نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

رژیم غذایی مناسب برای کاهش استرس

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی , تغذیه سالم

 

چگونه از طریق مصرف موادغذایی با استرس مبارزه کنیم؟

۱- روز خود را با مصرف یک لیوان آب پرتقال تازه یا آب میوه‌های طبیعی حاوی ویتامینC شروع کنید و در بقیه روز آب زیاد بنوشید، برای این که وقتی بدن تحت استرس است بدن شما ویتامینC بیشتری احتیاج دارد. یک لیوان آب میوه تازه، نیاز اضافی شما را تأمین می‌کند.

نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب، بدن شما را از بی‌آبی حفظ می‌کند و مانع تحمل استرس اضافی برای بدن شماست.

۲- برای صبحانه؛ یک عدد موز، مقداری موادغذایی حاوی فیبر زیاد و ماست کم‌چرب استفاده کنید، چرا که موز منبع غنی ویتامینB6 است که برای سوخت‌و‌ساز لازم است، به خصوص زمانی که سوخت‌وساز بدن مانند مواقع استرس سریع است.

دستگاه گوارش شما، استرس وارد شده را احساس می‌کند، بنابراین دریافت مواد غنی از فیبر در طول روز کمک می‌کند تا طوفان ایجاد شده در این دستگاه فروکش کند.

مصرف ماست کم‌چرب ۲ خاصیت مهم برای بدن دارد:

الف) حاوی پروتئین است که بدن در شرایط استرس به آن احتیاج دارد.

ب) وجود چربی کم موجود در آن به عنوان حامی خوبی برای سیستم‌ایمنی بدن می‌باشد.

۳- فقط یک فنجان قهوه در طول روز مصرف کنید و از مصرف موادغذایی حاوی کافئین در بقیه روز خودداری کنید، زیرا:

کافئین کلیه دستگاه‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فعالیت بدن را افزایش و سرعت جذب املاح را کاهش می‌دهد. کافئین اضطراب شما را زیاد می‌کند و این آخرین چیزی است که شما به آن احتیاج دارید.

۴- از مصرف شیرینی به عنوان میان وعده پرهیز کنید. به جای آن از غلات کامل، نان کم‌چرب تهیه شده با شیر و انواع کیک‌های ساده خانگی استفاده کنید.

ترشح هورمون‌هایی که در زمان استرس زیاد است، سبب ترشح ترکیبی به نامNPY* از مغز می شود.NPY تمایل به مصرف شیرینی و مواد قندی را زیاد می‌کند.

اگر شما به تمایل خود در مصرف شیرینی پاسخ مثبت دهید، در بقیه روز درگیر این تمایل خواهید بود. در نتیجه مواد غذایی‌ای را مصرف خواهید کرد که خاصیت تغذیه‌ای ندارند.

بسیار بهتر است برای مقابله با تمایل به مصرف شکر، از نان‌های تهیه شده با آرد کامل و شکر کم، استفاده کنید.غلات کامل، سلول‌های مغزی را برای ترشح سروتونین تحریک می‌کنند. هورمون سروتونین آرام‌بخش است.

۵- نمایه گلیسمیک ( توانایی بالا بردن قندخون به وسیله یک ماده غذایی خاص) یا (GI) مواد غذایی را بشناسید. این شاخص به ما نشان می‌دهد مواد قندی( کربوهیدرات‌ها) با چه سرعتی تبدیل به قند می‌شوند و سطح قندخون را بالا می برند. هر اندازه این شاخص پایین‌تر باشد، مواد حاوی کربوهیدرات دیرتر تبدیل به قند می‌شوند. بنابراین سطح قندخون را بیش‌تر می‌توانیم کنترل کنیم و بیش‌تر احساس آرامش می‌کنیم. هم چنین از احتمال ورود و ذخیره چربی‌های ناخواسته جلوگیری می‌کنیم. انوع شیرینی، نان سفید و سیب‌زمینی، نمایه گلیسمیک بالا دارند و موادغذایی‌ای مانند ماکارونی، برنج، لوبیا نمایه گلیسمیک پایین‌تری دارند.

۶- ویتامین‌های گروه B: به شما کمک می‌کنند بعد از یک دوره‌ی پُراسترس، احساس نشاط و انرژی کنید. موز، سبزیجات با برگ سبز، اوکادو، آجیل، حبوبات و همچنین گوشت قرمز، ماهی و محصولات لبنی حاوی ویتامین‌های گروه B مورد نیاز بدن هستند.

۷- ویتامین‌های گروه C: غده‌های آدرنالین، بزرگ‌ترین منبع ذخیره‌ی ویتامین C در بدن هستند و نقش مهمی در تولید هورمون‌های ضد استرس دارند. حتما در رژیم غذایی خود مرکبات، گوجه‌فرنگی، فلفل، کیوی، سبزی، بروکلی و سایر مواد غذایی دارای ویتامین C را در نظر داشته باشید.

۸- منیزیم: این ماده به استراحت ماهیچه‌ها و کاهش خشم کمک می‌کند. میزان منیزیم جذب شده توسط بدن‌تان را با خوردن آجیل‌ها و مغزها افزایش دهید، به خصوص فندق و بادام زمینی. سبزیجات با برگ سبز، غلاتِ سبوس‌دار به ویژه جو، برنج قهوه‌ای و لوبیا نیز منابع غنی‌ای از منیزیم هستند. همچنین می‌توانید موقع دوش گرفتن از نمک فرنگی اصل (سولفات دومنیزی) – که از داروخانه‌ها قابل تهیه است – استفاده کنید. این ماده شامل منیزیمی است که از طریق پوست شما جذب می‌شود.

عادات سالم برای جلوگیری از استرس

۱- از افت قندخون جلوگیری کنید و وعده‌های منظم، کوچک و سالم بخورید.

۲- از میان وعده‌های کم انرژی مانند هویج، کرفس، ذرت بو داده‌ی بدون روغن، و کیک‌های برنجی با شکر کم استفاده کنید.

۳- از انوع میوه‌های تازه و آب میوه‌ها به عنوان طعم دهنده‌های شیرین استفاده کنید.

۴- جوشانده‌های گیاهی برای تسکین اعصاب مناسب هستند؛ می‌توانید آن‌ها را با یک قاشق غذاخوری عسل میل کنید.

۵- مصرف غذهای حاوی تریپتوفان مانند مغزهای گیاهی(پسته، بادام، فندق و…) ، موز و غلات کامل، دستگاه عصبی را تسکین می‌دهند.

۶- مصرف مقدار کمی پروتئین در طول روز مانند پنیر، تخم‌مرغ، مرغ و گوشت در شرایط استرس خستگی شما را رفع می‌کند. اگر جزء افرادی هستید که خیلی زیاد دچار استرس می‌شوید ، همیشه مقداری از مواد حاوی پروتئین آماده را همراه داشته باشید.

۷- غلات کامل و موادغذایی حاوی فیبر، چرخه ایجاد گرسنگی را به تعویق می اندازند. انواع میوه، سبزی، ماست کم‌چرب و پنیر نیز همین کار را انجام می دهند.

۸- از انواع غذاهای بدون چربی یا کم چربی استفاده کنید.

۹- وعده‌های غذایی را حذف نکنید.

۱۰- برای مقابله با استرس راه دیگری به غیر از غذا خوردن پیدا کنید.

۱۱- برای رفع خستگی پس از کار روزانه ورزش کنید. ورزش‌هایی را انتخاب کنید که مورد علاقه شما هستند و به شما آرامش می‌بخشند. ورزش کمک می‌کند تا کالری اضافه سوخته شود، سلامت قلب و ریه‌ها افزایش یابد و ذهن شما از چیزهایی که باعث ایجاد استرس هستند، دور نگه داشته شود.

۱۲- روزانه به مدت ۳۰-۲۰ دقیقه و ۳ بار در هفته به صورت منظم ورزش کنید.

۱۳- در شرایط استرس از داروهای آرام‌بخش استفاده نکنید.

۱۴- یاد بگیرید که اهداف خود را زمان‌بندی کنید.

۱۵- اهداف واقعی انتخاب کنید نه غیرواقعی.

۱۶- مهارت‌های مدیریت زمان را یاد بگیرید.

۱۷- زمانی را برای تهیه فهرست غذاهایی که نیاز دارید، اختصاص دهید و از انتخاب مواد غذایی با ارزش تغذیه‌ای کم پرهیز کنید.

۱۸-شما باید برای کاهش مصرف الکل، قند و نمک برنامه‌ریزی کنید. مصرف این مواد بدن را از جذب مواد مغذّیِ مورد نیاز خود محروم می‌کند و اثر یک رژیم غذایی مناسب را به کلی از بین می‌برد.

منبع: tebyan.net


*مطالب مرتبط:

_تعریف اضطراب چیست (معنی اضطراب در روانشناسی)
_۷ مکمل طبیعی برای کاهش علائم افسردگی
_تاثیر استرس بر قلب انسان چیست؟
_تاثیر استرس بر بینایی چیست؟
_تاثیر تغذیه بر سلامت روح و جسم
_اختلالات تجزیه‌ای چیست؟ علائم اختلالات تجزیه‌ای کدامند؟
_راهکارهایی مؤثر برای پیشگیری از فرسودگی زنان در زندگی
_منظور از اختلال اضطراب بیماری چیست؟
_ترس از بیماری یا نوسوفوبیا چیست؟ نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

ترس از بیماری یا نوسوفوبیا چیست؟ نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان, دارونامه, روانشناسی

 

ترس از بیماری یا نوسوفوبیا همان‌طور که نام آن به‌خوبی گویا است، اختلالی است که طی آن شخص از ابتلا به بیماری بخصوصی هراسان می‌شود. احتمال بروز این اختلال در شرایط اضطراری، مثل حالا که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده است، بیشتر می‌شود. مطلبی که پیش رو دارید

نشانه‌های اختلال ترس از بیماری

نشانه اصلی اختلال نوسوفوبیا (Nosophobia) اضطراب و ترس بیش از حد و دائمی از مبتلاشدن به بیماری بخصوصی است: معمولا بیماری‌های مزمن و خطرناکی نظیر سرطان، نارسایی قلبی یا اچ آی وی که سلامت جانی انسان را تهدید می‌کنند.

نگرانی شخص مبتلا به این اختلال، حتی پس از دادن آزمایش و مطمئن‌شدن از منفی‌بودن جواب آن، تداوم پیدا می‌کند. این نگرانی می‌تواند او را برای معاینه یا آزمایش مجدد به مطب پزشک بکشاند و مدام فکرش را درگیر خواهد کرد.

ترس و اضطراب شدید حتی می‌تواند منجر به بروز نشانه‌های جسمانی شود. بعضی از این نشانه‌های احتمالی را در ادامه می‌توانید ببینید:

سرگیجه؛
حالت تهوع؛
تندشدن نبض؛
عرق کردن؛
تنفس سریع؛
مشکل در به‌خواب‌رفتن؛

یکی از دیگر نشانه‌های رفتاری شخص مبتلا به ترس از بیماری، اجتناب‌کردن است؛ به این معنا که ممکن است نخواهد در معرض هیچ اطلاعات دیگری راجع‌به بیماری قرار بگیرد. اگر از اخبار تلویزیون یا دوست و آشنا چیزی راجع‌به بیماری بشنود، ممکن است مضطرب و پریشان شود. حتی ممکن است از سوار شدن به وسایل نقلیه عمومی و حضور در اماکن پررفت‌وآمد هم اجتناب کند.

اگر در خانواده چنین شخصی سابقه ابتلا به بیماری خاصی وجود داشته باشد، تمام هم‌ّوغمش بر پیشگیری از ابتلا به آن و دوری از عوامل تشدیدکننده خطر بروز بیماری خواهد بود.

اما از سوی دیگر، برخی افراد مبتلا به این اختلال، ترجیح می‌دهند به هر طریقی شده اطلاعات بیشتری درباره بیماری‌های بخصوصی به دست آورند. ممکن است ساعت‌ها وقت خود را صرف مطالعه درباره بیماری کنند یا مدام چشم‌ و گوش‌شان به اخبار باشد و پیگیر وقایع تازه راجع‌به شیوع بیماری یا نظایر این اطلاعات باشند.

تفاوت نوسوفوبیا با هیپوکندریا

خیلی‌ها نوسوفوبیا را با هیپوکندریا (hypochondria/ خود بیمار انگاری) اشتباه می‌گیرند؛ حال‌آنکه تفاوت‌هایی میانشان هست. نوسوفوبیا به ترس از ابتلا به بیماری بخصوصی مربوط می‌شود، اما هیپوکندریا یا همان خودبیمارانگاری شامل نگرانی‌هایی کلی‌تر درباره بیماری ها و ابتلا به آنها است و نه یک بیماری بخصوص.

نشانه‌هایی جزئی نظیر سردرد یا گلودرد می‌توانند برای کسی که به خودبیمارانگاری مبتلا است، حاکی از بیماری مزمن و خطرناکی باشند و او را نگران و مضطرب کنند؛ اما کسی که دچار ترس از بیماری است، حتی بدون آنکه نشانه جسمانی خاصی داشته باشد، دائم نگران این موضوع است که به بیماری بخصوصی، که بسیار هم مزمن و خطرناک است، مبتلا شده است (یا در آینده مبتلا خواهد شد).

این مثال به درک بهتر تفاوت میان این دو اختلال کمک کند: در مورد اول، شخص ممکن است سردرد خود را نشانه تومور مغزی بداند؛ اما در مورد دوم، یعنی برای کسی که از ترس از بیماری رنج می‌برد، نگرانی و اضطراب مداوم راجع‌به ایجاد تومور مغزی دیده می‌شود، حتی اگر هیچ نشانه‌ای هم نداشته باشد.

تفاوت دیگری هم میان رفتار اشخاص مبتلا به این دو اختلال وجود دارد: کسانی که از خودبیمارانگاری رنج می‌برند، برای آنکه مطمئن شوند حالشان خوب است و مشکلی تهدیدشان نمی‌کند، ممکن است مسئله را با عزیزانشان در میان بگذارند یا به مراکز درمانی مراجعه کنند؛ اما شخص مبتلا به نوسوفوبیا معمولا از فکرکردن به وضعیت سلامتی‌اش یا بیماری عامل نگرانی‌اش دوری می‌کند: همان اجتناب‌کردن که پیش‌تر توضیح دادیم (البته این رفتار لزوما در همه مبتلایان به اختلال رخ نمی‌دهد).

شخص مبتلا به هیپوکندریا نشانه‌هایی را تجربه می‌کند و ترس از اینکه بیماری مزمنی داشته باشد، آزارش می‌دهد؛ حال‌آنکه شخص مبتلا به نوسوفوبیا، بدون آنکه نشانه‌ای داشته باشد، از مبتلاشدن به بیماری بخصوصی نگران و هراسان است. این مهم‌ترین تفاوت میان آن دو اختلال است.

علل ابتلا به ترس از بیماری

چند عامل مهم وجود دارند که می‌توانند به ابتلای اشخاص به ترس از بیماری منجر شوند؛ البته در بسیاری از موارد، پیداکردن علت قطعی اختلال ممکن نیست. بنابراین علت‌هایی که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم، فقط علل احتمالی بروز اختلال هستند.

ممکن است یکی از عزیزانمان به بیماری مزمنی مبتلا شده باشد و وضعیت سلامتی خوبی نداشته باشد. در چنین شرایطی، ترس ما از ابتلا به همین بیماری، می‌تواند علت دچارشدنمان به اختلال باشد، به‌ویژه اگر خودمان از عزیزی که در بستر بیماری است مراقبت کنیم.

خبر شیوع بیماری‌های مسری و واگیردار، عامل دیگری است که خطر ابتلا به اختلال ترس از بیماری را بیشتر می‌کند. مثلا ویروس کرونا به‌تازگی مردم کشور ما و بسیاری از نقاط جهان را هراسان کرده است. شنیدن اخبار مرتبط با بیماری‌های واگیرداری مانند کرونا (از منابع خبری، دوستان، همکاران و…) می‌تواند به نگرانی و اضطراب دامن بزند.

علت دیگری که، به‌باور صاحب‌نظران، خطر ابتلا به ترس از بیماری را بیشتر می‌کند، دسترسی آسان و بی‌دردسرِ اینترنتی به حجم زیادی از اطلاعات راجع‌به بیماری‌های مختلف است. کافی است بیماری موردنظر را جست‌وجو کنیم تا به تمامی جزئیات راجع‌به نشانه‌ها و علل بروز آن دسترسی پیدا کنیم. این علت آن‌قدر به ترس و اضطراب ناشی از ابتلای به بیماری‌ها دامن زده است که اصطلاح جداگانه‌ای برای آن ساخته‌اند: «سایبرکندریا» (cyberchondria) یا خودبیمارانگاری اینترنتی.

علت دیگری که می‌تواند خطر ابتلا به ترس از بیماری را بیشتر کند، داشتن پیش‌زمینه اختلال اضطراب یا سابقه بروز نوسوفوبیا در خانواده است (مسائل ژنتیکی).

سایر علل احتمالی

اختلال جسمانی‌سازی (روان‌تنی/ سوماتوفرم/ Somatoform disorder) می‌تواند سبب بروز نوسوفوبیا شود. [در اختلال جسمانی‌سازی، شخص فکر می‌کند نشانه‌های بیماری بخصوصی را تجربه می‌کند، اما در واقعیت امر چنین نیست و فقط خیال می‌کند که نشانه‌ها را تجربه کرده است.]

ابتلا به بیماری‌های مزمن و خطرناک نظیر بیماری های قلبی ـ عروقی، سرطان و بیماری سل می‌تواند خطر ابتلا به ترس از بیماری را بیشتر کند.

کسانی که از اختلال‌های رفتاری نظیر اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، افسردگی بالینی یا وسواس فکری-عملی (obsessive compulsive disorders/ OCD) رنج می‌برند هم بیش از دیگران در معرض ترس از بیماری قرار دارند.

عوامل خطرساز ترس از بیماری

عواملی که خطر ابتلا به ترس از بیماری را بیشتر می‌کنند

این‌طور به نظر می‌رسد که نوسوفوبیا در میان دانشجویان و محققانی که زمان زیادی را صرف تحقیق و مطالعه درباره بیماری بخصوصی می‌کنند، شایع‌تر است؛ همچنین میان دانشجویان پزشکی که مدام با بیماری‌های مختلف و اطلاعات مرتبط با آنها سروکار دارند (البته شواهد تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ انجام گرفت قطعیت این نظریه را کمتر کرده است). به همین خاطر است که از اصطلاح «بیماری/ سندرم دانشجویان پزشکی» هم برای اشاره به این اختلال استفاده می‌کنند.

سایر عوامل خطرساز را در ادامه می‌توانید ببینید:

قرارگرفتن در معرض حجم زیادی از اطلاعات مطبوعاتی درباره بیماری و خطر ابتلا به بیماری‌ها؛
سابقه تجربه آسیب/ تروما (Trauma) در گذشته؛
نزدیکی مداوم با کسانی که به بیماری‌های مزمن مبتلا هستند.

روند تشخیص نوسوفوبیا

اگر نگرانی و اضطراب درباره ابتلا به بیماری، زندگی روزمره را دشوار کند یا بر آن تأثیر منفی بگذارد، تشخیص متخصص معمولا نوسوفوبیا خواهد بود.

اگر احساس می‌کنید اضطرابتان درباره بیماری‌ها از حد طبیعی گذشته و به فوبیا تبدیل شده است، با متخصص مشورت کنید. او شما را به کسانی ارجاع خواهد داد که تجربه تشخیص و درمان فوبیا را دارند.

روان‌درمانگران هم می‌توانند به تشخیص و بهبود ترس از بیماری کمک کنند. روان‌درمانگر به بیمار کمک می‌کند با ترس‌های خود روبه‌رو شود و با به‌کارگرفتن راهکارهایی بر آنها غلبه کند (روان درمانی).

روند درمان ترس از بیماری

بعضی از انواع فوبیا لزوما به درمان نیازی ندارند (تأثیر آن‌چنانی بر زندگی افراد نمی‌گذارند)؛ اما کسی‌که به ترس از بیماری مبتلاست، ممکن است از حضور در اماکنی که خطر ابتلا به بیماری بخصوصی در آنها بیشتر است، خودداری کند. در چنین شرایطی، رفتن به محل کار، مدرسه یا مکان‌های دیگر محدود می‌شود و زندگی او تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد؛ به همین خاطر، درمان نوسوفوبیا در چنین شرایطی نه‌تنها مفید، که ضروری است.

دو راهکار درمانی اصلی نوسوفوبیا درمان از راه مواجهه (مواجهه‌درمانی/ Exposure therapy) و رفتار درمانی شناختی (Cognitive behavioral therapy/ CBT) هستند. در ادامه اطلاعات بیشتری درباره این دو راهکار در اختیارتان می‌گذاریم.

درمان از راه مواجهه

در این روش، در یک موقعیت درمانیِ ایمن، شخص مبتلا به ترس از بیماری را در معرض چیزی قرار می‌دهند که از آن می‌ترسد. درمانگر ابزارها و روش‌هایی را در اختیار شخص مبتلا می‌گذارد که با استفاده از آنها بتواند ترس و اضطرابش را کنترل کند و با این احساسات کنار بیاید. مدیتیشن و تکنیک‌های ریلکسیشن (آرام‌سازی/ Relaxation) ازجمله روش‌هایی هستند که به بیمار معرفی می‌شوند و در اختیار او قرار می‌گیرند.

درمانگر، در آخر، بیمار را با بعضی از ترس‌هایش رودررو می‌کند و از او می‌خواهد با روش‌های معرفی‌شده، اضطراب و ترسش را کنترل کند.

برخی از راهکارهای مواجه‌کردن شخص مبتلا به نوسوفوبیا با ترس‌هایش عبارت‌اند از: مشاهده اخبار شیوع بیماری‌ها، مطالعه درباره بیماری‌های مختلف و وقت‌گذراندن در کنار کسانی که مبتلا به بیماری بخصوصی هستند (بیماری‌ای که شخص از ابتلا به آن واهمه دارد؛ البته این مورد فقط مربوط به بیماری‌های غیرواگیردار است).

رفتاردرمانی شناختی

رفتار درمانی شناختی راهکار مؤثر دیگری برای بهبود ترس از بیماری است. مثل مورد قبل، اینجا هم درمانگر از مواجهه شخص مبتلا با عامل زمینه‌ساز اضطراب و ترسش استفاده می‌کند؛ اما تمرکز اصلی در این روش بر شناسایی و به‌چالش‌کشیدن افکار و ترس‌های نامعقول است.

شخص مبتلا به نوسوفوبیا یاد می‌گیرد چطور دفعه دیگری که اضطراب و ترس ناشی از فکرکردن راجع‌به بیماری به سراغش آمد، لحظه‌ای درنگ کند و ببیند آیا احساس یا فکرش با عقل جور درمی‌آید یا نه. تغییردادن و اصلاح‌کردن افکار نامعقول و نگران‌کننده به کاهش اضطراب کمک می‌کند.

یکی از جنبه‌های مهم درمان ترس از بیماری این است که به شخص کمک می‌شود تا دیگر کمتر مجبور باشد مدام درباره عدم ابتلا به بیماری بخصوصی اطمینان حاصل کند. درمانگر روش‌هایی را به شخص مبتلا معرفی می‌کند که در چنین شرایطی می‌تواند با اتکا به آنها، از اطمینان‌بخشی دیگران بی‌نیاز شود و خود را آرام کند.

دارودرمانی

داروی خاصی در دسترس نیست که با آن بتوان ترس از بیماری یا اساسا هر فوبیای دیگری را درمان کرد؛ باوجوداین، می‌توان از بعضی داروها برای کاهش شدت نشانه‌های اصلی اختلال، ترس و اضطراب، کمک گرفت. استفاده از دارودرمانی، در کنار دو راهکار درمانی پیشین، به کاهش این نشانه‌ها کمک می‌کند.

بتابلاکرها (مسدودکننده‌های بتا/ beta blockers) و یا بنزودیازپین‌ها (benzodiazepines) ازجمله داروهایی هستند که معمولا برای مصرف کوتاه‌مدت یا گاه‌به‌گاه اشخاص مبتلا به ترس از بیماری تجویز می‌شوند. در ادامه می‌توانید اطلاعات بیشتری راجع‌به این داروها و چگونگی اثرگذاری‌شان بخوانید:

بتابلاکرها به کاهش شدت نشانه‌های جسمانی اضطراب کمک می‌کنند. کمک به ثبات ضربان قلب (پیشگیری از تندشدن آن) و پیشگیری از بالارفتن فشار خون ازجمله کارکردهای این داروها هستند.
بنزودیازپین‌ها (داروهایی چون آلپرازولام و کلونازپام) در دسته داروهای آرام‌بخش قرار می‌گیرند و مثل مورد قبل، در کاهش شدت نشانه های اضطراب نقش دارند. ازآنجاکه مصرف این داروها می‌تواند اعتیادآور باشد، برای مصرف در بلندمدت تجویز نمی‌شوند.

کلام آخر

ترس از مبتلاشدن به بیماری‌ها مسئله‌ای کاملا طبیعی است، به‌ویژه در شرایط خاصی مثل این روزها که شیوع ویروس کرونا (covid 19) بسیاری را نگران کرده است. بنابراین چنین احساساتی را باید به فال نیک بگیرید و فقط با مدنظر قراردادن اقدامات پیشگیرانه و ملاحظات دیگر از شدت ترس‌ خود کم کنید.

اما اگر ترس از بیماری بخصوصی دارید و اضطراب و نگرانی ناشی از فکرکردن به آن زندگی روزمره‌تان را مختل کرده و سلامت روحی شما را تحت‌تأثیر قرار داده است، شاید زمان آن باشد که برای بهبود وضعیت سلامتی خود به متخصص مراجعه کنید. زندگی با ترس‌ولرز دائمی اصلا ساده نیست، اما باید بدانید که فوبیاها قابل‌درمان هستند.

لطفا اگر تجربه یا نظری درباره موضوع مطلب دارید، با ما و خوانندگان در میان بگذارید. بازخورد و نظرات شما به بهبود کیفیت مقالات ما کمک می‌کند.

 

منابع:

۱- chetor.com

۲- healthline.com

۳- verywellmind.com


*مطالب مرتبط:

_تعریف اضطراب چیست (معنی اضطراب در روانشناسی)
_۷ مکمل طبیعی برای کاهش علائم افسردگی
_تاثیر استرس بر قلب انسان چیست؟
_تاثیر استرس بر بینایی چیست؟
_تاثیر تغذیه بر سلامت روح و جسم
_اختلالات تجزیه‌ای چیست؟ علائم اختلالات تجزیه‌ای کدامند؟
_راهکارهایی مؤثر برای پیشگیری از فرسودگی زنان در زندگی
_منظور از اختلال اضطراب بیماری چیست؟

0
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

تائید یک دارو برای درمان علائم حاد (کرونا ویروس)COVID-19

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , ,کرونا ویروس پیشگیری بهتر از درمان , اخبار پزشکی

 

به گزارش سایت pharmaceutical-technology.com

دولت چین داروی ضدالتهاب Actemra شرکت داروسازی سوئیسی رُش را برای درمان علائم حاد کروناویروس جدید (COVID-19) تائید کرد. ۱۴ بیمار شدیدا بدحال مبتلا به COVID-19 در بیمارستانی متعلق به دانشگاه علم و فناوری چین که این دارو را دریافت کردند، نتایج مثبتی را از خود نشان دادند.

داروی Actemra با نام ژنریک Tocilizumab که حدود یک دهه قبل موفق به دریافت تائیدیه FDA شد، عمدتا برای درمان آرتریت روماتوئید (RA) و آرتریت ایدیوپاتیک سیستمیک جوانان (sJIA) بکار می‌رود.

داروی Actemra همچنین برای موقعیت‌های التهابی از جمله طوفان سیتوکین در بیماران سرطانی که سلول درمانی را دریافت می‌کنند، بکار رفته است
پیش‌بینی می‌شود مطالعه بالینی این دارو با حضور ۱۸۸ بیمار مبتلا به COVID-19 تا ۱۰ می آغاز شود.

منبع: pharmaceutical-technology.com


*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد
_ ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟
_مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا؛ شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

تقویت دستگاه تنفسی با گیاه پنیرک

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

به گزارش سایت organicfacts.net

گیاه پنیرک با نام علمی Malva sylvestris شناخته می‌شود و به طرق مختلفی مانند عرق، روغن، ژل، کرم و دمنوش پنیرک از آن استفاده می‌شود. پنیرک می‌تواند به تقویت دستگاه تنفسی، ترمیم سریع‌تر زخم، تقویت سیستم‌ایمنی بدن، جلوگیری از خارش پوستی ، جوانی و زیبایی پوست و درمان سردرد کمک کند. گل پنیرک برای سرفه‌های خشک و برونشیت بسیار مفید است.

گیاه پنیرک چیست؟

گیاه پنیرک با نام علمی گیاهی گل‌دار از جنس مالوا (Malva) است. این گیاه با گل‌های بنفش‌رنگ خود اغلب در دشت‌ها می‌روید و ارتفاع آن معمولا به حدود ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد. پنیرک، بومیِ غرب اروپا است؛ اما در بخش‌هایی از مدیترانه و شمال آفریقا هم رشد می‌کند و به بیشتر کشورهای انگلیسی‌زبان وارد شده است.

عجیب‌ترین بخش گیاه پنیرک، مغز و دانه‌های آن است (که به‌خاطر شکل‌شان به پنیرک معروف شده‌اند). لُعاب (موسیلاژ) موجود در گیاه پنیرک ارزش دارویی زیادی دارد و در تهیه‌ی داروهای مختلف از آن استفاده می‌شود. مردم در قدیم گل پنیرک را نیز مصرف می‌کردند.

از گل و برگ‌های این گیاهِ منحصربه‌فرد برای اهداف دارویی استفاده می‌شود.

به‌عنوان‌مثال روغن به‌دست‌آمده از گیاه پنیرک می‌تواند تأثیر فوق‌العاده‌ای روی بدن داشته باشد. از برگ‌های این گیاه، چای تهیه می‌شود و دانه‌های آن نیز قابل‌خوردن است.

همچنین از برگ‌هایی که سالم هستند و دچار زنگار (نوعی بیماری در گیاهان) نیست، می‌توان به‌عنوان ضماد روی زخم‌ها استفاده کرد. این گیاه عناصر فعال زیادی دارد که برای سلامت انسان بسیار مفید است. در ادامه بیشتر با این خواص آشنا می‌شوید.

بیماری‌های تنفسی

اگر از احتقان سینه یا بیماری تنفسی رنج می‌برید، مصرف پنیرک پیشنهادی عالی برای شما است. پنیرک نه‌تنها با تمیز کردن مجاری تنفسی، سینه را صاف می‌کند، بلکه با ویژگی ضدالتهابی خود سبب تسکین سینه و غدد می‌شود. و به علت داشتن موسیلاژ خواص درمانی دارد که می‌تواند به مشکلات مخاط دستگاه تنفسی فوقانی کمک کند. این گیاه حاوی مقدار زیادی از مواد مخاطی است که بافت ملتهب را با یک لایه محافظ پوشش می‌دهد.

همچنین به افزایش سلامتی و بهبودی سریع‌تر کمک می‌کند.

برای درمان سرفه

چای یا عرق تهیه شده از برگ‌ها یا گل‌های این گیاه می‌تواند برای درمان سرفه، زکام و خشن شدن صدا به کار رود. گل‌ها و برگ‌ها باید قبل از استفاده، به مدت چند ساعت در آب ولرم خیس بخورند.

برای حفظ خواص پزشکی این گیاه، نباید جوشانده شوند. امروزه، گل‌ها و عصاره خشک شده در بسیاری از مخلوط های چای تجاری و داروهای ضددرمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که برای تسکین سرفه در نظر گرفته شده است. و خلط آور می‌باشد.

دیگر خواص گیاه پنیرک

تسکین درد

یکی از رایج‌ترین کاربرد‌های گیاه پنیرک برای کاهش درد به‌خصوص در درمان‌های موضعی است. اگر زخم یا جراحتی در پوست خود دارید می‌توانید برگ پنیرک را به‌صورت ضماد روی محل موردنظر قرار دهید.

مواد شیمیایی موجود در برگ گیاه پنیرک، ‌که دارای ویتامین‌های بسیار زیادی است، نه‌تنها سبب بهبودی سریع‌تر می‌شود، بلکه مواد ضددرد خاصی را ترشح می‌کند که به کاهش درد و ناراحتی کمک خواهد کرد.
از خاصیت ضددرد گیاه پنیرک می‌توان برای دردهای داخلی و خارجی استفاده کرد. به‌خاطر همین ویژگی خاص، از پنیرک می‌توان به‌عنوان ماسک صورت یا درمان سردردهای موضعی استفاده کرد.

حفاظت از سیستم ایمنی

قرار دادن گیاه پنیرک بر روی زخم، از نفوذ عفونت‌های باکتریایی و سایر عوامل خارجی از طریق جراحت به بدن جلوگیری می‌کند و با این روش سیستم‌ایمنی را تقویت می‌کند. مصرف برگ، دانه‌ها و سایر بخش‌های گیاه پنیرک نیز به این امر کمک می‌کند.

فعالیت ضدالتهابی

برای تسکین نیش حشره، سوختگی‌های وسیع، آفتاب‌سوختگی یا خارش پوستی، استفاده از ژل یا پماد حاوی پنیرک می‌تواند در کاهش التهاب و وَرَم تأثیر زیادی داشته باشد و همزمان به ترمیم سریع‌تر آن ناحیه کمک‌ کند.

اگر از روغن پنیرک یا انواع پنیرک خوراکی استفاده می‌کنید، می‌توانید آن را روی مفاصل یا مناطقی که درد دارد قرار دهید.

بر روی دستگاه گوارش

دمنوش پنیرک سبب درمان دلپیچه می‌شود و ضداسهال است . این دمنوش برای رفع تورم‌های روده‌ای و معده‌ای و یبوست به دلیل خواص ملینی آن مفید است. این دمنوش خلط آور بوده و استعمال جوشانده آن به صورت کمپرس گرم و حمام موجب رفع ناراحتی‌های بواسیر، بعضی تومورها، ورم پلک چشم و … می‌شود. بعضی افراد دچار ناراحتی‌هایی در قسمت کمر و مشکلات تحرک روده هستند.

چای گیاه پنیرک برای مادران شیرده

گفته می‌شود که چای از این گیاه به مادران شیرده کمک می‌کند تا شیر بیشتری تولید کنند. مالوا سیلوستریس نیز از آن به عنوان یک منبع غذا استفاده می‌کند. فقط زیاده‌روی نشود.

 بر روی دستگاه ادراری و تناسلی

دمنوش گل پنیرک دارای ویتامین وB وC فراوان می‌باشد، مقوی رحم و ادرار آور است و برای درمان بیماری‌های کلیه و مثانه مانند سوزش مجاری ادراری و عفونت مثانه بسیارمفید و موثر است.

تاثیر بر روی غدد

دمنوش پنیرک در سلامت کبد و پاک کردن آن موثر است.
برای درمان یرقان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اثرات ضدپیری

استفاده از پماد پنیرک می‌تواند تأثیرات چشمگیری روی بدن داشته باشد. در حقیقت اگر نگران افزایش سن‌تان هستید یا هر روز چین‌و‌چروک‌هایتان را جلوی آینه وارسی می‌کنید، از ژل یا کِرِم حاوی پنیرک استفاده کنید و پوست‌تان را جوان نگه دارید.

مشکلات خواب

بسیاری از افراد به‌سختی می‌خوابند. استفاده از روغن پنیرک یا نوشیدن یک فنجان چای پنیرک به آرامش ذهن و بدن‌تان کمک می‌کند. درنتیجه به‌راحتی به خوابی عمیق فرو می‌روید.

بر روی پوست

دمنوش پنیرک خاصیت نرم‌کنندگی پوست بدن را دارد و برای درمان جوش بسیار موثر است ، می‌توان این دمنوش را به صورت لوسیون برای نرم کردن پوست بدن به کار برد.

عوارض جانبی و تداخلات رایج پنیرک:

این گیاه سمی نیست و هیچ گزارشی از عوارض جانبی و یا تداخل با دیگر داروها برایش وجود ندارد.
این شامل هم گل‌ها و هم برگ‌ها می‌شود.
با این حال، دوزهای زیادش می‌توانند به عنوان ملین مورد استفاده قرار گیرند و موجب اسهال می‌شوند.
در برخی از مقالات زنان باردار یا شیرده توصیه می‌شود که از این گیاه اجتناب کنند، اما هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که تایید کند که آیا این گیاه ایمن است یا نباید در دوران بارداری استفاده شود.

اطلاعات قابل اعتماد کافی در مورد پنیرک وجود دارد تا بدانیم استفاده از آن بی‌خطر است یا خیر.

افرادی که سابقه آلرژی به گیاهان دارویی دارند باید در مصرف پنیرک احتیاط نمایند.

بیماران مبتلا به دیابت و یا افرادی که بدنشان به تغییرات قند خون حساسیت نشان می‌دهد، باید با توجه بیشتری این گیاه را مصرف نمایند، زیرا ممکن است سبب کاهش قندخون گردد.

قبل از مصرف این گیاه داروییِ قوی حتما با پزشک خود در رابطه با تداخل دارویی پنیرک و داروهای مصرفی در مدت بیماری، مشورت کنید.

طرز تهیه دمنوش گل پنیرک

یک قاشق غذاخوری، گل پنیرک را به همراه یک لیوان آب جوش داخل قوری بریزید و به مدت ده دقیقه آن را بر روی شعله غیرمستقیم قرار دهید و پس از صاف کردن با عسل یا نبات مخلوط کنید و میل نمایید . میزان مصرف آن یک فنجان در روز می‌باشد. و عرق آن نصف استکان.

 

 

منابع:

۱- organicfacts.net

۲- chetor.com

۳- namnak.com


*مطالب مرتبط:

_گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن
_گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_مصرف چه‌میزان چای سبز در روز برای سلامتی مفید است؟‌
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات اکالیپتوس برای سلامتی
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات سیاه دانه
_چرا باید صبح‌تان را با زنجبیل شروع کنید‌؟
_دارونامه؛ آشنایی با داروی فیتوکلد

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

مقایسه سی‌تی اسکن قفسه سینه و آزمون RT-PCR در تشخیص بیماری کرونا ویروس (COVID-19)

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , کرونا ویروس, اخبار پزشکی

 

سی تی اسکن قفسه سینه یک عامل مهم در شناسایی بیماران مبتلا به کرونا ویروس (COVID-19) است. سی تی اسکن به اندازه تست‌های رونویسی ژنتیکی (RT-PCR) که به عنوان مرجع تشخیص کرونا شناخته شده‌اند، در شناسایی کرونا ویروس نقش دارد.

در مطالعه‌ای که محققان چینی بر روی ۱۰۱۴ بیمار مشکوک به کرونا ویروس انجام دادند، مشخص شد که حساسیت سی‌تی اسکن در تشخیص بیماری کرونا، ۹۷ درصد بوده است. سی‌تی اسکن همچنین در ۷۵ درصد مواردی که تست RT-PCR فرد مشکوک به کرونا منفی بوده است، مثبت گزارش شده است.

کرونا ویروس چیست و الگوی انتشار آن چگونه است؟

کرونا ویروس‌ها (Coronaviruses) خانواده بزرگی از ویروس‌ها هستند. این ویروس‌ها اولین بار در سال ۱۹۶۰ کشف شدند و مطالعه بر روی آن‌ها تا اواسط دهه ۱۹۸۰ ادامه پیدا کرد. تاکنون هفت نمونه از این ویروس‌ها در جهان شناخته شده است. آخرین ورژن کرونا ویروس‌ها، دسامبر ۲۰۱۹ در شهر ووهان (Wuhan) چین در نمونه‌های انسانی شیوع پیدا کرد.

از دسامبر سال ۲۰۱۹، مواردی از «ذات‌الریه ویروسی ناشناخته» مربوط به یک بازار عمده‌فروشی غذاهای دریایی در شهر ووهان چین گزارش شد. گمان می‌رفت که کرونا ویروس جدید از خفاش نشات گرفته است. این بیماری تنها در عرض ۲ ماه از شهر ووهان به کل چین و ۳۳ کشور دیگر انتشار یافت. علائم این ویروس مشابه سرماخوردگی و آنفولانزا است و اغلب بیماران دچار سرفه‌های خشک می‌شوند. برای اطلاع کامل از روند شیوع کرونا ویروس، به مطلب «علائم ویروس کرونا چیست و راه‌های پیشگیری، تشخیص و درمان آن کدام است» مراجعه فرمایید.

تا بامداد ۲۴ فوریه ۲۰۲۰، تعداد ۷۷۶۵۶ بیمار در چین به کرونا مبتلا شدند که از این تعداد، ۹۱۲۶ نفر بدحال بودند و ۲۶۶۳ مورد فوت کردند. آمار مبتلایان سایر کشورها حدود ۲۳۰۹ مورد بود که تا تاریخ مورد نظر تنها ۳۳ نفر از آن‌ها فوت کرده بودند. پنج کشور عمده که دچار موج کرونا شدند شامل ژاپن، کره، ایتالیا، سنگاپور و ایران بودند. طبق اخبار سازمان بهداشت جهانی تا تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۰ مصادف با ۱۶ بهمن ۱۳۹۸، ویروس COVID-19 هنوز به مرحله همه‌گیری جهانی نرسیده بود.

کرونا ویروس چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص زودهنگام بیماری و ایزوله سریع افراد بیمار از سالم، از اهمیت بالایی برخوردار است. طبق آخرین گاید لاین تشخیص و درمان پنومونی ناشی از ۲۰۱۹-nCoV که توسط دولتمردان چین منتشر شده است، تشخیص COVID-19 باید با فرایند RT-PCR یا توالی ژنوم برای قسمت‌های تنفسی یا خون انجام گیرد و نتایج این آزمون تعیین‌کننده بستری بیمار در بیمارستان است.

با این حال محدودیت‌هایی نظیر جمع‌آوری نمونه‎‌های صحیح، انتقال آن‌ها به آزمایشگاه و کیفیت و کارایی کیت‌های آزمایشی بر نتایج اولیه آزمون RT-PCR، حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد تاثیرگذار است. در موارد اورژانسی، حساسیت پایین RT-PCR در بیماران مبتلا به COVID-19 ممکن است باعث عدم شناخت کافی بیماری شود و در نتیجه درمان در زمان مناسب انجام نگیرد. این بیماران موجب گسترش عفونت در جمعیت می‌شوند.

سی‌تی اسکن قفسه سینه به عنوان ابزار تصویربرداری رایج برای تشخیص پنومونی به کار می‌رود. سرعت ایجاد تصاویر با کیفیت از قفسه سینه، در سی تی اسکن بالا است و رادیولوژیست‌ها می‌توانند بیماری‌های مرتبط با ریه را به سرعت تشخیص دهند. همان‌طور که اخیرا گزارش شده است، سی‌تی اسکن قفسه سینه ویژگی‌های رادیولوژیکی رایج در بیماران مبتلا به COVID-19 را مشخص می‌کند. این ویژگی‌ها شامل نقاط توده‌ای تار (ground-glass opacity)، لکه‌های چند کانونی (multifocal patchy consolidation) و تغییرات بینابینی با توزیع محیطی (interstitial changes with peripheral distribution) است.

سی‌تی اسکن قفسه سینه ناهنجاری‌های ریوی را حتی در بیماران COVID-19 که نتیجه RT-PCR آن‌ها منفی بود نیز نشان می‌داد.

آیا سی تی اسکن قادر به تشخیص کرونا ویروس است؟

ارزش تشخیصی CT اسکن قفسه سینه در مقایسه با تست RT-PCR، در مطالعه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در بیمارستان Tongji شهر ووهان چین در طی دو ماه از تاریخ ۶ ژانویه تا ۶ فوریه ۲۰۲۰ انجام شد. نتایج این آزمون در تاریخ ۲۶ فوریه ۲۰۲۰ در ژورنال معتبر انجمن رادیولوژی امریکا (RSNA) به چاپ رسید.

در این مطالعه تصاویر سی تی اسکن و نتایج آزمون RT-PCR 1014 بیمار مشکوک به کرونا در رنج سنی حدود ۵۱ سال (۱۵±۵۱) مورد بررسی قرار گرفت. حدود ۴۶% از این بیماران را مردان و ۵۴% از آن‌ها را زنان تشکیل می‌دادند. این بیماران تحت هر دو آزمون RT-PCR از ناحیه انتهای حلق و سی تی اسکن قفسه سینه قرار گرفتند.

نتایج تست‌های RT-PCR در سیستم اطلاعات بیمارستان (HIS) ثبت شد. آزمون RT-PCR با کیت Taq-Man One-Step از کمپانی بیوتکنولوژی Huirui یا BioGerm مورد استفاده قرار گرفت. کیت هر دو کمپانی توسط اداره غذا و دارو چین تایید شده است.
در این مطالعه برای بیماران چندین آزمون RT-PCR انجام شد تا نتایج تست آن‌ها بعد از ۳ روز با نتایج تست اولیه مقایسه شود. تست‌های تکرارشونده پس از ۳ روز برای آنالیز در کنار تصاویر سی تی اسکن قفسه سینه تحلیل شدند.

در بیمارانی که RT-PCR آن‌ها به صورت متوالی، چندین بار تکرار شد، شناسایی COVID-19 با نتیجه مثبت تست نوکلوئیک اسید انجام گرفت. در صورتی که بیمار سی تی اسکن‌های متعددی داشت، جدیدترین اسکن وی که از تاریخ آن ۷ روز یا کمتر گذشته بود، در نظر گرفته شد. در این مطالعه بیمارانی که فاصله زمانی بین سی تی اسکن قفسه سینه آن‌ها با تست RT-PCR بیشتر از ۷ روز بود، از مطالعه حذف شدند.

مقایسه نتایج سی‌تی اسکن قفسه سینه و تست‌های آزمایشگاهی در تشخیص کرونا

از ۱۰۱۴ بیمار مشکوک به کرونا، نتایج ۶۰۱ بیمار (۵۹ درصد)، RT-PCR مثبت گزارش شد و ۸۸۸ مورد از ۱۰۱۴ بیمار (۸۸ درصد) دارای نتیجه مثبت کرونا در سی‌تی اسکن قفسه سینه بودند. دقت و حساسیت آزمون سی تی اسکن در تشخیص کرونا ویروس COVID-19، بر اساس یافته‌های مثبت RT-PCR حدود ۹۷ درصد گزارش شد.

با استناد به نتایج آزمون RT-PCR به عنوان رفرنس تشخیص کرونا، حساسیت تصویربرداری سی تی اسکن قفسه سینه برای COVID-19 حدود ۹۷ درصد (معادل ۵۸۰ بیمار از ۶۰۱ نفر) گزارش شد. در بیماران با RT-PCR منفی و سی تی اسکن مثبت، در ۴۸ درصد موارد (معادل ۱۴۷ بیمار از ۳۰۸ نفر) بیماران به عنوان کیس‌های کرونا و در ۳۳ درصد موارد (معادل ۱۰۳ نفر از ۳۰۸ نفر) به عنوان کیس‌هایی که احتمالا به کرونا مبتلا بودند، در نظر گرفته شدند.

با تجزیه و تحلیل تست‌های سریالی RT-PCR و سی تی اسکن‌ها، در ۶۰ الی ۹۳ درصد از موارد، بیماران با نتیجه مثبت سی تی اسکن قفسه سینه قبل از بررسی نتایج RT-PCR به عنوان بیماران مبتلا به COVID-19 در نظر گرفته شدند. در ۴۲ درصد از بیماران، قبل از اینکه نتیجه RT-PCR منفی شود، بهبودی در پیگیری سی تی اسکن قفسه سینه مشاهده شد.

سی تی اسکن قفسه سینه در مقایسه با واکنش زنجیره پلیمراز از رونویسی معکوس ژنوم (RT-PCR)، حساسیت بالاتری در تشخیص COVID-19 در اپیدمی چین داشته است.

 

منابع:

۱- sciencedaily.com

۲- vitrinmed.com


*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد
_ ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا؛ شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , کرونا ویروس, اخبار پزشکی

 

ویروس کرونا و آنفولانزا هر دو در شمار بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی دسته‌بندی می‌شوند. هرچند نشانه‌های این دو بیماری به‌ظاهر شبیه‌به‌هم هستند، ویروس‌هایی که باعث ابتلای انسان به آنها می‌شوند، با یکدیگر فرق می‌کنند. در مطلب پیش رو، این دو بیماری را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم تا درک و شناخت بهتری از ویروس کرونا و نشانه‌های آن پیدا کنید. در بخش ابتدایی مطلب، اطلاعات مختصر و مفیدی درباره هریک از این بیماری ها در اختیارتان می‌گذاریم و در بخش دوم، شباهت‌ها و تفاوت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا را بررسی می‌کنیم.

بخش اول: بررسی نشانه‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

آنفولانزا چیست و چطور به آن مبتلا می‌شویم؟

آنفولانزا یکی از انواع بیماری‌های مسری دستگاه تنفسی است. عامل اصلی بروز آن انتقال ویروس‌های آنفولانزا است که بینی، گلو و بعضا ریه‌ها را آلوده می‌کنند. احتمال ایجاد پیامدهای خطرناک‌تر آنفولانزا نظیر ذات الریه در سالمندان، کودکان کم‌سن‌وسال و کسانی که پیش‌زمینه بیماری‌های مزمن را دارند (بیماری‌هایی چون آسم، نارسایی قلبی و دیابت)، بیشتر از دیگران است.

بهترین راهکار برای پیشگیری از آنفولانزا، تزریق سالانۀ واکسن آن است.

چطور می‌توانیم بفهمیم به آنفولانزا مبتلا شده‌ایم؟ نشانه‌های آن کدام‌اند؟
نشانه‌های آنفولانزا شبیه به سرماخوردگی هستند، با این تفاوت که شدیدترند؛ معمولا هم به‌صورت ناگهانی بروز پیدا می‌کنند. مهم‌ترین نشانه‌های آنفولانزا عبارت‌اند از:

تب بالای ۳۸٫۰۵ درجه سانتی‌گراد (۱۰۰٫۵ فارنهایت)؛
خستگی مفرط؛درد شدید بدن یا عضله‌ها؛
سرفه خشک؛
لرز.

آنفولانزا تا چه حد مسری است و احتمال انتقال ویروس آن از شخصی به شخص دیگر چگونه است؟

پیش از بروز نشانه‌های ابتدایی آنفولانزا و در حین دوره بیماری، احتمال انتقال ویروسِ آن از شخصی به شخص دیگر وجود دارد. بیشترین خطر سرایت ویروس در همان ۳ تا ۴ روز آغازین بیماری است. افراد بالغی که وضعیت عمومی سلامتی‌شان خوب است و پیش‌زمینه بیماری ندارند، در صورت ابتلا به آنفولانزا، تا یک روز پیش از بروز اولیه نشانه‌های بیماری و تا ۵ الی ۷ روز پس از طی‌شدن دوره بیماری می‌توانند دیگران را هم آلوده کنند. این مدت‌زمان برای کودکان کم‌سن‌وسال و کسانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف‌تر است، می‌تواند بیشتر شود.

چطور می‌توانیم از آنفولانزا پیشگیری کنیم؟

مهم‌ترین اقدام احتیاطی برای پیشگیری از آنفولانزا، تزریق سالانۀ واکسن آن است. پس از زدن واکسن، حدود دو هفته زمان می‌برد تا پادتن‌های تزریق‌شده فعال شوند و از بدن محافظت کنند.

به‌منظور پیشگیری از بیماری و کاهش احتمال سرایت آن، لازم است اقدامات پیشگیرانه دیگری را هم رعایت کنید:

دوری از اشخاص مبتلا به بیماری؛
پوشاندن دهان و بینی به‌هنگام عطسه یا سرفه کردن؛
شستن صحیح دست ها به‌طور مکرر.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر نشانه‌های آنفولانزا را دارید و احساس می‌کنید به آن مبتلا شده‌اید، می‌توانید با مراجعه به پزشک متخصص، طول دوره بهبودی را کاهش دهید و از پیامدها و عوارض جدی‌تر بیماری پیشگیری کنید؛ البته کسانی هم هستند که ابتلایشان به آنفولانزا با خطرات بسیار جدی‌تری همراه است و به‌محض مشاهده نشانه‌ها باید به پزشک مراجعه کنند، مثلا:

سالمندان ۶۵ سال به بالا؛
کسانی که پیش‌زمینه ابتلا به بیماری‌های مزمن را دارند؛
کسانی که دچار نارسایی‌های مرتبط با سیستم ایمنی بدن هستند؛
زنانی که در دوران بارداری هستند.

کرونا چیست و چطور به آن مبتلا می‌شویم؟

ویروس‌های خانواده کرونا هم در میان انسان‌ها و هم در میان حیوانات رایج هستند. شدت اثر بیماری های تنفسی ناشی از انتقال این ویروس‌ها می‌تواند خفیف تا متوسط باشد. این‌طور به نظر می‌رسد که ویروس نوظهور کووید-۱۹، عامل انتقال و سرایت کرونا، نخستین بار از بازار عمده فروشی ماهی در شهر ووهان چین به بدن انسان راه یافته است. همچنین محققان حدس می‌زنند کووید-۱۹ یکی از ویروس‌های کرونای موجود در بدن خفاش‌ها باشد که پیش از این برایمان ناشناخته بوده است (که البته این نظریه قطعی نیست).

تحقیقات بر روی ویروس کووید-۱۹ و بیماری کرونا همچنان در دست انجام است و اخبار مرتبط با آن، دائما به‌روزرسانی می‌شود. بنابراین هنوز نمی‌توان با قطعیت درباره برخی اطلاعات مرتبط با آن صحبت کرد و به گذشت زمان بیشتری نیاز است.

نشانه‌های کرونا کدام‌اند؟

ویروس‌های کرونا نشانه‌های خفیف تا متوسطی شبیه به سرماخوردگی دارند و زمینه‌ساز نارسایی‌هایی در دستگاه تنفسی فوقانی می‌شوند. برخی ویروس‌های خانواده کرونا مشترک میان انسان و حیوان (Zoonotic) هستند؛ از آن جمله می‌توان به سارس (SARS/ سندرم حاد تنفسی) و مِرس (MERS/ سندرم تنفسی خاورمیانه) اشاره کرد که منشا اصلی انتقالشان خفاش‌ها هستند. سرایت این دسته از ویروس‌های کرونا به بدن انسان با نشانه‌های شدیدتری همراه است و در بیشتر موارد، پیشرفت می‌کند و منجر به ذات‌الریه می‌شود.

خطر ابتلا به ویروس جدید کرونا تا چه اندازه است؟

ویروس جدید کرونا بسیار مسری است؛ اما اگر شمار مبتلایان به آن را در قیاس با کل جمعیت شهرها و استان‌های کشورهای درگیر بررسی کنیم، درصد مبتلایان به این بیماری چندان زیاد نخواهد بود، به‌ویژه اگر فقط کشورهایی را مد نظر قرار دهیم که بیماری از چین به آنها راه یافته است (و مرکز شیوع بیماری را).

به هر عنوان باید تا شناسایی بهتر و دقیق‌تر بیماری و پیداشدن راهکار درمانی قطعی برای آن، تمامی اقدامات و موارد احتیاطی را لحاظ و از شیوع بیشتر آن پیشگیری کنیم.

بخش دوم: مقایسه ویروس کرونا و آنفولانزا

بررسی شباهت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

تب، سرفه و بدن‌درد (و گاهی اسهال و استفراغ) از نشانه‌های مشترک میان این دو بیماری هستند؛
شدت نشانه‌های هر دو بیماری بسته به موارد ابتلا متوسط تا شدید خواهد بود و برای عده اندکی، وخیم و کشنده می‌شود؛
ذات‌الریه از پیامدهای احتمالی هر دو بیماری است.

چگونگی انتقال و سرایت ویروس کرونا و آنفولانزا

اشخاص مبتلا به هر دوی این بیماری‌ها با عطسه، سرفه یا صحبت کردن می‌توانند دیگران را هم به ویروس آلوده کنند؛
شخص مبتلا به آنفولانزا، تا چند روز پیش از آنکه نشانه‌های اولیه بیماری را تجربه کند، می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند. به‌نظر می‌رسد شرایط برای ویروس کووید-۱۹ هم به همین صورت باشد، هرچند هنوز نمی‌توان با قطعیت این مورد را تأیید یا تکذیب کرد.

راهکارهای درمانی ویروس کرونا و آنفولانزا

مصرف داروهای آنتی بیوتیک نه به بهبود کرونا کمکی می‌کند و نه به بهبود آنفولانزا. این داروها فقط برای درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر هستند.
تلاش برای برطرف‌کردن نشانه‌های بیماری (یا حداقل کاستن از شدت آنها) از راهکارهای بهبود و درمان هر دو بیماری است. بیمارانی که نشانه‌های شدیدتری دارند، در هر دو مورد ممکن است به دستگاه‌های کمک‌تنفسی طبی نیاز پیدا کنند.

راهکارهای پیشگیری از این دو بیماری

راهکارهای مناسب برای پیشگیری از کرونا و آنفولانزا تا حدود زیادی شبیه به یکدیگر هستند. شست‌وشوی مرتب دست‌ها، پوشاندن دهان و بینی به‌هنگام عطسه یا سرفه کردن، ماندن در خانه در صورت ابتلا به بیماری و محدودکردن تماس با مبتلایان به این دو بیماری، ازجمله مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه هستند.

بررسی تفاوت‌های ویروس کرونا و آنفولانزا

انتقال ویروس کرونای جدید (کووید-۱۹) تنها عامل بروز این بیماری است. این بیماری هم‌اکنون با نام سندرم حاد تنفسی ویروس کرونای ۲ (SARS-CoV-2) شناخته می‌شود.

اما در سوی دیگر، ابتلا به آنفولانزا با انتقال ویروس‌های مختلف آنفولانزا امکان‌پذیر است و صرف انتقال یک ویروس مشخص، سبب ابتلا به آن نمی‌شود.

چگونگی انتقال و سرایت دو بیماری

هرچند شیوه انتقال ویروس‌های کرونا و آنفولانزا تا حدود زیادی شبیه‌ به‌ هم هستند (در بخش شباهت‌ها، اطلاعات کافی دراین‌باره مطرح شده است)، یک تفاوت احتمالی میانشان وجود دارد: ذرات خارج‌شده از دهان شخص مبتلا به کرونا، ممکن است تا مدتی در هوا باقی بمانند؛ یعنی اگر او سرفه یا عطسه کند، حتی پس از ترک محل، تا مدتی ذرات آلودهٔ خارج‌شده از دهانش در هوا خواهند ماند.

چگونگی اثرگذاری داروهای ضدویروس روی آنها

هنوز چگونگی کارایی و اثر داروهای ضدویروس برای درمان یا بهبود کرونا مشخص نشده است. پزشکان و متخصصان همچنان در تلاش برای کاهش نشانه‌های بیماری با استفاده از این داروها هستند.

اما برای آنفولانزا شرایط به‌گونهٔ دیگری است و با استفاده از داروهای ضدویروس، هم می‌توان از شدت نشانه‌های آن کم کرد و هم دوره درمان بیماری را کوتاه‌تر کرد.

واکسن

محققان همچنان در تلاش برای تهیه واکسن مناسب برای پیشگیری از کرونا هستند، اما هنوز موفقیتی به دست نیامده است.

با تزریق واکسن مخصوص آنفولانزا می‌توان از بروز برخی از خطرناک‌ترین انواع آن پیشگیری کرد؛ همچنین شدت نشانه‌های بیماری، برای کسی که واکسن زده باشد، کمتر خواهد بود.

تعداد مبتلایان به این دو بیماری در سراسر جهان

طبق آخرین اطلاعات به‌دست‌رسیده تاکنون ۸۴هزار و ۱۱۹ نفر در سراسر جهان به کرونا مبتلا شده‌اند. در ایران هم آخرین آماری که از شمار مبتلایان منتشر شده است، ۱۵۰۱ نفر بوده است (طبق آمار منتشرشده از وزارت بهداشت).

اما برای آنفولانزا، آمار و ارقام به‌گونه‌ای دیگر است: بنا به تخمین‌ها، تاکنون ۱ میلیارد نفر در سراسر جهان به آنفولانزا مبتلا شده‌اند.

تفاوت میان آمار مرگ‌ومیر ناشی از این دو بیماری

تاکنون چیزی حدود ۲۸۷۱ نفر از مردم کشورهای مختلف به‌خاطر ابتلا به کرونا جانشان را از دست داده‌اند. ۶۶ نفر از قربانیان بیماری، از ایران بوده‌اند.

سالانه چیزی حدود ۲۹۱ تا ۶۴۶هزار نفر از نقاط مختلف جهان به‌خاطر ابتلا به آنفولانزا جانشان را از دست می‌دهند. در ایران از مهرماه سال جاری تاکنون شمار قربانیان این بیماری به ۸۱ نفر رسیده است؛ البته در کشورهای بزرگ‌تر، این آمار و ارقام به‌مراتب سنگین‌تر می‌شود (به‌خاطر جمعیت بیشتر و گستردگی محدوده جغرافیایی منطقه)؛ مثلا در سال ۲۰۱۷ حدود ۶۱هزار نفر در قاره آمریکا جانشان را به‌خاطر ابتلا به این بیماری از دست داده‌اند و به‌طور کلی سالانه بین ۱۲ تا ۱۶هزار نفر در آمریکا قربانی این بیماری می‌شوند.

کلام آخر

ملاحظه می‌کنید که شباهت‌های کرونا با آنفولانزا کم نیستند. البته نادیده‌گرفتن هر دوی این بیماری‌ها می‌تواند پیامدهای جدی و خطرناکی داشته باشد؛ پس توصیه می‌کنیم که در صورت مشاهده نشانه‌های یادشده، فارغ از اینکه مربوط به کرونا باشند یا خیر، با مراکز درمانی تماس بگیرید و برای دادن آزمایش به متخصص مراجعه کنید.

منابع:

۱- chetor.com

۲- ynhhs.org

۳- hopkinsmedicine.org


*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد
_ ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , کرونا ویروس , اخبار پزشکی

 

در روزهای اخیر، شیوع ویروس کرونا به یکی از داغ‌ترین اخبار تبدیل شده است. تعدادی از سؤالات مهم و رایج شما درمورد این ویروس جدید، این است که اصلا ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟ کدام بخش از بدن ما را هدف قرار می‌دهد؟ علائم آن چیست و چه افرادی با شدت بیشتری به این بیماری مبتلا می‌شوند یا در خطر مرگ هستند؟ راه پیشگیری از کرونا چیست؟ راه درمان ویروس کرونا چیست؟

نشانه‌های ویروس کرونا

ریه‌ها اولین مناطقی هستند که مورد حمله ویروس کرونا قرار می‌گیرند. تب، خستگی و سرفه خشک از جمله نشانه‌های رایج بیمارانی است که در بیمارستان بستری می‌شوند. این نشانه‌ها می‌توانند در عرض ۲ تا ۱۴ روز بعد از ابتلا به بیماری ظاهر شوند.

اما همۀ افراد این نشانه‌ها را ندارند و می‌توان به نشانه‌های زیر هم اشاره کرد:

۳۱ درصد تنگی نفس؛
۱۱ درصد درد عضلانی؛
۹ درصد سرگیجه؛
۸ درصد سردرد؛
۵ درصد گلودرد.

اما آسیب‌های ناشی از این ویروس، به‌ویژه در موارد ابتلای شدید به بیماری، می‌تواند بخش‌های دیگر بدن را هم هدف قرار دهد.

منابع معتبر بیش از ۷۵هزار مورد ابتلا به بیماری کرونا و بیش از ۲۰۰۰ مرگ‌ومیر بر اثر این بیماری در سراسر دنیا را اعلام کرده‌اند؛ باوجوداین، هنوز دانش ما از این بیماری بسیار کم است.

ویروس کرونا با بدن ما چه می‌کند؟

ویروس جدید کرونا با نام علمی «COVID-19» عامل یک بیماری تنفسی است و ریه‌ها اولین جایی هستند که تحت تأثیر این ویروس قرار می‌گیرند. اما موضوع واضح درمورد ویروس کرونا این است که نه‌تنها در ریه بلکه در موارد شدید در نواحی دیگر بدن هم می‌تواند اثرات مخربی ایجاد کند. آسیب در بخش‌های دیگر بدن لزوما به‌خاطر عفونت مستقیم توسط ویروس نیست بلکه ممکن است در نتیجه پاسخ بدن به عفونت ایجاد شود.

اثر ویروس کرونا برروی ریه‌ها

اطلاعات کمی از میزان آسیب ویروس کرونا به ریه وجود دارد اما براساس گزارش منابع معتبر، این آسیب شبیه موارد ابتلا به ویروس سارس و مرس است. این بیماری می‌تواند موجب ذات‌الریه (پر شدن کیسه‌های هوایی ریه از آب) و در نهایت نارسایی ریه شود.

شدت اثر بیماری کرونا می‌تواند ضعیف یا بدون علامت تا شدید باشد و گاهی منجر به مرگ شود. نحوه اثر ویروس بر ریه‌ها هم متنوع است:

بعضی از افراد، علائم خفیف تنفسی دارند؛
برخی دچار ذات‌الریه می‌شوند، اما زندگی‌شان تهدید نمی‌شود؛
اما بعضی از افراد دچار آسیب‌های شدید ریوی می‌شوند.

سندرم زجر تنفسی حاد بیماری غالب در افراد با شدت بیماری زیاد است. این سندرم نه‌تنها با ویروس کرونا بلکه با عفونت، تروما و سپسیس (نوعی عفونت، معمولا عفونت خونی) ایجاد می‌شود. در این بیماری، مایعات از عروق خونی کوچک وارد ریه‌ها می‌شوند و به آنها آسیب می‌زنند. مایع در کیسه‌های هوایی ریه یا آلوئول‌ها تجمع می‌کند. درنتیجه، انتقال اکسیژن از کیسه‌های هوایی به ریه و سایر اندام‌های بدن به‌سختی انجام می‌شود.

بر اساس یک مطالعه جدید، ۱۳۸ مورد از افرادی که به‌دلیل ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بودند بعد از حدود ۵ روز از بروز نشانه‌ها، به‌سختی نفس می‌کشیدند و ۸ روز بعد از بروز نشانه‌ها، بیماری آنها به میزان زیادی گسترش یافته بود.

درمان بخصوصی برای ARDS وجود ندارد. فقط تا زمانی که بدن بیمار شروع به ترمیم کند و سیستم ایمنی او با این بیماری مقابله کند، باید به بهترین شکل از بیمار حمایت کرد. در چنین شرایطی، استفاده از اکسیژن مکمل و دستگاه تنفسی با هدف رساندن اکسیژن بیشتر به خون انجام می‌شود.

مراحل تأثیر ویروس کرونا بر ریه

سازمان بهداشت جهانی بیماری را به سه مرحله تقسیم می‌کند: تکثیر ویروس، واکنش بیش از حد ایمنی و تخریب ریوی. همه بیماران هر سه مرحله را تجربه نمی‌کنند.

در روزهای اول ابتلا، ویروس به‌سرعت به سلول‌های ریه حمله می‌کند. سلول‌های ریه به دو گروه تقسیم می‌شوند: یکی گروهی که مخاط تولید می‌کنند و دیگری گروه سلول‌های مژه‌دار هستند. مخاط از بافت ریه در برابر عوامل بیماری‌زا حفاظت می‌کند و سبب می‌شود که ریه هنگام تنفس خشک نشود. سلول‌های مژه‌دار در اطراف سلول‌های مخاطی، ریه را از وجود مواد آلوده و ویروس پاک می‌کنند.

به نظرمی رسد که ویروس کرونا مانند ویروس سارس سلول‌های مژه‌دار ریه را از بین می‌برد و باعث می‌شود که مسیر هوایی بیمار از ذرات آلوده و مایعات پرشود و فرد دچار خفگی شود.

در مرحله دوم، بدن برای مقابله با بیماری، سیلی از سلول‌های ایمنی را وارد ریه می‌کند تا ویروس را از بین ببرد و بافت ریه ترمیم شود. هدف از این موضوع، ازبین‌بردن عفونت است؛ اما گاهی سیستم ایمنی در حین کار به هر چیزی که در مسیر باشد حمله می‌کند و به بخش‌های سالم بافت هم آسیب می‌زند. در نتیجه، به‌خاطر عملکرد پاسخ ایمنی آسیب بیشتری می‌بینید. در نهایت مواد بیشتری مسیر هوایی را می‌بندند و ذات‌الریه بدتر می‌شود.

در طول فاز سوم، آسیب ریوی ادامه دارد که می‌تواند موجب نارسایی ریوی شود. در این‌حالت حتی اگر فرد زنده بماند، ممکن است دچار آسیب موقت ریوی شود و ویروس می‌تواند مانند بیماری سارس، به ریه‌ها حالت لانه‌زنبوری بدهد.

معده و روده‌ها

بعضی از افراد مبتلا به ویروس کرونا علائم معدی ـ روده‌ای مثل حالت تهوع یا اسهال را نشان می‌دهند، هرچند این علائم نسبت به مشکلات ریوی شیوع کمتری دارند.

بااینکه ویروس از ریه‌ها راحت‌تر وارد بدن می‌شود، اما روده‌ها هم دور از دسترس این ویروس نیستند. بعضی از گزارش‌ها نشان می‌دهد که تست مدفوع بعضی از بیماران برای ویروس کرونا مثبت است؛ اما هنوز محققان نمی‌دانند که آیا ویروس از طریق مدفوع منتقل می‌شود یا خیر.

چرا یک ویروس تنفسی باید به مناطق دیگر بدن حمله کند؟ زمانی که یک ویروس به بدن حمله می‌کند، در سلول‌های بدن به‌دنبال گیرنده یا رسپتور (receptor) برای نشستن می‌گردد و زمانی که این گیرنده را پیدا کند، به آن حمله می‌کند. بعضی از ویروس‌ها به‌راحتی به هر نوع سلولی نفوذ می‌کنند.

قلب و رگ‌های خونی

بر اساس گزارش‌ها، ویروس کرونا می‌تواند روی قلب و رگ‌های خونی هم اثر بگذارد. از علائم آن بی‌نظمی در ضربان قلب، نرسیدن خون کافی به بافت‌ها و پایین‌آمدن فشار خون است تا جایی که بیمار را به دارو نیازمند می‌کند.

اما هیچ منبع معتبری آسیب مستقیم ویروس به قلب را تأیید نکرده است.

کبد

سلول‌های کبدی، وقتی ملتهب‌ می‌شوند یا آسیب می‌بینند، آنزیم‌های بیشتری نسبت به حالت طبیعی وارد جریان خون می‌کنند.

ارزیابی آنزیم‌های کبدی همیشه به معنای مشکل جدی نیست اما این آنزیم‌ها در افراد مبتلا به سارس و مرس بالا می‌رود. به‌گزارش منابع معتبر، علائمی از آسیب کبدی در افراد مبتلا به ویروس کرونا گزارش شده است اما هنوز معلوم نیست که این آسیب به‌خاطر ابتلا به ویروس است یا در نتیجۀ استفاده از دارو برای درمان ویروس ایجاد می‌شود.

معمولا درگیری کبد در این بیماری خفیف است اما در موارد شدید موجب آسیب کبدی یا حتی نارسایی کبدی می‌شود.

ویروس بعد از ورود به جریان خون، می‌تواند خودش را به هر نقطه‌ای از بدن بیمار برساند. کبد یکی از اعضای پرعروق بدن است؛ به همین دلیل، ویروس به‌راحتی می‌تواند به این منطقه دست پیدا کند.

کلیه

کلیه‌ها هم مثل کبد، خون شما را تصفیه می‌کنند. کلیه‌ها از واحدهایی به نام «نفرون» تشکیل می‌شوند.

بعضی از افرادی که به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری‌اند، دچار آسیب حاد کلیوی شده‌اند و حتی به پیوند کلیه احتیاج دارند.

زمانی که فرد دچار ذات‌الریه می‌شود، جریان اکسیژن بدنش کاهش پیدا می‌کند و همین موضوع می‌تواند سبب آسیب به کلیه‌ها شود.

علاوه بر کاهش جریان خون، سپسیس، مصرف داروها و اختلال متابولیکی از جمله عواملی هستند که می‌تواند نارسایی کلیوی به همراه داشته باشد.

سیستم ایمنی

سیستم ایمنی در زمان عفونت به ویروس‌ها و باکتری‌های خارجی حمله می‌کند. همان‌طور که واکنش سیستم ایمنی می‌تواند بدن را از شر عفونت خلاص کند، گاهی‌اوقات به همان نسبت می‌تواند به بدن آسیب بزند.

این موضوع در نتیجۀ واکنش التهابی شدید به نام طوفان سایتوکاینی (cytokine storm) ایجاد می‌شود. سلول‌های ایمنی، برای مقابله با عفونت، سایتوکاین تولید می‌کنند؛ اما اگر میزان زیادی از این مواد رها شود، می‌تواند مشکلاتی را در بدن ایجاد کند که به آن سندرم سپسیس می‌گویند؛ در نتیجه، واکنش ایمنی پیچیده ایجاد می‌شود. خود عفونت هم یک واکنش التهابی شدید در بدن ایجاد می‌کند که می‌تواند روی عملکرد اندام‌های مختلف اثر بگذارد.

جالب اینجاست که تاکنون هیچ کودک زیر ۹ سالی به ویروس کرونا مبتلا نشده است. محققان هنوز نمی‌دانند که آیا واقعا کودکان دچار این عفونت نمی‌شوند یا علائم آنها آنقدر خفیف است که کسی متوجه آن نمی‌شود. همچنین کودکان، نسبت به بزرگ‌سالان، کمتر به عفونت‌های شدید مثل سرخک یا ذات‌الریه مبتلا می‌شوند. شاید این موضوع به‌خاطر واکنش ایمنی ساده آنها است؛ زیرا گاهی اوقات سیستم ایمنی افراد مسن واکنش شدیدتری به بیماری نشان می‌دهد و این پاسخ اضافی در زمان ابتلا به عفونت، آسیب‌های بیشتری را به دنبال دارد.

این موضوع درمورد سارس اتفاق می‌افتد و احتمال دارد که در مورد ویروس کرونا هم همین موضوع صادق باشد.

حقیقت ماجرا این است که هنوز اطلاعات ما از ویروس کرونا و عواقب آن کامل نیست و گزارش‌های لحظه‌به‌لحظه درمورد این ویروس بی‌سابقه است و دسته‌بندی و نتیجه‌گیری از آن کار سخت و زمان‌بری است.

مثلا تست کرونای نوزادی در ووهان چین مثبت شد. فقط ۳۰ ساعت از زمان تولد او می‌گذشت. این خبر نگران‌کننده سؤالات زیادی را به همراه دارد؛ مثلا آیا خانم‌های باردار می‌توانند بیماری را حین بارداری، زایمان یا شیردهی به نوزاد خود منتقل کنند؟

مادران باردار مبتلا به ویروس سارس و مرس، ویروس را به نوزادان خود منتقل نمی‌کنند؛ اما راه‌های زیادی برای آلوده‌شدن نوزاد به ویروس وجود دارد؛ مثلا تولد نوزاد در بیمارستانی که تعدادی افراد مبتلا در آن وجود دارد، احتمال ابتلای نوزاد را افزایش می‌دهد.

به‌تازگی مطالعه‌ای در نشریه معتبر لانست (Lancet) منتشر شده است که نشان می‌دهد: امکان انتقال ویروس کرونا از مادر به کودک وجود ندارد. در این مطالعه، پژوهشگران ۹ خانم باردار مبتلا به ویروس کرونا در بیمارستان ووهان را بررسی کردند. در همه این افراد، بعد از زایمان، علائمی از انتقال ویروس به نوزاد وجود نداشت؛ البته این پژوهشگران، به‌طور قطعی، احتمال انتقال ویروس از مادر به نوزاد را رد نکرده‌اند و معتقدند که تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

گزارش مرکز کنترل بیماری ها در چین، پس از بررسی ۴۴هزار مورد مبتلا به کرونا، این یافته‌ها را نشان می‌دهد:

۸۱ درصد موارد علائم خفیف دارند؛
۱۴ درصد علائم شدید دارند؛
در ۵ درصد موارد، بیماری بحرانی است.

برخلاف گزارش‌های اولیه که اعلام می‌شد این بیماری بیشتر مردان را درگیر می‌کند، مطالعات جدید نشان می‌دهد که زنان و مردان با احتمال یکسان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

آمارهایی مهم درمورد بیماری کرونا

‌اولین مرگ‌و‌میر ناشی از ابتلا به کرونا

دو نفر از افرادی که در بیمارستان چین بر اثر بیماری مردند، به‌ظاهر سالم بودند؛ اما مدت‌ها بود که سیگار می‌کشیدند و ریه‌های ضعیفی داشتند.

اولین مورد یک مرد ۶۱ساله بود که در زمان رسیدن به بیمارستان، ذات الریه حاد داشت.

او سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) داشت. ریه‌های این فرد نمی‌توانست اکسیژن کافی اندام‌ها را برای زنده‌ماندن فراهم کند و با وجود استفاده از دستگاه تنفسی، ریه‌هایش از کار افتادند، قلب او از تپش ایستاد و ۱۱ روز بعد از پذیرش در بیمارستان، جان باخت.

مورد دوم نیز یک مرد ۶۹ساله مبتلا به سندرم زجر تنفسی حاد بود. با وجود استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی، او به‌دلیل ذات‌الریه حاد و شوک سپتیک (septic shock) از دنیا رفت.

احتمال مرگ در افراد مسن

بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری‌های چین، کمتر از ۵ درصد از افراد زیر ۵۰ سال بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخته‌اند.

افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، بیشتر در معرض ابتلای شدید به این بیماری هستند.

اما آمار سایر مرگ‌و میرها به صورت زیر است:

۱٫۳ درصد افراد در محدوده ۵۰سالگی؛
۳٫۶ درصد در محدوده ۶۰سالگی؛
۸ درصد در محدوده ۷۰سالگی بودند؛
۱۵ درصد بالای ۸۰ سال داشتند.

باید توجه داشت که بسیاری از افراد تحت درمان ممکن است بمیرند و بسیاری از موارد ابتلای خفیف بیماری نیز در نظر گرفته نمی‌شود؛ به همین دلیل، این آمار و ارقام نرخ واقعی مرگ‌و‌میر در مبتلایان را نشان نمی‌دهد.

درصد افراد مبتلا با زمینه بیماری‌های قبلی

نرخ مرگ‌و میر در افرادی که سابقه هیچ‌گونه بیماری نداشته‌اند، ۰٫۹ درصد است. همچنین، میزان ابتلای افراد با سابقه بیماری‌های مختلف به صورت زیر است:

۶ درصد در افراد دارای فشار خون بالا؛
۶ درصد در افراد با مشکلات ریوی طولانی‌مدت، مثل افرادی که از مدت‌ها قبل، سیگاری بوده‌اند؛
۷ درصد در افراد مبتلا به دیابت؛
۱۱ درصد در افراد با بیماری قلبی ـ عروقی.

کلام آخر

هرچند که اطلاعات زیادی درمورد ویروس کرونا در دسترس نیست، اما این ویروس مثل طوفان می‌تواند کل بدن را درگیر کند.

ویروس کرونا مثل ویروس سارس و مرس از طریق حیوان به انسان منتقل شده است. ویروس کرونا برخلاف اقوامش که موجب سرماخوردگی می‌شوند می‌تواند آتشی در تمام بدن فرد برپا کند و هیچ استثنایی برای موارد شدید ابتلای به این ویروس وجود ندارد. این موضوع نشان می‌دهد که چرا ویروس کرونا بیشتر از ۲۰۰۰ نفر را در دنیا به کام مرگ کشانده است.

هرچند که آمار کشته‌شدگان ویروس کرونا حدود یک‌پنجم سارس است، اما ویروس کرونای جدید با سرعت بیشتری در حال انتشار است. پس به‌جای اینکه منتظر بمانیم و ببینیم تست ویروس چه کسانی مثبت می‌شود، بهتر است از هرکسی با علائم ذات‌الریه، اسکن قفسه‌سینه بگیریم. این روش به جداسازی و درمان سریع‌تر بیماران کمک می‌کند.

اگر شیوع این بیماری همچنان ادامه داشته باشد، میزان آسیب‌های ناشی از آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. یک اپیدمیولوژیست برجسته در هنگ‌کنگ اعلام کرده است که اگر شیوع ویروس کرونا کنترل نشود، می‌تواند حدود ۶۰ درصد از مردم کره زمین را آلوده کند.

تا ۱۱ فوریه ۲۰۲۰، تقریبا ۷۲۳۱۴ نفر در چین به ویروس کرونا مبتلا شدند که ۲٫۳ درصد از بیماران بر اثر بیماری فوت شدند. این درصد نشان می‌دهد که این بیماری ۲۳ برابر از آنفولانزا (فصلی) کشنده‌تر است. ابتلای شدید به بیماری و مرگ در تمام گروه‌های سنی به‌جز کودکان زیر ۹ سال گزارش شده است.

اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفا آن را با عزیزانتان به‌اشتراک بگذارید. همچنین اگر نظری درمورد این مطلب دارید و یا خودتان یا اطرافیانتان با این بیماری دست‌وپنجه نرم کرده‌اید، تجربه‌ها و نظرات خود را از طریق بخش نظرات با ما در میان بگذارید. بازخوردهای شما به بهبود هرچه بیشتر کیفیت مقالات ما کمک می‌کند.

 

منابع:

۱- chetor.com

۲- nationalgeographic.com

۳- healthline.com

۴- bbc.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات گل ختمی

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان 

 

گل ختمی: یکی از گیاهان پرخاصیت بخصوص در طب سنتی می‌باشد.
گل ختمی برای بیماری‌های تنفسی، سرماخوردگی و عفونت زنان بسیار مفید است.
این گیاه برای مشکلات گوارشی، دفع سنگ کلیه و درمان زخم‌ها نیز به کار می‌رود.

گل ختمی دارای طبع سرد و تر در طب سنتی می‌باشد.
این گیاه برای پوست و مو بسیار مفیده بود و انواع ماسک را با استفاده از گل ختمی می‌سازند.

خواص گل ختمی

امراض مشکلات تنفسی
مصرف چای گل ختمی، مشکلات تنفسی و احتقان بینی را درمان می‌کند.
این گیاه غشای مخاطی مسدود شده را پاک می‌کند و گلو را ترمیم می‌کند.
باعث تسکین غشاهای مخاطی شده و شکایت‌های تنفسی و برونش را درمان می‌کند.

گل ختمی برای سرماخوردگی
از دوران باستان، گل ختمی برای درمان تب بالا استفاده می‌شود.
این گیاه دارای خواص ضدتب خوانی است که تراکم بینی را از بین می‌برد، علائم تب و علائم سرماخوردگی را درمان می‌کند.
مصرف یک فنجان چای دم کرده‌ی آن کمک می‌کند.
چای ساخته شده از گل ختمی به درمان موثر گلو کمک می‌کند.

بیماری‌های دستگاه گوارش
این گیاه دارای خواص ضدالتهابی و آرام‌بخش است که کمک می‌کند تا برای درمان مشکلات روده مانند درد شکم، زخم، گاستریت، حرکت روده تحریک‌پذیر و اسهال استفاده شود.
اشتها را بهبود می بخشد
ریشه گل ختمی باعث افزایش اشتها می‌شود.
ریشه و برگ گل ختمی مشکلات گوارشی را درمان می کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که این گیاه قادر به درمان بیماری های انتیت، کولیت، زخم پپتیک، زخم دهان و فتق هیاتین است.
سوزش را درمان می‌کند.
ریشه و ساقه گل ختمی تورم و درد را کاهش می‌دهد.

درمان زخم
گل ختمی درد و زخم را کاهش می‌دهد. برگ‌های آب پز شده یا نرم به‌طور مستقیم بر روی زخم‌ها قرار می‌گیرند.

تندرستی بانوان
ریشه و گل گیاه ختمی باعث کاهش تحریکات کلیه و رحم در زنان می‌شود. این گیاه به‌طور موثر درمان ترشحات واژن است.

کمک به گردش خون
جوشانده ساخته شده از گل ختمی باعث گسترش گردش خون است. برای بهترین نتایج باید ۵ میلی‌لیتر از عصاره در روز استفاده شود.

سلامت مو
گل ختمی خشکی مو را کنترل و برطرف می‌کند.

سلامت پوست
گل ختمی مرطوب کننده خوبی برای پوست است.
این گیاه همچنین پوست خشک را درمان می‌کند و پوست نرم و صمیمی و نرم را فراهم می‌کند. این گیاه پوست را برای ساعت‌های طولانی هیدراته می‌کند.

گل‌ها برای درمان درد قفسه سینه استفاده می‌شوند.
عصاره مورد استفاده برای ترویج گردش خون و درمان دیسمنوره، یبوست و خونریزی است.

گل ختمی از سقط جنین جلوگیری می‌کند.
در قرون وسطی، چای گل ختمی بیماری مثانه و ریه کار می رفت.
گل ختمی سنگ کلیه را از بین می‌برد..

مضرات گل ختمی
ختمی گیاه مفیدی است ولی زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف آن پرهیز کنند. اشخاص سرد مزاج ختمی را با عسل بخورند.

منبع: nayrika.com


*مطالب مرتبط:

_گیاهان دارویی؛ خواص روغن بنفشه برای سلامتی و چگونگی استفاده از آن
_گیاهان دارویی؛ خواص بارهنگ برای سلامتی، انواع و موارد احتیاطی که باید بدانید
_آیا ریشه سنبل‌الطیب به بهتر خوابیدن کمک می‌کند
_مصرف چه‌میزان چای سبز در روز برای سلامتی مفید است؟‌
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات اکالیپتوس برای سلامتی
_گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات سیاه دانه
_چرا باید صبح‌تان را با زنجبیل شروع کنید‌؟
_دارونامه؛ آشنایی با داروی فیتوکلد

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

هورمون دوپامین در بهبود اخلاق و حال و هوای‌تان نقش دارد.

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

سلامت جسمی و روانی انسان به برخی هورمون‌های اساسی در بدن وابسته است. یعنی افزایش یا کاهش برخی هورمون‌ها در بدن می‌تواند تأثیر قابل‌مشاهده‌ای روی سلامت جسم و روان بدن داشته باشد. یکی از این هورمون‌ها هورمون دوپامین است. دوپامین یک انتقال‌دهنده عصبی است که در بهبود اخلاق و حال و هوای‌تان نقش دارد. هنگامی که حال روحی‎‌تان خوب نیست و مضطرب هستید سطح هورمون دوپامین در بدن‌تان کاهش یافته است.

هورمون دوپامین چیست؟

دوپامین در واقع یک انتقال‌دهنده‌ عصبی (neurotransmitter) است که توسط نورون‌ها یا همان سلول‌های مغزی ترشح می‌شود. انتقال‌دهنده‌های عصبی نقش‌های زیادی در بدن دارند اما کار اصلی‌شان انتقال سیگنال‌ها از مغز به سایر اعضای بدن از طریق فضای سیناپس است.

دوپامین هم در بدن انسان و هم در بدن سایر حیوانات – از جمله مهره‌داران و بی‌مهرگان- وجود دارد. این هورمون اولین بار توسط جرج برگر (George Barger) و جیمز اوانز (James Ewens) در لابراتوار Wellcome در لندن سنتز شد. اما سال ۱۹۵۸ بود که آروید کارلسون (Arvid Carlsson) و یکی از همکاران‌اش در آزمایشگاهی از انستیتو ملی قلب سوئد کشف کردند که دوپامین به‌مثابه‌ی یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی عمل می‌کند.

هورمون دوپامین در بدن چه نقش‌هایی دارد؟

۱- دوپامین و حرکت

بازال گانگلیا یا عقده‌های قاعده‌ای قسمتی از مغز است که نقش مهمی در سیستم حرکتی بدن دارد. اما این بخش از مغز، خود وابستگی زیادی به دوپامین دارد و بنابراین می‌توان یکی از نقش‌های هورمون دوپامین در بدن را نقش آن در سیستم حرکتی بدن دانست. کمبود هورمون دوپامین در بدن می‌تواند موجب کندی حرکت و ناهماهنگی در سیستم حرکت شود؛ از همین روست که کمبود دوپامین می‌تواند بیماری پارکینسون را در پی داشته باشد.

اما سطح زیاد دوپامین نیز برای سیستم حرکتی مفید نیست و می‌تواند تیک‌های تکراری و در کل حرکات غیرضروری را موجب شود.

۲- دوپامین و لذت

لذت‌بردن انسان‌ها از برخی کارها ارتباطی مستقیم با دوپامین دارد. مواقعی که انسان احساس لذت می‌کند، درواقع در حال تجربه‌ی ترشح دوپامین است. این به معنای آن است که خوردن غذاهای خوش‌طعم، رابطه‌ی جنسی، مصرف مواد مخدر و موارد لذت‌بخش دیگر درواقع محرک‌هایی برای ترشح دوپامین هستند.

۳- دوپامین و اعتیاد

کوکائین و آمفتامین، دو ماده‌ی مخدر، مانع از بازجذب دوپامین می‌شوند. کوکائین به‌مثابه‌ی یک مسدودکننده موجب افزایش حضور دوپامین می‌شود و آمفتامین نیز از طریق مکانیسمی متفاوت موجب افزایش غلظت دوپامین در فضای سیناپس، یعنی همان فضایی که دوپامین از مغز به بدن می‌آید، می‌شود. درواقع آمفتامین‌ها ساختاری مشابه با دوپامین دارند و می‌توانند همراه با هورمون دوپامین وارد نورونpresynaptic شوند و پس از ورودشان به آن نورون می‌توانند با راندنِ دوپامین به بیرون از کیسه ذخیره‌سازی و افزایش حضور دوپامین در آن‌جا موجب لذت و البته ‌رفته‌رفته موجب اعتیاد شوند.

۴- دوپامین و تمرکز

دوپامین در بهبود وضعیت تمرکز و توجه نیز مفید است. در ضمن این هورمون احتمالاً مسئول تعیین هرآن‌چه که در حافظه‌ی کوتاه‌مدت می‌ماند نیز هست. گفتنی است که باور بر این است که کمبود دوپامین با اختلال کمبود توجه نیز در ارتباط است.

۵- دوپامین و ادراک

افزون بر موارد فوق، دوپامین در قسمت‌های جلویی مغز جریان اطلاعات از سایر مناطق به سوی مغز را کنترل می‌کند. کمبود هورمون دوپامین در این منطقه، یعنی قسمت‌های جلویی مغز، موجب کاهش عملکردهای عصب‌شناختی از جمله حافظه، تمرکز و حل مسئله می‌شود.

۶- دوپامین و ترشح پرولاکتین

دوپامین مهارکننده‌ی اصلی ترشح پرولاکتین از غده هیپوفیز قدامی است. توضیح آن که دوپامینِ تولیدشده از نورون‌ها در هسته قوسی هیپوتالاموس در رگ‌های هیپوتالاموس آزاد می‌شود، جایی که غده هیپوفیز تأمین می‌گردد.

این روی سلول‌های لاکتوتروپ – که پرولاکتین را تولید می‌کنند- تأثیر می‌گذارد.

۷- دوپامین و عملکرد اجتماعی

دریافته شده که کسانی که فوبیای اجتماعی دارند و یا به اضطراب اجتماعی دچار هستند، و حتی کسانی که علائم اسکیزوفرنی منفی دارند، ویژگی‌های‌شان مستقیماً به یک سطح پایین از دوپامینرژیک مرتبط است. افزون بر این، گفته می‌شود کسانی که به دوقطبی دچار اند و در وضعیت مانیا به بیش‌فعالی جنسی دچار می‌شوند و فعالیت‌های اجتماعی‎شان زیاد می‌شود ترشح زیاد دوپامین را تجربه می‌کنند.

چگونه می‌توان ترشح هورمون دوپامین را افزایش داد؟

البته که نباید سطح دوپامین زیاد از حد شود، زیرا همان‌طور که سطح پایین این هورمون تبعاتی منفی دارد سطح بالای آن نیز پیامدهایی منفی به همراه دارد. اما با این حال- با در نظر گرفتن این امر که افزایش ترشح هورمون دوپامین موجب افزایش تمرکز، افزایش لذت و افزایش شور و انگیزه می‌شود- بد نیست که مقداری ترشح این هورمون در بدن افزایش یابد. برای این منظور، یک سری روش وجود دارند از جمله:

۱- پروتئین بیش‌تری دریافت کنید

پروتئین‌ها از انواع اسیدآمینه‌ها تشکیل شده‌اند. یکی از اسیدآمینه‌ها با نام تیروزین، می‌تواند در بدن تبدیل به دوپامین شود. بنابراین اگر تیروزین موجود در بدن زیاد شود احتمالاً سطح دوپامین نیز بالا خواهد رفت. خود تیروزین می‌تواند از یک اسیدآمینه‌ی دیگر با نام فنیل‌آلین ساخته شود. هر دوی این اسیدآمینه‌ها را می‌توانید از طریق مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین مانند گوشت گاو، گوشت بوقلمون، ماهی، سویا، حبوبات و تخم‌مرغ دریافت کنید.

۲- مصرف چربی‌های اشباع را کاهش دهید

برخی تحقیقات نشان از آن دارند که مصرف چربی‌های اشباع، موجود در کره و روغن پالم و روغن نارگیل، می‌تواند موجب برهم‌خوردن عملکرد پیام‌رسانی دوپامین شود.

۳- پروبیوتیک بیش‌تری مصرف کنید

تحقیقات اندکی نشان می‌دهند که برخی پروبیوتیک‌ها می‌توانند در بهبود وضعیت دوپامین نقش داشته باشند. مثلاً یک تحقیق نشان از آن دارد که گونه‌ی خاصی از باکتری‌هایی که در روده زندگی می‌کنند می‌توانند در تولید دوپامین نقش داشته باشند. (منبع)

با این حال، به تحقیقات بیش‌تری در این زمینه نیاز است.

۴- ورزش کنید

برخی مطالعات نیز نشان از آن دارند که ورزش‌کردن می‌تواند در افزایش ترشح هورمون دوپامین مؤثر باشد. عمدتاً تأکید بر ورزش‌های ایروبیک یا هوازی است. گفته می‌شود ورزش‌های ایروبیک می‌توانند با افزایش دوپامین در پیشگیری از ابتلا به پارکینسون یا حتی درمان آن مفید باشند. البته برای این قضیه نیز به مطالعات و تحقیقات بیش‌تری نیاز است.

۵- به اندازه‌ی کافی بخوابید

احتمالاً خوب‌خوابیدن در بهبود وضعیت دوپامین نقش دارد و کمبود خواب می‌تواند موجب کاهش سطح دوپامین در بدن و بروز تبعات منفی آن از جمله افسردگی و بی‌انرژی‌بودن شود.

۶- به موسیقی گوش کنید

چند مطالعه نشان می‌دهند که گوش‌دادن به موسیقی در افزایش فعالیت قسمت‌هایی از مغز که مربوط به لذت اند تأثیرگذار است. این قسمت‌ها گیرنده‌های دوپامین زیادی دارند.

۷-انجام بازی‌های رایانه‌ای

کوئپ(Koepp) و همکارانش دریافتند «انجام بازی‌های رایانه‌ای مقدار دوپامین رها شـده را قابل‌توجی افزایش می‌دهد.

۸- رقصیدن

Tarcy معتقد است که رقص کردن یک نوع محرک شنیداری و ریتمیک (RAS) می باشد. رقصیدن باعث ترشح هورمون دوپامین می‌شود.

 

خلاصه‌ی مطلب در مورد هورمون دوپامین

دوپامین یک انتقال‌دهنده‌ی عصبی است که عملکردهای متعددی در بدن دارد. نقش آن در حافظه، سیستم حرکت، انگیزه، لذت و اجتماعی‌بودن تا حدی اثبات شده است. نیز این هورمون نقشی اساسی در اعتیاد به مواد مخدر دارد.

برای افزایش ترشح این هورمون در بدن و به‌تبع آن افزایش شور و انگیزه و لذت روش‌هایی وجود دارند که البته هیچ‌یک قطعی و صددرصد اثبات نشده‌اند از جمله ورزش‌کردن، خوب‌خوابیدن، به موسیقی گوش‌دادن، مصرف پروبیوتیک‌ها، کاهش مصرف چربی‌های اشباع و افزایش دریافت پروتئین.

 

منابع:

۱- news-medical.net

۲- universityhealthnews.com

۳- healthline.com

۴- news-medical.net

۵- ostadkar.pro


*مطالب مرتبط:

_تعریف اضطراب چیست (معنی اضطراب در روانشناسی)
_۷ مکمل طبیعی برای کاهش علائم افسردگی
_علم اعتیاد
_زنان، نیاز بیش‌تری به خواب دارند
_آیا شکر یک داروی اعتیاد‌آور است؟
_کمبود ویتامین D در دوران کودکی با پرخاشگری و اختلالات خلقی در نوجوانی مرتبط است
_لیستی از مهم‌ترین غذاهای ضداسترس که باید بدانیم
_در این‌جا چیزی است که موسیقی به بدن شما می‌بخشد

0
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

نوشیدن مایعات راهی ساده برای محافظت از خود در برابر کروناویروس می‌باشد.

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , اخبار پزشکی, کرونا ویروس, تغذیه سالم ,بهنوش فرجی

 

به گزارش سایت cnnphilippines.com

شیوع این ویروس باعث شده است که چندین دولت بین‌المللی – از جمله کشورهای آسیایی، ایالات متحده، و بخش‌هایی از اروپا را بر آن داشته‌است تا تدابیر شدید امنیت فرودگاه‌‌ها و سیاست‌های نظارتی برای بازدیدکنندگان را وضع کنند.
دولت فیلیپین، به نوبه خود، در حال انجام اقداماتی برای جلوگیری از بیماری تنفسی
در دستور کار خود قرار داده‌اند، زیرا مقامات بهداشتی مرتباً مشاوره‌هایی در مورد ویروس اعلام می‌کنند.که متخصصان همچنین از مردم خواستند تا به خوبی بهداشت‌شان را رعایت کنند، چون به رهایی از بیماری و سلامت‌شان کمک می‌کند.
و آب زیادی بنوشید
افزایش مایعات – به خصوص آب می‌تواند شما را از ویروس محافظت کند.
وزیر بهداشت، فرانسیسکو دوکه سوم به سی ان ان فیلیپین گفت:
گلوی خشک باعث می‌شود تا ورود ویروس به سیستم فرد را راحت‌تر کند.

 

منبع: cnnphilippines.com


*مطالب مرتبط:

_پیشگیری از ویروس کرونا
_در صورت شیوع ویروس کرونا باید ماسک بزنید.
_به گفته دولت چین؛ دوره نهفتگی کرونا ویروس تا ۲۷ روز ممکن است طول بکشد

0
1 2 3 4