نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی رواتینکس(Rowatinex)، داروی دفع سنگ کلیه

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

رواتینکس (Rowatinex)

رده درمانی: کلیه

اشکال دارویی: قرص

کپسول رواتینکس حاوی اسیدهای چربی می‌باشد که به حل شدن، خرد شدن و دفع سنگ‌های کلیه و مجاری ادراری کمک می‌کند.

موارد استفاده از رواتینکس

رواتینکس موجب کاهش درد مجاری ادراری و کلیوی و بهبود عملکرد این دستگاه می‌گردد.

قرص رواتینکس برای سنگ کلیه

رواتینکس حاوی روغن‌هایی ضروری است که به حل شدن، شکسته شدن و دفع سنگ‌های کلیوی و مجاری ادرار کمک می‌کنند. مصرف این دارو اسپاسم‌های عضلانی را برطرف می‌کند و به همین ترتیب درد کلیوی و کولیک‌های ادراری را کاهش می‌دهد. همچنین، رواتینکس برای رهایش عوارض مرتبط با عفونت‌های خفیف مجاری ادراری استفاده می‌شود.

قبل از مصرف رواتینکس

در صورت داشتن حساسیت به هر کدام از مواد فعال یا دیگر مواد سازنده رواتینکس از مصرف آن خودداری کنید.

این دارو برای بیماران مبتلا به درد شدید (کولیک)، بیمارانی که تولید و دفع آن‌ها کم است و کسانی‌که عفونت شدید مجاری ادراری دارند، مناسب نمی‌باشد. کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال باید از مصرف این دارو خودداری کنند.

در صورتی‌که به تازگی داروهایی دیگر از جمله داروهای بدون نسخه مصرف کرده و یا در حال مصرف آنها هستید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

رواتینکس موجب خواب‌آلودگی نمی‌شود در نتیجه مصرف آن قبل از رانندگی و استفاده از ماشین‌آلات برقی پرخطر هیچ ممانعتی ایجاد نمی‌کند.

تداخلات دارویی رواتینکس

این قرص با وارفارین تداخل دارویی دارد.

موارد منع مصرف

مصرف رواتینکس در دوران بارداری ممنوع است.

اطلاعاتی مهم درباره برخی مواد تشکیل‌دهنده رواتینکس

رواتینکس حاوی گلیسرین (گلیسرول) است که مقادیر بالای آن مضر می‌باشند. این مورد می‌تواند سردرد، ناراحتی گوارشی و اسهال ایجاد کند. از آن‌جایی که رواتینکس حاوی سدیم اتیل هیدروکسی بنزوات (E215) و سدیم پروپیل هیدروکسی بنزوات (E217) است می‌تواند سبب بروز واکنش‌های حساسیتی شود.

چگونگی مصرف رواتینکس

رواتینکس باید همواره به گونه ای مصرف شود که پزشک توصیه نموده است. در صورت عدم اطمینان، از دکتر خود سوال کنید. رواتینکس باید فقط به صورت بلع کامل کپسول مصرف شود ( از جویدن یا گاز زدن کپسول خودداری کنید).

مقدار مصرف معمول برای افراد بالغ

فرد باید ۳ تا ۴ بار در روز، یک کپسول را نیم ساعت قبل از وعده غذایی مصرف کند.

مصرف بیش از حد این دارو

مصرف بیش از حد رواتینکس می‌تواند سبب ناراحتی گوارشی (تحریک پذیری معده) شود. در صورت مصرف بیش از حد کپسول‌های رواتینکس، فورا با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

فراموش کردن مصرف دارو

نباید جهت جبران وعده مصرفی فراموش شده، مقدار مصرف دو برابر شود. باید به محض یادآوری، وعده فراموش شده مصرف شود. پس از آن باید به روال مصرف قبلی بازگشت.

قطع مصرف رواتینکس

مصرف داروی رواتینکس نباید بدون مشورت با پزشک قطع شود. در صورت داشتن سوالات بیشتر در ارتباط با این محصول، از پزشک یا داروساز خود سوال بپرسید.

عوارض جانبی احتمالی

هر چند که همه افراد به آن‌ها دچار نمی‌شوند اما رواتینکس نیز همانند تمامی داروها، می‌تواند سبب ایجاد عوارض جانبی شود. عوارض جانبی کپسول Rowatinex که اغلب گزارش شده اند، عبارتند از:

  •  ضعف عضلانی؛
  • سرگیجه؛
  • اسهال؛
  • درد معده؛
  • احساس خستگی؛
  • تهوع؛

در زیر لیستی از عوارض جانبی که ممکن است بعد از استفاده از کپسول Rowatinex رخ دهند، آمده است. این یک لیست جامع نیست.

  • ضعف عضلانی؛
  • سرگیجه؛
  •  اسهال؛
  •  معده درد و درد شکم؛
  • خفگی؛
  •  تهوع؛
  • استفراغ؛

کپسول Rowatinex همچنین ممکن است عوارض جانبی که در اینجا ذکر نشده است را ایجاد کند.

چگونگی نگهداری

✔ کپسول ها را به دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید.

✔ این دارو را در دمای بالاتر از ۲۵ درجه قرار ندهید.

✔ دارو را در جای خشک نگهداری کنید.

✔ دارو را پس از تاریخ انقضای نوشته شده بر روی برچسب مصرف نکنید.

کپسول های رواتینکس زرد رنگ، نرم، ژلاتینی و به شکل گرد می‌باشند. این کپسول‌ها دارای مقاومت معده‌ای هستند یعنی دارو را فقط در روده و نه معده آزاد می‌کنند.

 

منبع: dr-ghavami.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آن‌چه باید درباره نکروز چربی سینه بدانید

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. بهداشت بانوان , بارداری و زایمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت healthline.com

بررسی اجمالی

اگر یک برآمدگی در پستان دارید، ممکن است نکروز چربی باشد. نکروز چربی توده‌ای از بافت پستان مرده یا آسیب‌دیده است که بعضی اوقات پس از جراحی سینه، پرتودرمانی یا ترومای دیگر دیده می‌شود. نکروز چربی بی‌ضرر است و خطر سرطان را افزایش نمی‌دهد. معمولاً دردناک نیست، اما می تواند اضطراب ایجاد کند.

شما باید در مورد هر گونه برآمدگی  پستان به پزشک خود بگویید. آن‌ها می‌توانند یک معاینه انجام دهند و آزمایشات لازم را انجام دهند تا به شما بگویند که توده نکروز چربی یا سرطانی است. اکثر نکروزهای چربی خود به خود از بین می‌روند، اما درد ناشی از نکروز قابل درمان است.

علائم نکروز چربی سینه

نکروز چربی باعث ایجاد توده یا برآمدگی محکم در پستان می‌شود. معمولاً بدون درد است، اما در بعضی از افراد حساس است. همچنین ممکن است دچار قرمزی یا کبودی در اطراف توده شوید، اما معمولاً علائم دیگری وجود ندارد. یک توده نکروز چربی به مانند یک توده سرطان پستان احساس می‌شود، بنابراین اگر یک برآمدگی در پستان پیدا کردید، به پزشک خود مراجعه کنید.

نکروز چربی در مقابل سرطان پستان

علائم دیگری در سرطان پستان علاوه بر یک توده وجود دارد.

سایر علائم اولیه سرطان پستان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ترشح نوک پستان؛
  • تغییر در نوک پستان، مانند چرخش به سمت داخل؛
  • پوسته پوسته شدن یا ضخیم شدن پوست روی پستان، که به عنوان peau d’orange نیز شناخته می‌شود؛

بعید است که این علائم اضافی را از نکروز چربی تجربه کنید.

نکروز چربی در مقابل کیست روغنی

کیست روغن همچنین می‌تواند باعث ایجاد برآمدگی در پستان شود. کیست‌های روغنی کیسه‌های خوش‌خیم یا غیرسرطانی و پر از مایعات هستند که می‌توانند در پستان ظاهر شوند. مانند سایر کیست‌ها، به احتمال زیاد احساس نرم و شکل‌پذیر و انعطاف‌پذیری خواهند داشت. کیست‌های روغنی بدون هیچ دلیلی می‌توانند تشکیل شوند، اما اغلب پس از جراحی سینه یا تروما ظاهر می‌شوند. از آن‌جا که پستان بعداز عمل جراحی یا تروما بهبود می‌یابد، نکروز چربی سینه به جای این‌که در بافت زخم سخت شود، می تواند «ذوب شود». چربی مذاب می‌تواند در یک مکان در پستان جمع شود و باعث می‌شود لایه‌ای از کلسیم در اطراف آن تشکیل شود. این چربی مذاب احاطه شده با کلسیم یک کیست روغن است.

اگر مبتلا به کیست روغن باشید، توده احتمالاً تنها علامتی است که متوجه آن می‌شوید. این کیست‌ها می‌توانند در ماموگرافی‌ها ظاهر شوند، اما معمولاً با سونوگرافی پستان تشخیص داده می‌شوند.

در بسیاری موارد، کیست روغن به خودی خود از بین می‌رود، بنابراین پزشک ممکن است «انتظار مراقبتی» را توصیه کند. اگر کیست دردناک باشد یا باعث اضطراب در شما شود، پزشک می‌تواند از آسپیراسیون سوزنی برای تخلیه مایعات استفاده کند. اینکار معمولا کیست را دفع می‌کند.

علل نکروز چربی سینه

نکروز به معنای مرگ سلولی است، و هنگامی که سلول‌ها اکسیژن کافی دریافت نکنند اتفاق می‌افتد. زمانی که بافت چربی پستان آسیب می‌بیند، توده‌ای از بافت مرده یا آسیب‌دیده تشکیل می‌شود. بافت چربی پستان لایه بیرونی پستان در زیر پوست است.

نکروز چربی یک عارضه جانبی جراحی سینه، پرتودرمانی یا سایر آسیب‌ها به پستان است. شایع‌ترین علت جراحی است، از جمله:

  • بیوپسی پستان؛
  • لامپکتومی؛
  • ماستکتومی؛
  • احیا پستان؛
  • کوچک شدن پستان؛
عوامل خطر

زنان مسن با سینه‌های بزرگ در معرض خطر ابتلا به نکروز چربی هستند. سایر عوامل جمعیت شناختی، مانند نژاد، منبع قابل اعتماد نیستند و ریسک بیش‌تری برای نکروز چربی ندارند.

نکروز چربی بعد از عمل جراحی سینه یا پرتودرمانی شایع است، بنابراین داشتن سرطان پستان خطر ابتلا به نکروز چربی را افزایش می‌دهد. دوباره‌سازی پستان بعد از عمل سرطان نیز ممکن است خطر ابتلا به نکروز چربی را افزایش دهد. به‌عنوان مثال، یک منبع موثق بیان کرده که «تکه‌های» بزرگ یا حجم زیادی از بافت‌های پرکننده در هنگام بازسازی پستان می‌تواند منجر به افزایش خطر نکروز چربی شود.

تشخیص

در صورت احساس توده، خودتان ممکن است نکروز چربی را پیدا کنید، یا ممکن است در یک ماموگرافی روتین تظاهر یابد. اگر توده‌ای پیدا کنید، پزشک معاینه پستان را انجام می‌دهد، و سپس ماموگرافی یا سونوگرافی را انجام می دهد تا مشخص شود که توده نکروز چربی یا تومور است. آن‌ها همچنین ممکن است بیوپسی سوزنی را انجام دهند تا ببینند سلول‌های سرطانی در توده وجود دارد یا خیر.

اگر پزشک شما توده را در ماموگرافی پیدا کند، ممکن است با سونوگرافی یا بیوپسی پیگیری شود. معمولاً بیش از یک آزمایش برای تشخیص قطعی نکروز چربی لازم است.

درمان

نکروز چربی معمولاً نیازی به درمان ندارد و اغلب به خودی خود از بین می‌رود. در صورت وجود هرگونه درد، می‌توانید ایبوپروفن (Advil  Motrin) مصرف کرده و یا یک کمپرس گرم روی منطقه بگذارید. همچنین می‌توانید به آرامی منطقه را ماساژ دهید.

اگر توده بسیار بزرگ شود یا شما را آزار دهد، پزشک می‌تواند برای از بین بردن آن عمل جراحی انجام دهد. با این حال، جراحی به ندرت برای درمان نکروز چربی استفاده می‌شود.اگر در نکروز کیست روغنی وجود داشته باشد، پزشک شما می‌تواند از آسپیراسیون سوزن برای درمان کیست استفاده کند.

نتیجه‌گیری

نکروز چربی معمولاً در بیش‌تر افراد به خودی خود از بین می‌رود. اما در صورتی که اگر از بین نرود، می‌توانید برای برداشتن آن جراحی کنید. هنگامی که نکروز چربی از بین برود یا برداشته شود، بعید به نظر می‌رسد که عود کند. ابتلا به نکروز چربی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی‌دهد.

اگرچه نکروز چربی خوش‌خیم و معمولاً بی‌ضرر است، آگاهی از هرگونه تغییر در پستان شما مهم است. اگر احساس توده دیگری دارید، با پزشک خود تماس بگیرید، نکروز شما خود به خود از بین نمی‌رود یا با درد زیادی شروع نمی‌شود.

 

 منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

واقعاً چگونه میزان قند بر کلسترول تاثیر می‌گذارد!

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان  , تغذیه سالم , بهنوش فرجی

 

به گزارش سایت webmd.com

اکثریت مردم فکر می‌کنند غذاهای حاوی کلسترول مانند تخم‌مرغ یا میگو موجب بدتر شدن کلسترول می‌شوند. اما واقعاً این‌گونه نیست. در واقع کلسترول موجود در مواد غذایی مشکل‌ساز نیست. بیش‌تر کلسترول موجود در بدن ما، در خود بدن ساخته می‌شود و از رژیم غذایی جذب نمی‌شوند. بنابراین؛ با اجتناب از غذاهایی که به‌طور طبیعی حاوی کلسترول هستند، کلسترول در بدن ما بالا یا پایین نمی‌شوند.

شاید باورتان نشود قدرتمندترین محرک تولید کلسترول قند است!
وقتی صحبت از شکر می‌کنیم، منظورمان قند و کربوهیدرات‌های ساده است که می‌توانند به سرعت در بدن به قند تبدیل شوند. به‌غیر از شیرینی‌ها (مانند کیک‌ها و کلوچه‌ها، آب‌نبات‌ها و سایر دسرها) سایر غذاهای حاوی یا ساخته شده از دانه‌های تصفیه شده مانند برنج سفید، نان، شیرینی و ماکارونی هم جزوه این دسته محسوب می‌شوند.

تمام کربوهیدرات‌ها به‌عنوان شکر جذب می‌شوند. و هنگامی که سطح قندخون بالا می‌رود مانند زمانی که شیرینی می‌خورید، بدن با آزاد کردن انسولین واکنش نشان می‌دهد. انسولین یک هورمون حیاتی است که باعث می‌شود قند در بدن ما بین وعده‌های غذایی ذخیره شود. اما این فقط باعث نمی‌شود که قند ذخیره شود. به‌طور کلی بدن ما را به حالت ذخیره‌سازی سوق می‌دهد.

فرم ذخیره‌سازی کلسترول چیست؟ LDL، کلسترول بد. اگر سطح انسولین بالا رود، LDL (کلسترول بد) بالا می‌رود.
شکل غیر ذخیره‌سازی کلسترول چیست؟ HDL، کلسترول خوب است. اگر سطح انسولین بالا رود، HDL (کلسترول خوب) پایین می‌رود.
و اگر تمام قندهایی را که وارد بدن‌تان شده‌ است را بتوانید ذخیره کنید چه اتفاقی می‌افتد با توجه به این‌که هنوز جریان خون زیادی در جریان است؟ در این حالت انسولین به تبدیل قند به چربی کمک می‌کند. و نتیجه آن می‌شود، سطح تری‌گلیسیرید بالا می‌رود.

بدترین فرم‌هایی که دیده شده مربوط به افرادی است که رژیم کم‌چرب و کم کلسترول می‌خورند اما به میزان یا منبع قندی که مصرف می‌کنند، توجه نمی‌کنند. به جای خوردن میوه و سبزیجات و غلات سبوس‌دار، آن‌ها پاپ کورن بدون چربی، و نان کلسترول کم، ماکارونی و کوکی‌های کم چربی می‌خورند.

قندهایی که به‌طور طبیعی هستند مانند میوه‌ها، تأثیر بسیار متفاوتی بر روی بیوشیمی ما دارند. قندهایی که به شکل یک غذای کامل (مانند یک سیب) حاصل می‌شوند به آرامی جذب می‌شوند زیرا زمان بیش‌تری برای هضم یک سیب طول می‌کشد و این به سطح انسولین کمک می‌کند تا ثابت بماند. توجه داشته باشید که این روند برای خود میوه‌ سیب است نه‌ سس یا مربای آن. پس روند جذب قند در میوه‌ها به این شکل است.

 

منبع: webmd.com


 

 

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

چه غذاهایی از کبد محافظت می‌کند؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , تغذیه سالم  ,  فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

کبد مسئول تجزیه کربوهیدرات‌ها، ساختن گلوکز و سم زدایی از بدن است. همچنین مواد مغذی را ذخیره کرده و صفرا ایجاد می‌کند، که برای هضم و جذب مناسب مواد مغذی موجود در مواد غذایی لازم است. غذاها و نوشیدنی‌های زیادی وجود دارد که فرد می‌تواند برای محافظت از کبد از آن استفاده کند.

سلامت کبد برای سلامت کلی بدن ضروری است. اختلال عملکرد کبد می‌تواند منجر به بیماری کبد، اختلال در سوخت‌وساز و حتی دیابت نوع ۲ شود. اگرچه ممکن است مدیریت همه عوامل خطر غیرممکن باشد، مصرف برخی غذاها و نوشیدنی‌ها ممکن است به بهبودسلامت کبد کمک کند.

در این مقاله، بهترین غذاها برای سلامتی کبد، اثرات مفید آن‌ها برای ارگان ها و برخی از غذاها که نباید مصرف شود معرفی می‌شوند.

غذاها و نوشیدنی‌های برتر برای سلامتی کبد

برخی از بهترین غذاها و نوشیدنی‌هایی که برای کبد مفید هستند عبارتند از:

۱. قهوه

در بررسی‌ای در  سال ۲۰۱۳ که در مجله Liver International بود بیان شد که‌به نظر می‌رسد، بیش از ۵۰ درصد از مردم ایالات متحده روزانه قهوه مصرف می‌کنند.

به‌نظر می‌رسد قهوه برای کبد بسیار مناسب است، به‌خصوص به دلیل این‌که در برابر مسائلی مانند بیماری کبد چرب محافظت می‌کند.

در این بررسی همچنین ذکر شده است که مصرف روزانه قهوه ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری مزمن کبد کمک کند. همچنین ممکن است کبد را از شرایط آسیب‌زا مانند سرطان کبد محافظت کند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که در مجله کلینیکی معده آمده است نشان می‌دهد که اثرات محافظتی قهوه به دلیل تأثیر آن بر آنزیم‌های کبدی است.

به نظر می‌رسد قهوه باعث کاهش ساخت چربی در کبد می‌شود. همچنین باعث افزایش آنتی‌اکسیدان‌های محافظ در کبد می‌شود. ترکیبات موجود در قهوه همچنین به آنزیم‌های کبدی کمک می‌کند تا بدن را از مواد سرطان‌زا خلاص کنند.

۲. جودوسر

مصرف جو دوسر راهی آسان برای افزودن فیبر به رژیم غذایی است. فیبر ابزاری مهم برای هضم است و الیاف خاص موجود در جو دوسر ممکن است به ویژه برای کبد مفید باشد. جو و جو دوسر از نظر ترکیباتی بنام بتا گلوکان‌ها سرشار هستند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ در ژورنال بین‌المللی علوم مولکولی بیان کرد که، بتا گلوکان‌ها از نظر بیولوژیکی در بدن بسیار فعال هستند. آن‌ها به تعدیل سیستم‌ایمنی بدن و مقابله با التهاب کمک می‌کنند و ممکن است به ویژه در مبارزه با دیابت و چاقی کمک کنند.

این بررسی همچنین خاطرنشان می‌کند که به نظر می‌رسد که بتا گلوکان‌های موجود در جو دوسر باعث کاهش مقدار چربی ذخیره شده در کبد در موش‌ها می‌شود، که می‌تواند به حافظت از کبد کمک کند. مطالعات بالینی بیش‌تری برای تأیید این امر ضروری است.

افرادی که به دنبال اضافه کردن جو یا جو دوسر به رژیم غذایی خود هستند، باید به جای جو دوسر بسته‌بندی شده، به دنبال جو کامل یا جو دوسرsteel-cut باشند. بلغور جو دوسر فن‌آوری شده ممکن است حاوی فیلرهایی مانند آرد یا شکر باشد که برای بدن مفید نخواهد بود.

۳. چای سبز

یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ در ژورنال جهانی معده (Gastroenterology) خاطرنشان کرد: چای سبز ممکن است به کاهش مقدار کلی چربی، مبارزه با استرس اکسیداتیو و کاهش سایر علائم بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که برگ چای بهتر از عصاره‌ها می‌باشد، زیرا برخی عصاره‌ها به جای بهبود آن ممکن است به کبد آسیب برساند.

در این مطالعه یادآوری شده است که هنوز توصیه‌های خاصی برای افراد مبتلا به این بیماری برای مصرف عصاره چای یا چای وجود ندارد، اما ارتباط آن با  سلامتی کبد مشاهده شده است.

۴. سیر

اضافه کردن سیر به رژیم غذایی همچنین ممکن است به تحریک کبد کمک کند. یک مطالعه ۲۰۱۶ که در ژورنال Advanced Biomedical Research منتشر شده است، خاطرنشان می‌کند که مصرف سیر باعث کاهش وزن بدن و چربی در افراد مبتلا به NAFLD می‌شود و هیچ تغییری در توده بدن بدون چربی ایجاد نمی‌شود. که مفید است، زیرا اضافه وزن یا چاقی عامل مهمی درایجاد NAFLD است.

۵. انواع توت‌ها

بسیاری از انواع توت‌های تیره مانند بلوبری، تمشک و کرن بری حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام پلی فنول هستند که ممکن است به محافظت از کبد کمک کند.

همان‌طور که یک مطالعه در ژورنال جهانی گوارش نشان می‌دهد، خوردن منظم انواع توت‌ها همچنین ممکن است به تحریک سیستم‌ایمنی بدن کمک کند.

۶. انگور

مطالعه‌ای که در ژورنال جهانی معده ارائه شده است حاکی از آن است که انگور، آب انگور و دانه‌های انگور سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که ممکن است با کاهش التهاب و جلوگیری از آسیب کبد به کبد کمک کنند.

خوردن انگور کامل، بذر یک روش ساده برای اضافه کردن این ترکیبات به رژیم غذایی است. یک مکمل عصاره دانه انگور نیز ممکن است آنتی‌اکسیدان‌ها را فراهم کند.

۷. گریپ‌فروت

در مجله جهانی گوارش نیز از گریپ‌فروت به‌عنوان یک ماده غذایی مفید یاد شده است. گریپ‌فروت حاوی دو آنتی‌اکسیدان اصلی است: نارینژین و نارینژنین. این موارد ممکن است با کاهش التهاب و محافظت از سلول‌های کبدی، از کبد در برابر آسیب محافظت کند.

این ترکیبات همچنین ممکن است باعث افزایش چربی در کبد شده و آنزیم‌هایی که چربی را می‌سوزانند را افزایش دهند. این ممکن است گریپ‌فروت را به ابزاری مفید در مبارزه با NAFLD تبدیل کند.

۸. گلابی‌خاردار

میوه گلابی و آب گلابی نیز ممکن است برای سلامتی کبد مفید باشد. مطالعه مجله جهانی گوارش نشان می‌دهد که ترکیبات موجود در میوه ممکن است به محافظت از اندام کمک کند.

با این وجود بیشتر تحقیقات روی عصاره‌های میوه تمرکز دارد، بنابراین مطالعاتی که روی خود میوه یا آب میوه تمرکز داشته باشد لازم است.

۹. غذاهای گیاهی

یک مطالعه سال ۲۰۱۵ که در مجله Evolution-based Complementary and Alternative Medicine منتشر شده است، حاکی از آن است که تعداد زیادی از غذاهای گیاهی ممکن است برای کبد مفید باشند.

که شامل:

  • آووکادو؛
  • موز؛
  • جو؛
  • چغندر و آب چغندر؛
  • کلم بروکلی؛
  • برنج قهوه‌ای؛
  • هویج؛
  • انجیر؛
  • سبزیجاتی مانند کلم برگ و کلم پیچ؛
  • لیمو؛
  • پاپایا؛
  • هندوانه؛

مردم باید این غذاها را به عنوان بخشی از یک رژیم کامل و متعادل بخورند.

۱۰. ماهی گوشتی

همان‌طور که مطالعه‌ای در ژورنال جهانی معده انجام شده است، مصرف ماهی‌های پرچرب و مکمل‌های روغن ماهی ممکن است به کاهش ایجاد شرایطی مانند NAFLD کمک کند.

ماهی گوشتی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ است که چربی‌های خوبی هستند که به کاهش التهاب کمک می‌کنند. این چربی ها ممکن است به ویژه در کبد مفید باشند، زیرا به نظر می‌رسد مانع از تولید چربی‌های اضافی و حفظ سطح آنزیم در کبد می‌شوند.

این مطالعه توصیه می‌کند هر هفته دو یا چند بار ماهی روغنی بخورید. اگر ترکیب ماهی‌های چرب مانند شاه‌ماهی یا ماهی آزاد در رژیم غذایی آسان نیست، سعی کنید یک مکمل روزانه روغن ماهی مصرف کنید.

۱۱. آجیل

در همین مطالعه آمده است که خوردن آجیل ممکن است روش ساده دیگری برای سالم نگه داشتن کبد و محافظت در برابر NAFLD باشد. آجیل‌ها به‌طور کلی حاوی اسیدهای چرب اشباع نشده، ویتامین E و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. این ترکیبات ممکن است به جلوگیری از NAFLD و همچنین کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو کمک کند.

هر روز خوردن یک مشت آجیل مانند گردو یا بادام ممکن است به حفظ سلامت کبد کمک کند. با این‌حال، مردم باید مطمئن باشند که بیش از حد زیاد غذا نمی‌خورند، زیرا آجیل کالری بالایی دارد.

۱۲. روغن زیتون

خوردن بیش از حد چربی برای کبد مفید نیست، اما برخی از چربی‌ها ممکن است به آن کمک کنند. براساس مطالعات ژورنال جهانی معده‌، اضافه کردن روغن زیتون به رژیم غذایی ممکن است به کاهش استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد کبد کمک کند. این به دلیل داشتن مقدار زیاد اسیدهای چرب اشباع نشده در روغن است.

مواد غذایی که باید پرهیز کرد

به‌طور کلی، پیدا کردن تعادل در رژیم غذایی، کبد را سالم نگه می‌دارد. با این حال، برخی از غذاها و گروه‌های غذایی نیز وجود دارد که فرآوری آن‌هابرای  کبد سخت‌تر است. که شامل:

  • غذاهای چرب: شامل غذاهای سرخ شده، فست فودها و مصرف غذاهای بسیاری از رستوران‌ها است. میان وعده‌های بسته‌بندی شده، چیپس‌ها و آجیل‌های بسته‌بندی شده نیز ممکن است از نظر چربی زیاد باشند.
  • غذاهای نشاسته‌ای: شامل نان، ماکارونی و کیک یا مواد پخته شده است.
  • شکر: قطع کردن شکر و غذاهای قندی مانند غلات‌های اماده شکری، محصولات پخته شده شیرین و شیرینی ممکن است به کاهش استرس روی کبد کمک کند.
  • نمک: راه‌های ساده برای کاهش نمک شامل خوردن کم‌تر، پرهیز ازمصرف کنسرو گوشت و سبزیجات، و کاهش مصرف یا قطع مصرف گوشت نمکی و بیکن است.
  • الکل: هرکسی که به دنبال سلامت کبد خود است، باید در نظر داشته باشد که مصرف الکل را کاهش داده یا آن را از رژیم غذایی به طور کامل حذف کند.

خلاصه

کبد نقش مهمی در بدن دارد. در حالی که تا حد زیادی از خود مراقبت می‌کند، فرد می‌تواند با مصرف برخی غذاها و نوشیدنی‌های خاص به حفظ سلامت کبد کمک کند.

همچنین انواع بسیاری از مواد غذایی وجود دارد که ممکن است به کبد آسیب برساند.

انتخاب غذاهایی که برای کبد مفید هستند می‌تواند به فرد کمک کند تا در آینده از ایجاد مشکلات احتمالی جلوگیری کند.

 

 منبع: medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط شیرین کریمی

پوشش گستردۀ مدیکد برای زنان مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمیتغذیه سالم , بهداشت بانوان , بارداری و زایمان

 

به گزارش سایت news-medical.net که در تاریخ ۱ جولای ۲۰۲۰ منتشر شده است.

در یک مطالعۀ جدید که از سوی مرکز سرطان ییل (YCC) انجام شده است، محققان نشان داده‌اند که در آن دسته از ایالات آمریکا که دارای پوشش گستردۀ مدیکد (بیمۀ بهداشت مستمندان) از طریق قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) هستند درصد بالاتری از زنان مبتلا به سرطان پستان، در مرحله اولیه بیماری‌شان تشخیص داده شده است. در ایالاتی که پوشش بیمه‌ای گسترده ندارند چنین تغییری مشاهده نشده است. این یافته‌ها در مجلۀ جراح JAMA منتشر شده است.

سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در بین زنان در ایالات متحده است، تخمین زده می‌شود در سال جاری، ۲۷۹٫۱۰۰ مبتلا تشخیص داده شوند و ۴۲۱۷۰ مرگ و میر صورت گیرد.

جاستین لوبلن، جراح و نویسندۀ این مقاله می‌گوید: «اگر سرطان زود تشخیص داده شود، به طور کلی درمان قطعی است و زنان بقای کلی خوبی دارند. دسترسی سریع به مراقبت‌های بهداشتی از زنان بسیار مهم است و هنگامی که بیماران به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی دارند، احتمال استفاده از آن بیشتر است.»

محققان در ۳۱ ایالت زنان مبتلا به سرطان پستان را تحت آزمایش قرار داده بودند، آنها ایالت‌هایی را که جزو برنامۀ مدیکد زیر نظر ACA  قانون مراقبت مقرون به صرفه بودند و  ۱۴ ایالت که این برنامه در آن اجرا نمی‌شد بررسی کردند. در در ایالت‌هایی که پوشش بیمۀ مدیکد گسترده بود، میانگین میزان بیماران مبتلا به سرطان سینه غیر بیمه شده از ۲۳٪ به ۱۴٪ کاهش یافته، و میزان زنان مبتلا به مراحل پیشرفته بیماری از ۲۳٪ به ۲۰٪ کاهش یافته است. در ایالاتی که پوشش بیمه گسترده نبود، هیچ تغییر مهمی مشاهده نشده است.

در مطالعۀ ییل، اختلاف قابل توجهی در تشخیص بیماری میان زنان آمریکایی آفریقایی بود، به طوری که درصد کسانی که در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شوند در ایالت‌هایی که به طور گسترده تحت پوشش بیمه بودند از ۲۵٪ به ۲۱٪ کاهش یافته است.

علاوه بر این، دانشمندان دریافتند که زنان جوانتر مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه نیز در ایالت‌هایی که تحت پوشش گستردۀ بیمه بودند زودتر تشخیص داده شده‌اند. در بین زنان زیر ۵۰ سال، میانگین میزان تشخیص در مراحل پیشرفته از ۲۳٪ به ۲۱٪ در این حالتها کاهش یافته است، در حالی که این میزان در ایالت‌هایی که کمتر تحت پوشش بیمه‌اند ۲۶٪ ثابت مانده است. محققان می گویند در سرطان پستان تشخیص زودهنگام بسیار مهم است زیرا سرطان پستان در بیماران جوان بسیار نادر و تهاجمی‌تر است.

در مطالعۀ ییل، از پایگاه داده ملی سرطان دانشگاه دانشمندان جراحان آمریکا، با تمرکز بر ۷۱،۲۳۵ زن مبتلا به سرطان سینه از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ (قبل از گسترش ACA) و از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ (پس از گسترش) استفاده شده است.

دانشمندان ییل با مقایسه خدمات پزشکی ارائه‌شده به بیماران دارای بیمه مدیکد با خدمات دریافت‌شده توسط زنان با انواع دیگر بیمه یا بدون بیمه، تحقیقات خود را ادامه خواهند داد.

دکتر لوبلن می‌گوید: « به عنوان مثال بررسی می‌کنند که آیا این زنان دارای بیمۀ مدیکد در حال حاضر شیمی درمانی، پرتودرمانی، جراحی بازسازی یا آزمایش ژنتیک را دریافت می‌کنند؟ بیشتر خانم‌های مبتلا به سرطان پستان اگر سرطان‌شان زود تشخیص داده شود و به طور صحیح درمان شوند، مدت طولانی‌تری زندگی می‌کنند. قدم بعدی این است که ما نیز باید تلاش کنیم کیفیت زندگی خوبی به آنها بدهیم.»

منبع: news-medical.net


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

چرا برخی افراد هرگز افزایش وزن پیدا نمی‌کنند؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , تغذیه سالم

 

به گزارش سایت livescience.com

این‌که برخی از افراد دچار اضافه‌وزن نمی‌شوند، علت‌های مختلفی دارد و نمی‌توان گفت صرفا به متابولیسم سریع‌تر مربوط است.

این یکی از بی‌عدالتی‌های بزرگ زندگی است: برخی افراد برای حفظ وزن مناسب خود باید مواظب غذاخوردنشان باشند؛ درحالی‌که برخی دیگر تا دلشان می‌خواهد شیرینی می‌خورند و همان نتیجه را به‌دست می‌آورند. راز این موضوع چیست؟ چرا برخی افراد دچار اضافه‌وزن نمی‌شوند؟

کاتلین ملانسون، استاد تغذیه و علوم غذایی در دانشگاه رود آیلند گفت:

«پاسخ ساده‌ای برای این پرسش وجود ندارد. عوامل ژنتیکی و تغذیه‌ای و حتی رفتاری وجود دارند که در این زمینه دخیل هستند و اندازه‌ی تأثیر هرکدام از این عوامل در افراد مختلف متفاوت است.»

ادراک یکی از عوامل مهمی است که با نوع بدن یا متابولسیم ارتباطی ندارد. ملانسون گفت بسیاری از افراد که به‌نظر می‌رسد بدون افزایش وزن هرچه دوست دارند می‌خورند، درواقع بیشتر از سایر ما غذا نمی‌خورند. برای مثال، دوست شما که هر روز بستنی می‌خورد، ممکن است این کالری‌های اضافه را با خوردن مقدار کمتری غذا در وعده‌های دیگر جبران کند یا شاید هنگام خوردن پیتزا، آن‌ها به‌آرامی می‌خورند و پس از چند تکه سیر می‌شوند.

دکتر فرانک گرینوی، مدیر ارشد پزشکی مرکز پژوهش‌های زیست‌پزشکی پنینگتون گفت:

«اگر کالری‌های این افراد را اندازه بگیرید، ممکن است به‌اندازه‌ای که فکر می‌کنید، غذا نخورند؛ درحالی‌که آن‌ها ممکن است از غذاهای پرکالری بخورند، مانند افراد دیگر پرخوری نمی‌کنند.»

فعالیت بدنی نیز ممکن است تأثیرگذار باشد؛ اما حتما لازم نیست در باشگاه انجام شود. ملانسون گفت:

«برخی از افراد تحرک بیشتری دارند؛ حتی اگر لزوما ورزش‌کار نباشند. برای مثال، آن‌ها ممکن است پرتحرک یا سریع و شغل فعالی داشته باشند یا تمام روز را به‌دنبال کودکان خود در حال حرکت باشند. حتی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از افراد ازنظر ژنتیکی این تمایل را دارند که بخواهند بدن خود را بیشتر حرکت دهند. همچنین، آن حرکت اضافی می‌تواند باعث سریع‌ترشدن متابولسیم بدن شود یا بر میزان انرژی‌ای اثر بگذارد که بدن در طول روز مصرف می‌کند.»

هرچه بیشتر تحرک داشته باشید، تعداد و میزان فعالیت میتوکندری‌های موجود درون سلول‌های عضلات شما بیشتر می‌شود. میتوکندری‌ها نیروگاه‌هایی هستند که انرژی تولید و از انرژی برای حرکت استفاده می‌کنند. هرچه تعداد میتوکندری‌ها بیشتر باشد، بدین‌معنا است که کالری بیشتری سوزانده می‌شود.

دکتر اینس باروسو پژوهشگری در دانشگاه کمبریج انگلستان است که روی ژنتیک چاقی مطالعه می‌کند. وی گفت:

«شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد بدون ورزش برخی از افراد درمقایسه‌با دیگران کالری بسیار بیشتری می‌سوزانند؛ اما ممکن است تفاوت‌های فیزیولوژیکی وجود داشته باشد که به برخی افراد اجازه دهد به‌طور طبیعی و بدون رعایت محدودیت‌های شدید، مقدار کالری مصرفی را تعدیل کنند.»

آبشارها‌یی از سیگنال‌های عصبی و هورمون‌های در حال گردش در خون ما باهم تعامل و مشخص می‌کنند که گرسنه یا سیر هستیم. به‌گفته‌ی ملانسون، این «سیستم تنظیمی اشتها» نام دارد و ممکن است در برخی افراد درمقایسه‌با دیگران حساس‌تر باشد. یکی از هورمون‌های مهم درگیر در این سیستم لپتین است. هورمون لپتین به تنظیم مقدار غذایی کمک می‌کند که در دوره‌ی زمانی طولانی و نه‌فقط وعده‌ی غذایی بعدی می‌خوریم. بنابراین، فردی با سیستم حساس‌تر ممکن است در مهمانی غذای زیادی بخورد؛ اما برای چند روز آینده احساس سیری کند و غذای کمتری بخورد. ملانسون اعتقاد دارد آن‌ها به‌طور خودکار می‌توانند توازن انرژی خود را تنظیم مجدد کنند؛ زیرا سیستم سیگنال‌دهی اشتهای آن‌ها می‌تواند بگوید: «خُب، ما انرژی کافی را دریافت کردیم».

ژنتیک می‌تواند در گرایش فرد برای افزایش یا کاهش وزن اثرگذار باشد. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ در مجله‌ی PLOS Genetics منتشر شد، پژوهشگران بیش از ۲۵۰ منطقه‌ی ژنی مختلف را پیدا کرده‌اند که با چاقی ارتباط دارد. برای این مطالعه، پژوهشگران ۱۶۲۲ فرد سالم دارای شاخص توده‌ی بدنی (BMI) پایین را با ۱،۹۸۵ فرد دچار چاقی شدید و ۱۰،۴۳۳ فرد دارای وزن طبیعی (به‌عنوان گروه کنترل) مقایسه کردند. آن‌ها دریافتند شرکت‌کنندگان لاغر ژن‌های مرتبط با چاقی کمتری داشتند؛ اما باروسو، یکی از نویسندگان مطالعه می‌گوید:

«ژن‌ها به‌تنهایی وزن شما را تعیین نمی‌کنند. ما ژن‌هایی پیدا نکردیم که به‌طور انحصاری در برابر چاقی محافظت یا فرد را مستعد به چاقی کنند. همچنین افرادی دارید که عوامل ژنتیکی تعیین‌کننده‌ی چاقی دارند؛ اما چاق نیستند.»

در پایان، پاسخ پیچیده است: این‌گونه نیست که گرایش ما به افزایش وزن یا حفظ وزن فقط از قبل تعیین شده باشد؛ اما کاملا هم در کنترل ما نیست. به‌گفته‌ی ملانسون، هیچ کلید روشن و خاموش ژنتیکی وجود ندارد که به برخی افراد اجازه دهد هرچه می‌خواهند، بدون افزایش وزن بخورند و در همین زمان، گرایش به افزایش وزن لزوما ناشی از کنترل‌نکردن خود نیست. این وضعیت در بین افراد مختلف متفاوت است.

منابع:

۱- livescience.com

۲- zoomit.ir


 

0
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

کاهش سطح دوپامین در بدن موجب افسردگی می‌شود!

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان  , تغذیه سالم , بهنوش فرجی  , روانشناسی

به گزارش سایت healthline.com

دوپامین یک پیام‌رسان مهم در مغز است که عملکرد‌های بسیار زیادی دارد و بر انگیزه، حافظه، توجه و حتی تنظیم حرکات بدن تاثیر می‌گذارد. هنگامی که این ماده به میزان زیاد در بدن ترشح می‌شود، احساس لذت و رضایت از به دست آوردن پاداش را می‌سازد. این احساسات به شما انگیزه تکرار یک عمل یا رفتار را می‌دهد؛ از سوی دیگر پایین بودن میزان دوپامین مغز با کاهش انگیزه و شوق و اشتیاق فردی مرتبط است. میزان دوپامین معمولا در سیستم عصبی تنظیم می‌شود، اما راه‌هایی وجود دارد که شما می‌توانید با انجام آن‌ها میزان دوپامین مغز را به صورت طبیعی بالا ببرید و در نتیجه انگیزه، انرژی و روحیه بهتری برای تمام روز داشته باشید.

علائم کمبود دوپامین

مهم‌ترین علائم کمبود دوپامین در بدن عبارتند از:

  • افسردگی؛
  • خستگی ذهنی مزمن؛
  • از دست دادن احساس رضایت؛
  • بی‌تفاوتی؛
  • خستگی مزمن؛
  • کاهش انرژی فیزیکی؛
  • عدم تمایل به انجام کارهایی که قبلا به آن‌ها علاقه داشتید؛
  • سندرم پاهای بی‌قرار؛
  • خواب زیاد و کاهش میل جنسی؛
  • افزایش سریع وزن؛
  • مشکل تمرکز؛
  • بیماری پارکینسون؛

با کمبود این ماده در بدن، بدن می‌لرزد و پا و دست سرد می‌شود. از آنجایی که کمبود دوپامین موجب کاهش لذت بردن می‌شود، خلق‌وخو نیز می‌تواند به سرعت از حالت مثبت به حالت منفی تغییر کند. افرادی که از سطوح پایین دوپامین رنج می‌برند، برای جبران خلق افسرده و کاهش انرژی، گرایش به محرک‌ها دارند و اغلب به کافئین معتاد می‌شوند.

افرادی که افسردگی دارند با رعایت این نکات افسردگی‌شان تا حد زیادی بهبود پیدا می‌کند زیرا یک رژیم نادرست باعث افزایش افسردگی در فرد می‌شود بدون آن‌که خودمان متوجه آن باشیم.

۱. رژیم غذایی با پروتئین زیاد داشته باشید
پروتئین‌ها از اجزای کوچک‌تری به نام آمینو اسید یا اسید آمینه ساخته می‌شوند.
یکی از انواع آمینو اسید به نام تیروزین (Tyrosine) نقش مهمی در تولید دوپامین در بدن ایفا می‌کند. از آن‌جایی که آنزیم‌های بدن شما قابلیت تبدیل تیزورین به دوپامین را دارند؛ مصرف کافی تیروزین برای تولید این ماده بسیار مهم است. علاوه بر‌ این، دوپامین از یک نوع آمینو اسید دیگر به نام فنیل‌آلانین (Phenylalanine) هم ساخته می‌شود. هم فنیل‌آلانین و هم تیزورین هر دو به صورت طبیعی در غذاهای پروتئینی مثل گوشت قرمز، بوقلمون، تخم مرغ، لبنیات، سویا و حبوبات به وفور یافت می‌شوند.

۲. کمتر چربی اشباع شده مصرف کنید
برخی از مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که چربی اشباع شده مثل چربی حیوانی، کره، لبنیات پرچرب، فست‌فود، روغن پالم و روغن نارگیل درصورتی که زیاد مصرف شوند، می‌توانند سیگنال‌های دوپامین به مغز را مختل کنند.

۳. پروبیوتیک را به رژیم غذایی خود اضافه کنید
مطالعات زیادی نشان داده‌اند که وقتی پروبیوتیک در حجم بالا مصرف شود، نوعی از باکتری می‌تواند علائم اضطراب و افسردگی در حیوانات و انسان‌ها را کاهش دهد. به نظر می‌رسد تولید دوپامین نقشی در تاثیر مثبت پروبیوتیک‌ها بر روحیه و رفتار دارد.

  • ماست حاوی پروبیوتیک؛
  • پنیر گودا؛
  • پنیر چدار؛
  • پنیر موتزارلا؛
  • شیر حاوی پروبیوتیک؛
  • کفیر؛
  • کلم ترش؛
  • شکلات تلخ؛
  • مکمل؛

۴. باقلا مخملی بخورید
به‌طور طبیعی دارای میزان زیادی ال‌دوپا (L-DOPA)، مولوکول پیش‌رونده‌ دوپامین، است. مطالعات نشان داده است خوردن این نوع باقلا می‌تواند میزان دوپامین را به طور طبیعی بالا ببرد.

۵. ورزش کنید
ورزش کردن برای افزایش میزان اندورفین و بهتر شدن روحیه همیشه توصیه می‌شود. روحیه بهتر را می‌توان بعد از ۱۰ دقیقه ورزش ایروبیک به راحتی مشاهده کرد و افزایش آن بعد از حداقل ۲۰ دقیقه را دید. بر اساس مطالعات، ورزش می‌تواند میزان دوپامین در مغز را هم افزایش دهد.

۶. خواب کافی داشته باشید
هنگامی که افراد مجبور به بیدار ماندن در طول شب می‌شوند، صبح روز بعد میزان گیرنده‌های دوپامین آن‌ها کمتر خواهد شد. از آن‌جایی که دوپامین باعث احساس بیداری و هوشیاری مغز می‌شود، کاهش حساسیت گیرنده‌های عصبی باعث احساس خواب‌آلودگی خواهد شد.
متخصصان خواب، ۷ تا ۹ ساعت خواب شب را برای بزرگسالان مطلوب اعلام کرده‌اند.

۷. موسیقی گوش کنید
گوش کردن به موسیقی می‌تواند روش جذابی برای افزایش دوپامین در مغز باشد. مطالعات زیادی روی مغز نشان داده است که گوش کردن به موسیقی میزان فعالیت قسمت پاداش مغز را افزایش داده و باعث احساس رضایت در این بخش مغز شود که مملو از دریافت‌ کننده‌های دوپامین است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲، موسیقی گوش دادن به همراه رقصیدن، خواندن، یا دِرام زدن منجر به افزایش دوپامین می‌شود.

۸. مدیتیشن کنید
مدیتیشن تمرینی برای تمیز کردن ذهن، افزایش تمرکز و رها کردن افکار بیهوده یا معنی دادن به آن‌هاست. مدیتیشن را می‌توان ایستاده، نشسته یا حتی حین راه رفتن انجام داد. تمرین کردن به صورت مداوم، می‌تواند سلامت ذهنی و فیزیکی فرد را بهبود ببخشد. تحقیقات جدید هم به این نکته پی‌برده‌اند که مدیتیشن کردن باعث افزایش دوپامین در مغز می‌شود.

۹. از نور خورشید استفاده کنید
نور خورشید می‌تواند میزان دوپامین را افزایش دهد و حال و هوای افراد را خوب کند، مهم است که نکات ایمنی را هم رعایت کنیم. قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیش از حد توصیه شده می‌تواند برای پوست بسیار خطرناک و حتی اعتیادآور باشد..

۱۰. مکمل رژیمی استفاده کنید
برای تولید دوپامین بدن شما به میزان زیاد ویتامین و مواد معدنی احتیاج دارد که شامل آهن، نیاسین، فولات و ویتامین B6 می‌شود. اگر بدن شما از کمبود این مواد مغذی رنج ببرد، در تولید این ماده مهم با مشکل روبرو می‌شود. اما شما می‌توانید با استفاده از مکمل‌های مواد غذایی این کمبود را جبران کنید. مکمل‌های غذایی مانند منیزیوم، ویتامین D، کورکومین، عصاره مرزنجوش و چای سبز.

منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با داروی د-رگلیس ( D-REGLIS )، داروی التیام زخم‌معده و اثنی‌عشر

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 

قرص گیاهی حاوی عصاره ریشه شیرین‌بیان برای التیام زخم‌معده و اثنی‌عشر

د-رگلیس ( D-REGLIS )

رده درمانی: معده و اثنی‌عشر

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف:

  • آنتی‌اسید ( مناسب رفلاکس‌ معده )؛
  • التیام‌دهنده زخم‌ معده و اثنی‌عشر؛
  • پیشگیری از زخم معده ناشی از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی NSAIDs ؛

روش مصرف:

  • در افراد مبتلا به زخم معده روزی ٣ نوبت، هر بار ٢ قرص قبل از غذا.
  • در درمان زخم اثنی‌عشر روزی تا ۶ نوبت، هر بار ۲ قرص.

مشخصات فنی:

هر قرص حاوی ٣٨٠ میلی‌گرم عصاره خشک استاندارد شده ریشه گیاه شیرین بیان است که میزان گلیسیریزین آن به ٣% کاهش یافته و دارای ۱۲- ۸/۵ میلی‌گرم گلیسریزیک اسید است.

وزن: قرص ۵۰۳ میلی‌گرمی

مدت انقضا: ۳ سال

تعداد در هربسته: ۳ بلیستر ۱۰ عدد به همراه یک بروشور درون یک جعبه.

تداخل دارویی:

  • مصرف همزمان این دارو با کورتیکواستروئیدها و داروهای هورمونی (با اثرات استروژنی و آنتی‌استروژنی) در طولانی مدت ممکن است تداخل ایجاد کند.
  • مصرف همزمان این دارو با فوروزماید، داروهای تیازیدی و داروهای ضدآریتمی توصیه نمی‌شود.

نگهداری:

دارو درون جعبه دور از نور و رطوبت و در دمای ۲۵-۲۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.

توصیه‌های مهم:
عصاره شیرین‌بیان به علت داشتن مقادیر زیاد گلیسیریزین معمولاً موجب بروز عوارض مینرالوکورتیکوییدی به صورت احتباس آب و سدیم، دفع پتاسیـــم و افزایش فشارخون می‌گردد ولی با مصرف قـرص د-رگلیس این عوارض غالباً دیده نمی‌شود، زیرا در قرص د- رگلیس گلیسیـریزین موجود در عصاره شیرین‌بیان با عمل هیــدرولیز از۳۰% به کم‌تر از ۳% کاهش یافته است.

مصرف طولانی مدت این دارو (بیش از ۶ ماه) ممکن است منجر به بروز دفع پتاسیم و افزایش فشارخون گردد، که با قطع دارو به مدت ۲ هفته، این عوارض برطرف می‌شود.

مزایا:
حاوی عصاره ریشه گیاه شیرین‌بیان است که از قدیم برای درمان زخم و بیماری‌های معده کاربرد دارد. عوارض جانبی ندارد. نسبت به محصولات گیاهی مشابه اثرگذاری بهتری دارد.

موارد منع مصرف:

  • در دوران بارداری و شیردهی:
  • بیماران دیابتی ( به دلیل داشتن ساکارز)؛
  • کودکان زیر ۶ سال؛
  • بیماران قلبی عروقی، فشار خون بالا؛
  • هپاتیت مزمن، سیروز کبدی، بیماری‌های کلستاتیک کبد؛
  • التهاب کیسه صفرا؛ اختلالات شدید کلیوی، پرکاری غدد فوق‌کلیوی؛

مکانیسم اثر:

اثرات درمانی شیرین‌بیان مربوط به فلاونوئیدهای موجود در آن است. فلاونوئیدها باعث افزایش سطح پروستاگلاندین‌ها در مخاط قسمت فوقانی دستگاه گوارش می‌شوند.
پروستاگلاندین‌ها از یک طرف موجب کاهش ترشح اسید از سلول‌های پاریتال (جداری) می‌شوند و از طرف دیگر با افزایش ترشح موکوس و بیکربنات یک سد محافظت‌کننده (Protective) را در مخاط دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند.
قرص د-رگلیس حاوی کربنات کلسیم نیز می‌باشد که دارای خاصیت آنتی‌اسید می‌باشد.

 

منبع: irandarouk.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

سطح نرمال آهن چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت livestrong.com

آهن نماد قدرت است. بدن شما از این ماده مغذی اساسی برای عملکردهای مختلفی مانند نیرو دادن به ماهیچه‌ها و حمل اکسیژن در بدن و بافت‌ها استفاده می‌کند. آزمایش سطح آهن طبیعی بسیار مهم است زیرا کم یا زیاد بودن آن می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. چندین تست آزمایشگاهی برای تعیین سطح طبیعی آهن بدن شما وجود دارد.

سطح آهن سرم

آزمایش آهن سرم میزان آهن موجود در خون شما را تعیین می‌کند. مقاله پزشکی «هماتولوژی بالینی Wintrobe» بیان می‌کند که سطح طبیعی تقریباً ۷۰ تا ۲۰۰ میکروگرم در هر دسی‌لیتر است ، که به عنوان mcg / dL ذکر شده است. با این حال، حد طبیعی آهن سرم اغلب از یک آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر متفاوت است و ممکن است بسته به سن و جنس شما متفاوت باشد. علاوه بر این، سطح آهن سرم در طول روز در نوسان است و می‌تواند تحت تأثیر مکمل‌ها و عوامل دیگر باشد. بنابراین، آزمایش‌های دیگر اغلب همراه با تعیین سطح آهن سرم استفاده می‌شود تا میزان آهن بدن طبیعی شما را مشخص کند.

سایر آزمایشات آهن

حفظ تعادل آهن طبیعی در بدن شما شامل سیستم پیچیده جذب، حمل‌و‌نقل و ذخیره‌سازی می‌شود. بنابراین اندازه‌گیری آهن سرم به تنهایی معمولاً برای تعیین میزان طبیعی بودن آهن کافی نیست. سایر آزمایشات  که ممکن است پزشک برای شما در خواست کند شامل فریتین، شمارش کامل خون، گیرنده‌های ترانسفرین و ظرفیت کل اتصال آهن یا TIBC باشد. نتایج این آزمایشات همراه با سطح آهن سرم به پزشک شما کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آهن شما خیلی زیاد یا خیلی کم نباشد و اگر نتایج غیرطبیعی باشد چه مشکلی ممکن است باشد.

 

منبع: livestrong.com


 

 

 

0
نوشته شده توسط بهنوش فرجی

این برجستگی‌های صورتی کوچک روی صورت من چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, سلامت پوست و مو, بهنوش فرجی

 

به گزارش سایت webmd.com

ظاهراً هیچ جا نیست؛ یک برجستگی صورتی ریز در چانه یا گونه شما ظاهر می‌شود، و ممکن‌ست کمی شبیه جوش باشد، اما نه کاملا. این برآمدگی‌های کوچک که شیبه جوش است، و هر کدام‌شان مشابه دیگری است که با از بین رفتن یکی از آن‌ها در یک نقطه، در ظاهری کوچک‌تر در اطراف دهان روی چانه، خطوط لبخند، گونه‌ها یا اطراف چشم ظاهر می‌شوند.

این لکه‌ها ممکن است مانند یک برآمدگی چرکی کوچک به‌نظر برسند یا ممکن است پوسته‌‌پوسته باشند و همراهشان کمی خارش احساس شود اما در بعضی مواقع هم اصلا چیزی احساس نمی‌شود.

اگر مانند یک مشکل پوستی متوجه آن شده‌اید، می‌توانید با شایع‌ترین بثورات را که اکثر مردم تا به حال از آن چیزی نشنیده‌اید، در حال تجربه‌اش هستید، به این برجستگی‌ها درماتیت محیطی، یا درماتیت پیریال گفته می‌شود. این وضعیت بی‌ضرر است، اما آزار‌دهنده می‌باشد، این برآمدگی (درماتیت محیطی) معمولاً بیش‌تر در زنان جوان ظاهر می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند بر روی کودکان، مردان و افراد مسن هم تأثیر بگذارد.

در حالی که پزشکان کاملاً نمی‌دانند که چرا این بیماری ایجاد می‌شود، عوامل مختلفی می‌تواند آن را تحریک و یا بدتر کند. و یکی از اون مقصرهای متداول کرم‌های استروئیدی (مانند هیدروکورتیزون، تریامسینولون یا کلوبتازول) است که به‌طور مرتب برای روزها یا هفته‌ها بر روی برآمدگی زده‌ می‌شود.(این یکی از دلایلی است که باید از کورتیزون‌ها به‌طور کم و به ندرت استفاده کرد).

و سایر عوامل شامل:

  • هورمون‌های طبیعی بدن؛
  • قرص‌های ضدبارداری؛
  • مواد آرایشی خاص؛
  • برخی از استنشاقی‌ها؛
  • خمیردندان‌های حاوی فلوراید؛
  • کنه‌های میکروسکوپی طبیعی که روی پوست زندگی می‌کنند.

فکر کردن به این موارد سرگرم کننده نیست، بلکه‌ چهره هرکدام از این موارد بی‌ضرر است.

خبر خوب این است که درماتیت محیطی قابل درمان است. و متخصصان پوست می‌توانند به شما در از بین رفتن کامل بثورات کمک کنند. به‌طور معمول برای بهبودی این درماتیت‌های محیطی نیاز به کرم یا ژل‌های تجویز شده‌ایی (مانند مترونیدازول، کلیندامایسین یا پیمکلرولیموس) و قرص‌های (مانند داروی تتراسایکلین با دوز کم) است و استفاده آرام و تدریجی از هرگونه کرم کورتیزون (ممکن است بثورات را به‌طور موقت آرام کند). و به‌طور معمول به محض بهبودی متوقف می‌شوند.

گزینه‌هایی چون کرم کلوتریمازول، شستشوی موضعی یا کرم‌های حاوی سولفا، بنزوئیل پراکسید، روغن درخت چای یا ژل آداپالن برای درماتیت محیطی مناسب نیستند زیرا باعث سوزش پوست می‌شوند.

و مورد دیگری که در بهبودی به شما کمک می‌کند یک پاک‌کننده ملایم صورت و مرطوب‌کننده بدون عطر با SPF است.

منبع: webmd.com


 

0
1 70 71 72 73 74 164