افزایش تمایل به فست‌فود با محرومیت از خواب و علت آن
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , اخبار پزشکی, تغذیه سالم
به گزارش سایت news.northwestern.edu
وقتی که شما از خواب محروم هستید به دونات، سرخ کردنی‌ها و پیتزا کشش پیدا می‌کنید. مطالعه‌ی جدیدی از دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه نورث وسترن به این مسأله پی برده است که چرا بعد از یک شب بی‌خوابی، شما به غذاهای با کالری بیشتر و با چربی بالا اشتیاق پیدا می‌کنید و همچنین به این موضوع پرداخته است که چه‌طور می‌توان از آن انتخاب‌های ناسالم ممانعت کرد.
تقصیر برگردن بینی شما یا به عبارتی سیستم بویایی است که براساس این مطالعه به دو روش توسط محرومیت از خواب تحت تاثیر قرار می‌گیرد. وهله‌ی نخست با تند و تیز کردن رایحه‌ی غذا برای مغز شروع می‌شود، بنابراین مغز می‌تواند بین رایحه‌های مربوط به غذا و بی‌ارتباط با غذا بهتر تفاوت قایل شود. دوم این‌که در ارتباطِ بین سایر نواحی مغزی که علایم غذا را دریافت می‌کنند نوعی نقص بوجود می‌آید. و با این نقص، تصمیمات در مورد این‌که چه چیزی باید خورده شود تغییر می‌کنند.
تورستن کانت، نویسنده‌ی ارشد و استادیار عصب‌شناسی در مدرسه‌ی پزشکی فِینبرگ واقع در دانشگاه نورث وسترن می‌گوید:
وقتی که شما از خواب محروم هستید، ممکن است این نواحی مغزی اطلاعات کافی دریافت نکنند، و شما با انتخاب علایم نشان‌دهنده منابع غنی‌ترِ انرژی، این نقص را به صورتی افراطی جبران می‌کنید.
کانت افزود:
اما همچنین این امکان هست که این نواحی مذکور در نظارت بر پیام‌های تیز شده در قشر بویایی ناتوان باشند. که می‌تواند منجر به انتخاب دونات و سیب‌زمینی سرخ کرده شود.
این مقاله در مجله‌ی elife منتشر شده است.
_ نقش کانابینوییدها
تحقیق قبلی نشان می‌دهد که محرومیت از خواب کانابینویدهای درونزاد معینی را افزایش می‌دهد که به صورت طبیعی توسط بدن تولید می‌شوند و برای رفتار غذاخوردن و نحوه‌ی پاسخ مغز به رایحه‌ها، ازجمله بوی غذا مهم هستند.
کانت می‌گوید:
ما همه‌ی این‌ها را در کنار هم قرار دادیم و با این سوال مواجه شدیم که تغییر در دریافت غذا بعد از کمبود خواب آیا با نحوه‌ی پاسخ دادن مغز به رایحه‌ی غذا مرتبط است؟ و آیا این معلول تغییرات کانابیونیدهای درونزاد است؟ چیزی که مغزمان را وادار می‌کند تا به صورت متفاوتی پاسخ دهد و همین پاسخ متفاوت ما را مجبور می‌کند تا به شکل متفاوتی بخوریم؟
او و همکارانش پاسخ سوال مذکور را در آزمایشی دو بخشی با آزمایش ۲۹ نفر مرد و زن بین سنین ۱۸ تا۴۰ سال جستجو کردند. شرکت‌کنندگان پژوهش به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه در طی شب خواب نرمال داشتند، پس از آن ۴ هفته‌ی بعد تنها به مدت ۴ ساعت اجازه‌ی خواب داشتند. آزمایش برای گروه دوم برعکس بود. روز بعد از آن (شب‌های خواب خوب و کمبود خواب) دانشمندان یک منوی تنظیم شده را برای صبحانه، نهار و شام سِرو کردند، اما بوفه‌ی خوراکی‌های سرپایی و مختصر را هم به آنها پیشنهاد دادند و مقدارغذا و این که آزمودنی‌ها چه نوع غذایی خوردند را سنجیدند. کانت می‌گوید:
ما متوجه شدیم شرکت‌کنندگان تصمیمات تغذیه‌ایِ‌شان را تغییر دادند، بعد از محروم شدن از خواب آنها خوراکی‌هایی با تراکم انرژی بالاتر(میزان کالری بیشتر در هر گرم) را خوردند همچون دونات، بیسکویت‌های کوچک شکلاتی و خلال سیب‌زمینی.
این محققان همچنین سطح دو نوع از ترکیبات کانابینویدهای درونزاد در خون شرکت‌کنندگان را اندازه گرفتند ۲AG و ۲OG، یکی از ترکیبات، ۲OG بعد از شب محرومیت از خواب افزایش می‌یافت و این افزایش با تغییرات در گزینش غذا مرتبط بود.
_ اسکن عملکردی قشر پریفرم و اینسولا
دانشمندان آزمودنی‌ها را قبل از ورود به بوفه در دستگاه تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی قرار دادند. سپس آنها در حالی که قشر پریفرم آزمودنی‌ها را اسکن می‌کردند به آنها تعدادی رایحه‌ی متفاوت غذا و تعدادی رایحه‌ی غیر از غذا ارایه کردند ناحیه‌ی پریفرم اولین ناحیه‌ی قشری مغز است که از بینی ورودی دریافت می‌کند.
این دانشمندان مشاهده کردند زمانی که آزمودنی‌ها از خواب محروم بودند فعالیت در قشر پریفرم در زمان ارایه‌ی رایحه‌های غذا با فعالیت همین ناحیه در زمان عرضه‌ی رایحه‌های غیرغذایی تفاوت داشته و بیشتر است.
قشر پریفرم به‌طور معمول به ناحیه‌ی مغزی دیگری پیام ارسال می‌کند، قشر اینسولا. ناحیه‌ی مذکور پیام هایی را دریافت می‌کند که برای غذایی که می‌خوریم مهم هستند، مثل عطر و طعم غذا و مقدار غذای موجود در معده.
اما اینسولای آزمودنی‌های محروم از خواب ارتباط عملکردی کمتری (میزان ارتباط بین دو ناحیه از مغز) با قشر پریفرم نشان می‌داد و افزایش سطح ۲OG در خون و میزان تغییر انتخاب غذایی آزمودنی‌ها زمانی که از خواب محروم بودند با این کاهش ارتباط عملکردی مرتبط بود.
تورستن می‌گوید:
زمانی که قشر پریفرم به شکل درستی با اینسولا ارتباط برقرار نمی‌کند، افراد شروع می‌کنند به خوردن غذاهایی با مقدار بالای انرژی.
راه حل چیست؟
به غیر از تاکید بر داشتن خواب کافی، ممکن است به توجه دقیق‌تر به این سوال که چه‌طور بینی ما انتخاب‌های غذایی‌مان را از یک سو به سویی دیگر متمایل می‌سازد، کمک کند. کانت می‌گوید:
یافته‌های ما نشان می‌دهند که محرومیت از خواب مغز ما را نسبت به بوی غذاهای فریبنده حساس‌تر می‌کند، پس شاید بهتر باشد دفعه‌ی بعد زمانی که شما در حال رسیدن به پرواز ساعت ۶ صبح‌تان هستید، برای اجتناب از دونات فروشی محله‌ی خود یک مسیر انحرافی را انتخاب کنید.
منابع:
*مطالب مرتبط:
_ ارتباط مشکلات خواب با دیابت
_ مصرف زیاد داروهای خواب‌آور خطر دارد
_ آشنایی با حمله خواب ( نارکولپسی )
_ تاثیر استرس بر خواب چیست؟
_ خواب زیاد نشانه چیست؟
_ علل و درمان ریزش آب دهان در خواب
_ بی‌حسی یا سوزش دست پس از بیدار شدن از خواب
_ آشنایی با هورمون ملاتونین