هرچند استروژن را مرتبط با بلوغ دخترانه و سیکل باروری می‌دانند اما بر همه چیز اثر می‌گذارد از سلامت استخوان‌ها گرفته تا سلامت روحی و روانی.

پایین بودن استروژن می‌تواند خانم‌ها را در هر سنی به دلایل گوناگون تحت تأثیر قرار دهد.

درباره‌ی استروژن

* بخش عمده‌ی استروژن توسط تخمدان‌ها تولید می‌شود.
* وقتی سطح استروژن پایین باشد می‌تواند از جنبه‌های گوناگون روی بدن اثر بگذارد.
* زنانی که اختلال خوردن مانند آنورکسیا دارند بیشتر در معرض پایین بودن استروژن هستند.

علت‌های پایین بودن استروژن

سطح استروژن به دلایل گوناگونی متفاوت است. هر بیماری که روی تخمدان‌ها اثر بگذارد یا به آن‌ها آسیب بزند می‌تواند موجب کاهش استروژن در بدن شود. قابل توجه‌ترین ریسک فاکتور برای کمبود استروژن، سن است. با رسیدن به سن یائسگی، طبیعی است که استروژن افت کند. در واقع سطح استروژن، سال‌های پیش از وقوع یائسگی شروع به کاهش می‌کند.

سایر علت‌های افت استروژن:
* نارسایی زودهنگام تخمدان‌ها
* بیماری‌های مادرزادی مانند سندرم ترنر
* اختلال تیروئید
* ورزش بیش از حد
* کمبود وزن شدید
* شیمی درمانی
* عملکرد ضعیف غده هیپوفیز
داشتن سابقه‌ی خانوادگی در مشکلات هورمونی نیز می‌تواند ریسک کمبود استروژن در خانم‌ها را افزایش بدهد.

اثرات افت استروژن

استروژن هورمونی ضروری است پس تأثیرات آن گسترده است. نشانه‌های پایین بودن استروژن شامل موارد زیر می‌شود:

پریودهای نامنظم: استروژن یکی از اصلی‌ترین هورمون‌های دخیل در سیکل قاعدگی است. کمبود استروژن می‌تواند باعث بی‌نظمی در پریود یا فقدان آن شود.

ناباروری: پایین بودن استروژن می‌تواند جلوی تخمک‌گذاری را بگیرد و باردار شدن را با مشکل روبرو کند.

ضعف استخوان‌ها: استروژن کمک می‌کند استخوان‌ها سالم و قوی بمانند. با افت استروژن، توده‌ی استخوانی کاهش خواهد یافت. مثلاً زنانی که دوران بعد از یائسگی را طی می‌کنند، بیشتر در معرض افزایش ریسک پوکی استخوان و شکستگی استخوان هستند.

رابطه جنسی دردناک: استروژن می‌تواند روان بودن واژن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. اگر سطح استروژن خیلی کم باشد، خشکی واژن را به دنبال دارد که موجب دردناک شدن رابطه جنسی خواهد شد.

گرگرفتگی: گرگرفتگی اغلب به دلیل افت استروژن طی یائسگی روی می‌دهد.

افسردگی: استروژن، سروتونین را افزایش می‌دهد که هورمون تقویت کننده‌ی خلق و خو است. کمبود استروژن می‌تواند موجب افت سروتونین و درنتیجه افسردگی شود.

افزایش عفونت مجاری ادراری: نتیجه‌ی کاهش استروژن می‌تواند نازک شدن بافت مجاری ادرار باشد که خطر عفونت را به دنبال دارد.

تأثیر بر وزن: هورمون استروژن می‌تواند در کنترل وزن و چگونگی ذخایر چربی در بدن نقش داشته باشد. کمبود استروژن می‌تواند منجر به افزایش وزن شود. طی یائسگی، محل ذخیره‌ی چربی در بدن زنان تغییر می‌کند. زنان معمولاً چربی‌ها را در ناحیه‌ی باسن و ران‌ها ذخیره می‌کنند اما با افت استروژن تغییراتی به وجود می‌آید. البته می‌توانید از افزایش وزن ناشی از افت استروژن جلوگیری کنید. داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌تواند احتمال افزایش وزن در زنان یائسه را تا حدود بسیار زیادی کاهش بدهد.

تشخیص

تشخیص کاهش استروژن اغلب با معاینه، سابقه‌ی پزشکی و بررسی علائم شروع می‌شود. نشانه‌های بارز افت استروژن شامل گرگرفتگی و فقدان پریود می‌شود. اما برخی از این علائم ممکن است نتیجه‌ی بیماری‌های دیگری مانند مشکلات تیروئید باشند. پزشک برای تشخیص دقیق‌تر برای شما آزمایش خون تجویز می‌کند تا سطح هورمون‌هایتان بررسی شود.

شیوه‌های درمانی

همه‌ی خانم‌ها لزوماً نیاز به درمان ندارند اما اگر علائم کاهش استروژن، دردسرساز باشد پزشک درمان را پیشنهاد خواهد کرد. درمان انتخابی بستگی به علت افت استروژن و علائم موجود دارد.

درمان جایگزینی با هورمون
عموماً پزشکان جهت درمان افت استروژن، درمان جایگزینی با هورمون را توصیه می‌کنند که گاهی ترکیبی از استروژن و پروژسترون است. ترکیب هورمون‌ها می‌تواند در تعدیل سطح استروژن در برخی از خانم‌ها با علائم ناراحت کننده، مؤثر باشد.

استروژن درمانی
گاهی پزشکان برای درمان، فقط استروژن تجویز می‌کنند، مثلاً برای خانم‌هایی که تخمدان‌هایشان برداشته شده این شیوه رایج‌تر است. گاهی نیز پزشک جهت تخفیف علائم یائسگی، استروژن درمانی را توصیه می‌کند.
داشتن وزن سالم و کاستن از شدت و حجم ورزش نیز می‌تواند سطح استروژن را به حد نرمال برگرداند.
برخی مطالعات حاکی از مفید بودن سویا در تسکین علائم ناشی از افت استروژن هستند. یافته‌ها نشان می‌دهند ایزوفلاون‌های سویا می‌توانند عامل این اثر مثبت باشند. افزایش مصرف سویا ممکن است برای همه‌ی خانم‌ها مناسب نباشد، بنابراین پیش از تصمیم به این کار یا مصرف مکمل سویا، با پزشکتان مشورت کنید.

منبع: tebyan.net

کیست سینه کیسه‌ای پُر از مایع در درون بافت سینه است که معمولاً سرطانی نبوده و خوش‌خیم است. اما کیست سینه علی‌رغم اینکه بسیار شایع است می‌تواند نگرانی‌هایی ایجاد کند. این مطلب را بخوانید تا بدانید احتمال اینکه کیست سینه سرطانی شود بسیار کم است.

خیلی از برآمدگی‌های سینه (توده‌ها و گره‌ها) می‌توانند ناشی از کیست یا فیبروم باشند که در واقع تغییرات خوش‌خیم (غیر سرطانی) در بافت سینه‌اند. این تغییرات در گروهی به نام «تغییرات فیبروکیستیک» قرار می‌گیرند.

هرچند بین کیست سینه و سرطان سینه ارتباطی وجود ندارد؛ اما این احتمال در زنانی که سابقهٔ بارداری ندارند، سیکل قاعدگی نامنظم دارند، یا آن‌هایی که سابقهٔ سرطان سینه را در خانواده دارند بیشتر است. بنابراین توصیه می‌شود خانم‌ها همیشه نسبت به تغییرات احتمالی در سینه‌های خود هشیار باشند و چکاپ‌های دوره‌ای خود را انجام دهند.
با توجه به آناتومی سینه عجیب نیست که لوبول‌های (سلول‌های داخلی مجرای شیری) سینه مسدود شوند و در نتیجه مایع در درون آن‌ها جمع شود و کیست‌هایی به وجود بیاید.

یک کیست سینه مجموعه‌ای از مایع داخل سینه است و در واقع به شکل کیسه‌ای است که معمولاً کوچک می‌باشد؛ تقریباً به‌اندازه یک دانه نخود یا شاید هم کوچک‌تر. داخل کیست سینه معمولاً مایع است اما بعضی از کیست‌ها ممکن است محتوای جامد داشته باشند.

کیست سینه مختص گروه سنی خاصی نیست و در دخترهای جوان و حتی دخترهای ۱۰ تا ۱۲ ساله هم دیده می‌شود. اگر کیست سینه مایع یا شبیه جامد باشد و چیزی که نشان بدهد حاوی خون است دیده نشود در بیشتر موارد یک کیست ساده است. این کیست‌ها نه بدخیم می‌شوند و نه سرطانی. در مواردی این‌چنینی این امکان وجود دارد که مایع را خارج کنند و تا آن زمان باید سعی کنید از عوامل گوناگونی که می‌توانند کیست را تحریک و تشدید کنند بپرهیزید.

فیبروآدنوم

نوع دیگری از کیست سینه فیبروآدنوم است که معمولاً هیچ علامتی ندارد، بدون درد است و هنگام معاینه سینه کشف می‌شود. فیبروآدنوم مانند یک برآمدگی سخت و لغزنده است که هنگام لمس کردن به‌آسانی زیر پوست حرکت می‌کند و خوش‌خیم است.
فیبروآدنوم‌ها به دلیل تکثیر زیادی بافت سینه ایجاد می‌شوند و هرچند احتمال اینکه با کیست‌های معمولی که در بالا گفتیم اشتباه گرفته شوند؛ اما با آن‌ها فرق دارند. فیبروآدنوم در سنین پیش از یائسگی شایع‌تر است. البته در هر سنی فیبروآدنوم مشاهده می‌شود؛ اما اغلب در دوره بلوغ و در خانم‌های جوان دیده می‌شود. به همین دلیل ظاهرشدن آن‌ها را به تغییرات هورمونی در این سنین ربط می‌دهند.

درمان کیست‌های سینه معمولاً به این صورت است که فرد باید وضعیت سینه‌های خود را بررسی و کنترل کند. معمولاً به عمل جراحی نیازی نیست؛ اما اگر بیمار بخواهد این کیست‌ها را نداشته باشد، کیست‌ها با سوزنی مخصوص تخلیه می‌شوند. برای عمل جراحی کیست‌های پیچیده به نمونه‌برداری و عمل جراحی نیاز است.

علت‌های ایجاد کیست سینه

کارشناسان تاکنون نتوانسته‌اند علت دقیق ایجاد کیست‌های سینه را مشخص نمایند؛ اما چند ریسک فاکتور در این مورد معلوم شده است، مانند ژنتیک و تغییرات هورمونی.

باورهای اشتباه درباره کیست سینه

بعضی از باورها درمورد اینکه چرا کیست سینه به وجود می‌آید واقعیت ندارند و بیشتر آن‌ها بر اساس نظریه‌هایی غیرعلمی و تصادفی‌اند که ریشه در عدم آگاهی و ترس از روش‌های درمان سرطان دارند. مثلاً برخی از افراد می‌گویند ماموگرافی می‌تواند به سینه آسیب بزند، یا ضربه به سینه باعث سرطان می‌شود، یا سوزنی که برای تخلیه کیست به کار می‌رود باعث انتشار کیست می‌شود یا نمونه‌برداری موجب سرطان می‌شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

بافت نرمال سینه اغلب برآمدگی‌ها و گره‌هایی دارد؛ اما اگر احساس می‌کنید برآمدگی جدیدی در سینه‌تان ایجاد شده که نمی‌رود، بزرگ‌تر شده یا بعد از یکی دو سیکل قاعدگی همچنان هست فوراً به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر پوست یک یا هر دو سینه‌تان تغییراتی کرده به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص کیست سینه

تشخیص کیست سینه معمولاً شامل معاینهٔ سینه، تست‌های تصویری مانند سونوگرافی و ماموگرافی، و نمونه‌گیری سوزنی (FNA) یا بیوپسی سینه.

معاینه سینه
پزشک بعد از اینکه علائم و سوابق پزشکی‌تان را پرسید یک معاینه از سینه‌هایتان به عمل می‌آورد و سینه‌ها را از جهت هرگونه برآمدگی و ناهنجاری بررسی می‌نماید. پزشک فقط با معاینه نمی‌تواند متوجه شود یک برآمدگی سینه کیست است یا نه بنابراین به تست دیگری هم نیاز است که معمولاً یا یک تست تصویری است یا نمونه‌گیری سوزنی.

تست‌های تصویری
ماموگرافی: کیست‌های بزرگ و کیست‌های ریز خوشه‌ای معمولاً در ماموگرافی دیده می‌شوند؛ اما میکروکیست‌ها ممکن است در این تست دیده نشوند یا به‌سختی دیده شوند.
سونوگرافی سینه: این تست به پزشک کمک می‌کند معلوم نماید یک برآمدگی سینه پُر از مایع است یا اینکه جامد می‌باشد. وجود مایع معمولاً نشان‌دهندهٔ کیست سینه است؛ اما یک تودهٔ جامد به‌احتمال زیاد یک برآمدگی غیر سرطانی مانند فیبروآدنوم است اما همان‌طور که گفتیم احتمال سرطان سینه هرچند کم اما وجود دارد.
ممکن است پزشک برای ارزیابی بیشتر توده‌ای که به نظر جامد می‌آید، بیوپسی یا نمونه‌برداری را توصیه کند. اگر پزشک بتواند یک برآمدگی در سینه را به‌راحتی در معاینه با دست لمس کند، شاید نیازی به تست تصویری نبوده و نمونه‌گیری با سوزن یا FNA انجام شود تا مایع تخلیه شده و کیست بخوابد.

نمونه‌گیری سوزنی (FNA)
پزشک طی نمونه‌گیری سوزنی، سوزن ریزی وارد برآمدگی سینه کرده و تلاش می‌کند مایع را تخلیه نماید. اغلب، نمونه‌گیری سوزنی با استفاده از سونوگرافی انجام می‌شود تا سوزن دقیقاً در جای مناسب وارد شود. اگر مایع تخلیه شده و کیست بخوابد، پزشک فوراً تشخیص می‌دهد کیست سینه بوده است.
. اگر مایع تخلیه شده خون نداشته باشد و زرد کم‌رنگ باشد و برآمدگی از بین برود پس دیگر نیازی به تست‌های دیگر یا درمان وجود ندارد.
. اگر مایع تخلیه شده خون‌آلود باشد یا برآمدگی نخوابد، پزشک نمونهٔ مایع را به لابراتوار می‌فرستد و بیمار را برای پیگیری‌های بیشتر به جراح یا رادیولوژیست ارجاع می‌دهد.

. اگر مایعی خارج نشود، پزشک تست تصویری تشخیصی مانند ماموگرافی یا سونوگرافی را توصیه می‌کند. نبودن مایع یا از بین نخوابیدن برآمدگی بعد از FNA به این معنی است که برآمدگی سینه یا حداقل بخشی از آن جامد است. نمونه‌ای از این بافت برای بررسی از جهت سرطان گرفته می‌شود.

آیا کیست سینه قابل پیشگیری است؟

یک سبک زندگی سالم به شما کمک می‌کند احساس خوبی داشته باشید. اما معیارهای خاصی برای پیشگیری از کیست سینه وجود ندارد. به همین دلیل بهترین کار این است که همیشه سبک زندگی سالم را حفظ کنید، به طور منظم چکاپ شوید، نسبت به هرگونه تغییری در سینه‌هایتان دقیق باشید و همیشه نگرانی‌هایتان را با پزشک در میان بگذارید.
. پزشکان توصیه می‌کنند دست‌کم ماهی یک‌بار، دقیقاً در روزهای بعد از قاعدگی، خودتان سینه‌هایتان را معاینه کنید.
. بیشتر خانم‌ها همیشه برآمدگی‌هایی روی سینه‌ها دارند، بنابراین اگر متوجه آن‌ها شدید نترسید.

منبع: tebyan.net

مراقبت از سلامت واژینال بخشی مهم از سلامت عمومی هر خانمی است، اما ممکن است به دلیل تابوها و عدم آگاهی کافی و یا به دلایلی دیگر، خیلی از خانم‌ها نسبت به آن توجه کافی نداشته باشند. برای بسیاری از خانم‌ها صحبت کردن با پزشک درباره این مسائل سخت است.

دستگاه تناسلی شما به مراقبت و توجه نیاز دارد، خصوصا اقدامات پیشگیرانه‌ای که کمک می‌کنند دچار بیماری‌ها و مشکلات واژینال نشوید.

با پزشک‌تان صحبت کنید

اولین نکته‌ی مهم این است که باید نسبت به مراقبت از این ناحیه‌ی بدنتان آگاه باشید. شما باید عادت کنید در مورد این مسئله با پزشکتان حرف بزنید. مراجعه به پزشک و حرف زدن درباره‌ی هرگونه تغییر غیرعادی در واژن باید برایتان کاملا طبیعی و راحت باشد، حتی اگر این تغییر به نظرتان بسیار جزئی و کم اهمیت بیاید.
عملکردهای واژن و وضعیت آن ارتباط کاملا مستقیم با سیکل زندگی یک زن دارد که در هر مرحله‌ای تغییر و تحولاتی را تجربه می‌کند. این اتفاق‌ها کاملا طبیعی و نرمال هستند، پس نباید نگرانتان کنند.

از چه سنی باید مراقبت از سلامت واژینال را شروع کنید

در تمام طول زندگی یک زن مراقبت واژینال ضروریست و سن خاصی برای آن وجود ندارد و به همین دلیل مهم است که مادرها در مورد بهداشت این ناحیه با دختران خود صحبت کنند و بدانند که این کار برای حفظ سلامت دخترانشان است و باعث از بین رفتن حیا و … نمی‌شود.

رعایت بهداشت

یکی از موضوع‌های اساسی در مورد سلامت واژینال، بهداشت است. نیازی نیست شما داخل واژن خود را تمیز کنید زیرا واژن، روش‌های پاکسازی طبیعی خودش را دارد.
واژن ناحیه‌ای با باکتری‌های مهم است و این باکتری‌ها به سلامت شما کمک می‌کنند. اگر از محصولات شیمیایی در درون واژن‌تان استفاده کنید به این باکتری‌های مفید آسیب خواهید زد.

لابیا و نواحی نزدیک آن روی قسمت بیرونی واژن، قسمت‌هایی هستند که باید با آب گرم شسته شوند. شما می‌توانید از یک صابون طبیعی استفاده کنید، اما هرگز از محصولات صنعتی یا شیمیایی یا اسپری‌های قوی آب استفاده نکنید؛ فشار آب می‌‌تواند باعث شود آب و صابون داخل واژن رفته و آسیب ایجاد کند.

بوی واژن

خیلی از خانم‌ها از بوی واژن خود ناراحتند و سعی می‌کنند این وضعیت را با دئودورانت‌‌ها و عطرها رفع کنند. همانطور که گفتیم شما مجاز به استفاده از محصولات شیمیایی برای واژن نیستید زیرا این مواد به تعادل باکتریایی طبیعی این ناحیه آسیب می‌زنند. اگر فکر می‌کنید لازم است واژن خود را خوشبو کنید، توصیه می‌کنیم از ترکیبی از یک روغن طبیعی با آب و به صورت اسپری استفاده نمایید. لازم است عادت‌های بهداشتی مناسبی داشته باشید تا از بوی ناخوشایند واژن کم کنید.
اگر بو اسیدی یا خیلی تند شد باید به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است دچار عفونت شده باشید که مشکلی شایع است اما با توصیه‌های پزشک به راحتی درمان می‌شود.

ورزش‌های مفید

با بالا رفتن سن، عضلات واژن خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهند. این عضلات برای روابط جنسی و زایمان کاربرد دارند. بنابراین برای انجام ورزش‌های مربوط به واژن وقت بگذارید.
بله ما در مورد تمرینات معروف کگل حرف می‌زنیم که می‌توانید در هر جایی انجام‌شان دهید. شما باید عضلات واژن خود را منقبض کنید، چند ثانیه نگه دارید و سپس آزادشان کنید.

نکاتی در مورد لباس زیر

توصیه می‌کنیم از لباس‌های زیر نخی و ظریف با بافتی نرم استفاده کنید. پارچه‌های توری هر چند زیبا هستند اما کمی زبرند، بنابراین بهتر است فقط گهگاه از آن‌ها استفاده کنید. اگر از دیگر پارچه‌ها استفاده می‌کنید، بخشی از لباس زیر که با واژن در تماس است باید نخی باشد. این توصیه را در مورد لباس‌های شنا نیز در نظر داشته باشید.

بهداشت روابط جنسی

بعد از رابطه جنسی ادرار کنید. ادرار کردن کمک می‌کند باکتری‌های ناخواسته گرفته شوند. البته اگر ادرار نداشتید، می‌توانید خودتان را بشویید.

کمردرد باعث محدودیت در فعالیت‌های زندگی روزمره و کاهش فعالیت بدنی می‌شود که ممکن است منجر به افزایش وزن و بروز یا بدتر شدن مشکلات مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی گردد.

از آن‌جا که بیماری کمردرد بسیار شایع است، نادیده گرفتن یا ربط دادن آن به چیزی که ظاهراً بی‌ضرر است، مانند خوابیدن در یک وضعیت ناراحت، ورزش بیش از حد یا نشستن به مدت طولانی، آسان است؛ اما اگرچه به نظر می‌رسد کمردرد جای نگرانی ندارد، تحقیقات جدید مرکز پزشکی بوستون (BMC) این تصور را به چالش کشیده است. طبق این تحقیق، بزرگسالان، به ویژه زنان، که کمردرد جدی‌تری دارند‌، یک مورد ترسناک مشترک دارند. به مطالعه این مطلب ادامه دهید تا بدانید تحقیقات به چه نتایجی دست یافته است.

تحقیقات جدید بررسی کرد که چگونه کمردرد با خطر مرگ و میر ارتباط دارد. با توجه به بررسی سیستماتیک و متاآنالیز ۱۱ مطالعه، متشکل از ۸۱۳۳۷ بزرگسال میانسال و مسن، یافته‌ها نشان دادند که کمردرد با افزایش متوسط مرگ و میر ناشی از همه علت‌ها، در بین زنان و آن‌هایی که کمردرد شدیدتری دارند، مرتبط بود. با این حال، کمردرد متوسط با افزایش خطر مرگ ارتباطی نداشت و هیچ ارتباطی بین کمردرد و مرگ و میر در مردان یافت نشد.

کمردرد منجر به کاهش فعالیت بدنی می‌شود، که می‌تواند خطر مرگ را افزایش دهد

تحقیقات BMC رابطه بین کمردرد و مرگ و میر در زنان را بررسی کرد و ارتباط آن با فعالیت محدود را مشاهده نمود؛ محدودیت در فعالیت که می‌تواند همراه با کمردرد باشد. طبق این مطالعه، کمردرد علت اصلی ناتوانی در سراسر جهان است و معلولیت و کم تحرکی به طور کلی با مرگ و میر بیشتری همراه است. کمردرد باعث محدودیت در فعالیت‌های زندگی روزمره و کاهش فعالیت بدنی می‌شود که ممکن است منجر به افزایش وزن و بروز یا بدتر شدن مشکلات مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی گردد.

امیدوارم که این مطالعه به درک بهتری از تأثیرات طولانی مدت کمردرد محدود‌کننده فعالیت بر سلامتی و پژوهش برای بهبود درمان کمردرد در طول زندگی بیماران منجر شود.

با افزایش سن، کمردرد در زنان به طور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند

پس از یائسگی، زنان بیشتر از مردان دچار کمردرد می‌شوند. پیری باعث تنگی ستون فقرات می‌شود، که می‌تواند باعث افزایش عوارض گردد. درد کمر معمولاً در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی ظاهر می‌شود، اگرچه برخی از افراد می‌توانند از ۳۰ سالگی تغییراتی در ستون فقرات خود احساس کنند.

همچنین به نظر می‌رسد سن، در فتق دیسک کمر نقش دارد. هرچه پیرتر می‌شوید، دیسک‌ها خشک می‌شوند و حالت اسفنجی و انعطاف‌پذیری آن‌ها کمتر می‌شود. آن‌ها سفت می‌شوند و خطر ابتلا به فتق دیسک کمر را افزایش می‌دهند. اگرچه فتق دیسک، تهدید‌کننده زندگی نیست، اما می‌تواند بسیار ناتوان‌کننده باشد.

صرف نظر از اینکه چه چیزی باعث کمردرد شما می‌شود، کارشناسان بر اهمیت داشتن یک وزن و رژیم غذایی سالم تأکید می‌کنند زیرا هر یک پوند از وزن شما، به سیستم اسکلتی عضلانی‌تان فشار وارد می‌کند.

اگر کمردرد شدیدی دارید، منتظر نمانید

اگر صبر کنید تا برای کمردردتان کاری انجام دهید، تا این‌که درد ناتوان‌کننده شود، بیش از حد صبر کرده‌اید. موارد زیادی از درد‌های کمر در طی دو هفته برطرف می‌شود، اما اگر برای مدت زمان طولانی‌تری ادامه پیدا کند، مشکلی وجود دارد. اگر درد شما طولانی مدت یا مزمن است، وقت آن است که به یک متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.
می‌توان کمردرد مداوم را با دارو‌ها، تزریقات، فیزیوتراپی و جراحی، که در بعضی موارد لازم است، درمان کرد. متخصصین همیشه ابتدا با کم تهاجمی‌ترین و مؤثرترین روش درمانی شروع می‌کنند.

هر فردی که کمردرد شدید، مداوم یا کمردردی که مکرراً رفع شده و بازمی‌گردد، دارد، باید زودتر از موعد به متخصص ستون فقرات مراجعه کند. علاوه بر این، اگر درد، شما را ضعیف کرده و قادر به انجام کار‌های روزمره نیستید، یا اگر تب، کاهش وزن غیر قابل توضیح یا مشکلات ادراری را تجربه می‌کنید، مراجعه به پزشک یک حرکت هوشمندانه خواهد بود.

منبع: tebyan.net

ترشحات واژن در خانم‌ها شامل یک سری باکتری‌های مفید است که برای حفظ سلامت واژن ضروری و لازم هستند. البته مواردی وجود دارد که ترشحات، بوی نامطبوع داشته و سبب ناراحتی فرد می‌شود.

آیا هر نوع ترشح واژن نشانه بیماری است؟ چه موقع باید نگران بود؟ این ترشحات با چه مکانیسمی ایجاد می‌شوند؟ مقاله زیر به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.

اول از همه باید دانست که ترشحات واژن دو نوع هستند:

۱- ترشحات طبیعی (فیزیولوژیک)

۲- ترشحات غیر‌طبیعی که نیاز به درمان دارند.

هر خانمی کیفیت طبیعی ترشحات خود را می‌داند و در واقع می‌داند که چه ترشحاتی در وی قابل قبول است و کدام ترشحات غیر‌طبیعی است.

دستگاه تناسلی در زن و مرد از قسمت‌هایی است که اگر به نظافت آن توجه نشود، باعث بروز آلودگی شدید و حتی بیماری‌های گسترده می‌شود.

ترشحات واژن خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه ای از تخمک‌گذاری یا یک بیماری موضعی یا داخلی است.

ترشحات واژن معمولا به علت وجود سلول‌های کنده شده از مخاط یا سلول‌های شرکت کننده در التهاب سفیدرنگ است.

ترشحات کم واژن، امری کاملا طبیعی است، اما در صورتی که مقدار ترشحات زیاد باشد و موجب آلوده کردن لباس گردد، یا همراه با درد و ناراحتی باشد، غیر‌طبیعی است.

این ترشحات اکثرا بی‌رنگ و یا حداکثر شیری کم رنگ و بدون بو هستند، ولیکن بسته به عادت ماهانه در خانم ها، رنگ و غلظت آن تغییر می‌کند. به‌طوری که در زمان تخمک‌گذاری، حاملگی، شیر دادن و نزدیکی جنسی مقدار این ترشحات بیشتر می‌شود.

بنابراین با توجه به نکات ذکر شده باید توجه داشت که افزایش ترشحات واژن در زنان در بسیاری موارد طبیعی است، به ویژه اینکه ترشحات باعث مرطوب شدن مجرای تناسلی زنان می‌شود که این خود کمک بسیاری در پیشگیری از بیماری گوناگون در این ناحیه می‌کند.

کیفیت و کمیت ترشحات واژن در هر زن، در طول زمان و حتی در طول یک دوره ماهانه می‌تواند تغییر کند؛ مثلاً ترشحات قبل از بلوغ با ترشحات دوران بارداری و ترشحات پس از یائسگی متفاوت است.

هورمون‌ها تاثیر مهمی روی ترشحات واژن دارند و در نتیجه بارداری یا مصرف قرص‌های ضدبارداری ترشحات واژن را تغییر می‌دهد.

در طول قاعدگی و دوره پس از زایمان هم کیفیت یا میزان ترشحات ممکن است تغییر کند.

حتی عواملی مثل ورود منی همسر به داخل واژن یا عادات مربوط به بهداشت فردی هم روی این ترشحات موثرند.

ترشح زیادتر از حد معمول (بدون بو) را می توان با شستن و خشک کردن اعضای تناسلی برطرف کرد، اما در صورتی که بوی بدی داشته باشد، حاکی از عفونت واژن است.

البته به یاد داشته باشید که هرگز از صابون برای شستن داخل وازن استفاده نکنید، ولی قسمت بیرون دستگاه تناسلی را می توان با آب و صابون شست.

ترشحات عفونی با درد یا بدون درد ممکن است با خارش همراه باشد که معمولا هنگام آلوده شدن مدخل واژن به ادرار عارض می شود. نواحی تناسلی بیمار ممکن است دچار تحریک و سوزش شود. به علاوه گاهی درد به هنگام نزدیکی با همسر وجود دارد.

در بعضی موارد هم علامت خاصی به جز ترشح وجود ندارد.

در افرادی که این مشکل را دارند، آزمایش خون ممکن است شواهدی از وجود عفونت خفیف بدن را نشان دهد.

تهیه کشت میکروسکوپی از ترشحات واژن و آزمایش سلول شناسی آن برای کلیه زنان بالاتر از ۲۵ سال و در مواردی که احتمال سرطان در کار باشد، ضروری است.

ترشحات واژن در صورتی که با تست سرولوژیک مثبت همراه باشد ممکن است مربوط به بیماری سیفلیس باشد.

منبع: tebyan.net