بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

درجه حرارت طبیعی بدن در طی روز تغییر می‌کند. دمای بدن صبح‌ها پایین‌تر و عصرها بالاتر است. در حقیقت دمای طبیعی بدن بین ۱/۳۶ تا ۲/۳۷ درجه سانتی‌گراد متغیر است.
اگرچه بیشتر افراد ۳۷ درجه را مناسب می‌دانند، ولی دمای بدن شما ممکن است یک درجه یا بیشتر فرق کند. عواملی مثل عادت ماهانه در خانم‌ها یا انجام ورزش‌های سنگین روی دمای بدن موثرند.
بعضی اوقات نمی‌توان علت تب را مشخص کرد. اگر دمای بدن شما بیش از سه هفته ۳/۳۸ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر بود و پزشک نتوانست علت تب را تعیین کند، در این صورت تب شما با علت نامعلوم است.

_ علل شایع تب عبارتند از

– بیماری ویروسی

بیماری‌های ویروسی شایع‌ترین علت تب در افراد بزرگسال هستند، مانند بیماری آنفلوآنزا علائم بیماری‌های ویروسی غیر از تب شامل آبریزش بینی، گلودرد، سرفه، گرفتگی صدا و درد عضلانی است. همچنین ویروس‌ها باعث اسهال، استفراغ و دل درد می‌شوند. بیماری‌های ویروسی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نمی‌شوند.

– بیماری باکتریایی

عفونت‌های باکتریایی ایجادکننده تب، می‌توانند روی هر کدام از اندام‌های بدن تأثیر بگذارند. این بیماری‌ها با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند.
مثلا عفونت مغز و نخاع باعث تب، سردرد، خشکی گردن و گیجی می‌شود. این عفونت می‌تواند باعث مننژیت یا عفونت پرده مغزی شود، لذا باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

– عفونت قارچی

عفونت قارچی در هر اندامی می‌تواند دیده شود. برای درمان این نوع عفونت، از داروهای ضد‌قارچ استفاده می‌شود.

– تماس با حیوانات

برخی افرادی که با حیوانات سروکار دارند، در معرض آلودگی با باکتری‌های نادری هستند که باعث تب می شوند. این باکتری‌ها در چهارپایان اهلی، شیر و لبنیات غیرپاستوریزه و در ادرار حیوانات بیمار وجود دارد. در این نوع علاوه بر تب، سردرد، درد عضلات و مفاصل نیز دیده می‌شود.

– مسافرت

هر کسی که مسافرت می‌کند خصوصا به خارج از کشور، می‌تواند در اثر غذاهای جدید، مسمومیت‌ها، حشرات و بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن دچار تب شود.

– داروها

برخی داروها مثل آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای فشار خون بالا یا داروهای ضدتشنج می‌توانند باعث افزایش دمای بدن شوند.

تزریق برخی واکسن‌ها مثل واکسن سه‌گانه یا ثلات (دیفتری، کزاز، سیاه سرفه) و واکسن پنوموکوک (ذات الریه) نیز باعث بروز تب در بدن می‌شوند.

– لخته خون

گاهی اوقات یک لخته خون می‌تواند در ساق پا بوجود آید و باعث ورم و دردپا گردد. قسمتی از این لخته می‌تواند جدا شده و به ریه‌ها برود (آمبولی ریه) و باعث درد قفسه سینه و سختی نفس کشیدن گردد. گاهی وقت‌ها فرد به دلیل التهاب رگ‌های خونی دچار تب می‌شود. در این صورت باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.

– تومورهای بدخیم

سرطان هم می‌تواند باعث بروز تب شود. گاهی اوقات تومور، موادشیمیایی را می‌سازد که باعث بروز تب در خودشان می‌شوند. گاهی وقت‌ها تومور، عفونت می کند. تومورهای مغز می‌توانند از تنظیم دمای بدن توسط هیپوتالاموس (ترموستات بدن) جلوگیری کنند و باعث تب شوند.
بسیاری از داروهایی که بیماران سرطانی استفاده می‌کنند، باعث تب می‌شوند. در نهایت سیستم ایمنی در بدن بیماران سرطانی ضعیف می‌شود، در نتیجه در معرض ابتلا به عفونت‌های مختلف قرار می‌گیرند.

– عوامل محیطی

گاهی وقت‌ها وقتی بدن بیش از حد گرم می‌شود، دمای بدن خیلی بالا می‌رود. افزایش دمای بدن در این‌گونه مواقع را هیپرترمیا می‌گویند.
این شرایط در اثر ورزش شدید یا در اثر بودن در آب‌وهوای گرم و مرطوب ایجاد می‌شود. شیوه درمان هیپرترمیا با سایر علل ایجادکننده تب متفاوت است. این یک حالت اورژانسی است و فرد دچار هیپرترمیا باید سریعا خنک شود.

گرمازدگی و آفتاب سوختگی شدید نیز باعث بروز تب می‌شوند.

– بیماری‌های التهابی

برخی بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) نیز باعث بروز تب می‌گردند.

منبع: هفته‌نامه سلامت

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

هرنوع اختلال رشد در موجودات و بافت‌ها و اندام‌های زنده براثر سوءِتغذیه یا نبود مواد غذایی قابل‌مصرف را دیستروفی (dystrophy) یا دُش‌پروردگی می‌گویند.

دیستروفی ماهیچه‌ای یک سلسله بیماری‌های بسیار حاد ژنتیکی (ژن عامل بیماری روی کروموزوم x قرار دارد) پیشرونده وابسته به کروموزوم هاست که باعث تخریب یا اختلال در بافت ماهیچه‌ای می‌شود. دیستروفی ماهیچه‌ای شامل ۸ نوع بیماری است که نمونه شاخص و شدید آن دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن است. دیستروفی ماهیچه‌ای غیرقابل درمان است و تاکنون هیچ دارویی برای درمان آن ساخته نشده است. محققان در حال تحقیقات بر روی این بیماری‌ها هستند و تاکنون موفق به ساخت چند ژن و داروی آزمایشی شده‌اند که بر روی حیوانات آزمایشگاهی مؤثر بوده است. امید است در آینده‌های نزدیک درمان دیستروفی ماهیچه‌ای قطعی شود.

*** انواع بیماری‌های دیستروفی ماهیچه‌ای

– دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن
– دیستروفی ماهیچه‌ای بکر
– دیستروفی ماهیچه‌ای میوتونیک
– دیستروفی ماهیچه‌ای آتروفی
– دیستروفی ماهیچه‌ای لیمب گرایدل
– دیستروفی ماهیچه‌ای مادرزادی
– دیستروفی ماهیچه‌ای فاسیو اسکاپولو هومورا
– دیستروفی ماهیچه‌ای امری دریفوس

*** داروی آزمایشی دیستروفی ماهیچه‌ای

پژوهشگران دانشکدهٔ پزشکی پیتسبورگ ایالت پنسیلوانیا اقدام به ساخت دارویی به نام PTC۱۲۴ کرده‌اند که می‌تواند ژن‌های معیوب را اصلاح کند و برخی بیماری‌های ژنتیکی را درمان کند، این دارو می‌تواند هزاران بیمار را که برخی از آنها علاج ناپذیرند مانند دش‌پروردگی عضلانی و فیبروز کیستی را درمان کند. به گزارش سرپرست این تحقیق دکتر Soyini Leeاستاد دانشکدهٔ پیستبورگ، شکل کار این دارو که به صورت قرص می‌باشد به این شکل است که به ریبوزوم کرموزوم X وصل شده و ژن معیوب ساخت دیستروفین را وادار به ساخت پروتئین سالم برای عضلات می‌کند و باعث ترمیم آن می‌شود. Soyini اضافه کرد هزاران بیماری ژنتیک وجود دارند که می‌توانند از این رویکرد منفعت ببرند به گزارش یونایتدپرس، Soyini گفت ویژگی منحصربه‌فرد این دارو آنست که نه فقط یک جهش ژنی که باعث بیماری می‌شود، بلکه مجموعه‌ای از جهش‌ها را هدف می‌گیرد بنا به گزارش‌های رسیده PTC۱۲۴با نوع خاصی از جهش مقابله می‌کند که بسته به این که کدام ژن جهش یافته باشد، علائم بسیار متفاوتی ایجاد می‌کند.

به این ترتیب بالقوه می‌توان از آن علیه بسیاری از اختلالات ژنتیکی استفاده کرد. این دارو در مراحل آزمایش‌های بالینی قرار دارد و هنوز به طور کامل ساخته نشده است.

*** روند تحقیقاتی داروی PTC۱۲۴

این دارو هم اکنون درمرحله ثبت نام بیماران واجد شرایط درچندین کشور از جمله آلمان، فرانسه و بلژیک می‌باشد٬البته در آمریکا این کارآزمایی بالینی شروع شده است. این دارو در درمان ۱۳٪ بیماران دوشن و۱۰٪ بیماران فیبروز کیسه‌ای (تارفزونی کیسه‌ای) که بیماری آنها به علت جهش بی‌معنی ایجاد شده کاربرد دارد.

به تازگی گزارشی منتشرشد که موفقیت نسبی این دارو را در کاهش تعداد سرفه‌های بیماران اسرائیلی مبتلا به فیبروز کیسه‌ای نشان داد ومحققان را امیدوار نمود که شاید این دارو در بیماران دوشن هم موثرباشد. شرکت داروسازی پی تی سی در کنار تحقیق بر روی این دارو پروژه‌های دیگری هم در دست اقدام دارد یکی از مهم‌ترین اینها پروژه کاتالیست می‌باشد که خوشبختانه علاوه بر دوشن برای سایر دش‌پروردگی‌های عضلانی نیز می‌تواند سودمند باشد. در این پروژه سعی بر اینست که با استفاده از فنون پیشرفته اثر حدود بیست هزار ترکیب شیمیایی را برکاهش یا افزایش میزان بیان برخی از ژنهای دخیل در رشدونمو عضلات مورد ارزیابی قرار دهند.

یکی ازاین ژنها ژنی به نام SERCA2a است که محصول این ژن باعث افزایش قدرت انقباضی عضلات قلب می‌شود با توجه به اینکه اکثر مبتلایان به دیستروفی‌های عضلانی مشکل قلبی هم دارند افزایش بیان این ژن کمک مؤثری به عملکرد قلب آنها می‌کند. یکی دیگر از ژنهایی که قصد دارند بیانش را افزایش دهند ژن مربوط به IGF-1 (فاکتور رشد شبیه انسولین) است که مختص رشد عضلات می‌باشد و افزایش بیان آن موجب رشد بهتر عضلات می‌گردد.

ژن دیگرکه قصد دارند فعالیت آنرا بیشتر کنند مربوط به پروتئین یوتروفین Utrophin است که شباهت زیادی به دیستروفین داشته و می‌تواند درعضلات بیماران دوشن وبکر جایگزین دیستروفین شود و بدین ترتیب عملکرد عضله را بهبود بخشد. ژنIntegrin-7 (اینتگرین هفت) هم یکی از ژنهایی است که محصول آن در ثبات غشای سلولهای عضلانی نقش مهمی دارد وبا افزایش بیان آن غشای یاخته‌های عضلانی بیماران مقاوم تر خواهند شد.

تنها ژنی که در حال حاضر قصد دارند فعالیت آنرا کاهش دهند ژن مربوط به پروتئینی به نام میوستاتین myostatin است که نقشی بازدارنده در رشد عضلات دارد و کاهش بیان آن عضلات بیماران را از مهار شدگی خارج خواهد نمود.

این پروژه خیلی وقت گیر و پرهزینه است و محققان باید تک تک اثر مواد شیمیایی مختلف را بر این ژنها آزمایش کنند تا شاید ترکیبی مانند PTC۱۲۴پیدا کنند که با مکانیسمی تا به حال ناشناخته، بتواند اثرات فوق‌الذکر را باعث شود. بنابر این بیماران و خانواده‌های آنها باید همچنان صبور و میدوار باشند.

*** یک ژن مصنوعی برای درمان بیماری دیستروفی ماهیچه‌ای ساخته شد
گروهی از دانشمندان انگلیسی و ایتالیایی موفق شدند اولین ژن ترکیبی مصنوعی را برای مقابله با بیماری تحلیل ماهیچه‌ای تولید کنند. محققان دانشگاه آکسفورد، مؤسسه زیست‌شناسی و آسیب‌شناسی مولکولی و مؤسسه زیست‌شناسی عصب و پزشکی ملکولی مرکز ملی تحقیقات ایتالیا اولین ژن ترکیبی را برای مقابله با تحلیل ماهیچه‌ای در آزمایشگاه تولید کردند.

این ژن که «جاز» نام دارد می‌تواند نقش مهمی در درمان بیماری تحلیل عضلانی «دوشن» ایفا کند. تحلیل عضلاتی دوشن، آسیبی است که منجر به تخریب بافت ماهیچه‌ای در بافت‌های فیبری و چربی می‌شود و با کاهش قدرت ماهیچه‌ای و توانایی‌های حرکتی همراه است. نتایج تولید این ژن که ابعاد بسیار کوچکی دارد، در مجله PLOS ONE منتشر شده‌است. به گفته این دانشمندان، محافظت و ساخت یک ژن تنظیم کننده ترکیبی در لابراتوار نیازمند ابزارهای پیشرفته زیست‌فناورانه است.

ساخت این ژن ترکیبی امکان کنترل بیان ژن‌های هدف در آسیب‌های مختلف را برای دانشمندان فراهم می‌کند. ژن «جاز» توانایی کنترل ژن «اتروفین» را دارد و می‌تواند نقش مهمی در ژن درمانی تحلیل عضلانی «دوشن» ایفا کند. درحقیقت این ژن، تنظیم کننده‌ای است که این پژوهشگران وارد دی‌ان‌ای یک موش کردند. در این آزمایش مشاهده شد که توانایی فعال کردن پروتئین اتروفین در ماهیچه اسکلتی موش افزایش یافت. «اتروفین» یک هدف بسیار مناسب در درمان ژنتیکی بیماری تحلیل عضلانی «دوشن» است. درحقیقت فقدان این ژن منجر به بروز این بیماری می‌شود؛ بنابراین گزارش، به طور طبیعی در ماهیچه‌ها ژن اتروفین از زمان تولد بیان می‌شود، اما در بیماران با تحلیل عضلانی، این ژن با کاهش بیان مواجه می‌شود. در این تحقیق به کمک ژن مصنوعی ترکیبی جاز دانشمندان افزایش میزان اتروفین را مشاهده کردند.

*** برای اقداماتی که باید توسط کاردرمانگر انجام شود براساس روند مشخص بیماری، سه مرحله جداگانه در نظر گرفته می‌شود.
مرحله اول- از زمان تشخیص تا زمانی که فرد در بالا رفتن از پله دچار مشکل گردد. بهترین روش در این دوران تشویق به راه رفتن، تمرینات کششی توسط فیزیوتراپیست برای اندام فوقانی و تحتانی واستفاده از اسپیلینت های گوناگون در شب برای جلوگیری از ایجاد دفورمیتی در مچ پا و یا دست می-باشد.

مرحله دوم- از زمانی که فرد در راه رفتن دچار مشکل شود و برای جابجایی در بیرون از منزل از ویلچر استفاده کند. در این دوران نوع ویلچر باید توسط کاردرمان تعیین و نحوه استفاده از آن آموزش داده شود. هنگام نشستن در ویلچر، میزان تکیه دادن به عقب، وضعیت لگن و زاویه آن با تنه، استفاده از جاهای پا و زاویه زانوها اهمیت فوق العاده دارد.

مرحله سوم- زمانی که فرد برای جابجایی در بیرون و داخل منزل از ویلچر استفاده کند. در این دوران به علت عدم توانایی در راه رفتن، اسکولیوز (انحراف جانبی ستون مهره‌ها) سریع تر ظاهر می گردد. معمولا این دفورمیتی منجر به کاهش حجم قفسه سینه می‌شود. همچنین در این دوران به علت ضعف ایجاد شده در اندام فوقانی نیاز به استفاده از وسایل کمکی الکتریکی و مکانیکی می باشد.
شنا از فعالیت های بسیار مناسب در این مرحله است زیرا شنا کردن به روی کمر برای حفاظت از پشت بسیار مفید می باشد.با توجه به تنوع دیستروفی ها و شیوه های متفاوت پیشروی بیماری، لازم است مشاوره های بموقع و مناسبی صورت گیرد تا پیشگیری روند بیماری را کندتر سازد.

منبع: هفته‌نامه سلامت

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

بیماری روماتیسم ریه شامل دسته‌ای از مشکلات ریوی است که با آرتریت روماتوئید در ارتباط می‌باشد. آرتریت روماتوئید (RA) معمولا بر روی مفاصل تاثیر می‌گذارد، اما می‌تواند بر ریه‌ها نیز تاثیرگذار باشد. آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث زخم شدن، التهاب و گره‌های ریوی شود.

چه چیزی سبب بیماری روماتیسم ریه می‌شود؟

بیماری روماتیسم ریه می‌تواند باعث ایجاد عارضه RA شود. آرتریت روماتوئید (RA) نوع بیماری خودایمنی است که معمولا باعث التهاب در مفاصل می‌شود، اما در برخی افراد، التهاب و زخم‌های دیگری در سایر قسمت‌های بدن‌شان نیز ایجاد می‌شود. ریه‌ها شایع‌ترین عضو بدن به غیر از مفاصل هستند که در افراد مبتلا بهRA ، باعث التهاب می‌شوند. بنا بر گزارش موسسه آرتروز، حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به RA، برخی از بیماری‌های ریوی را تجربه می‌کنند.

انواع بیماری روماتیسم ریه

بیماری روماتیسم ریه به شکل‌های مختلفی می‌تواند ظاهر شود، مانند:

ایجاد التهاب و زخم در ریه‌ها، که به عنوان بیماری بینابینی ریه شناخته می‌شود.

تشکیل مایع بین دیواره قفسه سینه و ریه‌ها به نام افیوژن پلورال ایجاد گره‌های ریوی یا تومورهای کوچک در ریه‌ها
علائم بیماری ریه ناشی از آرتریت روماتوئید علائم بیماری روماتیسم ریه ممکن است بسته به شرایط بیماری، بروز پیدا کنند. در برخی موارد، مانند زمانی که گره‌های ریه ایجاد می‌شوند، افراد ممکن است علائمی نداشته باشند.

اما در سایر موارد، مخصوصا اگر بیماری روماتیسم ریه، سبب بروز زخم‌هایی در ریه شود، علائمی مانند علائم زیر پدید می‌آیند:

تنگی‌نفس
ضعف و سستی
کاهش اشتها
سرفه خشک
خستگی
کاهش وزن غیر‌ارادی

تشخیص بیماری ریه ناشی از آرتریت روماتوئید

بسیاری از علائم بیماری روماتیسم ریه، به شکل سایر انواع بیماری‌های بینابینی ریه، خود را نشان می‌دهند مانند شرایط تنفسی. پس از بررسی سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی بیمار، پزشک تست‌های تشخیصی زیر را انجام می‌دهد:
۱- بیوپسی (جمع‌آوری بافت به منظور تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی)

در طول انجام عمل بیوپسی، پزشک مقدار کمی از بافت ریه را به منظور بررسی التهاب و زخم، بر می‌دارد.

بیوپسی بافت ریه را از طریق عمل برونکوسکوپی یا عمل جراحی می‌توان انجام داد.

در طول عمل برونکوسکوپی، پزشک لوله‌ای را که به یک دوربین متصل است، از طریق بینی یا دهان، وارد ریه کرده و مقدار کمی از بافت ریه را برای بررسی جمع‌آوری می‌کند.

در بیوپسی جراحی ریه، پزشک، سوزنی را از طریق دیواره قفسه سینه یا ایجاد برشی بر روی پوست قفسه سینه ، وارد ریه کرده و از بافت ریه نمونه‌برداری می‌کند.
۲- آزمایش خون

پزشکان برای اندازه‌گیری میزان التهاب بدن، از جمله اندازه‌گیری میزان رسوب و پروتئین واکنش پذیر C، ممکن است که دستور آزمایش خون بدهند.
۳- سی تی اسکن

سی تی اسکن از ریه‌ها، با نشان دادن تصاویری مقطعی از ریه، به پزشک این اجازه را می‌دهد تا ریه‌ها را از لحاظ این‌که دارای زخمی هستند یا خیر، بررسی کند. انجام سی تی اسکن بیشتر از اشعه ایکس به تشخیص بیماری روماتیسم ریه، کمک می‌کند.

۴- آزمایش نوع عملکرد ریه

آزمایش نوع عملکرد ریه (PFT) شامل مجموعه‌ای از آزمایش‌های مربوط به تنفس می‌شود که در این آزمایش، میزان مقدار هوایی که فرد می‌تواند از ریه‌ها خارج کند، اندازه‌گیری می‌شود. همچنین مقدار حجم گازهای درون ریه نیز اندازه‌گیری می‌شود. PFT به پزشکان کمک می‌کند تا طبیعی بودن یا نبودن عملکرد ریه افراد را تعیین کنند.
عوامل خطر

افرادی که به RA مبتلا هستند، ۸ برابر بیشتر نسبت به بقیه مردم، در معرض خطر ابتلا به بیماری ریه هستند. در افراد مبتلا به RA، عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به بیماری ریه را افزایش دهند.

بر اساس مطالعه‌ای که بر روی ۲۳۰ نفر مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید ، انجام گرفت نشان داد که مهم‌ترین عامل خطر برای پیشرفت بیماری روماتیسم ریه ، میزان بالای آنتی‌بادی‌های ضد CCP است.

آنتی‌بادی‌های ضد CCP نوعی پروتئین هستند که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شوند. آزمایش مثبت آنتی‌بادی‌های ضد CCP، یک نوع شاخص RA است و سطح بالای آن، نشان‌دهنده شدت بیماری می‌باشد.

گروه‌های زیر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری روماتیسم ریه قرار دارند:

مردان
افرادی که سیگار می‌کشند، به ویژه مردان
افراد بالای ۶۰ سال که RA در آنها تشخیص داده شده است

درمان بیماری ریه ناشی از RA

درمان بیماری روماتیسم ریه ، بسته به علائم خاص بیماری و سایر علائم آن، ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال، برای درمان افیوژن پلورال، سوزنی را برای تخلیه مایع، به درون ریه می‌فرستند.

در بعضی موارد، مانند وقتی که فرد گره‌های کوچکی در ریه خود دارد و علائمی را نیز مشاهده نمی‌کند، ممکن است نیاز به درمان هم نداشته باشد.

اگر فردی دچار التهاب و زخم ریه شود، پزشکان معمولا درمان را توصیه می‌کنند، اما این درمان، آسیبی به ریه‌ها وارد نمی کند بلکه باعث می‌شود تا فرد، علائم بیماری را تحت کنترل خود درآورد و به کاهش پیشرفت بیماری نیز کمک می‌کند.

درمان‌های زیر به بهبود زخم ناشی از بیماری روماتیسم ریه، می‌توانند کمک کنند:

۱- درمان دارویی

پزشکان قبلا انواع خاصی از داروها را برای درمان بیماری بینابینی ریه به علت ابتلا به RA تجویز می‌کردند. این داروها باعث کاهش التهاب می‌شدند و یا به عنوان داروی سرکوب کننده عمل می‌کردند.

اما، طبق تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۵ انتشار یافت ، مشخص نشد که آیا این داروها واقعا مفید هستند یا خیر.
۲- توانبخشی ریوی

افراد می‌توانند در کلاس‌های توانبخشی ریه که شامل تمرینات ورزشی و آموزش در زمینه بیماری‌های ریوی می‌باشد، شرکت کنند.

در این کلاس‌ها، افرادی که به بیماری روماتیسم ریه مبتلا هستند، تکنیک‌ها و استراتژی‌های عملی برای مدیریت تنگی‌نفس و بهبود کیفیت زندگی خود، آموزش می‌بینند.

با این حال، افرادی که به بیماری روماتیسمی ریه مبتلا هستند، معمولا دارای مشکلات مشترکی می‌باشند که با تمرینات ورزشی، تداخل پیدا می‌کنند، در نتیجه شرکت در کلاس‌های توانبخشی ریوی، برای آنها مشکل‌ساز می‌شود.

۳- اکسیژن تراپی (درمان با اکسیژن)

پزشکان معمولا اکسیژن درمانی را به منظور راحتی افراد، توصیه می‌کنند. این درمان به افراد کمک می‌کند تا تنگی‌نفس خود را تحت کنترل در آورند.

۴- پیوند ریه

در بعضی موارد خاص، پیوند ریه برای درمان بیماران مبتلا به بیماری بینابینی ریه مورد نیاز می‌باشد. واجدین شرایط پیوند ریه، باید یک پروسه طولانی را طی کنند و هر فرد مبتلا به بیماری روماتیسم ریه ، برای پیوند، نمی‌تواند کاندید شود.
چشم انداز

انواع مختلفی از بیماری ریه مرتبط با روماتیسم وجود دارد و بسته به شدت بیماری و نوع مشکل ریه، متفاوت است.

افرادی که به زخم‌های ریوی ناشی از آرتریت روماتوئید و بیماری ریه بینابینی مبتلا هستند، غالبا احتمال نمی‌دهند که ممکن است به این بیماری مبتلا باشند. تحقیقاتی که بر روی ۱۰ مقاله انجام گرفت نشان داد که میزان متوسط طول عمر افراد مبتلا به بیماری ریه بینابینی ناشی از RA، از زمانی که بیماری تشخیص داده می‌شود، از ۳/۲ سال به ۱/۸ سال رسیده است.

علاوه بر این، مشکلات مربوط به ریه، می‌تواند در طول زمان دستخوش تغییراتی شود. عوارض جانبی ریه می‌توانند بیشتر شده و به طور چشمگیری شدت پیدا کنند.

افرادی که مبتلا به RA هستند، توانایی پیشگیری از بیماری‌های ریوی را ندارند. اما می‌توانند با سیگار نکشیدن و انجام معاینات منظم تنفسی و بررسی مشکلات ریوی، خطر پیشرفت بیماری را کاهش دهند. زمانی که پزشک قادر به تشخیص زودهنگام بیماری باشد، درمان نیز خیلی ساده و آسان می‌شود.

منبع سایت دکتر سلام

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

به عفونت شُش‌ها یا راه‌های هوایی عفونت ریه می‌گویند. بعضی از انواع عفونت ریه خودبه‌خود و بدون درمانی خاص بهبود پیدا می‌کنند اما اگر عفونت شدید باشد، روند درمان متفاوت خواهد بود و خطرات جدی، سلامت و زندگی را تهدید خواهد کرد. ریه‌ها از اعضای بسیار مهم بدن هستند و حفظ سلامت آن‌ها بسیار ضروری است.

عفونت ریه بیماری‌ای است که باعث التهاب بافت ریه در قفسه‌ی سینه می‌شود و می‌تواند در اثر عوامل انگلی، باکتریایی، ویروسی یا قارچی در قسمت تحتانی دستگاه تنفسی بوجود آید. این بیماری در مواردی می‌تواند باعث عفونت گوش گردد. بسته به اینکه عفونت در کدام قسمت از دستگاه تنفسی شما بروز کند، به نام‌ همان بخش نامگذاری می‌شود. بخش فوقانی سیستم دستگاه تنفسی شامل بینی، حلق، حنجره و نای می‌شود و قسمت تحتانی شامل ریه‌ها و اجزای آن (برونش، برونشیول‌ها و آلوئول‌ها) می‌شود.

بسته به اینکه عفونت در کدام قسمت از دستگاه تنفسی شما بروز کند، به نام‌ همان بخش نامگذاری می‌شود. بخش فوقانی سیستم دستگاه تنفسی شامل بینی، حلق، حنجره و نای می‌شود و قسمت تحتانی شامل ریه‌ها و اجزای آن (برونش، برونشیول‌ها و آلوئول‌ها) می‌شود.

عفونت باکتریایی ریه شایع‌ترین نوع عفونت ریه می‌باشد که از عوارض همراه آن می‌توان به سوزش پوست اشاره کرد. این نوع از این عفونت عموما توسط آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

نوع دیگر این عفونت، عفونت ویروسی می‌باشد که در موارد حاد باعث از دست رفتن آب بدن و آبی شدن لب‌ها و ناخن‌ها می‌شود. در موارد غیرحاد معمولا این عفونت نیاز به دارو ندارد و خودبخود درمان می‌شود.

عفونت ریوی قارچی نوع دیگری از عفونت ریه می‌باشد که علائم آن همانند علائم عفونت‌های باکتریایی و ویروسی است. این نوع عفونت در موراد حاد نیاز به عمل جراحی دارد.

نکته: منبع عفونت ریه ممکن است در قسمت دیگری از بدن باشد که از طریق جریان خون به ریه منتقل شده و باعث بروز این بیماری می‌شود.

علت عفونت ریه چیست؟

• علاوه بر مواردی که در بالا به آن اشاره شد، قرار گرفتن در شرایط دیگری نیز باعث بروز این عارضه می‌گردد:
• استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی و مواد حساسیت زا
• تنفس گرد و غبار در محیط کاری
• ورود بخشی از محتویات معده به ریه‌ها و بروز عفونت

علائم عفونت ریه چیست؟

• سرفه مداوم
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• خس خس سینه

در صورت عدم بهبود گلودرد پس از چند روز و یا عدم بهبود سرفه‌های مداوم پس از چند هفته حتما به پزشک مراجعه نمائید؛ این‌ها از علائم عفونت ریوی می‌باشند که نیاز به بررسی دارند.

انواع عفونت ریه

این بیماری شامل انواع مختلفی می‌باشد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد

ذات الریه (پنومونی): ذات‌الریه شابع‌ترین عفونت ریوی است که می‌تواند قارچی،‌ باکتریایی یا ویروسی باشد. بسیاری از بیماران پس از آنفولانزا دچار این بیماری می‌شوند. این بیماری در حقیقت همان التهاب ریه می‌باشد که با یک عفونت ایجاد می‌شود. افراد سیگاری و افراد مسنی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، همچنین نوزادان و کودکان بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. زمانی که کیسه‌های هوایی درون ریه محتوی مقدار زیادی مایعات شوند، ذات الریه رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. علائم این بیماری از نوع خفیف تا شدید، بسته به علت اولیه بروز بیماری، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می‌شوند، علامت‌ها معمولا به علامت‌های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود.

سایر علائم این بیماری شامل موارد زیر می‌بادشد:

• التهاب ریه
• تنگی تنفس
• درد و گرفتگی قفسه سینه
• تب و لرز بالا
• درد عضلانی و خستگی
• تغییر سطح هوشیاری و عملکرد مغزی (در افراد مسن)
• استفراغ (به خصوص در نوزادان)

برای تشخیص این بیماری، پزشک ابتدا شما را معاینه می‌کند و به صداهای حاصل از نفس کشیدن شما گوش می‌دهد، اگر مایعات در ریه شما جمع شده باشند، پزشک صدایی متلاطم، در سینه شما خواهد شنید. در این شرایط برای رسیدن به تشخیص قطعی، پزشک برای شما اسکن قفسه سینه درخواست خواهد داد. سی تی اسکن سینه با نشان دادن وضعیت ریه‌ها، ابتلای به پنومونی را به پزشک نشان می‌دهد. در این شرایط بسته به اینکه علت بیماری باکتریایی، ویروسی یا قارچی باشد، راهکارهایی درمانی متفاوت خواهند بود.

سندرم حاد تنفسی: نوع دیگر عفونت ریه سندرم حاد تنفسی (SARS) می‌باشد. در حقیقت این بیماری نوعی ذات الریه است که بسیار مسری می‌باشد.

بیماری سل: سل نوعی عفونت ریوی است که از باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بوجود می‌آید و از ظریق سرفه انتقال می‌یابد. جالب است بدانید که سل از طریق غذا، آب، تماس جنسی، تزریق خون یا نیش حشرات انتقال نمی‌یابد. علائم این بیماری شامل موارد زیر می‌شود:

• تب
• سرفه
• خلط سبز یا خلط آلوده به خون
• تنگی نفس
• کاهش اشتها
• بی حالی و تعریق شبانه
• خستگی زود رس و ضعف عمومی

بیماری ذات الجنب: پرده‌ای که ریه را پوشانده است پرده جنب نام دارد؛ زمانی که در این پرده عفونت رخ دهد به آن عفونت ذات الجنب گفته می‌شود. این بیماری توسط عفونت ویروسی و یا ذات الریه بوجود می‌آید که درد قفسه سینه و تنگی تنفس از علائم شایع آن می‌باشد.

برونشیت: بیماری  برونشیت بیماریی است که توسط التهاب و عفونت در پوشش لوله‌های برونش شما به وجود می‌آید. (لوله‌های برونش لوله‌هایی هستند که نای را به شش‌ها متصل می‌کنند.) زمانی که سیستم ایمنی بدن ضعیف شود و ریه‌های شما عفونت کنند، ممکن است به بیماری برونشیت مبتلا شوید. این بیماری می‌تواند حاد و مزمن باشد که معمولا برونشیت مزمن در اثر موادشیمیایی، آلرژن‌ها (آلرژن نوعی آنتی‌ژن است که باعث واکنش غیرطبیعی و شدید سیستم ایمنی می‌شوند.) و یا دود سیگار بوجود می آید. علائم این بیماری شامل تنگی نفس، گرفتگی قفسه سینه، خس خس سینه، خستگی، سرفه مداوم و مخاط سنگین می‌باشد.

آنفولانزا: آنفولانزا بیماریی است که دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث درد بدن و خستگی می‌شود. از طرف دیگر این بیماری می‌تواند بر سیستم تنفسی تحتانی نیز تاثیر گذاشته و باعث عفونت در ریه‌های شما شود.

چه باید کرد؟

اگر دچار درد در قفسه‌ی سینه هستید، باید:

زیاد استراحت کنید.

زیاد آب بنوشید تا مخاط را از بین ببرد و سرفه‌ کردن را آسان کند.

از مرطوب‌کننده‌ی هوا استفاده کنید یا بخور آب جوش بدهید. می‌توانید اکالیپتوس یا جوهر نعنای خشک (منتول) نیز به آبی که بخور می‌دهید، اضافه کنید.

هنگام خواب، باید سرتان رو به بالا قرار بگیرد، از چند بالش استفاده کنید تا سطح سرتان بالا قرار بگیرد و تنفس‌تان راحت‌تر شده، مخاط‌ها نیز تخلیه بشوند.

از مسکن‌ها استفاده کنید تا تب‌تان پایین بیاید و سردرد و ناراحتی موجود در ماهیچه‌ها کاهش پیدا کند.

برای کاهش گلودرد نیز عسل و آب‌لیمو را با آب جوش مخلوط کنید و بخورید.

اگر کودکی دچار درد قفسه سینه است، نباید:

بخورد بدهد، زیرا ممکن است آب جوش روی بدنش بریزد و خطرآفرین بشود.

اگر زیر ۱۶ سال است، آسپرین مصرف کند.

شربت سینه استفاده کند.

در محیطی که کودک هست سیگار نکشید.

کمک داروساز برای رفع این مشکل

دکتر داروساز می‌تواند در زمینه‌ی عفونت ریه به شما کمک کند. داروسازان می‌توانند با پیشنهاد داروهای ضدانعقاد، به از بین‌ بردن مخاط موجود در شش‌ها کمک کنند. وقتی خلط از بین برود، سرفه‌ کردن تسهیل خواهد شد. وقتی با سرفه‌ کردن خلط و مخاط از سینه خارج بشود، عفونت ریه بهبود می‌یابد.

مراجعه به پزشک عمومی

اگر در قفسه‌ی سینه درد احساس می‌کنید و نشانه‌های زیر را تجربه می‌کنید، باید به یک پزشک عمومی مراجعه کنید:

حال‌تان خوب نیست و علائم عفونت، مدام شدیدتر می‌شود.

سرفه‌های خونی می‌کنید یا در مخاط‌ سینه‌تان لکه‌های خون دیده می‌شود.

بیش از ۳ هفته است که مدام سرفه می‌کنید.

باردار هستید.

سن‌تان بالای ۶۵ سال است.

سیستم ایمنی بدن‌تان ضعیف است، مثلا تحت شیمی‌درمانی یا مبتلا به دیابت هستید.

اگر وضعیت خاص و حساسی در رابطه با قلب یا کلیه‌تان دارید و این مشکل در بلندمدت با شما همراه بوده است.

حواس‌تان باشد اگر علائم عفونت ریه در شما به‌شکلی شدید ظاهر شده باشد، ممکن است به ذات‌الریه مبتلا شده باشید.

پیشگیری از عفونت ریه

1. سیگار نکشید.
2. سیگار کشیدن باعث آسیب ریه و ابتلا به بیماری های مزمن ریوی می‌گردد.
3. اگر شما دچار یک بیماری مزمن ریوی شوید، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ریوی خواهید بود.
4. حتی اگر بیماری مزمن ریوی نگیرید، کشیدن سیگار بهبود بیماری‌هایی مثل آنفلوانزا و ذات‌الریه را طولانی می‌کنید.
5. دستان‌تان را با آب و صابون بشویید.
6. دست ما هر روزه در تماس با میلیون‌ها میکروب است که می توانند باعث عفونت گردند.
7. بنابراین برای جلوگیری از عفونت ریه، دستان خود را با آب گرم و صابون خوب بشویید.
8. اگر دسترسی به آب و صابون ندارید، از مواد ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.
9. اگر شما دچار بیماری جزئی ریوی مانند سرماخوردگی شدید، از خودتان مراقبت کنید تا زود بهبود یابید و از انتشار عفونت به ریه جلوگیری کنید
10. واکسن بزنید.
11. واکسن آنفلوانزا و ذات الریه از این عفونت ها جلوگیری می‌کنند.
12. واکسن آنفلوانزا برای کودکان زیر ۵ سال و بزرگسالانی که در معرض خطر بالای عوارض آنفلوانزا قرار دارند و بیشتر از ۶۵ سال دارند، توصیه می‌شود. این واکسن همچنین برای افراد دارای دیابت و ایدز نیز توصیه شده است.
13. قبل از تزریق این واکسن‌ها، با پزشک مشورت کنید.
14. خوب بخورید و خوب بخوابید.
15. یکی از راه‌هایی که موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌گردد، خوب خوردن و خوب خوابیدن است.
16. استراحت کافی باعث می شود که بدن با ویروس‌هایی که موجب عفونت می شوند، بجنگد.
17. بیشتر افراد به ۸ ساعت در شب خواب نیاز دارند.
18. غذاهای دارای ویتامین C مانند مرکبات، باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.
19. درمان بیماری را جدی بگیرید.
20. اگر شما دچار بیماری جزئی ریوی مانند سرماخوردگی شدید، از خودتان مراقبت کنید تا زود بهبود یابید و از انتشار عفونت به ریه جلوگیری کنید.
21. مایعات فراوانی بنوشید، بدن خود را گرم نگه دارید و استراحت کافی کنید تا زودتر بهبود یابید.

روش‌‌های درمان خانگی عفونت ریه

• استفاده از آویشن: گیاه آویشن به عنوان داروی گیاهی برای درمان سیاه سرفه، برونشیت، سرما خوردگی، عفونت ریه و… استفاده می‌شود. برای استفاده از این گیاه داروئی یک مشت آویشن را در یک لیتر آب جوشانده و آن را صاف کنید، سپس ۲۵۰ گرم عسل به آن اضافه کرده و هر روز نصف فنجان میل کنید.
• سیر: ضدعفونی‌کننده قوی برای مجاری ریه است و مصرف آن به سرعت خلط سینه را کم می‌کند. سوپ سیر در زمستان، مجاری تنفسی را تقویت می‌کند و برای مرض برونشیت مفید است.
• جوشانده عناب: تسکین دهنده برای درمان عفونت‌های گلو، برونشیت، روده‌ها و مجاری ادرار است. به این صورت که ۳۰ تا ۶۰ گرم عناب خشک را در یک لیتر آب به مدت نیم ساعت می‌جوشانند و آن را مصرف می‌کنند.
• پنیرک: پنیرک گیاهی است که در طب سنتی خواص بی‌شماری دارد و از برگ و گل آن استفاده‌های بهینه می‌شود. اما خاصیت آنتی‌بیوتیکی آن زبانزد است، فقط کافی است ۴۰‌گرم گیاه پنیرک را به‌همرا یک لیتر آب جوش به مدت ۱۰‌دقیقه بگذاریم تا دم بکشد. یک فنجان از این دمکرده را روزی سه‌بار بنوشید تا عفونت‌های ادراری، برونشیت و عفونت‌های سرخک و مخملک از‌بین بروند.
• گل‌پامچال: اسهال‌های عفونی اکثرا ناشی از عفونت‌های معده و روده است. با این حال اسهال‌های عفونی، برونشیت و بیماری ذات‌الریه را می‌توان با دمکرده گل‌پامچال تا‌حدودی درمان کرد. برای دم کردن گل‌پامچال ۲۰گرم از این گیاه را به‌همراه یک لیتر آب دم کنید. فقط دقت داشته باشید که بیشتر از ۱۰‌دقیقه دم نکشد و بعد از ۱۰‌دقیقه دمنوش را صاف کرده و بنوشید. این دمکرده را روزی سه‌بار به اندازه یک فنجان بنوشید تا ترتیب اثر داشته باشد.
• بادرنجبویه: بادرنجبویه گیاهی است که می‌توان به‌عنوان یک دمکرده برای پاک‌سازی بدن از میکروب استفاده کرد. این گیاه قادر است اکثر عفونت‌های بدنی را از‌بین ببرد، حتی گاهی اوقات شما خبر ندارید که در بدن‌تان چه می‌گذرد، اما اگر در هوایی آلوده یا در محیطی قرار گرفته بودید که ممکن است میکروب یا ویروس به شما انتقال پیدا کند؛ در این مواقع توصیه می‌شود ۴۰‌گرم بادرنجبویه را به مدت ۱۵‌دقیقه به‌همراه آب جوش بگذارید تا دم بکشد و سپس آن را بنوشید تا عفونت‌های احتمالی از‌بین بروند. برای تاثیرگذاری بهتر این دمنوش توصیه می‌شود روزی سه‌بار در روز به اندازه یک فنجان نوشیده شود.
• بابادم : وقتی اسم جوش به میان می‌آید خیلی از افراد یاد دوران بلوغ می‌افتند، اما برخی جوش‌ها چرکی هستند و ممکن است هر جای بدن ظاهر شوند و حتی سن و سال هم برای‌شان اهمیت نداشته باشد. برای درمان جوش‌های چرکی و عفونی باید از آنتی‌بیوتیک‌های قوی استفاده کرد. در طب سنتی توصیه می‌شود از دمکرده بابادم استفاده شود. ۸۰‌گرم ریشه بابادم را به‌همراه یک لیتر آب جوش دم کنید. مدت زمان دم کشیدن ۲۰‌دقیقه است و بعد از آن روزی سه‌بار در روز ‌برای درمان جوش‌های چرکی دمکرده را بنوشید.

• اکالیپتوس: برای عفونت‌های مجاری تنفسی اولین پیشنهاد یا گیاهی که اکثر افراد از آن یاد می‌کنند، برگ اکالیپتوس است که بیشتر به‌صورت بخور از آن استفاده می‌شود. درصورتی که علاوه بر بخور این برگ‌، توصیه می‌شود هر وقت به مشکل عفونت‌های مجاری تنفسی دچار شدید ۵۰گرم برگ این گیاه را با یک لیتر آب دم کنید و بعد از ۱۰‌دقیقه دم کشیدن روزی سه تا چهار بار به مقدار یک فنجان از این گیاه را بنوشید. خیلی از افراد فکر می‌کنند بخور این گیاه در اولویت است در‌صورتی که اگر سینوزیت یا ریه‌های‌تان چرکی شده‌اند، بهتر است در کنار بخور دم کرده برگ اکالیپتوس را هم فراموش نکنید.
• انجیر زرد شیرازی: ۵۰‌گرم انجیر زرد شیرازی (‌انجیر خشک در آجیل‌‌ها) ‌را به‌همراه نیم کیلو شیر به مدت ۱۵‌دقیقه می‌گذاریم تا بجوشد. این جوشانده برای گلودردهای چرکی، آن‍‍ژین‌ها، عفونت و زخم‌های داخل دهان بسیار مناسب است. برای تاثیرگذاری باید روزی سه فنجان از این جوشانده را میل کنید. همچنین اگر دندان‌تان دچار عفونت شد و درد بسیاری داشت، توصیه می‌شود در کنار مراجعه به دندانپزشک، در صورت نیاز گیاه آنغوزه را روی دندان بگذارید. البته برای استفاده از این گیاه نیازی به دم کردن یا جوشاندن آن نیست، چرا‌که این گیاه حالت صمغ دارد و فقط کافی است روی دندان عفونی قرار بگیرد.

• میخک: حتی میخک هم برای درمان عفونت‌های دندانی نقش موثری دارد. این گیاه را به دو صورت می‌توان استفاده کرد، هم روی دندان قرار داد و هم آن را جوشاند و نوشید. برای دم کردن میخک، کافی است یک قاشق مربا‌خوری میخک را با یک لیوان آب بین ۴ الی ۵‌دقیقه بجوشانید. بعد از این مرحله جوشانده را در دهان بچرخانید و خالی کنید. کافی است این کار را بین سه تا چهار بار انجام دهید.

• چای سبز: گلو‌درد یکی از بدترین مراحل سرماخوردگی است که اکثر افراد دست به هرکاری می‌زنند تا از شر آن خلاص شوند. بعضی‌ها سراغ قرص‌های چرک‌ خشک‌کن می‌روند و برخی دیگر سعی می‌کنند با آب‌نمک و آب‌ جوش یا حتی آب‌نبات‌های گلودرد این مشکل را درمان کنند. اما در طب سنتی توصیه می‌شود افرادی که گلو دردهای چرکی دارند چای سبز بنوشند. به این نحو که یک قاشق غذاخوری چای سبز را در یک لیوان آب می‌ریزیم تا به مدت ۱۰دقیقه خیس بخورد. نکته اینجاست که برای درمان گلودردهای چرکی نباید چای سبز را به‌صورت روتین دم کرد (‌یعنی روی کتری دم نمی‌کشد). حتی می‌توانید به‌جای آب‌نمک، چای سبز را غرغره کنید. از تفاله آن هم می‌توانید به شکل کمپرس برای درمان عفونت‌های چرکی پوستی مثل کورک‌ها استفاده کنید.
•  تره جوشانده شده در شیر: زخم‌های چرکی درمان‌شان به مراقبت و دقت بیشتری ‌نیاز دارد. برای درمان این نوع زخم‌ها می‌توان از پمادهای موضعی یا داروهای خوراکی استفاده کرد. در طب سنتی اگر زخم‌ها زیاد عفونی و خطرناک نباشند، توصیه می‌شود از عصاره تره در شیر استفاده شود. به این روش که تره را در شیر بپزید و سپس از شیر جدا کنید و تره پخته شده را روی زخم بگذارید. بعد از چند ساعت باید ضماد تره را از روی زخم بردارید و محل زخم را تمیز و پانسمان کنید، چراکه تره چرک را به خود می‌گیرد و باید تعویض شود. اگر این کار را روزی یک‌بار انجام دهید، در مدت کوتاهی چرک از زخم خارج می‌شود.
• پونه: ریه یکی از مهم‌ترین اعضای بدن است که بزرگ‌ترین وظیفه آن مبارزه با هوای آلوده است، اما ریه‌ها از عفونت‌ها در امان نیستند به‌همین دلیل برخی عفونت‌های سطحی را می‌توان با کمک آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کرد. اگر قصد ندارید از آنتی‌بیوتیک‌های شیمیایی استفاده کنید، طب سنتی راه دیگری به شما پیشنهاد می‌کند. برای ضدعفونی کردن ریه از عفونت می‌توانید از دم کرده پونه استفاده کنید. یک قاشق چای‌خوری پونه را به‌همراه یک لیوان آب جوش بگذارید بین‌۱۰ تا ۱۵‌دقیقه دم بکشد و سپس صاف کرده آن را همراه با عسل روزی سه بار میل کنید.

•  پونه کوهی: یکی از بهترین داروهای گیاهی که می‌توان به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک قوی از آن یاد کرد، پونه کوهی است. این نوع پونه با پونه‌های معمولی فرق دارد و به‌عنوان ضدعفونت‌های میکروبی و قارچی شناخته شده است، برای اینکه خاصیت ضدعفونی‌کننده داشته باشد باید روزی سه‌بار‌ به اندازه یک فنجان از این گیاه بنوشید. افرادی که با مشکل عفونت‌های قارچی در گوش، عفونت‌های قارچی ناخن و برخی خانم‌ها در ناحیه تناسلی عفونت قارچی مواجه هستند، می‌توانند از پونه کوهی به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک استفاده کنند. البته پونه کوهی را می‌توان به شکل دمنوش یا ضماد هم استفاده کرد. همچنین اگر از عفونت ادراری رنج می‌برید دم کرده پونه کوهی یکی از درمان‌های مناسب و تاثیرگذار در این زمینه است. یک قاشق مرباخوری پونه کوهی را به‌همراه یک لیوان آب جوش به مدت ۱۵‌دقیقه می‌گذارید تا دم بکشد.

منابع:

۱- سایت تبیان

۲- مجله پزشکی سلامت

۳- سایت انتخاب

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

تیک (به انگلیسی: Tic) یعنی حرکت ناگهانی، سریع و غیرآهنگینی که شامل گروه‌های ماهیچه‌ای مجزا باشد. تیک‌ها ممکن است به چشم دیده نشوند. تیک‌های رایج عبارتند از پلک زدن و صاف کردن گلو.
تیک‌های صوتی نیز بیشتر به صورت اصواتی مثل سرفه کردن، صاف کردن گلو، تیک‌هایی که به تازگی آغاز شده‌اند، اغلب نیاز به درمان ندارند.
توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک‌ها نداشته باشند، چرا که تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می‌شود غرغر کردن، بالا کشیدن بینی و… تظاهر می‌کند.
اکثر تیک‌هایی که تازه آغاز شده‌اند، مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی‌روند و حداکثر در طی دوره‌های استرس‌آور عود می‌کنند.
معدودی از تیک‌ها بیشتر از یک سال طول می‌کشند.
تیک در مردها سه برابر بیشتر از زن‌هاست و تیک‌های مزمن بیشتر بین سنین شش تا دوازده سالگی دیده می‌شود.
تیک می‌تواند با رفتارهایی نظیر بالا انداختن شانه، پلک زدن، تنگ کردن چشم‌ها، تکان‌های تند سر یا شانه، شکلک در آوردن، تکان دادن سر به طرفین یا پایین آوردن سر و یا چین دادن بینی دیده شود. این تیک‌های حرکتی در دوران کودکی کاملاً معمول هستند. با آماری که انجمن روان‌پزشکی آمریکا گزارش داده است، پنج الی بیست و چهاردرصد از کودکان دارای نوعی تیک هستند.
شایع‌ترین نواحی از بدن که تیک‌های حرکتی در آن‌ها دیده می‌شوند، عبارت‌اند از: سر و صورت و دست‌ها و بازوها و بیشترین حرکات به صورت چشمک زدن، شکلک در آوردن، چین دادن به پیشانی، بالا انداختن ابروها، پلک زدن زیاد، چرخش سر، پرتاب کردن دست‌ها و بازوها، بالا انداختن شانه و نیز تکان دادن پا و … است.

_ تیک‌های گذرا
تیک‌های حرکتی معمول که اغلب در حدود سه‌و نیم سالگی شروع می‌شوند به کودکان کمک می‌کنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند. هفتاد‌و پنج درصد از کودکان این نوع تیک را در عرض شش ماه پست سر می‌گذارند.
اگر کودک شما گرفتار تیک شد، بهترین راه، نادیده گرفتن آن است. هیچ‌گاه او را سرزنش نکرده و یا تنبیه نکنید.
شما می‌توانید برای جلوگیری از تبدیل شدن این عمل به یک عادت، با تمرین کردن روش‌های پیشگیرانه، به کودکان‌تان کمک کنید ولی تیک‌های گذرا نباید در برنامه‌ی کامل ترک عادت مورد توجه قرار گیرد.

_ تیک‌های مزمن
اگر تیک بیش از دوازده ماه ادامه یابد، تیک مزمن محسوب می‌شود.
تیک‌های مزمن پایدار هستند و معمولاً انقباض ماهیچه در آن‌ها بیش از حد و بسیار شدید است.
این تیک‌ها مشخصاً به صورت حمله های دوره‌ای صورت می‌گیرند و غالباً شدت آن‌ها ماه به ماه، روز به روز یا حتی ساعت به ساعت تغییر می‌کند. در حقیقت رفتار تیکی ممکن است برای هفته‌ها یا ماه‌ها کاملاً محو شود اما دوباره ظاهر گردد.

_ علت‌ها
زمانی اعتقاد بر این بود که تیک‌ها علامت بیرونی احساسات سرکوب شده و تعارضات و کشمکش‌های درونی‌اند. امروزه در بسیاری از نقاط جهان آن را ترکیبی از عوامل محیطی و زیستی می‌دانند.
تقریباً در یک سوم موارد پایه ی ژنتیکی دارد اما در برخی حالات ممکن است این عادت از طریق تقلید به دست آید.
همچنین مشخص شده است که رفتارهای تیکی در زمان فشارهای عصبی افزایش می‌یابد که این امر به «تیک عصبی» منجر می‌شود.

در صورتی‌که از وجود تیک‌های عصبی در کودک‌تان رنج می‌برید، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

* کاهش فشار روحی
به لحاظ این که رفتارهای تیکی غالباً با فشار روحی تشدید می‌شوند، عناصری را در زندگی کودک‌تان جستجو کنید که ممکن است منشأ ناراحتی یا نگرانی او گردند. آیا آنان تلاش می‌کنند که از تکالیف مدرسه و درس‌ها عقب نمانند؟ آیا انتظارات ورزشی آنان بالاست؟ آیا مشکلات زناشویی شما باعث پریشانی آن‌ها می‌شود؟
برای کاهش تنش‌های احتمالی کودکان، تا آن جایی که ممکن است برای ایجاد آرامش و اطمینان و حذف موقعیت‌های فشارزا بکوشید و با آنان رئوف و مهربان باشید.
تعداد تیک اغلب با کاهش فشار روحی، تقلیل می‌یابد.
در میان مسائل متفاوت تربیتی که بسیاری از خانواده‌ها را درگیر می‌کند، اختلالات خواب، شب ادراری، لجبازی، پرخاشگری و بروز تیک‌های عصبی در کودکان بخش عمده‌ای از شکایات والدین را تشکیل می‌دهد. بسیاری از این مسائل در مسیر روند تربیت و پرورش کودک طبیعی است و این والدین هستند که با ناآگاهی یا اتخاذ شیوه‌های نادرست، مشکلات را بزرگ می‌کنند. در واقع والدین با آن چه در ذهن خود دارند یا با مشورت از بزرگ‌ترها یا مشاهده شیوه های تربیتی دیگران سعی می‌کنند راه حلی بیابند. در حالی که مهارت‌های فرزندپروری یادگرفتنی است و والدین باید به خاطر داشته باشند که راه حل تمامی مسائل و چالش‌های تربیتی را نمی‌دانند و باید با پرس‌وجو و یادگیری شیوه‌های فرزندپروری در حل مسائل مربوط به فرزند خود بکوشند. یکی از مسائلی که در بین کودکان بسیار شایع است تیک‌های عصبی است که نحوه مواجهه با آن در قطع و یا ادامه آن نقش مهمی دارد.

* تیک‌های عصبی
تیک به معنای انقباضات عضلانی سریع، تکراری و غیرارادی است و ممکن است به صورت صداهای قالبی، ناموزون و ناگهانی مشاهده شود. فرد نمی‌تواند در مقابل تیک‌ها مقاومت کند ولی می‌تواند در صورت آگاهی یافتن از آن‌ها تا حدودی تیک‌ها را مهار کند. تیک بر اثر استرس تشدید می‌شود و زمانی که فرد می‌خواهد به صورت ارادی آن را کنار بگذارد، کاهش پیدا می‌کند اما از بین نمی‌رود.

* ویژگی‌های تیک‌های عصبی
سرکوب تیک در کودکان برای چند دقیقه یا چند ساعت امکان پذیر است اما درمان آن زمان بر است. بیشتر کودکان یا از تیک‌های خود آگاهی ندارند و یا قادر به کنترل آن نیستند. تیک‌ها درزمان آرامش کودک یا وقتی مشغول انجام فعالیتی است، کمتر مشاهده می‌شود و فقط تیک‌های مزمن است که حتی هنگام خواب به سراغ کودک می‌آید. اختلالات مربوط به تیک در پسرها شایع‌تر از دخترها است و در تعاریف علمی سن شروع متوسط تیک از ۷سالگی تا ۱۸سالگی است و بین تیک و بیش فعالی، افسردگی، نافرمانی مقابله جویانه یا لجبازی و وسواس شباهت زیادی وجود دارد و یکی از این اختلالات ممکن است پیش زمینه بروز اختلال بعدی را فراهم کند.

_ دکتر سحر انصاری، روان‌پزشک در این‌باره می‌گوید:

تیک به حرکات عود‌کننده، سریع و هم شکلی گفته می‌شود که معمولا به صورت غیرارادی یا بهتر است بگوییم نیمه‌ارادی اتفاق می‌افتد و شروعی ناگهانی دارد.
البته وقتی صحبت از تیک می‌شود، خیلی‌ها فقط به حرکات جسمی فکر می‌کنند و باور دارند تیک محدود به حرکات جسمی است. در صورتی‌ که به گفته دکتر انصاری، این تیک‌های تکرارشونده می‌تواند به صورت حرکتی یا صوتی اتفاق بیفتد.

در دسته‌بندی دیگری هم می‌توان تیک‌ها را به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم کرد.

این پزشک متخصص با تاکید بر این‌که تیک‌های حرکتی ساده، شایع‌ترین نوع تیک‌ها به حساب می‌آید، ادامه می‌دهد: حرکات چشم مانند چشمک‌زدن یا حرکات سریع سر و گردن نمونه‌هایی از تیک‌های حرکتی ساده است که معمولا از قسمت سر و صورت شروع می‌شود و بتدریج می‌تواند به قسمت‌های دیگر بدن نیز برسد. حرکاتی مانند خودزنی و پرش‌های ناگهانی نیز در گروه تیک‌های پیچیده حرکتی قرار می‌گیرد. تیک‌های ساده صوتی نیز بیشتر به صورت صداهایی مانند سرفه کردن و صاف کردن گلو نمایان می‌شود.

_ از چه زمانی تیک‌ها شروع خواهد شد؟

تیک‌ها به طور کلی از دوره کودکی یا نوجوانی نمایان می‌شود و ممکن است حالت رفت و برگشتی داشته باشد، به این معنی که برای مدتی کاملا برطرف می‌شود و دیگر خبری از آنها نیست و دوباره بر اثر اضطراب و عوامل موثر دیگر مانند هیجانات شدید می‌تواند اتفاق بیفتد یا تشدید شود.
شروع اکثر این تیک‌ها در سنین پایین‌تر از هجده سالگی است.
تیک‌هایی که به شکل علائم حرکتی خودش را نشان می‌دهد، معمولا زودتر ـ حدود هفت سالگی ـ بروز می‌کند و تیک‌های صوتی کمی دیرتر اتفاق می‌افتد.

_ بیماری‌های همراه با تیک را بشناسید

بعضی از بیماری‌ها با تیک همراه خواهد بود، به عنوان نمونه در کودکان ممکن است تیک همراه با بیماری‌ بیش فعالی یا اختلالات یادگیری اتفاق بیفتد.
همچنین تیک می‌تواند همراه با بیماری وسواس بروز کند و گاهی اوقات این حرکات تکرار شونده مانند پرش عضلانی با وسواس رخ می‌دهد.
بنابراین باید به بیماری‌های همراه تیک هم توجه داشته باشیم و آنها را مدنظر قرار دهیم. وزن کم هنگام تولد، کم رسیدن اکسیژن به جنین، تماس با گرما، عفونت و هورمون‌ها در زمان بارداری مادر و زایمان‌های سخت نیز از جمله عواملی است که احتمال دارد کودک را در آینده دچار تیک کند.

_ تیک درمان می‌شود یا نه؟

کسی که دچار این مشکل می‌شود، باید تا پایان عمر با آن زندگی کند یا راه‌حلی برای بهبود تیک وجود دارد؟ شاید این یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی باشد که برای کسانی که دچار تیک هستند، پیش می‌آید. معمولا هدف از درمان تیک، قطع کامل آن نیست، چون چنین شرایطی ممکن است عملی نباشد. بنابراین هدف این است که با وجود چنین حرکات و تیک‌هایی، فرد زندگی و عملکرد نرمالی داشته و زندگی‌اش مختل نشود. علاوه بر دارو درمانی برای بهبود تیک‌ها، روان درمانی نیز بسیار مهم و قابل توجه است. به این معنی که خانواده و خود فرد باید آموزش‌های لازم را در این زمینه کسب کنند تا مشکلات‌شان به حداقل برسد.
درباره تیک‌های خفیف که اختلالی در کارکرد فرد ایجاد نمی‌کند، فقط لازم است بیمار را کنترل کنیم و مراقبش باشیم که اگر تیک شدت یافت، درمان را آغاز کنیم.
بروز اختلال در تعاملات اجتماعی، ناراحتی یا درد فیزیکی و ایجاد اختلال در جنبه‌های مختلف زندگی مانند شغل و تحصیل فرد از مواردی است که به درمان نیاز دارد و نباید فراموش کنیم اولین قدم در درمان تیک، آموزش بیمار، اعضای خانواده و کسانی است که با او در ارتباط هستند. هدف از درمان، حذف کامل تیک‌ها نیست، بلکه می‌خواهیم احساس ناراحتی فرد کاهش یابد و تیک‌ها نیز تا حدی کنترل شود که تداخلی در زندگی فرد ایجاد نکند.

_ اشرف تشکری، روان‌پزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز نیز معتقد است:

«تیک‌های عصبی می‌توانند صوتی یا حرکتی و ساده یا پیچیده باشند. گاهی جدا کردن تیک عصبی از رفتار وسواسی مشکل است و گاهی تیک همراه با وسواس مشاهده می‌شود. نقاطی در مغز وجود دارد که رفتار تکراری را کنترل می‌کند و در صورتی که این ناحیه دچار مشکل شود، تیک عصبی ایجاد می‌شود. تیک عصبی، اختلال شایعی است و گاهی حتی موجب آسیب فرد یا ناراحتی او یا دیگران می‌شود و در صورتی که عارضه به این مرحله برسد، باید تحت درمان قرار بگیرد.
تیک عصبی می‌تواند از دوره کودکی آغاز شود و معمولا در پسران اندکی بیشتر از دختران دیده می‌شود.
از دلایل ایجاد تیک می‌توان به زمینه ژنتیکی اشاره کرد. برخی افراد نیز به دلیل بیماری خاص یا مصرف برخی داروها دچار این حالت می‌شوند. استرس و اضطراب نیز از عوامل بروز تیک عصبی است.
در صورت وقوع تیک بهتر است به پزشک مراجعه شود چرا که ممکن است از عوارض بیماری‌های دیگر باشد. خانواده‌ها نیز در صورت مشاهده این حالات در کودکان آن‌ها را سرزنش نکنند و به آرامش آن‌ها کمک کنند.»

_ دکتر امیر رضا چمنی، متخصص اعصاب و روان می‌گوید:

«تیک‌های عصبی اغلب از کودکی یا نوجوانی شروع می‌شود و می‌تواند طی زمان ثابت بوده یا به طور متناوب و در اثر محرک‌ها نوسان داشته و حتی برای چند دقیقه به شکل ارادی کنترل شود.
استرس‌های خانوادگی و به طور کلی هر گونه استرس می‌تواند باعث تشدید این بیماری شود. خانواده‌ها باید بدانند این‌گونه رفتارها غیرارادی هستند و کودک یا نوجوان را به‌خاطر این رفتارها تنبیه نکنند و همچنین توجه بیش از حد نیز می‌تواند موجب تشدید بیماری شود. کاهش استرس، درمان بیماری‌های همراه با تیک مانند بیش‌فعالی و وسواس در درمان علائم تیک موثر هستند. همچنین در مواردی که عملکرد فرد به علت بروز تیک عصبی مختل شود، درمان دارویی صورت می‌گیرد.
همچنین بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و هرگونه فعالیت هیجان‌آور، عامل تشدیدکننده تیک‌های عصبی هستند.»

_ دکتر آزادنیا ، متخصص اعصاب و روان می‌گوید:

تیک عصبی جزو اختلالات حرکتی است که ممکن است از نوع ساده یا پیچیده باشد.

وی تصریح کرد: تیک‌های حرکتی ساده شامل پلک زدن، بالا بردن ابرو، اخم کردن، تمیز کردن بینی، فشار دادن دندان‌ها، حرکت لگن و … و تیک‌های حرکتی پیچیده نیز مانند تکان دادن سر، گردن، دست‌ها و انگشتان و چرخش تنه است. این متخصص مغز و اعصاب افزود: علاوه بر تیک‌های حرکتی، تیک صدا نیز در افراد وجود دارد که به دو نوع ساده و پیچیده طبقه‌بندی می‌شود؛ تمیز کردن گلو، آه کشیدن، سرفه یا ایجاد صداهای کشیده در طول صحبت کردن از ویژگی افرادی است که تیک صدای ساده دارند. همچنین لکنت زبان، گفتن جملات نامفهوم و در مواردی ناسزا گفتن جزو ویژگی‌های تیک صدای پیچیده در بیماران است.
وی تصریح کرد: حرکات ناشی از تیک غیرارادی است و یک احساس درونی در فرد منجر به ایجاد حرکات تیک می‌شود و شیوع آن نیز سنین خاصی را دربرنمی‌گیرد، اما در اطفال شایع‌تر است.
این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب افزود: از ویژگی‌های تیک این است که در خواب از بین می‌رود، در مواقعی که فرد حواسش به خودش نیست تشدید می‌شود، حرکات ناگهانی است، شروع و خاتمه دارد و موقت است.
آزادنیا با بیان این‌که علل ایجاد تیک عصبی مختلف است، اظهار کرد: بیماری‌های ارثی، عارضه برخی عفونت‌ها، عارضه برخی داروهای ضدتشنج و جنون، عارضه مسمومیت و سکته‌های مغزی و ضربه مغزی از علل ایجاد تیک عصبی در افراد است.
وی تصریح کرد: درمان تیک عصبی معمولا با توجه به علت ایجاد آن شروع می‌شود؛ به طوریکه بصورت درمان علامتی است و در برخی موارد نیز ممکن است به بیمار داروی اختصاصی بدهیم که در کل همه موارد بستگی به نوع و شرایط بیمار دارد.
این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب گفت: تیک عصبی در اطفال و بویژه پسران شایع‌تر است و در سنین دو تا ۱۰ سالگی و با تیک‌های حرکتی ساده شروع می‌شود و پس از آن با تیک‌های صوتی ساده همراه است. با بزرگ شدن فرد شدت علامات بیشتر می‌شود و در سنین بلوغ به حداکثر خود می‌رسد و در بزرگسالی نیز افزایش می‌یابد.
وی در پایان توصیه کرد: افراد تیک‌های عصبی را جدی بگیرند، هرچه سریع‌تر نزد پزشک متخصص روند و تحت درمان قرار گیرند. همچنین با توجه به اینکه استرس علائم را تشدید می‌کند بیماران سعی کنند از هرگونه استرس و نگرانی به دور باشند.

_ راهکارهای رفع تیک عصبی
در موارد زیادی خانواده ها بروز تیک را سرسری می‌گیرند و به آن اهمیت نمی‌دهند. البته این نکته مهم است که درباره تیک‌های گذرا بهترین راه بی‌اعتنایی است تا خود به خود رفع شود. اما اگر تیک مزمن با بی‌اعتنایی خانواده روبه رو شود، در زمینه تحصیل، کودک را با مشکل روبه رو می‌کند. تیک‌ها با گذشت زمان ممکن است تغییر شکل دهد و خانواده تصور کند تیک کودک رفع شده است؛ در حالی که برطرف نشده و فقط تغییر شکل داده است.
گاهی افراد در مواجهه با عوامل استرس زا یا تخلیه هیجانی یک سری رفتارهای قالبی بروز می‌دهند. این رفتارها، همان تیک‌های گذراست که در طول زمان به خودی خود رفع می‌شود. برای رفع تیک باید همواره ریشه‌های بروز تیک را شناسایی کرد. خوب است بدانید عوامل ژنتیکی، یک سری ناقل‌های شیمیایی و اختلال در آن‌ها، مواد مخدر و الکل که تیک‌های بویایی ایجاد می‌کند، اختلالات بیش فعالی، وسواس، افسردگی، بیماری‌های مزمن و عفونی، محیط های پرتنش و اضطراب‌ها و استرس‌های مزمن در بروز تیک موثر است.
باید علاوه بر این عوامل به فونتیک و ویژگی‌های ارثی کودک نیز توجه کرد. دقت داشته باشید که تشخیص تیک با متخصص روان‌شناس است. روان‌پزشکان ممکن است برای درمان تیک از دارو استفاده کنند و رفتار درمانی هم شیوه موثری برای درمان تیک است. در رفتار درمانی اصل بر این است که توجه و تمرکز مستقیم روی تیک کارساز نیست و لازم است والدین بدانند دستورهای تکراری آن‌ها تیک کودک را مقاوم تر می‌کند.
همچنین گاهی والدین شکایت می‌کنند که تیک کودک در برخی موقعیت‌ها تشدید می‌شود. به‌عنوان مثال کودکی که بد دهنی دارد همیشه بددهن نیست و گاهی مواقع به این کار مبادرت می‌کند. در این موارد ما می‌گوییم که بددهنی کودک، تیک نیست بلکه لجبازی یا رفتارهای ناسازگارانه است. تیک باید مستمر و در موقعیت‌های مختلف تکرار شود و حداقل ۴هفته ادامه داشته باشد و تمامی تیک‌ها همراه با نوعی عصبیت است.والدین باید بدانند بچه‌های زیر ۶سال آگاهی درباره تیک‌ها ندارند و نسبت به کاری که می‌کنند، فکر نمی‌کنند.
از سویی با توجه به سن کمی که دارند آن را زود فراموش می‌کنند. آن‌ها واکنش‌های دیگران نسبت به رفتارهای تکرارشونده خود را جالب می‌بینند و نسبت به رفتارهای خاص مثل شکلک درآوردن و چشمک زدن جذب می‌شوند و با الگوسازی و تقلید از آن چه در رفتار همسالان می‌بینند، به‌طور ناخودآگاه جذب تیک می‌شوند. بنابراین کودک به‌طور مستقیم از خانواده و محیط مهد تاثیر می‌پذیرد و لازم است چنانچه رفتار نادرست یا تیک عصبی در محیط پیرامون کودک وجود دارد، اصلاح شود تا به کودک منتقل نشود. ۸۰درصد انواع تیک‌ها در مجموع به اضطراب مرتبط است، تیک نوعی واکنش عصبی فرد در مواجهه با اضطراب و استرس است.
بنابراین زیربنای عمده تیک‌ها اضطراب است و به‌همین دلیل است که به هنگام درمان متخصص باید ریشه تیک را شناسایی کند تا کوتاه ترین راه برای درمان انتخاب شود.
در این میان اختلال توره شدیدترین و مشهورترین نوع تیک در کودکان است که به‌صورت هم زمان تیک صوتی و حرکتی را با هم دارد. این اختلال نادر است و دارو درمانی در رفع آن یک اصل اساسی است.
در بروز این اختلال ناقل های عصبی تاثیرگذار است، به همین دلیل دارو برای رفع آن موثرتر است.

منبع: مجله سلامت