بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی

گام کلیدی این است که دیگر علائم احتمالی تغییرات شدید خلق‌وخو، ازجمله عوارض جانبی برخی داروها و یا شرایط دیگر نیز بررسی شود.
پزشک‌تان شمارا تحت چک آپ کامل قرار داده و سؤالات مختلفی از شما می‌پرسد. همچنین ممکن است آزمایش‌ها مختلفی برای تشخیص این بیماری انجام شود. سپس روان‌پزشک با دقت و با در نظر گرفتن همه این موارد تشخیص خود را نهایی می‌کند. همچنین ممکن است در طی این پروسه به جلسات مشاوره متعدد نیاز باشد.

_ کدام داروها اختلال دوقطبی را درمان می‌کنند؟

انواع مختلف داروها برای اختلال دوقطبی تجویزمی شود. این داروها شامل تثبیت‌کننده‌های خلق‌وخو که مانع از وقوع نقاط اوج و فرود شده، و همچنین داروهای ضدافسردگی و داروهای ضد روان‌پریشی می‌شوند.
هنگامی‌که افراد در فاز مانیک یا افسردگی نیستند، معمولا از داروهای نگهدارنده برای جلوگیری از عود استفاده می‌کنند. داروهای نگهدارنده داروهایی هستند که برای شرایط مزمن و دراز مدت تجویز می‌شوند و به طور مرتب و منظم مصرف می‌شوند.

نمونه‌هایی از بیماری‌های مزمن که ممکن است نیاز به داروهایی نگهدارند داشته باشند عبارتند از فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت.

_ درمان از طریق مشاوره

مشاوره می‌تواند به این افراد کمک کند که در تحت درمان با دارو قرار بگیرند و زندگی خود را مدیریت کنند. تمرکز درمان رفتار شناختی بر روی تغییر افکار و رفتارهایی است که با نوسانات خلق همراه است. هدف از درمان بین فردی، کاهش مشکلاتی است که اختلال دوقطبی برای روابط شخصی ایجاد می‌کند. درمان ریتم اجتماعی به افراد کمک می‌کند تا بتوانند فعالیت‌های روزانه خود را از سر بگیرند.

_ چه باید کرد

عادت‌های روزانه اختلال دو قطبی را درمان نمی‌کند. اما با داشتن عادت‌های سالم همچون داشتن خواب کافی، داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش می‌توانید شرایط جسمانی خوبی داشته باشید. از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب نمایید، زیرا می‌توانند منجر به بدتر شدن علائم بیماری شوند. اگر اختلال دوقطبی دارید، باید نشانه‌های وضعیت فعال بیماری را بشناسید و برنامه‌ای برای زمانی که در این موقعیت قرار می‌گیرید داشته باشید تا بتوانید در صورت نیاز از کمک نزدیکان خود بهره‌مند شوید.

_ درمان با ضربه الکتریکی تشنج‌آور Electroconvulsive Therapy (ECT)

این درمان، که تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود، به مرور زمان می‌تواند نشانه‌های تغییر خلق‌وخوی اختلال دوقطبی را بهبود بخشد. این درمان از یک جریان الکتریکی برای ایجاد تشنج در مغزاستفاده می‌کند. ECT اغلب یک روش درمان ایمن و موثر برای کاهش علائم در موارد شدیدی است که دارو به بهبود علائم منجر نمی‌شود. این درمان بی‌خطر و بسیار موثر است.

_ با نزدیکان خود صحبت کنید

اگر شما مبتلا به بیماری اختلال دوقطبی هستید، با افرادی که به شما نزدیک هستند صحبت کنید، و از آن‌ها بخواهید تا در کنترل آن به شما کمک کنند. سعی کنید توضیح دهید که چگونه این بیماری بر شما تاثیر می‌گذارد و آن‌چه شما نیاز دارید، حمایت افراد خانواده در طی این مراحل است. با انجام این کار احساس صمیمیت بیستری با نزدکان خود داشته و انگیزه‌ای برای کنار آمدن با بیماری و شروع درمان خود خواهید داشت.

آیا می‌خواهید به شخص مبتلابه دوقطبی کمک کنید؟ بسیاری از افراد مبتلابه اختلال دوقطبی نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند و یا از کمک گرفتن سرباز می‌زنند. اگر فکر می‌کنید یک دوست یا یکی از اعضای خانواده ممکن است به این بیماری مبتلا باشد، آن‌ها را تشویق کنید تا با یک پزشک یا روانشناس صحبت کنند. نسبت به این افراد حساس باشید به یاد داشته باشید که برای تشخیص بیماری اختلال دوقطبی به نظر متخصص نیاز است.

منابع:
۱- سایت ویکی‌روان
۲- مجله پزشکب ماهان مدیکال

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, روانشناسی

اختلال دوقطبی ( Bipolar disorder ) یا افسردگی شیدایی نوعی اختلال خلقی و بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند.

اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کند. این بیماری انواع مختلفی دارد که مهم‌ترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است.

تفاوت این دو اختلال در وجود دوره شیدایی است؛ در نوع یک این حالت اتفاق می‌افتد ولی در نوع دو فرم خفیف‌تری از آن که نیمه‌شیدایی است، بروز می‌کند. شروع بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی می‌باشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز می‌شود. در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه-شیدایی است.

گاهی اوقات به آن افسردگی مانیک (manic depression) گفته می‌شود. اختلال دوقطبی موجب تغییرات شدید در خلق‌وخو می‌شود. افرادی که دچار این اختلال هستند، ممکن است هفته‌ها احساس کنند که پادشاه دنیا و خوشبخت‌ترین فرد روی زمین هستند، اما دقایقی بعد می‌توانند به افسرده‌ترین حالت خود تبدیل شوند. فواصل بین شیدایی و افسردگی حالت روحی این افراد با یکدیگر متفاوت است.

_ مرحله افسردگی چیست؟

فرد مبتلابه اختلال دوقطبی، اگر تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است دوران شدیدی از افسردگی را تجربه کند. علائم این اختلال عبارت‌اند از غم و اندوه، اضطراب، از دست دادن انرژی، ناامیدی و عدم توانایی در تمرکز.
حتی ممکن است فرد علاقه خود را به انجام فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برده است، از دست بدهد. همچنین اختلال دوقطبی می‌تواند باعث افزایش یا کاهش شدید وزن گشته حتی فرد را به فکر خودکشی بیاندازد.

_ مرحله شیدایی یا مانیک(مانیا)

در طول این مرحله، افراد سطح انرژی بسیار بالایی دارند و فکر می‌کنند که توانایی انجام هر کاری را دارند. اعتمادبه‌نفس افزایش‌یافته و یک جا نشستن برای‌شان سخت می‌شود. در این دوره افراد پر صحبت‌تر شده، به راحتی تمرکز خود را از دست می‌دهند، افکارشان درگیر است، و خواب کافی ندارند. این موارد اغلب منجر به بی پروا عمل کردن مانند ولخرجی بیش از حد، خیانت، رانندگی با سرعت زیاد و مصرف مواد مخدر می شود. داشتن روزانه سه یا بیشتر از این علائم به مدت یک هفته همراه با احساس هیجان شدید ممکن است نشان دهنده وضعیت مانیک(مانیا) یا شیدایی باشد.

_Bipolar نوع یک در مقابلBipolar نوع دو

افراد مبتلابه اختلال دوقطبی I، حداقل یک هفته مراحل مانیک را تجربه می‌کنند. بسیاری نیز دارای مراحل جداگانه افسردگی هستند.

افرادی که دچار دوقطبی نوع دو هستند، در معرض افسردگی شدیدتری قرار دارند، اما به‌جای مراحل مانیک کامل، دارای تغییرات هیپومانیا ​​هستند. هیپومانیا نابهنجاری خلقی با مشخصه‌های کیفی مانیا، اما با شدت کمتر در اختلالات دوقطبی II می‌باشد و ممکن است کمتر از یک هفته به طول بیانجامد. این افراد ممکن است خوب به نظر برسند، حتی اکثراً جزو افراد بانشاط و خوش‌مشرب حساب می‌شوند هرچند خانواده و دوستان متوجه تغییرات سریع در خلق‌وخوی آن‌ها می‌شوند.

_ مرحله “مخلوط” چیست؟

هنگامی‌که افراد مبتلابه اختلال دوقطبی دارای علائم افسردگی و مانیا به‌صورت هم‌زمان یا با فواصل بسیار نزدیک به یکدیگر هستند، این مرحله مانیک یا افسردگی با ویژگی‌های ترکیبی نامیده می‌شود. این امر می‌تواند به رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی منجر شود، داشتن سطح انرژی و هیجان بالا، دست زدن به کارهای خطرناک احساس ناامیدی و یا خودکشی ازجمله علائم این مرحله است.

مراحل مختلف رفتاری شامل ویژگی‌های متفاوت است و ممکن است در زنان و افراد مبتلابه اختلال دوقطبی در سنین جوانی رایج‌تر باشد.

_ علل این بیماری چیست؟

پزشکان هنوز علت اختلال دوقطبی را نیافته‌اند. نظریه‌های کنونی نشان می‌دهد که این اختلال ممکن است از ترکیبی از اختلالات ژنتیکی و دیگر عوامل بیولوژیکی و همچنین عوامل زیست‌محیطی حاصل شود.

دانشمندان بر این باورند که مدارهای مغزی درگیر در تنظیم خلق‌وخو، انرژی، تفکر و ریتم بیولوژیکی بدن ممکن است در افراد مبتلابه اختلال دوقطبی به‌درستی عمل نکند و درنتیجه باعث تغییر خلق‌وخو و دیگر مشکلات این بیماری گردد.

_ چه کسی در معرض خطر است؟

مردان و زنان هر دوبه‌یک اندازه در معرض ابتلا به این بیماری هستند. در اغلب موارد، علائم بیماری دوقطبی معمولا در افراد ۱۵ تا ۳۰ سال شروع‌شده و به‌ندرت، در دوران کودکی دیده‌شده است. بعضی‌اوقات این بیماری به‌صورت ارثی در خانواده‌ها دیده‌شده، اما ممکن است بعضی از افراد خانواده به آن مبتلا نباشند.

_ اختلال دوقطبی چگونه زندگی روزانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد

زمانی که این بیماری تحت کنترل نباشد، می‌تواند در بسیاری از زمینه‌ها، ازجمله شغل، روابط، خواب، سلامتی و پول، مشکل ایجاد کند. این نکته می‌تواند به رفتار مخاطره‌آمیز منجر شود.

همچنین این شرایط برای کسانی که از فرد با اختلال دوقطبی مراقبت می‌کنند استرس‌زا بوده و کمی داننده چگونه باید به آن‌ها کمک کنند.

_ رفتارهای پرخطر

بسیاری از افراد مبتلابه اختلال دوقطبی در معرض استفاده از مواد مخدر و یا مشروبات الکلی هستند. تلاش برای کاهش علائم این بیماری میل به استفاده از این مواد را افزایش می‌دهد. همچنین مصرف مواد به‌عنوان بخشی از تمایلات بی پروایانه افراد در مرحله مانیا است.

_ تمایل به خودکشی

افراد مبتلابه اختلال دوقطبی ۱۰ تا ۲۰ مرتبه بیشتر از دیگران به خودکشی فکر می‌کنند. علائم هشداردهنده می‌تواند شامل صحبت کردن در مورد خودکشی و انجام کارهای بسیار خطرناک باشد. اگر می‌دانید فردی که ممکن است در معرض خطر باشد. اگر فرد قصد انجام خودکشی را دارد، با شماره‌های اورژانس تماس بگیرید یا به آن‌ها کمک کنید تا بلافاصله…..

_ عوامل خطرساز
عواملی که ممکن است ریسک گسترش یک اختلال دوقطبی را افزایش دهند یا به عنوان یک تحریک‌کننده برای اولین دوره این اختلال عمل کنند، شامل این موارد می‌شوند:

* داشتن بستگان درجه اول مبتلا به اختلال دوقطبی مانند والدین یا خواهر و برادر
* دوره‌هایی از تجربه استرس بسیار زیاد
*سوءاستفاده دارو یا الکل
*تغییرات اساسی زندگی از قبیل مرگ کسی که دوستش داریم یا دیگر تجربه‌های شوک‌آور

_ شرایطی که معمولاً با اختلال دوقطبی رخ می‌دهد

اگر شما اختلال دوقطبی دارید، همچنین ممکن است شرایط سلامتی خاصی داشته باشید که قبل یا بعد از تشخیص اختلال دوقطبی تشخیص داده شده باشند. چنین شرایطی نیاز به تشخیص و درمان دارند، زیرا آن‌ها ممکن اختلال دوقطبی را بدتر کنند یا اثربخشی درمان را کمتر کنند. این شرایط پزشکی خاص شامل این موارد می‌شود:

_ اختلالات اضطرابی. مثال‌های این اختلال شامل اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب فراگیر می‌شود.
_ اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). بعضی از افرادی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه هستند، دارای اختلال دوقطبی هم هستند.
_ اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD). اختلال کم توجهی- بیش فعالی علایمی دارد که با اختلال دوقطبی همپوشی دارد. به همین دلیل، تمیز اختلال دوقطبی از اختلال کم توجهی- بیش فعالی دشوار است. گاهی اوقات یکی با دیگری اشتباه گرفته می‌شود. در بعضی موارد، یک شخص ممکن است با هر دو اختلال تشخیص داده شود.
_ اعتیاد یا سوءمصرف مواد. بسیاری از افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند، همچنین ممکن است مشکلات الکلی، تنباکویی و دارویی داشته باشند. داروها و الکل ممکن است که ظاهراً علایم را خفیف کنند، اما در واقعیت افسردگی یا مانیا را تحریک، طولانی‌تر یا بدتر می‌کنند.

مشکلات سلامت فیزیکی. افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند به احتمال بیشتری مشکلات سلامتی خاص دیگری از قبیل بیماری قلبی، مشکلات تیروئید یا چاقی دارند.

منبع: مجله پزشکی ماهان مدیکال

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی,زندگی بهتر

ملانکولی نوعی اختلال و افسردگی غمناکی (MDD) است که دارای ویژگی‌های خاصی است. اگر چه افسردگی ملانکولی به عنوان یک اختلال متمایز دیده می‌شود، اما انجمن روان پزشکی آمریکا (APA) آن را به عنوان یک بیماری روانی نمی‌شناسد. در ادامه به بررسی این موضوع از دید روانشناسی می‌پردازیم.
در حال حاضر ملانکولی به عنوان نوعی خاص برای (MDD) شناخته می‌شود. یعنی یک زیر مجموعه‌ای از اختلال افسردگی عمده تلقی می‌شود.

MDD یک وضعیت سلامت روانی قابل توجهی به شمار می‌رود که با احساساتی غم انگیز و نا امیدی مداوم و شدیدی همراه است. این اختلال می‌تواند در بسیاری از زمینه‌های زندگی از جمله، کار، مدرسه و روابط تاثیر به سزایی بگذارد.

همچنین ممکن است خلق‌و خوی، رفتار و عملکردهای مختلف فیزیکی مانند اشتها و خواب را تحت تاثیر قرار دهد.

افراد مبتلا به MDD اغلب علاقه به فعالیت‌هایی را که یک زمانی از آن‌ها لذت می‌بردند نیز از دست می‌دهند و در طول روز دچار مشکل می‌شوند. گاهی اوقات آن‌ها احساس می‌کنند که زندگی کردن ارزشی ندارد.

در واقع شدت و نوع MDD از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. برخی از افراد علائم رایج MDD را تجربه می‌کنند. در حالی که دیگران سندرم‌های اضافی مانند ملانکولی و کاتاتونیا را ایجاد می‌کنند.
اکثر علائم را می‌توان از طریق درمان‌هایی کنترل کرد. این درمان‌ها ممکن است با دارو یا گفتار درمانی انجام پذیر می‌باشند.

_ علائم افسردگی ملانکولی کدامند؟

افراد مبتلا به اختلال ملانکولی ممکن است علائم MDD را تجربه کنند. از جمله، احساس غم فراوان برای مدت زمانی طولانی.
از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی لذت بخش بودند.
کمبود انرژی و یا احساس خستگی مفرط
احساس اضطراب یا زود رنجی

خوردن بیش از حد یا خیلی کم
تجربه کردن تغییرات در حرکات بدن ( به عنوان مثال، آهسته تکان دادن پای‌تان قبل از عمل جراحی)
مشکل در تمرکز، تصمیم‌گیری و به یاد آوردن چیزها
فکر کردن یا صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی
اقدام به خودکشی

آن‌ها همچنین ممکن است ویژگی‌های افسردگی ملانکولی را نیز تجربه کنند که شامل موارد زیر می‌باشد.

از دست دادن لذت و خوشی در تمام یا بیشتر فعالیت‌های روزانه
عدم واکنش به هر گونه خبر مثبت و حوادث
احساس عمیقی از یاس و نا امیدی و بی‌ارزشی
اختلالات خواب
کاهش چشمگیر وزن
احساس مداوم گناهی بزرگ و نابخشودنی
علائمی از MDD که در صبح بدتر نمایان می‌شود

ویژگی‌های افسردگی ملانکولی در افرادی که غالبا علائم شدید MDD را تجربه می‌کنند نیز بیشتر نمایان می‌شود.. این گونه علائم اغلب در کسانی که اختلال MDD با ویژگی‌های روانی دارند، مشاهده می‌شود.

_ راه تشخیص افسردگی ملانکولی چیست؟

APA، اختلال افسردگی ملانکولی را به عنوان شکلی متمایز از افسردگی شناسایی نمی‌کند بلکه آن را به عنوان یک MDD به شمار می‌آورد.
هنگامی که فردی علائم افسردگی و ملانکولی را نشان می‌دهد،” اختلال افسردگی عمده با ویژگی‌های ملانکولی “تشخیص داده می‌شود.
برای تشخیص آن، پزشک این گونه سولات را می‌پرسد:

آیا وقتی که صبح از خواب بیدار می‌شوید، شروع به کار می‌کنید؟
به طور کلی آیا علائم شما در صبح یا عصر بدتر می‌شود؟
چگونه می‌خوابید؟
آیا در الگوی خواب‌تان تغییری رخ داده است؟
یک روز معمولی برای شما چگونه است؟
آیا به تازگی برنامه روزمره تان تغییر کرده است؟
آیا از کارهایی که قبلا انجام داده اید، لذت می‌برید؟
چه چیزی باعث بهبود خلق‌و خوی شما می‌شود؟
آیا برای تمرکز بیش از حد مشکل دارید؟

_ روش درمان افسردگی ملانکولی

علائم MDD اغلب با داروهای ضد افسردگی جدید تر مانند مهار کننده‌های باز جذب سروتین (SSRI) نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این دارو ها مانند دارو های شناخته شده ای مانند فلوکستین (Prozac، سیتالوپرام (Celexa) یا پاروکستین (Paxil) می‌باشند.

با این حال بسیاری از افراد مبتلا به MDD با ویژگی‌های افسردگی ملانکولی ممکن است به داروهای ضدافسردگی قدیمی مانند، داروهای مهارکننده مونو آمیناکسیداز (MAOI ) و نیز مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین، مانند ورلافاکسین (Effex) پاسخ دهند.

همچنین این دارو ها کمک می‌کنند تا مانع تجزیه سروتونین و نورپین فرین در مغز شوند. در نتیجه آن مقدار بیشتری از این ماده شیمیایی را احساس می‌کنند.
گاهی اوقات برخی از آنتی‌سایکوتیک‌های غیر معمول مثل Abilify (aripiprazole) ممکن است برای افزایش اثرات ضدافسردگی استفاده شوند.

علاوه بر دارو، بحث درمان معمولا برای افراد مبتلا به MDD با ویژگی‌های ملانکولی استفاده می‌شوند. ترکیبی از این دو روش درمان معمولا روشی است که، بسیار موثرتر می‌باشد.

بحث درمان که ملاقات با یک درمان‌گر می‌باشد، به‌طور منظم در مورد علائم و مسائل مرتبط است. چنین روشی مردم را ممکن است این گونه نشان دهد.

مدیریت یک بحران یا رویداد پر استرس
رفتارهای مثبت و سالمی جایگزین باور های منفی می‌شوند.
بهبود مهارت‌های ارتباطی
مقابله با چالش‌ها و حل مشکلات
افزایش اعتماد به نفس
بازخورد احساس رضایت و کنترل در زندگی

درمان گروهی می‌تواند به شیوه مشابهی کمک کند و توانایی شما را برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود با افرادی که می‌توانند ارتباط برقرار کنند نیز موثر باشد.

در موارد شدید درمان الکترو شوک (ECT) ممکن است برای کمک به کاهش (MDD) با ویژگی‌های ملانکولی انجام شود. این درمان شامل الکترودهای اتصالاتی است که با امواج الکتریکی به مغز ارسال می‌شوند که در نهایت باعث تشنج خفیفی می‌شوند.

ECT در حال حاضر به عنوان درمان ایمن و موثر برای اختلالات خلقی و بیماری‌های روانی محسوب می شود. به عنوان یک نتیجه ممکن است برای درمان علائم اولیه افسردگی ملانکولی استفاده نشود.

با این وجود ترکیبی از دارو، گفتار درمانی و ECt ممکن است بهترین درمان برای MDD با ویژگی های افسردگی ملانکولی باشد.

_ پیشگیری از خودکشی

اگر فکر می کنید فردی در صدد ضربه زدن به شما یا کسی دیگر است،

با ۱۱۰ تماس بگیرید و یا شماره اضطراری محل خود را بفرستید.
در کنار شخصی بمانید تا به شما کمک کند.
هر گونه اسلحه، چاقو، داروها و یا سایر مواردی که ممکن است باعث آسیب شوند را حذف کنید.

منبع: ویکی‌روان

تحریریه جامعه پزشکان ایران | ۵ آبان ۱۳۹۷

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی

آیا شما به اندازه ی کافی می‌خوابید؟ در اغلب مواقع پاسخ این سوال، خیر است. هم‌چنین اگر به تازگی متوجه شده‌اید که خواب کافی ندارید، بهتر است بدانید که شما تنها نیستید. در یکی از بررسی‌های بین‌المللی در مورد خواب، مشخص شده است که ۴۰ درصد از شرکت کنندگان به میزان کافی نمی‌خوابند. این می‌تواند به خاطر تاثیر استرس بر خواب باشد. در ادامه به بررسی این موضوع از نگاه روانشناسی می‌پردازیم.

تاثیر استرس بر خواب

بر اساس دیگر بررسی‌ها، حدودا ۱۰۰۰۰ نفر یعنی ۳ چهارم افراد، کم‌تر از میزان توصیه شده – یعنی ۸ ساعت در شب، و ۱ چهارم افراد، ۵ ساعت یا کم‌تر، در شب می‌خوابند.

این میزان خواب بدین معنی ست که این افراد در معرض خطر بسیار بالای بیماری و تصادفات رانندگی هستند.

اما علت کم‌خوابی چیست؟

واکنش استرس و خواب

هنگامی که فرد در معرض خطر و تهدید (فیزیکی، احساسی، واقعی و یا خیالی) قرار می‌گیرد، بدنش دچار واکنش‌های استرسی شده و تغییرات فیزیکی در او ایجاد می‌شود – مانند تنگی‌نفس.

آزاد‌سازی آدرنالین، کورتیزول و دیگر موادی که باعث افزایش انرژی می‌شوند و دیگر تغییرات، باعث می‌شوند که شما بتوانید در برابر آن خطرات بجنگید.

از آن‌جایی که جنگیدن و فرار کردن از آن ترس، هیچ کدام برای عوامل استرس‌زای امروزی موثر نیستند، پس نمی‌توانند بهترین روش برای پاسخ‌گویی به این خطرات باشند.

اما در روز چندین مرتبه برایمان اتفاق می‌افتند. هنگامی که این استرس بر ما غلبه کند و نتوانیم خود را تسکین دهیم – حتی گاهی بدون این که خودمان متوجه شویم، دچار استرس مزمن خواهیم شد و بدن در حالت استرس می‌ماند.

بنابراین همانطور که می‌دانید این شرایط باعث بی‌خوابی و بد‌خوابی می‌شود.

کیفیت خواب و افکار مزاحم

آیا شما تا بحال به دلیل چیزی که باعث استرس‌تان شده است، دچار بی‌خوابی شده‌اید؟

همه‌ی ما حداقل یک الی دو مرتبه در زندگی‌مان تجربه‌ی بی‌خوابی بر اثر شرایط استرس‌آور را داشته‌ایم.

برخی افراد می‌گویند که این مسئله به دلیل افکار و به اصطلاح نشخوارهای ذهن است. برخی دیگر نیز در شب از خواب بیدار می‌شوند و به دلیل این افکار مزاحم نمی‌توانند مجددا به خواب بروند.

رابطه خواب و استرس با افراد پر مشغله

در مورد تاثیر استرس بر خواب پر واضح است افرادی که مشغله‌ی زیادی دارند نمی‌توانند به راحتی بخوابند. زیرا وقت زیادی برای انجام فعالیت‌های‌شان ندارند.

دیگر دلایل بی‌خوابی

همه‌ی انواع بی‌خوابی، به دلیل استرس مستقیم و یا ضمنی نیستند.

برخی تغییرات هورمونی بر اثر یائسگی و یا حتی سالخوردگی نیز می‌توانند الگوی خواب را تغییر دهند. برخی داروها نیز بر روی خواب تاثیر می‌گذارند.

کافئین، الکل و… نیز باعث بی‌خوابی می‌شوند. حتی برخی بیماری‌های خاص و اختلالات نیز باعث بی‌خوابی و یا دشواری در خواب می‌شوند ( مانند اختلالاتی که با دردهای مزمن همراه هستند و باعث بی‌خوابی فرد می‌شوند).

اگر روش‌های کنترل استرس را امتحان کرده‌اید و تاثیری در بهبود خواب‌تان ایجاد نشده، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

استراتژی‌های کنترل تاثیر استرس بر خواب

اگر بی‌خوابی تان به دلیل استرس و یا تاثیر ضمنی استرس می‌باشد، به راحتی و با استفاده از روش‌های کنترل استرس، می‌توانید بی‌خوابی‌تان را بهبود ببخشید.

مثلا پیش از این که به فکر درمان‌های دارویی و یا درمان بی‌خوابی با گیاهان دارویی باشید، بهتر است از روش‌های رلکسیشن بدن استفاده کنید تا استرس‌تان را از بین ببرید و بتوانید به راحتی بخوابید.

دور ماندن از برنامه‌های استرس‌آور نه تنها باعث کاهش استرس می‌شود (هورمون‌های استرس بدن را کاهش می‌دهد)، بلکه می‌تواند وقت‌تان را آزاد بگذارد تا بتوانید بخوابید. این یکی از راه‌های کاهش تاثیر استرس بر خواب می‌باشد.

حتی تمرینات ساده‌ی تنفس نیز می‌توانند استرس و تنش بدن را فروکش کرده، هورمون‌های استرس را کم‌تر کنند، و به شما کمک کنند تا بتوانید راحت‌تر بخوابید.

منبع: سایت ویکی روان

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, روانشناسی

تعریف انرژی منفی با اصطلاحات علمی سخت است ولی مسلما هر کسی آن را تجربه کرده است.
شاید در طول روز با افرادی معاشرت داشته باشید که سرشار از غم و اندوه بوده و به اصطلاح تمام وجودشان را انرژی منفی فرا گرفته است. شاید نیز خود شما هم از این دسته باشید. اما آیا تا به‌حال دنبال راه حلی برای از بین بردن این حس بوده‌‍اید؟

می‌دانیم که فکرها، ا‌حساس ها و کلام ما انرژی هستند و می‌دانیم که انرژی هرگز از بین نمی‌رود بلکه فقط تبدیل می‌شود و به شکلی دیگر در محیط پیرامون ما باقی می‌ماند.حال ببینیم اگر قرار باشد ما مدتی تحت تأثیر انرژی‌های منفی دیگران قرار بگیریم، چه بر سرمان می‌آید و یا انرژی‌هائی که ما از طریق فکرها، احساس‌ها و کلام، ساطع می‌کنیم چه بلائی بر سر خود ما و یا محیط پیرامون ما می‌آورند.
اول یادمان باشد که اگر در مورد انرژی منفی و یا فردی صحبت می‌کنیم که انباشته‌ای از انرژی منفی است، هرگز منظورمان این نیست که این فرد، انسان بدی است بلکه این فرد تنها یا بسیار غصه خورده و دردها و حرف ها را در دل خود جمع کرده و یا خشم‌ها، کینه‌ها و حسادت‌های طولانی مدت را در درون خود نگاه داشته است و حال همین انرژی‌های منفی در درون او انباشته شده است.

_ وقتی منفی‌بافی می‌کنیم چه اتفاقی می‌افتد

هرچه بیشتر منفی‌بافی می‌کنیم و راهی هم برای رها ساختن آن نمی‌یابیم انرژی خود را راکد نگه می‌داریم.
وقتی درگیر منفی‌بافی می‌شویم ممکن است سعی کنیم اعتماد و اطمینان داشته باشیم ولی وقتی دست به کاری خطیر می‌زنیم، همچنان دستخوش اضطراب و سردرگمی می‌شویم بدین‌ترتیب اعتمادبه‌نفس ما زائل شده است. ما آرزوی درونی‌مان را برای فعالیت بیشتر و پیشرفت‌کردن احساس می‌کنیم ولی متوجه می‌شویم عقب‌ نگه داشته شده‌ایم.

اما وقتی درگیر منفی‌بافی می‌شویم، شاید دلمان بخواهد شاد باشیم ولی احساس می‌کنیم که با افسردگی و تأسف‌خوردن برای خود، بیشتر در خود غرق می‌شویم. لذت ما کم می‌شود و احساس می‌کنیم میل درونی‌مان شادبودن است اما آن را نمی‌یابیم. این فرایند در افرادی با حساسیت کمتر که از کمبودهای خود بی‌اطلاع هستند، متفاوت است. آنها تاحدودی شاد هستند ولی این افراد از دیرباز مفهوم لذت‌بردن‌های واقعی را از بین برده‌اند.
فراموش نکنیم وقتی منفی‌بافی می‌کنیم ممکن است بخواهیم نسبت به خودمان احساس خوبی داشته باشیم ولی هنوز گرفتار احساس گناه و بی‌ارزشی هستیم. ما نمی‌توانیم خلوص، معصومیت و خوبی را که حاصل آن است احساس کنیم.
ما به خاطر اشتباهات گذشته‌مان احساس تباهی و بیهودگی می‌کنیم و نمی‌توانیم خودمان را ببخشیم. در نتیجه احساس می‌کنیم در قبال دیگران مسئول هستیم. اگر هنگام کودکی برای اشتباهاتمان تنبیه می‌شدیم ممکن است خودمان هم مجازات‌کردن‌مان را ادامه دهیم.

روح‌های حساس، منفی‌گرایی دیگران را به درون خود می‌کشند چون آنها بیشتر در معرض خطر هستند. منفی‌گرایی که آنها احساس می‌کنند ترکیبی از منفی‌بافی‌های خودشان همراه با منفی‌بافی‌های دیگران است. آنها مانند اسفنج به هر جا که می‌روند منفی‌بودن و احساسات منفی دیگران را به درون خود می‌کشند.
اما چیزی که به دیگران اجازه می‌دهد حساسیت کمتری داشته باشند توانایی فرونشاندن احساسات است. بعضی افراد هنگام عصبانیت نیاز ندارند احساسات‌شان را مورد بررسی قرار دهند تا به احساس بهتری برسند. این افراد فقط می‌خواهند احساسات‌شان را انکار کنند یا نپذیرند و سرانجام به راه خودشان بروند. این روش برای افرادی که حساسیت کمتری دارند مفید است ولی برای کسانی که حساس‌ترند نمی‌تواند مفید واقع شود.
در واقع افراد، منفی‌گرایی خود را سرکوب می‌کنند، آنها نه‌تنها این احساس‌شان را به دیگران منتقل می‌کنند بلکه منفی‌گرایی کمتری را از جهان جذب می‌کنند.

باید بدانیم که انباشتن این انرژی های منفی و نگاه داشتن آن‌ها، آن هم طولانی مدت، باعث بیماری، گرفتاری و درد و رنج در ما و در محیط پیرامون ما می‌گردد و باز می‌دانیم که طبق قانون جذب و تابش که همانند قانون جاذبه ٔ زمین قدرتمند است ما هر آن‌چه را که از خود ساطع کنیم، همان را به زندگی خود جذب می‌کنیم. یعنی اگر فکرها، احساس‌ها و کلام ما مثبت باشند، ما انرژی مثبت ساطع کرده‌ایم و حال این انرژی مثبت، انرژی‌های مثبت بیرونی را به سوی ما جذب می‌کند مانند خوشبختی، آرامش، سلامت، شفا، برکت و … ولی اگر همین فکرها، احساس‌ها و کلام ما منفی باشند، انرژی‌هائی از جنس خود یعنی گرفتاری، بیماری، مشکل‌ها و درد و رنج را به سوی ما می‌کشند.

_ تبادل انرژی

افراد حساس کسانی هستند که انرژی منفی بیشتری جذب می‌کنند. مگر اینکه خودشان از حساسیت‌شان به نوعی کم کنند. این افراد بسیار تأثیرپذیر هستند و اغلب زود مریض می‌شوند و نسبت به خودشان احساس منفی دارند.
در واقع بیش از حد خوردن یکی از راه‌های کم‌کردن حساسیت‌مان یا زائل‌ساختن احساساتمان است. وقتی افراد گرفتار هر یک از موانع موفقیت شخصی هستند، اغلب با انرژی مثبت خود واقعی‌‌شان قطع ارتباط می‌کنند و به جای آن انرژی منفی به بیرون می‌فرستند.
بعضی‌ها به دلیل نوع زندگی‌شان، دوستانشان و طرزفکرشان، انرژی منفی منتشر می‌کنند. این افراد ممکن است در تمام مدت یا بعضی اوقات این انرژی منفی را منتشر کنند اما افرادی که با طبیعت واقعی خود بیشتر در تماس هستند، خودبه‌خود انرژی مثبت منتشر می‌کنند. بودن در کنار این افراد حال شما را عملا بهتر می‌کند، به همین دلیل است که ما به سوی افراد موفق کشیده می‌شویم.

_ تخلیه انرژی منفی

نخستین گام در فراگرفتن فرایند تخلیه انرژی منفی، رسیدن به آرامش بیشتر و مراقبه و برقراری تعادل است. درست همانطور که شما توانایی جذب انرژی توسط نوک انگشتانتان را در مراقبه دارید، قدرت بیرون فرستادن آن را هم دارید.
دومین گام برای بیرون فرستادن انرژی منفی، فرستادن انرژی منفی به جایی است که صدمه‌ای به آن نمی‌زند. انرژی منفی توسط طبیعت جذب می‌شود و صدمه‌ای به آن نمی‌زند. به همین دلیل است هنگامی که گرفتار استرس یا اضطراب هستید، با رفتن به گردش در جنگل یا طبیعت خودبه‌خود به آرامش بیشتری دست پیدا می‌کنید. همچنین با توجه به همین موضوع بعضی افراد از رفتن کنار دریا یا درازکشیدن در آفتاب، لذت می‌برند. عوامل طبیعی با جذب انرژی منفی، انرژی مثبت منتشر می‌کنند.
گیاهان، گل‌ها و درختان معمولا بهترین هدف برای تخلیه انرژی هستند. برای اغلب افراد گل‌ها بسیار قدرتمند هستند و می‌توانند به بهبود حال آنها کمک کنند.
اکنون می‌توانیم درک کنیم که چرا افراد از دریافت گل به عنوان هدیه خوشحال می‌شوند یا چرا وقتی می‌خواهیم به کسی ابراز علاقه کنیم به او گل هدیه می‌دهیم. وقتی شخصی گلی را به عنوان هدیه دریافت می‌کند، آن گل به او کمک می‌کند تا احساسات منفی خود را رها کند و به حس بهتری دست یابد.

محل دیگر برای تخلیه انرژی منفی ظرف پر آب، وان حمام، استخر، حوض یا دریاچه است.
هرچه حجم آب بیشتر باشد قدرت تخلیه انرژی هم بیشتر است. آب، انرژی منفی را جذب می‌کند برای حفظ جریان انرژی و استفاده از مراقبه و مدیتیشن منظم، مهم است روزانه ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید.
آتش عنصر نیرومند دیگری از طبیعت است که ما می‌توانیم برای تخلیه انرژی منفی خود از آن استفاده کنیم. به اوقات خوشی فکر کنید که می‌توانید دور یک آتش جمع شوید و داستان‌های مختلف تعریف کنید.
آتش قادر است انرژی منفی را از ما دریافت کند بنابراین برای دورشدن از انرژی منفی می‌توانیم از آن استفاده کنیم.
این آگاهی مهم درباره انرژی می‌تواند به راحتی اشتباه فهمیده شود مثلا ممکن است شخصی از بودن در کنار افرادی با انرژی منفی یا سرزنش‌کردن دیگران برای مشکلات، مضطرب شود.

اگر شما انرژی مثبت زیادی دارید، گرفتن انرژی منفی بخش اجتناب‌ناپذیر زندگی است. شما نمی‌توانید از آن فرار کنید. به جای اینکه درصدد اجتناب‌کردن از انرژی منفی باشیم، فقط نیاز داریم برای تخلیه‌کردن و رهایی‌یافتن از آن مصمم باشیم. این تبادل طبیعی انرژی بسیار شبیه وضع هوا در طبیعت است. یک سیستم فشار ضعیف همیشه یک سیستم فشار قوی را جذب می‌کند. جریان هوای گرم همواره در یک اتاق سرد بالا می‌رود. اگر خانه شما گرم و راحت است و پنجره‌ها دو جداره نیستند، در زمستان جریان هوای سرد را خواهید داشت و گرمای درون تحت تأثیر سرمای بیرون قرار خواهد گرفت حتی اگر دست‌تان را به پنجره نزدیک کنید، جریان هوا ر احساس می‌کنید. طبیعت همیشه در جست‌وجوی تعادل است. به همان صورت، وقتی که شما انرژی مثبت زیادی دارید، انرژی منفی را هم جذب می‌کنید.
رمز موفقیت شخصی این است که با شارژ مجدد می‌توانید ادامه دهید و سپس انرژی منفی را که جذب می‌کنید تخلیه کنید. کوشش برای اجتناب از انرژی منفی در صورتی مهم است که خسته و بیمار هستید. ولی اگر هر روز با مراقبه و مدیتیشن و دریافت آرامش و رهایی به هر طریقی که خود سراغ دارید، خود را تقویت سازید و سپس عشق خود را با اطرافیان تقسیم کنید، بیشترین رضایت خاطر را خواهید داشت. همچنان که قدرت‌تان را برای جذب انرژی مثبت و تخلیه انرژی منفی تقویت می‌کنید، مقابله با چشمان منفی‌گرا شما را نیرومند می‌سازد.

_ تکنیک پوشش محافظ

پس از انجام ورزش‌ها، تنفس های ریلکس شدن، گفتن ذکر و رفتن به وضعیت آلفا برای کسانی که تاکنون با ما همراه بوده‌اند (اگر تاکنون نیز با ما همراه نبوده‌اید، فقط در شرایطی مناسب و آرام قرار بگیرید، چشم‌های خود را ببندید و پس از انجام چند دم و بازدم عمیق با ما همراه شوید) در ذهن خود تصور کنید که یک پوشش محافظ از جنس انرژی الهی درون‌تان را به طور کامل گرفته و فرض کنید که این پوشش به شکل یک تخم‌مرغ شیشه‌ای از جنس انرژی الهی و بسیار بزرگ‌تر از جسم شما است و بعد به خود پیام دهید. من این پوشش محافظ را در خود می کشم تا مرا در برابر تمامی انرژی های منفی بیرونی محافظت کند.

_ تکنیک تخلیهٔ انرژی منفی و تبدیل آن به انرژی شفابخش الهی

باز هم پس از انجام ورزش‌ها و تنفس‌های ریلکس شدن، گفتن ذکر و وارد شدن به وضعیت آلفا در محیطی آرام و مناسب و پس از بستن چشم ها، تکنیک را شروع می‌کنیم (باز هم برای دوستانی که با ما همراه نبوده‌اند، فقط در جای مناسبی از صدا، نور زیاد گرما یا سرمای زیاد قرار گیرید. به صورت نشسته و یا درازکش، چشم‌ها را ببندید و از این پس با ما همراه شوید). پس از بستن چشم‌ها باتدا در ذهن خود به دور خود یک پوشش محافظ بکشید. این پوشش از جنس انرژی الهی و شفای الهی و به شکل یک تخم‌مرغ شیشه‌ای که هیچ منفذی به بیرون ندارد و بسیار بزرگتر از بدن جسمانی ما است، ساخته می شود، ولی این بار این پیام را به خود می‌دهیم که این پوشش محافظ باعث می‌شود تا هیچ انرژی منفی از من به بیرون سرایت نکند و تمامی انرژی‌های منفی که از من ساطع می‌شوند، در تماس و برخورد با این پوشش، تبدیل به انرژی شفابخش و مثبت می‌گردند و دوباره از طریق پوست و یا تنفس به من باز می‌گردند.

_ تکنیک پاک کردن حسادت‌ها، کینه‌ها، بغض‌ها و خشم‌ها

حال پس از کشیدن پوشش محافظ به دور خود و پیام دادن به خود و پوشش محافظ که این پوشش می تواند تمامی انرژی‌های منفی ساطع شده از من را تبدیل به انرژی شفابخش و درمانگر الهی سازد و من می‌توانم بار دیگر آن را از طریق تنفس دریافت کنم می‌توانید تکنیک بعدی را اضافه کنید.
۱) یک گل سینه را از هر نوعی که باشد، تصور کنید که در مقابل سینهٔ خود در دست گرفته اید. حال تمامی خشم خود را به درون گل بریزید و به خود بگوئید من تمام یخشم خود را به درون این گل می ریزم. کمی صبر کنید حال با چشم های بسته ببینید که چه اتفاقی برای این گل افتاد، آن را به خاطر بسپارید.

۲) دوباره در تصور خود یک گل سفید را مقابل سینهٔ خود نگاه دارید و این بار بگوئید من تمام کینهٔ خود را بر روی این گل می‌ریزم و باز توجه کنید که چه اتفاقی برای این گل می‌افتد.

۳) این بار یک گل سفید دیگر را مقابل سینهٔ خود تصور کنید و به خود بگوئید من تمام حسادت خود را به روی این گل می ریزم. چند لحظه صبر کنید و باز توجه کنید که چه اتفاقی برای گل‌تان می‌افتد.

۴) گل سفید دیگری را در مقابل سینهٔ خود تجسم کنید. به خود بگوئید من اکنون تمام غصه‌ها، دردها و رنج های خود را به روی این گل می‌ریزم و باز توجه کنید که چه اتفاقی برای گل می‌افتد.

– توجه:
بهتر است این تکنیک را در ساعت ۱۰ صبح یا ۱۰ شب انجام دهید. ما می خواهیم افراد زیادی این تکنیک را همزمان در این ساعت‌های خاص انجام دهند تا انرژی یا انرژی جسمی ایجاد شود. انرژی جمعی به شما کمک می کند تا این شرایط را بیشتر و عمیق تر درک کنید.

_ تکنیک انرژی شفابخش الهی

حال در ذهن خود هر ۴ شاخه گل را دوباره روبه روی خود در دست بگیرید. سپس از انرژی شفابخش الهی بخواهید تا بر این گل‌ها بتابد. انرژی الهی قادر است تا از پوشش محافظ عبور کرده وارد آن شده و بر گل ها بتابد. حال توجه کنید که چه اتفاقی برای گل‌های شما می‌افتد.
تست بعدی را پس از اینکه این مدیتیشن را انجام دادید، بخوانید و نتیجهٔ کار را در رابطه با مطالب بعدی بررسی کنید.
در زمانی که خشم و کینه، حسادت و یا غم و غصهٔ خود را به روی گل می‌ریزیم، اغلب گل یا پژمرده می‌شود و یا تیره و حتی سیاه می‌گردد. از این طریق خواستم به شما نشان دهم که این انرژی‌های منفی با روح و چشم ما چه می‌کنند و یا زمانی که از افکار، احساس ها و یا کلام ما ساطع می‌گردند، چه بلائی بر سر محیط اطراف و خانواده‌مان می‌آورند. در ضمن، زمانی که نور الهی و انرژی شفابخش الهی را به آن می‌تابانیم به یکباره سالم شده، به رنگ سفی بازگشته و یا حتی بسیار زیاد می‌شوند و به این شکل نیز دوباره شما می‌توانید شاهد باشید که انرژی شفابخش الهی وقتی وارد بدن ما شود، چه اتفاقی می‌افتد.

شما می‌توانید هر یک از این تکنیک ها را به طور جداگانه نیز اسفاده کنید ولی برای تخلیهٔ انرژی منفی به‌طور حتم به دور خود پوشش محافظ بکشید تا محیط خانهٔ خود را مسموم نسازید.
تخلیهٔ انرژی منفی و گرفتن انرژی الهی می‌تواند در ایجاد آرامش و سلامت و درمان و جذب برکت و نعمت (طبق قانون جذب و تابش) به زندگی‌مان، به ما کمک کند.
حضور انرژی الهی که همه شفا، برکت، عشق، رحمت، آرامش و سرور است، نیز خود ما و محیط اطراف‌مان را به‌طور کامل تغییر خواهد داد.
ضمن آن‌که با این تکنیک‌ها می‌توانیم به مرور، تمامی خشم‌ها، حسادت‌ها، عصبانیت ها، کینه‌ها، غصه‌ها و بیماری ها را از روح و جسم خود پاک نمائیم.
در ضمن می‌توانیم از تکنیک پوشش محافظ و انرژی الهی برای افراد خانواده مان، دیگران و حتی کشورمان نیز استفاده کنیم.
ولی هرگز روی تخلیهٔ انرژی منفی افراد دیگر کار نکنید. به خودتان یاد بدهید تا خودشان برای خود کار کنند.

منابع: سایت همشهری، سایت دکتر سلام