عفونت MRSA (استاف) به چه شکل است؟
بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری
به گزارش سایت healthline.com
استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌‌سیلین (MRSA) یک عفونت باکتری استافیلوکوکوس (استاف) است. عفونت استاف می‌تواند باعث ایجاد برجستگی، زخم و تاول روی پوست شود. در موارد شدید می‌توانند باعث مسمومیت خون و شوک شوند.این باکتری‌ها به‌طور طبیعی در بینی و روی پوست زندگی می‌کنند و به‌طور کلی هیچ آسیبی ندارند. با این‌حال، هنگامی که آنها شروع به تکثیر غیرقابل کنترل می‌کنند، عفونت MRSA می‌تواند رخ دهد.
عفونت MRSA معمولاً زمانی رخ می‌دهد که بریدگی یا ترک در پوست شما ایجاد شود. MRSA بسیار مسری است و می‌تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا به عفونت سرایت کند. همچنین می‌تواند با تماس با جسم یا سطحی که توسط فرد مبتلا به MRSA لمس شده است، انتقال یابد. اگرچه عفونت MRSA می‌تواند جدی باشد، اما ممکن است به‌طور موثر با آنتی‌بیوتیک‌‌های خاصی درمان شود.
MRSA به چه شکل است؟
انواع مختلف MRSA چیست؟
عفونت‌های MRSA به دو دسته اکتسابی بیمارستانی (HA-MRSA) یا اکتسابی از جامعه (CA-MRSA) طبقه‌بندی می‌شوند.
HA-MRSA
HA-MRSA با عفونت‌هایی مرتبط است که در مراکز پزشکی مانند بیمارستان‌ها یا خانه‌های سالمندان به آن مبتلا می شوند. شما می‌توانید این نوع عفونت MRSA را از طریق تماس مستقیم با زخم عفونی یا دست‌های آلوده دریافت کنید. همچنین می‌توانید عفونت را از طریق تماس با ملحفه‌های آلوده یا ابزارهای جراحی که ضدعفونی نشده‌اند، دریافت کنید. HA-MRSA می‌تواند مشکلات شدیدی مانند عفونت خونی و ذات‌الریه ایجاد کند.
CA-MRSA
CA-MRSA با عفونت‌هایی همراه است که از طریق تماس شخصی نزدیک با فردی که عفونت دارد یا از طریق تماس مستقیم با زخم عفونی منتقل می‌شود. این نوع عفونت MRSA همچنین ممکن است به دلیل رعایت بهداشت ضعیف مانند شستشوی نادر یا نادرست دست ایجاد شود.
علائم MRSA چیست؟
علائم MRSA بسته به نوع عفونت می‌تواند متفاوت باشد.
علائم HA-MRSA
HA-MRSA عموماً بیشتر احتمال دارد که عوارض جدی مانند ذات‌الریه، عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) و سپسیس عفونت خون ایجاد کند.
مهم است که در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک خود مراجعه کنید:
- کهیر؛
- سردرد؛
- دردهای عضلانی؛
- لرز؛
- تب؛
- خستگی؛
- سرفه؛
- تنگی‌نفس؛
- درد قفسه سینه.
علائم CA-MRSA
CA-MRSA معمولا باعث عفونت‌های پوستی می‌شود. مناطقی که دارای موهای زائد بدن هستند، مانند زیر بغل یا پشت گردن، بیشتر در معرض ابتلا هستند. مناطقی که بریده شده‌اند، خراشیده شده‌اند یا ساییده شده‌اند نیز در برابر عفونت آسیب‌پذیر هستند زیرا بزرگ‌ترین مانع در برابر میکروب‌ها یعنی پوست شما آسیب دیده است.
این عفونت معمولاً باعث ایجاد یک برآمدگی متورم و دردناک روی پوست می‌شود. این برآمدگی ممکن است شبیه نیش عنکبوت یا جوش باشد. اغلب دارای یک مرکز زرد یا سفید و یک سر مرکزی است. گاهی اوقات یک ناحیه عفونی با ناحیه‌ای از قرمزی و گرما احاطه می‌شود که به‌عنوان سلولیت شناخته می‌شود. چرک و سایر مایعات ممکن است از ناحیه آسیب‌دیده تخلیه شود. برخی افراد نیز تب را تجربه می کنند.
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به MRSA هستند؟
عوامل خطر بسته به نوع عفونت MRSA متفاوت است.
عوامل خطر برای HA-MRSA
شما زمانی در معرض خطر HA-MRSA هستید اگر:
- طی سه ماه گذشته در بیمارستان بستری شده‌اند.
- به‌طور منظم تحت همودیالیز قرار بگیرید.
- سیستم‌ایمنی ضعیفی دارید که به دلیل بیماری‌های دیگری است.
- در خانه سالمندان زندگی کنید.
عوامل خطر برای CA-MRSA
شما در معرض خطر CA-MRSA هستید اگر:
- تجهیزات ورزشی، حوله یا تیغ را با افراد دیگر به اشتراک بگذارید
- در ورزش هایی که تماسی باشد شرکت کنید
- در یک مرکز مراقبت روزانه کار کنید
- در شرایط شلوغ یا غیربهداشتی زندگی کنید
MRSA چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص با ارزیابی سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی شروع می شود. از محل عفونت نیز نمونه برداری خواهد شد. انواع نمونه های به دست آمده برای کمک به تشخیص MRSA شامل موارد زیر است:
کشت زخم
نمونه های زخم را با یک سواب پنبه ای استریل گرفته و در ظرفی قرار می دهند. سپس آنها را برای بررسی وجود باکتری استاف به آزمایشگاه می برند.
کشت خلط
خلط ماده ای است که هنگام سرفه از مجرای تنفسی خارج می شود. کشت خلط را از نظر وجود باکتری، قطعات سلولی، خون یا چرک تجزیه و تحلیل می کند. افرادی که می توانند سرفه کنند معمولاً می توانند به راحتی نمونه خلط تهیه کنند. کسانی که قادر به سرفه کردن نیستند یا از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند ممکن است نیاز به شستشوی تنفسی یا برونکوسکوپی برای گرفتن نمونه خلط داشته باشند.
لاواژ تنفسی و برونکوسکوپی شامل استفاده از برونکوسکوپی است که یک لوله نازک با دوربین متصل است. تحت شرایط کنترل شده، پزشک برونکوسکوپ را از طریق دهان و داخل ریه های شما وارد می کند. برونکوسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا ریه ها را به وضوح ببیند و نمونه خلط را برای آزمایش جمع آوری کند.
کشت ادرار
در بیشتر موارد، نمونه ای برای کشت ادرار از نمونه ادرار “میانجرانه تمیز” به دست می آید. برای انجام این کار، ادرار در یک قوطی استریل در هنگام ادرار جمع آوری می شود. سپس آن را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد.
گاهی اوقات، ادرار باید مستقیماً از مثانه جمع آوری شود. برای انجام این کار، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یک لوله استریل به نام کاتتر را وارد مثانه می کند. سپس ادرار از مثانه به یک ظرف استریل تخلیه می شود.
کشت خون
کشت خون مستلزم گرفتن خونگیری و قرار دادن خون روی ظرف در آزمایشگاه است. اگر باکتری روی ظرف رشد کند، پزشکان می توانند راحت تر تشخیص دهند که کدام نوع باکتری باعث عفونت شده است.
نتایج حاصل از کشت خون معمولاً حدود ۴۸ ساعت طول می کشد. نتیجه آزمایش مثبت می تواند نشان دهنده عفونت خونی سپسیس باشد. باکتری‌ها می‌توانند از عفونت‌های موجود در سایر قسمت‌های بدن مانند ریه‌ها، استخوان‌ها و دستگاه ادراری وارد خون شوند.
MRSA چگونه درمان می شود؟
پزشکان به طور معمول درمان متفاوت برای HA-MRSA و CA-MRSA دارند.
درمان HA-MRSA
عفونت های HA-MRSA قابلیت ایجاد عفونت های شدید و تهدید کننده حیات را دارند. این عفونت ها معمولاً به آنتی بیوتیک از طریق IV گاهی اوقات برای مدت طولانی بسته به شدت عفونت نیاز دارند.
درمان CA-MRSA
عفونت های CA-MRSA معمولا با آنتی بیوتیک های خوراکی به تنهایی بهبود می یابند. اگر عفونت پوستی به اندازه بزرگ دارید، پزشک ممکن است تصمیم به انجام یک برش و درناژ بگیرد.
برش و درناژ معمولا در مطب و تحت بی حسی موضعی انجام می شود. پزشک از چاقوی جراحی برای بریدن ناحیه عفونت و تخلیه کامل آن استفاده می کند. اگر این کار انجام شود ممکن است نیازی به آنتی بیوتیک نداشته باشید.
چگونه می توان از MRSA جلوگیری کرد؟
اقدامات زیر را برای کاهش خطر ابتلا و انتشار CA-MRSA انجام دهید:
- دست های خود را به طور منظم بشویید. این اولین خط دفاعی در برابر انتشار MRSA است. دست های خود را حداقل ۱۵ ثانیه قبل از خشک کردن با حوله بشویید. از حوله دیگری برای بستن شیر آب استفاده کنید. ضدعفونی کننده دست حاوی ۶۰ درصد الکل همراه داشته باشید. وقتی به آب و صابون دسترسی ندارید از آن برای تمیز نگه داشتن دستان خود استفاده کنید.
- زخم های خود را همیشه پوشیده نگه دارید. پوشاندن زخم ها می تواند از آلودگی چرک یا سایر مایعات حاوی باکتری استاف به سطوحی که افراد دیگر ممکن است لمس کنند، جلوگیری کند.
- وسایل شخصی را به اشتراک نگذارید. این وسایل شامل حوله، ملحفه، تیغ و تجهیزات ورزشی است.
- ملحفه های خود را ضدعفونی کنید. اگر بریدگی یا ترک پوست دارید، ملحفه‌ها و حوله‌ها را در آب داغ با سفید کننده بیشتر بشویید و همه چیز را با حرارت بالا در خشک‌کن خشک کنید. همچنین باید بعد از هر بار استفاده لباس های بدنسازی و ورزشی خود را بشویید.
افراد مبتلا به HA-MRSA معمولاً تا زمانی که عفونت بهبود یابد در انزوای موقت قرار می‌‌گیرند. جداسازی از گسترش این نوع عفونت MRSA جلوگیری می‌کند. پرسنل بیمارستانی که از افراد مبتلا به MRSA مراقبت می‌کنند باید از روش‌های دقیق شستشوی دست پیروی کنند.
برای کاهش بیشتر خطر ابتلا به MRSA، کارکنان بیمارستان و بازدیدکنندگان باید از لباس‌های محافظ و دستکش استفاده کنند تا از تماس با سطوح آلوده جلوگیری شود. ملحفه‌ها و سطوح آلوده همیشه باید به درستی ضد عفونی شوند.
چشم انداز بلند مدت افراد مبتلا به MRSA چیست؟
در حالی که بسیاری از مردم برخی از باکتری های MRSA روی پوست خود دارند، قرار گرفتن در معرض بیش از حد می تواند منجر به عفونت های جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی شود.
علائم و درمان ممکن است بر اساس نوع عفونت MRSA که یک فرد دارد متفاوت باشد. انجام روش‌های عالی پیشگیری از عفونت، مانند شستن مرتب دست‌ها، خودداری از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی، پوشاندن، تمیز و خشک نگه داشتن زخم‌ها می‌تواند به جلوگیری از گسترش آن کمک کند.
منبع:healthline.com