نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

گیاهان دارویی؛ آشنایی با خواص و مضرات دارچین

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , دارونامه , تغذیه سالم

 

ارزش غذایی دارچین بر طبق دپارتمان کشاورزی ایالات متحده، ۱۰ گرم دارچین حاوی:

۲۴.۷ کیلوکالری انرژی
۰.۱۲ گرم چربی
۸.۰۶ گرم کربوهیدرات
۰.۴ گرم پروتئین می‌باشد.

“خواص درمانی دارچین”

یک قاشق مرباخوری پودر دارچین به اندازه یک لیوان آب انار حاوی آنتی‌اکسیدان است.

دارچین سرشار از کلسیم، آهن، ویتامین C،K، منگنز و فیبر است.
عفونت‌های قارچی. برطبق انستیتوی ملی سلامت آمریکا، سینامالدئید (یک ماده شیمیایی موجود در دارچین سنا) می‌تواند در مقابله با عفونت‌های باکتریایی و قارچی کمک کند.

استنشاق روغن دارچین، تمرکز ذهنی و حافظه را بهبود می‌بخشد.
برای پیشگیری از فاسدشدن گوشت به عنوان نگهدارنده استفاده می‌شود.
پاشیدن مخلوطی از روغن دارچین، میخک، اکالیپتوس، لیمو و رزماری ۹۹درصد باکتری‌های موجود در فضا را از بین می‌برد.
افزودن آن به چای، گرفتگی‌سینه و مجرای تنفسی را التیام می‌بخشد.

افزودن آن به چای و سوپ حالت تهوع را کاهش می‌دهد.
در برخی بیماران مبتلا به آسم و دارای خلط غلیظ در سینه مفید می‌باشد.

بیماری آلزایمر. برطبق تحقیقات جدید، مواد موجود در دارچین می‌تواند از ابتلا به بیماری آلزایمر پیشگیری کرده و یا سرعت پیشرفت این بیماری را کم نماید.

اچ آی وی. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دارچین می‌تواند به‌صورت بلقوه برضدویروس اچ آی وی، مفید باشد. کاراترین نوع دارچین بر علیه ویروس اچ آی وی ۱ و ۲ نوع چینی (سنا) آن می‌باشد.

بیماری ام اس (Multiple Sclerosis). دارچین می‌تواند پیشرفت بیماری ام اس را کاهش داده و بجای بعضی از داروهای گران قیمت که برای این بیماری استفاده می‌شوند، مصرف شود.

یکی از خواص دارچین به دلیل طبیعت گرم آن، افزایش‌دهنده قوای جنسی است.

کاهش اثرات منفی غذاهای پرچرب. رژیم غذایی پر دارچین می‌تواند اثرات منفی خوراکیهای پرچربی را کاهش دهد.

دارچین، به جز درمان اختلال های گوارشی، خاصیت آرامش‌بخشی دارد.

دارچین قند و کلسترول خون را کنترل می‌کند و از آن برای درمان سوء‌هاضمه، درد و نفخ معده و اسهال استفاده می‌شود.

افرادی که آلرژی دارند نباید از مصرف دارچین در غذاهای خود پرهیز کنند زیرا موجب تشدید آلرژی نمی‌شود.

دارچین، رمز جوانی است، مصرف روزانه آن انسان را سلامت و جوان نگه می‌دارد .

بهترین دارو برای دردهای عضلانی است .
به عنوان تب بر استفاده می‌شود.

دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد که آن هم قوی کردن مصونیت بدن در مقابل امراض است. اگر حس می‌کنید ضعیف شده‌اید و ممکن است مریض شوید، چای دارچین را فراموش نکنید.

حتی اگر سرما خورده‌اید یا ضعف شدید دارید چای دارچین بهترین دارو است.

اثر آرام‌کننده و شاد‌کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام‌بخش بهتر است. در حقیقت می‌توان گفت دارچین، والیوم گیاهی است، زیرا در دارچین ماده‌ای به نام Cinnamodehyde وجود دارد که روی حیوانات و انسان اثر آرام‌بخش دارد.

دارچین رگ‌ها را باز می‌کند و باعث بهبود گردش خون می‌شود.
برخی تحقیقات نشان‌دهنده تاثیر مثبت دارچین در کاهش فشار‌خون بوده است.

دارچین دارای خاصیت تقویت سیستم‌ایمنی بدن در مقابل بیماری‌هاست و حتی می‌توان گفت که اثری مشابه پنی‌سیلین و آنتی‌بیوتیک دارد.

استفاده روزانه از عسل و پودر دارچین سیستم‌ایمنی بدن را تقویت کرده و بدن را از حمله باکتری و ویروس محافظت می‌کند.

دارچین به علت داشتن اسانس و تانن، محرک و قابض است و به عنوان تقویت‌کنندۀ عمل هضم غذا و جریان گردش خون به کار می‌رود.

همچنین، به علت داشتن تانن در رفع اسهال، ضعف عمومی بدن و انعقاد‌خون مصرف می‌شود و به صورت دارو، مانند گرد و تنتور به کار می‌رود.

از دارچین برای رفع سوءهاضمه، به ویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می‌شود.

مصرف عسل و پودر دارچین علاوه بر درمان درد و نفخ معده ، زخم معده را نیز درمان می‌کند.

نیرو‌بخش و مقوی است و برای خفقان، وسواس، وحشت و جنون و تقویت معده و کبد و رفع بدبویی دهان، قطع سرفه‌های رطوبی، تنگی‌نفس بسیار مفید است.

خوردن دم‌کرده آن با سرکه و مصطکی برای سکسکه رطوبی نافع است. ضماد آن برای رعشه و رفع تب و لرزهای بلغمی و سوداوی و تسکین درد آن مفید است.

دارچین علاوه براین همه خواص، طعم بسیار خوبی نیز دارد. برای این‌که بیشتر از طعم و خاصیت درمانی دارچین بهره ببرید، می‌توانید موقع دم کردن چای، مقداری از پوست آن را در داخل قوری بریزید تا همراه با چای دم بکشد.

” مصرف دارچین در دیابت”

تازه‌ترین تحقیقات نشان می‌دهد بیماران مبتلا به دیابت می‌توانند با افزودن کمی دارچین به رژیم غذایی خود به حفظ سلامت بدن‌شان کمک کنند.

در یک مطالعه بیماران دیابتی که به مدت ۴۰ روز، روزانه یک گرم دارچین به رژیم غذایی معمول خود افزودند، میزان قند‌خون، کلسترول و چربی‌های خونشان تا ۳۰ درصد کاهش یافت و کاهش میزان کلسترول ، قند و چربی خون در بیماران دیابتی تاثیر مفیدی در بهبود سلامتی دارد.

وقتی بدن حساسیت خود را نسبت به هورمون انسولین از دست می‌دهد، دیابت نوع دوم بروز می‌کند. انسولین قند را از خون به سلول‌های بدن منتقل می‌کند تا به عنوان انرژی مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین وقتی بدن به انسولین پاسخ ندهد، مقدار قند یا گلوکز در خون بالا می‌رود و منجر به خستگی و تاری دید می‌شود.

افزایش قند خون در دراز مدت می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی ، نارسایی کلیوی و نابینایی را افزایش دهد.

افزودن مقدار کمی دارچین به چای ، آب پرتقال یا غلات مفید است. با جوشاندن آب با یک تکه دارچین به راحتی می‌توان چای دارچینی نیز تهیه کرد.

دارچین همچنین از بروز دیابت نوع دوم در افراد در معرض خطر جلوگیری می‌کند.

دارچین حاوی برخی مواد است که مصرف زیاد آن می‌تواند سمی باشد بنابراین در مصرف این ماده غذایی باید دقت کرد.

در این مطالعه ۶۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم روزانه ۱، ۳ یا ۶ گرم دارچین یا معادل آن آرد گندم ( به عنوان دارونما ) مصرف کردند. آرد گندم و دارچین به شکل کپسول استفاده می شد.

میزان گلوکز، چربی و کلسترول تمام بیمارانی که دارچین مصرف کردند تا ۳۰ درصد کاهش یافت، اما هیچگونه تغییری در کسانی که دارو نما دریافت کردند مشاهده نشد.

دارچین حاوی ترکیباتی است که عمل انسولین در انتقال گلوکز به سلول ها را بهبود می‌بخشد. دارچین تقریبا هیچ کالری ندارد، به همین خاطر دیابتی‌ها بدون خطر چاق شدن می‌توانند با افزودن دارچین طعم مطبوعی به غذای خود بخشند.هر گرم دارچین کمتر از ۳ کالری دارد که بسیار اندک است.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که دارچین ظاهرا به سلول‌های چربی در تشخیص و واکنش به انسولین کمک می‌کند.
مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی نیز نشان داده بود که دارچین سوخت‌و‌ساز گلوکز را حدود بیست برابر می‌کند.

” مصرف دارچین در کاهش وزن “

افرادی که مخلوط عسل و دارچین را نوشیده‌اند اظهار کم‌اشتهایی و بی‌میلی نسبت به کربوهیدرات‌ها را تجربه کرده‌اند. اضافه‌کردن عسل و دارچین به رژیم غذایی می‌تواند راهی دلپذیر برای کنترل این عارضه و کمک خوبی برای کاهش وزن باشد.

نصف این چای را قبل از خواب و باقیمانده آن را صبح بنوشید.
از آن‌جایی که ممکن است این چای باعث کاهش قند خون شود، بهتر است بیماران در مورد مصرف آن با پزشک معالج خود مشورت کنند.
” کاربردهای آرایشی – بهداشتی “

دهانشویه: ۱ قاشق چایخوری پودر دارچین را با نصف قاشق چایخوری پودر میخک مخلوط کرده و مسواک تر را به آن آغشته کنید. سپس آنرا به دندان‌ها و داخل دهان بکشید و این عمل را روزی یک مرتبه تکرار کنید.

سفید‌کننده و جرم‌گیر دندان: یک قاشق مربا خوری پودر دارچین را با ۲ قاشق مرباخوری کف دریا (نام گیاه دارویی است) مخلوط کرده و خوب هم بزنید، روزی ۲ مرتبه ابتدا مسواک را تر کرده و به پودر حاصل آغشته کنید سپس آن را به دندان‌ها بکشید.

“دمنوش دارچین”

مواد لازم: چوب دارچین خردشده دو قاشق غذاخوری، عسل دو قاشق مرباخوری به ازای هر لیوان، آب جوش ۳ لیوان.

طرز تهیه: دارچین را بشویید و سپس به همراه آب جوش در قوری چینی بریزید و روی حرارت ملایم به مدت ۳۰ دقیقه الی یک ساعت دم کنید. سپس دم کرده را در یک لیوان و یا فنجان بزرگ بریزید، عسل را به آن بیفزایید و هم بزنید تا کاملاً حل شود و به آرامی آن را میل کنید.

خواص: این نوشیدنی برای ناراحتی‌های گوارشی، دیابت، دردهای استخوانی و سردی بدن بسیار مفید است.

ملاحظات:

دارچین پودرشده در ظرف پلاستیکی نگهداری نشود.
هرچه پوست دارچین کهنه‌تر باشد اسانس کمتری خواهد داشت.

“مضرات دارچین”

دارچین به دلیل داشتن طبیعت گرم می‌تواند در افراد گرم مزاج با عوارضی چون خشکی پوست، خارش بدن، گرگرفتگی، خارش گوش و گلو و … همراه باشد، لذا باید با توجه به مزاج مصرف شود.
مصرف مقادیر زیاد دارچین،‌ باعث تپش قلب،‌ بی‌خوابی و افسردگی می‌شود.

اثرهای مضر مصرف زیاد دارچین، عبارت است از، التهاب یا ورم کردن پوست، زخم‌ها و ترک‌های گوشه دهان و سوزش معده. دارچین، از لخته شدن خون جلوگیری می‌کند اما زیادی آن در خون باعث بروز مشکل‌های خونی و گردش خون می‌شود به ویژه اگر با داروهایی مانند آسپرین که باعث رقیق شدن خون می شود مصرف شود مشکل را ۲ برابر می‌کند.
اکثر متخصصین زنان و زایمان توصیه می‌کنند زنان باردار از مصرف دارچین و فراورده‌های آن در طول دوران بارداری، حتی به مقدار خیلی کم خودداری نمایند. چرا که می‌تواند منجر به زایمان زودرس شود.

به طور کلی مصرف ادویه ها از جمله دارچین در دوره شیردهی باعث ناراحتی معده نوزاد می‌شود و باید محدود شود. معده درد، اسهال یا استفراغ نشانه این است که سیستم گوارشی کودک به این نوع غذاها حساس است.

ریسک سرطان
مطالعاتی که روی حیوانات انجام شده نشان می‌دهد خوردن زیاد کومارین که به وفور در دارچین کاسیا وجود دارد می‌تواند ریسک انواع خاصی از سرطان را افزایش بدهد. مثلا، آزمایش روی جوندگان نشان داد که خوردن زیاد کومارین باعث رشد تومورهای سرطانی در ریه، کبد و کلیه‌ها شده بود.

شیوه‌ای که کورمارین تورمورها را تغذیه می‌کند هنوز مشخص نیست. اما بعضی از دانشمندان باور دارند کومارین می‌تواند به طور مداوم به یک سری از ارگان‌های بدن آسیب بزند و به مرور زمان این آسیب می‌تواند سلول‌های سالم را با سلول‌های سرطانی جایگزین کند.


دارچین دو نوع است.
دارچین سلیان ( Ceylon )؛ که خواص ضدسرطانی دارد. به رنگ خردل می‌باشد.
دارچین کاسیا ( Cassia )؛به رنگ قهوه‌ایی است مانند دارچین موجود در بازار ایران. در مصرف مداوم آن به دلیل وجود کومارین ( Coumarin ) سمی در کبد تولید می‌کند که موجب سرطان ریه، کبد و کلیه می‌شود.
و منع مصرفی برای افراد سرطانی و مشکل کبدی، کلیه و ریه و حتی افرادی که اقوام نزدیک آن‌ها سرطانی هستند به دلیل جهش سلولی.

آسیب کبد
کاسیا یا همان دارچین معمولی، منبع قابل توجهی از کومارین است. این نوع دارچین تقریبا حاوی ۵ میلی‌گرم کومارین در هر قاشق چای‌خوری است، در حالی‌که دارچین سیلان تنها ردی از کومارین دارد. میزان مجاز توصیه شده روزانه برای مصرف کومارین، تنها ۰٫۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. یعنی شما می‌توانید در طول روز، فقط نصف یک قاشق چای‌خوری دارچین کاسیا مصرف کنید. متاسفانه مطالعات زیادی نشان داده‌اند که خوردن زیاد کومارین می‌تواند کبد را سمی کرده و به آن آسیب بزند. مثلا گزارش شده که یک زن ۷۳ ساله، تنها با یک هفته مصرف مکمل دارچین، دچار آسیب کبدی شده بود. البته این شامل مکمل دارچین می‌شود که دوز زیادی از کومارین را داراست.

مشکلات تنفسی
مصرف زیاد دارچین در یک وعده می‌تواند مشکلات تنفسی ایجاد کند. دلیلش هم این است که این ادویه، بافت ریزی دارد که ممکن است به راحتی وارد بینی شود. تنفس تصادفی دارچین می‌تواند موجب سرفه، احتقان و تنگی نفس شود. همچنین سینامالدهید دارچین، محرکی برای گلو بوده و می‌تواند موجب بروز مشکلات تنفسی شود. افرادی که مبتلا به آسم یا سایر بیماری‌هایی هستند که سیستم تنفسی‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد باید خیلی مراقب باشند تا اشتباها دارچین را تنفس نکنند چون این افراد بیشتر در معرض مشکلات تنفسی هستند.

احتمال تداخل دارویی
خوردن مقدار کمی دارچین معمولا تداخلی با بیشتر داروها ایجاد نمی‌کند. اما اگر بابت دیابت، بیماری قلبی یا کبدی دارو مصرف می‌کنید، دارچین زیاد می‌تواند مشکل ساز باشد. زیرا دارچین با این داروها تداخل پیدا کرده و تاثیرات یا عوارض جانبی آنها را تشدید می‌کند.

مثلا دارچین کاسیا حاوی کومارین زیادی است که می‌تواند کبد را سمی کرده و به آن آسیب بزند. اگر داروهایی مصرف می‌کنید که کبدتان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مثلاپاراستامول، استامینوفن و استاتین‌ها، مصرف زیاد دارچین می‌تواند ریسک آسیب کبدی را افزایش بدهد. همچنین دارچین ممکن است به کاهش قند خون کمک کند، بنابراین اگر داروی دیابت مصرف می‌کنید این ادویه می‌تواند اثر آن را بیشتر کرده و موجب افت زیادی قند خون شود.

از آنجایی‌که این روزها دارچین شهرت زیادی پیدا کرده، خیلی از افراد در تلاش برای مصرف بیشتر این ادویه، مقدار زیادی از آن را بصورت خشک مصرف می‌کنند. این چالش شامل خوردن یک قاشق چای‌خوری دارچین پودر شده در عرض کمتر از یک دقیقه و بدون نوشیدن آب می‌شود. شاید بی‌خطر به نظر برسد اما واقعا کار خطرناکی است! خوردن دارچین خشک می‌تواند گلو و ریه‌ها را تحریک کند. همچنین ممکن است باعث آسیب دائمی به ریه‌ها شود. چون ریه نمی‌تواند فیبرهای این ادویه را تجزیه کند و در نتیجه در ریه تجمع کرده و باعث التهاب آن می‌شود که به آن پنومونیا یا سینه پهلو می‌گویند. اگر پنومونیا درمان نشده بماند، ریه‌ها برای همیشه زخم شده و احتمالا از کار می‌‌افتند.
” میزان مصرف توصیه شده آن “

بعضی از محققان مصرف روزانه ۲ تا ۴ گرم پودر دارچین را توصیه می‌نمایند و بعضی دیگر معتقدند این مقدار باید بین ۱ تا ۶ گرم دارچین باشد، با اینحال توجه داشته باشید مصرف بیش از اندازه دارچین می‌تواند مسموم کننده باشد.

منابع

۱- healthline

۲- bartarinha.ir

۳- draxe

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

خوراکی‌های استروژن

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,بهداشت بانوان, تغذیه
استروژن نام گروهی از هورمون‌های جنسی زنانه است که در انسان در سیکل طبیعی تخمدان از تخمک آزاد می‌شود. استروژن هورمونی استروئیدی است که به طور عمده از کلسترول سنتز می‌شود و علاوه بر تخمدان قشر فوق کلیه نیز این هورمون را ترشح می‌کند. سه هورمون استروژن مهم که در بدن خانم‌ها تولید می‌شوند، استریول، استرادیول، و استرون هستند. بتااستریول استروژن اصلی تولید شده در تخمدان است. در طول چرخه قاعدگی، استروژن دستگاه تناسلی زنانه را به محیط مناسبی برای فرآیند لقاح، لانه‌گزینی جنین و تغذیه جنین در مراحل ابتدایی مبدل می‌سازد
استروژن باعث رشد و توسعه دستگاه تولیدمثلی زن و ایجاد صفات زنانه می‌شود. استروژن‌ها فعالیت استخوان‌سازی را نیز افزایش می‌دهند و بنابراین در هنگام بلوغ افزایش قد دختران سریع‌تر از قبل می‌شود. استروژن‌ها همچنین توزیع چربی را در بدن به فرم زنانه درمی‌آورند، یعنی بیشتر در سینه‌ها، باسن و ران‌ها. استروژن‌ها یک اثر جالب نیز بر روی پوست دارند، به این معنی که باعث نرمی ‌و لطافت پوست می‌شوند. بعد از یائسگی تقریبا هیچ استروژنی در بدن تولید نمی‌شود و بنابراین فعالیت استخوان‌سازی در بدن بسیار کاهش می‌یابد.

این حالت اگر شدید باشد، منجر به بروز پوکی استخوان در سنین بعد از یائسگی در زنان می‌شود. استروژن در دوران بارداری نیز نقش‌های مهمی ‌در بدن زن ایفا می‌کند که همگی آنها در راستای آماده‌سازی بدن مادر برای پذیرش نوزاد هستند. این هورمون در دوران حاملگی از جفت نیز ترشح می‌شود و باعث بزرگ شدن رحم و سینه‌ها و رشد مجاری شیری در آنها می‌شود.
کم بودن استروژن در بدن سبب عدم تعادل هورمونی و علائمی همچون گرگرفتگی و عرق شبانه می‌شود و غلظت بالای استروژن در بدن سبب بروز سرطان‌های وابسته به هورمون همچون سرطان سینه می‌شود.
موادی که در موجودات زنده مانند حیوانات و گیاهان وجود دارند و مانند استروژن‌ها عمل می‌کنند، استروژن‌های محیطی نام دارند.

غذاهای سرشار از استروژن

میوه‌ها: سیب، خرما، آلو، گیلاس

سبزی‌ها: چغندر، هویج، گوجه فرنگی، سیب زمینی ، زیتون، خیار، بادمجان، فلفل و کلم بروکلی

غلات: جو، جو دو سر، گندم، برنج

دانه‌ها: ، تخم بذرکتان، رازیانه، تخمه آفتابگردان، یونجه، تخمه کدو تنبل

بذرکتان غذای فوق العادهای برای تامین استروژن ضروری بدن در زمان قبل و بعد از یائسگی است. اگر بذرکتان روزانه مصرف شود از آنجا که حاوی فیتواستروژن است بیماری‌های قلبی را نیز در حداقل نگه می‌دارد. بذرکتان هم چنین باعث بهبود عملکرد کبد می‌شود و خشکی و خارش پوست شما را بهتر می‌کند و همین طور به شفاف شدن موهای شما و درمان اگزما و پسوریازیس کمک می‌کند.

لوبیاها: سویا، لپه، لوبیا چشم بلبلی

غذاهای شامل سویا گزینه خوبی هستند تا دوز روزانه استروژن شما را تامین کنند.

فرآورده‌های سویای حاوی استروژن شامل اقلام زیر هستند: رشته‌فرنگی سویا، شیر سویا، توفو، ماست سویا، پنیر سویا و آرد سویا.
سویا هم چنین یک منبع عالی برای تامین کلسیم است. زمانی که درگیر یائسگی هستید و یا زمانی که با موفقیت از آن گذشته اید، به این ماده معدنی، نیاز جدی دارید.

گیاهان و ادویه‌ها: سیر، جعفری، شبدر، آویشن پونه کوهی

کافئین: چای، قهوه، کاکائو

کافئین سطح هورمون استروژن در زنان سفید پوست را کاهش می‌دهد اما در مقابل سطح این هورمون را در زنان آسیایی افزایش می‌دهد.

پژوهشگران دانشکده ملی بهداشت آمریکا ۲۵۰ زن ۱۸ تا ۲۴ سال را مورد چند آزمایش قرار داده و همزمان شیوه زندگی روزانه آنها در زمینه مصرف مواد غذایی، دخانیات و تمرین های ورزشی را ثبت و بررسی کردند.
شرکت کنندگان در این پژوهش نزدیک به ۹۰ میلی گرم کافئین یعنی یک فنجان قهوه مصرف می‌کردند.

این تحقیقات نشان داد میانگین هورمون استروژن در زنان آسیایی که بیش از ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین مصرف کردند، بالا رفت اما سطح آن در بین زنان سفید پوست که همین میزان کافئین مصرف کردند، کاهش یافت و نتایج بر روی زنان سیاه پوست نیز نظیر زنان سفید پوست بود.

انریکه اشترومان از پژوهشگران دانشکده بهداشت ملی آمریکا که سرپرستی این پژوهش را برعهده داشت، در عین حال خاطرنشان کرد: این تغییرات هورمونی استروژن بر زنان سالم تاثیر محسوسی نداشته است.

وی افزود: درخصوص زنان در سن باروری، نوشیدن قهوه عمکرد هورمونی را در زمینه بالینی تغییر نمی‌دهد.

منبع: beytoote.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

عفونت ادراری

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,

 

عفونت دستگاه ادراری (UTI) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته می‌شود.علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی.
این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.
عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلی است، با این حال ندرتاً باکتری‌های دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند.

عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ می‌دهد، چرا که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا می‌شوند. بروز مجدد بیماری امری شایع است.

عوامل خطرساز عبارتند از: آناتومی بدن زنان، مقاربت جنسی و سابقه خانوادگی. پیلونفریت در صورت بروز معمولاً پس از عفونت مثانه ظاهر می‌شود، اما ممکن است ناشی از عفونت منتقله از راه خون نیز باشد.

تشخیص این بیماری در زنان سالم و جوان تنها بر اساس علائم امکان‌پذیر است. در افرادی که علائم آن‌ها مبهم است، ممکن است تشخیص بیماری مشکل باشد زیرا ممکن است باکتری‌ها وجود داشته باشد، اما عفونتی مشاهده نشود.

در موارد پیچیده و یا در صورتی که درمان با شکست مواجه شود، ممکن است کشت ادرار مفید باشد. در افراد مبتلا به عفونت‌های مکرر، می‌توان از دوز پایین آنتی‌بیوتیک‌ها به‌عنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.

در موارد غیرپیچیده، عفونت‌های دستگاه ادراری را می‌توان به‌راحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دوره‌های درمان طولانی‌تر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی‌بیوتیک وریدی باشد، و در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایش‌های تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونت‌های دستگاه ادراری شایع‌ترین شکل عفونت‌های باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونت‌های دستگاه ادراری افزوده می‌شود.

چه زمانی می‌گوییم فرد به عفونت ادراری مبتلا شده است؟
عفونت ادراری بر اثر ورود باکتری به محیط مثانه رخ می‌دهد. این باکتری‌ها با ورود به مجرای ادراری و مثانه، به جداره آن حمله می‌کنند و باعث قرمزی، التهاب و واکنش در دستگاه ادراری تحتانی می‌شوند. اولین واکنش التهابی، تکرر ادرار و سوزش است.

البته در دستگاه ادراری بعضی بیماران باکتری وجود دارد، ولی اصلا علائم واضحی ندارند و به طور اتفاقی و در آزمایش‌های کلینیکی شاهد بالا رفتن باکتری در اوره هستیم، اما علائم به تکرر ادرار و سوزش ختم نمی‌شود، بلکه با رشد سریع باکتری‌ها، درد زیر شکم یا پهلوها، دفع قطره‌قطره ادرار، احساس پر بودن مثانه، بوی بد ادرار، خون در مثانه یا تیره‌شدن رنگ ادرار نیز به دیگر نشانه‌ها اضافه خواهد شد.

وجود خون در ادرار فقط به دلیل عفونت‌های ادراری است یا می‌تواند عامل دیگری داشته باشد؟
خون در ادرار را باید جدی گرفت. این علامت، نشانه آن است که مخاط دستگاه ادراری در حال خونریزی است و جداره عروق ظریف آسیب دیده‌اند، اما رنگ و نوع خونریزی نیز می‌تواند نشان دهد محل خونریزی کجا بوده است.

اگر خونریزی از قسمت فوقانی باشد خونریزی پررنگ خواهد بود. این نوع خونریزی‌ها ممکن است به دلیل وجود سنگ کلیه باشد، ولی در این موارد هیچ‌گاه خونریزی لخته‌ای نخواهیم دید. عفونت‌های داخل مثانه و پیشابراه یا وجود تومور در دستگاه ادراری تحتانی، موجب خــونریــزی لختــه‌ای به رنـگ روشن مـی‌شود.

خونـــریزی همیشــه با چشم مسلح قابـل رویت نیسـت و گاهی فقط در آزمایش ادراری و زیر میکروسکوپ دیده می‌شود. خونریزی می‌تواند به دلایل دیگری از جمله بالا بودن کلسیم در ادرار، اسیداوریک زیاد و کریستال اوری باشد.

آیا باکتری‌ها فقط در مثانه جمع می‌شوند؟
بیشتر عفونت‌ها به دستگاه ادراری تحتانی محدود می‌شود. عفونت پیشابراه اوتریت، عفونت مثانه سیستیت و عفونت کلیه پیلونفریت نام دارد. در عفونت دستگاه ادراری تحتانی دو عضو یعنی پیشابراه و مثانه درگیرند که گاه کلیه‌ها نیز درگیر می‌شوند. اگر درمان مناسب انجام نشود باکتری‌ها به نقاط فوقانی دستگاه ادراری تجاوز می‌کنند.

چه کسانی بیشتر به عفونت‌های ادراری مبتلا می‌شوند؟
در پاسخ باید گفت بروز عفونت‌های ادراری، به سن و جنس افراد بستگی دارد. اگر بخواهیم از دیدگاه جنسی موضوع را بررسی کنیم باید بگویم عفونت ادراری در زنان شایع‌تر از مردان است، زیرا مجرای ادراری در زنان کوتاه‌تر بوده و باکتری راحت‌تر وارد پیشابراه می‌شود. این باکتری‌ها اغلب از ناحیه دستگاه گوارش یعنی مقعد به دستگاه ادراری تحتانی ورود پیدا می‌کنند.

همچنین میزان شیوع در زنان متاهل بیش از زنان مجرد است، چون با ازدواج، فلور نرمال واژن زن تغییر کرده (واژن فاصله اندکی با پیشابراه دارد) و این نیز عاملی برای بروز عفونت در زنان است. اما اگر بخواهیم از نظر سنی بررسی کنیم، در صورتی که در کودک پسری یک بار عفونت ادراری دیده شود این علامت برای ما هشداردهنده خواهد بود، زیرا می‌تواند به دلیل نقص مادرزادی در مجرای ادراری او باشد.

اما در کودکان دختر که دچار دو یا چند بار عفونت شوند، گرچه پیگیری ضروری است و علت دقیق آن باید مشخص شود، ولی عفونت ادراری آنها به اندازه عفونت ادراری در کودکان پسر اهمیت ندارد. مورد بعدی شیوع عفونت ادراری در مردان میانسال است. غده پروستات در همه مردان به طور فیزیولوژیک شروع به رشد می‌کند و حجیم‌تر می‌شود. این افزایش حجم، اجازه تخلیه کامل مثانه را نمی‌دهد. ادرار احتباس یافته و محیط غیراستریل احتمال عفونت ادراری را بالا می‌برد. بنابراین در مردان میانسال نیز عفونت ادراری شیوع بیشتری دارد.

برخی نیز عفونت‌های ادراری عودکننده دارند و مکرر به این بیماری مبتلا می‌شوند؟
همیشه باید به دنبال علت باشیم تا بتوانیم عامل به وجود آورنده عفونت را از بین ببریم.
در بررسی‌های به عمل آمده برخی خانم‌های متاهل که دچار عفونت‌های مکرر ادراری هم هستند، متوجه می‌شویم نوعی از روش پیشگیری (مانند دافراگم) استفاده می‌کنند که باعث آلودگی واژن و بر هم زدن فلور طبیعی آن می‌شود و میکروب را از واژن به پیشابراه انتقال می‌دهد.

با پیشنهاد نوع دیگری از وسایل ضدبارداری مشکل براحتی برطرف خواهد شد یا کودکان پسری که یک بار دچار عفونت ادراری می‌شوند و نقص مادرزادی مجاری ادراری دارند، با اصلاح و جراحی مجرا مشکل برطرف خواهد شد. مورد بعدی، خانم‌های یائسه هستند. این گروه از زنان هم به علت قطع هورمون‌های زنانه و خشکی واژن مرتب دچار عفونت ادراری می‌شوند. با دادن یک ژل مناسب هورمونی و مرطوب کردن ناحیه واژن احتمال عود از بین می‌رود و در مردان میانسال و مبتلا به بزرگی پروستات نیز داروهایی داده می‌شود تا احتمال عود عفونت ادراری کاهش یابد.

درمان در عفونت‌های ساده یا عودکننده چگونه است؟
درمان عفونت‌های ادراری به صورت دارویی است. بیشتر مواقع با یک دوره کوتاه درمانی مشکل بیمار برطرف می‌شود. ولی در موارد عودکننده که دلیل مشخصی هم برای عود پیدا نمی‌کنیم، به درمان آنتی‌بیوتیک طولانی‌مدت نیاز است. گاه لازم می‌شود تا یک ماه،شش ماه یا حتی دو سال درمان ادامه یابد. حتی گاهی نیز درمان آنتی‌بیوتیک آنقدر ادامه می‌یابد که بیماری به درمان مقاوم می‌شود. در این حالت لازم است داروها تغییر کند.

توصیه آخر شما چیست؟
عفونت‌های ادراری به درمان نیاز دارد، ولی هر بیمار باید مواردی را رعایت کند؛ یعنی مصرف مایعات روزانه را بالا ببرد. بهتر است این مقدار شش تا هشت لیوان باشد. عصاره زغال اخته مانع پیوستن باکتری‌ها به دیواره مثانه می‌شود و اگر به طور مکرر مصرف شود، احتمال عود را کاهش خواهد داد.

البته این عصاره‌ها به صورت قرص‌های خوراکی در داروخانه‌ها وجود دارند. بسیاری از بیماران برای رهایی از عود مکرر ممکن است با مواد ضدعفونی‌کننده مجاری را شست‌وشو دهند که این کار به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث تحریک بشود. بنابراین توصیه می‌کنیم همه کسانی که مبتلا به هر نوع عفونت ادراری هستند چه ساده و چه عودکننده به پزشک مراجعه کنند تا درمان مناسبی برایشان اتخاذ شود.

افراد می توانند با رعایت نکات زیر، برای درمان عفونت ادراری کمتر به دارو احتیاج پیدا کنند:

– سعی کنید مصرف مایعات را زیاد کنید تا زودبه‌زود به دستشویی بروید. سعی کنید با مصرف کافی آب هر ۲۰ دقیقه یک بار به دستشویی بروید تا عفونت‌های موجود در دستگاه ادراری تان خارج شود.

– حمام بروید و از دوش آب داغ استفاده کنید .اگر چه این روش از نظر پزشکان و محققان علوم پزشکی ثابت نشده است، اما بسیاری از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری بعد از حمام آب داغ احساس کاهش خارش و سوزش و درد را اعلام می کنند.

– مصرف مرکبات و غذاهای حاوی ویتامین ث را فراموش نکنید. این نوع مواد به دلیل داشتن خاصیت اسیدی، بسیاری از عفونت‌های دستگاه ادراری را از بین می‌برند.
اگر درد و سوزش ناحیه دستگاه ادراری، بیش از ۲۴ ساعت به طول انجامید، حتما نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید

– اگر چه رعایت نکته‌های مطرح شده در بالا بسیار ضروری است، اما اگر علایم بیماری پس از مدتی از بین نروند، برای جلوگیری از ابتلا به عفونت مزمن (طولانی مدت) ادراری و یا جلوگیری از انتقال عفونت به بخش‌های دیگر بدن مثل کلیه، باید سریعا اقدامات پزشکی را انجام دهید.

قره‌قات

– افراد مبتلا به عفونت اداری می‌توانند با نوشیدن آب قره قات (تصویر کناری) و یا زغال اخته بسیاری از باکتری‌های عفونت ادراری خود را از بین ببرند.

روغن دانه کدو تنبل خوراکی

– معمولا به کسانی که به عفونت دستگاه ادراری مبتلا هستند توصیه می‌شود که از هر گونه مقاربت جنسی با همسر خود خودداری کنند. این توصیه از دو جهت پیشنهاد می‌شود؛ اول اینکه فرد مبتلا در حین مقاربت احساس سوزش و ناراحتی می‌کند و دوم به این دلیل که ممکن است این عفونت را به همسر خود نیز انتقال دهد.

– عفونت دستگاه ادراری معمولا پس از طی دوره‌ای، با درمان بهبود می‌یابد و خطر چندانی برای افراد ایجاد نمی‌کند. سعی کنید تمام دستورات ارائه شده توسط پزشک را در این مدت رعایت کنید تا به تسریع روند بهبودی کمک کنید.

– اگر فرد در طی این مدت تب کند و یا در ادرار خود خون ببیند و احساس ضعف کند، حتما باید به اورژانس مراجعه کند و یا سریعا به پزشک متخصص مراجعه کند.

– از مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار و گازدار و غذاهای تند و پرادویه اجتناب کنید.
– از مصرف الکل و سیگار جدا خودداری کنید.

– در موقع ادرار کردن می‌توانید آب گرم را بر روی ناحیه تناسلی خود بریزید. این کار سبب کاهش سوزش در موقع ادرار کردن می‌شود. درد و سوزش ناحیه تناسلی، یک علامت شایع برای عفونت دستگاه ادراری می‌باشد.
– گاهی اوقات علایم بیماری‌های مقاربتی بسیار شبیه به عفونت ادراری می باشند. حتما نزد پزشک متخصص بروید تا این بیماری را به طور قطعی از سایر بیماری‌ها تشخیص دهد.

منبع: دانشنامه آزاد

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

تابستان؛ فصلی برای بیماری‌ها

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

تابستان و تعطیلات آن هرچند برای بعضی‌ها خوشایند است، اما ابتلا به بعضی بیماری‌ها می‌تواند علاوه بر روزهای طولانی و گرمای هوا و آفتاب‌زدگی مزید بر علت شود و سختی همه آنها را دو چندان کند. امکان بروز و تشدید بعضی بیماری‌ها در این فصل زیاد است و اگر حواستان نباشد کارتان به دوا و دکتر می‌کشد.” آنژین (گلودرد) ”
باکتری‌ها عاشق گرما هستند و فصل تابستان بهترین فرصت را برای رشد آنها فراهم می‌کند. در تابستان تفاوت دما بین محیط خنک منزل و گرمای خارج از منزل یا زیاده‌روی در مصرف نوشیدنی‌های خنک و تگری باعث شوک دمایی در بدن می‌شود. این شوک گلو را حساس کرده و در برابر باکتری‌ها آسیب‌پذیر می‌کند و اگر حواستان نباشد دچار آنژین سفید یعنی آنژین باکتریایی (و نه ویروسی) می‌شوید.
برای پیشگیری از این مشکل به طور منظم و بعد از تماس با اشیای آلوده دست‌ها را با ژل‌های ضدعفونی‌کننده یا صابون بشویید. در صورت ابتلا به آنژین باکتریایی به پزشک مراجعه کنید تا داروهای ضدباکتری لازم را (به مدت ۵ تا ۷ روز) تجویز کند. در صورت آنژین ویروسی یا آنژین سرخ که در تابستان بندرت اتفاق می‌افتد می‌توانید با مصرف پاستیل‌های ضدعفونی‌کننده که در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد التهاب موجود در گلو را تسکین دهید.

” عفونت‌های ادراری “
کاهش آب بدن در فصل تابستان و گرمای شدید باعث غلیظ شدن ادرار می‌شود. از طرف دیگر نگه داشتن ادرار باعث پرشدن مثانه و تجمع ادرار شده و امکان رشد میکروب‌ها را فراهم می‌کند. داشتن روابط جنسی ناایمن نیز می‌تواند موقعیت رشد و تکثیر میکروب‌ها را فراهم سازد. برای پیشگیری از بروز این مشکل در تابستان بهتر است روزانه به طور مرتب دستشویی بروید تا مثانه از تماس طولانی‌مدت با میکروب‌ها دور بماند. حتما روزانه به میزان کافی (حدود ۱/۵ لیتر) آب بنوشید تا ادرار رقیق شده و راحت‌تر دفع شود.
در صورت بروز عفونت‌های ادراری در تابستان مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک به مدت ۵ روز کارساز است. لازم است به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با انجام آزمایشات و بررسی‌های لازم آنتی‌بیوتیک مناسب را تجویز کند.

” کم آب شدن بدن “
کم آبی بدن یا دهیدراته شدن به معنی از دست رفتن آب بدن است. همه ما در روزهای گرم به طور متوسط یک لیتر آب از طریق تعریق و تنفس از دست می‌دهیم. این میزان برای فصل زمستان نیم لیتر تخمین زده شده است. در نتیجه در فصل گرما لازم است که به میزان کافی آب نوشیده شود تا جبران مافات شود. زمانی که بدن دچار بی‌آبی می‌شود فرد احساس تشنگی زیاد همراه با خشکی دهان می‌کند. چین دادن پوست هم یکی از راه‌های تشخیص ابتلا به کم‌آبی یا دهیدراته شدن است.
به این ترتیب که یک نیشگون از پوست گرفته می‌شود.اگر بدن دهیدراته شده باشد چین ایجاد شده روی پوست به کندی صاف و به حالت اول برمی‌گردد. برای پیشگیری از این وضعیت کافی است که به طور مرتب و قبل از احساس تشنگی آب بنوشید. در صورت بروز این مشکل مصرف محلول آب حاوی شکر و نمک (یک قاشق غذاخوری شکر و یک قاشق چایخوری نمک برای هر لیتر آب) می‌تواند به تامین دوباره املاح بدن کمک کند.

” یبوست “
تغییرات آب و هوا، نوع تغذیه و سبک زندگی روی دستگاه گوارش تاثیر می‌گذارد. فصل تابستان فصل مسافرت و تعطیلات آخر هفته است. در نتیجه مصرف مواد غذایی آماده و خالی از فیبر باعث تنبلی روده‌ها و بروز یبوست می‌شود. برای پیشگیری از این مشکل از ابتدای سفر مصرف میوه و سبزیجات تازه در هر وعده غذایی را افزایش دهید. نوشیدن میزان کافی آب را فراموش نکنید چون در غیر این صورت مدفوع خشک و عبور آن سخت می‌شود. در صورت بروز یبوست مصرف ملین‌ها موثر است.

” تب‌خال “
تب‌خال ناشی از ویروس مسری HSV1 است که به صورت برجستگی‌های قرمزرنگ و آبکی در گوشه و کنار لب، بینی و نقاط دیگر به وجود می‌آید. تب‌خال بیشتر با درد و خارش همراه بوده و به دلیل عوامل متعددی مثل قرار گرفتن در معرض نور خورشید، خستگی زیاد ناشی از کم‌خوابی، استرس و… بروز می‌کند.

برای مقابله با این مشکل از قرار گرفتن افراطی در معرض نور خورشید بپرهیزید. قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب از بوم‌های ضدآفتاب مخصوص لب استفاده کنید. لب‌ها را مرطوب نگهدارید و اجازه ندهید خشک شوند، به خاطر این‌که خشکی زمینه بروز تب‌خال را بیشتر می‌کند. این ضایعات پوستی معمولا بعد از یک تا دو هفته از بین می‌روند. به محض این‌‌که اولین نشانه‌های تب‌خال را مشاهده کردید از پمادهای موضعی «والاسیکلوویر» استفاده کنید.

” زگیل و قارچ پا “
قارچ‌ها و زگیل‌ها در محیط‌های مرطوب و گرم مثل کنار استخر، صندلی‌های لب دریا یا شن‌های مرطوب ساحل رشد بیشتری دارند. اجتناب از راه رفتن با پای برهنه و عدم استفاده از صندل‌ها و کفش‌های روباز بهترین کار برای پیشگیری از این قبیل مشکلات است. نمایان شدن زگیل‌ها چند هفته طول می‌کشد و معمولا بعد از بازگشت از تعطیلات خود را نشان می‌دهد. قارچ‌ها نیز معمولا ۴۸ ساعت بعد از آلودگی پوست بروز می‌کنند. در این صورت ناحیه بین انگشتان پا قرمز و ملتهب می‌شود و فرد درد زیادی احساس می‌کند. در هر دو صورت پمادها و درمان‌های لازم برای مقابله وجود دارد. لازم است تا ناپدید شدن ضایعات پوستی از پمادهای تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید.

” عفونت گوش خارجی “
شنا کردن در آب دریا، رودخانه‌ها یا استخر دلیل اصلی بروز عفونت گوش خارجی است. آب به داخل مجرای شنوایی نفوذ می‌کند و زمینه رشد و تکثیر انواع باکتری‌ها را فراهم می‌کند. در این صورت نیز فرد احساس دردی شدید و خارش در این منطقه دارد که جزو نشانه‌های هشداردهنده عفونت هستند.

برای پیشگیری از این مشکل رعایت بهداشت گوش اهمیت بالایی دارد. برای این کار می‌توانید صبح و شب از اسپری تمیزکننده گوش استفاده کنید. در صورت دیدن نشانه‌هایی مثل درد و خارش شدید در گوش حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با بررسی وضعیت پرده گوش و مجاری شنوایی مشکل را رفع کنید. برای درمان عفونت گوش از قطره‌های ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شود.

” مسمومیت غذایی “
گرمای زیاد زمینه را برای رشد سریع باکتری‌ها فراهم می‌کند. مواد غذایی که بدرستی و در دمای پایین نگهداری نمی‌شوند محل مناسبی برای رشد این باکتری‌ها هستند.
بدون شک می‌دانید که مصرف این مواد غذایی نیز عامل اصلی مسمومیت غذایی و بروز علائمی مثل استفراغ، دل درد و اسهال است. مصرف سوسیس و کالباس، گوشت قرمز، سس‌ها و محصولات لبنی آلوده خطر مسمومیت را بالا می‌برد. مواد غذایی را بلافاصله پس از خارج کردن از یخچال مصرف کنید و از نگهداری آنها در دمای گرم محیط بپرهیزید. در صورت بروز مسمومیت غذایی حتما حواستان به تامین آب بدن باشد.

هر یک ربع آب بنوشید و از مواد غذایی آبکی مثل سوپ، آش، پوره، ماست تازه و… بیشتر استفاده کنید. معمولا مسمومیت بعد از ۴۸ ساعت به خودی خود برطرف می‌شود. به یک لیتر آب یک قاشق غذاخوری شکر و یک قاشق چایخوری نمک اضافه کرده و میل کنید تا املاح از دست رفته بدن تامین شود. اگر علائم مسمومیت بعد از ۲۴ ساعت برطرف نشود حتما به پزشک مراجعه کنید.

” تورم و سنگینی پاها “
قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور خورشید، گرمای بی‌امان تابستان باعث باز شدن و گشادی وریدهای محیطی اندام‌های تحتانی می‌شود. بازگشت خون به قلب بخوبی صورت نمی‌گیرد و خون باقیمانده در اندام‌های تحتانی باعث ایجاد احساس سنگینی و درد در پاها می‌شود. این مشکل بویژه در افرادی دیده می‌شود که در فصول دیگر سال هم دچار مشکل گردش خون بوده‌اند.

برای بهبود جریان خون در رگ‌ها از قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور آفتاب یعنی بیش از دو ساعت در یک وضعیت ثابت (به عنوان مثال آفتاب گرفتن) بپرهیزید. در آب استخر یا دریا راه بروید. آب خنک و تحریک کف پا به وسیله شن‌ها باعث برگشت خون به قلب می‌شود. استفاده از جوراب‌های ساق بلند مخصوص که روی پشت ساق پا و قوزک پا فشار می‌آورد هم به گردش خون کمک می‌کند. می‌توانید به پزشک مراجعه کنید تا ژل‌های مخصوص و محصولاتی با خواص ضدالتهابی برای کاهش تورم و درد در این نواحی را تجویز کند.

 

منبع: سایت تبیان

 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

انواع تبخال و درمان آن

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,سلامت پوست و مو

 

تب‌خال یا هرپس سیمپلکس(به انگلیسی: Herpes simplex) یک بیماری ویروسی است که توسط ویروسی به همین نام ایجاد می‌شود و موضع درگیر به صورت التهاب و مجموعه‌ تاول‌های ریز نمایان می‌شود. ویروس هرپس سیمپلکس عامل بیماری تب‌خال در صورت، تبخال لثه، تبخال مری، تبخال انگشت ، آلات تناسلی هر دو جنس، مغز، چشم و گاهی حتی فلج بل نیز می‌گردد. برای تب‌خال هنوز درمان قطعی وجود ندارد و اگر ویروس وارد بدن شود تا پایان عمر همراه شخص خواهد ماند و در هنگام ضعف دفاعی بدن بروز می‌نماید. اگرچه در برخی بیماران و پس از چندین سال عود بیماری، به ناگهان تظاهر مجدد تب‌خال از بین می‌رود اما هم‌چنان ناقل ویروس به دیگران خواهند بود.

” علائم و نشانه‌هاى تبخال”

تاول‌هاى کوچک و دردناک پر از مایع که روى منطقه برجسته، قرمز و دردناک پوست‌تان قرار دارند.درد یا مورمور شدن که اغلب یکى دو روز پیش از ظهور تاول‌ها احساس می‌شود.

معمولاً ۷ تا ۱۰ روز طول مى‌کشد تا تبخال برطرف شود. تبخال معمولاً روى لب‌ها ظاهر مى‌شود. اما گاهى روى سوراخ‌هاى بینى، چانه یا انگشتان دست هم دیده مى‌شود. گرچه غیر معمول است، اما ممکن است تبخال در داخل دهان هم بروز کند(اما تنها بر روى لثه‌ها یا کام سخت که در سقف قرار دارد).

اگر زخمى روى بافت‌هاى نرم درون دهان‌تان ظاهر شود ممکن است آفت باشد، ولى مطمئناً تبخال نیست.

علائم تبخال ممکن است حداکثر تا ۲۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر نشود و معمولاً ۷ تا ۱۰ روز طول مى‌کشد. تاول ها شکل مى‌گیرند، مى‌ترکند و ترشح مى‌کنند. سپس کبره زردرنگى تشکیل مى‌شود و نهایتاً با ریختن آن، پوست صورتى رنگى در زیر ظاهر مى‌شود و تبخال بدون گذاشتن جا بهبود مى‌یابد.

” علل تبخال”

گونه هاى معینى از ویروس هرپس باعث تبخال مى‌شود.

ویروس هرپس سیمپلکس معمولاً در صورت، تبخال ایجاد مى‌کند. این ویروس مسئول ایجاد تبخال‌هاى تناسلى است. با این حال هر دو نوع ویروس مى‌توانند هم در ناحیه صورت و هم در دستگاه تناسلى تبخال ایجاد کنند.

زمانی تبخال به شما سرایت مى‌کند که با شخصى که داراى ضایعه فعال است تماس بگیرید. استفاده مشترک از ظروف غذا، تیغ و حوله مى‌تواند باعث سرایت عفونت شود.

هنگامى که یک بار به تبخال مبتلا مى‌شوید، ویروس در سلول‌هاى عصبى پوست‌تان نهفته باقى مى‌ماند و ممکن است دوباره به صورت عفونتى فعال در همان محل اول یا نزدیک به آن ظاهر شود. در این صورت ممکن است در محل قبلى، احساس خارش یا برآمدگى کنید.

تب، استرس و قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است باعث عود تبخال شود.

” چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟ “

تبخال‌ها عموماً بدون درمان بهبود مى‌یابند.

اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

– دچار بیمارى دیگرى هستید که باعث اختلال دستگاه ایمنى شما شده است.
– تبخال‌هایى دارید که پس از یک تا دو هفته به خودى خود بهبود نمى‌یابند.
– علائم بیمارى شدید است.
– عودهاى مکرر تبخال در شما رخ مى‌دهد.

” عوارض تبخال “

تبخال مسرى است. ویروس تبخال مى‌تواند از طریق پوست، از شخصى به شخص دیگر منتقل شود.

ویروس “هرپس سیمپلکس” مى‌تواند حتى زمانى که تاول‌ها ظاهر نشده‌اند مسرى باشد، اما بیشترین خطر انتقال عفونت زمانى است که تاول‌ها ظاهر مى‌شوند تا زمانى که آنها کاملاً خشک مى‌شوند و کبره مى‌بندند.

اگر به تبخال مبتلا هستید، از تماس با نوزادان، افراد مبتلا به اگزما (التهاب پوستى ناشى از آلرژى) یا افراد دچار اختلال دستگاه ایمنى مثل مبتلایان به سرطان، ایدز یا گیرنده پیوند عضو خوددارى کنید.

عفونت تبخالى چشم که باعث ایجاد جوشگاه بر روى قرنیه مى‌شود، یکى از علل مهم کورى است. این عارضه نیاز به درمان فورى پزشکى دارد.

” درمان “

تبخال عموماً بدون نیاز به درمان پس از ۷ تا ۱۰ روز برطرف مى‌شود. اگر به حملات مکرر تبخالى دچار مى‌شوید، پزشک‌تان ممکن است داروهاى ضد ویروسى برای‌تان تجویز کند.

استفاده از دارو مى‌تواند طول دوره ابتلا به تبخال را کوتاه کند و درد شما را کاهش دهد.

“گل همیشه بهار”

گل همیشه بهار از دیگر داروهای طبیعی و گیاهی برای درمان تبخال به‌ویژه تبخال دهانی است. شست و شوی تبخال با کمک عصاره همیشه بهار علاوه بر آن‌که به کنترل و از بین رفتن ویروس‌ها کمک می‌کند موجب تسریع روند درمان در بیمار نیز می‌شود. این مرهم علاوه بر خاصیت ضدویروسی موجب کاهش درد و سوزش تبخال نیز می‌شود. برای تهیه این عصاره کافی است ۳ قاشق از گیاه خشک شده گل همیشه بهار را در ۲ لیوان آب بجوشانید تا یک لیوان از این عصاره باقی بماند، سپس محل تبخال را با کمک پنبه و عصاره این گیاه شست و شو دهید.

“روغن چای”

استفاده از روغن چای تأثیر زیادی در پیشگیری از انتقال تبخال به سایر قسمت‌های عضو درگیر از قبیل لب و داخل دهان دارد.
روزی دو بار پنبه‌ای تمیز را به روغن چای آغشته کنید و روی تب خال قرار دهید.
این روغن به دلیل تحریک سیستم ایمنی بدن و افزایش توان آن برای مقابله با ویروس تبخال، تأثیر زیادی روی از بین رفتن تبخال دارد.

“سیر رنده شده”

یک حبه سیر بردارید و آن را به دو نیم کنید. آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی تبخال‌تان بگذارید. این کار را روز چند مرتبه تکرار کنید.
سیر روند گسترش تبخال را به‌سرعت کاهش می‌دهد و به اصطلاح آن را خشک می‌کند. بعد از دو الی سه روز تأثیر فوق‌العاده این ماده غذایی بد بود اما پرخاصیت را به چشم خواهید دید.

” روغن اسطوخودوس “

اسطوخودوس دارویی گیاهی است که اگر به مدت یک هفته روی تب خال قرار بگیرد، علاوه بر ضدعفونی کردن محل تب خال، موجب درمان آن نیز می‌شود.

” مصرف لبنیات “

برای درمان تب خال، مصرف لبنیات و سیب زمینی به دلیل دارا بودن لیزین باید افزایش یابد و از خوردن شکلات، کاکائو، غلات، بادام زمینی و ژله خودداری کنید.

” درمان‌های دیگر “

کمپرس یخ می‌تواند به کاهش التهاب و ورم تب خال کمک کند، اما قرار گرفتن در معرض باد و آفتاب بهبودی تب خال را به تأخیر می‌اندازد.

استفاده از کرم ضد ویروس آسیکلوویر و قرار دادن لایه نازکی از آن با استفاده از گوش پاک کن بر روی تب خال هر شش ساعت دوره تب خال را کوتاه نمی‌کند، اما ریزش ویروس را از روی زخم افزایش می‌دهد، بنابراین در بهبود آن مؤثر است.

” پیشگیرى “

براى اینکه از ابتلا به تبخال پیشگیرى کنید و یا نگذارید تبخال به سایر نقاط بدن‌تان یا افراد دیگر منتقل شود، به توصیه‌هاى زیر عمل کنید:
*از بوسیدن یا تماس پوستى با افراد مبتلا به تبخال، در زمانى که تاول روى پوست آن‌ها وجود دارد خوددارى کنید. ویروس مى‌تواند تا هنگامى که ترشحات مرطوب در تاول وجود دارند، انتقال یابد.
* از وسائل مشترک استفاده نکنید. وسائل غذاخورى، حوله‌ها و سایر چیزهاى شبیه به آن‌ها مى‌تواند در صورت وجود تاول‌ها، باعث انتقال بیمارى شود.
*دست‌های‌تان را تمیز نگه دارید: اگر مبتلا به تبخال هستید، قبل از لمس کردن افراد دیگر، دست‌های‌تان را بشویید.
*مراقب لمس کردن سایر نقاط بدن‌تان باشید، به خصوص چشم‌ها و دستگاه تناسلى، به گسترش عفونت حساسند.

” مراقبت‌های شخصى “

تبخال معمولاً بدون درمان ناپدید مى‌شود. در طول مدتى که تبخال وجود دارد، با رعایت نکات زیر مى‌توانید از ناراحتى رهایى یابید:

استفاده از کرم‌ها: کرم‌هاى معمولى که بدون نسخه پزشک به فروش مى‌رسند ممکن است راحتى شما را فراهم کنند، اما انتظار نداشته باشید که بهبودى را تسریع کنند.

استفاده از مسکن‌ها: از جمله آسپیرین، استامینوفن و ایبوپروفن براى تخفیف درد. به کودکان هیچ‌گاه آسپیرین ندهید. آسپیرین مى‌تواند یک عارضه نادر و بالقوه کشنده را به نام نشانگان “راى” در کودک ایجاد کند.

استفاده از گرما یا سرما

اجازه بهبود به ضایعه بدهید: از فشار دادن، کندن یا سوراخ کردن تاول‌ها بپرهیزید.

منبع سایت تبیان

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

این افراد باید مصرف نان را محدود کنند

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,تغذیه,

 

اگر روزانه و در یکی از وعده‌های غذایی نان یا غذاهای حاوی غلات نخوریم، احتمال این که بدن دچار کمبود برخی مواد مغذی شود وجود دارد اما مشکل از جایی شروع می‌شود که برخی افراد به دلیل آلرژی به گلوتن برخی غلات که نوعی پروتئین است، دچار اختلالات گوارشی وخیم می‌شوند و نباید از نان یا فرآورده‌هایی که با گندم، جو و چاودار تهیه می‌شود استفاده کنند.
این بیماری که سلیاک نام دارد بیشتر به صورت ژنتیکی و از پدر یا مادر به ارث می‌رسد و اغلب پس از این که کودک را از شیر می‌گیرند و غذاهای کمکی حاوی غلات شروع می‌شود خود را نشان می‌دهد. در صورتی که این بیماری کنترل نشود، اختلالات رشدی و جسمی و سوءتغذیه به دلیل عدم جذب مواد مغذی کافی ایجاد می‌شود.

• حساسیت به گلوتن

شاید این سؤال برای شما هم پیش آمده باشد که علائم بیماری حساسیت به گلوتن چیست و آیا شما هم به این حساسیت مبتلا هستید یا نه؟ حساسیت به گلوتن، پنج شکل مختلف دارد و هر کدام هم نشانه‌های خاص خودشون رو دارند اما یکسری از علائم هستند که بین تمام انواع حساسیت به گلوتن، مشترک هستند. اما توجه داشته باشید که داشتن این علائم لزوماً به معنی حساسیت به گلوتن نیست و ممکن است که نشانه بیماری‌ها یا مشکلات دیگری باشند. پس در صورت داشتن این علائم، حتماً برای تشخیص این‌که آیا به گلوتن حساسیت دارید یا نه، با پزشک مشورت کنید تا اگر وجود این حساسیت در شما تشخیص داده شد، از رژیم بدون گلوتن استفاده کنید.

۱.مشکلات گوارشی

البته لزوماً همه افرادی که به گلوتن حساسیت دارند دچار مشکلات گوارشی نمی‌شوند اما چون شیوع این مورد در بین این افراد زیاد است، به عنوان اولین نشانه احتمالی حساسیت به گلوتن در نظر گرفته می‌شود. از جمله این مشکلات گوارشی می‌توان به اسهال، یبوست، رفلاکس و دردهای شکمی اشاره کرد که به طور مکرر در دو بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن بدون ابتلا به سلیاک، دیده می‌شوند. گاهی نیز افرادی که علائم سندرم روده تحریک‌پذیر رو دارند، به نوعی از حساسیت به گلوتن مبتلا هستند و وقتی که از خوردن گلوتن پرهیز می‌کنند، علائم سندرم روده تحریک‌پذیر در اون‌ها از بین می‌رود. البته هر مشکل گوارشی نشانه حساسیت به گلوتن نیست اما این امکان هم وجود دارد که پای این بیماری در میان باشد. همچنین، همیشه این‌طور نیست که فرد مبتلا به حساسیت به گلوتن، علائم گوارشی از خود نشان بدهد.

۲.شوره سر

گاهی وجود شوره سر نشانه حساسیت به گلوتن است. یکی از شایع‌ترین انواع شوره سر، درماتیت سبوره است که می‌تواند با ابتلا به بیماری سلیاک (یکی از پنج نوع حساسیت به گلوتن) در ارتباط باشد. البته باید تحقیقات بیشتری برای تأیید رابطه حساسیت به گلوتن و خشکی پوست و اگزما انجام شود. این امکان هم وجود دارد که شوره سر در اثر ابتلا به بیماری خود ایمنی پسوریازیس به وجود آمده باشد که خود این بیماری هم ارتباطاتی با سلیاک و حساسیت به گلوتن دارد. اگر فردی به پسوریازیس مبتلا باشد، در نقاط دیگر بدن هم علائم پوستی این بیماری رو خواهد دید.

۳.خارش شدید پوستی

وقتی که فردی به گلوتن حساسیت داشته باشد، شوره سر تنها مشکل پوستی که وی با اون برخورد می‌کند، نخواهد بود بلکه در سلیاک و حساسیت به گلوتن بدون ابتلا به سلیاک، فرد دچار انواع خارش‌های شدید پوستی می‌شود که در اصطلاح به اون DH گفته می‌شود. این خارش‌ها حقیقتاً طاقت‌فرسا و خسته‌کننده هستند. توجه داشته باشید که هر خارش پوستی نشانه عدم تحمل گلوتن نیست. اما اگر چنین علائمی در شما وجود دارد، شاید مشکل حساسیت به گلوتن داشته باشید.

۴.تیرگی ذهنی

آیا احساس کند ذهنی و کسالت می‌کنید؟ آیا فراموش کار هستید و نمی‌توانید تمرکز کنید؟ آیا احساس می‌کنید که مغز شما در هاله‌ای از مه گرفتار شده است؟ شاید به گلوتن حساسیت دارید که دچار چنین احساساتی شده‌اید. البته بیماری‌های دیگری هم هستند که چنین علائمی دارند و هیچ تضمینی نیست که داشتن این علائم نشانه صد در صد برای حسایست به گلوتن باشند. دارید، حتماً باید آزمایش حسایست به گلوتن بدهید.

۵.سردردهای ضربتی

خیلی از افراد به دلایل مختلفی دچار سردرد می‌شوند. اما افرادی که به گلوتن حساسیت دارند، دچار سردردهای مکرر می‌شوند و بعضی از اون‌ها از میگرن رنج می‌برند. این احتمال وجود دارد که گلوتن موجود در مواد غذایی به عنوان یک عامل تحریک‌کننده در بروز میگرن نقش داشته باشد. تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد.

۶.احساس سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها

گاهی به‌طور طبیعی دچار حس خواب‌رفتگی در پاها و دست‌ها می‌شویم اما اگر این حس و حس سوزن سوزن شدن و نیز بی‌حسی به صورت دائمی در پاها و دست‌ها وجود دارد، ممکن است که به گلوتن حساسیت داشته باشید. البته کسانی هم که به دیابت مبتلا هستند و یا دچار جراحت، اختلالات کلیوی و کمبود ویتامین هستند، هم از این مسأله رنج می‌برند. اگر به هیچ یک از این موارد مبتلا نیستید، این احتمال وجود دارد که به گلوتن حساسیت داشته باشید. درمان ضایعات عصبی در دست‌ها و پاها کار مشکلی است اما با کمک رژیم غذایی بدون گلوتن می توان تخریب عصبی رو کندتر کرده و یا متوقف نمود.

۷.اختلالات بیش‌فعالی و کمبود تمرکز و توجه

به نظر می‌رسد که بیش‌فعالی با حساسیت به گلوتن در ارتباط باشد و مصرف رژیم بدون گلوتن به از بین بردن علائم بیش‌فعالی کمک کند. البته این مسأله هنوز به اثبات نرسیده است اما تجربه بسیاری از والدین نشان می‌دهد که وقتی که گلوتن رو از برنامه غذایی کودکان بیش‌فعال خود حذف می‌کنند، علائم بیش‌فعالی نیز در این کودکان فروکش می‌کند. البته این امر ممکن است به علت حذف مواد غذایی پرشکر که اکثرشون حاوی مقدار زیادی گلوتن هستند، باشد. اگر کودک بیش‌فعال دارید، بهتر است که در زمینه حذف گلوتن از غذای او با پزشک مشورت کنید زیرا این احتمال وجود دارد که حذف گلوتن، کمک کننده باشد.

۸.افسردگی، عصبانیت و زود رنجی

شاید بتوان گفت که بین این احساسات منفی و حساسیت به گلوتن رابطه وجود دارد. متأسفانه، تحقیقات علمی در این زمینه صورت نگرفته است اما این موارد در بسیاری از افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن دیده می‌شوند. توصیه ما این است که اگر پیگیر افسردگی، عصبانیت و زودرنجی خودتون هستید، از پزشک معالج خود درباره احتمال حساسیت به گلوتن هم پرس‌و‌جو کنید.

۹.ناباروری و مشکلات باروری

بسیاری از زنان و مردان مبتلا به بیماری سلیاک از ناباروری هم رنج می‌برند. البته هنوز علت اصلی این امر مشخص نیست. در این مورد هم هنوز اطلاعات علمی دقیق در دسترس نیست اما اگر ابتلا به بیماری سلیاک در شما تشخیص داده شده است، استفاده از رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است که در برطرف کردن مشکلات باروری به شما کمک کند (در هر دو جنس مرد و زن). در این زمینه هم حتماً با پزشک خودتون مشورت کنید.

• مواد غذایی حاوی گلوتن

اساس درمان افراد مبتلا به سلیاک آن است که تا آخر عمر از خوردن حتی ذره‌ای از غذاهای حاوی گلوتن دوری کنند. این بیماران تحت نظر پزشک باید برای تهیه نان به جای آرد گندم از آرد سیب‌زمینی، برنج، سویا و ذرت استفاده کنند و برای جبران و تامین مواد مغذی مورد نیاز روزانه از میزان بیشتر گوشت، ماهی و انواع میوه و سبزی فاقد گلوتن مصرف کنند.

لواشک‌های موجود در بازار، ژله، فالوده، بیشتر انواع بستنی‌ها، کره گیاهی، نوشابه‌های بازار، بیکینگ‌پودرهای معمولی، ماکارونی، رشته آشی، اغلب شیرینی‌جات و کیک‌ها در گروه مواد غذایی حاوی گلوتن هستند.

ضمن این‌که امکان دارد برخی از نگهدارنده‌ها و تثبیت‌کننده‌های استفاده شده در مواد غذایی آماده و فرآوری شده یا کنسروی و همچنین مواد دارویی و دهان‌شویه‌ها حاوی گلوتن پنهان باشند که حتما تولیدکنندگان باید وجود گلوتن را در محصولات‌شان هشدار دهند.

بیشتر مبتلایان به سلیاک به تخم‌مرغ، شکر، روغن، لبنیات، حبوبات و نان‌های تهیه شده از جوی دوسر حساسیت‌های متفاوتی دارند که توصیه بر این است، افرادی که سلیاک در آن‌ها تازه تشخیص داده شده یا هنوز با وجود پیروی از رژیم، علائم گوارشی آن‌ها برطرف نشده است، از این مواد استفاده نکنند.

• محصولات فاقد گلوتن

متاسفانه با وجود تلاش فراوان برخی تولیدکنندگان در حال حاضر هیچ‌کدام از محصولات صنعتی تولید داخل کشور به‌طور صد درصد فاقد گلوتن نیستند. از محصولات غیرصنعتی فاقد گلوتن می‌توان به خرما، کشمش، شیر خالص عاری از شیر خشک، کره‌های محلی فاقد مواد افزودنی، سرکه قرمز و سرکه سیب خانگی همبرگر و لواشک خانگی، روغن زیتون، کنجد، سویا و آفتابگردان، پنیر، عسل ذرت و انواع گوشت اشاره کرد.

منبع: مجله سلامت

 


گلوتن, ژنتیک, حساسیت, سلیاک, گوارش, شوره سر, رفلاکس, دردهای شکمی, سندرم, سندرم روده تحریک‌پذیر , درماتیت, پوست, خشکی پوست , اگزما, پسوریازیس, خارش, خارش پوستی, کند ذهن, تمرکز, سردرد, میگرن, سوزن سوزن شدن دست‌ها و پاها, بی‌حسی, دیابت, جراحت, اختلالات کلیوی, کمبود ویتامین, ضایعات عصبی, بیش‌فعالی, والدین, ود رنجی, عصبانیت, افسردگی, ناباروری, باروری

 

0
1 162 163 164