بیماری‌‌ها و راه درمان, روانشناسی , پیشگیری بهتر از درمان

افسردگی یک اختلال روانی است که ۲۶۴ میلیون نفر در سراسر دنیا به آن دچارند. این بیماری نه تنها تغییراتی در روان فرد ایجاد می‌کند بلکه جسم او را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. افسردگی بر سلامت جسم اثر گذاشته و می‌تواند بیماری‌های دیگری ایجاد کند.

یکی از مواردی که ما اغلب در مورد مسائل مربوط به سلامت روانمان از آن غافلیم این است که آن‌ها چیزی بیشتر از ذهن ما را درگیر می‌کنند؛ افسردگی هم از این قاعده مستثنا نیست. افسردگی می‌تواند اعضای زیادی از بدن را تحت تأثیر قرار دهد که در ادامه به برخی از آن‌ها می‌پردازیم.

افت عملکرد کلیه

افسردگی هم بر زنان و مردانی اثر می‌گذارد که بیماری مزمن کلیوی دارند و هم زنان و مردانی که کلیه‌های سالمی دارند. ضمناً افسردگی، روند گسترش بیماری کلیوی را تسریع می‌کند. یکی از علت‌های ممکن این تأثیر می‌تواند افزایش پروتئین‌های التهابی باشد که فرایندهای خودایمنی را برانگیخته می‌کنند.

مشکلات گوارشی

مغز ما ارتباط تنگاتنگی با سیستم گوارشمان دارد. گوارش نسبت به هیجانات حساس است و هیجانات می‌توانند ناراحتی‌هایی برای این سیستم ایجاد کنند. افسردگی می‌تواند بر انقباضات و حرکات در مجاری گوارشی اثر بگذارد. بدین ترتیب افراد مبتلا به افسردگی ممکن است مشکلاتی مانند تهوع، نفخ، اسهال یا یبوست داشته باشند. یکی از توضیحات احتمالی این علائم، انتقال‌دهنده عصبی در مغز و روده به نام سروتونین است.

بیشتر سروتونین بدن در روده تولید و ذخیره می‌شود. محققان علاقه زیادی به ارتباط “روده و مغز” دارند که امیدوارند بتواند تأثیر سلامت روانی و گوارشی بر یکدیگر را نشان دهد. علاوه بر سروتونین، میکروب‌های موجود در روده نیز به عنوان عوامل مؤثر احتمالی در حال بررسی هستند.
علاوه بر این، افرادی که در حال حاضر مشکلاتی در گوارش خود دارند با ابتلا به افسردگی، ناراحتی‌های گوارشی‌شان تشدید خواهد شد.

دیابت

افسردگی سطح هورمون‌های استرس را بالا می‌برد و این هورمون‌ها بر سطح قند خون اثر گذاشته و موجب مقاومت به انسولین می‌شوند. این ارتباط دوطرفه است؛ کسانی که دیابت دارند نیز بیشتر ممکن است به افسردگی دچار شوند.

ریسک حمله قلبی

افرادی که از افسردگی رنج می‌برند می‌توانند دچار فشارخون بالا و افزایش ضربان قلب شوند. این اتفاق‌ها همگی منجر به بیماری قلبی می‌شوند. هورمون‌های استرسی که گفتیم بر قلب نیز تأثیر منفی می‌گذارند.

مشکلاتی در رگ‌های خونی

فشارخون بالا، میزان خون جاری در رگ‌ها را کاهش می‌دهد و این رگ‌ها جمع شده و آسیب‌پذیر می‌شوند، در نتیجه رگ‌ها نمی‌توانند مواد مغذی و اکسیژن کافی به سلول‌ها و بافت‌ها برسانند.

دردهای مبهم

افراد مبتلا به افسردگی ممکن است دردهای مبهمی داشته باشند که بر مفاصل، اندام‌ها یا کمر آن‌ها تأثیر می‌گذارد. برخی افراد در سراسر بدن‌ درد دارند که ممکن است مزمن و ناتوان‌کننده باشد.
شخص مبتلا به درد مزمن ممکن است افسرده باشد؛ اما درد جسمی و روحی نیز می‌تواند یکی از علل ایجاد افسردگی باشد. محققان هنوز در حال تلاش برای درک چگونگی ارتباط بین درد جسمی و افسردگی و همچنین چگونگی تأثیر آن بر یکدیگر هستند.
یکی از نظریه‌ها این است که هر دو می‌توانند ناشی از اختلال در تنظیم‌کننده‌های عصبی مانند سروتونین باشند. برخی از افراد مبتلا به افسردگی و درد در صورت مصرف داروی ضدافسردگی که بر بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین در مغز تأثیر می‌گذارد، احساس بهتری خواهند داشت.
نظریه دیگر این است که افراد مبتلا به افسردگی ممکن است درد متفاوتی را احساس کنند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ در مورد پردازش درد نشان داد افرادی که مبتلا به افسردگی شدید هستند در مقایسه با افرادی که افسرده نیستند آستانه تحمل درد کمتری دارند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که یکی از شایع‌ترین انواع درد در بزرگسالان، یعنی کمردرد، می‌تواند مستقیماً با افسردگی ارتباط داشته باشد. البته کمردرد همیشه هم با افسردگی مرتبط نیست. وضعیت بدنی نادرست و عضلات ضعیف، دلایل شایع‌تری برای کمردرد هستند؛ اما خوب است بدانید که افسردگی نیز موجب کمردرد می‌شود که می‌تواند به دلیل ایجاد التهاب به عنوان واکنشی از سوی بدن نسبت به افسردگی باشد.

سردرد و مشکلات حافظه

افسردگی می‌تواند باعث اختلال حواس و از دست رفتن حافظه کوتاه‌مدت شود. افسردگی افراد را فراموشکارتر کرده و توانایی آن‌ها برای تمرکز کردن را کاهش می‌دهد. افسردگی می‌تواند سردردهای مزمن ایجاد کند که به آن‌ها سردردهای تنشی می‌گویند. این سردرد به صورت ضربان‌های خفیفی عموماً در اطراف ابروها تعریف می‌شود.

آرتریت

آرتریت و افسردگی ارتباط نزدیکی با هم دارند. افسردگی می‌تواند باعث آرتریت شود و برعکس. فاکتور اصلی، التهابی است که به دلیل این بیماری‌ها روی می‌دهد. افسردگی بر طول مدت آرتریت نیز اثر گذاشته و علائم آن را تشدید می‌کند.

کاهش یا افزایش وزن

افرادی که افسردگی دارند ممکن است تغییراتی در اشتهای خود احساس کنند که می‌تواند منجر به افزایش وزن یا کاهش وزن ناخواسته شود. افزایش وزن نیز مشکلاتی برای سلامتی ایجاد می‌کند؛ مانند بیماری قلبی و دیابت. کمبود وزن نیز همین‌طور به قلب آسیب زده، قدرت باروری را کاهش داده و خستگی ایجاد می‌نماید.
تغییرات وزن و افسردگی ارتباطی دوطرفه دارند؛ یعنی از آن طرف هم کاهش وزن و هم افزایش وزن می‌توانند موجب ایجاد افسردگی در فرد و یا بدتر شدن علائم افسردگی شوند.

مشکلات خواب

افرادی که افسردگی دارند معمولاً بی‌خوابی و مشکلات خواب را نیز تجربه می‌کنند. این عارضه می‌تواند باعث احساس خستگی طی روز شده و مدیریت عوارض جسمی و روانی را سخت‌تر هم بکند.
کمبود خواب نیز به نوبه خود مشکلات زیادی برای سلامتی ایجاد می‌کند. کمبود خواب در بلندمدت موجب فشارخون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به وزن و انواعی از سرطان می‌شود.

خستگی

افراد افسرده اغلب احساس می‌کنند که هر چقدر هم بخوابند، هرگز احساس آرامش نمی‌کنند. آن‌ها ممکن است به سختی از خواب بیدار شوند یا در انجام کارهای روزمره مانند حمام کردن یا انجام کارهای خانه مشکل داشته باشند.
اگرچه داشتن انرژی کم قطعاً می‌تواند با خواب ضعیف مرتبط باشد، تحقیقات نشان داده است که رابطه بین افسردگی و خستگی پیچیده‌تر است. خستگی نه تنها یکی از شایع‌ترین عوارض فیزیکی افسردگی است، بلکه یکی از چالش برانگیزترین درمان‌ها است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان داد که حتی پس از شروع یک داروی ضدافسردگی، خستگی در حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به افسردگی شدید ادامه دارد.
افسردگی و خستگی ممکن است بخشی از چرخه‌ای باشد که در آن انرژی کم و کاهش انگیزه باعث تشدید افسردگی می‌شود.

در نهایت این که:
حال بد و احساس افسردگی برای هر کسی می‌تواند روی بدهد و همیشه هم یک اختلال روانی نیست؛ اما اگر چند علائم افسردگی را دارید توصیه می‌کنیم با پزشک مشورت کنید. درمان افسردگی با دارو، گفتگو و دیگر روش‌های درمانی هم به سلامت روانتان کمک می‌کند، هم به سلامت جسمتان.

منبع: tebyan.net

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

تازه‌ترین تحقیقات درمورد افسردگی به ما می‌گوید، افسردگی یک بیماری نیست، بلکه یک علامت چند وجهی از فعالیت مزمن سیستم‌ایمنی است.

به‌طور واضح‌تر: افسردگی می‌تواند علامتی از التهاب مزمن باشد.

این ایده که افسردگی و سایر بیماری‌های مربوط به روان، به دلیل عدم تعادل هورمون‌ها مخصوصا سروتونین و نور اپی نفرین به وجود می‌آیند، آنچنان در ذهن همه‌ی ما جا افتاده است که زیر سوال بردن آن تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسد و داروهای ضدافسردگی که بر اساس تئوری عدم تعادل هورمونی ساخته می‌شوند، فروش گسترده و چشمگیری دارند.

با این‌که این تئوری بسیار متداول و پذیرفته شده است، اما موارد جالب و معماگونه ای نیز در این میان مطرح است؛ مثلا:

– کاهش میزان نوراپی نفرین، سروتونین و دوپامین در انسان موجب افسردگی نمی‌شود، با اینکه در حیوانات چنین رابطه‌ای مشاهده شده است.

– با وجود اینکه برخی از بیماران مبتلا به افسردگی، سروتونین و نوراپی نفرین‌شان کم است، اما بیشترشان این گونه نیستند! مطالعات زیادی نشان می‌دهند که تنها ۲۵ درصد از افسرده‌ها چنین کمبودهایی دارند.

– بعضی از بیماران مبتلا به افسردگی، میزان سروتونین و نوراپی نفرین‌شان به طرز غیرطبیعی بالاست و عده‌ای هم هستند که با وجود اینکه سابقه هیچ نوع افسردگی ندارند، اما میزان این هورمون‌های‌شان کم است.

اگر دلیل افسردگی، عدم تعادل هورمونی نباشد چطور؟ یا اگر افسردگی به خودی خود یک بیماری نباشد، بلکه علامتی از یک مشکل پنهان باشد چه؟

این دقیقا همان چیزی است که تازه‌ترین تحقیقات در مورد افسردگی به ما می‌گوید. یک تئوری جدید به نام «مدل ایمنی سیتوکین» می‌گوید، افسردگی یک بیماری نیست، بلکه یک علامت چند وجهی از فعالیت مزمن سیستم‌ایمنی است.

به طور واضح‌تر: افسردگی می‌تواند علامتی از التهاب مزمن باشد.

ارتباط بین افسردگی و التهاب

هم اکنون پژوهش‌های زیادی این نظر را دارند که افسردگی به واکنش التهابی مزمن با درجه‌ای پایین مربوط است که همراه با افزایش استرس اکسیداتیو می‌باشد.

شواهد زیادی در این تحقیقات ارائه شده که رابطه میان افسردگی و التهاب را ثابت می‌کند:

– افسردگی همیشه در بیماری‌های شدید التهابی وجود دارد.
– میزان بالاتری از التهاب، خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد.
– یک چهارم بیمارانی که اینترفرون (دارویی که برای درمان هپاتیت سی استفاده می‌شود و موجب التهاب چشمگیری می‌گردد) مصرف می‌کنند، دچار افسردگی زیادی می‌شوند.
– فرونشانی افسردگی بالینی معمولا همراه با برگشت نشانه‌های التهابی به حالت طبیعی است.

طی یک واکنش التهابی، هورمونی به نام سیتوکین در بدن تولید می‌شود. دانشمندان در اوایل دهه هشتاد کشف کرده بودند که سیتوکین‌های التهابی، طیف وسیعی از علائم روانی و عصبی را ایجاد می‌کنند که کاملا ویژگی‌های بارز افسردگی را منعکس می‌نماید.

جالب اینجاست که معلوم شده داروهای ضدافسردگی می توانند تولید سیتوکین‌های پیش التهابی را کاهش دهند. همچنین می‌توانند نمایانی‌های ژنتیکی برخی از سلول‌های ایمنی درگیر در فرایند التهاب را تغییر دهند.

همه‌ی این‌ها یعنی داروهای ضدافسردگی، ضدالتهاب‌هایی هستند که اگر التهاب، دلیل اولیه افسردگی باشد، می‌توانند مکانیسم عمل‌شان را ارائه دهند.

حالا این سوال مطرح می‌شود؛ که اگر التهاب، دلیل افسردگی باشد، دلیل التهاب چیست؟

وجه ارتباطی این موضوع این است که سبک زندگی مدرن ما پر از عواملی است که التهاب برانگیزند و برای همین بیماری را ایجاد می‌کنند. اگر بتوانیم این عوامل را پیدا کرده و التهاب را کاهش دهیم، می‌توانیم از افسردگی پیشگیری کرده و یا حتی بیماری التهابی مزمن را که بخش ماندگار زندگی صنعتی ما شده است را برطرف نماییم.

موارد زیر، شایع‌ترین علل التهاب هستند که به افسردگی منتهی می‌شوند:

تغذیه

تغذیه امروزی ما مشکلات زیادی دارد، چون پراز خوراکی‌هایی است که موجب التهاب می‌شوند، مانند آرد سفید، قند فراوان، چربی‌های اکسیده شده، چربی‌های ترانس و طیف وسیعی از مواد شیمیایی و نگهدارنده‌ها. از آن طرف، غذاهایی که التهاب را کاهش می‌دهند، بسیار کم مصرف می‌کنیم، مانند چربی امگا ۳، غذاهای تخمیر شده و فیبر.

چاقی

یکی از مضرترین پیامدهای سبک زندگی و تغذیه امروزی، افزایش چاقی است. چاقی یک وضعیت التهابی محسوب می‌شود. مطالعات نشان داده افراد چاق، سیتوکین‌های التهابی بالاتری دارند و کاهش وزن هم مربوط به کاهش این سیتوکین‌ها می‌باشد. چاقی ارتباط تنگاتنگی با افسردگی دارد و با این که این ارتباط تا حدودی چندعاملی و پیچیده است، اما ظاهرا التهاب نقش مهمی در این میان دارد.

سلامت دستگاه گوارش

اختلال در میکروبیوم روده و سندرم روده چکه کن، هر دو باعث التهاب شده و منجر به افسردگی می‌گردند، مثلا سندرم روده چکه کن، به اندوتوکسین‌هایی به نام اشرشیا کلی ( LPS) اجازه می‌دهد تا از روده فرار کرده و وارد جریان خون شوند. مطالعات زیادی نیز ارتباط تغییرات نامطلوب باکتری‌های ساکن در روده ما را با افسردگی شدید ثابت کرده‌اند.

استرس

استرس یکی از اصلی‌ترین علل افسردگی است، اما ارتباط بین استرس و التهاب معروفیت چندانی ندارد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که استرس روانی اجتماعی موجب تحریک شبکه‌ی سیتوکین‌های پیش التهابی می‌شود. این افزایش در سیتوکین‌های التهابی، همان‌طور که گفته شد، ارتباط نزدیکی با علائم افسردگی دارد.

فعالیت بدنی

شواهد بی‌شماری وجود دارد که نشان می‌دهد ورزش، شیوه‌ای موثر در درمان افسردگی است و حتی در بسیاری از موارد، موثرتر از داروهای ضدافسردگی می‌باشد. همچنین معلوم شده که ورزش در افراد سالم می تواند از ابتلا به افسردگی جلوگیری نماید.

جالب این‌جاست که، هنگام ورزش سیتوکین‌های التهابی که مربوط به افسردگی هستند تولید می‌شوند و فورا هم مواد ضدالتهابی ایجاد می‌گردند! این پدیده را« hormetic effect » می‌گویند، که در ابتدا یک استرس موجب برانگیختگی یک واکنش کمکی در بدن شده و پیامدهای مثبت و ماندگار دربر دارد.

کمبود خواب

کمبود خواب مزمن می‌تواند حتی در افراد سالم هم، علائم التهابی را برانگیزد.

عفونت مزمن

عفونت‌های مزمن، التهاب‌های مداوم ایجاد می‌کنند. بنابراین جای تعجب ندارد که افسردگی با انواع ویروس‌ها و عوامل بیماری‌زا در ارتباط باشد.

پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه

پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه، دلایل دیگری برای التهاب مزمن هستند و به همین علت، عاملی بالقوه برای افسردگی محسوب می‌شوند.

کمبود ویتامین د

کمبود ویتامین د در بسیاری از جوامع شایع است و شواهد هم نشان می‌دهند که افسردگی با این کمبود ارتباط دارد. ویتامین د، واکنش به عفونت را کنترل می‌کند، مثل کاهش علائم التهابی که مربوط به افسردگی هستند. مصرف مکمل ویتامین د می‌تواند علائم التهابی را در برخی موارد کاهش دهد.

حال اگر دچار افسردگی هستیم چه باید کنیم؟

– سبک زندگی و تغذیه ضدالتهابی در پیش بگیرید. یعنی تغذیه‌تان پر از مواد مغذی باشد، غذاهای طبیعی، خواب کافی، مدیریت استرس، انجام فعالیت‌های بدنی در حد متوسط و حفظ سلامت روده و گوارش.

– عوامل پنهان التهاب را شناسایی کنید. سعی کنید دلایل احتمالی و پنهان التهاب را پیدا کنید، عواملی که می‌توانند موجب افسردگی‌تان شوند.

– به جز مواردی که در بالا گفته شد، این ها را هم مدنظر داشته باشید: در معرض فلزات سنگین بودن، در معرض رطوبت و کپک یا سایر بیوتوکسین‌ها بودن، توقف موقتی تنفس در خواب و … .

منبع: tebyan.net

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, روانشناسی

در مطالعات بسیاری که تاکنون انجام گرفته مشاهده شده است که قرار گرفتن در معرض استرس، اضطراب و خلق و خوی منفی می‌تواند تا حدود زیادی بر سلامت جسم تاثیر بگذارد. همچنین در یک بررسی محققان دریافتند که استرس مزمن تاثیر منفی بر حافظه دارد. علاوه بر این، احساس افسردگی و ناراحتی خطر مشکلات قلبی-عروقی از قبیل سکته مغزی را افزایش می‌دهد.

اکنون گروهی از متخصصان علوم پزشکی در آمریکا در بررسی جدیدی اظهار داشتند: احساسات منفی می‌تواند نحوه عملکرد واکنش سیستم ایمنی را تغییر دهد و این احساسات با افزایش خطر التهاب مرتبط هستند.

در این بررسی متخصصان از شرکت‌کنندگان درخواست کردند تا احساسات خود را در مدت زمان دو هفته ثبت و ضبط کنند. همچنین، واکنش ایمنی بدن این افراد و وجود شاخص‌های التهاب‌زا از طریق ارزیابی نمونه خون آنان مورد بررسی قرار گرفت.

التهاب، بخشی از واکنش سیستم ایمنی است و در حالت طبیعی در اثر واکنش بدن به عفونت یا جراحت اتفاق می‌افتد. با این حال سطح بالایی از التهاب می‌تواند سلامتی را به خطر انداخته و فرد را در معرض ابتلا به انواعی از بیماری‌ها از قبیل التهاب مفصل قرار دهد.

متخصصان مشاهده کردند در خون افرادی که چندین بار در طول روز و در بازه زمانی طولانی احساسات منفی را تجربه می‌کنند سطح بالاتری از زیست شاخص‌های التهاب وجود دارد.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، همچنین تجربه احساسات مثبت حتی برای مدت کوتاهی پیش از گرفتن نمونه خون با کاهش سطح التهاب همراه است. با این حال متخصصان تاکید کردند که این اثرگذاری تنها در شرکت‌کنندگان مرد مشاهده شده‌ است.

متخصصان امیدوارند در آینده این یافته و مطالعات مشابه به پزشکان و درمانگرها امکان دهد تا به راهکارهای بهتری برای بهبود خلق و خو و در نتیجه حفاظت از جنبه‌های مختلف سلامت جسمی دست پیدا کنند.

منبع: tebyan.net

وقتی کسی دچار حمله پانیک می‌شود، علائم گوناگونی می‌تواند داشته باشد، مثلاً احساس خفگی یا از دست دادن کنترل روی بدن خود. همچنین برخی افراد در اثر اضطراب دچار درد در قفسه سینه می‌شوند. درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد.

افرادی که از این درد رنج می‌برند حتی ممکن است احساس کنند در حال مُردن هستند؛ اما پیش از اینکه روی این درد تمرکز کنیم، لازم است کمی بیشتر در مورد علت‌ها و عوامل ایجاد این درد بگوییم: اضطراب.

اضطراب چیست؟

اضطراب اساساً یک مکانیسم دفاعی است. اضطراب یک سیستم هشدار برای موقعیت‌هایی است که تهدیدکننده و خطرناک برای فرد محسوب می‌شوند. اضطراب همه جایی است و همه‌ی افراد آن را تجربه می‌کنند. اضطراب یک مکانیسم نرمال و لازم است که عملکرد، اقدام به موقع و واکنش به جا را بهبود می‌دهد.

عملکرد اضطراب، حرکت دادن به بدن و هشیار و آماده نگه داشتن آن برای عکس‌العمل به موقع در زمان رویارویی با خطرات است تا پیامدها کمتر شده و از حوادث پیشگیری شود؛ اما در برخی موارد، این مکانیسم به شیوه‌ای دیگر عمل می‌کند، به عبارتی دیگر باعث رنج و عذاب می‌شود.

در چنین حالتی به جای اینکه اضطراب به ما کمک کند، توان ما را می‌گیرد.

این تغییر در مکانیسم عملکرد اضطراب می‌تواند ناشی از یک سری از فاکتورهایی باشد که پیش‌تر زمینه را فراهم کرده‌اند:

• فاکتورهای بیولوژیکی؛
• ویژگی‌های شخصیتی مانند مکانیسم‌های غلبه بر استرس؛
• فاکتورهای محیطی.

از طرفی دیگر باید بگوییم که اضطراب انواع متفاوتی دارد:

آگورافوبیا (هراس از یک مکان)

افرادی که دچار آگورافوبیا هستند، از مکان‌ها و موقعیت‌هایی هراس دارند که باعث می‌شوند آن‌ها دچار حمله پانیک یا احساس گرفتار شدن، ناتوانی یا خجالت‌زدگی کنند. بنابراین از این نوع مکان‌ها و موقعیت‌ها اجتناب می‌کنند.

اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

این اختلال موجب احساس اضطراب زیاده از حد و مداوم و نگرانی درباره‌ی فعالیت‌ها و حوادثی می‌شود، حتی فعالیت‌های عادی و روزمره.
این اضطراب و نگرانی، متناسب با موقعیت یا شرایط پیش آمده نیست، به سختی کنترل می‌شود و بر احساس‌های فیزیکی فرد نیز اثر می‌گذارد. اختلال اضطراب فراگیر اغلب همراه با دیگر اختلالات اضطرابی یا افسردگی نیز می‌باشد.

اختلال پانیک

اختلال پانیک سبب ایجاد اپیزودهای مکرری از احساس ناگهانی اضطراب شدید و ترس می‌شود که در عرض چند دقیقه اوج می‌گیرد. این اپیزودها به عنوان حملات پانیک شناخته می‌شوند.

برخی از علائم حمله پانیک شامل موارد زیر می‌شوند:

• احساس به زودی مُردن؛
• تنگی‌نفس
• درد در قفسه سینه
• بالا رفتن ضربان قلب یا تپش قلب

این حملات پانیک می‌توانند فرد را نگران این کنند که دوباره دچار حمله خواهد شد یا باعث شوند از موقعیت‌هایی که ایجاد این حملات را می‌کنند اجتناب نماید.

علائم درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه

درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه به احساس دردی گفته می‌شود که مجموعه‌ای از وضعیت اضطرابی عامل آن هستند. نیازی نیست حتماً بحران یا حادثه‌ی خاصی پیش بیاید تا این درد احساس شود. حضور مداوم استرس نیز می‌تواند دردی در قفسه سینه ایجاد کند که ریشه در اضطراب دارد.

افرادی که این درد را تجربه می‌کنند طبق گفته‌ی خود این علائم را دارند:

• تند تند نفس کشیدن؛
• کرختی دست و پا؛
• از دست دادن کنترل روی بدن؛
• احساس مرگ.

ضمناً این درد تیز و متناوب بوده و سبب احساس سوزش نیز می‌شود. اما این نوع درد و ناراحتی معمولاً در عرض مدت کوتاهی برطرف می‌شود، مثلاً بعد از حدوداً ۱۵ دقیقه.
ویژگی دیگر درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه این است که با حرکت برطرف نمی‌شود. این درد چه حرکت کنید و چه نه، یک جور است.

درمان درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه

از آنجایی که درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه، پیامد مشکل دیگری است بنابراین درمان نیز باید عامل اصلی یعنی اضطراب را هدف بگیرد.
در بیشتر موارد لازم است که عوامل بیرونی و داخلی که سبب ایپزودهای اضطراب می‌شوند مورد بررسی و آنالیز قرار بگیرند. روان‌پزشک نیز ریلکسیشن و تمرینات تنفسی را توصیه می‌کند. همچنین تکنیک‌های ریلکس کردن عضلات نیز مفید خواهند بود. روان‌پزشکان معمولاً دارهای ضد اضطراب را برای بیمارانی که به دارو نیاز دارند تجویز می‌کنند.

وقتی این درد جدی می‌شود، بیمار باید برای درمان پزشکی و توصیه‌های لازم به پزشک متخصص مراجعه کند.
درد ناشی از اضطراب در قفسه سینه، یک سری علائم ایجاد می‌کند که می‌تواند به فرد این احساس را بدهد که در حال مُردن است. لازم است بدانید چه عواملی جرقه‌ی حملات اضطرابی را برایتان می‌زنند. شما باید از استرس‌های مداوم پیشگیری نمایید تا دچار عواقب آن نشوید. برای بازیابی کنترلتان و به دست آوردن آگاهی بیشتر در مورد مسئله‌ای که دارید، به روانپزشک مراجعه کنید.

منبع: tebyan.net