رهایی از جراحات روحی
تمایل به پذیرش و گردن نهادن به جراحات روحی، به جای پشت سر گذاشتن آنها، ما را به دام وضعیت ثابت احساس عدم شایستگی میافکند. شخصی که حوادث دلخراشی نظیر خشونتهای فیزیکی، مرگ معشوق و محبوب، بیماریهای جان فرسا، اعتیاد، اختلافات خانوادگی، اعتیادات دارویی و نظایر آن را تجربه کرده است، ممکن است در بند حوادث رنجآور پیشین گرفتار آید و خواستار جلب توجه و دلسوزی دیگران شود.
تمایل به پیوند با جراحات روحی زندگی به یاد ما میآورد که چه قدر در جذب چیزی که واقعا دوستش داریم نالایق هستیم. و البته علتش این است که ما در حالت رنج بردن باقی میمانیم. انسان هرچه بیشتر به یاد آوری اتفاقات رنج آور خود بپردازد، بیشتر عدم تواناییاش را در جذب آرزوهای خود تثبیت مینماید.
شاید قویترین جملهای که میتوانید در این مورد به خاطر بسپارید این باشد که” شرح زندگی شما میشود علم زندگی شما” و من اضافه میکنم که” شرح زندگی شما میشود عدم کامیابی شما” نمیخواهیم بگوییم انسان نباید در فکر جراحات واردهی قلبی و بهبود آنها باشد، بلکه میگوییم آدم باید خیلی مواظب باشد و از تفسیر و تعبیر زندگی کنونی با دخالت دادن جراحات قلبی اجتناب کند. وقتی بدن شما جراحتی برمیدارد به آن توجه کنید. یک زخم باز به سرعت التیام میابد.
فقط در نظر مجسم سازید که اگر آن زخم باز برای مدتی طولانی همانطور باز بماند چه میشود.
زخم عفونی میگردد و دست آخر به مرگ موجود زنده میانجامد. بنابراین دنباله رو صدمات روحی خود نشوید. به تیمار آنها بپردازید و از خانواده و دوستان بخواهید در طول مدتی که در اندوه به سر میبرید یا در حال تجدید نیرو و بهبودی هستید، پر عطوفت و دلسوز باشند.
وقتی به عقب باز میگردید و با مرور مداوم درد و رنجهای گذشته و شرح پر آب و تاب آنها، از جمله برچسب زدن به خویش میپردازید، قدرتی از خود نشان نمیدهید. علت بروز این تظاهرات، تجربههای درونی تلختان است. این طرز رفتار به عفونی کردن جسم و جلوگیری از بهبود آن ادامه میدهد، و بنابراین روح را نیز آلوده میسازد.
این خرمن مرارت مانع احساس شایستگی و لیاقت است. به تدریج بذر احساس پستی، شوربختی، بیلیاقتی و خسران را در ضمیرتان میکارید.
راه گسستن از جراحات قلبی از میان بخشایش و گذشت میگذرد. گذشت قویترین کاری است که میتوانید برای وجود فیزیکی و روحی خود انجام دهید.
احساس شایستگی برای کسب توانایی جذب آرزوهایتان ضرورت دارد. اگر در شما احساس شایستگی برای داشتن چیزی وجود نداشته باشد چرا باید نیروی الهی که در همهی اشیاء موجود است آن چیز را برای شما بفرستد؟
منبع: حکمت تائو – خودشناسی