یوئیت؛ علل و راه‌های درمان آن
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان
یوئیت ( نام علمی به انگلیسی : Uveitis ) به التهاب بافت یوه چشم گویند. یوه لایهٔ میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه می‌باشد.
بسیاری از انواع یوئیت مزمن هستند و ممکن است منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل(Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود.
این بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند.
_ تقسیم‌بندی
یوئیت بسته به محل گرفتاری تقسیم‌بندی می‌شود.
یوئیت قدامی: به التهاب عنبیه به تنهایی و یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی اطلاق می‌شود.
یوئیت میانی: به التهاب جسم مژگانی گفته می‌شود.
یوئیت خلفی: به التهاب مشیمیه گفته می‌شود.
یوئیت منتشر: به التهاب در همهٔ قسمت‌های یوه گفته می‌شود.
یوئیت قدامی شایع‌ترین نوع یوئیت است.
_ علائم یوئیت
یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است.
_ علائم یووئیت عبارتند از:
* حساسیت به نور
* تاری دید
* درد و قرمزی (قرمزی دور قرنیه)
* ریزش اشک از چشم
* اجسام شناور در میدان بینایی
یوئیت میانی و خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه‌ها شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه‌ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه‌است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می‌شوند.
البته علائم یوئیت بستگی به محل درگیری التهاب در سیستم یووه‌آ دارد.
_ علت‌ها
یوئیت علل متفاوتی شامل ویروسی، قارچی و باکتریال دارد و گاهی بدنبال مشکلات ایمونولوژیک سیستمیک، ضربه و یا متعاقب جراحی چشم ایجاد می‌شود. علت بیماری را گاهی اوقات می‌توان یافت، ولی در خیلی از موارد علت ناشناخته‌است که به آن ایدیوپاتیک(به انگلیسی: Idiopathic) می‌گویند.
ایجاد التهاب در یک چشم ممکن است در نتیجه آسیب شدید چشم دیگر باشد(یووئیت همدرد Sympalhetic).
_ اهمیت یووه‌آ چیست
بیشتر عروق خونی تغذیه کننده چشم در یووه‌آ می باشد. التهاب یووه‌آ می‌تواند بر قرنیه, شبکیه, صلبیه و قسمت‌های حیاتی دیگر چشم تأثیر گذارد. از آنجایی که یووه‌آ در مجاورت بسیاری از قسمت‌های مهم چشم قرار دارد لذا التهاب این لایه از چشم ممکن است دید را تهدید نموده و از التهاب‌های شایع‌تر لایه‌های بیرونی چشم شدیدتر باشد.
_ عوارض بیماری یوئیت چشم:
ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.
_ چگونگی تشخیص بیماری یوئیت چشم:
انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. التهاب درون چشمی ممکن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود. چشم پزشک از وسایل ویژه‌ای استفاده کرده، درون چشم را معاینه می‌کند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می‌دهد.
در برخی شرایط انجام آزمایش‌های خونی، آزمایش‌های پوستی عکس از سینه و گاهی حتی نمونه‌برداری به طریقه جراحی از چشم ممکن است در تشخیص مفید باشند از آنجایی که بیماری یوئیت می‌تواند با وجود بیماری در قسمت های دیگر بدن همراه باشد، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است. این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصین پزشکی دیگر باشد.
_ درمان
معمولا استروئید (کورتون) به شکل قطره به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می‌شود. بسته به نوع و شدت بیماری ممکن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم ویا قرص خوراکى نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت‌های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است.
گاهی در درمان یوئیت از داروهای دیگری که باعث کنترل التهاب می‌شوند و اصطلاحا به آن‌ها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می‌شود، استفاده می‌گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است عوارضی ایجاد کنند که شامل گلوکوم، کاتاراکت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان می‌باشند.
بنابراین بسیار مهم است که فردی که دارای بیماری یوئیت است دستورات دارویی پزشک را بدقت اجرا کند و بیمار بطور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروهای یوئیت تحت کنترل باشد. گاهی در یوئیت‌های مزمنی که لازم است سال‌ها دارو مصرف کنند، دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته، و دارو به مدت چند ماه یا سال بتدریج در داخل چشم آزاد می‌گردد.
منبع سایت دکتر سلام