نوشته شده توسط تحریریه جامعه پزشکان ایران

داروهای ضدآسم خطر ابتلا به پارکینسون را تا یک سوم کاهش می‌دهند

بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان,اخبار ,دارونامه ,

با آزمایش‌های مولکولی مشخص شد که آگونیست‌های گیرنده‌ی بتا آدرنرژیک نوع ۲ می‌توانند ترشح سینوکلئین را کاهش دهند.

داروهای درمان کننده‌ی آسم می‌توانند ریسک ابتلا به پارکینسون را کاهش دهند:
‎طبق تحقیقی که توسط تیم تحقیقاتی برگن و دانشمندان دانشگاه هاروارد انجام شد، تاثیر ۱۰۰۰ نوع داروی مختلف بر روی کاهش یا افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مورد مطالعه قرار گرفت. ‎این مطالعه بخش‌های مختلفی داشت. در ابتدا دانشمندان کار را با کشت سلولی شروع کردند و به دنبال شناسایی ترکیباتی که منجر به کنترل ژن مسئول تولید و آزاد سازی ماده ای به نام آلفا سینوکلئین ( Alpha-synuclein ) بودند.
با آزمایش‌های مولکولی مشخص شد که داروهای آگونیست گیرنده‌ی بتا آدرنرژیک نوع ۲ می‌توانند ترشح سینوکلئین را کاهش دهند. ‎پس از رسیدن به این نتایج، دانشمندان این داروها را بر روی موش‌های آزمایشگاهی و سلول‌های بنیادی آزمایش نمودند.
‎نتایج اولیه نشان داد که دو نوع از داروهای بتا ۲ آدرنرژیک می‌توانند اثرات متضاد بر روی خطر ابتلا به پارکینسون داشته باشند. ‎این نتیجه منجر شد که دانشمندان بر روی این ۲ نوع داروی بتا ۲ آدرنرژیک تمرکز کنند.

این دو دسته شامل داروهای زیر هستند:
‎١. Beta 2 Adrenergic Agonist مانند سالبوتامول که در درمان آسم استفاده می‌شوند.
٢.Beta 2 Adrenergic Antagonists که به بتا بلاکر معروفند و در درمان فشارخون استفاده می‌شوند.

‎داروهای ضدآسم ریسک ابتلا به پارکینسون را ۳۴% کاهش می‌دهند.
‎میتال و همکاران با مرور بیشتر از ۱۰۰ میلیون نسخه‌ی تجویز شده از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ در نروژ به این نتیجه دست یافتند.
‎در مطالعه‌ای دیگر در دپارتمان سلامت جهانی و مراقبت‌های اولیه در ‎دانشگاه برگن و نیز مطالعات جانوری در دانشگاه هاروارد مشخص شد که داروهای ضدآسم به صورت معنا داری منجر به کاهش خطر ابتلا به پارکینسون می‌شوند در حالی که بتا بلاکرها مانند پروپرانولول خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می‌دهند.
‎بیمارانی که داروی سالبوتامول ( ضدآسم ) مصرف کرده بودند ۳۴% کمتر مبتلا به علائم پارکینسون شده بودند در حالی که در مصرف‌کنندگان پروپرانولول خطر ابتلا به پارکینسون دو برابر بیشتر شد.
‎رابطه‌ی این داروها تا کنون با بیماری پارکینسون مورد مطالعه قرار نگرفته بود.
‎طبق اظهارات پروفسور ریس یکی از مسئولین این پروژه، این یافته‌ها می‌تواند شروعی برای روش‌های جدید جهت درمان این بیماری مهم باشد و جای امیدواری است که مطالعات بالینی نیز در آینده این نتایج را تایید و تکمیل نماید.
‎این مطالعات الگوهای جدید تحقیقاتی در خصوص روش‌های درمانی نوین در اختیار دانشمندان قرار داده است.

منبع: darooyab.ir

اشتراک‌‌گذاری:
0

دیدگاهتان را بنویسید

نام کاربری یا آدرس ایمیل خود را وارد کنید بخش های مورد نیاز علامت گذاری شده اند