قرص‌های ضدبارداری مرتبط با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌باشند
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, فرناز اخباری , دارونامه , بارداری و زایمان , بهداشت بانوان ,
به گزارش سایت everydayhealth.com که در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۹ منتشر شده است.
در تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هورمون‌های جنسی، تعدادچرخه‌های قاعدگی بیش‌تر و در شیردهی با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم همراه است، اما داده‌های جدید دلیلی برای خودداری از مصرف این قرص‌ها بیان نمی‌کند.
زنانی که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنند، حتی بعد از کنترل وزن، با داشتن سابقه خانوادگی دیابت نوع ۲، فشار خون و سیگار کشیدن، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند.
این مطالعه که در انجمن اروپایی مطالعات دیابت (EASD) در بارسلونای اسپانیا در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۹ انجام شد، همچنین نشان داد که زنانی که به بلوغ و یائسگی دیرتر از موعد می‌رسند، در آینده در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمتری می‌باشند.
دکتر استفانی اس‌فوبیون، پزشک انجمن یائسگی آمریکای شمالی و مدیر مرکز کلینیک مایو برای بهداشت زنان در روچستر، مینسوتا می‌گوید: این یافته‌ها ،تحقیقات قبلی را در مورد ارزش محافظتی هورمون جنسی در افرادی که به مدت طولانی‌تر در معرض هورمون‌های جنسی خود قرار داشتند را پشتیبانی می‌کند، دکتر فوبیون می‌گوید: « این نتایج ممکن است به پزشکان در شناسایی خانم‌هایی که در معرض خطر بیش‌تر ابتلا به دیابت می‌باشند و نیاز به اصلاح سبک زندگی تهاجمی‌شان دارند کمک کند.»
این تحقیق که قراربود در مجله دیابتولوژی منتشر شود، به بررسی ۸۳،۷۹۹ زن فرانسوی از مطالعه کوهورت آینده‌نگر E3N که بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۴ پیگیری شدند، پرداخت. با استفاده از مدل‌سازی رایانه‌ای ، دانشمندان توانستند فاکتورهای خطر دیابت نوع ۲ را تنظیم کنند. مانند سیگار کشیدن، سن، فعالیت بدنی، سابقه خانوادگی، فشارخون، سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی اجتماعی به منظور کشف این‌که چگونه فاکتورهای هورمونی مختلف بر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ زنان تأثیر می‌گذارد.
چه کسی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمتری دارد؟
چندین عامل وجود دارد که با خطر پایین‌تر ابتلا به دیابت نوع دوم همراه است، از جمله:
- شروع قاعدگی در سنین بالاتر: خانم‌هایی که بلوغ را در ۱۴ سالگی و بالاتر شروع کردند در مقایسه با افرادی که بلوغ در ۱۲ سالگی داشتند، ۱۲ درصد خطردیابت نوع دوم کمتری داشتند.
- چرخه‌های قاعدگی: بیش‌تر زنان که بیش از ۴۷۰ دوره قاعدگی داشتند و در مقایسه با کسانی که زیر ۳۹۰ چرخه قاعدگی داشتند، ۲۵ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع دوم را کم‌تر داشتند.
- یائسگی:خانم‌هایی که در سن ۵۲ سالگی و بالاتر به یائسگی رسیده‌اند، در مقایسه با زنانی که یائسگی را در سن ۴۷ سالگی یا زودتر تجربه کرده‌اند، ۳۰ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع دو کمتری داشتند.
- مدت زمان طولانی‌تر در معرض هورمون‌های جنسی قرار داشتن: این تعداد سال‌ها بین زمانی است که یک زن اولین پریود خود را شروع می‌کند و تا یائسگی ادامه دارد. زنانی که بیش از ۳۸ سال قاعدگی داشته‌اند در مقایسه با خانم‌هایی که زیر ۳۱ سال قاعدگی داشتند، ۳۴ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کم‌تر داشته‌اند.
- شیردهی: در خانم‌هایی که در طول زندگی خود شیردهی کرده‌اند، ۱۰٪ خطر ابتلا به دیابت نوع دو، در مقایسه با زنانی که هرگز شیردهی نکرده‌اند کاهش داشته است.
دکتر فوبیون می‌گوید: « این یافته‌ها با نتایج آزمایشات ابتکار بهداشت زنان (WHI) سازگار است، که نشان می‌دهد خطر ابتلا به دیابت در زنان با استفاده از هورمون درمانی در یائسگی کاهش می‌یابد.» در آن مطالعه طولانی مدت در مقیاس بزرگ، محققان دریافتند که زنانی که از استروژن به همراه پروژسترون استفاده می‌کنند، خطر ابتلا به دیابت نوع دو در آن‌ها ۱۴ تا ۱۹ درصد کاهش می‌یابد.
چگونه استروژن می‌تواند خطر دیابت را در زنان کاهش دهد؟
سوپیو تاتولاشویلی، پزشک متخصص غدد در بیمارستان ابن‌سینا در بابینی فرانسه، و نویسنده اصلی این تحقیق می‌گوید: نظریه‌های مختلفی در مورد این‌که چرا استروژن ممکن است به کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک کند، وجود دارد. سلول‌های جزایر پانکراس، که در تنظیم ترشح انسولین و متابولیسم گلوکز مهم هستند، حاوی گیرنده‌های استروژن هستند. فرض بر این است که وقتی استرادیول (نوعی استروژن) با آن گیرنده‌ها مرتبط می‌شود، می‌تواند به بقا و پایداری سلول‌های جزایر لانگرهاوس و تحریک سنتز انسولین و متابولیسم گلوکز کمک کند. این می‌تواند ابتلا به دیابت را کم‌تر کند.
به نظر می‌رسد استروژن باعث افزایش حساسیت به انسولین و توانایی عضلات ما در سوخت‌وساز موثر گلوکز شود و همین امر باعث می‌شود که احتمال کمتری از ابتلا به دیابت باشد.
استروژن تأثیرات محافظتی در سلامتی دارد
دکتر فوبیون می‌گوید: جای تعجب ندارد که زنانی که کم‌تر در معرض هورمون‌های جنسی باشند، بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌باشند. ایشان همجنین می‌گوید: « ما این تأثیر را در سایر بیماری‌های مزمن می‌بینیم، به ویژه اگر استروژن، زودتر از موعد با یائسگی زودتر یا پره مچور از بین برود». این تحقیق ارتباط واضحی در از بین رفتن زودرس هورمون‌ها (یائسگی زودرس یا پره مچور- تخمدان‌های برداشته شده زودرس) و تسریع در پیری و پیشرفت بیماری‌های مزمن، از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، پوکی‌استخوان، زوال عقل و حتی مرگ زودرس دارد. این مطلب را نیز دکتر فوبین یکی از همکاران نویسنده تحقیق در مورد عواقب بالقوه سلامتی طولانی مدت بر یائسگی زودرس بود بیان کردند.
مطالعه‌ای که در اکتبر سال ۲۰۱۷ در Diabetologia منتشر شد، نشان داد که زنانی که یائسگی طبیعی در سنین پایین‌تر داشتند (۴۴ سال یا جوان‌تر) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ بودند.
قرص‌های ضدبارداری که با افزایش خطر دیابت نوع ۲ همراه هستند
این مطالعه همچنین نشان داد که استفاده از قرص های ضد بارداری حداقل یک بار با ۳۳ درصد افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با زنانی که هرگز از آن‌ها استفاده نکرده بود همراه بود. نویسندگان گفتند: « خطر ناشی از داروهای ضدبارداری خوراکی می‌تواند منجر به توصیه‌هایی برای زنان جوان در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دو شود، مانند افرادی که دارای سابقه خانوادگی دیابت هستند، افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، یا مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک».
نتایج جدید دلیلی برای نخوردن قرص‌های ضدبارداری وجودندارد
دکتر فوبیون می گوید:علت این امر که قرص های ضد بارداری می‌توانند خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش دهند مشخص نمی‌باشد، اما به طور بالقوه می‌تواند مربوط به پروژسترون موجود در قرص ضدبارداری خوراکی (OCP) باشد، بنابراین، خطر ممکن است براساس نوع پروژستوژن موجود در OCP متفاوت باشد. وی افزود: « در هر صورت، زنان نباید تصمیم‌گیری خود را در مورد روش پیشگیری از بارداری بر اساس این نتایج تغییر دهند.»
برای درک بهتر ارتباط قرص و دیابت تحقیقات بیشتری لازم است
تاتولاشویلی موافق است که هیچ توضیحی روشن درباره استفاده قرص‌های ضدبارداری با افزایش خطر دیابت نوع ۲ در ارتباط نیست. فرضیه دیگر این است که قرص‌های ضدبارداری می‌توانند منجر به استرادیول بالاتر از حد طبیعی شوند، که می‌تواند باعث مقاومت به انسولین در کبد یا کاهش راندمان استفاده از گلوکز و حمل و نقل در سلول‌های ماهیچه‌ای شود.
تاتولاشویلیلی می‌گوید: « تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر هر نوع قرص و در معرض قرار گرفتن داروهای ضدبارداری قبل ازبه کار بردن این یافته ها در اقدامات بالینی و راهکارهای پیشگیری مورد نیاز است.»
منبع: everydayhealth.com
*مطالب مرتبط:
_اختلال ملال پیش از قاعدگی چیست؟ علائم آن کدامند؟
_چرا ویتامین «D» می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد؟
_سوال و پاسخ ( علت خونریزی‌های قبل از یائسگی و شرایط جلوگیری آن چیست؟)
_سوال و پاسخ ( عوارض بالا بودن هورمون پرولاکتین چیست؟)
_آیا کیست تخمدان سرطانی می‌شود؟
_راهکارهایی مؤثر برای پیشگیری از فرسودگی زنان در زندگی
_سرطان رحم در زنان، چه کسانی مستعدترند؟
_بیماری‌هایی که زنان از مادران‌شان به ارث می‌برند!
_بخور و نخورهای دوران قاعدگی
_سوال و پاسخ ( علل شایع درد سینه در زنان چیست؟ )