نوشته شده توسط فرناز اخباری

سرطان حنجره از دیدگاه کلینیک مایو ( Mayo Clinic )

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت mayoclinic.org

بررسی اجمالی

سرطان حنجره به تومورهای سرطانی گفته می‌شود که در حلق، حنجره یا لوزه‌ها ایجاد می‌شود.

حنجره یک لوله عضلانی است که از پشت بینی شما شروع  و به گردن می‌رسد. سرطان حنجره اغلب در سلول‌های مسطح  که در داخل حنجره است شروع می‌شود.

جعبه صوتی دقیقاً زیر حنجره قرار دارد و مستعد ابتلا به سرطان حنجره است. جعبه صوتی از غضروف ساخته شده است و حاوی تارهای صوتی است که در زمان صحبت کردن می‌لرزد.

سرطان حنجره همچنین می‌تواند بر غضروف (اپیحنجرهت) تأثیر بگذارد که به عنوان سرپوشی برای نای است. سرطان لوزه، شکل دیگری از سرطان حنجره، بر لوزه‌ها، که در قسمت پشتی حنجره قرار دارند، تأثیر می‌گذارد.

علایم سرطان حنجره شامل:
  • سرفه؛
  • تغییر در صدای شما، مانند گرفتگی یا عدم صحبت صریح؛
  • مشکل در بلع؛
  • درد گوش؛
  • توده یا زخمی که بهبود نمی‌یابد؛
  • حنجره درد؛
  • کاهش وزن؛
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

در صورت مشاهده هرگونه علائم و نشانه‌های مداوم، با پزشک خود ملاقات کنید. بیش‌تر علائم سرطان حنجره مختص سرطان نیست، بنابراین پزشک شما در ابتدا علل شایع دیگر را بررسی خواهد کرد.

علل سرطان حنجره

سرطان حنجره هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌های حنجره‌ی شما دچار جهش ژنتیکی شوند. این جهش‌ها باعث می‌شود سلول‌ها به‌طور غیرقابل کنترل رشد کنند و زندگی خود را پس از مرگ سلول‌های سالم ادامه دهند. سلول‌های تجمع یافته می‌توانند توموری در حنجره شما ایجاد کنند.

هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث جهش ایجاد سرطان حنجره می‌شود. اما پزشکان عواملی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است ریسک آن  را افزایش دهد

انواع سرطان حنجره

سرطان حنجره اصطلاحی کلی است که در مورد سرطان موجود در حنجره (سرطان فارنژیال) یا در جعبه صوتی (سرطان لارنکس) می‌باشد. حنجره و جعبه صوتی به هم نزدیک هستند، جعبه صوتی دقیقاً در زیر حنجره قرار دارد.

اگرچه بیش‌تر سلول‌های در گیر در سرطان حنجره یک نوع هستند، از اصطلاحات خاصی برای تمایز بخشی از حنجره در جایی که  سرطان از آن سرچشمه گرفته است استفاده می‌شود.

  • سرطان نازوفارنکس در نازوفارنکس شروع می‌شود – بخشی از حنجره درست پشت بینی.
  • سرطان دهان در دهان و حلق شروع می‌شود – بخشی از حنجره درست در پشت دهان که شامل لوزه‌ها است.
  • سرطان هیپوفارنژال (سرطان حنجره) در هیپوفارنکس (حنجره) شروع می‌شود – قسمت تحتانی حنجره، دقیقاً بالای مری و بادگیر.
  • سرطان حنجرهت در تارهای صوتی شروع می‌شود.
  • سرطان Supraglottic در قسمت بالای حنجره شروع می‌شود و شامل سرطان می‌شود که به اپیحنجرهت مبتلا می‌شود، این یک قطعه غضروف است که مانع از ورود مواد غذایی به داخل بادگیر شما می‌شود.
  • سرطان subglottic در قسمت پایین جعبه صوتی شما، در زیر تارهای صوتی شما شروع می‌شود.
عوامل خطر

عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان حنجره را افزایش دهند عبارتند از:

  • مصرف دخانیات، از جمله سیگار کشیدن و تنباکو؛
  • استفاده بیش از حد از الکل؛
  • ویروس مقاربتی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)؛
  • رژیم غذایی فاقد میوه و سبزیجات؛
  • بیماری ریفلاکس مری به معده (GERD)؛
جلوگیری

هیچ روش اثبات شده‌ای برای جلوگیری از بروز سرطان حنجره وجود ندارد. اما به منظور کاهش خطر ابتلا به سرطان حنجره، می‌توانید:

  • سیگار را ترک کنید یا شروع نکنید. اگر سیگار می‌کشید، ترک کنید. اگر سیگار نمی‌کشید، شروع نکنید. قطع سیگار بسیار دشوار است، بنابراین مشاوره بگیرید. پزشک شما می‌تواند در مورد مزایا و خطرات بسیاری از راهکارهای ترک سیگار مانند داروها، محصولات جایگزین نیکوتین و مشاوره صحبت کند.
  • اگر به‌طور کل می‌خواهید الکل را شروع کنید، فقط در حد اعتدال بنوشید. اگر نوشیدن الکل را انتخاب کردید، این کار را با اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم، این بدان معناست که حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان در هر سنی و آقایان بزرگتر از ۶۵ سال و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای آقایان ۶۵ ساله و جوان‌تر است.
  • رژیم غذایی سالم و پر از میوه و سبزیجات را انتخاب کنید. ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها در میوه‌ها و سبزیجات ممکن است خطر ابتلا به سرطان حنجره را کاهش دهند. انواع میوه و سبزیجات رنگارنگ بخورید.
  • خود را از HPV محافظت کنید. تصور می‌شود که برخی از سرطان‌های حنجره ناشی از عفونت جنسی پاپیلوم ویروس انسانی (HPV) هستند. می‌توانید با محدود کردن تعداد شرکای جنسی و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، خطر ابتلا به HPV را کاهش می‌دهد. همچنین واکسن HPV را که در دسترس پسران، دختران و زنان و مردان جوان است، در نظر بگیرید.

تشخیص

برای تشخیص سرطان حنجره ، پزشک ممکن است موارد زیررا توصیه کند:

  • استفاده از اسکوپ برای نگاه دقیق تر به حنجره. پزشک شما ممکن است از یک روش خاص نورپردازی (آندوسکوپی) استفاده کند تا در طی یک عمل به نام آندوسکوپی از نزدیک به حنجرهی شما نگاه کند. یک دوربین ریز در انتهای آندوسکوپ تصاویر را به یک صفحه ویدیویی منتقل می کند که پزشک شما علائم ناهنجاری های موجود در حنجره شمارا مشاهده کند.

نوع دیگری از اسکوپ (لارنگوسکوپ) را می توان به جعبه صوتی  وارد کرد. یک لنز بزرگنما برای کمک به پزشک در بررسی تارهای صوتی استفاده میشود. این روش لارنگوسکوپی نامیده می شود.

  • گرفتن نمونه بافت برای آزمایش. اگر ناهنجاری هایی در حین آندوسکوپی یا لارنگوسکوپی مشاهده شود ، پزشک می تواند برای جمع آوری نمونه بافتی (بیوپسی) ابزار جراحی را از طریق اسکوپ مورد نظر عبور دهد. نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. پزشک ممکن است با استفاده از تکنیکی بنام آسپیراسیون سوزن ریز نمونه ای از گره لنفاوی متورم را انجام دهد.
  • تست های تصویربرداری. آزمایشات تصویربرداری ، از جمله اشعه ایکس ، سی تی ، ام آر آی و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ، ممکن است به پزشک در تعیین گسترش سرطان فراتر از سطح حنجره یا جعبه صوتی کمک کند.

 

تعیین مرحله سرطان

پس از تشخیص سرطان حنجره ، مرحله بعدی تعیین میزان (مرحله) سرطان است. دانستن این مرحله به تعیین گزینه‌های درمانی کمک می‌کند.

مرحله سرطان حنجره با عدد رومی I تا IV مشخص می‌شود. هر زیر گروه از سرطان حنجره برای هر مرحله معیارهای خاص خود را دارد. به‌طور کلی، سرطان حنجره مرحله I نشان دهنده تومور کوچک‌تر محدود به یک ناحیه از حنجره است. مراحل بعدی نشان‌دهنده سرطان پیشرفته‌تر است و مرحله چهارم پیشرفته‌ترین آن‌ها است.

درمان

گزینه‌های درمانی شما براساس عوامل بسیاری از جمله مکان و مرحله سرطان، نوع سلول‌های درگیر، سلامت کلی شما و ترجیحات شخصی می‌باشد. در مورد فواید و خطرات هر یک از گزینه‌های خود با پزشک خود صحبت کنید. و با هم می‌توانید تعیین کنید که کدام روش درمانی برای شما مناسب‌تر خواهد بود.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی از منبعی مانند اشعه X و پروتون برای انتقال اشعه به سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند و باعث مرگ آن‌ها می‌شود.

پرتودرمانی می‌تواند از دستگاه بزرگی در خارج از بدن شما (پرتوی پرتوی خارجی) ایجاد شود، یا  از طریق دانه‌های ریز رادیواکتیو و سیم‌های کوچک رادیواکتیو داخل بدن، در نزدیکی  محل سرطان  (براکی تراپی) پرتو درمانی انجام شود.

در مورد مراحل اولیه سرطان‌های حنجره، پرتودرمانی ممکن است تنها درمان لازم باشد. در مورد سرطان‌های پیشرفته‌تر حنجره، پرتودرمانی ممکن است با شیمی درمانی یا جراحی همراه شود. در سرطان‌های بسیار پیشرفته حنجره ممکن است از پرتودرمانی برای کاهش علائم و نشانه‌ها استفاده شود و بیمار را راحت‌تر کند.

عمل جراحی:

انواع روش‌های جراحی جهت درمان سرطان حنجره  بستگی به محل و مرحله سرطان  دارد.

گزینه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • جراحی سرطان حنجره در مراحل اولیه. سرطان حنجره که محدود به سطح حنجره یا طناب صوتی است ممکن است با استفاده از آندوسکوپی توسط جراحی درمان شود. پزشک شما ممکن است آندوسکوپ توخالی را در حنجره یا جعبه صدا شما وارد کرده و سپس ابزار جراحی مخصوص یا لیزر را از طریق اسکوپ عبور دهد. با استفاده از این ابزارها، پزشک شما می‌تواند سرطان های بسیار سطحی را با لیزر تبخیر، بریده یا خراش دهد.
  • جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از جعبه صدا (حنجره). درمورد تومورهای کوچک‌تر، پزشک شما ممکن است بخشی از جعبه صوتی شما را که درگیر سرطان است، برداشته و تا حد ممکن قسمتی از جعبه صدا را که تحت تاثیر سرطان نیست نگه دارند. و ممکن است توانایی صحبت کردن و تنفس طبیعی شما را حفظ کند.

برای تومورهای بزرگ‌تر، گسترده‌تر، ممکن است لازم باشد که کل جعبه صوتی شما خارج شود. سپس نای به سوراخی (استوما) در حنجره وصل شود تا به شما امکان تنفس دهد (تراشه). اگر کل حنجره  برداشته شود، گزینه‌های مختلفی برای بازیابی گفتار خود دارید. برای یادگیری صحبت بدون جعبه صوتی خود می‌توانید با یک آسیب شناس گفتاردرمانی همکاری کنید.

  • جراحی برای برداشتن بخشی از حنجره (فارنژکتومی). سرطان‌های کوچک‌تر حنجره ممکن است نیاز به از بین بردن تنها بخش‌های کوچکی از حنجره در حین عمل داشته باشد. قطعاتی که برداشته می‌شوند ممکن است بازسازی شوند تا دوباره به‌طور عادی مواد غذایی را ببلعید.

جراحی برای برداشتن بیش‌تری از حنجرهی شما معمولاً شامل از بین بردن جعبه صوتی شما نیز می‌شود. پزشک ممکن است بتواند حنجره را بازسازی کند تا به شما اجازه دهد مواد غذایی بلعیده شود.

  • جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی سرطانی (دیسکت گردن). اگر سرطان حنجره درعمق گردن گسترش یافته است، پزشک شما ممکن است عمل جراحی را برای از بین بردن برخی یا همه غدد لنفاوی برای دیدن این‌که آیا آن‌ها دارای سلول‌های سرطانی هستند، توصیه کند.

جراحی خطر خونریزی و عفونت را به همراه دارد. سایر عوارض احتمالی، مانند مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن، بستگی به روش خاص جراحی دارد.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی داروهایی استفاده می‌شود که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

شیمی درمانی اغلب در کنار پرتودرمانی در معالجه سرطان‌های حنجره است. برخی داروهای شیمی درمانی، سلول‌های سرطانی را نسبت به پرتودرمانی حساس‌تر می‌کند. اما ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی عوارض جانبی هر دو درمان را افزایش می‌دهد.

در مورد عوارض جانبی که احتمالاً تجربه کرده‌اید با پزشک خود صحبت کنید و این‌که آیا درمان‌های ترکیبی مزایایی را دارد که از این عوارض جانبی بیش‌تر است.

دارو درمانی هدفمند

داروهای هدفمند با استفاده از نقایص خاص سلول‌های سرطانی که باعث رشد سلول‌ها می‌شوند، سرطان حنجره را درمان می‌کنند.

به‌عنوان نمونه، داروی Cetuximab (Erbitux) یک روش درمانی هدفمند است که برای معالجه سرطان حنجره در شرایط خاص تأیید شده است. ستوکسیماب عملکرد پروتئینی را که در بسیاری از سلول‌های سالم یافت می‌شود متوقف می‌کند، اما در انواع خاص از سلول‌های سرطانی حنجرهاین توقف فعالیت شیوع بیش‌تری دارد. داروهای هدفمند دیگر نیز در دسترس هستند و بیشتر در آزمایشات بالینی مورد مطالعه قرار می‌گیرند. داروهای هدفمند می‌توانند به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده شوند.

توان‌بخشی بعد از درمان

درمان سرطان حنجره اغلب عوارضی ایجاد می‌کند که ممکن است نیاز به همکاری با متخصصان برای به دست آوردن توانایی بلع، خوردن غذاهای جامد و صحبت داشته باشد.

در حین درمان و بعد از درمان سرطان حنجره، پزشک ممکن است به شما کمک کند:

  • اگر تراکئوتومی دارید، مراقب محل باز شدن جراحی در حنجره (استوما) باشید؛
  • مشکلات خوردن؛
  • مشکلات بلع؛
  • سفتی و درد در گردن؛
  • مشکلات سخن گفتن؛

پزشک شما می‌تواند در مورد عوارض جانبی و عوارض احتمالی درمان‌های شما با شما صحبت کند.

مراقبت حمایتی (تسکین‌دهنده)

مراقبت تسکین‌دهنده مراقبت‌های پزشکی تخصصی است که بر روی کاهش درد و سایر علائم یک بیماری جدی متمرکز است. متخصصان مراقبت تسکینی با شما، خانواده و پزشکان دیگر همکاری می‌کنند تا یک مرحله اضافی از پشتیبانی جهت مراقبت‌های مداوم شما ارائه دهد. از مراقبت تسکین‌دهنده می‌توان در حالی که تحت سایر اقدامات تهاجمی مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستند استفاده کرد.

هنگامی که از مراقبت تسکین‌دهنده و سایر درمان‌های مناسب استفاده می‌شود، ممکن است مبتلایان به سرطان احساس بهتری داشته و طولانی‌تر زندگی کنند.

مراقبت تسکینی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان متخصص آموزش دیده ارائه می‌شود. تیم‌های مراقبت تسکینی قصد دارند کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده‌هایشان را ارتقا دهند. این نوع مراقبت در کنار درمان‌های دارویی دیگر یا سایر موارد درمان ارائه می‌شود.

منبع: mayoclinic.org


 

اشتراک‌‌گذاری:
0

دیدگاهتان را بنویسید

نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را وارد کنید بخش های مورد نیاز علامت گذاری شده اند