آسیب عصبی باعث می‌شود کودکان توانایی کنترل مثانه‌شان را نداشته باشند
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی, بهداشت کودکان
به گزارش صفحه Science Nature Page
کودکانی که مثانۀ نوروژنیک دارند، یعنی عملکرد مثانه در اثر آسیب اعصاب مثانه کاهش یافته است، در نگه‌داشتن و تخلیۀ ادرار مشکل دارند. مثانه دو عملکرد اصلی دارد. ذخیرۀ ادرار و تخلیۀ ادرار وقتی مثانه پر است. برای انجام درست این دو عملکرد، ماهیچه‌ها و عصب‌های دستگاه ادراری باید با هم کار کنند.
وقتی مثانه پر است عصب‌ها پیام‌هایی را از مثانه به مغز می‌رساند. سپس مغز سیگنال‌هایی ارسال می‌کند و به مثانه می‌گوید ادرار را نگه دارد یا تخلیه کند. در یک مثانۀ نوروژنیک، این عصب‌ها آن‌طور که باید کار نمی‌کنند، در اصل مثانۀ کودکان از کار می‌افتد.
کارکرد نادرست عصب‌های مثانه می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در کنترل مثانه بشود. در یک مثانۀ طبیعی، ادرار با کمترین فشار و به طور ایمن ذخیره می‌شود و مثانه بدون هیچ مشکلی می‌تواند کاملاً تخلیه شود.
داشتن مثانۀ نوروژنیک در کودکان باعث می‌شود آنها قادر به کنترل مکان و زمان ادرارکردن‌شان نباشد. بیشتر کودکانی که دارای مثانۀ نوروژنیک هستند با این اختلال به دنیا می‌آیند. این اختلال تقریباً همیشه به دلیل مشکل سلامتی آنها در زمان تولدشان ایجاد می‌شود.
به عنوان مثال کودکانی که با مشکلات نخاعی مانند باز بودن دیواره کانال نخاعی متولد می‌شوند، ممکن است از این نوع مشکل مثانه رنج ببرند. بازبودن دیوارۀ کانال نخاعی یک نقص هنگام تولد است که در آن بند ناف جنین و پوشش محافظ اطراف آن کاملاً شکل نمی‌گیرد.
مثانه‌های نوروژنیک همچنین ممکن است در کودکان مبتلا به فلج مغزی یا هر اختلال دیگری که شامل رشد غیرطبیعی نخاع است نیز شکل بگیرد.
تروما یا بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی همچنین می‌تواند منجر به ایجاد مثانه نوروژنیک در کودکان شود. اگر این بیماری درمان نشود می‌تواند منجر به آسیب رگ‌های خونی در سیستم ادرار شود. آسیب رگ‌های خونی نیز می‌تواند منجر به موارد دیگری مانند عفونت ادراری (UTls) و تورم کلیه شود. مثانۀ نوروژنیک قابل درمان نیست اما قابل کنترل است. برخی از داروها می‌توانند به شل شدن عضلات مثانه بیش فعال کمک کنند.
روش دیگر برای درمان اختلال نوروژنیک نورومدولاسیون یا تنظیم و تغییر فعالیت سلول‌های عصبی است. الکترودهای کوچک و یک محرک در نزدیکی اعصاب مربوط به عملکرد مثانه وارد می‌شوند. محرک تحریک‌کننده‌های الکتریکی‌ای را به مغز می‌رساند که در صورت آسیب ندیدن اعصاب، بدن به طور معمول دریافت می‌کند.
این نوع درمان می‌تواند به مشکلات کنترل مثانه در کودکان کمک کند. تقویت و پرورش مثانه یک روش غیرجراحی است که به بیماران کمک می‌کند مهارت‌ها و تمرین‌هایی را برای تقویت عضلات کف لگن یاد بگیرند.
منبع: Science Nature Page
*مطالب مرتبط:
_ سوال و پاسخ (علل برفک دهان کودکان چیست؟)
_ کمبود ویتامین D در دوران کودکی با پرخاشگری و اختلالات خلقی در نوجوانی مرتبط است
_ بررسی موضوع نیاز به خواب در کودکان و نکات مهم آن
_ خوراکی‌ها می‌توانند دلیل آلرژی باشند؟
_ گاستروانتریت (آنفلولانزای معده) در کودکان؛ علل و درمان
_ رژیم گیاه‌خواری چگونه می‌تواند به بهرۀ‌هوشی کودکان آسیب بزند!
_ سوال و پاسخ ( علت شب ادراری کودکان چیست؟ )