نوشته شده توسط شیرین کریمی

سیزده نکته‌ای که باید در سن چهل‌سالگی دربارۀ رابطۀ جنسی بدانید

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی , اخبار پزشکی , بهداشت بانوان , بهداشت مردان ,روانشناسی , دانستنی‌های جنسی, مشاوره خانواده

به گزارش سایت Reader’s Digest

آیا فکر می‌کنید زندگی جنسی شما پس از چهل‌سالگی پایان می‌یابد؟ به‌هیچ‌وجه! شما تا چهل سالگی فقط خود را گرم کرده‌اید. در اینجا به شما می‌گوییم که با ورود به سن چهل‌سالگی قرار است چه اتفاقی رخ بدهد.

ممکن است لازم باشد بیشتر روی آن کار کنید

از آنجایی که ممکن است در لحظۀ آگاهی از این موضوع (از دست دادن میل جنسی) آمادگی نداشته باشید می‌توانید از روند کاهش سطح هورمون‌ها سپاسگزار باشید. اگر واقعاً در حال از دست دادن میل جنسی خود هستید، آموختن راه‌هایی که می‌توانید زندگی جنسی خود را با آنها بهبود ببخشید فقط یک روز زمان می‌برد. شانون چاوز روانشناس و متخصص سکس‌تراپی در لس‌آنجلس می‌گوید: «هم زنان و هم مردان پس از چهل سالگی تغییرات هورمونی را تجربه می‌کنند، این تغییرات می‌تواند منجر به تغییر در تحریکات و برانگیختگی‌های جنسی و همچنین تغییر در میل و آسایش جسمی کلی در طول فعالیت جنسی بشود، تغییرات در سطح هورمون‌ها ممکن است باعث افزایش برانگیختگی در طول فعالیت جنسی یا تمرکز بیشتر بر روی لذّت‌بخشیِ شهوانی برای تحریک‌شدن بشود.»

ممکن است در رختخواب هیجان‎زده‌تر و از خودبی‌خودتر شوید

اگر در یک رابطۀ بلندمدت هستید به آن داستان قدیمی فکر کنید. به یکی از آن افسانه‌های قدیمی دربارۀ پیر شدن فکر کنید. دکتر چاوز می‌گوید: «زوج‌ها بهترین آمیزش‌های جنسی در تمام زندگی‌شان را پس از چهل سالگی دارند. آنها ممکن است اجازه و انگیزۀ بیشتری برای کشف جنبه‌های متفاوت تمایلات جنسی‌شان داشته باشند، زوج‌ها پس از چهل سالگی ممکن است سعی کنند در موقعیت‌های بدنی مختلف، بازی نقش، تماشای صحنه‌های شهوت‌انگیز با همدیگر و روابط جنسی بازتر را تجربه کنند. در این سن زوج‌ها به دلیل اعتمادبه‌نفسِ جنسی بیشتر در پی داشتن احساس قوی‌تر جنسی نسبت به خود، میل به بازیگوشانه‌تر کردن رابطۀ جنسی، داشتن احساس عمیق‌تر پیوند عاطفی در رابطۀ جنسی و به دنبال رابطه‌ای پرشورتر و معنادارتر هستند.»

لازم است به سلامت قلبی خود توجه داشته باشید

ما دربارۀ شرایط زندگی عشقی افراد صحبت نمی‌کنیم. سیستم قلبی و عروقی بدن فرد کلید موفقیتِ زندگی جنسی او است. دکتر گریس لندِس روان‌درمانگر خانواده و سکس‌تراپیست در نیویورک می‌گوید: «یک سیستم قلبی و عروقیِ سالم برای عملکرد جنسی ضروری است. حفظ سلامت فیزیکی مهم است. به این معنی که باید تمرین‌های هوازی را به شکل مداوم انجام دهید و از تمرین‌های قدرتی نیز مضایقه نکنید.» در این صورت شما انرژی بیشتری در رختخواب خواهید داشت و بالاتر رفتن اعتماد به‌نفس همیشه کمک می‌کند!

ممکن است میل جنسی شما برای مدتی فروکش کند و این ایرادی ندارد

با افزایش سن ممکن است میل جنسی در بسیاری از زوج‌ها دچار نوسان بشود و ممکن است کم بشود. دکتر چاوز می‌گوید: «مهم نیست چند سال‌تان است، فروکش کردن میل جنسی در زندگی امری اجتناب ناپذیر است. افرادی که در روابط طولانی مدت هستند در کنار هم احساس راحتی می‌کنند و ممکن است روال رابطۀ جنسی آنها، حس و حالی که در اوایل رابطه‌شان داشتند مانند از قبل آماده شدن برای رابطۀ جنسی، رفتن به قرارهای عاشقانه، لاس زدن و معاشقه کردن با یکدیگر را کنار بگذارند. زوج‌ها همیشه در مورد رابطۀ جنسی به شیول‌های سالم صحبت نمی‌کنند، صحبت کردن در این مورد میل به برقراری ارتباط را افزایش می‌دهد. داشتن توانایی صحبت کردن در این مورد با شریک جنسی یا با فردی متخصص در این زمینه مهم است.»

اگر سعی دارید باردار بشوید ممکن است رابطۀ جنسی واقعاً تبدیل به کاری خسته‌کننده بشود

با افزایش سن کیفیت و مقدار تخمک‌های زنان به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یاد –پس از چهل سالگی لقاح تخم و شروع رشد جنین با چالش‌های بیشتری مواجه می‌شود. اگر هنوز می‌خواهید خانوادۀ خود را گسترش بدهید ممکن است درگیر درمان‌های باروری باشید و تعداد زیادی رابطۀ جنسی ناموفق با هدف بسته شدن نطفۀ جنین داشته باشید. این می‌تواند حسِ برقراری رابطۀ جنسی را کمی تبدیل به حسی مانند شستن ظرف‌ها بکند. دکتر لندس می‌گوید: «برای افرادی که سعی می‌کنند بارداری را به تعویق بیندازند، برقراری رابطۀ جنسی می‌تواند کار سختی بشود.»

ممکن است زنان بیشتر به ارگاسم برسند

ممکن است در افسانه‌ها و اسطوره‌ها دیده یا شنیده باشید که زنان با افزایش سن توانایی ارگاسم را از دست می‌دهند، اما کارشناسان معتقدند زنان بالای چهل سال می‌توانند لذّت بیشتری از رابطۀ جنسی ببرند، لذّتی که پیش از آن نداشته‌اند. دکتر لندس می‌گوید: «برای برخی از زنان با افزایش تجربه، اعتماد به نفس و احساس راحتی رسیدن به ارگاسم آسان‌تر است.» در واقع بسیاری از زنان ممکن است فاز دومِ تجربۀ جنسی‌شان را کشف و آغاز کنند، آنها می‌دانند به کجا باید برسند و در مورد اتفاقی که قرار است بیفتد خجالت‌زده و شرمگین نمی‌شوند.

مردها می‌توانند مدت رابطۀ جنسی را طولانی‌تر کنند

بالاترین سطح کاهش در هورمون‌ها  در دورۀ ده سالۀ پس از چهل سالگی رخ می‌دهد. مردان بالای چهل سال می‌تواند مدت لذت جنسی طولانی‌تری را نسبت به گذشته تجربه کنند. دکتر لندس می‌گوید: «مردها با افزایش سن اغلب بهتر می‌توانند ارگاسم را به تأخیر بیندازند، آنها می‌توانند آرام‌تر پیش بروند و لذت کامل‌تر و پیوسته‌تری در رابطۀ جنسی ببرند.»

ممکن است لازم باشد از روغن یا کرم استروژن استفاده کنید

هورمون‌ها برای این واقعیت مقصر دانسته می‌شوند که به مقدار زیادی تمایل جنسی را پس از چهل سالگی کم می‌کنند. دکتر لندس می‌گوید: «تغییرات و نوسان‌های سطوح استروژن و نامنظم شدن دوره‌های قاعدگی می‌تواند ناراحتی‌هایی را ایجاد کند. دیوارۀ واژینال شروع به نازک‌تر شدن می‌کند، راحت‌تر تحریک می‌شود و احتمال خونریزی و پارگی بیشتری دارد.» برای درمان این مشکلات خرید روغن‌ها یا کرم‌های استروژن به توصیۀ پزشک می‌تواند به از بین بردن خشکی این قسمت از بدن کمک کند.

ممکن است بیشتر در معرض خطر بیماری‌های مقاربتی/آمیزشی STDs باشید

گویا بیش از بیست عامل موجب بیماری‌های مقاربتی/آمیزشی می‌شوند، اما تحقیقات مرکز کنترل بیماری نشان داده است که شمار افراد بالای چهل سالی که به بیماری‌های مقاربتی مبتلا می‌شوند رو به افزایش است. کارشناسان می‌گوید این افزایش به دلیل شیوع مصرف داروهای اختلال نعوظ، کاهش نیاز به کنترل زایمان و نازک‌شدن بافت‌های واژینال رخ داده است و می‌تواند زنان را در برابر ابتلا به عفونت آسیب‌پذیرتر کند. بنابراین حتی اگر احتمال بارداری نزدیک به صفر باشد استفاده از کاندوم در هنگام برقراری رابطه با یک شریک جدید کلید سلامتی شماست.

ممکن است مردان دست به کارهایی بزنند که بتوانند از اختلال نعوظ جلوگیری کنند

ممکن است پس از چهل سالگی مشکلاتی در نعوظ مردان آغاز شود. دکتر لندس می‌گوید: «ممکن است مردان در هنگام نعوظ سفتی کمتری را تجربه کنند و یا در عملکرد نعوظ قابلیت اعتماد کمتری را احساس کنند و زمان میان نعوظ‌ها می‌تواند طولانی‌تر بشود.» مردان پیش از اینکه به مصرف داروهای اختلال در نعوظ مانند ویاگرا و سیالیس روی بیاورند باید به دنبال تغییر سبک زندگی خود باشند تا بتوانند سلامت جنسی خود را بهبود ببخشند. مطالعات نشان می‌دهند ورزش یا رژیم‌های غذایی سرشار از فلاونوئیدها (مانند زغال اخته، شراب قرمز، گیلاس و تربچه) برای کمک به کاهش خطر ابتلا به اختلال نعوظ در مردان مناسب است.

ممکن است به دنبال تمرکز بر روی شکل‌های مقاربتی دیگر باشید

مقاربت جنسی فوق العاده است اما ممکن است شما به دنبال تجربۀ دیگر شکل‌های لذت‌جویی باشید. به گفتۀ دکتر لندس: «تمرکز بیش از حد بر روی مقاربت جنسی، اگر همه چیز طبق برنامه پیش نرود، می‌تواند رابطۀ جنسی را پیش پا افتاده کند و موجب نارضایتی بشود. تمرکز بر روی لذت و برقراری ارتباط با شریک جنسی را یاد بگیرید، چیزهایی که بیشتر می‌پسندید و خوش‌تان می‌آید را بشناسید تا حس نارضایتی را در خود کمتر کنید. رابطۀ جنسی در میانۀ عمر می‌تواند همانند لذت بردن از خوردن یک میان‌وعدۀ غذایی باشد میان‌وعده‌ای که در روزگار جوانی برای برخی از افراد مانند خوردن فست فود است.»

دوباره بر روی روابطه‌تان تمرکز کنید

بسیاری از افراد چهل و اندی ساله مرحلۀ «پرورش فرزندان» را پشت سر گذاشته‌اند و وقت بیشتری دارند تا زمان‌شان را با کارهایی که دوست دارند سپری کنند. دکتر لورا برمن، روانپزشک و استاد دانشگاه فینبرگ می‌گوید: «زوج‌ها هنگامی که دیگر به طور مدام درگیر مراقبت از بچه‌ها نیستند می‌توانند انرژی عاطفی خود را بر روی شریک‌شان متمرکز کنند، آنها می‌توانند سفرهای دونفره بروند یا در طول روز با یکدیگر قرار ناهار بگذارند.»

در واقع رابطۀ جنسی هنوز برای شما اهمیت دارد

حتی اگر به طور روزانه و دقیق تمایلی به برقراری رابطۀ جنسی نداشته باشید، مطالعات نشان داده‌اند که ۸۵ درصد از زنان بالای چهل سال هنوز تمایل زیادی به برقراری رابطۀ جنسی دارند و برای اکثر آنها رابطۀ جنسی بسیار مهم است. کلید گرم نگه‌داشتن خانه رسیدگی به یکدیگر است. دکتر برمن می‌گوید: «رابطۀ جنسی عالی «فرضی» خود به خود اتفاق نمی‌افتد، بلکه رابطۀ جنسی خوب نتیجۀ تعهد و عشق‌ورزی زوجی است که به یکدیگر رسیدگی و از هم مراقبت می‌کنند. این به این معنی است که همه چیز از فرار و گریزهای عاشقانه تا قرارهای شبانه تا بوسه‌های روزانه با هدف ایجاد اعتمادی باشد که شما خود وارد رابطه‌تان می‌کنید. به عبارت دیگر شما می‌دانید و کمک می‌کنید تا رابطه‌تان را در واقعیت را بسازید و اگر چیزی را در ازدواج‌تان دوست ندارید قدرت تغییر دادن آن را دارید.»

منبع: Reader’s Digest

0
نوشته شده توسط شیرین کریمی

زمان زیاد زل زدن به صفحه نمایش می‌تواند علت تأخیر در رشد کودکان باشد

بهداشت کودکان , بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, مشاوره خانواده, والدین موفق , شیرین کریمی

به گزارش سایت ( helathline.com )  که در ۲۷ ژانویۀ ۲۰۱۹ منتشر شده است.

نوشتۀ جورج سیترونر

محققان می‌گویند محدودکردن زمان استفادۀ کودکان از ابزارهای الکترونیکی آسان نیست، اما راه‌های برای انجام این کار وجود دارد.

ممکن است آسان‌ترین راه برای آرام کردن بی‌قراری و بدرفتاری کودکان استفاده از ابزارهای الکترونیکی باشد، اما آیا یک گوشی تلفن همراه یا تبلت به کودکان آسیب دراز مدت وارد می‌کند؟

اگرچه ممکن است استفادۀ گاه به گاه از بازی ویدئویی یا تماشای کارتون مشکلی ایجاد نکند، اما یک مطالعۀ جدید نشان داده است که تماشای مانیتور برای ساعات طولانی می‌تواند در دراز مدت اثرات جدی بر رشد کودکان بگذارد.

کودکان با دسترسی بی‌سابقه به ابزارهای الکترونیکی در حال رشد هستند.

این روند از دوسالگی آغاز می‌شود، امروزه بسیاری از کودکان بخشی از هر روزشان را با نگاه کردن به یک مانیتور آغاز می‌کنند، به جای اینکه با فعالیت فیزیکی و ارتباط متقابل با دیگران آغاز کنند.

اخیراً مطالعۀ جدیدی در مجلۀ انجمن پزشکی امریکا منتشر شده است، این مطالعه ۲۴۰۰ کودک در کانادا را مورد بررسی قرار داده است. محققان دریافته‌اند که زمان زیاد مشاهدۀ مانیتور در سن ۲ تا ۳ سالگی با عملکرد ضعیف‌تر رشد کودک در سن ۳ تا ۵ سالگی مرتبط است.

دکتر شری مدیگان، استادیار دانشگاه کلگری و نویسندۀ اول این مقاله می‌گوید: «استفاده از ابزارهای الکترونیکی و تماشای صفحه نمایش به نگرانی قابل توجهی برای پدر و مادرها تبدیل شده است، بنابراین ما می‌خواستیم بدانیم چگونه مدت زمان استفاده از صفحه‌نمایشِ ابزارهای الکترونیکی بر روی مسیرهای رشد کودکان اثر می‌گذارد.»

او می‌گوید: «ما به ویژه علاقمند هستیم نحوۀ تاثیر بلند مدت صفحه نمایش را بدانیم، به همین دلیل کودکان ۲ تا ۵ ساله را در طول زمان مورد بررسی قرار دادیم و به شکل مکرر هم مدت زمان استفاده از صفحه نمایش و هم نتایج رشدی کودکان را اندازه گرفتیم.»

اولین مطالعه در نوع خود

گرچه این اولین تحقیق نیست که به منظور نشان دادن تأثیر زل زدن زیاد به صفحه نمایش بر روی رشد کودکان انجام می‌شود، اما این اولین مطالعه‌ای است که برای تأیید اثرات طولانی مدت زل زدن زیاد به صفحه نمایش در کودکان صورت گرفته است.

دکتر مدیگان می‌گوید: «اغلب تحقیقات بر روی کودکان و صفحه‌ نمایش ابزارهای الکترونیکی به صورت مقطعی انجام شده است، به این معنا که ارتباطات و پیوندها بر اساس یک تصویر لحظه‌ای خاص در زمان بوده است و این گونه تحقیقات اثرات بلند مدت تماشای صفحه نمایش در کودکان را معلوم نمی‌کنند.»

او می‌گوید: «در این مطالعه، ما کودکان را در طول زمان تحت نظر گرفتیم و نشان دادیم که وقتی کودکان ۲ تا ۳ ساله هستند سطوح بالای تماشای صفحه نمایش باعث ضعف بیشتری در پروسۀ رشد آنها در ۳ و ۵ سالگی می‌شود.»

پدر و مادرها باید کنترل را در دست بگیرند

آکادمی اطفال آمریکایی (AAP) توصیه می‌کنند که والدین کودکان ۱ تا ۲ ساله، در طول روز نباید اجازه دهند کودکانشان بیشتر از یک ساعت از صفحه نمایش استفاده کنند. همچنین آنها باید به کیفیت و چگونگی تماشای صفحه نمایش توجه کنند و همراه با کودکانشان به تماشا بنشینند تا بتوانند به هر سوالی که کودکان در مورد چیزی که تماشا می‌کنند دارند پاسخ بدهند.

دکتر مدیگان می‌گوید: «وقتی متوجه شدیم که کودکان مورد مطالعۀ ما بین دو تا سه ساعت در روز به صفحه نمایش نگاه می‌کنند تعجب کردیم، زیرا این یعنی بیشتر کودکانی که نمونۀ آماری مطالعۀ ما هستند بیشتر از مدت زمانی که توسط آکادمی اطفال آمریکا برای تماشای صفحه نمایش توصیه شده است به صفحه نمایش نگاه می‌کنند.»

دکتر الکس دیمیتری، بنیان‌گذار و عضو هیئت مدیرۀ مرکز روان‌پزشکی و خواب منلو پارک در کالیفرنیا می‌گوید: «کیفیت و چگونگی مدت زمان تماشای صفحه نمایش امکان‌پذیر است، اما ما نیاز داریم که بفهمیم کودکانمان با این ابزارها چه می‌کنند.»

او بر این تأکید می‌کند که در هنگامی که بازی‌ها و فیلم‌های خاصی برای کودکان سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد والدین باید به طور مرتب از خودشان سوال کنند که ارزش محتوایی آن چیست؟

دکتر دیمیتری می‌گوید: «مدت زمان تماشای صفحه نمایش باید دست کم یک تجربۀ آموزشی باشد، نه فقط یک حواس‌پرتی خیره‌کننده!»

_ ما چه کاری می‌توانیم بکنیم؟

منع کردن کودکان از سرگرمی‌های مبتنی بر صفحه نمایش می‌تواند کاری چالش برانگیز باشد، اما غیرممکن نیست.

دکتر دیمیتری می‌گوید: «من برای کودکان خودم در ابزارهای الکترونیکی اپلیکشن‌های خاصی را قفل کردم و این کار مفید بود، این مسئولیت ما پدر و مادرها است که تصمیم بگیریم آیا اپلیکیشن‌ها و برنامه‌ها ارزش محتوایی دارند یا خیر. آیا ارزش دارند که توجه کودک را به خود جلب کنند و البته وقتی کودک انتخاب‌های کمتری برای بازی و زل زدن به صفحه نمایش داشته باشد این کار آسان‌تر است.»

دکتر مدیگان می‌پرسد: «در حالی که یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که زل زدن زیاد به صفحه نمایش می‌تواند برای رشد کودکان زیان‌آور باشد، نقطۀ اوج بحران در کجاست؟»

و خودش می‌گوید: «ما هنوز پاسخی نداریم. و توصیه‌های ما در مورد زل زدن به صفحه نمایش مانند توصیه‌های ما در مورد خوردن هله‌هوله است: کمْ اشکالی ندارد، اما زیادش مشکل‌ساز است.»

_ کتاب خواندن بیشتر و بازی بیشتر

به‌طور متوسط مدت زمان تماشای کارتون حدود سی دقیقه است. اما بازی‌های تبلت و گوشی موبایل می‌تواند خیلی بیشتر از این طول بکشد و این ابزارها می‌توانند فراتر رفتن از محدودۀ زمان تعیین شده برای کودکان خردسال را ساده کنند.

اما، در حالی که ساکت ‌نگاه داشتن کودکانِ سرکش و چموش با استفاده از تلویزیون و ابزارهای الکترونیکی می‌تواند وسوسه‌ای قوی باشد، والدین بایست بر روی چیزی تمرکز و دقت کنند که واقعا اهمیت دارد.

دکتر دیمیتری می‌گوید: «ارزش غایی برای کودکان توجه و عشق والدین است. ما در دوران مدرن و شلوغی زندگی می‌کنیم و اغلب توجه ما به چیزهای مختلف جلب می‌شود و در نتیجه وقت کمتری برای پدری کردن و مادری کردن داریم. در حالت ایده‌آل، مدت زمانی که صرف تماشای صفحه نمایش ابزارهای الکترونیکی می‌شود باید با بازی‌های تعاملی، هنر، کارهای دستی و خواندن کتاب جایگزین شود.»

دکتر مدیگان به والدین توصیه می‌کند در مورد دستورالعمل‌های تماشای صفحه نمایش برای کودکان اطلاعات بیشتری کسب کنند.

او می‌گوید: «خانواده‌ها باید سعی کنند به مدت زمان استفادۀ آزاد از ابزارهای الکترونیکی در خانه تعادل ببخشند. رسانه‌ها و ابزارهای زمان‌بندی می‌تواند به خانواده‌ها کمک کنند که تصمیم بگیرند چه وقت، کجا و چگونه از صفحه نمایش استفاده کنند. والدین باید با هم تماشاکردن برنامه‌ها در صفحه نمایش را به هنجاری عادی در خانه تبدیل کنند.»

_ حرف آخر

اگرچه تحقیقات پیشین ارتباط میان تماشای صفحه نمایش و ضعیف‌تر شدن کارایی را ثابت کرده‌اند، تحقیقات جدید اثرات نامطلوب در طولانی مدت را تأیید کرده‌اند.

گرچه ممکن است کودکان پر جنب و جوش و پرانرژی با تماشای فیلم یا بازی با ابزارهای الکترونیکی آرام بشوند، اما تماشای زیاد صفحه نمایش می‌تواند بر روی رشد ذهنی آن اثر زیادی بگذارد.

آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که کودکان ۱ تا ۲ دوساله در طول روز بیشتر از یک ساعت به صفحه نمایش خیره نشوند و والدین باید برنامه‌های باکیفیت و دارای ارزش محتوایی برای تماشای کودک انتخاب کنند و خودشان نیز همراه با آنها به تماشا بنشینند.

از طریق تشویق کودکان به انجام فعالیت‌هایی مثل خواندن، بازی‌های فیزیکی، هنر و کاردستی مدت زمان تماشای صفحه نمایش برای کودکان را کاهش دهید. بیشتر از آرام شدن کودکان با زل زدن به صفحه نمایش این توجه بیشتر والدین به کودکان است که به نفع آنهاست.

 

منبع: healthline.com

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

مشکل من کمبود اعتمادبه‌نفس است

با سلام، مشکل بزرگ من کمبود اعتماد به نفس و خجالتی بودنه منه. بنده در زمینه تحصیلی خیلی موفق بودم و یک رشته خوب و دانشگاه خوب تحصیل کردم و با رتبه تک رقمی کارشناسی ارشد هم قبول شدم و معدل اول بودم اما به دلیل ضعف در اعتماد به نفس هنوز موفق نشدم که به سر کار بروم.از صحبت کردن با افراد بالاتر از خود می ترسم و ضربان قلبم شدید میشود و کلا حال بدی پیدا میکنم .لطفا من را راهنمایی بفرمایید.
با سلام، دوست عزیز:

با توجه به گفته‌های شما منوط بر پیشرفت تحصیلی به نظر نمی‌آید که شما کمبود اعتماد‌به‌نفس داشته باشید. در واقع مشکل از عزت‌نفس پایین شماست. لازم است تفاوت این دو را بدانید.

_ تفاوت کمبود اعتماد‌به نفس و کمبود عزت‌نفس

اعتماد به نفس یعنی شما به توانایی‌ها و استعدادهای خود در انجام کارها بطور موفقیت‌آمیز اعتماد وباور دارید. عزت‌نفس یعنی باور و اعتقادی که شما نسبت به ارزش و اهمیت خود دارید.

در واقع فردی که کمبود اعتماد‌به‌نفس دارد اصولا قادر به کسب پیشرفت تحصیلی مانند شما نیست. پس شما باید به این نکته توجه کنید که باید روی تقویت عزت‌نفس خود و ارزش و اهمیت خودتان کار کنید. در زیر به چند نکته اساسی برای تقویت عزت نفس اشاره می‌کنم.

۱- با خود مهربان باشید و از جمله‌های مثبت راجع به خودتان استفاده کنید.

۲- هیچ وقت خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.

۳- دنبال انحام دادن کارها به بهترین شکل و بی‌عیب و نقص نباشید.

۴- به خاطر اشتباهاتتان خودتان را ببخشید.

۵- هر روز ورزش کنید.

۶- روی چیزهایی که میتوانید در خود تغییر دهید تمرکز کنید.

۷- به خاطر موفقیت های کوچکتان به خودتان جایزه بدهید.

۸- به دیگران کمک کنید و با ملاحظه باشید.

۹- با افراد مثبت و حمایت‌گر معاشرت کنید.

با این راه‌کارها شما تا حد زیادی می‌توانید عزت‌نفس خود را بالا ببرید. به شما پیشنهاد می‌دهم، هدف مشخصی را برای خودتان تعیین کنید و در راستای آن تلاش و برنامه‌ریزی کنید، و برای رسیدن به آن مداومت داشته باشید.

در نظر داشته باشید گاهی اوقات تنها این روش‌ها به تقویت عزت‌نفس نمی‌انجامد و لازم است ریشه کمبود عزت‌نفس پیدا شود. در این راستا، پیشنهاد می‌کنم که از متخصص روان‌شناس کمک بگیرید.

منبع: سایت ویکی‌روان

0
نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

آسایش ذهنی چیست؟

روانشناسی,زندگی بهتر, والدین موفق , مشاوره خانواده

آسایش ذهنی موضوع مهم در رشد هیجانی انسان و احساس افراد نسبت به خودشان است. در واقع آسایش ذهنی احساس یا حالت مثبت خودآگاه، ارزیابی شناختی و عاطفی از زندگی، در کلیت آن است. اکثر روان‌شناسان توافق دارند که آسایش ذهنی مفهومی انتزاعی و چند بعدی است که بهترین روش اندازه‌گیری آن، استفاده از شاخص‌های اختصاصی نظیر رضایت‌مندی از زندگی، روحیه، شادکامی، هم‌خوانی و عاطفه است.

رضایت‌مندی از زندگی

پژوهشگران برای رضایتمندی از زندگی پنج بعد قائل هستند:

شوق در برابر بی‌احساسی ( میزان درگیری در فعالیت‌ها، خواه با دیگران خواه با اندیشه‌ها)
اراده و پایداری (میزان مسؤلیت‌پذیری افراد در برابر زندگی خود)
همخوانی (میزان دست‌یابی به اهداف)

۴ – خودپنداره (میزان مثبت بودن پندار فرد درباره خودش از لحاظ فیزیکی، روان‌شناختی و اجتماعی.)

ته مایه خلقی (آیا فرد دارای نگرش‌های خوش‌بینانه و احساس‌های شادمانه است یا خیر.)

به این ترتیب، آسایش ذهنی مثبت روان‌شناختی فرد به میزان کسب لذت او از مجموعه فعالیت‌هایی که زندگی روزمره او را تشکیل می‌دهد، معنی‌دار تلقی کردن زندگی‌اش و پذیرش خلل‌ناپذیر آنچه زندگی او بوده، احساس موفقیت در دستیابی به اهداف عمده زندگی‌اش، حفظ انگاره‌ای مثبت از خود و حفظ نگرش‌ها و خلقی شاد و خوش‌بینانه منوط خواهد بود.

روحیه

برای توصیف آسایش ذهنی از ملاک روحیه نیز استفاده شده است. روحیه را شرایط هیجانی یا روانی فرد از لحاظ شاد بودن، اعتماد به نفس، شوق و نظایر آن تعریف کرده‌اند. افراد دارای برون‌گرایی بیشتر و تنش کمتر روحیه بالاتری دارند.

شادکامی

شادکامی نوعی حالت عاطفی مثبت بلندمدت یا ارزیابی شناختی عاطفی مثبت است (خوشنودی، شادی، لذت، خوشحالی و خرسندی). به عبارت دیگر شادکامی احساس آسایش ذهنی است. درباره شادکامی مطالب زیادی نگاشته شده است. جالب آن است که مطالعات انجام شده بر روى دوقلوها نوعی استعداد ژنتیکی برای ناشادکامی فامیلی را نشان داد به این معنی که برخی از افراد برای غصه‌خوردن به دنیا می‌آیند. ولی باید به یاد داشت شادکامی به ارث نمی‌رسد؛ بلکه، ظرفیتی است که باید آن را به وجود آورد.

همخوانی

همخوانی یعنی بر مبنای ارزیابی شناختی بین اهداف مطلوب فرد در زندگی و اهدافی که به آن دست یافته یا در راه دستیابی به آن است، سازش وجود داشته باشد. همخوانی با یافتن معنای زندگی، مفهوم‌بخشی، نظم‌دهی یا انسجام موجودیت فرد آغاز و با تلاش برای دست‌یابی به هدف یا اهدافی در زندگی تحقق می‌یابد. جست و جوی معنا به عنوان یکی از انگیزه‌های انسانی همگانی و عمده، جایگاهی خاص دارد. در صورتی که برای فقدان معنا در زندگی چاره‌ای اندیشیده نشود، ممکن است نشانه‌های اضطراب، افسردگی، نومیدی یا افت فیزیکی ظاهر شود.

عاطفه

عاطفه به عنوان یکی از ابعاد آسایش ذهنی در اکثر پژوهش‌های انجام شده در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. عاطفه ممکن است مثبت یا منفی باشد. عاطفه مثبت با احساساتی نظیر برانگیختگی، خشنودی، در عرش سیر کردن و در به دست داشتن تقدیر خود توصیف شده است و عاطفه منفی با احساساتی نظیر بی‌قراری تنهایی شدید، دلتنگی یا افسردگی مشخص می‌شود. ثابت شده است که عاطفه یکی از ابعاد مهم آسایش ذهنی است که هم اساس ارثی و هم محیطی دارد.

منبع: سایت ویکی روان

 

0
1 2