تراکشن چیست و انواع آن
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان
تراکشن یا کشش در حوزه پزشکی اشاره به عمل کشیدن آرام و نرم ناحیه شکستگی یا در رفتگی در بدن دارد.
این کار اغلب با استفاده از طنابها، قرقرهها و وزنهها انجام میشود.
این ابزارها به اعمال فشار بر روی بافتهای اطراف ناحیه آسیبدیده کمک میکنند.
هدف از این نوع کشش کمک به بازگرداندن بخش آسیبدیده بدن به جای درست خود و ثابت نگه داشتن آن است.
تراکشن میتواند در موارد زیر به کار رود:
- پایدارسازی و همترازی دوباره شکستگیهای استخوانی مانند بازو یا پای شکسته؛
- کمک به کاهش درد شکستگی قبل از جراحی؛
- درمان دفرمیتیهای استخوانی ناشی از عارضههای خاصی مانند کژ پشتی (یا اسکولیوز)؛
- اصلاح سفتی و محدودیت حرکت ماهیچهها، مفاصل، تاندونها یا پوست؛
- کشش گردن و جلوگیری از اسپاسم عضلانی دردناک.
انواع مختلف تراکشن
دو نوع اصلی تراکشن، تراکشن اسکلتی و تراکشن پوستی است.
نوع تراکشن مورد استفاده به محل مشکل آسیبدیدگی بستگی دارد.
تراکشن اسکلتی
تراکشن اسکلتی شامل قرار دادن یک پین، سیم یا پیچ در استخوان شکسته شده است.
پس از اینکه یکی از این وسایل در بدن قرار داده شد، از وزنهها برای کشیدن و قرار دادن استخوان در جای درست استفاده میشود.
برای انجام این نوع جراحی ممکن است برای جلوگیری از حس درد در حین عمل از بیهوشی عمومی، بیحسی نخاعی یا موضعی انجام شود.
مدت زمان مورد نیاز برای انجام تراکشن اسکلتی به این بستگی دارد که آیا این کار برای آمادگی جهت انجام یک عمل اصلی انجام میشود یا این جراحی تنها عملی است که باید انجام شود و هدف آن ترمیم استخوان است.
تراکشن اسکلتی اغلب برای درمان شکستگیهای استخوان فمور یا استخوان ران استفاده میشود.
همچنین در صورت نیاز به اعمال نیروی بیشتر در ناحیه آسیبدیده، استفاده از این روش ترجیح داده میشود.
این نیرو مستقیما بر روی استخوان اعمال میشود.
این به این معناست که وزن بیشتری را میتوان اضافه کرد در حالیکه خطر آسیبدیدگی بافت نرم اطراف کمتر خواهد بود.
تراکشن پوستی
تراکشن پوستی بسیار غیر تهاجمی تر از تراکشن اسکلتی است.
این کار شامل استفاده از اسپیلتها، بانداژها یا نوارهای چسبنده به پوست درست زیر شکستگی است.
پس از آنکه از این موارد استفاده شد وزنهها محکم به آن وصل می شوند.
به این ترتیب قسمت آسیبدیده بدن با استفاده از یک سیستم قرقره ای متصل شده به تخت خواب بیمارستانی در جهت درستی کشیده میشود.
تراکشن پوستی وقتی استفاده میشود که بافتهای نرمی چون ماهیچهها و تاندونها نیاز به ترمیم دارند.
تراکشن پوستی به ندرت تنها درمان مورد نیاز است.
در عوض معمولاً از آن به عنوان یک روش موقتی برای پایدارسازی استخوان شکسته تا زمان انجام جراحی اصلی استفاده میشود.
تراکشن گردنی
برای تراکشن گردنی یک بریس فلزی به دور گردن بسته میشود. این بریس سپس به یک قسمت از بدن یا به وزنهها متصل میشود.
این کار برای کمک به اصلاح ناحیه آسیبدیده انجام میشود.
تراکشن گردنی با استفاده از بیهوشی عمومی انجام میشود،، بنابراین شما در تمام مدت اجرای عمل خواب خواهید بود.
تراکشن گردنی ممکن است در دو شرایط مختلف انجام گیرد:
در مورد اول، ممکن است تراکشن برای کشش ملایم ماهیچههای گردن انجام شود تا اسپاسمهای عضلانی کاهش پیدا کنند یا از بروز آنها جلوگیری شود.
تراکشن همچنین برای بیتحرک نگه داشتن ستونفقرات پس از جراحت گردن اجرا میشود.
پس از انجام تراکنش چه اتفاقی میافتد؟
اگر با تراکشن مورد درمان قرار گرفتهاید، احتمالا نیاز خواهید داشت که در یک برنامه درمانی را به صورت بستری یا سرپایی دنبال کنید.
این برنامهها اغلب شامل فیزیوتراپی و کاردرمانی هستند.
هدف از فیزیوتراپی و کاردرمانی کمک به بازیابی قدرت و بازآموزی مهارتهایی است که ممکن است به علت جراحت دچار مشکل شده باشند.
درمانگر میتواند برای جبران هرگونه درد، ضعف یا فلجی که در نتیجه جراحت متحمل شدهاید، مهارتهایی را به شما آموزش دهد.
چند روز اول پس از انجام تراکشن ممکن است سخت باشد.
ماهیچهها اغلب ضعیف هستند به همین دلیل شما باید پس از تراکشن زمان زیادی را در رختخواب بگذرانید.
حرکت کردن و راه رفتن میتواند چالش برانگیز باشد و شما را خسته کند اما مهم است که هرگونه برنامه توانبخشی که دارید را با جدیت دنبال کنید تا بتوانید شانس خود را برای ریکاوری کامل بیشتر کنید.
خطرات
تمام عملهای جراحی با خطراتی همراه هستند. این خطرات شامل موارد زیر است:
- واکنش منفی به ماده بیهوشی؛
- خونریزی بیش از حد؛
- عفونت در محل فرو رفتن پین؛
- آسیب به بافت اطراف؛
- جراحت عصبی یا جراحت عروقی در نتیجه استفاده از وزن بیش از حد؛
در صورتی که هر یک از موارد زیر اتفاق افتاد حتما باید با پزشک تماس بگیرید.
- اگر داروهای تجویز شده درد را تسکین نمیدهند
- اگر پوست اطراف محل فرو رفتن پین قرمز، داغ یا متورم شد.
- اگر مایعاتی از پوست نشت میکنند.
آیا تراکشن درمان موثری است؟
تراکشن در گذشته یک روش درمانی مدرن به حساب میآمد اما در سالهای اخیر تکنیکهای جراحی دیگر در اصلاح شکستگیها، ماهیچههای آسیبدیده و مشکلات ستونفقرات پیشرفتهتر و موثرتر شدهاند.
علاوه بر این کشش موجب میشود که فرد پس از جراحی نتواند زیاد حرکت کند، بنابراین زمان ریکاوری اغلب طولانیتر خواهد بود.
امروزه از این روش در وهله اول به عنوان یک روش موقتی قبل از انجام عمل اصلی استفاده میشود.
تراکشن با ایجاد امکان انتقال امن سربازان، بدون وارد شدن جراحت به بافتهای اطراف، زندگی بسیاری از افراد را در طول جنگ جهانی دوم نجات داد.
این نوع کشش میتواند در درمان بعضی عارضههای خاص مفید باشد. این روش در تسکین موقتی درد در مراحل اولیه درمان، پس از حادثه، بسیار موثر است.
شما میتوانید در مورد اینکه آیا تراکشن بهترین گزینه برای شرایط خاص شما هست یا نه با پزشکتان صحبت کنید.
نتایج
با کمک سایر درمانهای فیزیوتراپی، بسیاری افراد در استفاده از روش تراکشن ستونفقرات، موفقیت زیادی کسب کردهاند.
این روش درمانی درد را کاهش میدهد و باعث میشود که بدن بتواند بهطور موثرتری موجب بهبود بیماری شود. برخی بیماران به زمان اندکی برای درمان به روش تراکشن ستونفقرات و برخی دیگر به زمان طولانی تری نیاز دارند.
نتایج استفاده از روش درمانی تراکشن ستونفقرات عبارتند از: تسکین درد، قرارگیری صحیح ستونفقرات و کاهش فشار موجود بر روی مفاصل.
تراکشن ستونفقرات باعث کشش عضلات و استخوانهای کمر میشود. چنانچه این روش تحت شرایط مناسب استفاده شود، میتواند بهطور قابلتوجهی حرکات و فعالیتهای فرد را در طول روز بهبود بخشد.
عوارض
تراکشن یا کشش ستونفقرات، گاهی اوقات دردی را ایجاد میکند که از درد اصلی بیمار شدیدتر است. بیمارانی که به پوکیاستخوان و انواع خاصی از سرطان دچار هستند، نباید از روش درمانی تراکشن استفاده کنند. تراکشن ستونفقرات برای همهی افراد مناسب نیست. یک متخصص فیزیوتراپی میتوانند تعیین کند که آیا مزایای این روش ارزش خطرات آن را دارد یا نه.
تراکشن ستونفقرات بر روی چه کسانی نباید انجام شود؟
چنانچه باردار هستید بهتر است این کار را انجام ندهید. همچنین افرادی با شرایط زیر نباید از روش تراکشن ستونفقرات استفاده کنند.
- شکستگی؛
- تومور؛
- آنوریسم آئورت شکمی؛
- پوکیاستخوان پیشرفته؛
- وجود ایمپلنت فلزی درون ستونفقرات.
منبع: dayanphysiotherapy.com