نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آشنایی با نشانه‌های ندول ریه؛ و درمان آن

ندول ریه ( Solitary pulmonary nodule ) یک بافت کوچک رشد کرده در ریه است. اندازه این ندول‌ها معمولا کمتر از ۳ سانتی‌متر می‌باشد. گره‌ها یا ندول‌های ریوی می‌توانند غیرسرطانی یا سرطانی باشند. یک گره غیرسرطانی، ندول خوش‌خیم ریه نامیده می‌شود. اما گره ریه سرطانی باشد به نام ندول بدخیم ریه شناخته می‌شود. بافتی که بزرگ‌تر از ۳ سانتی‌متر است معمولا توده ریه نامیده می‌شود و معمولا شانس بیشتری برای ابتلا به سرطان دارد.

اگر چه ممکن است برای فردی که به او می‌گویند در ریه‌های‌ش توده رشد کرده است، ترسناک باشد، اما ندول ریوی همیشه نشان‌دهنده سرطان ریه نیست.

ندول‌های ریوی بسیار رایج هستند. طبق گزارش American Thoracic Society، ندول‌های ریوی را می‌توان در حدود ۵۰ درصد از اسکن‌های سونوگرافی ریه بزرگسالان پیدا کرد. خبر خوب این است که کمتر از ۵ درصد از ندول‌های ریوی به سرطان تبدیل می‌شوند.

ندول‌های غیرسرطانی ریه می‌توانند علل مختلفی از جمله موارد زیر داشته باشند:

عفونت: عفونت‌هایی مانند سل، می‌توانند باعث التهاب در ریه‌ها شوند. گروهی از سلول‌ها به نام گرانولوم ممکن است در اطراف ناحیه التهابی در ریه تشکیل شوند

التهاب غیرعفونی: التهابی که به عفونت مربوط نیست نیز می‌تواند در ریه‌ها ندول ایجاد کند. به عنوان مثال، آرتریت روماتوئید می‌تواند منجر به التهاب در ریه‌ها شود و ندول به وجود آورد.

تومورهای غیرسرطانی: رشد توده‌های غیرسرطانی، مانند فیبروما، که توده‌های خوش‌خیم در بافت همبند هستند، ممکن است در ریه‌ها تشکیل شوند.

گرچه بیشتر گره‌های ریوی سرطانی نیستند، اما بعضی از آن‌ها بدخیم می‌شوند.

بعضی از عوامل خطر، باعث افزایش احتمال ابتلا گره‌ها به سرطان می‌شوند و با سرطان ارتباط دارند. به‌عنوان مثال، کسی که سابقه سیگار کشیدن دارد، بیش از ۶۰ سال دارد یا سابقه خانوادگی سرطان دارد، شانس بیشتری برای ابتلا به سرطان دارد. گره‌های بزرگ در ریه، احتمالا سرطانی هستند.

علائم ندول ریه

اغلب ندول‌های ریوی نشانه‌ای ایجاد نمی‌کنند. نودول‌ها معمولا به اندازه‌ای بزرگ نیستند تا بتوانند تنفس را مختل کنند. با این حال در بعضی موارد، علائمی در بیمار وجود دارد. به‌عنوان مثال، اگر گره ریه ناشی از سرطان ریه باشد، علائم زیر ممکن است پدیدار شوند:

تنگی‌نفس
درد قفسه سینه
سرفه همراه با خروج خون
درد کمر
کاهش وزن

روش‌های تشخیص ندول ریه

یک گره ریوی معمولا روی اشعه ایکس یا CT اسکن قفسه سینه خود را نشان می‌دهد. این آزمایشات معمولا برای افراد مبتلا به بیماری تنفسی تجویز می‌شوند.

گره به‌صورت نقطه یا سایه روی عکس اشعه ایکس نمایش داده می‌شود. اگر گره‌ای در تصویربرداری اشعه‌ایکس انجام شده از قفسه سینه پیدا شود، ممکن است سی‌تی اسکن نیز انجام شود. این تست می‌تواند تصاویر دقیق‌تری از اشعه ایکس به پزشک ارائه دهد.

پس از کشف نودل ریه، دکتر به اندازه، شکل و ظاهر کلی آن نگاهی خواهد کرد. برخی از ویژگی‌ها ممکن است نشان‌دهنده که ندول بیشتر احتمال دارد سرطانی شود. به‌عنوان مثال، توده‌های بزرگ‌تر، بیشتر احتمال دارد که سرطان باشند.

محل شکل‌گیری گره و همچنین شکل و اندازه آن نیز ممکن است شانس ابتلا به سرطان را افزایش دهند. پزشک، سابقه پزشکی بیمار، از جمله سابقه سیگار کشیدن را نیز در نظر خواهد گرفت تا شانس رشد سرطان را ارزیابی کند.

بیوپسی

اگر عوامل خطر ابتلاء به سرطان ریه جزئی باشند و ویژگی‌های ندول، نشان‌دهنده احتمال ابتلا به سرطان نباشند، انجام بیوپسی ممکن است آسیب بیشتری به ریه‌ها وارد کند. انجام نمونه‌برداری از ندول‌های کوچک در ریه می‌تواند دشوار باشد و خطرهایی مانند خونریزی یا فروپاشی ریه را ایجاد کند.

هنگامی که ویژگی‌های ندول نشان دهد که ممکن است این گره سرطانی باشد، ممکن است نمونه‌برداری یا همان بیوپسی توصیه شود. بیوپسی شامل برداشتن مقدار کمی از بافت گره است. این بافت را می‌توان از طریق بیوپسی به کمک سوزن یا برونکوسکوپی از بدن خارج کرد.

برونکوسکوپی

برونکوسکوپی شامل وارد کردن یک لوله نازک در ریه از طریق دهان یا بینی است. این لوله دارای یک دوربین کوچک است که به پزشک اجازه می‌دهد تا ندول را از نزدیک مشاهده کند. سپس از ابزارهای ویژه‌ای برای به دست آوردن یک نمونه بافت استفاده می‌شود.

بیوپسی (نمونه‌برداری)

گزینه دیگری که برای نمونه‌برداری در دسترس است، بیوپسی سوزنی است که شامل وارد کردن یک سوزن به ریه از طریق دیواره قفسه سینه است. این روش معمولا با سی‌تی اسکن هدایت می‌شود.

نوع روش مورد استفاده برای دریافت نمونه بافت، بستگی به اندازه و محل ندول دارد. پس از کسب نمونه، بافت برداشته شده زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا بتواند حضور سلول‌های سرطانی را تایید کرد.

روش‌های درمان ندول ریه

درمان ندول ریه اغلب به این بستگی دارد که آیا ندول دارای ویژگی‌هایی است که نشان‌دهنده وجود سرطان در ریه باشند؟

درمان ندول غیرسرطانی

اگر ندول دارای ویژگی هایی است که شانس ابتلا به سرطان را کاهش می دهند، پزشک ممکن است رویکرد صبر کردن و منتظر ماندن را توصیه کند. در این شرایط ندول ممکن است با تکرار اسکن CT به مرور زمان بررسی شده و هر گونه تغییر در آن مشاهده شود.

بعضی از پزشکان ممکن است چندین سال بررسی با سی‌تی اسکن را به طور منظم توصیه کنند تا مطمئن شوند که اندازه ندول‌ها افزایش پیدا نکرده است. پزشک بر اساس عوامل مختلفی نظیر خطر ابتلا به سرطان و اندازه ندول، تعداد دفعات نیاز بیمار به ترکرا سی اسکن را تعیین می‌کند.

اگر ندول ریوی طی ۲ سال تغییر نکند، بعید به نظر می‌رسد سرطانی باشد، و ممکن است انجام تصویربرداری بیشتر لازم نباشد. اگر ندول ریه به دلیل عفونت فعال ایجاد شده باشد، درمان بر اساس بیماری مشخص می شود. به عنوان مثال، اگر این بیماری به علت سل رخ داده باشد، درمان عفونت به سرعت آغاز خواهد شد.
درمان ندول سرطانی

ندول های سرطانی اغلب ناشی از سرطان ریه، لنفوم یا سرطانی هستند که از یک عضو دیگر به ریه‌ها رسیده‌اند. اگر از طریق بیوپسی مشخص شود که ندول سرطانی است، گزینه‌های درمان ممکن است بر اساس نوع و مرحله سرطان متفاوت باشد.

در برخی موارد، هنگامی که ندول ریه سرطانی باشد، ممکن است از طریق یک عمل جراحی به نام توراکوتومی، ندول برداشته شود. این روش شامل ایجاد برش بر روی دیواره قفسه سینه و باز کردن ریه برای برداشتن ندول است.

درمان‌های دیگری که برای ندول‌های سرطانی انجام می‌شوند عبارتند از:

شیمی‌درمانی
پرتو درمانی
سایر روش‌های جراحی
پیشگیری از ندول ریه

چشم انداز افراد مبتلا به ندول ریه‌ای که سرطانی است بسته به مرحله بیماری، متفاوت است. در بسیاری از موارد، اگر سرطان ریه در اوایل بیماری تشخیص داده شود، چشم انداز بلند مدت بیمار خوب است. گره‌های ریوی که غیرقابل تشخیص هستند چشم انداز خوبی دارند و معمولا عوارضی را ایجاد نمی‌کنند.

بسته به علت، ممکن است بتوان از ایجاد این ندول‌ها جلوگیری کرد. با این وجود فرد می‌تواند شانس خود را برای ایجاد ندول ریوی ناشی از سرطان ریه کاهش دهد.

سیگار کشیدن یکی از عوامل خطر اصلی برای ابتلا به سرطان ریه است. به گفته متخصصان انجمن ریه آمریکا، علت اصلی سرطان ریه در زنان و مردان سیگار کشیدن است. در واقع، حدود ۹۰ درصد از موارد سرطان ریه با سیگار کشیدن ارتباط دارند. در نتیجه، ترک سیگار ممکن است به کاهش خطر ابتلا به ندول ریه کمک کند.

منابع:

  1. ?What is a Lung Nodule
  2. What Causes Lung Cancer
0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ (دارونامه؛ آشنایی با داروی سرترالین )

سرترالین (به انگلیسی: Sertraline) (با نام‌های تجاری زُلُفْت و آسِنْتْرا) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیش‌قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.
سرترالین در سال ۲۰۱۳ با تجویز بیش از ۴۱ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و دومین داروی پرمصرف روان‌پزشکی پس از آلپرازولام در ایالات متحده بوده‌است.

تولید‌کننده: KRKA [ اسلوونی ]
وارد‌کننده: داروسازی اکتوورکو
طبقه‌بندی مارتیندل: داروهای ضدافسردگی
اشکال دارویی: قرص
قرص: ۵۰,۱۰۰ میلی‌گرم
طبقه‌بندی درمانی: داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای روان درمانی > داروهای ضدافسردگی > داروهای مهارکننده انتخابی سروتونین

_ مکانیسم اثر
سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند.
(حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).
فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.

_ موارد مصرف سرترالین
در درمان افسردگی، وسواس اجباری، اختلالات پانیک و اختلالات خلقی کاربرد دارد.
سلول‌های مغزی که نورون نامیده می شوند،مواد شیمیایی مختلفی را جهت ارتباط با سایر نورون‌ها ترشح می‌کنند. این یعنی یک سری تکانه الکتریکی بین نورون‌ها مسئول کارکردهای بخش‌های مختلف مغز می‌باشند. آسنترا سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند.این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس و بسیاری از اختلالات دیگر مربوط به خلق و خو در برخی از افراد می شود. سرترالین به علت کاهش میل جنسی در درمان انزال زودرس نیز کاربرد دارد.

_ درمان هراس اجتماعی
سرترالین برای درمان بیماری هراس اجتماعی نتایج موفقیت‌آمیزی بدست آورده‌است. مطالعات و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان دهنده این امر است که برای درمان این بیماری به میزان دوز بیشتری از مصرف نیاز است علاو بر این بهبودی به کندی صورت می‌گیرد و معمولاً پاسخ به دارو از هفته ششم شروع شده و تا هفته دوازدهم افزایش می‌یابد. سرترالین علاو بر این‌که مولفه‌های روانی هراس اجتماعی همچون ترس و اجتناب بهبود می‌بخشد بر مولفه‌های فیزیکی مانند سرخ شدن و تپش قلب نیز تأثیر مثبت می‌گذارد.
سرترالین از طریق دهان طبق دستور پزشک یا صبح و یا شب ، معمولا یک بار در روز مصرف می‌شود. شکل قرص این دارو ممکن است یا همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. شکل کپسول آن معمولا همراه با غذا پس از صرف صبحانه و یا پس از شام مصرف می‌شود.

اگر سرترالین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور دهد این دارو را هر روز از ماه یا فقط ۲ هفته قبل از قاعدگی تا شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. دستورالعمل پزشک خود را به دقت دنبال کنید. برای دریافت بیشترین فایده این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک برای یادآوری، دارو را هر روز در همان زمان مصرف کنید.

ادامه مصرف این دارو طبق تجویز حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حال‌تان خوب شده است. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو به صورت ناگهانی متوقف شود برخی از شرایط بدتر خواهند شد. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، مشکلات خواب، و احساسات مختصری مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. ممکن است برای کاهش عوارض جانبی، نیاز باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. هر گونه نشانه جدید یا بدتر شدن وضعیت خود را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.

_ مصرف در دوران بارداری
این دارو می‌تواند برای جنین مضر باشد. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند باعث مشکلات بسیار جدی ریوی در نوزاد شود. در دوره مصرف این دارو توصیه می‌شود از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنید و در صورتی که در دوره مصرف سرترالین متوجه شدید که باردار هستید سریعاً به پزشک مراجعه کرده و از قطع ناگهانی و بدون تجویز پزشک خودداری کنید. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند علائم افسردگی شما را تشدید کرده و باعث بروز افسردگی شدید بعد از زایمان شود.

_ عوارض جانبی سرترالین
عوارض گوارشی مانند احساس تهوع، سوء‌هاضمه، یبوست یا اسهال خصوصا در ابتدای مصرف سرترالین شایع می‌باشد که با مصرف وعده‌های غذایی ساده و سبک و مصرف آب به مقدار کافی می‌توان شدت آن‌ها را کاهش داد.
_در صورت احساس خواب‌آلودگی ،ضعف و خستگی از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند خودداری نمایید.
_برای سردرد احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضددرد مناسب سوال بفرمایید.
_خونریزی‌های غیرطبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست)
_آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)
_بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانم‌ها
_گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات
_تب، سرگیجه
_ تپش قلب
_ راش پوستی
_احساس خارش در پوست
_خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو میباشد که با آدامس یا آبنبات فاقد شکر می‌توان آن را برطرف نمود.
_تغییرات خلق‌و خو مانند احساس اضطراب، پریشانی، بی‌قراری و فراموشی و احساس لرزش ممکن است اوایل درمان با سرترالین بروز کند که به مرور و در مدت چند روز برطرف می‌شوند امادر صورت ادامه‌دار شدن یا تشدید این علائم با پزشک خود صحبت کنید.
_در صورت اختلال در خواب، تعریق بیش از حد،کاهش اشتها یا تغییر وزن ناگهانی، درد، احساس گزگز انگشتان، مشکلات جنسی ( از قبیل کاهش تمایلات جنسی، تأخیر در انزال)، زنگ زدن گوش، ضربان‌نامنظم ، آبریزش بینی یا خارش که ادامه‌دار باشد،با پزشک خود صحبت نمایید.

_ احتیاطات در مصرف سرترالین

– در دو هفته اول مصرف دارو احساس تهوع ممکن است آزار‌دهنده باشد و پزشک معالج در صورت لزوم قرص ضدتهوع تجویز خواهد کرد.

– اثرات دارو بعد از چند هفته خود را نشان می‌دهد و بیمار باید صبور باشد.

– در مصرف بالای سه ماه، درجاتی از افزایش وزن ممکن است رخ دهد که برای آن نیز راهکارهایی وجود دارد که پزشک معالج معرفی خواهد کرد.

– دارو از دسترس کودکان دور باشد زیرا اثرات مسمومیت در کودکان بسیار شدید است.

– مصرف Sertraline در حالی که همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌شود یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنین داروهایی قطع شده است، ممکن است موجب گیجی، افزایش ناگهانی دمای بدن ، افزایش شدید فشارخون و بروز تشنج شود.

– بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آنها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را بطور یک جا در اختیار داشته باشند.

– تا مشخص شدن پاسخ بدن به این دارو، بیمار هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کند. زیرا این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود.

– برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب نبات‌های بدون قند استفاده شود. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشک معالج مشورت شود.
بایدهای مصرف Sertraline

سرترالین با نام تجاری زولوفت (Zoloft) هم به فروش می‌رسد. سرترالین یک داروی ضدافسردگی بازدارنده در حوزه خود می‌باشد. به یاد داشته باشید در صورت استفاده از بقیه داروهای بازدارنده در دو هفته قبل از سرترالین را مصرف نکنید.

بسیاری از افراد جوان بعد از مصرف اولین قرص‌های ضدافسردگی به فکر خودکشی می‌افتند. در صورت مشاهده این شواهد باید هر چه زودتر به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود آگاه سازید، به ویژه سوابقی همچون: مشکلات خونریزی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را با خیال راحت انجام دهید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات، و یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندان‌پزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خونریزی یا از دست دادن هماهنگی حساس‌تر باشند. افراد مسن ممکن است محتمل ابتلا به یک نوع عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) باشند، به خصوص اگر آنها در حال مصرف “قرص‌های آب” (دیورتیک‌ها) باشند. از دست دادن هماهنگی می‌تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. این دارو می‌تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده‌اند ممکن است به ندرت علائم ترک مانند مشکلاتی در تغذیه، تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم را نشان دهند. اگر متوجه هر یک از این نشانه‌ها در نوزاد خود شدید، فورا پزشک را مطلع سازید.

از آن‌جا که مشکلات روحی و روانی، خلق‌و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از سانحه) می‌توانند به یک بیماری جدی تبدیل شوند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.

اگر در حال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید، یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می‌کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.

_ تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی امکان‌پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و مسئول داروخانه به اشتراک بگذارید. بدون تایید پزشک، میزان مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتنداز: پیموزاید، داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است تداخل دارویی جدی ایجاد کند (احتمالا منجر به مرگ میشود). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. همچنین اکثر مهار کننده های MAO باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. از پزشک خود بپرسید چه موقع مصرف دارو را شروع و یا قطع کنید.

در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند را مصرف میکنید، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. احتمال خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت زمانی که شما این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش میدهید میتواند بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک یا داروساز را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.

آسپرین زمانی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داشته باشد.

این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی/ آزمایشگاهی خاص (از جمله اسکن مغز برای درمان بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه خواهد شد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده میکنید.

_مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می‌توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهرها می‌توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

_ نکته‌های مهم

سرترالین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشارخون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منابع:

۱- سایت rastineh.com

۲- سایت دانشنامه‌آزاد

۳- سایت ویکی‌روان

1
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

بلغم چیست و مشخصات بلغمی‌ها چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

همان‌طور که می‌دانید در بدن همه ما ۴ خلط (دم، صفرا، بلغم و سودا) وجود دارد. هر یک از این اخلاط که میزان‌شان از حد طبیعی بیشتر شود می‌گوییم آن خلط غلبه کرده‌است.

غلبه اخلاط مشکلات بسیاری برای بدن ایجاد می‌کند که این مشکلات می‌توانند خودشان را در اندام‌های مختلف به طرق مختلف نشان دهند.

حال می‌خواهیم بدانیم غلبه بلغم چیست و در هر یک از اندام ما چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

بلغم یکی از خلط‌های چهارگانه (اخلاط اربعه) در طب اخلاطی است. به نظر طبیبان سنتی این خلط طبعی سرد و مرطوب دارد و مصرف زیاد خوراکی‌های سردی بخش باعث ازدیاد این خلط در بدن می‌شود.

می‌دانید غلبه بلغم چیست که همه پزشکان طب سنتی از آن حرف می‌زنند و منعش می‌کنند؟ غلبه بلغم مشکلی مزاجی است که متاسفانه در بیشتر افراد جامعه وجود دارد. اگر شما هم با وجود اندامی لاغر، شکم بزرگی دارید بدانید که این شکم ناشی از غلبه بلغم است.

بلغم چیست و مشخصات بلغمی ها چیست؟

میزان بلغم در انسان سالم یک درصد است و چون سبک‌تر از سودا و دم است معمولاً حجام در اولین خون‌گیری فرد بلغمی شاهد خون شفاف و کم مایه‌ای است ،بلغم مثل کشک یا سفیده تخم مرغ بوده و مربوط به سیستم لنفاوی یا سیستم ایمنی است و از جنس آب و سرد و تر است،افراد بلغمی به علت سردی این مزاج دارای رنگ پوستی روشن ، بور و یا حتی پوست سفید و موهای بور یا سفید می باشند .

به‌طور کلی پوست و مو بهترین و راحت‌ترین راه برای شناخت مزاج افراد است و موی تیره و خشن نشانه فردی با مزاج گرم و موی روشن و نازک (لَخت) نشانه فردی با مزاج سرد است. دم و صفرا گرم هستند، سودا و بلغم سرد هستند.افراد بلغمی علاوه بر پوست و موی روشن و شفاف دچار چاقی شکمی و مقداری هم چاقی از ناحیه پهلو می‌باشند که البته با تعدیل بلغم خود و روی آوردن به مصرف موادی که گرم و خشک هستند مثل خرما و زیره و اسپند و… می‌توانند از چاق شدن مفرط جلوگیری به عمل آورند و با مصرف مواد مسهل و تخلیه روده و معده از چاقی خود بکاهند.

افراد بلغمی غالباً از نفخ معده و سردی سر دل رنج می‌برند که می‌توانند با ترک سردی‌ها و مصرف گرمی‌جات به سلامت معده و به طور کلی سلامت جسم خود کمک کنند، چون بر مبنای طب یونان که طب اسلام هم تا حدودی برگرفته از طب یونان است و قدمتی بالغ بر ۴۰۰۰ سال دارد منشأ تمام بیماری‌ها در معده نهان است و با سلامتی معده تمام امراضی از بدن دفع خواهد شد.(طب اسلامی ، خون + معده را منشأ سلامتی و بیماری می‌داند) در منابع طب اسلامی از یبوست به عنوان یکی از امراض معده به امّ الامراض تعبیر شده ، لذا یک طبیب حاذق قبل از اینکه توصیه به حجامت به عنوان درمان خونی داشته باشد به تجویز مسهل و تخلیه معده بیمار توجه می‌کند که در منابع طبی، روش‌های قی و تنقیه پیشنهاد شده است.

غلبه بلغم

هنگامی که در فردی خلط بلغم غالب شود زبان به رنگ سفیدی می‌گراید و فرد احساس سرما می‌کند و در هنگام غلبه بلغم همه یا بعضی از حالات زیر نیز در فرد دیده می‌شود:

ترشی دهان

سفیدی بدن

پوست شل و آبکی

زود سفید شدن موها

سردی دست و پا

دیر هضم شدن غذا (توقف زیاد غذا در معده و آروغ زدن ترش)

خواب آلودگی و زیاد خوابیدن

جاری شدن آب از دهان در خواب

رقیق بودن آب بینی (ترشح زیاد بینی)

فراموشی و کند ذهنی

کم حواسی

زیادی دفع ادرار

سستی و بی حالی

دفع ادرار با فشار زیاد

ریزش مو زودتر از موعد مقرر

درد معده

قولنج (درد کمر و گردن و شانه‌ها)

گرفتگی ماهیچه‌های پشت و گردن

زانو درد و پا درد

بیماری پارکینسون

بیماری پیسی

نقرس

تنگی نفس

تپش قلب (به خصوص در هنگام برخاستن از خواب)

سرفه زیاد

ضعف مثانه

لک‌های قهوه‌ای در چشم

بعضی از علائم فوق سریع نمایان شده و بعضی دیگر در اثر توجه نکردن به خلط غالب و در دراز مدت بروز می‌کنند.

طبیبان سنتی علت آن را خوردن غذاها و موادی که مزاج سرد دارند می‌دانند؛ و برای اصلاح و درمان خوردن گوشت گوسفند و شتر، ادویه جات و گرمی‌جات و مصرف نکردن سردی‌جات توصیه می‌کنند.

غذاهای مضر برای بلغمی مزاج‌ها

غذاهای لبنیات ، سرکه، ترشی و لیته، شور، سیب‌زمینی، عدس، قارچ، گوشت گاو و گوساله، گوشت سفید (برای رماتیسمی‌ها بد بوده و درد را زیاد می‌کند)، چای، قهوه، نسکافه، میوه ترش و کال، نارنگی، کیوی، خیار پوست کنده، لیمو‌شیرین، روغن نباتی، کره گیاهی، نوشابه، برنج، سوسیس و کالباس و فرآورده‌های این چنینی.

غذاهای مفید برای بلغمی مزاج‌ها

گوشت (شتر ، گوسفند ، کبوتر، سار، گنجشک) ، ادویه‌جات (هل – دارچین – زنجبیل – زیره -زعفران – زنیان- سیر- موسیر – خردل)، سبزیجات (کرفس – نعناع – ریحان – جعفری – ترخون – مرزه)، کلم ، مارچوبه ، نخود ، گردو هندی، قدومه شیرازی، کدو حلوایی ، لیمو‌ترش، گندم .

زمستان فصل غلبه بلغم است و مصرف سردی‌ها مثل سالاد کاهو، الویه و ماست مضر بوده و در صورت مصرف، حتماً باید با مسهل خورده شود.

سرد مزاج‌ها بهتر است همراه غذا ادویه‌جات، زعفران و یا سرکه شیره مصرف کنند.

زرشک پلو با مرغ، باقالی پلو با ماهی، سالاد الویه و ماکارونی بلغم‌زا هستند و باید با ادویه‌جاتی مثل فلفل سیاه، زنجبیل، آویشن یا زعفران مصرف شوند.

تند غذا خوردن موجب تولید بلغم و سودای مضر می‌شود، خوابیدن پس از غذا سبب افزایش بلغم می‌شود. وعده ناهار و بخصوص خوابیدن پس از آن باعث افزایش بلغم می‌شود.

غلبه بلغم باعث سفیدی مو و موجب آرتروز و رماتیسم در اندام‌های تحتانی می‌شود، افراط در مصرف سردی‌ها موجب چاقی، کندذهنی و کاهش اعتماد به نفس و ترس می‌شود.

غلبه بلغم در اندام

چرخش چشم از بلغم است و اگر بلغم داخل چشم بلور شود کم‌بینایی به وجود می‌آید. اگر بلغم در بینی زیاد شود اختلال در بویایی پدید می‌آید. بلغم لزج هر وقت بر پوست بیفتد بیماری برص به وجود می‌آید. همانطور که غم مو و پوست را سفید می‌کند و موجب برص می‌شود.

غلبه بلغم باعث ایجاد عرق سرد می‌شود. پوست نرم، تعریق سرد زیاد، کف دست و پا مرطوب، خواب زیاد، پف اندام و صورت، خستگی زودرس، اذیت شدن در سرما و پنهان بودن رگ‌ها از دیگر نشانه‌های غلبه بلغم است.

غلبه بلغم باعث درد عضلات می‌شود و در گوش هم موجب خستگی زودرس می‌شود و گوش گاهی دچار درد‌های مقطعی می‌شود. گاهی کمردرد، گاهی پادرد، گاهی زانودرد. چون حضور بلغم مقطعی است و بلغم خلطی در جریان است.

اگر بلغم در روده غلبه کند موجب دفع بی‌اختیار می‌شود. حالتی که بیشتر در پیری پیش می‌آید. در این حالت شخص اول گاز دفع می‌کند اگر بدتر شود دچار یبوست سردی می‌شود که چاره‌اش فقط سالاد با آلوئه‌ورا است. بدتر از این اسهال سرد است. اسهالی که آن هم همراه با گاز است. معمولا این اسهال‌ها عفونی می‌شوند. بالاتر از همه این‌ها اسهال وبایی است که در آن بدن می‌خواهد فضولات را به سرعت بیرون بدهد. اگر این سردی در مثانه باشد بی‌اختیاری ادرار پدید می‌آید و شخص زیاد به دستشویی می‌رود یا در گریه‌ها و خنده‌های شدید ممکن است ادرار کند.

سردی در اندام جنسی موجب احتلام زیاد می‌شود و شخص تراوش‌های جنسی بی‌اختیار دارد. اگر سردی از این هم بیشتر شود شخص دچار زودارضایی می‌شود. بالاتر از همه سوزش جنسی مستمر و لاغری عضلانی (افت عضلات) یا آتروفی است. در زنان هم افتادگی سینه نشانه غلبه بلغم است. همینطور که غلبه بلغم پیش برود رحم‌شان هم سرد می‌شود و در نهایت می‌تواند منجر به ناباروری شود.

آب بیشترین جا را در بدن اشغال می‌کند و بیشتر بدن ما از آب است، در خاک نفوذ می‌کند و حرکتی رو به پایین دارد. برای همین یک شخص بلغمی‌مزاج یا شخصی با غلبه بلغم مدام در خاطرات گذشته سیر می‌کند و از آنجایی که آب به جا‌های ریز هم نفوذ می‌کند این شخص ریزبین هم هست. اگر بلغم در مفاصل بیش از حد متعارف شد ورم و در نتیجه آرتروز ایجاد می‌شود. مثلا آرتروز گردن که با ورم همراه است و در سن ۳۵ سالگی معمولا بروز می‌کند.

اگر سردی در ستون فقرات بروز کند رماتیسم به وجود می‌آید. رماتیسم در اثر رطوبت زیاد و سردی به وجود می‌آید و اگر مفاصل خشک شوند ساییدگی به وجود می‌آید.

اگر در سیستم گوارش غلبه بلغم داشته باشیم اشتها زیاد شده و شکم بزرگ می‌شود. در چنین مواردی درمان باید بسیار آرام پیش برود.

اگر سردی در معده زیاد شود اول خودش را به شکل آروغ زدن نشان می‌دهد، بعد دیر هضم کردن غذا، بعد نفخ و نهایتا استفراغ. چون بلغم در معده بیش از اندازه‌اش شده و غذا اصلا هضم نمی‌شود، بنابراین این غذا در معده تولید گاز می‌کند و علامتش هم بوی بد دهان است. اگر کودکی معده‌اش سرد شده باشد با شیره انگور می‌توان معده‌اش را گرم کرد. اصلا این سردی در معده حتی در تکلم بچه هم اختلال ایجاد می‌کند.

منبع: ravazadeh.com


 

1
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

آشنایی با بیماری سرماخوردگی

از بچگی با بیماری سرماخوردگی یک‌جوری بزرگ شده‌ایم اما به اشتباه تا سرماخوردگی به سراغ‌مان می‌آمد کلی آنتی‌بیوتیک به خوردمان می‌دادند بدون آنکه بدانیم آیا واقعا لازم است.
که این آنتی‌بیوتیک‌ها را به هنگام سرماخوردگی مصرف کنیم یا خیر این روزها کلی آنتی‌بیوتیک بصورت آمپول و قرص در بازار در داروخانه‌ها است و افراد تا سرماخوردگی به سراغ‌شان می‌آید یکی از این آنتی‌بیوتیک‌ها را مصرف می‌کنند در این مقاله خواهیم گفت که به هیچ عنوان تا سرماخوردگی شما علائم نیاز به آنتی‌بیوتیک را در خود نداشته باشد از آنتی بیوتیک استفاده نکنید و در صورت نیاز به آنتی‌بیوتیک، آمپول‌های حاوی آنتی‌بیوتیک را قبل از تست استفاده نکنید. با جامعه پزشکان ایران همراه باشید.

_ تعریف سرماخوردگی
سرماخوردگی (به انگلیسی: common cold) که با نام‌های نازوفارنژیت (nasopharyngitis)، رینوفارنژیت (rhinopharyngitis) و زکام حاد (acute coryza) نیز شناخته می‌شود، بیماری واگیردار مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی است که عمدتاً بینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و با علائمی چون، گلودرد، آبریزش بینی و تب ادامه می‌یابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شود و برخی علائم ممکن است تا سه هفته طول بکشد. بیش از دویست نوع ویروس عامل سرماخوردگی وجود دارد، با این حال راینو ویروس‌ها (که خود بیش از ۹۹ نوع مختلف شناخته‌شده هستند) متداول‌ترین عامل این بیماری هستند. ویروس‌های عامل بیماری می‌توانند تا مدت زمانی طولانی (برای راینو ویروس تا بیش از ۱۸ ساعت) در محیط زنده بمانند و ممکن است از دستان به چشمان و بینی که محل عفونت هستند، منتقل شوند. ویروس از طریق عطسه، سرفه و تماس با افراد یا اشیاء آلوده قابل انتقال به بدن است
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بر اساس قسمت‌هایی از بدن که بیشتر دچار عفونت می‌شوند، دسته‌بندی می‌گردند، که سرماخوردگی عمدتاً بینی، سینوس‌ها (سینوزیت)، گلو (فارنژیت) و همچنین یک یا هر دو چشم را با التهاب ملتحمه تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری معمولاً به واکنش دستگاه ایمنی بدن بیشتر مرتبط هستند تا به بافت‌هایی که ویروس از بین می‌برد.
بزرگسالان معمولا ۲ تا ۳ بار در سال این بیماری را تجربه می‌کنند (که به وضعیت سلامت عمومی بدن، سن و در معرض ویروس بودن، بستگی دارد) اما در کودکان معمولا ۸ تا ۱۲ بار در سال سرماخوردگی رخ می‌دهد. داروهای زیادی برای درمان سرماخوردگی ساخته شده‌اند اما باید گفت درمان مشخصی برای آن وجود ندارد و بیشتر داروها از جمله داروهای تب‌بر (مانند استامینوفن) یا ضدآبریزش بینی (مانند آنتی‌هیستامین) می‌توان کاهش دادبرای کم کردن علایم عمل می‌کنند.
سرما‌خوردگی واکسن ندارد. مهم‌ترین راه‌های پیشگیری عبارتند از: شستن دست‌ها؛ لمس نکردن چشم‌ها، بینی یا دهان با دستان نشسته؛ و دور ماندن از افراد بیمار. ماسک صورت هم می‌تواند برای پیشگیری از این بیماری مناسب باشد. درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد، ولی علایم‌ش می‌تواند بهبود یابند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن می‌تواند به درد کمک کند. نباید از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود. معمولاً بیماری، خود به خود بین ۷ تا ۱۰ روز (پروسه درمان) درمان می‌شود، شاید هم کمتر.

*** علائم و نشانه‌ها
– علائم شایع اولیه

گلودرد
آبریزش بینی
اشک از چشم
گرفتگی بینی
عطسه
سرفه
کوفتگی و بدن‌درد
احساس خستگی

– علائم ثانویه

سردرد
گرفتگی صدا
تب
گرفتگی سینوس
گرفتگی گوش
سرفهٔ بدون خلط
درد مفصل
درد عضله
سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و تا دو روز پس از آن ادامه دارد و با علائم دیگر از جمله آبریزش بینی و سرفه دنبال می‌شود.
این علائم ۱۶ ساعت پس از در معرض ویروس قرار گرفتن آغاز می‌شوندو معمولاً دو تا چهار روز پس از آغاز بیماری به بیشترین حد خود می‌رسند. علائم معمولاً ظرف هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شوند، اما بعضی علائم مانند سرفه خشک ممکن است تا سه هفته باقی بمانند. در کودکان، سرفه در ۳۵ تا ۴۰ درصد موارد تا بیش از ده روز و در ۱۰٪ از موارد تا بیش از ۲۵ روز ادامه می‌یابد.
.
علائم بیماری توسط دستگاه ایمنی بدن پدیدار می‌شوند و نه توسط ویروس. مواد ضدعفونی‌کننده‌ای که توسط گلبول‌های سفید تولید می‌شوند، می‌تواند به سلول‌های بدن آسیب برساند یا باعث تولید آنزیم و در نتیجه واکنش‌های شیمیایی درون بدن شود و این گونه علائم بیماری پدیدار می‌گردد.در واقع علائم بیماری از واکنش‌های شیمیایی پیچیده درون رگ‌های خون، غدد و بافت‌های عصبی پدیدار می‌شوند.گرفتگی بینی به دلیل متورم شدن رگ‌های درون حفره بینی است که میزان تورم رگ‌ها توسط عصب‌هایی کنترل می‌شود که مواد شیمیایی با نام نوراپی‌نفرین (یا نورآدرنالین) تولید می‌کنند.

هنگامی که بینی ملتهب می‌شود، اگر راه یکی از حفره‌های بینی سد شود و حفره دیگر خالی باشد، به آن حفره فشار وارد شده و راه برای ورود باکتری یا ویروس به بافت‌های بینی باز خواهد بود. علاوه بر بافت‌های بینی، حفره سینوس نیز می‌تواند از باکتری یا ویروس پُر شود و منجر به سینوزیت و عفونت گوش میانی در کودکان شود.سرفه که از علائم بعدی سرماخوردگی است، به دلیل متورم و عفونی شدن گلو، نای و راه‌های هوایی تحتانی به وجود می‌آید. سرفه‌های خشک نشان‌دهندهٔ التهاب راه هوایی فوقانی و سرفه‌های دارای خلط نشان‌دهنده التهاب راه هوایی تحتانی هستند.

*** علت سرماخوردگی
سرماخوردگی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که به راحتی منتقل می‌شود. برخلاف باکتری‌ها، ویروس‌ها دارای ساختار سلولی نیستند. ویروس سرماخوردگی دارای جداری (envelope) از جنس پروتئین است و از این روی مقاومت بیشتری نسبت به دیگر انواع ویروس‌ها دارد. دانشمندان بر این باورند که ویروس‌ها «زنده» نیستند و باید در اطراف سلول‌ها قرار گیرند تا بتوانند تکثیر شوند.

*** انتقال بیماری سرماخوردگی
ویروس سرماخوردگی اغلب به دو شکل منتقل می‌شود، استنشاق یا بلعیدن ذرات موجود در هوا که ویروس را دربردارند یا تماس با مخاط بینی یا اشیای آلوده.

*** تشخیص بیماری
تفاوت بین عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی به طور کلی بستگی به محلی که علائم بروز می‌کند دارد. تأثیر سرماخوردگی عمدتاً بر روی بینی، فارنژیت بر روی گلو و برونشیت بر روی ریه‌ها می‌باشد.
در نوزادان یا افراد بسیار مسن، سرماخوردگی می‌تواند باعث گسترش عفونت‌های سینه مانند برونشیت شده و حتی منجر به مرگ شود.
با بالا رفتن سن، دستگاه ایمنی بدن قدرتمندتر شده و با هر ابتلا به سرماخوردگی، پادتن مخصوص آن تولید می‌شود و در نتیجه بزرگسالان کمتر از خردسالان دچار سرماخوردگی می‌شوند. همچنین بزرگسالان در مقابل ویروسی که خردسالان به آن مبتلا می‌شوند، مصونیت بیشتری دارند. تولید پادتنها حداقل دو هفته پس از ابتلا به عفونت انجام می‌شود و پس از سه یا چهار هفته به حداکثر میزان خود می‌رسد.
پادتنها باعث درمان بیماری نمی‌شوند، بلکه مانع ابتلای مجدد به یک ویروس خاص می‌شوند، از طرفی در مقابل ویروس‌های دیگر نمی‌توانند از بدن محافظت کنند.

*** درمان
در حال حاضر هیچ دارو یا درمان گیاهی که اثبات شده باشد دوره بیماری را کوتاه می‌کند به وجود نیامده‌ است.
به همین دلیل درمان بیماری شامل تسکین و بهبود بخشیدن علائم آن می‌شود. استراحت کافی، نوشیدن مایعات برای حفظ آب بدن، و قرقره با آب ولرم و نمک اقداماتی است که از گذشته انجام می‌شده و می‌تواند مفید باشد.
در اینجا به بعضی داروهای رایج اشاره می‌کنیم:
داروهای مرکب سرماخوردگی (تلفیق چند ماده موثر در یک دارو): بسیاری داروهای سرماخوردگی، ترکیبی از چند دارو هستند، این داروها در بازار، اسم های گوناگونی دارند: ادالت کلد، کلداستاپ و… مثلا حاوی یک ضداحتقان، یک آنتی‌هیستامین، یک ضدسرفه و یک ضددرد هستند (همه در یک قرص) اما هنگام مصرف این داروها باید دقت کرد وقتی چنین دارویی را می خورید، در واقع همه این داروها را با هم مصرف کرده اید در حالی که شاید نیازی به بعضی از آن‌ها نداشته باشید…

داروهای تب‌بر: تب، پاسخ بدن در مقابل ویروس‌ها و باکتری‌هاست و گاهی لازم است برای درمان آن دارو مصرف شود. بعضی داروها مانند استامینوفن، آسپیرین و ایبوپروفن هم آثار ضددرد و هم آثار ضدتب دارند اما اگر باوجود مصرف دارو باز هم تب وجود داشته باشد یا درجه بدن بالاتر برود یا اگر تب پیش از ۳ روز طول بکشد، باید به پزشک مراجعه شود.

دارو برای رفع گرفتگی بینی: زمانی که بینی دچار احتقان (گرفتگی) شده باشد، داروهای ضداحتقان کمک خوبی هستند. آن‌ها التهاب را در راه‌های بینی کم می‌کنند و اجازه می دهند فرد راحت‌تر از راه بینی تنفس کند.

دو نوع داروی ضداحتقان وجود دارد:

ضد‌احتقان‌های خوراکی: قرص‌ها و شربت‌هایی مانند فنیل افرین و سودوافدرین ضداحتقان‌های خوراکی محسوب می‌شوند. این داروها آثار ضداحتقان خوبی دارند اما مانند همه داروها عوارضی هم دارند مثلا تهوع، گیجی و مشکل خواب. باوجودی که می توان این داروها را بدون نسخه از داروخانه تهیه کرد اما بهتر است از داروساز داروخانه در مورد نحوه و مقدار مصرف آن سوال شود. افراد با فشارخون بالا، دیابت، مشکل قلبی و تیرویید هم بهتر است قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنند. زنان باردار و شیرده نیز باید قبل از مصرف هر دارویی از پزشک یا داروساز اطلاعات لازم را کسب کنند.

اسپری بینی ضداحتقان (مانند فنیل افرین): در این روش دارو را مستقیم به داخل بینی اسپری می‌کنند و باعث کم شدن گرفتگی بینی می‌شود. این دارو نیز عوارضی مشابه نوع خوراکی آن دارد. به علاوه ممکن است باعث سوزش و خشکی بینی شود. مصرف اسپری‌های بینی ضداحتقان، نباید بیش از ۳ روز پشت سر هم ادامه پیدا کند چون باعث بدتر شدن وضعیت احتقان می‌شود.

دارو برای رفع آبریزش بینی: اگر عطسه و آب‌ریزش بینی داشته باشید، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند کلرفنیرآمین) و دیفن هیدرامین موثر هستند. این داروها با مسدودکردن آثار هیستامین (ماده ای شیمیایی که باعث عطسه و آبریزش می‌شود) در خشک کردن راه های بینی موثر هستند اما این گروه از دارو یک عارضه مهم دارند؛ خواب آلودگی، بنابراین بهتر است قبل از کارهایی که به تمرکز و دقت بالا نیاز دارند (مانند رانندگی) مصرف نشوند.

داروی ضدسرفه: دو نوع داروی ضدسرفه وجود دارد: سرکوب کننده سرفه و خلط آور.

سرکوب کننده‌های سرفه: این داروها باعث توقف سرفه می‌شوند. معمولا داروی دکسترومتورفان به عنوان یک ضدسرفه اثر خوبی دارد. این دارو هم معمولا نیازی به نسخه ندارد اما لازم است در مورد نحوه و مقدار مصرف آن از داروساز اطلاعاتی به دست آورد. این دارو هم عوارضی دارد؛ مثل گیجی، تهوع و معده درد. اما اگر سرفه شما طولانی شد یا به دارو جواب نداد بهتر است به پزشک مراجعه کنید و سرخود دارو مصرف نکنید.

داروهای خلط آور (اکسپکتورانت): این داروها با نازک کردن مخاط، گرفتگی قفسه سینه را رفع و سرفه کردن را راحت‌تر می‌کنند (مانند گایافنزین). البته در بعضی داروهای ضدسرفه مخلوطی از هر دو نوع داروی ضدسرفه وجود دارد.

** درمان گیاهی
در مکتب طب ایرانی، محور اصلی علائم و پیگیری روند درمان براساس نوع ترشحات مجاری تنفسی فوقانی تعریف می‌شود. منشأ اصلی این ترشحات مغز است و آن‌چه از مسیر بینی و چشم خارج می‌شود، «زکام» نام می‌گیرد و ترشحاتی که به حلق و مجاری تنفسی تحتانی ریخته می‌شود، «نزله» نام دارد.

نکته بسیار مهم و اساسی آن است که بر اساس این تفکر باید تدابیری به کار برد که در روزهای نخست سرماخوردگی که خلط رقیق است، آن را غلیظ نماییم و برعکس در روزهای نهایی یا هنگام بروز عوارضی چون سینوزیت چرکی و وجود اخلاط غلیظی که دفع آنها مشکل است، خلط را رقیق و آماده دفع کنیم.

از منظر این طب، با توجه به اینکه زکام و ترشحات بینی و چشم، یکی از راه‌های دفع مواد ناسالم از بدن افراد است، چنانچه کوتاه باشد و منجر به ایجاد عوارض دیگری در بدن نشود، نباید جلوی آن گرفته شود. البته در صورتی که فرد مبتلا به سرماخوردگی به علائمی هم چون تب و بدن درد شدید، چرک گلو و دیگر علائم عفونت باکتریال دچار شود، حتماً باید تحت درمان سریع پزشک قرار گیرد و به جز موارد ساده بیماری، از خود درمانی باید پرهیز کرد.

علائم بیماری در مراحل اولیه سرماخوردگی (نزله گرم) بیشتر شامل ترشحات رقیق و آبکی بینی و حلق، سوزش و خارش گلو و حلق، سرخی چشم ها، التهاب حلق و گرفتگی بینی و صدا است. چنانچه فرد مبتلا به سرماخوردگی از قوای جسمانی مناسبی برخوردار و آبریزش بینی و سرماخوردگی وی بدون علائم عفونت باکتریال باشد، بهتر است در طول مدت بیماری از سوپ و آش‌های ساده و گرم استفاده نماید و از مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک‌ها پرهیز کند. با این اوصاف، بهتر است غذای اصلی در سه روز نخست، تنها سوپ جو رقیق با حبوبات بسیار اندک و سبزیجات فراوان باشد و بهتر است معده سبک نگاه داشته شود. در این زمان خوردن غذاهای سنگین، منع شده است.
– آویشن دم کنید

آویشن سرشار از «فنول» است برای همین یک ضدعفونی کننده موثر می‌شود که با بیماری‌های مجاری تنفسی مقابله می‌کند. متخصصان معتقدند که این گیاه در درمان التهاب مجاری تنفسی بسیار موثر عمل می‌کند.
دو قاشق چای‌خوری آویشن را در یک فنجان آب جوش ریخته و اجازه دهید به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید و روزانه سه مرتبه از این دم کرده میل کنید.
– سیر را دریابید

سیر حاوی ماده ایی به نام «آلیسین» است که خواص ضدعفونی کنندگی و ضدباکتریایی است. نتایج یک پژوهش آمریکایی نشان می‌دهد افرادی که روزانه سیر مصرف می‌کنند کمتر سرما می‌خورند و زمانی که دچار سرماخوردگی می‌شوند علائم سرماخوردگی‌شان خیلی زود از بین می‌رود.

برای بهره‌مندی از خواص سیر توصیه می‌کنیم دو حبه سیر را له کنید و سپس آن‌را با شیر یا آب گوشت یا آب مرغ بجوشانید و داغ میل کنید.
– شربت پیاز

پیاز ضدعفونی کننده‌ی موثری است. پیاز پخته شده خلط آور است و به این ترتیب باعث تسکین گلو شده و ترشحات برونشیتی و علائم سرماخوردگی را از بین می‌برد.

۱۰۰ گرم پیاز را خرد کنید و در ۲۰ سی‌سی لیتر آب و به مدت ۲۰ دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و ۱ قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید. دوباره محلول را روی حرارت گذاشته و اجازه دهید مثل شربت غلیظ شود. روزانه ۲ تا ۶ قاشق چای‌خوری از این شربت میل کنید.

– با اسطوخودوس بخور کنید

بخور دادن در دوره‌ی سرماخوردگی باعث می‌شود که مجاری تنفسی باز شود. به خاطر اینکه گرما باعث انبساط رگ‌های خونی و افزایش سرعت جریان خون می‌شود و به این ترتیب سرعت عکس‌العمل سیستم ایمنی بدن را بالا می‌برد. توجه داشته باشید که خود بخار تأثیر مفیدی در درمان سرماخوردگی دارد. حمام، سونا و حتی دوش آب گرم باعث بهبود سرماخوردگی می‌شود.

یکی از بخورهای مفید بخور با اسطوخودوس است. برای این کار ۵ قطره روغن اسطوخودوس را به یک کاسه آب داغ اضافه کنید و به مدت ۱۵ دقیقه بخور دهید. اگر سرماخوردگی‌تان شدید بود این کار را روزی سه مرتبه تکرار کنید. در صورتی که سرماخوردگی‌تان خفیف بود یک مرتبه قبل از خواب بخور اسطوخودوس دهید. باید بدانید اسطوخودوس خواص ضدعفونی کننده و ضدالتهابی دارد که ترشحات بینی را بهبود می‌دهد.

– سینه‌تان را با اکالیپتوس ماساژ دهید

اکالیپتوس به طوری موثر با بیمارهای تنفسی مقابله می‌کند. به خاطر اینکه این گیاه ضدعفونی کننده و خلط آور است. خواص دارویی این گیاه مدیون ماده ایی به نام اوکالیپتول است. این ماده به طور مستقیم روی سلول‌های برونشیت تأثیر می‌گذارد.
ترکیبات اکالیپتوس ترشحات ریوی را روان کرده و دفع آن‌ها را آسان‌تر می‌سازند. این گیاه التهاب مجاری تنفسی را درمان می‌کند.زمانی که سرما می‌خورید ۱۵ تا ۲۰ قطره روغن اکالیپتوس را در ۲۵ میلی گرم روغن مایع گیاهی ریخته و سینه‌تان را با آن ماساژ دهید. هر روز ۳ مرتبه این کار را تکرار کنید.

– آب نمک

شستشو دادن بینی با سرم شستشو یا آب نمک معمولی باعث تمیز شدن مجاری بینی و از بین رفتن خلط می‌شود. زمانی که مجاری تنفسی شستشو داده نشود شرایطی به وجود می‌آید که میکروب‌ها در مجاری تنفسی بیشتر شوند.

برای شستشوی مجاری تنفسی‌تان یک لیتر آب را با یک قاشق چای‌خوری پُر نمک بجوشانید و بگذارید تا خنک شود. آب نمک را در مشتتان ریخته و وارد سوراخ‌های بینتان کرده سرتان را به عقب ببرید به طوری که آب نمک وارد مجاری بینی‌تان شود و مخاط را تمیز کند. هر روز این کار را چندین با تکرار کنید خواهید دید که به زودی علائم بیماری‌تان رفع خواهد شد.
– گل ختمی

از دیگر گیاهان موثر در درمان سرفه‌های خشک سرماخوردگی است و می‌توانید آن را به‌صورت دم‌‌کرده یا جوشانده استفاده کنید. فقط یادتان باشد که استفاده از این گیاه یا شکل دارویی آن در افراد دیابتی توصیه نمی‌شود.
– کتیرا و سرخارگل

برای تقویت و افزایش سیستم ایمنی بدن ، پرسیاوش برای درمان تب، دارچین برای درمان سوء‌هاضمه، گرفتگی عضلات و همچنین افزایش سطح انرژی و بهبود گردش خون هم مفید هستند. ترکیب دارچین و عسل هم عفونت‌ها را از بین می‌برند و هم از باکتری‌هایی که باعث ایجاد عفونت می‌شوند جلوگیری می‌کند.
– دم کرده پونه کوهی

پاییز و زمستان بسیار مناسب بوده، خاصیت ضد عفونی کنندگی داشته و برای سرماخوردگی نیز بسیار مفید است. این دمنوش را می توان با مقداری عسل مخلوط نموده و روزانه چند نوبت میل نمود.
– برای سرماخوردگی های ساده در فصل سرد، کدو حلوایی یک درمان مناسب است که می تواند به صورت بخار پز به همراه کمی پودر نبات و دارچین مصرف شود. کدو حلوایی منبع مناسب ویتامین E، C و بتاکاروتن است که همه آنها خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
– زنجبیل
زنجبیل تازه از جمله گیاهان دارویی است که تاثیر فوق العاده‌ای در پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی در فصول سرد دارد. این گیاه خاصیت ضد‌باکتری و ضد‌ویروسی داشته و یکی از بهترین محرک‌ها برای تقویت و افزایش توان سیستم ایمنی و دفاعی بدن محسوب می‌شود. این گیاه را می‌توان به عنوان مواد اولیه برای تهیه غذا در وعده‌های روزانه استفاده کرد و یا آن را به صورت دمنوش مصرف نمود.
– شیرین‌بیان
مصرف ریشه گیاه شیرین‌بیان یکی از داروهای مناسب برای درمان سرفه‌های ناشی از سرماخوردگی است. توصیه می‌شود مقدار اندکی از ریشه شیرین بیان با اندکی آب جوشانده، سپس آن را با کمی عسل مخلوط کرده و نوشید. (البته تعیین میزان مصرف شیرین‌بیان باید با نظر پزشک انجام شود، زیرا زیاده روی در مصرف گیاه شیرین‌بیان عوارضی جدی را به دنبال دارد)
** درمان سرفه

جهت کنترل سرفه‌های خشک، می توان یک قاشق غذاخوری به دانه را در یک لیوان آب خیساند تا حالت ژله‌ای پیدا کند و هر چند ساعت یکبار، یک قاشق غذاخوری از آن را میل کنید. دانه‌های به را در دهان نگهدارید و لعاب آن را قورت دهید.

بهتر است در فصول سرد و به خصوص در موارد شک به بیماری سرماخوردگی از مصرف نوشیدنی‌های سرد اجتناب کرد.

نوشیدن یک تا دو لیوان دم کرده دارچین در طول روز سیستم دفاعی بدن را نسبت به ابتلا به سرماخوردگی و زکام مقاوم و ایمن می‌کند. در ضمن در نزله سرد (سرماخوردگی طول کشیده با ترشحات غلیظ و لزج، که به سختی از مجاری تنفسی جدا می‌شود و می تواند بیشتر به رنگ سفید و کمتر به رنگ‌های زرد و سبز و تیره باشد) نیز از بهترین دمنوش‌ها است.

در این مرحله از بیماری، طب ایرانی پیش از هر چیز برای رقیق کردن و دفع اخلاط غلیظ بدن دست به کار می‌شود. بدین منظور، از بیمار خواسته می‌شود که سر خود را بپوشاند و حتی آن را با کمک حوله‌ای که گرم شده، گرم نگاه دارد. استفاده از بخور ترکیبی از گیاهان دارویی شوید، بابونه، بومادران و آویشن و مرزنجوش برای درمان نزله سرد بسیار مفید و مناسب است.

همچنین نوشیدن یک فنجان از جوشانده صاف شده از این ترکیب، هر چند ساعت یکبار، نیز به بیماران مبتلا به نزله سرد توصیه می‌شود. در کنار این موارد استفاده از غذاهای سبک از قبیل حریره سبوس گندم (تهیه شده از آب، سبوس گندم، نشاسته، کتیرا، روغن بادام و شکر و همچنین مصرف مغز بادام، روغن بادام شیرین و کره گاو) نیز توصیه می‌شود. همین طور نوشیدن جوشانده‌ای که از گیاهانی چون زوفا، ریشه شیرین‌بیان و انجیر تهیه شده باشد، برای نرم کردن سینه مبتلایان به نزله سرد که خلط های غلیظ دارند، مفید است.

داروهای سرماخوردگی کودکان:
مواد موثره داروهای سرماخوردگی کودکان، تقریبا مشابه داروهای سرماخوردگی بزرگسالان یعنی حاوی مواد ضددرد، ضدتب، آنتی‌هیستامین، ضداحتقان و ضدسرفه است اما با آن‌ها تفاوت‌هایی نیز دارند. مثلا در داروهای سرماخوردگی کودکان، عوامل ضداحتقان کمتر به کار رفته است (چون آثار جانبی مانند خواب آلودگی دارد) یا مثلا آسپیرین در آن‌ها وجود ندارد (چون می‌تواند باعث ایجاد مشکل هایی در کودکان شود).

یکی دیگر از تفاوت‌های داروی سرماخوردگی کودکان با بزرگسالان در مقدار مواد موثره آن است. داروهای بزرگسالان، حاوی مقادیر استاندارد از هر ماده است که براساس وزن یک فرد بالغ (حدود ۷۰ کیلوگرم) تعیین می‌شود اما تعیین اندازه دارو در کودکان سخت تر است و اغلب براساس سن و وزن کودک مشخص می‌شود.

تفاوت دیگر در شکل داروی کودکان است. از آنجا که بلعیدن قرص برای کودکان کار سختی است، معمولا داروهای کودکان به اشکالی ساخته می‌شوند که مصرف آنها راحت تر باشد. مثلا داروهای مایع و قرص‌های جویدنی از معمول‌ترین اشکال دارویی کودکان است. به علاوه طعم داروهای کودکان معمولا متفاوت است و از طعم‌های میوه‌ای در آن‌ها استفاده می‌شود.

رنگ داروهای کودکان نیز اغلب متفاوت است و از رنگ‌های شاد و جالب توجه کمک می‌گیرند. داروهای سرماخوردگی کودکان گاهی می تواند باعث بروز مشکل‌هایی در آن‌ها شود. معمولی ترین مشکل، مصرف بیش از حد و مسمومیت کودکان است. بنابراین داروهای کودکان را باید حتما با پیمانه مخصوص دارو اندازه‌گیری کرد تا مقدار آن حساب شده باشد.

مصرف داروهای سرماخوردگی بدون نسخه و دستور پزشک، برای کودکان زیر ۲ سال ممنوع است و هرگز نباید به کودکان کمتر از ۲ سال، سر خود دارو داده شود.
** خوراکی‌های مناسب سرماخوردگی
پرتقال، لیمو‌شیرین، لیمو‌ترش، گریپ فروت، انواع توت، فلفل دلمه‌ای، شلغم، توت فرنگی، سیب‌زمینی و سبزیجات برگ سبز از قبیل انواع کلم. دریافت زیاد و منظم ویتامین ث به کاهش بروز، شدت و طول مدت سرماخوردگی کمک می‌کند.
غلات سبوس‌دار و حبوبات، منابع غذایی خوب یکی از ویتامین‌های گروه ب به نام پانتوتنیک اسید هستند. کمبود پانتوتنیک اسید، سبب بروز عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.
دانه کنجد، تخمه کدو حلوایی و آفتاب‌گردان منابع غنی اسیدهای چرب امگا ۶ هستند. این اسید‌های چرب در مبارزه علیه عفونت‌های سرماخوردگی به سلول‌های دستگاه تنفسی کمک می‌کنند.

*** در چه صورت به آنتی‌بیوتیک نیازمند هستید
مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تنها در صورت وجود علائمی خاص هنگام سرماخوردگی مجاز است.
آنتی‌بیوتیک‌ها، داروی کشنده باکتری‌ها هستند که در ۹۰ درصد از عفونت‌های مجاری تنفسی از جمله آنفلوآنزا مؤثر بوده و عفونت‌های سینوسی را بهبود می‌بخشد.

از آن‌جا که آنتی‌بیوتیک‌ها بر ویروس‌ها بی‌اثرند، افتراق عامل بوجود آورنده بیماری توسط پزشک نقش مهمی در استفاده مؤثر از داروها و التیام بیماری‌ها دارد.

بنابراین لازم است یک‌سری علائم در فرد بیمار وجود داشته باشد تا وجود باکتری ثابت شده و نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک مشخص شود. علاوه بر نشانه‌هایی که پزشک متخصص در فرد بیمار پیدا می‌کند وجود پنج علامت برای مصرف آنتی‌بیوتیک ضروری شمرده شده است تا به این ترتیب از مصرف خودسرانه این قبیل داروها پیشگیری شود.
▪ تب: افزایش دمای بدن، لرز و احساس سرما از نشانه های ورود باکتری‌ها به بدن است. اگرچه این علائم به واسطه ورود ویروس‌ها نیز در بدن تظاهر پیدا می‌کنند ولی تداوم آنها نشانه‌ای از نیاز به آنتی‌بیوتیک است.
▪ طول مدت بیماری: از آن‌جا که عفونت‌های ویروسی به سینوس‌ها گسترش پیدا می کند و ممکن است با عفونت‌های باکتریایی همراه شود، چنانچه سرماخوردگی‌های ویروسی بیش از ۱۰ الی ۱۴ روز ادامه پیدا کند نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک مناسب با تجویز پزشک وجود دارد.
▪ ترشحات رنگی: اغلب ترشحات مجاری هوایی که توسط ویروس‌ها به وجود می‌آیند، آبکی و شفاف هستند اما چنانچه این ترشحات سبزرنگ شده باشند، عفونت باکتریایی تلقی می‌شوند، بنابراین نیاز به مراجعه به متخصص دارد.
▪ زخم گلو: اگرچه مخاط قرمزرنگ گلو و بلع دردناک در انواع سرماخوردگی‌ها وجود دارد اما لکه‌های سفیدرنگی که پزشک در حلق تشخیص می‌دهد نشان از عفونت‌های باکتریایی است.
▪ تست آزمایشگاهی: بررسی خلط سینه یا ترشحات بینی در آزمایشگاه، روش مناسبی برای نوع میکروب وارد شده به بدن است. از آنجا که کشت باکتری‌ها حداقل دو روز زمان نیاز داشته و پرهزینه‌تر است، این روش در رابطه با تشخیص عفونت سل، کاربرد بیشتری دارد.
و برای درمان این آمپول‌های حاوی آنتی‌بیوتیک قبل از تزریق حتما تست صورت گیرد تا شخص آلرژی به دارو نداشته باشد حتی به قرص
پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، ایمی پنم، آزترئونام، وانکومایسین، سیکلوسپورین، باسیتراسین، سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون

منابع
۱- Common cold
۲- Common Cold and Runny Nose
۳- سایت طب پارسی
۴- سایت تبیان

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی اوریگانوم

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, دارونامه

 

قرص اوریگانوم ( Origanum )
شکل دارو: بصورت قرص گیاهی ۵۰۰ میلی‌گرمی بدون روکش
موارد مصرف: ضدسرفه، خلط آور و ضدعفونی‌کننده دستگاه تنفسی، بروشیت
گیاهان مورد استفاده: شیرین‌بیان، مرزنجوش، پرسیاوشان، پونه
مکانیسم اثر: گلیسیرین موجود در ریشه شیرین‌بیان خلط آور و ضدالتهاب بوده و تیمول و کارواکرول موجود در مرزنجوش ضدعفونی کننده قوی می‌باشد. موسیلاژ و مواد فلاونوییدی (روتین و کورستین) موجود در پرسیاوشان ضدالتهاب و ضدآلرژی بوده مواد پکتینی و اسناس موجود در گیاه پونه خلط آور و ضدعفونی کننده می‌باشد.
مقدار مصرف: روزی ۳ مرتبه ۲-۳ عدد بعد از غذا
موارد منع مصرف در صورت ابتلا به زخم‌های معده و روده نباید استفاده شود در صورت بروز هر گونه واکنش آلرزیک به پزشک خود مراجعه کنید.
شرایط نگهداری کمتر از دمای ۳۰ درجه سانتی‌گراد
شیرین بیان:
شیرین بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گل‌های این گیاه به رنگ‌های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

مرزنجوش:
مرزنجوش و پونه کوهی اغلب به صورت مترادف استفاده می‌شوند، اما مرزنجوش معطر شیرین کمی متفاوت است. یونانیان آن را به نام “شادی کوه” می‌شناختند و آن در سراسر دریای مدیترانه برای رایحه، طعم و ارزش دارویی آن مورد احترام بود. مرزنجوش معمولا به عنوان ماده کمکی برای گوارش معروف است، اما آن به عنوان درمان ضدقارچ، ضدباکتری و ضدعفونی کننده موثر است.

پرسیاوشان:

پرسیاوشان (نام علمی: Adiantum capillus-veneris) نام یک گونه از سرده پرسیاوش است که در ایران می‌روید. این گونه جزو گیاهان دارویی به‌شمار می‌رود.[۱] گیاهی است پایا از رده سرخس‌ها با ساقه‌های باریک و برگ‌های ریز که در جاهای گرم و مرطوب می‌روید.

پرسیاوشان در شاهنامه: در شاهنامه‌ی فردوسی آمده است وقتی به دستور افراسیاب سر سیاوش را جدا نمودند ، تشت خون را بردند در محلی که قبلا تعیین شده بود سرنگون کردند و در همان لحظه خون با خاک مخلوط گشته، بجوشید و به شکل تپه‌ی کوچکی درآمد و در همان ساعت از آن گیاهی رویید که روی هر برگش سر بریده ای دیده میشد و آن گیاه به نام پرسیاوشان موسوم گشت
بهبود دهندهٔ عملکرد دستگاه گوارش، تنظیم کلسترول خون، تنظیم قندخون، ضددرد و التهاب، بهبود عملکرد کبد و سم‌زدا

پونه:
فودنه، پودنه، پونه، فودنج یا فود (نام علمی: Mentha pulegium) از گیاهان خانواده نعنائیان است. گیاهی است از سرده نعنا و تیره لب گلی‌ها و له شده برگ‌های آن عطر نعنا دارد. در زبان ترکی به آن یارپیز (yarpiz) گفته می‌شود. مصارف شناخته شده آن در آشپزی و شیرینی‌پزی و در طب سنتی به عنوان آرام‌بخش و مسکن و نیز در سقط جنین بکار می‌رود. اسانس آن در صنعت عطر‌سازی کاربرد دارد و دارای ماده سمی پولِگون∗ است.

فرهنگستان زبان فارسی این گیاه را «خالواش» و «نعنا خالواش» نامیده و در توصیف آن آورده‌است: گونه‌ای نعنا به شکل خوابیده یا خیزان با ساقه‌های متعدد و پوشیده از کرک‌های متراکم و گسترده؛ پهنک برگ‌ها تخم‌مرغی، به طول ۵ تا ۲۰ میلی‌متر و حاشیهٔ صاف یا کم‌وبیش دندانه‌دار است و گل‌آذین آن دارای چرخه‌های کروی و گل‌های غالباً بنفش و به‌ندرت سفید است که با فاصله از یکدیگر و پرشمار در محور برگ‌ها و در طول ساقه قرار گرفته‌اند.
پونه از خانواده نعناع است و ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است.
به علاوه در اعضای این گیاه مقداری تانن، مواد رزینی و قند نیز وجود دارد و حاوی مقدار زیادی ویتامین است.
گیاه پونه در فصل گرما می‌روید، اما سایه روشن را بهتر می‌تواند تحمل کند.
این گیاه در خاک‌های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می‌کند.
با گیاه پونه می‌توان یک دم کردهٔ گیاهی فوق‌العاده تهیه نمود. برای تهیهٔ یک فنجان دم کردهٔ این گیاه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونهٔ تازه یا یک قاشق چای خوری برگ پونه خشک شده را در چای صاف کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید. اجازه دهید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد و رنگ چای در بیاید. اگر دوست داشتید می‌توانید آن را کمی شیرین کنید.

دم کرده پونه
برگ‌ها و گل‌های پونه و همچنین ساقه‌های آن می‌توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها باشند. این گیاه همچنین بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز می‌باشد.
از دم کردهٔ این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی خوابی استفاده می‌شود.
پونه را به عنوان تحریک‌کننده تولید صفرا نیز می‌شناسند.
تزریق عصارهٔ پونه به موش‌های آزمایشگاهی نشان داد که این گیاه دارای خواص آرام بخشی خوبی است.
عصارهٔ پونه دارای خاصیت تسکین دهندهٔ درد نیز می‌باشد.
در محیط آزمایشگاه دیده شد که عصارهٔ پونه در مقابل ویروس تب خال، ویروس آنفلوآنزا، بیماری نیوکاسل و ویروس‌های مختلف دیگر فعال است.

مواد موثره: آسپاراژین، کومارین، موسیلاژ، تیمول، متتول، کارواکرول، بیزابولن و لینالول

منابع:

۱- بروشور محصول

۲- دانشنامه‌آزاد

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( درمان عفونت قارچی واژن با لاکتوفم )

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, بارداری و زایمان, بهداشت بانوان , دارونامه, سوال و پاسخ

 

خیلی از خانم‌ها از ابتلا به عفونت قارچی واژن شاکی هستند و برای بعضی‌ها این بیماری مزمن شده و بعد از درمان دوباره مبتلا می‌شوند.
عفونت قارچی مهبل ( واژن ) یا کاندیدیازیس، واژنیت ( Vaginal yeast infection ) نوعی بیماری شایع در زنان است. که تمام زنان در طول زندگی خود دست کم چند بار آن را تجربه می‌کنند.

این عفونت در سنین باروری یعنی از سن بلوغ تا یائسگی شایع‌تر است؛ در حالی که پوشش سطحی سیستم تناسلی کودکان خردسال و خانم‌های یائسه به‌صورتی است که میکروب‌ها نمی‌توانند درآن بخوبی رشد کنند. دو نوع میکروب همواره به‌طور طبیعی در واژن زنان وجود دارد: میکروب‌های دفاعی و میکروب‌های بیماری‌زا. میکروب‌های دفاعی (غیر بیماری‌زا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا دفاع می‌کنند و میکروب‌های بیماری‌زا‌ که در حالت عادی در بدن زندگی می‌کنند، در صورتی که میکروب‌های دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروب‌های دفاعی، ایجاد بیماری می‌کنند.

_ انواع عفونت واژن
سه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی.

عفونت‌های قارچی واژن:
در واژن زنان قارچ به مقدار کم به‌طور طبیعی زندگی می‌کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچ‌ها می‌شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچ‌ها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می‌شوند.
رشد بیش از اندازهٔ قارچ‌ها در ناحیهٔ واژن که منجر به آزار شخص مبتلا می‌گردد. مهم‌ترین نشانه‌های این عفونت عبارتند از سوزش در هنگام ادرار، خروج ترشحات سفید و حجیم از ناحیهٔ واژن که معمولاً بوی بد ندارد، داشتن درد در هنگام رابطهٔ جنسی و قرمزی ناحیهٔ واژن و اطراف آن. این نشانه‌ها درست پیش از آغاز عادت ماهانه بیشتر هم می‌شود.

لاکتوفم Lactofem یک محصول پروبیوتیکی برای خانم‌هاست که هم به صورت خوراکی و هم واژینال مصرف می‌شود.
فاقد گلوتن است.
لاکتوفم حاوی مقادیر بالایی از باکتری‌های سودمند دستگاه ادراری-تناسلی است که می‌تواند بسیاری از مشکلات خانم‌ها را برطرف کند.

فلور میکروبی واژن

در دستگاه تناسلی خانم‌ها میکروارگانیسم‌های مفید بسیاری زندگی می‌کنند (۵۰ نوع).
این باکتری‌ها باعث تقویت سیستم ایمنی در واژن می‌شوند. بسیاری از مسائل باعث از بین رفتن این باکتری‌های مفید و رشد باکتری‌های بیماری‌زا می‌شوند.
مثل استفاده مکرر از استخر، پوشیدن شلوارهای تنگ و لباس زیرهای نایلونی، مقاربت جنسی، دوران یائسگی، مصرف داروهای هورمونی و حتی مصرف همین آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت قارچی واژن تجویز می‌شوند.
در این شرایط پروبیوتیک‌ها به کمک شما می‌آیند!

آن‌چه در مورد پروبیوتیک‌ها باید بدانید

حتما در مورد ماست‌های پروبیوتیک شنیده‌اید!
پروبیوتیک به معنای حیات بخش است. در واقع پروبیوتیک‌ها می‌توانند شرایط زندگی را برای میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا نامطلوب کرده و آن‌ها را از بین ببرند و همینطور باعث رشد میکروارگانیسم‌های مفید شوند.
پروبیوتیک‌های حاوی لاکتوباسیلوس با ایجاد محیط اسیدی می‌توانند میکروارگانیسم‌های بیماری‌زای دستگاه ادراری_تناسلی را از بین ببرند.
همچنین پروبیوتیک‌ها می‌توانند تأثیرات مثبتی روی سیستم ایمنی بدن گذاشته و باعث کاهش التهاب واژن شوند.
وقتی پروبیوتیک‌ها به صورت خوراکی مصرف می‌شوند می‌توانند از طریق دیواره مقعد از ناحیه روده به منطقه واژن مهاجرت کنند.

اثرات پروبیوتیک‌ها

– پیشگیری و کمک به درمان عفونت‌های واژینال (باکتریایی و قارچی) در بانوان
– کاهش مقاومت به انسولین، کاهش میزان ابتلا به دیابت نوع دوم و دیابت بارداری
– برطرف کردن انواع اسهال (ویروسی، مسافرتی، ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، مزمن) و یبوست
– تقویت سیستم‌ایمنی در برابر باکتری‌های بیماری‌زا و تک یاخته‌ها
– کاهش احتمال عود عفونت و کاهش دوره نقاهت بیماری‌های عفونی
– بهبود علائم آلرژی‌های تنفسی، پوستی و غذایی مخصوصا در کودکان
– بهبود علائم سندروم روده تحریک‌پذیر (IBS)
– کاهش علائم بیماری‌های التهابی روده (کولیت و کرون)
– کاهش میزان کلونیزاسیون هلیکوباکترپیلوری و کاهش زخم‌های گوارشی
– کمک به هضم و جذب مواد غذایی و املاح ضروری مانند آهن، کلسیم، منیزیم و …
– کاهش جذب کلسترول
– کاهش فشارخون
– تولید ویتامین های گروه A و B

لاکتوفم چه کار می‌کند؟

به درمان عفونت قارچی و باکتریایی واژن کمک می‌کند و اثر آنتی‌بیوتیک‌ها و ضدقارچ‌ها را افزایش می‌دهد.
فلور طبیعی واژن را متعادل می‌کند و از عود کردن عفونت جلوگیری می‌کند.
ترشحات طبیعی واژن را افزایش می‌دهد (مناسب برای کسانی که مقاربت دردناک دارند و همچنین دوران یائسگی)
از ابتلا به دیابت بارداری جلوگیری می‌کند ابتلا به آلرژی در نوزادان را کاهش می‌دهد.

لاکتوفم را چگونه مصرف کنیم؟

روزی ۱ تا ۲ عدد کپسول را به مدت ۲ ماه مصرف کنید. البته مصرف مداوم پروبیوتیک‌ها برای خانم‌ها توصیه می‌شود
زیرا برای سلامت گوارشی و ادراری – تناسلی خانم‌ها بسیار مفید است.
بهتر است کپسول لاکتوفم را پس از غذا مصرف کنید.

عوارض لاکتوفم و منع مصرف

این محصول هیچ‌گونه عوارضی ندارد و فقط ممکن است در بعضی افراد باعث ایجاد نفخ شود که با ادامه مصرف بهبود می‌یابد.
اگر دچار خارش، راش پوستی، سرگیجه، سرفه و سایر مشکلات تنفسی شُدید به پزشک مراجعه کنید.
در دوران بارداری و شیردهی با خیال راحت می‌توانید لاکتوفم را مصرف کنید.
در مواردی مانند نقص ایمنی، قبل از جراحی‌های شکمی، سندروم روده کوتاه و ریسک ایسکمی مزانتر باید در مصرف پروبیوتیک‌ها بیشتر احتیاط کنید.

لاکتوفم را از کجا تهیه کنیم؟

لاکتوفم را به راحتی می‌توانید بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه کنید. هر بسته از این محصول شامل ۳۰ عدد کپسول خوراکی است.

منبع: worldi.ir

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سارکوئیدوز چشم؛ علل و روش‌های تشخیص و درمان

سارکوئیدوز چشم ( Sarcoidosis Eyes ) نوعی عفونت است که با تشکیل گره‌های عجیب و غریب یا توده‌های بافتی ملتهب، که در اندام‌های بدن به عنوان گرانولوم شناخته می‌شوند، مشخص می‌شود.

این بیماری اعضای مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به خصوص غدد لنفاوی، کبد و ریه‌ها. به غیر از سارکوئیدوز چشم که روی چشم‌ها تاثیر می‌گذارد، این بیماری می‌تواند عملکرد مغز، طحال، قلب، اعصاب، غدد اشک‌آور، سینوس‌ها، غدد بزاقی، مفاصل و استخوان‌ها را مختل کند. تشکیل گرانولوم‌ها در هر عضوی از بدن، ساختار و احتمالا عملکرد آن را تغییر می‌دهد.

علائم سارکوئیدوز چشم

آمارها نشان داده‌اند که بین ۲۵ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا به سارکوئیدوز دارای علائمی هستند که بر روی چشم ها اثر می‌گذارند.

چنین علائمی از سارکوئیدوز شامل موارد زیر هستند:

خارش
سوزش
خشکی چشم‌ها
آبریزش از چشم‌ها
قرمزی
تاری دید
حساسیت چشم به نور خورشید

چنین افرادی دارای برجستگی زرد رنگی در چشم نیز هستند. در موارد شدید، سارکوئیدوز می‌تواند منجر به التهاب uvea (غشاء موجود در چشم است که غنی از رگ‌های خونی می‌اشد) شود. این التهاب به نام یووئیت شناخته می‌شود.

این وضعیت سبب می‌شود که گلبول‌های سفید خون به سمت جلو چشم حرکت کنند و چشم چسبناک شود. این چسبندگی باعث می‌شود ساختارهای چشم به هم بچسبند. در برخی موارد این بیماری می‌تواند منجر به افزایش فشار داخل چشم شود.

علائم یووئیت عبارتند از:

قرمزی
درد
حساسیت به نور

اگر یووئیت درمان نشود، می‌تواند به نابینایی منجر شود. اگر سارکوئیدوز چشم دارید، توصیه می‌شود به‌طور منظم و هر ساله پس از تشخیص، معاینه دقیقی از چشم انجام دهید.

علائم دیگر سارکوئیدوز

علائم عمومی: در مراحل اولیه عفونت، بسیاری از بیماران نشانه‌های زیر را دارند:

خستگی
تب
کاهش وزن
تورم غدد لنفاوی

علائم ریوی: تقریبا تمام بیماران در برخی موارد از مشکلات ریوی و نشانه‌های زیر رنج می‌برند:

سرفه خفیف
تنگی نفس
درد قفسه سینه
خس خس سینه

علائم پوستی: حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به سارکوئیدوز باید منتظر مشکلات پوستی از جمله موارد زیر باشند:

خارش
بنفش یا قرمز شدن اطراف مچ پا و ساق پا
ضعیف شدن پوست گونه‌ها، گوش‌ها و بینی
رشد غده زیر پوست، به خصوص در نزدیکی خالکوبی و زخم‌ها
تیره شدن یا روشن شدن رنگ پوست در مناطق خاص

توجه: اگرچه ممکن است این بیماری جدی نباشد، اما به مرور زمان می‌تواند اثرات مخربی بر روی اندام‌های آسیب دیده داشته باشد. به همین دلیل، اگر علائم سارکوئیدوز را دارید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

چه عواملی باعث سارکوئیدوز چشم می‌شوند؟

دلیل سارکوئیدوز چشم هنوز مشخص نشده است. با این حال، برخی از افراد، عامل ژنتیکی برای ایجاد این عفونت دارند.

این عفونت ممکن است توسط عوامل مختلفی، از جمله موارد زیر ایجاد شود:

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
قرار گرفتن در معرض ویروس‌های خاص و باکتری‌ها

در حال حاضر محققان مختلف در حال تلاش برای یافتن ژن‌هایی هستند که افراد را به این بیماری مبتلا می‌کنند. در شرایط عادی، سیستم ایمنی بدن به عوامل بیماری‌زا و میکروارگانیسم‌ها حمله می‌کند. اما در مورد سارکوئیدوز، برخی از سلول‌های ایمنی بدن در اندام‌های خاصی جمع می شوند و گرانولوم را تشکیل می‌دهند. ساخت این گرانولوم‌ها در چنین اندام‌هایی می تواند به مرور زمان کارکرد آن‌ها را مختل کند.

اگر چه هر کسی می‌تواند این عفونت را تجربه کند، اما عوامل خاصی وجود دارد که افراد را بیشتر در معرض عفونت قرار می‌دهد. بعضی از عوامل مستعد‌کننده عبارتند از:

جنسیت و سن: اساسا زنان بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. سارکوئیدوز عمدتا در افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله رخ می‌دهد.
نژاد: در مقایسه با آمریکایی‌های سفید پوست، آفریقایی-آمریکایی‌ها بیشتر از سارکوئیدوز رنج می‌برند. این بیماری در آمریکا بیشتر در آفریقا-آمریکایی‌ها اتفاق می‌افتد.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا شده باشد، سایر اعضا نیز در معرض خطر هستند.

روش‌های تشخیص سارکوئیدوز

تشخیص این بیماری ممکن است کمی دشوار باشد، چرا که علائم آن مشابه سرطان و آرتریت است. به همین دلیل، دکتر برای تشخیص سارکوئیدوز چندین آزمایش انجام خواهد داد.

در ابتدا، پزشک معاینه فیزیکی را برای بررسی موارد زیر انجام می‌دهد:

بثورات پوستی
تورم غدد لنفاوی
بزرگ شدن طحال و کبد

اگر نتایج حاصل از این بررسی فیزیکی مثبت باشد، پزشک تست‌های تشخیصی گسترده‌ای را انجام می‌دهد، بعضی از این آزمایشات در زیر ذکر شده‌اند.

اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی وجود گرانولوم‌ها
سی تی اسکن از قفسه سینه (تصویربرداری مقطعی از قفسه سینه)
بیوپسی (نمونه‌برداری از بافت برای تجزیه و تحلیل بیشتر)
آزمایش عملکرد ریه برای تعیین اینکه آیا ریه‌ها به درستی کار می‌کنند

علاوه بر این، پزشک می‌تواند آزمایش خون را برای بررسی عملکرد کبد و کلیه تجویز کند.

درمان سارکوئیدوز

در حالی که هیچ درمان ویژه‌ای برای سارکوئیدوز وجود ندارد، اما روش‌هایی طراحی شده‌اند که برای به حداقل رساندن علائم این بیماری و بازگرداندن عملکرد مناسب به ارگان‌های معیوب استفاده می‌شوند. به این ترتیب، موارد خفیف این بیماری نیازی به درمان ندارد.

درمان سرکوئیدوز چشم

درمان سارکوئیدوز چشم بر اساس شدت عفونت متفاوت است. به عنوان مثال، cycloplegics و استروئیدهای موضعی ممکن است برای درمان موارد خفیف یووئیت قدامی استفاده شوند. اگر یووئیت به درمان با استروئید موضعی پاسخ ندهد، استروئیدهای سیستمیک ممکن است تجویز شوند. استروئیدهای سیستمیک ممکن است برای بیمارانی که عصب بینایی‌شان درگیر است یا به یووئیت خلفی مبتلا هستند، تجویز شوند.

اگر بیمار به استروئیدها مقاوم باشد، ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی تجویز شود. اگر تورم همچنان ادامه یابد، ممکن است لازم باشد از سایر روش‌های درمان مانند شیمی‌درمانی استفاده شود. در موارد مختلف، روش cryoablative و ترابوکالکتومی برای درمان گلوکوم ثانویه‌ای که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان‌های عمومی برای سارکوئیدوز

درمان این بیماری ممکن است به دو دسته تقسیم شود:

روش‌های درمانی برای حفظ سلامت بدن بیمار

انجام معاینات منظم
مصرف رژیم غذایی متعادل که شامل سبزیجات و میوه‌ها است
خواب کافی به مدت ۶ تا ۸ ساعت
اجتناب از سیگار کشیدن
مصرف مایعات کافی در طول روز

درمان دارویی

درمانهای دارویی عمدتا برای کاهش التهاب و از بین بردن علائم استفاده می‌شوند.

بعضی از داروهایی که معمولا برای سارکوئیدوز استفاده می‌شوند عبارتند از:

کورتیکواستروئیدها: این داروها اولین درمانی هستند که برای بیماران مبتلا به سارکوئیدوز استفاده می‌شوند. آن‌ها داروهای ضدالتهابی قوی هستند که ممکن است به صورت مستقیم در ناحیه آسیب‌دیده به کار گرفته شوند. این داروها در صورتی که ریه‌ها تحت تاثیر قرار گرفته باشند، به شکل اسپری و اگر ضایعات پوستی وجود داشته باشد به شکل کرم استفاده می‌شوند.
داروهای ضد رد پیوند: این داروها برای کاهش التهاب همراه با این بیماری استفاده می‌شوند. آن‌ها با سرکوب سیستم ایمنی بدن، باعث می‌شوند التهاب کاهش پیدا کنند.
داروهای ضدمالاریا: این داروها هنگامی که سیستم عصبی تحت تاثیر قرار گرفته یا سطح کلسیم خون و پوست افزایش پیدا کرده است، کاربرد دارند.
مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha): این دارو برای کاهش التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید تجویز می‌شود. همچنین ممکن است برای درمان سارکوئیدوزی که به سایر داروها مقاوم است نیز استفاده شوند.

منبع: Sarcoidosis Eyes


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

ورزش‌های مفید و مضر برای افراد مبتلا به آسم

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , ورزش درمانی

 

آسم (برگرفته شده از واژه یونانی ἅσθμα به معنی «آسما» یا «نفس نفس زدن») یک بیماری التهابی رایج مزمن مجاری هوایی است که ویژگی‌های آن عبارتند از علائم متغیر و عودکننده، انسداد برگشت پذیر جریان هوا و اسپاسم برونش. نشانه‌های رایج آن عبارتند از خس خس، سرفه و تنگی‌نفس که به سه‌گانه‌ی آسم معروف است.
تصور بر این است که آسم از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی ایجاد می‌شود.
تشخیص آن معمولاً بر اساس الگوی علائم، پاسخ به درمان در طول زمان و اسپیرومتری صورت می‌گیرد.
این بیماری از نظر بالینی با توجه به دفعات علائم، حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1) و بیشینه میزان جریان بازدمی طبقه‌بندی می‌شود.آسم را همچنین می‌توان بر اساس آتوپیک (بیرونی) یا غیرآتوپیک (درونی) بودن عامل آن طبقه‌بندی کرد.
بیماران آسم که از بیماری رنج می‌برید، به حرف و حدیث‌های رایج در خصوص مضر بودن ورزش برای آسم اهمیتی ندهید، چون برعکس آن‌چه تصور می‌شود ورزش مناسب برای سلامتی شما بسیار مفید است. اکثر متخصصان، ورزش را برای افراد مبتلا به آسم مفید می‌دانند، اما حواس‌تان باشد که هر ورزشی برای شما مناسب نیست. در نتیجه بهتر است از ورزش‌های مناسب با شرایط بدنی‌تان مطلع شوید. در این مطلب با ورزش‌های مفید و مضر برای افراد مبتلا به آسم بیشتر آشنا می‌شوید.

_ چرا بیماران آسمی باید ورزش کنند؟
ورزش برای افراد مبتلا به آسم مفید است، به خاطر این‌که اثرات مضر انقباض برونش‌ها را کاهش می‌دهد و حملات آسم کمتر می‌شوند. ورزش، احساس تنگی‌نفس و خفگی را کاهش می‌دهد و به بهبود شرایط جسمانی فرد کمک می‌کند. علاوه بر این تحرک بدنی، تحمل ورزش و حرکات جسمانی را بالا می‌برد. شما با ورزش کردن، اعتماد به نفس خود را افزایش داده و به زندگی عادی نزدیک می‌شوید.

_ ورزش‌های مناسب برای افراد مبتلا به آسم
بدون شک شما حق انتخاب دارید و می‌توانید در بین ورزش‌های موجود یکی را انتخاب کنید. اما باید توجه داشته باشید که ورزش انتخابی باید با شرایط بدنی و سلامتی‌تان منطبق باشد. در نتیجه توصیه می‌کنیم قبل از انجام هر ورزشی، با پزشک خود مشورت کنید. بهترین ورزش‌ها برای افراد مبتلا به آسم ورزش‌هایی هستند که استقامت و تحمل شما را بالا می‌برند و باعث بهبود وضعیت تنفس‌تان می‌شوند.

پیاده‌روی ورزشی مفید برای بیماران آسمی
یکی دیگر از ورزش‌های مناسب، ارزان و قابل استفاده برای افراد مبتلا به آسم چه در داخل منزل و چه در محیط بیرون پیاده‌روی است. البته باید حواس‌تان باشد که از محدوده خود خارج نشوید و خودتان را به زحمت نیاندازید. پیاده‌روی آرام و حتی دوی نرم به بهبود ضربان قلب کمک کرده و قدرت تنفس‌تان را بالا می‌برد. با انجام این ورزش‌ها شما قادر خواهید بود که قفسه‌ی سینه‌تان را باز و پر از هوا کرده و تنفس‌تان را بهتر کنترل کنید.

شنا برای افراد مبتلا به آسم مفید است
یکی از ورزش‌های مناسب و سبک برای افزایش قدرت تنفسی بیماران آسمی، شنا است. در این ورزش یادگیری نفس‌گیری از اهمیت بالایی برخوردار است. زمانی که شنا می‌کنید، از تمام عضلات بدن‌تان و بویژه قفسه‌ی سینه استفاده می‌شود که برای شما مفید خواهد بود. البته همان‌طور که گفتیم بهتر است با پزشک خود در این زمینه مشورتی داشته باشید.

دوچرخه‌سواری و بیماری آسم
دوچرخه‌سواری برای بیماران مبتلا به آسم مفید است. می‌توانید از دوچرخه ثابت داخل منزل استفاده کنید و یا این‌که دوچرخه‌تان را بردارید و به دل طبیعت بزنید. البته حواس‌تان باشد که خودتان را خسته نکنید. پیمودن مسیرهای سربالایی برای شما توصیه نمی‌شود. بهتر است با مسیرهای کوتاه شروع کنید و کم کم پیش بروید. با انجام این ورزش نشاط بخش، شما با تقویت عضلات و بهبود شرایط بدنی‌تان، قدرت تنفس‌تان را نیز ارتقا خواهید داد.

یوگا باعث می‌شود بهتر نفس بکشید
یوگا ورزشی مفید برای بیماران مبتلا به آسم است. یوگا باعث می‌شود که آرامش بیشتری کسب کنید و استرس‌های‌تان کنترل شود. با انجام یوگا، عضلات به کار گرفته شده تقویت می‌شود و به شما کمک می‌کند تا بهتر نفس بکشید. در واقع ورزش یوگا باعث می‌شود که شما بهتر بدن خود را بشناسید و بهتر از آن استفاده کنید. با انجام این ورزش، شیوه نفس کشیدن‌تان بهبود پیدا خواهد کرد و انعطاف‌پذیری و شرایط جسمانی‌تان افزایش خواهد یافت.

*** ورزش‌های مفید دیگر برای بیماران آسمی
علاوه بر ورزش‌های اشاره شده در بالا، شما قادر به انجام ورزش‌های دیگر از جمله تنیس، قایقرانی، ژیمناستیک وغیره (البته با نظر و اجازه پزشک‌تان) هستید.

*** ورزش‌های نامناسب برای بیماران آسمی
از ورزش کردن در مکان‌هایی که احتمال بروز آلرژی را بالا می‌برند و همچنین از ورزش‌های خشن بپرهیزید. به همین دلیل ورزش‌هایی مانند اسب‌سواری، راگبی، بسکتبال، فوتبال و غیره برای شما توصیه نمی‌شود.
تنها ورزشی که برای افراد مبتلا به آسم مطلقا ممنوع است، غواصی در زیر آب است، به خاطر این‌که کپسول‌های اکسیژن حاوی ترکیبات آلرژی‌زایی هستند. علاوه بر این اگر دچار حمله آسم شوید، در زیر آب امکان مصرف داروهای‌تان نخواهد بود و آمدن به سطح آب مشکل است. در نتیجه این ورزش برای شما خطرات زیادی به همراه دارد و باید از آن بپرهیزید.

*** چند توصیه ورزشی به افراد مبتلا به آسم

√ در شرایط آلودگی هوا ورزش نکنید.

√ هر ورزشی را به تدریج آغاز کنید.
√ قبل، حین و بعد از ورزش آب بنوشید.
√ قبل از ورزش، بدن‌تان را گرم کنید.
√ از طریق بینی نفس بکشید.

√ در محیط‌هایی که گرد و غبار دارند و باعث ایجاد آلرژی می‌شوند، ورزش نکنید.
√ ورزش‌تان را مناسب با شرایط بدنی‌تان انتخاب کنید.

√ حواس‌تان به شرایط آب و هوایی از قبیل رطوبت، مه، سرما، ارتفاع و غیره باشد.

√ حتما داروهای‌تان را در دسترس قرار دهید تا موقع حملات احتمالی آسم مصرف کنید.
√ اگر می‌خواهید دویدن را شروع کنید، در جلسه‌ی اول فقط ۵ دقیقه دوی آهسته داشته باشید. در جلسات بعدی می‌توانید ده دقیقه بدوید و زمانی که احساس کردید آمادگی بدن‌تان بالا رفته است، این مدت را افزایش دهید. هیچ‌گاه به خودتان فشار نیاورید.
√ از طریق بینی نفس عمیق بکشید و بازدم را از راه دهان (در دو نوبت) انجام دهید.
√ تنفس‌تان را با حرکات‌تان تنظیم کنید.
√ اگر به تازگی دچار حمله‌ی آسم شده‌اید، از ورزش کردن بپرهیزید.

منبع : tebyan.net

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

خواب زیاد نشانه چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

دلیل خواب‌آلوده بودن و خستگی، کمبود خواب یا کار زیاد نیست. دلایل بسیاری وجود دارد که می‌تواند سبب شود شما همیشه احساس خستگی کنید.

مطالعات نشان می‌دهند افرادی که بیش از حد می‌خوابند یعنی بیش از ۹ ساعت خواب شبانه دارند نسبت به سایر افراد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌هایی نظیر دیابت و عارضه چاقی قرار دارند. خواب فرآیندی است که طی آن بدن به آرامش نسبی دست پیدا کرده، سوخت و ساز بدن افزایش یافته و روند جوان‌سازی سیستم‌های بدن از قبیل سیستم ایمنی، اسکلتی، ماهیچه‌ای و عصبی شدت می‌گیرد. مقدار خواب هر شخص در سنین مختلف، متفاوت بوده و ساعت بیولوژیکی بدن با بالا رفتن سن دچار تغییر و تحول می‌شود.

اما گاه زمان خوابیدن در فرد تا حدی افزایش می‌یابد که طول روز و شب به خوابیدن اختصاص می‌یابد و شخص عملاً قادر به انجام کار مفیدی نیست.

در افراد میان‌سال متوسط زمان خوابیدن حدود ۷ ساعت خواب شبانه است. به‌طور کلی، نوزادان تازه متولد شده تا ۲ ماهه بین ۱۲ تا ۱۸ ساعت از روز، نوزادان ۲ تا ۱۱ ماه بین ۱۴ تا ۱۵ ساعت، نوپاهای یک تا ۳ سال ۱۲ تا ۱۴ ساعت، کودکان ۳ تا ۵ سال ۱۱ تا ۱۳ ساعت، کودکان ۵ تا ۱۰ سال بین ۱۰ تا ۱۱ ساعت، نوجوانان ۱۰ تا ۱۸ سال ۸ تا ۹ ساعت و بزرگسالان بالای ۱۸ سال نیز بین ۷ تا ۹ ساعت خواب نیاز دارند.

زمانی که بدن به پایین‌ترین دمای خود در ۶ ساعت خواب نزدیک شده و نیز مقدار «ملاتونین» ترشح شده به حداکثر خود بعد از ۴ ساعت خوابیدن برسد، بهترین کیفیت خواب صورت گرفته است. در واقع، کیفیت خواب به الگوهای رفتاری بستگی دارد. ساعات بیداری طبق نیاز بدن بوده و در نهایت فعالیت‌های روزانه و مصرف مواد غذایی به سلامتی کمک می‌کند تا ساعت درونی بدن منظم شود. خواب‌آلودگی که معمولاً در میانه روز و بعد از صرف غذا به سراغ افراد می‌آید، جریان ثابتی نیست. برخی فعالیت‌های سبک جسمانی می‌تواند این خواب‌آلودگی‌ها را از بین برده و مانع از ایجاد اختلال در خواب شبانه شود. چرت روزانه نباید بیشتر از ۲۰ دقیقه زمان برده و تنها برای جبران کمبود خواب شب است.

_ نشانه‌ها و علایم زیاد خوابیدن:

– به خواب فرو رفتن چند بار در طی روز

– این افراد برای مقابله با حس خواب‌آلودگی نیاز به چرت‌هایی در طول روز پیدا می‌کنند، اما بعد از برخاستن از چرت‌ها، سرحال نمی‌شوند.

– علیرغم این‌که بیش از ۹ ساعت می‌خوابند، باز هم احساس خستگی می‌کنند.

– در برخاستن از خواب مشکل دارند.

– احساس گیجی یا پرخاشگری در زمانی که برای برخاستن از خواب تلاش می‌کنند

_ دلایل خستگی و خواب‌آلودگی:

عفونت‌‌ها:

گرچه عفونت‌‌ها علایم ظاهری بسیاری دارند اما گاهی ممکن است عفونتی در بدن شما در حال گسترش باشد بدون آن که شما متوجه آن باشید یا پزشک تشخیص داده باشد. مثلا در بیماری مربوط به سیستم ایمنی، عفونت ممکن است خود را به شکل خستگی شدید بروز دهد.

بیماری‌ها :

مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهد، افرادی که ساعات زیادی در طول روز می‌خوابند، ممکن است مبتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی و دیابت بوده یا خطر مرگ در آنها به مراتب بیشتر شود.

بررسی‌ها نشان می‌دهد افسردگی و شرایط نامساعد اجتماعی- اقتصادی ارتباط تنگاتنگی با خوابیدن بیش از حد دارد و اثرات منفی را بر سلامت جسم و روح می‌گذارد. به عنوان مثال، افرادی که از شرایط مالی خوبی برخوردار نیستند، دسترسی کمتری به مراکز درمانی داشته و همین امر، آنها را در معرض ابتلا به انواع بیماری‌ها از قبیل مشکلات قلبی قرار داده که در نهایت خواب زیاد را به همراه دارد.

یکی از دلایل عمده پرخوابی را می‌توان در وارد نشدن به مرحله خواب عمیق دانست، زیرا چنین افرادی خواب آرامی ندارند. این قبیل افراد ممکن است ساعات زیادی از شبانه روز را خواب باشند ولی این مسأله باعث می‌شود تا پس از بیدار شدن همچنان احساس خستگی و کسالت کنند. «آپنه» یا وقفه‌های ایجاد شده در خواب یکی از دلایل احساس خستگی در طول روز است.

وقفه‌های تنفسی در خواب نوعی اختلال تنفسی است که فرد هنگام خواب دچار قطع یا افت تنفس شده به طوری که برای چند لحظه، تنفس قطع می‌شود. چنین افرادی معمولاً شب‌ها خواب راحت و عمیقی نداشته و در طول روز کسل هستند.

آلرژی‌ها:

جالب است بدانید هیستامین و دیگر ترکیب‌های شیمیایی که بدن برای مقابله با آلرژی ترشح می‌کند، خواب‌آور هستند.از سوی دیگر سرفه، عطسه‌ی ناشی از بوییدن یک گل یا التهاب دستگاه تنفسی به دلیل ورود هاگ‌ها به درون بینی سبب بی‌خوابی می‌شود.

کم‌خونی:

اصلی‌ترین کار گلبول‌‌های قرمز رساندن اکسیژن از ریه‌‌ها به دیگر ارگان‌ها است. وقتی فردی دچار کمبود گلبول قرمز می‌شود یا اختلالی در عملکرد گلبول‌‌ها پیش می‌آید فرد دچار کم‌خونی شده و در ضمن به قدری احساس خستگی می‌کند که از انجام کارهای معمول روزمره برنمی‌آید.

به‌‌هم ریختگی هومورنی:

در زنان، کاهش هورمون استروژن در اغلب موارد می‌تواند سبب کاهش وزن و خستگی، اشتیاق شود.

خواب پریشی :

خواب پریشی یا رفتارهای غیرطبیعی در زمان خواب شامل راه رفتن حین خواب، حرف زدن در خواب، کابوس‌های شبانه و کوبیدن سر به جایی است که در نتیجه‌ی آن فرد بلند شده، می‌نشیند و خودزنی کرده و فریاد می‌کشد. در نوعی از خواب‌ پریشی به نام «اختلال رفتار حرکت سریع چشم» فرد ممکن است (در پاسخ به یک رؤیا) به صورت غیر ارادی مشت یا لگد بزند یا دستانش را تکان دهد. این اختلال بیش‌تر مردان مسن‌تر را هدف قرار داده و با افزایش احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون همراه است.

کمبود ویتامین‌های گروه B :

کمبود برخی از ویتامین‌ها نیز همراه با ضعف و بی‌‌حالی است که می توان به ویتامین‌های گروه B به خصوص B2 و B6 و نیاسین اشاره کرد که با کمبود آن فرد دچار تحریک پذیری و عصبی بودن ، ضعف و بی‌‌حالی می‌شود و در صورتی که فردی از الگوی غذایی نامناسبی پیروی کند احساس ضعف و بی‌‌حالی کرده و باید گفت با الگوی غذایی نابسامان فرد به درجاتی از ضعف و بی‌‌حالی دچار می‌شود.

هرچند کمبود ویتامین‌های B1، B2، B6 و نیاسین همگی می‌توانند موجب ضعف و بی‌ حالی شوند، کمبود «حاشیه‌ای» ویتامین B12 بسیار شایع‌تر است و اهمیت خاصی دارد. منظور از کمبود حاشیه‌ای حالتی است که در آن کمبود به آن شدتی نیست که موجب علائم بالینی واضح شود نتیجه آن که اولاً تشخیص آن دشوار است و ثانیاً ممکن است اختلالات خفیف کارکردی و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها و دیگر تنیدگی (استرس)ها وجود داشته باشد. در این حال ممکن است بیمار تنها از بی‌خوابی، تحریک‌پذیری، عدم تمرکز و سرانجام ضعف و بی‌‌حالی شکایت داشته باشد.

سندرم پای بی‌قرار (RLS):

این مشکل باعث می‌شود فرد به صورت غیر قابل کنترلی پاهای خود را حین خواب تکان دهد. فرد ممکن است سوزش، خارش و یا حالات دردناکی را در پاهای خود احساس کند. در یک اختلال خواب مرتبط به نام «اختلال دوره‌ای جنبش اندام»، حرکات سریع یا حالت پریدن دست‌ها و پاها باعث خواب منقطع در فرد می‌شود که این اتفاق عدم شادابی فرد هنگام صبح را در پی دارد.

_ درمان خواب زیاد:

با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.

تشخیص بیماری و اینکه خودتان متوجه شوید که بهبود حاصل کرده اید یا خیر بسیار مهم است. بعضی اوقات بعضی داروها باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند که دکترتان به راحتی می تواند آن را تشخیص و دارو را برایتان عوض کند. مشکلات خواب می تواند بر اساس شرایط مختلف مثل افسردگی، اختلالات فصلی، مشکلات قلبی، سرطان، مشکلات تیروئید و… ایجاد شود.

_ درمان دارویی

در صورت پرخوابی معمولا محرک‌هایی مانند آمفتامین، متیل فنیدیت، و مدافینیل، تجویز می‌شود. سایر دارو‌های مورد استفاده برای درمان این اختلال، شامل کلونیدین، لوودوپا، بروموکریپتین، دارو‌های ضد افسردگی، و مهارکننده‌های مونوآمین اکسید هستند.

داروی آرمودافینیل نیز در سال ۲۰۰۷ برای درمان اختلال خواب پرخوابی تایید شد که از لحاظ شیمیایی مشابه مدافینیل است.

آرمودافینیل دارای مزیت‌هایی است از جمله این که مقدار کمتری از آن تأثیر بیشتری خواهد داشت.

روغن‌های معطر

مقداری روغن اکالیپتوس، نعناع، وانیل یا اسطوخودوس به آب وان بیافزایید و سپس حمام کنید. عطر این گیاهان آرامبخش است و سبب رفع خستگی می‌شود و میزان جذب اکسیژن را در بدن افزایش می‌دهند و در نتیجه جریان خون در کل بدن بهبود می‌یابد.

این عطر‌ها با از بین بردن خستگی و استرس، باعث شادابی ذهن و بدن می‌شوند. از این روغن‌ها می‌توان برای ماساژ بدن نیز استفاده کرد.

یوگا

یک ورزش ذهنی و جسمی است که هدفش ایجاد هماهنگی احساسات، بدن و ذهن است.

یوگا شامل حرکات و تمرینات زیادی است که به قدرت بدنی نیاز دارد و البته بعضی از حرکات آن نیز فقط به تمرکز نیاز دارد. علاوه بر این یوگا بر نظم تنفس تکیه دارد و مشکلات تنفسی را اصلاح می‌کند.

در نتیجه سطح اکسیژن بدن افزایش می‌یابد و همراه آن شادابی نیز افزایش می‌یابد.

مصرف قهوه:

کسانی که تا دیروقت کار می‌کنند می‌توانند بین کار فنجانی قهوه بنوشند.

زیرا قهوه حاوی کافئین استوموجب تحریک مغز و افزایش هوشیاری و رفع خواب آلودگی می‌شود. اما فقط یک فنجان قهوه کافی است تا خستگی رفع شود و نیاز نیست لیوان پشت لیوان پر و خالی شود. زیرا مصرف بیش از اندازه قهوه باعث کم آبی بدن و در نتیجه افزایش احساس خستگی می‌شود.

چای و دمنوش

چای حاوی فلاونوئید است که یک آنتی‌اکسیدان قوی است.

یک فنجان چای خواب‌آلودگی و سردرد را در عرض چند دقیقه رفع می‌کند و فرد را برای کار آماده می‌سازد.

چای سیاه، چای سبز، دمنوش علفِ لیمو یا دمنوش لیمو نمونه‌هایی از چای هستند که برای رفع خستگی مفید هستند.

دمنوش بابونه و ریشه‌ی سنبل‌الطیب نیز خواص آرامبخش دارد و خواب را افزایش می‌دهد.

در مواردی که خستگی آنقدر شدید است که خواب به چشم‌تان نمی‌آید این دمنوش بسیار مفید است.

هر روز کمی حمام آفتاب بگیرید:

حمام آفتاب به شما کمک خواهد کرد تا چرخه خوابتان را منظم کنید چرا که آفتاب به تنظیم ساعت بدن کمک می‌کند.

– اعتدال در مصرف الکل.

– پرهیز از غذاهایی که سوزش سر دل ایجاد می کنند یا باعث سوء هاضمه می شوند. مثل غذاهای خیلی چرب، پرادویه، نوشیدنی های پر از شکر، مرکبات قبل از خواب

– توجه به نور کافی خانه در طی روز و تاریک کردن اتاق خواب در حین خواب

– تنظیم یک برنامه روتین برای خواب که در آن شخص سر ساعت مشخصی عادت کند که به خواب برود.

– تنظیم دمای مناسب اتاق خواب- پرهیز از منابع نور مصنوعی در محیط خواب و قبل از خواب رفتن، مثلا استفاده از گوشی و تبلت قبل از خواب – رختخواب راحت

منبع: هفته‌نامه سلامت

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

علائم سوء کمبود اکسیژن در بدن

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

آثار سوء کمبود اکسیژن بر ارگان‌های بدن

متخصصان بیماری ریوی معتقدند کمبود اکسیژن به ارگان‌های بدن آسیب می‌رساند و منجر به اختلالات مغزی، احساس سرگیجه و گیجی را در افراد افزایش می‌دهد.

هیپوکسمی زمانی رخ می‌دهد که فردی با سطوح پایین اکسیژن در خون به ویژه در شریان‌ها مواجه است. هنگامی که اکسیژن کافی از طریق خون به بافت‌های بدن حمل نشود تا نیازهای آن‌ها را پاسخگو باشد، هیپوکسی (کاهش اکسیژن بافت‌ها) شکل می‌گیرد. اگرچه هیپوکسی اغلب برای توصیف هر دو شرایط استفاده می‌شود.

رنگ پریدگی پوست

کاهش اکسیژن بدن می‌تواند به‌طور ناگهانی در نتیجه مصرف برخی داروها یا یک حمله آسم شکل بگیرد، یا با گذشت زمان به واسطه مشکلات قلبی یا بیماری‌های ریوی، مانند بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) و آمفیزم ایجاد شود. اگرچه علائم هیپوکسی اغلب از فردی به فرد دیگر متفاوت است، برخی از شایع‌ترین آن‌ها در ادامه ارائه شده‌اند.


تغییر رنگ پوست

گلبول‌های قرمز خون وظیفه حمل اکسیژن به بافت‌های بدن را بر عهده دارند و مقدار ناکافی از آن‌ها می‌تواند موجب تغییر رنگ پوست شود. رنگ کبود شرایطی است که در آن پوست معمولا ظاهر آبی-قرمز تیره پیدا می‌کند و در صورت افت چشمگیر سطوح اکسیژن شکل می‌گیرد.
برای افرادی که دارای پوستی تیره‌تر هستند، رنج کبود ممکن است در غشاهای مخاطی مانند لب‌ها، لثه‌ها، و اطراف چشم‌ها، و ناخن‌ها راحت‌تر مشاهده شود.

سردرگمی

سردرگمی به عنوان شرایطی که انسان قادر به تفکر واضح یا سریع نیست، احساس از خود بی‌خود شدن دارد، و برای حفظ توجه، تصمیم‌گیری، یا به یادآوردن چیزی تلاش می کند، تعریف می‌شود.
تنگی‌نفس به عنوان یکی از نشانه‌های آشکار هیپوکسمی در نظر گرفته می‌شود که اغلب در حالت استراحت شکل می‌گیرد و می‌تواند چنان شدید شود که احساس خفگی در فرد ایجاد شود.


اگر متوجه شدید خودتان یا فردی دیگر به‌طور ناگهانی هر یک از این علائم را نشان می‌دهد، ممکن است با هیپوکسی مواجه شده باشید. هیپوکسی ناگهانی می‌تواند به واسطه دلایل مختلفی شکل بگیرد که از یک حمله آسم شدید تا بروز مشکلی در قلب یا ریه‌ها را شامل می‌شود.

سرفه

حمله آسم شدید از دلایل شایع هیپوکسی است، که طی آن دریافت هوا توسط ریه‌ها با دشواری صورت می‌گیرد، زیرا مسیرهای هوایی تنگ شده‌اند. در تلاش برای پاک‌سازی ریه‌ها، فرد ممکن است به طور مکرر سرفه کند. در شرایطی که این واکنشی طبیعی محسوب می‌شود، اما می‌تواند خطرناک نیز باشد، زیرا سرفه کردن برای پاک‌سازی ریه‌ها اکسیژن بیشتری را مصرف می‌کند و می‌تواند علائم را وخیم‌تر سازد.

خستگی

خستگی مزمن، یکی از علائم اصلی کمبود اکسیژن در خون است. احساس خستگی، انواع گوناگونی دارد، اما خستگی ناشی از هیپوکسی، مزمن و بی‌پایان است. بدون تبادل مناسب گازها، بدن‌تان نمی‌تواند اکسیژن مورد نیازش را به دست بیاورد. به مرور زمان، کمبود اکسیژن خون ادامه پیدا کرده و هیپوکسی ایجاد می‌شود. وقتی سطح اکسیژن بدن پایین باشد، احساس خستگی می‌کنید. وقتی ریه‌ها نتوانند به خوبی هوا را دم و بازدم کنند، خیلی زود خسته خواهید شد.

عده‌ای از افراد در نیمه‌ی روز احساس خستگی می‌کنند و هیچ میزان خواب هم ظاهرا کمکی به آن‌ها نمی‌کند. زودتر از دیگران خسته شدن یا سریع‌تر از گذشته خسته شدن هم علامتی است که نشان می‌دهد خون‌تان اکسیژن کافی ندارد.

ضربان قلب و تنفس سریع

ضربان قلب افزایش یافته بیشتر مواقع زمانی رخ می‌دهد که درگیر یک فعالیت جسمانی هستید، از این رو، مواجهه با آن زمانی که در وضعیت استراحت قرار دارید ممکن است نشان‌دهنده هیپوکسی باشد. هنگامی که بدن به میزان کافی اکسیژن دریافت نمی‌کند، قلب عملیات پمپاژ خون را در راستای کمک به گردش خون حاوی اکسیژن در سراسر بدن و تامین نیاز سلول‌ها سریع‌تر انجام می‌دهد.
تسریع تنفس نیز زمانی که نیاز بدن به اکسیژن تامین نمی‌شود، در تلاش برای افزایش اکسیژن دریافتی شکل می‌گیرد. انسان در شرایط عادی ۱۲ تا ۱۶ بار در دقیقه نفس می‌کشد، اما در چنین موقعیت‌هایی ممکن است نرخ تنفس به ۲۴ بار یا بیشتر افزایش یابد.

تنگی‌نفس

تنگی‌نفس به عنوان یکی از نشانه‌های آشکار هیپوکسمی در نظر گرفته می‌شود و اغلب در نتیجه افزایش ضربان قلب و نرخ تنفس که پیش از این به آن‌ها اشاره شد، رخ می‌دهد. تنگی‌نفس اغلب در حالت استراحت شکل می‌گیرد و می‌تواند چنان شدید شود که احساس خفگی در فرد ایجاد شود.
تنگی‌نفس، هنگام فعالیت‌های جسمانی هرچه بیشتر خود را نشان می‌دهد و ممکن است  تحمل فرد در انجام آن‌ها را کاهش دهد. همچنین، تنگی‌نفس ممکن است طی خواب رخ دهد و فرد را از خواب بیدار کند. در برخی موارد، تنگی‌نفس ممکن است با صدای خس خس، به ویژه هنگام عمل بازدم، همراه باشد.

هیپوکسی چگونه درمان می‌شود؟

آزمایش

مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های خون برای تعیین مقدار اکسیژن موجود در خون، اولین قدم برای درمان است. پزشک معمولا یک سری آزمایش برای‌تان تجویز می‌کند تا ببیند سطح اکسیژن خون‌تان چقدر است و سپس آزمایش مربوط به تشخیص علت کمبود اکسیژن را تجویز خواهد کرد. سپس درمان مناسب توصیه می‌شود. مثلا ممکن است قلب شما نیاز داشته باشد تا به درستی خون را پمپاژ کند و احتمالا برای پمپاژ بهتر قلب‌تان، دارو نیاز دارید تا اکسیژن کافی در خون‌تان به جریان بیفتد.

کانولای بینی

هیپوکسی که زیاد شدید نباشد را می‌توان با ماسک اکسیژن یا کانولای بینی درمان کرد. کانولای بینی یک لوله‌ی باریک با دو سوراخ جداگانه است که فقط داخل سوراخ‌های بینی جای می‌گیرد. این وسیله، اکسیژن را به بدن پمپاژ کرده و اجازه می‌دهد اکسیژن بیشتری به جریان خون‌تان وارد شود. این یک درمان کوتاه مدت است که برای افزایش سطح اکسیژن خون به کار می‌رود.

مصرف منظم اکسیژن

اگر سطح اکسیژن خون خیلی پایین باشد، پزشک معمولا مصرف منظم و بلند مدت اکسیژن را تجویز می‌کند. بسته به شدت بیماری، پزشک ممکن است توصیه کند روزانه، در طول شب و یا چند بار در طول روز، اکسیژن مصرف شود.

آنوکسی (Anoxia) یا بی‌اکسیژنی در این حالت دریافت اکسیژن توسط بدن یا مغز در انسان متوقف می‌شود. این شرایط می‌تواند فوق‌العاده مضر باشد و حتی زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد.

آنوکسی شکلی شدید از هیپوکسی (Hypoxia) یا کاهش اکسیژن در بافت‌های بدن است. هیپوکسی زمانی رخ می‌دهد که جریان اکسیژن به یک بخش از بدن انسان، مانند مغز، کاهش می‌یابد. آنوکسی زمانی رخ می‌دهد که بدن هیچ اکسیژنی دریافت نمی‌کند. این شرایط می‌تواند به آسیب هیپوکسیک-آنوکسیک منجر شود.

کمبود اکسیژن می‌تواند موجب آسیب شدید یا حتی مرگ شود، از این رو هر فردی که مشکوک به هیپوکسی است باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن کمک پزشکی دریافت کند.

تنها حدود چهار دقیقه بی‌اکسیژنی می‌تواند موجب آسیب مغزی دائمی شود.

کمبود اکسیژن در مغز موجب مرگ سلول‌های مغزی می‌شود و می‌تواند احتمال آسیب مغزی یا مرگ را افزایش دهد.

علائم کمبود اکسیژن در مغز:

نشانه‌ها و علائم زیر در آنوکسی خفیف دیده می‌شوند:

نوسانات خلقی یا تغییراتی در شخصیت یا داوری

دشواری در تکلم، صحبت بریده بریده، یا فراموش کردن واژه‌ها

ضعف

احساس سرگیجه یا گیجی

ناتوانی در تمرکز

از دست دادن حافظه

سردرد

دشواری در راه رفتن

مشکلاتی در هماهنگی

هرچه مدت زمان بی‌اکسیژنی طولانی‌تر باشد، علائم آشکارتری شکل می‌گیرند. تجربه آنوکسی برای چندین دقیقه می‌تواند موجب موارد زیرا شود:

از دست دادن هوشیاری

زمین خوردن یا از حال رفتن

تشنج

توهمات

 

ذکر این نکته اهمیت دارد که علائم آنوکسی ممکن است بلافاصه ظاهر نشوند، زیرا مغز می‌تواند پیش از ظهور علائم کاهش اکسیژن را برای چند دقیقه جبران کند.

علائم اولیه ممکن است خفیف باشند، یا ممکن است فرد در ابتدا آن‌ها را نادیده بگیرد. با این وجود، توجه پزشکی فوری برای موارد آنوکسی حیاتی است.

برخی از انواع مختلف آنوکسی شامل موارد زیر می‌شوند:

آنوکسی آنمیک:

آنوکسی آنمیک زمانی رخ می‌دهد که هموگلوبین کافی در خون فرد وجود ندارد، یا هموگلوبین موجود ناکارآمد شده است.

هموگلوبین اکسیژن را از طریق جریان خون به سراسر بدن انتقال می‌دهد. اگر هموگلوبین در ارسال اکسیژن کافی به اندام‌ها ناتوان باشد ممکن است در نهایت کارایی خود را از دست بدهد.

آنوکسی سمی:

آنوکسی سمی از ارسال کارآمد اکسیژن توسط خون به سراسر بدن جلوگیری می‌کند. این شرایط می‌تواند پس از خوردن، جذب، یا تنفس برخی سموم یا دیگر مواد شیمیایی مضر، مانند مونوکسید کربن، شکل بگیرد.

آنوکسی راکد:

آنوکسی راکد زمانی رخ می‌دهد که خون به مغز یا دیگر بخش‌های بدن که برای ارائه عملکرد درست به این مایع نیاز دارند، نمی‌رسد. این شرایط به نام آسیب هیپوکسیک‌ایسکمیک نیز شناخته می‌شود. مشکلات قلبی عروقی، مانند یک سکته مغزی یا نارسایی قلبی، اغلب دلیل آنوکسی راکد هستند.

آنوکسی آنوکسیک:

آنوکسی آنوکسیک زمانی رخ می‌دهد که اکسیژن کافی برای حصول اطمینان از عملکرد درست بدن وجود ندارد. این شرایط می‌تواند به واسطه قرار گرفتن در ارتفاعات بالا، جایی که میزان اکسیژن هوا محدود است، رخ دهد.

دلایل آنوکسی

موقعیت‌های مختلفی می‌توانند به آنوکسی منجر شوند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

ایست قلبی یا تنفسی

خفگی

اوردوز مواد مخدر

تنفس مونوکسید کربن یا دود

از دست دادن خون که موجب افت فشار خون می‌شود

ضربان قلب نامنظم یا عضلات قلب آسیب دیده که در پمپاژ خون و اکسیژن به سمت مغز ناتوان است.

رویدادهای قلبی عروقی دیگر، مانند حمله قلبی، سکته مغزی، یا نارسایی قلبی

یک حمله آسم حاد

یک شوک الکتریکی شدید

قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی سمی و مسمویت

ارتفاعات زیاد، جایی که سطوح اکسیژن کم است

شرایطی نزدیک به غرق شدن

تامین اکسیژن ناکافی یا ایست قلبی حین بیهوشی عمومی

سینه پهلو

سطوح هموگلوبین کم در خون

کم‌خونی داسی شکل یا تالاسمی

تشخیص آنوکسی

اگر فردی علائم مربوط به آنوکسی را نشان دهد، پزشک احتمالا چندین آزمایش را در تلاش برای تعیین دلیل و ارائه تشخیص دقیق انجام می‌دهد.

این آزمایش‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

آزمایش خون

اسکن MRI

اسکن fMRI

سی‌تی اسکن

الکتروانسفالوگرام (EEG) برای آزمایش فعالیت الکتریکی مغز بیمار

درمان آنوکسی

انتخاب روش درمانی به دلیل آنوکسی و مدت زمانی که فرد بدون اکسیژن سپری کرده است، بستگی دارد.

اولویت اصلی برای پزشک بازگرداندن سطوح اکسیژن بیمار به حالت عادی است. این می‌تواند شامل انجام عملیات احیا قلب و عروق (CPR) یا استفاده از شوک الکتریکی برای کمک به افزایش سطوح اکسیژن فرد باشد.

هرچه بیمار سریع‌تر درمان را دریافت کند و سطوح اکسیژن سریع‌تر به حالت عادی باز گردد، احتمال احیای کامل وی بیشتر می‌شود. درمان سریع می‌تواند احتمال بروز عوارض بیشتر را کاهش دهد.

درمان عوارض آنوکسی ممکن است شامل موارد زیر شود:

فیزیوتراپی برای کمک به کسب کنترل دوباره روی عملکردهای حرکتی

گفتاردرمانی برای کمک به احیای توانایی صحبت کردن یا بلع

مشاوره یا روان درمانی برای کمک به تنظیم هر گونه تغییر زندگی

کاردرمانی برای کمک به فرد در سازگاری با روال‌های جدید

سرگرمی درمانی برای کمک به فرد به منظور حضور در جامعه و تداوم فراگیری چیزهای جدید

درمان ممکن است در یک مرکز توان‌بخشی که در زمینه کمک به افراد مبتلا به آسیب‌های مغزی تخصص دارد، انجام شود.

اثربخشی هر درمانی برای آنوکسی به عوامل مختلفی بستگی دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سن

مدت زمان محرومیت مغز از اکسیژن

تجربه کما و مدت زمان آن

به‌طور معمول، افراد جوان نسبت به آنهایی که بیش از ۵۰ سال سن دارند، سریع‌تر بهبود می‌یابند. بهبود و پیشرفت خوب در ماه نخست درمان ممکن است نتایج مطلوب‌تری را در ادامه موجب شود، اما امکان تعیین چگونگی روند احیا و بهبودی ممکن است بیش از یک سال زمان ببرد.

منبع: سایت عصر ایران


 

0
1 2 3 4 5 6 7