تراکشن یا کشش ستونفقرات چیست؟
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان
تراکشن یا کشش ستونفقرات، یک روش درمانی است که توسط متخصص فیزیوتراپی انجام میشود. هدف از انجام این روش اعمال نیرو به دو استخوان متصل به هم است تا این دو استخوان را کمی از هم دور کنند تا فضای بیشتری بین آنها ایجاد شود. تراکشن، همچنین میتواند موجب کشش بافت نرمی که اطراف مفصل را احاطه کرده، شود.
ترکشن را میتوان بهطور دستی و یا از طریق دستگاه انجام داد. رایجترین نواحی از ستونفقرات که تحت درمان با ترکشن یا کشش قرار میگیرند، شامل گردن (تراکشن گردنی) و کمر (تراکشن کمر) میباشد.
افراد مناسب برای استفاده از این روش
تراکش یا کشش بر روی افرادی اعمال میشود که دچار درد کمر و گردن میباشند. این روش برای بهبود علایمی از جمله درد، ضعف و بیحسی است که تا یک پا و یا یک بازو کشیده میشود و در اثر التهاب یک یا چند ریشهی اعصاب نخاعی ایجاد میشود.
تراکشن گاهی اوقات نیز در مورد افرادی که به تنگی کانال نخاعی یا اسپوندیلوز مبتلا هستند به کار میرود.
اعتقاد بر این است که تراکشن باعث ایجاد فضا در اطراف فورامن بین مهرهای میشود، در نتیجه به اعصاب اجازه میدهد که آزادانه عبور کنند و التهابی ایجاد نکنند. (فورامن بین مهرهای به منافذی گفته میشود که اعصاب نخاعی در مسیر خود از آنها عبور میکنند و به سایر نقاط بدن میروند.)
آمادگی بیمار برای تراکشن ستونفقرات
قبل از اقدام به استفاده از روش تراکشن یا کشش، فرد باید با فیزیوتراپ خود صحبت کند تا یک نقشهی درمانی کلی برای او طراحی کند. تراکشن ستونفقرات اغلب برای بهبود کیفیت سایر روشهای درمانی به کار میرود.
فیزیوتراپ ممکن است قبل از انجام تراکشن ستونفقرات، برخی تمرینات ورزشی را در منزل به شما توصیه کند، هر چند معمولا نیازی به این کار نیست.
نحوه انجام تراکشن (کشش ستون فقرات)
برای تراکشن یا کشش ستونفقرات میتوان از دستگاه استفاده کرد. در این مورد، توسط قلاب به دستگاه تراکشن متصل میشوید. دستگاه در هر نوبت به مدت بیش از ۱۰ دقیقه بهطور مستمر و یا به مدت ۱۵ دقیقه بهطور متناوب کار میکند.
در این جا هدف این است که به شما کمک شود تا احساس راحتی داشته باشید، بنابراین چنانچه درمان تراکشن تنش شما را بیشتر میکند، حتما پزشکتان را آگاه سازید.
با پیشرفت تکنولوژی امروزه دستگاههای تراکشن زیادی توسط کامپیوتر هدایت میشوند. پزشکانی که از دستگاههای کامپیوتری تراکشن ستونفقرات بر روی بیمارانشان استفاده میکنند، ادعا میکنند که این روش الکترونیکی به آنها اجازه میدهد بهطور دقیقتری در طول درمان، محرک اعمال شده را براساس مشکل ستونفقرات فرد تنظیم کنند.
تراکشن ستونفقرات همچنین بهطور دستی توسط فیزیوتراپها اعمال میشود. بهطور کلی، این تنها نوعی از تراکشن است که در مورد درد حاد کمر و گردن به کار میرود.
کشش مفصل که توسط تراکشن ستونفقرات اعمال میشود، به فاستهای بین مهرهای اجازه میدهد بر روی یکدیگر بلغزند. همچنین این روش میتواند جریان خون را افزایش داده و فشار موجود بر روی کانال نخاعی (شامل رگهای خونی و ریشههای عصبی) را کم کند.
افزایش جریان توسط تراکشن ستونفقرات مزیت دیگری نیز بهطور غیرمستقیم دارد: کاهش مواد شیمیایی ناشی از التهاب در اثر آسیب بافتی. تنها این نیست؛ افزایش حرکت مفصل با کاهش فعالیت اعصاب، باعث کاهش درد میشود.
روش درمانی تراکشن یا کشش ستونفقرات همچنین میتواند موجب کشش رباطها و ماهیچههایی که به مفاصل متصل هستند شود. به این خاطر، این روش میتواند موجب کاهش اسپاسم عضلات کمر شود.
نتایج
با کمک سایر درمانهای فیزیوتراپی، بسیاری افراد در استفاده از روش تراکشن ستونفقرات، موفقیت زیادی کسب کردهاند.
این روش درمانی درد را کاهش میدهد و باعث میشود که بدن بتواند بهطور موثرتری موجب بهبود بیماری شود. برخی بیماران به زمان اندکی برای درمان به روش تراکشن ستونفقرات و برخی دیگر به زمان طولانیتری نیاز دارند.
نتایج استفاده از روش درمانی تراکشن ستونفقرات عبارتند از: تسکین درد، قرارگیری صحیح ستونفقرات و کاهش فشار موجود بر روی مفاصل.
تراکشن ستونفقرات باعث کشش عضلات و استخوانهای کمر میشود. چنانچه این روش تحت شرایط مناسب استفاده شود، میتواند بهطور قابلتوجهی حرکات و فعالیتهای فرد را در طول روز بهبود بخشد.
عوارض
تراکشن یا کشش ستونفقرات، گاهی اوقات دردی را ایجاد میکند که از درد اصلی بیمار شدیدتر است. بیمارانی که به پوکیاستخوان و انواع خاصی از سرطان دچار هستند، نباید از روش درمانی تراکشن استفاده کنند.
تراکشن ستونفقرات برای همهی افراد مناسب نیست. یک متخصص فیزیوتراپی میتوانند تعیین کند که آیا مزایای این روش ارزش خطرات آن را دارد یا نه.
تراکشن ستون فقرات بر روی چه کسانی نباید انجام شود؟
چنانچه باردار هستید بهتر است این کار را انجام ندهید. همچنین افرادی با شرایط زیر نباید از روش تراکشن ستون فقرات استفاده کنند
- شکستگی؛
- تومور؛
- آنوریسم آئورت شکمی؛
- پوکیاستخوان پیشرفته؛
- وجود ایمپلنت فلزی درون ستونفقرات؛
منبع: dayanphysiotherapy.com