نوشته شده توسط فرناز اخباری

غذاهای فوق‌العاده برای زنان

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

بدن زنان نیازهای متفاوتی دارد

تغذیه سالم برای همه مهم است، اما برخی از غذاها به ویژه برای مسائلی که مربوط به زنان می‌شود چند مورد از آنها: مانند شکنندگی استخوان‌ها، بارداری و سرطان سینه، مفید هستند. این «غذاهای فوق‌العاده» سرشار از مواد مغذی هستند (اغلب بیش از یک مورد) که به محافظت از بدن و حفظ عملکرد خوب آن حتی با افزایش سن کمک می‌کند.

کلم پیچ

در این برگ‌های سبز مقدار زیادی ویتامین K وجود دارد که همراه با کلسیم و ویتامین D باعث می‌شوند تا استخوان‌های شما را قوی و سالم نگه دارد.در  یک وعده از آن  بیش از ۲۰ درصد از مقادیر توصیه شده روزانه ویتامین A و C دارد.

مارچوبه

اگر راه دیگری برای دریافت ویتامین K استخوان ساز می‌خواهید مارچوبه بسیار عالی است. با مصرف نصف فنجان  در سبد خوراکی‌تان، یک سوم نیاز روز خود را مصرف کرده‌اید. همچنین سرشار از فولات است که به جلوگیری از نقایص مادرزادی مانند اسپینا بیفیدا کمک می‌کند.

لوبیا

دارای پروتئین زیادی هستند، بدون چربی (و اغلب  با هزینه کم‌تر از گوشت است)، و فیبر بالایی دارند و می‌توانند فشار‌‌خون، قند‌خون و ضربان قلب را کاهش دهند همه این موارد می‌توانند منجر به بیماری قلبی شوند، و قاتل شماره ۱ زنان در ایالات متحده می‌باشند.

گریپ فروت

دارای «فلاونوئید» است، که به کاهش احتمال بروز انواع خاصی از سکته در زنان کمک می‌کند و همچنین ممکن است به بهبود کارکرد قلب نیز کمک کند. (پرتقال نیز مانند گریپ فروت موثر است، اما گریپ فروت قند کم‌تری دارد.) گریپ فروت ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد، بنابراین قبل از مصرف  با پزشک خود مشورت کنید.

توت و گیلاس

این میوه‌ها فقز به علت رنگ‌های صورتی و بنفش، قرمز و آبی زیبا نیستند بلکه دارای فلاونوئیدها و آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که می‌توانند از سلول‌های سالم در برابر آسیب محافظت کنند. توت‌ها حتی با بالا رفتن سن مغز، آن را هوشیار نگه می‌دارند. به علاوه، برای ساخت کلاژن، پروتئینی که پوست را محکم و صاف نگه می‌دارد، به ویتامین C آن‌ها نیاز دارید.

پاپایا

رنگ قرمز نارنجی آن از بتا کاروتن (مواد موجود در هویج) و لیکوپن (همچنین در گوجه‌فرنگی و هندوانه) می‌آید. لیکوپن شانس ابتلا به سرطان دهانه رحم و سینه را کاهش می‌دهد. همچنین یک آنتی‌اکسیدان است و کلسترول و فشار‌خون را در سطوح نرمال نگه می‌دارد تا از بیماری قلبی جلوگیری کند.

ماست ساده و کم چرب

وقتی بالای ۵۰ سال دارید به کلسیم بیش‌تری نیاز دارید. ماست مقدار زیادی از کلسیم را دارد فقط مصرف ۸ اونس بیش از یک سوم کلسیم روزانه شما را تامین می‌کند. بهتر است به دنبال نوع غنی شده با ویتامین D باشید تا بدن بهتر از این ماده معدنی استفاده کند.

ساردین

این ماهی‌های کوچک دارای اسیدهای چرب سالم، ویتامین D و کلسیم می باشند. چربی‌های امگا ۳ موجود در آن‌ها می‌تواند کیفیت شیر ​​مادر را بهبود بخشد و همچنین برای نوزادانی که مادران آن‌ها در دوران بارداری آن‌ها را خورده‌اند مفید است. آن‌ها همچنین جیوه کم‌تری نسبت به سایر ماهی‌ها دارند.

بذر کتان

دانه کتان آسیاب شده سرشار از فیبر و همچنین لیگنان است، این ترکیبات گیاهی مانند استروژن عمل می‌کنند. این‌ها می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها از جمله سرطان سینه کمک کنند. روغن بذر کتان یک راه عالی برای دریافت امگا ۳ است، اما مزایای دیگری برای مبارزه با سرطان ندارد. قبل از این‌که بذر کتان را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، با پزشک خود مشورت کنید زیرا می‌تواند بر عملکرد برخی از داروها تأثیر بگذارد.

گردو

مملو از اسیدهای چرب سالم هستند و ممکن است به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل از سرطان جلوگیری کنند. از گردو (یا دانه کتان آسیاب شده) به عنوان رویه ماست استفاده کنید: با یک تیر دو نشانه بزنید.

آووکادو

آن‌ها غنی از چربی خوب هستند. در واقع، مطالعات نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی غنی از آووکادو می‌توانند به خلاص شدن از شر چربی‌های شکم و محافظت از چشم و پوست کمک کنند. آن‌ها حتی ممکن است به کاهش سطح کلسترول «بد» و افزایش کلسترول «خوب» کمک کنند.

سیب‌زمینی شیرین

دارای مس، فیبر، ویتامین B6، پتاسیم، آهن … است. بهتر از همه، آن‌ها مملو از بتا کاروتن هستند، منبع غنی از ویتامین A  می‌باشد. در دوران بارداری و شیردهی، مصرف آن باعث سلامت و تقویت ریه های کوچک کودک شما می شود.

اسفناج

فولات برای بدن بسیار مهم است. علاوه بر مزایای دوران بارداری، احتمال ابتلا به زوال عقل، بیماری قلبی و سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهد. اسفناج لوتئین نیز دارد. این آنتی‌اکسیدان از عدسی و شبکیه چشم محافظت می‌کند و حتی ممکن است چین و چروک‌ها را از بین ببرد.

جگر گاو

ممکن است در بین لیست غذایی نباشد، اما جگر گاو منبع عالی فولات و اسید فولیک است که با اختلاف زیادی از منابع گیاهی مانند اسفناج و لوبیا چشم بلبلی بهتر است.

گوشت کم چرب گاو

گوشت قرمز گاو دارای مقدرا زیادی آهن می‌‌باشد و بعد از ۱۸ سالگی، شما به مقدار زیادی از آن نیاز دارید خانم‌ها  بیش‌تر از مردان نیاز دارند گوشت گاو غنی از آهن و همچنین روی و ویتامین B است. اما در مصرف آن زیاده‌‌روی نکنید. زیرا با مصرف زیااد گوشت قرمز احتمال ابتلا به فیبروم رحم وجود دارد.

 

منبع: webmd.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آن‌چه که باید در مورد کلسترول بالا بدانید

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت healthline.com

دلایل کلسترول بالا شامل رژیم غذایی، سیگار کشیدن و ژنتیک است. کلسترول بالا به ندرت باعث ایجاد علائم می‌شود، بنابراین اگر در معرض خطر هستید، انجام غربالگری‌‌های معمول کلسترول مهم است. کلسترول بالا یک مشکل بسیار رایج در ایالات متحده است در واقع، طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)‌، نزدیک به ۹۴ میلیون بزرگسال ایالات متحده در سنین ۲۰ سال یا بیشتر دارای کلسترول بالای مرزی هستند.

با این‌حال، از آن‌جایی که این وضعیت اغلب می‌تواند بدون هیچ علامت واقعی ظاهر شود، حتی ممکن است تا زمانی که به پزشک خود مراجعه نکنید، ندانید که به آن مبتلا هستید.

اگر می‌پرسید چه چیزی باعث کلسترول بالا می‌شود، اگر تشخیص داده شد چه کاری باید انجام دهید، و اگر فکر می‌کنید راه‌هایی برای ازبین بردن آن وجود دارد (نکته: وجود دارد)، برای همه پاسخ‌ها به ادامه مطلب بروید.

کلسترول چیست؟

کلسترول نوعی لیپید است. یک ماده مومی شکل و چربی مانند است که در کبد به‌طور طبیعی تولید می‌شود. برای تشکیل غشای سلولی، هورمون‌های خاص و ویتامین D حیاتی است.

کلسترول در آب حل نمی‌شود، بنابراین نمی‌تواند به خودی خود از طریق خون عبور کند. برای کمک به انتقال کلسترول، کبد شما لیپوپروتئین تولید می‌کند.

لیپوپروتئین‌ها ذرات ساخته شده از چربی و پروتئین هستند. آن‌ها کلسترول و تری گلیسیرید، نوع دیگری از چربی را از طریق جریان خون شما حمل می‌کنند. دو شکل اصلی لیپوپروتئین عبارتند از لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL).

کلسترول LDL هر کلسترولی است که توسط لیپوپروتئین‌های با چگالی کم حمل می‌شود. اگر خون شما حاوی کلسترول LDL بیش از حد باشد، ممکن است تشخیص داده شود که کلسترول بالا دارید. بدون درمان، کلسترول بالا ممکن است منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی، از جمله حمله قلبی و سکته شود.

کلسترول بالا به ندرت در آغاز علائم ایجاد می‌کند. به همین دلیل مهم است که سطح کلسترول خود را به‌طور منظم بررسی کنید.

علائم کلسترول بالا

در بیشتر موارد، کلسترول بالا یک وضعیت «بی‌صدا» است. معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. بسیاری از افراد تا زمانی که دچار عوارض جدی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی نشوند، حتی متوجه نمی‌شوند که کلسترول بالایی دارند.

به همین دلیل است که غربالگری معمول کلسترول مهم است. اگر ۲۰ سال یا بیش‌تر دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا باید غربالگری معمول کلسترول را انجام دهید. و بدانیدکه چگونه این غربالگری می‌تواند به‌طور بالقوه جان شما را نجات دهد.

علل کلسترول بالا

خوردن بیش از حد غذاهای حاوی کلسترول، چربی‌‌های اشباع شده و چربی‌های ترانس ممکن است خطر ابتلا به کلسترول بالا را افزایش دهد. زندگی با چاقی نیز می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. سایر عوامل سبک زندگی که می‌توانند در افزایش کلسترول نقش داشته باشند عبارتند از کم تحرکی و سیگار کشیدن.

ژنتیک شما همچنین می‌تواند بر شانس ابتلا به کلسترول بالا تأثیر بگذارد. ژن‌ها از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. ژن‌های خاصی به بدن کمک می‌کند که چگونه کلسترول و چربی‌ها را پردازش کند. اگر والدین شما کلسترول بالایی دارند، ممکن است شما نیز در خطر ابتلا به آن باشید.

در موارد نادر، کلسترول بالا ناشی از هیپرکلسترولمی خانوادگی است. این اختلال ژنتیکی از حذف LDL توسط بدن شما جلوگیری می‌کند. بر اساس یافته موسسه ملی تحقیقات ژنوم انسانی، اکثر بزرگسالان مبتلا به این بیماری دارای سطح کلسترول کلی بالای ۳۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر و سطوح LDL بالای ۲۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر هستند.

سایر بیماری‌ها مانند دیابت و کم‌کاری تیروئید نیز ممکن است خطر ابتلا به کلسترول بالا و عوارض مرتبط را افزایش دهند.

کلسترول LDL یا «کلسترول بد»

کلسترول LDL اغلب «کلسترول بد» نامیده می‌شود. کلسترول را به شریان‌های شما می‌رساند. اگر سطح کلسترول LDL شما بیش از حد بالا باشد، می‌تواند روی دیواره رگ‌های شما رسوب کند.

این تجمع به عنوان پلاک کلسترول نیز شناخته می‌شود. این پلاک می‌تواند شریان‌های شما را باریک کند، جریان خون شما را محدود کند و خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. اگر لخته خون شریان قلب یا مغز شما را مسدود کند، می تواند باعث حمله قلبی یا سکته شود.

کلسترول HDL یا «کلسترول خوب»

کلسترول HDL گاهی اوقات «کلسترول خوب» نامیده می‌شود. این به بازگشت کلسترول LDL به کبد کمک می‌کند تا از بدن شما خارج شود. این به جلوگیری از تجمع پلاک کلسترول در شریان‌های شما کمک می‌کند. وقتی سطح کلسترول HDL سالمی دارید، می‌تواند به کاهش خطر لخته شدن خون، بیماری قلبی و سکته کمک کند.

تری‌گلیسیرید، نوع متفاوتی از لیپیدها

تری‌گلیسیرید نوع دیگری از چربی است. آن‌ها با کلسترول متفاوت هستند. در حالی که بدن شما از کلسترول برای ساخت سلول‌ها و هورمون‌های خاص استفاده می‌کند، از تری‌گلیسیرید به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کند.

وقتی کالری بیش‌تری از آنچه بدنتان می‌تواند فورا مصرف کند می‌خورید، آن کالری‌ها را به تری‌گلیسیرید تبدیل می‌کند. تری‌گلیسیرید را در سلول‌های چربی شما ذخیره می‌کند. همچنین از لیپوپروتئین‌ها برای گردش تری‌گلیسیرید در جریان خون استفاده می‌کند.

اگر به‌طور منظم کالری بیش‌تری از آن‌چه بدن‌تان می‌تواند مصرف کند مصرف کنید، ممکن است سطح تری‌گلیسیرید شما خیلی بالا برود. این می‌تواند خطر ابتلا به چندین مشکل سلامتی، از جمله بیماری قلبی و سکته را افزایش دهد.

پزشک شما می‌تواند از یک آزمایش خون ساده برای اندازه‌گیری سطح تری‌گلیسیرید و همچنین سطح کلسترول شما استفاده کند.

سطح کلسترول خود را بررسی کنید

اگر ۲۰ سال یا بیش‌تر دارید، انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند که سطح کلسترول خود را حداقل هر ۴ تا ۶ سال یک بار بررسی کنید. اگر سابقه کلسترول بالا یا سایر عوامل خطر بیماری قلبی عروقی دارید، ممکن است پزشک شما را تشویق کند که سطح کلسترول خود را بیش‌تر آزمایش کنید.

پزشک شما می‌تواند از پانل لیپیدی برای اندازه‌گیری سطح کلسترول تام، و همچنین کلسترول LDL، کلسترول HDL و تری‌گلیسیرید شما استفاده کند. سطح کلسترول کل شما مقدار کل کلسترول خون شما است. این شامل کلسترول LDL و HDL است.

اگر سطح کلسترول تام یا کلسترول LDL شما بیش از حد بالا باشد، ممکن است پزشک کلسترول بالا برای شما تشخیص دهد. زمانی که سطح LDL شما بسیار بالا و سطح HDL شما بسیار پایین باشد، کلسترول بالا می تواند خطرناک باشد.

نمودار سطح کلسترول

تشخیص کلسترول بالا به‌طور خودکار به این معنی نیست که دارو مصرف خواهید کرد. اگر پزشک شما برای شما دارو تجویز کند، عوامل مختلفی ممکن است بر نوع دارویی که توصیه می‌کند تأثیر بگذارد.

با در نظر گرفتن این موضوع، اکثر پزشکان از اندازه‌گیری های کلی برای تصمیم‌گیری در مورد برنامه‌های درمانی استفاده می‌کنند. آن‌ها ممکن است این اندازه‌گیری‌ها را به‌عنوان کلسترول مطلوب، مرزی بالا یا کلسترول بالا دسته‌بندی کنند.

بر اساس کتابخانه ملی پزشکی، کلسترول کل اکثر بزرگسالان را می‌توان به صورت زیر دسته بندی کرد:

کلسترول کلی

دسته‌بندی

کمتر از ۲۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر

نرمال

۲۰۰-۲۳۹ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر

لب مرز

۲۴۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر و بالاتر

بالا

 

کتابخانه ملی پزشکی همچنین سطوح بالای کلسترول LDL (“بد”) را بهینه ارائه می‌دهد.

سطح کلسترول LDL

دسته‌بندی

کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر

بهینه

۱۰۰-۱۲۹

نزدیک بهینه

۱۳۰-۱۵۹

لب مرز

۱۶۰-۱۸۹

بالا

بالاتر از ۱۹۰

خیلی بالا

 

باز هم این اندازه‌گیری‌ها کلی هستند. قبل از تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی، شما و پزشکتان سایر عوامل شخصی را در نظر خواهید گرفت.

دستورالعمل های اخیر برای سطح کلسترول سالم

بدن شما برای عملکرد صحیح به مقداری کلسترول از جمله مقداری LDL نیاز دارد. اما اگر سطح LDL شما خیلی بالا باشد، می‌تواند خطر ابتلا به مشکلات جدی سلامتی را افزایش دهد.

در سال ۲۰۱۸، کالج آمریکایی متخصصان قلب و انجمن قلب آمریکا توصیه‌های خود را برای درمان کلسترول بالا به روز کردند.

طبق دستورالعمل‌های جدید، علاوه بر سطح کلسترول، توصیه‌های درمانی سایر عوامل خطر بیماری‌های قلبی، مانند سابقه خانوادگی و سایر مسائل سلامتی را تجزیه و تحلیل می‌کنند. دستورالعمل‌ها از همه این عوامل برای در نظر گرفتن شانس کلی فرد برای ایجاد عوارض در طول ۱۰ سال آینده استفاده می‌کنند.

عوامل خطر برای کلسترول بالا

اگر:

  • چاق باشید.
  • مقدار زیادی چربی‌های اشباع و ترانس مانند چربی‌های موجود در فست‌فودها مصرف کنید.
  • فعالیت بدنی محدودی داشته باشید.
  • محصولات تنباکویی مصرف کنید.
  • سابقه خانوادگی کلسترول بالا داشته باشید.
  • مبتلا به دیابت، بیماری کلیوی یا کم‌کاری تیروئید هستید.

افراد در هر سن، جنسیت و قومیت ممکن است کلسترول بالایی داشته باشند.

عوارض کلسترول بالا

بدون درمان، کلسترول بالا می‌تواند باعث ایجاد پلاک در شریان‌های شما شود. با گذشت زمان، این پلاک می‌تواند شریان‌های شما را باریک کند که در نهایت منجر به آترواسکلروز شود.

آترواسکلروز یک بیماری جدی است. می‌تواند جریان خون را از طریق شریان‌ها محدود کند. همچنین خطر ایجاد لخته‌های خونی خطرناک را افزایش می‌دهد.

آترواسکلروز می تواند منجر به بسیاری از عوارض تهدید کننده زندگی شود، مانند:

  • سکته؛
  • حمله قلبی؛
  • آنژین صدری، یا درد قفسه سینه؛
  • فشار‌خون بالا؛
  • بیماری عروق محیطی؛
  • بیماری مزمن کلیوی.

کلسترول بالا همچنین می‌تواند باعث عدم تعادل صفرا شود و خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را افزایش دهد. راه‌های دیگری که کلسترول بالا می‌تواند بر بدن شما تأثیر بگذارد را بشناسید.

چگونه کلسترول را کاهش دهیم

اگر کلسترول بالا دارید، پزشک ممکن است تغییرات سبک زندگی را برای کمک به کاهش آن توصیه کند. به‌عنوان مثال، آنها ممکن است تغییراتی را در رژیم غذایی، عادات ورزشی یا سایر جنبه‌های برنامه روزانه شما توصیه کنند. اگر سیگار می‌کشید، احتمالاً به شما توصیه می‌کنند که آن را ترک کنید. پزشک شما همچنین ممکن است داروها یا درمان‌های دیگری را برای کمک به کاهش سطح کلسترول شما تجویز کند. در برخی موارد ممکن است شما را برای مراقبت بیشتر به متخصص ارجاع دهند.

کاهش کلسترول از طریق رژیم غذایی

برای کمک به دستیابی و حفظ سطح کلسترول سالم، پزشک ممکن است تغییراتی را در رژیم غذایی شما توصیه کند.

به‌عنوان مثال، آنها ممکن است به شما توصیه کنند:

  • مصرف غذاهای حاوی کلسترول، چربی‌های اشباع شده و چربی‌های ترانس را محدود کنید.
  • منابع پروتئین بدون چربی مانند مرغ، ماهی و حبوبات را انتخاب کنید.
  • طیف گسترده‌ای از غذاهای پر فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل را بخورید.
  • به جای غذاهای سرخ شده، غذاهای پخته، آب پز، بخارپز، کبابی و برشته را انتخاب کنید.
  • در صورت امکان از فست‌فود و غذاهای شیرین و از پیش بسته‌بندی شده خودداری کنید.

غذاهایی که دارای کلسترول، چربی‌های اشباع شده یا چربی‌های ترانس هستند عبارتند از:

  • گوشت قرمز، زرده تخم مرغ، و محصولات لبنی پرچرب؛
  • غذاهای فرآوری شده با چربی یا روغن پالم؛
  • غذاهای سرخ شده مانند چیپس سیب‌زمینی، حلقه‌های پیاز و مرغ سرخ‌ شده؛
  • برخی از محصولات پخته شده، مانند برخی از کلوچه‌ها و شیرینی‌ها.

خوردن ماهی و سایر غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ نیز ممکن است به کاهش سطح LDL شما کمک کند. به‌عنوان مثال، ماهی قزل‌آلا، ماهی خال مخالی و شاه ماهی منابع غنی امگا ۳ هستند. گردو، بادام، دانه کتان آسیاب شده و آووکادو نیز حاوی امگا ۳ هستند.

داروهای کلسترول

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی برای کمک به کاهش سطح کلسترول شما تجویز کند.

استاتین‌ها رایج‌ترین داروهایی هستند که برای کلسترول بالا تجویز می‌شوند. آن‌ها مانع از تولید کلسترول بیش‌تر در کبد شما می‌شوند.

نمونه‌هایی از استاتین‌ها عبارتند از:

  • آتورواستاتین (لیپیتور)؛
  • فلوواستاتین (لسکول)؛
  • روزوواستاتین (کرستور)؛
  • سیمواستاتین (Zocor).

پزشک شما همچنین ممکن است داروهای دیگری را برای کلسترول بالا تجویز کند، مانند:

  • نیاسین؛
  • رزین‌ها یا مواد جداکننده اسید صفراوی، مانند کولسوالام (ولچول)، کلستیپول (کولستید)، یا کلستیرامین (پروالیت)
  • مهارکننده‌های جذب کلسترول، مانند ezetimibe (Zetia)
  • مهارکننده‌های PCSK9، مانند alirocumab (Praluent) و evolocumab (Repatha)

برخی از محصولات حاوی ترکیبی از داروها برای کمک به کاهش جذب کلسترول بدن از غذاها و کاهش تولید کلسترول در کبد هستند. یک مثال ترکیبی از ازتیمیب و سیمواستاتین (ویتورین) است.

درمان‌های خانگی برای کاهش کلسترول به‌طور طبیعی

در برخی موارد، ممکن است بتوانید سطح کلسترول خود را بدون مصرف دارو کاهش دهید. به عنوان مثال، ممکن است داشتن یک رژیم غذایی مغذی، ورزش منظم، و اجتناب از سیگار کشیدن و محصولات تنباکو کافی باشد.

برخی افراد همچنین ادعا می‌کنند که برخی مکمل‌های گیاهی و تغذیه‌ای ممکن است به کاهش سطح کلسترول کمک کند.

به عنوان مثال،:

  • سیر؛
  • زالزالک؛
  • گون؛
  • برنج مخمر قرمز؛
  • مکمل‌های گیاهی استرول و استانول؛
  • پسیلیوم بور، که در پوسته دانه پسیلیوم یافت می‌شود؛
  • دانه کتان آسیاب‌شده.

با این حال، سطح شواهد حمایت از این ادعاها متفاوت است. همچنین، سازمان غذا و دارو (FDA) هیچ یک از این محصولات را برای درمان کلسترول بالا تایید نکرده است. تحقیقات بیش‌تری لازم است تا بدانیم آیا آن‌ها می‌توانند به درمان این بیماری کمک کنند یا خیر.

همیشه قبل از مصرف هر گونه مکمل گیاهی یا غذایی با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد، آنها ممکن است با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند.

چگونه از کلسترول بالا جلوگیری کنیم

شما نمی‌توانید عوامل خطر ژنتیکی کلسترول بالا را کنترل کنید. با این حال، عوامل سبک زندگی قابل مدیریت هستند.

برای کاهش خطر ابتلا به کلسترول بالا:

  • رژیم غذایی مغذی داشته باشید که کلسترول و چربی حیوانی پایینی داشته باشد و فیبر بالایی داشته باشد.
  • از مصرف زیاد الکل خودداری کنید.
  • وزن میانگین ​​را حفظ کنید.
  • به طور منظم تمرین کن.
  • از سیگار کشیدن خودداری کنید.

توصیه‌های پزشک خود را برای غربالگری معمول کلسترول دنبال کنید. اگر در معرض خطر کلسترول بالا یا بیماری عروق کرونر قلب هستید، احتمالاً شما را تشویق می‌کنند که سطح کلسترول خود را به‌طور منظم آزمایش کنید.

نتیجه‌گیری:

در بیش‌تر موارد، کلسترول بالا هیچ علامتی ندارد. اما بدون درمان، کلسترول بالا می‌تواند باعث مشکلات جدی سلامتی شود. خبر خوب این است که پزشک می‌تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند و در بسیاری از موارد می تواند به شما در جلوگیری از عوارض کمک کند.

برای اطلاع از داشتن کلسترول بالا، از پزشک خود بخواهید که سطح کلسترول شما را آزمایش کند، به خصوص اگر ۲۰ سال یا بیش‌تر دارید. اگر تشخیص دادند که کلسترول بالا دارید، از آن‌ها در مورد گزینه‌های درمانی خود بپرسید.

برای کاهش خطر عوارض ناشی از کلسترول بالا، عادات سبک زندگی سالم را تمرین کنید و از برنامه درمانی توصیه شده پزشک خود پیروی کنید.

خوردن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و اجتناب از محصولات تنباکو ممکن است به شما در دستیابی و حفظ سطح کلسترول سالم کمک کند. همچنین می‌تواند به کاهش خطر عوارض ناشی از کلسترول بالا کمک کند.

 

منبع: healthline.com


 

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

۸ درمان خانگی طبیعی برای زانو درد

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت healthline.com

میزان درد خود را ارزیابی کنید

اگر زانو درد خفیف تا متوسط ​​دارید، اغلب می‌توانید آن را در خانه درمان کنید. بسته به این‌که این درد به دلیل پیچ‌خوردگی یا آرتریت باشد، راه‌های مختلفی برای مدیریت آن وجود دارد. درد ناشی از التهاب، آرتریت یا آسیب جزئی اغلب بدون راه حل های پزشکی برطرف می شود. درمان های خانگی می تواند تا حدی بهبودی ایجاد کند و در مدیریت علائم کمک کند. اما اگر درد متوسط ​​تا شدید باشد، یا اگر علائم باقی بماند یا بدتر شود، ممکن است برای ارزیابی کامل نیاز به مراقبت های پزشکی باشید.

۱٫RICE(مخفف ۴ کلمه) را برای کشیدگی و رگ به رگ شدن امتحان کنید

اگر پای شما پیچ خورده، زمین خورده‌اید‌، یا زانوی‌تان تحت فشار بوده یا رگ به رگ شده ، انجام موارد زیر می تواند مفید باشد

  • استراحت کردن؛
  • یخ؛
  • فشرده‌سازی؛
  • بالا بردن پا.

پاهای خود را بالا ببرید و یک کمپرس سرد یا کیسه یخ روی زانو بگذارید. اگر یخ نداشته سبزیجات منجمد مانند نخودفرنگی نیز موثر خواهند بود.

برای جلوگیری از تورم زانوی خود را با یک باند فشاری بپیچید، اما نه آن‌قدر محکم که گردش خون را قطع کند. در حالی که در حال استراحت هستید، پای خود را بالا نگه دارید.

۲. تای‌چی

تای‌چی یک ورزش چینی باستانی از ورزش ذهن و بدن است که تعادل و انعطاف‌پذیری را بهبود می‌بخشد.

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۹، محققان دریافتند که تمرین تای‌چی به ویژه برای افراد مبتلا به استئوآرتریت مفید است. رهنمودهای کالج آمریکایی روماتولوژی و بنیاد آرتریت منبع معتبر آن را به عنوان یک گزینه درمانی برای OA توصیه می‌کند. تای‌چی می‌تواند به کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی کمک کند. همچنین شامل تنفس عمیق و آرامش است. این جنبه‌ها ممکن است به کاهش استرس و مدیریت درد مزمن کمک کنند.

۳. ورزش

ورزش روزانه می تواند به شما کمک کند عضلات خود را قوی نگه دارید و تحرک خود را حفظ کنید. این یک ابزار ضروری برای درمان استئو آرتریت و سایر علل زانو درد است. استراحت دادن به پا یا محدود کردن حرکات ممکن است به شما در جلوگیری از درد کمک کند، اما همچنین می‌تواند مفصل را سفت کرده و بهبودی را کٌند کند. در مورد استئو آرتریت‌، ورزش کافی ممکن است سرعت آسیب به مفصل را افزایش دهد.

کارشناسان دریافته‌اند که برای افراد مبتلا به استئوآرتریت،  تمرین با فرد دیگری می‌تواند بیشتر مفید باشد. آن فرد می تواند یک مربی شخصی یا یک دوست ورزشی باشد. کارشناسان همچنین به افراد توصیه می کنند فعالیتی را که از آن لذت می برند پیدا کنند.

فعالیت‌های کم تاثیر گزینه خوبی هستند، مانند:

  • دوچرخه‌سواری؛
  • پیاده‌روی؛
  • شنا یا ورزش در آب؛
  • تای‌چی یا یوگا.

با این‌حال، ممکن است تا مدتی نیاز به انجام ندادن ورزش داشته باشید اگر موارد زیر را دارید:

  • یک آسیب، مانند رگ به رگ شدن یا کشیدگی؛
  • درد شدید زانو؛
  • تشدید علائم.

هنگامی که پس از آسیب‌دیدگی به فعالیت باز می‌گردید، ممکن است لازم باشد گزینه ملایم تری نسبت به آن‌چه که معمولا استفاده می‌کنید انتخاب کنید. از پزشک یا فیزیوتراپیست خود بخواهید که به شما در طراحی برنامه‌ای که برای شما مناسب است کمک کند و با تغییر علائم آن را تطبیق دهید.

۴. مدیریت وزن

اضافه وزن و چاقی می‌تواند فشار بیش‌تری را به مفاصل زانو وارد کند. به گفته بنیاد آرتریت، ۱۰ پوند وزن اضافی می‌تواند بین ۱۵ تا ۵۰ پوند به مفصل فشار بیاورد. این بنیاد همچنین به ارتباط بین چاقی و التهاب اشاره می‌کند. به‌عنوان مثال، افرادی که شاخص توده بدنی بالایی دارند (BMI) نسبت به افرادی که BMI پایینی دارند، شانس بیش‌تری برای ابتلا به استئوآرتریت دست دارند. اگر یک بیماری طولانی مدت باعث درد در زانوهای شما می‌شود، مدیریت وزن ممکن است با کاهش فشار روی آن‌ها به تسکین علائم کمک کند. اگر زانو درد و BMI بالا دارید، پزشک می‌تواند به شما کمک کند وزن مورد نظر خود را تعیین کنید و برنامه‌ای برای رسیدن به هدف‌تان تنظیم کنید که شامل تغییرات رژیم غذایی و ورزش خواهد بود.

۵. گرما و سرما درمانی

یک پد گرم کننده می‌تواند به تسکین درد در هنگام استراحت زانو کمک کند. درمان سرمایی نیز می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.

در این‌جا چند نکته برای اعمال گرما و سرما درمانی وجود دارد:

  • تناوب بین سرما و گرما.
  • حرارت را هر بار تا ۲۰ دقیقه اعمال کنید.
  • برای ۲ روز اول پس از آسیب، ۴ تا ۸ بار در روز به مدت ۲۰ دقیقه از پدهای سرد استفاده کنید.
  • در ۲۴ ساعت اول پس از آسیب بیشتر از یک بسته ژل یا سایر پک های سرد استفاده کنید.
  • هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید.
  • قبل از استفاده بررسی کنید که پد حرارتی خیلی داغ نباشد.
  • اگر مفصل شما در هنگام درد، گرم است از گرما درمانی استفاده نکنید.
  • دوش آب گرم یا دوش آب گرم در صبح ممکن است سفت شدن مفاصل را کاهش دهد.

پارافین و پمادهای حاوی کپسایسین راه های دیگری برای اعمال گرما و سرما هستند.

۶. پماد گیاهی

در یک مطالعه در سال ۲۰۱۱، محققان اثرات تسکین‌دهنده درد پمادهای ساخته شده از موارد زیر را بررسی کردند:

  • دارچین؛
  • زنجبیل؛
  • ماستیک(نوعی کندر)؛
  • روغن کنجد.

آن‌ها دریافتند که این پمادها به اندازه کرم‌های بدون نسخه آرتریت حاوی سالیسیلات موثر است که یک درمان موضعی تسکین درد است. برخی از افراد این نوع درمان ها را کارآمد می دانند، اما شواهد کافی برای اثبات تأثیر قابل توجه درمان گیاهی بر زانو درد وجود ندارد.

بهتر است قبل از امتحان هر گونه درمان جایگزین، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

۷٫پوست درخت بید

مردم گاهی اوقات از عصاره پوست درخت بید برای درد مفاصل استفاده می‌کنند، زیرا ممکن است به تسکین درد و التهاب کمک کند. با این‌حال، مطالعات منبع مورد اعتماد شواهد ثابت کافی برای اثبات کارایی آن پیدا نکرده‌اند.

ممکن است برخی از مشکلات ایمنی نیز وجود داشته باشد. قبل از امتحان کردن پوست درخت بید، در صورت وجود موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

  • وجود مشکلات گوارشی، دیابت یا مشکلات کبدی؛
  • مصرف داروهای رقیق‌کننده خون یا داروهای کاهش فشار‌خون؛
  • مصرف داروی ضد‌التهاب دیگر؛
  • مصرف استازولامید برای درمان حالت تهوع و سرگیجه؛
  • حساسیت به آسپرین؛
  • سن زیر ۱۸ سال.

قبل از استفاده از هر داروی طبیعی یا جایگزین با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

۸٫عصاره زنجبیل

زنجبیل در اشکال مختلفی موجود است، از جمله:

  • مکمل؛
  • چای زنجبیل، از پیش ساخته شده یا خانگی از ریشه زنجبیل؛
  • ادویه آسیاب شده یا ریشه زنجبیل برای طعم دادن به غذاها.

نویسندگان مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ دریافتند که زنجبیل به کاهش درد آرتریت کمک می‌کند، زمانی که مردم از آن در کنار درمان‌های تجویزی برای آرتریت استفاده می‌کردند.

درمان‌هایی که باید از آنها اجتناب کنید: گلوکزامین، کندرویتین سولفات و موارد دیگر

درمان‌های دیگری که گاهی اوقات افراد استفاده می‌کنند عبارتند از:

  • مکمل‌های گلوکزامین؛
  • مکمل‌های کندرویتین سولفات؛
  • هیدروکسی کلروکین؛
  • تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست( TENS)؛
  • کفش‌ها و کفی‌های اصلاح شده؛
  • با این‌حال، دستورالعمل‌های فعلی به مردم توصیه می‌کنند که از این درمان‌ها استفاده نکنند. عملکرد آن‌ها هنوز در تحقیقات نشان داده نشده است و برخی حتی ممکن است اثرات نامطلوبی داشته باشند.
  • سازمان غذا و دارو (FDA) )مکمل‌ها و سایر داروهای گیاهی را بررسی نمی‌کند. این بدان معناست که شما نمی‌توانید از محتوای یک محصول یا تأثیری که ممکن است داشته باشد مطمئن باشید.
  • قبل از امتحان هر نوع درمان مکمل، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که برای شما مناسب است.
  • چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
  • می‌توانید بسیاری از علل زانو درد را در خانه درمان کنید، اما برخی از آنها به مراقبت های پزشکی نیاز دارند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

  • درد و تورم شدید؛
  • تغییر شکل یا کبودی شدید؛
  • علائم در سایر قسمت‌های بدن؛
  • علائمی که بیش از چند روز ادامه داشته باشند یا به جای بهتر شدن بدتر شوند؛
  • سایر بیماری‌ها که می‌تواند بهبود را پیچیده کند؛
  • علائم عفونت، مانند تب.

پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. آن‌ها ممکن است برخی از آزمایشات مانند آزمایش خون یا اشعه ایکس را انجام دهند.

اگر مشکلی دارید که نیاز به کمک پزشکی دارد، هر چه زودتر ارزیابی کنید و درمان را شروع کنید، که در نهایت احتمالاً چشم‌انداز بهتری خواهید داشت.

 

منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آیا من برای ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال‌عقل خیلی جوان هستم ؟ از دیدگاه مدرسه عالی پزشکی دانشگاه هاروارد

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت health.harvard.edu

اگر در دهه ۸۰ یا ۷۰ زندگی خود هستید و متوجه شده‌اید که دچار کمی از دست دادن حافظه شده‌اید، منطقی است که نگران ابتلا به بیماری آلزایمر یا نوع دیگری از زوال عقل باشید. اما اگر در دهه ۶۰، ۵۰ یا ۴۰ سالگی خود باشید، چه می‌شود… مطمئناً این سنین برای بیماری آلزایمر یا زوال عقل بسیار زود می‌باشد.

حدود ۱۰ درصد از بیماری آلزایمر در سنین پایین شروع می‌شود و قبل از ۶۵ سالگی شروع می‌شود.

از میان بیش از ۵۵ میلیون نفری که در سراسر جهان مبتلا به زوال عقل هستند، تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد آنها به بیماری آلزایمر مبتلا هستند. و از بین ۳۳ تا ۳۸٫۵ میلیون نفر مبتلا به بیماری آلزایمر، از دست دادن حافظه یا سایر علائم در ۱۰٪ آن‌ها قبل از ۶۵ سالگی شروع شده است. در واقع آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل در دوران جوانی است. اخیرا در یک مطالعه در هلند نشان دادند که از بین افرادی که با تشخیص زوال عقل در جوانی هستند، ۵۵٪ مبتلا به بیماری آلزایمر، ۱۱٪ دچارزوال عقل عروقی، ۳٪ زوال عقل پیشانی گیج‌گاهی، ۳٪ زوال عقل بیماری پارکینسون، ۲٪ زوال عقل لوئی بادی، و ۲% دچار آفازی پیشرونده اولیه می‌باشند.

شروع زوال عقل در جوانی غیر‌معمول است

به‌طور واضح، زوال عقل با شروع جوانی (طبق تعریف قبل از سن ۶۵ سالگی شروع می‌شود، و گاهی اوقات شروع زودرس زوال عقل نامیده می‌شود) غیر‌معمول است. یک مطالعه در نروژ نشان داد که شروع زوال عقل درجوانی در ۱۶۳ نفراز هر ۱۰۰۰۰۰ نفر رخ می‌دهد. این حالت در کم‌تر از ۰٫۵٪ از جمعیت است. بنابراین، اگر کم‌تر از ۶۵ سال دارید و متوجه مشکلاتی در حافظه خود شده‌اید، ۹۹٫۵ درصد احتمال دارد که علتی غیر از زوال عقل داشته باشد.

در این نظریه چند استثنا وجود دارد. از آن‌جایی که این افراد یک نسخه اضافی از کروموزوم دارند که حامل ژن آمیلوئید موجود در پلاک‌های آلزایمر است، بیش از نیمی از افراد مبتلا به سندرم داون معمولاً در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند. سایر ناهنجاری‌های ژنتیکی که در خانواده‌ها وجود دارند نیز می‌توانند باعث شروع بیماری آلزایمر در دهه‌های ۵۰، ۴۰ یا حتی ۳۰ سالگی شوند‌. اما اگر یکی از والدین شما در سنین پایین به بیماری آلزایمر مبتلا شده باشد شما میزان ریسک بیماری آلزایمر در جوانی را خواهید فهمید.

شروع بیماری آلزایمر درجوانی چه تفاوتی با شروع دیرتر بیماری دارد؟

اولین چیزی که باید به وضوح بیان شود این است که همان‌طور که هیچ دو نفری شبیه هم نیستند، هیچ دو فرد مبتلا به بیماری آلزایمر علائم مشابهی ندارند حتی اگر بیماری در یک سن مشابه شروع شده باشد. با این وجود، تفاوت‌هایی بین بیماری آلزایمر با شروع در جوانی و نوع آلزایمر در سنین مسن‌تر وجود دارد.

افراد مبتلا به آلزایمر معمولی با شروع دیررس که از سن ۶۵ سالگی یا بالاتر شروع می‌شود، ترکیبی از تغییرات در تفکر و حافظه ناشی از بیماری آلزایمر به اضافه تغییراتی که بخشی از پیری طبیعی است را نشان می‌دهند.

قسمت‌هایی از مغز که در پیری طبیعی بیش‌ترین تغییر را می‌کنند، لوب‌های فرونتال هستند. لوب‌های پیشانی مسئول بسیاری از عملکردهای شناختی مختلف، از جمله حافظه فعال توانایی نگهداری اطلاعات در مغز و دستکاری آن‌ها و بینش فرد نسبت به مواجهه با مشکلات است.

این بدان معناست که در رابطه با عملکرد شناختی، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر در جوانی ممکن است مشکلات نسبتاً مجزایی در حافظه اپیزودیک خود توانایی ایجاد خاطرات جدید برای یادآوری قسمت‌های اخیر زندگی خود نشان دهند. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دیررس مشکلاتی در حافظه اپیزودیک، حافظه کاری و بینش نشان می‌دهند. بنابراین، شما تصور می‌کنید که زندگی برای کسانی که دچار بیماری آلزایمر در پیری هستند سخت‌تر است.

افسردگی و اضطراب در بیماری آلزایمر در فرد جوان شایع‌تر است

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دیررس به‌طور متوسط ​​در شناخت و عملکرد روزانه خود نسبت به افراد مبتلا به بیماری آلزایمر جوان، از زمانی که بیماری شروع می‌شود، آسیب بیش‌تری نشان می‌دهند. با این‌حال، از آن‌جایی که بینش آن‌ها نیز مختل است، افرادی که بیماری دیررس دارند، چندان متوجه این مشکلات نمی‌شوند. اکثر بیماران با شروع دیررس بیماری آلزایمر به من می‌گویند که مشکلات حافظه آن‌ها بسیار خفیف است یا این‌که اصلاً مشکل حافظه ندارند‌. یافته‌ای که اخیرا توسط گروهی از محققان در کانادا تایید شده است نشان  می‌دهد که بیماران مبتلا به آلزایمر در سنین پایین، از آن‌جایی که بینش بیش‌تری دارند، اغلب در مورد وضعیت خود افسرده و نگران آینده هستند. و شواهد اخیر نشان می‌دهد که در افراد مبتلا به آلزایمر جوان‌، علاوه بر ایجاد افسردگی و اضطراب، ،از نظر آسیب‌شناسی پیشرفت سریع‌تری دارند.

یکی دیگر از جنبه‌های غم‌انگیز شروع بیماری آلزایمر درجوانی این است که با تأثیر بیماری بر افراد در ابتدای زندگی‌شان‌‌‌، بیش‌تر از بیماری دیررس خانواده‌ها را مختل می‌کند. کودک نوجوان و جوان دیگر نمی‌توانند از والدین خود راهنمایی بگیرند. افرادی که ممکن است در خانه از کودکان مراقبت کنند، علاوه بر مراقبت از والدین سال‌‌خورده و کار تمام وقت اکنون باید از همسر خود نیز مراقبت کنند‌.

اگر کم‌تر از ۶۵ سال دارید و مشکلات حافظه دارید چه باید بکنید؟

همان‌طور که گفتم، اگر کم‌تر از ۶۵ سال دارید و مشکلات حافظه دارید، احتمال ابتلا به آلزایمر بسیار کم است. اما اگر اینطور باشد، منابعی از موسسه ملی پیری وجود دارد که می‌تواند کمک کند.

چه چیز دیگری می‌تواند باعث مشکلات حافظه در سنین پایین شود؟ شایع‌ترین علت مشکلات حافظه زیر ۶۵ سال، کم خوابی است. سایر علل مشکلات حافظه در دوران جوانی عبارتند از یائسگی، عوارض جانبی داروها، افسردگی، اضطراب، داروهای غیرقانونی، الکل، حشیش، آسیب به  سر، کمبود ویتامین، اختلالات تیروئید، شیمی درمانی، سکته مغزی و سایر اختلالات عصبی.

در اینجا مواردی وجود دارد که هر فردی در هر سنی می تواند برای بهبود حافظه خود و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل انجام دهد:

  • ورزش هوازی انجام دهید.
  • غذاهای مدیترانه‌ای بخورید.
  • از مصرف الکل، حشیش و مواد مخدر خودداری کنید.
  • خوب بخوابید.
  • در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنید.
  • فعالیت‌های جدید و محرک شناختی را دنبال کنید، به موسیقی گوش دهید، ذهن آگاهی را تمرین کنید، و نگرش ذهنی مثبتی داشته باشید.

منبع: health.harvard.edu


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

۹ نکته برای جلوگیری از خواب‌‌آلودگی بیش از حد در طول روز

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت masterclass.com

به دنبال نداشتن خواب خوب‌، پرانرژی بودن و متمرکز ماندن در طول روز می‌تواند چالش برانگیز باشد. با این‌حال، بسیاری از روش‌های طبیعی و مؤثر برای بیدار ماندن می‌توانند به فرد کمک کنند تا اثرات نامطلوب کیفیت خواب ضعیف را جبران کنید.

۴ عاملی که باعث خواب‌آلودگی در طول روز می‌شود:

چه در شیفت شب کار ‌کنید یا شب زنده داری داشته باشید، کیفیت پایین خواب می‌تواند بر توانایی شما در عملکرد روز بعد تأثیر بگذارد و مجبور شوید استرس‌های روزانه زندگی را که با خواب‌آلودگی شدید در طول روز بوجود می‌آید مدیریت کنید.

چند عامل وجود دارد که می‌تواند باعث خواب‌آلودگی در طول روز شود:

۱٫ محرومیت از خواب: کمبود خواب زمانی اتفاق می‌افتد که شما به طور معمول در شب به اندازه کافی نخوابید. در حالی که هفت تا هشت ساعت خواب با کیفیت برای اکثر بزرگسالان پایه است، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری تخمین می‌زند که یک سوم بزرگسالان آمریکایی‌، کاهش خواب چشمگیری دارند. این کمبود خواب می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند و منجر به گیجی، خستگی در طول روز و تاخیر در زمان واکنش شود.

۲٫ اختلالات خواب: اختلال خواب یک بیماری است که در برنامه منظم خواب فرد اختلال ایجاد می‌شود. علائم اختلال خواب شامل خواب‌آلودگی در طول روز، مشکلات تمرکز، بی‌نظمی تنفس، اختلال عملکرد و تحریک پذیری است. بدون خواب کافی، بدن شما ممکن است روز بعد دچار اختلال شود که منجر به چرخه‌ای از خستگی در طول روز شود.

۳٫ خواب منقطع: منقطع شدن خواب به برانگیختگی در طول چرخه خواب اشاره دارد که ریتم نرمال ساعت زیستی را از بین می‌برد و منجر به اختلال در خواب و در کل بد خوابی می‌شود. منقطع شدن خواب و کاهش خواب ناشی از آن به تفاوت‌های قابل‌توجهی در عملکرد بیداری منجر می‌شود و در نتیجه خواب‌آلودگی در طول روز ایجاد می‌کند.

۴٫ داروها: داروهای خواب‌آور می‌توانند باعث خواب شوند اما در نهایت باعث ایجاد خواب با کیفیت پایین می‌شوند. یک شب کاملاً احیاگر و نیرو بخش شامل خواب REM و خواب عمیق است و برخی از داروهای بدون نسخه این مراحل چرخه خواب و بیداری را مختل می‌کنند و در نتیجه صبح روز بعد احساس خستگی طولانی‌ مدت به جا می‌گذارند. علاوه بر این، سایر داروها، مانند آنتی هیستامین ها یا بنزودیازپین ها، می توانند باعث خستگی در طول روز شوند.

چگونه می‌توان از خواب‌آلودگی در طول روز جلوگیری کرد

برخی افراد قهوه می‌نوشند یا میان وعده‌های شیرین می‌خورند تا سطح انرژی خود را در طول روز افزایش دهند، اما این راه حل‌های کوتاه مدت می‌تواند منجر به خستگی مجدد و بیش‌تر شود.

در این‌جا لیستی از بهترین روش‌ها برای کمک به شما در جلوگیری از خواب‌آلودگی در طول روز آمده است:

۱٫ یک میان وعده سبک بخورید. یک میان وعده سبک و سالم (مانند یک قاشق کره بادام زمینی خانگی، چند چوب کرفس، یا یک وعده ماست ساده) می‌‌تواند انرژی را افزایش داده و از خواب‌آلودگی در طول روز جلوگیری کند. از خوردن تنقلاتی که حاوی شکر افزوده می‌باشند خودداری کنید، زیرا سطح انسولین را افزایش می‌دهد و پس از کاهش این سطوح باعث می‌شود احساس خستگی بیش‌تری کنید.

۲٫ مایعات بنوشید. کم‌آبی بدن گاهی اوقات باعث ایجاد احساس خستگی می‌شود. سعی کنید مایعاتی مانند آب خنک یا نوشابه (به جای نوشیدنی‌های کافئین‌دار یا نوشیدنی‌های انرژی‌زا) بنوشید تا بدن خود را هیدراته کرده تا در بیدار ماندن شما کمک کننده باشد.

۳٫ روتین روزمره زندگی خود را به صورت چرخشی تغییر دهید. اگر روتین مشخصی دارید، تغییر وظایف یا کار بر روی یک فعالیت متفاوت می‌تواند مغز شما را تحریک کند و انرژی را تقویت کند.

۴٫ به صورت خود آب سرد بپاشید. اگر در طول روز در محل کار احساس خواب‌آلودگی می‌کنید، پاشیدن آب سرد روی صورت‌تان در طول یک زمان سریع استراحت در سرویس بهداشتی، گردش خون را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود احساس هوشیاری بیش‌تری داشته باشید

۵٫ شروع به مکالمه کنید. گاهی اوقات تحریک کردن خود با مکالمه راهی عالی برای بیدار ماندن است. فرموله کردن پرسش‌ها و پاسخ‌ها می‌تواند مغز را تحریک کند و به شما انرژی طبیعی بدهد.

۶٫ چرت کوتاه بزنید. یکی از بهترین راه‌ها برای از بین بردن عوارض خستگی یا کم‌خوابی، چرت زدن سریع برای انرژی دوباره بدن است. مطالعات علوم اعصاب نشان داده است که یک چرت ۲۰ دقیقه‌ای ممکن است به اندازه یک چرت طولانی‌تر احیا کننده باشد. با این حال، به یاد داشته باشید که قبل از چرت زدن ساعت تنظیم کنید، زیرا چرت زدن برای مدت طولانی‌تر می‌تواند باعث خستگی بیش‌تر شود.

۷٫ اختصاص دادن زمانی برای نگاه نکردن به صفحه نمایش کامپیوتر. خیره شدن به نورهای درخشانی که از وسایل الکترونیکی ساطع می‌شود می‌تواند باعث خستگی چشم و تشدید احساس خستگی شود. یک آلارم ساعتی روی کامپیوتر یا تلفن خود تنظیم کنید تا به شما یادآوری کند که پنج دقیقه استراحت درنگاه کردن به صفحه نمایش داشته باشید تا چشمان شما استراحت کنند.

۸٫ تمرینات تنفس عمیق را امتحان کنید. یک مکان آرام در فضای باز پیدا کنید که بتوانید تمرینات تنفس عمیق انجام دهید. هنگام بازدم، به ماهیچه‌های خود را ریلکس کنید تا رگ‌های خونی باز شود و اکسیژن بیشتری به ماهیچه‌ها می‌رسد، که سطح اکسیژن خون را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود بعد از یک شب بی‌خوابی بیش‌تر احساس بیداری و هوشیاری کنید.

۹٫ ورزش سبک را امتحان کنید. پیاده‌روی سریع ۱۰ دقیقه ای می‌تواند به افزایش ضربان قلب شما کمک کند و سطح انرژی را افزایش دهد. اگر نمی‌توانید در هوای تازه بیرون بروید، حرکات کششی سبک یا تعدادی پرش داشته باشید تا ضربان قلب خود را افزایش دهید.

آیا می‌خواهید بیش‌تر بدانید؟

با عضویت سالانه MasterClass و ویدیوهای آموزشی انحصاری از دکتر متیو واکر، نویسنده کتاب «چرا می‌خوابیم» و موسس و مدیر مرکز علوم خواب انسانی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، بهترین لحظات زندگی خود را داشته باشید. با بررسی نکات متیو برای چرت زدن بهینه و اطلاعاتی در مورد کشف ریتم‌های ایده‌آل بدن‌تان، شما در کم‌ترین زمان خواب عمیق‌تری خواهید داشت.

منع:  masterclass.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

۷ تا از بهترین مکمل‌های پروبیوتیک برای کاهش وزن

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

پروبیوتیک‌ها باکتری‌های زنده‌ای هستند که به غذاها و نوشیدنی‌ها اضافه یا مخلوط می‌شوند. برخی از مطالعات حاکی از ارتباط بین مصرف پروبیوتیک و کاهش وزن در یک رژیم غذایی متعادل است. با این‌حال، آزمایش‌های بالینی بیشتر به تعیین این‌که چگونه پزشکان می‌توانند از آن برای درمان بیمار استفاده کنند، کمک خواهد کرد.

نگاهی گذرا به ۷ بهترین پروبیوتیک برای کاهش وزن در سال ۲۰۲۲

  • بهترین بدون طعم: Garden of Life Dr. Formulated Probiotics Fitbiotic Powder
  • بهترین با گیاهان اضافه شده: فصل جدید پروبیوتیک مدیریت وزن
  • بهترین با چندین سویه باکتری: Solaray Mycrobiome Weight Formula
  • بهترین برای متابولیسم: متابولیسم Culturelle + کپسول های کنترل وزن
  • بهترین تک سویه: دکتر مرکولا بیوتین
  • بهترین با پری‌بیوتیک اضافه شده: RenewLife Healthy Weight 2-in-1
  • بهترین زمان ماندگاری: Probulin TrimSynergy

پروبیوتیک‌ها چه می‌کنند؟

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که ممکن است با مصرف آن‌ها برای سلامتی مفید باشند. به‌طور معمول، آنها به شکل ماست یا نوشیدنی‌ها و مکمل‌های فرموله شده خاص هستند. آن‌ها همچنین در غذاهای تخمیر شده مانند کفیر، تمپه، کامبوچا، میسو، کیمچی و کلم ترش موجود هستند.

پروبیوتیک‌ها می‌توانند میکروبیوم روده را دستکاری کنند. میکروبیوم روده به جمع آوری و فعالیت میکروارگانیسم‌ها، از جمله باکتری‌ها، که در دستگاه گوارش (GI) هستند، اشاره دارد.

انتخاب های غذایی می تواند میکروبیوم روده را به روش های مفید یا مضر برای سلامت کلی تحت تاثیر قرار دهد. افراد می توانند با استفاده از مکمل های پروبیوتیک یا غذاهای فرموله شده، باکتری های مفیدی مانند لاکتوباسیل ها یا بیفیدوباکتریوم را به میکروبیوم روده اضافه کنند.

سازمان غذا و نوشیدنی (FDA) پروبیوتیک ها را تنظیم نمی کند و آنها را مانند سایر مکمل های بهداشتی درمان می کند. با این حال، به طور کلی آنها را ایمن در نظر می گیرد.

علاوه بر این، FDA بسیاری از میکروارگانیسم‌ها را در فهرست منابع عمومی شناخته‌شده به‌عنوان منبع مطمئن (GRAS) شامل می‌شود، مانند سویه‌های پروبیوتیک‌های تولیدکننده اسید لاکتیک که معمولاً در ماست، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و استرپتوکوک ترموفیلوس استفاده می‌شوند.

پروبیوتیک‌ها و کاهش وزن

رابطه بین پروبیوتیک‌ها و کاهش وزن پیچیده است و موضوع تحقیقات در حال انجام است.

یک بررسی علمی در سال ۲۰۲۱ از داده‌ها نشان می دهد که مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند منجر به کاهش وزن در طول ۱۲ هفته در ترکیب با سایر عادات سبک زندگی سالم مانند فعالیت بدنی منظم شود.

منبع مورد اعتماد دیگری به رابطه بین چاقی و میکروبیوم روده پرداخت. افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری دارند، ممکن است تنوع میکروبیوم روده خود را کاهش دهند. این بررسی نشان می‌دهد که مصرف پروبیوتیک‌ها ممکن است میکروبیوم روده را به گونه‌ای تغییر دهد که با تنظیم اشتها، متابولیسم و ​​مصرف انرژی باعث کاهش وزن در افراد با BMI بالا شود.

خطرات و ایمنی پروبیوتیک

مشابه سایر مکمل‌ها، پروبیوتیک‌ها مشمول مقررات مشابه داروها یا غذا نیستند. این فقدان مقررات در مورد مکمل‌ها صدق می‌کند.

بنابراین، همیشه نمی‌توان اطمینان حاصل کرد که پروبیوتیک حاوی سویه‌های باکتری و مقادیری است که ممکن است یک محصول ادعا کند.

علاوه بر این، بسیاری از جمعیت باکتری‌ها در مکمل‌های پروبیوتیک ممکن است در طول زمان به دلیل شرایط نگهداری یا نوسانات دما تغییر کنند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ موارد بسیار نادری از تداخلات ناخواسته باکتری و میزبان یا سایر عوارض جانبی پروبیوتیک‌ها را گزارش می‌دهد که معمولاً در افراد دچار سرکوب سیستم‌ایمنی یا افرادی که به شدت بیمار هستند. محققان خاطرنشان می‌کنند که مصرف مکمل‌ها همیشه خطراتی را به همراه دارد و ایمنی پروبیوتیک‌ها نیاز به مطالعه بیش‌تر دارد.

غذاهای حاوی پروبیوتیک، مانند ماست، توسط FDA تنظیم می‌شوند. آن‌ها ممکن است به اندازه مکمل‌ها حاوی پروبیوتیک نباشند، اما ممکن است به‌طور کلی برای افرادی که نگران خطرات هستند گزینه ایمن‌تری باشند.

پروبیوتیک‌ها جایگزینی برای طب سنتی نیستند. پروبیوتیک‌ها نباید توسط افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا به شدت بیمار هستند مصرف کنند. در صورت بارداری یا شیردهی، قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید. پروبیوتیک‌ها نمی‌توانند هیچ بیماری یا شرایطی را درمان یا درمان کنند.

روش انتخاب

Medical News Today محصولاتی را انتخاب می کند که معیارهای زیر را داشته باشند:

  • مواد تشکیل‌دهنده: MNT محصولات حاوی مواد ایمن و با کیفیت بالا را انتخاب می‌کند که به وضوح برچسب‌گذاری شده‌اند. آن‌ها همچنین باید تأیید کنند که عاری از آفت‌کش‌ها، فلزات سنگین و کپک هستند.
  • دوز: MNT محصولاتی را انتخاب می‌کند که باید دوز مکمل را به وضوح بیان کنند.
  • اندازه سرو: MNT محصولاتی را انتخاب می‌کند که تولیدکنندگان در آن‌ها دوز ایمن را توصیه می‌کنند.
  • تست شخص ثالث: MNT محصولاتی را انتخاب می‌کند که باید توسط یک آزمایشگاه مطابق با ISO 17025 تحت آزمایش شخص ثالث برای آلاینده‌ها قرار گیرند.

گواهی تجزیه و تحلیل موجود: MNT شرکت‌هایی را انتخاب می‌کند که شفافیت را نشان می‌دهند و گواهی تجزیه و تحلیل محصول (COA) را پس از دریافت نتایج آزمایشگاه شخص ثالث خود به اشتراک می‌گذارند.

منبع: medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

مطالعه جدید نشان‌دهنده ارتباط مصرف کمتر الکل با مغز سالم‌تر می‌‌باشد

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

  • یک مطالعه جدید گزارش می‌دهد که نوشیدن سنگین‌تر با کاهش حجم در مناطق خاصی از مغز مطابقت دارد.
  • محققان می‌گویند در حالی که پرهیز از الکل سالم‌ترین است، اما فواید آن در افرادی که نوشیدن الکل خود را محدود کردند نیز مشاهده شد.
  • افزایش مصرف الکل با خطر بالاتر طیف وسیعی از بیماری‌های نامطلوب همراه است.

یک مطالعه جدید گزارش می‌دهد که کاهش نوشیدن الکل چه به معنای پرهیز کامل یا صرفاً کاهش آن برای سلامت مغز افرادی که اختلال مصرف الکل دارند مفید است.

اطلاعات منتشر شده در مجله الکل: تحقیقات بالینی و تجربی مغز ۶۸ شرکت‌کننده بزرگسال بین سنین ۲۸ تا ۷۰ سال را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد که همه آنها به اختلال مصرف الکل مبتلا بودند. محققان دریافتند که افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل نسبت به افرادی که اختلال مصرف الکل نداشتند، حجم قشر کمتری در سراسر مغز خود دارند. آن‌هایی که به شدت الکل مصرف می‌کردند بیشترین کاهش را در حجم قشر مغز داشتند.حجم نمونه برای این مطالعه کوچک و بیشتر از جانبازان نیروهای مسلح ایالات‌متحده بود.

با این‌حال، کارشناسان می‌گویند که بینش‌های جالبی در مورد برخی از معایب کمتر شناخته شده نوشیدن سنگین ارائه می‌دهد.

کاهش آسیب و اختلال مصرف الکل

آپریل می، فوق دکترا در مراکز تحقیقاتی، آموزشی و بالینی بیماری روانی Sierra Pacific VA، و دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، اولین نویسنده این مطالعه بود.

او به مدیکال نیوز تودی گفت که محققان انتظار داشتند بین مصرف الکل و کاهش حجم مغز همبستگی ببینند، اما او اضافه کرد که درداده ها هنوز هم یافته‌های شگفت انگیز دارند.

می توضیح داد: «آنچه شگفت‌انگیز بود این بود که چگونه افرادی که به سطوح کم خطر مصرف الکل بازگشتند، پس از درمان به افرادی که از مصرف الکل خودداری کردند ، نگاه می‌کردند. از ۳۴ ناحیه مغزی که ما مورد بررسی قرار دادیم، این گروه‌ها فقط در دو ناحیه متفاوت بودند. این نتایج واقعاً حاکی از قابلیت دوام رویکردهای کاهش آسیب در درمان اختلال مصرف الکل است.»

می اضافه کرد که در حالی که بزرگ‌ترین فواید همیشه در افرادی دیده می‌شود که به‌طور کامل از الکل خودداری می‌کنند، نتایج نشان می‌دهد که کاهش مصرف نوشیدنی پرخطر به کم خطر ممکن است فایده‌ای داشته باشد.

نوشیدن کمتر الکل نیز فواید سلامتی دارد

می گفت که هر نوع عود اغلب به عنوان «شکست درمانی» در نظر گرفته می‌شود، که به این پیام کمک می‌کند که بهبودی یک پیشنهاد همه یا هیچ است.

او گفت: «پرهیز کاری ایده‌آل است، اما برخی از افراد ممکن است هنوز در مرحله‌ای نباشند که بتوانند این تغییر را ایجاد کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که این موضوع همه یا هیچ نیست و حتی کاهش قابل‌‌توجه در سطح نوشیدن می‌تواند مفید باشد و افرادی که حفظ پرهیز کامل برایشان مشکل است، لازم نیست به‌طور کامل آن را کنار بگذارند.»

به دلیل اخطارهای مطالعه حجم نمونه کوچک، همراه با جمعیتی که عمدتاً جانبازان هستند فرصت زیادی برای تحقیقات بیش‌تر در این زمینه وجود دارد. می گفت که مطالعات آینده می‌تواند بررسی کند که آیا ویژگی‌های عصبی زیستی که قبل از درمان وجود داشت می‌تواند عاملی در الگوهای متفاوت مصرف الکل باشد یا خیر.

می گفت: «اگر چنین است، اینها ممکن است نشانگرهای بالینی باشند که نشان می‌دهد چه کسی بیشترین احتمال را برای پرهیز دارد و چه کسی کمتر احتمال دارد، به‌طوری که مداخلات می‌تواند برای هر فرد بهتر طراحی شود تا به بهبود نتایج درمان کمک کند.»

ما همچنین واقعاً دوست داریم بررسی کنیم که چگونه این تفاوت های عصبی زیستی با عملکرد روزمره و کیفیت زندگی مرتبط است.

مقدار زیاد الکل چقدر است؟

به نظر می‌رسد دستورالعمل‌ها برای مصرف الکل در حال تغییر هستند.

دستورالعمل‌های غذایی ۲۰۲۰-۲۰۲۵ برای آمریکایی‌ها منبع مورد اعتماد، که با همکاری وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات‌متحده و وزارت کشاورزی ایالات‌متحده انجام شده است، توصیه می‌کند که مردان بیش از دو نوشیدنی در روز ننوشند و به زنان توصیه می‌شود مصرف خود را به یک نوشیدنی در روز محدود کنند.

از سوی دیگر، کانادا دو نوشیدنی یا کم‌تر در هفته را برای جلوگیری از مشکلات سلامتی مرتبط با الکل توصیه می‌کند در حالی که هلند صفر تا یک نوشیدنی در روز را توصیه می‌کند.

دکتر مایکل اولا مدیر پزشکی مرکز بهبودی اسپرینگ ولی در نیوجرسی و متخصص در روانپزشکی و درمان اعتیاد است.

او به مدیکال نیوز تودی با بیان اینکه تعاریف استانداردی برای نوشیدن وجود دارد، گفت: نوشیدن سبک یک تا دو نوشیدنی در روز، نوشیدن متوسط ​​​​دو تا سه نوشیدنی در روز، نوشیدن سنگین سه تا پنج نوشیدنی در روز و نوشیدن سوء مصرف بیش از پنج نوشیدنی در روزاست.

اولا توضیح داد: «هر فردی متفاوت است و ممکن است قبل از این‌که مصرف الکل او مشکل ساز شود، مراحل مختلفی را طی کند.» «مرحله اول، سوء‌استفاده گاه و بی‌گاه و نوشیدن زیاد الکل، معمولاً به سرعت به یک مشکل تبدیل می‌شود. معمولاً با مصرف گاه به گاه چهار یا بیشتر نوشیدنی در عرض دو ساعت شروع می‌شود.

مرحله دوم افزایش نوشیدن الکل است، جایی که فرد برای تفریح ​​یا مبارزه با استرس بیشتر به الکل وابسته می‌شود، در حالی که مرحله سوم نوشیدن الکل مشکل‌ساز زمانی است که اثرات اعتیاد به الکل آشکار می‌شود.

اولا گفت: «مرحله چهارم مرحله وابستگی است و زمانی است که وابستگی به الکل از قبل شکل گرفته است و افزایش نوشیدن به دلیل تحمل ادامه می‌یابد. این مرحله همچنین مرحله‌ای است که وقتی فرد هوشیار می‌شود، علایم نرسیدن الکل به بدن آشکار می‌شود. مرحله آخر اعتیاد است، جایی که رفتارهای اجباری شروع می‌شود، مانند ولع جسمی و روانی برای مواد.

در حالی که این تعاریف به خودی خود توضیحی به نظر می‌رسند، مقدار زیادی از تفاوت‌های ظریف وجود دارد و حتی افرادی که خود را به عنوان فردی در مرحله نوشیدنی‌های سبک می‌بینند باید مراقب باشند. اولا گفت که بسته به فرد، نوشیدن الکل می‌تواند در مرحله اول مشکل‌ساز شود، در حالی که دیگران ممکن است تا مرحله دو یا سه متوجه معایب آن نشوند.

اولا توضیح داد: «همه چیز به دفعات و مقدار ماده بستگی دارد.

اثرات مصرف بیش از حد الکل به سلامتی

مضرات سلامتی مصرف زیاد الکل به خوبی شناخته شده است. از جمله، می تواند خطر آسیب کبدی و سایر بیماری های مزمن را افزایش دهد.

مؤسسه ملی سوء مصرف الکل و اعتیاد به الکل گزارش می دهد که ۴۷ درصد از مرگ و میر ناشی از بیماری کبدی در ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ مربوط به الکل است، از هر ۳ پیوند کبد ۱ نفر در ایالات متحده ناشی از بیماری های کبدی مرتبط با الکل و اکثریت قریب به اتفاق مرگ و میر سیروز ناشی ازمصرف الکل است. مصرف زیاد الکل همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، پانکراتیت، گاستریت، آسیب اندام ها و مشکلات سلامت روان را افزایش می دهد.

«نوشیدن طولانی مدت مشروبات الکلی معمولاً منجر به تیرگی روابط، مانند قطع روابط دوستانه و خانواده های از هم گسیخته می شود. این همچنین می تواند منجر به از دست دادن شغل و مشکلات مالی شود. “در موارد بدتر، مصرف طولانی مدت الکل می تواند زندگی شما را زیر و رو کند، به خصوص زمانی که شروع به مواجهه با مسائل قانونی مرتبط با الکل کنید.”

با این‌حال، می‌توان مصرف الکل را متوقف کرد یا کاهش داد. همان‌طور که نویسندگان این مطالعه اشاره کردند، برای مشاهده نتایج مثبت لازم نیست به‌طور کامل از آن پرهیز کنید.

اولا می‌گوید یک مکان مناسب برای شروع صحبت کردن با پزشک در مورد سابقه و مبارزه با الکل لازم است.

او گفت: «این به پزشک کمک می‌کند تا بفهمد که آیا مسائل اساسی منجر به رسیدن به این نقطه شده است یا خیر. علاوه بر اطلاعات مصرف الکل، شما همچنین باید اهداف و انگیزه‌های خود را با پزشک خود در میان بگذارید. انجام این کار می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا استراتژی‌هایی را در مورد چگونگی دستیابی به این اهداف و شناسایی گزینه درمانی مناسب برای شما تعیین کنند. همچنین می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا بفهمند که چگونه لازم است با شما کار کنند.»

 

منبع: medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

۲ پروبیوتیک ممکن است به کاهش فشار‌خون کمک کند

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

  • عوامل خطر برای فشار‌خون بالا یا فشار‌خون بالا شامل خوردن رژیم غذایی ناسالم، ورزش نکردن، سیگار کشیدن یا نوشیدن بیش از حد الکل و چاقی یا اضافه وزن است.
  • شواهدی در حال افزایش است که پروبیوتیک‌ها، چه به عنوان مکمل یا به عنوان بخشی از رژیم غذایی مصرف شوند، ممکن است به کاهش فشار‌خون نیز کمک کنند.
  • اکنون، یک مطالعه دو پروبیوتیک را شناسایی کرده است که باعث کاهش فشار‌خون در موش‌های مبتلا به فشار خون بالا می‌شود و نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند تأثیر مشابهی در افراد داشته باشند.

بر اساس مطالعات سازمان بهداشت جهانی، فشار‌خون بالا، حدود ۱٫۲۸ میلیارد نفر از افراد بالای ۳۰ سال را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. تقریباً نیمی از آن‌ها از ابتلای خود به این عارضه بی‌خبرند، زیرا، ممکن است فشار خون بسیار بالا باشد و معمولاً هیچ علامتی نداشته باشند.

در ایالات متحده، تقریباً نیمی از همه بزرگسالان (۴۸٫۱٪) فشار خون بالا دارند یا برای آن دارو مصرف می‌کنند.

پرفشاری خون خطر ابتلا به مشکلات شدید سلامتی، از جمله نارسایی قلبی و حملات قلبی، آنوریسم، نارسایی کلیه، سکته مغزی، قطع عضو، و رتینوپاتی‌های فشار خون بالا را در چشم افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به نابینایی شود.

افراد می‌توانند با ترک سیگار، عدم مصرف زیاد الکل، حفظ وزن مناسب و داشتن یک رژیم غذایی سالم، خطر را کاهش دهند.

در یک منبع معتبر تحقیقاتی نشان داده است که یک رژیم غذایی سالم،, رژیم غذایی مدیترانه ای، به‌طور مثبت بر میکروبیوم روده تأثیر می‌گذارد. یکی از راه‌هایی که می‌تواند این کار را انجام دهد، افزایش تعداد پروبیوتیک‌ها یا باکتری‌های مفید در روده است.

اکنون، یک مطالعه روی موش دو پروبیوتیک خاص بیفیدوباکتریوم و لاکتوباسیلوس را شناسایی کرده است که به نظر می‌رسد فشار خون را کاهش می‌دهند.

این مطالعه که توسط محققان دانشگاه سیتی هنگ کنگ و دانشگاه کشاورزی مغولستان هدایت می شود، در mSystems، مجله انجمن میکروبیولوژی آمریکا منتشر شده است.

نحوه تاثیر باکتری‌های روده بر فشار‌خون

مطالعات مختلف نشان داده اند که عدم تعادل در باکتری های روده با فشار خون بالا در حیوانات و افراد مرتبط است. متابولیسم باکتری ها می تواند بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارد و باعث التهاب و اختلال عملکرد اندوتلیال شود که همه اینها بر کنترل فشار خون تأثیر می گذارد.

به نظر می رسد برخی از باکتری ها تأثیر مطلوبی بر فشار خون دارندو چندین مطالعه دریافته اند که گونه های لاکتوباسیلوس و Bifidobacterium spp که هر دو در محصولات لبنی یافت می شوند، می توانند فشار خون را کاهش دهند.

در این مطالعه جدید، محققان اثرات دو گونه Bifidobacterium lactis M8 و Lactobacillus rhamnosus M9 را بر روی موش هایی که پس از نوشیدن آب حاوی ۱۵ درصد فروکتوز به جای آب خالص دچار فشار خون بالا شده بودند، بررسی کردند.

برای آزمایش ۱۶ هفته ای، محققان موش ها را به چهار گروه تقسیم کردند. یکی آب آشامیدنی فروکتوز به همراه نمک از طریق انفوزیون داخل معده داشت، دیگری آب فروکتوز به اضافه B. lactis، سومی آب فروکتوز به اضافه L. rhamnosus، و گروه کنترل فقط آب خالص داشتند. به موش ها پروبیوتیک ها از طریق سالین داخل معده داده شد.

در موش‌هایی که فشارخون بالا داشتند و پروبیوتیک دریافت کردند، فشار خون به میزان قابل توجهی در طول مطالعه کاهش یافت و به همان سطح موش‌های کنترل بازگشت. موش های تغذیه شده با فروکتوز که تحت درمان با پروبیوتیک قرار نگرفته بودند همچنان فشار خون بالایی داشتند.

دکتر چنگ هان چن، متخصص قلب و عروق  و مدیر پزشکی برنامه قلب ساختاری در مرکز پزشکی MemorialCare Saddleback در لاگونا هیلز، که در این مطالعه شرکت نداشت، به مدیکال نیوز امروز گفت:

این مطالعه از یک موش خاص با فروکتوز بالا استفاده کرد

موش های مدل فشار خون بالا، و نشان داد که پروبیوتیک های B. lactis M8 و L. rhamnosus M9 منجر به کاهش فشار خون در این موش ها شد.

پروبیوتیک‌‌ها به تعادل مجدد میکروبیوم روده کمک می‌کنند

پروبیوتیک‌ها نه تنها فشار‌خون را کاهش دادند، بلکه به نظر می‌رسید که ترکیب میکروبیوم روده موش‌ها را نیز تغییر می‌دهند.

به نظر می‌رسد اثر [کاهش فشار‌خون] به دلیل این پروبیوتیک‌ها باشد که تعادل میکروبیوم روده را تنظیم می‌کنند، که به‌ویژه با افزایش سطح باکتری‌های مرتبط با فشار خون پایین (لاوسونیا و پیرولوبوس)، و کاهش سطح باکتری‌های مرتبط با افزایش فشار خون (Alistipes و Alloprevotella) همراه می باشد.

دکتر چنگ‌هان چن پروفسور جون لی، استادیار بیوانفورماتیک در دانشگاه سیتی هنگ کنگ، و پروفسور ژیهونگ سان، میکروبیولوژیست در دانشگاه کشاورزی مغولستان‌، از نویسندگان اصلی این مطالعه، به MNT گفتند که چرا تغییر در باکتری‌های روده ممکن است چنین تأثیری داشته باشد:

ما معتقدیم که دلیل اصلی تاثیر این پروبیوتیک‌ها، B. lactis M8 و L. rhamnosus M9 بر فشار‌خون در موش‌ها، ارتباط نزدیکی با تنظیم فعالیت‌های متابولیک میزبان دارد. کاهش فشار‌خون مشاهده شده با افزایش Lawsonia و Pyrolobus و کاهش Alistipes و Alloprevotella مرتبط بود.

هر دو سویه مسیرهای متابولیک را تنظیم می‌کنند از جمله انقباض عضلات صاف عروق، سیناپس سروتونرژیک و سیناپس کولینرژیک. این مطالعه راه‌های پیچیده‌ای را که از طریق آن میکروبیوتای روده بر سلامت کلی میزبان تأثیر می‌گذارد، روشن می‌کند.

آیا این می‌تواند در افراد کار کند؟

خیلی زود است که بدانیم آیا این داده‌ها به‌طور گسترده‌تری برای افراد قابل استفاده است یا خیر. مرحله بعدی این تحقیق آزمایش و تکرار این یافته‌ها در انسان خواهد بود. تمرکز قابل‌توجهی بر مطالعه میزان و مدت درمان پروبیوتیکی است که اثر درمانی را نشان می‌دهد.

– دکتر چنگ هان چن پروفسور لی و سان در حال انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه هستند:

«بر اساس دانش قبلی ما، در تحقیقات در حال انجام ما، مصرف پروبیوتیک پیشنهادی [برای افراد] بین ۳۰ تا ۵۰ میلیارد در روز برای مدت سه ماه است.»

با این‌حال، آنها هشدار می‌دهند: « که ترکیب میکروبیوتای روده می تواند در افراد مختلف یا بر اساس عواملی مانند سن و جنسیت متفاوت باشد. در نتیجه، اثربخشی پروبیوتیک ها می تواند متفاوت باشد. بنابراین، تعیین دوز ایده‌آل و مدت زمان نیاز به اعتبار بیشتر با حمایت یافته‌های بالینی دارد.

۲ پروبیوتیک ممکن است به کاهش فشار‌خون کمک کند

تحقیقات نشان می‌‌دهد که مصرف مکمل‌های پروبیوتیک ممکن است به کنترل فشار‌خون بالا کمک کند. رابرت مایکل/ تصویر از طریق گتی ایماژ

  • عوامل خطر برای فشار‌خون بالا شامل خوردن رژیم غذایی ناسالم، ورزش نکردن، سیگار کشیدن یا نوشیدن بیش از حد الکل و چاقی یا اضافه وزن است.
  • شواهدی در حال افزایش است که پروبیوتیک‌ها، چه به‌عنوان مکمل یا به عنوان بخشی از رژیم غذایی مصرف شوند، ممکن است به کاهش فشار‌خون نیز کمک کنند.
  • اکنون، یک مطالعه دو پروبیوتیک را شناسایی کرده است که باعث کاهش فشار‌خون در موش‌های مبتلا به فشار‌خون بالا می‌شود و نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند تأثیر مشابهی در افراد داشته باشند.

بر اساس یافته‌های سازمان بهداشت جهانی، فشار خون بالا  حدود ۱٫۲۸ میلیارد نفر از افراد بالای ۳۰ سال را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. تقریباً نیمی از آن‌ها از ابتلای خود به این عارضه بی‌خبرند، زیرا، مگر اینکه فشار‌خون بسیار بالا باشد، معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند.

در ایالات متحده، تقریباً نیمی از همه بزرگسالان (۴۸٫۱٪) فشار خون بالا دارند یا برای آن دارو مصرف می‌کنند.

پرفشاری خون خطر ابتلا به مشکلات شدید سلامتی، از جمله نارسایی قلبی و حملات قلبی، آنوریسم، نارسایی کلیه، سکته مغزی، قطع عضو، و رتینوپاتی‌های فشار‌خون بالا را در چشم افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به نابینایی شود.

 

آیا باید پروبیوتیک‌ها را در رژیم غذایی خود قرار دهید؟

اگرچه این مطالعه شواهد قطعی مبنی بر این‌که پروبیوتیک‌ها فشار خون را کاهش می‌دهند ارائه نمی‌کند، شواهد برای فواید سلامتی آنها در حال افزایش است. بررسی سال ۲۰۱۳ از مطالعات منبع مورد اعتماد نشان داد که پروبیوتیک‌ها ممکن است سلامت روده را بهبود بخشند و در درمان عدم تحمل لاکتوز‌، اسهال مرتبط با آنتی‌بیوتیک، اسهال عفونی و آلرژی مفید هستند.

یک بررسی در سال ۲۰۱۷ نشان داد که مصرف لاکتوباسیلوس می‌تواند کلسترول کل خون را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد.

پروبیوتیک‌ها را می‌توان به‌‌عنوان مکمل یا به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم مصرف کرد.

دکتر چن توصیه کرد: «مردم مواد مغذی خود مانند پروبیوتیک ها را از طریق غذای طبیعی به جای مکمل ها دریافت می کنند، زیرا غذا مجموعه کامل تری از مواد مغذی دارد.

با این‌حال، پروفسور لی و سان پیشنهاد می‌کنند: «مصرف پودرهای پروبیوتیک یا کپسول‌هایی که دارای فعالیت قوی، مقدار کافی و سویه‌های متنوع هستند» تا اطمینان حاصل شود که یک منبع ثابت دریافت می‌کنید.

با این حال، آنها هشدار می دهند که افرادی که دارای نقص ایمنی هستند باید قبل از مصرف هر گونه مکمل پروبیوتیک با پزشک خود مشورت کنند.

اکثر مردم از یک رژیم غذایی متعادل و سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه، ماست، پنیر و غذاهای تخمیری بهره‌مند خواهند شد.

دکتر چن توصیه می‌کند: «به‌طور کلی به مردم توصیه می‌کنم از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع از غذاهای سالم استفاده کنند که شامل غذاهای حاوی پروبیوتیک و پربیوتیک است.»

منع:medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

علت درد سینه در مردان چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

درد سینه در مردان می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از کشیدگی عضلات گرفته تا کیست در سینه. برخی از علل ممکن است نیاز به درمان داشته باشند اما معمولا بی‌ضرر هستند.

بیش‌تر علل درد سینه در مردان به دلیل مشکلات در بافت سینه است. این مشکلات معمولا قابل درمان هستند و برخی به خودی خود برطرف می‌شوند.

در این مقاله به چندین علت درد سینه و نحوه درمان آن‌ها می‌پردازیم.

علل

ژنیکوماستی

ژنیکوماستی وضعیتی است که باعث رشد غیرطبیعی و تورم در سینه‌ مردان در تمام سنین می‌شود. تغییر شکل یا اندازه متفاوت است و می تواند باعث درد شود.

ژنیکوماستی می‌تواند به دلیل عدم تعادل هورمونی باشد که در آن استروژن افزایش می‌یابد و تستوسترون کاهش می‌یابد. چاقی و افزایش سن از دیگر دلایل احتمالی این بیماری هستند.

کیست‌ها

کیست یک توده زیر پوست است که حاوی مایع یا هوا است. آن‌ها معمولا بی‌ضرر هستند، اما گاهی اوقات زخم می‌شوند.

کیست روی سینه یکی از دلایل احتمالی درد در این ناحیه است.

فشار عضلانی

پکتورالیس ماژور و مینور دو ماهیچه اصلی تشکیل‌دهنده سینه هستند.

انجام تمرینات سنگین قفسه سینه یا فشار بیش از حد به عضلات می‌تواند باعث کشیدگی شود.

نکروز چربی پستان

نکروز چربی در جایی اتفاق می‌افتد که بافت چربی آسیب می بیند. گاهی اوقات جراحی روی سینه‌ها یا بیوپسی می‌تواند باعث این آسیب شود.

نکروز چربی پستان می‌تواند توده ایجاد کند اما سرطانی نیست.

نیپل جاگر

برخی افراد در اثر دویدن دچار سوزش پوستی می‌شوند. نوک پستان می‌تواند شروع به چروک شدن در اثر سایش یک تاپ یا جلیقه باشد.

ترک خوردن می‌تواند باعث زخم شدن نوک سینه شود.

فیبروآدنوم

یکی دیگر از توده‌های غیر سرطانی که می‌‌تواند در سینه‌ها باشند فیبروآدنوم است. این‌ها شایع‌ترین نوع تومورهای سینه هستند اما در مردان نادر هستند.

علت فیبروآدنوم نامشخص است، اما بیش‌تر آن‌ها خطر سرطان سینه را افزایش نمی‌دهند.

سرطان پستان

اگرچه نادرتر است، اما سرطان سینه ممکن است در مردان رخ دهد.

سرطان سینه باعث رشد تومورها در سینه یا زیر بغل می‌شود که می‌تواند باعث درد در ناحیه شود.

سایر علل احتمالی

مشکلات در سایر نواحی بدن نیز ممکن است باعث درد سینه شود. برخی از نمونه ها عبارتند از:

  • بیماری کبد؛
  • بیماری قلبی یا ریوی؛
  • سوزش سردل؛
  • داروها، مانند داروهای ضد‌افسردگی؛
  • صدمات کمر، گردن یا شانه.

عوامل خطر

برخی از عوامل می‌توانند احتمال درد سینه را به دلیل یکی از دلایل بالا افزایش دهند.

مثال‌ها عبارتند از:

  • استفاده از استروئیدهای آنابولیک، که می‌تواند خطر ابتلا به ژنیکوماستی را افزایش دهد.
  • تمرین ماهیچه‌های سینه خیلی منظم یا خیلی شدید
  • دویدن در مسافت‌های طولانی بدون محافظت از نوک پستان
  •  جراحی سینه

تشخیص

در تشخیص درد پستان، پزشک ابتدا سوالاتی در مورد علائم و شیوه زندگی می‌پرسد. برای مثال، ممکن است در مورد عادات ورزشی یا استفاده از استروئیدهای آنابولیک بپرسند.

پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی بافت پستان انجام دهد. آن‌ها ابتدا می‌خواهند شرایط شدیدی مانند سرطان سینه را رد کنند.

پزشکان به دنبال علائم سرطان سینه هستند که ممکن است شامل یک توده یا تورم در سینه یا زیر بغل باشد. اگر پزشک به سرطان سینه مشکوک باشد، به آزمایشات بیش‌تری مانند ماموگرافی، اسکن اولتراسوند یا بیوپسی نیاز دارد.

اکثر موارد درد سینه سرطان نخواهد بود، اما برخی از افراد ممکن است هنوز به آزمایشات بیشتری نیاز داشته باشند. برای مثال، سونوگرافی یا سی‌تی اسکن ممکن است به تشخیص کیست یا ژنیکوماستی کمک کند.

درمان

درمان به علت درد سینه بستگی دارد.

درمان همیشه ضروری نیست. به‌عنوان مثال، یک دوره استراحت معمولا برای درمان فشار عضلانی کافی است. طبق نتایج برخی مقالات سرطان سینه، نکروز چربی پستان معمولاً خود به خود از بین می‌رود.

برخی از علل نیاز به درمان دارند. با توجه به نظر جامعه سرطان آمریکا، اکثر پزشکان برداشتن فیبروآدنوما را توصیه می‌کنند. برداشتن توده معمولاً یک اقدام احتیاطی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه است.

درمان سرطان سینه بسته به نوع و شدت آن متفاوت است. در برخی موارد، پزشکان از جراحی برای برداشتن تومور استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده کنند.

هورمون درمانی یکی دیگر از درمان‌های احتمالی سرطان سینه است. همچنین برای درمان ژنیکوماستی مفید است.

پیشگیری

همیشه نمی‌توان از علل درد سینه جلوگیری کرد. به‌عنوان مثال، همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد کیست یا فیبروآدنوم می‌شود.

با این‌حال، برخی از علل، مانند کشیدگی عضلات، قابل پیشگیری هستند.

برخی از نکات پیشگیری عبارتند از:

  • اجتناب از تمرینات شدید قفسه سینه؛
  • افزایش تدریجی مقاومت تمرینات قفسه سینه؛
  • زمان استراحت کافی بین تمرینات قفسه سینه؛
  • استفاده از روغن یا وسایل حفاظتی برای نوک پستان قبل از دویدن؛
  • اجتناب از استروئیدهای آنابولیک یا سایر داروهایی که بر هورمون‌ها تأثیر می‌گذارند در صورت امکان.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برخی از علل درد سینه نیازی به پزشک ندارند. به‌عنوان مثال، فشار عضلانی باید خود به خود از بین برود.

اما برای هر توده یا تورمی که می‌تواند سرطانی باشد، ارزش دارد که به پزشک مراجعه کنید.

انجمن سرطان آمریکا علائم زیر را در سرطان سینه فهرست می‌کند:

  • تورم در قسمتی از سینه یا تمام آن؛
  • درد سینه یا نوک پستان؛
  • تغییرات پوستی، مانند وجود نواحی قرمز و پوسته پوسته شدن؛
  • ترشح غیر‌معمول از نوک سینه‌ها؛
  • تورم غدد لنفاوی.

خلاصه

دلایل احتمالی زیادی برای درد سینه وجود دارد. بیشتر علل بی‌ضرر هستند و برخی به خودی خود از بین می‌روند.

در موارد نادر، درد می‌تواند ناشی از سرطان سینه یا سایر بیماری‌های جدی باشد. بررسی سایر علائم سرطان و مراجعه فوری به پزشک در این موارد ضروری است.

منبع: medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

راه‌های طبیعی برای کاهش علائم آسم

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

به غیر از دارو

اگر مبتلا به آسم هستید، می‌دانید که چقدر مهم است که داروهای خود را طبق تجویز پزشک مصرف کنید. این اغلب به معنای استفاده هر روز از یک داروی کنترل طولانی مدت و در دسترس نگه داشتن یک استنشاق سریع تسکین‌‌دهنده است. اما مدیریت آسم فقط در مورد دارو نیست. شما می‌‌توانید چندین کار دیگر انجام دهید تا به شما کمک کند تا آزادانه و راحت ترین حالت ممکن نفس بکشید.

یک اسپرسو بخورید

در حالی که سرفه، خس‌خس سینه و مشکلات تنفسی نیاز به استنشاق دارند، اگر علائم شما خفیف است، ممکن است نوشیدنی کافئین‌دار را در نظر بگیرید. کافئین یک برونش گشادکننده ضعیف است، به این معنی که راه‌های هوایی شما را کمی باز می‌کند. تحقیقات بیش‌تری مورد نیاز است، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است ریه‌های شما تا ۴ ساعت بهتر کار کند.

در‌ اتاق‌تان بخور بگذارید

بسیاری از افراد مبتلا به آسم هوای گرم را تسکین‌دهنده می‌دانند. حمام بخار در سونا یا دوش در خانه می‌تواند به پاک‌سازی مخاطی که می‌تواند تنفس را سخت کند کمک کند. اما برخی افراد متوجه می‌شوند که گرما باعث بدتر شدن آسم آن‌ها می‌شود، بنابراین مهم است که محرک‌های شخصی خود را بدانید.

ادویه به غذای خود خود اضافه کنید

سیر و زنجبیل دارای ترکیبات ضد التهابی هستند که ممکن است علائم آسم شما را کاهش دهند. با حبه های سیر تازه و ریشه زنجبیل شروع کنید. می‌توانید یکی از این ادویه‌ها را در آب جوش دم کنید و بعد از خنک شدن آب آن را مانند چای بنوشید یا فقط از این ادویه‌ها بیشتر در آشپزی خود استفاده کنید.

دی کامپرس را بیاموزید

وقتی استرس دارید، تمام ماهیچه‌های بدن، از جمله ماهیچه‌های سینه، منقبض می‌شوند. مدیریت این تنش ممکن است به معنای کاهش تشدید آسم باشد. مدیتیشن و یوگا گزینه‌های خوبی هستند، تای‌چی، یک هنر رزمی باستانی و ملایم چینی. تحقیقات نشان می‌دهد که می تواند به کنترل علائم آسم در برخی افراد کمک کند.

همیشه حرکت داشته باشید

ورزش می‌تواند ریه‌های شما را قوی‌تر کند، اما همچنین می‌تواند محرک آسم باشد، به خصوص اگر در هوای سرد بیرون هستید. برای ایمن ماندن، قبل از شروع یک روال جدید با پزشک خود صحبت کنید و بپرسید که آیا قبل از حرکت باید دارو مصرف کنید یا خیر. همچنین مطمئن شوید که به آرامی در ورزش پیشرفت کنید (به پیاده‌روی، سپس آهسته دویدن و سپس دویدن فکر کنید).

و به آب و هوا توجه کنید: اگر هوا سرد است، دهان و بینی خود را بپوشانید یا تمرین خود را در داخل خانه حرکت دهید.

مواد غذایی رنگارنگ بخورید

محصولات رنگارنگ سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند بتاکاروتن و ویتامین‌های C و E هستند که به مبارزه با التهاب در بدن از جمله در ریه‌ها کمک می‌کنند. و در حالی که مراقب رژیم غذایی خود هستید، مراقب سولفیت‌ها باشید، نوعی ماده نگهدارنده که باعث ایجاد علائم آسم در برخی افراد می شود. اغلب آن‌ها را در شراب، میوه‌های خشک، ترشی‌جات و میگو خواهید یافت.

از نور خورشید بهره ببرید

بسیاری از آمریکایی‌ها ویتامین D کمی دارند و افراد مبتلا به آسم شدید ممکن است بیش‌تر به این مشکل مبتلا شوند. از پزشک خود بخواهید سطح آن را آزمایش کند. اگر به اندازه کافی نبود، شیر، تخم‌مرغ و ماهی‌های استخوانی مانند کنسرو ماهی آزاد می‌توانند کمک کنند. بدن شما همچنین وقتی در معرض نور خورشید هستید ویتامین D تولید می‌کند. فقط به یاد داشته باشید که از کرم ضد‌آفتاب استفاده کنید و زیاد بیرون نمانید وگرنه احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهید.

نفس‌‌های عمیق بکشید

تمرینات تنفسی خاص می‌تواند به عملکرد بهتر ریه‌های شما کمک کند. از طریق بینی نفس بکشید، سپس حداقل دو برابر آهسته‌تر از طریق لب‌های جمع شده بیرون دهید. تنفس دیافراگمی که به آن تنفس شکمی نیز می‌گویند، یکی دیگر از تکنیک‌های مفید است. اگر در این مورد نیاز به کمک دارید، پزشک می‌تواند شما را به یک متخصص ارجاع دهد.

مراقب وضعیت آب و هوا باشید

هوای سرد یا خشک ممکن است علائم شما را بدتر کند. هنگامی که دمای هوا پایین باشد ممکن است روسری را دور دهان و بینی خود ببندید تا نفس کشیدن راحت‌تر شود. هوای داخل خانه شما نیز اهمیت دارد. یک دستگاه رطوبت‌ساز یا بخور می‌تواند کمک کند تا هوای منزل شما خیلی مرطوب یا خیلی خشک نباشد. و به یاد داشته باشید که پنجره‌ها را بسته نگه دارید و کولر گازی را در فصل آلرژی روشن کنید تا گرده‌ها داخل منزل نشود.

مراقب وزن خود باشید

چربی اضافی در اطراف قفسه سینه و شکم می تواند تنفس را سخت‌تر کند و سلول‌های چربی می‌توانند باعث التهاب شوند که ممکن است راه‌های هوایی شما را تحت تاثیر قرار دهد. کاهش کالری و چربی و پیاده‌روی روزانه می‌تواند کمک کننده باشد.

محرک‌های خود را بشناسید

بسیاری از افراد مبتلا به آسم نیز آلرژی دارند و آلرژن‌های رایج مانند گرده، کنه‌های گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی می‌توانند علائم آسم شما را تشدید کنند. اگر اخیراً آزمایش آلرژی انجام نداده اید، به یک متخصص آلرژی مراجعه کنید تا بتوانید دقیقاً متوجه شوید که چه چیزی شما را آزار می دهد و سعی کنید از آن دوری کنید.

منبع: webmd.com


 

0
1 2 3 43