به منظور تشخیص تومور مغزی گلیوبلاستوم عمقی، روش برداشت از طریق بُرش لیزری ممکن است بهتر از روش نمونه‌برداری به‌تنهایی باشد
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی دارونامه. , اخبار
به گزارش سایت کلینیک کلیولند که در تاریخ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۸ منتشر شده است.
وسعت پوشش تومور برداشته‌شده یک عامل مهم وابسته به آثار آتی وپیش‌بینی مرض است
برای بیمارانی که در آنان به‌تازگی گلیوبلاستوما (nGBM) تشخیص داده شده است و قادر به برداشت تومور از راه جراحی نیستند، روش برداشت از طریق برش لیزری (LA) به همراه کمورادیوتراپی (CRT) اثرگذاری قابل مقایسه‌ای نسبت به روش نمونه‌برداری به همراه کمورادیوتراپی دارد. بنابراین یک تحقیق پس‌رویدادی چند محوری به منظور اولین مطالعه برای سنجیدن درمان از راه برش لیزری (LA) در این زمینه، توسط محققان کلینیک کلیولند صورت گرفته و نتایج آن منتشر شده است.
دکتر علیرضا محمدی، متخصص اعصاب در کلینیک کلیولند و محقق ارشد در این مطالعه می‌گوید: «نتایج پایدار مرتبط با پیشرفت بیماری در میان بیمارانی که درمان برش لیزری روی آنها صورت گرفت بهتر از بیمارانی بود که با روش نمونه برداری (بیوپسی) درمان شده بودند. همچنین شواهد رو به افزایشی نشان می‌دهد که روش برش لیزری مناسب و یک راهبرد جراحی با حداقل تهاجم برای بیمارانی است که گلیوبلاستوما در آنها به تازگی تشخیص داده شده است و گزینه‌های مناسبی برای جراحی به روش سنتی نیستند.»
با تومورهای غیرقابل جراحی باید چه کرد؟
درمان استاندارد گلیوبلاستوما (nGBM) شامل برداشت تومور از طریق جراحی و به دنبال آن کمورادیوتراپی (CRT) است. اما برای تومورهایی که در بخش‌های حساس واقع شده‌اند و یا آنقدر در عمق قرار گرفته‌اند که نمی‌توان آن را برداشت، روش بیوپسی یا نمونه‌برداری همراه با کمورادیوتراپی، به عنوان یک روش مناسب در نظر گرفته می‌شود، گرچه نتایج کم‌کیفیتی نشان داده است.
درمان LA، با عنوان ﮔﺮﻣﺎ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﯿﻨﺎﺑﯿﻨﯽ ﺍﻟﻘﺎ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻟﯿﺰﺭ (LITT) نیز شناخته می‌شود، این روش به شکل روزافزونی به عنوان درمانی با کمترین تهاجم برای تومورهای مغزی عمیق و GBM عودکننده استفاده می‌شود. از آنجایی که نقش آن در درمان اولیۀ گلیوبلاستوما مشخص نشده است، تحقیقات فعلی روی آن آغاز شده است.
نتایج: پوشش بهتر و تومورهای کوچکتر = نتایج بهتر
برای این بررسی، دکتر محمدی و همکارانش پژوهشگرش در کلینیک کلیولند با همراهی محققانی در سه مرکز اصلی در ایالات متحده آمریکا، ۲۴ بیمار مبتلا به nGBM که در این مراکز بین از ژوئن ۲۰۱۱ تا دسامبر ۲۰۱۴ تحت درمان LA بودند را مورد بررسی قرار دادند. این افراد منطبق و قابل مقایسه با ۲۴ بیمار مبتلا به nGBM بودند که تحت درمان بیوپسی و بعد CRT قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن، جنسیت، محل قرارگیری تومور و حجم تومور با هم مطابق بودند.
متوسط کلی زنده ماندن در گروه LA برابر با ۱۴٫۴ ماه در برابر ۱۵٫۸ ماه در گروه بیوپسی بود. و متوسط زنده ماندن بدون پیشرفت بیماری در گروه LA برابر با ۴٫۳ ماه و در گروه بیوپسی برابر با ۵٫۹ ماه بود. این تفاوت‌ها به لحاظ آماری معنادار نیستند.
با این حال، تفاوت معنادار زمانی رخ داد که درگروه درمان LA با خطوط آستانۀ آسیب حرارتی وسعت پوشش تومور شکسته شد و تومورها به طور کامل تخلیه شدند. پس از مطابقت سن، جنس، محل قرارگیری تومور و حجم تومور، تجزیه و تحلیل چند متغیره میزان مرگ و میر پایین ناشی از بیماری خاص و پیشرفت بیماری در میان بیماران گروه LA که پوشش مطلوبی رسیده اند نشان داد، پایین بودن این میزان در مقایسه با دو گروه بیمارن با درمان LA که پوشش مطلوب کمتری دارند و بیماران گروه بیوپسی بود.
به علاوه، حجم کوچکتر تومور (کمتر از ۱۱ cc) نشانه و عامل خوبی برای زنده ماندن کلی بیماران جوان‌تر (کمتر از ۷۰ ساله) است.
در میان نظراتی که پس از پایان ارائۀ گزارش این تحقیق بیان شد، شکرت کنندگان از میامی که در این تحقیق نقشی نداشتند اشاره کردند که «یافته‌های نویسندگان برداشت حداکثری نشان از بهبود شناخت از بیماری است، یعنی انتخاب برای بیمار باقی بماند، به این معنی که روش LITT بایست برای آسیب‌ها و جراحاتی که قابل برداشت هستند محفوظ بماند.»
دکتر محمدی با این موضوع موافق است. او می‌گوید: «انتخاب‌های شیوۀ درمان توسط بیمار یک ملاحظۀ ضروری است و برش لیزری هم از این موضوع استثنا نیست. ما نباید بیماران را برای برش لیزری انتخاب کنیم فقط به این دلیل که آنها کاندید مناسبی برای جراحی نیستند. در واقع دلیل اینکه مه چنین تحقیقاتی را انجام می‌دهیم شناسایی گروه بیمارانی است که بیشترین سودمندی را از پروسۀ درمان دریافت می‌کنند. یکی از مهمترین عوامل این است که آیا ضایعه با روش برش لیزری قابل درمان است یا خیر.»
مزایای ناشی از شکستن سد خونی مغزی؟
دکتر محمدی اضافه می‌کند که درمان LA می‌تواند نسبت به روش بیوپسی مزایایی فراتر از کاهش تهاجم داشته باشد. چرا که اندازۀ شکاف جراحی در درمان LA کوچکتر از شکاف جراحی در برش است، CRT را به طور بالقوه می‌توان برای بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، زودتر شروع کرد. علاوه بر این، مطالعات بر روی حیوان و انسان نشان داده است که فزون‌گرمایی موقتی برای شکستن سد خونی مغزی به طور بالقوه اثرگذاری بعدی CRT را افزایش می‌دهد.
دکتر محمدی می‌گوید: «این یکی از موضوعاتی است که در حال انجام آزمایش بر روی آن هستیم، ما در حال تلاش برای تسریع شیمی درمانی پس از بیوپسی و برش لیزری هستیم تا بیمارانی که در آنها گلیوما با درجۀ بالا به تازگی تشخیص داده شده است از مزایای امکان شکستن سد خونی مغزی استفاده کنند.»
مطالعات آینده‌نگر در حال اجرا هستند
یافته‌های تحقیق حاضر «نشان می‌دهند که مزایای کاهش تومور می‌تواند از طریق برش لیزری به دست آید حتی برای تومورهایی که در عمق واقع شده‌اند و در واقع غیر قابل برداشت هستند می‌تواند مثبت باشد.» یکی دیگر از افرادی که در از محققان این تحقق نبود در پایان مجلۀ جراحی و مغز و اعصاب اظهار نظر می‌کند که «بر اساس این اطلاعات جالب، مطالعات چند نهادی تطبیقی آینده‌نگر بایست ادامه پیدا کند.»
دکتر محمدی و نویسندۀ همکارش خاطر نشان می‌کنند که طرح گذشته‌نگر و اندازۀ کوچک تحقیق‌شان تعمیم پذیری این یافته‌ها را محدود می‌کنند. همچنین عوامل مولکولی مانند حضور جهش‌های ایزوستیرات دهیدوژناز (IDH) و DNA متیل گوانین متیل ترانسفراز (MGMT) پیش برندۀ متیلاسیون است که برای همۀ بیماران در دسترس نیست و امکانی برای چولگی و تحریف نتایج است.
یک مطالعۀ چندمحوری آینده‌نگر در دست انجام است که انتظار می‌رود تا دو سال آینده کامل بشود.
دکتر محمدی می‌گوید: «ما امیدواریم محدودیت‌های تحقیق اول رفع شود و نقش درمان برش لیزری برای بیمارانی که به تازگی ابتلا به گلیوبلاستومای غیر قابل برداشت ضایعه در آنها تشخیص داده شده است بیشتر تصحیح شود. یک درمان اثرگذار با حداقل تهاجم یک ابزار و از تجهیزات خوشایند پزشکی برای مقابله و درمان این بیماری دشوار است.»
منبع: clevelandclinic.org