نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( آیا خوراکی‌ها باعث کاهش میل جنسی در آقایان و خانم‌ها می‌شوند؟)

میل جنسی در خانم‌ها و آقایان با افت و خیزهایی هم‌راه است که گاهی بدون آن‌که زوجین علت را بدانند دچار کاهش شدید میل جنسی می‌شوند. اگز شما از کاهش میل جنسی رنج می‌برید علت را ریشه‌یابی کنید و به سراغ درمان بروید.

یکی از آن کاهش‌دهنده‌های میل جنسی خوراکی‌هایی است که بدون آن‌که بدانیم چه تاثیری روی بدن می‌گذارند مصرف می‌کنیم بهتر است همه مواد غذایی را به‌صورت تعادل مصرف شود.

_کاهش دهنده‌های میل جنسی در آقایان

سبوس:
غنی‌ترین منبع غذایی و الیاف گیاهی محسوب می‌شود . افزایش مصرف آن حجم مدفوع را افزایش می‌دهد و برای جلوگیری از یبوست مناسب است ولی فیتوستروژن زیادی تولید می‌کند و میل جنسی را کاهش می‌دهد.

لیسوریس:
این گیاه شیرین در صنعت شیرینی‌پزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه چون سطح تستوسترون را کاهش می‌دهد کاهنده میل جنسی هم در زنان و هم در مردان است.

سویا:
سویا یکی از مواد غذایی طبیعی غنی از ریزمغذی‌ها است. این دانه گیاهی منبع خوب پروتئین، قند، چربی، ویتامین‌های A، B، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، زینک و آهن است و به شکل‌های گوناگونی از جمله شیر سویا در بازار موجود است. با وجود تمامی فواید مصرف بالای آن می‌تواند میزان هورمون تستوسترون را در بدن کاهش دهد.

قهوه:
میزان هورمون تستوسترون را در بدن کاهش می‌دهد.
در کل کافئین ( قهوه، کاکائو، کولا و چای ) باعث می‌شوند تا غده آدرنال را بیش از حد تحریک کرده و باعث می‌شود تستوسترون کمی تولید کند.

نوشابه‌های گازدار:
نوشابه‌های گازدار قندخون را افزایش می‌دهد و باعث دیابت می‌گردد و تاثیر منفی بر شور جنسی دارد.

مانت:
مانت یک گیاه دارویی بسیار مشهور است که برای سیستم دستگاه گوارش مفید است. از این گیاه معمولا برای معطر کردن بستنی‌ها و انواع شکلات‌ها و آدامس‌ها بهره می‌برند. اما در عین حال که شکلات‌های حاوی این گیاه می‌تواند دهان شما را خوش‌بو کند بر میل جنسی‌تان تاثیر گذاشته و آن را کاهش می‌دهد.

کینین:
این ترکیب خوش‌بوکننده که در تهیه نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود کاهنده میزان تستوسترون است. این ترکیب مزه تلخی به نوشیدنی‌های گازدار می‌دهد و در مواجهه با اشعه ماورای بنفش قابل مشاهده است.

کورنوفلاکس :
کورنوفلاکس که از ذرت، شکر و ویتامین تهیه شده و همراه با شیر مصرف می‌شود هم‌خوانی خوبی با میل جنسی ندارد.

غذاهای سرخ کردنی:
به علتی که غده آدرنال را بیش از حد تحریک کرده و باعث می‌شود تستوسترون کمی تولید کند. تحریک بیش از اندازه ی آدرنال باعث خستگی آدرنال شده و این به آن معنا است که دیگر نه تستوسترون و نه هیچ چیز دیگ ر تولید نخواهد کرد.

نعناع:
اثر مستقیمی بر کاهش تستوسترون و به دنبال آن کاهش میل جنسی می‌شود.

کلم

طبق بررسی‌های بدست آمده، کلم غنی از فیبر بوده و باعث تحریک داستگاه گوارش و نفخ می‌شود. از سوی دیگر کلم پخته بویی متصاعد می‌کند که خود کاهش‌دهنده میل جنسی است.

مارچوبه

یکی از خوراکی‌هایی که باعث کاهش میل جنسی می‌شود مارچوبه است. مارچوبه بوی بسیار بدی در دستگاه تناسلی ایجاد می‌کند که خود باعث کاهش میل جنسی می‌شود.

الکل:
مصرف بیش از اندازه نوشیدنی‌های الکلی باعث می‌شود تا تستوسترون در بدن تولید نشود و باعث کاهش میل جنسی شود.

ماری‌جوانا

بسیاری از مردم با اضافه کردن مواد مخدر مانند ماری‌جوانا به مواد غذایی، به ویژه محصولات پخته شده(چه از  دودش و چه خوراکی)، باعث کاهش سطح تستوسترون بدن‌شان تا ۲۴ ساعت می‌شوند.

کربوهیدرات‌ها:
رژیم غذایی پُرکربوهیدرات باعث کاهش سطح تستوسترون می‌شود. افزایش دریافت کربوهیدرات‌ها باعث افزایش قندخون و تحریک ترشح هورمون‌هایی چون انسولین و کورتیزول می‌شود. بر اساس مطالعات انجام شده، این دو هورمون باعث کاهش تولید تستوسترون شده و مخالف عمل این هورمون در بدن می‌باشند.
کربوهیدرات مثل ( نان، ماکارونی، نوشابه، سیب، نخود‌فرنگی، ذرت، کورن فلکس، آبمیوه‌ها )

آب‌میوه
هنگامی که بجای خوردن میوه، آب آن‌را می‌نوشید، فیبر میوه که نقش کاهنده‌ی قندخون دارد را از دست می‌دهید. بعلاوه، مردم بندرست نصف لیوان آب‌میوه که معادل یک میوه است را می‌نوشند! یک وعده آبمیوه معمولاً بیشتر از یک لیوان عادی است، و عموما هم دارای مواد افزودنی همچون شکر است.

دانه‌های ( بذرکتان، رازیانه، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو حلوایی )
این دانه‌ها باعث می‌شوند تا در بدن تولید هورمون تستوسترون کاهش پیدا کند و این مسئله باعث کاهش میل جنسی می‌شود.

صیفی‌جات ( هویج، سیب‌زمینی، زیتون، گوجه‌فرنگی، خیار )
این موارد باعث می‌شوند تولید تستوسترون کاهش پیدا کند.

شیرین‌بیان
این گیاه هم عموما در صنعت شکلات‌سازی، چای گیاهی و برخی نوشیدنی‌ها بکار برود، شیرین‌بیان حاوی مقدار قابل توجهی فیتواستروژن است که اثر منفی بر روی تستوسترون دارد و طبیعی است که چنین عاملی میل جنسی را کاهش دهد.

_کاهش دهنده‌های میل جنسی در خانم‌ها

مواد غذایی که در بدن باعث شوند هورمون استروژن کمتری تولید شود مانند

گوشت لخم گوساله
منابع پروتئینی بدون چربی یکی از اساسی‌ترین موارد یک رژیم بدن‌سازی است . گوشت لخم گوساله نه تنها حاوی میزان قابل‌توجهی از پروتئین است بلکه حاوی روی فراوان نیز می‌باشد و همین مورد باعث شده که این ماده غذایی یک انتخاب فوق‌العاده نه تنها به جهت یک وعده غذایی کامل باشد بلکه منجر به کاهش شدید هورمون استروژن در بدن می‌شود.

مغزهای روغنی
مغزهای روغنی اسیدهای چرب هستند که باعث می‌شوند تا استروژن کمتری در بدن تولید شود. مانند ( گردو، پسته… )

تخم‌مرغ
مواد غذایی که کلسترول‌دار هستند باعث این می‌شود تا استروژن کمتری در بدن تولید شود

مرغ
پژوهش‌های علمی ثابت کرده که رژیم‌هایی که حاوی میزان پروتئین قابل‌توجهی هستند در مقایسه با رژیم‌های پر چرب بیشتر منجر به کاهش تولید استروژن در بدن شده است.

سیر، پیاز و فلفل قرمز
در مطالعات بالینی نشان داده شده که سیر منجر به کاهش سطح استروژن در بدن می‌شود.

پنیر کم‌چرب یا بدون چربی
پنیر کم‌چرب باعث کاهش تولید استروژن در بدن می‌شود.پنیر هم حاوی هورمون‌هایی به نام زنوسترون است که بر میل جنسی اثر منفی می‌گذارد.

ماهی غزل‌آلا

ماهی غزل‌آلا برای افزایش تستوسترونبا محتوی بالای پروتئین و حداقل چربی ماهی کلکسیونی که همگی می‌توانند منجر به کاهش تولید استروژن در بدن شوند.

میگو

هگزیل ریسورسینول موجب اختلال در غدد درون‌ریز می‌شود. این ماده در میگو برای جلوگیری از تغییر رنگ اعمال می‌شود.

زنجبیل
در تحقیقاتی‌ مشخص شد که زنجبیل نیز باعث کاهش سطح استروژن در بدن می‌شود.

میوه‌ها ( ذغال اخته، طالبی، آناناس و مرکبات)
باعث کاهش سطح استروژن در بدن می‌شوند

منبع : asanteb.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( دارونامه؛ آشنایی با داروی رانیتیدین )

رانیتیدین (به انگلیسی: Ranitidine) دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخم‌های فعال دوازدهه یا زخم‌های فعال و خوش‌خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می‌شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
رانیتیدین دارویی است که می‌توان با نسخه‌ی پزشک و نیز بدون‌ نسخه نیز از داروخانه تهیه کرد.
رانیتیدین بانسخه به‌شکل قرص، کپسول، شربت خوراکی یا محلول قابل‌تزریق در بازار موجود است. از رانیتیدن معمولا برای درمان زخم‌ معده و دوازدهه (اثنی عشر)، بازگشت اسید معده به مری، ترشح بیش‌ازحد اسید معده مانند سندرم زولینگر-الیسون استفاده می‌شود.

موارد مصرف رانیتیدین

قرص‌های رانیتیدین موارد استفاده‌ی مختلفی دارند. این موارد عبارت‌اند از:

زخم‌های معده و روده؛
رفلاکس معده (ترش کردن)؛
ازوفاژیت (التهاب مری) فرسایشی؛
بیماری‌هایی که در آن معده‌تان بیش‌ازحد اسید ترشح می‌کند مانند نشانگان زولینگر-الیسون.

ممکن است مصرف رانیتیدین بخشی از برنامه‌‌ی درمانی‌ موردنظر پزشک باشد. بنابراین در این شرایط برای بهبودی باید رانیتیدین را همراه با داروهای دیگری مصرف بکنید.

معمولا استفاده‌ی کوتاه‌مدت از رانیتیدین برای درمان بازگشت اسید به مری توصیه می‌شود. استفاده از رانیتیدین برای درمان سایر مشکلات معمولا نیازمند مصرف درازمدت آن است. ممکن است برای درمان سایر بیماری‌ها مجبور بشوید برای هفته‌ها یا ماه‌ها رانیتیدین مصرف بکنید.

رانیتیدین چگونه عمل می‌کند؟

رانیتیدین به دسته‌ای از داروها به‌نام مهارکننده‌های گیرنده‌ی هیستامین تعلق دارد. نحوه‌ی عمل این داروها معمولا به یک شکل بوده و برای درمان دسته‌ای مشابه از بیماری‌ها به‌کار می‌روند. رانیتیدین ازطریق کاهش میزان اسید معده، به درمان بیماری های گوارشی کمک می‌کند.
عوارض جانبی رانیتیدین
ممکن است قرص رانیتیدن باعث بروز خواب‌آلودگی و برخی عوارض جانبی دیگر بشود.

عوارض جانبی رایج رانیتیدین

عوارض جانبی رایج رانیتیدین عبارت‌اند از:

سردرد؛
یبوست؛
اسهال؛
حالت تهوع و استفراغ؛
درد و مشکلات معده.

اگر این علائم خفیف باشند، معمولا بعد از چند روز یا چند هفته ازبین می‌روند. اگر این علائم شدید بودند یا پس از مدتی ازبین نرفتند، با پزشک‌ یا داروساز مشورت بکنید.

عوارض جانبی جدی

درصورت بروز عوارض جانبی جدی بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. اگر احساس می‌کنید عوارض خطرناکی در شما بروز کرده یا وضعیت اورژانسی برای‌تان پیش آمده، بلافاصله با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. این عوارض جانبی جدی و خطرناک عبارت‌اند از:

التهاب کبد با علائمی مانند: زردی پوست یا سفیدی چشم، خستگی غیرعادی، تیرگی ادرار، معده درد؛
اختلال در عملکرد مغز با علائمی از قبیل: کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری)، اضطراب، افسردگی، توهم و تاری دید؛
ضربان قلب با علائمی از قبیل: تپش قلب سریع، خستگی و تنگی نفس.

تداخل دارویی رانیتیدین

ممکن است قرص رانیتیدین با برخی داروها، ویتامین یا مکمل‌های گیاهی دیگر تداخل دارویی داشته باشد. تداخل دارویی به آن معناست که دارویی یا غذایی مانع از اثرگذاری مناسب داروی دیگری بشود.

برای جلوگیری از بروز این پدیده باید پزشک‌ تجویز داروهای مصرفی‌ را به‌خوبی مدیریت بکند. بنابراین قبل از اینکه پزشک بخواهد برای‌تان رانیتیدین تجویز بکند، باید درمورد داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی مصرفی‌تان به او توضیح بدهید. درمورد جزئیات تداخل رانیتیدین با سایر داروها از پزشک یا داروساز سؤال کنید.

نمونه‌ای از داروهایی که ممکن است با رانیتیدین تداخل داشته باشند، در زیر آمده است:
داروهایی که نباید همراه با رانیتیدین مصرف بشوند

دلاویردین: دلاویردین را همراه با رانیتیدین مصرف نکنید. این کار می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی به‌دنبال داشته باشد. رانیتیدین از سطح دلاویردین در بدن‌ می‌کاهد. این امر مانع از اثرگذاری مناسب دلاویردین در بدن می‌شود.
داروهایی که با مصرف رانیتیدین، خطر بروز عوارض جانبی‌شان افزایش می‌یابد

مصرف رانیتیدین با برخی داروها خطر بروز عوارض جانبی آن داروها را افزایش می‌دهد. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:

پروکائین‌آمید: مصرف مقادیر بالای رانیتیدین همراه با داروی پروکائین‌آمید می‌تواند موجب بروز عوارضی از این دارو بشود.
وارفارین: مصرف رانیتیدین همراه با وارفارین می‌تواند خطر خون‌ریزی یا تشکیل لخته‌های خونی را افزایش بدهد. اگر این داروها را هم‌زمان مصرف می‌کنید، باید پزشک‌ به‌دقت شما را تحت‌نظر داشته باشد.
میدازولام و تریازولام: مصرف رانیتیدین همراه با این داروها می‌تواند برای مدت زمان نسبتا طولانی موجب افزایش شدید خواب آلودگی بشود.
گلی‌پیزید: مصرف هم‌زمان رانیتیدین و گلی‌پیزید می‌تواند موجب کاهش قند خون‌ بشود. بنابراین با افزودن رانیتیدین به برنامه‌ی درمانی‌تان، باید بیش‌ازپیش حواس‌تان به قند خون‌تان باشد.

داروهایی که مصرف رانیتیدین تأثیرشان را کاهش می‌دهد

وقتی داروهای خاصی با رانیتیدین مصرف شوند، ممکن است به‌خوبی در بدن عمل نکنند. دلیلش این است که رانیتیدین باعث کاهش میزان آنها در بدن می‌شود. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:

آتازاناویر: اگر مجبور هستید این دو دارو را هم‌زمان مصرف کنید، پزشک به شما خواهد گفت که با چند ساعت فاصله این دو دارو را مصرف کنید.
جفی‌تینیب: اگر داروهای رانیتیدین و جفی‌تینیب را هم‌زمان با داروی ضداسید بیکربنات سدیم مصرف می‌کنید، ممکن است جفی‌تینیب به‌خوبی اثر نکند. بنابراین برای مصرف هم‌زمان این دو با پزشک مشورت بکنید.

نحوه‌ مصرف رانیتیدین برای درمان مشکلات گوارشی مختلف
ممکن است مقدار (دُز) و شکل داروی مصرفی در زیر نیامده باشد. مقدار موردنیازتان، شکل دارو و دفعات مصرف آن به سن‌، نوع بیماری‌، شدت بیماری‌، سایر بیماری‌ها و واکنش بدن‌تان به اولین دُز مصرفی رانیتیدین بستگی دارد. رانیتیدین معمولا در قالب قرص‌هایی با دُز ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم برای بیماران تجویز می‌شود.
مقدار مصرفی برای درمان زخم دوازدهه (اثنی عشر)
برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

برای درمان زخم دوازدهه‌: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز یا دُز ۳۰۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز. اگر می‌خواهید ۱ بار در روز و با دُز ۳۰۰ میلی‌گرم رانیتیدین مصرف کنید، آن را بعد از شام یا قبل از خواب مصرف بکنید.
مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

برای درمان زخم دوازدهه‌: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌‍ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۲ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۳۰۰ میلی‌گرم در روز است.
مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۱ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۱۵۰ میلی‌گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ‍۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطری این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.
مقدار مصرفی برای افراد مسن (بالای ۶۵ سال)

ممکن است افراد مسن دچار نارسایی‌های کلیوی باشند. این امر موجب می‌شود بدن‌ دارو را آهسته‌تر جذب کند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت‌ طولانی‌تری در بدن‌ باقی می‌ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

در این موارد شاید پزشک از مقادیر کمتر دارو یا برنامه‌ی درمانی متفاوتی استفاده بکند. این امر مانع از تجمع بیش‌ازحد دارو در بدن‌ خواهد شد.

توجه: دُز رانیتیدین برای افراد مسنی که به بیماری‌های زخم معده، رفلاکس معده، ازوفاژیت فرسایشی، و ترشح بیش‌ازحد اسید معده مبتلا هستند نیز طبق آنچه در بالا گفته شد تجویز می‌شود.

ملاحظات خاص

اگر از بیماری های کلیوی رنج می‌برید، در صورت ابتلا به بیماری‌های زخم دوازدهه، زخم معده، رفلاکس معده، ازوفاژیت فرسایشی، و ترشح بیش‌ازحد اسید معده ممکن است پزشک از دُز ۱۵۰ میلی‌گرم یک بار در روز شروع کند و پس از مدتی مقدار مصرفی را به ۲ بار در روز برساند.
مقدار مصرفی برای درمان زخم معده
برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

برای درمان زخم معده‌: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.
مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

برای درمان زخم معده‌: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۲ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۳۰۰ میلی‌گرم در روز است.
مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۱ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۱۵۰ میلی‌گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطر بودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.
مقدار مصرفی برای درمان بازگشت اسید به مری (ترش کردن)
برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری: ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به ۲ نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.
مقدار مصرفی برای درمان ازوفاژیت فرسایشی
برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

برای درمان ازوفاژیت فرسایشی: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۴ بار در روز.
مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

مقدار معمول برای درمان ازوفاژیت فرسایشی: ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به ۲ نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.
مقدار مصرفی برای درمان ترشح بیش‌ازحد اسید معده
برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

مقدار معمول برای درمان ترشح بیش‌ازحد اسید معده: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز. ممکن است در صورت نیاز، پزشک مقدار مصرفی‌تان را افزایش بدهد.
حداکثر مقدار مصرفی: ۶۰۰۰ میلی‌گرم یا ۶ گرم در روز.

برای کودکان (نوزاد تا ۱۷ ساله)

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱۸ سال تأیید نشده است.
نکاتی درباره‌ی رانیتیدین

رانیتیدین برای درمان کوتاه‌مدت و درازمدت استفاده می‌شود. اگر رانیتیدین را براساس دستورات پزشک مصرف نکنید، می‌تواند عوارض جدی به‌دنبال داشته باشد.

اگر به‌طور ناگهانی مصرف رانیتیدین را متوقف کنید یا باوجود نیازتان، اصلا آن را مصرف نکنید: ممکن است میزان اسید معده‌تان همچنان بالا بماند و درد معده‌تان حتی بدتر بشود.

اگر رانیتیدین را طبق ساعات مشخص مصرف نکنید و به برنامه‌ی مصرف آن بی‌توجه باشید: دارو به‌خوبی عمل نمی‌کند یا حتی به‌طور کامل بی‌اثر می‌شود. برای اینکه رانیتیدین به‌خوبی عمل بکند، باید همیشه مقداری از آن در بدن‌تان باقی بماند.

اگر رانیتیدین را بیش‌ازحد مصرف بکنید: احتمال بیش‌مصرفی (اُوردُز) در اثر مصرف رانیتیدین نادر است. مصرف بیش‌ازحد توصیه‌شده از این دارو می‌تواند موجب بروز علائم بیش‌مصرفی بشود. اگر مقدار زیادی رانیتیدین مصرف بکنید، سطح آن در بدن‌تان به درجه‌‌ی خطرناکی می‌رسد. بیش‌مصرفی رانیتیدین علائمی مانند مشکل در راه‌رفتن و کاهش فشار خون (با علائمی مانند سرگیجه و ضعف) را به‌دنبال دارد. درصورت مصرف بیش‌ازحد با پزشک تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه بکنید.

اگر یکی از نوبت‌های مصرف رانیتیدین را فراموش کردید: اگر زود یادتان آمد، دارو را مصرف بکنید. اما اگر تنها چند ساعت تا نوبت بعدی مصرف باقی مانده، فقط به‌اندازه‌ی یک نوبت رانیتیدین مصرف بکنید. مصرف دُز دارویی ۲ نوبت در ۱ نوبت می‌تواند عوارض جانبی جدی به‌دنبال داشته باشد.

چگونه می‌توان فهمید دارو مؤثر بوده است: درد معده‌تان کاهش یابد.

ملاحظاتی درباره‌ی رانیتیدین
نکات عمومی

این دارو را با تجویز پزشک مصرف بکنید؛
این دارو را می‌توانید با غذا یا بدون آن مصرف بکنید؛
می‌توانید قرص را خرد یا له کرده و مصرف بکنید.

نگهداری

رانیتدین را در دمای اتاق و دمایی بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌گراد نگهداری کنید؛
رانیتیدین را درمعرض نور قرار ندهید؛
رانیتیدین را در مکان‌های مرطوب و نمناک مانند حمام نگهداری نکنید.

دریافت مجدد دارو

معمولا پزشک بر روی نسخه‌تان مشخص می‌کند که پس از پایان مقدار مصرفی باید مقدار بیشتری بخرید یا خیر. بنابراین برای دریافت مجدد این دارو از داروخانه نیاز به دریافت مجدد نسخه نیست.
سفر
زمانی که می‌خواهید سفر بکنید، در حین سفر دارو را در جایی بگذارید که به‌راحتی به آن دسترسی داشته باشید.
نگران دستگاه اشعه‌ی ایکس فرودگاه نباشید. زیرا به دارو آسیب نمی‌زند.
شاید نیاز باشد که داروی مصرفی‌تان را به پرسنل فرودگاه نشان بدهید. بنابراین دارو و نسخه‌ی آن همراه‌تان باشد.
رانیتدین را در داشبورد یا در خوردروی خود رها نکنید. درصورت سردشدن یا گرم‌شدن بیش‌ازحد هوا به دارو آسیب می‌رسد.

نظارت بالینی

در دوره‌ی درمان با رانیتیدین شما و پزشک‌تان باید به‌طور منظم برخی مسائل مربوط به سلامتی را تحت‌نظر داشته باشید تا مشکلی برای‌تان پیش نیاید. یکی از این مسائل عملکرد کلیه‌هاست. باید پزشک آزمایش خون بر روی شما انجام بدهد تا از عملکرد درست کلیه‌ها مطمئن بشود. اگر با مصرف رانیتیدین کلیه‌تان به‌خوبی کار نکند، ممکن است پزشک مقدار مصرفی دارو را کاهش بدهد.

آیا جایگزینی برای رانیتیدین وجود دارد؟

داروهای دیگری نیز برای درمان مشکلات گوارشی وجود دارند. ممکن است برخی از آنها برای شما مناسب‌تر از رانیتیدین باشند. درمورد گزینه‌های درمانی‌ با پزشک مشورت بکنید.
هشدارهایی درباره‌ی رانیتیدین

درباره‌ی قرص‌ رانیتیدین هشدارهایی وجود دارد.
هشدار درباره‌ی احتمال بروز حساسیت (آلرژی)

ممکن است رانیتیدین موجب برخی واکنش‌های آلرژیک شدید در فرد بشود. علائم آنها عبارت‌اند از:

سختی در تنفس؛
تورم گلو یا زبان؛
تب؛
جوش.

درصورت بروز هریک از این علائم با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه بکنید.

درصورتی‌که در گذشته با مصرف این دارو واکنش‌های آلرژیک در شما بروز کرد، از مصرف دوباره‌ی آن خودداری بکنید. زیرا مصرف مجدد آن می‌تواند موجب مرگ بشود.

هشدار برای کسانی‌که از مشکلات دیگری رنج می‌برند

افرادی که مشکل کلیه دارند: اگر مشکل کلیوی یا سابقه‌ی بیماری‌های کلیه دارید، شاید نتوانید به‌خوبی این دارو را از بدن‌تان دفع کنید. این امر می‌تواند مقدار رانیتیدین را در بدن‌تان افزایش بدهد و خطر بروز عوارض جانبی آن را بالا ببرد.

افرادی که مشکل کبد دارند: اگر مشکل کبد یا سابقه‌ی بیماری‌های کبد دارید، شاید بدن‌تان نتواند به‌خوبی رانیتیدین را جذب و میزان اضافی آن را دفع بکند. این امر می‌تواند هم مقدار رانیتیدین موجود در بدن‌تان و هم خطر بروز عوارض جانبی آن را افزایش بدهد.

افرادی که پورفیری حاد دارند (یک اختلال خونی ارثی): اگر سابقه‌ی حملات پورفیری حاد را دارید، نباید از رانیتیدین استفاده کنید. زیرا رانیتیدین می‌تواند موجب بروز مجدد این حملات بشود.

مبتلایان به سرطان معده: این دارو از میزان اسید معده‌تان می‌کاهد. این امر می‌تواند علائم مشکلات گوارشی را بهبود بدهد. اما اگر علائم‌تان ناشی از یک تومور سرطانی باشد، رانیتیدین نمی‌تواند به درمان سرطان کمکی بکند.
هشدار برای گروه‌های دیگری از افرادزنان باردار: براساس مطالعاتی که بر روی جانوران صورت گرفت این دارو خطری برای بارداری ندارد. اما مطالعات جانوری همیشه نمی‌تواند در مورد انسان‌ها صادق باشد. مطالعات کافی برای نشان‌دادن سلامت یا خطرناک‌بودن این دارو برای بارداری انسان صورت نگرفته است. مصرف آن برای زنان باردار تنها در صورتی توصیه می‌شود که نیاز ضروری به رانیتیدین وجود داشته باشد. بنابراین درصورتی که در دوره‌ی مصرف دارو هستید و باردار شُدید، با پزشک مشورت بکنید.

زنان شیرده: باید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت بکنید. ممکن است رانیتیدین از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل و موجب بروز عوارض جانبی در نوزاد بشود. باید با پزشک مشورت بکنید تا متوجه بشوید مصرف این دارو باتوجه به عوارض احتمالی، الزامی است یا خیر.

افراد مسن: ممکن است افراد مسن دچار نارسایی‌های کلیوی باشند. این امر موجب می‌شود بدن‌ آنها دارو را آهسته‌تر جذب بکند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت‌طولانی‌تری در بدن‌ باقی می‌ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. در برخی موارد نادر ممکن است رانیتیدین موجب بروز کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری)، افسردگی، اضطراب و توهم در فرد بشود. این عوارض در افراد مسنی که بیماری‌های دیگری دارند، شایع‌تر است.

در کودکان: تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ‍۱ ماه برای درمان هیچ بیماری‌ای تأیید نشده است. رانیتیدین برای افرادی زیر ۱۸ سالی که بر اثر بیماری معده‌شان اسید زیاد تولید می‌کند، نیز فایده‌ای ندارد. ازجمله بیماری‌های ناشی از تولید بیش‌ازحد اسید معده می‌توان به نشانگان زولینگر-الیسون اشاره کرد.
منبع:chetor.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ (دارونامه؛ آمپول ویکتوزا چیست؟)

همواره لاغری و داشتن تناسب اندام یکی از دغدغه‌های مهم افراد بوده است. بعضی از افراد وقتی از روش‌های معمول کاهش وزن مانند رژیم لاغری و ورزش به نتیجه‌‌ی دلخواه‌شان نمی‌رسند به مصرف قرص لاغری و بعضی از آمپول لاغری روی می‌آورند، آمپول لاغری ویکتوزا یکی از آن‌هاست. اما این آمپول چگونه باعث کاهش وزن شما می‌شود؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا شما را با فرآیند کاهش وزن توسط این آمپول، چگونگی و مراحل مصرف آن و هشدارهایی که باید حتما درمورد آنها بدانید آشنا کنیم.

_کاهش وزن با داروهایی مانند آمپول لاغری ویکتوزا و… چگونه است؟
داروهایی مانند آمپول ویکتوزا، کنترل قند خون را با تقلید عملکرد هورمون‌هایی که پپتیدِ شبه گلوکاگون نوع ۱ (GLP) نامیده می‌شوند، در دست دارند. به عبارتی، این داروها مانند واکنش انسولین با افزایش قند خون بعد از یک وعده غذایی واکنش نشان می‌دهند و باعث کاهش قندخون می‌شوند.

روش‌های مختلفی وجود دارد که طی آنها، داروهای نام‌برده باعث ازدست دادن وزن می‌شوند. یکی از این راه‌ها، سرکوب اشتها و میل به خوردن است. اما اصلی‌ترین فعالیت این داروها برای کاهش وزن این است که آنها حرکت غذا از معده به روده‌ی کوچک را به‌تأخیر می‌اندازند. به‌همین‌خاطر، فرد سریع‌تر و به‌مدت طولانی‌تری احساس سیری پیدا می‌کند و کمتر غذا می‌خورد.

علاوه‌بر کمک این داروها برای کاهش قند خون و ازدست دادن وزن، حفظ سلامت قلب نیز با آنها ممکن است. مصرف برخی از انواع این داروها به حفظ قلب از خطراتی مهلک کمک می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف انواعی از این داروها به تنظیم فشار خون، کلسترول و سطح تری‌گلیسیرید کمک می‌کند. البته هنوز دقیقا مشخص نیست که مصرف داروها نتیجه این امور است یا کاهش وزن ناشی از آن‌ها.

نکته‌ی منفی درباره‌ی این داروها، استفاده از آنها به حالت تزریقی و ایجاد برخی از عوارض جانبی بعضا جدی است. برخی از رایج‌ترین عوارض جانبی این داروها عبارت‌اند از:

تهوع
استفراغ
اسهال

در صورت مصرف این داروها با داروی دیگری که باعث کاهش قند خون می‌شود، سطح قند خون به‌شدت کاهش می‌یابد.

_نحوه استفاده از آمپول لاغری ویکتوزا چگونه است؟

قبل از مصرف آمپول لاغری ویکتوزا باید حتما با پزشک متخصص صحبت کنید. باید کاملا مطمئن شوید که این آمپول برای شما خطری ندارد. قبل از تزریق نیز باید تمام شرایط جسمانی خود، تمام حساسیت‌ها و داروهایی را که اخیرا مصرف کرده‌اید با پزشک در میان بگذارید. اگر دیابت ندارید، آمپول لاغری ویکتوزا همچنان می‌تواند به شما کمک کند تا اگر اختلال سوخت‌وساز یا مقاومت لپتینی دارید، وزن خود را از دست بدهید.

با این وجود، ازآنجاکه سازمان غذا و دارو (FDA)، مصرف این داروها را برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز کرده است؛ بیمه در کشورهایی مانند آمریکا هزینه‌ی آن را تقبل نمی‌کند.

_مراحل مصرف آمپول لاغری ویکتوزا

_دریافت نسخه آمپول

در هر آمپول لاغری ویکتوزا، ۱۸ میلی‌گرم دارو وجود دارد. بسته به شرایطی که فرد دارد، پزشک ممکن است دُزهای ۰/۶، ۱/۲ یا ۱/۸ میلی‌گرم تجویز کند. در هر حال، شروع تزریق با دُزی کم آغاز می‌شود تا واکنش بدن نسبت به آمپول لاغری ویکتوزا موردبررسی قرار بگیرد.

_یادگیری شیوه‌ی عملکرد آمپول

آمپول لاغری ویکتوزا با کند کردن روند ترک و خروج غذا از معده به کاهش سطح قند خون کمک می‌کند و مانع از تولید قند زیاد از سوی کبد می‌شود و در هنگام بالا بودن سطح قند خون، انسولین بیشتری تولید می‌کند. این آمپول تزریقی، روزی یک بار به بدن تزریق می‌شود و فاقد انسولین است. مصرف آن با سایر داروهای دیابت نظیر انسولین بلامانع است. از عوارض جانبی آن می‌توان به کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، رودل (دیرهضمی غذا) و یبوست اشاره کرد.

_مصرف آمپول لاغری ویکتوزا و مراقبت در برابر عوراض جانبی آن:

باید مطمئن بشوید که هر روز مقدار مصرفی یا اصطلاحا دُز مناسبی از دارو را مصرف می‌کنید. پزشکان متخصص معمولا مصرف دارو برای بیمار را با دُز ۰/۶ میلی‌گرم شروع می‌کنند و ادامه‌ی مصرف را با افزایش ۰/۳ میلی‌گرمی در هر هفته یا یک هفته در میان پیگیری می‌کنند. درصورتی‌که نمی‌دانید چه مقدار از دارو را باید مصرف کنید، حتما دستورالعمل استفاده از دارو را بخوانید یا به پزشک مراجعه کنید.
هر بار که آمپول را روی دُزی مناسب تنظیم می‌کنید، صدایی مانند «کلیک» می‌شنوید. از دکمه‌ی تنظیم استفاده کنید تا دُز دارو هم‌راستا با نشان سفیدرنگ روی آمپول قرار بگیرد. اگر اشتباها، دُزی اشتباه انتخاب کنید، جای نگرانی نیست با چرخاندن دکمه تنظیم دُز به سمت جلو یا عقب می‌توانید میزان درست دارو را تنظیم کنید.

از فشار دادن دکمه تنظیم دُز بعد از اینکه آن را روی نقطه درستی گذاشتید، پرهیز کنید. اگر این دکمه را فشار بدهید، دارو بیرون می آید و باید از آمپول جدیدی استفاده کنید. حتما طبق دستورالعمل پزشک از آمپول استفاده کنید.

_تزریق دارو

آمپول لاغری ویکتوزا را طوری نگه دارید که سوزن آن رو به پایین باشد. آن را در ناحیه‌ی تحتانی شکم، ران یا بالای بازو قرار بدهید. با انگشت شست، دکمه دُز را فشار بدهید. دکمه را به سمت پایین فشار بدهید تا دُز ۰ میلی‌گرم روی صفحه نمایش پدیدار بشود. این کار حدودا ۶ ثانیه طول می‌کشید. سپس کار تزریق را با کشیدن آمپول شروع کنید و بگذارید تمام ماده آن در بدن تخلیه بشود. اگر در ناحیه‌ی تزریق، خون دیده شد، مقداری گاز استریل را ۵ تا ۱۰ ثانیه روی آن قرار بدهید، در و محفظه‌ی آمپول را بگذارید و آن را در ظرف مخصوص بیندازید.

_فراموش کردن تزریق

اگر فراموش کرده‌اید دُز مصرفی را به‌موقع تزریق کنید ایرادی ندارد. هنگام مصرف دُز بعدی لازم نیست دُز جاافتاده را نیز تزریق کنید. در عوض باید مقدار دُز بعدی را تزریق کنید و سپس وفاداری به برنامه را از سر بگیرید.

_مراجعه به پزشک در صورت وجود توده‌ی گردنی

اگر در ناحیه‌ی گردن خود شاهد رشد یک برآمدگی بودید که همراه با وقفه تنفسی، دشواری در بلع یا گرفتگی صدا است یعنی علائم مشکل جدی تیروئید در شما به وجود آمده است. در صورت مشاهده این نشانه‌ها حتما با متخصصان تماس بگیرید و در صورت جدی و شدیدتر شدن آنها حتما به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید.
مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم پانکراتیت
اگر در دوره‌ی مصرف آمپول دچار تب‌ و لرز، معده درد شدید یا یبوست شده‌اید، بلافاصله پزشک خود را خبر کنید. این علائم می‌توانند با تهوع، استفراغ و سرگیجه همراه باشند. اگر این علائم نیز در شما شدید شد، حتما به مرکز فوریت‌های پزشکی بروید.

_ مراجعه به پزشک در صورت بروز حساسیت

واکنش‌های حسایت‌زا باعث بروز مشکلات تنفسی، خارش، گرفتگی صدا و مشکل در بلع می‌شوند. تورم صورت، گلو، دهان یا تورم پاها، دست‌ها و بازوها نیز از سایر نشانه‌های واکنش حساسیت‌زا است. در این حالت نیز باید به پزشک و در صورت حاد بودن علائم به اورژانس مراجعه کنید.

_ بررسی سطح قند خون به‌طور مداوم

همان‌طور که گفته شد، آمپول لاغری ویکتوزا می‌تواند باعث کاهش سطح قند خون (هیپوگلیسمی) یا افزایش قند خون (هایپرگلیسمی) بشود. علائم افت قند خون شامل عرق کردن، لرزش و ضعف، سرگیجه، سردرد، تاری دید و ضعف و گرسنگی شدید است. علائم بالا رفتن قند خون نیز شامل خشکی دهان، تاری دید، خستگی، افزایش میزان ادرار، از دست دادن اشتها و حالت تهوع است.

اگر حین مصرف آمپول لاغری ویکتوزا شاهد این علائم هستید، بهتر است دستگاه سنجش قند داشته باشید و از گلوکزسنج برای بررسی سطح قند خون استفاده کنید. در صورت متعادل‌نبودن سطح قند خون سریعا به پزشک مراجعه کنید. توجه داشته باشید که اگر:

قند خون بعد از مصرف غذا، ۱۸۰ ml/dl یا بالاتر باشد سطح آن بالا است.
قند خون ۷۰ ml/dl یا کمتر باشد، سطح آن پایین است.

_هشدار

اگر در خانواده‌ی خود سابقه‌ی سرطان تیروئید مغزی-نخاعی یا سندروم نئوپلازی اندوکرینی دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. پژوهش‌ها نشان داده که میان این داروها و سرطان تیروئید در موش‌ها ارتباط وجود دارد. اما همچنان این پژوهش‌ها روی انسان جای کار دارد. اگر دچار پانکراتیت هستید نیز نباید از آمپول لاغری ویکتوزا استفاده کنید. داروهایی که مطرح شد برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم طراحی شده‌اند. داروی دیگری نیز وجود دارد که حاوی دُز بیشتری از لیراگلوتاید (ساکسِندا) است و برای درمان افراد چاقی که دیابت ندارند مفید است. در صورت ابتلا به دیابت برای مصرف این داروها باید با پزشک مشورت کنید.

منبع: chetor.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( دارونامه؛ آشنایی با داروی فلویموسیل (Fluimucil) )

اگر سرفه‌های پشت سر هم شما را کلافه کرده است بهتر است قبل از این‌که وضعیت تنفسی شما وخیم‌تر شود به پزشک مراجعه و درمان دارویی را شروع کنید. خیلی افراد هر سرفه‌ای را نشانه‌ای از آلرژی یا سرماخوردگی‌های فصلی می‌دانند در صورتیکه اینگونه نیست و سرفه‌ها می‌توانند هر کدام منشاء بیماری خاصی باشند.

در برخی موارد فرد دچار عفونت ریه شده و یکی از نشانه‌های این عفونت هم می‌تواند همین سرفه‌هایی باشد که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. منبع عفونت ریه ممکن است در قسمت دیگری از بدن باشد که از طریق جریان خون به ریه منتقل شده و باعث بروز این بیماری می‌شود. اگر سرفه‌ها بعد از چندین روز ادامه داشتند حتما باید به پزشک مراجعه و بررسی شوند. علایمی که نشان می‌دهند دچار عفونت ریه شده‌اید عبارتند از:

سرفه مداوم
درد قفسه سینه
تنگی‌نفس
خس خس سینه

برای تشخیص اینکه دچار عفونت ریه شده‌اید یا نه، پزشک ابتدا شما را معاینه می‌کند و به صداهای حاصل از نفس کشیدن شما گوش می‌دهد. اگر مایعات در ریه شما جمع شده باشند، پزشک صدایی متلاطم، در سینه شما خواهد شنید. در صورتیکه پزشک از وجود عفونت در ریه‌های شما اطمینان یابد درمان دارویی را برایتان آغاز می‌کند. قرص فلویموسیل از داروهایی است که به بهبود سرفه‌های ناشی از عفونت ریه کمک می‌کند. در ادامه بیشتر با این دارو آشنا می‌شوید.

_ قرص فلویموسیل چیست؟

قرص فلویموسیل (Fluimucil) از داروهای خلط آور است که به‌عنوان یک داروی کمکی برای برخی از بیماری‌های ریوی مثل عفونت ریه به کار می‌رود. مصرف این دارو باعث کاهش غلظت ترشحات ریوی و خروج راحت‌تر آن‌ها می‌شود. این دارو به صورت خوراکی برای پیشگیری از نوعی نارسایی حاد کلیه و همچنین برای افرادی که با مصرف بیش از حد استامینوفن دچار مسمومیت شده‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که استفاده از این دارو برای درمان هر نوع سرفه‌ای مناسب نمی‌باشد و مصرف آن حتما باید با نظر پزشک صورت گیرد. این دارو در درمان برونشیت و سینوزیت و همچنین به عنوان درمان کمکی برای درمان اعتیاد هم کاربرد دارد.

فلویموسیل به صورت قرص خوراکی و قرص جوشان دردسترس می‌باشد.

نام‌های دیگر: Acetylcysteine ,NAC ,Mucomyst ,Acetadote ,Acys-5
موارد مصرف: خلط آور
عوارض: احساس فشار در قفسه سینه، تب، تهوع، سوزش سر دل، استفراغ، بثورات جلدی، گیجی، تب، افزایش حجم ترشحات ریوی و آبریزش بینی
تداخل دارویی: تتراسایکلین، اریترومایسین، آمفوتریسین، آمپی‌سیلین، کیموتریپسین، تریپسین و هیدروژن پراکسید، نیتروگلیسیرین، داروهای ضدسرفه

_ مقدار و نحوه مصرف قرص فلویموسیل
میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد. میزان مصرف قرص جوشان فلویموسیل روزانه یک عدد قرص در یک لیوان آب ولرم می‌باشد. در صورت مصرف خوراکی قرص می‌توان روزانه ۳ عدد قرص ۲۰۰ میلی‌گرمی مصرف کرد.

_ نکاتی که در رابطه با مصرف این دارو باید بدانید

بهتر است فلوموسیل به همراه آب میوه‌هایی همچون آب پرتقال و آب انار مصرف گردد. در این صورت اثر آنتی‌اکسیدانی آن بیشتر می‌شود.
اگر از قرص جوشان فلویموسیل استفاده می‌کنید اجازه دهید حباب‌های آن کاملا از آب خارج شود. این کار باعث می‌شود میزان نفخ و سوزش معده شما به حداقل برسد.
توصیه می‌شود از این دارو در دوران حساس بارداری تنها در ضرورت استفاده شود.
در دوران شیردهی با احتیاط و با نظر پزشک از این دارو استفاده کنید.
در صورتیکه به این دارو حساسیت دارید آن را مصرف نکنید.
فلویموسیل در درمان بیماری آسم استفاده نمی‌شود.
فهرست کلیه داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. چرا که ممکن است برخی از داروها با داروی فلویموسیل تداخل داشته باشد.
در صورت وجود زخم معده این دارو را با احتیاط مصرف کنید.
دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

_توصیه‌ها و اقدامات پرستاری

قبل از استفاده از این دارو درمان مسمومیت با استامینوفن ضروری است که محتویات داخل معده تخلیه شود.
درمان با این دارو حداکثر ظرف ۲۴ ساعت اول پس از مسمومیت صورت می‌گیرد.

_ درمان سرفه با روش‌های خانگی

اگرچه به محض مشاهده علائمی از مشکلات تنفسی باید به پزشک مراجعه و روش‌های درمانی را برای آن شروع کرد اما گاه سرفه‌ها تنها می‌توانند به خاطر آلرژی‌های فصلی باشند که در این صورت برخی از روش‌های خانگی و گیاهی می‌تواند برای رفع آن‌ها تاثیرگذار باشد. در لینک‌های زیر با این روش‌ها آشنا می‌شوید.

منبع: سایت دارویاب

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( کیست بارتولن چیست؟ )

کیست بارتولن (Bartholin’s cyst) و آبسه بارتولن چیست؟
دو غده بارتولن در ورودی مهبل (واژن) زن، در هر طرف قرار دارد. آن‌ها کوچک هستند و در حالت عادی دیده یا حس نمی‌شوند. کاربرد آن‌ها این است که مایع را بر روی سطح مخاطی (داخلی) لگن – پوست کبد اطراف مهبل (واژن) ترشح کنند. مشکلات با غدد بارتولن عبارتند از کیست، که بزرگ شدن غده نسبتا بی‌درد است و آبسه‌هایی که عفونت غدد هستند. به‌طور معمول تنها یکی از دو غده متضرر می‌شود.

ادامه مطلب
0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( چه خوراکی‌هایی موجب بالا رفتن متابولیسم بدن می‌شود )

افزایش متابولیسم بدن موضوع بسیار مهمی است چرا که همه‌ی ما برای انجام فعالیت‌های روزمره به انرژی نیاز داریم. بدن ما نه تنها برای کارهای خارجی مانند راه رفتن، صحبت کردن، خوردن و حرکت کردن نیاز به انرژی دارد بلکه برای عملکردهای داخلی مانند تنفس، گردش خون و هضم نیز نیازمند انرژی است.
اما آیا می‌دانید که انرژی چگونه تولید می‌شود؟ خوب پاسخ این سوال متابولیسم است. به عبارت ساده، متابولیسم فرآیند تولید انرژی در بدن است از مواد غذایی که مصرف می‌کنیم. در حقیقت واضح است که بدون متابولیسم، ما اصلا نمی‌توانیم زنده بمانیم.
ما به انرژی نیاز داریم و برای داشتن انرژی، فعالیت‌های متابولیک ضروری هستند. چندین فعالیت متابولیک در بدن ما به‌طور هم‌زمان انجام می‌شود. برخی از مواد خوراکی دارای کیفیتی هستند که باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شوند.

سرعت سوخت‌و‌ساز بدن تعیین کننده سلامتی است. سوخت‌وساز یا همون متابولیسم به کاهش وزن و حفظ سلامتی کمک می‌کند. هنگامی که سوخت‌وساز بدن سریع‌تر باشد بدن مواد غذایی را به راحتی هضم می‌دهد. این مانع از رسوب چربی در بدن می‌شود. میزان سوخت‌وساز بدن برای کسانی که می‌خواهند لاغر شوند از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر شما بتوانید سوخت‌و ساز بدن خود را افزایش دهید، چربی به راحتی می‌سوزد این در دستیابی به کاهش وزن سریع‌تر کمک خواهد کرد. اگر چه ورزش مهم‌ترین روش برای افزایش سوخت‌و ساز بدن است، همچنین نوع غذایی که می‌خوریم بر میزان سوخت‌و ساز تاثیر می‌گذارد. آیتم‌های خاص مواد غذایی است که میزان سوخت‌و ساز بدن را افزایش می‌دهد.
بسیاری از مردم معتقدند که مصرف حتی یک عدد کالری نیز موجب چاقی می‌گردد و حذف هر چه بیشتر کالری موجب کاهش وزن می‌شود. اما تحقیقات نشان داده است که مصرف برخی از مواد غذایی معین موجب افزایش متابولیسم و سرکوب اشتها و در نتیجه کاهش وزن می‌گردد.

فرایند متابولیسم چگونه رخ می‌دهد؟

دو فرآیندی که در متابولیسم دخیل هستند، کاتابولیسم (فروگشت) و آنابولیسم (فرگشت) هستند.

کاتابولیسم شامل تجزیه‌ی مواد غذایی مانند کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها به شکل‌های ساده‌تر است که بعدها برای تولید انرژی استفاده می‌شوند.

آنابولیسم مربوط به استفاده از انرژی تولید شده توسط فرآیند کاتابولیک است و شامل ذخیره‌ی انرژی برای استفاده در آینده نیز می‌شود.

کاتابولیسم عبارت است از تجزیه‌ی مولکول‌ها در حالی که آنابولیسم ساختن مولکول‌ها را شامل می‌شود. میزان متابولیسم را می‌توان با کالری‌هایی که در روز مصرف می‌شود اندازه‌گیری کرد. اگر کالری کم‌تری بسوزانید، میزان متابولیسم شما کند است و اگر کالری شما سریع‌تر بسوزد، سرعت متابولیسم شما بالاتر است. میزان متابولیسم هر فردی با فرد متفاوت است.

چه اتفاقی می‌افتد وقتی که متابولیسم انجام نمی‌شود؟

وقتی متابولیسم رخ ندهد یا تسریع شود، اختلالات متابولیکی زیادی رخ می‌دهد. اختلالات متابولیک می‌توانند منجر شود به کمبود هورمون یا آنزیم، بیماری‌های کبدی، بیماری لوزالمعده، کبد، دستگاه درون‌ریز یا سایر اعضای بدن که مسئول متابولیسم بدن هستند، کمبود مواد مغذی مورد نیاز برای متابولیسم و مشکلات وراثتی.

یک نمونه از اختلال متابولیک دیابت است. علائم متابولیسم کند عبارتند از خستگی، کیفیت پایین پوست و مو، چاقی، مشکلات گوارشی مانند یبوست، نفخ، درد عضلانی، پایین بودن دمای بدن و غیره.

عواملی که بر متابولیسم تاثیر می‌گذارند:

چند عاملی که بر سوخت و ساز بدن تاثیر می‌گذارد عبارتند از:
– سن:
متابولیسم با افزایش سن به علت از دست دادن عضلات بدون چربی کند می‌شود.
– جنسیت:
زنان به علت ترکیب بدن و وزن‌شان متابولیسم پایین‌تری در مقایسه با مردان دارند.
– هورمون‌ها:
تغییر در هورمون‌ها باعث افزایش و کاهش فعالیت‌های متابولیک می‌شود.
– تغذیه:
چندین ماده‌ی مغذی مسئول افزایش یا کاهش میزان متابولیسم هستند.
– استرس / احساسات:
استرس و احساسات دیگر نیز ممکن است بر متابولیسم شما تاثیر بگذارند.

مواد غذایی را به ۴ دسته تقسیم می‌کنیم:

• مواد غذایی جویدنی (Chewy Foods)
• مواد غذایی دلچسب و مقوی (Hearty Foods)
• مواد غذایی انرژی زا (Energizing Foods)
• مواد غذایی با طبع گرم (Warming Foods)

_ مواد غذایی جویدنی: گوشت بدون چربی ، آجیل ، میوه و سبزیجات در این دسته قرار دارند. کالری این مواد غذایی موجب افزایش متابولیسم بدن می شود.
_ مواد غذایی دلچسب و مقوی: این دسته شامل میوه‌ها، سبزی‌جات، برنج قهوه‌ای، غلات سبوس‌دار و غلات مخصوص صبحانه می‌شود.
_ مواد غذایی انرژی‌زا: قهوه، چای سبز ، چای سیاه و شکلات تلخ در این دسته جای دارند. کافئین موجود در قهوه و چای سیاه موجب افزایش متابولیسم بدن می‌گردد.
_ مواد غذایی با طبع گرما: این دسته شامل فلفل، دارچین، زنجبیل، سیر، میخک، خردل و سرکه می‌شود.

۲۰ تا از بهترین ماده‌ی خوراکی که باعث افزایش متابولیسم بدن شما می‌شوند:

در نوشتار حاضر ۲۰ ماده خوراکی می‌بینید که باعث افزایش متابولیسم بدن می‌شوند. اما توصیه می‌شود از مصرف بیش از حد آنها پرهیز کنید. این خوراکی‌ها ممکن است با دیابت، فشار خون بالا، قلب و داروهای دیگر تداخل ایجاد کنند، و منجر به مشکلات بهداشتی می‌شود. بهتر است قبل از مصرف آنها برای افزایش متابولیسم، با پزشک‌تان مشورت کنید.

۱. چای سبز:

همه‌ی ما می‌دانیم که چای سبز یک نوشیدنی سالم است و نقشی کلیدی در تقویت متابولیسم دارد. شما باید مصرف آن را افزایش بدهید. خواص افزایش‌دهنده متابولیسم آن را می‌توان به حضور پلی‌فنول‌های کاتچین نسبت داد. کالری چای سبز صفر است و حاوی ویتامین A، ویتامین E، ویتامین C و ویتامین B و منبع خوبی از منگنز است. آنتی‌اکسیدان قدرتمند آن رادیکال‌های آزاد را از بدن حذف می‌کند. اشتها را کاهش می‌دهد، با جلوگیری از لخته شدن خون از بروز بیماری‌های قلبی جلوگیری می‌کند، سطح کلسترول بد را کاهش و سطح کلسترول خوب را افزایش می‌دهد. این نوشیدنی همچنین فشار خون را کنترل می‌کند، روند پیری را کند می‌کند، با سرطان مبارزه می‌کند و خواص ضد باکتری آن مانع از عفونت و بیماری‌های باکتریایی می‌شود.

۲. سفیده‌ی تخم‌مرغ:

اسید آمینه‌های موجود در سفیده‌ی تخم‌مرغ به افزایش متابولیسم کمک می‌کنند. اگر مراقب وزن‌تان هستید، می‌توانید از سفیده‌ی تخم‌مرغ برای تهیه‌ی املت استفاده کنید چرا که دارای چربی، کالری یا کلسترول نیست. سفیده‌ی تخم‌مرغ یک منبع عالی از پروتئین است که بافت‌ها را تولید و ترمیم می‌کند. پروتئین به عنوان بلوک‌های ساختمانی استخوان‌ها، عضلات و سلول‌ها در نظر گرفته می‌شود. سفیده‌ی تخم‌مرغ همچنین منبع خوبی از ویتامین B۲ است که به فعالیت‌های متابولیک و تولید انرژی کمک می‌کند. پروتئین موجود در سفیده‌ی تخم‌مرغ باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.

۳. افزایش متابولیسم بدن آووکادو:

بدون شک آووکادو یک میوه‌ی بسیار مغذی است. این میوه منبع خوبی از ال-کارنیتین است که به افزایش سرعت متابولیسم کمک می‌کند. آووکادو حاوی ویتامین‌های ضروری مانند ویتامین K، ویتامین B۹، B۶ و B۵ و ویتامین C است. مواد معدنی مهمی مانند پتاسیم، منیزیم، فسفر و آهن نیز در این میوه موجود است. فیبر فراوانی که در آن است نیز به فرآیند هضم کمک می‌کند. خواص آنتی‌اکسیدانی آووکادو به حذف رادیکال‌های آزاد از بدن کمک می‌کند. سایر مزایای آوکادو برای سلامتی عبارتند از کاهش کلسترول خون، کنترل فشار خون، پیشگیری از بیماری‌های قلبی، کاهش التهاب، کند کردن روند پیری و غیره.

۴. لیمو:

لیمو علاوه بر این‌که یک میوه‌ی سالم محسوب می‌شود، سم‌زدای طبیعی بدن هم است. این میوه‌ی ترش کبد را که بر افزایش فعالیت‌های متابولیک تاثیر مثبت دارد، سم‌زدایی می‌کند. لیمو مانند بسیاری از دیگر میوه‌های مرکبات یک منبع عالی از ویتامین C است که مزایای زیادی برای سلامتی دارد. این میوه سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند، مانع پیری می‌شود، استرس را کاهش می‌دهد، با بیماری‌های قلبی مبارزه می‌کند و از بروز آسم و دیابت نیز جلوگیری می‌کند. لیمو برای مو و پوست نیز مناسب است. خواص آنتی‌اکسیدانی لیمو با سرطان و آترواسکلروزیس (تصلب شرایین) مبارزه می‌کند. خواص آنتی باکتریایی آن باکتری‌های ایجادکننده‌ی عفونت را می‌کشند. از این رو، مصرف لیمو علاوه بر بهبود متابولیسم می‌تواند در مبارزه با چندین مشکل سلامتی به شما کمک کند. به همین دلیل است که آب لیمو اغلب به عنوان بخشی از رژیم غذایی کاهش وزن استفاده می‌شود.

۵. افزایش متابولیسم بدن بلغور جو دوسر:

یک کاسه بلغور جوی دوسر احتمالا سالم‌ترین صبحانه است که می‌توانید میل کنید. این ماده‌ی خوراکی سبب افزایش سرعت متابولیسم بدن می‌شود. بلغور جوی دوسر دارای فیبر فراوانی است که به فرآیند هضم کمک می‌کند. پروتئین فراوان موجود در آن به ساخت ماهیچه و استخوان کمک می‌کند. بلغور جوی دوسر کالری و چربی کمی دارد. ویتامین‌های موجود در این ماده‌ی خوراکی دارای ویتامین B۱، B۵ و B۶ و ویتامین E است. مواد معدنی مانند فسفر، پتاسیم و منیزیم نیز در بلغور جوی دوسر یافت می‌شود.
املاح آنتی‌اکسیدانی آن، حذف رادیکال‌های آزاد را از بدن تسهیل می‌کند و به این ترتیب از بروز بیماری‌هایی مانند نارسایی قلبی، پیری زودرس و غیره جلوگیری می‌کند. مصرف منظم بلغور جوی دوسر باعث کاهش سطح کلسترول بد، کنترل فشار خون و جلوگیری از آسم در کودکان می‌شود. بتاگلوکان موجود در بلغور جوی دوسر میزان قند خون را کنترل می‌کند، از دیابت جلوگیری می‌کند و سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.

۶. زنجبیل:

گنجاندن زنجبیل در رژیم غذایی‌تان، یکی دیگر از بهترین روش‌های تقویت متابولیسم بدن‌تان است. این ریشه‌ی خوراکی می‌تواند سرعت متابولیسم را تا ۲۰٪ در سه ساعت افزایش دهد. زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی و ضد باکتری است. به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی که دارد باعث کاهش استرس و بهبود سیستم ایمنی می‌شود. زنجبیل از بروز بیماری‌های قلبی جلوگیری می‌کند، گرفتگی عضلات را در هنگام قاعدگی کاهش می‌دهد و سرماخوردگی و آنفولانزا، حالت تهوع صبحگاهی و بیماری سفر را درمان می‌کند. املاح ضد التهابی آن باعث کاهش درد آرتریت (التهاب مفاصل) و میگرن می‌شود و التهاب را کاهش می‌دهد. با این حال، باید از مصرف بیش از اندازه‌ی زنجبیل پرهیز کنید زیرا باعث سوزش سر دل و سوء هاضمه می‌شود. همچنین می‌تواند با داروهای مخصوص دیابت، رقیق‌کننده‌های خون و داروهای فشار خون تداخل ایجاد کند.

۷. افزایش متابولیسم بدن کاهو:

کاهو نیز مانند بسیاری از سبزیجات برگ‌دار دارای مواد مغذی مفیدی است. این گیاه خوراکی کالری کمی دارد ولی دارای ویتامین A، ویتامین C، ویتامین B و ویتامین K است. مواد معدنی موجود در کاهو عبارتند از منگنز، آهن، پتاسیم و کلسیم. کاهو دارای خواص ضد باکتری، ضد ویروسی و آنتی‌اکسیدانی است. آب فراوانی دارد و به همین دلیل بدن ما را هیدراته می‌کند. خواص آنتی‌اکسیدانی کاهو به مبارزه با بیماری‌هایی مانند سرطان کمک می‌کند. کاهو منبع خوبی از فیبر است که فرآیند هضم را بهبود می‌دهد. کمک به درمان بیخوابی نیز از دیگر فواید این گیاه خوراکی است. اسید فولیک موجود در کاهو همچنین از نقص هنگام تولد جلوگیری می‌کند.

۸. بادام:

بادام یکی از مغذی‌ترین مغزها است. این مغز خوش طعم و مزه دارای اسیدهای چربی است که به افزایش سوخت و ساز بدن کمک می‌کنند. چربی و کالری بادام زیاد است و مقدار زیادی فیبر غذایی ‌دارد. بادام یک منبع غنی از ویتامین E است که سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. خواص آنتی‌اکسیدانی آن به حذف رادیکال‌های آزاد و سموم بدن کمک می‌کند. بادام برای پوست و مو مفید است. مواد معدنی موجود در بادام عبارتند از پتاسیم، فسفر، کلسیم، منیزیم و آهن. بادام خطر بروز حمله‌ی قلبی را کاهش می‌دهد و سطح کلسترول بد را پایین می‌آورد. فسفر موجود در آن سبب تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها می‌شود و با افزایش میزان متابولیسم تولید انرژی را افزایش می‌دهد. و فیبر فراوان موجود در آن، یبوست و سوء هاضمه را درمان می‌کند.

۹. افزایش متابولیسم بدن بروکلی:

ترکیب شگفت‌انگیز کلسیم و ویتامین C همان چیزی است که سبب شده بروکلی تقویت‌کننده‌ی فوق‌العاده‌ی متابولیسم باشد. کلم بروکلی کالری و چربی اشباع کمی دارد اما دارای فیبر زیادی است. این نوع کلم یک منبع عالی از ویتامین C است، ویتامینی که یک آنتی‌اکسیدان طبیعی محسوب می‌شود. کلم بروکلی همچنین حاوی ویتامین K و ویتامین A است. مواد معدنی موجود در کلم بروکلی عبارتند از کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر و روی. مصرف بروکلی باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان، جلوگیری از بروز مشکلات قلب، تقویت استخوان‌ها و کاهش کلسترول می‌شود. بروکلی دارای خواص ضد التهابی، ضد ویروسی، ضد سرطانی و آنتی‌اکسیدانی است.

۱۰. اسفناج:

اسفناج یک ماده‌ی خوراکی فوق‌العاده است که مزایای بی‌پایانی برای سلامتی دارد. کالری، چربی اشباع و کلسترول کمی دارد. این گیاه خوراکی منبع عالی ویتامین K است که برای سلامت استخوان‌ها بسیار اهمیت دارد. همچنین مقدار مناسبی ویتامین A دارد که برای چشم‌ها مفید است. اسفناج منبع خوبی از مواد معدنی مانند آهن، منگنز، منیزیم، مس و روی است. مصرف اسفناج مانع از سرطان می‌شود، استخوان‌ها را تقویت می‌کند، فشار خون را کاهش می‌دهد و با بیماری‌های قلبی- عروقی و سکته‌ی مغزی مبارزه می‌کند. اسفناج دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی است.
افزایش متابولیسم بدن

۱۱. هندوانه:

هندوانه دارای کالری و چربی کمی است، اما مقدار زیادی آب و الکترولیت دارد. این میوه‌ی آبدار منبع خوبی از ویتامین A، ویتامین C، پتاسیم و منگنز است. خواص آنتی‌اکسیدانی آن با پیری زودرس مبارزه می‌کند، به همین دلیل این سبزی تیره‌ی برگ‌دار برای پوست شما مفید است. خواص ضد سرطانی آن می‌تواند به دلیل وجود لیکوپن در آن باشد. اسفناج فشار خون را کاهش می‌دهد، از رخ دادن سکته‌ی قلبی جلوگیری می‌کند، قوه‌ی بینایی را بهبود می‌بخشد و از طریق حذف کردن مواد سمی از بدن مانع از بروز اختلالات کلیوی می‌شود.

۱۲. فلفل چیلی:

فلفل چیلی حاوی مقدار زیادی مواد مغذی است. این ماده‌ی خوراکی واقعا می‌تواند سوخت و ساز شما را تسریع کند. فلفل چیلی منبع خوبی از مواد معدنی مانند پتاسیم، منگنز، آهن و منیزیم است. فلفل چیلی همچنین غنی از ویتامین C است که مزایای زیادی برای سلامتی دارد. ویتامین C به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند، برای پوست و مو مفید است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. فلفل چیلی به سوزاندن کالری‌ها کمک می‌کند. خواص ضد‌عفونی‌کننده‌ی آن نیز با عفونت مبارزه می‌کند.

۱۳. افزایش متابولیسم بدن خیار:

خیار مقدار زیادی آب دارد. این میوه شامل حدود ۹۶٪ آب است. خیار کالری کمی دارد، اما حاوی مواد معدنی قلیایی است که به حفظ تعادل pH کمک می‌کنند. حتی پوست خیار حاوی مقادیر مناسبی از فیبرهای رژیمی و ویتامین A، K و C است. ویتامین A و C آنتی‌اکسیدان هستند که مواد سمی را از بدن خارج می‌کنند و از این رو، سبب پیشگیری از چند مشکل بهداشتی می‌شوند. مقدار بالای آب موجود در خیار بدن شما را هیدراته می‌کند.

۱۴. توت‌فرنگی:

توت‌فرنگی خوشمزه است و برای سلامتی فایده دارد. این میوه‌های زیبا کم کالری هستند اما فیبر زیادی دارند. آنها مقدار زیادی ویتامین C و منگنز دارند. فلاونوئیدهای موجود در توت‌فرنگی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند و حافظه را بهبود می‌بخشند. توت‌فرنگی دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است که به جلوگیری از سرطان و سایر بیماری‌ها کمک می‌کنند. مقدار بالای ویتامین C موجود در این میوه باعث تقویت سیستم ایمنی می‌شود و برای پوست و مو مفید است. توت‌فرنگی همچنین حاوی فیبر است که به فرآیند هضم کمک می‌کند و باعث تحریک حرکات روده می‌شود.
افزایش متابولیسم بدن

۱۵. قهوه:

قهوه به دلیل کافئین زیادی که دارد در کل یک نوشیدنی سالم نیست. اما تقویت‌کننده‌ی فوق‌العاده‌ی سوخت و ساز بدن است. قهوه منبع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها است که مواد سمی را از بدن حذف می‌کنند. مصرف منظم این نوشیدنی باعث افزایش سطح انرژی، کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر می‌شود و به کاهش افسردگی کمک می‌کند.

۱۶. گوجه‌فرنگی:

گوجه‌فرنگی دارای کلسترول صفر است و کالری و چربی کمی دارد. گوجه‌فرنگی دارای خواص آنتی‌اکسیدانی بسیار قدرتمندی است چرا که حاوی لیکوپن و ویتامین C است. گوجه‌فرنگی حاوی مقدار مناسبی از ویتامین A و ویتامین C است. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در گوجه‌فرنگی به پیشگیری از سرطان کمک می‌کنند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند، سطح کلسترول خون را پایین می‌آورند، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند، از پیری جلوگیری می‌کنند، با پوکی استخوان (استخوان‌های ضعیف) مبارزه می‌کنند و از پوست شما در برابر آسیب‌های نور خورشید محافظت می‌کنند.
افزایش متابولیسم بدن

۱۷. سیر:

ما اغلب از سیر به دلیل طعم خاصی که دارد در آشپزی استفاده می‌کنیم. سیر حاوی ویتامین B۶ و ویتامین C است. مواد معدنی مانند موجود در آن عبارتند از مس، آهن، کلسیم، منگنز و فسفر. سیر به کاهش چربی و افزایش متابولیسم کمک می‌کند. مصرف سیر باعث جلوگیری از مشکلات پوستی مانند آکنه، لکه‌های پوستی و جوش، تقویت سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از سرطان می‌شود. سیر همچنین به افزایش وزن جنین در رحم مادر کمک می‌کند. این ماده‌ی خوراکی دارای خواص آنتی‌بیوتیکی است که با عفونت‌های ناشی از قارچ‌ها، باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها مبارزه می‌کنند.

۱۸. مارچوبه:

مارچوبه کالری کمی دارد، اما مقدار مناسبی از فیبر، ویتامین A، ویتامین K، ویتامین C و ویتامین E در آن یافت می‌شود. این گیاه خوراکی همچنین منبع خوبی از مواد معدنی مانند پتاسیم، فسفر و کلسیم است. مارچوبه دارای ترکیبات فلاونوئیدی است که سبب می‌شوند یک آنتی‌اکسیدان خوب باشد. این گیاه خوراکی یک دیورتیک (ادرارآور) طبیعی است و از بروز سرطان روده‌ی بزرگ، سینه و ریه، پیری، سنگ کلیه و سنگ مثانه جلوگیری می‌کند. مارچوبه برای درمان صرع نیز مفید است.
افزایش متابولیسم بدن

۱۹. سیب:

می‌گویند که خوردن روزانه یک سیب باعث می‌شود که شما از مراجعه به پزشک بی‌نیاز باشید. این خاصیت را می‌توان در درجه‌ی اول به مزایایی که برای سلامتی دارد نسبت داد. سیب حاوی کلسترول، کالری و چربی کمی است. با توجه به حضور فلاونوئیدهایی مانند کوئرستین، اپی‌کاتچین، پروسیانیدین B۲و ویتامین C دارای خواص آنتی‌اکسیدانی بسیار قدرتمندی است. مصرف سیب مانع از بروز آلزایمر و بیماری پارکینسون می‌شود، خطر ابتلا به انواع سرطان و دیابت را کاهش می‌دهد، از بیماری‌های قلبی جلوگیری می‌کند، کبد را سم‌زدایی می‌کند، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و از بروز بیماری آب مروارید جلوگیری می‌کند. پکتین موجود در سیب به افزایش سرعت متابولیسم کمک می‌کند.
افزایش متابولیسم بدن

۲۰. هویج:

هویج یک منبع عالی از ویتامین A است. بدون شک این ریشه‌ی خوراکی واقعا برای قوه‌ی بینایی فایده دارد. هویج ویتامین K و ویتامین C نیز دارد. منبع خوبی از مواد معدنی مانند پتاسیم، کلسیم، فسفر و منیزیم است. آنتی‌اکسیدان موجود در هویج به مبارزه با سلول‌های سرطانی و جلوگیری از رشد آنها کمک می‌کند. هویج با حذف مواد سمی به پاکسازی بدن کمک می‌کند. مصرف هویج در دوران بارداری خطر ابتلا به سقط جنین را کاهش می‌دهد و از بروز عفونت‌های جنینی جلوگیری می‌کند. هویج به بهبود فرآیند هضم و تحریک حرکات روده کمک می‌کند. این ریشه‌های نارنجی رنگ و مفید، متابولیسم را با سم‌زدایی کبد افزایش می‌دهند.

منابع:

۱- سایت bazdeh.org

۲- مجله پزشکی دکتر سلام

1
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ (دارونامه؛ آشنایی با داروی سرترالین )

سرترالین (به انگلیسی: Sertraline) (با نام‌های تجاری زُلُفْت و آسِنْتْرا) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، اختلال ناخوشی پیش‌قاعدگی و اختلال استرس پس از سانحه پذیرفته شده‌است.
سرترالین در سال ۲۰۱۳ با تجویز بیش از ۴۱ میلیون نسخه پرمصرف‌ترین داروی ضدافسردگی و دومین داروی پرمصرف روان‌پزشکی پس از آلپرازولام در ایالات متحده بوده‌است.

تولید‌کننده: KRKA [ اسلوونی ]
وارد‌کننده: داروسازی اکتوورکو
طبقه‌بندی مارتیندل: داروهای ضدافسردگی
اشکال دارویی: قرص
قرص: ۵۰,۱۰۰ میلی‌گرم
طبقه‌بندی درمانی: داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای روان درمانی > داروهای ضدافسردگی > داروهای مهارکننده انتخابی سروتونین

_ مکانیسم اثر
سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است. سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند.
(حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).
فرمول شیمیایی سرترالین C17H17Cl2N است. نیمه عمر آن بین ۱۳ تا ۴۵ ساعت و در زنان حدود ۱٫۵ برابر بیش از مردان است. غلظت آن در پلاسمای خون پس از ۴ تا ۶ ساعت به حداکثر می‌رسد و درصد وابستگی آن به پروتئین پلاسمای خون حدود ۹۹٪ است.

_ موارد مصرف سرترالین
در درمان افسردگی، وسواس اجباری، اختلالات پانیک و اختلالات خلقی کاربرد دارد.
سلول‌های مغزی که نورون نامیده می شوند،مواد شیمیایی مختلفی را جهت ارتباط با سایر نورون‌ها ترشح می‌کنند. این یعنی یک سری تکانه الکتریکی بین نورون‌ها مسئول کارکردهای بخش‌های مختلف مغز می‌باشند. آسنترا سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند.این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس و بسیاری از اختلالات دیگر مربوط به خلق و خو در برخی از افراد می شود. سرترالین به علت کاهش میل جنسی در درمان انزال زودرس نیز کاربرد دارد.

_ درمان هراس اجتماعی
سرترالین برای درمان بیماری هراس اجتماعی نتایج موفقیت‌آمیزی بدست آورده‌است. مطالعات و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان دهنده این امر است که برای درمان این بیماری به میزان دوز بیشتری از مصرف نیاز است علاو بر این بهبودی به کندی صورت می‌گیرد و معمولاً پاسخ به دارو از هفته ششم شروع شده و تا هفته دوازدهم افزایش می‌یابد. سرترالین علاو بر این‌که مولفه‌های روانی هراس اجتماعی همچون ترس و اجتناب بهبود می‌بخشد بر مولفه‌های فیزیکی مانند سرخ شدن و تپش قلب نیز تأثیر مثبت می‌گذارد.
سرترالین از طریق دهان طبق دستور پزشک یا صبح و یا شب ، معمولا یک بار در روز مصرف می‌شود. شکل قرص این دارو ممکن است یا همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. شکل کپسول آن معمولا همراه با غذا پس از صرف صبحانه و یا پس از شام مصرف می‌شود.

اگر سرترالین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می‌کنید، پزشک شما ممکن است دستور دهد این دارو را هر روز از ماه یا فقط ۲ هفته قبل از قاعدگی تا شروع دوره قاعدگی خود مصرف کنید.
دوز دارو براساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی، پزشک ممکن است این دارو با دوز پایین شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد. دستورالعمل پزشک خود را به دقت دنبال کنید. برای دریافت بیشترین فایده این دارو، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک برای یادآوری، دارو را هر روز در همان زمان مصرف کنید.

ادامه مصرف این دارو طبق تجویز حائز اهمیت است حتی اگر احساس کنید حال‌تان خوب شده است. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو به صورت ناگهانی متوقف شود برخی از شرایط بدتر خواهند شد. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، مشکلات خواب، و احساسات مختصری مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. ممکن است برای کاهش عوارض جانبی، نیاز باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد. هر گونه نشانه جدید یا بدتر شدن وضعیت خود را فورا گزارش دهید.
در صورتی که وضعیت شما همچنان ادامه یافت و یا بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.

_ مصرف در دوران بارداری
این دارو می‌تواند برای جنین مضر باشد. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند باعث مشکلات بسیار جدی ریوی در نوزاد شود. در دوره مصرف این دارو توصیه می‌شود از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده کنید و در صورتی که در دوره مصرف سرترالین متوجه شدید که باردار هستید سریعاً به پزشک مراجعه کرده و از قطع ناگهانی و بدون تجویز پزشک خودداری کنید. مصرف این دارو در دوران بارداری می‌تواند علائم افسردگی شما را تشدید کرده و باعث بروز افسردگی شدید بعد از زایمان شود.

_ عوارض جانبی سرترالین
عوارض گوارشی مانند احساس تهوع، سوء‌هاضمه، یبوست یا اسهال خصوصا در ابتدای مصرف سرترالین شایع می‌باشد که با مصرف وعده‌های غذایی ساده و سبک و مصرف آب به مقدار کافی می‌توان شدت آن‌ها را کاهش داد.
_در صورت احساس خواب‌آلودگی ،ضعف و خستگی از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند خودداری نمایید.
_برای سردرد احتمالی ناشی از مصرف این دارو از داروساز خود درمورد داروی ضددرد مناسب سوال بفرمایید.
_خونریزی‌های غیرطبیعی (نقاط قرمز در سطح پوست)
_آکاتزیا (عدم تحمل وضعیت نشسته)
_بزرگی و احساس کشیدگی پستان و یا ترشح شیر در خانم‌ها
_گرفتگی و پرش ناگهانی عضلات
_تب، سرگیجه
_ تپش قلب
_ راش پوستی
_احساس خارش در پوست
_خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو میباشد که با آدامس یا آبنبات فاقد شکر می‌توان آن را برطرف نمود.
_تغییرات خلق‌و خو مانند احساس اضطراب، پریشانی، بی‌قراری و فراموشی و احساس لرزش ممکن است اوایل درمان با سرترالین بروز کند که به مرور و در مدت چند روز برطرف می‌شوند امادر صورت ادامه‌دار شدن یا تشدید این علائم با پزشک خود صحبت کنید.
_در صورت اختلال در خواب، تعریق بیش از حد،کاهش اشتها یا تغییر وزن ناگهانی، درد، احساس گزگز انگشتان، مشکلات جنسی ( از قبیل کاهش تمایلات جنسی، تأخیر در انزال)، زنگ زدن گوش، ضربان‌نامنظم ، آبریزش بینی یا خارش که ادامه‌دار باشد،با پزشک خود صحبت نمایید.

_ احتیاطات در مصرف سرترالین

– در دو هفته اول مصرف دارو احساس تهوع ممکن است آزار‌دهنده باشد و پزشک معالج در صورت لزوم قرص ضدتهوع تجویز خواهد کرد.

– اثرات دارو بعد از چند هفته خود را نشان می‌دهد و بیمار باید صبور باشد.

– در مصرف بالای سه ماه، درجاتی از افزایش وزن ممکن است رخ دهد که برای آن نیز راهکارهایی وجود دارد که پزشک معالج معرفی خواهد کرد.

– دارو از دسترس کودکان دور باشد زیرا اثرات مسمومیت در کودکان بسیار شدید است.

– مصرف Sertraline در حالی که همزمان مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز مصرف می‌شود یا کمتر از ۲ هفته است که مصرف چنین داروهایی قطع شده است، ممکن است موجب گیجی، افزایش ناگهانی دمای بدن ، افزایش شدید فشارخون و بروز تشنج شود.

– بیمارانی که احتمال اقدام به خودکشی در آنها وجود دارد، نباید مقادیر زیاد دارو را بطور یک جا در اختیار داشته باشند.

– تا مشخص شدن پاسخ بدن به این دارو، بیمار هنگام رانندگی یا کار با وسایل خطرناک احتیاط کند. زیرا این دارو در برخی افراد موجب خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شود.

– برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آب نبات‌های بدون قند استفاده شود. اگر این مشکل بیش از ۲ هفته ادامه پیدا کرد با پزشک معالج مشورت شود.
بایدهای مصرف Sertraline

سرترالین با نام تجاری زولوفت (Zoloft) هم به فروش می‌رسد. سرترالین یک داروی ضدافسردگی بازدارنده در حوزه خود می‌باشد. به یاد داشته باشید در صورت استفاده از بقیه داروهای بازدارنده در دو هفته قبل از سرترالین را مصرف نکنید.

بسیاری از افراد جوان بعد از مصرف اولین قرص‌های ضدافسردگی به فکر خودکشی می‌افتند. در صورت مشاهده این شواهد باید هر چه زودتر به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک و یا داروساز را از سابقه پزشکی خود آگاه سازید، به ویژه سوابقی همچون: مشکلات خونریزی، بیماری کبد، اختلال تشنج، بیماری تیروئید، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).

این دارو ممکن است موجب سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. تا زمانی که مطمئن نشدید که می‌توانید فعالیت‌هایی که نیازمند هوشیاری هستند را با خیال راحت انجام دهید، از رانندگی، استفاده از ماشین‌آلات، و یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد خودداری کنید.

قبل از عمل جراحی، پزشک یا دندان‌پزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، و محصولات گیاهی) مطلع سازید.

افراد مسن ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به خصوص خونریزی یا از دست دادن هماهنگی حساس‌تر باشند. افراد مسن ممکن است محتمل ابتلا به یک نوع عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) باشند، به خصوص اگر آنها در حال مصرف “قرص‌های آب” (دیورتیک‌ها) باشند. از دست دادن هماهنگی می‌تواند خطر سقوط را افزایش دهد.
در دوران بارداری، این دارو باید تنها در صورت نیاز استفاده شود. این دارو می‌تواند به جنین آسیب برساند. همچنین، نوزادان متولد شده از مادرانی که این دارو را طی ۳ ماه آخر بارداری استفاده کرده‌اند ممکن است به ندرت علائم ترک مانند مشکلاتی در تغذیه، تنفس، تشنج، سفتی عضلات، یا گریه مداوم را نشان دهند. اگر متوجه هر یک از این نشانه‌ها در نوزاد خود شدید، فورا پزشک را مطلع سازید.

از آن‌جا که مشکلات روحی و روانی، خلق‌و خوی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات هراس، اختلال وسواسی جبری، اختلال استرس پس از سانحه) می‌توانند به یک بیماری جدی تبدیل شوند، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.

اگر در حال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید، باردار شده‌اید، یا فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، بلافاصله در مورد مزایا و خطرات ناشی از استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به شیر مادر نفوذ می‌کند. قبل از تغذیه با شیر مادر با پزشک خود مشورت کنید.

_ تداخلات دارویی

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی امکان‌پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای با نسخه، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و مسئول داروخانه به اشتراک بگذارید. بدون تایید پزشک، میزان مصرف هیچ دارویی را شروع، متوقف، و یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل ایجاد کنند عبارتنداز: پیموزاید، داروهای دیگری که می توانند موجب خونریزی / کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکتی مانند کلوپیدوگرل، التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین).

مصرف مهار کننده های MAO با این دارو ممکن است تداخل دارویی جدی ایجاد کند (احتمالا منجر به مرگ میشود). از مصرف مهار کننده های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. همچنین اکثر مهار کننده های MAO باید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف نشوند. از پزشک خود بپرسید چه موقع مصرف دارو را شروع و یا قطع کنید.

در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین میشوند را مصرف میکنید، خطر سندرم / سمیت سروتونین افزایش می یابد. نمونه چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاصی (از جمله داروهای SSRI دیگر مانند فلوکستین / پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان. احتمال خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت زمانی که شما این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش میدهید میتواند بیشتر شود.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی میشوند از جمله آنتی هیستامین ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، و داروهای ضد درد مخدر (مانند به عنوان کدئین)، پزشک یا داروساز را مطلع سازید.

برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید، چرا که آنها ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از داروساز در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سوال کنید.

آسپرین زمانی که با این دارو مصرف شود، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما مصرف آسپرین با دوز پایین را (معمولا در دوزهای ۸۱-۳۲۵ میلی گرم در روز) برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته تجویز کرده است، شما باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشک شما غیر از این دستور داشته باشد.

این دارو ممکن است با آزمایش های پزشکی/ آزمایشگاهی خاص (از جمله اسکن مغز برای درمان بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و احتمالا باعث نتایج اشتباه خواهد شد. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده میکنید.

_مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می‌توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهرها می‌توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

_ نکته‌های مهم

سرترالین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست‌های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشارخون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره‌ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منابع:

۱- سایت rastineh.com

۲- سایت دانشنامه‌آزاد

۳- سایت ویکی‌روان

1
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( درمان عفونت قارچی واژن با لاکتوفم )

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, بارداری و زایمان, بهداشت بانوان , دارونامه, سوال و پاسخ

 

خیلی از خانم‌ها از ابتلا به عفونت قارچی واژن شاکی هستند و برای بعضی‌ها این بیماری مزمن شده و بعد از درمان دوباره مبتلا می‌شوند.
عفونت قارچی مهبل ( واژن ) یا کاندیدیازیس، واژنیت ( Vaginal yeast infection ) نوعی بیماری شایع در زنان است. که تمام زنان در طول زندگی خود دست کم چند بار آن را تجربه می‌کنند.

این عفونت در سنین باروری یعنی از سن بلوغ تا یائسگی شایع‌تر است؛ در حالی که پوشش سطحی سیستم تناسلی کودکان خردسال و خانم‌های یائسه به‌صورتی است که میکروب‌ها نمی‌توانند درآن بخوبی رشد کنند. دو نوع میکروب همواره به‌طور طبیعی در واژن زنان وجود دارد: میکروب‌های دفاعی و میکروب‌های بیماری‌زا. میکروب‌های دفاعی (غیر بیماری‌زا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا دفاع می‌کنند و میکروب‌های بیماری‌زا‌ که در حالت عادی در بدن زندگی می‌کنند، در صورتی که میکروب‌های دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروب‌های دفاعی، ایجاد بیماری می‌کنند.

_ انواع عفونت واژن
سه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی.

عفونت‌های قارچی واژن:
در واژن زنان قارچ به مقدار کم به‌طور طبیعی زندگی می‌کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچ‌ها می‌شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچ‌ها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می‌شوند.
رشد بیش از اندازهٔ قارچ‌ها در ناحیهٔ واژن که منجر به آزار شخص مبتلا می‌گردد. مهم‌ترین نشانه‌های این عفونت عبارتند از سوزش در هنگام ادرار، خروج ترشحات سفید و حجیم از ناحیهٔ واژن که معمولاً بوی بد ندارد، داشتن درد در هنگام رابطهٔ جنسی و قرمزی ناحیهٔ واژن و اطراف آن. این نشانه‌ها درست پیش از آغاز عادت ماهانه بیشتر هم می‌شود.

لاکتوفم Lactofem یک محصول پروبیوتیکی برای خانم‌هاست که هم به صورت خوراکی و هم واژینال مصرف می‌شود.
فاقد گلوتن است.
لاکتوفم حاوی مقادیر بالایی از باکتری‌های سودمند دستگاه ادراری-تناسلی است که می‌تواند بسیاری از مشکلات خانم‌ها را برطرف کند.

فلور میکروبی واژن

در دستگاه تناسلی خانم‌ها میکروارگانیسم‌های مفید بسیاری زندگی می‌کنند (۵۰ نوع).
این باکتری‌ها باعث تقویت سیستم ایمنی در واژن می‌شوند. بسیاری از مسائل باعث از بین رفتن این باکتری‌های مفید و رشد باکتری‌های بیماری‌زا می‌شوند.
مثل استفاده مکرر از استخر، پوشیدن شلوارهای تنگ و لباس زیرهای نایلونی، مقاربت جنسی، دوران یائسگی، مصرف داروهای هورمونی و حتی مصرف همین آنتی‌بیوتیک‌هایی که برای درمان عفونت قارچی واژن تجویز می‌شوند.
در این شرایط پروبیوتیک‌ها به کمک شما می‌آیند!

آن‌چه در مورد پروبیوتیک‌ها باید بدانید

حتما در مورد ماست‌های پروبیوتیک شنیده‌اید!
پروبیوتیک به معنای حیات بخش است. در واقع پروبیوتیک‌ها می‌توانند شرایط زندگی را برای میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا نامطلوب کرده و آن‌ها را از بین ببرند و همینطور باعث رشد میکروارگانیسم‌های مفید شوند.
پروبیوتیک‌های حاوی لاکتوباسیلوس با ایجاد محیط اسیدی می‌توانند میکروارگانیسم‌های بیماری‌زای دستگاه ادراری_تناسلی را از بین ببرند.
همچنین پروبیوتیک‌ها می‌توانند تأثیرات مثبتی روی سیستم ایمنی بدن گذاشته و باعث کاهش التهاب واژن شوند.
وقتی پروبیوتیک‌ها به صورت خوراکی مصرف می‌شوند می‌توانند از طریق دیواره مقعد از ناحیه روده به منطقه واژن مهاجرت کنند.

اثرات پروبیوتیک‌ها

– پیشگیری و کمک به درمان عفونت‌های واژینال (باکتریایی و قارچی) در بانوان
– کاهش مقاومت به انسولین، کاهش میزان ابتلا به دیابت نوع دوم و دیابت بارداری
– برطرف کردن انواع اسهال (ویروسی، مسافرتی، ناشی از مصرف آنتی‌بیوتیک، مزمن) و یبوست
– تقویت سیستم‌ایمنی در برابر باکتری‌های بیماری‌زا و تک یاخته‌ها
– کاهش احتمال عود عفونت و کاهش دوره نقاهت بیماری‌های عفونی
– بهبود علائم آلرژی‌های تنفسی، پوستی و غذایی مخصوصا در کودکان
– بهبود علائم سندروم روده تحریک‌پذیر (IBS)
– کاهش علائم بیماری‌های التهابی روده (کولیت و کرون)
– کاهش میزان کلونیزاسیون هلیکوباکترپیلوری و کاهش زخم‌های گوارشی
– کمک به هضم و جذب مواد غذایی و املاح ضروری مانند آهن، کلسیم، منیزیم و …
– کاهش جذب کلسترول
– کاهش فشارخون
– تولید ویتامین های گروه A و B

لاکتوفم چه کار می‌کند؟

به درمان عفونت قارچی و باکتریایی واژن کمک می‌کند و اثر آنتی‌بیوتیک‌ها و ضدقارچ‌ها را افزایش می‌دهد.
فلور طبیعی واژن را متعادل می‌کند و از عود کردن عفونت جلوگیری می‌کند.
ترشحات طبیعی واژن را افزایش می‌دهد (مناسب برای کسانی که مقاربت دردناک دارند و همچنین دوران یائسگی)
از ابتلا به دیابت بارداری جلوگیری می‌کند ابتلا به آلرژی در نوزادان را کاهش می‌دهد.

لاکتوفم را چگونه مصرف کنیم؟

روزی ۱ تا ۲ عدد کپسول را به مدت ۲ ماه مصرف کنید. البته مصرف مداوم پروبیوتیک‌ها برای خانم‌ها توصیه می‌شود
زیرا برای سلامت گوارشی و ادراری – تناسلی خانم‌ها بسیار مفید است.
بهتر است کپسول لاکتوفم را پس از غذا مصرف کنید.

عوارض لاکتوفم و منع مصرف

این محصول هیچ‌گونه عوارضی ندارد و فقط ممکن است در بعضی افراد باعث ایجاد نفخ شود که با ادامه مصرف بهبود می‌یابد.
اگر دچار خارش، راش پوستی، سرگیجه، سرفه و سایر مشکلات تنفسی شُدید به پزشک مراجعه کنید.
در دوران بارداری و شیردهی با خیال راحت می‌توانید لاکتوفم را مصرف کنید.
در مواردی مانند نقص ایمنی، قبل از جراحی‌های شکمی، سندروم روده کوتاه و ریسک ایسکمی مزانتر باید در مصرف پروبیوتیک‌ها بیشتر احتیاط کنید.

لاکتوفم را از کجا تهیه کنیم؟

لاکتوفم را به راحتی می‌توانید بدون نسخه از داروخانه‌ها تهیه کنید. هر بسته از این محصول شامل ۳۰ عدد کپسول خوراکی است.

منبع: worldi.ir

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

سوال و پاسخ ( وجود خون در ادرار، مشکل جدی در زنان)

عفونت ادراری یکی از علل مشاهده شدن خون در ادرار است. هرگونه التهاب و تورم چه با منشأ ویروسی و باکتری می‌تواند باعث خون‌ریزی در ادرار شود و نکته مهم این است.

که وقتی خونریزی ادراری به علت التهاب و تورم مجرا و مثانه و کلیه باشد علائم دیگر از قبیل سوزش شدید ادرار، درد، تکرر ادرار و گهگاهی تب نیز به همراه دفع خون دیده خواهد شد.

وقتی فرد آزمایش ادرار می‌دهد علاوه بر سلول های خونی سلول‌های التهابی و باکتری نیز در ادرار وجود خواهد داشت گفت: این بیماری با مصرف آنتی بیوتیک و مصرف مایعات فراوان سریعاً بهبودی پیدا می‌کند.

از نمونه عفونت ویروسی که باعث التهاب شدید و خونریزی شدید از مثانه می‌شود می‌توان به آدنوویروس اشاره کرد که فرد ناگهانی دچار خونریزی شدید از مثانه می‌شود و علیرغم خون‌ریزی شدید بیماری خودبخود کنترل می‌شود.

خون به علت تومور یا سرطان یکی دیگر از علائم بروز بیماری دانست و توضیح داد: یکی از شایع‌ترین علت خونریزی ادراری، سرطان‌های دستگاه ادراری مخصوصاً سرطان مثانه است ولی در سرطان لوله حالب و کلیه‌ها نیز خون در ادرار دیده می‌شود.

شایع‌ترین منشأ خون در ادرار در زمینه سرطان مثانه است. کسانی که سیگار، قلیان و انواع دودها را استفاده می کنند، امکان ابتلا به سرطان مثانه در آن‌ها بیشتر است.

هر فرد سیگاری و آشنا با دخانیات که با خونریزی ادراری مراجعه می‌کند، باید حتماً از نظر سرطان مثانه بررسی شود.
یکی از علل شایع خونریزی ادراری وجود سنگ در سیستم ادراری اعم از سنگ کلیه‌ها، مثانه و حالب است اضافه کرد: حرکت سنگ و تحریک موضعی آن باعث التهاب مخاط مثانه و مجرا و کلیه شده و باعث ایجاد خونریزی در ادرار می شود که بادرمان سنگ خونریزی نیز از بین خواهد رفت.

منبع: niniban.com

0
1 4 5 6 7