نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ (دارونامه؛ آشنایی با داروی سرترالین )

سرترالین (به انگلیسی: Sertraline) (با نام‌های تجاری زُلُفْت و آسِنْتْرا) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیش‌قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.
سرترالین در سال ۲۰۱۳ با تجویز بیش از ۴۱ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و دومین داروی پرمصرف روان‌پزشکی پس از آلپرازولام در ایالات متحده بوده‌است.

تولید‌کننده: KRKA [ اسلوونی ]
وارد‌کننده: داروسازی اکتوورکو
طبقه‌بندی مارتیندل: داروهای ضدافسردگی
اشکال دارویی: قرص
قرص: ۵۰,۱۰۰ میلی‌گرم
طبقه‌بندی درمانی: داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای روان درمانی > داروهای ضدافسردگی > داروهای مهارکننده انتخابی سروتونین

_ مکانیسم اثر
سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند.
(حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).
فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.

_ موارد مصرف سرترالین
در درمان افسردگی، وسواس اجباری، اختلالات پانیک و اختلالات خلقی کاربرد دارد.
سلول‌های مغزی که نورون نامیده می شوند،مواد شیمیایی مختلفی را جهت ارتباط با سایر نورون‌ها ترشح می‌کنند. این یعنی یک سری تکانه الکتریکی بین نورون‌ها مسئول کارکردهای بخش‌های مختلف مغز می‌باشند. آسنترا سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند.این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس و بسیاری از اختلالات دیگر مربوط به خلق و خو در برخی از افراد می شود. سرترالین به علت کاهش میل جنسی در درمان انزال زودرس نیز کاربرد دارد.

_ درمان هراس اجتماعی
سرترالین برای درمان بیماری هراس اجتماعی نتایج موفقیت‌آمیزی بدست آورده‌است. مطالعات و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان دهنده این امر است که برای درمان این بیماری به میزان دوز بیشتری از مصرف نیاز است علاو بر این بهبودی به کندی صورت می‌گیرد و معمولاً پاسخ به دارو از هفته ششم شروع شده و تا هفته دوازدهم افزایش می‌یابد. سرترالین علاو بر این‌که مولفه‌های روانی هراس اجتماعی همچون ترس و اجتناب بهبود می‌بخشد بر مولفه‌های فیزیکی مانند سرخ شدن و تپش قلب نیز تأثیر مثبت می‌گذارد.
سرترالین از طریق دهان طبق دستور پزشک یا صبح و یا شب ، معمولا یک بار در روز مصرف می‌شود. شکل قرص این دارو ممکن است یا همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. شکل کپسول آن معمولا همراه با غذا پس از صرف صبحانه و یا پس از شام مصرف می‌شود.

اگر سرترالین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور دهد این دارو را هر روز از ماه یا فقط ۲ هفته قبل از قاعدگی تا شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. دستورالعمل پزشک خود را به دقت دنبال کنید. برای دریافت بیشترین فایده این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک برای یادآوری، دارو را هر روز در همان زمان مصرف کنید.

ادامه مصرف این دارو طبق تجویز حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حال‌تان خوب شده است. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو به صورت ناگهانی متوقف شود برخی از شرایط بدتر خواهند شد. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، مشکلات خواب، و احساسات مختصری مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. ممکن است برای کاهش عوارض جانبی، نیاز باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. هر گونه نشانه جدید یا بدتر شدن وضعیت خود را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.

_ مصرف در دوران بارداری
این دارو می‌تواند برای جنین مضر باشد. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند باعث مشکلات بسیار جدی ریوی در نوزاد شود. در دوره مصرف این دارو توصیه می‌شود از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنید و در صورتی که در دوره مصرف سرترالین متوجه شدید که باردار هستید سریعاً به پزشک مراجعه کرده و از قطع ناگهانی و بدون تجویز پزشک خودداری کنید. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند علائم افسردگی شما را تشدید کرده و باعث بروز افسردگی شدید بعد از زایمان شود.

_ عوارض جانبی سرترالین
عوارض گوارشی مانند احساس تهوع، سوء‌هاضمه، یبوست یا اسهال خصوصا در ابتدای مصرف سرترالین شایع می‌باشد که با مصرف وعده‌های غذایی ساده و سبک و مصرف آب به مقدار کافی می‌توان شدت آن‌ها را کاهش داد.
_در صورت احساس خواب‌آلودگی ،ضعف و خستگی از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند خودداری نمایید.
_برای سردرد احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضددرد مناسب سوال بفرمایید.
_خونریزی‌های غیرطبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست)
_آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)
_بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانم‌ها
_گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات
_تب، سرگیجه
_ تپش قلب
_ راش پوستی
_احساس خارش در پوست
_خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو میباشد که با آدامس یا آبنبات فاقد شکر می‌توان آن را برطرف نمود.
_تغییرات خلق‌و خو مانند احساس اضطراب، پریشانی، بی‌قراری و فراموشی و احساس لرزش ممکن است اوایل درمان با سرترالین بروز کند که به مرور و در مدت چند روز برطرف می‌شوند امادر صورت ادامه‌دار شدن یا تشدید این علائم با پزشک خود صحبت کنید.
_در صورت اختلال در خواب، تعریق بیش از حد،کاهش اشتها یا تغییر وزن ناگهانی، درد، احساس گزگز انگشتان، مشکلات جنسی ( از قبیل کاهش تمایلات جنسی، تأخیر در انزال)، زنگ زدن گوش، ضربان‌نامنظم ، آبریزش بینی یا خارش که ادامه‌دار باشد،با پزشک خود صحبت نمایید.

_ احتیاطات در مصرف سرترالین

– در دو هفته اول مصرف دارو احساس تهوع ممکن است آزار‌دهنده باشد و پزشک معالج در صورت لزوم قرص ضدتهوع تجویز خواهد کرد.

– اثرات دارو بعد از چند هفته خود را نشان می‌دهد و بیمار باید صبور باشد.

– در مصرف بالای سه ماه، درجاتی از افزایش وزن ممکن است رخ دهد که برای آن نیز راهکارهایی وجود دارد که پزشک معالج معرفی خواهد کرد.

– دارو از دسترس کودکان دور باشد زیرا اثرات مسمومیت در کودکان بسیار شدید است.

– مصرف Sertraline در حالی که همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌شود یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنین داروهایی قطع شده است، ممکن است موجب گیجی، افزایش ناگهانی دمای بدن ، افزایش شدید فشارخون و بروز تشنج شود.

– بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آنها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را بطور یک جا در اختیار داشته باشند.

– تا مشخص شدن پاسخ بدن به این دارو، بیمار هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کند. زیرا این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود.

– برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب نبات‌های بدون قند استفاده شود. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشک معالج مشورت شود.
بایدهای مصرف Sertraline

سرترالین با نام تجاری زولوفت (Zoloft) هم به فروش می‌رسد. سرترالین یک داروی ضدافسردگی بازدارنده در حوزه خود می‌باشد. به یاد داشته باشید در صورت استفاده از بقیه داروهای بازدارنده در دو هفته قبل از سرترالین را مصرف نکنید.

بسیاری از افراد جوان بعد از مصرف اولین قرص‌های ضدافسردگی به فکر خودکشی می‌افتند. در صورت مشاهده این شواهد باید هر چه زودتر به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود آگاه سازید، به ویژه سوابقی همچون: مشکلات خونریزی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را با خیال راحت انجام دهید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات، و یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندان‌پزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خونریزی یا از دست دادن هماهنگی حساس‌تر باشند. افراد مسن ممکن است محتمل ابتلا به یک نوع عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) باشند، به خصوص اگر آنها در حال مصرف “قرص‌های آب” (دیورتیک‌ها) باشند. از دست دادن هماهنگی می‌تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. این دارو می‌تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده‌اند ممکن است به ندرت علائم ترک مانند مشکلاتی در تغذیه، تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم را نشان دهند. اگر متوجه هر یک از این نشانه‌ها در نوزاد خود شدید، فورا پزشک را مطلع سازید.

از آن‌جا که مشکلات روحی و روانی، خلق‌و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از سانحه) می‌توانند به یک بیماری جدی تبدیل شوند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.

اگر در حال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید، یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می‌کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.

_ تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی امکان‌پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و مسئول داروخانه به اشتراک بگذارید. بدون تایید پزشک، میزان مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتنداز: پیموزاید، داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است تداخل دارویی جدی ایجاد کند (احتمالا منجر به مرگ میشود). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. همچنین اکثر مهار کننده های MAO باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. از پزشک خود بپرسید چه موقع مصرف دارو را شروع و یا قطع کنید.

در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند را مصرف میکنید، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. احتمال خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت زمانی که شما این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش میدهید میتواند بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک یا داروساز را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.

آسپرین زمانی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داشته باشد.

این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی/ آزمایشگاهی خاص (از جمله اسکن مغز برای درمان بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه خواهد شد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده میکنید.

_مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می‌توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهرها می‌توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

_ نکته‌های مهم

سرترالین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشارخون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منابع:

۱- سایت rastineh.com

۲- سایت دانشنامه‌آزاد

۳- سایت ویکی‌روان

1
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

بلغم چیست و مشخصات بلغمی‌ها چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

همان‌طور که می‌دانید در بدن همه ما ۴ خلط (دم، صفرا، بلغم و سودا) وجود دارد. هر یک از این اخلاط که میزان‌شان از حد طبیعی بیشتر شود می‌گوییم آن خلط غلبه کرده‌است.

غلبه اخلاط مشکلات بسیاری برای بدن ایجاد می‌کند که این مشکلات می‌توانند خودشان را در اندام‌های مختلف به طرق مختلف نشان دهند.

حال می‌خواهیم بدانیم غلبه بلغم چیست و در هر یک از اندام ما چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

بلغم یکی از خلط‌های چهارگانه (اخلاط اربعه) در طب اخلاطی است. به نظر طبیبان سنتی این خلط طبعی سرد و مرطوب دارد و مصرف زیاد خوراکی‌های سردی بخش باعث ازدیاد این خلط در بدن می‌شود.

می‌دانید غلبه بلغم چیست که همه پزشکان طب سنتی از آن حرف می‌زنند و منعش می‌کنند؟ غلبه بلغم مشکلی مزاجی است که متاسفانه در بیشتر افراد جامعه وجود دارد. اگر شما هم با وجود اندامی لاغر، شکم بزرگی دارید بدانید که این شکم ناشی از غلبه بلغم است.

بلغم چیست و مشخصات بلغمی ها چیست؟

میزان بلغم در انسان سالم یک درصد است و چون سبک‌تر از سودا و دم است معمولاً حجام در اولین خون‌گیری فرد بلغمی شاهد خون شفاف و کم مایه‌ای است ،بلغم مثل کشک یا سفیده تخم مرغ بوده و مربوط به سیستم لنفاوی یا سیستم ایمنی است و از جنس آب و سرد و تر است،افراد بلغمی به علت سردی این مزاج دارای رنگ پوستی روشن ، بور و یا حتی پوست سفید و موهای بور یا سفید می باشند .

به‌طور کلی پوست و مو بهترین و راحت‌ترین راه برای شناخت مزاج افراد است و موی تیره و خشن نشانه فردی با مزاج گرم و موی روشن و نازک (لَخت) نشانه فردی با مزاج سرد است. دم و صفرا گرم هستند، سودا و بلغم سرد هستند.افراد بلغمی علاوه بر پوست و موی روشن و شفاف دچار چاقی شکمی و مقداری هم چاقی از ناحیه پهلو می‌باشند که البته با تعدیل بلغم خود و روی آوردن به مصرف موادی که گرم و خشک هستند مثل خرما و زیره و اسپند و… می‌توانند از چاق شدن مفرط جلوگیری به عمل آورند و با مصرف مواد مسهل و تخلیه روده و معده از چاقی خود بکاهند.

افراد بلغمی غالباً از نفخ معده و سردی سر دل رنج می‌برند که می‌توانند با ترک سردی‌ها و مصرف گرمی‌جات به سلامت معده و به طور کلی سلامت جسم خود کمک کنند، چون بر مبنای طب یونان که طب اسلام هم تا حدودی برگرفته از طب یونان است و قدمتی بالغ بر ۴۰۰۰ سال دارد منشأ تمام بیماری‌ها در معده نهان است و با سلامتی معده تمام امراضی از بدن دفع خواهد شد.(طب اسلامی ، خون + معده را منشأ سلامتی و بیماری می‌داند) در منابع طب اسلامی از یبوست به عنوان یکی از امراض معده به امّ الامراض تعبیر شده ، لذا یک طبیب حاذق قبل از اینکه توصیه به حجامت به عنوان درمان خونی داشته باشد به تجویز مسهل و تخلیه معده بیمار توجه می‌کند که در منابع طبی، روش‌های قی و تنقیه پیشنهاد شده است.

غلبه بلغم

هنگامی که در فردی خلط بلغم غالب شود زبان به رنگ سفیدی می‌گراید و فرد احساس سرما می‌کند و در هنگام غلبه بلغم همه یا بعضی از حالات زیر نیز در فرد دیده می‌شود:

ترشی دهان

سفیدی بدن

پوست شل و آبکی

زود سفید شدن موها

سردی دست و پا

دیر هضم شدن غذا (توقف زیاد غذا در معده و آروغ زدن ترش)

خواب آلودگی و زیاد خوابیدن

جاری شدن آب از دهان در خواب

رقیق بودن آب بینی (ترشح زیاد بینی)

فراموشی و کند ذهنی

کم حواسی

زیادی دفع ادرار

سستی و بی حالی

دفع ادرار با فشار زیاد

ریزش مو زودتر از موعد مقرر

درد معده

قولنج (درد کمر و گردن و شانه‌ها)

گرفتگی ماهیچه‌های پشت و گردن

زانو درد و پا درد

بیماری پارکینسون

بیماری پیسی

نقرس

تنگی نفس

تپش قلب (به خصوص در هنگام برخاستن از خواب)

سرفه زیاد

ضعف مثانه

لک‌های قهوه‌ای در چشم

بعضی از علائم فوق سریع نمایان شده و بعضی دیگر در اثر توجه نکردن به خلط غالب و در دراز مدت بروز می‌کنند.

طبیبان سنتی علت آن را خوردن غذاها و موادی که مزاج سرد دارند می‌دانند؛ و برای اصلاح و درمان خوردن گوشت گوسفند و شتر، ادویه جات و گرمی‌جات و مصرف نکردن سردی‌جات توصیه می‌کنند.

غذاهای مضر برای بلغمی مزاج‌ها

غذاهای لبنیات ، سرکه، ترشی و لیته، شور، سیب‌زمینی، عدس، قارچ، گوشت گاو و گوساله، گوشت سفید (برای رماتیسمی‌ها بد بوده و درد را زیاد می‌کند)، چای، قهوه، نسکافه، میوه ترش و کال، نارنگی، کیوی، خیار پوست کنده، لیمو‌شیرین، روغن نباتی، کره گیاهی، نوشابه، برنج، سوسیس و کالباس و فرآورده‌های این چنینی.

غذاهای مفید برای بلغمی مزاج‌ها

گوشت (شتر ، گوسفند ، کبوتر، سار، گنجشک) ، ادویه‌جات (هل – دارچین – زنجبیل – زیره -زعفران – زنیان- سیر- موسیر – خردل)، سبزیجات (کرفس – نعناع – ریحان – جعفری – ترخون – مرزه)، کلم ، مارچوبه ، نخود ، گردو هندی، قدومه شیرازی، کدو حلوایی ، لیمو‌ترش، گندم .

زمستان فصل غلبه بلغم است و مصرف سردی‌ها مثل سالاد کاهو، الویه و ماست مضر بوده و در صورت مصرف، حتماً باید با مسهل خورده شود.

سرد مزاج‌ها بهتر است همراه غذا ادویه‌جات، زعفران و یا سرکه شیره مصرف کنند.

زرشک پلو با مرغ، باقالی پلو با ماهی، سالاد الویه و ماکارونی بلغم‌زا هستند و باید با ادویه‌جاتی مثل فلفل سیاه، زنجبیل، آویشن یا زعفران مصرف شوند.

تند غذا خوردن موجب تولید بلغم و سودای مضر می‌شود، خوابیدن پس از غذا سبب افزایش بلغم می‌شود. وعده ناهار و بخصوص خوابیدن پس از آن باعث افزایش بلغم می‌شود.

غلبه بلغم باعث سفیدی مو و موجب آرتروز و رماتیسم در اندام‌های تحتانی می‌شود، افراط در مصرف سردی‌ها موجب چاقی، کندذهنی و کاهش اعتماد به نفس و ترس می‌شود.

غلبه بلغم در اندام

چرخش چشم از بلغم است و اگر بلغم داخل چشم بلور شود کم‌بینایی به وجود می‌آید. اگر بلغم در بینی زیاد شود اختلال در بویایی پدید می‌آید. بلغم لزج هر وقت بر پوست بیفتد بیماری برص به وجود می‌آید. همانطور که غم مو و پوست را سفید می‌کند و موجب برص می‌شود.

غلبه بلغم باعث ایجاد عرق سرد می‌شود. پوست نرم، تعریق سرد زیاد، کف دست و پا مرطوب، خواب زیاد، پف اندام و صورت، خستگی زودرس، اذیت شدن در سرما و پنهان بودن رگ‌ها از دیگر نشانه‌های غلبه بلغم است.

غلبه بلغم باعث درد عضلات می‌شود و در گوش هم موجب خستگی زودرس می‌شود و گوش گاهی دچار درد‌های مقطعی می‌شود. گاهی کمردرد، گاهی پادرد، گاهی زانودرد. چون حضور بلغم مقطعی است و بلغم خلطی در جریان است.

اگر بلغم در روده غلبه کند موجب دفع بی‌اختیار می‌شود. حالتی که بیشتر در پیری پیش می‌آید. در این حالت شخص اول گاز دفع می‌کند اگر بدتر شود دچار یبوست سردی می‌شود که چاره‌اش فقط سالاد با آلوئه‌ورا است. بدتر از این اسهال سرد است. اسهالی که آن هم همراه با گاز است. معمولا این اسهال‌ها عفونی می‌شوند. بالاتر از همه این‌ها اسهال وبایی است که در آن بدن می‌خواهد فضولات را به سرعت بیرون بدهد. اگر این سردی در مثانه باشد بی‌اختیاری ادرار پدید می‌آید و شخص زیاد به دستشویی می‌رود یا در گریه‌ها و خنده‌های شدید ممکن است ادرار کند.

سردی در اندام جنسی موجب احتلام زیاد می‌شود و شخص تراوش‌های جنسی بی‌اختیار دارد. اگر سردی از این هم بیشتر شود شخص دچار زودارضایی می‌شود. بالاتر از همه سوزش جنسی مستمر و لاغری عضلانی (افت عضلات) یا آتروفی است. در زنان هم افتادگی سینه نشانه غلبه بلغم است. همینطور که غلبه بلغم پیش برود رحم‌شان هم سرد می‌شود و در نهایت می‌تواند منجر به ناباروری شود.

آب بیشترین جا را در بدن اشغال می‌کند و بیشتر بدن ما از آب است، در خاک نفوذ می‌کند و حرکتی رو به پایین دارد. برای همین یک شخص بلغمی‌مزاج یا شخصی با غلبه بلغم مدام در خاطرات گذشته سیر می‌کند و از آنجایی که آب به جا‌های ریز هم نفوذ می‌کند این شخص ریزبین هم هست. اگر بلغم در مفاصل بیش از حد متعارف شد ورم و در نتیجه آرتروز ایجاد می‌شود. مثلا آرتروز گردن که با ورم همراه است و در سن ۳۵ سالگی معمولا بروز می‌کند.

اگر سردی در ستون فقرات بروز کند رماتیسم به وجود می‌آید. رماتیسم در اثر رطوبت زیاد و سردی به وجود می‌آید و اگر مفاصل خشک شوند ساییدگی به وجود می‌آید.

اگر در سیستم گوارش غلبه بلغم داشته باشیم اشتها زیاد شده و شکم بزرگ می‌شود. در چنین مواردی درمان باید بسیار آرام پیش برود.

اگر سردی در معده زیاد شود اول خودش را به شکل آروغ زدن نشان می‌دهد، بعد دیر هضم کردن غذا، بعد نفخ و نهایتا استفراغ. چون بلغم در معده بیش از اندازه‌اش شده و غذا اصلا هضم نمی‌شود، بنابراین این غذا در معده تولید گاز می‌کند و علامتش هم بوی بد دهان است. اگر کودکی معده‌اش سرد شده باشد با شیره انگور می‌توان معده‌اش را گرم کرد. اصلا این سردی در معده حتی در تکلم بچه هم اختلال ایجاد می‌کند.

منبع: ravazadeh.com


 

1
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

آشنایی با بیماری سرماخوردگی

از بچگی با بیماری سرماخوردگی یک‌جوری بزرگ شده‌ایم اما به اشتباه تا سرماخوردگی به سراغ‌مان می‌آمد کلی آنتی‌بیوتیک به خوردمان می‌دادند بدون آنکه بدانیم آیا واقعا لازم است.
که این آنتی‌بیوتیک‌ها را به هنگام سرماخوردگی مصرف کنیم یا خیر این روزها کلی آنتی‌بیوتیک بصورت آمپول و قرص در بازار در داروخانه‌ها است و افراد تا سرماخوردگی به سراغ‌شان می‌آید یکی از این آنتی‌بیوتیک‌ها را مصرف می‌کنند در این مقاله خواهیم گفت که به هیچ عنوان تا سرماخوردگی شما علائم نیاز به آنتی‌بیوتیک را در خود نداشته باشد از آنتی بیوتیک استفاده نکنید و در صورت نیاز به آنتی‌بیوتیک، آمپول‌های حاوی آنتی‌بیوتیک را قبل از تست استفاده نکنید. با جامعه پزشکان ایران همراه باشید.

_ تعریف سرماخوردگی
سرماخوردگی (به انگلیسی: common cold) که با نام‌های نازوفارنژیت (nasopharyngitis)، رینوفارنژیت (rhinopharyngitis) و زکام حاد (acute coryza) نیز شناخته می‌شود، بیماری واگیردار مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی است که عمدتاً بینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و با علائمی چون، گلودرد، آبریزش بینی و تب ادامه می‌یابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شود و برخی علائم ممکن است تا سه هفته طول بکشد. بیش از دویست نوع ویروس عامل سرماخوردگی وجود دارد، با این حال راینو ویروس‌ها (که خود بیش از ۹۹ نوع مختلف شناخته‌شده هستند) متداول‌ترین عامل این بیماری هستند. ویروس‌های عامل بیماری می‌توانند تا مدت زمانی طولانی (برای راینو ویروس تا بیش از ۱۸ ساعت) در محیط زنده بمانند و ممکن است از دستان به چشمان و بینی که محل عفونت هستند، منتقل شوند. ویروس از طریق عطسه، سرفه و تماس با افراد یا اشیاء آلوده قابل انتقال به بدن است
عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بر اساس قسمت‌هایی از بدن که بیشتر دچار عفونت می‌شوند، دسته‌بندی می‌گردند، که سرماخوردگی عمدتاً بینی، سینوس‌ها (سینوزیت)، گلو (فارنژیت) و همچنین یک یا هر دو چشم را با التهاب ملتحمه تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری معمولاً به واکنش دستگاه ایمنی بدن بیشتر مرتبط هستند تا به بافت‌هایی که ویروس از بین می‌برد.
بزرگسالان معمولا ۲ تا ۳ بار در سال این بیماری را تجربه می‌کنند (که به وضعیت سلامت عمومی بدن، سن و در معرض ویروس بودن، بستگی دارد) اما در کودکان معمولا ۸ تا ۱۲ بار در سال سرماخوردگی رخ می‌دهد. داروهای زیادی برای درمان سرماخوردگی ساخته شده‌اند اما باید گفت درمان مشخصی برای آن وجود ندارد و بیشتر داروها از جمله داروهای تب‌بر (مانند استامینوفن) یا ضدآبریزش بینی (مانند آنتی‌هیستامین) می‌توان کاهش دادبرای کم کردن علایم عمل می‌کنند.
سرما‌خوردگی واکسن ندارد. مهم‌ترین راه‌های پیشگیری عبارتند از: شستن دست‌ها؛ لمس نکردن چشم‌ها، بینی یا دهان با دستان نشسته؛ و دور ماندن از افراد بیمار. ماسک صورت هم می‌تواند برای پیشگیری از این بیماری مناسب باشد. درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد، ولی علایم‌ش می‌تواند بهبود یابند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن می‌تواند به درد کمک کند. نباید از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود. معمولاً بیماری، خود به خود بین ۷ تا ۱۰ روز (پروسه درمان) درمان می‌شود، شاید هم کمتر.

*** علائم و نشانه‌ها
– علائم شایع اولیه

گلودرد
آبریزش بینی
اشک از چشم
گرفتگی بینی
عطسه
سرفه
کوفتگی و بدن‌درد
احساس خستگی

– علائم ثانویه

سردرد
گرفتگی صدا
تب
گرفتگی سینوس
گرفتگی گوش
سرفهٔ بدون خلط
درد مفصل
درد عضله
سرماخوردگی معمولاً با خستگی، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و تا دو روز پس از آن ادامه دارد و با علائم دیگر از جمله آبریزش بینی و سرفه دنبال می‌شود.
این علائم ۱۶ ساعت پس از در معرض ویروس قرار گرفتن آغاز می‌شوندو معمولاً دو تا چهار روز پس از آغاز بیماری به بیشترین حد خود می‌رسند. علائم معمولاً ظرف هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شوند، اما بعضی علائم مانند سرفه خشک ممکن است تا سه هفته باقی بمانند. در کودکان، سرفه در ۳۵ تا ۴۰ درصد موارد تا بیش از ده روز و در ۱۰٪ از موارد تا بیش از ۲۵ روز ادامه می‌یابد.
.
علائم بیماری توسط دستگاه ایمنی بدن پدیدار می‌شوند و نه توسط ویروس. مواد ضدعفونی‌کننده‌ای که توسط گلبول‌های سفید تولید می‌شوند، می‌تواند به سلول‌های بدن آسیب برساند یا باعث تولید آنزیم و در نتیجه واکنش‌های شیمیایی درون بدن شود و این گونه علائم بیماری پدیدار می‌گردد.در واقع علائم بیماری از واکنش‌های شیمیایی پیچیده درون رگ‌های خون، غدد و بافت‌های عصبی پدیدار می‌شوند.گرفتگی بینی به دلیل متورم شدن رگ‌های درون حفره بینی است که میزان تورم رگ‌ها توسط عصب‌هایی کنترل می‌شود که مواد شیمیایی با نام نوراپی‌نفرین (یا نورآدرنالین) تولید می‌کنند.

هنگامی که بینی ملتهب می‌شود، اگر راه یکی از حفره‌های بینی سد شود و حفره دیگر خالی باشد، به آن حفره فشار وارد شده و راه برای ورود باکتری یا ویروس به بافت‌های بینی باز خواهد بود. علاوه بر بافت‌های بینی، حفره سینوس نیز می‌تواند از باکتری یا ویروس پُر شود و منجر به سینوزیت و عفونت گوش میانی در کودکان شود.سرفه که از علائم بعدی سرماخوردگی است، به دلیل متورم و عفونی شدن گلو، نای و راه‌های هوایی تحتانی به وجود می‌آید. سرفه‌های خشک نشان‌دهندهٔ التهاب راه هوایی فوقانی و سرفه‌های دارای خلط نشان‌دهنده التهاب راه هوایی تحتانی هستند.

*** علت سرماخوردگی
سرماخوردگی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که به راحتی منتقل می‌شود. برخلاف باکتری‌ها، ویروس‌ها دارای ساختار سلولی نیستند. ویروس سرماخوردگی دارای جداری (envelope) از جنس پروتئین است و از این روی مقاومت بیشتری نسبت به دیگر انواع ویروس‌ها دارد. دانشمندان بر این باورند که ویروس‌ها «زنده» نیستند و باید در اطراف سلول‌ها قرار گیرند تا بتوانند تکثیر شوند.

*** انتقال بیماری سرماخوردگی
ویروس سرماخوردگی اغلب به دو شکل منتقل می‌شود، استنشاق یا بلعیدن ذرات موجود در هوا که ویروس را دربردارند یا تماس با مخاط بینی یا اشیای آلوده.

*** تشخیص بیماری
تفاوت بین عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی به طور کلی بستگی به محلی که علائم بروز می‌کند دارد. تأثیر سرماخوردگی عمدتاً بر روی بینی، فارنژیت بر روی گلو و برونشیت بر روی ریه‌ها می‌باشد.
در نوزادان یا افراد بسیار مسن، سرماخوردگی می‌تواند باعث گسترش عفونت‌های سینه مانند برونشیت شده و حتی منجر به مرگ شود.
با بالا رفتن سن، دستگاه ایمنی بدن قدرتمندتر شده و با هر ابتلا به سرماخوردگی، پادتن مخصوص آن تولید می‌شود و در نتیجه بزرگسالان کمتر از خردسالان دچار سرماخوردگی می‌شوند. همچنین بزرگسالان در مقابل ویروسی که خردسالان به آن مبتلا می‌شوند، مصونیت بیشتری دارند. تولید پادتنها حداقل دو هفته پس از ابتلا به عفونت انجام می‌شود و پس از سه یا چهار هفته به حداکثر میزان خود می‌رسد.
پادتنها باعث درمان بیماری نمی‌شوند، بلکه مانع ابتلای مجدد به یک ویروس خاص می‌شوند، از طرفی در مقابل ویروس‌های دیگر نمی‌توانند از بدن محافظت کنند.

*** درمان
در حال حاضر هیچ دارو یا درمان گیاهی که اثبات شده باشد دوره بیماری را کوتاه می‌کند به وجود نیامده‌ است.
به همین دلیل درمان بیماری شامل تسکین و بهبود بخشیدن علائم آن می‌شود. استراحت کافی، نوشیدن مایعات برای حفظ آب بدن، و قرقره با آب ولرم و نمک اقداماتی است که از گذشته انجام می‌شده و می‌تواند مفید باشد.
در اینجا به بعضی داروهای رایج اشاره می‌کنیم:
داروهای مرکب سرماخوردگی (تلفیق چند ماده موثر در یک دارو): بسیاری داروهای سرماخوردگی، ترکیبی از چند دارو هستند، این داروها در بازار، اسم های گوناگونی دارند: ادالت کلد، کلداستاپ و… مثلا حاوی یک ضداحتقان، یک آنتی‌هیستامین، یک ضدسرفه و یک ضددرد هستند (همه در یک قرص) اما هنگام مصرف این داروها باید دقت کرد وقتی چنین دارویی را می خورید، در واقع همه این داروها را با هم مصرف کرده اید در حالی که شاید نیازی به بعضی از آن‌ها نداشته باشید…

داروهای تب‌بر: تب، پاسخ بدن در مقابل ویروس‌ها و باکتری‌هاست و گاهی لازم است برای درمان آن دارو مصرف شود. بعضی داروها مانند استامینوفن، آسپیرین و ایبوپروفن هم آثار ضددرد و هم آثار ضدتب دارند اما اگر باوجود مصرف دارو باز هم تب وجود داشته باشد یا درجه بدن بالاتر برود یا اگر تب پیش از ۳ روز طول بکشد، باید به پزشک مراجعه شود.

دارو برای رفع گرفتگی بینی: زمانی که بینی دچار احتقان (گرفتگی) شده باشد، داروهای ضداحتقان کمک خوبی هستند. آن‌ها التهاب را در راه‌های بینی کم می‌کنند و اجازه می دهند فرد راحت‌تر از راه بینی تنفس کند.

دو نوع داروی ضداحتقان وجود دارد:

ضد‌احتقان‌های خوراکی: قرص‌ها و شربت‌هایی مانند فنیل افرین و سودوافدرین ضداحتقان‌های خوراکی محسوب می‌شوند. این داروها آثار ضداحتقان خوبی دارند اما مانند همه داروها عوارضی هم دارند مثلا تهوع، گیجی و مشکل خواب. باوجودی که می توان این داروها را بدون نسخه از داروخانه تهیه کرد اما بهتر است از داروساز داروخانه در مورد نحوه و مقدار مصرف آن سوال شود. افراد با فشارخون بالا، دیابت، مشکل قلبی و تیرویید هم بهتر است قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنند. زنان باردار و شیرده نیز باید قبل از مصرف هر دارویی از پزشک یا داروساز اطلاعات لازم را کسب کنند.

اسپری بینی ضداحتقان (مانند فنیل افرین): در این روش دارو را مستقیم به داخل بینی اسپری می‌کنند و باعث کم شدن گرفتگی بینی می‌شود. این دارو نیز عوارضی مشابه نوع خوراکی آن دارد. به علاوه ممکن است باعث سوزش و خشکی بینی شود. مصرف اسپری‌های بینی ضداحتقان، نباید بیش از ۳ روز پشت سر هم ادامه پیدا کند چون باعث بدتر شدن وضعیت احتقان می‌شود.

دارو برای رفع آبریزش بینی: اگر عطسه و آب‌ریزش بینی داشته باشید، آنتی‌هیستامین‌ها (مانند کلرفنیرآمین) و دیفن هیدرامین موثر هستند. این داروها با مسدودکردن آثار هیستامین (ماده ای شیمیایی که باعث عطسه و آبریزش می‌شود) در خشک کردن راه های بینی موثر هستند اما این گروه از دارو یک عارضه مهم دارند؛ خواب آلودگی، بنابراین بهتر است قبل از کارهایی که به تمرکز و دقت بالا نیاز دارند (مانند رانندگی) مصرف نشوند.

داروی ضدسرفه: دو نوع داروی ضدسرفه وجود دارد: سرکوب کننده سرفه و خلط آور.

سرکوب کننده‌های سرفه: این داروها باعث توقف سرفه می‌شوند. معمولا داروی دکسترومتورفان به عنوان یک ضدسرفه اثر خوبی دارد. این دارو هم معمولا نیازی به نسخه ندارد اما لازم است در مورد نحوه و مقدار مصرف آن از داروساز اطلاعاتی به دست آورد. این دارو هم عوارضی دارد؛ مثل گیجی، تهوع و معده درد. اما اگر سرفه شما طولانی شد یا به دارو جواب نداد بهتر است به پزشک مراجعه کنید و سرخود دارو مصرف نکنید.

داروهای خلط آور (اکسپکتورانت): این داروها با نازک کردن مخاط، گرفتگی قفسه سینه را رفع و سرفه کردن را راحت‌تر می‌کنند (مانند گایافنزین). البته در بعضی داروهای ضدسرفه مخلوطی از هر دو نوع داروی ضدسرفه وجود دارد.

** درمان گیاهی
در مکتب طب ایرانی، محور اصلی علائم و پیگیری روند درمان براساس نوع ترشحات مجاری تنفسی فوقانی تعریف می‌شود. منشأ اصلی این ترشحات مغز است و آن‌چه از مسیر بینی و چشم خارج می‌شود، «زکام» نام می‌گیرد و ترشحاتی که به حلق و مجاری تنفسی تحتانی ریخته می‌شود، «نزله» نام دارد.

نکته بسیار مهم و اساسی آن است که بر اساس این تفکر باید تدابیری به کار برد که در روزهای نخست سرماخوردگی که خلط رقیق است، آن را غلیظ نماییم و برعکس در روزهای نهایی یا هنگام بروز عوارضی چون سینوزیت چرکی و وجود اخلاط غلیظی که دفع آنها مشکل است، خلط را رقیق و آماده دفع کنیم.

از منظر این طب، با توجه به اینکه زکام و ترشحات بینی و چشم، یکی از راه‌های دفع مواد ناسالم از بدن افراد است، چنانچه کوتاه باشد و منجر به ایجاد عوارض دیگری در بدن نشود، نباید جلوی آن گرفته شود. البته در صورتی که فرد مبتلا به سرماخوردگی به علائمی هم چون تب و بدن درد شدید، چرک گلو و دیگر علائم عفونت باکتریال دچار شود، حتماً باید تحت درمان سریع پزشک قرار گیرد و به جز موارد ساده بیماری، از خود درمانی باید پرهیز کرد.

علائم بیماری در مراحل اولیه سرماخوردگی (نزله گرم) بیشتر شامل ترشحات رقیق و آبکی بینی و حلق، سوزش و خارش گلو و حلق، سرخی چشم ها، التهاب حلق و گرفتگی بینی و صدا است. چنانچه فرد مبتلا به سرماخوردگی از قوای جسمانی مناسبی برخوردار و آبریزش بینی و سرماخوردگی وی بدون علائم عفونت باکتریال باشد، بهتر است در طول مدت بیماری از سوپ و آش‌های ساده و گرم استفاده نماید و از مصرف نابجای آنتی‌بیوتیک‌ها پرهیز کند. با این اوصاف، بهتر است غذای اصلی در سه روز نخست، تنها سوپ جو رقیق با حبوبات بسیار اندک و سبزیجات فراوان باشد و بهتر است معده سبک نگاه داشته شود. در این زمان خوردن غذاهای سنگین، منع شده است.
– آویشن دم کنید

آویشن سرشار از «فنول» است برای همین یک ضدعفونی کننده موثر می‌شود که با بیماری‌های مجاری تنفسی مقابله می‌کند. متخصصان معتقدند که این گیاه در درمان التهاب مجاری تنفسی بسیار موثر عمل می‌کند.
دو قاشق چای‌خوری آویشن را در یک فنجان آب جوش ریخته و اجازه دهید به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید و روزانه سه مرتبه از این دم کرده میل کنید.
– سیر را دریابید

سیر حاوی ماده ایی به نام «آلیسین» است که خواص ضدعفونی کنندگی و ضدباکتریایی است. نتایج یک پژوهش آمریکایی نشان می‌دهد افرادی که روزانه سیر مصرف می‌کنند کمتر سرما می‌خورند و زمانی که دچار سرماخوردگی می‌شوند علائم سرماخوردگی‌شان خیلی زود از بین می‌رود.

برای بهره‌مندی از خواص سیر توصیه می‌کنیم دو حبه سیر را له کنید و سپس آن‌را با شیر یا آب گوشت یا آب مرغ بجوشانید و داغ میل کنید.
– شربت پیاز

پیاز ضدعفونی کننده‌ی موثری است. پیاز پخته شده خلط آور است و به این ترتیب باعث تسکین گلو شده و ترشحات برونشیتی و علائم سرماخوردگی را از بین می‌برد.

۱۰۰ گرم پیاز را خرد کنید و در ۲۰ سی‌سی لیتر آب و به مدت ۲۰ دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و ۱ قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید. دوباره محلول را روی حرارت گذاشته و اجازه دهید مثل شربت غلیظ شود. روزانه ۲ تا ۶ قاشق چای‌خوری از این شربت میل کنید.

– با اسطوخودوس بخور کنید

بخور دادن در دوره‌ی سرماخوردگی باعث می‌شود که مجاری تنفسی باز شود. به خاطر اینکه گرما باعث انبساط رگ‌های خونی و افزایش سرعت جریان خون می‌شود و به این ترتیب سرعت عکس‌العمل سیستم ایمنی بدن را بالا می‌برد. توجه داشته باشید که خود بخار تأثیر مفیدی در درمان سرماخوردگی دارد. حمام، سونا و حتی دوش آب گرم باعث بهبود سرماخوردگی می‌شود.

یکی از بخورهای مفید بخور با اسطوخودوس است. برای این کار ۵ قطره روغن اسطوخودوس را به یک کاسه آب داغ اضافه کنید و به مدت ۱۵ دقیقه بخور دهید. اگر سرماخوردگی‌تان شدید بود این کار را روزی سه مرتبه تکرار کنید. در صورتی که سرماخوردگی‌تان خفیف بود یک مرتبه قبل از خواب بخور اسطوخودوس دهید. باید بدانید اسطوخودوس خواص ضدعفونی کننده و ضدالتهابی دارد که ترشحات بینی را بهبود می‌دهد.

– سینه‌تان را با اکالیپتوس ماساژ دهید

اکالیپتوس به طوری موثر با بیمارهای تنفسی مقابله می‌کند. به خاطر اینکه این گیاه ضدعفونی کننده و خلط آور است. خواص دارویی این گیاه مدیون ماده ایی به نام اوکالیپتول است. این ماده به طور مستقیم روی سلول‌های برونشیت تأثیر می‌گذارد.
ترکیبات اکالیپتوس ترشحات ریوی را روان کرده و دفع آن‌ها را آسان‌تر می‌سازند. این گیاه التهاب مجاری تنفسی را درمان می‌کند.زمانی که سرما می‌خورید ۱۵ تا ۲۰ قطره روغن اکالیپتوس را در ۲۵ میلی گرم روغن مایع گیاهی ریخته و سینه‌تان را با آن ماساژ دهید. هر روز ۳ مرتبه این کار را تکرار کنید.

– آب نمک

شستشو دادن بینی با سرم شستشو یا آب نمک معمولی باعث تمیز شدن مجاری بینی و از بین رفتن خلط می‌شود. زمانی که مجاری تنفسی شستشو داده نشود شرایطی به وجود می‌آید که میکروب‌ها در مجاری تنفسی بیشتر شوند.

برای شستشوی مجاری تنفسی‌تان یک لیتر آب را با یک قاشق چای‌خوری پُر نمک بجوشانید و بگذارید تا خنک شود. آب نمک را در مشتتان ریخته و وارد سوراخ‌های بینتان کرده سرتان را به عقب ببرید به طوری که آب نمک وارد مجاری بینی‌تان شود و مخاط را تمیز کند. هر روز این کار را چندین با تکرار کنید خواهید دید که به زودی علائم بیماری‌تان رفع خواهد شد.
– گل ختمی

از دیگر گیاهان موثر در درمان سرفه‌های خشک سرماخوردگی است و می‌توانید آن را به‌صورت دم‌‌کرده یا جوشانده استفاده کنید. فقط یادتان باشد که استفاده از این گیاه یا شکل دارویی آن در افراد دیابتی توصیه نمی‌شود.
– کتیرا و سرخارگل

برای تقویت و افزایش سیستم ایمنی بدن ، پرسیاوش برای درمان تب، دارچین برای درمان سوء‌هاضمه، گرفتگی عضلات و همچنین افزایش سطح انرژی و بهبود گردش خون هم مفید هستند. ترکیب دارچین و عسل هم عفونت‌ها را از بین می‌برند و هم از باکتری‌هایی که باعث ایجاد عفونت می‌شوند جلوگیری می‌کند.
– دم کرده پونه کوهی

پاییز و زمستان بسیار مناسب بوده، خاصیت ضد عفونی کنندگی داشته و برای سرماخوردگی نیز بسیار مفید است. این دمنوش را می توان با مقداری عسل مخلوط نموده و روزانه چند نوبت میل نمود.
– برای سرماخوردگی های ساده در فصل سرد، کدو حلوایی یک درمان مناسب است که می تواند به صورت بخار پز به همراه کمی پودر نبات و دارچین مصرف شود. کدو حلوایی منبع مناسب ویتامین E، C و بتاکاروتن است که همه آنها خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.
– زنجبیل
زنجبیل تازه از جمله گیاهان دارویی است که تاثیر فوق العاده‌ای در پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی در فصول سرد دارد. این گیاه خاصیت ضد‌باکتری و ضد‌ویروسی داشته و یکی از بهترین محرک‌ها برای تقویت و افزایش توان سیستم ایمنی و دفاعی بدن محسوب می‌شود. این گیاه را می‌توان به عنوان مواد اولیه برای تهیه غذا در وعده‌های روزانه استفاده کرد و یا آن را به صورت دمنوش مصرف نمود.
– شیرین‌بیان
مصرف ریشه گیاه شیرین‌بیان یکی از داروهای مناسب برای درمان سرفه‌های ناشی از سرماخوردگی است. توصیه می‌شود مقدار اندکی از ریشه شیرین بیان با اندکی آب جوشانده، سپس آن را با کمی عسل مخلوط کرده و نوشید. (البته تعیین میزان مصرف شیرین‌بیان باید با نظر پزشک انجام شود، زیرا زیاده روی در مصرف گیاه شیرین‌بیان عوارضی جدی را به دنبال دارد)
** درمان سرفه

جهت کنترل سرفه‌های خشک، می توان یک قاشق غذاخوری به دانه را در یک لیوان آب خیساند تا حالت ژله‌ای پیدا کند و هر چند ساعت یکبار، یک قاشق غذاخوری از آن را میل کنید. دانه‌های به را در دهان نگهدارید و لعاب آن را قورت دهید.

بهتر است در فصول سرد و به خصوص در موارد شک به بیماری سرماخوردگی از مصرف نوشیدنی‌های سرد اجتناب کرد.

نوشیدن یک تا دو لیوان دم کرده دارچین در طول روز سیستم دفاعی بدن را نسبت به ابتلا به سرماخوردگی و زکام مقاوم و ایمن می‌کند. در ضمن در نزله سرد (سرماخوردگی طول کشیده با ترشحات غلیظ و لزج، که به سختی از مجاری تنفسی جدا می‌شود و می تواند بیشتر به رنگ سفید و کمتر به رنگ‌های زرد و سبز و تیره باشد) نیز از بهترین دمنوش‌ها است.

در این مرحله از بیماری، طب ایرانی پیش از هر چیز برای رقیق کردن و دفع اخلاط غلیظ بدن دست به کار می‌شود. بدین منظور، از بیمار خواسته می‌شود که سر خود را بپوشاند و حتی آن را با کمک حوله‌ای که گرم شده، گرم نگاه دارد. استفاده از بخور ترکیبی از گیاهان دارویی شوید، بابونه، بومادران و آویشن و مرزنجوش برای درمان نزله سرد بسیار مفید و مناسب است.

همچنین نوشیدن یک فنجان از جوشانده صاف شده از این ترکیب، هر چند ساعت یکبار، نیز به بیماران مبتلا به نزله سرد توصیه می‌شود. در کنار این موارد استفاده از غذاهای سبک از قبیل حریره سبوس گندم (تهیه شده از آب، سبوس گندم، نشاسته، کتیرا، روغن بادام و شکر و همچنین مصرف مغز بادام، روغن بادام شیرین و کره گاو) نیز توصیه می‌شود. همین طور نوشیدن جوشانده‌ای که از گیاهانی چون زوفا، ریشه شیرین‌بیان و انجیر تهیه شده باشد، برای نرم کردن سینه مبتلایان به نزله سرد که خلط های غلیظ دارند، مفید است.

داروهای سرماخوردگی کودکان:
مواد موثره داروهای سرماخوردگی کودکان، تقریبا مشابه داروهای سرماخوردگی بزرگسالان یعنی حاوی مواد ضددرد، ضدتب، آنتی‌هیستامین، ضداحتقان و ضدسرفه است اما با آن‌ها تفاوت‌هایی نیز دارند. مثلا در داروهای سرماخوردگی کودکان، عوامل ضداحتقان کمتر به کار رفته است (چون آثار جانبی مانند خواب آلودگی دارد) یا مثلا آسپیرین در آن‌ها وجود ندارد (چون می‌تواند باعث ایجاد مشکل هایی در کودکان شود).

یکی دیگر از تفاوت‌های داروی سرماخوردگی کودکان با بزرگسالان در مقدار مواد موثره آن است. داروهای بزرگسالان، حاوی مقادیر استاندارد از هر ماده است که براساس وزن یک فرد بالغ (حدود ۷۰ کیلوگرم) تعیین می‌شود اما تعیین اندازه دارو در کودکان سخت تر است و اغلب براساس سن و وزن کودک مشخص می‌شود.

تفاوت دیگر در شکل داروی کودکان است. از آنجا که بلعیدن قرص برای کودکان کار سختی است، معمولا داروهای کودکان به اشکالی ساخته می‌شوند که مصرف آنها راحت تر باشد. مثلا داروهای مایع و قرص‌های جویدنی از معمول‌ترین اشکال دارویی کودکان است. به علاوه طعم داروهای کودکان معمولا متفاوت است و از طعم‌های میوه‌ای در آن‌ها استفاده می‌شود.

رنگ داروهای کودکان نیز اغلب متفاوت است و از رنگ‌های شاد و جالب توجه کمک می‌گیرند. داروهای سرماخوردگی کودکان گاهی می تواند باعث بروز مشکل‌هایی در آن‌ها شود. معمولی ترین مشکل، مصرف بیش از حد و مسمومیت کودکان است. بنابراین داروهای کودکان را باید حتما با پیمانه مخصوص دارو اندازه‌گیری کرد تا مقدار آن حساب شده باشد.

مصرف داروهای سرماخوردگی بدون نسخه و دستور پزشک، برای کودکان زیر ۲ سال ممنوع است و هرگز نباید به کودکان کمتر از ۲ سال، سر خود دارو داده شود.
** خوراکی‌های مناسب سرماخوردگی
پرتقال، لیمو‌شیرین، لیمو‌ترش، گریپ فروت، انواع توت، فلفل دلمه‌ای، شلغم، توت فرنگی، سیب‌زمینی و سبزیجات برگ سبز از قبیل انواع کلم. دریافت زیاد و منظم ویتامین ث به کاهش بروز، شدت و طول مدت سرماخوردگی کمک می‌کند.
غلات سبوس‌دار و حبوبات، منابع غذایی خوب یکی از ویتامین‌های گروه ب به نام پانتوتنیک اسید هستند. کمبود پانتوتنیک اسید، سبب بروز عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.
دانه کنجد، تخمه کدو حلوایی و آفتاب‌گردان منابع غنی اسیدهای چرب امگا ۶ هستند. این اسید‌های چرب در مبارزه علیه عفونت‌های سرماخوردگی به سلول‌های دستگاه تنفسی کمک می‌کنند.

*** در چه صورت به آنتی‌بیوتیک نیازمند هستید
مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، تنها در صورت وجود علائمی خاص هنگام سرماخوردگی مجاز است.
آنتی‌بیوتیک‌ها، داروی کشنده باکتری‌ها هستند که در ۹۰ درصد از عفونت‌های مجاری تنفسی از جمله آنفلوآنزا مؤثر بوده و عفونت‌های سینوسی را بهبود می‌بخشد.

از آن‌جا که آنتی‌بیوتیک‌ها بر ویروس‌ها بی‌اثرند، افتراق عامل بوجود آورنده بیماری توسط پزشک نقش مهمی در استفاده مؤثر از داروها و التیام بیماری‌ها دارد.

بنابراین لازم است یک‌سری علائم در فرد بیمار وجود داشته باشد تا وجود باکتری ثابت شده و نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک مشخص شود. علاوه بر نشانه‌هایی که پزشک متخصص در فرد بیمار پیدا می‌کند وجود پنج علامت برای مصرف آنتی‌بیوتیک ضروری شمرده شده است تا به این ترتیب از مصرف خودسرانه این قبیل داروها پیشگیری شود.
▪ تب: افزایش دمای بدن، لرز و احساس سرما از نشانه های ورود باکتری‌ها به بدن است. اگرچه این علائم به واسطه ورود ویروس‌ها نیز در بدن تظاهر پیدا می‌کنند ولی تداوم آنها نشانه‌ای از نیاز به آنتی‌بیوتیک است.
▪ طول مدت بیماری: از آن‌جا که عفونت‌های ویروسی به سینوس‌ها گسترش پیدا می کند و ممکن است با عفونت‌های باکتریایی همراه شود، چنانچه سرماخوردگی‌های ویروسی بیش از ۱۰ الی ۱۴ روز ادامه پیدا کند نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک مناسب با تجویز پزشک وجود دارد.
▪ ترشحات رنگی: اغلب ترشحات مجاری هوایی که توسط ویروس‌ها به وجود می‌آیند، آبکی و شفاف هستند اما چنانچه این ترشحات سبزرنگ شده باشند، عفونت باکتریایی تلقی می‌شوند، بنابراین نیاز به مراجعه به متخصص دارد.
▪ زخم گلو: اگرچه مخاط قرمزرنگ گلو و بلع دردناک در انواع سرماخوردگی‌ها وجود دارد اما لکه‌های سفیدرنگی که پزشک در حلق تشخیص می‌دهد نشان از عفونت‌های باکتریایی است.
▪ تست آزمایشگاهی: بررسی خلط سینه یا ترشحات بینی در آزمایشگاه، روش مناسبی برای نوع میکروب وارد شده به بدن است. از آنجا که کشت باکتری‌ها حداقل دو روز زمان نیاز داشته و پرهزینه‌تر است، این روش در رابطه با تشخیص عفونت سل، کاربرد بیشتری دارد.
و برای درمان این آمپول‌های حاوی آنتی‌بیوتیک قبل از تزریق حتما تست صورت گیرد تا شخص آلرژی به دارو نداشته باشد حتی به قرص
پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، ایمی پنم، آزترئونام، وانکومایسین، سیکلوسپورین، باسیتراسین، سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون

منابع
۱- Common cold
۲- Common Cold and Runny Nose
۳- سایت طب پارسی
۴- سایت تبیان

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سارکوئیدوز چشم؛ علل و روش‌های تشخیص و درمان

سارکوئیدوز چشم ( Sarcoidosis Eyes ) نوعی عفونت است که با تشکیل گره‌های عجیب و غریب یا توده‌های بافتی ملتهب، که در اندام‌های بدن به عنوان گرانولوم شناخته می‌شوند، مشخص می‌شود.

این بیماری اعضای مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به خصوص غدد لنفاوی، کبد و ریه‌ها. به غیر از سارکوئیدوز چشم که روی چشم‌ها تاثیر می‌گذارد، این بیماری می‌تواند عملکرد مغز، طحال، قلب، اعصاب، غدد اشک‌آور، سینوس‌ها، غدد بزاقی، مفاصل و استخوان‌ها را مختل کند. تشکیل گرانولوم‌ها در هر عضوی از بدن، ساختار و احتمالا عملکرد آن را تغییر می‌دهد.

علائم سارکوئیدوز چشم

آمارها نشان داده‌اند که بین ۲۵ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا به سارکوئیدوز دارای علائمی هستند که بر روی چشم ها اثر می‌گذارند.

چنین علائمی از سارکوئیدوز شامل موارد زیر هستند:

خارش
سوزش
خشکی چشم‌ها
آبریزش از چشم‌ها
قرمزی
تاری دید
حساسیت چشم به نور خورشید

چنین افرادی دارای برجستگی زرد رنگی در چشم نیز هستند. در موارد شدید، سارکوئیدوز می‌تواند منجر به التهاب uvea (غشاء موجود در چشم است که غنی از رگ‌های خونی می‌اشد) شود. این التهاب به نام یووئیت شناخته می‌شود.

این وضعیت سبب می‌شود که گلبول‌های سفید خون به سمت جلو چشم حرکت کنند و چشم چسبناک شود. این چسبندگی باعث می‌شود ساختارهای چشم به هم بچسبند. در برخی موارد این بیماری می‌تواند منجر به افزایش فشار داخل چشم شود.

علائم یووئیت عبارتند از:

قرمزی
درد
حساسیت به نور

اگر یووئیت درمان نشود، می‌تواند به نابینایی منجر شود. اگر سارکوئیدوز چشم دارید، توصیه می‌شود به‌طور منظم و هر ساله پس از تشخیص، معاینه دقیقی از چشم انجام دهید.

علائم دیگر سارکوئیدوز

علائم عمومی: در مراحل اولیه عفونت، بسیاری از بیماران نشانه‌های زیر را دارند:

خستگی
تب
کاهش وزن
تورم غدد لنفاوی

علائم ریوی: تقریبا تمام بیماران در برخی موارد از مشکلات ریوی و نشانه‌های زیر رنج می‌برند:

سرفه خفیف
تنگی نفس
درد قفسه سینه
خس خس سینه

علائم پوستی: حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به سارکوئیدوز باید منتظر مشکلات پوستی از جمله موارد زیر باشند:

خارش
بنفش یا قرمز شدن اطراف مچ پا و ساق پا
ضعیف شدن پوست گونه‌ها، گوش‌ها و بینی
رشد غده زیر پوست، به خصوص در نزدیکی خالکوبی و زخم‌ها
تیره شدن یا روشن شدن رنگ پوست در مناطق خاص

توجه: اگرچه ممکن است این بیماری جدی نباشد، اما به مرور زمان می‌تواند اثرات مخربی بر روی اندام‌های آسیب دیده داشته باشد. به همین دلیل، اگر علائم سارکوئیدوز را دارید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

چه عواملی باعث سارکوئیدوز چشم می‌شوند؟

دلیل سارکوئیدوز چشم هنوز مشخص نشده است. با این حال، برخی از افراد، عامل ژنتیکی برای ایجاد این عفونت دارند.

این عفونت ممکن است توسط عوامل مختلفی، از جمله موارد زیر ایجاد شود:

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
قرار گرفتن در معرض ویروس‌های خاص و باکتری‌ها

در حال حاضر محققان مختلف در حال تلاش برای یافتن ژن‌هایی هستند که افراد را به این بیماری مبتلا می‌کنند. در شرایط عادی، سیستم ایمنی بدن به عوامل بیماری‌زا و میکروارگانیسم‌ها حمله می‌کند. اما در مورد سارکوئیدوز، برخی از سلول‌های ایمنی بدن در اندام‌های خاصی جمع می شوند و گرانولوم را تشکیل می‌دهند. ساخت این گرانولوم‌ها در چنین اندام‌هایی می تواند به مرور زمان کارکرد آن‌ها را مختل کند.

اگر چه هر کسی می‌تواند این عفونت را تجربه کند، اما عوامل خاصی وجود دارد که افراد را بیشتر در معرض عفونت قرار می‌دهد. بعضی از عوامل مستعد‌کننده عبارتند از:

جنسیت و سن: اساسا زنان بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. سارکوئیدوز عمدتا در افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله رخ می‌دهد.
نژاد: در مقایسه با آمریکایی‌های سفید پوست، آفریقایی-آمریکایی‌ها بیشتر از سارکوئیدوز رنج می‌برند. این بیماری در آمریکا بیشتر در آفریقا-آمریکایی‌ها اتفاق می‌افتد.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا شده باشد، سایر اعضا نیز در معرض خطر هستند.

روش‌های تشخیص سارکوئیدوز

تشخیص این بیماری ممکن است کمی دشوار باشد، چرا که علائم آن مشابه سرطان و آرتریت است. به همین دلیل، دکتر برای تشخیص سارکوئیدوز چندین آزمایش انجام خواهد داد.

در ابتدا، پزشک معاینه فیزیکی را برای بررسی موارد زیر انجام می‌دهد:

بثورات پوستی
تورم غدد لنفاوی
بزرگ شدن طحال و کبد

اگر نتایج حاصل از این بررسی فیزیکی مثبت باشد، پزشک تست‌های تشخیصی گسترده‌ای را انجام می‌دهد، بعضی از این آزمایشات در زیر ذکر شده‌اند.

اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی وجود گرانولوم‌ها
سی تی اسکن از قفسه سینه (تصویربرداری مقطعی از قفسه سینه)
بیوپسی (نمونه‌برداری از بافت برای تجزیه و تحلیل بیشتر)
آزمایش عملکرد ریه برای تعیین اینکه آیا ریه‌ها به درستی کار می‌کنند

علاوه بر این، پزشک می‌تواند آزمایش خون را برای بررسی عملکرد کبد و کلیه تجویز کند.

درمان سارکوئیدوز

در حالی که هیچ درمان ویژه‌ای برای سارکوئیدوز وجود ندارد، اما روش‌هایی طراحی شده‌اند که برای به حداقل رساندن علائم این بیماری و بازگرداندن عملکرد مناسب به ارگان‌های معیوب استفاده می‌شوند. به این ترتیب، موارد خفیف این بیماری نیازی به درمان ندارد.

درمان سرکوئیدوز چشم

درمان سارکوئیدوز چشم بر اساس شدت عفونت متفاوت است. به عنوان مثال، cycloplegics و استروئیدهای موضعی ممکن است برای درمان موارد خفیف یووئیت قدامی استفاده شوند. اگر یووئیت به درمان با استروئید موضعی پاسخ ندهد، استروئیدهای سیستمیک ممکن است تجویز شوند. استروئیدهای سیستمیک ممکن است برای بیمارانی که عصب بینایی‌شان درگیر است یا به یووئیت خلفی مبتلا هستند، تجویز شوند.

اگر بیمار به استروئیدها مقاوم باشد، ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی تجویز شود. اگر تورم همچنان ادامه یابد، ممکن است لازم باشد از سایر روش‌های درمان مانند شیمی‌درمانی استفاده شود. در موارد مختلف، روش cryoablative و ترابوکالکتومی برای درمان گلوکوم ثانویه‌ای که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان‌های عمومی برای سارکوئیدوز

درمان این بیماری ممکن است به دو دسته تقسیم شود:

روش‌های درمانی برای حفظ سلامت بدن بیمار

انجام معاینات منظم
مصرف رژیم غذایی متعادل که شامل سبزیجات و میوه‌ها است
خواب کافی به مدت ۶ تا ۸ ساعت
اجتناب از سیگار کشیدن
مصرف مایعات کافی در طول روز

درمان دارویی

درمانهای دارویی عمدتا برای کاهش التهاب و از بین بردن علائم استفاده می‌شوند.

بعضی از داروهایی که معمولا برای سارکوئیدوز استفاده می‌شوند عبارتند از:

کورتیکواستروئیدها: این داروها اولین درمانی هستند که برای بیماران مبتلا به سارکوئیدوز استفاده می‌شوند. آن‌ها داروهای ضدالتهابی قوی هستند که ممکن است به صورت مستقیم در ناحیه آسیب‌دیده به کار گرفته شوند. این داروها در صورتی که ریه‌ها تحت تاثیر قرار گرفته باشند، به شکل اسپری و اگر ضایعات پوستی وجود داشته باشد به شکل کرم استفاده می‌شوند.
داروهای ضد رد پیوند: این داروها برای کاهش التهاب همراه با این بیماری استفاده می‌شوند. آن‌ها با سرکوب سیستم ایمنی بدن، باعث می‌شوند التهاب کاهش پیدا کنند.
داروهای ضدمالاریا: این داروها هنگامی که سیستم عصبی تحت تاثیر قرار گرفته یا سطح کلسیم خون و پوست افزایش پیدا کرده است، کاربرد دارند.
مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-alpha): این دارو برای کاهش التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید تجویز می‌شود. همچنین ممکن است برای درمان سارکوئیدوزی که به سایر داروها مقاوم است نیز استفاده شوند.

منبع: Sarcoidosis Eyes


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آشنایی با نشانه‌های مورمور شدن بدن

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

در بسیاری از موارد موردی برای نگرانی مورمور دست‌ها و پاها وجود ندارد. اما به هرحال می‌تواند علامتی از یک وضعیت بالینی باشد. احساس مورمور و سوزن سوزن شدن می‌تواند بر اثر نوع خاصی از نشستن یا خوابیدن مانند روی هم انداختن پاها یا خوابیدن روی بازو ایجاد شود. می‌تواند همراه با علایمی همچون درد، خارش، بی‌حسی و یا تحلیل عضله باشد.

در برخی موارد مورمور می‌تواند نشانه‌ای از آسیب‌های عصبی باشد که براثر صدمات ناشی از ضربه یا تکرار استرس، عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، قرار گرفتن در معرض سموم و یا بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت ایجاد شده باشد. چنین آسیب‌های عصبی بدلیل اینکه اعصاب اندام‌های دور از مغز و نخاع مانند اعصاب دست و پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد به عنوان نوروپاتی محیطی شناخته می‌شوند.

دیابت یکی از شایع‌ترین علل نوروپاتی محیطی در کشور انگلستان است. بین ۱۰-۲۰ درصد از افرادی که مبتلا به دیابت می‌‌باشند دارای نوروپاتی هستند که به آن پلی نوروپاتی می‌‌گویند. در این افراد احساس مورمور و علایم دیگر اغلب در هر دو پا آغاز شده و به سمت بالاتر و ناحیه دست‌ها هم کشیده می‌شود.

افراد دیابتیک فرم‌های خفیف تا شدید آسیب‌های عصبی را نشان می‌دهند که علل آن متعدد و برخی از آن‌ها به شرح ذیل می‌باشند:

سندرم دام عصبی که شامل چند سندرم عصبی می‌باشد.
بیماری‌های سیستمیک، از جمله اختلالات کلیوی بیماری‌های کبدی، مشکلات عروقی و بیماری‌های خونی آمیلویدوسیس، التهاب عروق قلبی، عدم تعادل هورمونی مثل کم کاری تیروئید، سرطان‌ها و….که باعث اختلال عصبی می‌شوند.

*** علائمی که همراه مور مور شدن پاها دیده می‌شود.

– درد

– خارش

– بی‌حسی

– گرفتگی‌عضلات

– سرگیجه

– تغییرات بینایی

– ضعف و خستگی

– به سختی راه رفتن

– سرگیجه و بیهوشی

– بی‌اختیاری ادرار

– بثورات پوستی

*** علل رایج مورمور شدن دست‌ها و پاها

دیابت یکی از علل بسیار شایع نوروپاتی محیطی است. در نوروپاتی دیابتی، مورمور شدن و سایر علائم معمولا ابتدا در کف پا و مچ پا و به مرور در نواحی ساق پا دیده می‌شود. در ادامه، معمولا فرد احساس مورمور شدن دست‌ها را نیز خواهد داشت.

بیماران مبتلا به دیابت درجات مختلفی از آسیب‌های عصبی خفیف تا شدید را با خود دارند. در خیلی از موارد نیز این علائم به عنوان اولین علائم دیابت در نظر گرفته می‌شوند.

شرایط متعدد و بیماری‌های مختلفی باعث ایجاد نوروپاتی محیطی می‌شوند، از جمله:

۱- بیماری‌های سیستمیک: مانند اختلالات کلیوی، بیماری کبد، بیماری‌های خونی و آسیب‌های عروقی، اختلالات ناشی از پیوند عضو و التهاب مزمن بدن، اختلالات هورمونی (مخصوصا کم کاری تیروئید)، سرطان‌ها و تومورهای خوش‌خیمی که به اعصاب آسیب می‌زنند.

۲- کمبود ویتامین‌ها: ویتامین E,B1,B6, B12 و ویتامین B3 ، برای عملکرد صحیح اعصاب به شدت مورد نیازند. برای مثال کمبود ویتامین B12 ، می‌تواند به نوعی کم‌خونی منجر شود که یکی از دلایل نوروپاتی محیطی است. همچنین مصرف زیاد و بیش از حد ویتامین B6 می تواند یکی از علل مورمور شدن دست‌ها و پاها باشد.

۳- اعتیاد به مصرف الکل: افراد الکلیسم به دلیل رژیم غذایی نامناسب به احتمال بسیار بالاتری در معرض کمبود ویتامین تیامین (B1) و نیز سایر ویتامین‌های مهم هستند و این یکی از شایع‌ترین علت‌های نوروپاتی است. مصرف الکل به خودی خود نیز باعث آسیب به عصب‌های بدن می‌شود. شرایطی که به آن نوروپاتی الکلی گفته می‌شود.

۴- سموم: شامل فلزات سنگینی نظیر سرب، جیوه و تالیوم و نیز برخی مواد شیمیایی محیطی و صنعتی است. نوروپاتی و مورمور شدن دست‌ها و پاها همچنین می‌تواند نتیجه‌ی درمان‌های خاص نظیر شیمی درمانی برای درمان سرطان ریه و نیز درمان‌های آنتی‌بیوتیکی و داروهای ضد‌ویروس باشد.

۵- عفونت‌ها: شامل بیماری‌های لنف، بیماری زونا، سیتومگالوویروس، تبخال و نیز بیمار ایدز.

۶- بیماری‌های خودایمنی: نظیر سندرم گیلن باره، لوپوس و نیز آرتریت‌روماتوئید.

۷- اختلالات وراثتی: شامل گروهی از اختلالات که به مجموع آن‌ها بیماری شارکو ماری توث گفته می‌شود (Charcot-Marie-Tooth disease).

۸- جراحات: در آسیب‌های ناشی از تروما یا ضربه، معمولا بر اعصاب نیز فشار زیادی اعمال می‌شود، کشیده می‌شوند یا قطع می‌شوند و در نتیجه درد شدید خواهد بود.

از دلایل دیگر این وضعیت می‌توان به میگرن، سکته، تشنج، پدیده رینود، سندرم تونل کارپال و نیز پارگی دیسک ستون فقرات اشاره کرد.

*** درمان

درمان مورمورشدن پاها و دست‌ها بر اساس علت این وضعیت متفاوت خواهد بود؛ برای مثال اگر شما دچار کمبود ویتامین هستید، مصرف مولتی ویتامین و مخصوصا مکملی که از جهت ویتامین‌های ب غنی باشد، می‌تواند مشکل را برطرف کند.

در صورتی که این مشکل به علت استفاده از روش‌های درمانی یا داروهای خاص ایجاد شده باشد، توجه به این روش‌ها و در صورت امکان تعدیل آن‌ها، برای مثال تغییر دوز داروی مصرفی ممکن است مورد نیاز باشد.

اگر شما مبتلا به دیابت هستید، احتمالا قند خون شما تنظیم نیست و نیاز به مراجعه به پزشک و بررسی وضعیت قند‌خون دارید.

اگر این مورمور و سوزن سوزن شدن فقط در شرایطی خاص، برای مثال در صورت نشستن در یک وضعیت خاص تظاهر می‌کند، لازم است طریقه نشستن و حرکات خود را تغییر دهید.

اما توجه به توصیه‌ها و تغییرات سبک زندگی نیز می‌تواند در تخفیف این مشکلات کمک کننده باشد، مانند توجه به تناسب اندام و حفظ وزن طبیعی، عدم تماس با سموم، پیگیری راهکارهای ورزشی که پزشک توصیه می‌کند، رژیم غذایی مناسب و همچنین محدود کردن مصرف الکل.

البته توصیه‌هایی نظیر عدم مصرف سیگار و دخانیات می‌تواند بسیار کمک کننده باشد، زیرا سیگار و دخانیات با انقباض عروق، خون‌رسانی به بافت‌ها را کاهش داده و مواد غذایی و اکسیژن کافی برای بافت‌ها تامین نخواهد شد.

پس فراموش نکنید اولین کار برای درمان این مشکل، تشخیص صحیح علت آن می‌باشد.

منبع: salamatnews.com


دیابت، مورمور شدن، سوزن سوزن شدن، درد، خارش، بی‌حسی، تحلیل عضله، آسیب‌های عصبی، استرس، عفونت‌ باکتریایی، ویروسی، سموم، بیماری‌های سیستمیک، نوروپاتی، نوروپاتی محیطی، سندرم دام عصبی، تغییرات بینایی، ضعف و خستگی، بی‌اختیاری ادرار، بثورات پوستی، کمبود ویتامین‌، ویتامین ب، کم‌خونی، مصرف بیش از حد ویتامین B6، اعتیاد به الکل، خودایمنی، سندرم گیلن باره، لوپوس، آرتریت‌روماتوئید، سکته، تشنج، پدیده رینود، سندرم تونل کارپال، پارگی دیسک ستون فقرات

0
1 8 9 10