توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

شکل دارویی:

قرص

موارد مصرف:

• درمان اختلالات و علائم ناشی از محدودیت گردش خون مغزی (مانند کم شدن حافظه، سرگیجه، وزوز گوش و سردرد)؛
• اختلالات عروق محیطی و آلزایمر.

موارد منع مصرف:

در زنان باردار و شیرده، کودکان زیر ۱۲ سال، در افراد حساس به گیاه جینکوبیلوبا وبیمارانی که نیاز به جراحی Elective (فوری) دارند (جهت پیشگیری از خونریزی احتمالی پس از عمل جراحی ) و بیماران مبتلا به صرع.

توصیه‌های مهم: 

ناراحتی‌های خفیف گوارشی، سردرد، افزایش ضربان قلب، واکنش‌های آلرژیک و سندرم استیون – جانسون با مصرف این دارو گزارش شده است. مصرف بیش از مقدار توصیه شده این دارو ممکن است موجب توقف فعالیت پلاکت‌ها و خونریزی خود به خودی، کاهش ویتامین B6  و ایجاد نوروتوکسیسیته و در نتیجه تشنج و کما می‌گردد.

تداخل دارویی: 

• این دارو موجب تشدید اثر داروهای مهار کننده مونو آمینواکسیداز (MAOIs ) می‌شود.
• افزایش خونریزی در مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدانعقاد و ضدپلاکت وجود دارد.
• عدم مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی( NSAID )
• عدم مصرف همزمان این دارو با دیورتیک‌های تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید و …) و مهار کننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین( SSRIs ) مانند فلوکستین ،فلووکسامین،سیتالوپرام و…

روش مصرف: 

• در سرگیجه و سردرد ناشی از اختلالات عروق: روزانه ۳ بار، هر بار ۱ قرص، به مدت ۶ هفته؛
• در درمان کاهش خون‌رسانی به عروق مغزی: روزانه ۳ بار، هر بار ۲-۱ قرص، به مدت ۳ هفته؛
• در اختلالات انسدادی شریان‌های محیطی و قلبی: روزانه ۳ بار، هر بار ۱ قرص، به مدت ۳ هفته.

مزایا:

• اثرات گیاه جینکوبیلوبا: تحریک گردش خون مغزی و تحریک گردش خون عمومی؛
• خاصیت آنتی‌اکسیدانی و خنثی نمودن رادیکال‌های آزاد؛
• محافظت از اعصاب؛
• اثرات ضدتجمع پلاکت‌ها به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی و نیز افزایش سنتز پروستاسیکلین شده و به این وسیله اثرات مفید قرص ممورکس را اعمال می‌نماید.

مکانیسم اثر:

فلاونوئیدهای موجود در این دارو موجب خنثی سازی رادیکال‌های سمی اکسیژن، افزایش آزادسازی کاتکول آمین و مهار آنزیم‌های COMT ( کاتکول آمین او متیل ترانسفراز) و MAO (مونوآمینواکسیداز) می‌شوند. اثر آنتاگونیستی جینکولیدهای موجود در این دارو با PFA (پارافلورو آمفتامین) مانع از ایجاد لخته و کاهش ریسک آسیب‌های هیپوکسیک بافت‌های مغز می‌گردند.

منبع: irandarouk.com