پسوریازیس چیست؟
بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری , سلامت پوست و مو
به گزارش سایت hopkinsmedicine.org
پسوریازیس، یک اختلال خود‌‌ایمنی و یک بیماری مزمن پوستی است. این بیماری با نواحی ملتهب، قرمز و برجسته مشخص می‌شود که اغلب پوسته‌های نقره‌ای روی پوست سر، آرنج‌ها، زانوها و کمر تبدیل هستند. پسوریازیس همچنین میتواند با آرتریت همراه باشد.حدودا ۷٫۵ میلیون نفردر ایالات متحده به این بیماری مبتلا می‌شوند.
سوالات متداول پسوریازیس و آرتریت پسوریازیس
چه چیزی باعث پسوریازیس می‌شود؟
علت پسوریازیس ناشناخته است. با این حال، تصور می‌شود که به دلیل رشد غیرعادی سریع و ریزش سلولهای پوست ایجاد می‌شود. در این بیماری سلولهای پوست به سرعت تکثیر می‌شوند. این حالت باعث می‌شود پوست هر ۳ تا ۴ روز یکبار ریزش کند. که ممکن است در اثر یک محرک، مانند آسیب، آفتاب سوختگی، دسته خاصی از داروها، عفونت، استرس، الکل یا تنباکو ایجاد شود. اگرچه این بیماری مسری نیست، اما ارثی است. پسوریازیس اغلب عود می‌کند و میتواند یک بار شدیدتر از دیگری باشد.
علائم پسوریازیس چیست؟
موارد زیر شایع‌ترین علائم پسوریازیس هستند. پسوریازیس به اشکال و شدت‌های مختلفی بروز می‌کند.
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پسوریازیس پلاکی. این نوع پسوریازیس شایع‌ترین نوع است. علائم ممکن است شامل لکه‌های قرمز و برآمده پوست روی تنه، بازوها، پاها، زانوها، آرنج‌ها، اندام تناسلی و پوست سر باشد. همچنین ممکن است ناخن‌ها ضخیم و حفره‌دار شوند و از بستر خود جدا شوند.
- پسوریازیس خالدار. این نوع پسوریازیس بیشتر در کودکان است. علائم ممکن است شامل نقاط کوچک در پوست قرمز و بصورت برجسته باشد. گلودرد معمولاً در شروع این نوع پسوریازیس دیده می‌شود.
- پسوریازیس پوسچولار. علائم ممکن است شامل جوش‌های کوچک (تاول‌های حاوی چرک) در سراسر بدن یا فقط روی کف دست‌ها، کف پا و سایر نواحی باشد.
علائم پسوریازیس ممکن است شبیه سایر بیماری‌های پوستی باشد. بنابراین همیشه برای تشخیص با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.
پسوریازیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هنگامی که وضعیت به سمت ایجاد فلس‌های نقره‌ای پیش می‌رود، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی معمولاً میتواند پسوریازیس را با معاینه پزشکی ناخن و پوست تشخیص دهد. تایید تشخیص ممکن است با بیوپسی پوست (گرفتن یک نمونه کوچک از پوست برای بررسی زیر میکروسکوپ) انجام شود.
درمان پسوریازیس
مراقب‌های بهداشتی در مورد درمان خاص پسوریازیس شما صحبت خواهد کرد
براساس:
- سن، سلامت کلی و سابقه پزشکی شما؛
- شدت وضعیت؛
- تحمل شما نسبت به داروها، پروسه‌‌ها یا درمان‌های خاص؛
- انتظارات سیر بیماری؛
- نظر یا ترجیح شما در نوع درمان.
هدف از درمان کاهش التهاب و کاهش سرعت رشد و ریزش سلولهای پوست است. در حال حاضر هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد.
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پمادها و کرم‌ها (برای مرطوب کردن پوست)؛
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش (تحت نظارت یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی)؛
- لیزر درمانی؛
- کرم‌های استروئیدی موضعی؛
- کرم ویتامین D
- کرم‌های حاوی اسید سالیسیلیک یا قطران زغال سنگ؛
- آنترالین. یک داروی ضد‌التهابی که لکه‌های ضخیم و سخت‌تر پسوریازیس را درمان می‌کند.
- رتینوئیدهای خوراکی یا موضعی؛
- داروهای سرکوب‌کننده سیستم‌ایمنی (مانند سیکلوسپورین یا متوترکسات)؛
- داروهای بیولوژیک تزریقی جدیدتر.
نتیجه‌گیری:
هیچ راه شناخته شده‌ای برای پیشگیری از پسوریازیس وجود ندارد. اگرچه یک بیماری مادام‌العمر است، اما اغلب با درمان مناسب قابل کنترل است. تمیز و مرطوب نگه داشتن پوست و پرهیز از محرک‌های پسوریازیس (به عنوان مثال استرس بیش از حد) ممکن است به کاهش شعله‌ور شدن بیماری کمک کند.
منبع: hopkinsmedicine.org