نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

عوارض مصرف بیش از حد مکمل ویتامین E

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه

 

استفاده بیش از حد از مکمل‌های ویتامین E می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را نزدیک به ۴۵ درصد و خطر ابتلا به سکته را نزدیک به ۲۰ درصد افزایش می‌دهد.

ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی است و اصولا در بافت‌های چربی، کبد و ماهیچه ذخیره می‌شود.
متداول‌ترین و فعال‌ترین فرم بیولوژیکی طبیعی ویتامین E، آلفاتوکوفرول نام دارد. ویتامین E در سال ۱۹۶۸ توسط انجمن غذا وتغذیه شورای تحقیقات ملی ایالات متحده آمریکا به عنوان یک ماده مغذی اساسی برای انسان شناخته شد. توکوفرول برگرفته از کلمه یونانی توکو به معنی تولد وفرین به معنی بیرون آوردن است. این نام برگرفته از نقش اساسی ویتامین E در تولید مثل گونه‌های مختلف جانوران است.
به گزارش سلامت نیوز مطالعه روی ۱۲۰ هزار نفر که نیمی از آن‌ها مکمل‌های ویتامین E مصرف کرده بودند.
نشان داد استفاده بیش از حد از مکمل‌های ویتامین E می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را تا ۴۵ درصد و ابتلا به سکته قلبی را تا ۲۲ درصد افزایش دهد.

میزان مصرف مجاز این ویتامین ۱۲ میلی‌گرم است، اما برخی افرادی که بیش از اندازه این ویتامین را مصرف کرده بودند بین ۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم در روز این ویتامین را از طریق مکمل‌ها وارد بدن خود می‌کردند.

تحقیقات نشان داد این کار باعث پاره شدن رگ‌های مغزی می‌شود که در نهایت منجر به سکته شده و عواقب بسیار بدی را به همراه دارد.
البته در نتایج این تحقیقات که در نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده آمده است مصرف ویتامین E می‌تواند خطر ابتلا به نوع خاصی از سکته مغزی را که بر اثر مسدود شدن رگ‌های خونی به وجود می‌آید تا ۱۰ درصد کاهش دهد. اما در مجموع دانشمندان اعلام کردند مضرات مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین E بسیار بیش‌تر از فواید آن است.
میلیون‌ها نفر در بریتانیا از مکمل‌های ویتامین E استفاده می‌کنند که به شکل خالص یا به صورت ترکیب با ویتامین‌های دیگر به شکل قرص‌های مولتی‌ویتامین عرضه می‌شوند.
ویتامین E یکی از آنتی‌اکسیدان‌های قدرتمند است که به اعتقاد دانشمندان از ابتلا به بیماری‌های قلبی پیشگیری می‌کند و به قوی‌تر شدن و افزایش انعطاف دیواره‌های رگ‌های قلبی کمک شایانی می‌کند.
اما دانشمندان معتقدند بهترین روش برای پیشگیری از ابتلا به سکته قلبی ورزش کردن، داشتن رژیم غذایی مناسب و چک کردن مرتب فشار خون است. سکته یکی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در جهان است.
مهم‌ترین علت بروز سکته مسدود شدن یا پاره شدن رگ‌های مغزی هستند به این ترتیب روند خونرسانی به سلول‌های مغزی متوقف شده و سلول‌های مغزی دچار آسیب جدی می‌شوند و زیادی مصرف مکمل ویتامین E منجر به پاره شدن رگ‌های مغزی می‌شود و خون‌رسانی به مغز متوقف بشود.
و دیگر ویتامین E باعث این می‌شود که روند سلول‌سازی در بدن زیاد شود منجر به سرطان فرد می‌شود

” مقدار ویتامین E دریافتی روزانه “

بر اساس سن و جنس و میزان ویتامین E مصرفی افراد در هر کشور متفاوت است. براساس آخرین توصیه‌ها، دریافت روزانه ویتامین E باید ۱۵ میلی گرم که معادل ۲۰ واحد بین المللی ویتامین E سنتتیک است، باشد. در بعضی از کشورها مقدار این ویتامین برای زنان باردار حدود ۳۰ میلی‌گرم توصیه شده است. به‌طور کلی مقدار مورد نیاز ویتامین E بستگی به میزان اسیدهای چرب غیراشباع در رژیم غذایی دارد و هر چه مقدار این نوع چربی‌ها در رژیم غذایی بیشتر باشد، نیاز بدن به ویتامین E بیشتر می‌شود. مصرف هم‌زمان آهن و ویتامین E، موجب کاهش قابلیت دسترسی ویتامین E در بدن می‌شود.

” منابع غذایی حاوی ویتامین E “

روغن‌های گیاهی شامل بادام زمینی، سویا، ذرت، گلرنگ، آفتابگردان و جوانه گندم مهم‌ترین منابع غذایی ویتامین E به شمار می‌روند.
سایر منابع شامل دانه‌های روغنی، بذرها، دانه‌های کامل( سبوس‌دار)
اسفناج، کلم بروکلی، برگ شلغم ، گوجه‌فرنگی، برگ خردل، فلفل دلمه بعضی از غذاهای اصلی مانند شیر و تخم‌مرغ، گوشت، ماهی و مرغ حاوی مقادیر کمی از ویتامین E هستند.
از دیگر منابع ویتامین E، خشکبار، حبوبات و غلات آماده است. به علاوه، کره، مارگارین و دیگر غذاها با ویتامین E غنی می‌شوند. به‌طور متوسط، ۲۰ تا ۴۰ درصد ویتامین E مصرف شده جذب می‌شود.
در طی پخت غذا و نگهداری موادغذایی به خصوص اگر در معرض گرما و اکسیژن باشند، تا حدود ۵۰ درصد از ویتامین E از بین می‌رود.
سرخ کردن غذا نیز این ویتامین را در روغن‌های گیاهی تخریب می‌کند. نگهداری مواد غذایی در داخل یخچال نیز موجب کاهش میزان ویتامین E می‌شود.
وقتی ما روزانه این منابع غذایی که حاوی ویتامین E هستند استفاده می‌کنیم دیگر نیازی به مکمل‌های ویتامین E ( کپسول‌های ویتامین E ) نمی‌باشد .

منبع: مجله پزشکی دکتر سلام

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

داروهای گیاهی مناسب برای تنظیم قاعدگی و یائسگی

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,بهداشت بانوان , دارونامه

 

۱- گل مغربی
۲- ویتاگنوس
۳- هایپیران

فقط در نحوه مصرف آن دقت شود به یکباره دارو رو قطع نکنید و با پزشک‌تان مشورت کنید.
خانم‌هایی که در دوران یائسگی هم هستند می‌توانند از این داروها استفاده کنند چون در دوران یائسگی تولید استروژن کم است منجر به پوکی‌استخوان می‌شوند. با این داروها مشکل پوکی‌استخوان‌شان برطرف می‌شود.

فقط با مصرف این داروها شصت پای‌تان درد گرفت یا زیر چشم‌تان این دانه‌های سفید ظاهر شدند یک آزمایش کلیه دهید چون کلیه‌تان در این حالت درست کار نمی‌کند کلسیم رسوب داده در بدن.

_ آشنایی با گل مغربی

گُل مغربی یا علف خر (Oenothera) سرده‌ای است علفی از گل‌مغربیان با حدود ۱۲۵ گونه که برخی یک‌ساله و برخی دوساله و برخی دیگر چندساله هستند و بومی آمریکای شمالی و جنوبی به شمار می‌آیند. این گیاه با برگ‌های بیضی شکل و گل‌های سفید و زرد حدود ۴۰ تا ۶۰ سانتی‌متر طول دارد.
و گل مغربی با نام عمومیEvening primrose که در عربی حشیشه الحمار نامیده می‌شود.
یکی از ویژگی‌های این گیاه آن است که هر گل چهار پرچم کوتاه و چهار پرچم بلند دارد و دیگر این که کاسبرگ‌های گل به گلبرگ‌ها نچسبیده‌اند و به سمت پایین خمیدگی دارند. همچنین ریشه‌ی این گیاه، گوشتدار و به رنگ قرمز می‌باشد.
گل مغربی احتمالا از آمریکای شمالی به دیگر نقاط دنیا راه یافته است و چون گل‌ها هنگام غروب شکفته می‌شوند، به گل مغربی معروف شده است. قسمت مورد استفاده ی گیاه اکثرا ریشه و دانه‌ی آن است. دانه‌ها حدود ۲۰ درصد روغن دارند که به روغن گل مغربی مشهورند. این گیاه در ایران نمی‌روید، ولی محصولات روغن آن در فرآورده‌های مهمی استفاده می‌شود.

_ ترکیبات مهم

دانه‌های گل مغربی حاوی ۱۴ درصد روغن ثابت به نام “اوی نینگ پرایم روزاویل” یا OEP است. این روغن ۵۰ تا ۷۰ درصد سیس لینولئیک اسید و ۷ تا ۱۰ درصد سیس گامالینولنیک اسید(GLA) در خود دارد. گل مغربی در شرایط سنی و آب و هوایی مختلف دارای مقادیر مختلفی از GLA است. همچنین در این گیاه ترکیب سیس ۶ و ۹ و ۱۲ اوکتاتری انولیک اسید وجود دارد.
ترکیبات دیگر این گیاه شامل مقادیر کمی اولئیک، پالمتیک و استئاریک اسید، استروئیدها، کامپسترول و بتاسیتوسترول می‌باشد.

_ نحوه مصرف روغن گل مغربی

به طور معمول حداکثر میزان استفاده از EPO به عنوان مکمل غذایی، روزانه ۴ گرم می‌باشد که این مقدار حاوی ۳۰۰ تا ۳۶۰ میلی‌گرم GLA است. بعضی منابع مصرف روزانه تا ۸ گرم برای بزرگسالان و ۴ گرم برای کودکان را بلامانع می‌دانند.

برای تسکین درد آرتریت روماتوئید، برخی از کارشناسان توصیه می کنند که روغن گل مغربی را همراه با کپسول روغن ماهی مصرف کنید طبق دستورالعمل برچسب استفاده شود. فرآورده های مختلفی از روغن گل مغربی بیشتر مکمل غذایی هستند و می‌توانند هر روز با مقادیر معینی مصرف شوند.

موارد مصرف و خواص درمانی قرص گل مغربی

۱- از قرص گیاه گل مغربی به عنوان یک مکمل دارویی در تامین نیاز بدن به اسیدهای چرب ضروری استفاده می‌شود.

۲- این قرص در درمان علایم قبل از قاعدگی بسیار موثر بوده، کاهش درد پستان پیش از قاعدگی و رفع مشکلات قبل از یائسگی از موارد استفاده از این قرص گیاهی است.

۳- از قرص گل مغربی برای درمان اختلال نعوظ در مردان و رفع برخی ناتوانی‌های جنسی آنان استفاده می‌شود.

۴- برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید و بیماری اسکلروز مفید است و باعث کاهش علائم این بیماری‌ها می‌گردد.

۵- مصرف قرص گل مغربی برای مبتلایان به دیابت، بیماران قلبی و عروقی مفید می‌باشد.

۶- استفاده از این قرص باعث کاهش درد می‌شود و به طور فزاینده‌ای در درمان سردردهای مزمن مفید است.

۷- برای رفع مشکلات ناشی از افزایش سن نظیر درد مفاصل، آرتروز و … استفاده از این قرص به عنوان مکمل توصیه می‌گردد.

۸- کپسول گل مغربی به درمان بیش فعالی کودکان کمک می‌کند.

۹- استفاده از این قرص به تنظیم هورمونی بدن کمک کرده یکی از نتایج استفاده از این قرص بهبود سلامت بافت پستان است و به‌طور کلی در پیشگیری از ایجاد سرطان پستان موثر است.

۱۰- استفاده از این قرص در درمان بیماری‌های ناشی از کم کاری کبد تاثیر دارد.

موارد مصرف کپسول گل مغربی

درمان کمکی در نوروپاتی دیابتی، آرتریت روماتوئید، بیماری اسکلروز متعدد، سندرم پیش از قاعدگی، درد پستان پیش از قاعدگی و درمان اختلال نعوظ، خصوصاً ناشی از دیابت و اختلالات میکرووسکولار دیابت.

_ کاهش درد مفاصل و التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید

بررسی‌ها نشان می‌دهد که مصرف مکمل روغن گل مغربی و سایر منابع GLA سبب کاهش درد مفاصل و التهاب در بیماری‌های مفصلی می‌شود. در یک مطالعه شش ماهه کاهش علائم التهاب در آرتریت روماتوئید با دریافت کپسول‌های حاوی GLA نسبت به گروه پلاسبو، دیده شده است. در مطالعه دیگر تعداد مفاصل حساس و متورم در مقایسه با گروه پلاسبو کاهش یافته بود.

_ کاهش آسیب عصبی ناشی از دیابت

تحقیق‌ها نشان می دهد که GLA موجود در روغن گل مغربی می‌تواند باعث پیشگیری و درمان آسیب‌های عصبی (نوروپاتی) در بیماران دیابتی باشد. در یک مطالعه یک ساله علائمی نظیر بی‌حسی و گزگز شدن در افرادی که نوروپاتی خفیف دیابتی داشتند، با مصرف روغن گل مغربی نسبت به گروه پلاسبو کاهش یافت.

_ کاهش علائم اگزما با روغن گل مغربی

در بعضی از بیماران زمانی که مشکلات تغذیه‌ای مربوط به GLA وجود داشته باشد، اگزما دیده می‌شود. بنابراین دریافت GLA از طریق مصرف روغن گل مغربی می‌تواند مفید واقع شود.

بعضی مطالعه‌ها نشان داده شده است که این روغن می‌تواند التهاب‌های ناشی از اگزما را در مقایسه با گروه پلاسبو کاهش داده و علائمی نظیر خارش، ترشح و پوسته پوسته شدن پوست که مربوط به اگزما هستند را بهبود بخشد. در این حالت بیمار نیاز کمتری به استفاده از کرم‌های استروئید و دارو و در نتیجه عوارض جانبی ناخوشایند آن‌ها دارد.

_ مقابله با آسیب مولتیپل اسکلروزیس با گل مغربی

ذخیره زیاد اسیدهای چرب ضروری در روغن گل مغربی با کاهش التهاب ناشی از اختلال‌های پیش رونده عصبی مفید واقع می‌شود.

_ درمان کاهش حافظه ناشی از آلزایمر با گل مغربی

روغن گل مغربی با بهبود انتقال ایمپالس‌های عصبی در درمان اختلال‌های پیش‌رونده مغزی مفید است.

_ پیشگیری از ناتوانی مردان و نازایی زنان با گل مغربی

از طریق بهبود جریان خون، GLA موجود در روغن گل مغربی به مواردی از درمان ناتوانی جنسی در مردان که ناشی از اختلال‌های جریان خون در اعضای تناسلی است، کمک می‌کند. برای این منظور روغن معمولا با ویتامین C و Ginko Biloba تجویز می‌شود. به علاوه روغن به مدت طولانی مصرف می‌شود. GLA از تنگ شدن عروق خونی پیشگیری کرده و سپس از تشکیل پلاک در جدار رگ به دنبال افزایش کلسترول جلوگیری می‌کند. به علاوه با بهبود عملکرد رحم در زنانی که نازایی دارند، مفید واقع می‌شود.

_ استفاده گل مغربی در دوران بارداری و شیردهی

مثل همه داروها، در ارتباط با استفاده از این فراورده در طول سه ماهه اول بارداری، رعایت احتیاط توصیه می‌شود. مصرف این دارو در دوران شیردهی بی‌خطر است زیرا شیر مادر دارای لینولئیک اسید و گاما لینولنیک اسید می‌باشد. البته بعضی متخصصان طب سنتی استفاده از روغن گل مغربی را برای زنان باردار و شیرده ممنوع دانسته‌اند.

_ رفع التهاب و روغن گل مغربی

روغن گل مغربی می‌تواند در بیماری‌های التهابی مزمن مانند آرتریت روماتوئید باعث کاهش التهاب در مفاصل عضلات شود. این روغن همچنین می‌تواند در سندروم شوگرن به کاهش درد و ناراحتی ناشی از خشکی چشم و پوست کمک کند.

_ گیاه گل مغربی و جلوگیری از جوش و آکنه کیستیک

روغن گیاه گل مغربی حاوی دو نوع ماده مغذی است: گاما لینولنیک اسید (GLA) و لینولنیک اسید. هر دو ماده مغذی دارای اسیدهای چرب امگا ۶ هستند که به جذب اینولین کمک می‌کنند. اینولین، ساختاری است که سلولهای ما را می‌سازد. این ماده‌ ی مغذی هورمون‌‌ها را تنظیم می‌کند، بافت پوست را بهبود می‌بخشد، اعصاب را بهتر می‌کند و از التهاب جلوگیری می‌کند. متأسفانه بدن نمی‌تواند اسیدهای چرب امگا تولید کند و ما این ماده‌ی مغذی را از غذاهایی که می‌خوریم، دریافت می‌کنیم.

_ درمان جوش‌ هورمونی با روغن گل مغربی

کورک یا جوش‌های هورمونی معمولا با التهاب افزایش می‌یابند. عوامل ضد التهابی در روغن گل مغربی، پوست تحریک شده را آرام خواهد کرد. همچنین فلورای پوست را دوباره متعادل کرده، چربی را تنظیم می‌کند و سطح پوست را صاف می‌گرداند که تمام این ها به داشتن پوستی صاف و بدون جوش کمک می‌کنند.

به منظور جلوگیری از بروز جوش، فقط مقدار کمی از این روغن را مستقیما روی جوش قرار دهید. همچنین می‌توانید چند قطره از روغن گل مغربی را به مرطوب‌کننده‌ی مورد‌ علاقه‌تان اضافه کنید. این محصول را مثل همیشه روی پوست‌تان بمالید و این کار را تا زمانی‌که پوست‌‌تان شروع به آرام شدن کند، انجام دهید.

سندرم پیش از قاعدگی (PMS)
بر اساس مطالعات انجام شده با مصرف EPO مشکلات قبل از قاعدگی کاهش می‌یابد. اگر چه بعضی آزمایش‌ها نشان می‌دهند مصرف در بعضی افراد بی‌اثر بوده است، ولی مجموع تحقیقات تأثیر این ماده را تأیید می‌کنند.

بیماری MS
مطالعات گوناگون نشان داده‌اند که استفاده از رژیم‌های حاوی LA بهبود مختصری در افراد مبتلا به MS ایجاد می کند؛ زیرا در این‌گونه افراد ناهنجاری متابولیسم EFA وجود دارد.

جلوگیری از بروز علائم ترک الکل
GLA باعث ترشح نوع خاصی پروستاگلاندین به نام پروستاگلاندین E در مغز می‌شود که با حمایت غیر مستقیم از کبد و سیستم عصبی از علائم ترک الکل نظیر افسردگی و تشنج پیشگیری می‌کند.

_ نکات قابل توصیه کپسول روغن گل مغربی

فراورده را از دید و دسترس اطفال دور نگهدارید.
بلافاصله پس از مصرف، در ظرف را محکم ببندید و دور از نور، در دمای ۳۰-۱۵ درجه سانتی‌گراد نگهداری نمایید.
در بیماران مبتلا به درد پستان، قبل از درمان با این دارو باید تشخیص سرطان پستان رد شده باشد.
به پزشکان توصیه می‌شود در بیماران تحت درمان با داروهای ضدتشنج یا دارای سابقه تشنج، اثرات این دارو را به دقت پایش نمایند.

_ مضرات و عوارض جانبی روغن گل مغربی

زیاده‌‌روی در مصرف این گیاه و فراورده‌‌های تهیه شده از آن ممکن است باعث:

کاهش انعقاد خون و افزایش خونریزی
سر درد
سوء هاضمه
ایجاد حالت تهوع

_ممنوعیت مصرف گل مغربی برای این افراد

از آنجا که گل مغربی آسیب پیشرونده مفاصل در آرتریت روماتوئید را متوقف نمی‌کند آن را در جای دارو استفاده نکنید.

اگر شما در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستید از گل مغربی استفاده نکنید (تصور بر این است که GLA رشد سلول‌های سرطانی پروستات را ترویج می‌دهد).

اگر شما تشنج دارید ازخوردن گیاه گل مغربی اجتناب نمایید گزارش شده است که GLA ممکن است تشنج در افراد مبتلا به اختلالات تشنج را آغاز کند.

از خوردن گیاه گل مغربی در دوران بارداری اجتناب کنید نگرانی از روغن های غنی از GLA است که می‌تواند به جنین آسیب برسانند.

_ روغن گل مغربی را از کجا پیدا کنیم؟

گل مغربی در فروشگاه‌های مواد غذایی بهداشتی، سوپر مارکت‌ها موجود است و در برخی از کشورها، با نسخه پزشک داده می‌شود.

فرآورده‌های گل مغربی به صورت روغن و قرص و کپسول در بازار وجود دارد. البته مصرف به صورت موضعی به صورت روغن، پماد، لوسیون و کرم بیشتر دیده می‌شود.

آشنایی با داروی ویتاگنوس

بسیاری از مشکلات قاعدگی، روحی، روانی، جسمی، پوست، مو، چاقی، یائسگی و …در دختران و زنان، در سنین مختلف، مربوط به اختلالات هورمونی است که متاسفانه نسبت به آن آگاهی کافی ندارند. مطالعه‌ی این مقاله می‌تواند اطلاعات مفیدی به شما ارائه دهد.

اختلال در میزان هورمون‌ها باعث بروز مشکلات موقت یا دائم از جمله عوارض قبل از قاعدگی(سردرد، خستگی، نفخ، دل‏ درد، حساسیت سینه‌ها و تغییر رفتاری)، عوارض هنگام قاعدگی(دردها، پریود سنگین و لکه‌بینی)، عوارض یائسگی(گرگرفتگی، تعریق، مشکلات روحی و روانی، پوکی‌استخوان و عوارض قلبی، آکنه(جوش صورت)، پُرمویی، کیست و فیبروم رحم و تخمدان در خانم‏‌ها می‌شود.

هورمون‏‌های شیمیایی که در چند دهه ی گذشته بهترین روش درمان این عوارض بوده‌اند، در سال‌های اخیر به علت عوارض جانبی متعدد مورد تردید و در بعضی از کشورها در لیست سیاه قرار گرفته‏‌اند. مهم‌ترین عارضه‌ی جانبی هورمون‏های شیمیایی، سرطان‌زایی است که بعضی ‌ها را گرفتار می ‏کند. این عارضه نه فقط به خاطر خود دارو بلکه اکثراً به خاطر تجویز و مصرف مقادیر بیش از اندازه آن می ‏باشد.

در سال‌های اخیر با تحقیقات گسترده در مورد گیاهان دارویی گیاهی به نام پنج انگشت با نام علمی “Vitex agnus castus” مدنظر قرار گرفته که از قدیم برای برطرف کردن اختلالات هورمونی زنان به کار می‏رفته است. این گیاه در دو دهه اخیر به نام گیاه زنان شهرت یافته است.

قدمت تهیه‌ی هورمون‏های شیمیایی کمتر از صد سال می‏باشد. این در حالی است که مشکلات زنان(مثلا مشکل یائسگی) به قدمت عمر بشر است و مسلما بشر تجارب بسیار خوبی برای رفع آن‌ها کسب کرده است و امروز دانشمندان در حال مطالعه و به کار گرفتن آن‌ها هستند.

با تحقیقات دهه‌‏های اخیر شگفتی‏‌های جالبی از این گیاه کشف شده و امروز بیش از ۷۰ کارخانه داروسازی دنیا از میوه‌های آن، داروهایی به شکل قرص و قطره به منظور رفع اختلالات هورمونی زنان تولید و به بازار عرضه می‏‌کنند. داروی تهیه شده از این گیاه در ایران ویتاگنوس(VITAGNUS) نام دارد که اولین بار چند سال قبل به شکل قطره توسط داروسازی پورسینا تولید و به بازار عرضه شد ولی به دلیل مزه ی آن، که برای همگان مطلوب نیست، از ابتدای سال ۱۳۸۷ قرص آن به بازار ارائه می‌شود که همان خاصیت قطره را دارد.

 

نکته بسیار مهم

نکته بسیار مهم در مورد این دارو این است که بر خلاف تصور بسیاری از پزشکان و متخصصان، ویتاگنوس به صورت یک فیتواستروژن عمل نمی‌کند؛ بلکه توسط ترکیبات غیرهورمونی، مانند آکوبین و ویتکسین و از طریق محور هیپوتالاموس – هیپوفیز با متوقف کردن ترشح FSH و بالا بردن میزان ترشح LH اثر می‌کند. در نتیجه، میزان خونی پروژسترون بالا می‌رود و میزان پرولاکتین تعدیل می‏شود.

نکته بسیار با اهمیت دیگر این که این گیاه، با یک ماده موثر عمل نمی‌کند؛ بلکه با تعداد زیادی از ترکیبات اسانسی، فلاوونوئیدی و ایریدوئیدی و با چندین مکانیسم، اثرات گسترده را در بیشتر اختلالات هورمونی زنان به طور ایده‏آل به جا می‌گذارد.

_ موارد استفاده درمانی قرص ویتاگنوس به قرار زیر است:
ویتاگنوس (به انگلیسی: VITAGNUS) نوعی داروی گیاهی است. که به صورت قطره استفاده دارویی دارد.

ویتاگنوس یا پنج انگشت را گیاه زنان می‌نامند. این گیاه در پیشگیری از اختلالات قاعدگی ،پریود دردناک ،قطع غیر طبیعی پریود ،اختلال در زمان و مقدار خونریزی ، نارسایی زودرس تخمدان وعوارض حین یائسگی موثر می‌باشد.

با تاثیرگذاری بر محور مرکزی ترشح هورمون در بدن یعنی هیپوتالاموس-هیپوفیز تاثیرات خود را اعمال می‌کند. این گیاه باعث کاهش آزاد شدن FSH و افزایش آزاد شدن LH و پرولاکتین از هیپوفیز می‌گردد .
لازم به ذکر است که مطالعات نشان داده است که گیاه پنج انگشت حاوی ترکیبات استروژنی نمی‌باشد و مستقیما بر روی تخمدان‌ها تاثیر نمی‌گذارد.

۱- رفع عوارض قبل از قاعدگی(PMS) که در ۳۰ تا ۴۰ درصد از خانم‏ها اتفاق می‌افتد؛ از جمله سردرد، حساسیت پستان‏ها، خستگی، میل به غذای بیشتر و شیرین، عدم تمرکز، نفخ، درد و اسپاسم، تشویق و اضطراب، تحریک‌پذیری، افسردگی و تغییرات خلق و خو.

برای این منظور قرص ویتاگنوس باید حدود یک هفته قبل از قاعدگی تا هنگام قاعدگی و یا تا پایان دوره قاعدگی روزانه ۲ وعده میل شود.

۲- رفع عوارض LFD (بالا رفتن استروژن خون) از جمله پریود زیاد، لکه ‏بینی، قطع قاعدگی یا قاعدگی مکرر. در این حالت باید روزی ۲ عدد قرص به مدت سه تا چهار ماه مصرف شود.

۳- رفع عوارض یائسگی از جمله گرگرفتگی، تعریق، خستگی، دلهره و اضطراب، خشکی پوست و شکستگی ناخن، پوکی‌استخوان، افسردگی، تغییر خلق وخو و عوارض قلبی. برای این منظور، روزی دو عدد قرص به مدت طولانی (بیش از دو سال) مصرف شود.

۴- کنترل و جلوگیری از پیشرفت فیبروم رحمی که در بعضی مواقع باعث خونریزی می‌شود. در این حالت روزی دو عدد قرص حداقل به مدت ۶ ماه و در صورت لزوم به مدت طولانی مصرف شود.

۵- کنترل و رفع‏ آکنه یا همان جوش‌های صورت. در اکثر خانم‏ها آکنه مربوط به اختلالات هورمونی است؛ به همین دلیل داروهای پوستی و موضعی فقط به طور موقت باعث بهبود می‌شوند، لذا برای درمان اساسی باید هورمون‌ها تنظیم شوند که در این موارد می‏توان روزی دو عدد قرص به مدت سه ماه مصرف کرد و در صورت لزوم ادامه داد.

۶- کنترل کیست تخمدان و پستان. قرص ویتاگنوس می‌تواند بر حسب شدت عارضه باعث از بین رفتن، کاهش و یا توقف کیست‏های تخمدان و پستان شود که مصرف روزی دو عدد قرص تا زمان مورد نیاز، توصیه می‌شود.

۷- کنترل چاقی با منشاء هورمونی، بسیاری از چاقی‏ ها در خانم‏ ها مربوط به اختلال در عملکرد هورمون‌ها است، لذا تنظیم هورمون‏ها می ‏تواند باعث کنترل چاقی گردد. برای این منظور روزی دو عدد قرص به مدت مورد لزوم (به مدت طولانی) مصرف شود.

۸- نازائی به علت LFD که با مصرف بیش از شش ماه دارو موفقیتی معادل ۳۰ درصد در جهان داشته است. میزان مصرف روزی دو عدد قرص به مدت شش تا دوازده ماه است.

ترکیبات شیمیایی:

لیمونن Limonene سینیول Cineole از Essential oils

کاستیکان Castican اورینتین Orientin ایزووایتکسین Iso vitexin از Flavonoids

اگنوزید Agnuside ایوکوبین Eucubin از Iridoidglycosides

_ اشکال دارویی

عصاره این گیاه به صورت قرص و قطره در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد که بدون نسخه پزشک هم قابل خریداری است. اما توصیه می‌شود قبل از مصرف آن با پزشک مشورت شود.
بیشترین اثر این گیاه در استفاده با معده خالی در ابتدای صبح است. پس بهتر است آن را نیم ساعت قبل از صبحانه مصرف کنید.

عوارض جانبی:

قرص و قطره ویتاگنوس در حد مصرف دارویی، عارضه جانبی ندارد و می ‏توان آن را بدون هیچ نگرانی سال‏ ها مصرف کرد.

فقط در ۱ تا ۲ درصد از خانم‏ ها، مصرف آن ممکن است باعث خارش پوست، تهوع و اسهال در روزهای اول شود.

همچنین، در ۲ تا ۴ درصد خانم‌ها، در ماه اول و دوم ممکن است باعث افزایش خونریزی ماهیانه شود.

اصولاً این عوارض جدی نبوده و گذرا هستند، ولی در صورتی که فردی نسبت به دارو حساسیت بالایی داشته باشد، باید از مصرف آن خودداری کند.

_ موارد منع مصرف و احتیاط:

در کسانی‌که سابقه حساسیت پوستی دارند احتمال بروز ضایعات پوستی بیشتر است.
در مواردی که بعد از زایمان مصرف شود زمان شروع اولین پریود را جلو می اندازد.
مردان به خاطر ترکیبات استروژنیک این گیاه نباید از آن استفاده کنند.
زنان شیرده ، باردار یا زنانی که احتمال حاملگی‌شان می‌رود باید با پزشک در مورد استفاده آن مشورت کنند.
این گیاه نباید به همراه قرص‌های ضدبارداری استفاده شود.
افرادی که دچار اختلال در مقادیر دوپامین هستند نباید از این گیاه استفاده کنند.

_ قطره گیاهی هایپیران ( HYPIRAN )

قطره خوراکی هایپیران حاوی عصاره گیاه هوفاریقون (علف چای) است. هر میلی‌‌لیتر از این فراورده دارای ۲۵/۰میلی‌گرم هایپریسین می‌باشد.

اشکال دارویی:

قطره ۳۰ میلی‌لیتری

موارد مصرف:

هایپیران در درمان افسردگی،‌ بی‌خوابی، اضطراب، سردردهای عصبی،‌ سردردهای دوران قاعدگی و میگرن به‌کار می‌رود.

اجزاء فرآورده:

هایپیران از عصاره هیدرو‌الکلی گیاه علف چای Hypericum perforatum تهیه شده است که هر میلی‌لیتر آن حاوی ۲۵% میلی‌گرم هایپریسین می‌باشد.

مواد موثره:

هایپریسین، پزودوهایپریسین و فلانوییدهای هایپیرین،‌ کورستین،‌ ایزوکورستین و روتین.

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر:

مطالعات در آزمایشگاه و در انسان نشان داده است که گیاه هایپریکوم بدلیل داشتن هایپریسین و فلانوییدهای دارای اثرات آرام‌بخش، مسکن و ضد‌اضطراب می‌باشد بررسی‌های انجام شده روی هایپریسین نشان داده است که این ماده از طریق مهار آنزیم منو آمینو اکسید از موجب بروی اثرات ضد‌افسردگی می‌گردد.

آخرین تحقیقات انجام شده نشان داده است که عصاره گیاه هایپریکوم می‌تواند میزان اکسیژن سلولی را افزایش دهد.

نکات قابل توجه:

* دارو دیر اثر بوده و در دو هفته اول اثر ضعیفی دارد. اثر حقیقی آن از هفته سوم به بعد ظاهر می‌شود.
* با توجه به این‌که برای درمان افسردگی گاهی به مدت طولانی باید دارو مصرف شود، قطره هایپیران را می‌توان در طولانی مدت و حتی سال‌ها استفاده نمود.
* قطره هایپیران برای آرامش و تسکین دردهای قبل و هنگام قاعدگی و زمان یائسگی بسیار مناسب است.
* اطلاعات مربوط به قطره در بروشور همراه دارو ارائه شده است.
* برای به دست آوردن نتایج مطلوب، مصرف هایپیران را باید تا از بین رفتن کلیه علائم افسردگی و رضایت کامل ادامه داد. گاهی احتیاج به چندین ماه مصرف است.

تداخل دارویی :

تداخلات این فرآورده به اثر القای آنزیمی سیستم سیتوکروم P450 می باشد که منجر به کاهش غلظت‌های پلاسمایی و در نتیجه کاهش اثرات درمانی برخی از فرآورده‌های دارویی می‌گردد.

این نکته در بیماران ذیل باید مورد توجه قرار گیرد:

بیماران مبتلا به ایدز تحت درمان با داروهای آنتی‌رتروویرال ( بویژه ایندیناویر ) زیرا مصرف همزمان این دو فرآورده موجب کاهش اثر بخشی درمان ایدز گردد.

بیماران تحت درمان با داروهای ضد‌افسردگی، زیرا مصرف همزمان خطر بروز عوارض ناخواسته دارویی( بی‌قراری،‌ تهوع و اختلالات گوارشی ) را افزایش می‌دهد.

مصرف مقادیر بیش از دوز درمانی ممکن است با سایر داروهای مهار کننده منو آمینو اکسیداز تداخل نماید.

مصرف همزمان با کنتراسپتیوهای خوراکی موجب کاهش اثر بخشی این داروها در جلوگیری از بارداری می‌گردد.

قطع مصرف ناگهانی این فرآورده ممکن است منجر به افزایش سطح خونی برخی داروها ( به خصوص سیکلو سپورین،‌ دیگوکسین،‌ تئوفیلین وارفارین ) و در نتیجه سمیت ناشی از آن‌ها گردد .

مقدارمصرف:

بزرگسالان:‌ روزی ۳-۲ بار ، هر بار ۰-۲۰ قطره

کودکان بالاتر از سه سال: روزی ۲ بار، هر بار ۱۵-۱۰قطره

در نصف لیوان آب و یا آب میوه ریخته و میل شود.

عوارض جانبی:

با مصرف این فرآورده احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک و حساسیت به نور وجود دارد.

مصرف در حاملگی وشیردهی:

ایمنی مصرف این دارو ر دوران بارداری و شیردهی به اثبات نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود.

نکات قابل توصیه:

رنگ دارو پس از افزودن آب به علت تغییر حلالیت تغییر می‌کند.

پس از مصرف دارو از قرار گفتن بیش از حد در معرض نور و یا آفتاب شدید خودداری گردد.

بهتر است دارو قبل از غذا مصرف شود.

پس از مصرف دارو در روزهای اول ممکن است باعث ایجاد ناراحتی‌های گوارشی و یا تشدید سردرد گردد که حداکثر پس از دو تا چهار هفته از بین می‌رود.

از آن‌جا که قطره گیاهی هایپیران از عصاره علف چای هست اطلاعاتی درباره خود علف چای

علف چای (نام علمی: Hypericum perforatum) که گاه به اشتباه چای کوهی خوانده می‌شود، گیاهی علفی و پایا از تیره هیپریکاسه (Hypericaceae) است که معمولاً به صورت خودرو در میان کشتزارهای گندم و ذرت یافت می‌شود.

در ایران در دامنه کوه‌های البرز، چالوس، مازندران و نقاط غرب ایران و در مسیر قله چین کلاغ به حد زیادی می‌روید. علف چای و گیاهان مشابه آن (Hypericumها)، بنابر داشتنِ hypericin شناسایی شده‌اند؛ امّا گونهٔ H. perforatum (به طور خاص)، یک گیاه دارویی نیرومند و یکی از گیاهان پرفروش در ایالات متّحدهٔ آمریکا است. این گیاه، به طور گسترده در مناطق معتدل اروپا (اوکراین و روسیه)، آسیا (ترکیه، هند و چین) و شمال آفریقا (خاورمیانه) و ایالات متّحدهٔ آمریکا پراکنده شده است. در هند، بر ارتفاعات بلندتر رشته کوه هیمالیا و در تپّه‌های بخش‌های مرکزی کشور می‌روید.

ریخت‌شناسی

علف چای تقریباً تا یک متر بلندی دارد و به همراه شاخههای جفتی و متقابل رشد می‌کند. برگ‌های آن متقابل و بی پایه (چسبیده) است، تا دو سانتی متر بلندی دارد و دارای نقاط غدّه ای و نیمه شفّاف متعدّدی که در برابر نور پدیدار می‌شود می باشد. گُل‌های زرد تا سفید رنگ، دارای پنج گلبرگ، با پرچم‌های بیرون زده است و به صورت مجتمع در بالای ساقه‌ها به چشم می‌خورد.

این گیاهان، حاوی تعداد زیادی از پیگمان(رنگیزه)های فلورسانس dianthrone (ترکیب‌های دارای دو انترون، به شکل ساختارهای سوزنی و به رنگ سفید تا زرد روشن)مربوط به طیف قرمز با فعّالیت زیستی هستند. این نیز گزارش شده که بیوسنتز hypericinها، با ریخت زایی و چیدمان غدد روغنی قرمز تیرهٔ موجود بر روی برگ‌های گیاه، مرتبط است.

اثر دارویی

گیاه گل راعی از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و خواص درمانی بسیاری دارد این گیاه ضد کرم معده و روده است و گرفتگی صدا را باز می‌کند. این گیاه برای درمان مرض کزاز بکار می‌رود و اگر برگ آن را به صورت پودر روی زخمهای عمیق بپاشید این نوع زخمها را خوب می‌کند. مواد روغنی گیاه بالاخص دارای اثرات بارز ضد زخم، ضدسوختگی و التیام‌بخش پوستی می‌باشد.

گل راعی درمان کننده بیماری مننژیت است؛ درد پشت و گردن و خشکی گردن را درمان می‌کند و ضدافسردگی است. این گیاه اشتها را باز می‌کند بنابراین می‌توان آنرا به بچه‌ها و افراد مسن که اشتها ندارند داد. کسانی که از داروهای آسم و ضدسرماخوردگی و حساسیت استفاده می‌کنند نمی‌توانند چای کوهی مصرف کنند.

اَشکال دارویی در داروخانه های موجود در ایران

از این گیاه سه فراوردهٔ دارویی در بازار ایران موجود است. قطرهٔ هایپیران و قرص پرفوران که هر دو در درمان افسردگی کاربرد دارند؛ همچنین افشانه نوروژیک، که در درمان دردهای عصبی کاربرد داشته و خاصیت ضدالتهابی دارد.
نکتهٔ قابل ذکر در مورد این گیاه و فراورده‌های آن، تداخلات دارویی آن است که مصرف آن را محدود نموده و دلیلش هم مهار آنزیمی MAOاست، که با برخی از داروهای ضد افسردگی و داروهای دیگر تداخل شدید دارد. به هر حال، برای استفاده از این داروها، مشورت با دکتر داروساز و یا پزشک معالج لازم است.

تداخل‌های دارویی و احتیاط‌های پزشکی لازم برای مصرف مشتقات دارویی

دارو

۱- بازدارنده‌های پروتئاز HIV، مانند: indinavir, nelfinavir, ritonavir, saquinavir

اثر برهم کنش با دارو

سطوح خونی کاهش یافته، همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده‌سازی‌های SJW

سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW

دارو

۲- بازدارنده‌های ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی HIV، مانند: efavirenz, nevirapine

اثر برهم‌کنش با دارو

سطوح خونی کاهش یافته، همراه با از دست دادن احتمالی سرکوب HIV

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
سنجش بار ویروسی RNAی HIV و قطع SJW

دارو
۳- وارفارین

اثر برهم‌کنش با دارو
کاهش اثر ضد انعقادی و نیاز به افزایش مقدار وارفارین

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
کنترل INR و قطع SJW. ردیابی دقیق INR که ممکن است با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار مصرف وارفارین نیاز به تنظیم داشته باشد.

دارو
۴-سیکلوسپورین

اثر برهم‌کنش با دارو
سطوح خونی کاهش یافته با خطر رد پیوند

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده‌سازی‌های SJW
کنترل سطوح خونی سیکلوسپورین و قطع SJW. ممکن است سطوح سیکلوسپورین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار سیکلوسپورین نیاز به تنظیم داشته باشد.

دارو
۵- ضدآبستنی‌های خوراکی

اثر برهم‌کنش با دارو
سطوح خونیی کاهش یافته، همراه با خطر آبستنی ناخواسته و پیشرفت غیرمنتظرهٔ خونریزی

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
قطع SJW

دارو
۶- داروهای ضدتشنج (کاربامازپین، فنوباربیتون، فنی تویین)

اثر برهم‌کنش با دارو
سطوح خونی کاهش یافته همراه با خطر وقوع حملات

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
کنترل سطوح داروهای ضدتشنج و قطع SJW. ممکن است سطوح داروهای یاد شده با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار داروی ضدتشنج نیاز به تنظیم دقیق داشته باشد.

دارو
۷-دیگوکسین

اثر برهم‌کنش با دارو
سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل ریتم (نواخت) قلب یا اختلال در کار قلب

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده‌سازی‌های SJW
کنترل سطوح دیگوکسین و قطع SJW. ممکن است سطوح دیگوکسین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار دیگوکسین نیاز به تنظیم داشته باشد.

دارو
۸- تئوفیلین

اثر برهم‌کنش با دارو
سطوح خونی کاهش یافته و از دست دادن کنترل تنگی نفس یا محدودیت مزمن جریان هوا

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
کنترل سطوح تئوفیلین و قطع SJW. ممکن است سطوح تئوفیلین با قطع SJW افزایش یابد. ممکن است مقدار تئوفیلین نیاز به تنظیم داشته باشد.

دارو
۹- تریپتانها (sumatriptan, naratriptan, rizatriptan, zolmitriptan)

اثر برهم‌کنش با دارو
اثرات افزایش یافتهٔ سروتوژنیک (وابسته به سروتونین) همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر)

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
قطع SJW

دارو
۱۰- بازدارنده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (سیتالوپرام، فلوکستین، فلوکسامین، پاروکستین، سرترالین)

اثر برهم‌کنش با دارو
اثرات افزایش یافتهٔ سروتوژنیک (وابسته به سروتونین) همراه با افزایش وقوع واکنش‌های سوء (مضر)

مدیریت پیشنهادی بیماران پیش از آماده سازی‌های SJW
قطع SJW

منابع:

۱- سایت دانشنامه‌آزاد

۲- سایت تبیان

۳- سایت دکتر سلام

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی اگزازپام

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , دارونامه

 

اکسازپام (به انگلیسی: oxazepam)
رده درمانی: بنزودیازپین‌ها .
اشکال دارویی: قرص ۱۰میلی‌گرم
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: بنزودیازپین.
طبقه‌بندی درمانی: ضداضطراب، تسکین‌بخش، خواب‌آور.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده D
مکانیسم اثر
اثر ضداضطراب و آرام بخش و خواب آور: اکسازپام موجب تضعیف CNS در سطوح زیرقشری و لیمبیک مغز می‌‌شود. اثر ضداضطراب این دارو از طریق افزایش اثر گاما – آمینوبوتیریک اسید (GABA) بر روی گیرنده‌های آن در سیستم فعال‌کننده مشبک بالارونده اعمال می‌‌شود که در نتیجه، مهار تحریک قشر مغز و سیستم لیمبیک را افزایش داده، تحریک این دو قسمت را بلوک می‌ سازد.
موارد و مقدار مصرف
الف) اکسازپام در درمان بیخوابی و آرام‌بخش در درمان اضطراب و علائم محرومیت، کنترل علائم ناشی از قطع مصرف الکل و اضطراب شدید.
بزرگسالان: مقدر ۳۰-۱۵ میلی‌گرم ۴-۳ بار در روز مصرف می‌‌شود.
ب) فشار روانی و اضطراب خفیف تا متوسط.
بزرگسالان: مقدار ۱۵-۱۰ میلی گرم ۴- ۳ بار در روز مصرف می‌‌شود.
تنظیم دوز: در سالمندان با ۱۰ میلی‌گرم ۳ بار در روز شروع شده و در صورت نیاز به ۳ تا ۴ بار در روز میلی‌گرم ۱۵ افزایش یابد.- عوارض جانبی
اعصاب مرکزی : گیجی، افسردگی، خواب‌آلودگی، لتارژی، آتاکسی، سرگیجه، سنکوپ، کابوس‌های شبانه، خستگی، اختلال در تکلم، سرگیجه حقیقی، سردرد، اختلالات رفتاری، اختلال حافظه.
قلبی ـ عروقی: برادیکاردی، کلاپس گردش خون، افت گذرای فشار خون ، ادم.
پوست: بثورات پوستی، کهیر.
دستگاه گوارش: یبوست، خشکی دهان ، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، ناراحتی گوارشی.
ادراری ـ تناسلی: بی اختیاری یا احتباس ادرار.
سایر عوارض: ضعف تنفسی، لکنت زبان، اختلال عملکرد کبد، تغییر در میل جنسی.
توجه: در صورت واکنش‌های متناقض، مانند موارد حاد تهییج بیش از حد، اضطراب، توهمات، افزایش اسپاسم عضلات، بی‌خوابی یا دلشوره، باید مصرف این دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، کانفوزیون، اغماء، کاهش رفلکس‌ها، تنگی‌نفس ، اشکال در تنفس، افت فشار خون، برادیکاردی، اختلال در تکلم یا اختلال در هماهنگی عضلانی.
درمان: تا زمان از بین رفتن اثرات دارو، بیمار باید از نظر فشار خون و فعالیت تنفسی تحت مراقبت باشد. علائم حیاتی بیمار باید پیگیری شود. تهویه مکانیکی از طریق لوله تراشه را می‌‌توان برای باز نگهداشتن راه تنفسی و فراهم کردن اکسیژن کافی برای بدن به کار برد.
در صورت لزوم، برای درمان افت فشار خون می‌‌توان مایعات و داروهای تنگ کننده عروق (مانند دوپامین و فنیل افرین) را از راه وریدی تزریق کرد. اگر بیمار هوشیار باشد ، می‌ توان او را وادار به استفراغ کرد. در صورتی که مدت زیادی از مصرف دارو نگذشته باشد، برای جلوگیری از آسپیراسیون باید معده را شسشتو داد. بعد از استفراغ یا شسشتوی معده، ذغال فعال همراه با یک داروی ملین به صورت دوز واحد تجویز می‌‌شود. در این مورد دیالیز اثر چندانی ندارد.
تداخل دارویی
اکسازپام اثر فنوتیازین‌ها، داروهای مخدر ، آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAO)، باربیتورات‌ها، فرآورده‌های حاوی الکل ، داروهای بی‌هوش کننده عمومی و داروها ی ضدافسردگی را تشدید می‌‌کند.
مصرف همزمان با سایمتیدین متابولیسم کبدی اکسازپام را کاهش داده و غلظت پلاسمایی آن را افزایش می‌‌دهد.
استعمال دخانیات متابولیسم اکسازپام را تسریع می‌‌کند و در نتیجه، اثربخشی بالینی آن را کاهش می‌‌دهد.
داروهای آنتی‌اسید ممکن است سرعت جذب اکسازپام را کاهش دهند.
اکسازپام ممکن است اثرات درمانی لوودوپا را مهار سازد.
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا گلوکوم درمان نشده با زاویه باز (به دلیل اثرات احتمالی آنتی کولینرژیک دارو)، اغما (اثر خواب آور دارو ممکن است طولانی شود یا شدت یابد)، مسمومیت حاد با الکل که تضعیف علائم حیاتی را هم شامل شود (تضعیف CNS را تشدید می‌ کند).
موارد احتیاط:
الف) بیماران مبتلا به سایکوز (به ندرت در این بیماران مؤثر است و ممکن است موجب بروز واکنش‌های متناقض شود)، بیماران مبتلا به میاستنی گراو یا بیماری پارکینسون (ممکن است این اختلالات را تشدید کند)، اختلال عملکرد کلیه یا کبد (این بیماری‌ها دفع دارو را طولانی می‌ کند)، بیماران سالمند یا ناتوان که معمولاً نسبت به اثرات دارو بر CNS حساس تر هستند، بیماران مستعد به اعتیاد به دارو یا سوء مصرف آن.
در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروق قلبی یا مغزی یا در کسانی که کاهش گذرا در فشار خون را تحمل نمی‌‌کنند، بیماران مبتلا به افسردگی به ویژه در کسانی که تفکرات خودکشی دارند ، بیمارانی که رفلکس gag مختل دارند.
ب) قرص اکسازپام حاوی تارترازین است و ممکن است موجب بروز واکنش‌های آلرژیک در بیماران دچار حساسیت مفرط شود. بیمارانی که نسبت به اسید استیل سالیسیلیک حساسیت دارند، ممکن است نسبت به اکسازپام حساسیت متقاطع نشان دهند.
نکات قابل توصیه به بیمار
قبل از هرگونه تغییر در مصرف دارو با پزشک تماس بگیرید.
برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی، به آهستگی تغییر وضعیت دهید و در هنگام حرکت احتیاط کنید.
خواب ممکن است تا دو ساعت بعد از مصرف دارو بروز نکند، بنابراین، برای دست‌یابی به اثر دارو عجله نکنید.
مصرف طولانی مدت اکسازپام ممکن است موجب بروز وابستگی‌های جسمی و روانی به دارو شود.
مصرف در سالمندان
بیماران سال‌خورده نسبت به اثرات تضعیف کننده CNS این دارو حساس‌تر هستند. بعضی از این بیماران ممکن است در شروع درمان یا افزایش مقدار مصرف، برای انجام فعالیت‌های روزانه خود نیاز به کمک داشته باشند.
به دلیل کاهش دفع دارو در بیماران سال‌خورده، معمولاً مقادیر کمتری از دارو برا ی این بیماران مؤثر است.
مصرف در کودکان: بی‌ضرری مصرف این دارو در کودکان کوچکتر از ۱۲ سال ثابت نشده است. در صورت مصرف طولانی مدت اکسازپام در طول بارداری توسط مادر، نوزاد از نظر علائم قطع مصرف دارو تحت نظر باشد.
مصرف در شیردهی: مصرف اکسازپام در دوران شیردهی ممکن است موجب بروز اثر آرام‌بخشی، اشکال در تغذیه یا کاهش وزن نوزاد گردد. از مصرف این دارو در دوران شیردهی باید اجتناب شود.
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی بنزودیازپین‌ها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌‌شود:
برای اطمینان از عملکرد طبیعی کبد و کلیه باید آزمونهای مربوط به چگونگی عملکرد آن‌ها انجام شود.
قرص اکسازپام حاوی تارترازین است. سابقه بیمار باید از نظر حساسیت به این ماده بررسی شود.
این دارو باید در جای خنک، خشک و دور از نور نگهداری شود.
اثر بر آزمایش‌های تشخیصی
اکسازپام ممکن است نتایج آزمون عملکرد کبد را افزایش دهد. تغییرات الکتروانسفالوگرام (EEG) (معمولاً کاهش ولتاژ و تسریع فعالیت) ممکن است در طول درمان با اکسازپام و پس از آن پیش بیاید.

خطر مرگ!
مصرف طولانی مدت بنزودیازپین‌ها می‌تواند باعث نقص ادراکی، مشکلات رفتاری و احساسی، احساس آشفتگی و هیاهو، مشکل در تفکر درست و منطقی، کاهش توان جنسی، ترس از اجتماع، افزایش اضطراب و افسردگی، کاهش توجه به کارهای مورد علاقه و عدم توانایی در بیان احساسات شود. تمام این عوارض در افرادی که طولانی مدت این ترکیبات را استفاده می‌کنند به طور کامل بروز نمی‌کنند اما حداقل یک یا دو مورد در اکثر بیماران مشاهده می‌شود. مصرف خودسرانه این داروها بدون نظر پزشک بسیار اشتباه بوده و علاوه بر تشدید عوارض جانبی در بعضی موارد ممکن است باعث استفاده بیش از اندازه دارو (overdose) شده یا به علت تداخل با ترکیبات دیگر حتی به مرگ فرد منجر شود.

چطور بفهمیم به این دارو معتاد شده‌ایم؟!

در جواب به این سؤال که آیا این داروها اعتیادآور هستند یا خیر باید بگویم بله؛ در حدود ۴ نفر از هر ۱۰ نفر که این ترکیبات را هر روز به مدت بیش از ۸ هفته استفاده می‌کنند، دچار اعتیاد می‌شوند که نشانه‌های ساده‌ای برای تشخیص آن وجود دارد، از جمله:

۱٫ فرد متوجه می‌شود بعد از مدتی باید دوز بیشتری استفاده کند تا همان اثر قبلی را دریافت کند.

۲٫ احساس نیاز به داروی مورد نظر در طول روز.

۳٫ تجربه نشانه‌های ترک دارو در صورت متوقف کردن مصرف که شامل بی‌خوابی، آشفتگی، اضطراب، سرگیجه، احساس طعم فلزی غیر عادی در دهان، احساس شوک الکتریکی در بازوها و پاها، تاری دید و حساسیت به نور می‌شود.

در بعضی افراد این نشانه‌ها شدیدتر است و حتی ممکن است شامل توهمات دیداری و شنیداری نیز بشود. البته این نکته نباید فراموش شود که این ترکیبات در صورتی که زیر نظر پزشک معالج تجویز شده باشند نه تنها ممکن است مضر نباشند بلکه سودمند هم هستند.

منبع: سایت دارویاب

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛آشنایی با داروی وارفارین

بیماری‌‌ها و راه درمانپیشگیری بهتر از درمان , دارونامه

 

وارفارین (به انگلیسی: Warfarin) یا کمادین (به انگلیسی: Coumadin)

رده درمانی: عوامل ضدانعقاد خون و رده داروی قلبی و عروقی

اشکال دارویی: قرص

_ موارد مصرف
گاهی به داروهای ضدانعقاد نظیر وارفارین، رقیق‌کننده خون گفته می‌شود، در حالی که در واقع این داروها خون را رقیق نمی‌کنند. اگر لخته‌ای وجود داشته باشد، وارفارین آن را حل نمی‌کند، بلکه از بزرگ شدن آن و در نتیجه بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری می‌کند.
وارفارین جلوی لخته‌شدن خون را می‌گیرد، بنابراین از مشکلات ناشی از تشکیل لخته در رگ‌های خونی پیشگیری می‌کند و در مواردی که احتمال ترومبوز یا آمبولی عروقی بالا است مانند پس از جراحی قلب باز، سکته مغزی اخیر و … مصرف می‌شود.
وارفارین، یک داروی ضدانعقاد است که کار آن پیشگیری از لخته شدن خون است. گاهی به این دارو، (رقیق کننده خون) گفته می‌شود. البته این نام گمراه کننده است زیرا وارفارین خون را رقیق نمی‌کند، لخته‌هایی را که قبلاً تشکیل شده‌اند، را هم حل نمی‌کند. بلکه فرآیند لخته شدن خون را کند می‌کند؛ به عبارتی دیگر وارفارین کمک می‌کند که خون راحت‌تر در بدن گردش کند و لخته نشود. این دارو در موارد گوناگونی مانند مشکلات قلبی، ریوی و رگ‌های خونی مصرف می‌شود.

_ مکانیسم اثر
اختلال در متابولیسم ویتامین کا در کبد . وارفارین از طریق مهار فعالیت ویتامین k ، فاکتورهای انعقادی را که برای فعالیت خود نیاز به ویتامین K دارند مهار می‌کند به صورت غیرمستقیم. این اتفاق در فرآیندهای بعدی باعث کاهش سطح مواد لازم برای نگهداری رشته‌های فیبرین می‌گردد. این اتفاق‌ها باعث کاهش احتمال تشکیل لخته می‌شود.

_ دستورات مصرف وارفارین

– وارفارین معمولا روزی یک نوبت مصرف می‌شود. مهم است که هر روز در ساعت معینی خورده شود. هیچ‌گاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. از دستور پزشک‌تان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض آن که به یاد آوردید مصرف‌ش کنید. اگر تا روز بعد متوجه آن نشدید، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمول‌تان بازگردید.

– مقدار دارو را دو برابر نکنید که ممکن است موجب خونریزی شود. هر نوبت که دارو را مصرف می‌کنید، روی یک برگه علامتی بگذارید تا دچار اشتباه نشوید. پیش از هماهنگی با پزشک‌تان، وارفارین را قطع نکنید. مهم است که به‌طور منظم به پزشک‌تان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.

_ وارفارین را در چه زمان مصرف کنم؟

مهم‌ترین نکته درباره مصرف قرص وارفارین، خوردن دارو در وقت معین است به طوری که فراموش نشود. زمان ایده‌ال مصرف دارو “عصر ” است.

_ وارفارین را با معده خالی مصرف کنم یا همراه با غذا؟

با توجه به این که غذا ممکن است بر جذب دارو تاثیر بگذارد، دارو نیم ساعت قبل یا یک ساعت بعد از غذا مصرف شود.

_ وارفارین را تا چه زمانی مصرف کنم؟

بسته به نظر پزشک معالج شما و بر اساس نوع بیماری شما، ممکن است درمان موقت، یا برای تمام عمر باشد.

_ دوز مصرفی وارفارین

دوز مصرفی وارفارین در هر بیمار با بیمار دیگر ممکن است تفاوت داشته باشد و به همین دلیل دوز مصرفی هر بیمار بصورت جداگانه تنظیم می‌شود. عوامل زیادی روی مصرف وارفارین تأثیر دارند که از مهم‌ترین آن‌ها غذا و تداخل آن با سایر داروهاست.

دوزوارفارین توسط آزمایشی به نام INR تنظیم می‌شود.مقدار عددی INR با توجه به نوع بیماری ممکن است تغییر کند ولی به طور کلی INR بین ۲ تا ۳ در اکثر بیماران توصیه می‌شود. INR افرادی که وارفارین مصرف نمی‌کنند حدود یک است.

زمان لازم برای رسیدن وارفارین به دوز درمانی بین ۲ تا ۷ روز است که در این مدت ممکن است بیمار در بیمارستان بستری شود و لخته شدن خون توسط داروهای تزریقی کنترل شود تا زمانی که دوز وارفارین به دوز درمانی برسد.

_ به هنگام مسافرت چه اقداماتی لازم است؟

پزشک شما میزان دارو را تنظیم می‌کند، ولی سعی کنید رژیم غذایی ثابت داشته باشید و از مصرف الکل خودداری کنید.

اگر جراحی، درمان دندانپزشکی یا سایر اقدامات تهاجمی مثل آنژیوگرافی داشته باشم چه اتفاقی می‌افتد؟

بر اساس نوع کار درمانی شما، وارفارین با نظر پزشک معالج شما موقتا قطع می‌شود و ممکن است درمان جایگزین با داروهای ضدانعقادی دیگر شروع شود. از این رو قبل از هر اقدامی، پزشک خود را مطلع کنید چرا که ممکن است در معرض خطر خونریزی قرار بگیرید.

_ آیا رژیم غذایی با مصرف وارفارین تداخل دارد؟

وارفارین با ویتامین K رژیم غذایی شما تداخل دارد.

یک برنامه غذایی متعادل داشته باشید. ویتامین K که در گوشت، لبنیات و سبزیجات سبز تیره چون بروکلی، اسفناج، کاهو و کلم سبز و گیاه جوز هندی وجود دارد، اثر وارفارین را در بدن کم می‌کند. اگر برنامه غذایی خود را تغییر دهید و به مقدار زیاد از این غذاها مصرف کنید، ممکن است اثر وارفارین در بدن‌تان کاهش یابد.
زنجفیل: زنجفیل یا زنجبیل از تشکیل لخته در خون جلوگیری می‌نماید، لذا باید از مصرف آن خودداری شود.

سیر: ثابت شده است که سیر از تشکیل لخته در خون جلوگیری می‌کند و باعث افزایش رقت خون می‌گردد.

بیمارانی که وارفارین مصرف می‌نمایند، نباید بیشتر از ۱ حبه سیر در روز مصرف کنند، زیرا ممکن است باعث رقیق شدن بیش از حد خون و احتمال خونریزی گردد.

چای سبز: چای سبز باعث خنثی شدن اثر وارفارین می‌گردد، بنابراین افرادی که چای سبز و وارفارین مصرف می‌نمایند باید خون خود را مرتبا چک کنند تا اثر دارو کم نشده باشد.

خیار: پوست خیار حاوی ویتامین K می‌باشد. تا حد امکان خیار را بدون پوست مصرف نمایید.

گزنه: برگ‌های گیاه گزنه دارای ویتامین K می‌باشند و اثر وارفارین را کاهش می‌دهند، بنابراین از مصرف آن باید خودداری شود.

سویا: مصرف فرآورده‌های لوبیای سویا و شیر سویا باعث کاهش اثر ضدلخته‌ای وارفارین و افزایش احتمال بروز لخته می‌گردد. از مصرف فرآورده‌های حاوی سویا خودداری نمایید.

زردچوبه و پیاز: زردچوبه و پیاز هم دارای اثرات ضدلخته‌ای می‌باشند و مصرف زیاد آن‌ها باعث افزایش احتمال خونریزی می‌گردد. مصرف ۱ عدد پیاز کوچک در روز منعی ندارد.

در مورد میوه‌ها هم دو مورد استثناء وجود دارد:

انبه و گریپ فروت.

گریپ فروت: در صورت مصرف مداوم آب گریپ فروت، اثر وارفارین زیاد شده و احتمال خونریزی را افزایش می‌دهد. در صورت مصرف وارفارین از مصرف گریپ فروت و آب گریپ فروت خودداری نمایید.

گریپ فروت در مختل شدن اثر داروهای دیگری هم نقش دارد و افرادی که از داروهای آنتی‌هیستامین، داروهای کاهش‌دهنده‌ی کلسترول و آرام‌بخش استفاده می‌نمایند، نیز باید از مصرف آن خودداری کنند.

انبه: مصرف فرآورده‌های انبه و آب و عصاره‌ی انبه باعث افزایش اثر ضدلخته‌ای وارفارین و احتمال خون‌ریزی می‌گردد، بنابراین از مصرف آن خودداری نمایید.

روغن

روغن‌های نباتی آفتابگردان، کانولا، سویا و پنبه دانه از منابع غنی ویتامین K می‌باشند. ضمن پیروی از یک رژیم غذایی کم‌چرب، از افزودن روغن‌های مخصوص سالاد یا پخت و پز به غذا خودداری نمایید.

جـگــــر

جگر حیوانات و طیور منبع غنی از ویتامین K می‌باشد. میزان ویتامین K 100 گرم جگر معادل یک فنجان سبزیجات برگ سبز می‌باشد. در صورت مصرف ۱۰۰ گرم جگر در روز باید از مصرف سایر منابع ویتامین K مانند انواع سبزیجات خودداری شود.

فرآورده‌های پروبیوتیک

مصرف فرآورده‌های پروبیوتیکی مانند ماست پروبیوتیک یا همان پروماس که اخیراً به بازارهای کشور وارد شده است، باعث افزایش تولید ویتامین K در بدن می‌گردد، بنابراین مصرف این‌گونه فرآورده‌ها باعث افزایش نیاز به مصرف وارفارین می‌گردد.

_ وارفارین با چه داروهایی تداخل دارد؟

برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، مسکن‌ها، داروهای ضدالتهابی، داروهای ضدصرع، ضد افسردگی، ضدپلاکت، ضددیابت، ضدچربی، ضدنقرس، داروهای گوارشی، داروهای ضدقارچ و نیز داروهای گیاهی نظیر جوز هندی ممکن است با مصرف ورافراین تداخل کنند. پس حتما پزشک خود را از داروهای دیگری که مصرف می‌کنید مطلع سازید تا با هم تداخل نکنند.
مصرف داروهای دیگر، به ویژه آنتی‌بیوتیک (کلرامفنیکل، اریترومایسین، ریفامپین)، داروهای ضدسرطان، داروهای ضدتشنج (کاربامازپین، فنی‌توئین)، داروهای ضدپلاکت (دیپریدامول) ، داروهای ضدتیروئید (پروپیل تیواوراسیل ‌،متی‌مازول) ، سایمتیدین ، داروهای قلبی ‌(آمیودارون ‌، کینیدین)، داروهای نقرس ‌(آلوپورینول)، هورمون‌ها (استروژن، قرص‌های ضدبارداری، استروئیدها، آندروژن‌ها)، داروهای پایین آورنده کلسترول ‌(کلستیرامین، کلوفیبرات، جم فیبروزیل)، مترونیدازول، داروهای ضددیابت خوراکی، مسکن‌ها (مثل ایندومتاسین، مفنامیک‌اسید)، داروهای خواب

_ عوارض جانبی مصرف داروی وارفارین
کبودی یا درد انگشتان پا؛ ادرار کدر یا تیره؛ ادرار کردن مشکل یا دردناک؛ زخم یا لکه‌های سفید در دهان؛ گلودرد، تب، و لرز؛ تورم پا و ساق پا؛ خستگی؛ افزایش وزن غیرعادی؛ یا زردی چشم‌ها یا پوست. خونریزی خارجی مثل خونریزی از لثه‌ها هنگام مسواک‌زدن؛ کبودی وسیع بدون ضربه؛ خون دماغ؛ خونریزی شدید و غیرعادی از بریدگی‌ها؛ خونریزی شدید و غیرعادی هنگام عادت ماهانه. علایم خونریزی داخلی شایع‌ترین عارضه مصرف وارفارین، خون‌ریزی از نقاط مختلف بدن است. حتی هنگامی که INR بیمار در محدوده هدف قرار دارد، ممکن است کمی خون‌ریزی مشاهده شود. این خون‌ریزی‌های جزئی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
۱٫خون‌ریزی جزئی لثه در هنگام مسواک زدن ۲٫خون دماغ شدن گاه به گاه ۳٫کبود شدگی در اثر ضربه آرام ۴٫خون‌ریزی بیش از معمول ناشی از بریده شدن توسط چاقو و یا اشیای تیز ۵٫افزایش حجم و مدت خون‌ریزی ماهانه در خانم‌ها
لذ فردی که وارفارین مصرف می‌کند باید فعالیت‌های روزانه خود را با احتیاط بیشتری انجام دهد. به عنوان مثال:
۱٫ از مسواک نرم استفاده کند.
۲٫ از انجام فعالیت‌های شدید خودداری کند.
۳٫ در هنگام کار کردن با وسایل تیز و برنده دقت بیشتری داشته باشد.
در صورت بروز خون‌ریزی و یا سرگیجه و ضعف و یا مشاهده کبودی بدون دلیل و بدون هیچ ضربه‌ای و یا قطع نشدن خون‌ریزی و یا بروز هرگونه عارضه جدید بایستی به پزشک اطلاع داده شود.
بعضی عوارض نادر مصرف وارفارین می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
•ریزش مو •اسهال •یرقان (زردی)‌ •تهوع •استفراغ •جوش •سندرم انگشت ارغوانی •نکروز پوست
سندرم انگشت ارغوانی عارضه بسیار نادر مصرف وارفارین می‌باشد که ممکن است ۸-۳ هفته بعد از شروع مصرف وارفارین بروز کند. در این عارضه انگشتان پا دردناک و دچار تغییر رنگ می‌شوند. در صورت بروز عارضه سندرم انگشت ارغوانی مصرف وارفارین باید قطع شود.
نکروز پوست عارضه بسیار نادر در مصرف وارفارین می‌باشد که ممکن است ۳-۲ روز پس از شروع مصرف وارفارین بروز کند. در این عارضه سینه‌ها، آلت تناسلی مرد، ران و باسن دچار تغییر رنگ و دردناک می‌شوند که ناشی از انعقاد زیاد در این افراد می باشد و در صورت بروز نکروز پوست، باید مصرف وارفارین قطع شود.

_ وارفارین و قاعدگی

وارفارین در زنانی که در سن قاعدگی هستند ممکن است باعث افزایش مقدار و زمان خونریزی شود.در صورتی که مقدار خونریزی یا زمان آن از حد معمول بیشتر شد حتماً با کلینیک وارفارین خود تماس بگیرید.برای دردهای لگن و قاعدگی سعی کنید از قرصهای استامینوفن Tylenol استفاده کنید.مصرف بروفن Advil و داروهای مشابه ممکن است باعث افزایش خونریزی و خطرات ناشی از آن بشود.

_ وارفارین و عمل جراحی و دندانپزشکی

در صورتی که هر گونه عمل جراحی و دندان‌پزشکی دارید حتماً پزشک جراح یا دندان‌پزشک و همچنین کلینیک وارفارین خود را مطلع کنید. گاهی خونریزی‌های ناشی از عمل جراحی ممکن است بسیار خطرناک باشند.

_ وارفارین و تزریق

تا حد امکان بهتر است از انجام هر گونه تزریق بخصوص تزریقات عضلانی در بیماران که وارفارین استفاده می‌کنند اجتناب گردد. تزریق واکسن و سایر تزریقات در صورتی که امکان داشته باشد زیر جلدی انجام شود و محل به مدت طولانی‌تری فشار داده شود تا احتمال خونریزی و خون‌مردگی کمتر بشود.

_ وارفارین و حاملگی

به‌طور کلی وارفارین و حاملگی ترکیب مناسبی نیستند. در صورتی که به هر دلیلی وارفارین مصرف می‌کنید حتما از یک روش ضد بارداری مطمئن استفاده کنید. قرصهای ضد بارداری و سایر روشهای ضد بارداری هورمونی مانند پچ‌ها خطر تشکیل لخته را زیاد می‌کنند و مصرف آن‌ها با وارفارین توصیه نمی‌شود.

_ وارفارین و ورزش

کسانی که وارفارین مصرف می‌کنند می‌تواند ورزش‌های سبک مانند دو،‌ پیاده روی و سایر ورزشهایی که فشار زیادی به بدن وارد نمی‌کنند را انجام دهند.ورزشهایی که امکان خونریزی و یا برخورد در آن‌ها زیاد است مانند بوکس،‌ فوتبال و مانند آن‌ها به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.توجه داشته باشید در زمانی که وارفارین استفاده می‌کنید شما در معرض خونریزی از تمامی قسمتهای بدن چه داخلی و چه خارجی هستید.پس حتماً دقت کنید که حتماً خود را از کارهایی که شما را در معرض خونریزی‌های داخلی و خارجی قرار می‌دهند اجتناب کنید.

_ توصیه‌های درمانی
وارفارین را همیشه در ساعت مشخص و به همان شیوه‌ای که پزشک برای شما تعیین کرده، مصرف نمایید.
• در زمان‌های تعیین شده به پزشک مراجعه نمایید و آزمایش خون را انجام دهید.
• یک جدول زمان‌بندی مصرف وارفارین و انجام آزمایش‌های خون برای خود تهیه نمایید. این کار به شما کمک می‌کند که مصرف هیچ دوزی از وارفارین و یا انجام هیچ یک از آزمایش‌های خون را از دست ندهید.
• پزشک خود را از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، مطلع نمایید. همچنین پیش از شروع، تغییر و یا قطع هر گونه دارو، مکمل و یا محصولات گیاهی با پزشک خود مشورت نمایید. •عادات غذایی و فعالیتی خود را حفظ نمایید. تغییرات ناگهانی می‌تواند بر INR اثر بگذارد.
• در صورت بیمار شدن و یا بروز هر گونه عارضه جدید و یا خونریزی‌های شدید، به کلینیک وارفارین اطلاع دهید.
• وارفارین را دور از دسترس اطفال قرار دهید.
• همیشه به میزان کافی وارفارین در منزل داشته باشید و پیش از تمام شدن آن، دوباره نسخه را از داروخانه تهیه نمایید.
• اگر باردار شده‌اید و یا تصمیم به باردار شدن دارید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. خودسرانه داروی خود را قطع نکنید.
• در صورت انجام اعمال جراحی و یا دندانپزشکی، دندانپزشک و یا جراح خود را از مصرف وارفارین مطلع نمایید.
• کارت هویت پزشکی، مبنی بر مصرف داروی ضد انعقاد، به همراه داشته باشید. •در صورت مراجعه به هر پزشک دیگری، حتما پزشک را از مصرف وارفارین مطلع نمایید. •خودسرانه و بدون مشورت با پزشک خود، وارفارین مصرفی خود را قطع و یا تغییر ندهید. •بدون مشورت با پزشک خود، مصرف همزمان سایر داروها با وارفارین را قطع و یا شروع نکنید. اگر همزمان با وارفارین، داروی دیگری مصرف می‌کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. در مقدار مصرفی آن دارو تغییری ندهید.
• بدون مشورت با پزشک، تغییرات زیادی در رژیم غذایی و فعالیت‌های روزانه خود، ندهید.

• از انجام ورزش‌های سنگین و پر برخورد که منجر به خونریزی و یا خون‌مردگی می‌شوند، پرهیز نمایید.

منبع: سایت دارویاب

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی آلتادین Althadin

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه

 

آلتادین یک داروی گیاهی است.

آلتادین (به انگلیسی :(Althadin)

ترکیبات موجود:
هر قرص حاوی
۲۲۰ میلی‌گرم عصاره گل ختمی(Althaea officinalis)
۱۵ میلی‌گرم عصاره تام شیرین بیان(Glycyrrhiza glabra)
۲ میلی‌گرم اسانس نعنا(Mentha piperita) می‌باشد.

رده درمانی: خلط آور، ضدالتهاب مخاط گلو و دهان

اشکال دارویی: قرص ۷۰۰ میلی‌گرمی مکیدنی

مکانیسم اثر: گیاهی

موارد مصرف:

آلتادین در درمان التهاب و تحریک مخاط گلو بکار می‌رود همچنین به عنوان خلط آور در سرفه‌های تحریکی ناشی از افزایش ترشحات مجاری تنفسی فوقانی استفاده می‌شود.
خلط آور، التهاب مخاط گلو و دهان، سرماخوردگی و گرفتگی صدا، سرفه‌های تحریکی، خشکی دهان و گلو

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر :

آلتادین با داشتن موسیلاژ و سایر مواد موثر دارای خاصیت نرم‌کننده و کاهش‌دهنده تحریکات و التهابات خفیف در مخاط دهان و گلو می‌باشد . احتمالا این اثر با ایجاد یک غشا و مانع فیزیکی برای جلوگیری از گسترش تحریکات ظاهر می‌شود.
موسیلاژ ( گالاکتورونیک، گلوکورنیک اسید، رامنوز … ) پکتین، آسپاراژین، لسیتین، منتول، فلاونوییدها و گلیسیریزین .

موارد منع مصرف : حساسیت مفرط به دارو

طرز مصرف : طبق دستور پزشک هر ۱ تا ۳ ساعت یک قرص مکیده می‌شود.

مصرف در حاملگی و شیردهی:

ایمنی مصرف آلتادین در دوران بارداری و شیردهی به اثبات نرسیده است با این وجود منافع آن در برابر مضار آن باید سنجیده شود.

آشنایی گل ختمی

گل ختمی علاوه بر آن که به دلیل داشتن گل‌های رنگی و بزرگش در تزئین خانه یا باغچه استفاده می‌شود، کاربردهای پزشکی و درمانی هم دارد. برگ‌ها و گلبرگ‌های گل ختمی را می‌توان به شکل دم‌نوش و عرقیات مصرف کرد که برای درمان انواعی از بیماری‌ها مفید است.

گل ختمی در فرهنگ‌های مختلف
به لحاظ تاریخی گل ختمی در فرهنگ‌های مختلف به عنوان گزینه‌ای برای درمان چندین بیماری کاربرد داشته است.

* در مصر باستان از دم‌نوش گل ختمی برای کاهش دمای بدن، درمان بیماری‌های عصبی و قلبی و افزایش دهنده ادرار استفاده می‌کردند.

* در کشورهای آفریقایی نیز دم‌نوش گل ختمی را برای درمان یبوست، سرطان، بیماری کبد و علائم سرماخوردگی تجویز می‌کردند. همچنین خمیر تولید شده از برگ‌های این گیاه برای درمان جراحت روی پوست قرار داده می‌شد.

* در ایران این دم‌نوش به عنوان روش درمانی برای کاهش فشار خون بالا مورد استفاده بوده است. مطالعات جدید هم حاکی از آن است که گل ختمی می‌تواند در کاهش فشارخون و کلسترول بالا موثر باشد. هرچند لازم است بررسی‌های بیشتری در این باره انجام گیرد.

* در یونان باستان، گل ختمی را با عسل می‌جوشاندند و برای درمان زخم‌ها، اسهال خونی، درد سیاتیک و دندان درد استفاده می‌کردند.

استفاده از ریشه گیاه ختمی به عنوان داروی گیاهی برای درمان سرماخوردگی، گلودرد و دیگر مشکلات تنفسی سابقه‌ای چند هزار ساله دارد که این خاصیت درمانی فوق‌العاده حاصل لعاب زیادی است که از خیس کردن گلبرگ‌ها و ریشه‌ این گیاه بدست می‌آید.

گل ختمی را با عسل می‌جوشاندند و برای درمان زخم‌ها، اسهال خونی، درد سیاتیک و دندان درد استفاده می‌کردند. همچنین برگ‌های این گیاه برای درمان گازگرفتگی و سوختگی شفابخش است.
قسمت‌های مختلف این گیاه از جمله گلبرگ‌ها، برگ، ریشه و ساقه خواص دارویی متفاوتی دارند. بیشترین کاربرد ختمی برای درمان مشکلات تنفسی و برونشیت است. همچنین گل ختمی در درمان مشکلات مرتبط با التهاب دستگاه گوارش موثر است و می‌تواند در کاهش التهاب لثه نوزادان در زمان دندان درآوردن آنها مفید باشد.

علاوه بر این می‌توان عصاره ریشه و ساقه ختمی را برای درمان سوختگی‌ها و زخم‌های پوستی استفاده کرد و درمانی موثر برای کاهش قرمزی و سوزش ناشی از اگزماست.
گل ختمی در درمان مشکلات گوارشی از جمله سوزش معده، سوء هاضمه، کولیت زخمی و زخم معده استفاده می‌شود. همچنین محققان در نظر دارند تا کارآیی ختمی را به عنوان درمان طبیعی برای کنترل قندخون در دیابتی‌ها مورد بررسی قرار دهند.

برگ‌ها و گلبرگ‌های گل ختمی را می‌توان به شکل دم‌نوش و عرقیات مصرف کرد که برای درمان انواعی از بیماری‌ها مفید است.

* قسمت‌های مختلف این گیاه از جمله گلبرگ‌ها، برگ، ریشه و ساقه خواص دارویی متفاوتی دارند. بیشترین کاربرد ختمی برای درمان مشکلات تنفسی و برونشیت است.

* می‌توان عصاره ریشه و ساقه ختمی را برای درمان سوختگی‌ها و زخم‌های پوستی استفاده کرد و درمانی موثر برای کاهش قرمزی و سوزش ناشی از اگزماست.

مراقب باشید
* با این حال در برخی از مطالعات آمده است گل ختمی می‌تواند در فرآیندی که بدن استامینوفن را فرآوری می‌کند تاثیر بگذارد؛ هرچند این تاثیرگذاری احتمالا بسیار ضعیف است.
* زنان باردار و مادران شیرده باید از زیاد خوردن آن پرهیز کنند.
* کسانی که سرد مزاج هستند باید ختمی را با عسل بخورند.

طرز تهیه
یک قاشق غذاخوری گل ختمی را در قوری بریزید و روی آن آب با دمای ۷۰ یا ۸۰ درجه ریخته و اجازه دهید که به مدت ۱۵ دقیقه دم بکشد. در صورت تمایل می توانید آن را با کمی عسل شیرین کنید.
برای دم کردن ریشه این گیاه ابتدا ریشه آن را تمیز کرده و در یک لیتر آب جوش ریخته و اجازه دهید که به مدت ۳۰ دقیقه دم بکشد پس از سرد شدن آن را از صافی عبور داده و در صورت تمایل با عسل شیرین کنید.

آشنایی شیرین‌بیان

شیرین‌بیان از جمله گیاهان دارویی خودرو است و کمتر مورد کشت قرار می‌گیرد. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافه یک برگچه انتهایی تشکیل یافته ‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گل‌های این گیاه به رنگ‌های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفید هستند و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانه مایل به قهوه‌ای است. ریشه و ساقه زیرزمینی آن مصرف دارویی دارد.

ترکیبات شیرین‌بیان

قسمت مورد استفاده شیرین‌بیان، ساقه‌های زیرزمینی و ریشه‌های گیاه است که دارای ترکیبات مختلفی است. مهم‌ترین ماده‌ای که موجب شیرینی شیرین بیان می شود، ترکیب موجود در ریشه‌های گیاه به نام اسید گلیسریزیک است که ۵۰ برابر شکر شیرینی دارد. اسید گلیسریزیک با افزایش سن گیاه افزایش می‌یابد.

ترکیبات موجود در ریشه شیرین بیان برای مقابله با پوسیدگی دندان مفید هستند. همچنین خاصیت ضدمیکروبی داند، بنابراین می‌توان از شیره این گیاه به عنوان ماده ضدپوسیدگی در محلول‌های شستشوی دهان و نیز خمیر دندان‌ها استفاده کرد.

خواص شیرین‌بیان

* مهم‌ترین خاصیت شیرین‌بیان که جدیدا کشف شده است، درمان زخم معده و سرطان معده است.

* این گیاه برای تقویت عمومی بدن مفید است و خوردن آن از پیری زودرس جلوگیری می‌کند و برای نرم کردن سینه موثر است.

* زخم‌ها و تاول‌های پوست را با دم کرده شیرین بیان شست‌وشو دهید تا زود خوب شوند.

* گیاه شیرین‌بیان ملین است و برای درمان سوء‌هاضمه و از بین بردن نفخ شکم مفید است.
ریشه و ساقه گیاه شیرین بیان

* برای برطرف کردن زخم و التهاب دهان می‌توان ریشه شیرین بیان را مکید.

* این گیاه ورم معده را برطرف می‌کند و تنگی نفس را تسکین می‌دهد.

* این گیاه چشم را تقویت کرده و رفع سردرد می‌کند. برای این منظور ۲ گرم ریشه شیرین‌بیان را پودر کرده و با یک گرم شکر مخلوط کنید. سپس آن را در آب خیس کرده و هر روز بخورید.

* اگر شیرین‌بیان را قبل از غذا مصرف کنید، برای لاغری موثر است.

* برای درمان موخوره، دم کرده شیرین‌بیان را به سر بمالید و برای رفع بوی بد زیر بغل و پا از برگ‌های شیرین‌بیان پماد درست کرده در این قسمت‌ها بگذارید.

* در طب‌سنتی از این گیاه برای درمان اسپاسم عضلات و تورم، برونشیت، روماتیسم و ورم مفاصل استفاده می‌شود.

* امروزه نیز عصاره شیرین بیان یکی از اجزاء ترکیبی شربت سرفه است.

* شیرین‌بیان همچنین مدر (ادرارآور) است و می‌توان از آن به عنوان عامل ضدویروس موضعی برای زخم و التهاب زونا، چشم، دهان و دستگاه تناسلی استفاده کرد.

مضرات مصرف زیاد شیرین‌بیان

– مصرف بی‌رویه شیرین‌بیان یا سایر فرآورده‌های آن به سبب تحریک غدد فوق کلیوی و ترشح بیش از اندازه هورمون آلدوسترون مضر است. این حالت سبب عوارضی چون اختلال در فعالیت‌های متابولیسمی و بالا رفتن فشار خون می‌گردد. در صورت مصرف بیش از ۲۰ گرم در روز، بروز عوارض نامطلوب بعید نیست.

– استفاده زیاد از شیرین‌بیان برای طحال نیز مضر است.

مصرف بسیار زیاد شیرین‌بیان ممکن است به بروز حالاتی خطرناک نظیر فشار خون و حتی سکته قلبی منجر شود.

– برخی از افراد با مصرف زیاد شیرین‌بیان دچار درد عضله و عده‌ای دیگر دچار کرختی دست و پا می‌شوند.

– مصرف زیاد این ماده سبب افزایش وزن نیز می‌شود.

چه کسانی باید از مصرف شیرین‌بیان خودداری کنند؟

در صورت بالا بودن فشار خون یا داشتن ناراحتی کلیه، قلب یا کبد باید از مصرف شیرین‌بیان پرهیز کرد.

مصرف این گیاه و فرآورده‌های آن برای زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی‌اند، ممنوع ‌است.

تهیه دم کرده شیرین‌بیان
دم کرده شیرین‌بیان

برای درست کردن دم کرده ی شیرین بیان باید ۵۰ گرم ریشه شیرین‌بیان بدون پوست را آسیاب کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و بگذارید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد.

برای درست کردن جوشانده شیرین‌بیان نیز باید ۵۰ گرم ریشه شیرین‌بیان بدون پوست را آسیاب کرده و در ۱۰۰ گرم آب بریزید و آنقدر بجوشانید که دوسوم آن باقی بماند.

عصاره شیرین‌بیان

با جوشاندن ریشه گیاه شیرین بیان و تبخیر بخش عمده آب آن، ماده‌ای سیاه‌ رنگ (مایل به قهوه‌ای) به دست می‌آید که همان عصاره است. این ماده به دو صورت جامد و شیره عرضه می‌گردد. عصاره شیرین بیان در پزشکی، داروسازی، صنایع غذایی و بهداشتی مصارف متعددی دارد.

کاربرد اصلی این ماده، (در کشورهای غربی) شیرین کردن فرآورده‌های غذایی است، چون ۵۰ برابر قند (ساکاروز) شیرینی دارد و علاوه بر این، خواص دارویی هم دارد.

فرآورده‌های شیرین‌بیان

در اروپا آب‌نبات‌هایی با طعم تند از شیرین‌بیان تهیه می‌شود که طرفدار زیادی هم دارد. البته باید گفت که طعم اغلب این گونه تنقلات با روغن تخم انیسون (بادیان رومی) تامین می‌شود و مقدار واقعی شیرین‌بیان در آنها بسیار کم است.

از چاشنی شیرین‌بیان در تهیه نوشیدنی‌های غیرالکلی استفاده می شود.

مردم ایتالیا دوست دارند که شیرین‌بیان را به شکل طبیعی استفاده کنند، به این نحو که ریشه این گیاه را پس از شستن، به عنوان خوشبو کننده دهان می‌جوند.

در آشپزی چینی، شیرین بیان مانند چاشنی‌های دیگر در پخت غذاها استفاده می‌شود و اغلب برای خوش‌طعم کردن سوپ‌ها به کار می‌رود.

شیرین‌بیان در سوریه نیز خواهان زیادی دارد و به صورت نوشیدنی در بازار عرضه می‌شود.

آشنایی نعناع

نعنا یا نعناع گیاهی است از تیره دو لپه‌ای‌های پیوسته گلبرگ که سردسته تیره نعناعیان می باشد و جز سبزی‌های خوراکی است. از محل گره های ساقه، ریشه‌هایی خارج می‌شوند که ساقه جدید را درست می‌کنند. بنابراین اگر شما فقط یک ساقه نعناع در باغچه خود بکارید، به زودی تمام باغچه شما پر از نعناع می‌شود. به همین دلیل در فارسی به آن هزارپا می‌گویند.

نعنایی که به عنوان سبزی خوردن مصرف می‌کنیم، با نعنایی که به صورت خودرو در کوه می روید متفاوت است. البته از نظر شکل ظاهری، بو، طعم و مزه تقریباً شبیه به هم هستند، ولی از نظر اثرات درمانی، نعنای کوهی قوی‌تر است.

البته خوردن نعنایی که پرورش داده می‌شود و به عنوان سبزی خوردن مورد استفاده قرار می‌گیرد، با غذای روزانه، مخصوصا ناهار توصیه می‌شود.

در مواردی که ناراحتی‌های معده وجود دارد، خوردن نعنای تازه نه تنها معده را ناراحت نمی‌کند، بلکه درمان کننده‌ی ناراحتی معده هم می‌باشد.

نعنای کوهی یا نعنای فِری، از نظر کاربرد و خواص از نعنای معمولی که پروزش داده می‌شود، بسیار عالی‌تر، قوی‌تر و مؤثرتر است.

این گیاه در دامنه‌ها و ارتفاعات متوسط رویش دارد. بو و عطر بسیار نافذی دارد و در کرم‌هایی که برای پوست ساخته می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این گیاه، گل‌های ریز و آبی رنگی دارد و قسمت‌های مورد استفاده این گیاه، گل، برگ و ساقه‌ی آن است.
ترکیبات

نعنا دارای ماده‌ای به نام منتول است که احساس خنکی در دهان ایجاد می‌کند. مقدار منتول در نعناع بسته به نوع آن از ۳۵ تا ۵۵ درصد تغییر می‌کند که البته اگر نعناع دیر کنده شود، مقدار منتول آن تا حدود ۳۰ درصد پایین می‌آید.

خواص درمانی

* نعناع از نظر طب قدیم ایران نسبتا گرم و خشک است و از نظر خواص دارویی از پونه قوی تر است. از نعناع اسانس، روغن و تنتور تهیه می‌کنند که مصارف طبی مختلفی دارد.

* نعنا باد شکن است و گاز معده و روده را از بین می برد.

* تقویت کننده معده و بدن است.

* ضدتشنج و ضدسرفه است.

* نعناع مسکن،‌ آرام‌بخش و قاعده‌آور است.

* برای بی‌خوابی، کم‌خوابی و ناراحتی‌های شبانه یک داروی موثر است.

* استفاده از نعنا، درد شکم را برطرف می‌کند.

* نعناع برای درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا مفید می‌باشد.

* نعناع ناراحتی‌های عصبی را برطرف می‌کند.

* برای تسکین درد دندان، نعناع را در دهان گذاشته و بجوید.

* آشامیدن دم کرده نعناع و یا عصاره نعناع خونریزی سینه را قطع می‌کند.

* کمپرس نعناع درد سینه و پهلو را از بین می‌برد.

* نعناع کرم‌های روده و معده را می‌کشد.

* برای از بین بردن سکسکه و دل به هم خوردگی و استفراغ، نعنا را با انار ترش بخورید.

* نعناع ادرار را زیاد می‌کند.

* یک فنجان دم کرده گرم نعناع سینه را آرام می‌کند.

* برای رفع قولنج و دردهای روده، معده و هضم نشدن غذا، دم کرده نعنا بنوشید.

* برای از بین بردن گلودرد، دم کرده نعناع غرغره کنید.

* نعناع معرق است، بنابراین تب را پایین می‌آورد.

* در هنگام سرماخوردگی بینی را با دم کرده نعناع بشویید.

* نعناع بهترین دوست کبد است. کبد را تمیز کرده و صفرا را رقیق می‌کند و کلسترول خون را پایین می‌آورد. برای این مورد دم کرده نعنا را قبل از غذا بنوشید.
رفع سردرد با نعناع

* برای رفع سردردهای میگرنی می‌توانید با مخلوط کردن مواد زیر، پمادی تهیه کنید و در نقطه‌ای که درد می‌کند، بمالید.

اسانس نعناع ۳ گرم

روغن زیتون ۲ گرم

لانولین ۵ گرم

* برای رفع سردرد از کمپرس نعناع استفاده کنید. به این ترتیب که ۱۰ قطره روغن نعناع را با یک لیوان آب سرد مخلوط کرده و در یک کاسه بریزید.

سپس یک پارچه که به اندازه پیشانی باشد در آن فرو برده و آب اضافی آن را بگیرید و روی پیشانی و شقیقه‌ها قرار دهید تا سردرد برطرف شود.
ضدعفونی کردن بینی با نعناع

برای ضدعفونی کردن بینی، با مخلوط کردن ۱ گرم اسانس نعناع و ۴۰ گرم روغن بادام شیرین، محلولی تهیه کنید و پنج قطره در هر سوراخ بینی بچکانید.
رفع خارش با نعناع

اگر بدن شما خارش دارد مقدار ۲ گرم اسانس نعناع را در ۵۰ گرم وازلین ریخته، خوب با هم مخلوط کرده و در محل خارش بمالید.
تسکین آرتروز با نعناع

اگر از بیماری روماتیسم و آرتروز رنج می‌برید، از روغن نعناع استفاده کنید، به این صورت که ۲ قطره روغن نعناع را با یک قاشق سوپخوری روغن بادام مخلوط کرده و محل های دردناک را با آن ماساژ دهید.
اسانس نعناع

یکی از فرآورده‌های نعناع، اسانس آن است که از تقطیر برگ و سرشاخه‌های گلدار نعنا تحت اثر بخار آب تهیه می‌شود و دارای ۵۰ تا ۷۰ درصد منتول می‌باشد.

اسانس نعناع که در کشور انگلستان تهیه می‌شود، شهرت خاصی دارد.

این اسانس به عنوان تقویت کننده معده، بادشکن، ضدعفونی کننده،‌ رفع دل پیچه‌ی بچه‌ها و اسهال به کار می‌رود.

برای استفاده از اسانس نعنا کافی است که مقدار یک تا سه قطره از آن را با یک لیوان آب مخلوط کرده و بنوشید.
موارد احتیاط

* اسانس نعناع را نباید به مقدار زیاد به کودکان و نوزادان خوراند، زیرا روی حرکات تنفسی و قلب اثر می‌گذارد و ممکن است خطرناک باشد.

* اگر اسانس نعناع به مقدار زیاد مصرف شود، فشار خون را بالا برده و موجب حالت تهوع، استفراغ و درد معده می‌شود و حرکات دودی معده را از بین می‌برد.

* نعناع با تمام فوایدی که دارد، اگر زیاد مصرف شود سیستم گوارشی را تحریک می‌کند.

لذا اگر شما روزی دو تا سه فنجان دم کرده نعنا می‌نوشید، بهتر است بعد از دو هفته نوشیدن، چند روزی مصرف آن را قطع کرده و دوباره شروع کنید.

منبع: سایت داروکده

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

نشانه‌های کمبود فولات که ممکن است نادیده گرفته شوند

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , دارونامه

 

همواره به بانوان باردار توصیه می‌شود که به میزان کافی فولات مصرف کنند زیرا دلیل خوبی در پس این توصیه وجود دارد: دریافت این ماده مغذی به میزان کافی در پیشگیری از بروز نقص‌های لوله عصبی، مغز، یا نخاعی در نوزادان نقش دارد.

اما فولات تنها برای بانوان باردار اهمیت ندارد. فولات که به نام ویتامین B9 نیز شناخته می‌شود به‌طور طبیعی در مواد غذایی مانند سبزیجات برگ‌دار تیره، مارچوبه، و جوانه‌های بروکسل یافت می‌شود و یک ماده مغذی کلیدی برای رشد سلولی، عملکرد سلولی، و تولید گلبول‌های قرمز خون است. اگر به میزان کافی فولات مصرف نکنیم، سلول‌های ما توانایی تولید DNA جدید، تقسیم و تکثیر را ندارند.
بر همین اساس است که فولات برای بانوان باردار، به ویژه در سه‌ماهه نخست بارداری یعنی زمانی که تقسیم سلولی و تولید DNA با سرعت بیشتری صورت می‌گیرد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
در واقع، فولات به عملکرد روان بدن ما کمک می‌کند. بدن انسان برای حفظ سلامت خود همواره در حال تولید و ساخت DNA و سلول‌های جدید است.
مشکل از آن‌جا سرچشمه می‌گیرد که بدن به خودی خود فولات تولید نمی‌کند و به منابع غذایی و مکمل‌های مصرفی ما برای دریافت این ماده مغذی وابسته است. زمانی که به میزان کافی فولات مصرف نمی‌کنید، کمبود آن می‌تواند موجب بروز علائم ناخوشایندی شود.

_ علائم کمبود فولات چه چیزهای هستند؟

کم‌خونی مگالوبلاستیک، شرایطی که بدن با تعداد بسیار کم گلبول‌های قرمز مواجه است، بزرگ‌ترین نشانه کمبود فولات محسوب می‌شود. اگر با کمبود فولات مواجه باشید، تعداد گلبول‌های قرمز خون می‌ تواند به واسطه ممانعت از سنتز درست DNA کاهش یابد. این شرایط بافت‌های بدن را با کمبود اکسیژن مواجه ساخته و به بروز علائم زیر منجر می‌شود:
– ضعف، خستگی، و تحریک‌پذیری
– سردرد
– تنگی‌نفس
– دشواری در تمرکز
سلول‌های موجود در دهان و پوست به طور مکرر با سلول‌های جدید جایگزین می‌شوند، از این رو، نخستین نشانه‌های کمبود فولات به طور معمول با موارد زیر همراهی می‌شوند:
– زخم‌های کوچک در دهان یا روی زبان
– تغییر رنگ یا رنگ پریدگی پوست
– تغییر رنگ ناخن‌ها
– سفید شدن زودرس مو
اگر با تعدادی از علائم بالا مواجه هستید به پزشک مراجعه کنید. در شرایطی که مشکلات سلامت مختلفی می‌توانند موجب بروز سردرد و خستگی شوند، پزشک با انجام آزمایش خون می‌تواند کمبود فولات را تایید کند.

_ آیا باید نگران کمبود فولات باشید؟

کمبود فولات چندان شایع نیست، به ویژه اگر یک رژیم غذایی متنوع و سرشار از مواد غذایی مغذی را مصرف کنید.

با این وجود، برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمبود فولات قرار دارند. به عنوان مثال، افرادی که به مصرف الکل اعتیاد دارند به طور معمول یک رژیم غذایی سالم را دنبال نمی‌کنند و ممکن است سیستم‌های بدن آنها دچار اختلال شود. به عنوان مثال، اگر کبد عملکرد درست خود را ارائه نکند می‌تواند در روند گوارش و جذب مواد مغذی اختلال ایجاد کند. افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی، از جمله بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده، نیز در معرض خطر بیشتری برای کمبود فولات قرار دارند زیرا با احتمال بیشتر عدم جذب درست مواد مغذی مواجه هستند.
بانوانی که در مراحل اولیه بارداری قرار دارند نیز در معرض خطر بیشتری برای مواجهه با کمبود فولات قرار دارند. زمانی که باردار هستید نیاز بدن به این ماده مغذی بیشتر می‌شود، در شرایطی که ممکن است اشتهای فرد کاهش یابد.

_ چگونه به میزان کافی فولات دریافت کنیم؟

یک فرد بزرگسال عادی به ۴۰۰ میکروگرم فولات در روز نیاز دارد. در بیشتر موارد نیاز روزانه انسان به فولات از طریق رژیم غذایی تامین گردیده و نیازی به مصرف مکمل نیست. مواد غذایی و مواد مغذی با یکدیگر تعامل دارند، از این رو، با مصرف هرچه بیشتر سبزیجات برگ‌دار میزان دریافت مواد مغذی و فیبر را افزایش می‌دهید که برای دستگاه گوارش شما خوب است.

منبع:asriran.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آلدوسترون چیست و چه کارایی دارد؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , دارونامه , روانشناسی

 

بیشتر افراد درمورد هورمون خاص آلدوسترون اطلاعات چندانی ندارند اما لازم به ذکر است که این هورمون نقش مهمی را در سلامت قلب و عروق ایفا می‌کند.

_ آلدوسترون چیست؟
آلدوسترون در لایه رویی غده فوق کلیه که در بالای کلیه ها قرار دارد تولید می شود. دریافت اطلاعات درمورد این هورمون به شما کمک می کند از بدن خود آگاهی بیشتری کسب کنید و از سلامت خود مطمئن شوید.

Aldosterone بر توانایی بدن در تنظیم فشار خون تاثیر می گذارد. این هورمون به اندام هایی مانند کلیه و روده بزرگ علامت هایی می دهد که بدین طریق میزان سدیمی که بدن به جریان خون می فرستد یا میزان پتاسیمی که از ادرار خارج می شود افزایش می یابند به علاوه این هورمون باعث می شود که خون آب را همراه با سدیم به منظور افزایش مقدار خون دوباره جذب کند.

تمامی این فعالیت‌ها در جهت افزایش و کاهش جریان خون در رگ‌ها صورت می‌گیرند.این هورمون به طور غیرمستقیم به حفظ pH خون و میزان الکترولیت‌های بدن نیز کمک می‌کند. آلدوسترون با دو هورمون دیگر یعنی رنین و آنژیوتانسین که سیستم رنین – آنژیوتانسین – Aldosterone را ایجاد می‌کند ارتباط تنگانگی دارد.

هنگامی که جریان خون در کلیه به دلایلی مانند کاهش فشارخون یا یک کاهش چشمگیر در میزان خون پس از یک خون ریزی یا آسیب جدی کم می‌شود این سیستم شروع به فعالیت می‌کند.

رنین مسئول تولید آنژیوتانسین است و سپس Aldosterone آزاد می‌شود. هنگامی که بدن از آب و نمک کافی در خون برخوردار است میزان رنین ( آنزیم ) افت می‌کند و در نتیجه آن میزان آلدوسترون نیز کاهش می‌یابد.

چه چیزی می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در میزان آلدوسترون شود؟

در یک فرد سالم عملکرد سیستم رنین (آنزیم ) – آنژیوتانسین – آلدوسترون بدون هیچ مشکلی به تنظیم و کنترل میزان فشارخون کمک می‌کند با این وجود در برخی افراد میزان هورمون آلدوسترون بسیار بالا یا پایین است و هر دوی این شرایط می‌توانند بر عملکرد آلدوسترون تاثیرگذار باشند.

افرادی که از آلدوسترون بالایی برخوردار هستند دچار وضعیتی به نام هیپرآلدوسترونیسم که معمولا ناشی از تومورهای کوچک و خوش‌خیم غده فوق‌کلیه است می‌شوند.

هیپرآلدوسترونیسم می تواند باعث افزایش فشار خون، کاهش میزان پتاسیم و افزایش غیر طبیعی مقدار خون شود.

همچنین امکان دارد میزان آلدوسترون بدن بسیار پایین باشد.نارسایی کلیه_ بیماری که منجر به کاهش عملکرد غده فوق کلیه می شود می تواند یکی از دلایل پایین بودن میزان Aldosterone باشد.

افراد مبتلا به این بیماری به دلیل کاهش میزان آلدوسترون ممکن است شرایطی مانند افت فشار خون، افزایش میزان پتاسیم و بی حالی را تجربه کنند.

جهش‌های ژنتیکی نیز می‌توانند بر تولید آلدوسترون تاثیر بگذارند. بیمارانی که به این اختلال ژنتیکی نادر دچار هستند علائمی مشابه با نارسایی کلیه اما با شدت کمتری را تجربه می‌کنند.
– سوالاتی که در مورد آلدوسترون باید از پزشک پرسید

اگر در کنترل میزان فشار خون خود ناموفق هستید و میزان پتاسیم شما دچار تغییر شده است می‌توانید با پزشک درمورد Aldosterone صحبت کنید.

از پزشک خود بپرسید که آیا هورمون‌های شما می‌توانند علت اختلال در میزان فشار خون و پتاسیم شما باشند یا خیر (بخصوص اگر تغییر در سبک زندگی به شما کمک نکند).

اگر میزان Aldosterone آن گونه که باید نباشد با پزشک در مورد تغییرات یا درمان‌هایی که می‌توانند برای شرایط شما مثمر ثمر باشند صحبت کنید.

منبع: سایت ویکی روان

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی آلپرازولام

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, دارونامه

 

آلپرازولام (به انگلیسی: Alprazolam)

ردۀ درمانی: بنزودیازپین‌ها

اَشکال دارویی: قرص، ۰٫۵, ۱mg

آلپرازولام دارای چندین نام تجاری ازجمله Apo-alperaz ،Xanal ،Razoalperazolam، زاناکس (Xanax)، نیراوام (Niravam)، آلپرازولام تی اس (Alprazolam-ts) و آلپرازولام تی دی (Alprazolam-td) است.

_ موارد مصرف
این دارو برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می‌شود. این دارو دارای اثر ضدافسردگی است و بنابر این در بعضی موارد برای افراد افسرده تجویز می‌شود.

آلپرازولام از بنزودیازپین‌ها است.

الف) اضطراب و فشار عصبی
بزرگسالان: مقدار معمول شروع دارو ۵/۰-۲۵/۰ میلی‌گرم سه بار در روز است. هر ۴-۳ روز، مقدار مصرف بر حسب نیاز افزایش می‌یابد. حداکثر مقدار تام مصرف mg/day4 در مقادیر منقسم است. در بیماران سالمند یا ناتوان یا در اختلال عملکرد کبدی مقدار معمول شروع دارو ۲۵/۰ میلی‌گرم دو یا سه بار در روز است.

ب) اختلال پانیک
بزرگسالان: ابتدا مقدار ۵/۰ میلی‌گرم سه بار در روز مصرف می‌شود. هر ۴-۳ روز بر حسب نیاز و تحمل بیمار بر مقدار مصرف افزوده می‌شود. اکثر بیماران به بیش از mg/day4 نیاز دارند؛ با این وجود، مقادیر mg/day10-1 هم گزارش شده است.
پ) ترس از جمعیت و مکان‌های باز (agoraphobia)
بزرگسالان: مقدار mg/day8-2 مصرف می‌شود.
ت) افسردگی، سندرم پیش از قاعدگی.
بزرگسالان: مقدار mg25/0 سه بار در روز مصرف می‌شود.

_ مکانیسم اثر این دارو
مانند سایر بنزودیازپین‌ها به‌عنوان آگونیست‌های گیرنده بنزودیازپین برروی غشای سلول‌های عصبی اثر می‌کند و باعث تسهیل ورود و یا افزایش عمل گابا می‌شود و ورود یون کلر را به سلول‌ها افزایش می‌دهد.

آلپرازولام سیستم اعصاب مرکزی را در سطوح لیمبیک و زیر قشر مغز تضعیف می‌کند. این دارو از طریق افزایش اثر نوروترانسمیتر گاما – آمینوبوتیریک اسید (GABA) بر روی گیرنده‌اش در سیستم فعال‌کننده مشبک بالارونده اثر ضد اضطراب خود را اعمال می‌کند و به افزایش مهار و انسداد تحریک لیمبیک و نواحی قشری مغز منجر می‌شود.

_ فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا سایر بنزودیازپین‌ها، گلوکوم حاد با زاویه بسته و بیمارانی که در حال دریافت یک ترکیب ضدقارچ آزول هستند.
موارد احتیاط: بیماری کبدی، کلیوی یا ریوی یا در کسانی که سابقه سوء‌مصرف مواد دارند.

_ چگونگی مصرف
آلپرازولام در مقادیر متفاوت برای مشکلات گوناگون تجویز می‌شود. هیچ‌گاه نباید بیشتر یا کمتر از مقدار تجویزشده مصرف کرد. شکل مایعِ آلپرازولام را می‌توان با مایعات یا غذاهای نیمه‌جامد مانند مارمالاد مخلوط کرد. نباید اجازه داد آلپرازولام مایع یخ بزند. اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.

_ عوارض‌ جانبی

در صورت‌ بروز هریک‌ از علایم‌ نادر ولی‌ جدی‌ زیر، آلپرازولام‌ را قطع‌ کرده‌ با پزشکتان‌ تماس‌ بگیرید:
اعصاب مرکزی: خواب‌آلودگی، منگی، سردرد، گیجی، سرگیجه، سنکوپ، افسردگی، بی‌خوابی، عصبانیت، بی‌قراری، آکاتژیا، اختلال میل جنسی، اضطراب، آتاکسی، گیجی، اختلال در تکلم، اختلال حافظه، کابوس شبانه، گزگز اندام‌ها، خودکشی، لرزش.
قلبی ـ عروقی: هایپوتانسیون، تاکیکاردی، درد قفسه سینه، طپش قلب، گرگرفتگی.
چشم، بینی، حلق: تاری دید، احتقان بینی، گلودرد، رینیت آلرژیک.
دستگاه گوارش: خشکی دهان، تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، درد شکمی، بی‌اشتهایی، سوء هاضمه، افزایش یا کاهش اشتها.
پوست: درماتیت.
سایر عوارض: سفتی عضلانی، افزایش یا کاهش وزن، اشکال در ادرار، قاعدگی دردناک، سندرم پیش از قاعدگی.

این علایم‌ ممکن‌ است‌ رخ‌ دهند ولی‌ فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شوند باید گزارش‌ شوند: سرگیجه‌، خواب‌آلودگی‌، خشکی‌ دهان‌، سردرد ، تهوع‌ ، یبوست ‌، اسهال‌، ضربان‌ قلب‌ تند یا شدید، یا لرزش‌.
موارد منع مصرف و احتیاط

تداخل دارویی آلپرازولام اثر مضعف CNS فنوت یازین‌ها، داروهای مخدر، باربیتورات‌ها، الکل، بیهوش‌کننده‌های عمومی، آنتی‌هیستامین‌ها، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز و ضد‌افسردگی‌ها را تشدید می‌کند.
مصرف همزمان با سایمتیدین و احتمالاً دی‌سولفیرام متابولیسم کبدی آلپرازولام را کاهش داده و سبب افزایش غلظت پلاسمایی آن می‌شود.
استعمال زیاد دخانیات متابولیسم آلپرازولام را تسریع کرده و اثربخشی بالینی آن را کاهش می‌دهد.
بنزودیازپین‌ها ممکن است غلظت سرمی هالوپریدول را کاهش دهند.
غلظت پلاسمایی دیگوکسین ممکن است افزایش یابد.
اثر آلپرازولام ممکن است با مصرف ریفامپین کاهش یابد.
تئوفیلین ممکن است تسکین‌بخشی آلپرازولام را افزایش دهد.
کاربامازپین و پروپوکسی‌فن، ممکن است سطح آلپرازولام را کاهش دهند، لذا مصرف هم‌زمان آنها باید با احتیاط باشد. ممکن است نیاز باشد دوز آلپرازولام افزایش یابد.

فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول و مایکونازول می‌توانند منجر به افزایش سطح آلپرازولام شده و باعث تضعیف CNS و اختلالات موتور شوند و باید از مصرف همزمان آن‌ها پرهیز گردد.
ممکن است در مصرف همزمان با ضد افسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، سطح این داروها بالا رود لذا لازم است بیمار از نزدیک پایش شود.

_ موارد احتیاط‌

در صورت‌ وجود هریک‌ از موارد زیر پیش‌ از مصرف‌ آلپرازولام‌ پزشک‌تان‌ را مطلع‌ سازید:
حساسیت‌ به‌ آلپرازولام‌ یا دیگر بنزودیازپین‌ها، یا به‌ هر نوع‌ ماده‌ غذایی‌، رنگ‌های‌ خوراکی‌، یا نگه‌دارنده‌ها.
بارداری‌ یا شیردهی‌.
مصرف‌ داروهای‌ دیگر، به‌ ویژه‌ الکل‌، آرامبخش‌ها، ضدافسردگی‌ها، و داروهای‌ ضدصرع‌ و تشنج‌.
سابقه‌ یا ابتلا به‌ گلوکوم‌ (افزایش‌ فشار داخل‌ چشم‌)، سوءمصرف‌ الکل‌ یا مواد مخدر، میاستنی‌ گراو، بیماری‌ انسدادی‌ ریوی‌ مزمن‌ شدید، یا آمفی‌زم‌.

_ توصیه هنگام‌ مصرف

مراجعات‌ مقطعی‌ به‌ پزشک‌تان‌ داشته‌ باشید تا بهبودتان‌ را زیر نظر داشته‌ باشد.
تا هنگامی‌ که‌ پاسخ‌ بدن‌تان‌ به‌ آلپرازولام‌ مشخص‌ نشده‌ است‌ در رانندگی‌ و کار با وسایل‌ خطرناک‌ احتیاط‌ کنید. برخی‌ افراد در طی‌ مصرف‌ این‌ دارو دچار خواب‌آلودگی‌ و کاهش‌ سطح‌ هوشیاری‌ می‌شوند.
اگر به‌ مسمومیت‌ ناشی‌ از مصرف‌ بیش‌ از حد این‌ دارو مشکوک‌ هستید، بلافاصله‌ تقاضای‌ کمک‌ پزشکی‌ کنید.
اگر در طی‌ درمان‌ با آلپرازولام‌ دچار افکار یا احساسات‌ عجیب‌ شدید، حتماً موضوع‌ را با پزشک‌تان‌ در میان‌ بگذارید.
همیشه‌ برگه‌ای‌ همراه‌ داشته‌ باشید که‌ نشان‌ دهد تحت‌ درمان‌ با آلپرازولام‌ قرار دارید.

آلپرازولام‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌، و دور از حرارت‌، نور مستقیم‌، و حرارت‌ مرطوب‌ نگهداری‌ کنید. (در این‌ شرایط‌ آلپرازولام‌ فاسد می‌شود).

آلپرازولام‌ تاریخ‌ گذشته‌ را دور از دسترس‌ کودکان‌ در توالت‌ دور بریزید.

_ مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: خواب‌آلودگی، اغتشاش شعور، اغما، کاهش رفلکس‌ها، تنگی نفس، اشکال در تنفس، افت فشارخون، برادیکاردی، اشکال در تکلم و اختلال در حفظ تعادل.
درمان: عبارت است از حفظ فشارخون و تنفس تا از بین رفتن اثر دارو و پیگیری علائم حیاتی بیمار. فلومازنیل (Flumazenil) که یک آنتاگونیست اختصاصی بنزودیازپین‌ها است، ممکن است مفید باشد. برای حفظ راه هوایی بیمار و تامین اکسی‍ژن کافی، ممکن است کمک تهویه مکانیکی از طریق لوله داخل نای ضروری باشد. در صورت نیاز، تزریق وریدی مایعات و تنگ‌کننده‌های عروقی مانند دوپامین و فنیل‌افرین برای درمان افت فشارخون تجویز شود. اگر بیمار هوشیار باشد می‌توان او را وادار به استفراغ کرد. در صورت مصرف اخیر دارو، لاواژ معده، در صورت وجود لوله داخل نای برای جلوگیری از آسپیراسیون، توصیه می‌شود. بعد از استفراغ یا لاواژ، ذغال فعال با یک مسهل به صورت مقدار واحد تجویز می‌شود. دیالیز اثر محدودی دارد. در صورت بروز هیجان از تجویز باربیتورات‌ها خودداری شود، زیرا احتمال تشدید هیجان یا تضعیف CNS وجود دارد.

_ نبایدها

مصرف‌کنندۀ آلپرازولام نباید نوشیدنی‌های الکلی یا دیگر داروهای خواب‌آور استفاده کند. این کار، خواب‌آلودگی را افزایش و سطح هشیاری را کاهش می‌دهد.

نباید آلپرازولام را به‌عنوان یک قرص خواب‌آور استفاده کرد، مگر آنکه برنامۀ درمانیِ بیمار اجازه دهد تا ۷-۸ ساعت خواب داشته‌باشد. در غیر این صورت، تا زمان خروج دارو از بدن، شخص ممکن است خواب‌آلوده باشد و یا اختلال حافظه داشته‌باشد. دوز مصرف این دارو زیر نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب یا پزشک متخصص اعصاب و روان داده شود.
تداخل دارویی قرص آلپرازولام
قرص آلپرازولام Alprazolam با داروهای زیر تداخل ایجاد می‌کند :

داروهای خواب‌آور ( مصرف قرص آلپرازولام Alprazolam با داروهای خواب می‌تواند باعث مرگ ناگهانی در خواب شود )
داروهای مسکن مانند استامینوفن و ایبوپروفن و …
داروهای سرفه
داروهای شل‌کننده عضلات
داروهای صرع و ضد تشنج
داروهای افسردگی

تداخلات دارویی Drug Interactionsside effects
قبل از استفاده از این دارو با دکتر خود در مورد تمام نسخه‌ها و داروهایی که استفاده می‌کنید ( حتی ویتامین ها، مواد معدنی، داروهای گیاهی و … ) مشورت نمایید٬ به خصوص داروهای زیر :
• قرص‌های ضدبارداری
• داروهای سرع
• آنتی بیوتیک‌هایی مثل :فلوکونازول، ایتراکونازول، کتاکونازول
• داروهای ضدافسردگی مثل فلووکسامین، دسپیرامین، امی پیرامین
• سایمیتیدن
• دیلتیازم
• ایزونیازید
• پروپوکسی فن
بهتر است قبل از مصرف این دارو، لیست کلیه داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک اطلاع دهید. اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی مثل ویتامین‌ها، مواد معدنی، داروهای گیاهی
فاکتورهای مهم در خصوص آلپرازولام
قرص آلپرازولام یکی از قرص‌های متداول برای بیماری‌های روانی در آمریکا است.
قرص آلپرازولام را می توان به دوزهای کمتر تقسیم کرد.
قرص آلپرازولام سفید است اما معمولا به رنگ‌های زرد و سبز نیز وجود دارد.
قرص آلپرازولام حدود بیست برابر نسبت سایر قرص‌های گروه بنزودیازپین موثر می‌باشد.
قرص‌ها باعث افزایش انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز می‌شود. بنابراین باعث افزایش آرامش می‌شود.
مصرف قرص آلپرازولام باعث اعتیاد می‌شود.

قطع ناگهانی قرص باعث علائمی مانند تومور، عرق کردن، افسردگی، فکر خودکشی و سردرد می‌شود. نوزاد نیز علائمی مانند گریه، به هم خوردن زمان خواب و خارش نشان می‌دهد.
مصرف بیش از حد قرص آلپرازولام در طول شیردهی باعث مشکلاتی مانند خواب‌آلودگی، سردرد، گیج شدن، اختلالات هماهنگی بدن و درد می‌شود.

مصرف بیش از حد قرص آلپرازولام به همراه الکل، قرص‌های قاچاق و ضد‌افسردگی باعث مسمومیت شدید می‌شود.
آلپرازولام باعث افزایش پرولاکتین و تولید بیش از حد شیر می‌شود. اما افزایش مقدار پرولاکتین باعث کاهش پروژسترون و تغییر حالات روحی و هورمون می‌شود.

مصرف آلپرازولام در هنگام شیردهی

توصیه شده است که قرص آلپرازولام در طول شیردهی مصرف نشود. زیرا این ماده وارد شیر مادر می‌شود. اگرچه مقدار ماده مصرفی مرگبار نیست، اما باعث بیماری‌های تنفسی در نوزاد می شود. اگر پزشک قرص آلپرازولام برای شما تجویز کرد مراقب عوارض جانبی آن بر روی نوزاد باشید.

برخی مشکلاتی که نوزاد تجربه می‌کند شامل:

خواب‌آلودگی
کاهش وزن
مشکل غذایی
بی‌حالی

نکته: در هنگام شیردهی برای مصرف قرص نیاز به تجویز پزشک دارید.
داروی جایگزین آلپرازولام
زولپیدم با نام تجاری آمبین خواص یکسانی مانند آلپرازولام دارد. مشخصه آن برای کمک به خواب است. در موارد شدیدتر استفاده از کلونازپام و لورازپام توصیه می‌شود.
چه نکاتی برای تحمل بهتر دوره ترک دارو باید رعایت شود؟
– این‌که فرد از نظر مایعات تامین باشد بسیار اهمیت دارد. کم آبی (دهیدراتاسیون) به طور جدی علائم ترک را بدتر می‌کند.
– از مصرف محرک‌هایی مثل کافئین باید اجتناب شود، چرا که موجب تشدید علائم ترک می‌شود.
– از مصرف الکل هم باید شدیداً اجتناب شود.
– به علت احتمال بروز تهوع در افرادی که در حال گذراندن دوره ترک هستند، مصرف غذاهای کم ادویه یا بی‌ادویه توصیه می‌شود.
– غذاهای با پروتئین بالا می‌تواند باعث افزایش قدرت بیمار شود و انرژی کافی برای او تامین کند.
اولین قدم برای کاهش دوز دارو این است که تصمیم گرفته شود با چه دوزی درمان شروع شود. این امر نیاز به نظارت مستقیم پزشک در تیم درمانگر دارد که مقدار مصرف و طول دوره مصرف دارو را برای بیمار در نظر بگیرد.

منابع:

۱- سایت دارویاب

۲- سایت نبض ما

 

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی پروپرانولول

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه

 

پروپرانولول (به انگلیسی: propranolol) (بانام‌های تجاری ایندرال و پرانول)، دارویی از دسته بتابلاکرهای غیرانتخابی است که عمدتاً برای درمان فشارخون و نامنظمی تپش قلب مورد استفاده قرار می‌گیرند. پروپرانول برای بیماری‌های گوناگون دیگری چون تسکین درد قلبی، پیشگیری از سردردهای میگرنی، درمان بی‌نظمی تپش و گلوکوم تجویز می‌شود.

این دارو همچنین برای جلوگیری از حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. با مسدود کردن این تکانه‌ها، به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر و مؤثرتر بتپد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش می‌یابد.

همچنین، این دارو برای درمان سیروز کبدی و پرفشاری ورید باب نیز کاربرد دارد.

پروپرانولول در شماری از اختلالات فیزیکی مانند لرزش اساسی و نیز روحی مانند فوبیای اجتماعی، اختلال و استرس منتشر و اختلال هراس و به‌ویژه اختلال استرس پس از سانحه نیز کاربرد دارد که البته هیچ یک از آن‌ها مورد قبول اف‌دی‌ای نیستند.

پروپرانولول نخستین بتا بلاکری است که در دهه ۱۹۶۰ بوسیله جیمز دبلیو بلک دانشمند اسکاتلندی کشف شد. او برای ساخت پروپرانولول در سال ۱۹۸۸ جایزه نوبل پزشکی را گرفت.

پروپرانولول با اتصال به گیرنده‌های مخصوصی در سلول‌های قلبی و عروقی به نام گیرنده‌های بتا، با مسدود کردن آن فرمان کاهش فعالیت قلبی را به اعصاب قلب منتقل می‌نماید.
‎پس از دریافت این پیام عصبی، با کاهش ضربان قلب باعث منظم شدن ضربان قلب می‌شود، این عمل می‌تواند منجر به کاهش فشار خون در عروق خونی گردد و به پیشگیری از ضربان نامنظم قلبی کمک کند.
‎به علت این‌که قلب با عملکرد این دارو انرژی کمتری مصرف می‌کند، می تواند به کاهش درد‌های قفسه‌ی سینه در آنژین‌های صدری کمک نماید و همچنین پروپرانولول می‌تواند در پیشگیری از حملات قلبی به دنبال این دردهای قلبی نیز موثر باشد و مرگ‌ومیر پس از سکته‌های قلبی را کاهش دهد. البته امروزه داروهای جدیدتری نیز از این گروه تولید شده است ولی پروپرانولول همچنان جزء داروهای بسیار پرمصرف محسوب می‌شود.
‎پروپرانولول در موارد دیگر نیز می‌تواند گزینه‌ی مناسبی جهت درمان و پیشگیری بیماری باشد. از این رو این دارو برای کاهش علائم فیزیکی ناشی از استرس مانند تپش قلب و لرزش بدن تجویز گردد. مشابه این علائم در افراد مبتلا به پرکاری غده‌ی تیروئید نیز دیده می‌شود و پروپرانولول به سرعت می‌تواند این علائم را تسکین دهد.
‎پروپرانولول همچنین به عنوان داروی رایجی در پیشگیری از سر دردهای عروقی یا میگرنی کنترل شده تجویز می‌گردد و می‌تواند گزینه‌ی مناسبی در افراد مبتلا به میگرن که سایر درمان‌ها برای آن‌ها مناسب نمی‌باشد، قرار گیرد. مشاهده شده که پروپرانولول تعداد دفعات حملات میگرنی را کاهش می‌دهد.

پیش از مصرف پروپرانولول
‎-در صورتی که باردار یا شیرده هستید یا قصد باردار شدن دارید، پیش از مصرف این دارو به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورت ابتلا به هرگونه اختلال در عملکرد کبد یا کلیه به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورت سابقه یا ابتلا به فشار خون، اختلالات عروقی، آسم یا هرگونه اختلال تنفسی، قند خون بالا(دیابت)، بیماری پوستی پسوریازیس، بیماری عضلانی و میاستنی گراویس حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورتی که سابقه‌ی افت ضربان قلب یا بلوک قلبی داشته‌اید و در صورتی که سابقه‌ی دردهای قلبی مکرر داشته‌اید پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-به دلیل این که این دارو می‌تواند با بسیاری از داروها (خصوصا داروهایی که بر روی گیرنده‌های بتا اثر می‌گذارند) تداخل ایجاد کند، پیش از مصرف این دارو حتما لیست کلیه ی داروها و مکمل‌های مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید تا در صورت وجود تداخل، اقدامات لازم جهت تنظیم مقدار مصرف یا نوع دارو، صورت گیرد.
‎-در صورت سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا هر داروی دیگر به پزشک خود اطلاع دهید.
-بیماران مبتلا به آسم یا تنگی نفس در مصرف این دارو بسیار دقت کنند چون می تواند بسیار خطرناک باشد.
ویژگی‌ها

فرمول شیمیایی پروپرانول C۱۶H۲۱NO۲ است. پس از ۱ تا ۳ ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می‌رسد و نیمه عمر آن ۴ تا ۵ ساعت است. اما زمان اثرگذاری آن طولانی‌تر از نیمه عمرش است و ممکن است تا ۱۲ ساعت طول بکشد. بیش از ۹۹٪ آن از راه مدفوع از بدن خارج می‌شود. پروپرانولول بلوک‌کننده غیراختصاصی گیرنده‌های بتا یک و بتا دوی سمپاتیک می‌باشد.

نحوه‌ی مصرف صحیح پروپرانولول
‎-مقدار مصرف مناسب دارو را پزشک باتوجه به سن و شرایط شما تعیین می‌نماید. لذا از مصرف خود سرانه‌ی دارو یا مصرف بیش از حد تجویز شده، خودداری نمایید.
‎قرص پروپرانولول ممکن است ۲،۳ و یا ۴ نوبت در روز برای شما تجویز شود. اما نوع کپسول دارو طولانی اثر تر می‌باشد و معمولا یک مرتبه در روز تجویز می‌شود.
‎کپسول را بطور کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید و از جویدن یا بازکردن آن خودداری نمایید.
‎-قرص و کپسول‌های پروپرانولول با دوزهای متفاوتی تولید می‌شود معمولا قرص‌های ۱۰،۲۰،۴۰ میلی‌گرمی رایج می‌باشند لذا در صورتی که از این دارو به مدت طولانی استفاده می‌نمایید هر بار که دارو را جدید خریداری می‌کنید مقدار دارویی را بر روی بسته ی دارو چک نمایید.
‎-سعی کنید دارو را در زمان مشخصی از شبانه روز و به صورت منظم مصرف نمایید تا از فراموش کردن نوبت دارو جلوگیری شود و اثرات مطلوب دارو بهتر حاصل شود.
‎-در صورت فراموش کردن یک نوبت دارو، بلافاصله پس از یادآوری مصرف نمایید.

البته اگر کمتر از ۸ ساعت تا نوبت بعدی مصرف دارو رسیده‌است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. اگر بیش از یک نوبت در روز پروپرانولول مصرف می‌کنید، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده‌است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید.

توصیه‌های لازم در خصوص مصرف پروپرانولول
‎-در مدت مصرف این دارو، تحت نظر پزشک خود باشید تا روند بهبودی و همچنین شرایط شما بررسی گردد.
‎-درمان با پروپرانولول ممکن است طولانی مدت باشد. لذا دارو را تا زمانی که پزشک توصیه کرده است مصرف نمایید. در صورت مصرف طولانی مدت، قطع ناگهانی این دارو می‌تواند عوارضی داشته باشد به همین دلیل لازم است قطع دارو زیر نظر پزشک و به تدریج انجام شود.
‎-در صورتی که قرار است تحت عمل جراحی یا درمان‌های دندان پزشکی قرار گیرید، درمان‌گر خود را در جریان مصرف این دارو (و سایر داروهای مسدود کننده‌ی گیرنده‌های بتا مانند متوپرولول، کارودیلول و..) قرار دهید، زیرا مصرف این دارو می‌تواند اثرات داروی بی‌هوشی را افزایش دهد.
‎-در صورتی که از نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌نمایید، حتما با پزشک خود مشورت نمایید زیرا مصرف این دارو همراه با الکل می‌تواند منجر به افت شدید فشار خون باشد که می‌تواند سلامتی شما را تهدید نماید و توصیه نمی‌شود.
‎-در صورتی که مبتلا به دیابت می‌باشید، پروپرانولول می‌تواند علائم افت قند خون (لرزش، تپش قلب و…) را برطرف نماید و متوجه افت قندخون خود نشوید به همین دلیل توصیه می‌شود قندخون خود را بیشتر کنترل نمایید و با پزشک خود در مورد این مسئله مشورت نمایید.
‎-در صورت خرید هر داروی جدید، داروساز خود را در جریان مصرف پروپرانولول قرار دهید. مصرف بعضی از داروها مانند داروهای ضدسرفه، سرماخوردگی و آنفولانزا و… همزمان با این دارو مناسب نمی‌باشد.
‎-در کنار مصرف این دارو به توصیه‌های پزشک خود در رابطه با تغذیه، ورزش و سبک زندگی سالم توجه نمایید.

اقدامات احتیاطی در زمان مصرف پروپرانولول

قبل از مصرف پروپرانولول اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. یا اگر به دیگر مسدود کننده‌های بتا (مانند متوپرولول metoprolol) حساسیت جدی نشان داده‌اید و یا هر حساسیت دیگری دارید، حتما به پزشک اطلاع دهید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعال باشد که ممکن است باعث بروز واکنش‌های حساسیتی یا دیگر مشکلات شود.

قبل از مصرف داروی پروپرانولول سوابق پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر دچار هر یک از مشکلات زیر هستید:

– مشکلات تنفسی مانند آسم، برونشیت، امفیزم

– نارسایی قلبی

– وجود مشکلات خاص در ریتم قلب، مانند برادی کاردی سینوسی*، سندروم ولف پارکینسون وایت* Wolff-Parkinson-White syndrome، انسداد قلب درجه دوم یا سوم atrioventricular block

– پرکاری تیروئید

– بیماری کلیوی

– بیماری کبد

– مشکل در گردش خون (به عنوان مثال بیماری نشانگان رینود* Raynaud’s disease)

– نوع خاصی از تومور با نام فئوکروموسیتوما* pheochromocytoma

– اختلالات ذهنی و روحی مانند افسردگی

– بیماری خاص عضلانی یا عصبی مانند میاستنی گراویس* myasthenia gravis

*برادی کاری سینوسی :ضربان قلب طبیعی اما بسیار آهسته، ۵۰ ضربه یا حتی کمتر در هر دقیقه.

*سندروم ولف پارکینسون وایت Wolff-Parkinson-White syndrome :گونه‌ای نابهنجاری هدایت الکتریکی قلب است که در اثر آن برای هدایت امواج الکتریکی قلب، مسیری فرعی و غیرطبیعی به‌وجود می‌آید. علت و موارد باعث بروز این بیماری، هنوز به درستی شناخته نشده، اما عوامل وراثت و زمینهٔ خانوادگی در ابتلا به بیماری مؤثر هستند.

* فئوکروموسیتوما pheochromocytoma :یک تومور نادر است که معمولاً در غدد آدرنال رخ می‌دهد. در این تومور افزایش ترشح کاتکولامین‌ها (هورمونی که در پاسخ به استرس ترشح می شود) روی می‌دهد.

* میاستنی گراویس myasthenia gravis : یک اختلال خود ایمنی که در آن سیستم ایمنی به بافت‌های خود حمله می‌کند.

* نشانگان رینود Raynaud’s disease : به کاهش چشمگیر جریان خون در رگ‌های دست یا پا که در نتیجه آن سرما و تغییر رنگ بروز می کند، نشانگان رینود گفته می‌شود.

واکنش شدید آلرژیک به پروپرانولول

قبل از هر گونه جراحی به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید که در حال مصرف داروی پروپرانولول هستید.

عوارض جانبی پروپرانولول
‎اسهال، تهوع، سردی دست و پاها-احساس خستگی و خواب‌آلودگی از علائم رایج در زمان مصرف این دارو می‌باشد لذا در صورت وقوع این علائم از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز احتیاط دارد تا زمانی که اثر دارو برطرف نشده، خودداری نمایید.
‎-احساس سرما و یخ کردن دست یا پاها، تنگی‌نفس، اختلال در خواب و کاهش ضربان قلب ممکن است با مصرف این دارو رخ دهد در صورت بروز این علائم به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-در تعداد کمی از مصرف‌کنندگان این دارو کاهش میل جنسی، اختلال در خلق‌وخو، سر درد و سؤهاضمه دیده شده است در صورتی که این علائم را داشتید حتما با پزشک خود صحبت نمایید.
‏‎-از آن‌جا که پروپرانولول علاوه بر اثر بر روی گیرنده‌های بتا در سلول‌های قلبی و عروقی، به گیرنده‌های مشابه در سایر نواحی بدن از جمله عروق ریه نیز می‌توانند متصل شود، می‌تواند عوارض جانبی در سایر نقاط بدن نیز ایجاد نمایند. لذا در صورتی که مشکل تنفسی دارید و یا از داروهای ضدآسم استفاده می‌نمایید احتمالا مصرف این دارو برای شما مناسب نباشد و علائم ریوی شما را تشدید نماید.

افزایش وزن
بتابلوکرها باعث وزن‌گیری افراد می‌شوند. بلاک کردن آدرنالین در بدن باعث شلی بدن شده و ممکن است سطح سوخت و ساز را پایین آورده و منجر به افزایش در بدن شود.

افسردگی و خستگی
ما به مقداری آدرنالین برای تحرک و بشاش بودن نیاز داریم. در صورتی‌که این دارو آدرنالین را در بدن بلاک می‌کند که این موضوع علاوه بر بروز افسردگی باعث از دست دادن کالری و خستگی هم می‌شود.

تاری دید و احساس سرگیجه
زمانی که ضربان قلب کاهش یابد احتمال سرگیجه یا غش در فرد افزایش می‌یابد. تاری دید هم از دیگر عوارض مصرف این دارو است.

عوارض زیر نیز به ندرت بروز می‌کنند، اما خیلی خطرناک هستند:

کبود شدن یا خونریزی بدن به راحتی
علائم عفونت (به عنوان مثال تب و گلو درد مداوم)
درد یا التهاب مفاصل

واکنش حساسیتی شدید به این دارو کم اتفاق می‌افتد. با این حال در صورت مشاهده علائم واکنش حساسیتی به داروی پروپرانولول بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. علائم حساسیت به پروپرانولول عبارتند از:

بثورات پوستی
خارش یا التهاب (به ویژه در صورت، زبان و گلو)
سرگیجه شدید
مشکل تنفسی

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض پروپرانولول نیستند، در صورت مشاهده هر نشانه‌ای که در بالا به آن اشاره نشد، به پزشک مراجعه کنید.

منع مصرف پروپرانولول

این دارو در شوک قلبی، نارسایی آشکار قلب، بلوک درجه دو یا سه دهلیزی-بطنی، برادی کاردی سینوسی و کاهش فشار خون سیستولیک به کمتر از ۱۰۰ میلی‌متر جیوه(برای پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد) نباید مصرف شود.
تداخلات دارویی پروپرانولول

مقدار مصرف انسولین و داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند خون، هنگام مصرف همزمان با این دارو باید تنظیم گردد تا از کاهش بیش از حد قند خون جلوگیری شود. در صورت مصرف همزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک با داروهای مسدودکننده کانال‌های کلسیمی یا کلونیدین، اثرات کاهش فشار خون ممکن است تشدید شود. مصرف همزمان داروهای مهارکننده و مونوآمین اکسیداز با این دارو(مانند فورازولیدون و پروکاربازین) به علت امکان افزایش شدید فشار خون، توصیه نمی‌شود. در صورت مصرف همزمان این دارو با آمین‌های مقلد سمپاتیک که دارای فعالیت بتا-آدرنرژیک هستند، ممکن است اثرات هر دو دسته دارو کاهش یابند. گزانتین‌ها در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است موجب مهار اثرات درمانی هر دو دسته دارو شوند. همچنین، کلیرانس تئوفیلین افزایش می‌یابد.
مصرف پروپرانولول در دوران بارداری

در دوران بارداری پروپرانولول تنها در صورت نیاز مصرف می‌شود. مادرانی که در دوران بارداری از داروی پروپرانولول استفاده می کنند، نوزادان آنها دارای وزن کم، قند خون کم یا ضربان قلب و تنفس آهسته هستند. در مورد خطرات و مزیت های دارو با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف پروپرانولول در دوران شیردهی

پروپرانولول وارد شیر مادر می‌شود. در مورد مصرف این دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.

منابع:

۱- سایت دارویاب

۲- سایت دانشنامه‌آزاد

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

بازیابی سلول‌های انسولین‌ساز با داروی جدید

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه, اخبار پزشکی

 

پژوهشگران دانشگاه “کاردیف” ولز موفق به ساخت داروی جدیدی شده‌اند که سلول‌های سازنده انسولین را در بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع یک بازسازی می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌الرت، نظارت روزانه و مداوم بر سطح انسولین؛ هورمونی که میزان قند خون را تنظیم می‌کند، برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان که با دیابت نوع یک زندگی می‌کنند، کار مهمی است، چرا که سلامتی آنها بدان وابسته است.

البته، برای کمک به این نظارت روزمره، چندین دستگاه و حتی یک واکسن توسعه یافته است.

اما یک داروی جدید توسط محققان دانشگاه کاردیف توسعه یافته است که می‌تواند این روند را متحول کند و در حال حاضر در حال آزمایش است.

این دارو برای بازیابی آن دسته از سلول‌های رشد انسولین طراحی شده است که در طول زمان در بیماران دیابتی از بین رفته است و با تحریک این سلول‌ها، آنها را به رشد دوباره وا می‌دارد.

این دارو به طور خاص، بر سلول‌های بتا که در لوزالمعده(پانکراس) خانه دارند، تمرکز می‌کند.

این پروژه توسط “T1DUK” که یک کنسرسیوم انگلیسی است که در سال ۲۰۱۵ به طور انحصاری برای ابداع و آزمایش راه حل‌هایی جهت درمان و پیشگیری از دیابت نوع ۱ ایجاد شد، برگزار شد.

از میان ۱۸ مرکز تحقیقاتی تحت پوشش این سازمان، دانشگاه کاردیف به عنوان نقطه شروع انتخاب شد، زیرا ولز بیشترین تعداد بیماران مبتلا به دیابت نوع یک را در کل انگلستان دارد.

در حال حاضر این دارو تنها روی دو بیمار مورد بررسی قرار گرفته است، با این حال، نتایج امیدوارکننده بوده است.

یکی از این بیماران می‌گوید: من واقعا سپاسگزارم که فرصتی برای شرکت در این مطالعه به من داده شد. امیدوارم مشارکت من در این مطالعه، به مدیریت دیابت نوع یک برای نسل‌های آینده کمک کند.

فارغ از چند عارضه جانبی که البته تا به امروز شناسایی و دیده نشده‌اند، رویکرد بازیابی این سلول‌های ارزشمند، دامنه گزینه‌های درمان دیابت نوع یک را گسترش می‌دهد.

دکتر محمد الحاج علی، پژوهشگر مطالعه کاردیف توضیح داد که چگونه این دارو وعده می‌دهد رویکرد متخصصان پزشکی را در جهت مدیریت و درمان دیابت متحول کند. وی گفت: با وجود همه کارهایی که در مراقبت از دیابت انجام شده، پیشرفتی در پیشگیری واقعا رخ نداده است.

وی افزود: به نظر می‌رسد که سلول‌های بتای تولید کننده انسولین بیشتری برای افراد مبتلا به این نوع دیابت لازم است و تخمین زده می‌شود که سلول‌های انسولین‌ساز ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع یک به کمتر از ۵ درصد می‌رسد.

کاریس توماس، یکی دیگر از محققان این مطالعه در مورد چگونگی انجام کارهای تحقیقات بالینی صحبت کرد و گفت توسعه این دارو گام مهمی در ترغیب صنعت داروسازی به توجه بیشتر به گزینه‌های درمان دارویی دیابت نوع یک است.

وی افزود: ضروری است که ما همکاری نزدیکی با صنعت داروسازی داشته باشیم تا بتوانیم این دارو را تولید کنیم و بتوانیم زندگی مردم را متفاوت کنیم.

منبع: سایت ایسنا

 

0
1 39 40 41 42 43 44