نوشته شده توسط فرناز اخباری

چه چیزی باعث قاعدگی دردناک می‌شود و چگونه آن‌ها را درمان کنم؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , بارداری و زایمان, بهداشت بانوان , فرناز اخباری , پیشگیری بهتر از درمان

 

به گزارش سایت healthline.com

دیسمنوره

پوشش رحم یک بار در ماه ریزش می‌کند و قاعدگی رخ می‌دهد. مقداری درد، گرفتگی و ناراحتی در طول دوره قاعدگی طبیعی است. درد بیش از حدی که باعث غیبت از کار یا مدرسه شود، نرمال نیست.

قاعدگی دردناک را دیسمنوره نیز می‌نامند.

دو نوع دیسمنوره وجود دارد: اولیه و ثانویه.

دیسمنوره اولیه در افرادی رخ می‌دهد که قبل و در طول قاعدگی درد دارند. اگر قبلا قاعدگی‌های طبیعی داشته‌اید که بعداً در زندگی دردناک شده‌‌اند، ممکن است دیسمنوره ثانویه باشد. برخی بیماری‌ها که رحم یا سایر اندام‌های لگنی را تحت تأثیر قرار می‌‌دهد، مانند آندومتریوز یا فیبروم رحم، می‌‌تواند باعث این شود.

علل چیست؟

همیشه نمی‌توان علت قاعدگی‌های دردناک را شناسایی کرد. برخی افراد فقط در معرض خطر بیش‌تری برای داشتن قاعدگی دردناک هستند.

این خطرات عبارتند از:

  • زیر ۲۰ سال؛
  • داشتن سابقه خانوادگی پریودهای دردناک؛
  • سیگار کشیدن؛
  • داشتن خونریزی شدید همراه با پریود؛
  • داشتن قاعدگی نامنظم؛
  • عدم سابقه بارداری و بچه‌دار شدن؛
  •  رسیدن به بلوغ قبل از ۱۱ سالگی؛

هورمونی به نام پروستاگلاندین باعث انقباضات عضلانی در رحم می‌شود و باعث ریزش پوشش داخلی رحم می‌شود. این انقباضات می‌‌تواند باعث درد و التهاب شود. سطح پروستاگلاندین درست قبل از شروع قاعدگی افزایش می‌یابد.

همچنین دوره‌های قاعدگی دردناک می‌تواند به علت یک بیماری زمینه‌ای باشد، مانند:

سندرم پیش از قاعدگی‌: یک بیماری شایع است که به دلیل تغییرات هورمونی در بدن ۱ تا ۲ هفته قبل از شروع قاعدگی ایجاد می‌شود. علائم معمولاً پس از شروع خونریزی از بین می‌روند.

اندومتریوز: یک وضعیت پزشکی دردناک است که در آن سلول‌های پوشش داخلی رحم در سایر قسمت‌های بدن، معمولاً روی لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها یا بافت پوشاننده لگن رشد می‌کنند.

فیبروم در رحم: فیبروم‌‌ها تومورهای غیر‌سرطانی هستند که می‌توانند به رحم فشار وارد کنند یا باعث قاعدگی و درد غیرطبیعی شوند، اگرچه اغلب علائمی ایجاد نمی‌‌کنند.

بیماری التهابی لگن‌: عفونت رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها است که اغلب توسط باکتری‌های مقاربتی ایجاد می‌شود که باعث التهاب اندام‌های تولید مثلی و درد می‌شود.

آدنومیوز: یک بیماری نادر است که در آن پوشش داخلی رحم به دیواره عضلانی رحم رشد می‌کند و باعث التهاب، فشار و درد می‌شود. همچنین می‌تواند باعث پریودهای طولانی‌تر یا سنگین‌تر شود.

تنگی دهانه رحم‌: تنگی دهانه رحم یک بیماری نادر است که در آن دهانه رحم آنقدر کوچک یا باریک است که خروج جریان قاعدگی را کند می‌کند و باعث افزایش فشار داخل رحم و درد می‌شود.

درمان خانگی

درمان‌های خانگی می‌‌تواند برای تسکین دوره‌‌های قاعدگی دردناک مفید باشد.

انواع چیزهایی که باید در خانه امتحان کنید عبارتند از:

  • استفاده از یک پد گرم کننده در ناحیه لگن یا پشت خود
  • ماساژ دادن شکم
  • حمام گرم
  • انجام تمرینات بدنی منظم
  • خوردن غذاهای سبک و مغذی
  • تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب یا یوگا
  • مصرف داروهای ضد‌التهابی مانند ایبوپروفن چند روز قبل از شروع قاعدگی

مصرف ویتامین‌‌ها و مکمل هایی مانند:

  • ویتامین B-6
  • ویتامین B-1
  • ویتامین E
  • اسیدهای چرب امگا ۳
  • کلسیم
  • منیزیم

پاهای خود را بالا بیاورید یا با زانوهای خم دراز بکشید

برای جلوگیری از نفخ، مصرف نمک، الکل، کافئین و شکر را کاهش دهید

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

اگر درد قاعدگی در توانایی انجام وظایف اساسی در هر ماه اختلال ایجاد می کند، ممکن است زمان ویزیت متخصص زنان باشد.

در مورد علائم خود و اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید با پزشک خود صحبت کنید:

  • ادامه داشتن درد بعد از گذاشتن IUD
  • حداقل سه دوره قاعدگی دردناک
  • دفع لخته‌های خون
  • گرفتگی عضلات همراه با اسهال و حالت تهوع
  • درد لگن حتی هنگام عدم قاعدگی

گرفتگی ناگهانی یا درد لگن می‌تواند نشانه عفونت باشد. عفونت درمان نشده می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار شود که به اندام‌های لگن آسیب می‌رساند و ممکن است منجر به ناباروری شود.

اگر علائم عفونت دارید، فوراً به فکر مراقبت‌های پزشکی بیش‌تری باشید:

  • تب؛
  • درد شدید لگن؛
  • درد ناگهانی، به خصوص اگر احتمال بارداری باشد؛
  • ترشحات بدبو از واژن.

تشخیص

هنگام تلاش برای یافتن علت اصلی قاعدگی دردناک، پزشک احتمالاً به بررسی سابقه پزشکی و انجام یک معاینه فیزیکی می‌پردازد. معاینه لگنی شامل بررسی هر گونه ناهنجاری در سیستم تولید مثل و بررسی علائم عفونت است.

اگر پزشک فکر می‌کند که یک اختلال زمینه ای باعث ایجاد علایم شده است، ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری انجام دهد.

این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  •  سونوگرافی؛
  •  سی تی اسکن؛
  •  ام آر آی.

بسته به نتایج آزمایشات تصویربرداری، پزشک ممکن است لاپاراسکوپی انجام دهد که در آن برش‌های کوچکی در شکم ایجاد می‌ شود و یک لوله فیبر نوری با یک دوربین در انتهای آن وارد می‌کند تا داخل حفره شکم بررسی شود.

درمان دارویی

اگر درمان خانگی درد قاعدگی را تسکین نمی‌‌دهد، گزینه‌های درمانی پزشکی وجود دارد.

درمان به شدت و علت اصلی درد بستگی دارد. اگر PID یا عفونت‌های مقاربتی (STIs) باعث درد شما شده باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک برای رفع عفونت تجویز می‌کند.

پزشک شما همچنین ممکن است داروهایی را تجویز کند که عبارتند از:

داروهای ضد‌التهابی غیر‌استروئیدی (NSAIDs). می‌توانید این داروها را بدون نسخه پیدا کنید یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی قوی تر را با نسخه دریافت کنید.

سایر مسکن‌ها. شامل گزینه‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا داروهای مسکن با نسخه قوی‌تر است.

داروهای ضد‌افسردگی. گاهی اوقات داروهای ضد‌افسردگی برای کمک به کاهش برخی از نوسانات خلقی مرتبط با PMS تجویز می‌شود.

همچنین ممکن است پزشک توصیه کند که از داروهای ضد‌بارداری استفاده کند. کنترل بارداری هورمونی به صورت قرص، چسب، حلقه واژینال، تزریق، ایمپلنت یا IUD در دسترس است. این هورمون‌ها از تخمک‌گذاری جلوگیری می‌کنند، در نتیجه می‌تواند دردهای قاعدگی را کنترل کند.

جراحی می‌تواند اندومتریوز یا فیبروم رحم را درمان کند. اگر درمان‌های دیگر موفقیت‌آمیز نبوده‌اند، این یک گزینه دیگر درمانی است. با جراحی هر گونه ایمپلنت اندومتریوز، فیبروم رحم یا کیست را می‌توان برداشته شود.

در موارد نادر، هیسترکتومی (برداشتن رحم با جراحی) در صورتی که سایر درمان‌‌ها موثر نبوده و درد شدید باشد یک گزینه است. در صورت انجام  هیسترکتومی دیگر نمی‌توان بچه‌دار شد. این گزینه معمولاً فقط درافرادی انجام می‌‌شود که قصد بچه‌دار شدن نداشته باشد یا در پایان سال‌های باروری خود باشند.

منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با تاناستوم(Tanacetum parthenium)، داروی کنترل میگرن، آرتروز و …

بیماری‌‌ها و راه درماندارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 

گیاه تاناستوم یا بابونه گاو چشم در درجه اول برای درمان پیشگیرانه از سردردهای میگرنی و حالت تهوع و استفراغ همراه آن، شناخته شده است.

موارد مصرف تاناستوم

  •  پیشگیری، کنترل میگرن؛
  • آلرژی؛
  • آرتروز؛
  • تب؛
  • سردرد؛
  • بی‌‌نظمی قاعدگی؛
  • پسوریازیس؛
  • وزوز گوش؛
  • سرگیجه؛
  • سرطان.

موارد منع مصرف

  •  بارداری ؛
  • شیردهی؛
  • اختلالات انعقادی؛
  • افزایش حساسیت.

-Feverfew در بیمارانی که به سایر اعضای خانواده Asteraceae  مانند
aster, chamomile, chrysanthemum, ragweed, sunflower, tansy,  yarrow
حساسیت دارند ،منع مصرف دارد.
-به دلیل اثرات ضد‌پلاکت بالقوه آن‌، استفاده از آن در بیماران تحت عمل جراحی توصیه نمی‌شود.

بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی باید قبل از استفاده از محصولاتی که حاوی تاناستوم هستند‌، با پزشک معالج خود مشورت کنند.
– شیردهی‌، بارداری‌، آلرژی ragweed

مصرف در بارداری

به دلیل احتمال سقط جنین در بارداری منع مصرف دارد.به دلیل عوارض مستند و  مشخص از استفاده آن در بارداری خودداری کنید. زیرا برگ‌ها دارای فعالیت قاعده‌آوری (بیرون کشیدن جفت و غشای جنینی) هستند و ممکن است باعث سقط جنین شوند.

مصرف در شیردهی

برای مادران شیرده یا برای استفاده در کودکان  کمتر از ۲ سال  توصیه نمی‌شود.

هشدارها

هیچ مطالعه‌ای در مورد سمیت مزمن گیاه انجام نشده است و ایمنی مصرف درخصوص استفاده طولانی مدت آن اثبات نشده است.
زنان باردار نباید از این گیاه استفاده کنند‌، زیرا برگ‌های آن ‌بالقوه قاعده‌آور هستند.

نکات قابل‌توصیه

– کیفیت محصولات بسیار متفاوت است؛
– بستگی به میزان پارتنولید دارد.
– مقدار پارتنولید حداقل باید ۰٫۲ باشد
– بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی باید قبل از استفاده از ‌‌محصولاتی که حاوی تاناستوم هستند‌‌، با پزشک معالج خود مشورت کنند.

عوارض جانبی تاناستوم

  • بی‌خوابی
  • اسهال
  • سردرد
  • درد شکمی
  • سوءهاضمه
  • اضطراب
  • نفخ
  • زخم دهانی
  • واکنش‌های آلرژیک
  • تهوع و استفراغ
  • سختی عضلاتدرد شکم
  • واکنش آلرژیک
  • اسهال
  • نفخ شکم
  • سوء هاضمه
  • زخم‌های دهان
  • حالت تهوع / استفراغ
  • اضطراب (استفاده مزمن)
  • سردرد (استفاده مزمن)
  • بی‌خوابی (استفاده مزمن)
  • سختی عضلانی / مفصلی (استفاده مزمن)

تداخلات دارویی

آلتپلاس،

انوکساپارین،
ایبوپروفن،
ایندومتاسین،
پروتامین سولفات،
پیروکسیکام،
بمیپارین،
کوردیسپس،
فورسکولین، شاه بلوط , دارواش , دیفلونیسال , سالسالات , فنوپروفن , کتوپروفن , نابومتون , آنتی ترومبین ۳ , لورنوکسیکام , رتپلاز , تنکتپلاز | تنکتاپلاز , اتودولاک , اکساپروزین , پارکوکسیب , آسکلوفناک , آسمتاسین , آگریمونی , آلفا آلفا , سلکوکسیب , سولینداک , فنین دیون | فنیندیون , اپوپروستنول , فلوربی پروفن , آنتی ترومبین آلفا , دالتپارین , فونداپارینوکس , ویتامین کا ۱ ( فیتونادیون) , کتورولاک , دابیگاتران , آسپرین , بیوالی رودین , آرگاتروبان , سیر , مفنامیک اسید , ملوکسیکام , هپارین , وارفارین , ویتامین کا , تولمتین , جین سینگ , دارچین , دیکلوفناک , دیکلوفناک سدیم , سولفاسالازین

aspirin rectal-aspirin/citric acid/sodium bicarbonate-choline magnesium trisalicylate-dong quai-fennel-ginger-nettle-panax ginseng-pau d’arco-phytoestrogens-reishi-salicylates (non-asa)-Siberian ginseng

مقدار مصرف تاناستوم

به‌طور کلی  برای سردردهای میگرنی با دوز روزانه ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم برگ خشک شده‌، ۲٫۵ برگ تازه همراه با غذا یا بعد از آن یا ۵ تا ۲۰ قطره از تنتور اتانول ۱: ۵‌، ۲۵٪ تجویز می‌شود.
اگرچه دوزهای بهینه از تاناستوم مشخص نشده است‌، برای بزرگسالان  ۰٫۲ تا ۰٫۶ میلی‌گرم پارتنولید در روز برای پیشگیری از میگرن توصیه می‌شود. با این‌حال‌، پارتنولید به‌عنوان یک ماده اصلی فعال برای میگرن تأیید نشده است.
تعداد بی‌شماری محصولات  تجاری حاوی تاناستوم وجود دارند. اکثر آن‌ها در فرم های قرص یا کپسول بر اساس ۰.۷ درصد  پارتنولید استاندارد می‌شوند.

منبع: rpsi.ir


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آیا بالا رفتن از پله‌ها باعث آرتروز می‌شود؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان,

 

آرتروزی که بر مفصل زانو اثر می‌گذارد استئوآرتریت نام دارد؛ یک بیماری تخریبی مفصل که ناشی از تحلیل تدریجی پوشش نرمی است که سر استخوان‌ها را می‌پوشاند و غضروف نام دارد.

میزان ازبین‌رفتن غضروف در اثر آرتروز می‌تواند جزئی باشد و یا تقریباً تمام مواد این پوشش محافظ که مفاصل زانو را سالم نگه می‌دارد از بین برود.

در برخی موارد، آسیب غضروف می‌تواند آن‌قدر اساسی باشد که استخوان‌های داخل مفصل به هم سابیده شوند. سن، ژنتیک و چاقی از ریسک فاکتورهای اصلی اوستئوآرتریت زانو هستند؛ اما فشار مکانیکی مکرر نیز می‌تواند ایجاد اوستئوآرتریت را سرعت بخشد.
فعالیت بدنی برای پیشگیری از تحلیل رفتن عضلات و کاهش سفتی مفصل یک ضرورت است. حرکت کردن کمک می‌کند بدنمان منعطف باشد و مفاصل زانو و عضلات حامی آن، تغذیه و تقویت می‌شوند؛ اما حرکات مکرر می‌توانند مسئله‌ساز باشند، زیرا فشاری مکرر و یکنواخت به مفاصل زانو وارد می‌کنند. سؤالی که ممکن است به ذهن‌تان برسد این است که آیا بالارفتن از پله‌ها برای مفاصل زانو مضر است و آیا ریسک آرتریت زانو را افزایش می‌دهد؟

پله‌نوردی و سلامت مفاصل

آیا تابه‌حال در باشگاه یا در خانه از دستگاه پله‌نوردی برای ورزش و گرم‌کردن بدن استفاده کرده‌اید؟ این دستگاه ضربان قلب را فوراً بالا می‌برد اما به‌مرور زمان با مفاصلتان چه می‌کند؟ وقتی روی سطحی صاف راه می‌روید، تا حدودی به مفاصل زانوهایتان فشار وارد می‌کنید زیرا مفاصلتان باید حامی بالا تنه‌تان باشند، اما میزان این فشار به وزن بدنتان بستگی دارد. به همین دلیل افرادی که چاق هستند یا اضافه‌وزن دارند بیشتر در معرض استئوآرتریت زانو هستند زیرا فشار بیشتری به مفاصل زانوهایشان وارد می‌کنند.

وزن زیادی بدن با هر قدم فشار خیلی بیشتری به زانوها وارد می‌آورد اما وقتی از پله‌ها یا از تپه‌ای بالا می‌روید، فشار وارد بر زانو ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر می‌شود. تصور اینکه چنین فشاری چقدر می‌تواند تحلیل رفتن مفاصل زانو را سرعت بدهد کار سختی نیست، خصوصاً اگر در معرض استئوآرتریت باشید.
کسی که زانوهای سالمی دارد و از نظر ژنتیکی نیز مستعد استئوآرتریت نیست ممکن است بدون هیچ مشکلی از پله‌ها بالا برود یا از پله‌نورد استفاده کند؛ اما اگر شما در حال حاضر استئوآرتریت دارید یا سابقهٔ آن در خانواده‌تان وجود دارد، حرکت مکرر بالارفتن از پله‌ها می‌تواند برایتان مشکل ایجاد کند. واضح است که وقتی از پله‌ها بالا می‌روید یا در سربالایی پیاده‌روی می‌کنید، فشار بیشتری به مفاصلتان وارد می‌شود و اگر اضافه‌وزن هم داشته باشید، این فشار چندبرابر می‌شود.

در مورد پایین رفتن از پله‌ها چطور؟

شاید فکر کنید بالارفتن از پله‌ها بیشترین فشار را به مفاصلتان وارد می‌کند اما پایین رفتن از پله‌ها نیز همین کار را می‌کند. اگر در حال حاضر مفاصل زانوهایتان به دلیل استئوآرتریت آسیبی دارند، وقتی از پله‌ها پایین می‌روید زانوهایتان بی‌ثبات‌ترند. این بی‌ثباتی، فشار پُرتنشی به رباط‌ها و غضروف‌ها وارد می‌کند که می‌تواند فرسودگی مفاصل را تشدید کرده یا درد ایجاد کند؛ بنابراین بالا یا پایین رفتن از پله‌ها می‌تواند به ضرر زانوها بوده و آسیب به غضروف را بدتر کند.
پس واردکردن فشار اضافی به مفاصل زانو که در حال حاضر بی‌ثبات‌اند (با بالا و پایین کردن از پله‌ها) حرکت عاقلانه‌ای نیست. برای ورزش و تمرین‌کردن راه‌های ایمن‌تری هم وجود دارد و تمریناتی نیز وجود دارند که نسبت به بالا رفتن از پله‌ها، فشار خیلی کمتری به زانوها وارد می‌کنند. ممکن است مجبور باشید در زندگی روزمره از پله‌ها بالا یا پایین بروید، اما اگر به آرتروز زانو مبتلا هستید، استفاده از پله‌نورد برای ورزش کردن راه هوشمندانه‌ای نیست. پله‌نورد فشار مکرری به مفاصل شما وارد می‌کنند، به خصوص اگر اغلب از آن استفاده می‌کنید.

شما همچنان به فعالیت بدنی نیاز دارید

فعالیت بدنی یک ضرورت است، حتی اگر استئوآرتریت داشته باشید. حرکت کردن، زانوها را نرم و روان نگه داشته و عضلات چهار سر ران را تقویت می‌کند که عضلات اصلی در جلوی ران بوده و به زانوها ثبات می‌دهند. اگر در حال حاضر آرتریت زانو دارید، تمرینات ورزشی با شدت کم می‌توانند راه خوبی برای ورزش کردن باشند بدون اینکه به زانوهایتان آسیب بیشتری بزنند.
برای ورزش هوازی، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا فُرم‌هایی از ورزش هستند که بیشتر پزشکان به افرادی که آرتریت زانو دارند توصیه می‌کنند. همچنین لازم است برای قوی‌تر کردن عضلات چهار سر رانتان تمرینات قدرتی انجام دهید. اگر آرتریتتان شدید یا بسیار دردناک است، چند جلسه فیزیوتراپی می‌تواند کمک خوبی به شما بکند. خیلی مهم است که همهٔ تمرینات قدرتی خود را با فُرم درست انجام دهید تا فشار اضافی به زانوهایتان وارد نشود.

درد حین بالا رفتن از پله‌ها از علائم اولیه آرتریت زانو است

آیا ممکن است زانوهایتان پیامی را برسانند؟ طبق نتایج مطالعات علمی، درد حین بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند اولین علامت استئوآرتریت باشد. این نتایج بعد از مطالعه روی ۴۶۷۳ نفر که استئوآرتریت داشتند یا مستعد آن بودند به دست آمد. در این افراد، درد زانو هنگام بالا رفتن از پله‌ها، اولین علامت آرتریت زانو بوده است. علامت بعدی درد حین راه رفتن و علامت بعدی نیز درد هنگام ایستادن، دراز کشیدن یا نشستن بوده است؛ بنابراین احساس ناراحتی در زانوها هنگام بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند اولین علامت هشداردهندهٔ تحلیل رفتن مفاصل زانو باشد؛ به بدنتان گوش دهید!

کلام پایانی
هنوز به طور قطعی ثابت نشده که مکرراً بالا رفتن از پله‌ها، ریسک آرتریت زانو را افزایش می‌دهد، اما درصورتی‌که این مشکل را دارید یا سابقهٔ آن در خانواده‌تان وجود دارد، حرکات بهتری هم برای ورزش کردن وجود دارد. این ورزش‌ها حرکاتی هستند که فشار کمتری به زانوها وارد می‌کنند.
تمرینات قدرتی و تمرینات هوازی با شدت کم برای زانوها راحت‌ترند و فواید زیادی هم دارند. بالا رفتن از پله‌ها، عضلات چهارسرران را تقویت می‌کند که مفید است، زیرا این عضلات تثبیت‌کنندهٔ زانوها هستند، اما تمرینات قدرتی دیگری نیز وجود دارند که همین اثر را می‌گذارند.
حتی اگر آرتریت زانو دارید بازهم ورزش کنید. فعالیت بدنی، مفاصل را نرم و آنها را تغذیه می‌کند و کم‌تحرکی ازهرجهت برایتان مضر است. با زانوهایتان با ملایمت رفتار کنید تا آنها نیز خوب در خدمت شما باشند و بتوانید با افزایش سن، راحت‌تر حرکت کنید و به کارهایتان برسید؛ سلامت زانوها واقعاً مهم است!

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

کاردیومیوپاتی چیست؟ از دیدگاه مایو کلینیک (Mayo Clinic)

بیماری‌‌ها و راه درمان , فرناز اخباری , پیشگیری بهتر از درمان

 

به گزارش سایت mayoclinic.org

بررسی اجمالی

کاردیومیوپاتی یک بیماری عضله قلب است که در آن پمپاژ خون از قلب به بقیه بدن دشوار می‌شود. کاردیومیوپاتی می‌تواند منجر به نارسایی قلبی شود.

انواع اصلی کاردیومیوپاتی شامل کاردیومیوپاتی دیلاته، هیپرتروفیک و محدود کننده است.

درمان که ممکن است شامل داروها، دستگاه‌های ایمپلنت با جراحی، جراحی قلب یا در موارد شدید پیوند قلب باشد که به نوع کاردیومیوپاتی و به میزان درگیری آن بستگی دارد.

انواع کاردیومیوپاتی

  •   کاردیومیوپاتی دیلاته؛
  •  کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک.

علائم کاردیومیوپاتی

ممکن است هیچ علامتی در مراحل اولیه کاردیومیوپاتی وجود نداشته باشد. اما معمولا با پیشرفت بیماری،

علائم و نشانه‌هایی ظاهر می‌شوند، از جمله:

  • تنگی‌نفس با فعالیت یا حتی در حالت استراحت؛
  •  تورم پاها، مچ پا؛
  • نفخ شکم به دلیل تجمع مایعات؛
  • سرفه در حالت دراز کش؛
  •  مشکل در خوابیدن به حالت دراز کش؛
  •  خستگی؛
  •  ضربان قلب تند، با تپش و یا لرزش؛
  •  ناراحتی یا فشار قفسه سینه؛
  •  سرگیجه، سبکی سر و غش.

این علائم و نشانه‌ها می‌تواند بدتر شوند مگر این‌که درمان شوند. و در برخی افراد، وضعیت به سرعت بدتر می‌شود. و در برخی دیگر، ممکن است برای مدت طولانی علائم بدتر نشود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر یک یا چند علامت یا نشانه مرتبط با کاردیومیوپاتی دارید به پزشک مراجعه کنید. اگر مشکل تنفسی شدید، حالت غش یا درد قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول می‌‌کشد دارید‌‌، با شماره اورژانس تماس بگیرید.

برخی از انواع کاردیومیوپاتی فامیلیال یا ارثی است پس درصورتی که این عارضه را دارید، پزشک ممکن است توصیه کند که اعضای خانواده شما معاینه شوند.

علل کاردیومیوپاتی

اغلب‌، علت کاردیومیوپاتی ناشناخته است. با این‌حال، در برخی افراد، این بیماری نتیجه یک بیماری دیگر (اکتسابی) یا بیماری منتقل شده از والدین (ارثی) است.

برخی از بیماری‌ها یا رفتارهایی که می‌توانند منجر به کاردیومیوپاتی اکتسابی شوند عبارتند از:

  • فشار‌خون بالا در دراز مدت؛
  • آسیب بافت قلب در اثر حمله قلبی؛
  • ضربان قلب سریع طولانی مدت؛
  • مشکلات دریچه قلب؛
  • ابتلا به کووید ۱۹
  • برخی عفونت‌ها، به ویژه آنهایی که باعث التهاب قلب می‌شوند؛
  • اختلالات متابولیک، مانند چاقی، بیماری تیروئید یا دیابت؛
  • کمبود ویتامین‌ها یا مواد معدنی ضروری در رژیم غذایی شما، مانند تیامین (ویتامین B-1 )؛
  • عوارض بارداری؛
  • تجمع آهن در عضله قلب (هموکروماتوز)؛
  • رشد توده‌های ریز سلول‌های التهابی (گرانولوم) در هر قسمت از بدن، از جمله قلب و ریه‌ها (سارکوئیدوز)؛
  • تجمع پروتئین‌های غیر‌طبیعی در اندام‌ها (آمیلوئیدوز)؛
  • اختلالات بافت همبند؛
  • مصرف بیش از حد الکل در طی سالیان متمادی؛
  • استفاده از کوکائین، آمفتامین‌ها یا استروئیدهای آنابولیک؛
  • استفاده از برخی داروهای شیمی درمانی و پرتودرمانی برای درمان سرطان.

انواع کاردیومیوپاتی عبارتند از:

 کاردیومیوپاتی دیلاته. در این نوع کاردیومیوپاتی، بطن چپ بزرگ می‌‌شود (دیلاته می‌شود) و نمی‌تواند به طور موثر خون را از قلب پمپاژ کند. اگرچه این نوع در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما اغلب در افراد میان‌سال رخ می‌دهد و بیش‌تر مردان را مبتلا می‌کند. شایع ترین علت آن بیماری عروق کرونر یا حمله قلبی است. با این حال، می‌تواند به دلیل نقص ژنتیکی نیز ایجاد شود.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک. شامل ضخیم شدن غیر‌طبیعی عضله قلب است که کار قلب را سخت‌تر می‌کند. بیشتر بر عضله بطن چپ تأثیر می‌گذارد.‌‌‌‌‌ کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما اگر در دوران کودکی رخ دهد، این وضعیت شدیدتر می‌شود. اکثر افراد مبتلا به این نوع کاردیومیوپاتی سابقه خانوادگی این بیماری را دارند. برخی جهش‌های ژنتیکی با کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک مرتبط هستند.

کاردیومیوپاتی محدود کننده در این نوع، ماهیچه قلب سفت و کم انعطاف می‌شود، بنابراین نمی‌تواند منبسط شود و بین ضربان‌های قلب پر از خون شود. این نادرترین نوع کاردیومیوپاتی می‌‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب افراد مسن را تحت تاثیر قرار می‌‌دهد.

کاردیومیوپاتی محدود کننده می‌تواند بدون هیچ دلیل شناخته شده‌ای رخ دهد (ایدیوپاتیک)، یا می‌تواند ناشی از یک بیماری در جای دیگری از بدن باشد که قلب را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند آمیلوئیدوز.

دیسپلازی آریتموژنیک بطن راست. در این نوع نادر کاردیومیوپاتی، عضله در حفره پایین بطن راست با بافت اسکار جایگزین می‌شود که می‌تواند منجر به مشکلات ریتمی قلب شود. اغلب به دلیل جهش‌های ژنتیکی ایجاد می‌شود.  کاردیومیوپاتی طبقه‌بندی نشده انواع دیگر کاردیومیوپاتی در این دسته قرار می‌‌گیرند.

عوامل خطر

مواردی که می‌تواند خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی را افزایش دهد، عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی و ایست ناگهانی قلبی؛
  • فشار‌خون بالا در دراز مدت؛
  • بیماری‌های موثر بر قلب، از جمله سابقه حمله قلبی‌، بیماری عروق کرونر یا عفونت قلب (کاردیومیوپاتی ایسکمیک)؛
  • چاقی که خود آن باعث سخت کار کردن قلب می‌شود؛
  • مصرف طولانی مدت الکل؛
  • مصرف مواد مخدر، مانند کوکائین، آمفتامین‌ها و استروئیدهای آنابولیک؛
  • درمان سرطان با داروهای شیمی درمانی خاص و پرتودرمانی.

 

بسیاری از بیماری‌ها نیز خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی را افزایش می‌دهند، از جمله:

  • دیابت؛
  • بیماری تیرویید؛
  • ذخیره آهن اضافی در بدن (هموکروماتوز)؛
  • آمیلوئیدوز؛
  • سارکوئیدوز؛
  • اختلالات بافت همبند.

عوارض

کاردیومیوپاتی می‌تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

نارسایی قلبی. قلب نمی‌تواند خون کافی برای رفع نیازهای بدن پمپاژ کند. نارسایی قلبی بدون درمان می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

لخته شدن خون. از آن‌جایی که قلب نمی‌تواند به‌‌طور موثر پمپاژ کند، ممکن است لخته‌های خون در قلب ایجاد شود. که در اثر ورود به جریان خون می‌توانند جریان خون به سایر اندام‌ها از جمله قلب و مغز را مسدود کنند.

مشکلات دریچه قلب. از آنجایی که کاردیومیوپاتی باعث بزرگ شدن قلب می‌شود، دریچه‌های قلب ممکن است به درستی بسته نشوند و در نتیجه باعث برگشت جریان خون به سمت عقب در دریچه شود.

ایست قلبی و مرگ ناگهانی. کاردیومیوپاتی می‌تواند ریتم غیرطبیعی قلب ایجاد کند که باعث غش یا در برخی موارد مرگ ناگهانی می‌شود.

پیشگیری:

در بسیاری از موارد، نمی‌توانید از کاردیومیوپاتی پیشگیری کنید. اگر سابقه خانوادگی این بیماری را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

شما می‌توانید با داشتن یک سبک زندگی سالم و انتخاب آن به کاهش خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی و سایر انواع بیماری‌های قلبی کمک کنید:

  • اجتناب از مصرف الکل یا کوکائین
  • کنترل فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت
  • داشتن یک رژیم غذایی سالم
  • ورزش منظم
  • خواب کافی
  • کاهش استرس

منبع: mayoclinic.org


 

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

چرا در زمان پریود درد وجود دارد؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , بارداری و زایمان, بهداشت بانوان , فرناز اخباری , پیشگیری بهتر از درمان

 

به گزارش سایت healthline.com

بررسی اجمالی

به فرآیندی که در آن پوشش رحم شما هر ماه می ریزد، قاعدگی می‌گویند. برخی از علایم ناراحت کننده در طول قاعدگی رایج است، اما درد شدید یا فلج کننده‌ای که در زندگی شما اختلال ایجاد کند، این‌طور نیست.

داشتن قاعدگی دردناک دیسمنوره نامیده می‌شود. این حالت شایع‌ترین اختلال قاعدگی گزارش شده است و بیش از نیمی از زنان در حال قاعدگی حداقل یک یا دو روز در هر ماه درد دارند.

دیسمنوره را می‌توان به دو نوع طبقه‌بندی کرد:

دیسمنوره اولیه معمولاً بلافاصله پس از اولین قاعدگی شروع می‌شود. این حالت اغلب توسط پروستاگلاندین‌ها ایجاد می‌شود که به‌طور طبیعی در بدن وجود دارند.

دیسمنوره ثانویه معمولاً در سال‌های بعدی زندگی رخ می‌دهد و اغلب از یک اختلال تولید مثلی ناشی می‌شود.

صرفنظر از نوع دیسمنوره راه‌هایی برای درمان و کاهش درد وجود دارد.

چه چیزی باعث درد در دوره قاعدگی می‌شود؟

انواع علائم دردناک ممکن است با دوره‌های قاعدگی همراه باشد. گاهی اوقات علائم ممکن است کمی قبل از شروع قاعدگی رخ دهند. آن‌ها معمولاً در چند روز اول پریود کاهش می‌یابند.

پروستاگلاندین‌ها

کرامپ‌ها توسط لیپیدهای هورمون مانندی به نام پروستاگلاندین ایجاد می‌‌شوند که باعث انقباض رحم برای دفع لایه پوششی آن می‌شوند.

پروستاگلاندین‌ها نیز در واکنش‌های التهابی و درد نقش دارند. آن‌ها در پوشش داخلی رحم قرار دارند و از آن نیز خارج می‌شوند.

که پس از رها شدن، نیروی انقباضی در چند روز اول پریود افزایش می‌یابد. هر چه سطح پروستاگلاندین بالاتر باشد، گرفتگی شدیدتر است. سطوح بسیار بالا می‌‌تواند باعث تهوع و اسهال شود. با ریزش پوشش داخلی، سطح پروستاگلاندین‌ها در بدن کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که گرفتگی عضلات معمولاً پس از چند روز اول پریود کاهش می‌یابد.

سایر علل احتمالی دردهای قاعدگی عبارتند از:

  •  اندومتریوز؛
  •  فیبروم‌ها؛
  •  بیماری التهابی لگن؛
  •  تنگی دهانه رحم.

مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن (ادویل) می‌توانند به تسکین گرفتگی عضلات کمک کنند. اما اگر درد به هیچ وجه با مسکن هاکاهش پیدا نکرد، با پزشک خود در مورد جایگزینی درمان هورمونی صحبت کنید.

استروژن و پروژسترون

استروژن و پروژسترون هورمون‌هایی هستند که به تنظیم چرخه قاعدگی کمک می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند بر مواد شیمیایی موجود در مغز که با سردرد مرتبط هستند تأثیر بگذارند. درست قبل از شروع قاعدگی، سطوح استروژن در بدن کاهش یافته است که می‌تواند باعث سردرد شود.

به محض احساس شروع سردرد بهتر است زودتر آن را درمان کنید. هرچه درمان زودتر شروع شود، احتمال تسکین درد بیشتر می‌شود. به اندازه کافی آب بنوشید. در صورت امکان، در یک اتاق تاریک و ساکت دراز بکشید.

همچنین ممکن است بخواهید یک پارچه سرد روی سر خود قرار دهید یا برای آرامش کمی نفس عمیق بکشید. داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ناپروکسن (Aleve) نیز ممکن است درد را تسکین دهند.

نوسانات سطح هورمون همچنین می‌تواند باعث درد و حساسیت سینه شود که برای برخی از زنان بسیار ناراحت کننده است. استروژن مجاری سینه را بزرگ می‌‌کند و پروژسترون غدد شیر را متورم می‌‌کند. که این حالت منجر به حساس شدن سینه‌ها می‌شود.

همچنین ممکن است احساس «سنگینی» در سینه‌‌ها ایجاد شود. بسیاری از اوقات، NSAID‌ها می‌توانند در کاهش حساسیت یا درد سینه قبل از قاعدگی موثر باشند. اگر درد شدید است، درمان هورمونی تجویزی ممکن است یک گزینه مناسب باشد.

نتیجه‌گیری

در حالی که برخی از دردها یا ناراحتی‌های پریود طبیعی است، درد شدید یا ناتوان‌کننده یا دردی که در زندگی یا فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد می‌کند طبیعی نیست. اما برای آن درمان وجود دارد.

در این‌جا چند راه برای کمک به کاهش درد مرتبط با پریود آورده شده است:

برای کمک به کاهش دردهای قاعدگی، داروهای خانگی را امتحان کنید.

برخی از تغییرات سبک زندگی می‌تواند به کاهش علائم تورم و حساسیت سینه کمک کند.

اگر سردردهای مربوط به سطح هورمون در طول قاعدگی مشکل‌ساز است، در این‌جا چند راه برای تسکین و جلوگیری از بروز آن‌ها وجود دارد.

لازم نیست به سادگی دوره‌های دردناک را بپذیرید. مهم نیست که منشا آن چیست، درمان‌هایی برای این درد وجود دارد.

اگر درمان‌های خانگی، درمان‌های مکمل و تغییر شیوه زندگی برای کاهش درد قاعدگی کافی نیست، با پزشک خود صحبت کنید. آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا تسکین پیدا کنید.

درد خود را پیگیری کنید وبه صورت یک گزارش به هنگام ویزیت نزد پزشک ببرید. گزارش درد می‌تواند ارتباط علایم با دوره‌های قاعدگی‌ را تایید کند. همچنین به پزشک کمک می‌کند تا متوجه علت درد شود.

حتما در گزارش خود موارد زیر را یادداشت کنید:

  • زمانی که علامت رخ داد
  • نوع علامت
  • شدت و طول مدت علائم
  • می‌توانید یکی نمونه چاپ کنید یا خودتان بسازید.

گاهی اوقات ممکن است نیاز به درمان شدیدتر باشد(مانند قرص‌های ضد‌بارداری یا سایر داروها برای کمک به نوسانات هورمونی). پزشک ممکن است بخواهد آزمایشاتی را برای رد هر گونه بیماری دیگری که ممکن است باعث علائم شود انجام دهد.

منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دلایل کمردرد صبحگاهی و درمان آن

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان,

 

اغلب بیدار شدن با کمردرد می‌تواند نشان‌دهنده وجود مشکلی در وضعیت خواب شخص، نوع بالش و تشک باشد. با این وجود، کمردرد صبحگاهی می‌تواند نشانه بیماری نیز باشد.

بیدار شدن همراه با تجربه درد کمر، ممکن است باعث کند شدن فعالیت روزانه افراد شود. تعیین علت درد می‌تواند کمک کند تا روش‌هایی برای مدیریت این مشکل و بیدار شدن بدون درد را بیابند. در این مقاله، برخی از دلایل احتمالی بیدار شدن همراه با کمردرد و گزینه‌های درمانی آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

همچنین از زمان مراجعه به پزشک هم صحبت خواهیم کرد:

دلایل احتمالی بیدار شدن با کمردرد

بیماری دژنراتیو دیسک
هرچه سن فرد بالاتر باشد، سایش و پارگی طبیعی دیسک‌ها در نخاع می‌تواند منجر به تنگ شدن کانال ستون فقرات کمری شود. پزشکان به این وضعیت آرتریت نخاعی یا بیماری دژنراتیو دیسک می‌گویند.
بیماری دژنراتیو دیسک می‌تواند اعصاب نخاعی را فشرده سازد، در نتیجه باعث درد، سفتی و کاهش تحرک می‌شود که به طور معمول کمر یا گردن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درد ممکن است از خفیف تا بسیار شدید باشد و احتمال دارد به سایر نقاط بدن هم سرایت کند. ممکن است علائم صبح‌ها بدتر شود و حتی در فرآیند خواب اختلال ایجاد کند.

علائم دیگر بیماری دیسک دژنراتیو می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

· ضعف عضلات پا یا افتادگی پا
· بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن در بازوها و پاها
· دردی که ممکن است با نشستن، بلند کردن یا خم شدن بدتر شود
· دردی که با راه رفتن، حرکت یا تغییر وضعیت بهبود می‌یابد

درمان
گزینه‌های درمانی برای بیماری دژنراتیو دیسک شامل موارد زیر است:
· داروهای ضد درد بدون نسخه (OTC) برای کاهش درد، مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن
· استفاده از کمپرس سرد یا گرم
· استفاده از کمربند مخصوص
· فیزیوتراپی
· امتحان درمان‌های جایگزین، مانند طب سوزنی یا کایروپراکتیک درمانی
اگر علائم فرد شدید باشد، پزشک ممکن است روش‌های جراحی مانند تعویض دیسک یا فیوژن نخاعی را توصیه کند.

فیبرومیالژیا
کمردرد صبحگاهی و سفتی علائمی هستند که افراد مبتلا به فیبرومیالژیا معمولا تجربه می‌کنند. فیبرومیالژیا نوعی اختلال مزمن است که می‌تواند باعث ایجاد درد و حساسیت در بسیاری از نقاط مختلف بدن شود.

علائم دیگر فیبرومیالژیا می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
· خستگی
· مشکلات خواب
· مشکلات حافظه و تمرکز، که گاهی اوقات به عنوان “فیبرو مِه” نامیده می‌شود
· سندرم روده تحریک‌پذیر
· سردرد
· بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن در بازوها و پاها

درمان
درمان فیبرومیالژیا به علائم شخص بستگی دار، اما به طور معمول شامل موارد زیر می‌باشد:
· مسکن‌ها
· داروهای ضدالتهاب
· تغییر در شیوه زندگی، مانند ورزش منظم، خوب غذا خوردن و سازگار کردن محل کار در صورت لزوم
· درمان‌های مکمل، که ممکن است شامل ماساژ درمانی، طب سوزنی، و درمان‌های کایروپراکتیک باشد.

برخی از کارهایی که افراد مبتلا به فیبرومیالژیا برای کاهش کمردرد صبحگاهی می‌توانند انجام دهند شامل موارد زیر است:
· انجام حرکات کششی قبل از خارج شدن از رختخواب، مانند کشیدن زانوها به سمت قفسه سینه یا رسیدن بازوها به هم در جلوی بدن.
· دوش گرفتن بلافاصله پس از برخاستن از رختخواب برای کمک به گردش خون و آزاد شدن عضلات تنگ.
· اطمینان از این که دمای اتاق‌خواب مناسب و راحت است.
· استفاده از بالش برای قرار دادن بدن به شکلی که فشار کمر را به حداقل برساند.

بلند شدن نادرست از رختخواب
چگونگی خارج شدن فرد از رختخواب می‌تواند برای جلوگیری از دردهای زودهنگام صبح بسیار مهم باشد. حتی اگر فرد به خوبی استراحت کند، خیلی سریع بلند شدن یا خم شدن خیلی زیاد به هنگام بیرون آمدن از رختخواب، می‌تواند موجب درد کمر شود.

برای کاهش خطر کمردرد و سفتی صبحگاهی:
· ابتدا به آرامی به سمت لبه تخت حرکت کنید.
· از بازوهایتان به عنوان اهرم استفاده کنید، با پاهای آویزان از قسمت لبه تخت، به حالت نشسته قرار بگیرید.
· پس از چند ثانیه، پاها را به آرامی روی زمین قرار دهید و بایستید.

ورزش زیاد قبل از خواب
ورزش منظم می‌تواند به تقویت عضلات کمر و کاهش درد کمر کمک کند، اما زیاده‌روی در ورزش می‌تواند منجر به کمردرد و سفتی صبحگاهی شود.
بسیار مهم است که در طول و بعد از هرگونه فعالیت بدنی شدید مانند تمرین در باشگاه یا بازی در زمین ورزشی به وضعیت خود توجه کنید. گرم کردن و سپس سرد کردن مناسب همچنین می‌تواند در کاهش درد کمر و سفتی عضلات در روز بعد کمک کند.
برای کمردرد ناشی از ورزش، استفاده از کمپرس گرم یا سرد در ناحیه آسیب دیده و مصرف داروهای ضدالتهابی بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند به کاهش ناراحتی کمک کند.

خوابیدن در وضعیت نادرست
اگر هر روز صبح احساس کمردرد می‌کنید، احتمالا وضعیت خوابیدنتان نامناسب است. موقعیت‌های نادرست خواب می‌تواند به ستون فقرات فشار وارد کند که باعث می‌شود منحنی طبیعی آن صاف شود.
این وضعیت همچنین می‌تواند باعث درد کمر و فشار ناراحت کننده بر روی مفاصل شما شود. اگر مرتباً روی معده خود می‌خوابید، ممکن است مرتباً درد کمر را تجربه کنید.
برای بهتر خوابیدن و سلامت ستون فقرات، وضعیت خواب خود را تغییر دهید. پزشکان توصیه می‌کنند که به پهلو بخوابید و یک بالش بین زانوهای خود قرار دهید. اگر خوابیدن روی معده تنها موقعیت راحت برای شماست، یک بالش در زیر لگن یا زیر شکم خود، برای پشتیبانی، قرار دهید. این به شما کمک می‌کند تا فشار کمر را کاهش دهید.

تشک نامناسب
اگر دلیل کمردرد شما، وضعیت نامناسب خواب نیست، می‌توان تشک را دلیل این مشکل دانست. تعویض تشک‌های قدیمی و خرید تشک جدید می‌تواند خواب شما را به شدت بهبود بخشد.
طبق یک مطالعه در سال ۲۰۰۹، تعویض تشک‌هایی با بیش از نه سال عمر، می‌تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد، ناراحتی‌های کمر را کاهش داده و علائم استرس را کم کند.

بارداری
کمردرد در دوران بارداری بسیار شایع است. ممکن است بعضی از خانم‌ها این درد را از اوایل هفته هشتم بارداری خود تجربه کنند، اما به احتمال زیاد بین ماه‌های پنجم و هفتم به مشکل تبدیل می‌شود.
بارداری می‌تواند باعث فشار در عضلات کمر شود. پس از مدت طولانی خوابیدن، این کمردرد صبحگاهی می‌تواند بدتر شده و باعث سفتی طولانی مدت و سخت شدن عضلات گردد.
برای کاهش درد و ناراحتی، سعی کنید به جای فشار آوردن به کمر، از پاهایتان برای بلند شدن استفاده کنید. اگر درد شما ادامه دارد، یک کمپرس گرم ممکن است به کاهش ناراحتی کمک کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر با وجود انجام اقدامات و مراقبت‌های لازم، بهبودی حاصل نشد، باید موضوع را با پزشک در میان بگذارید. درمان سریع دردهای شدید که منجر به اختلال در کارهای روزانه می‌شود، بسیار مهم است.

در صورت بروز کمردرد به همراه هر یک از علائم زیر، فرد باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کند:

· مشکلات روده یا مثانه
· از دست دادن احساس یا ضعف در بازوها یا پاها
· تنگی نفس
پزشک به طور معمول تاریخچه و علائم پزشکی فرد را بررسی کرده و معاینه فیزیکی را انجام می‌دهد. بعضی اوقات ممکن است بررسی هدایت عصبی یا آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا سی‌تی‌اسکن برای شناسایی علت اصلی نیز توصیه شود.

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

شش مشکل سلامتی که باعث کمردرد می‌شوند

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان,

 

آیا مدام کمردرد دارید؟ افرادی هستند که پیوسته این مشکل را دارند و چون به آن عادت کرده‌اند عادی تلقی‌اش می‌کنند؛ اما کمردرد عادی نیست و شما نباید به آن عادت کنید.

آیا مدام کمردرد دارید؟ افرادی هستند که پیوسته این مشکل را دارند و چون به آن عادت کرده‌اند عادی تلقی‌اش می‌کنند؛ اما کمردرد عادی نیست و شما نباید به آن عادت کنید.

پارگی دیسک میان مهره‌ای

همان‌طور که می‌دانید ستون فقرات شما از مهره‌‌هایی تشکیل شده که با استخوان‌های کوچکی به نام دیسک از هم جدا شده‌اند. عملکرد این دیسک‌ها، ساده‌تر کردن حرکت و ضربه‌گیری از ستون فقرات است تا استخوان‌هایتان به‌درستی کار کنند. به مرور زمان و به دلیل حرکات نامناسب و وضعیت بدنی نادرست، این دیسک‌ها نازک و نازک‌تر می‌شوند. این اختلال در میان افراد سنین بالا متداول است اما در خانم‌های جوانی که طی زایمان بی‌حسی اپیدورال گرفته‌اند نیز دیده می‌شود.
اگر متوجه شده‌اید این مشکل را دارید لازم است به پزشک مراجعه کرده و داروهای تسکین این درد را مصرف کنید. همچنین باید از ساپورت طبی ستون فقرات استفاده کنید تا این سیستم بسیار مهم حمایت شود. ضمناً، ماساژ نیز درمانی بسیار عالی است و باید مکمل کلسیم نیز مصرف نمایید تا مشکلتان بدتر نشود.

درد پایین کمر

درد پایین کمر می‌تواند از قفسه سینه تا باسن احساس شود و عارضه‌ای است که هر شخصی ممکن است طی زندگی خود تجربه کند. درد پایین کمر آن‌قدر شایع است که خیلی از افراد فکر می‌کنند هیچ علت واقعی ندارد. اما این‌طور نیست؛ در بیشتر موارد آزمایش‌های گوناگونی ممکن است لازم باشد تا تشخیص اصلی داده شود اما همیشه قطعاً دلیلی وجود دارد. اگر فقط گاهی دچار درد پایین کمر می‌شوید، به فعالیت‌هایی دقت کنید که معمولاً انجام می‌دهید. این احتمال وجود دارد که وقتی پشت میز کارتان می‌نشینید وضعیت بدنی‌تان درست نیست یا کارتان جوری است که باعث این درد می‌شود. بهترین کار این است که به پزشک مراجعه کنید تا علت کمردردتان به‌درستی مشخص شود.

پوکی‌‌استخوان

پوکی‌استخوان بیماری استخوان‌هاست و زمانی رخ می‌دهد که تراکم توده استخوان کم می‌شود و این استخوان بیشتر در معرض آسیب و شکستن قرار می‌گیرد. پوکی‌استخوان باعث می‌شود استخوان‌های شما شکننده‌تر شده و زودتر آسیب ببینند، حتی با کوچک‌ترین ضربه.

در بیشتر موارد پوکی استخوان علامت بارزی ندارد اما کمردرد در موارد زیر می‌تواند روی دهد:
. اگر بالای ۴۰ سال دارید و رژیم غذایی‌تان سرشار از کلسیم نیست بهتر است به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا در صورت ابتلا به کاهش تراکم استخوان، زودتر از این مسئله آگاه شوید.
. درصورتی‌که متوجه شدید کمردردتان در وسط ستون فقرات شماست و وقتی حرکت می‌کنید صدایی می‌شنوید باید به پزشک مراجعه کنید. این وضعیت در هر سنی که باشید نرمال نیست.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است و درد طولانی‌مدت، یکی از ویژگی‌های بارز این بیماری است. یعنی شما نه‌تنها کمردرد دارید بلکه مفاصل و عضلاتتان نیز دردناک هستند.

علائم زیر در فیبرومیالژیا بسیار شایع‌اند:
. اختلالات خواب
. خستگی
. احساس تورم
. گرفتگی
. اختلالات روده‌ای
. بی‌حسی مفاصل
. سوزش سردل
اگر مشکلتان فیبرومیالژیا باشد، پزشک احتمالاً داروهای متعددی برایتان تجویز می‌کند تا هر عارضه را جداگانه درمان کند. هرچند فیبرومیالژیا درمانی ندارد اما راهکارهایی برای کنترل درد آن وجود دارد، فقط باید ببینید کدام روش بهترین جواب را به شما می‌دهد.

اسکولیوزیس

اسکولیوزیس مسئلهٔ دیگری است که می‌تواند موجب کمردرد شود. اسکولیوزیس موجب انحراف ستون فقرات شده و آن را از حالت طبیعی‌اش خارج می‌کند. این بیماری یک بدفرمی است که می‌تواند به دلایل مادرزادی یا عصبی عضلانی رخ دهد و هیچ دلیل واضحی هم نداشته باشد.
وقتی اسکولیوزیس در مراحل پیشرفتهٔ خود است معمولاً باعث فشردگی یا گرفتگی ستون فقرات شده و درد ایجاد می‌کند.

برای کاهش درد ناشی از اسکولیوزیس باید تحت درمان پزشکی قرار بگیرید که معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

. روتین فیزیوتراپی
. استفاده از بریس
. چکاپ‌های منظم برای بررسی اینکه عارضه بدتر شده یا نه

اندومتریوز

اندومتریوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در زنان است. در این مورد، کمردرد در اثر رشد سلولی غیرعادی که در اندومتریوم رخ می‌دهد ایجاد می‌شود. این درد معمولاً حاد بوده و اغلب طی پریود نمایان می‌شود. هرچند داروهای مسکن معمولی بدون نسخه مفید هستند اما باید برای درمان درست به پزشک مراجعه کنید.

توصیه کلی
برای در پیش گرفتن درمان مناسب بر اساس نوع مشکلی که دارید به پزشک متخصص مراجعه کنید. یوگا تمرین کنید، چون راه بسیار خوبی برای ریلکس کردن بدن و مقابله با درد و التهاب است.

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

روماتیسم مفصلی چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید، یک بیماری سیستمیک و مزمن است که باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی می‌شود. این بیماری معمولا در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی بروز می‌کند و در زنان شایع‌تر است.

آرتریت بصورت قرینه‌ است، یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد، به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر می شود. در برخی افراد، بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه می‌باشد، ولی در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت می‌باشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل می‌شود.

نشانه‌ها

بیماری شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، محدودیت حرکت و خشکی صبحگاهی مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بی‌حرکتی تشدید شده و به مرور زمان در طی روز و با کار کردن و فعالیت آرام تسکین پیدا می‌کند.

التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل می‌شود.

بیماران ممکن است علائم خارج مفصلی (سیستمیک) مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی ، کاهش وزن و برآمدگی‌های‌ زیر پوست‌ به نام ندول یا گره‌های روماتوئید داشته باشند. گاهی نیز درگیری عروق و اعصاب پوست یا سایر اعضای بدن مثل کلیه، ریه، طحال، کبد و… و درگیری چشمی و خونی دیده می‌شود.

علت

ناشناخته‌است، ولی ایمنی سلولی و ایمنی هومورال، هر دو در ایجاد این بیماری نقش دارند. این افراد نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماری‌های مزمن مانند پوکی استخوان ، عفونت‌ها، آلرژی، بیماری های گوارشی، بیماری‌های قلبی عروقی و فشار‌خون دارند.

درمان

منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روش‌های درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روش‌های درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمک‌کننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی می‌باشند.

داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتون‌ها، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده می‌شوند.

دکتر مقیمی، فوق تخصص روماتولوژی معتقد است، با توجه به این‌که این بیماری در اثر اختلال سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود و داروهای مصرف شده نیز سیستم ایمنی را ضعیف‌تر می‌کنند، افراد باید در مقابل بیماری‌های عفونی و ویروسی ایمن شوند.

چند نکته تغذیه‌ای

* کاهش دریافت کالری، باعث کاهش علائم مفصلی می‌گردد.

* مصرف ماهی و دانه‌های خوراکی مثل گندم و سویا که غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ می باشند، باعث کاهش درد مفصلی می‌گردد.

* چای سبز ، فلفل شیرین، انگور قرمز و آنتی‌اکسیدان هایی مانند مس، منیزیم و پتاسیم در درمان روماتیسم بسیار مفیدند.

* روغن زیتون خاصیت ضد‌التهابی دارد.

توصیه‌ها

– بیماران از انجام فعالیت‌های روزانه به صورت ناگهانی و شدید و در مدت کوتاه خودداری کنند و و از حمل اجسام سنگین در حالتی که به خصوص مچ دست خم می‌شود، پرهیز نمایند.

– بایستی سعی شود به جای وارد کردن فشار به یک یا چند مفصل، آن را بین تعداد زیادتری از مفاصل توزیع کرد و تا جای امکان از مفاصل بزرگ‌تر و قوی‌تر استفاده نمود.

– بیماران باید تقسیم مناسب فعالیت روزانه، ورزش منظم و اصولی و استراحت در بین فواصل کاری، ایجاد تعادل بین میزان فعالیت و استراحت، کاهش استرس‌های روانی و استفاده از یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنند.

نتایج چند تحقیق در مورد روماتیسم

اثر ضد‌روماتیسمی زردچوبه

یک بررسی جدید نشان می‌دهد که زردچوبه و مکمل‌های غذایی آن ممکن است به پیشگیری و درمان برخی بیماری‌های استخوانی کمک کنند.

ریشه زردچوبه در طب سنتی آسیا برای قرن‌ها به عنوان درمانی برای التهاب مفاصل یا آرتریت کاربرد داشته است. داروهای ضدالتهابی نوین که برای درمان آرتریت به کار می‌روند، عوارض جانبی بسیاری دارند، بنابراین پزشکان و پژوهشگران به دنبال شیوه‌های درمانی جایگزین برای این بیماری هستند.

امروزه مکمل‌های غذایی حاوی زردچوبه با نام کورکومین (curcumin) – ماده شیمیایی که رنگ زرد زردچوبه ناشی از آن است- در بازار موجود است. تصور می‌شود این ماده نیز دارای خواص ضدالتهابی باشد.

فایده روغن کبد ماهی برای روماتیسم مفصلی

پژوهشگران بر اساس تحقیقات انجام شده به این گروه از بیماران توصیه می‌کنند برای بهبود علایم بیماری‌های مفصلی و کاهش مصرف داروهای مسکن‌، به‌طور منظم روغن ماهی و یا کپسول روغن کبد ماهی را مصرف کنند.

یکی دیگر اثرات خوب شیر دادن به نوزاد

بر اساس تحقیقات انجام شده احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی در زنانی که به کودکان خود شیر می‌دهند کمتر از سایر زنان است. زنانی که در طول عمرشان بین یک تا دو سال به فرزندشان شیر داده‌اند، تا ۳۰ درصد کمتر از سایرین به روماتیسم مفصلی مبتلا می‌شوند و این درصد با افزایش مدت شیردهی حتی به ۵۰ درصد نیز می‌رسد.

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

چرا وقتی می‌خوابم، دست‌هایم بی‌حس می‌شوند؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان

 

آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که هنگام خواب، دستانتان بی‌حس می‌شود؟ آیا تاکنون با احساس غیرمنتظره‌ای در دستانتان به طور ناگهانی از خواب بیدار شده‌اید؟ آیا دستانتان چندین بار در شب بی‌حس می‌شود و شما را با احساس بدی از خواب بیدار می‌کند؟ اگر چنین است،

خوابیدن در وضعیت بد مثلاً زمانی که دستتان زیرتان می‌ماند و تحت‌فشار قرار می‌گیرد می‌تواند یکی از ساده‌ترین دلایل گرفتگی یا بی‌حسی در دست‌ها باشد که خیلی زود بعد از بیدار شدن این مشکل رفع می‌شود. اما موارد دیگری هم وجود دارد که در آن‌ها این احساس بی‌حسی و به خواب رفتن دست‌ها هیچ ارتباطی با موقعیت شما ندارد. این احساس ناخوشایند را گاهی اوقات ممکن است در مناطق دیگر مانند پاها یا ران‌هایتان نیز احساس کنید. بیایید نگاهی به دلایل بی‌حسی و گزگز شدن دست‌ها بیندازیم.

دلایل به خواب رفتن دست‌ها

سندروم تونل کارپال
سندروم تونل کارپال بدون شک شایع‌ترین علت ایجاد این مشکل است. سه انگشت اصلی شست، اشاره و میانی بیشترین تأثیر را از سندرم تونل کارپال می‌پذیرند. این مشکل در اثر فشرده شدن عصب مدیان ایجاد می‌شود، یک نوروپاتی محیطی که به مچ دست فشار وارد می‌کند و باعث ایجاد علائمی مانند درد، مشکل در حرکت، کاهش حساسیت و بی‌حسی می‌شود و افراد بیشتر در شب از این علائم رنج می‌برند.

کار زیاد در طول روز
بعضی اوقات مچ دست خسته می‌شود. کارهای دستی مانند تایپ کردن زیاد با رایانه، استفاده از قیچی، ابزار و خیاطیِ زیاد می‌تواند به اعصاب دست آسیب برساند. خم و راست کردن بیش از حد این ناحیه به آن فشار اضافی وارد می‌کند و باعث می‌شود افراد هنگام شب که دیگر حرکت نمی‌کنند و فشار از روی اعصاب و تاندون‌ها کاملا برداشته می‌شود، احساس بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در ناحیه‌ی دست‌ها را تجربه کنند.

احتباس مایعات
وجود چند کیلو اضافه وزن، ورزش نکردن و یا داشتن یک رژیم غذایی نامناسب می‌تواند به دلیل احتباس مایعات باعث تورم در دست و پا شود. سوزن سوزن شدن دست‌ها همیشه در شب شدیدتر است. در طول شب، خون به آن اندازه جریان ندارد، بنابراین فشاری ایجاد می‌کند که منجر به این ناراحتی می‌شود.

کمبود ویتامین B12
ویتامین B12 برای عملکرد صحیح مغز و سیستم عصبی مرکزی، سنتز DNA و ساخت گلبول‌های قرمز ضروری است. اغلب اوقات، رژیم غذایی نامناسب منجر به کمبود ویتامین‌های گروه B می‌شود. این کمبود ویتامینی عواقب زیادی به همراه دارد. خستگی، خواب‌آلودگی، رنگ‌پریدگی پوست، تاکیکاردی و بی‌حسی دست و پاها مشخصه کمبود ویتامین B12 است.

نشانگان خروجی قفسه سینه
نشانگان خروجی قفسه سینه یا سندرم توراسیک اوت لت (TOS) مجموعه‌ای از اختلالات است که به دلیل تحریک، آسیب یا فشرده شدن اعصاب یا رگ‌های خونی در ناحیه زیر گردن و بالای قفسه سینه به وجود می‌آید. بی‌حسی در ناحیه ساعد، دست و انگشتان از علائم شایع فشرده شدن عصب است که می‌تواند باعث ایجاد درد در قسمت‌هایی از گردن، شانه، بازو یا دست شما شود.

دیابت
همان‌طور که می‌دانید دیابت یک بیماری مزمن است که باعث افزایش قند خون می‌شود. دیابت زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما یا به طور مؤثر به انسولین پاسخ نمی‌دهد یا به اندازه کافی آن را تولید نمی‌کند.
تقریباً نیمی از کل مبتلایان به دیابت نوعی آسیب عصبی دارند، از جمله نوروپاتی محیطی و سندرم تونل کارپال که می‌توانند باعث درد، بی‌حسی و ضعف در دستانشان شود.

شیمی‌درمانی و برخی داروها
شیمی‌درمانی و برخی داروها می‌توانند به اعصاب محیطی آسیب برسانند. مطالعات نشان می‌دهد که نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی ۳۰ تا ۶۸ درصد از افراد تحت معالجه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
سایر داروهای شناخته شده که ممکن است موجب نوروپاتی محیطی شوند عبارت‌اند از ضدتشنج‌ها، برخی داروهای قلب و کاهش‌دهنده فشارخون و برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها از جمله مترونیدازول و فلوروکینولون.

دیگر بیماری‌ها و شرایطی که موجب بی‌حسی دست‌ها می‌شود:

– روماتیسم مفصلی؛
– بیماری ‌ام اس؛
-لوپوس؛
– بیماری لایم؛
– اچ آی وی و ایدز؛
– سفلیس؛
– سندرم شوگرن؛
– کم‌کاری تیروئید؛
– سندرم گیلن‌باره؛
– پدیده رینود؛
– کیست گانگلیون؛
– مصرف الکل.

توصیه‌های درمانی هنگام بی‌حس شدن دست‌ها

قبل از اینکه بخوابید، یک قاشق غذاخوری روغن کتان بخورید. طبق مطالعات متعددی، روغن بزرک یک ضدالتهاب مؤثر است که بر روی اندام‌های انتهایی عمل کرده و احساس بی‌حسی در دست‌ها را کاهش می‌دهد.

دستانتان را در روشویی در آب غوطه‌ور کنید. افزودن چند قالب کوچک یخ باعث می‌شود این کار مؤثرتر باشد. قرار دادن دست‌ها در آب خنک باعث تسکین فشار و التهاب اطراف اعصاب و کاهش درد می‌شود. این کار را قبل از رفتن به رختخواب انجام دهید و اثر آن را ببینید!

مصرف نمک و نوشیدنی‌های اسیدی را کاهش دهید. این محصولات التهاب و درد را بدتر می‌کنند.

بدنتان را به خوبی هیدراته نگه دارید. حداقل روزانه دو لیتر آب بنوشید. آب برخی سبزیجات مدر بوده و به پاکسازی بدنتان کمک می‌کنند به این ترتیب هم بدنتان هیدراته می‌شود و هم از این طریق از احتباس مایعات جلوگیری می‌کنید. به عنوان مثال مقداری کنگرفرنگی را در آب بجوشانید، مخلوط را صاف کنید و سپس آن را با آب نصف لیمو مخلوط کنید.

این مهم است که ویتامین B را در رژیم غذایی خود وارد کنید. ماهی تن، سیب‌زمینی‌ها، موز و سایر سبزیجات سبز برگ دارای این ویتامین ضروری هستند. علاوه بر این، شما می‌توانید با نظر پزشک از مکمل‌های موجود در داروخانه‌ها یا فروشگاه‌های مواد غذایی سالم برای غنی‌سازی رژیم خود استفاده کنید. با مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌های گروه ب و مکمل‌های حاوی آن، ممکن است شب‌ها دیگر احساس بی‌حسی در دست‌ها را تجربه نکنید.

در صورت لزوم مچ‌بند ببینید. اگر کارهای دستی زیادی انجام می‌دهید که شما را به مدت چند ساعت مجبور به استفاده از دست و مچتان می‌کند، از مچ‌بند کشی استفاده کنید. این مچ‌بندها فشار کافی برای محافظت از اعصاب و مفاصلتان را فراهم خواهند کرد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر بی‌حسی دستتان ادامه‌دار است و با تغییر موقعیتتان بهبود نمی‌یابد، به پزشک مراجعه کنید.
اگر به طور کاملاً ناگهانی دچار بی‌حسی و خواب رفتن دست‌هایتان شُدید به ویژه هنگامی که با ضعف یا فلج، مشکل در صحبت کردن و یا سردرد شدید و ناگهانی همراه بود خیلی سریع به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا این‌ها علائم بالقوه یک وضعیت اورژانس پزشکی مانند سکته مغزی است.

منبع: tebyan.net


0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با آسمتاسین(Acemetacin)، داروی ضد‌التهابی غیر‌استروئیدی

بیماری‌‌ها و راه درماندارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

آسمتاسین یک کربوکسی متیل استر از ایندومتاسین است. یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی قوی است که از ایندول ۳ استیک اسید مشتق می شود که فعالیت آن عمدتا از طریق متابولیت فعال ایندومتاسین آن است.

موارد مصرف آسمتاسین

  • آرتریت روماتوئید؛
  • کمردرد؛
  • استئوآرتریت؛
  • درد بعد از عمل؛
  • کمردرد؛
  • درد بعد از عمل و التهاب.

موارد منع مصرف

آسم؛

خس خس سینه؛
نارسایی کبدی؛
نارسایی کلیوی؛
زخم معده؛
خونریزی فعال؛
نارسایی شدید قلبی؛
سه ماهه سوم بارداری.اگر به آسمتاسین، اندومتاسین یا هر یک از اجزای دیگر دارو حساسیت دارید
اگر سابقه ای خس خس یا حملات آسم داشته باشید، تورم مخاط بینی (تب یونجه) یا کهیر در واکنش به استیل سالیسیلیک اسید یا دیگر NSAID ها
اگر از اختلالات نامشخص تشکیل سلول‌های خونی رنج می‌برید.
اگر زخم معده / خونریزی فعال دارید یا اگر سابقه زخم معده یا خونریزی عودکننده داشته‌اید (حداقل دو یا چند رویداد مختلف زخم اثبات شده یا خونریزی)
اگر سابقه خونریزی یا سوراخ شدگی گوارشی‌، مربوط به درمان با NSAID قبلی دارید
اگر خونریزی مغزی و یا خونریزی فعال دیگری دارید.
اگر از نارسایی شدید قلبی رنج می‌برید.
اگر از نارسایی کلیه یا کبد رنج می‌برید.
اگر در سه ماهه سوم بارداری هستید.

هشدارها

خونریزی‌های دستگاه گوارش، زخم معده یا سوراخ‌شدگی، که می‌تواند کشنده باشد، با تمام NSAID ها گزارش شده است‌، و ممکن است در هر زمان در طول درمان، با یا بدون علائم هشداردهنده یا سابقه قبلی حوادث جدی دستگاه گوارش رخ دهد.

در افزایش دوز NSAID در بیماران با سابقه زخم، مخصوصا اگر با خونریزی یا سوراخ‌شدگی، در بیماران با سابقه بیماری‌های دستگاه گوارش (به عنوان مثال کولیت اولسراتیو، بیماری کرون) و در بیماران سالمند خطر بالاتر است.

اگر در طول درمان با آسمتاسین خونریزی‌های گوارشی یا زخم معده داشته باشید، درمان باید قطع شود.

واکنشهای شدید پوستی (مثلا درماتیت اکسفولیاتیو، سندرم استیون-جانسون و نکرولیز اپیدرمی توکسیک) در استفاده از NSAID‌ها بسیار نادر است. در اولین بروز هر نشانه‌ای از حساسیت شدید، راش پوستی،ضایعات مخاطی یا هر نشانه‌ای از واکنش‌های آلرژیک شما باید استفاده از دارو را متوقف کنید.

سردرد ممکن است به خاطر درمان طولانی مدت با ضددردها رخ دهد. شما نباید این سردرد را با دوزهای بالاتری از ضد درد درمان کنید.

به طور کلی، استفاده عادی از داروهای ضد‌درد‌، بخصوص در ترکیب با ضددردهای مختلف، ممکن است منجر به آسیب برگشت ناپذیر کلیه با خطر نارسایی کلیه شود (نفروپاتی القا شده با ضددرد).

نکات قابل توصیه

داروی آسمتاسین را دقیقا همانطور که دکتر به شما گفته است، مصرف کنید.

آسمتاسین با توجه به شدت بیماری دوزبندی می‌شود. لطفا آسمتاسین را بدون جویدن و با مقدار کافی مایع ببلعید. شما نباید آسمتاسین را با معده خالی بخورید.

اگر معده حساسی دارید، باید آن را وسط غذا مصرف کنید.

مصرف در بارداری

گروه C (در ۳ ماهه اول بارداری استفاده نشود)در سه ماهه اول و دوم حاملگی نباید مصرف شود مگر اینکه ضروری باشد زیرا ممکن است بر روی حاملگی و یا رشد و تکامل جنین تاثیر بگذارد.

آسمتاسین نباید در طول سه ماهه سوم بارداری استفاده شود.

تداخلات دارویی

پروتامین سولفات؛

تاناستوم؛
دروسپیرنون؛
ناپروکسن؛
جینکوبیلوبا؛
نتونال؛
دوکسازوسین؛ دیگوکسین؛
سیکلوسپورین؛
فنی توئین؛
فوروزماید؛
وارفارین؛
پروبنسید؛
سولفین پیرازون؛
لیتیوم؛
تریامترن؛
دیفلونیسال؛
دیکلوگزاسیلین؛
فنوپروفن؛
کوردیسپس؛
برمفناک؛
بلونانسرین؛
آمینوهیپورات سدیم
دیگر NSAID ها
دیگوکسین، فنی توئین یا لیتیوم
دیورتیک‌ها و داروهای ضد‌فشارخون (مانند مهار کننده‌های ACE و آنتاگونیست‌های آنژیوتانسین ۲).
دیورتیک های ذخیره کننده پتاسیم
گلوکوکورتیکواستروئیدها، مهار کننده های تجمع پلاکت ها (مانند استیل سالیسیلیک اسید) و مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونینی (SSRIs)
در طی ۲۴ ساعت قبل یا بعد از مصرف متوترکسات مصرف شود
ضد‌انعقادها (داروهای ضد‌انعقادی، مثلا وارفارین)
آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین

عوارض جانبی آسمتاسین

عصب , بیماری کرون , فشار خون بالا , اسهال , یبوست , سردرد , تهوع , استفراغ , سرگیجه , سوءهاضمه , ادم , سکته مغزی , خارش , نفخ , زخم دهانی , نارسایی قلبی , خواب آلودگی , خستگی , درد شکمی , افزایش آنزیم های کبدی در خون , بثورات پوستی , خونریزی گوارشی , کولیت , احتباس مایعات , استفراغ خونی , زخم معده , حمله قلبی , افزایش ترانس آمینازها , سوراخ شدگی گوارشعوارض جانبی دستگاه گوارش مانند زخم معده، سوراخ شدگی یا خونریزی گوارشی که گاهی اوقات می تواند مرگبار باشد به ویژه در بیماران سالمند.
ملنا (حرکات روده سیاه و قیری)، گاستریت با شیوع کمتر
کمی خطر ابتلا به لخته شدن خون شریانی را افزایش می دهد (مثلا حمله قلبی یا سکته مغزی)
کمی خونریزی گوارشی جزئی (می تواند باعث ایجاد کم خونی در موارد استثنایی شود)
اختلالات روانپزشکی: تحریک

مقدار مصرف آسمتاسین

بزرگسالان

محدوده دوز توصیه شده روزانه ۶۰-۱۸۰ میلی‌گرم آسمتاسین است، منقسم در ۱ تا ۳ دوز تکی.

کودکان و نوجوانان:

به دلیل عدم وجود داده‌های کافی در مورد ایمنی و کارآیی آسمتاسین برای استفاده در کودکان و نوجوانان توصیه نمی‌شود.

مکانیسم اثر

داروی آسمتاسین یک مهارکننده غیر‌انتخابی تولید واسطه‌های پیش التهابی است که از آنزیم COX حاصل می‌شود. COX برای سنتز پروستاگلاندین E2 و F2 ضروری است که مولکول‌هایی هستند که از اسیدهای چرب به دست می‌آیند و در غشای سلولی ذخیره می‌شوند. آسمتاسین متابولیزه می‌شود و متابولیت اصلی ایندومتاسین را ایجاد می‌کند که مهارکننده غیرانتخابی COX است و ظرفیت مهار حرکت لکوسیت های پلی مورفونوکلئیک را کاهش می‌دهد و جریان مغزی را با تعدیل مسیر اکسید نیتریک و انقباض عروق کاهش می‌دهد.

فارماکودینامیک

آسمتاسین موجب کاهش ضعیف سنتز پروستاگلاندین می‌شود که اثر ضد‌التهابی و ضد‌درد را ایجاد می‌کند. مهار ضعیف پروستاگلاندین، آسیب غشای مخاطی دستگاه گوارش را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

مطالعات نشان داده اند که آسمتاسین به شدت آزادسازی هیستامین از ماست سل‌ها و ایجاد هایپرترمی را مهار  می‌کند. اثر آسمتاسین نیز باعث تغییرات فشار‌خون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین مهار تجمع پلاکت‌ها می‌شود.

فارماکوکینتیک

جذب: پس از ۸ روز از تجویز خوراکی دو بار در روز از آسمتاسین، حداکثر غلظت پلاسمایی وابسته به سن ۸/۷۶۸ نانوگرم در میلی‌‌لیتر در سالمندان در مقایسه با ۱۸۷ نانوگرم در میلی لیتر برای افراد جوان وجود دارد.

 زمان رسیدن به حئاکثر غلظت پلاسمایی‌: ۲٫۵ ساعت

AUC :‌۴۸۳-۷۱۲ نانوگرم ساعت در میلی لیتر

 فراهمی زیستی:  پس از دوزهای مکرر حدود ۶۶٪ در پلاسما و ۶۴٪ در ادرار

حجم توزیع: ۰٫۵-۰٫۷ لیتر بر کیلوگرم.

اتصال به پروتئین: بیش از ۹۰٪

متابولیسم: آسمتاسین به شدت متابولیزه می‌شود و توسط برش استریولیتیک تجزیه می‌شود تا متابولیت اصلی و فعال ایندومتاسین را تشکیل دهد. متابولیت‌های غیر‌فعال دیگری با  واکنش ان دمتیلاسیون، ان دزآسیلاسیون و بخشی از آن‌ها با کنژوگه شدن با گلوکورونیک اسید دارد.

مسیر حذف: کلیه ۴۰٪، مدفوع ۶۰٪

نیمه عمر: ۴٫۵ ساعت

کلیرانس: ۴٫۵۹ میلی‌لیتر دقیقه / کیلوگرم

متبع: rpsi.ir


 

0
1 2 3 4 5 6 10