Regular Post
نوشته شده توسط فرناز اخباری

جراحی غدد لنفاوی در سرطان پستان

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, فرناز اخباری , بهداشت بانوان , بارداری و زایمان

 

به گزارش سایت cancer.org

اگر سرطان پستان گسترش یابد، ابتدا به غدد لنفاوی اطراف بازو می‌رسد. همچنین گاهی ممکن است به غدد لنفاوی نزدیک استخوان ترقوه یا نزدیک استخوان پستان گسترش یابد.

دانستن این‌که آیا سرطان به غدد لنفاوی شما سرایت کرده است، به پزشکان کمک می‌کند تا بهترین راه را برای درمان سرطان پیدا کنند.

اگر مبتلا به سرطان پستان شده‌اید، مهم است که بدانید سرطان تا چه اندازه گسترش یافته است. برای پیدا کردن سرطان در خارج از پستان، یک یا چند غدد لنفاوی زیر بازو (غدد لنفاوی زیر بغل) برداشته شده و در آزمایشگاه بررسی می‌شوند.

این قسمت مهمی از سناریو است. اگر غدد لنفاوی حاوی سلول‌های سرطانی باشند، احتمال گسترش سلول‌های سرطانی به سایر قسمت‌های بدن نیز بیش‌تر است. در این صورت ممکن است آزمایشات تصویربرداری بیش‌تری انجام شود.

برداشتن غدد لنفاوی به روش‌های مختلفی بستگی به بزرگ شدن گره‌های لنفاوی، بزرگی تومور پستان و سایر عوامل دارد.

نمونه‌برداری از بزرگ شدن غدد لنفاوی

اگر هر یک از غدد لنفاوی زیر بازو یا اطراف استخوان ترقوه متورم باشد، ممکن است مستقیماً با بیوپسی سوزنی، از طریق آسپیراسیون سوزن ظریف (FNA) یا بیوپسی سوزن هسته‌ای، از نظر سرطان بررسی شود.

گاهی اوقات، گره بزرگ شده با جراحی برداشته می‌شود. اگر سرطان در غدد لنفاوی پیدا شود، در طی تشریح غدد لنفاوی زیر بغل، باید گره‌های بیش‌تری برداشته شود (که در زیر توضیح داده شده است).

انواع جراحی غدد لنفاوی

حتی اگر غدد لنفاوی مجاور بزرگ نشده باشند، بازهم باید از نظر سرطان بررسی شوند. این کار را می‌توان به دو روش مختلف انجام داد.

نمونه‌برداری از غدد لنفاوی سنتینل (SLNB ) که رایج‌ترین و کم تهاجمی‌ترین روش است، اما در برخی موارد ممکن است به تشریح غدد لنفاوی زیر بغل (ALND) گسترده‌تری نیاز باشد.

جراحی غدد لنفاوی اغلب به عنوان بخشی از جراحی اصلی برای از بین بردن سرطان پستان انجام می‌شود، اما در بعضی موارد ممکن است به‌عنوان یک عمل جداگانه انجام شود.

نمونه‌برداری از غدد لنفاوی سنتینل

در بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان (SLNB)، جراح اولین غدد لنفاوی (غده‌های لنفاوی) که احتمالاً تومور به آن گسترش می‌یابد را پیدا می‌کند (که به آن گره‌های نگهبان می‌گویند).

برای انجام این کار، جراح یک ماده رادیواکتیو و یا یک رنگ آبی را به تومور، ناحیه اطراف آن یا اطراف نیپل تزریق می‌کند. عروق لنفاوی این مواد را در همان مسیری که احتمالاً سرطان طی می‌کند حمل می‌کنند.

اولین گره‌های لنفاوی که رنگ یا ماده رادیواکتیو به آن می‌رسد، گره‌های نگهبان است.

پس از تزریق ماده، گره‌های نگهبان را می‌توان با استفاده از دستگاه مخصوص تشخیص رادیواکتیویته در گره‌ها یا جستجوی گره‌هایی که آبی رنگ شده‌اند، یافت. برای بررسی مجدد، هر دو روش اغلب استفاده می‌شود. جراح پوست ناحیه را برش داده و گره‌های حاوی رنگ یا رادیواکتیویته را از بین می‌برد.

سپس چند گره لنفاوی برداشته شده توسط یک آسیب‌شناس از نظر وجود سلول‌های سرطانی بررسی می‌شود. گاهی اوقات، این عمل در حین جراحی انجام می‌شود.

از آن‌جا که این احتمال وجود دارد که سایر غدد لنفاوی همان منطقه نیز در صورت یافتن سرطان در غدد لنفاوی نگهبان دچار سرطان شوند، ممکن است جراح با تشریح کامل زیر بغل (ALND) پیش برود تا گره‌های لنفاوی بیش‌تری را در حین عمل زمانی که  هنوز روی تخت عمل هسید برمی‌دارند. اگر در زمان جراحی هیچ سلول سرطانی در گره‌ها مشاهده نشود یا در زمان جراحی توسط پاتولوژیست بررسی نشود، طی چند روز آینده با دقت بیش‌تری بررسی می‌شوند.

اگر بعداً سرطان در گره‌های نگهبان پیدا شود، ممکن است جراح در زمان بعدی یک ALND کامل را برای بررسی بیش‌تر گره‌های سرطان توصیه کند.

با این حال مطالعات نشان داده است که در بعضی موارد می توان بقیه غدد لنفاوی را کنار گذاشت. این امر بر اساس عوامل خاصی از جمله اندازه تومور پستان، نوع جراحی  برداشت تومور و نوع درمان بعد از جراحی برنامه‌ریزی شده است.

بر اساس مطالعاتی که در این مورد انجام شده است، جستجوی ALND ممکن است گزینه‌ای برای موارد زیر باشد:

  • زنانی که تومورهای آن‌ها ۵ سانتی‌متر (۲ اینچ) یا کوچک‌تر است و کم‌تر از ۳ غده لنفاوی نگهبان مثبت دارند و تحت عمل جراحی محافظت از پستان و به دنبال آن پرتودرمانی قرار می‌گیرند.
  • زنانی که تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گرفته‌اند و نیز پرتودرمانی خواهند کرد.

اگر هیچ سرطانی در گره‌های نگهبان وجود نداشته باشد، بعید است سرطان به گره‌های لنفاوی دیگر نیز سرایت کرده باشد، بنابراین دیگر نیازی به جراحی غدد لنفاوی نخواهد بود.

SLNB اغلب برای زنان مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه در نظر گرفته می‌شود و به‌طور معمول گزینه‌ای برای زنان مبتلا به سرطان پستان التهابی یا محلی پیشرفته نیست.

اگرچه SLNB  متداول است، اما به مهارت زیادی نیاز دارد. این کار فقط باید توسط جراح با تجربه انجام شود. اگر این نوع نمونه‌برداری به شما پیشنهاد شد، از جراح خود سواال کنید که آیا این کار را به‌طور منظم انجام می‌دهد یا خیر.

دایسکشن غدد لنفاوی زیر بغل (ALND)

در این روش، از هر قسمت  حدود ۱۰ تا ۴۰ (گرچه معمولاً کم‌تر از ۲۰) غده لنفاوی از ناحیه زیر بازو (زیر بغل) برداشته می‌شود و از نظر گسترش سرطان بررسی می‌شود.

ALND معمولاً همزمان با جراحی ماستکتومی یا محافظت از پستان (BCS) انجام می‌شود، اما این عمل در یک عمل دوم نیز انجام می‌شود.

در موارد زیر ممکن است به ALND نیاز باشد:

  • اگر SLNB قبلی نشان داده باشد که ۳ یا بیشتر از۳ غدد لنفاوی زیر بغل سلول‌های سرطانی دارند.
  • اگردر گره‌های لنفاوی زیر بغل یا ترقوه تورم قبل از جراحی احساس شود یا در تصویربرداری دیده شود و یا در بیوپسی FNA یا سوزن هسته‌ای سرطان را نشان دهد.
  • اگر سرطان به اندازه کافی بزرگ شده باشد و بتواند در خارج از گره لنفاوی گسترش یابد.
  • اگردر SLNB  بعد از شیمی‌درمانی که برای کوچک شدن تومور قبل از جراحی انجام شد سلول‌های سرطانی مثبت باشد.

عوارض جانبی جراحی غدد لنفاوی

بعد از جراحی غدد لنفاوی، درد، تورم، خونریزی، لخته شدن خون و عفونت امکان‌پذیر است.

تورم لنفاوی

یک اثر احتمالی طولانی مدت جراحی غدد لنفاوی تورم در بازو یا قفسه سینه به نام ادم لنف است. از آن‌جا که مایع اضافی در بازوها به‌طور معمول از طریق سیستم لنفاوی به جریان خون برمی‌گردد، از بین بردن غدد لنفاوی گاهی اوقات مانع تخلیه بازو می‌شود و باعث تجمع این مایع می‌شود.

ادم لنف بعد از نمونه‌برداری از غدد لنفاوی نگهبان (SLNB) کم‌تر از دایسکشن غدد لنفاوی زیر بغل (ALND) شایع است.

تصور می‌شود این خطر در زنانی که SLNB دارند بین ۵ تا ۱۷ درصد و در زنانی که ALND دارند حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد باشد. اگر پرتودرمانی پس از جراحی انجام شود یا در زنانی که چاقی دارند، ممکن است بیش‌تر باشد.

گاهی اوقات تورم فقط چند هفته طول می‌کشد و از بین می‌رود. اما در بعضی از خانم‌ها مدت‌ها طول می‌کشد. اگر بعد از جراحی غدد لنفاوی بازوی شما متورم، سفت یا دردناک است، حتماً فوراً به شخصی که در تیم مراقبت از سرطان شماست، این موضوع را بگویید.

حرکت محدود بازو و شانه

همچنین ممکن است بعد از جراحی حرکت محدودی در بازو و شانه خود داشته باشید. این بعد از ALND بیشتر از SLNB است. پزشک شما ممکن است تمریناتی را برای جلوگیری از مشکلات دائمی (شانه منجمد) توصیه کند.

برخی از زنان متوجه ساختاری شبیه طناب می‌شوند که از زیر بازو شروع می‌شود و می‌تواند به سمت پایین آرنج امتداد یابد. این سندرم گاهی اوقات سندرم شبکه زیر بغل یا طناب لنفاوی نامیده می‌شود.

این بیماری بعد از ALND بیش‌تر از SLNB است. علائم ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها پس از جراحی ظاهر نشوند. می‌تواند باعث درد شود و حرکت بازو و شانه را محدود کند. این حالت اغلب بدون درمان برطرف می‌شود، اگرچه ممکن است برخی از زنان فیزیوتراپی را مفید بدانند.

بی‌حسی

بی‌حسی پوست در قسمت فوقانی بازوی داخلی یک عارضه جانبی رایج است زیرا عصبی که احساس را در اینجا کنترل می‌کند از طریق ناحیه غدد لنفاوی عبور می‌کند.

منبع: cancer.org

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

گرفتگی، اسپاسم و خشکی عضلات گردن علت و درمان آن با طب فیزیکی

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, دارونامه , ورزش درمانی

اسپاسم‌های عضلانی، انقباض‌های غیرارادی عضلات هستند. گرفتگی یک جزء معمول عضلات گردن هستند که ممکن است سفت، سخت و دردناک شوند و می‌توانند در نتیجه‌ی شرایط مختلف بسیاری هم چون آسیب‌دیدگی، استفاده بیش‌ازحد از یک عضله، قرار گرفتن در یک وضعیت بدنی نامناسب، یا استرس ایجاد شوند. در بیشتر موارد، گرفتگی عضلات گردن ناراحتی‌های جزئی هستند که زود به‌صورت خودبه‌خود یا با درمان‌های محافظتی خوب می‌شوند. گاهی گرفتگی عضلات گردن نشان از یک مسئله‌ی جدی‌تر و پیش‌رونده است. اسپاسم عضلانی یا گرفتگی عضلات اغلب با استفاده از کیسه‌ی یخ یا کیسه‌ی گرم‌کننده، کشیدن آرام عضله، فیزیوتراپی و ورزش دادن عضله‌ی دارای درد درمان می‌شود.

دلایل گرفتگی عضلات گردن

آرتروز گردن

آرتروز به معنای التهاب مفصل می‌باشد. آرتروز نوعی بیماری است که با ساییدگی مفاصل و غضروف ایجاد می‌شود. آرتروز گردن در ناحیه‌ی گردن ایجاد می‌شود و می‌تواند به بافت‌های نرم اطراف خود که شامل اعصاب و ماهیچه‌ها می‌شود آسیب برساند. این اتفاق منجر به مسئله‌ی شایع اسپاسم‌های عضلانی در بسیاری از ماهیچه‌های مختلف اطراف ستون فقرات گردنی می‌شود.

دیسک گردن

فتق گردنی برای جذب ضربه می‌باشد، اما در طول زمان یا از طریق آسیب ممکن است متورم یا دچار فتق درون کانال نخاعی شود. فتق دیسک گردنی که روی یک عصب فشار وارد می‌کند، درد موضعی و انتشاری ایجاد می‌کند که این درد می‌تواند به شانه، به سمت دست‌ها و به نوک انگشتان سرایت کند. این مسئله هم‌چنین می‌تواند باعث بی‌حسی و گزگز سوزش، ضعف عضلانی و گرفتگی‌های عضلانی در گردن شود.

کشیدگی عضلات گردن

کشیدگی عضلات گردن موقعی اتفاق می‌افتد که یک عضله به صورت ناگهانی شدیداً کشیده شود. این مسئله منجر به پارگی فیبرهای عضله می‌شود و می‌تواند از پارگی خفیف باشد تا پارگی کامل عضله. هنگامی‌که عضلات کشیده می‌شوند، محل آسیب ملتهب می‌شود و این التهاب می‌تواند منجر به گرفتگی‌های عضلانی، درد موضعی و کبودی شود.

وضعیت بدنی نامناسب

وضعیت بدنی نامناسب طولانی‌مدت می‌تواند باعث درد گردن همراه با گرفتگی‌های عضلانی شود. این مسئله نتیجه‌ی یک آسیب اساسی در اثر استفاده‌ی بیش ‌از حد از یک عضله می‌باشد که در آن عضلات گردن با قرار گرفتن در یک وضعیت بدنی نامناسب طی یک زمان طولانی کشیده می‌شوند.

علائم گرفتگی گردن

علائم بسیاری برای گرفتگی رگ و عضلات گردن وجود دارد. برای بیشتر افراد تشخیص اینکه شما دچار اسپاسم عضلانی شده‌اید سخت نیست. شایع‌ترین نشانه‌ی آن برای اینکه شما متوجه شوید که دچار گرفتگی عضلات گردن شده‌اید این است که حرکت دادن گردن سخت و بسیار دردناک باشد. بسیاری از افرادی که از گرفتگی گردن رنج می‌برند قادر به عملکرد طبیعی نیستند. در مورد گرفتگی‌های عضلانی گردن اگر عضلاتی که از شانه تا سر کشیده شده‌اند عضلاتی باشند که دچار گرفتگی شده‌اند این امکان نیز وجود دارد که باعث سردرد شوند. در مورد اسپاسم گردن این امکان نیز وجود دارد که در قسمت‌های دیگر بدن نیز باعث ایجاد درد شوند.

راه‌­­های درمان گرفتگی عضلات گردن

درمان با یخ
یخ را در یک کیسه‌ی یخ یا درون یک حوله بگذارید و آن را به گردن خود ببندید تا یخ مستقیماً در مقابل گرفتگی عضلانی شما کمپرس شود. کیسه یخ را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی محل نگهدارید. این کار را در صورت لزوم هر ۳ الی ۴ ساعت یکبار تکرار کنید. بعد از ۴۸ ساعت، از یک پد گرمایی چندین بار در روز استفاده کنید.

استفاده از گرما
برای اسپاسم‌ها معمولاً گرم کردن مفیدتر از درمان با یخ است. در واقع لازم است شما همیشه عضلاتی که درد می‌کند را گرم نگهدارید خصوصاً آن‌هایی که در گردن یا شانه‌هایتان قرار دارند چرا که سرما نیز باعث اسپاسم‌های عضلانی می‌شود. شما می‌توانید در خانه با رفتن به حمام آب گرم یا دوش آب گرم گرفتن و استفاده از پد گرمایی عضلات گردنتان را گرم‌کنید.

گردنبند طبی
مهم‌ترین دلیل بستن گردنبند طبی کاهش گردن درد است. از آنجایی‌که گردن بند طبی کمک بیشتری به وزن سر می‌کند (اینکه سر بتواند فقط حرکت‌های محدودی داشته باشد) به درمان سریع‌تر این بیماری کمک می‌کند. لازم به ذکر است که دو نوع گردن بند طبی وجود دارد که عبارت‌اند از: گردنبند طبی سفت و گردن بند طبی نرم. گردن بند طبی سفت اغلب هنگامی استفاده می‌شود که کمک فوری برای بی‌حرکت نگه‌داشتن بخش آسیب‌دیده نیاز است. درحالی‌که گردن بندهای طبی نرم برای شرایطی مثل گردن درد، رگ به رگ شدن و غیره استفاده می‌شود.

وسایل طبی کمکی

وسایل طبی کمکی برای متعادل نگه‌داشتن بدنتان هنگام ایستادن و راه رفتن می‌باشند. استفاده از یک بالش گردنی پرشده از فیبر هنگام خوابیدن بر روی کمر از حالت مناسب قرارگیری بدن شما اطمینان می‌دهد و گرفتگی‌های روز و شب کمر و گردن را از بین می‌برد.

داروها

اگر همه‌ موارد را امتحان کرده‌اید اما تا کنون هیچ‌یک به شما کمکی نکرده‌اند، شانستان را با استفاده از داروهایی که بدون نسخه پزشک قابل خریدن هستند امتحان کنید. داروهایی وجود دارند که می‌توانند هم درد را تسکین دهند و هم بعضی از التهاب‌هایی که هنگام به وجود آمدن گرفتگی گردن ایجاد شده‌اند. با داشتن نسخه پزشک، داروهای ضدالتهاب و مسکن‌ها به‌مراتب بهتر و قوی‌تر از آن دسته از داروهایی عمل می‌کنند که در قفسه‌های داروخانه‌ها یافت می‌شوند و تهیه آن‌ها برای شما بدون نسخه هم مقدور است.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یکی از گزینه‌هایی است که پزشک برای درمان گرفتگی عضلانی ارائه می‌دهد. انجام فیزیوتراپی به کسانی اختصاص داده می‌شود که گرفتگی شدید عضله گردن دارند، این روش برای اکثر افراد خیلی مفید است.

  • ورزش گردن
  • درمان‌های دستی
  • ماساژ درمانی
  • کشش
  • تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست
  • اولتراسوند تراپی
  • لیزر درمانی
  • مگنت تراپی
  • تکنیک‌های قرار گرفتن مناسب حالت بدن

اولتراسوند درمانی
اولتراسوند درمانی معمولاً برای درمان و کنترل گرفتگی گردن انجام می‌شود. در طول اولتراسوند تراپی با استفاده از انرژی صوتی با فرکانس بالا اثرات گرمایی و غیر گرمایی در بافت گردن ایجاد می‌شود. در طول جذب امواج فراصوتی در بافت‌ها و انعکاس آن‌ها در میان سطوح، انرژی گرمایی تولید می‌شود و گرمای عمقی ایجاد می‌کند.

لیزر درمانی سرد
لیزر درمانی سرد از نور یا انرژی فوتون در طیف مادون‌قرمز برای کاهش گردن درد، التهاب و اسپاسم استفاده می‌کند. این کار لیزر درمانی “بافت عمقی” نام دارد زیرا قابلیت استفاده از غلطک­‌های شیشه‌ای را دارد که به ما اجازه می‌دهند که ماساژ عمقی در ترکیب با لیزر ایجاد کنیم و بنابراین باعث نفوذ عمقی انرژی فوتون می‌شود. انرژی فوتون به روند درمان سرعت می‌بخشد، سوخت‌وساز را افزایش می‌دهد و چرخش را در محل گرفتگی عضله گردن بهبود می‌بخشد.

ماساژ درمانی
جایی را که عضلات در گردنتان سفت شده‌اند، پیدا کرده و آن‌ها را با انگشتتان ۲ الی ۵ دقیقه ماساژ دهید.۲ عدد ایبوپروفن یا ناپروکسن بخورید و اگر نیاز بود هر ۴ الی ۶ ساعت دوباره تکرار کنید.

ورزش‌های توان‌بخشی اسپاسم گردن

هنگامی‌که گرفتگی رگ گردن ایجاد می‌شود این ورزش‌ها را انجام دهید تا سفتی عضلات کاهش یابد:

  • سر خود را به سمت راست بچرخانید (چانه بالای شانه قرار بگیرد)، دو دست خود را پشت سرتان گذاشته و به‌آرامی سرتان را به سمت راست سینه خود پایین بکشید. ۱۵ ثانیه در همین حالت نگهدارید، استراحت دهید، سپس دو بار دیگر این کار را تکرار کنید. دقیقا همین حرکت را (با همین طول مدت و تکرار) انجام دهید اما این بار سرتان را به سمت چپ بچرخانید.
  • سر خود را به سمت راست بچرخانید (چانه بالای شانه قرار بگیرد)، کف دست چپتان را روی چانه خود گذاشته و چانه را کمی به سمت شانه راستتان پایین بکشید.۱۰ ثانیه نگهدارید.۳ بار تکرار کنید. حالا سرتان را به سمت چپ بچرخانید تا چانه‌ی شما بالای شانه‌تان قرار بگیرد. کف دست راست خود را روی چانه خود گذاشته و چانه را کمی به سمت شانه چپ خود پایین بکشید.۱۰ ثانیه این حرکت را نگهدارید و ۳ بار تکرار کنید.
  • انگشت شست و انگشت اشاره خود را روی چانه خود بگذارید. سرتان را به‌ آرامی عقب برده و گردنتان را بکشید. ۵ ثانیه نگهدارید و سپس استراحت دهید. این حرکت را ۵ بار تکرار کنید.

منبع: drpourghasemian.ir

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط فرناز اخباری

علائم لخته شدن خون: چگونه می‌توان گفت که لختگی خون دارید یا خیر؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان، فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

آیا تاکنون با کاغذ خودرا بریده‌اید یا زمانی که در حال شیو کردن هستید دچار بریدگی شده‌اید؟ هنگامی که این اتفاق می‌افتد، لخته خون شما را نجات می‌دهد. خونریزی را به سرعت متوقف می‌کند، و هنگامی که کار خود را انجام داد، معمولاً از بین می‌رود. هرچند، گاهی اوقات، مسائل می‌توانند به اشتباه پیش بروند.

وقتی لخته‌های خون از هم جدا نشوند، می‌توانند خطرناک باشند و منجر به شرایط حاد پزشکی شوند. تقریباً در رگ‌های خونی هر قسمت از بدن می‌توانید آن‌ها را بیابید.  به احتمال زیاد می‌توانند در یک پا تأثیر بگذارند، به خصوص اگر برای مدت طولانی بنشینید.

ممکن است لخته‌ای در شریان‌های شما که اکسیژن را در خون شما از قلب شما به تمام سلول‌های بدن شما منتقل می‌کند باشد. در نتیجه می‌تواند واقعاً جدی باشد. این حالت می‌تواند مانع از رسیدن اکسیژن به قلب، ریه‌ها یا مغز شما شود و مانند یک حمله قلبی یا سکته مغزی باعث ایجاد حالت اضطراری خطرناک برای زندگی شما شود.

همچنین می‌توانید لخته‌ای در رگ‌ها ایجاد کند که خون را به قلب بازگرداند. وقتی این اتفاق بیفتد، در این حالت علائم معمولاً به تدریج بروز می‌کنند، اما هنوز هم به معنای مشکل می‌باشد.

اگر علائم هشدار‌دهنده را بیاموزید، می‌دانید چه موقع کمک‌های پزشکی سریع دریافت کنید و تفاوت زیادی در دور نگه داشتن شما از خطر کمک می‌کند.

بازوها، پاها

 هنگامی که یک لخته خون در یکی از رگ‌های عمقی بازو یا پا ایجاد شود (جایی زیر سطح پوست )، می‌تواند چیزی به نام ترومبوز ورید عمقی (DVT) باشد. این حالت خطرناک است زیرا لخته می‌تواند به قلب یا ریه‌های شما برود.

* ترومبوز ورید عمقی (DVT): ترومبوز سیاهرگی عمقی (به انگلیسی: Deep vein thrombosis) به معنای تشکیل لخته خونی در دیواره داخلی یک سیاهرگ عمقی است. این اختلال که به DVT معروف است، بیشتر سیاهرگ‌های اندام تحتانی را درگیر می‌کند. ایجاد لخته‌های خونی در مسیر عروق خونی اندام‌ها، باعث اختلال جریان خون شده و در نتیجه منجربه انسداد نسبی یا کامل عروق خونی می‌گردد. اگرچه ترومبوز سیاهرگی (وریدی) عمقی بیشتر در سیاهرگ‌های اندام تحتانی اتفاق می‌افتد، ولی به علت استفاده از کاتترهای ساب کلاوین، وقوع آن در اندام فوقانی نیز در حال افزایش است. DVT از مشکلاتی است که در بیماران ارتوپدی با شکستگی اندام‌های تحتانی مواجه هستیم چون بیماران اکثراً مسن هستند و تحرک کمی دارند. اگر DVT حرکت کند به آمبولی ریوی تبدیل می‌شود.
یکی از مهم‌ترین عوارض احتمالی ترومبوز سیاهرگی عمقی، آمبولی ریوی است که به علت انتقال لخته خونی به دستگاه گردش خون ریوی ایجاد می‌گردد.

اگر به مدت طولانی جابجایی نشده‌اید، احتمال این‌که دچار DVT شوید بیش‌تر است، می‌گویند بعد از عمل یا در طی یک سفر طولانی با هواپیما، در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً کمک پزشکی دریافت کنید:

– ورم. این می تواند در یک مکان مشخص که لخته خون تشکیل شده ایجاد شود ، یا تمام پا یا بازوی شما ممکن است ورم کند.

– تغییر رنگ: ممکن است متوجه شوید که بازو یا ساق شما قرمز یا آبی رنگ یا گرم شده است.

– درد. با بدتر شدن حالت لختگی، ممکن است صدمه دیده یا دچار احساس درد شوید. این احساس می‌تواند از درد مبهم تا درد شدید متغیر باشد.

–مشکل در تنفس. این بدان معنی است که لخته از بازو یا پا به ریه‌های شما رسیده است. شما همچنین ممکن است سرفه بدی داشته باشید و حتی ممکن است سرفه به همراه خون داشته باشد. ممکن است در قفسه سینه احساس درد کنید یا احساس سرگیجه کنید. با شماره اورژانس ۱۱۵  تماس بگیرید تا فوراً به کمک پزشکی دست یابید.

–گرفتگی قسمت تحتانی پا. اگر لخته در ساق پا یا قسمت پایین پای شما باشد، ممکن است احساس کنید که دچار کرامپ یا گرفتگی یا هستید.

قلب:

لخته خونی که درون یا اطراف ایجاد می‌شود ممکن است باعث حمله قلبی شود. مراقب علائم زیر باشید:

  • درد شدید در قفسه سینه و بازو؛
  • تعریق؛
  • مشکل در تنفس؛

ریه‌ها:

لخته خون در ریه شما معمولاً از یک رگ عمقی در بازو یا پا می‌آید، سپس به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شود و به ریه شما می‌رود. وقتی این اتفاق بیفتد، آمبولی‌ریوی که یک وضعیت بسیار خطرناک است ایجاد می‌شود.

دریافت فوری کمک پزشکی اگر شما دارای:

  • نفس کم دارید یا مشکل در تنفس دارید؛
  • درد در قفسه سینه خود دارید؛
  • شروع به سرفه کنید؛
  • شروع به عرق کردن کنید؛
  • احساس سرگیجه می‌کنید؛

مغز:

لخته‌های خون در اینجا ممکن است ناشی از رسوبات چربی در دیواره رگ‌های خونی باشد که خون را به مغز شما منتقل می‌کند. یا بعضی اوقات، ممکن است به دلیل ضربه‌ای که به سر شما وارد می‌شود تشکیل شود و درنهایت منجر به یک ضربه مغزی شود.

در موارد دیگر، لخته‌ای که در قسمت دیگری از بدن شما مانند سینه یا گردن شما بوده است، ممکن است وارد جریان خون شما شده و به مغز شما برسد، که می‌تواند باعث سکته مغزی شود.

مراقب این علائم باشید:

-مشکل در دیدن یا گفتار؛

-تشنج؛

-احساس ضعف عمومی؛

معده:

لخته‌های خون در رگ‌هایی که خون را از روده شما بیرون می برد ممکن است اتفاق بیفتد. این حالت می‌تواند در شرایطی مانند دیورتیکولیت یا بیماری کبد یا حتی قرص‌های ضد بارداری ایجاد شوند.

شما چطور می‌توانید بفهمید که دچار لختگی خون شده‌اید؟ در صورت بروز مشکلاتی مانند موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  • حالت تهوع یا استفراغ؛
  • درد شدید در شکم، که ممکن است بعد از غذا بدتر شود؛
  • اسهال؛
  • مدفوع خونی؛
  • احساس نفخ؛

کلیه‌ها:

یک لخته خون در کلیه‌ها می‌تواند مانع از بین بردن مواد زاید بدن شود. و می‌تواند باعث فشارخون بالا یا حتی نارسایی کلیه شود.

این خطرناک است ، بنابراین مراقب این علائم باشید:

  • درد در ناحیه شکم، پاها یا ران‌ها؛
  • خون در ادرار شما؛
  • تب؛
  • حالت تهوع یا استفراغ؛
  • فشار خون بالا؛
  • تورم شدید ناگهانی پا؛
  • مشکل در تنفس؛

 

منبع: webmd.com

 

*مطالب مرتبط:

_آیا می‌توانید سیگار بکشید و خون اهدا کنید؟
_آترواسکلروز (Atherosclerosis )
_دارونامه؛ آشنایی با داروی آتنولول
_تاثیر استرس بر قلب انسان چیست؟
_همه چیز در مورد سی‌تی‌ اسکن قلب
_علائم سکته قلبی در جوانان چیست؟
_چرا با افزایش سن رگ‌های بدن سخت می‌شوند؟
_چرت زدن‌های روزانه باعث کاهش حملات قلبی و سکته مغزی می‌شود
_رابطۀ سندروم قلب شکسته با سرطان
_رژیم برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی
_دارونامه؛ آشنایی با داروی ریواروکسابان (داروی ضدانعقاد)

0
Regular Post
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

با بستن برگ کلم به پاها درد مفاصل، آرتروز، التهاب و تورم را کاهش دهید

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه , بهنوش فرجی

 

این گزارش در سایت realfarmacy.com منتشر شده است.

نویسنده Joshua Greenberg

کلم سرشار از ویتامین C، K و پتاسیم‌ست و دارای توانایی مبارزه با سرطان‌ِ و به‌عنوان یک ضدالتهاب هم شناخته شده است، اما آیا می‌دانستید که از آن می‌توان به عنوان یک فشرده برای درد مفاصل و تورم استفاده کرد؟
قرن‌هاست که از کلم در درمان پوست متورم و کبودی استفاده می‌شده، کلم سرشار از مواد مغذی، ویتامین، آنتوسیانین و گلوتامین می‌باشد. که خواص ضدالتهابی و ضدسرطانی‌ست. در درمان آرتریت و آسیب‌های ورزشی هم مورد استفاده قرار گرفته است.

_ چگونه می‌توان یک فشرده کلم درست کرد:

موارد مورد نیاز:
۱- کلم (ارگانیک، ترجیحا قرمز)
۲- گاز استریل یا بانداژ
۳- وردنه چوبی یا گوشت کوب

_ مراحل استفاده
۱- برگ‌های بیرونی کلم را ازش جدا کنید و دور بریزید، برگ‌های داخلی کلم را کاملا بشوریید.
۲- و در مرحله دوم انتهای کلم که سفت است را جدا کرده و دور بریزید و برگ‌ها را کاملا خشک کنید.
۳- در مرحله سوم برگ‌ها را بر روی یک تخته صاف گذاشته با وردنه چوبی یا با گوشت کوب برگ‌ها را صاف کنید.
۴- به‌طور مستقیم برروی منطقه آسیب کلم را قرار دهید.
۵- و با بانداژ منطقه را ببندید .
۶- بگذارید تا یک ساعت کلم در منطقه آسیب‌دیده بماند و بعد از یک ساعت تعویض کنید.
۷- ۲-۳ بار این کار را انجام دهید.
۸- در روز بعد احساس بهتری دارید.
۹- برای کمپرس سرد، قبل از این‌که فرآیند را شروع کنید، کلم را خنک کنید. و در کمپرس گرم برگ‌های کلم را گرم کنید فقط داغ نکنید یا نسوزانید.
۱۰- دلیل این‌که می‌خواهیم از کلم قرمز استفاده کنیم این است که حاوی آنتوسیانین‌ها (خوراکی‌های قرمز و بنفش رنگ دارند یافت می‌شود.) و آنتوسیانین‌ها خواص کاهش درد و التهاب مفصلی‌شان بیشتر و شناخته شده‌‌تراند.
۱۱- هر دو کلم قرمز و سبز با این‌که خواص‌شان شناخته شده است اما محققان در حال مطالعه عصاره کلم برروی زخم می‌باشند.
۱۲- آلرژی کلم نادر است، اما در جایی که کلم گذاشته‌اید تورم، خارش ظاهر شد به معنی آن است که باید برداشته شود.

منبع: realfarmacy.com

 

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

علل ایجاد درد میانه پشت و روش‌های درمان آن

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,

 

درد میانه پشت یا درد در ناحیه وسط پشت به درد یا ناراحتی ستون فقرات ناحیه توراسیک (میان قفسه دنده‌ها و پایه گردن) اشاره دارد. در این ناحیه ۱۲ دیسک نخاعی، چندین مهره و بسیاری از عضلات و رباط‌ها وجود دارد. آسیب یا تحریک به هر کدام از این ساختارها می‌تواند منجر به درد میانه پشت شود.

_ دلایل ایجاد درد میانه پشت

بسیاری از علل احتمالی می‌توانند موجب بروز درد در این ناحیه شوند. در اینجا به معرفی این دلایل خواهیم پرداخت:

√ مورد اول؛ سالخوردگی: احتمال درد در هر قسمتی از بدن با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد. درد میانه پشت در افراد ۳۰ تا ۶۰ ساله معمول‌تر است اما می‌تواند در هر سنی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد.

علل طبیعی درد میانه پشت در افراد مسن عبارتند از:

کاهش مایع میان مفاصل نخاعی
کاهش توده‌های عضلانی
باریک و نازک شدن استخوان‌ها

√ مورد دوم؛ آرتروز: آرتروز یا آرتریت اشکال مختلفی دارند که برخی از آن‌ها می‌توانند در ناحیه پشت درد ایجاد نمایند. استئوآرتریت یک نوع شایع از آرتریت است که در آن از دست دادن تدریجی غضروف از مفاصل رخ خواهد داد. این وضعیت حدودا ۳۰ میلیون نفر از افراد بزرگسال ایالات متحده را تحت تاثیر خود قرار داده است. استئوآرتریت موجب می‌شود که انتهای استخوان‌ها به هم متصل شوند و همین مسئله منجر به بروز درد، تورم و سفتی می‌شود. اسپوندیلیت آنکیلوزان نیز یک نوع دیگر از آرتروز است که بر ستون فقرات تاثیر می‌گذارد. علائم این وضعیت شامل درد و سفتی در قسمت پشت است. این وضعیت با گذشت زمان باعث می‌شود مهره‌ها با هم ترکیب شوند و به نوعی وضعیت و تحرک فرد را تحت تاثیر قرار دهند.

√ مورد سوم؛ شکستگی مهره‌ها: احتمال بروز شکستگی در هر یک از مهره‌های ناحیه پشت به علت آسیب‌های ورزشی، تصادف و یا سقوط وجود دارد. بدتر شدن وضعیت ستون فقرات از جمله استئوآرتریت نیز می‌تواند موجب بروز شکستگی مهره شود. علائم این حالت شامل درد شدید بوده که به هنگام حرکت کردن بدتر می‌شود. در صورتی که آسیب بر نخاع تاثیر بگذارد، منجر به سوزش و بی‌حسی می‌گردد. شکستگی مهره‌ها فورا نیاز به درمان دارند.

√ مورد چهارم؛ فتق دیسک: دیسک‌ها در فاصله بین مهره‌ها قرار دارند و نقش جاذب شوک را ایفا می‌کنند و در عین حال به حرکت فرد نیز کمک می‌نمایند. درون دیسک‌ها مایع وجود داشته و ممکن است به طور ناگهانی پاره شوند. این وضعیت به عنوان فتق دیسک شناخته شده و بر عصب‌های اطراف فشار وارد می‌نماید. دیسک فتق همیشه در میانه پشت علائم ایجاد نمی‌کند اما ممکن است باعث درد، سوزش و بی‌حسی شود.

√ مورد پنجم؛ مشکلات کلیوی: مشکلات کلیوی می‌تواند موجب بروز درد میانه پشت و هر دو طرف ستون فقرات شود.

_ شایع‌ترین علل درد کلیه شامل عفونت و سنگ کلیه است. سایر علائم نیز به شرح ذیل می‌باشند:

تب
مشکل در دفع ادرار
درد به هنگام دفع ادرار
لرز
تهوع و استفراغ

√ مورد ششم؛ عوامل مرتبط با سبک زندگی: ورزش نکردن موجب ضعیف شدن عضلات شده و به پیدایش درد کمک خواهد کرد. افرادی که با تکنیک‌ها و روش‌های ناصحیح اقدام به بلند کردن وزنه یا اجسام سنگین می‌کنند نیز درد میانه پشت را تجربه خواهند کرد. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد سیگاری نیز خطر ابتلا به درد مزمن پشت را افزایش می‌دهند. مصرف سیگار همچنین موجب کاهش انتقال مواد مغذی به دیسک‌های ستون فقرات شده و در نتیجه باعث افزایش درد و آسیب می‌شود.

√ مورد هفتم؛ کشیدگی یا پیچ خوردگی عضله: بلند کردن اشیاء سنگین و حمل نادرست وسایل می‌تواند منجر به پارگی یا کشیدگی عضلات و رباط‌های ناحیه پشت شود.

√ مورد هشتم؛ چاقی: داشتن اضافه وزن یا چاقی فشار زیادی بر روی عضلات، استخوان‌ها و سایر ساختارهای پشت وارد می‌کند.

√ مورد نهم؛ پوکی استخوان: پوکی استخوان نوعی بیماری است که منجر به شکستگی استخوان می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که بدن به قدر کافی استخوان‌های تازه تولید نمی‌کند یا قادر به جایگزینی توده استخوانی از دست رفته نیست. تقریبا ۵۴ میلیون نفر در ایالات متحده به پوکی‌استخوان مبتلا هستند و یا در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. افراد مبتلا به این وضعیت ممکن است به علت شکستگی استخوان‌های پشت دچار درد میانه پشت شوند.

 

√ مورد دهم؛ نشستن یا ایستادن نادرست: نشستن یا ایستادن نادرست علت اصلی درد میانه پشت است. قوز کردن فشار بر روی ستون فقرات را افزایش داده و به کشیدگی عضلات منجر می‌شود.

√ مورد یازدهم؛ مشکلات سلامت روانی: افرادی که دچار افسردگی یا اضطراب می‌شوند، در معرض خطر ابتلا به درد پشت قرار دارند. تحقیقات نشان می‌دهد احتمال ابتلا به درد در ناحیه میانه پشت در افراد مبتلا به افسردگی نسبت به سایرین حدودا ۶۰ درصد بیشتر است.

√ مورد دوازدهم؛ اسکولیوز: اسکولیوز موجب می‌شود که ستون فقرات به سمت چپ متمایل شود. این وضعیت منجر به توزیع نامنظم وزن در پشت شده و می‌تواند درد را به همراه داشته باشد.

√ مورد سیزدهم؛ تومور: در صورتی که تومور در میانه پشت رشد کند به تنظیمات ستون فقرات آسیب رسانده و بر عصب‌ها، عضلات و رباط‌ها فشار وارد می‌نماید.

_ روش‌های درمان این وضعیت

درمان درد میانه پشت به علت اصلی آن بستگی دارد. به طور معمول پزشکان در ابتدا درمان‌های خانگی را توصیه می‌کنند اما در صورت نیاز ممکن است مداخلات پزشکی و جراحی توصیه شود.

_ درمان‌های خانگی: روش‌های خانگی برای درمان درد میانه پشت به شرح ذیل می‌باشند:

کمپرس آب سرد
کمپرس آب گرم
داروهای غیرتجویزی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن
تمریناتی مانند ایستادن با به عقب گرفتن شانه‌ها، خم راه رفتن، ایجاد وقفه در فواصل نوشتن یا کار با کامپیوتر، رعایت ارتفاع و حالت صندلی و میز به هنگام کار کردن با کامپیوتر
ورزش‌هایی مانند پیاده روی، شنا، یوگا، کار بر روی عضلات پشت و شکم، چرخش در حالت نشسته و غیره

¤ درمان‌های پزشکی: در صورتی که درد میانه پشت ادامه دار باشد و به درمان‌های خانگی پاسخ ندهد، باید به پزشک مراجعه کرد. درمان‌های موجود برای درد میانه پشت عبارتند از:

داروهای تجویزی از جمله داروهای مسکن، آرامبخش عضلانی یا تزریق استروئید
فیزیوتراپی مانند ورزش و ماساژ

¤ عمل جراحی: اگر دارو و فیزیوتراپی درد پشت را کاهش ندهند، ممکن است انجام جراحی ضروری باشد. انواع مختلف جراحی برای درد میانه پشت به شرح ذیل است:

دیسکتومی
فیوژن
لامینکتومی
لامینوتومی

منبع: asanteb.com

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط شیرین کریمی

خارهای استخوان

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی

 

به گزارش سایت مایو کلینیک

خارهای استخوان برآمدگی‌های استخوانی هستند که در امتداد لبه‌های استخوان به وجود می‌آیند. خارهای استخوان (نام علمی: استئوفیت osteophytes)  اغلب در محل برخورد استخوان‌ها به یکدیگر، مانند مفاصل شکل می‌گیرند.

علّت اصلی خارهای استخوان آسیب‌های مَفصَلی مرتبط با آرتروز استخوان است. بیشتر خارهای استخوان علائم و نشانه‌های بروز نمی‌دهند و می‌توانند تا سال‌ها قابل تشخیص نباشند. ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اگر درمان لازم باشد به این بستگی دارد که خارها در کجا واقع شده‌اند و چگونه بر روی سلامتی شما اثر می‌گذارند.

نشانه‌ها

بیشتر خارهای استخوان علائم و نشانه‌ای ندارند. ممکن است تا زمانی که در وضعیت دیگری برای تشخیص غده‌ها یا تومورها از اشعۀ ایکس استفاده نکرده‌اید متوجه نشوید که خار استخوان دارید. در بعضی موارد، خارهای استخوان می‌توانند باعث ایجاد درد و عدم توانایی حرکت مفاصل بشوند.

نشانه‌های خاص بستگی به محل شکل‌گیری خار استخوان دارد، برای مثال این نشانه‌ها عبارتند از:

  • زانو : خار استخوان در قسمت زانو می‌تواند دراز کردن یا خم کردن پا را با درد همراه سازد.
  • ستون فقرات: خارهای استخوان در میان مهره‌ها می‌توانند فضای مورد نیاز طناب نخاعی را محدود کنند و باعث درد در قسمت مهره‌های ستون فقرات یا ریشه‌های عصبی آنها بشوند و باعث ایجاد ضعف یا بی‌حسی در بازوها و پاها بشوند.
  • لگن: خارهای استخوان می‌توانند باعث شوند که حرکت‌دادن لگن دردناک بشود، اگر چه ممکن است احساس درد در زانو هم باشد. بستگی به محل قرارگیری، خارهای استخوان می‌توانند باعث کاهش دامنۀ حرکت در مفاصل لگن بشوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر در یک یا چند مفصل درد دارید یا ورم کرده‌اند و یا اگر در حرکت دادن مفصل‌ها دچار مشکل هستید به پزشک مراجعه کنید.

علت ایجاد خارهای استخوان

آسیب‌های مَفصَلی ناشی از آرتروز استخوان رایج‌ترین علّت ایجاد خارهای استخوان هستند. وقتی آرتروز استخوان غضروف مفاصل را از بین می‌برد بدن تلاش می‌کند استخوان‌های آسیب دیده را با ساخت خار استخوان در اطراف محل آسیب دیده ترمیم کند.

عوامل خطرزا

خطر ابتلا به خار استخوان در افرادی که دچار آرتروز یا ورم مفاصل هستند بالاتر است.

تشخیص

در هنگام آزمایش فیزیکی ممکن است پزشک شما در اطراف مفاصل شما بخش‌ دردناک را تشخیص دهد. یا آزمایش اشعۀ X یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری را برای بررسی و معاینۀ مفاصل و استخوان‌ها تجویز کند.

درمان

اگر خار استخوان باعث درد بشود، ممکن است پزشک داروهای ضد درد مانند استانینوفن (تیلنول و سایر انواع استامینوفن)، ایبوبروفن (ادویل، موترین IB و سایر) یا ناپروکسن سدیم (الیو و سایر) را تجویز کند.

مراجعه به پزشک

احتمالا بار اول به پزشک خانواده خود مراجعه می‌کند که او شما را به یک متخصص جهت تشخیص و درمان اختلالات مفصلی (روماتولوژیست) ارجاع می‌دهد.

در اینجا برخی اطلاعات در مورد خار استخوان جهت آماده شدن برای مراجعه به پزشک آمده است:

شما چه کاری می‌توانید انجام دهید:

  • نشانه‌ها و علائم و مدت زمانی که آنها را دارید فهرست کنید.
  • اطلاعات مهم پزشکی، شامل دیگر وضعیت‌های خودتان، داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید و سابقۀ خانوادگی‌تان درمورد بیماری‌های مفصل و استخوان را ثبت کنید.
  • آسیب‌ها و صدمه‌هایی که اخیراً بر روی مفصل شما اثر گذاشته‌اند را یادداشت کنید.
  • سوالاتی که از پزشک دارید را یادداشت کنید.

سوالاتی که می‌توانید از پزشک‌تان بپرسید:

  • بیشترین احتمالی که باعث به وجود آمدن نشانه‌ها و علائم من شده است چیست؟
  • آیا احتمالات دیگری هم وجود دارد؟
  • چه آزمایش‌هایی لازم است انجام دهم؟
  • اگر درمانی باشد چه نوع درمانی را پیشنهاد می‌دهید؟
  • من مسائل دیگری نیز در مورد سلامتی‌ام دارم چگونه آنها را با هم مدیریت کنم؟
  • برای من آیا جراحی لازم است؟ چرا بله و چرا نه؟
  • چه نوع اقدمات خودمراقبتی می‌توانم برای کمک به کنترل علائم انجام دهم؟

چه انتظاری از پزشک‌تان داشته باشید

احتمالاً پزشک شما این سوالات را از شما خواهد پرسید:

  • درد شما چقدر شدید است؟
  • آیا موقع حرکت‌دادن مفاصل دچار مشکل هستید؟
  • آیا علائم و نشانه‌ها بر روی توانایی انجام کارهای روزانه‌تان تأثیر گذاشته است؟
  • آیا تاکنون درمان‌های خانگی را امتحان کرده‌اید؟ چه نوع درمانی و آیا کمکی کرده است؟
  • روال معمول ورزش یا تحرک بدنی شما چیست؟

منبع: Mayo Clinic

مفاصل، خار استخوان، استخوان، روماتولوژیست، ستون فقرات، زانو، استئوفیت، آرتروز، تومور، غده‌، استانینوفن، تیلنول، ضد درد، ادویل، ایبوبروفن،

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

وزن بالا می‌تواند باعث زانو درد شود؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,

 

آرتروز زانو و تمامی مفاصل به دو دسته اولیه وثانویه تقسیم می‌شود و آرتروز اولیه اغلب به دلیل افزایش سن و تغییرات فیزیولوژیکی بدن است که پدیده پیری در همه سلول‌های بدن با افزایش سن رخ می‌دهد و اگر پیری در بافت غضروفی اتفاق بیفتد سبب تغییراتی در آن مانند کاهش آب و ضخامت غضروف می‌شود که در نهایت آرتروز در بافت غضروفی را سبب می‌شود.
برخی فاکتورها مانند ژنتیک و وزن بدن در ابتلا به آرتروز اولیه موثر هستند، نوع ثانویه علت‌های دیگری به جز دلایل اولیه برای ابتلا به آرتروز و ساییدگی مفاصل از قبیل تغییرات راستای اندام تحتانی به صورت پاهای پرانتزی همچنین آسیب‌های مفصلی مانند ضایعات لیگامانی، شکستگی های داخلی مفصلی, رماتیسم, نقرس و بیماری‌های التهابی داخل مفصلی که می‌تواند باعث تغییراتی در غضروف مفصل و تبدیل به ساییدگی و آرتروز مفصل شود.


نوع اولیه به طور معمول در سنین بالاتر رخ می‌دهد و همان طور که با افزایش سن موی سر سفید می‌شود و تغییراتی در بینایی رخ می‌دهد، تغییراتی در بافت غضروفی نیز ایجاد می‌شود که زمینه‌های ژنتیک و افزایش وزن می‌تواند باعث تشدید آرتروز شود.
دلایل دیگری به جز افزایش سن دارد که شکستگی ها،‌ضایعات لیگامانی، بیماری های التهابی مفصلی مانند رماتیسم و بیماری‌های متابولیک را می‌توان دراین خصوص نام برد که باعث شیوع بیماری آرتروز در سنین پایین‌تر و جوانی می‌شود.
باید از عواملی که باعث تشدید آرتروز می‌شود جلوگیری کرد که در این خصوص داشتن وزن متعادل و رعایت عادات زندگی به نحوی که فشار کمتری به زانوها وارد شود برای پیشگیری موثر می‌‌باشند.
افراد وزن خود را کنترل کنند و از افزایش آن پیشگیری کنند زیرا در برخی موارد به ازای هر یک کیلوگرم اضافه وزن، بین ۵ تا ۷ برابر یعنی در حدودد ۵ تا ۷ کیلوگرم به زانو فشار می‌آید.
در یک مطالعه جدید گروهی از محققان آمریکایی به بررسی روی ۲۴۰ فرد بزرگسال چاق پرداختند که به آرتروز زانو مبتلا بودند. این افراد برنامه کاهش وزن برای مدت زمان ۱۸ ماه را دنبال کردند.


محققان مشاهده کردند هرچه میزان وزن کاهشی افراد شرکت کننده در این مطالعه بیشتر باشد، علائم همراه با درد ناشی از آرتروز در این بیماران بیشتر تسکین پیدا کرده است همچنین بیمارانی که ۱۰ درصد یا مقدار بیشتری از وزن خود را از دست داده بودند علاوه بر تسکین درد، قدرت حرکت آنان بهبود پیدا کرده است.
به گفته محققان، هر چه بیمار سنگین وزن‌تر باشد هنگام حرکت فشار بیشتری به زانوهایش وارد می‌شود. علاوه بر این، چربی مازاد در بدن ممکن است بافت‌های مفاصل را ملتهب کند.
و برخی عادت زندگی به خصوص درایرانیان به زانوها فشار زیادی وارد می‌کند، بسیاری از فعالیت‌ روزانه در زندگی ما ایرانی‌ها در حالت حداکثر خمیدگی زانو مانند روی زمین نشستن به جای استفاده از مبل و صندلی، استفاده از توالت ایرانی‌هاست که باید تغییراتی در این عادات ایجاد کنیم و آنها را اصلاح نماییم.
تعادل و قدرت عضلانی بر روی محافظت از زانو بسیار موثر است که خصوصا حرکات ورزشی ایزومتریک به محافظت از زانو و به ویژه استخوان کشکک آن می‌تواند کمک کند.


انجام حرکات ورزشی با آمادگی کامل جسمانی و عضلانی باید باشد تا از فشارهای نامتعادل بر زانو جلوگیری کند، در فعالیت‌های دیگر بدنی مانند کوهنوردی و یا بالا و پایین آمدن از پله، طبیعتا در پایین آمدن از پله فشار زیادی به مفصل کشکک و زانوها وارد می‌شود که باید مراعات لازم را به عمل آورد.
تغذیه مناسب و پرهیز از سیگار می‌تواند به حفاظت از غضروف کمک کند که در خصوص آرتروز ثانویه درمان علت اصل آرتروز می‌تواند در پیشگیری ودرمان آن موثر باشد که در این زمینه به طور مثال اگر انحرافی در اندام تحتانی فرد خارج از حد طبیعی وجود دارد درمان و جراحی آن می‌تواند به پیشگیری از آرتروز کمک کند.
درمان سریع و به موقع آسیب‌های زانو را برای پیشگیری از آرتروز ثانویه موثر دانست. پارگی‌های لیگامانی اگر به موقع درمان نشوند می‌توانند آسیب‌های غیر قابل درمان برای غضروف ایجاد کنند، همچنین درمان مناسب شکستگی‌ها و بیماری‌های التهابی می‌توانند به آسیب کمتر مفصل زانو کمک کنند.
هرچه عضلات این ناحیه قوی‌تر باشند، بهتر می‌توانند فشار ناشی از وزن بر زانوها را جذب کنند. در نتیجه فشار کمتری به غضروف و سطوح مفصلی وارد می‌شود. افرادی که پاهای پرانتزی دارند نیز بیشتر به آرتروز و ساییدگی زانو مبتلا می‌شوند بنابراین افرادی که شدت پرانتزی بودن پاهای‌شان زیاد است، حتما باید قبل از بروز آرتروز با عمل جراحی آن را اصلاح کنند.


اگر آرتروز درمراحل اولیه باشد پیشگیری می‌تواند در به تاخیر انداختن آن کمک کند و اگر درمراحل پیشرفته قرار داشته باشد، با اعمال جراحی مختلف مانند ترمیم میسیک و غضروف و حتی تعویض زانو که مرحله انتهایی آرتروز پیشرفته صورت می‌گیرد می‌توان به درمان این بیماری کمک کرد.

منبع: مجله سلامت

 

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ (دارونامه؛ آمپول ویکتوزا چیست؟)

همواره لاغری و داشتن تناسب اندام یکی از دغدغه‌های مهم افراد بوده است. بعضی از افراد وقتی از روش‌های معمول کاهش وزن مانند رژیم لاغری و ورزش به نتیجه‌‌ی دلخواه‌شان نمی‌رسند به مصرف قرص لاغری و بعضی از آمپول لاغری روی می‌آورند، آمپول لاغری ویکتوزا یکی از آن‌هاست. اما این آمپول چگونه باعث کاهش وزن شما می‌شود؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا شما را با فرآیند کاهش وزن توسط این آمپول، چگونگی و مراحل مصرف آن و هشدارهایی که باید حتما درمورد آنها بدانید آشنا کنیم.

_کاهش وزن با داروهایی مانند آمپول لاغری ویکتوزا و… چگونه است؟
داروهایی مانند آمپول ویکتوزا، کنترل قند خون را با تقلید عملکرد هورمون‌هایی که پپتیدِ شبه گلوکاگون نوع ۱ (GLP) نامیده می‌شوند، در دست دارند. به عبارتی، این داروها مانند واکنش انسولین با افزایش قند خون بعد از یک وعده غذایی واکنش نشان می‌دهند و باعث کاهش قندخون می‌شوند.

روش‌های مختلفی وجود دارد که طی آنها، داروهای نام‌برده باعث ازدست دادن وزن می‌شوند. یکی از این راه‌ها، سرکوب اشتها و میل به خوردن است. اما اصلی‌ترین فعالیت این داروها برای کاهش وزن این است که آنها حرکت غذا از معده به روده‌ی کوچک را به‌تأخیر می‌اندازند. به‌همین‌خاطر، فرد سریع‌تر و به‌مدت طولانی‌تری احساس سیری پیدا می‌کند و کمتر غذا می‌خورد.

علاوه‌بر کمک این داروها برای کاهش قند خون و ازدست دادن وزن، حفظ سلامت قلب نیز با آنها ممکن است. مصرف برخی از انواع این داروها به حفظ قلب از خطراتی مهلک کمک می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف انواعی از این داروها به تنظیم فشار خون، کلسترول و سطح تری‌گلیسیرید کمک می‌کند. البته هنوز دقیقا مشخص نیست که مصرف داروها نتیجه این امور است یا کاهش وزن ناشی از آن‌ها.

نکته‌ی منفی درباره‌ی این داروها، استفاده از آنها به حالت تزریقی و ایجاد برخی از عوارض جانبی بعضا جدی است. برخی از رایج‌ترین عوارض جانبی این داروها عبارت‌اند از:

تهوع
استفراغ
اسهال

در صورت مصرف این داروها با داروی دیگری که باعث کاهش قند خون می‌شود، سطح قند خون به‌شدت کاهش می‌یابد.

_نحوه استفاده از آمپول لاغری ویکتوزا چگونه است؟

قبل از مصرف آمپول لاغری ویکتوزا باید حتما با پزشک متخصص صحبت کنید. باید کاملا مطمئن شوید که این آمپول برای شما خطری ندارد. قبل از تزریق نیز باید تمام شرایط جسمانی خود، تمام حساسیت‌ها و داروهایی را که اخیرا مصرف کرده‌اید با پزشک در میان بگذارید. اگر دیابت ندارید، آمپول لاغری ویکتوزا همچنان می‌تواند به شما کمک کند تا اگر اختلال سوخت‌وساز یا مقاومت لپتینی دارید، وزن خود را از دست بدهید.

با این وجود، ازآنجاکه سازمان غذا و دارو (FDA)، مصرف این داروها را برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز کرده است؛ بیمه در کشورهایی مانند آمریکا هزینه‌ی آن را تقبل نمی‌کند.

_مراحل مصرف آمپول لاغری ویکتوزا

_دریافت نسخه آمپول

در هر آمپول لاغری ویکتوزا، ۱۸ میلی‌گرم دارو وجود دارد. بسته به شرایطی که فرد دارد، پزشک ممکن است دُزهای ۰/۶، ۱/۲ یا ۱/۸ میلی‌گرم تجویز کند. در هر حال، شروع تزریق با دُزی کم آغاز می‌شود تا واکنش بدن نسبت به آمپول لاغری ویکتوزا موردبررسی قرار بگیرد.

_یادگیری شیوه‌ی عملکرد آمپول

آمپول لاغری ویکتوزا با کند کردن روند ترک و خروج غذا از معده به کاهش سطح قند خون کمک می‌کند و مانع از تولید قند زیاد از سوی کبد می‌شود و در هنگام بالا بودن سطح قند خون، انسولین بیشتری تولید می‌کند. این آمپول تزریقی، روزی یک بار به بدن تزریق می‌شود و فاقد انسولین است. مصرف آن با سایر داروهای دیابت نظیر انسولین بلامانع است. از عوارض جانبی آن می‌توان به کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، رودل (دیرهضمی غذا) و یبوست اشاره کرد.

_مصرف آمپول لاغری ویکتوزا و مراقبت در برابر عوراض جانبی آن:

باید مطمئن بشوید که هر روز مقدار مصرفی یا اصطلاحا دُز مناسبی از دارو را مصرف می‌کنید. پزشکان متخصص معمولا مصرف دارو برای بیمار را با دُز ۰/۶ میلی‌گرم شروع می‌کنند و ادامه‌ی مصرف را با افزایش ۰/۳ میلی‌گرمی در هر هفته یا یک هفته در میان پیگیری می‌کنند. درصورتی‌که نمی‌دانید چه مقدار از دارو را باید مصرف کنید، حتما دستورالعمل استفاده از دارو را بخوانید یا به پزشک مراجعه کنید.
هر بار که آمپول را روی دُزی مناسب تنظیم می‌کنید، صدایی مانند «کلیک» می‌شنوید. از دکمه‌ی تنظیم استفاده کنید تا دُز دارو هم‌راستا با نشان سفیدرنگ روی آمپول قرار بگیرد. اگر اشتباها، دُزی اشتباه انتخاب کنید، جای نگرانی نیست با چرخاندن دکمه تنظیم دُز به سمت جلو یا عقب می‌توانید میزان درست دارو را تنظیم کنید.

از فشار دادن دکمه تنظیم دُز بعد از اینکه آن را روی نقطه درستی گذاشتید، پرهیز کنید. اگر این دکمه را فشار بدهید، دارو بیرون می آید و باید از آمپول جدیدی استفاده کنید. حتما طبق دستورالعمل پزشک از آمپول استفاده کنید.

_تزریق دارو

آمپول لاغری ویکتوزا را طوری نگه دارید که سوزن آن رو به پایین باشد. آن را در ناحیه‌ی تحتانی شکم، ران یا بالای بازو قرار بدهید. با انگشت شست، دکمه دُز را فشار بدهید. دکمه را به سمت پایین فشار بدهید تا دُز ۰ میلی‌گرم روی صفحه نمایش پدیدار بشود. این کار حدودا ۶ ثانیه طول می‌کشید. سپس کار تزریق را با کشیدن آمپول شروع کنید و بگذارید تمام ماده آن در بدن تخلیه بشود. اگر در ناحیه‌ی تزریق، خون دیده شد، مقداری گاز استریل را ۵ تا ۱۰ ثانیه روی آن قرار بدهید، در و محفظه‌ی آمپول را بگذارید و آن را در ظرف مخصوص بیندازید.

_فراموش کردن تزریق

اگر فراموش کرده‌اید دُز مصرفی را به‌موقع تزریق کنید ایرادی ندارد. هنگام مصرف دُز بعدی لازم نیست دُز جاافتاده را نیز تزریق کنید. در عوض باید مقدار دُز بعدی را تزریق کنید و سپس وفاداری به برنامه را از سر بگیرید.

_مراجعه به پزشک در صورت وجود توده‌ی گردنی

اگر در ناحیه‌ی گردن خود شاهد رشد یک برآمدگی بودید که همراه با وقفه تنفسی، دشواری در بلع یا گرفتگی صدا است یعنی علائم مشکل جدی تیروئید در شما به وجود آمده است. در صورت مشاهده این نشانه‌ها حتما با متخصصان تماس بگیرید و در صورت جدی و شدیدتر شدن آنها حتما به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید.
مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم پانکراتیت
اگر در دوره‌ی مصرف آمپول دچار تب‌ و لرز، معده درد شدید یا یبوست شده‌اید، بلافاصله پزشک خود را خبر کنید. این علائم می‌توانند با تهوع، استفراغ و سرگیجه همراه باشند. اگر این علائم نیز در شما شدید شد، حتما به مرکز فوریت‌های پزشکی بروید.

_ مراجعه به پزشک در صورت بروز حساسیت

واکنش‌های حسایت‌زا باعث بروز مشکلات تنفسی، خارش، گرفتگی صدا و مشکل در بلع می‌شوند. تورم صورت، گلو، دهان یا تورم پاها، دست‌ها و بازوها نیز از سایر نشانه‌های واکنش حساسیت‌زا است. در این حالت نیز باید به پزشک و در صورت حاد بودن علائم به اورژانس مراجعه کنید.

_ بررسی سطح قند خون به‌طور مداوم

همان‌طور که گفته شد، آمپول لاغری ویکتوزا می‌تواند باعث کاهش سطح قند خون (هیپوگلیسمی) یا افزایش قند خون (هایپرگلیسمی) بشود. علائم افت قند خون شامل عرق کردن، لرزش و ضعف، سرگیجه، سردرد، تاری دید و ضعف و گرسنگی شدید است. علائم بالا رفتن قند خون نیز شامل خشکی دهان، تاری دید، خستگی، افزایش میزان ادرار، از دست دادن اشتها و حالت تهوع است.

اگر حین مصرف آمپول لاغری ویکتوزا شاهد این علائم هستید، بهتر است دستگاه سنجش قند داشته باشید و از گلوکزسنج برای بررسی سطح قند خون استفاده کنید. در صورت متعادل‌نبودن سطح قند خون سریعا به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید که اگر:

قند خون بعد از مصرف غذا، ۱۸۰ ml/dl یا بالاتر باشد سطح آن بالا است.
قند خون ۷۰ ml/dl یا کمتر باشد، سطح آن پایین است.

_هشدار

اگر در خانواده‌ی خود سابقه‌ی سرطان تیروئید مغزی-نخاعی یا سندروم نئوپلازی اندوکرینی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. پژوهش‌ها نشان داده که میان این داروها و سرطان تیروئید در موش‌ها ارتباط وجود دارد. اما همچنان این پژوهش‌ها روی انسان جای کار دارد. اگر دچار پانکراتیت هستید نیز نباید از آمپول لاغری ویکتوزا استفاده کنید. داروهایی که مطرح شد برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم طراحی شده‌اند. داروی دیگری نیز وجود دارد که حاوی دُز بیشتری از لیراگلوتاید (ساکسِندا) است و برای درمان افراد چاقی که دیابت ندارند مفید است. در صورت ابتلا به دیابت برای مصرف این داروها باید با پزشک مشورت کنید.

منبع: chetor.com

0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سرفه‌خونی و تنگی‌نفس نشانه کدام بیماری است؟

یکی از علائم ترسناک آمبولی ریه سرفه‌ای است که ترکیب خلط و خون را به همراه دارد. این شرایط نسبت به علائم دیگر، مانند تنگی‌نفس، کم‌تر رایج است، اما باید توجه شما را به خود جلب کند زیرا می‌تواند نشانه‌ای از بیماری ریه، از جمله سرطان ریه، نیز باشد.

ادامه مطلب
0
Regular Post
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آشنایی با علل هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه

هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه نوعی بیماری غدد پاراتیروئید است. کلمه “اولیه” به این معنی است که این اختلال از غدد پاراتیرویید منشا می‌گیرد. در هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، یک یا چند غده پاراتیرویید بیش از حد فعال هستند. در نتیجه، این غده باعث آزاد شدن بیش از حد هورمون پاراتیروئید (PTH) می‌شود. این اختلال شامل مشکلاتی است که در سایر نقاط بدن رخ می‌دهد. به عنوان مثال، از دست دادن کلسیم استخوان یکی از مشکلات ایجاد شده در هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه است.
در ایالات متحده، حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر هر ساله مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه می‌شوند. این اختلال اغلب در افراد بین ۵۰ تا ۶۰ ساله شیوع دارد و زنان حدود سه برابر بیشتر از مردان به آن مبتلا می‌شوند.

اگر مشکلی مانند نارسایی کلیه باعث تاثیر بر غده پاراتیروئید شده باشد، ممکن است هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه یا واکنشی ایجاد شود.

_ غده پاراتیروئید چیست؟

غدد پاراتیروئید چهار غده‌ی بزرگ هستند که در نزدیکی غده‌ی تیروئید در گردن قرار دارند. غدد پاراتیرویید بخشی از سیستم غدد درون ریز بدن است. غدد درون‌ریز باعث تولید، ذخیره و آزاد شدن هورمون‌ها می‌شوند و آن‌ها را به جریان خون می‌فرستند تا سلول‌های دیگر بدن بتوانند از آن‌ها استفاده کنند.

اگرچه اسم غده تیروئید و پاراتیروئید مشابه به هم است اما این غدد کاملا متفاوت هستند و هر کدام هورمون‌های متمایز با عملکردهای خاص را تولید می‌کنند. غده پاراتیرویید PTH تولید می‌کند. این ماده هورمونی است که به حفظ تعادل صحیح کلسیم در بدن کمک می‌کند. PTH سطح کلسیم در خون، آزاد سازی کلسیم از استخوان، جذب کلسیم در روده کوچک و دفع کلسیم در ادرار را تنظیم می‌کند.
هنگامی که سطح کلسیم در خون خیلی پایین می‌آید، غدد پاراتیرویید طبیعی، تولید PTH را برای بازگرداندن سطح کلسیم به خون بالا می‌برد.

_ اثرات افزایش سطح PTH

افزایش سطح PTH باعث خروج کلسیم از استخوان شده و میزان کلسیم در خون را به بالاتر از حد نرمال افزایش دهد. از دست دادن کلسیم استخوان‌ها ممکن است استخوان‌ها را تضعیف کند. در پاسخ به افزایش سطح کلسیم در خون، کلیه‌ها کلسیم بیشتری را در ادرار دفع می‌کنند. این موضوع می‌تواند منجر به سنگ کلیه شود.

افزایش سطح کلسیم در خون ممکن است به مشکلات دیگر مانند موارد زیر دامن بزند:

بیماری قلبی
فشارخون بالا

با این وجود، تحقیقات بیشتری لازم است تا بهتر درک شود که چگونه هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه بر روی سیستم قلبی عروقی، رگ‌های خونی، سیستم عصبی مرکزی، مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد.

_ چرا کلسیم برای بدن مهم است؟

کلسیم برای سلامت بدن بسیار ضروری است. کلسیم نقش مهمی در رشد استخوان و دندان دارد و در ترکیب با فسفر، استخوان‌ها و دندان‌ها را تقویت می‌کند. کلسیم همچنین به انقباض عضلات کمک کرده و سیگنال‌های عصبی را انتقال می‌دهد.

_ چه چیزی باعث هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه می‌شود؟

در حدود ۸۰ درصد افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، تومور خوش‌خیم یا غیرسطرانی، به نام آدنوم در یکی از غدد پاراتیرویید خود دارند. وجود تومور باعث می‌شود این غده بیش از حد فعال شود. در اکثر موارد وضعیتی که تومورهای متعدد یا هیپرپلازی نامیده می‌شود، باعث ترشح بیش از حد هورمون می‌شود. به ندرت، هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه به سرطان پاراتیروئید مرتبط است.

در اغلب موارد، پزشکان نمی‌دانند که چرا آدنوم یا وجود چندین تومور در غدد پاراتیرویید رخ می‌دهد. اکثر افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه سابقه خانوادگی این اختلال را ندارند، اما برخی موارد ممکن است ارثی باشند. به‌عنوان مثال، نوع جدید نئوپلاسی غدد درون ریز ارثی یک سندرم نادر و ارثی است که تومورهای متعدد در غدد پاراتیروئید و همچنین در پانکراس و غده هیپوفیز ایجاد می‌کند.

_ علائم هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه چیست؟

اکثر افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه علائمی ندارند. وقتی علائم ظاهر می‌شوند، اغلب خفیف و غیراختصاصی هستند. این علائم عبارتند از:

ضعف عضلانی
خستگی و افزایش نیاز به خوابیدن
احساس افسردگی
درد مفاصل و استخوان‌ها

افراد مبتلا به نوع شدید بیماری ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

کاهش اشتها
حالت تهوع
استفراغ
یبوست
سردرگمی یا اختلال در فکر کردن و حافظه
افزایش تشنگی و ادرار

این علائم عمدتا به دلیل افزایش سطح کلسیم در خون ناشی از PTH بیش از حد رخ می‌دهد.

_ روش‌های تشخیص هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه

پزشکان هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه را زمانی که سطح کلسیم و PTH در خون بالا است تشخیص می‌دهند. کلسیم زیاد در خون معمولا اولین نشانه‌ای است که پزشک را مجاب می‌کند تا غده پاراتیرویید را بررسی کند. البته سایر بیماری‌ها نیز می‌توانند سطح کلسیم خون را بالا ببرند، اما تنها در موارد هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، کلسیم بالا ناشی از تولید بیش از حد PTH است.

 

آزمایش‌های معمول خون که برای تشخیص طیف گسترده ای از بیماری ها تجویز می شوند می توانند افزایش سطح کلسیم خون را در بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروییدی اولیه و در افراد مبتلا به اختلال خفیف بدون علائم، نشان دهند.

_ چه آزمایش‌هایی برای بررسی عوارض احتمالی انجام می‌شود؟

پس از تشخیص هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، آزمایش‌های دیگری نیز برای ارزیابی عوارض ناشی از آن انجام می‌شوند. این آزمایش‌ها عبارتند از:

آزمون تراکم مواد معدنی استخوان
سونوگرافی
اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)
آزمایش ادرار
آزمایش خون ۲۵ و هیدروکسی ویتامین D

_ هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه چگونه درمان می‌شود؟

عمل جراحی

جراحی برای برداشتن غده پاراتیروئید، تنها درمان قطعی برای این اختلال است، به ویژه اگر بیمار سطح بالایی از کلسیم را در خون داشته باشد یا به سنگ کلیه مبتلا باشد. جراحی هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه در بیش از ۹۵ درصد از بیماران موفقیت‌آمیز است.

جراحان اغلب قبل از عمل جراحی از تست‌های تصویربرداری استفاده می‌کنند تا غده فوق‌فعال را که باید بردارند تشخیص دهند. اغلب آزمون‌های مورد استفاده برای این کار، اسکن تکنسیوم و اسکن اولتراسوند هستند. در اسکن تکنسیوم، مقدار کمی رنگ رادیواکتیو به بدن بیمار تزریق می‌شود. این رنگ توسط غدد پاراتیرویید بیش از حد فعال جذب می‌شود. سپس غدد فوق فعال با استفاده از یک دوربین خاص مشاهده می‌شوند.

نظارت

بعضی از افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه خفیف ممکن است نیاز به جراحی فوری نداشته باشند و یا حتی انجام جراحی برایشان ضرورتی نداشته باشد. به این افراد توصیه می‌شود که در صورت داشتن شرایط زیر فقط بر روی بیماری خود نظارت کنند تا از تشدید آن به موقع جلوگیری شوذ:

بدون علائم هستند.
فقط کمی افزایش سطح کلسیم در خون داند.
کارکرد کلیه‌ها و تراکم استخوان طبیعی است.

نظارت بلند مدت باید شامل موارد زیر باشد:

ارزیابی بالینی دوره‌ای
اندازه‌گیری کلسیم سرم به صورت سالانه
اندازه‌گیری کراتینین سالانه برای بررسی عملکرد کلیه
اندازه‌گیری تراکم استخوان هر ۱ تا ۲ سال یک بار

در صورت وجود کمبود ویتامین D باید این کمبود نیز اصلاح شود. بیمارانی که تحت نظارت هستند نباید مصرف کلسیم را در رژیم غذایی خود محدود کنند. در طول دوره نظارت بیمار باید نکات زیر را رعایت کند:

مقدار زیادی آب بنوشد.
به‌طور منظم ورزش کند.
از مصرف دیورتیک‌های خاصی نظیر تیازیدها اجتناب کند.

در غیر این صورت، بی‌تحرک شدن، عدم توانایی حرکتی به علت بیماری یا آسیب و یا بیماری دستگاه گوارش که با استفراغ و یا اسهال بوده و منجر به کم آبی بدن می‌شود می تواند موجب افزایش سطح کلسیم خون در افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه شود. افرادی که مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه هستند، باید در صورتی که به دلیل استفراغ یا اسهال آب بدن خود را از دست می‌دهند، به پزشک مراجعه کنند.

داروها

Calcimimetics یک کلاس جدید از داروهایی است که ترشح PTH را در غده پاراتیرویید کاهش می‌دهد. Calcimimetic، cinacalcet توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده برای درمان هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه ناشی از دیالیز مورد تایید قرار گرفته است. cinacalcet (سیناکالکت) برای مدیریت هیپرکلسمی همراه با هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه نیز تایید شده است.

برخی از داروهای دیگری که برای تعیین تاثیر آن‌ها بر روی هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه مورد آزمایش قرار گرفته‌اند عبارتند از:

بیسفسفونات‌ها
تعدیل کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن

_ برای درمان این بیماری به چه پزشکی باید مراجعه کنیم؟

هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه توسط متخصصان غدد درون‌ریز که در درمان مشکلات هورمونی متخصص هستند و متخصصان اختلالات کلیوی درمان می‌شود. جراحی انجام شده برای درمان آن نیز عموما توسط جراحان غدد درون‌ریز؛ جراح سر و گردن؛ و گوش، بینی و جراحان گلو انجام می‌شود.

رژیم غذایی و تغذیه

تحقیقات نشان داده‌اند که رژیم غذایی و تغذیه نقش مهمی در ایجاد یا جلوگیری از هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه ایفا می‌کند.

ویتامین D: کارشناسان برای اصلاح کمبود ویتامین D در افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، رسیدن این ویتامین به سطح سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین D و بیشتر از ۲۰ نانوگرم در دسی‌لیتر (۵۰ نانو مول در لیتر) تعیین کرده‌اند. تحقیقات برای تعیین دوزهای مناس مصرف مکمل‌های ویتامین D برای افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه، در حال انجام است.

برای عمومی افراد، دستورالعمل‌های ارائه شده توسط پزشکان برای مصرف ویتامین D به شرح زیر است:

افراد ۱ تا ۷۰ ساله ممکن است نیاز به ۶۰۰ واحد بین المللی (IU) از این ویتامین داشته باشند
افراد بالاتر از ۷۱ سال ممکن است به ۸۰۰ واحد بین المللی از این ویتامین نیاز داشته باشند.

متخصصان IOM همچنین توصیه می‌کنند که هر روز بیش از ۴،۰۰۰ IU ویتامین D مصرف شود.

کلسیم: افراد مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه بدون علائم که تحت نظارت قرار می‌گیرند، نیازی به محدود کردن کلسیم در رژیم غذایی خود ندارند. افرادی که به علت برداشتن تمام بافت پاراتیروئید خود با جراحی سطح کلسیم کمی در بدن دارند، نیاز دارند که تا پایان عمر مکمل کلسیم مصرف کنند.
منبع: payamesalamat.com

 

0
1 … 6 7 8 9 10