بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

باکتری‌هایی که در روده وجود دارد نقش بسیار بزرگی در توسعه یا پیشگیری از بیماری‌ها دارد.

_ خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می‌دهد

تا به امروز اخبار زیادی در مورد روده و باکتری‌های موجود در آن شنیده‌اید. میکروب‌هایی که در روده بزرگ زندگی می‌کنند به هضم غذا کمک خواهند کرد. یافته‌های اخیر نشان داده است که باکتری‌های موجود در روده می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد. دکتر جیمز گادرت در این باره می‌گوید: تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که باکتری‌های موجود در روده می‌تواند نقش موثری در تنظیم سطح استروژن در زنان داشته باشد.
این موضوع بسیار مهم است زیرا سطح بالای استروژن در خون می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. در مطالعه ای که گادرت انجام داده است دریافته است که زنان سالمی که انواع زیادی از باکتری‌های روده ای را ندارند ، سطح استروژن پایینی در ادرار خود دارند. این موضوع نشان می‌دهد که بدن این افراد نمی‌تواند به طور موثر هورمون‌های اضافی را دفع کند.
امروزه بیشتر افراد تلاش می‌کنند دست‌های خود را قبل از خوردن غذا بشویند. به لطف این شستشوی مکرر، تعداد باکتری‌های مضری که وارد بدن می‌شود تا حد زیادی کاهش یافته است. اما در این میان تعداد باکتری‌های مفیدی که وارد بدن می‌شود نیز کمتر شده است.

دکتر گادرت در این باره می‌گوید: ما باید بدن خود را در برابر باکتری‌های مبارزه کننده با بیماری‌ها قرار دهیم و آن‌ها را دوباره به روده‌های خود بازگردانیم. خوشبختانه، روش‌های اسانی برای ورود این باکتری‌ها به روده وجود دارد. شما می‌توانید عادت‌های سالمی را ترویج دهید و از همین طریق باکتری‌های مفید را وارد بدن سازید.

_ از وعده‌های غذایی مشابه استفاده نکنید

سعی کنید تنوع را در رژیم غذایی خود داشته باشید. هر روز نهار یا شام یکسانی نداشته باشید. غذاهای مختلفی را امتحان کنید. این موضوع بهترین روش برای افزایش انواع مختلفی از باکتری‌هاست.
متخصصان توصیه می‌کنند که از دستورات طولانی مدت که بر روی غذاهای حاوی فیبر تاکید دارند تمرکز کنید. به عنوان مثال USDA توصیه می‌کند حداقل دو و یک دوم پیمانه از سبزیجات در روز مصرف شود. سعی کنید از انواع مختلفی از سبزیجات استفاده کنید.

انواع مختلف سبزیجات با برگ تیره(مثل بروکلی و اسفناج) ،محصولات قرمز یا نارنجی( مثل هویج و فلفل دلمه ای)، حبوبات(مثل عدس، لوبیا و نخود) سیب زمینی و ذرت، قارچ، چغندر و پیاز را در رژیم غذایی خود بگنجانید. همچنین سعی کنید مصرف شکر اضافه شده را به حداقل برسانید. مطالعات و تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که این موضوع می‌تواند بر روی باکتری‌های روده تاثیر بگذارد. در عوض هوس خود برای مصرف مواد شیرین را با میوه ارضا کنید.

_ از تمرینات ورزشی استفاده کنید

مطالعه انجام شده که در مجله Frontiers in Physiology چاپ شده است نشان می‌دهد که تمرینات ورزشی می‌تواند طیف وسیعی از باکتری‌های روده را افزایش دهد. محققان بر این باورند که تمرینات ورزشی می‌تواند تولید اسیدهای صفراوی را کاهش دهد. همین امر به افزایش تولید اسیدهای چرب سالم کمک می‌کند.

تمرینات ورزشی می‌تواند زمان رسیدن مواد به روده را کاهش دهد و همین امر انواع مختلفی از باکتری‌ها را افزایش می‌دهد. شواهد مختلف نشان می‌دهد افرادی که سطح بالایی از باکتری‌های خاص را دارند کمتر از سایر افراد به چاقی مبتلا می‌شوند. همانطور که می‌دانید چاقی و سرطان سینه ارتباط نزدیکی با هم دارند. محققان هنوز نمی‌دانند چه مقدار ورزش می‌تواند برای تولید باکتری‌های مفید کارساز باشد اما توصیه می‌کنند تمرینات ورزشی را در برنامه روزانه خود بگنجانید و از آن لذت ببرید.
مطالعه ای که در دانشگاه تگزاس انجام شده است نشان می‌دهد که انجام داوطلبانه تمرینات ورزشی می‌تواند باکتری‌های مفید روده را افزایش دهد.

_ فیبر بیشتری بخورید

اجداد ما ده برابر بیشتر از خود ما فیبر مصرف می‌کردند. به همین خاطر تعداد باکتری‌های مفید در روده این افراد نیز بیشتر بوده است. متخصصان بر این باورند که مصرف ۲۵ گرم فیبر در روز می‌تواند مفید باشد. شما می‌توانید فیبر مورد نیاز برای بدن را از طریق سبزیجات تازه ای همچون کرفس، مارچوبه و کنگر فرنگی تامین نمایید. این غذاها حاوی نشاسته مقاوم و سایر مواد مغذی هستند که بیشتر باکتری‌های مفید در روده از آن تغذیه می‌کنند.

_ از پروبیوتیک‌های مناسبی استفاده کنید

استفاده از مکمل‌های حاوی لاکتوباسیلوس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس باکتری‌های سالم را وارد بدن می‌کند.

در مطالعه جدیدی که در مجله Applied and Environmental Microbiology چاپ شده است، محققان دریافته‌اند که این باکتری‌های مفید در بافت‌های سینه زنان سالم یافت می‌شود. این محققان هنوز مطمئن نیستند که مصرف این باکتری‌ها می‌تواند از بروز بیماری سرطان جلوگیری کند اما بنا به گفته گرگور رید یکی از نویسندگان این مطالعه، مصرف آن از اسیب سلولی که باعث سرطان می‌شود جلوگیری می‌کند.همچنین باید به خاطر داشته باشید که مصرف غذاهای غنی از پروبیوتیک همچون کفیر، میسو و کلم ترش می‌تواند بسیار مفید باشد.

منبع: مجله سلامت

بدن انسان ساختاری پیچیده است که درک کامل آن می‌تواند دشوار باشد. بدن از چرخه‌ها و سیستم‌های بیولوژیکی مختلفی تشکیل شده و مکانیزم دفاع از خود یک نمونه از این سیستم‌ها محسوب می‌شود.مکانیزم دفاع از خود شامل راهبردهای فیزیولوژیکی و روانی می‌شود که توسط ذهن ناخودآگاه به عنوان یک مهارت بقای طبیعی به کار گرفته می‌شود. این مکانیزم‌ها از ما در برابر آسیب‌های جسمانی محافظت کرده و به تجربه یک زندگی سالم کمک می‌کنند. در ادامه با برخی اقدام‌های شگفت انگیز که بدن برای دفاع از خود انجام می‌دهد، بیشتر آشنا می‌شویم.

_ تب

اگرچه می‌تواند موجب ناراحتی ما شود، تب یکی از مکانیزم‌های دفاعی بدن در واکنش به آسیب است. تب موجب افزایش اندک دمای بدن می‌شود تا از تکثیر ویروس‌ها و دیگر عوامل بیماری‌زا جلوگیری شود. تب اغلب به واسطه یک عفونت مانند آنفلوآنزا یا عفونت دستگاه ادراری شکل می‌گیرد.

هنگامی که ویروس‌ها و باکتری‌ها به بدن حمله کرده و موجب آسیب دیدن بافت‌ها می‌شوند، سیستم ایمنی بدن با تولید موادی به نام پیروژن یا تب‌آور واکنش نشان می‌دهد. این مواد شیمیایی بر هیپوتالاموس مغز که دمای بدن را تنظیم می کند، تاثیرگذار هستند. این مواد در حسگرهای دمایی بدن تغییر ایجاد می‌کنند و به گونه ای آنها را فریب می‌دهند که فکر کنند دمای بدن سردتر از حالت عادی است. در واکنش، هیپوتالاموس دمای بدن را افزایش می‌دهد و فرد تب می‌کند.

تبی که به واسطه دلیلی نامشخص شکل گرفته یا بیش از چند روز طول می‌کشد باید توسط پزشک بررسی شود تا عامل ایجاد آن مشخص شود. شرایط پزشکی مانند ابتلا به HIV و برخی سرطان‌ها می توانند تب‌های این چنینی را موجب شوند.

_ پوسته روی زخم

هنگامی که از یک بریدگی یا جراحت رنج می‌برید، پوست نسبت به حمله باکتری‌ها و دیگر میکرو ارگانیسم‌ها که می‌توانند وارد زخم شوند، آسیب پذیر می‌شود. برای محافظت در برابر عفونت ناشی از عوامل بیماری‌زا، بدن پوسته‌ای را برای بستن سریع زخم در محل آسیب دیده ایجاد می‌کند.

این پوسته لایه‌ای از پروتئین فیبرین است که پلاکت‌ها در آن جمع شده اند. پلاکت‌ها ساختارهای بسیار کوچکی در خون هستند که به بهبود زخم کمک می‌کنند. این پوسته از خونریزی نیز جلوگیری می‌کند. همچنین، پلاکت‌ها در مبارزه با باکتری‌ها نقش دارند که به محافظت در برابر عفونت منجر می‌شود.

به تدریج، با بهبودی زخم، بازسازی بافت هرچه بیشتر این پوسته را کنار می‌زند و در نهایت موجب افتادن آن می‌شود.

_ عطسه

عطسه یکی دیگر از مکانیزهای طبیعی بدن انسان برای دفاع از خود است. به طور معمول، هنگامی عطسه رخ می دهد که مسیرهای بینی با مواد حساسیت‌زا، میکروب‌ها، گرد و غبار، پوسته بدن حیوانات یا محرک‌های دیگر بیش از اندازه پر شده باشند. از طریق عطسه، بدن از شر این مواد راحت می‌شود.

عطسه یکی از نشانه‌های شایع سرماخوردگی و آلرژی‌های مزمن است. برخی افراد هنگامی که یک وعده غذایی بزرگ مصرف می کنند یا در برابر نور خورشید قرار می‌گیرند نیز عطسه می‌کنند.

فرایند عطسه کردن بسیار قدرتمند است. هوایی که به واسطه عطسه از بینی انسان خارج می‌شود می تواند با سرعت ۱۰۰ مایل در ساعت (۱۶۱ کیلومتر در ساعت) یا بیشتر حرکت کند. این شرایط می‌تواند به پخش شدن میکروب‌ها منجر شود و یکی از دلایلی است که توصیه کارشناسان برای پوشاندن بینی و دهان هنگام عطسه کردن را توضیح می‌دهد.

نیروی قوی عطسه موجب می‌شود تا چشم های انسان برای محافظت از آنها در برابر میکروارگانیزم‌ها و ذراتی که به واسطه عطسه پخش می‌شوند، ناخودآگاه بسته شوند.

_ سکسکه

سکسکه عملی غیر ارادی است که تقریبا همه در طول زندگی خود یک بار آن را تجربه می‌کنند. این عمل به عنوان یکی دیگر از مکانیزهای بدن برای دفاع از خود در نظر گرفته می‌شود.

غذا خوردن سریع، قورت دادن لقمه‌های بزرگ غذا یا پرخوری می‌توانند به سکسکه منجر شوند. این قبیل اقدام‌ها می‌توانند عصب ریوی‌ معده‌ای را تحریک کنند که با معده و دیافراگم پیوند خورده است. سکسکه به عنوان مکانیزیمی طبیعی برای محافظت از دیافراگم و معده عمل می کند.

_ انگشت‌های چروک خورده

حتی چین و چروک‌هایی که روی پوست دست‌ها پدیدار می‌شوند نقش مهمی در جعبه ابزار دفاع از خود بدن ایفا می‌کنند. هنگامی که بدن در معرض رطوبت بیش از اندازه قرار می‌گیرد، مغز درک می‌کند که محیط اطراف می‌تواند لغزنده باشد. این شرایط به ایجاد تغییر در پوست دست‌ها و شکل‌گیری چین و چروک منجر می‌شود. انگشت‌های چروک خورده بهتر می‌توانند سطوح صاف یا خیس را بگیرند و احتمال زمین خوردن و حادثه کاهش می‌یابد.

_ پلک زدن

پلک زدن شاید چندان مفید به نظر نرسد، اما نقشی حیاتی در سلامت کلی بدن ایفا می کند. پلک زدن رطوبت ضروری که از چشم‌ها در برابر خشکی و تحریک محافظت می‌کند را فراهم می‌کند. در حقیقت، زمانی که پلک می‌زنید، چشم‌ها با لایه‌ای از اشک (که از رطوبت و پروتئین پر شده است)، آب (که گرد و غبار و ذرات باقیمانده در چشم‌ها را شستشو می‌دهد)، و لایه‌ای خارجی که حاوی ماده‌ای روغنی است و چشم‌ها را روان‌سازی می‌کند و از ایجاد سایش روی چشم پیشگیری می‌کند، پوشیده می‌شوند.

اگر به اندازه کافی پلک نزنید، تجربه خشکی، درد، تحریک و تاری دید جای شگفتی نخواهد داشت. افزون بر این، پلک نزدن فشار روی چشم را افزایش می‌دهد و به طور بالقوه می‌تواند به آنها آسیب وارد کند.

_ سیخ شدن مو

سیخ شدن مو در موقعیت‌های مختلفی شکل می‌گیرد، اما این حالت نیز بخشی از مکانیزم دفاع از خود بدن است. سیخ شدن مو عمدتاً برای کاهش مقدار حرارتی که بدن از طریق منافذ پوست از دست می‌دهد، شکل می‌گیرد. این شرایط به گرم نگه داشتن بدن در شرایط آب و هوایی نامساعد کمک می‌کند.

با این وجود، طی موقعیت‌های استرس‌زا یا هنگام بروز احساسات شدید نیز امکان سیخ شدن مو وجود دارد.

سیخ شدن مو به واسطه انقباض عضلات ارکتور پیلی که اطراف موها در قسمت لاپوست یا درمیس پوست قرار دارند، رخ می‌دهد. مغز خطر را درک می‌کند و این شرایط هیپوتالاموس را تحت تاثیر قرار می‌دهد. واکنشی مشابه هنگامی که احساسات شدید مانند عشق، شادی یا شوک را حس می‌کنید، رخ می‌دهد.

_ خمیازه

خمیازه کشیدن بیشتر پیش و پس از خواب، طی فعالیت‌های خسته کننده و در نتیجه ویژگی مسری بودن آن رخ می‌دهد. خمیازه کشیدن اغلب با خستگی، استرس، بی‌خوابی، بی‌حوصلگی و گرسنگی مرتبط است.

با این وجود، پژوهش‌های صورت گرفته نشان داده‌اند که هدف اصلی از خمیازه کشیدن خنک کردن مغز است. هنگامی که خمیازه می‌کشید، کشش قدرتمند آرواره رخ می‌دهد که به افزایش جریان خون در گردن، صورت و سر منجر می‌شود. همچنین، تنفس عمیق جریان رو به پایین مایع نخاعی و خون از مغز را موجب می‌شود. هوای خنک که وارد دهان می شود این مایعات را خنک می‌سازد.

_ التهاب

التهاب یکی دیگر از مکانیزم‌های دفاعی بدن برای محافظت از خود در برابر عفونت و آسیب است. هنگامی که تنها چند روز طول می‌کشد، این شرایط به نام التهاب حاد شناخته می‌شود و هنگامی که بیشتر از چند روز ادامه یابد التهاب مزمن نامیده می‌شود.

در مورد التهاب حاد، به محض این که واکنش التهابی وظیفه خود را انجام می‌دهد، ناراحتی و التهاب از بین می‌رود. از نمونه‌های التهاب حاد می‌توان به گلو درد، گزش حشرات، نیش زنبور و غیره اشاره کرد.

در صورتی که مکانیزم‌های نظارتی و تنظیم کننده واکنش التهابی معیوب باشند، التهاب می‌تواند رویدادی مضر باشد.

همچنین، امکان شکل‌گیری واکنش التهابی بلند مدت یا آسیب رسان به واسطه پاسخ نامناسب سیستم ایمنی مانند موارد واکنش‌های آلرژیک، حساسیت فوق‌العاده و خودایمنی وجود دارد که به نام التهاب مزمن شناخته می‌شود.

_ از دست دادن حافظه

از دست دادن حافظه یک مکانیزم دفاعی طبیعی است که به محافظت در برابر آسیب روانی پس از یک ضربه عاطفی یا روانی کمک می‌کند. سوء‌استفاده جنسی، خشونت، بلایای طبیعی، و رویدادهای آسیب‌زای دیگر از دست دادن حافظه به فرد اجازه می‌دهد با فراموشی موقت جزئیات رویداد آسیب‌رسان با شرایط موجود کنار بیاید. اگر چه خاطرات همچنان در ذهن دفن شده‌اند، اما امکان یادآوری و دسترسی به آنها وجود ندارد.

منبع: عصر ایران

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

آرتریت تمپورال (به انگلیسی: Giant cell arteritis) یک نوع نادر واسکولیت است که اختلال اصلی در شریان‌های بزرگ و متوسط سر است.
شایع‌ترین واسکولیت در جهان است. رگ اصلی درگیر، شریان تمپورال است. هر رگ دیگری در بدن می‌تواند درگیر شود. بیشتر درخانم‌های مسن (بالا ۵۰ سال) و سفیدپوستان دیده می‌شود.شایع‌ترین تظاهرش، سردرد است. می‌تواند منجر به Claudication فک هم بشود. خستگی، آرترالژی، تب و آنمی نیز از سایر علایم آن می‌باشد. در ۹۰ درصد موارد ESR بالاست.

بدترین عارضه آن کوری است که معمولاً یک‌طرفه و تقریباً همیشه برگشت ناپذیر است. کوری در حین دریافت کورتون نادر است اما بعد از قطع دارو، عود می تواند رخ دهد.

در فرد مسن با سردرد جدید یا تغییرات بینایی باید به فکر GCA باشید. در سمت دیگر طیف آرتریت تمپورال، PMR (پلی میالژی روماتیکا ) قرار دارد که به مجموعه‌ای از علایم شامل درد و احساس خشکی شدید در کمربند شانه‌ای و لگنی و پروگزیمال اندام‌ها اطلاق می‌گردد. ESR بالا و آنمی شایع است. معمولاً گردن به بالا درگیر نیست و تب و سردرد نیز ندارند. گاهی سینوویت مفاصل دارند.

PMR می‌تواند به تنهایی باشد یا در همراهی با آرتریت تمپورال دیده شود. لذا در تمام بیماران با PMR

باید در مورد شواهد بالینی آرتریت تمپورال سؤال شود.

افتراق PMR از آرتریت روماتوئید با شروع در کهنسالی مشکل است. تشخیص PMR بر اساس علائم بالینی و پاسخ سریع به درمان با گلوکوکورتیکوئیدها خواهد بود.

_ تشخیص

هرگاه به آرتریت تمپورال شک کردیم باید از چند نقطه شریان تمپورال بیوپسی برداریم چون ممکن است درگیری سگمنتال باشد. یافته کلاس کی، التهاب و تخریب لامینای الاست کی داخلی رگ غالباً همراه با سلول ژانت است. اگر مشکوک به درگیری چشم باشیم دیگر منتظر جواب بیوپسی نمی مانیم و درمان را زودتر شروع می کنیم.

*** درمان
اساس درمان بر داروهای سرکوب کننده ایمنی با دوز بالا (گلوکوکورتیکوئید)ها به خصوص پردنیزولون استوار است.

درمان با کورتون با دوز بالا به مدت ۶ الی ۱۲ ماه استفاده می‌کنیم ولی برای درمان PMR کورتون با دوز پایین می‌دهیم. هر دو بیماری معمولاً در طی ۲- ۱ روز به کورتون جواب عالی می‌دهند.

در GCA و PMR ، استفاده از ESR برای تشخیص و مانیتور کردن سیر بیماری مفید است.

منبع مجله سلامت

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

نشانه‌هایی که بر روی بدن ایجاد می‌شود هر کدام پیامی برای ما دارند. برخی از این نگرانی‌ها بی‌اساس نیستند. خال‌های جدید ( و تغییر در خال‌هایی که در بدن از قبل وجود داشت) می‌تواند نشانه سرطان پوست باشد. تمامی این موارد ممکن است افراد را نگران کند که آیا این برآمدگی‌های کوچک قرمز رنگ نیز نشانه بیماری سرطان است؟ رشد پوستی که معمولا به اندازه یک سر سوزن و گاهی اوقات کمی بزرگ‌تر از آن است، آنژیوم گیلاسی نام دارد. خبر خوب این است که این موارد کاملا خوش‌خیم و بی‌خطراند.آنژیوم (Angioma) یک تومور خوش‌خیم است که از سلول‌های جدار عروق خونی یا لنفاوی منشا می‌گیرد.

این رشد پوستی نشان دهنده مجموعه‌ای از رگ‌های خونی است و می‌تواند ظاهری قرمز مانند، آبی عمیق یا صورتی داشته باشد. این لکه‌ها زمانی پدیدار می‌شوند که رشد بی رویه رگ‌های خونی در یک ناحیه وجود داشته باشد. مردان و زنان در معرض ابتلا به آنژیوم گیلاسی هستند و می‌تواند به ژنتیک نیز ربط داشته باشد. بنابراین اگر پدر یا مادر شما مبتلا به این بیماری باشد ممکن است شما نیز به آن مبتلا شوید.
در بیشتر افراد این موارد در اواخر بیست سالگی بروز می‌کند و ممکن است در طول زندگی با آن‌ها همراه باشد. پزشکان در مورد اینکه چرا این لکه‌ها در اواخر بیست سالگی بروز می‌کند مطمئن نیستند. در برخی از بیماران این لکه‌ها ممکن است زودتر یا حتی دیرتر بروز کند.

در بیشتر موارد نیازی نیست کاری برای آنژیوم گیلاسی انجام شود. اما اگر نشانه‌های موجود در بدن به راحتی دچار خونریزی شود، باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. اگر برآمدگی‌ها در مکان‌هایی ایجاد شود که معمول نیست و نباید در این مکان‌ها ظاهر می‌شد(همچون صورت) می‌توان آن را درمان کرد.شما می‌توانید از درمان‌های بدون درد همچون لیزر رنگی پالسی استفاده کنید.
این دستگاه نوری را تولید می‌کند که رگ‌های خونی غیر‌طبیعی را تخریب می‌کند. فقط به خاطر داشته باشید که این روش کمی هزینه بر است و آنژیوم گیلاسی حتی بعد از برداشته شدن با لیزر ممکن است دوباره برگردد. البته بهتر است زیاد نگران این موضوع نباشید زیرا آن‌ها بی‌خطرهستند.

_ انواع

_ همانژیوم‌ها

– همانژیوم مویرگی: (Cherry hemangioma)
– همانژیوم غاری
– پیوژنیک گرانولوما

_ لنفانژیوم‌ها

– لنفانژیوم مویرگ (ساده)
– لنفانژیوم کیستیک (Cavernous)

_ تومور Glomus
_ اکتازی‌های عروقی

– خال لکه‌شرابی
– تلانژکتازی : Spider angioma-سندرم اسلر وبر راندو

_ پرولیفراسیون عروقی واکنشی

– Bacillary angiomatosis

_ درمان
این ضایعات با استفاده از کرم های زیبایی مخفی کننده، تابش تشعشع یونیزه کننده (رادیوتراپی و لیزر) ، سوزانیدن و سپس ترمیم کردن و انجام عمل جراحی درمان می‌شوند. ضایعات مادرزادی اغلب بدون درمان نیز محو می‌شوند.

منبع: الو دکتر

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

بیشتر مردم با کبودی، تغییر رنگ و تورمی که هنگام ضربه خوردن عضلات و بافت نرم شکل می‌گیرند، آشنا هستند. اما شاید آن‌چه نمی‌دانیم این است که استخوان‌ها نیز می‌توانند دچار کبودی شوند. کبودی‌ها می‌توانند از چند روز تا چند ماه باقی بمانند و شدت آن‌ها از خفیف تا شدید متغیر است. کبودی‌های استخوان در میان جدی‌ترین و دردناک‌ترین انواع کبودی قرار می‌گیرند. کبودی‌های استخوان به طور معمول طی دو ماه بهبود می‌یابند، اگرچه کبودی‌های استخوان بزرگ‌تر ممکن است به مدت زمان بیشتری برای بهبودی نیاز داشته باشند.

_ کبودی استخوان چیست؟

کبودی‌ها زمانی شکل می‌گیرند که یک رگ‌خونی نزدیک به سطح پوست پس از یک ضربه پاره می‌شود. از رگ‌خونی پاره شده مقدار کمی خون به بافت‌های زیر پوست نشت می‌کند. این ناحیه در ابتدا قرمز رنگ به نظر می‌رسد و سپس به آبی یا بنفش، سبز، زرد-قهوه ای، و در نهایت با بهبودی کبودی به رنگ طبیعی پوست تغییر می‌کند.
کبودی‌ها می‌توانند نه تنها زیر پوست، بلکه در عمق بیشتر در بافت‌ها، اندام‌ها و استخوان‌ها نیز شکل بگیرند. در شرایطی که این کبودی‌های عمیق‌تر نشانه های قابل رویت خونریزی را نشان نمی‌دهند، اما می‌توانند موجب احساس درد شوند.
در سال ۱۹۸۸، طی یک مطالعه شرایطی کشف شد که پژوهشگران آن را ورم مغز استخوان نامیدند. ورم مغز استخوان در حال حاضر به کبودی استخوان ارجاع می‌شود تا بازتاب دهنده ماهیت آسیب‌زای این شرایط باشد. کبودی استخوان گاهی اوقات به نام کوفتگی استخوان نیز شناخته می‌شود.

تغییرات مغز استخوان در یک کبودی استخوان می‌تواند به واسطه عوامل زیر شکل گرفته باشد:

تجمع خون افزایش یافته: مویرگ‌های متسع شده به رکود جریان خون منجر می‌شود، که التهاب شدید را در پی دارد.

مایع در استخوان: در آسیب‌های عضلانی، مایع در عضلات جمع می‌شود و آن‌ها را متورم می‌سازد. از آن‌جایی که استخوان‌ها سخت هستند، پس نمی‌توانند متورم شوند. در عوض، مایعات در استخوان‌ها ایجاد فشار می‌کنند، که به شکل گیری درد منجر می‌شود.

پرخونی واکنشی: این شرایط زمانی رخ می‌دهد که جریان خون پس از وقفه‌ای موقت افزایش می‌یابد.

شکستگی: ممکن است یک شکستگی کوچک در لایه استخوان، درست زیر یک غضروف در یک مفصل وجود داشته باشد.

ترابکول‌ها شبکه‌ای از بافت‌های فیبروزی در یک استخوان هستند. یک شکستگی کامل استخوان به معنای آن است که تمامی ترابکول‌های استخوانی در آن ناحیه مشخص از استخوان آسیب دیده‌اند، که موجب یک شکستگی می‌شود. کبودی استخوان اغلب به عنوان مرحله‌ای پیش از یک شکستگی توصیف می‌شود. در این شرایط، تنها برخی از ترابکول‌ها آسیب دیده‌اند.

_ نشانه‌های کبودی استخوان

در ناحیه آسیب دیده به واسطه کبودی استخوان، نشانه‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

تداوم درد یا حساسیت پس از بهبودی کبودی پوست
تورم
تغییر در رنگ پوست
درد مفصلی در نزدیکی منطقه آسیب دیده
التهاب مفصلی
سفتی و خشکی مفصل
درد مرتبط با کبودی استخوان بیشتر از یک آسیب دیدگی بافت نرم طول می‌کشد.

_ انواع کبودی استخوان:

سه نوع کبودی استخوان وجود دارند:

هماتوم Subperiosteal، زمانی که خون زیر غشا فیبروزی ( غشای پایه باعث ارتباط پوشش اندام با بافتهای زیرین می‌شود و در اغلب اندامها دیده می‌شود ) که سطح استخوان را پوشش می‌دهد، جمع می‌شود.
کبودی Interosseous، خونریزی و تورم در فضای استخوانی جایی که مغز استخوان قرمز و زرد ذخیره شده‌اند را شامل می‌شود.
ضایعه Subchondral، خونریزی و تورم بین غضروف و استخوان زیرین رخ می‌دهد.
نوع کبودی استخوان در یک فرد به محلی که آسیب در استخوان رخ داده بستگی دارد.
هماتوم Subperiosteal بیشتر پس از یک ضربه آسیب‌زا به استخوان رخ می‌دهد. این نوع در مناطق پایینی بدن شایع است.
کبودی Interosseous می‌تواند در نتیجه فشار فوق‌العاده زیاد بر استخوان به صورت منظم شکل بگیرد. این نوع کبودی بیشتر بازیکنان فوتبال و بسکتبال و دونده ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
ضایعه Subchondral در نتیجه نیروی فشاری که سلول‌ها را نابود می‌کند و غضروف و استخوان را از هم جدا می‌کند، یا در نتیجه یک نیروی چرخشی ایجاد می‌شود. این نوع از کبودی استخوان نیز اغلب در بازیکنان فوتبال و بسکتبال رخ می‌دهد.
پرش و تاثیر دویدن روی سطوح سخت می تواند هر سه نوع از کبودی استخوان را ایجاد کند.

_ دلایل کبودی استخوان

هر استخوانی در بدن انسان می‌تواند دچار کبودی شود. کبودی های استخوان اغلب در زانو، مچ، استخوان پاشنه، پا، قوزک، و ران گزارش شده‌اند. آنها اغلب پس از یک رویداد آسیب‌زا مانند صدمه ورزشی، زمین خوردن، تصادف خودرو، یا ضربه وارده از یک فرد یا یک شی شکل می‌گیرند.
آسیب‌هایی مانند پیچ‌خوردگی که می‌توانند موجب رگ به رگ شدن مفصل شوند نیز می‌توانند کبودی استخوان را موجب شوند.

کبودی‌های استخوان پس از فرم‌های آسیب‌زای زیر می‌توانند رخ دهند:

ضربه‌ای مستقیم به استخوان
نیروهایی که به جدا شدن پوست یا عضله از استخوان منجر می‌شوند
برخورد دو استخوان با یکدیگر پس از آسیب‌های رباط (لیگامنت)
آسیب دیدن استخوان‌های مجاور
هر یک از این اشکال آسیب‌زا دارای الگوی کبودی استخوان منحصر به فرد هستند.
کبودی‌های استخوان می‌توانند به واسطه شرایط پزشکی مانند ورم مفاصل (آرتروز)، که می‌تواند به سایش سطح استخوان‌ها روی یکدیگر منجر شود نیز شکل بگیرد.

_ عوامل خطرآفرین برای یک کبودی استخوان

از جمله عواملی که می‌توانند یک فرد را هرچه بیشتر در معرض خطر کبودی استخوان قرار دهند می‌توان به موراد زیر اشاره کرد:

حضور در فعالیت های ورزشی با احتمال بالای تجربه برخورد
حضور در مشاغلی که نیازمند فعالیت جسمانی سخت هستند
عدم استفاده از تجهیزات محافظ هنگام ورزش یا کار
ابتلا به آرتروز
تجربه کبودی استخوان در افرادی که فوتبال، راگبی، هاکی، و بسکتبال بازی می‌کنند، و همچنین، افراد فعال در هنرهای رزمی و دوندگان ماراتن معمول است.

_ تشخیص کبودی استخوان

در موارد مشکوک به کبودی استخوان بهره‌مندی از مشورت پزشک مهم است زیرا این شرایط می‌تواند بخشی از یک مساله جدی‌تر باشد. در صورت تشدید تورم، از بین نرفتن تورم، یا در صورت افزایش درد و عدم تسکین پس از دریافت داروهای مسکن، دریافت کمک پزشکی ضروری است.
پزشک اغلب جزئیاتی درباره سابقه پزشکی و نشانه‌ها را مد نظر قرار داده و درباره چگونگی بروز آسیب پرسش می‌کند. وی ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد و ناحیه آسیب دیده را برای بررسی درد، کبودی و تورم کنترل کند. پزشک از این طریق می‌تواند به کبودی استخوان مشکوک شده و آن را تشخیص دهد. در صورتی که نشانه‌ها بهبود نیابند، تصویربرداری MRI پیشنهاد می‌شود.
کبودی استخوان از طریق تصویربرداری پرتو اکس نشان داده نمی‌شود، اگرچه این نوع تصویربرداری می‌تواند شکستگی استخوان را نشان دهد.

_ درمان کبودی استخوان

پزشک برای بهبودی کبودی استخوان می تواند موارد زیر را توصیه کند:

استراحت استخوان یا مفصل آسیب دیده
کاهش تورم با قرار دادن ناحیه آسیب دیده بالاتر از سطح قلب
استفاده از کمپرس یخ چند بار در روز روی ناحیه آسیب‌دیده
تجویز دارو برای کاهش درد و التهاب
استفاده از یک نگه دارنده برای محدود کردن حرکت

پرهیز از اعمال فشار ثابت یا شدید یا وزن زیاد روی ناحیه آسیب‌دیده برای پیشگیری از تشدید مشکل مهم است. اگر استخوان یا مفصل به میزان کافی استراحت نداشته باشند، روند بهبودی می‌تواند کند شود و آسیب بیشتری شکل بگیرد.
همچنین، پزشک می تواد توصیه‌هایی درباره رژیم غذایی داشته باشد. دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از کلسیم، ویتامین D، و پروتئین می‌تواند به روند بهبودی کمک کند. سیگار کشیدن بهبودی استخوان را به تاخیر می‌اندازد.
بیشتر کبودی‌های استخوان طی دو ماه بهبود می‌یابند. با این وجود، ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشد تا فرد بار دیگر توانایی بازگشت به میدان ورزشی را داشته باشد.
در موارد نادر، بدن ممکن است در بازگشت جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده دچار مشکل شود، که این شرایط موجب نکروز آواسکولار استخوان می شود. نکروز آواسکولار به مرگ بافت استخوانی در نتیجه عدم جریان خون گفته می شود. اگر استخوان بمیرد، آسیب وارده برگشت‌ناپذیر است.

مدت زمانی که طول می‌کشد تا کبودی استخوان بهبود یابد به شدت آن بستگی دارد. کبودی‌های استخوان می‌توانند طی سه هفته تا دو سال بهبود یابند.

در شرایطی که کبودی‌های استخوان همواره قابل پیشگیری نیستند، دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، ترک سیگار، ترک الکل، و استفاده از تجهیزات محافظتی هنگام ورزش یا کار می توانند به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک کنند.

منبع: سایت عصر ایران

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان

صدای‌تان مدتی است گرفته. علاوه بر آن احساس می‌کنید تنفس و بلعیدن غذا نیز برای‌تان مشکل شده است. در چنین شرایطی توصیه می‌شود بسرعت تحت معاینه پزشکی قرار بگیرید.خوشبختانه همیشه تومورهای حنجره بدخیم نیستند. بعلاوه کشور ما در زمینه جراحی‌های مربوط به این حوزه نیز پیشرفت‌های خوبی داشته است. تا جایی که می‌توان به درمان قطعی بیماری در صورت تشخیص زود هنگام دست یافت.

بیشترین عاملی که خطر ابتلا به سرطان حنجره را زیاد می‌کند مربوط به کسانی است که از سیگار، قلیان و اصولا دخانیات استفاده می‌کنند، گرچه ژنتیک نیز در ابتلا به این بیماری موثر است، ولی بیشتر عوامل محیطی بویژه استعمال دخانیات و نیز مصرف تریاک به صورت استنشاقی در ابتلا به این بیماری بسیار موثر است.

در واقع رمز پیشگیری از این بیماری صرفا به عدم مواجه با عوامل خطر یعنی دخانیات یا تحریکات شیمیایی‌ای معطوف می‌شود که می‌تواند روی حنجره تاثیر بگذارد .

_ خواننده‌ها بیشتر در خطر ابتلا هستند؟

خیلی‌ها تصور می‌کنند خواننده‌ها به دلیل این که تارهای صوتی‌شان بیشتر در معرض فشار است مستعد ابتلا به سرطان حنجره هستند، بی‌شک کسانی که به تارهای صوتی‌شان استرس بیشتری وارد می‌شود، بیش از دیگران در معرض برخی بیماری‌های خوش خیم حنجره قرار دارند؛ بیماری‌ها و مشکلاتی چون نودول‌ها (گره) و پولیپ‌های طناب‌های صوتی که به خشونت صدای فرد منجر می‌شود.

ابتلا به این نوع بیماری‌ها به معنای مستعد بودن برای ابتلا به سرطان حنجره نیست، بلکه صرفا توجه و مراقبت بیشتر خوانندگان را می‌طلبد. کما این‌که بی‌توجهی و عدم درمان این مشکلات ممکن است خطر ایجاد بیماری‌های جدی‌تر را به دنبال داشته باشد.

_ وقتی اسید معده وارد گلو می‌شود

خوب است بدانید در انتهای مری، حلقه ماهیچه‌ای وجود دارد که یکی از وظایفش جلوگیری از بازگشت محتوای معده است. اما ریفلاکس حنجره و حلق زمانی که این ماهیچه‌ها بدرستی کار نمی‌کنند، ایجاد می‌شود. یعنی وقتی اسیدهای معده به پشت گلو یا حتی پشت راه بینی می‌رسند. این اتفاق می‌تواند باعث التهاب در آن مناطق شود که در برابر اسید گاستریک حفاظت نشده‌اند.

به عوامل تغذیه‌ای زیاد در ابتلا یا عدم ابتلا به سرطان حنجره نقش ندارد، ولی رفلاکس اسید معده منجر به ایجاد ضایعات خوش خیم حنجره می‌شود که از علائم آن احساس گرفتگی در حنجره، خشونت صدا و گرفتگی مخاط حنجره است. البته بازگشت اسید معده به گلو می‌تواند باعث آزارهای طولانی‌مدت و آسیب شود و باید تحت درمان قرار گیرد.

_ تشخیص اولیه با معاینه حنجره

متاسفانه تست غربالگری برای سرطان حنجره وجود ندارد و فقط باید نسبت به علائم اولیه این بیماری آگاهی کافی وجود داشته باشد تا با پیگیری سریع و تشخیص زودهنگام، موفق به درمان موثر این بیماری شویم. به گفته دکتر کوهی، تشخیص زودهنگام این بیماری یعنی توجه به نشانه‌های اولیه آن بویژه اگر شخص به استعمال دخانیات عادت داشته باشد.

باید توجه داشت خشونت صدا به خاطر ضایعاتی که روی تار صوتی ایجاد می‌شود و حتی گرفتگی تنفس و نیز سختی بلع از علائمی است که باید جدی گرفته شود. این جراح حلق و گلو تاکید می‌کند: خوشبختانه معاینه مستقیم حنجره توسط متخصص با آینه یا آندوسکوپ برای تشخیص اولیه بیماری کفایت می‌کند و در موارد خاص از سی‌تی‌اسکن و ام‌آرآی بهره گرفته می‌شود.

_ سرطان حنجره درمان می‌شود

این بیماری با تشخیص در مراحل اولیه کاملاً قابل درمان است، برای این بیماری بسته به نوع آن، خصوصیت ضایعه و وسعت درگیری می‌توان روش‌های درمانی مختلفی از جمله جراحی باز یا بسته از طریق لیزر و رادیوتراپی پیشنهاد کرد. کما این که رادیوتراپی در مراحل اولیه، درمان قطعی سرطان حنجره محسوب می‌شود.

اغلب بیماران بعد از درمان، کیفیت صدایشان تغییر می‌کند، ولی صدایشان را از دست نمی‌دهند. البته کسانی که با لیزر جراحی یا رادیوتراپی می‌شوند نیز کیفیت صدایشان خوب خواهد بود.

_ نشانه‌های ریفلاکس حنجره و حلق

معمول‌ترین نشانه‌های رفلاکس حنجره و حلق بزرگسالان شامل موارد زیر است:

پاکسازی بیش از حد گلو

سرفه‌های مداوم

گرفتگی صدا

یک توده در گردن

حس آبریزش از پشت بینی یا مخاط بیش از حد بینی

مشکل در بلع

مشکل در تنفس

گلو درد

_ با حنجره خود مهربان باشید

منطقه حنجره را گرم نگه دارید.

از ماسک و دستمال گردن استفاده کنید.

هنگام صحبت کردن از فرم بدنی مناسب استفاده کنید.

استفاده از دستگاه بخور سرد برای افزایش میزان رطوبت محیط کار یا منزل.

مایعات گرم مثل چای کمرنگ و آب را با درجه حرارت مناسب هر یک ساعت چند جرعه بنوشید.

پرهیز از مصرف دخانیات

استفاده نکردن از عطریات برای کسانی که حساسیت و آسم دارند.

استفاده نکردن از مواد الکلی
درمان بیماری‌های معده
پرهیز از صاف کردن صدا و سرفه کردن مکرر
اجتناب از داد زدن، جیغ کشیدن و بلند صحبت کردن

منبع: تبیان