نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دارونامه؛ آشنایی با قطره فنیل‌آفرین ( Phenylephrine)، داروی گرفتگی بینی و سینوس

بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

فنیل‌افرین چیست؟

داروی فنیل افرین هیدروکلراید یک مقلد سیستم سمپاتیک است که دارای خاصیت ضداحتقان است و با انقباض رگ‌های خونی می‌تواند از احتقان و گرفتگی جلوگیری کند و می‌تواند تورم و التهاب را کاهش دهد.

فنیل افرین چه کاربردهایی دارد؟

داروی فنیل‌افرین در بهبود علائم بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، آلرژی، سینوزیت و… استفاده می‌شود. کاربرد این دارو در از بین بردن گرفتگی و احتقان در بینی، چشم‌ها و گوش‌هاست. همچنین این دارو می‌تواند در کاهش التهاب و تورم هم موثر باشد و باعث گشاد شدن مردمک‌ها شود.

توجه داشته باشید، فنیل‌افرین تنها می‌تواند به بهبود علائم ناشی از بیماری کمک کند ولی در درمان بیماری نقشی ندارد.

در صورتی که این دارو به صورت تزریقی استفاده شود می تواند اثرات سیستمیک ایفا کند و باعث افزایش فشارخون شود.

نحوه عملکرد فنیل‌افرین به چه صورت است؟

فنیل‌افرین باعث تنگ شدن عروق خونی و در نتیجه کاهش احتقان می‌شود.

نمونه‌های تزریقی این دارو با اثر روی عروق بزرگ بدن و تنگ کردن این عروق می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود.

در واقع فنیل‌افرین با اثرات موضعی و سیستمیک روی گیرنده‌های سیستم سمپاتیک می‌تواند عضلات صاف عروق محیطی تحت تاثیر قرار دهد و باعث انقباض آن‌ها شود.

موارد مصرف فنیل افرین

در لیست زیر به مواردی از مصرف فنیل‌ افرین اشاره شده است:

توجه داشته باشید لیست کامل نیست و فقط به موارد شایع اشاره شده است.

  • افت فشارخون؛
  • گلوکوم زاویه باز؛
  • شوک؛
  • گشاد کردن مردمک چشم برای انجام اعمال جراحی یا معاینات چشمی؛
  • درمان گرفتگی بینی و سینوس‌ها؛
  • درمان نعوظ طولانی و دردناک؛

نحوه مصرف و دوز مصرفی فنیل‌افرین

فرم‌های از فنیل افرین که در ایران موجود است به شرح زیر است:

  • فرم قطره‌ی بینی ۰.۵ ٪؛
  • قطره‌ی بینی ۰.۲۵٪؛
  • فرم اسپری بینی ۰.۵٪؛
  • اسپری بینی ۰.۲۵٪؛
  • فرم قطره‌ی چشمی ۰.۱۲٪؛
  • قطره‌ی چشمی ۵٪؛
  • قطره ی چشمی ۱۰٪؛
  • آمپول ۱۰ میلی‌گرم/ میلی‌لیتر؛

نمونه‌های دیگری از این دارو مثل قرص‌های جویدنی وجود دارد که در ایران موجود نیست.

دوز مصرفی دارو بر اساس وضعیت بیمار و تشخیص پزشک معالج و همچنین علت تجویز دارو متفاوت است ولی به طور کلی:

کاهش فشارخون و شوک:

از آمپول‌های موجود فنیل‌افرین به صورت تزریق عضلانی، زیر جلدی و یا وریدی استفاده می‌شود.

نامنظمی‌های ضربان قلب از جمله تاکی کاردی فوق بطنی:

از فرم تزریقی فنیل‌افرین به صورت وریدی در بیمارستان استفاده می‌شود.

احتقان و گرفتگی بینی:

بزرگسالان: ۲ تا ۳ اسپری یا قطره از محلول ٪۰.۵ در هر بینی هر چهار ساعت برای حداکثر ۳ تا ۴ روز.

اطفال: بهتر است در کودکان کمتر از ۶ سال فقط با دستور پزشک استفاده شود.

اطفال ۶ تا ۱۲ سال: ۲ تا ۳ اسپری یا قطره از محلول ۰.۲۵٪ در هر بینی هر ۴ ساعت برای حداکثر ۳ تا ۴ روز.

اطفال بالای ۱۲ سال: ۱ تا ۲ اسپری یا قطره از محلول ۰.۵٪ در هر بینی هر ۴ ساعت برای حداکثر ۳ تا ۴ روز.

احتقان و قرمزی چشم:

یک تا دو قطره از محلول ۰.۱۲٪ در چشم درگیر دو تا سه مرتبه در روز.

جراحی چشم و گشاد کردن مردمک‌ها به مدت طولانی:

از محلول‌های ۵ و ۱۰ درصد استفاده می‌شود.

عوارض جانبی فنیل افرین

در زیر ازبرخی عوارض جانبی فنیل افرین صحبت شده است. توجه داشته باشید مصرف ممکن است عوارض دیگری داشته باشد که در این مطلب به آنها اشاره نشده است.

  • نامنظمی ضربان قلب (آریتمی)؛
  • سکته قلبی؛
  • خونریزی‌های مغزی؛
  • سردرد؛
  • تاری دید؛
  • واکنش‌های حساسیتی شدید مانند التهاب پوست (درماتیت) یا التهاب ملتحمه آلرژیک
  • بازگشت مجدد احتقان و گرفتگی بینی در صورت مصرف بیش از سه روز (rebound (congestion
  • حساسیت به نور؛
  • خشکی و سوزش بینی؛
  • عطسه؛
  • احتباس ادراری؛
  • تهوع و استفراغ؛
  • افزایش فشارخون؛
  • ادم ریوی؛

موارد احتیاط و هشدار در مصرف فنیل‌افرین

قبل از مصرف دارو در صورتی که هرگونه سابقه حساسیت به فنیل‌افرین سودوافدرین و یا سایر داروهای این دسته را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

هر کدام از شرایط زیر را قبل از مصرف دارو با پزشک خود در میان بگذارید:

  • سابقه ی فشارخون بالا؛
  • هرگونه بیماری‌های قلبی و عروقی مانند اختلالات ضربان قلب، نارسایی قلبی، بیماری‌های میوکارد، بیماری‌های عروق کرونر و غیره؛
  • بیماری‌های کلیوی؛
  • آسیب‌های نخاعی؛
  • بیماری‌های عروق محیطی؛
  • اختلالات تیروئید مثل هایپرتیروئیدی؛
  • دیابت؛
  • مشکلات روحی و روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال دوقطبی و غیره؛
  • بیماری‌های پروستات و احتباس ادراری؛
  • بیماری‌های چشمی از جمله گلوکوم زاویه بسته؛

سایر نکاتی که در مصرف قطره و اسپری‌های فنیل‌افرین حائز اهمیت است:

اگر تعداد قطره‌ها زیاد است بین هر قطره ۵ دقیقه صبر کنید.

تنگ شدن برگشتی مردمک ممکن است در افراد مسن یک روز پس از درمان با فنیل‌افرین ایجاد شود.

در صورت تغییرات بینایی، بدتر شدن یا بازگشت علائم به پزشک خود مراجعه کنید.

تجویز وریدی دارو ممکن است باعث برادی کاردی شدید و کاهش برون ده قلبی شود بنابراین بهتر است در بیماران مبتلا به برادیکاردی قلبی، نارسایی قلبی، بیماری‌های میوکارد یا بیماری‌های عروق کرونر شدید با احتیاط استفاده شود‌. همچنین ممکن است باعث افزایش فشار شریان ریوی شود.

در خصوص مصرف فنیل افرین در بارداری و شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

هرگز بیش‌تر از میزان تجویز شده دارو مصرف نکنید. زیرا مصرف بیش از حد دارو نه تنها علائم را بهبود نمی بخشد، بلکه می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی جدی شود. به هیچ عنوان داروهای مصرفی خود را به سایر افراد ندهید حتی اگر شرایط مشابهی دارند.

تداخلات دارویی فنیل افرین با سایر داروها

در زیر لیستی از داروهایی که می‌تواند با فنیل افرین اختلال ایجاد کند بیان شده است:

داروهای مهار کننده‌ی مونوآمین اُکسیداز (MOA) مانند سلژیلین، لینوزولاید و غیره

توجه داشته باشید که بین مصرف داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز و فنیل‌افرین باید حداقل دو هفته زمان باشد.

قرص‌های ضدافسردگی سه حلقه‌ای مانند آمی‌تریپتیلین
داروهای فشارخون مانند متیل دوپا

درمان‌های قلبی مثل:
بتا بلاکرها مثل متورال‌، پروپرانولول
کلسیم چنل بلاکرها مانند دیلتیازم، نیفیدیپین و غیره
دیگوکسین
داروهای درمان سردردهای میگرنی مانند سوماتریپتان
سایر داروهای ضداحتقان

توجه داشته باشید لیست بالا کامل نیست پس حتماً لیست داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک معالج خود قرار دهید.

منابع:

۱- doctoreto.com

۲- reference.medscape.com

۳- pubchem.ncbi.nlm.nih.gov

۴- drugs.com

۵- webmd.com

۶- medlineplus.gov


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

فواید دمنوش گزنه

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , تغذیه سالم

 

گزنه؛ گیاهی دارویی است که خواص زیادی برای سلامتی دارد و می توان پودر آن را در سالادها، سوپ و همچنین به صورت دمنوش استفاده کرد.

گزنه، گیاهی است علفی و پایا با ساقه‌ای منشعب و ساقه آن راست و چهارگوش و برگ‌های آن پوشیده از کرک‌های گزنده‌ای است که به صورت خودرو در بیابان و در مناطق مرطوب می‌روید. این گیاه طبعی گرم و خشک دارد.

برگ، ریشه و دانه ی این گیاه، خواص بی نظیری دارد. این گیاه را هم می توانید به صورت تازه در سوپ و آش استفاده کنید و هم این‌که آن را خشک کرده و به صورت پودر در آورید و به صورت دمنوش و در سالادهای مختلف به کار ببرید.

بر روی برگ‌های این گیاه، کرک‌های وجود دارد که اگر به دست‌تان برخورد کند، باعث قرمزی و خارش دست می‌شود، از این رو بهتر است برای تمیز کردن و شستن آن از دستکش استفاده کنید. برخلاف این ظاهر خشن، گزنه گیاهی مقوی است و برای سلامتی بدن خواص بسیار زیادی دارد. در ادامه مطلب می‌خواهیم طرز تهیه دمنوش گزنه و خواص آن را بگوییم.

همانطور که گفتیم یکی از کاربردهای گزنه، دمنوش آن است. برای تهیه این دمنوش باید دو قاشق غذاخوری برگ خشک شده گزنه را در یک قوری بریزید و دو لیوان بزرگ آب جوش به آن اضافه کنید. اجازه دهید دمنوش به مدت ۲۰ دقیقه دم بکشد. در صورت تمایل می‌توانید از توت، عسل یا نبات برای شیرین‌کردن آن استفاده کنید.

گزنه، منبع مواد معدنی

گزنه گیاهی سرشار از مواد معدنی است و  مواد معدنی را برای بدنتامین می کند. در این مورد، چای گزنه در مقایسه با سبزیجات برگ سبز بیش‌ترین کلسیم و منیزیم را دارد و در نتیجه، با نوشیدن چای گزنه این مواد مغذی ضروری را به میزان مناسبی برای بدن‌تان فراهم می‌کنید. برای مثال، کلسیم می‌تواند به تقویت ساختار و تراکم استخوان‌ها کمک کند، در حالی که منیزیم در مدیریت مایعات بدن مشارکت می‌کند.

جلوگیری از التهاب

یکی دیگر از خواص گزنه این است که از التهاب جلوگیری می کند.این گیاه خواص ضد التهابی دارد و به همین خاطر از التهاب جلوگیری می کند و به عنوان داروی ضد درد می تواند به کاهش درد کمک کند.مثلا نوشیدن دمنوش گزنه می‌تواند درد پشت، سردرد، کبودی و درد عضلانی را کاهش دهد.

گزنه، منبع آنتی‌اکسیدان‌ها

همه دمنوش های گیاهی سرشار از آنتی اکسیدان هستند و گیاه گزنه از این امر مستثنی نیست. آنتی اکسیدان موجود در گزنه، برای محافظت از بدن در برابر عفونت‌ها بسیار مفید است. آنتی‌اکسیدان در بدن می‌تواند از رخ دادن برخی مشکلات بهداشتی از جمله سرطان جلوگیری کند.

 بهبود دستگاه گوارش

گزنه، سلامت دستگاه گوارش را بهبود می‌دهد. در واقع وجود خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی در چای گزنه سبب شده که این نوشیدنی مشکلات خاصی را درمان کند. این چای با کرم روده و انگل در دستگاه گوارش مقابله می کند و در واقع از مشکلات گوارشی مانند یبوست، اسهال، و نفخ جلوگیری می‌کند.

 کمک به لاغری و کاهش وزن

یکی دیگر از خواص گزنه این است که به کاهش وزن بدن کمک می کند. در واقع چای گزنه خواص پاک‌کننده‌ای دارد برای حذف مواد زائد ناخواسته که در طول فرایند متابولیک تولید می‌شوند. در نتیجه، می‌تواند وزن بدن را نیز کاهش دهد. نوشیدن ۳ تا ۴ فنجان چای گزنه در روز سوخت و ساز بدن را افزایش می‌دهد و به طور طبیعی سبب کاهش اشتها می‌شود.

سلامت قلب

گیاه گزنه سلامت قلب را بهبود می بخشد و این هم می تواند یکی دیگر از خواص شگفت انگیز این گیاه باشد.پتاسیم موجود در این گیاه باعث شده که گزنه به بهبود قلب کمک کند. در واقع، این چای برای کاهش تنش در شریان‌ها و رگ‌های خونی نقش بسیار مثبتی دارد. در نتیجه، می‌تواند گردش خون را بهبود دهد و از بیماری‌های قلبی مانند حمله‌ی قلبی و سکته مغزی جلوگیری کند. برای داشتن یک قلب سالم، باید سبک زندگی سالمی داشته باشید و همچنین از بهترین غذاها استفاده کنید.

سلامت کلیه

نوشیدن چای گزنه می‌تواند به  سلامت کلیه‌ها هم کمک کند. ثابت شده‌است که چای گزنه می‌تواند به عنوان یک دیورتیک (ادرارآور) عمل کند. در نتیجه، اثر خوبی بر روی کلیه‌ها دارد. در واقع، این چای با افزایش میزان ادرار از رشد سنگ کلیه جلوگیری می‌کند.

 درمان علائم آرتریت

چای گزنه درمانی طبیعی برای بیماری‌های خاص است. یکی از آن‌ها درمان علائم آرتریت است.تحقیقات نشان داده است روغن گزنه‌ی دوپایه، می‌تواند التهاب را کاهش دهد و به درمان علائم آرتریت کمک کند و همچنین برگ گزنه می‌تواند درد آرتروز را کاهش دهد.

تقویت سیستم‌ایمنی بدن

یکی دیگر از خواص گزنه، تقویت سیستم ایمنی بدن است. وجود آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند فلاونوئیدها و کاروتنوئیدها در چای گزنه می‌تواند به تقویت سیستم‌ایمنی بدن کمک کند. آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند از آسیب رادیکال‌های آزاد جلوگیری کنند و با استرس اکسیداتیو نیز مبارزه کنند. در واقع، این چای می‌تواند به محافظت از بدن در برابر مشکلات خاص سلامتی کمک کند.

سلامت پوست

گزنه برای پوست بدن هم مفید می باشد. وجود اثرات ضد التهابی در چای گزنه می‌تواند به بهبود سلامت پوست شما کمک کند. این چای می‌تواند از بیماری‌های پوستی نظیر اگزما یا راش جلوگیری کند. بنابراین می‌توانید چای گزنه را برای زیبایی و داشتن پوستی سالم‌تر نیز مصرف کنید.

 خواص دیگر دمنوش گزنه:

  •  دمنوش گزنه، نیروی جنسی را تقویت می‌کند.
  • برای کبد مفید است.
  • غدد فوق‌کلیوی را تقویت می‌کند.
  • تولید شیر را در زنان شیرده افزایش می‌دهد.
  • فشار خون بالا یا هایپرتنشن را کاهش می‌دهد
  • این گیاه سرشار از ویتامین (ث) و آهن است و دمنوش آن برای رفع خستگی‌های جسمی و روحی مناسب است.
  • از دیگر خواص این دمنوش جلوگیری از ریزش موی سر می باشد.
  • التهاب لثه را کاهش می‌دهد، و اگر به‌عنوان دهانشویه از آن استفاده شود، از تشکیل پلاک روی دندان جلوگیری می‌کند.
  • برای بهبود بیماری‌های سیستم تنفسی مفید است و برای بیماران مبتلا به آسم مفید است.
  • احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.
  • دمنوش گزنه درمان کننده بواسیر است.
  • چای گزنه در درمان بیماری آلزایمر مفید نشان داده است.

مضرات گزنه:

  • گزنه اگر بیش از حد استفاده شود ممکن است برای روده‌ها و کلیه‌ها مضر باشد، بنابراین بهتر است با صمغ عربی و کتیرا خورده شود.
  • زنان باردار و کودکان باید از مصرف آن خودداری کنند.
  • برخورد برگ‌های این گیاه به پوست یا خوردن گیاه قبل از خشک شدن یا دم کردن نیز می‌تواند باعث بروز واکنش‌های حساسیتی در سطح برخورد شود.
  • گاهی مصرف دم کرده ریشه این گیاه منجر به سوءهاضمه خفیف، اسهال یا دیگر ناراحتی‌های گوارشی می‌شود.
  • داروهای کاهنده قندخون نیز نباید به همراه این گزنه مصرف شوند.

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

بهترین راه مقابله با اضطراب چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی, فرناز اخباری

 

به گزارش سایت thehealthy.com

آیا نگران هستید، بی‌قرار هستید یا بیش‌تر اوقات در تمرکز مشکل دارید؟ می‌تواند اضطراب باشد. این اختلال شایع بهداشت روان با ترکیبی مناسب از دارو، مشاوره و خود مراقبتی قابل درمان است، اما ابتدا باید بفهمید که آن چیست و چگونه بر زندگی شما تأثیر می‌گذارد. اگر اضطراب دارید، قطعاً تنها نیستید، گرچه احتمالاً احساس انزوای بسیاری دارید.

این شرایط رایج که می‌تواند از حملات وحشت گرفته تا افکار سرزده تا اجتناب کامل از فعالیت‌های روزمره را به وجود آورد، با موفقیت قابل درمان است. در این‌جا مواردی است که باید درباره اضطراب و دریافت کمکی که برای خود یا یکی از عزیزان لازم دارید بدانید.

اضطراب چیست؟

اضطراب نوعی احساس ترس است که هر کس گاه به گاه آن را دارد و بیانگر واکنش طبیعی «جنگ یا گریز» شما در برابر خطر است. تفاوت بین اضطراب و اختلال اضطرابی چیست؟ اضطراب در پاسخ به یک تهدید واقعی (گردبادی به شهر شما می‌رود یا تحت یک آزمایش عصبی هستید) سالم است، نه یک بیماری. اضطراب در پاسخ به تهدیدهای تصور شده (احساس می‌کنید همه شما را مسخره می‌کنند، یا وقتی تلفن زنگ می‌خورد به‌طور غیرقابل کنترل می‌لرزید) یک وضعیت بهداشت روان محسوب می شود.

بیشتر موارد در یک طیف وجود دارد. به عنوان مثال، اگر رئیس شما از شما بخواهد بیش‌تر به ایمیل پاسخ دهید، نگران بودن طبیعی است، اما اگر مستعد اضطراب هستید، ممکن است واکنش بیش از حد نشان دهید و تصور کنید که اخراج می‌شوید. مسائل مربوط به اضطراب که مداوم هستند و توانایی شما را برای زندگی روزمره کم می‌کنند ، دلیل نگرانی در نظر گرفته می‌شوند.

به گفته انستیتوی ملی بهداشت روان  اختلال اضطراب عمومی که گاهی اوقات اضطراب بالینی نیز نامیده می‌شود، یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی است که تقریباً ۳ درصد از جمعیت عمومی و دو برابردر مردان دیده می‌شود. در حالی که کارشناسان موافق هستند اختلالات اضطرابی شایع است، شیوع واقعی آن‌ها ممکن است بیش‌تر باشد زیرا افراد مبتلا به اضطراب همیشه به دنبال کمک نیستند و بسیاری از پزشکان به‌طور رسمی آن را تشخیص نمی‌دهند، به خصوص که این بیماری اغلب با سایر شرایط سلامتی ظاهر می‌شود.

علاوه بر این، “اختلالات اضطرابی «در سایه یک اصطلاح برای توصیف بسیاری از شرایط است، از جمله ترس هراس اجتماعی و اختلال اضطراب جدایی و هراس‌های مختلف. اضطراب «عمومی» اگرچه جدی است، اما اغلب تحت تأثیردیگر بیماری‌های  ناتوان‌ کننده قرار می‌گیرد.

علائم اختلال اضطراب چیست؟

علائم اضطراب ناخوشایند است و اغلب عملکرد طبیعی را مختل می‌کند. در اینجا نشانه‌هایی وجود دارد که ممکن است به این بیماری مبتلا باشید.

  • علائم شناختی ممکن است شامل ترس از دست دادن کنترل، ترس از «دیوانه شدن»، افکار ترسناک، تمرکز و حافظه ضعیف و مشکل در صحبت کردن باشد.
  • علائم جسمی ممکن است شامل تعریق ، تند شدن ضربان قلب ، درد یا فشار قفسه سینه ، تنفس کوتاه و ناراحتی معده و اسهال باشد.
  • علائم رفتاری ممکن است شامل اجتناب از موقعیت‌ها، بی‌قراری، تحریک، گام زدن و بیش از حد تهویه باشد.
  • علائم عاطفی ممکن است شامل احساس عصبی، تنش و ناامیدی باشد.
  • این روزها اضطراب بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد زیرا افراد جوان بیش‌تر دچار آن می‌شوند. میانه سن شروع همه اختلالات اضطرابی ۱۱ سال است و میزان شیوع آن بیش‌تر در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ است. در حالی که هر کسی در هر سنی می‌تواند به یک اختلال اضطرابی مبتلا شود، میزان آن در دهه ۵۰ کاهش می‌یابد و حتی بدون درمان، اکثر افراد پس از ۶۵ سالگی عاری از علائم هستند.

اضطراب چگونه درمان می‌شود؟

  • با وجود این متن خوش بینانه، هیچ کس نباید تا پیری صبر کند تا اضطراب خود را کنترل کند. اختلال اضطراب عمومی قابل درمان است و با ترکیبی از درمان، حمایت اجتماعی، دارو و سایر روش‌ها می‌توان با موفقیت آن را مدیریت کرد. درمان‌ها عبارتند از:
  • درمان، به ویژه درمان رفتار شناختی، که بر تغییر رفتار یا درمان متمرکز است، که می‌تواند به افراد کمک کند تا با ترس‌های غیرمنطقی در یک محیط امن و کنترل شده کنار بیایند. این موارد برای اضطراب بسیار موثر در نظر گرفته می‌شوند. شما می‌توانید یک درمانگر پیدا کنید که این روش‌های خاص را در انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا انجام دهد.
  • روش‌های کاهش استرس، مانند یوگا، مراقبه و ذهن آگاهی، ثابت شده است که در کنترل علائم اضطراب موثر است. بهتر از همه این‌که، شما اغلب می‌توانید این کارها را بدون هزینه در خانه انجام دهید.
  • ورزش روش رایگان دیگری برای مدیریت علائم اضطراب است. حتی یک پیاده روی کوتاه می‌تواند روحیه را تقویت کرده و استرس را کاهش دهد.
  • داروهایی مانند داروهای ضدافسردگی برای خلق‌وخو، آرامش بخش‌های ملایم برای کاهش وحشت ، کمک کننده خواب و مسدود کننده‌های بتا برای درمان لرزش و علائم قلبی، همگی برای مدیریت علائم در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه آن‌ها علل اساسی را درمان نمی‌کنند. بهتر است درباره رایج‌ترین انواع داروهای اضطرابی که پزشکان تجویز می‌کنند بیش‌تر بدانید.
  • مکمل‌های گیاهی و داروهای طبیعی مانند اسیدهای چرب امگا ۳ نیز می‌توانند مفید باشند. با اجازه پزشک خود، ممکن است یکی از این درمان‌های خانگی را برای تسکین اضطراب طبیعی در نظر بگیرید.

برای مدیریت اضطراب خود هر رویکردی را ، هم تیم و هم برنامه داشته باشید. متخصصان بهداشت روان، پزشکان و داروسازان و خانواده و عزیزانتان را درگیر کنید و آن‌ها را برای دستیابی به اهداف بهداشتی خاص خود همراه خود قرار دهید. به‌عنوان مثال ، برخی از افراد ترجیح می‌دهند از داروهای تجویزی استفاده نکنند، از پوشش بهداشت روانی برخوردار نیستند، یا می‌خواهند رویکردهای جایگزین را آزمایش کنند. این عوامل در نوع روش‌های درمانی شما تأثیر می‌گذارد.

ارتباط کلیدی است: اگر از داروهای طبیعی استفاده می کنید به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید زیرا اینها می توانند با داروهای تجویز شده تداخل کنند (“طبیعی” به معنای بی ضرر نیست). و گرچه ممکن است تمایل به پنهان کردن احساسات خود را داشته باشید ، اما با بیان آن در برابر پرستاران می تواند هم به شما آموزش دهد و هم به آنها اجازه دهد از شما حمایت درست کنند ، مخصوصاً در روزهای بد یا اگر احساس می کنید به خودتان آسیب برسانید. اگر شما کسی را میشناسید یا خودتان  فکر خودزنی یا خودکشی داشته اید، با مرکز ملی پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید ، که به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روزه بصورت رایگان و بصورت کاملاً محرمانه از افراد مضطرب پشتیبانی می کند.

نکاتی برای کنار آمدن با اضطراب

بسیاری از موارد می توانند به اضطراب کمک کنند ، از پست های همکار شما در شبکه های اجتماعی گرفته تا فقط فکر کردن در مورد گرم شدن کره زمین. همچنین اضطراب بین مردم تحت هر شرایطی  بسیار شایع است. خوشبختانه ، روشهای مختلفی برای آرام کردن این ترسهای آزار دهنده و افکار آزار دهنده وجود دارد. در اینجا مواردی که وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند بیان میشود.

استراحت کنید. اضطراب به شما این حس را میدهدکه همیشه از فاجعه فرار می کنید. اگر قدم بزنید و کمی نفس بکشید ، متوجه می شوید که جهان بدون هوشیاری مداوم چقدر روان می چرخد.

  • تغذیه خوب داشته باشید. احساس اضطراب می تواند اشتهای شما را از بین ببرد یا باعث پرخوری مواد غذایی غیرمترقبه شود ، که می تواند احساس لرزش یا بدتری در شما ایجاد کند. سعی کنید وعده های غذایی و میان وعده های غذایی کامل ، گیاهی یا پروتئینی بخورید تا انرژی شما تقویت شود و قند خون شما یکنواخت شود.
  • ازبرق بکشید. شبکه های اجتماعی برای بسیاری از افراد یک منبع اضطراب ثابت شده هستند ، اما همچنین می تواند به شما کمک کند در ارتباط با اینترنت باشید. اگر احساس می کنید باید آنلاین شوید ، منابع دوستانه و اخبار خوش را انتخاب کنید و مواردی را که باعث اضطراب بیشتر شما می شوند مسدود کنید.
  • کافئین و الکل را محدود کنید. محرک ها می توانند اضطراب را تشدید کنند و حتی در دوزهای زیاد باعث حملات وحشت شوند. در عوض سراغ آب کربن دار ، قهوه بدون کافیین یا چای گیاهی گرم یا سرد بروید. (حتماً غذاهای دیگر که باعث اضطراب می شوند را نیز محدود کنید.)
  • به اندازه کافی خوابیدن. اضطراب می تواند خوابیدن را سخت کند و کمبود خواب علائم اضطراب را بدتر می کند. با اجتناب از کافئین و استفاده از این ترفندهای ساده برای خوابیدن ، این چرخه معیوب را بشکنید. اگر اینها جواب نداد ، درمورد استفاده از داروهای خواب با پزشک خود صحبت کنید
  • ورزش. لازم به تکرار است: حرکت می تواند به شما در سوزاندن انرژی و ترشح مواد شیمیایی تسکین دهنده در مغز حتی کم کمک کند
  • نفس های عمیق بکشید. تنفس عمیق از دیافراگم ممکن است دیدگاه مثبت تری به شما بدهد. سعی کنید مدت زمان دم و بازدم را یکسان انجام دهید. نشان داده شده است که تمرینات تنفسی آگاهانه روزانه به طور قابل توجهی علائم اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد.
  • خنده. خوب ، چیزهای زیادی برای خنده در زندگی نمی بینید – یا اضطراب را میبینید. اما سعی کنید به هر دو بخندید و ببینید احساس بهتری دارید.
  • از عوامل محرک اجتناب کنید. اگر افراد یا موقعیت های خاصی احساس ترس یا وحشت ویژه ای برای شما ایجاد می کنند ، تا زمانی که کنترل بیشتری نداشته باشید از آنها بپرهیزید. مطمئن نیستم واقعا چه چیزی شما را آزار می دهد؟ در یک دفتر بنویسید یا علائم خود را در برنامه پیگیری کنید.
  • با دیگران ارتباط برقرار کنید. انزوا هم علامت اضطراب است و هم محرک آن است. با دوستان و خانواده خود صحبت کنید ، حتی اگر احساس ضعف شدید کرده اید یا می خواهید به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. فقط در کنار مردم بودن ، حتی اگر دوست ندارید معاشرت کنید ، می تواند علائم شما را خنثی کند.

برنامه ای برای آن وجود دارد. اضطراب در بین جوانان شایع است ، بنابراین جای تعجب نیست که بسیاری از برنامه ها و ردیاب های رایگان برای کمک به افراد در مدیریت علائم و دسترسی به مراقبت در دسترس هستند. در اینجا برخی از مواردی که متخصصان بهداشت روان توصیه می کنند وجود دارد.

علم اضطراب

اختلالات اضطرابی اغلب ساده در نظر گرفته می شوند ، زیرا علائم آنها لزوماً پاتولوژیک نیستند. از این گذشته ، اضطراب ، نگرانی و وحشت پاسخ های سالم به خطر جدی هستند. با این وجود برخی از افراد در صورت عدم تهدید ، اضطراب شدیدی را احساس می کنند. سوالی که وجود دارد که محققان روانپزشکی هنوز در حال بررسی آن هستند.

این چیزی است که ما می دانیم: برخی از مواد شیمیایی در سیستم عصبی مرکزی – از جمله سروتونین ، نوراپی نفرین و اسید گاما آمینوبوتیریک – مسئول مدیریت احساس اضطراب ، استرس و ترس هستند. آنها آمیگدالا ، بافت بادامی شکل درون هر نیمکره مغزی را فعال می کنند که احساسات را کنترل می کند. دانشمندان فرض می کنند که در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی پاسخ آمیگدالا به نشانه های خارجی افزایش یافته ،و تعدیل کننده های شیمیایی کافی در مغز یا ترکیبی از این دورا ندارند.

اضطراب یک مولفه بیوشیمیایی دارد ، اما هیچ کس فکر نمی کند این فقط یک مشکل درمغز باشد. این می تواند توسط عوامل دیگری از جمله استرس و ضربه ، سومصرف مواد ، برخی از داروها یا جدایی کودکان تحریک یا تشدید شود. کارشناسان می گویند آسیب پذیری های ژنتیکی نیز در این امر نقش دارد و تحقیقات در حال انجام نشان می دهد که اختلالات اضطرابی می تواند به ارث برسد واز نسلی به نسل دیگر منتقل شود.

اختلالات اضطرابی بیشتر با سایر شرایط بهداشت روانی ، از جمله افسردگی ، اختلال دو قطبی وشو مصرف مواد مزمن ، همراه هستند ، بنابراین چالش تشخیص و درمان افراد مضطرب را بسیار پیچیده تر می کند. اگر فکر می کنید بیماری دیگری در رابطه با اضطراب خود دارید یا در معرض خطر هستید ، مهم است که آن را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. به اصطلاح “همبودی” می تواند علائم و کیفیت زندگی شما را بدتر کند و درمان هر دو می تواند به نتایج موفقیت آمیزتری منجر شود

به یاد داشته باشید ، داشتن اضطراب شرم آور نیست ، و گزینه های درمانی بسیاری وجود دارد. شما در شرکت خوبی هستید و محققان در حال کشف روش های بی شماری برای مدیریت و حتی بهبود این شرایط چالش برانگیز هستند.

منبع: thehealthy.com


 

0
نوشته شده توسط شیرین کریمی

ده روش ساده برای مصرف سودمند لوبیا در رژیم غذایی

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی , تغذیه سالم

 

به گزارش سایت webmd.com

از نظر تغذیه‌ای لوبیا جواهر است. انواع لوبیاها تنها غذایی هستند که هم نوعی سبزیجات به حساب می‌آیند و هم نوعی پروتئین. آنها منابع عالی فیبر و مواد مغذی مانند آهن، روی، پتاسیم و فولات هستند. و فیبر محلول در آنها باعث سیر شدن و نیز رضایت‌بخش‌ بودن آن‌ها می‌شود.

دستورالعمل‌های رژیم غذایی سال ۲۰۱۰ حداقل ۱٫۵ فنجان لوبیا در هفته را برای فردی که حدود ۲۰۰۰ کالری در روز مصرف می‌کند توصیه می‌کند.

لوبیای قرمز، لوبیای سیاه، لوبیای چیتی، لوبیای گاربانزو (نخود)، عدس‌ها، لوبیای لیما (برزک یا آمریکایی)، لپه و لوبیای چشم بلبلی این میزان کالری را فراهم می‌کنند. ولی لوبیای سبز، که در دستۀ سبزیجات جای می‌گیرد، و نخود سبز که یک سبزی نشاسته‌ای است در گروه لوبیاهای بالا قرار نمی‌گیرند.

لوبیا به طرز شگفت‌انگیزی می‌تواند در بسیاری از وعده‌های غذایی افراد ترکیب شود. در اینجا ۱۰ روش برای مصرف لوبیای بیشتر – افزودن طعم، مواد مغذی و رضایت از رژیم غذایی معرفی می‌کنیم.

۱- در تخم‌مرغ‌ها:

یکی از غذاهای مورد علاقه من در تعطیلات تخم مرغ‌های مکزیکی است. ابتدا گوجه فرنگی خرد‌شده، پیاز و فلفل قرمز را تفت می‌دهم، سپس تخم مرغ‌ها را اضافه می‌کنم. وقتی تخم مرغ‌ها اضافه شد، لوبیای سیاه یا قرمز را اضافه می‌کنم و مخلوط می‌کنم تا زمانی که تخم مرغ‌ها سفت شوند. مقداری پنیر روی آن می‌گذارم و با تورتیلا (نان ذرت) و سالسا و آووکادوی برش‌خورده سرو می‌کنم.

۲- در سالادها:

مقداری نخود یا لوبیای سیاه / قرمز را روی سالاد بپاشید. به نظر من لوبیا سس خوش طعم را جذب می‌کند و با افزودن بافت مخصوص به سالاد آن را دلپذیرتر می‌کند.

۳- سس‌های خوش‌طعم:

به جای سس رنچ سعی کنید هوموس یا نوعی سس لوبیا درست کنید.

۴- نخود بوداده:

دستورالعمل‌های نخود بودداده یا برشته در اینترنت وجود دارد، اما مشکلی که پیش می‌آید این است که نخود به جای ترد شدن، ممکن است پوسته پوسته شود. رمز کار این است که قبل از بو دادن پوست نخود را مالش دهید و مطمئن شوید که کاملا خشک شده است. آنرا با روغن و ادویه‌های دلخواه بخیسانید و در دمای ۴۰۰ درجه برای حدود ۳۵ دقیقه تفت دهید، در حین پخت یک بار برگردانید.

۵- ناهار سریع:

من برای پخت بوریتوس لوبیای قابل انجماد (غذای مکزیکی شامل نانی که دور گوشت و پنیر و لوبیا پیچیده شده است) دوست دارم یک ظرف لوبیا چیتی را درآرام‌پز درست کنم. حدود ۲ فنجان لوبیا چیتی خشک را با پیاز، فلفل قرمز تفت داده شده، زیره، آب مرغ و آب مخلوط می‌کنم و به مدت ۸ ساعت روی شعلۀ بالا م‌ پزم و در صورت لزوم آب بیشتری اضافه می‌کنم. بعد از پایان کار، آن‌ها را له کرده و در مخلوط پنیر مکزیکی در تورتیلای گندم کامل مخلوط می‌کنم. آنها را منجمد می‌کنم و موقع مصرف آن را در مایکروویو گرم می‌کنم، هر طرف حدود یک دقیقه.

۶- غذاهای جانبی:

بیشتر مردم سیب‌زمینی، برنج یا سایر غلات را به عنوان غذای جانبی انتخاب می‌کنند، اما لوبیا را فراموش نکنید. لوبیای سیاه که با مقداری سیر، روغن زیتون و زیره طعم‌دار شده مورد علاقۀ من است.

۷- دسر:

دیوید گروتو دستورالعمل خود را برای بروانی‌های بینی‌گرینی به اشتراک می‌گذارد. باید آن را امتحان کنید تا باور کنید چقدر عالی هستند.

۸- لازانیا:

اگر یک دستور غذای خاص برای لازانیای سبزیجات دارید، سعی کنید لوبیا هم به آن اضافه کنید. لوبیای سیاه، لوبیای سفید یا قرمز برای افزودن به لازانیا خوب است.

۹- سوپ‌های دلچسب:

سعی می‌کنم در طول هفته در یخچالم سوپ لوبیا داشته باشم. سوپ عدس مخلوط با سبزیجات یا سوپ لوبیای سفید یا مینسترونی (سوپ سبزی و گوشت وجو و ماکارونی) مکمل بسیار خوبی برای هر وعده ناهار است و عامل رضایت از غذا را افزایش می‌دهد.

 

روش شمارۀ ده را شما بگویید.

 

منبع: webmd.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

فعالیت مغزی ناشی از استرس با درد قفسه سینه ناشی از بیماری قلبی مرتبط است از دیدگاه مدرسه عالی پزشکی دانشگاه هاروارد

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , روانشناسی, فرناز اخباری

 

به گزارش سایت health.harvard.edu

مدت‌هاست که پزشکان می‌دانند استرس روحی یا روانی می‌تواند منجر به آنژین شود (درد قفسه سینه یا ناراحتی ناشی از خون ناکافی در قلب). اکنون، تحقیقات جدید ارتباط مستقیمی بین آنژین و فعالیت مربوط به استرس در لوب پیشانی مغز را نشان می‌دهد. این مطالعه شامل ۱۴۸ فرد مبتلا به بیماری عروق کرونر با میانگین سنی ۶۲ سال بود.

همه تحت آزمایشات تصویربرداری از مغز و قلب همراه با آزمایش استرس ذهنی قرار گرفتند که شامل حساب ذهنی و سخنرانی در جمع بود.

نیز ببینید ~ بهترین راه مقابله با اضطراب چیست؟

آزمایشات تصویربرداری نیز تحت شرایط «کنترل» انجام شد که شامل شمارش ساده و یادآوری یک رویداد خنثی بود. محققان شرکت‌کنندگان را از نظر آنژین تحت آزمایشات قرار دادند. آن‌ها همچنین بعد از دو سال میزان آنژین را دوباره ارزیابی کردند.

نیز ببینید ~ آیا مشاهده یک نقاشی می‌تواند درد شما را بهبود بخشد؟

فعالیت در ناحیه لوب پیشانی تحتانی مغز در هنگام استرس ذهنی با شدت آنژین گزارش شده خود، چه در طول تصویربرداری از مغز و چه در پیگیری دو ساله مرتبط بود. به گفته نویسنده ارشد این مطالعه، درک بهتر نحوه واکنش مغز در برابر استرس می‌تواند یکی از موارد مهم در پزشکان معالجه‌کننده آنژین باشد.

 

منبع: health.harvard.edu


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

طعم‌ها هم مزاج دارند

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , تغذیه سالم

 

از دیدگاه طب سنتی هر طعم یا مزه‌ای مزاجی دارد و می‌تواند موجب بروز فعل و انفعالاتی در بدن شود که با توجه به مزاج مختلف افراد می‌تواند گاهی سازگار و گاهی ناسازگار با مزاج ذاتی فرد باشد.

با شناخت مزاج طعم‌های مختلف و اثرات آن بر مزاج‌های متفاوت می‌توان از مضرات آنها و همچنین خواص درمانی‌شان آگاهی پیدا کرد. در این‌صورت افراد می‌توانند میزان استفاده از طعم‌های مختلف را در برنامه غذایی خود مدیریت کنند. برای دستیابی به اطلاعات علمی و موثق در این زمینه با دکتر زهرا سرباز‌حسینی، پزشک متخصص طب سنتی ایران گفت‌وگو کرده‌ایم. در طب سنتی ۹ طعم اصلی شامل تندی، تلخی، شوری، ترشی، گسی، قابض، چربی، شیرینی و بی‌طعم وجود دارد و این طعم‌ها از جهت غلظت و لطافت و میزان حرارت متفاوتند که در ادامه به این تفاوت‌ها می‌پردازیم.

تندی یا در اصطلاح کتب طب سنتی «حریف »

طعم تند، مزاج گرم و خشکی دارد و لطیف یعنی زود‌هضم است و خون تولید شده از آن نفوذ خوبی در اعضای بدن دارد. این طعم خاصیت غذایی یا رشد‌دهندگی برای بدن ندارد و فقط در نقش دارو عمل می‌کند. از خواص درمانی آن لطیف‌ کردن غذاهای سنگین و خرد کردن اجزای غذا و کمک به هضم آن است. همچنین خون تولیدی از آن رطوبات چسبنده و غلیظ بدن را پاکسازی می‌کند. گرمای آن بسیار زیاد است و به‌دلیل لطافتی که دارد می‌تواند به گرمی بیش از حد خون منجر شود. مصرف این طعم برای افراد با مزاج سرد و تر و معده‌های سرد و رطوبی به صورت گهگاه مانعی ندارد. اما در مزاج‌های گرم و خشک موجب تحریک گرمای بدن و بروز نشانه‌هایی مانند خشکی پوست، کهیر، تحریک‌پذیری و بیقراری می‌شود. فلفل و خردل از انواع معروف آن هستند.

شوری یا مالح

مزاج طعم شور، گرم و خشک است و حرارت آن معتدل هضم است. یعنی خون تولید شده از آن نه غلیظ و نه لطیف است. خاصیت دارویی دارد و مانع عفونت می‌شود. از دیگر خواص آن پاک‌کننده بدن از رطوبات لزج است. خوردن آن قبل از غذا باعث افزایش اشتها و رفع اشتهای کاذب و مصرف آن همراه با غذای ترش مانع زیان ترشی بر اعصاب و معده می‌شود. زیاده‌روی در آن باعث خشکی بدن، لاغری و مشکلات گوارشی شده و می‌تواند سبب کاهش بینایی شود. از معروف‌ترین خوراکی‌های شور، نمک است.

تلخی یا طعم مر

مزاج گرم و خشک و غلیظ دارد. خونی که از آن تولید می‌شود نسبت به طعم تند، قوام بیشتر و نفوذ کمتری دارد. با این حال به‌دلیل گرمایی که دارد بدن و به‌خصوص دستگاه گوارش را از رطوبات غلیظ و چسبنده پاکسازی می‌کند. این طعم خاصیت دارویی دارد و مناسب تغذیه نیست و ذائقه و طبیعت بدن آن را نمی‌پسندد. از مضرات مهم آن افزایش استعداد خونریزی در بدن است و داروی صبر از طعم‌های تلخ است.

طعم چرب یا دسم

مزاج معتدل دارد و بعد از هضم تبدیل به خلط غالب در بدن می‌شود؛ یعنی اگر در بدنی خلط صفرا زیاد باشد با خوردن خوراکی‌های چرب، صفرای بدن زیاد می‌شود. غذاییت آن زیاد و باعث رشد بدن می‌شود. از خواص آن رطوبت‌دهی به بدن است که باعث رفع ضرر طعم‌های گرم و خشک مانند شوری و تلخی و اصلاح گسی می‌شود. این طعم سبب ایجاد نرمی و لغزندگی در دستگاه گوارش شده و مصرف بیش از اندازه آن باعث افزایش رطوبت گوارشی می‌شود که راه اصلاح آن اضافه کردن طعم شور و تند است. انواع روغن‌ها طعم چرب یا دسم دارند.

طعم بی‌مزه یا تفه

مزاج رو به سرد و تر دارد. غذاییت زیادی دارد و طعم اصلی برای تغذیه و رشد بدن است. از طرفی خاصیت دارویی بسیار کمی دارد. باعث تسکین حرارت و عطش در بدن و رفع خشونت و خشکی می‌شود. به‌دلیل رطوبتی که دارد معده را مرطوب و اشتها را کم می‌کند و زیاده‌روی در مصرف آن موجب سستی و کسالت در اعصاب و اعضای بدن می‌شود. خیار و کدو از انواع آن است.

شیرینی یا حلو

این طعم مزاج گرم دارد و اگر شیرینی زیاد باشد مزاج آن گرم و خشک می‌شود. طبیعت بدن به آن علاقه زیادی دارد و باعث چاقی و گرمی بدن می‌شود و زیاده‌روی در بدن‌های گرم سبب تولید صفرا و تشنگی شده و عامل انسداد و گرفتگی مجاری و عروق بدن است. کسانی که از کبد چرب رنج می‌برند باید از این طعم کمتر استفاده کنند. طعم شیرینی باعث رفع مضرات طعم‌های دیگر به‌خصوص ترشی می‌شود و همچنین ضرر ناشی از آن با طعم ترشی کم می‌شود. شیره انگور و عسل تازه انواعی از این طعم است.

ترشی یا حامض

ترشی طعمی است که از تصور آن آب در دهان جمع می‌شود. مزاج آن سرد و تر بوده و خاصیت غذایی کمی دارد. باعث لطیف ‌کردن رطوبات بدن و دفع آنها و رفع انسداد مجاری می‌شود. از تولید صفرا و غلیان خون جلوگیری می‌کند و از ضرر طعم شیرین می‌کاهد. زیاده‌روی در آن موجب لاغری شده و اثر منفی بر دستگاه عصبی و تنفسی گذاشته و موجب تشدید سرفه می‌شود.

طعم قابض و گس

قابض نوعی از انواع طعم سرد است. مزاج آن سرد و خشک بوده و زیاده‌روی در آن موجب ایجاد خشکی و خشونت در بدن و دستگاه گوارش می‌شود. این طعم موجب رفع اسهال و کاهش سستی ناشی از غذاهای چرب و شیرین می‌شود و در مقابل چربی و شیرینی از مضرات غذاهای قابض می‌کاهد. طعم گس نیز مزاج سرد و خشک و غذاییت کمی دارد. با توجه به خون غلیظ و سردی که در بدن تولید می‌کند موجب غلیظ ‌کردن رطوبات بدن می‌شود. این غذاها اعضای بدن را جمع و سفت و سخت کرده و از سستی و شلی آنها جلوگیری می‌کند. مازو و جفت بلوط از خوراکی‌های با طعم گس است.

بهتر است از سه طعم ترش و قابض و گس در غذای کودکان و سالمندان کمتر استفاده شود. در طب سنتی توصیه بر این است که از ترکیب طعم‌های مختلف در وعده‌های غذایی استفاده و از مداومت بر استفاده از یک طعم واحد پرهیز شود. طعم‌ها اگر با مزاج افراد سازگار باشد موجب پاکسازی و جلوگیری از انباشت مواد مختلف در بدن شده و سبب اعتدال می‌شود که البته در میزان استفاده از طعم‌ها باید به مزاج هر منطقه و فصل و اقلیم نیز توجه شود.

 

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آشنایی با فواید و مضرات ویتامین یو U

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , تغذیه سالم

 

ویتامین U نه تنها به صورت مکمل، بلکه به طور طبیعی در مواد غذایی به ویژه سبزیجات چلیپایی مانند کلم، بروکلی و جوانه‌های بروکسل وجود دارد.

فواید « ویتامین U»

«ویتامین U» اصطلاحی است که در اوایل دهه ۱۹۵۰ برای شناسایی ترکیبی در آب کلم استفاده شد. ویتامین U یک ویتامین واقعی نیست، بلکه از اسید آمینه متیونین مشتق می‌شود.

ویتامین U نه تنها به‌صورت مکمل، بلکه به طور طبیعی در مواد غذایی به ویژه سبزیجات چلیپایی مانند کلم، بروکلی و جوانه‌های بروکسل وجود دارد.

زمانی که ویتامین U برای نخستین بار در دهه ۱۹۵۰ مورد بررسی قرار گرفت، برخی مطالعات نشان داد که نوشیدن یک کوآرت (۹۴۵ میلی‌لیتر) آب کلم در روز به بهبود زخم‌های گوارشی چهار تا پنج برابر سریع‌تر از درمان ضدزخم استاندارد موجود در آن زمان کمک می‌کند.

 

نیز ببینید ~ گوجه‌فرنگی بخورید سکته‌ی مغزی نکنید

 

با وجود این، پژوهشگران نتوانستند تایید کنند که این آثار به دلیل ویتامین U یا ترکیب چندین ماده مغذی حاصل شده اند. پژوهش‌های بیش‌تر نشان داد که ویتامین U ممکن است به کاهش آسیب ریوی ناشی از تشنج‌های صرعی کمک کند.

به گفته محققان، این ویتامین ممکن است سطوح کلسترول و تری‌گلیسیرید را کاهش دهد. ویتامین U اغلب به عنوان درمانی برای زخم‌های معده تبلیغ می‌شود،

اگرچه کاربردهای دیگری مانند بهبود گوارش، تقویت سیستم‌ایمنی بدن، محافظت در برابر آلرژی‌های غذایی، کاهش کلسترول و تسریع بهبود زخم نیز برای آن مطرح می‌شود.

 

نیز ببینید ~ چای و سنگ‌ کلیه

 

عوارض جانبی

در صورت دریافت از مواد غذایی کامل، ویتامین U احتمالا بی‌خطر است. با وجود این، اطلاعات درباره ایمنی یا عوارض جانبی این ترکیب زمانی که به شکل مکمل مصرف شود، چندان شناخته شده نیست.
از این رو، مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین U مانند کلم، بروکلی و جوانه‌های بروکسل، گزینه بی‌خطر برای افزایش میزان دریافت این ماده است.
به گفته آژانس مواد شیمیایی اروپا، ویتامین U ممکن است در صورت تماس مستقیم با چشم، پوست یا ریه موجب تحریک این اندام‌ها شود. از این رو، شاید بهتر باشد با احتیاط بیشتری از محصولات حاوی این ترکیب استفاده کنید.

 

نیز ببینید ~ درمانی طبیعی برای بیماری التهابی روده

 

دوز مصرف

به واسطه پژوهش‌های محدود، دوز مصرفی توصیه شده برای ویتامین U مشخص نشده است.
یک مطالعه با حضور سوژه‌های انسانی از ۱٫۵ گرم ویتامین U برای هشت هفته استفاده کرد.

منبع: tebyan.net


 

0
نوشته شده توسط شیرین کریمی

چای و سنگ‌ کلیه

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی , تغذیه سالم

 

به گزارش سایت webmd.com

اغلب برای کمک به جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه چای جزو لیست «پرهیز» از خوردنی / نوشیدنی آمده است. به فردی که به تازگی سنگ کلیه در او تشخیص داده شده توصیه کردم از نوشیدن چای خودداری کند، او از من پرسید که آیا باید از نوشیدن تمام انواع چای خودداری کند؟

از آنجایی که چای در دستۀ نوشیدنی‌های حاوی اگزالات (نوعی ترکیب آلی) قرار گرفته است نوشیدن آن برای افراد دارای سنگ کلیه یا مستعد سنگ کلیه ممنوع شده است. اما آیا تفاوتی در محتوای اگزالات بین انواع مختلف چای وجود دارد؟

در مقاله‌ای که در این مورد در مجله‌ای منتشر شده بود به داده‌هایی دست یافتم، این تحقیق مجموعه‌ای از چای‌ها را از نظر محتوای اگزالات آزمایش کرده است. محققان دریافتند که چای سیاه در کیسه‌های چای و برگ‌های چای که از بوته‌ی چای ریخته‌شده‌‌اند در هر یک گرم، ۴٫۶۸ و ۵٫۱۱ میلی‌گرم اگزالات موجود است. چای‌های سبز و چای اولانگ (چای چینی) مقادیر اگزالات کمتری دارند و از ۲۳/۰ تا ۱۵/۱ میلی گرم در هر گرم چای متغیر بودند. محتوای اگزالات چای‌های گیاهی مورد آزمایش از «تشخیص داده نشده» تا ۳ میلی گرم در هر گرم چای متغیر بوده است.

هر کسی که به سنگ کلیه مبتلا است ابتدا باید با پزشک یا متخصص خود مشورت کند، اما به نظر می‌رسد چای‌های گیاهی و سبز برای افرادی که سابقه‌ی سنگ کلیه اگزالات دارند اما گهگاهی از نوشیدن یک فنجان چای لذت می‌برند، گزینه مناسبی است اگر به مقدار معقول مصرف شود.

 

منبع: webmd.com


 

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

دلایل و درمان سردی پاها

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

 

سردی پاها به‌طور گهگاه طبیعی است. تغییرات دما، برخی تغییرات و شرایط در شیوه زندگی و سلامت، جزو رایج‌ترین دلایل سردی پاها هستند. با شناخت این دلایل می‌توان از حس سرد بودن پاها جلوگیری کرد.

دلایل سردی پاها

سردی پاها می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. دمای پایین در زمستان، گردش خون ضعیف و اختلالات عصبی می‌توانند از دلایل این پدیده باشند که در زیر به برخی از این دلایل اشاره می‌کنیم.

۱- دمای پایین

سردی پاها یکی از واکنش‌های طبیعی بدن به دمای پایین و هوای سرد است. وقتی بدن در یک محیط سرد قرار می‌گیرد، رگ‌های خونی درون “دوراندام‌هایی” از قبیل دست‌ها و پاها تنگ‌تر می‌شوند. این انقباض رگ‌ها باعث کاهش جریان خون به آن نواحی می‌شود که نتیجه‌ی آن کاهش میزان هدر رفت دمای بدن نیز است. بنابراین این اقدام یک اقدام ایمنی از سوی بدن است.

در توصیف«دوراندام» باید گفت: به بخش‌هایی از بدن گفته می‌شود که فاصله‌ی دورتری نسبت به ارگان‌های حیاتی بدن دارند. بنابراین کاهش جریان خون در دوراندام‌ها مثل پا و یا دست، به حفظ جریان خون و دما در ارگان‌های حیاتی و مهم‌تر کمک می‌کند.

البته این کاهش جریان خون اگر طولانی‌مدت شود، می‌تواند موجب کاهش اکسیژن در اندام مربوطه شود که شاید باعث تغییر رنگ آن عضو از بدن به رنگی متمایل به آبی شود. معمولاً این علائم در شرایط سرمای موقت، خطرناک نیستند و به‌محض افزایش دمای بدن دوباره به شرایط طبیعی بازمی‌گردند.

البته برخی افراد به سندروم رینود دچار هستند که در معرض سرما و یا استرس شدید قرار گرفتن، موجب کاهش گردش خون بدن آن‌ها می‌شود و نتیجه آن تغییر رنگ، سرد شدن و یا بی‌حس شدن انگشتان دست یا پا است.

۲- استرس و اضطراب بالا

در معرض استرس و اضطراب شدید قرار داشتن نیز ممکن است منجر به احساس سردی پاها شود. یکی از واکنش‌های طبیعی بدن به استرس یا عصبی بودن، پمپاژ کردن آدرنالین به داخل جریان خون است.

بنابراین آدرنالین واردشده در گردش خون، باعث می‌شود رگ‌های خونی در حاشیه‌های بدن دچار انقباض و تنگی شوند و متعاقباً جریان خون به نواحی بیرونی بدن کاهش می‌یابد. این واکنش باعث ذخیره انرژی شده و بدن را برای هرگونه صدمه‌ای که ممکن است رخ دهد آماده می‌سازد. گفتنی است تمام این اقدامات از سوی بدن در واکنش به‌ مواجهه با استرس زیاد است.

گفتنی است با توجه به شرایط دنیای امروزی افراد بسیاری با استرس بالایی مواجه هستند اما حقیقت این است که این استرس‌ها بدن افراد را در شرایط ریسک و خطر فوری قرار نمی‌دهند بنابراین این واکنش دفاعی بدن در شرایط امروزی، بیشتر از آنکه سودمند باشد می‌تواند برای سلامتی انسان مضر باشد. بنابراین به یاد داشته باشید کاهش تنش و استرس می‌تواند به کاهش سردی پاها و دست‌ها و همچنین بهبودی سلامت انسان کمک کند.

۳- مشکلات گردش خون

موضوعات مربوط به گردش خون نیز یکی از رایج‌ترین دلایل سردی پاها است. بدن افراد مبتلا به گردش خون ضعیف، همیشه در تلاش برای رساندن خون گرم کافی به دوراندام‌ها هستند و ممکن است مکرراً با سردی پاها و یا دست‌ها مواجه باشند.

گردش خون ضعیف می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. داشتن سبک زندگی نشسته و نشستن‌های طولانی‌مدت می‌تواند منجر به کاهش گردش خون در پاها و حس سردی شود. همچنین استعمال مواد دخانی می‌تواند رسیدن خون به تمام نواحی بدن را با مشکلاتی مواجه کند. بنابراین احتمال سردی پاها در افرادی که مواد دخانی مصرف می‌کنند افزایش می‌یابد. کلسترول بالا می‌تواند باعث تشکیل پلاک‌ها در عروق خونی و متعاقباً منجر به کاهش گردش خون در بدن و پاها شود. این اتفاق نیز می‌تواند به احساس سردی پاها بیانجامد. برخی شرایط قلبی نیز ممکن است منجر به احساس سردی پاها شود بنابراین افرادی که دارای مشکلات قلبی هستند و یا در معرض بیماری‌ها و مشکلات قلبی قرار دارند و با سردی پا مواجه هستند بهتر است با پزشک خود در این زمینه صحبت کنند.

۴- کم‌خونی

کم‌خونی شرایطی است که فرد دارای گلبول‌های قرمز کمتر از حد طبیعی در بدن خود است. کم‌خونی می‌تواند ناشی از دلایل مختلفی مثل کمبود آهن، کمبود ویتامین ب۱۲، کمبود فولات یا اسیدفولیک و یا بیماری مزمن کلیوی باشد.

سردی پاها در موارد کم‌خونی متوسط و یا شدید ممکن است رخ دهد. گفتنی است تغییرات رژیم غذایی و استفاده از مکمل‌ها، آثار بسیار خوبی بر کم‌خونی می‌توانند داشته باشند. البته بهترین راه تشخیص و درمان کم‌خونی مشورت با پزشک است.

۵- دیابت

افراد مبتلا به دیابت نیز ممکن است در معرض مشکلات گردش خون باشند. تداوم قند خون بالا و عدم کنترل آن می‌تواند به انقباض و تنگ شدن رگ‌های خونی و کاهش خون‌رسانی به بافت‌های بدن و در پی آن سردی پاها منجر شود.

دیابت در بسیاری از افراد ممکن است به نوروپاتی دیابتی بیانجامد. منظور از نوروپاتی دیابتی نوعی آسیب به اعصاب است که از دیابت ناشی می‌شود. نوروپاتی دیابتی معمولاً در افراد مبتلا به دیابتی رخ می‌دهد که قند خون کنترل نشده و بالایی برای مدت‌زمان طولانی دارند. از دیگر علائم نوروپاتی دیابتی می‌توان به حس مورمور شدن یا گزگز کردن، بی‌حسی و یا حس سوزش در پاها اشاره کرد. این علائم ممکن است شب‌ها شدیدتر شوند.

۶- اختلالات عصبی

علاوه بر عوامل مطرح‌شده ممکن است سایر اختلالات عصبی نیز دلیل بروز سردی پاها باشند. آسیب‌های عصبی ممکن است ناشی از تروما و یا صدمه از قبیل سرمازدگی شدید و یا ناشی از سایر شرایط اساسی پزشکی باشد.

نوروپاتی محیطی ممکن است ناشی از بیماری کبد یا کلیه، عفونت و یا ژنتیکی باشد. نوروپاتی محیطی معمولاً موجب علائم دیگری شامل بی‌حسی و مورمور شدن می‌شود. درمان علائمی مانند سردی پاها در حین تشخیص و درمان مشکل اصلی می‎تواند به بهتر شدن حال فرد کمک کند.

۷- کم‌کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدیسم

کم‌کاری تیروئید همان‌طور که از نامش پیداست به فعالیت کم غده تیروئید گفته می‌شود. کم‌کاری تیروئید باعث می‌شود غده تیروئید هورمون کمی تولید کند که این فرایند تاثیر منفی بر متابولیسم بدن دارد. متابولیسم بدن بر گردش خون، ضربان قلب و دمای بدن اثرگذار است. بنابراین هر چیزی که عملکرد تیروئید را تحت تاثیر قرار دهد و موجب کم‌کاری تیروئید شود، می‌تواند منجر به حس سردی پاها شود.

افرادی که کم‌کاری تیروئید دارند ممکن است بیشتر از سایر افراد نسبت به سرما حساس باشند، همچنین ممکن است علائم دیگری شامل بی‌حالی، افزایش وزن و مشکلات حافظه‌ای داشته باشند.

درمان سردی پاها

بهترین گزینه برای درمان و پیشگیری از سردی پاها، مشورت با پزشک برای تشخیص عوامل و درمان مرتبط با مشکل است. البته برخی درمان‌های خانگی نیز برای سردی پاها وجود دارد که به بیان برخی از آن‌ها می‌پردازیم.

تحرک: یکی از ساده‌ترین راه‌ها بلند شدن و حرکت کردن است تا با این کار جریان خون به پاها افزایش یابد. افرادی که سردی پاهایشان ناشی از نشستن طولانی مدت است می‌توانند به راحتی با این روش پاهای خود را گرم کنند.

استفاده از جوراب یا پاپوش: استفاده از جوراب یا پاپوش در فضای داخلی می‌تواند یکی از راه‌های گرم کردن پا و جلوگیری از هدر رفتن حرارت پا به‌ویژه برای کسانی که در خانه خود فرش و یا سیستم گرمایش از کف ندارند باشد.

حمام پا: یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای گرم کردن پاهای سرد این است که آن‌ها را داخل آب گرم بگذاریم. فرو بردن پاها در آب گرم به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه برای حفظ جریان خون گرم تازه برای پاها کافی به نظر می‌رسد. استفاده از این روش قبل از خواب به نظر بسیار مفید و کارآمد می‌آید و همچنین به کاهش تنش و آرامش عضلات نیز کمک می‌کند.

البته افرادی که دچار دیابت هستند و قند خون خود را به‌خوبی کنترل نمی‌کنند بهتر است از این روش استفاده نکنند چراکه ممکن است بی‌حسی در پاهای آن‌ها مانع حس دمای بالای آب و موجب سوختگی ناخواسته پاها شود.

پدهای گرم‌کننده و یا کیسه آب گرم: افرادی که به دلیل سردی پا نمی‌توانند بخوابند، می‌توانند از پدهای گرم‌کننده یا کیسه آب گرم در پایین تخت خواب خود استفاده کنند تا محیط گرمی به‌وسیله‌ی آن‌ها برای پای خود ایجاد کنند. از این روش برای تسکین درد عضلاتی که در طول روز فعالیت زیادی داشته‌اند نیز می‌توان استفاده کرد.

 

منبع: tebyan.net


0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

دانستن تشخیص دیابت نوع ۲

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان  , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

تشخیص دیابت نوع ۲

دیابت نوع ۲ پس از تشخیص یک بیماری قابل کنترل است، می‌توانید با پزشک خود یک برنامه درمانی برای سالم ماندن داشته باشید.

دیابت در انواع مختلف دسته‌بندی می‌شود. معمولاً شامل دیابت حاملگی، دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ است.

دیابت بارداری

شاید شما دوستی داشته باشید که به او گفته شده است در دوران بارداری دیابت دارد. به این نوع بیماری دیابت بارداری گفته می‌شود. می‌تواند در سه ماهه دوم یا سوم بارداری ایجاد شود. دیابت بارداری معمولاً پس از تولد کودک از بین می‌رود.

دیابت نوع ۱

ممکن است شما یک دوست دوران کودکی مبتلا به دیابت داشتید که مجبور بود هر روز انسولین مصرف کند. به آن نوع دیابت نوع ۱ گفته می‌شود. اوج سن شروع دیابت نوع ۱، میانسالی است. طبق منبع معتبر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، نوع ۱، ۵ درصد از کل موارد دیابت را تشکیل می‌دهد.

دیابت نوع ۲

بر اساس CDC ، دیابت نوع ۲، ۹۰ تا ۹۵ درصد موارد تشخیص داده شده دیابت را تشکیل می‌دهد. به این نوع دیابت بزرگسالان نیز گفته می‌شود. اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد، دیابت نوع ۲ بیش‌تر در افراد بالای ۴۵ سال دیده می‌شود.

اگر فکر می کنید ممکن است به دیابت مبتلا باشید ، با پزشک خود صحبت کنید. دیابت نوع ۲ کنترل نشده می‌تواند عوارض شدیدی ایجاد کند، مانند:

  • قطع پاها و دست‌ها؛
  • نابینایی؛
  • بیماری قلبی؛
  • بیماری کلیوی؛
  • سکته؛

براساس CDC، دیابت هفتمین علت اصلی مرگ‌ومیر در ایالات متحده است. با درمان آنمی توان از بسیاری از عوارض جانبی شدید دیابت جلوگیری کرد. به همین دلیل تشخیص زود هنگام بسیار مهم است.

علائم دیابت نوع ۲

برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده می‌شوند زیرا علائم قابل توجهی دارند. علائم اولیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • افزایش یا تکرر ادرار؛
  • افزایش تشنگی؛
  • خستگی؛
  • بریدگی یا زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند؛
  • تاری دید؛

اغلب اوقات، از طریق آزمایش‌های معمول غربالگری تشخیص داده می‌شود. غربالگری روتین برای دیابت معمولاً از سن ۴۵ سالگی آغاز می‌شود. در صورت انجام موارد زیر، ممکن است لازم باشد زودتر غربالگری انجام شود.

  • اضافه وزن دارند؛
  • زندگی کم تحرکی داشته باشید؛
  • سابقه خانوادگی دیابت نوع ۲ داشته باشید؛
  • سابقه دیابت حاملگی داشته باشید یا نوزادی با وزن بیش از ۹ پوند (معادل ۴٫۰۸۲ کیلوگرم) به دنیا آورده باشید
  • نژاد آفریقایی-آمریکایی ، بومی آمریکایی، لاتین، آسیایی یا جزیره اقیانوس آرام هستند؛
  • سطح پایین کلسترول خوب (HDL) یا سطح تری‌گلیسیرید بالا داشته باشید؛
پزشکان چگونه دیابت نوع ۲ را تشخیص می‌دهند

علائم دیابت نوع ۲ اغلب به تدریج ایجاد می‌شود. از آنجا که ممکن است علائمی داشته باشید یا نداشته باشید ، پزشک از آزمایش خون برای تأیید تشخیص شما استفاده می‌کند. این آزمایشات که در این‌جا ذکر شده است، میزان قند (گلوکز) در خون شما را اندازه‌گیری می‌کند:

  • آزمایش هموگلوبین گلیسیته (A1C)؛
  • آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا؛
  • تست تصادفی گلوکز پلاسما؛
  • تست تحمل گلوکز خوراکی؛

پزشک شما یک یا چند مورد از این آزمایشات را بیش از یک بار انجام می‌دهد تا تشخیص شما را تأیید کند.

آزمایش هموگلوبین گلیسیته (A1C)

آزمایش هموگلوبین گلیسیته (A1C) اندازه‌گیری طولانی مدت کنترل قندخون است. با این آزمایش پزشک تشخیص دهد که متوسط ​​قندخون شما در طی دو سه ماه گذشته چقدر بوده است.

این آزمایش درصد قند خون متصل به هموگلوبین را اندازه‌گیری می‌کند. هموگلوبین پروتئین حامل اکسیژن در سلول‌های قرمز خون شما است. هرچه A1C شما بالاتر باشد، سطح قندخون اخیر شما نیز بالاتر است.

آزمایش A1C به اندازه آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا یا تست تحمل گلوکز خوراکی حساس نیست. این بدان معنی است که موارد کم‌تری از دیابت را شناسایی می‌کند. پزشک نمونه شما را برای تشخیص به آزمایشگاه معتبر می‌فرستد. نتیجه گرفتن ممکن است بیشتر از آزمایش در مطب پزشک باشد.

مزیت آزمون A1C راحتی است. لازم نیست قبل از این آزمون روزه بگیرید. نمونه خون را می‌توان در هر زمان از روز جمع‌آوری کرد. همچنین، نتایج آزمایش شما تحت تأثیر استرس یا بیماری قرار نمی‌گیرد.

دکتر شما نتایج شما را با شما همراه خواهد کرد. در اینجا معنی نتایج آزمایش A1C شماست:

  • A1C 6.5 درصد یا بالاتر = دیابت؛
  • A1C بین ۵٫۷ تا ۶٫۴ درصد = پیش دیابت؛
  • A1C کمتر از ۵٫۷ درصد = طبیعی است؛

بعد از تشخیص، می‌توان برای کنترل میزان قندخون از این نوع آزمایش نیز استفاده کرد. اگر مبتلا به دیابت هستید، سطح A1C شما باید چندین بار در سال بررسی شود.

آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا

در برخی شرایط، آزمون A1C معتبر نیست. به‌عنوان مثال، برای زنان باردار یا افرادی که واریانت هموگلوبین دارند، قابل استفاده نیست. به جای آن می‌توان از آزمایش قندخون ناشتا استفاده کرد. برای این آزمایش، بعد از اینکه یک شب ناشتا بودید، نمونه‌ای از خون شما گرفته می‌شود.

بر خلاف آزمایش A1C، آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا مقدار قندخون شما را در یک زمان مشخص اندازه‌گیری می‌کند. مقادیر قندخون بر حسب میلی‌گرم در دسی‌لیتر (میلی‌گرم در دسی‌لیتر) یا میلی‌مول بر لیتر (میلی‌مول در لیتر) بیان می‌شود. درک این نکته مهم است که اگر استرس داشته باشید یا بیمار باشید، می‌تواند نتایج شما را تحت تأثیر قرار دهد.

تفسیر نتایج:

  • قندخون ناشتا از ۱۲۶ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بالاتر = دیابت؛
  • قندخون ناشتا ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلی‌گرم در دسی‌لیتر = پیش دیابت؛
  • قندخون ناشتا کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر = طبیعی؛
تست تصادفی گلوکز پلاسما

آزمایش تصادفی قندخون در افرادی که علائم دیابت دارند استفاده می‌شود. در هر زمان از روز آزمایش قندخون تصادفی انجام می‌شود. این آزمایش بدون در نظر گرفتن آخرین وعده غذایی شما، قندخون را بررسی می‌کند.

مهم نیست که آخرین بارچه زمانی غذا خورده اید ، آزمایش قند خون ۲۰۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر نشان می دهد که شما دیابت دارید. این امر به ویژه اگر قبلاً علائم دیابت داشته باشید ، بسیار درست است.

تفسیر نتایج:

  • قندخون تصادفی ۲۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بیش‌تر = دیابت؛
  • سطح قندخون تصادفی بین ۱۴۰ تا ۱۹۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر = پیش دیابت؛
  • قندخون تصادفی کم‌تر از ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر = طبیعی؛
تست تحمل گلوکز خوراکی

مانند آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا، آزمایش تحمل گلوکز خوراکی نیز شما را ملزم می‌کند که یک شب ناشتا باشید. ابتدا یک آزمایش قندخون ناشتا انجام می‌دهید. سپس یک مایع شیرین می‌نوشید. بعد از اتمام کار، پزشک به مدت چند ساعت سطح قندخون شما را آزمایش می‌کند.

برای آماده شدن برای این آزمایش، انستیتوی ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی (NIDDK) توصیه می‌کند که حداقل ۱۵۰ گرم کربوهیدرات در روز برای سه روز منتهی به آزمایش بخورید. غذاهایی مانند نان، غلات، ماکارونی، سیب‌زمینی، میوه (تازه و کنسرو شده) و آب‌گوشت شفاف همه حاوی کربوهیدرات هستند.

هرگونه استرس یا بیماری را که تجربه می‌کنید به پزشک خود بگویید. اطمینان حاصل کنید که پزشک در مورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید اطلاع دارد. استرس، بیماری و داروها همه می‌توانند نتایج آزمایش تحمل گلوکز خوراکی را تحت تأثیر قرار دهند.

تفسیر نتایج:

  • قندخون ۲۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بیش‌تر پس از دو ساعت = دیابت؛
  • قندخون بین ۱۴۰ تا ۱۹۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر پس از دو ساعت = دیابت قندی؛
  • قندخون کم‌تر از ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر پس از دو ساعت = طبیعی؛

از آزمون‌های تحمل گلوکز برای تشخیص دیابت بارداری در دوران بارداری نیز استفاده می‌شود.

منبع: webmd.com


 

0
1 63 64 65 66 67 164