به گزارش سایت سازمان بهداشت اروپا که در تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۱۸ منتشر شده است.

دکتر مایجا هالمِن، در دانشگاه تورکو در فنلاند، تلاش می‌کند اهمیت ماکروفاژ (یاخته‌های بیگانه‌خوار درشت) از نوع Clever-1 را در تعیین ترکیب سلول ایمن ‌در سرطان پستان انسانی روشن سازد.

ترکیب ایمنیِ سلولی تومورها یک پیش‌بینی‌کنندۀ قوی در مورد نتایج و عواقب بیماری‌هایی همچون سرطان پستان است؛ ترکیب ایمنی سلولی تومورها باعث بازفعال‌شدن واکنش درمانی به داروهایی ضد توموری سلول T می‌شوند. با این حال، تا به امروز هیچ نشانگر زیستی برای پیش‌بینی واکنش درمانی نسبت به جداکردنِ نقاط بازرسی ایمنی مسدودشده از وضعیت بی‌ثباتی DNA با توالی تکراری در بیمار وجود نداشته است. غالباً این مشکل ناشی از عدم شناخت مسیرهای اصلی و زیرین و سلول‌هایی است که در مؤثربودن و یا مؤثرنبودن یک درمان معین نقش دارند.

بنابراین شناخت نظم و ناهمگنی نفوذ تدریجی سلول ایمن به درون تومورها و تعیین و تشخیص پاسخ‌دهنده‌ها از غیرپاسخ‌دهنده‌ها به ایمن‌درمانی، به طور چشمگیری روندهای مراقبت از بیمار، طراحی آزمایشگاهی بالینی و توسعۀ داروها در آینده را بهبود می‌بخشد.

تعیین هویت بیمارانِ پاسخ‌دهنده به درمان از نظر اقتصادی نیز باثبات‌تر است و بیماران غیرپاسخ‌دهنده از درمان‌های غیرمؤثر که عوارض جانبی شدید دارند دور نگاه‌ داشته می‌شوند.

سرطان پستان، یک بیماریِ ناهمگن

سرطان پستان یکی از انواع سرطان است که واکنش‌‌های بسیار متوسط و نسبتاً کم به درمان‌های نقاط بازرسی ایمنی مسدودشده نشان می‌دهد و این می‌تواند، حداقل تا حدی، مربوط به بارِ جهشی پایینی باشد که در اکثر بیماران مبتلا به سرطان پستان وجود دارد، بیمارانی که تومورهای آنها معمولاً با علامت‌دهی هورمون بیش‌فعال یا تقویت واکنش‌های رشد تومور (HER2+) هدایت می‌شوند. با این حال، ظاهراً سرطان‌های پستان سه‌گانۀ منفی (سرطان پستانی که ژن‌های گیرندۀ استروژن (ER)، گیرندۀ پروژسترون (PR) و یا Her2 / neu را بیان نمی‌کند) پاسخ‌دهندگی بیشتری به ایمنی‌درمانی دارند، هرچند در انواع سرطان‌های دیگر مثل ملانوما و سرطان ریه، درجه‌های پاسخ‌دهندگی یکسانی به دست نیامده است.

حضور سلول‌های ایمنی هم درون HER2 مثبت و هم در TNBC که به ویژه مربوط به تومورهایی با شمار بالای سلول ایمنی هستند در وهلۀ اول پاسخ‌دهی بهتری به درمان‌های مرتبط با HER2 دارند و در وهلۀ دوم به شیمی‌درمانی پاسخ‌دهی بهتری دارند. به این نکتۀ مهم توجه داشته باشید که شمار بالای سلول‌های ایمنی ضرورتاً به درمان بهتر منتهی نمی‌شوند زیرا نوع التهاب می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر نحوۀ پیشرفت تومور تأثیر بگذارد و یک قشر‌ اضافی ایجاد کند و مدیریت سرطان را پیچیده‌تر کند. در حقیقت تداخل بین سلول‌های ایمنی و سلول‌های سرطانی می‌تواند منجر به نتایج متفاوت و وابسته به ویژگی‌های ملکولی تومور بشود. ما پیش از این نشان دادیم که ماکروفاژهای انسانی تحت تأثیر سلول‌های مثبت گیرندۀ سرطان پستان خواص ضدتوموری به دست می‌آورند، در حالی که بیشتر زیرمجموعه‌های سه‌گانۀ منفی تهاجمی‌تر باعث بیشتر شدن تمایز ماکروفاژهای حمایت‌کنندۀ تومور می‌شوند.

یک مانع جلوگیری‌کننده از پاسخ‌دهی به درمان

با توجه به اطلاعات فعلی در مورد نشان‌گرهای پیش‌بین و تشخیص‌دهنده ماکروفاژها نقش مهمی در شکل‌گیری مقاومت و مهارکننده‌های مؤثر پاسخ‌های ایمنی ضدتومور دارند.

در میان مولکول‌هایی که به عملکردهای ناخواستۀ ماکروفاژهای مرتبط با تومور همکاری می‌کنند مولکولی به نام Clever-1 وجود دارد، این مولکول یک گیرندۀ رمق‌گیر است که توانایی ماکروفاژها را برای داشتن آنتی‌ژن و سیتوکین‌های پیش‌التهابی کاهش می‌دهد و منجر به بی‌اثرشدن فعال‌سازی واکنش‌های آنتی‌ژن خاص سلول T می‌شود. از آنجایی‌که ماکروفاژها می‌توانند تا نیمی از اندازۀ حجم تومور را تشکیل بدهند این اثرات در سرطان پستان بسیار مهم هستند، ماکروفاژها تومورها و مولکول‌هایی را که هدف درمان‌های ضدسرطانی جدید هستند را می‌سازند. برای کمک به مؤثربودنِ درمان‌های هدفمند ماکروفاژی، فهم و شناخت گسترده از عدم تجانس ماکروفاژها در ارتباط‌شان با دیگر سلول‌های ایمنی و در رابطه‌شان با انواع سرطان‌های پستان لازم است.

تحقیقات ما- نشان‌گرهای زیستی سرکوبگر ایمنی در سرطان پستان BCBI

هدف ما روشن‌کردن اهمیت ماکروفاژ Clever-1 در تعیین ترکیب سلولی ایمنی در سرطان پستان انسانی است و همچنین فهم اینکه چرا سرطان‌های پستان، با وجود فراوانی نسبتاً بالای ارتشاح سلول T، پاسخگویی ضعیفی به نقاط بازرسی ایمنی مسدودشده دارند. علاوه بر این ما امکان بررسی دورنمای مولکولی ایمنی تومورهای جامد را از طریق نمونه‌برداری خون (بیوپسی مایع) با استفاده از ماکروفاژ Clever-1 به عنوان یک نشان‌گر زیستی سرکوبگر ایمنی ارزیابی می‌کنیم.

ما با همکاری دکتر ایلکا کاسکووا از بخش جراحی پلاستیک و دکتر پیا باستروم از بخش پاتولوژی، در بیمارستانِ دانشگاه تورکو در فنلاند این تحقیقات را انجام دادیم. برای این کار خون، پلاسما، بافت پستان سالم و بافت تومور را از ۲۰۰ بیمار مبتلا به سرطان پستان که سرطان در آنها به تازگی تشخیص داده شده، جمع‌آوری کردیم، قطر گرهک تومور به بزرگی ۲ سانتی‌متر بود، این بیماران در بیمارستان دانشگاه تورکا تحت عمل جراحی ابلیشن پستان قرار گرفتند. از آنجایی‌که روش‌های معمول برای تشخیص‌دادن سلول‌های ایمنی در تومورها محدود به تعداد کمی آنالیت (مادۀ تجزیه‌ای) در هر نمونه هستند از سیتومتری جرمی CyTOF استفاده کردیم تا بتوانیم بیش از ۴۰ آنالیت در رزلوشن تک سلولی را مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم و همچنین با استفاده از تحلیل‌های ابعاد بالا قادر به تعیین هویت منظم جمعیت‌های پیچیدۀ سلولی باشیم. علاوه بر این، ما Clever-1 وابسته به تنظیم فعالیت سلول ایمنی را با استفاده از پلت‌فرم اندام‌وارۀ تومور برون تنی، یعنی جایی که بافت‌های BCBI در مجاورت پادتن‌های هدف‌گذاری شدۀ Clever-1 پرورش می‌یابند، طراحی کردیم. پاسخ‌ها به درمان آنتیClever-1  با آزادسازی سایتوکین (مالتی‌پلکس و ELISA) و همچنین با ایجاد تغییر در شکل ظاهری سلول ایمنی به وسیلۀ سنجش ایمونوهیستوشیمی قبل و بعد از درمان ارزیابی می‌شوند.

ایمن‌سازی پاسخ‌های انسان به درمان آنتیClever-1

اطلاعات و دانش به دست آمده در پروژۀ BCBI در طرح مولکولی پاسخ‌های درمانی در بیماران شرکت‌کننده در برنامۀ MATINS (پادتن ماکروفاژ برای FP-1305 به منظور جلوگیری از سرکوب ایمنی) به کار بسته می‌شود، آزمایش بالینی انطباقی در دو فاز اول و دوم برای اولین بار روی انسان انجام می‌شود (با حمایت مالی شرکت دارویی فارون). بیمارانی که واجد شرایط دریافت پادتن انسانی‌شدۀ تک‌بنیانیِ آنتیClever-1 (FP-1305) در برنامۀ MATINS هستند مبتلا به ملانومای پوستی، کبدی و صفراوی، لوزالمعده، تخمدان یا سرطان کولورکتال هستند. این انواع سرطان بر اساس پیش غربالگریِ مواد تومور و مشاهدۀ بیشترین مقدار ماکروفاژهای مثبت Clever-1 در آنها انتخاب شده‌اند.

به طور کلی، توسعه و تکامل Clever-1 به عنوان یک نشان‌گر زیستیِ کمک‌کننده به تشخیص و پیش‌آگاهی از بیماری می‌تواند در درمان بسیار کاربردی باشد و انتظار می‌رود که نتایج این پروژه برای بهبود درمان‌های آنتیClever-1 به شکل بالینی برای بیمارانی به کار رود که از تومور جامد غیرقابل درمان و مقاوم رنج می‌برند. با ترکیب آنتی Clever-1 و درمان‌های بالینی می‌توانیم تومورهای به لحاظ ایمونوسیتوشیمی ناشناخته را ملتهب و متورم کرده و به ۸۰ درصد از بیماران سرطانی دیگر که به نقاط بازرسی ایمنی مسدودشده پاسخ نمی‌دهند کمک کنیم.

منبع: health europa