی) کم شده، رنگ پوست و غشاهای مخاط (سینوسی) آبی می‌شود، سطح سلول‌های قرمز خون بالا می‌رود و سایر علائم مشخصه سندرم آیزن منگر رخ می‌دهد.

_دیگر علل

تغییرات مرتبط با این سندرم ممکن است در اثر دیگر نقص‌های مادرزادی نیز رخ دهد. این نقایص عبارتند از:

باز شدن غیرطبیعی سپتوم که محفظه‌های فوقانی قلب را جدا می‌کند (نقص پروتز دهلیزی)
نقایص دهلیزی و بطنی
PDA

در PDA، کانال بین آئورت و شریان ریوی در طی رشد جنین پس از تولد بسته می شود. در نتیجه، مقداری از خون اکسید شده که به‌طور معمول از طریق آئورت به بدن منتقل می‌شود به ریه ها باز می گردد. در افرادی که دارای PDA شدید هستند، این نقص ممکن است منجر به افزایش فشارخون ریوی شود و بدون بهبود زودهنگام به وسیله جراحی، خطر ابتلا به بیماری‌های عروق ریوی و سندرم سندرم آیزن منگر را افزایش دهد. تغییرات مرتبط با سندرم آیزن منگر همچنین ممکن است به‌علت نقص های دیگر مادرزادی نیز رخ دهد. این نقش ها عموما به ارتباط غیر طبیعی بین آئورت و شریان ریوی باز می گردد.

_ روش‌های تشخیص سندرم آیزن منگر

سندرم آیزن منگر و نقص مادرزادی اساسی در قلب ممکن است بر اساس معاینه کامل بالینی تشخیص داده شود. سایر روش‌های تشخیصی عبارتند از:

شناسایی یافته‌های فیزیکی مشخص
بررسی سابقه پزشکی بیمار
آزمایش خون (شمارش کامل خون برای تعیین تعداد گلبول‌های قرمز)
اکسیمتری پالس
ارزیابی صدای قلب و ریه با کمک استتوسکوپ
تصویربرداری اشعه‌ایکس از قفسه سینه
الکتروکاردیوگرافی (EKG)
اکوکاردیوگرافی

تصویر‌برداری اشعه‌ایکس از قفسه سینه ممکن است نقایص ساختاری در قلب ممکن است بزرگ شدن دهلیز یا بطن را نشان دهد. EKG، که فعالیت‌های الکتریکی عضله قلب را ثبت می‌کند نیز الگوهای الکتریکی غیرطبیعی را نشان می‌دهد. در طی اکوکاردیوگرام، امواج صوتی به سمت قلب هدایت می‌شوند و پزشکان را قادر می‌سازند که ساختار، عملکرد و حرکت قلب را بررسی کند.

_ سایر روش‌های تشخیص

تست‌های اضافی که ممکن است در بعضی موارد استفاده شوند عبارتند از:

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
ترانس اکوکاردیوگرام (TEE)
کاتتریزاسیون قلبی

در طول MRI یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر مقطعی از اندام‌ها و ساختارها در بدن استفاده می‌شود. در طی TEE نیز یک لوله انعطاف‌پذیر با یک مبدل متصل به انتهای آن، از طریق مری به پشت قلب هدایت می‌شود. این آزمایش اجازه می‌دهد که پزشک قلب را از چند زاویه مختلف ببیند. تصاویری که توسط مبدل دریافت می‌شوند از طریق لوله که به یک مانیتور متصل شده است منتقل می‌شوند. در طی کاتتریزاسیون قلب، یک لوله توخالی کوچک (کاتتر) به یک ورید بزرگ در بدن وارد می‌شود و از طریق رگ‌های خونی که به قلب منتهی می‌شود، به محل قلب می‌رسد. کاتتریزاسیون قلب ممکن است در تشخیص موارد زیر موثر باشد:

ارزیابی مقدار اکسیژن
اندازه‌گیری فشارخون در قلب
ارزیابی عملکرد قلب
اندازه‌گیری مقاومت عروقی ریوی
برخی از اختلالات تشریحی آناتومیک
روش‌های درمان سندرم آیزن منگر

_ درمان سندرم آیزن منگر بیشتر بر روی درمان علائم خاص تمرکز دارد. چنین درمان ممکن است نیاز به یک تیم از متخصصان پزشکی مانند موارد زیر داشته باشند:

پزشکانی که در تشخیص و درمان اختلالات قلب (متخصصین قلب) مهارت دارند.
پزشکانی که در بیماری‌های ریوی تخصص دارند.
متخصصان بیماری‌های خونی (هماتولوژیست)

در افراد مبتلا به سندرم آیزن منگر، درمان توصیه شده ممکن است شامل استفاده از داروهای خاص و سایر اقدامات برای کنترل علائم و جلوگیری از عوارض، نظارت مداوم برای ارزیابی پاسخ درمان و برخی اقدامات پیشگیرانه باشد.

مصرف مکمل آهن ممکن است برای افراد مبتلا به کم‌خونی فقر آهن ضروری باشد. داروهایی که موجب کاهش تجمع مایعات و تورم مرتبط با نارسایی قلب می‌شوند و داروهایی که به حفظ ریتم طبیعی قلب کمک می‌کنند نیز ممکن است در درمان سندرم آیزن منگر کاربرد داشته باشند. از آن‌جا که این داروها ضربان قلب و جریان خون را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند مانع جریان خون از سمت راست به چپ و کاهش میزان اکسیژن شوند. درمان با این داروها مستلزم نظارت دقیق پزشک است.

_ سایر روش‌های درمان

افراد مبتلا ممکن است شانس ابتلا به عفونت‌های باکتریایی پوشش قلب و دریچه‌ها (اندوکاردیت باکتریایی) را داشته باشند. بنابراین، مدیریت این بیماری شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب قبل از انجام خدمات دندان‌پزشکی و برخی از روش‌های جراحی و تشخیصی است. علاوه بر این، نظارت دقیق در طول بی‌هوشی برای انجام هر گونه جراحی ضروری است. کارشناسان حاملگی را برای زنان مبتلا به فشارخون ریوی و سندرم آیزن منگر منع می‌کنند. زیرا این امر خطرات قابل‌توجهی را برای مادر و جنین دارد.

افراد مبتلا به سندرم آیزن منگر باید از موارد زیر اجتناب کنند:

کمبود آب
رفتن به ارتفاعات
فعالیت‌هایی که می‌توانند باعث کاهش ناگهانی فشارخون شوند مانند رفتن به سونا و حمام کردن با آب داغ

منبع:

Eisenmenger Syndrome

0
1 2 3 4 5 … 7