نوشته شده توسط فرناز اخباری

کمک به بچه‌ها وقتی نگران هستند

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت kidshealth.org

زمانی که بچه‌ها رشد می کنند، با چیزهای جدید زیادی روبرو می‌شوند. مانند شروع مدرسه، ملاقات با دوستان جدید، یادگیری شنا، رقابت در ورزش، آموزش رانندگی. هر چیز جدید می‌تواند یک قدم بزرگ رو به جلو باشد.

هنگامی که کودکان و نوجوانان با چیزهای جدیدی روبرو می‌شوند، اغلب ترکیبی از احساسات را درک می‌کنند. مواجهه با چیز جدید حتی زمانی که چیز خوبی است می‌تواند استرس‌زا باشد. این طبیعی است که در مورد آن‌چه پیش رو است احساس هیجان داشته باشید و نگران باشید که آیا آن‌ها برای مقابله با آن آماده هستند یا خیر.

نگرانی همه چیز بد نیست این حالت زمانی می‌تواند مفید باشد که خیلی طول نکشد، خیلی شدید نباشد یا خیلی اوقات اتفاق نیفتد.

نگرانی یک علامت احتیاط است. این یک پاسخ طبیعی به یک رویداد بزرگ، تغییر یا چالش است. نگرانی راهی برای فکر کردن و احساس پیش رو است: «آیا من برای این آماده هستم؟ چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا ادامه دادن آن بی‌خطر است؟ برای آماده شدن چه کاری باید انجام دهم؟ چگونه این کار را انجام خواهم داد؟ اگر احساس عصبی کنم چه می‌شود ؟»

فکر کردن به بخشی که نگران آن هستند با آرامش و با حمایت والدین می‌تواند به بچه‌ها کمک کند تا برای آن‌چه در پیش رو است آماده شوند. وقتی بچه‌ها احساس آمادگی کنند، می‌توانند روی بخشی که منتظر آن هستند تمرکز کنند.

چگونه بزرگسالان می‌توانند کمک کنند

گاهی اوقات بچه‌ها از چیزهایی که جدید یا چالش برانگیز است اجتناب می‌کنند. اما انجام کارهای جدید (ایمن و مناسب برای سن آن‌ها) به رشد کودکان کمک می‌کند. با هر چالش جدید آن‌ها می‌توانند مهارت و اعتماد به نفس به دست آورند.

والدین می‌توانند به کودکان و نوجوانان کمک کنند تا با چیزهای جدید روبرو شوند بدون این‌که اجازه دهند نگرانی آنها را متوقف کند. در اینجا چگونه است:

  • با آن‌ها وقت بگذرانید. این کار را هر روز انجام دهید، حتی اگر فقط چند دقیقه باشد. کارهایی را با هم انجام دهید که هر دو از آن لذت می‌برید. به پیاده‌روی بروید، آشپزی کنید، غذا بخورید، بازی کنید یا فقط با هم وقت بگذارید. راه‌هایی برای لبخند زدن و خندیدن با هم پیدا کنید. این پیوند بین شما را قوی و مثبت نگه می‌دارد. و لحظاتی را برای بچه‌ها ایجاد می‌کند که به‌طور طبیعی آزاد باشند.
  • بپرسید که در ذهن آنها چه می گذرد. به بچه ها کمک کنید تا به آنچه فکر می کنند و احساس می کنند بپردازند. ممکن است همیشه حرف های زیادی برای گفتن نداشته باشند. و ممکن است همیشه نخواهند در مورد آنچه در ذهنشان است صحبت کنند. اما اجازه دهید بچه‌ها بدانند که در هر زمان آماده گوش دادن و صحبت کردن هستید.
  • با حوصله گوش کنید. وقتی بچه ها و نوجوانان می خواهند صحبت کنند، با تمام توجه خودبه انان گوش کنید. به آنها زمان بدهید تا افکار و احساسات خود را در قالب کلمات بیان کنند. برای شنیدن بیشتر از آنان سوال بپرسید. برای مشاوره خیلی عجله نکنید. بگذارید آنها را محرمانه بگویند. با آرامش به آنچه می گویند گوش دهید.
  • تایید اعتبار. اجازه دهید بچه‌ها بدانند که شما درک می‌کنید. بگویید اشکالی ندارد که آن‌ها احساسات مختلف داشته باشند. به آنها بگویید که احساساتشان طبیعی است. سعی کنید نگویید: «چیزی برای نگرانی وجود ندارد». این می‌تواند باعث شود بچه‌ها فکر کنند که نباید آن‌طور که می‌خواهند مسایل را حس کنند. در عوض، با آرامش گوش دهید و احساس آن‌ها را بپذیرید. این کار اشتراک گذاری را برای بچه‌ها آسان‌تر می‌کند.
  • به بچه‌ها کمک کنید تا فکر کنند چگونه با مسائل برخورد کنند. به آن‌ها کمک کنید احساس توانایی داشته باشند. برای حل مسائل آن‌ها دخالت نکنید. در عوض، کودکان و نوجوانان را دعوت کنید تا به کارهایی که می‌توانند انجام دهند فکر کنند. از ایده‌های خوب آن‌ها حمایت کنید. با هم صحبت کنید زمان‌هایی را به آنها یادآوری کنید که چیز جدیدی را امتحان کردند و به خوبی پیش رفت. در صورت نیاز پیشنهاد کمک کنید.
  • به آن‌ها کمک کنید تمرین کنند. در صورت امکان، به بچه‌ها کمک کنید تا یک چیز جدید را به مراحل کوچک تقسیم کنند. به آن‌ها اجازه دهید تا زمانی که به سمت هدف خود پیش می‌روند، یک قدم تمرین کنند. هر موفقیتی را جشن بگیرید.
  • تشویق کردن. تلاش و پیشرفت فرزندتان را تحسین کنید. به آن‌ها بگویید که چه گفته‌اند یا چه کرده‌اند که باعث افتخار شما شده است. به آن‌ها کمک کنید تا آرام شوند تا استرس و نگرانی ایجاد نشود.
  • به آن‌ها کمک کنید منتظر چیزهای خوب باشند. از کودک یا نوجوان خود بخواهید آن‌چه را که خوب پیش می‌رود و آنچه را که مشتاقانه منتظرش هستند، به اشتراک بگذارد. در مورد چیزهای خوبی که در روزگار آن‌ها اتفاق می‌افتد بپرسید. در مورد چیزهای خوب روزتان نیز به آن‌ها بگویید. به آن‌ها بگویید که صحبت کردن در مورد نگرانی‌ها خوب است، اما به تمرکز بیشتر روی لحظات خوب کمک می‌کند.
  • تسکین و راحتی. گاهی اوقات، کودکان و نوجوانان ممکن است غرق در نگرانی شوند. در آن لحظات، تلاش برای صحبت کردن در مورد آن احتمالا کمکی نخواهد کرد. ممکن است به ارائه راحتی و درک بیش‌تر کمک کند. به آن‌ها یادآوری کنید که برای کمک به آن‌ها در مورد اتفاقاتی که می‌افتد هستید. به آن‌ها بیاموزید که از تنفس آرام برای آرامش ذهن و بدن خود استفاده کنند.

اگر کودک من بیش از حد نگران باشد چه می‌شود؟

گاهی اوقات نگرانی‌ها با گذشت زمان بدتر می‌شوند. وقتی بچه‌ها بیش از حد نگران هستند، لذت بردن از مدرسه، فعالیت‌ها یا دوستان سخت می‌شود. نگرانی‌ها می‌توانند بر خواب یا خوردن تأثیر بگذارند. که می‌توانند کودکان را به سمت احساس اضطراب یا ترس سوق دهند و از چیزهایی که ممکن است از آن‌ها لذت ببرند اجتناب کنند. چنین نگرانی می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال اضطرابی باشد.

اگر کودک شما نگرانی، استرس یا اضطرابی دارد که تحمل آن برای او سخت به نظر می‌رسد، با پزشک کودک یا یک پزشک سلامت روان صحبت کنید. اضطراب دوران کودکی با درمان و حمایت مناسب بهتر می‌شود.

منبع: kidshealth.org


 

اشتراک‌‌گذاری:
0

دیدگاهتان را بنویسید

نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را وارد کنید بخش های مورد نیاز علامت گذاری شده اند