اختلالات تجزیهای چیست؟ علائم اختلالات تجزیهای کدامند؟
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان, روانشناسی
اختلالات تجزیهای (Dissociative Disorder) یکی از انواع اختلال روانی است که شامل یک قطع ارتباط و عدم تداوم بین افکار، خاطرات، محیط ، اقدامات و هویت میشود.
افراد با اختلالات تجزیهای از واقعیت به طرفی فرار میکنند که غیرارادی و ناسالم هستند و باعث بروز مشکلاتی در عملکرد روزمره میشوند.
_ تعریف اختلالات تجزیهای چیست؟
اختلالات تجزیهای معمولاً به عنوان واکنشی در برابر تروما ایجاد میشوند و به حفظ خاطرات دشوار کمک میکنند.
علائم آن – از فراموشی تا هویت متناوب – تا حدودی به نوع اختلال تجزیهای شما بستگی دارد.
گاهی اوقات استرس میتواند علائم را به طور موقت بدتر کند و باعث آشکارتر شدن آنها میشود.
درمان اختلالات تجزیهای ممکن است شامل بحث درمانی (روان درمانی) و دارو باشد.
اگرچه درمان میتواند دشوار باشد، اما بسیاری از افراد روشهای جدید مقابله را یاد میگیرند و زندگی سالم و مثمر ثمری را میگذارنند.
_ علائم اختلالات تجزیهای کدامند؟
علائم و نشانهها بستگی به نوع اختلالات تجزیهای شما دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فراموشی حافظه (فراموشی) از دورههای زمانی خاص، رویدادها، افراد و اطلاعات شخصی
احساس جدا شدن از خود و احساسات
برداشت غیرواقعی از مردم و چیزهای اطراف
یک حس نامشخص از هویت
استرس یا مشکلات مهم در روابط، کار و یا سایر بخشهای مهم زندگیتان
ناتوانی در مقابله با استرس عاطفی یا حرفهای
مشکلات روانی، مانند افسردگی، اضطراب و افکار و رفتارهای خودکشی
سه اختلال تجزیهای اصلی در راهنمای تشخیص و آماری اختلالات ذهنی وجود دارد (DSM – ۵) که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است:
_ فراموشی تجزیهای
در این نوع اختلالات تجزیه ای علائم اصلی از بین رفتن حافظه است که فراتر از فراموشی طبیعی است و با یک بیماری قابل توضیح نیست.
شما نمیتوانید اطلاعات مربوط به خود یا رویدادها و افراد زندگی خود را به خصوص از زمان ضربهی روانی به یاد بیاورید.
فراموشی تجزیهای میتواند مخصوص وقایع در زمان خاص باشد.
مانند مبارزه شدید، یا به ندرت میتواند شامل از دست رفتن کامل حافظه در مورد خود باشد.
این ممکن است گاهی اوقات شامل مسافرت یا سرگردانی در زندگی شما (فرار تجزیهای) باشد.
یک قسمت از فراموشی معمولاً بهطور ناگهانی اتفاق میافتد و ممکن است دقایقی، ساعتها یا به ندرت ماهها یا سالها طول بکشد.
_ اختلال هویت تجزیهای یکی از انواع اختلالات تجزیهای است.
این اختلال که قبلاً به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته میشد، با “جابجایی” به هویتهای مختلف شناخته میشود.
ممکن است حضور دو یا چند نفر را در ذهنتان حس کنید و ممکن است احساس کنید که هویت دیگری دارید.
هر هویت ممکن است دارای یک نام منحصر به فرد، تاریخ و مشخصات فردی باشد.
از جمله تفاوت آشکار در صدا، جنسیت، رفتارها و حتی ویژگیهای فیزیکی مانند نیاز به عینک.
همچنین تفاوتهایی در نحوه آشنایی هر هویت با دیگران وجود دارد.
افرادی که اختلال هویت تجزیهای دارند، معمولا از فراموشی برخوردارند و اغلب برای فرار تجزیهای نیز دارند.
_ اختلال زوال شخصیتی – غیر واقعیسازی
این شامل یک احساس مداوم یا اپیزودیک از جدا شدن یا خارج از بودن خود است.
فعالیتهای خود، احساسات، افکار و خود را از فاصله دور مشاهده کنید، گویی به تماشای یک فیلم مشغول هستید (زوال شخصیتی)
افراد دیگر و چیزهای اطراف شما ممکن است احساس جدا شدن و یا رویا داشته باشند.
زمان ممکن است کاهش یابد و یا سرعت بگیرد و دنیا ممکن است غیرواقعی به نظر برسد (غیرواقعیسازی).
شما ممکن است زوال شخصیتی، غیرواقعیسازی یا هر دو را تجربه کنید.
علایم، که میتواند عمیقا نگران کننده باشد، ممکن است تنها چند لحظه طول بکشد و یا چند سال ظاهر شوند و از بین بروند.
_ چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
برخی از مبتلایان به اختلالات تجزیهای با بحران فلش بکهای آسیبزای بسیار ناراحت کننده مواجه هستند یا با رفتار غیر ایمن همراه هستند.
افراد مبتلا به این علائم باید به اورژانس مراجعه کنند.
اگر شما یا فرد مورد علاقهتان کوچکترین نشانهای از یک اختلال تجزیه ای داشته باشد، با پزشک خود تماس بگیرید.
_ دلایل بروز اختلالات تجزیهای
اختلالات تجزیه ای معمولاً به عنوان روشی برای مقابله با تروما ایجاد میشوند.
اختلالات تجزیهای اغلب در کودکانی که در معرض سوءاستفاده جسمی، جنسی یا عاطفی طولانی مدت هستند.
یا در مواردی کمتر، محیط خانهای که ترسناک یا بسیار غیرقابل پیش بینی باشد، شکل می گیرد.
استرس جنگ یا بلایای طبیعی نیز میتواند اختلالات تجزیهای را به وجود آورد.
هویت شخصی در دوران کودکی شکل میگیرد
بنابراین یک کودک بیشتر از یک بزرگسال میتواند خود را کنار بگذارد و تروما را مشاهده کند، انگار که برای شخص دیگری اتفاق میافتد.
کودکی که برای تحمل یک تجربه آسیبزا میآموزد که تفکیک شود، میتواند از این مکانیسم مقابله در پاسخ به موقعیتهای استرسزا در طول زندگی استفاده کند.
_ عوامل خطر
افرادی که در دوران کودکی سوء استفاده جسمی، جنسی یا عاطفی طولانی مدت را تجربه میکنند، بیشترین خطر ابتلا به اختلالات تجزیهای را دارند.
کودکان و بزرگسالانی که حوادث آسیبزای دیگری مانند جنگ، حوادث طبیعی، آدم ربایی، شکنجه یا مراحا اولیه پزشکی را تجربه میکنند نیز ممکن است این شرایط را ایجاد کنند.
_ مهمترین مشکلات در اختلالات تجزیهای
افراد با اختلالات تجزیهای در خطر افزایش خطر مشکلات و اختلالات مربوط به آن قرار دارند، از جمله:
خودآزاری یا نقض عضو
افکار و رفتارهای خودکشی
اختلال عملکرد جنسی
اعتیاد به الکل و سوء مصرف مواد مخدر
اختلالات افسردگی و اضطراب
اختلال استرس پس از سانحه
اختلالات شخصیتی
اختلالات خواب از جمله کابوس، بیخوابی و راه رفتن در خواب
اختلالات اشتها
علائم جسمی مانند سرگیجه یا تشنج غیر صرع
مشکلات عمده در روابط شخصی و محل کار
_ راههای پیشگیری از اختلالات تجزیهای کدامند؟
کودکانی که از نظر جسمی، عاطفی و جنسی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند در معرض خطر ابتلا به اختلالات سلامت روان مانند اختلالات تجزیهای هستند.
اگر استرس و یا مسائل شخصی دیگری بر نحوه رفتار شما با کودک تاثیر میگذارند، به دنبال کمک باشید.
با شخص مورد اعتماد مانند دوست، پزشک یا یک مشاور روانشناس مورد اعتماد صحبت کنید.
از کسانی که پشتیبان شما هستند مانند خانواده و والدین برای درمان کمک بخواهید.
به دنبال کلیساها و برنامههای آموزشی اجتماعی باشید که کلاسهایی را به والدین ارائه میکنند که ممکن است به شما کمک کنند سبک فرزند پروری سالمتر را یاد بگیرید.
اگر فرزند شما مورد سوءاستفاده قرار گرفته یا واقعه آسیبزای دیگری را تجربه کرده است، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
پزشک شما میتواند شما را به یک روانشناس یا روانپزشک معرفی کند که میتواند به کودک شما کمک کند تا بهبود پیدا کند و مهارتهای مقابله سالم را اتخاذ کند.
منبع: wikiravan.com