بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, روانشناسی

افسردگی یک بیماری روانی‌ست که باعث احساس غم و ناراحتی مداوم و از دست‌دادن علاقه می‌شود. اکثر افراد بعضی از مواقع احساس نارحتی، افسردگی و غم می‌نمایند، احساس افسرده و غمگین بودن واکنشی طبیعی بدن به مشکلات زندگی و از دست‌دادن چیزها و کسانی که به آنها علاقه داریم، می‌‌باشد. اما زمانیکه این احساس غم و اندوه شدید، بی‌امیدی، بی‌چارگی و بی‌ارزشی بیشتر از چند روز یا چند هفته طول بکشد، شما دچار بیماری افسردگی شده‌اید.بیماری افسردگی بر طرز فکر، احساس و رفتار شما تاثیر می‌گذارد. افسردگی می‌تواند، باعث ابتلای به انواع بیماری‌های جسمی و روانی شود. افراد افسرده ممکن‌است در انجام وظایف روزانه ناتوان بوده و حتی احساس کنند، زندگی ارزش زندگی کردن ندارد. برخلاف تصور افراد افسردگی فقط یک ضعف و ناتوانی نیست و نمی‌توان آنرا به سادگی نادیده گرفت، بلکه یک بیماری مزمن مانند دیابت، فشارخون و … است که باید برای درمان آن اقدام کرد. اکثرافراد مبتلا به بیماری افسردگی بعد از مصرف دارو، جلسات مشاوره و یا سایر اشکال درمان، بهبود می‌یابند ولی بهتر است درمان با جلسات مشاوره باشد تا درمان با مصرف دارو چرا؟ به دلایل زیر.

_ بدی‌های داروهای ضدافسردگی

یکی از عوارض این داروها، خالی کردن جیب افراد است. داروهای ضدافسردگی قیمت‌های مختلفی دارند و برخی از آن‌ها گران‌تر هستند. اما به گزارش Health سایت، گران بودن یک نوع دارو، به معنای موثرتر بودن آن نیست. به عقیده متخصصان، تمام این داروها به یک میزان تاثیر دارند. با این حال عوارض جانبی آن‌ها متناسب با مارک‌شان متفاوت است.
پزشک باید نوعی از دارو را برای‌تان تجویز کند که در عین تاثیرگذاری، عوارض جانبی کمتری داشته باشد.

اما در هر حال بهتر است استفاده از داروهای ضدافسردگی، آخرین انتخاب‌تان باشد.

– داروهای ضدافسردگی کاهش دهنده میل جنسی هستند

درست است که داروهای ضدافسردگی باعث برطرف شدن حالت‌های افسردگی می‌شوند، اما این داروها تاثیر منفی روی میل جنسی دارند. در طبقه بند این داروها، انواعی هستند که به مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین شهرت دارند و متاسفانه بیشترین تاثیر منفی را روی میل جنسی برجای می‌گذارند. به این دلیل که این نوع داروها باعث کاهش میزان دوپامین می‌شوند.

دوپامین هورمونی است که در لذت و پاداش مغز نقش دارد. نقطه قوت مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین این است که می‌توانند باعث تسکین و بهبود اختلال انزال زودرس در مردان شوند.

– داروهای ضدافسردگی قاتل قدرت باروری آقایان هستند

داروهای ضدافسردگی نه تنها باعث کاهش میل جنسی می‌شوند، بلکه مصرف برخی از آن‌ها تاثیر منفی روی میزان اسپرم آقایان دارد. به عقیده‌ی متخصصان، این عارضه‌ی نامطلوب نیز مختص مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین می‌باشد.

نتایج بررسی محققان نشان می‌دهد در بین مردان مصرف کننده این داروها «اسپرم‌های غیرعادی» دیده شده است. محققان مشاهده کردند منی دانه‌ها و جنبدنگی اسپرم‌ها در مردانی که به مدت سه ماه یا بیشتر از این داروها استفاده می‌کردند، کاهش پیدا کرد. ولی تعداد اسپرماتوزوئیدها حدود یک ماه بعد از قطع مصرف داروی پاروکستین (یکی از داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین) به حالت طبیعی برگشت.

– داروهای ضدافسردگی استخوان ها را شکننده می‌کنند

بین مصرف داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین و کاهش تراکم استخوانی ارتباط وجود دارد. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد خانم‌ها و آقایانی که از این داروها استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض کاهش تراکم استخوانی و شکنندگی استخوان قرار دارند.
به عقیده محققان ارتباط مستقیمی بین مصرف این داروها و کاهش تراکم استخوانی پیدا نشده است، اما نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد سرعت کاهش تراکم استخوانی در خانم‌هایی که از این داروها استفاده می‌کنند، در مقایسه با آن‌هایی که استفاده نمی‌کنند، به میزان ۶۰ درصد بیشتر است.

– داروهای ضدافسردگی خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهند

نتایج پژوهشی که در واشینگتن پست به چاپ رسیده است نشان می‌دهد مصرف داروهای مسکن و به دنبال آن مصرف داروهای ضدافسردگی باعث افزایش خطر سکته مغزی می‌شود. به عقیده محققان داروهای ضددرد یا مسکن موسوم به داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن، در این مشکل نقش دارند.

محققان بر این عقیده هستند که ۶۵ درصد بزرگسالان مبتلا به افسردگی جزو افرادی هستند که از دردهای مزمن نیز رنج می‌برند و از داروهای مسکن برای کنترل درد استفاده می‌کنند. به عقیده محققان مصرف همزمان این دو گروه دارو، خطر بروز سکته مغزی را در آقایان بیشتر از خانم‌ها بالا می‌برد.

– داروهای ضدافسردگی دیرتاثیر هستند

بر خلاف برخی داروها، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین بعد از چند هفته مصرف تاثیر خود را نشان می‌دهند، چون لازم است که این داروها در مغز تجمع کنند تا روی خلق‌و‌خوی فرد تاثیر بگذارند. در واقع این داروها بعد از هشت هفته مصرف، تاثیر خود را نشان می‌دهند. اگر شما به مصرف این داروها روی آورده‌اید، لازم است که به این داروها زمان دهید تا اثر خود را نشان دهند.

یادتان باشد که نمی‌توانید مصرف این داروها را خودسرانه قطع کنید. برای این کار لازم است که ابتدا با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است قطع ناگهانی این داروها عوارضی مانند اضطراب و یا حالت تهوع ایجاد کند.

منبع سایت تبیان