دانشمندان در حال تهیه واکسن برای استرس و اضطراب هستند
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , فرناز اخباری, اخبار پزشکی, روانشناسی, دارونامه
به گزارش صفحه Science Nature Page
واکسن برای استرس و اضطراب
همه ما استرس را تجربه می‌کنیم. اما اگر آن را نداشتیم چه می‌شد؟ از شکست‌های سخت گرفته تا استرس در محل کار، تا نگرانی ساده فقط در مورد استرس داشتن، استرس را بخشی از زندگی ما کرده است!
و گرچه روش‌های درمانی زیادی برای مدیریت سطح استرس وجود دارد، خوب است که واکسنی داشته باشیم که به ما در برابر استرس مصونیت می‌دهد. خوشبختانه، این ممکن است آنقدر که فکر می‌کنید غیرواقعی نباشد! در دنیای ایده‌آل، واکسن استرس به افراد اجازه می‌دهد که درشرایط پر استرس خود، تحت تاثیر قرار نگیرند.
این امر می‌تواند به جانبازان جنگ اجازه دهد بدون خطر شرایطی مانند PTSD به زندگی عادی خود برگردند، یا از افسردگی در افرادی که بی‌کار هستند جلوگیری کنند. واکسن استرس حتی می‌تواند به کودکان در فقر شدید اثرات بهتری برای غلبه بر استرس در طی رشد خود ببخشد.
درست مانند هر واکسنی که تاکنون ایجاد شده است، محققان، به طبیعت مادر روی آوردند. و در آن‌جا در خاک ، یک باکتری کشف کردند که پتانسیل ایجاد واکسن استرس را دارد.
مطالعات نشان داده است که کودکانی که در فضاهای احاطه شده توسط حیوانات و گرد و غبارهای ناشی از باکتری‌ها زندگی می‌کنند، دارای سیستم ایمنی مقاوم به استرس هستند. آن‌ها همچنین در معرض خطر ابتلا به بیماری روانی کم‌تری نسبت به افرادی که در محیط‌های نسبتاً استریل شهرها زندگی می‌کنند، هستند. با توجه به این نکته، محققان دریافتند که وقتی یک باکتری خاص خاک زنده معروف به واکسن مایکوباکتریوم در موش‌ها تزریق می‌شود، رفتار حیوانات را به روشی شبیه به داروهای ضد‌افسردگی تغییر می‌دهد و اثرات ضد‌التهابی طولانی مدت بر مغز دارد. اما محققان دقیقاً نمی‌دانند که این باکتری‌ها چگونه استرس و التهاب را در حیوانات آزمایشگاهی کاهش می‌دهند. مشخص است که استرس می‌تواند التهاب در مغز ایجاد کند. در این تحقیق، محققان چربی ضد‌التهابی موجود در باکتری خاک را شناسایی کردند که به‌طور مستقیم باعث کاهش فعالیت التهابی در سلولهای ایمنی و جلوگیری از استرس می‌شود. هنگامی که در تحقیق، به موش صحرایی، نسخه تصنعی این چربی تزریق شد، موش‌ها سطح بالاتری از این پروتئین ضد‌التهابی را در هیپوکامپ نشان دادند. افزایش وجود این پروتئین ضد‌التهابی به کنترل خلق‌و‌خو مانند اضطراب و ترس کمک می‌کند.
هنگامی که این موش‌ها در معرض عوامل استرس‌زا قرار گرفتند، موش‌های واکسینه شده دارای سطح پایین‌تری از پروتئین ناشی از استرس بودند. این کار با ایده «فرضیه دوست قدیمی» همراه است که نشان می‌دهد سیستم ایمنی بدن به میکروب‌های خاصی بستگی دارد که همراه با انسان تکامل یافته‌اند. با این حال، در دنیای مدرن و نسبتاً استریل امروزی، کودکان ما از این تماس روزمره با زمین و باکتری‌های بالقوه تقویت‌کننده سلامتی و سایر میکروارگانیسم‌ها محروم می‌شوند. و بنابراین، بدن ما این همکاری را با میکروارگانیسم‌ها از دست نمی‌دهد. عدم وجود این میکروارگانیسم‌ها باعث عملکرد غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر آلرژی و آسم می‌شود. بنابراین شاید آن دسته از بچه‌هایی که در زمین بازی مشغول خوردن گرد‌وخاک بودند، چیزی به دست آورند!
اگر این نتایج در کارآزمایی‌های بالینی در انسان موفقیت‌آمیز باشد، این امر می‌تواند به ایجاد “واکسن استرس” منجر شود. اما آیا واقعاً چنین واکسنی عمل می‌کند؟
و اگر چنین است، جوانب مثبت و منفی احتمالی تغییر واکنش مردم در برابر استرس چیست؟
استرس نقش مهمی در بقای ما دارد. شما نمی‌خواهید وقتی در وضعیت خطرناکی قرار دارید احساس آرامش و خوشبختی کنید و حتی اگر این واکسن به درستی نیز عمل نکند، این مطلب که ما از طبیعت و میکروارگانیسم‌هایی که در کنار آن‌ها تکامل یافته‌ایم دوری کنیم با چه عواقب دیگری روبرو می‌شویم؟
این می‌تواند یک موضوع برای بخش‌های دیگری باشد!
منبع: Science Nature Page