آخرین تحقیقاتی که برروی سرطان انجام شده در آگوست ۲۰۱۸
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی , اخبار پزشکی
به گزارش سایت medical news today که در تاریخ جمعه ۳۱ آگوست ۲۰۱۸ منتشر شده.
نویسنده: دیوید ریلتون، بررسی اطلاعات توسط: جاسمین کولیه
نه سرطان و نه افرادی که زندگی‌شان را وقف یافتن راه‌های جدیدی برای مبارزه با این بیماری کشنده کرده‌اند هرگز آرام نمی‌گیرند. در این مقاله نگاهی می‌اندازیم به برخی از نویددهنده‌ترین مطالعاتِ در حال انجام دربارۀ سرطان در ماه اخیر.
بسیاری از تحقیقات امیدوارکننده در زمینۀ درمان‌های جدید سرطان بر سازوکارهای بافت سلولی که در شکل‌گیری و پیشرفت سرطان نقش دارند و همچنین بر چگونگی دستکاری آن بافت‌ها به شکلی که در نهایت به نفع بیمار باشند تمرکز دارند.
ما چندین نمونه از چنین مطالعاتی را که در ماه اخیر انجام شده‌اند را مورد بررسی قرار داده‌ایم، از جمله اینکه چگونه سلول‌های گسترشی سرطان هم می‌توانند ساخته شوند و هم از بین بروند.
عمل متاستاز (نتقال بیماری از یک قسمت بدن به قسمت دیگر) زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی پخش شوند، در بدن حرکت کنند و در قسمت‌های جدید بدن تکثیر و منتشر شوند. این گسترش سلول‌ها برای سرطان‌شناسانی که تلاش می‌کنند تومورها را مکان‌یابی و نابود کنند چالش‌های مهمی ایجاد می‌کنند.
محققانی که مطالعات جدید را بررسی و بازبینی می‌کنند یک روند طبیعی را اتوفاژی (autophagy) نام نهاده‌اند که در آن اجزاء آسیب‌دیدۀ سلول‌های سرطانی متاستازی شکسته شده و «بازیافت» می‌شوند.
دانشمندان تلاش کردند فعالیت ساختارهای سلولی به نام لیزوزوم (lysosomes) که درگیر و دخیل در اتوفاژی هستند را متوقف کنند. وقتی آنها این کار را کردند دریافتند که سلول‌های سرطانی دیگر قادر نیستند روند متاستاز را ادامه دهند.
اسیدی‌بودن اهمیت دارد
یک گروه اسپانیایی-آمریکایی از مدل کامپیوتری برای پژوهش‌کردن در مورد چگونگی اثرگذاری مسیرهای متابولیکی در سلول‌های سرطانی از طریق تغییرات محیط‌شان استفاده می‌کنند، این گروه اخیرا روش دیگری را برای تضعیف سلول‌های سرطانی شناسایی کرده است.
بر اساس این مطالعات سلول‌های سرطانی به محیط قلیایی نیاز دارند تا بتوانند به شکل مطلوب عمل کنند و عملکرد آنها در محیط‌هایی که بیشتر اسیدی هستند کم می‌شود.
میگل دورن-فریگولا نویسندل همکار در این مطالعه می‌گوید: «این تحقیق هنوز بسیار آکادمیک است. اما ما معتقدیم که برخی از اهداف شناسایی‌شده آماده هستند تا روی حیوانات آزمایش شوند، بنابراین به ما اجازه دهید به مراحل آزمایشی پیش‌بالینی پیشرفته‌تر دست یابیم.»
مطالعۀ دیگری که اخیرا انجام شده است یک مکانیزم سلولی شناسایی کرده است که پژوهشگرانش امیدوارند تغییری عمده در درمان سرطان ایجاد کند. این مطالعه پروتئین‌های Wnt – پروتئین‌هایی که تکثیر سلول‌ها را کنترل می‌کند – که در پیشرفت سرطان نقش دارند را بررسی می‌کند.
در حال حاضر پژوهشگران می‌دانند که فرایند ورود پروتئین‌هایی که نشان‌دهندۀ Wnt نامیده می‌شوند سلول‌ها را قادر به تجزیه شدن می‌کند و زمانی که در این فرایند اشتباهی رخ دهد می‌تواند منجر به تقسیم‌شدن سلول‌های بدخیم و در نتیجه ابتلا به سرطان شود. این محققان دریافته‌اند که برآمدگی‌های روی سلول‌ها که سایتونیمز (cytonemes) نامیده می‌شود در نشان‌دهندۀ Wnt دخیل هستند و این فرایند می‌تواند به وسیلۀ جلوگیری از تشکیل سایتونیمز دچار وقفه شود.
این گروه از پژوهشگران معتقدند درمان‌های جدیدی که تشکیل سایتونیمز را هدف حمله قرار داده‌اند ممکن است درمان مؤثری برای سرطان باشد.
خواب‌کردن سرطان
آیا می‌توان سلول‌های سرطانی را خواباند؟ بر طبق تحقیقات پژوهشگران استرالیایی، ظاهرا این امر ممکن است، این گروه از محققان یک گروه از ترکیبات را ایجاد کرده‌اند که به نظر می‌رسد فعالیت سلول‌های سرطانی را متوقف می‌کند.
آنه ووس، یکی از محققان مؤسسۀ والتر و الیزا هال در پارک‌ویل استرالیا توضیح می‌دهد که چگونه این ترکیبات دو پروتئینِ KAT6A و KAT6B که مربوط به سرطان‌های خاص هستند را مهار می‌کنند. او می‌گوید: «به جای اینکه باعث آسیب بالقوه خطرناکِ DNA توسط شیمی‌درمانی و پرتودرمانی شویم، این گروه جدید از داروهای ضدسرطانی به سادگی سلول‌های سرطانی به یک خواب ابدی فرو می‌برند. »
به گفتۀ آنه ووس: «این گروه جدید از ترکیبات تجزیۀ سلول‌های سرطانی را با خاموش کردن توانایی «جرقه‌زنی» برای آغاز چرخۀ سلولی در آنها را متوقف می‌کنند. این اصطلاح فنی برای سالخوردگی سلول‌ها به کار می‌رود. سلول‌ها نمی‌میرند بلکه دیگر نمی‌توانند تجزیه و تکثیر بشوند. بدون داشتن این توانایی، سلول‌های سرطانی به طور مؤثری در مسیرهای خود متوقف می‌شوند.»
او ادامه می‌دهد: «همچنان کارهای زیادی باید انجام شود تا به نقطه‌ای برسیم که بتوانیم این گروه از داروها را روی بیماران سرطانی انسانی آزمایش کنیم. با این وجود کشف ما نشان می‌دهد که این داروها می‌توانند به طور خاص به عنوان یک نوع درمان تلفیقی مؤثر باعث تأخیر یا جلوگیری از برگشت و عودکردن سرطان پس از درمان‌های اولیه باشد.»
اسپروتی ۱ و ۲ چیست؟
همچنان که یافته‌های جدید به دنبال ضعیف کردن سرطان در سطح سلولی هستند، برخی از مطالعات دیگر نیز به دنبال این هستند که دریابند چگونه سازوکارهای دفاعی طبیعی بدن می‌توانند آمادۀ مبارزۀ مؤثرتر و بهتری با سرطان شوند.
برای نمونه، یکی از این مطالعات دریافته است که اگر دو مولکول کلیدی به نام‌های اسپروتی ۱ و اسپروتی ۲، Spry1 & Spry2، حذف شوند، سلول‌های ایمنی در برابر حملۀ سلول‌های سرطانی مؤثرتر عمل می‌کنند.
از بین بردن ژن‌هایی که مسئول این ملکول‌ها هستند باعث بقای سلول‌های CD8 T می‌شوند این سلول‌ها سلاحی قدرتمند برای مقابله با ویروس‌ها و باکتری‌ها در سیستم ایمنی بدن هستند.
منبع: medical news today