اثبات کارآمدی بالای پیوند مدفوع
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی
به گزارش کلینیک کلیولند که در تاریخ ا آگوست ۲۰۱۶ منتشر شده است.
روند کار همچنان محدود به التهاب‌های رودۀ بزرگ مربوط به کلستریدیوم دیفیسل (یک باکتری از نوع باکتری‌های گرم مثبت و اسپوردار) است.
افزایش ارگانیزم‌های زندۀ میکروسکوپی در روده‌های بیمار، می‌تواند تقریباً یک شبه اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسل را از بین ببرد.
دکتر آلیسون اشنایدر، متخصص گوارش در کلینیک کلیولند فلوریدا می‌گوید: «بله بهبود چشمگیری از روز اول تا سوم مشاهده می‌شود. این یک تغییر بزرگ است که زندگی بیماران را نیز تغییر می‌دهد.»
از اواخر سال ۲۰۱۳، دکتر اشنایدر و همکارش دکتر برت لشنر در مرکز اصلی کلینیک کلیولند، ۱۵۰ بیمار را با این روش غیرنتعارف درمان کرده‌اند و نرخ اثرگذاری درمان حدود ۹۵ درصد بوده است. هیچ‌گونه رویداد عارضه‌ای نیز رخ نداده است.
این روش می‌تواند حافظ کیفیت زندگی بیمارانی باشد که به هر دلیلی با عفونت باکتریایی دچار انقباض مجاری، از جمله منع و ضعف ایمنی برای پیوند عضو، سندروم روده تحریک‌پذیر و کولیت زخم شونده هستند.
حفظ خطوط توسط FDA
برنامه‌های کلینیک کلیولند در کلیولند و فلوریدا از یک پروتکل تأییدشده توسط IRB برای اجرای پیوند ارگانیزم‌های زندۀ میکروسکوپی مدفوع (FMT) پیروی می‌کند که بر اساس آن برای انجام این پیوند فراهم‌آوردنِ رضایت بیمار لازم است. در حال حاضر، FDA درمان‌های عفونت دیفیسیل C عودکننده یا مقاوم را محدود کرده است.
دکتر لشنر می‌گوید: «پیوند ارگانیزم‌های زندۀ میکروسکوپی مدفوع یا FMT از سوی FDA به عنوان یک درمانِ بیولوژیک در نظر گرفته شده است، بنابراین برای ثبت تمام نشانه‌ها و علائم جدید یک برنامۀ کاربردی دارویی جدید تحقیقاتی (IND) لازم است چراکه که چنین برنامه‌ای در کولیت زخم شونده دیفیسیل C خیلی خوب کار می‌کند، FDA اعلام کرد که «آزادی عمل» در درمان بیماران مبتلا به دیفیسیل C برای FMT وجود خواهد داشت و برنامه‌های کاربردی IND برای این علائم لازم نیست.»
آزمایش‌های بالینی متعدد FMT در مورد کولیت زخم‌شونده، بیماری‌های التهاب روده IBD، انواع دیابت، بیماری‌های عروق کرونری و سایر بیماریها صورت می‌گیرند.
آموخته‌ها
در بیشتر بیمارانی که تحت پیوند مدفوع قرار می‌گیرند، از سر گیری مدفوع‌کردن طبیعی نشان‌دهندۀ این است که عفونت دیفیسیل C درمان شده است. با این وجود، در برخی از بیماران، درمان دیفیسیل C را از بین می‌برد اما اسهال همچنان ادامه دارد. دکتر لشنر می‌گوید: «در این گونه موارد، احتمالاً اسهال به دلیل کولیت زخم شونده یا به دلایل دیگر است. پس از اینکه این اتفاق رخ می‌دهد مدفوع را آزمایش نمی‌کنیم بلکه بیمار را به پزشک ارجاع می‌دهیم و پیشنهاد می‌کنیم یک تجزیۀ مدفوعی انجام شود.»
بیماران انتخاب شده ممکن است نیاز به بیش از یک درمان داشته باشند. یکی از بیماران کلینیک کلیولند فلوریدا یکسال پس از درمان بیماری‌اش عود کرد و درمان مجدد او نیز موفقیت‌آمیز بود.
یکی از ویژگی‌های متمایز برنامۀ کلینیک کلیولند این است که از یک بانک مدفوع استفاده نمی‌کند. اهداکنندگان مدفوع باید رضایت داشته باشند و غربال بشوند. تفاوت‌های اهداکنندگان در داشتنِ عفونت، IBD، سرطان، بیماری‌های خودایمن، درد مزمن، سندروم متابولیک، چاقی، و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های جدید است. دکتر اشنایدر می‌گوید: «ممکن است ارتباطی میان بسیاری از این بیماریها و میکروارگانیسم‌های روده وجود داشته باشد و ما می‌خواهیم تا جای ممکن اهداکننده سالم باشد.»
این آخرین راه‌حل نیست
با وجود موفقیت روش پیوند مدفوع، در نهایت ممکن است روش‌های درمانی متفاوتی جایگزین آن شود.
شرکت‌های دارویی متعددی قرص‌هایی بدون طعم تولید کرده‌اند و ارگانیزم‌های زندۀ میکروسکوپی مورد نظر را به شکل کپسولی درآورده‌اند. این کپسول‌ها پس از فرو بردن در بدن، هنگامی که به رودۀ کوچک می‌رسند حل می‌شوند. و با استفاده از این روش دیگر به کولونوسکوپی، که هنوز در درمان‌های اولیۀ بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ نیازی نیست.
دکتر اشنایدر می‌گوید: «این یک تصور کلی خوب است و ممکن است راهی برای پیش‌رفتن به سوی آینده باشد، اما اکنون، پیوند مدفوع این کار را انجام می‌دهد. ما این کار را به درستی انجام می‌دهیم و حال بیماران بهتر می‌شود.»
منبع: Cleveland Clinic