بیماری‌‌ها و راه درمان, دارونامه , پیشگیری بهتر از درمان

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 

میرتوهیل (Myrtuheal)
رده درمانی: آفت دهان و تبخال
اشکال دارویی:محلول موضعی

روش مصرف:

مقدار مصرف هر محصول را پزشک مشخص می‌کند اما مصرف معمول این محصول به شرح زیر می‌باشد:
پنج بار در روز هر بار ۱۰ قطره روی تکه کوچکی از پنبه ریخته و به مدت ۳۰-۲۰ ثانیه روی ضایعه آفتی قرار دهید. استفاده از آن تا بهبود کامل ادامه دهید.

موارد منع مصرف:

• کودکان؛
• بیماران مبتلا به سرطان؛
• در ناراحتی‌های التهابی دستگاه گوارش یا مجاری صفراوی؛
• بیماری‌های حاد کبدی؛
• دوران بارداری و شیردهی؛

هشدار مصرف:

• این محصول مکمل غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری یا درمان نمی‌باشد.
• در صورت مصرف هرگونه دارو، قبل از مصرف با پزشک مشورت نمایید.
• از قرار دادن محلول در محل زخم بیش از زمان توصیه شده خودداری نمایید.
• برای اثربخشی بهتر این دارو، با شروع اولین نشانه‌های آفت استفاده شود.
• با قرار دادن پنبه (گوش پاک کن) آغشته به محلول بر روی ضایعه آفت احساس سوزش و سپس بی حسی موقت در ناحیه زخم، طبیعی است.
• تهوع، استفراغ و اسهال در موارد بسیار نادر دیده شده است.

مکانیسم اثر:

بیماری آفت برگشت‌پذیر دهانی یکی از شایع‌ترین بیماری های دهان با علت ناشناخته می‌باشد که برای درمان آن از ترکیب هم‌زمان اسانس گیاه مورد و ویتامین سی استفاده شده است. با بهره‌گیری از ویتامین سی در این محصول، علاوه بر خاصیت آنتی‌اکسیدان و ضدویروسی آن، روند بهبود آفت دهان و تبخال تسریع می‌یابد. نتایج آزمایشات بالینی نشان می‌دهد بعد از چهار روز مصرف محلول موضعی مورد، زخم به طور کامل بهبود یافته و اثرات درمانی آن با پماد تریامسینولون موضعی مشابهت دارد.
در مورد نحوه تاثیر محلول میرتوهیل بر روی ضایعات آفتی با توجه به استفاده از آن در طب سنتی جهت التیام زخم‌ها و نیز اثر ضدمیکروبی قوی گیاه مورد به دلیل وجود سزکوئی‌ترپن‌ها در اسانس آن تصور می‌شود، محلول میرتوهیل با جلوگیری از پیشرفت عفونت ثانویه در زخم‌های آفتی، مانع تشدید این ضایعات می‌شود.

تداخل دارویی:

تاکنون عارضه یا تداخل دارویی برای آن گزارش نشده است.

توضیحات:

آفت‌های دهانی (canker sores) زخم‌های دردناکی هستند که درون دهان و اغلب در پایه لثه‌ها، درون گونه‌ها یا لب‌ها، روی کام نرم یا روی زبان به وجود می‌آیند.

زخم‌های آفتی می‌توانند بسیار دردناک بوده و با فعالیت‌های روزمره بیمار تداخل ایجاد نمایند. اصطلاحات متداولی که برای این زخم‌ها به کار می‌رود شامل «زخم‌های کوچک راجعه (برگشت‌پذیر) آفتی» و «استوماتیت آفتی راجعه» می‌باشند.

علت ایجاد آفت چیست؟

مکانیسم دقیق ایجاد آفت هنوز به درستی روشن نیست، ولی به نظر می‌رسد واکنش‌های ایمنی بدن بیمار در ایجاد آن دخیل باشد. زخم‌های آفتی وقتی ایجاد می‌شوند که به دلایل نامشخص سیستم‌ایمنی بیمار وجود یک مولکول ناشناخته را اعلام می دارد. حضور این مولکول‌ها باعث حمله لنفوسیت‌ها خواهد شد (همانند حمله همین سلول‌ها به بافت پیوند شده به بیمار) و نتیجه این فرآیند پیدایش زخم‌های آفتی خواهد بود.

 

منبع: irandarouk.com

---