وقتی در حال خرید روغن پخت و پز هستید، رسیدن به روغن زیتون یک کار بدیهی است. و مملو از چربی‌های اشباع نشده برای شما، این یک سنگ بنای رژیم غذایی مدیترانه‌ای برای سلامت قلب است.
اما دانستن این‌که کدام روغن زیتون باید انتخاب شود و چطور از آن استفاده کرد جای تامل دارد. مشخص شده است که اطلاعات نادرست زیادی در مورد روغن زیتون وجود دارد. که زمان پاک کردن آن است!
شما شنیده‌اید که روغن زیتون «خالص» بهترین کیفیت را دارد.
اصطلاح «خالص» امیدوارکننده به نظر می‌رسد. اما این فقط به این معنی است که مواد یا روغن دیگری در محصول وجود ندارد. روغن زیتون خالص در واقع درجه پایین‌تری نسبت به بکر است، که سالم‌ترین در نظر گرفته می‌شود زیرا دارای بالاترین غلظت پلی‌فنول است، و یک ترکیب گیاهی طبیعی‌ست در زیتون که مانند آنتی‌اکسیدان در بدن عمل می‌کند.
اما روغن زیتون «خالص» دارای پلی‌فنول کمتری است اما هنوز دارای مزایای بالقوه سلامتی است. همچنین دارای طعم خنثی‌تری دارد.
شما شنیده‌اید که روغن زیتون «سبک» چربی و کالری کمتری دارد.
نوشته «سبک» بر روی بسته‌های غذا می‌تواند به این معنی باشد که محصول در چربی و کالری کم‌تر است. اما در مورد روغن زیتون، کلمه سبک به طعم آن اشاره می‌کند. تمام روغن زیتون‌ها شامل کالری و چربی یکسانی در هر قاشق غذاخوری است.
شنیده‌اید که نمی‌توانید با روغن زیتون بسیار بکر غذا درست کنید.
این درست است که دود کمتری نسبت به برخی از روغن‌های طبخ دارد، اما برای پخت‌وپز خانگی روزانه به اندازه کافی پایدار است. . به‌خاطر داشته باشید که روغن زیتون بکر بیش از سایر انواع روغن زیتون‌ها طعم بیشتری دارد. بنابراین اگر به دنبال عطر و طعم خنثی هستید، روغن زیتون سبک یا خالص را انتخاب کنید.
شنیده‌اید که پخت و پز مزایای روغن زیتون را از بین می‌برد.
مزایای سلامتی روغن زیتون را در هنگام گرم کردن حذف نخواهد شد. فقط ممکن است برخی طعم و عطر را از دست بدهد اما شما هنوز اکثر پلی‌فنول‌ها را که به‌طور طبیعی در روغن رخ می‌دهند دارید.
اگر می‌توانید یک بطری تیره‌تر را انتخاب کنید چون آن روغن را از نور محافظت می‌کند. هنگامی که شما روغن زیتون خود را به خانه می‌رسانید، آن را در جای خنک و تاریک ( مانند کابینت ) نگه دارید و در عرض ۱ تا ۳ ماه از آن استفاده کنید.
هر کسی گاهی اوقات احساس نگرانی و یا اضطراب می‌کند، اما تعداد کمی از افراد مبتلا به بیماری روانی می‌شوند.
اما تفاوت بین آنها در چیست؟
در اصل بیماری ذهنی‌ست که برروی سلامت روان تاثیر می‌گذارد، که مانع فکر کردن، و ارتباط با دیگران و کارهای روزمره می‌شود. و طی تحقیقات مشخص شد که ده‌ها بیماری روانی تعریف شده است.
که آنها عبارتند:
افسردگی؛
اختلال دوقطبی؛
اختلال اضطراب عمومی؛
وسواس فکری؛
اسکیزوفرنی؛
اختلال استرس پس از سانحه؛
و موارد دیگر.
در بیماری روانی فرق نمی‌کند، جوان هستید یا سالمند، مرد هستید یا زن، یا برای کدام نژاد و قوم هستید و سطح تحصیلات‌تان چقدر است، تاثیری خود را می‌گذارد.
و خبر خوب این است که اغلب‌شان را می‌توان درمان کرد.
علائم و نشانه‌های بیماری روانی تا حدودی به بیماری بستگی دارد.
و علائم شایع عبارتند از:
برای مدتی احساس ضعف کنید؛
نوسانات شدید خلقی؛
کناره‌گیری از خانواده، دوستان یا فعالیت‌ها؛
کمبود انرژی یا مشکلات خواب؛
اغلب احساس عصبانیت، خصومت یا خشونت می‌کنند؛
احساس پارانوئید، شنیدن صدا یا توهم؛
اغلب به مرگ یا خودکشی فکر می‌کنند.
در برخی افراد، علائم بیماری روانی ابتدا به صورت مشکلات جسمی مانند:
درد معد؛
درد کمر؛
بی‌خوابی ظاهر می‌شود.
افراد مبتلا به بیماری روانی می‌توانند با گفت‌وگو با یک درمانگر و پیروی از یک برنامه درمانی که ممکن است شامل دارو باشد یا نباشد، علائم خود را کاهش داده و احساس بهتری داشته باشند.
نام فشارخون به بدی شهرت یافته‌است، اما با این‌حال مقداری فشار برای گردش خون ضروری است؛ در غیراین‌صورت خون نمی‌تواند از قلب به مغز و انگشتان پا حرکت کند و بازگردد. و کار قلب در این مواقع فراهم کردن نیروی محرکه است.
با هر انقباض بطن چپ، یعنی اتاقک اصلی پمپاژ قلب، موجی از فشار را ایجاد می‌کند که به سراسر شریان‌های بدن خون منتقل می‌شود. شریان‌هایی که شل و منعطف هستند، در برابر هر‌کدام از ضربان‌های خون مقداری مقاومت طبیعی از خود نشان می‌دهند.
اما افراط در هر چیز خوب هم چیز بدی است. شریان‌هایی که کشیده، منقبض یا سخت هستند، مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهند. و این مسئله باعث می‌شود که خود را به صورت فشارخون بالا نشان دهد و قلب را مجبور به فعالیت بیش‌تر کند.
کار بیش‌تر، سبب می‌شود عضله‌های قلب به مرور زمان تضعیف شوند؛ و علاوه بر این می‌تواند به اعضای دیگر بدن، هم‌چون کلیه‌ها و چشم نیز آسیب برساند.
ضربات بی‌وقفه خون بر دیواره شریان‌ها باعث سخت و تنگ‌شدن آنها می‌گردد و بدین ترتیب احتمالا پیش‌زمینه‌ای برای ایجاد سکته قلبی یا مغزی فراهم می‌آید.
اکثر افرادی که فشارخون بالا دارند (چیزی که از نظر پزشکی، هیپرتانسیون یا پرفشاری خون نامیده می‌شود)، از مبتلا به آن بی‌خبرند.
پرفشاری خون هیچ علائم یا نشانه اخطاردهنده‌ای ندارد اما با این‌حال ممکن است بسیار برای سلامتی و تندرستی شما خطرآفرین باشد، تا جایی‌که به‌آن لقب «مرگ خاموش» را داده‌اند.
هنگامی‌که پرفشاری خون با سطح بالای کلسترول و قندخون همراه می‌شود، صدمه عروقی، کلیوی و قلبی ناشی از آن به شکل صعودی تسریع خواهدشد.
پرفشاری خون قابل پیشگیری است. انجام تمرینات روزانه، پیروی از یک رژیم غذایی سالم، محدود کردن میزان الکل و نمک مصرفی، کاهش تنش‌ها و سیگار نکشیدن کلیدهایی هستند که به کنترل درآوردن فشارخون کمک می‌کنند.
زمانی که فشارخون به سوی مقادیر ناسالم گرایش پیدا کند، می‌توان با تغییر سبک زندگی و مصرف دارو آن را پایین آورد.
محققان با تحقیق برروی ۵،۳۶۵ زوج دریافتند که از بین هر ۵ زوج، یک زوج که زندگی مشترکی دارند عادات بهداشتی مشابهی دارند. اکثر شرکت‌کنندگان این تحقیق برای دهه ۴۰ تا ۵۰ میلادی ( دهه ۲۰ تا ۳۰ خورشیدی) بودند.
و براساس این فاکتورها شرکت‌کنندگان مورد بررسی قرار گرفتند:
وضعیت سیگار کشیدن؛
شاخص توده بدن؛
فعالیت ورزشی؛
رژیم غذایی؛
از نظر کلسترول؛
فشارخون؛
قندخون ناشتا.
و محققان براساس فاکتورهای بالا دریافتند که تقریباً ۸۰٪ زوجین در دسته متوسط یا ضعیف قرار دارند که دلیل اصلی آن رژیم‌های ناسالم و ورزش ناکافی است. که می‌توان هر دو عامل را بهبود بخشید.
تحقیقات نشان داده است هنگامی که یکی از زوجین رفتار خود را به روشی مثبت تغییر می‌دهد، طرف دیگر با گذشت زمان تغییرات مشابهی را از خود نشان می‌دهد. و این بدان معنی‌ست که برنامه‌های تشویق عادات سلامتی می‌توانند به هر دو زوجین کمک کنند.
کلسیم برای سلامت قلب، استخوان، دندان، عصب و خون نقش بسیار مهمی دارد. زنان و مردان بالای ۵۰ سال روزانه نیاز به ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم کلسیم دارند.
بهترین راه برای دریافت کلسیم مورد نیاز بدن، محصولات لبنی، سبزیجات برگ‌دار، آب پرتقال غنی شده با کلسیم، کنسرو ساردین و ماهی آزاد، بادام، توفو، کدو سبز زمستانی‌ست.
اکثر افراد می‌توانند حداقل ۷۰۰ میلی‌گرم در روز را از طریق غذا دریافت کنند. و الباقی آن را می‌توانند از طریق مکمل کلسیم با دوز پایین دریافت کنند.
در سال‌های اخیر خبرهای مهمی درباره مکمل‌های کلسیم و ارتباط بالقوه‌شان با بیماری‌های قلبی و حمله قلبی منتشر شده است. ارزیابی‌های معتبر (مانند بنیاد ملی پوکی‌استخوان و انجمن قلب و عروق) هیچ ارتباطی بین مکمل‌های کلسیم و خطر حمله قلبی، سکته مغزی یا مرگ زودرس پیدا نکرده‌اند.
این بدان معنا نیست که می‌توانید به اندازه دلخواه کلسیم دریافت کنید. زیرا مصرف بیش‌از اندازه کلسیم می‌تواند منجر به هایپرکلسمی (سطح بالای طبیعی کلسیم در خون) شود که باعث حالت تهوع، استفراغ، گیجی و سایر علائم عصبی می‌شود. و همین‌طور خطر بیشتری برای بیماری کلیه و سرطان پروستات تهاجمی به همراه دارد.
برچسب‌هایی که بر روی بطری‌های مکمل‌ها است نوید سلامتی بیشتری می‌دهند، اما ممکن‌ست این مکمل‌ها به شما آسیب برسانند.
سلامت قلب شما نیاز به ترکیبی از استراتژی‌هایی دارد. مانند رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و کنترل استرس. و اضافه کردن یک مکمل رژیم غذایی ممکن است به روش‌های دیگری برای حفاظت از قلب به نظر برسد.
اما مراقب باشید برخلاف داروهای تجویزی، مکمل‌ها بدون نسخه به فروش می‌رسند. بدون این که مدرکی دال بر این‌که آنها خطر دارند یا بی‌خطر هستند فروخته می‌شوند.
از آن‌جایی که FDA آنها را ارزیابی می‌کنند که از کیفیت بالایی برخوردارند یا خیر.
مکمل‌های زیر ممکن است خطراتی برای قلب ایجاد کنند.
مکمل برنج مخمر قرمز
مکمل برنج مخمر قرمز از یک نوع مخمر در برنج سفید تشکیل می‌شود. و مکمل‌ها حاوی مونوکولین K هستند که با ماده فعال در داروی کاهش کلسترول لوواستاتین (Mevacor) یکسان است.
مطالعات نشان می‌دهد چنین مکمل هایی مقادیر زیادی مونوکولین K است. و برای افرادی که که تحمل داروهای استاتین را ندارند می‌تواند جذاب باشد.
شما به‌درستی نمی‌توانید بگویید که چقدر مونوکولین K در مکمل‌ها تاثیر می‌گذارد. برخی از محصولات به ترکیبات فعال نیاز ندارند، و برخی دیگر همان مقدار داروی تجویز شده را دارند.
دکتر پیتر کوهن، استادیار پزشکی در دانشکده پزشکی مدرسه عالی هاروارد که برروی مکمل‌های رژیمی مطالعه می‌کند، از جمله مکمل برنج مخمر قرمز، می‌گوید: «به‌نطر می‌آید خوب باشند، اما اگر بیش از اندازه مکمل را مصرف کنید، می‌تواند باعث ایجاد درد ماهیچه یا حتی می‌تواند آسیب شدید به قلب وارد کند.»
مکمل ال آرژنین
ال آرژنین یک اسید آمینه است که ماده سازنده آن اکسید نیتریک است. مولکولی‌ست که به آرامش و باز شدن رگ‌های خونی کمک می‌کند. مکمل‌های ال آرژنین به‌عنوان راهی برای افزایش گردش خون، کاهش فشارخون و تقویت نعوظ به بازار عرضه می‌شوند.
افراد مبتلا به بیماری های قلبی باید از ال آرژنین اجتناب کنند. مطالعات نشان داده است افرادی که در اثر حملات قلبی جان خود را از دست دادن در بدن‌شان مکمل ال آرژنین وجود داشته است.
مکمل سیر
قرص‌های سیر نوید می‌دهند که سطح کلسترول و فشارخون را کاهش می‌دهند. مطالعات در مورد تأثیرات کلسترول متفاوت است، مهم نیست که این قرص حاوی سیر تازه، پودر سیر خشک یا عصاره سیر کهنه است.
مطالعات نشان می‌دهد که مکمل‌های سیر ممکن است فشارخون را کمی کاهش دهند. اما مکمل‌های سیر می‌توانند سطح و اثرات برخی داروهایی که برای بیماری قلب است را افزایش دهند، مانند داروهای رقیق‌کننده خون (که باعث خونریزی می‌شود)، داروهای کاهش کلسترول و داروهای فشارخون.
احتمالاً شنیده‌اید یا می‌دانید فصل آنفلوآنزای امسال یکی از بدترین موارد است. و انتظار می‌رود هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد. بیش از یک ناراحتی، آنفولانزا می‌تواند زندگی را تهدید کند. بنابراین، بسیار مهم است که همه تلاش خود را انجام دهید. تا سیستم‌ایمنی بدن خود را در این فصل آماده نگه دارید.
یک رژیم غذایی سالم و سبک زندگی نقش بسیار زیادی در بالا بودن سیستم‌ایمنی بدن دارد و مواد مغذی مانند آهن، روی و سلنیوم و فلاونوئیدهای گیاهی برای یک سیستم‌ایمنی قوی ضروری هستند.
در این‌جا چهار خوراکی وجود دارد که می‌توانند به تقویت سیستم‌ایمنی شما کمک کنند:
چای
چای یکی از غنی‌ترین منابع فلاونوئیدها، آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که سیستم‌ایمنی را تقویت می‌کنند. یک مطالعه نشان دادمی‌دهد که ترکیبات موجود در چای سیستم‌ایمنی بدن را برای حمله با باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌های مهاجم تقویت می‌کند. چای سیاه، سبز یا اولانگ بیش‌ترین مزایا را دارا هستند.
ادویه‌جات
گیاهان و ادویه‌جات از متمرکزترین منابع آنتی‌اکسیدان هستند و معروف است که بسیاری از این نیروگاه‌های گیاهی خاصیت ضدویروسی، ضدالتهابی دارند و همین‌طور باعث تقویت سیستم‌ایمنی بدن می‌شوند. به دنبال راه‌هایی بیش‌تر برای اضافه کردن گیاهان و ادویه‌ها به غذاها و نوشیدنی‌های‌تان باشید.
زغال‌اخته
تحقیقات نشان می‌دهد که زغال‌اخته بالاترین سطح از آنتی‌اکسیدان‌های مبارزه با بیماری را دارند. این میوه‌های کوچک همچنین حاوی کوئرستین، و یک فلاونوئید است که مانند آنتی‌هیستامین و ضدالتهاب عمل می‌کند و ممکن است در برابر بیماری‌های قلبی و سرطان محافظت کند. محققان حدس می‌زنند که اثر آنتی‌هیستامین کوئرستین زغال‌اخته می‌تواند به کاهش علائم مرتبط با آلرژی، از جمله آبریزش بینی و آبریزش چشم کمک کند.
اگر زغال‌اخته تازه در بازار محلی خود ندارید؟ مواد مغذی میوه‌های تازه قابل قیاس با منجمدشان نیست اما می‌توانید به آن ماست یا آب‌میوه اضافه کنید و استفاده کنید و لذت ببرید.
ماست
سیستم‌ایمنی بدن ما را با باکتری‌های سالم پر می‌کند. علاوه‌بر این، داشتن یک فنجان ماست غنی از کلسیم حدود ۲۰ % از نیاز روزانه‌تان را تامین می‌کند که یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد ایمنی سالم است. صبح خود را با یک فنجان ماست شروع کنید و از ماست برای تنقلات یا دسرهای‌تان استفاده کنید و لذت ببرید.
همراه با تغذیه درست، مطمئن شوید که خواب کافی دارید. سیستم‌ایمنی بدن و تعمیرات بدن در طول خواب بهبود پیدا می‌کند ، پس سعی کنید تا جایی که می‌توانید به این مسئله رسیدگی کنید. طبق توصیه‌ها حداقل ۷ ساعت در شب است، اما ۸ – ۹ حتی بهتر است.
همه چیز درباره پروتئین در تبلیغات، بر روی برچسب محصولات و در سالن ورزشی شنیده‌ایم. تا اسم پروتئین می‌آید ذهن ما به سمت گوشت گاو می‌رود و بیش‌تر افراد به‌عنوان بهترین منبع پروتئین به گوشت گاو فکر می‌کنند.
اما غذاهای دیگری فراتر از گوشت گاوست ( از جمله برخی مواد غذایی گیاهی ) که پروتئین‌های با کیفیت بالا محسوب می‌شوند. و بعضی از آنها ممکن است شما را متعجب کنند.
ممکن است اصطلاح « پروتئین کامل» یا «پروتئین با کیفیت بالا» را شنیده باشید. این بدان معنی است که: آمینو اسیدها بلوک‌های سازنده پروتئین هستند و ما به آمینو اسیدها نیاز داریم تا پروتئین‌ها را مانند هورمون‌ها و آنزیم‌ها بسازیم. بدن می‌تواند برخی از این اسیدهای آمینه را در خودش بسازد، اما بعضی از آنها از طریق خوردن غذا دریافت می‌شوند. و به آن اسید آمینه «ضروری» گفته می‌شود.
یک پروتئین «کامل»؛ تمام ۹ آمینو اسید ضروری را به مقدار کافی دارد. غذاهای پروتئین کامل که به آنها غذاهای پروتئین «با کیفیت بالا» نیز گفته می‌شود. پروتئین‌های «ناقص» یک یا چند مورد از این اسیدهای آمینه ضروری را ندارند و به‌طور معمول غذاهای گیاهی هستند. پروتئین‌های ناقص هنوز هم می‌توانند آنچه بدن ما نیاز دارد را تأمین کنند.
اگر چه قبلا ً تصور می‌شدکه برای ایجاد یک پروتئین کامل لازم است تا منابع پروتئین ناقص را با هم در یک وعده غذایی مانند لوبیا و برنج بخورید، اما اکنون می‌دانیم که صرف خوردن انواع غذاهای پروتئینی در طول روز کافی است.
وقتی نوبت به پروتئین کامل و با کیفیت بالا می‌رسد، گوشت به‌طور سنتی مورد توجه بوده است. اما این تنها گزینه شما نیست. در این‌جا هفت غذای فراتر از گوشت وجود دارد که پروتئین مورد نیاز شما را تأمین می‌کند:
کینوا
هر نصف فنجان کینوا حاوی چهار گرم پروتئین کامل است و منبع خوبی از فیبرست (و فاقد گلوتن است). کینوا طعم ملایم و کمی مغذی دارد و می‌توانید آن را به‌عنوان یک غذای فرعی یا به‌عنوان یک غلات صبحانه گرم میل کنید.
تخم مرغ
اگرچه برخی از افراد روی سفیده‌ها تمرکز می‌کنند، در زرده تخم‌مرغ نیز پروتئین وجود دارد (از هفت گرم پروتئین موجود در یک تخم مرغ بزرگ، حدود چهار گرم پروتئینش از سفید‌ست و سه گرم زرده‌ست). زرده همچنین حاوی مواد مغذی و ترکیباتی است که سفیده آن از لوتئین، آنتی‌اکسیدان خوشش نمی‌آید.
سویا
چه در یک لیوان به‌عنوان شیر سویا یا به تنهایی یک پروتیین با کیفیت بالا محسوب می‌شود. برای این‌که بیش‌ترین فواید سلامتی را از سویا بگیرید، منابع غذایی کل آن را (مانند ادامام یا توفو) را بیش‌تر انتخاب کنید.
پسته
اخیراً در یک تحلیل نشان داد که پسته بو داده شده در واقع حاوی کلیه اسیدهای آمینه ضروری است. یک اونس پسته حدود شش گرم پروتئین و سه گرم فیبر دارد.
لبنیات
هر دو نوع پروتئین در لبنیات ( آب‌پنیر و کازئین ) کامل هستند. در واقع در تجزیه و تحلیل کیفیت پروتئین، لبنیات در واقع بالاتر از گوشت گاو است. چه شما شیر را انتخاب کنید و چه شیر بدون چربی، مقدار پروتئین تقریبا ً مشابه است ( حدود ۸ گرم در هر فنجان ) . یک فنجان ماست، به ویژه ماست یونانی، مقدار پروتئینش می‌تواند حتی بیش‌تر هم باشد.
گندم سیاه
این غلات کامل بدون گلوتن یک پروتئین کامل است و در یک مطالعه، مردم گزارش کردند که پر کننده و سیرکننده‌تر از برنج یا گندم معمولی است (علیرغم نام آن، گندم سیاه در واقع نوعی گندم نیست!). آن را برای تقویت پروتئین به سالادهای سبز اضافه کنید یا با آرد گندم سیاه بپزید.
ماهی
ماهی منبع بسیار خوبی از پروتئین با کیفیت بالا است. اگر چه سالمون یک ماهی « چرب » در نظر گرفته می‌شود، آن چربی‌ها برای قلب و برای مغز خوب هستند . فیله ماهی کپور معمولی و ماهی آزاد بیش از ۴ گرم پروتئین دارد.
فرسودگی شغلی یکی از چالش‌های قرن بیست‌ویکم شده‌است. افراد از تمام اقشار جامعه درباره فرسودگی شغلی و تاثیر آن صحبت می‌کنند. آن‌هایی که فرسودگی شغلی را تجربه می‌کنند در مورد از دست دادن اشتیاق، احساس بدبینی و حس موفقیت فردی پایین گزارش می‌دهند. این احساسات می‌توانند هم در محیط کار و هم در منزل ظاهر شوند.
تحقیقات به ما می‌گوید که فرسودگی شغلی بر سلامت روانی و جسمی افراد تأثیر منفی گذاشته و همین‌طور مشکلات‌شان گسترده است. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۷ توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شده است نشان می‌دهد که ۷۵٪ از مردم آمریکا در هر ماه از علائم استرس اعم از جسمی و روانی رنج می‌برند.
آیا هر کدام از این زنگ‌ها به صدا در می‌آید؟ نگران هستید که از فرسودگی شغلی رنج ببرید، در این‌جا ۵ علامت است که نشان‌دهنده فرسودگی شغلی‌ست.
احساس درد: علائم جسمی متعدد و مکرر مانند سردرد، معده درد، درد عضلانی؛
عصبانیت: احساس عصبانیت و تحریک‌پذیری؛
بی‌تفاوت: از بین رفتن انگیزه، انگیزه و علاقه؛
احساس منفی: احساس بدبینی؛
خسته: خستگی جسمی و عاطفی؛
اگر مطمئن نیستید مبتلا به فرسودگی شغلی هستید، یک لحظه صبر کنید و با استفاده از کلمه مخفف رنگ، به میزان استرس در منزل، کار، مدرسه و ارتباطات اجتماعی‌تان فکر کنید.
اگر فکر می‌کنید مبتلا به فرسودگی شغلی هستید، اگر هر یک از علایم بیش از دو هفته وجود داشته باشد و اگر نشانه‌ها باعث شده تا توانایی شما در عملکردهای عادی مختل شود. از یک متخصص روانشناسی کمک بگیرید.
مهم نیست، شما سطح مراقبت از خود را ارزیابی کنید: چقدر از خود و نیازهای شخصی خود مراقبت می‌کنید؟ اگر احساس می‌کنید برنامه مراقبت از خودتان کم است، خیلی سخت نگیرید. بسیاری از ما فضای زیادی برای پیشرفت در این بخش باقی می‌گذاریم.
اگر ایده‌ای در مورد بهبود شیوه‌های مراقبت از خود ندارید، با تمرکز بر این زمینه‌های اصلی شروع کنید: ورزش، ذهن آگاهی، خواب، معاشرت و تغذیه. تحقیقات نشان داده است که عادات سالم در این مناطق می‌توانند بر سلامت جسمی و روانی کمک کند.
برای جلوگیری فرسودگی شغلی، روش‌های خاصی در هر ۵ زمینه اصلی مراقبت از خود وجود دارد:
• ورزش: حداقل ۳۰ دقیقه در روز (اشکال ندارد زمانش هم کم بود مهم انجام دادنش است.)؛
• ذهن آگاهی: حداقل ۱۰ دقیقه در روز؛
• خواب: یک ساعت خواب منظم را تنظیم کنید و حتی آخر هفته‌ها بیش‌تر رعایت کنید؛
• معاشرت: هر روز با خانواده و / یا دوستان خود ارتباط برقرار کنید؛
• تغذیه: غذاهای فرآوری شده را از بین ببرید و یک دفترچه یادداشت غذایی سالم تهیه کنید.
جف، یک بیمار ۶۰ ساله‌ست که می‌خواهد مطمئن شود که همه تلاشش را برای محافظت از خود در برابر حملات قلبی انجام داده است. اگرچه او سابقه بیماری قلبی ندارد، اما دارای عوامل خطر حمله قلبی‌ست، از جمله فشارخون بالا و کلسترول بالاست، بنابراین عاقلانه است که هوشیار باشد.
موارد زیادی وجود دارد که جف می‌تواند انجام دهد تا سالم بماند. داشتن تحرک بدنی، خوردن غذای مقوی و کنترل فشارخون و کلسترول می‌تواند به سلامت او کمک کند. اما در مورد آسپرین چطور؟ آیا جف برای کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی در آینده باید آسپرین مصرف کند؟
پاسخ آن‌طور که فکر می‌کنید روشن نیست.
آسپرین چه کاری انجام می‌دهد؟
آسپرین یک داروی شگفت‌انگیز است که فواید زیادی دارد. از آن می‌توان برای کاهش تب، درد و التهاب استفاده کرد. اما دلیلی که در بیماری قلبی مفید است این است که از اتصال پلاکت‌ها به یکدیگر جلوگیری می‌کند. تجویز آسپرین باعث کاهش توانایی خون در تشکیل لخته خون شده و در درمان و پیشگیری از حملات قلبی و سکته مفید است.
اما یک عیب در لخته شدن کم‌تر وجود دارد: خونریزی بیش‌تر . استفاده از آسپیرین می‌تواند منجر به خونریزی کوچک اما قابل‌توجه شود ( که به دلیل نیاز به انتقال خون یا جراحی و یا خونریزی در مغز تعریف می‌شود ).
آیا آسپرین واقعاً از بیماری قلبی جلوگیری می‌کند؟
جواب قطعا بله است. ثابت شده است که آسپرین نه تنها در درمان حملات قلبی، سکته مغزی و ضربات موثر است بلکه می‌تواند خطر حملات قلبی و سکته را کاهش دهد. سوال بهتر و پیچیده‌تر این است که آیا فواید آسپیرین از افزایش خطر خونریزی بیش‌تر است؟
و برای رسیدن به پاسخ این سوال، باید از افراد سوال کنید که آیا آنها قبلاً به بیماری قلبی مبتلا شده‌اند؟ در غیر این صورت، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در آینده چیست؟ خطر خونریزی آنها چیست؟ و جالب این است که خطر آنها برای سرطان روده بزرگ چیست (زیرا اثبات شده است که آسپرین به میزان متوسطی خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهد)؟
آسپرین در پیشگیری ثانویه
برای پیشگیری ثانویه، (کسانی که دچار حملات قلبی، سکته مغزی، استنت یا جراحی بای پس شده‌اند)، داده‌های تحقیقات نشان می‌دهد که آسپرین بیش‌تر از این‌که خطری داشته باشد برای اکثر افراد مفید است.
آسپرین در پیشگیری اولیه
بیمارانی که به بیماری قلبی مبتلا نیستند غالباً تعجب می‌کنند وقتی به آنها می‌گوییم ممکن است آسپرین برای آنها مناسب نباشد. این ایده که آسپرین برای قلب شما مفید است از مدت‌ها قبل وجود داشته است به‌طوری که بسیاری معتقدند این یک واقعیت ثابت شده است. با این حال، چندین مطالعه تحقیقاتی در سال‌های اخیر نشان داده است که مزایا آن‌طور که بسیاری تصور می‌کنند مشخص نیستند برای افرادی که به بیماری قلبی مبتلا نیستند.
و تحقیقات بیش‌تر به احتمال زیاد مساله را روشن نمی‌کند، زیرا مشکل فقدان اطلاعات نیست – این است که مزایای – و خطرات – آسپرین نسبتا ً کوچک هستند.
رهنمودهای چاپ ۹ کالج پزشکان قفسه‌سینه آمریکا، شاید راحت‌ترین راه برای درک خلاصه خطرات و مزایای آسپرین را فراهم می‌کند. نویسندگان؛ این ریسک‌ها را برای ۱۰۰۰ مرد و زنی که به مدت ۱۰ سال قرص آسپرین مصرف می‌کردند محاسبه شده است.
مردان: خطرات و مزایای ۱۰ سال استفاده از آسپرین در ۱۰۰۰ مرد ۶۰ ساله:
• کاهش ۶ مرگ؛
• کاهش ۲۷ حمله قلبی؛
• کاهش ۲۴ سرطان روده بزرگ؛
• ۲۲ مورد خونریزی عمده؛
• بدون تغییر در سکته‌های مغزی؛
زنان: خطرات و مزایای ۱۰ سال استفاده از آسپرین در ۱۰۰۰ زن ۶۰ ساله:
• حداکثر ۱۴ ضربه کم‌تر؛
• کاهش ۲۴ سرطان روده بزرگ؛
• ۲۰ مورد خونریزی عمده؛
• عدم تغییر در حملات قلبی یا مرگ؛
همان‌طور که می‌توانید از این داده‌ها ببینید، مزایا و خطرات مصرف آسپرین در آن‌هایی که بیماری قلبی ندارند کوچک است.
به بیماران چه می‌گوییم؟
برای بیمارانی که مبتلا به بیماری قلبی نیستند، اما در حال بررسی آسپرین می‌باشند، در این‌جا دستورالعمل‌های برای کمک به آنها در مورد این‌که آسپرین برای آنها مناسب باشد، وجود دارد:
همان‌طور که از این داده‌ها مشاهده می‌کنید، فواید و خطرات استفاده از آسپرین در کسانی که بیماری قلبی نداشته‌اند اندک است.
اگر فردی عوارض جانبی آسپرین دارد (مانند ناراحتی معده، خونریزی آسان یا آلرژی)، آسپرین را توصیه نمی‌کنیم.
اگر فردی در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان روده بزرگ باشد، آسپرین بیش‌تر از آسیب می‌تواند سود داشته باشد و احتمالا ً مزایای محدودی دارد.
آخرین نکته مهم درباره دوز آسپرین است. اگر به دلایل محافظت از قلب از آسپرین استفاده می‌کنید، دوز ۸۱ میلی‌گرم همچنین آسپرین بچه نیز به اندازه کامل (۳۲۵ میلی‌گرم) موثر است، اما با خونریزی کم‌تر. بنابراین، مصرف آسپرین ۸۱ میلی‌گرم برای بیش‌تر افراد توصیه می‌شود.
اگر آسپرین مصرف می‌کنید و سابقه بیماری قلبی یا سکته نداشته باشید با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید که آیا آسپرین برای شما مناسب است یا خیر.
