مصرف شکر را برای نجات جان خود کاهش دهید؟ از دیدگاه مدرسه عالی پزشکی دانشگاه هاروارد
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, تغذیه سالم , فرناز اخباری
به گزارش سایت harvard.edu
این مطالعه به بررسی پیشنهادات مربوط به غذاهای بسته‌بندی شده، نوشیدنی‌ها می‌پردازد.
به گزارش یک مطالعه منتشر شده در Circulation، کاهش ۲۰ درصد شکر از غذاهای بسته‌بندی شده و ۴۰ درصد از نوشیدنی‌ها می‌تواند از ۲٫۴۸ میلیون بیماری قلبی عروقی (مانند سکته، حمله قلبی، ایست قلبی)، ۴۹۰٫۰۰۰ مرگ‌و‌میر قلبی عروقی و ۷۵۰٫۰۰۰ مورد دیابت در ایالات متحده در طول عمر جمعیت بزرگسال جلوگیری کند.
یک محقق دانشکده پزشکی هاروارد در بیمارستان عمومی ماساچوست، به همراه محققان دیگر در دانشکده علوم و سیاست تغذیه فریدمن در دانشگاه تافتز، هاروارد، دانشکده بهداشت عمومی چان و دپارتمان بهداشت و روان شهر نیویورک، مدلی را برای شبیه‌سازی و تعیین عملگرایانه تاثیرات بهداشتی، اقتصادی و عدادلانه سیاست کاهش شکر پیشنهاد شده توسط موسسه ابتکار کاهش شکر و نمک ملی آمریکا( NSSRI) پیشنهاد دادند.
NSSRI با مشارکت بیش از ۱۰۰ سازمان بهداشت محلی، ایالتی و ملی که توسط دپارتمان بهداشت و روان شهر نیویورک تشکیل شده است ، پیش‌نویس اهداف کاهش شکر برای غذاها و نوشیدنی‌های بسته‌بندی شده را در ۱۵ دسته در سال ۲۰۱۸ منتشر کرد.
در فوریه امسال، NSSRI این سیاست را با هدف صنایع آنها را متعهد کرد که به تدریج محصولات شکری خود را دوباره فرمول‌بندی جدید کنند.
با این حال، اجرای یک سیاست ملی مستلزم حمایت دولت برای نظارت بر شرکت‌ها در جهت دستیابی به اهداف و گزارش علنی از پیشرفت آنها است.
محققان امیدوارند مدل آنها در مورد نیاز به سیاست تغییر شکل ملی مصرف شکر در ایالات متحده به‌طور جامع ایجاد شود.
سیی شانگوان، نویسنده ارشد و پزشک معالج در بیمارستان جنرال ماساچوست، گفت:«ما امیدواریم که این مطالعه به پیشبرد طرح تجدید نظر در چند سال آینده کمک کند.»
شانگوان گفت: «کاهش میزان شکر غذاها و نوشیدنی‌های تجاری تأثیر بیش‌تری بر سلامت آمریکایی‌ها نسبت به سایر اقدامات برای کاهش شکر دارد، اقداماتی مانند ایجاد مالیات بر شکر، برچسب زدن شکر اضافه شده یا ممنوعیت نوشیدنی‌های شیرین در مدارس.»
بر اساس مدل، ده سال پس از اجرایی شدن سیاست NSSRI، ایالات متحده می‌تواند ۴٫۲۸ میلیارد دلار در کل هزینه‌های خالص مراقبت‌های بهداشتی و ۱۱۸٫۰۴ میلیارد دلار در طول عمر جمعیت بزرگسال فعلی (سنین ۳۵ تا ۷۹) صرفه‌جویی کند.
با صرف هزینه‌های اجتماعی ناشی از کاهش بهره‌وری آمریکایی‌هایی که در اثر مصرف بیش از حد شکر دچار بیماری می‌شوند، کل صرفه‌جویی در هزینه سیاست NSSRI به ۱۶۰٫۸۸ میلیارد دلار در طول عمر افراد بالغ افزایش می‌یابد.
این مزایا به احتمال زیاد دست کم گرفته می‌شود زیرا محاسبات آنها محافظه کارانه بودند. این مطالعه همچنین نشان داد که حتی انطباق نسبی صنعت با این سیاست می‌تواند دستاوردهای بهداشتی و اقتصادی قابل‌توجهی را ایجاد کند.
کاهش نابرابری‌ها
محققان دریافتند که سیاست NSSRI در شش سال مقرون به صرفه می‌باشد و در ۹ سال نیز در کل هزینه صرفه‌جویی می‌شود. این سیاست همچنین می‌تواند نابرابری‌ها را کاهش دهد، که با بیش‌ترین برآورد سلامتی در بین بزرگسالان سیاه‌پوست و اسپانیایی و آمریکایی‌های کم درآمد با تحصیلات کمتر جمعیت‌هایی که بیش‌ترین میزان شکر را به عنوان پیامد تاریخی سیستم‌های نابرابر مصرف می‌کنند همراه است.
به‌طور کلی در بررسی‌ها نشان داده شده است که تلاش‌های بازسازی محصول در کاهش سایر مواد مغذی مضر مانند چربی‌های ترانس و سدیم موفق است.
با این‌حال، ایالات متحده در اجرای سیاست‌های قوی کاهش مصرف شکر از سایر کشورها عقب است، زیرا کشورهایی مانند انگلستان، نروژ و سنگاپور در تلاش برای تغییر شکل مصرف شکر پیشتاز هستند.
در صورت دستیابی به اهداف پیشنهادی NSSRI برای کاهش مصرف شکر، ایالات متحده ممکن است هنوز در محافظت از مردم خود در برابر خطرات مصرف بیش از حد شکر پیشرو باشد.
شانگوان گفت: «سیاست NSSRI دقیق‌ترین و جامع‌ترین و در عین حال دست یافتنی‌ترین طرح نوسازی مصرف شکر در جهان است.»
مصرف غذاها و نوشیدنی‌های شیرین با چاقی و بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط دارد، و علت اصلی مرگ‌و‌میر در ایالات متحده در بیش از دو نفر از هر پنج بزرگسال آمریکایی چاق می‌باشد، از هر دو نفر یک نفر مبتلا به دیابت یا پیش دیابت و تقریباً یک نفر از دو مورد آنها بیماری قلبی عروقی وجود دارد، در حالی که گروه‌های کم درآمد به‌طور نامتناسب میزان بیش‌تری از این بیماریها را دارند.
داریوش مظفریان، نویسنده ارشد و رئیس دانشکده علوم و سیاست تغذیه فریدمن در دانشگاه تافتز می‌گوید: «شکر یکی از واضح‌ترین مواد افزودنی در عرضه مواد غذایی است که به مقدار معقول کاهش می‌یابد.»
مظفریان گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که اجرای برنامه ملی با اهداف داوطلبانه کاهش شکر همراه است که می‌تواند پیشرفت‌های عمده‌ای در سلامت، نابرابری‌های بهداشتی و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی در کمتر از یک دهه ایجاد کند.»
بودجه اصلی این مطالعه توسط موسسه ملی بهداشت ارائه شده است.
منبع: harvard.edu