میزان رشد سرطان پستان با سلول‌های مغز استخوان افزایش می‌یابد
به گزارش سایت سازمان بهداشت اروپا که در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸ منتشر شده است.
محققان دریافته‌اند که میزان رشد سرطان پستان با سلول‌های استرومال که مربوط به بافت محافظ و نشئت گرفته از سلول‌های مغز استخوان هستند تعیین می‌شود.
بر اساس یافته‌های مقاله‌ای که در ژورنال مدیسن اکسپریمنتال منتشر شده است به کارگیری فیبروپلاست‌ها یا سلول‌هایی که مولکول‌های کلاژن را تولید می‌کنند و از مغز استخوان برگرفته شده‌اند، شانس از بین رفتن بافت سرطان پستان را بالا می‌برد، همچنین این یافته نشان می‌دهد که هدف‌قرار دادنِ سلول‌های مغز استخوان می‌تواند راه مؤثری برای کاهش سرعت رشد سرطان پستان نیز باشد.
_ سم درون سلول‌های مغز استخوان کشیده شده است
در درون تومورهای بافت توپُر، سلول‌های سرطانی با دیگر انواع سلول‌هایی احاطه شده‌اند که گرچه این سلول‌ها خودشان سرطانی نیستند اما رشد تومور و عمل متاستاز (دگردیسی) را تقویت می‌کنند. تومورهای پستان، به ویژه، حاوی شمار زیادی سلول‌های فیبروپلاست هستند که باعث تولید بیشتر سلول‌های سرطانی، التهاب و تشکیل رگ‌های خونی جدید می‌شوند تا میزان رشد سرطان پستان را همراه با مواد مغذی و اکسیژن تأمین کنند. بسیاری از این فیبروپلاست‌های سرطان-محور از بافت پستان مجاور استخراج می‌شوند، اما فیبروپلاست‌های دیگر گویا از بقیۀ نقاط بدن می‌آیند.
محققان مدرسۀ پزشکی ساکلر در دانشگاه تلاویو در اسرائیل کشف کرده‌اند که در موش‌های مبتلا به سرطان پستان، شمار قابل توجهی از فیبروپلاست‌های مرتبط با سرطان از سلول‌های مغز استخوان به نام سلول‌های استرومال مزانشیمی (MSCs) استخراج می‌شوند.
_تعیین میزان رشد سرطان پستان
نتا اِراز از مدرسۀ پزشکی ساکلر شرح می‌دهد: «مطالعات ما نشان می‌دهند که به کار گرفتن فیبروپلاست‌های استخراج‌شده از مغز استخوان، احتمالاً از طریق افزایش تشکیل رگ‌های خونی، در افزایش میزان رشد تومور سرطانی اهمیت دارد.»
این محققان دریافته‌اند که تومورهای پستان می‌توانند MSCs را به عنوان نیروی تازه از جانب مغز استخوان به کار بگیرند و باعث تبدیل آنها به فیبروپلاست‌ها بشوند.
فیبروپلاست‌هایی که از سلول‌های مغز استخوان استخراج می‌شوند متفاوت از دیگر فیبروپلاست‌های مرتبط با سرطان هستند. فیبروپلاست‌های استخراج شده از مغز استخوان به طور خاص در تحریک تشکیل رگ‌های خونی جدید تاثیر می‌گذارند، این فیبروپلاست‌ها این کار را با تولید مقدار زیادی پروتئین به نام کلاسترین انجام می‌دهند.
بنابراین تومورهایی که حاوی فیبروپلاست‌های استخراج شده از مغز استخوان هستند بیشتر عروقی (وریدی و شریانی) شده‌اند و سریع‌تر از تومورهایی که فقط حاوی فیبروپلاست‌های استخراج شده از پستان هستند رشد می‌کنند.
محققان دریافته‌اند که سرطان‌های پستان انسانی همچنین حاوی فیبروپلاست‌هایی هستند که فاقد PDGFRa هستند، و این نشان می‌دهد که تومورهای انسانی نیز ممکن است سلول‌های استخراج شده از مغز استخوان را به کار بگیرند. علاوه بر این، تومورهایی که حاوی سطح پایینی از PDGFRa هستند و اغلب کُشنده هستند نشان دهندۀ این هستند که به کار گیری فیبروپلاست‌های استخراج شده از مغز استخوان گامی حیاتی در پیشروی سرطان پستان است.
نتا اِراز نتیجه‌گیری می‌کند: «شناخت عملکرد این فیبروپلاست‌های مرتبط با سرطان می‌تواند پایۀ ایجاد درمان جدید پیشرفته‌ای باشد که هم فیبروپلاست‌های استخراج شده از مغز استخوان و هم سلول‌های سرطانی آنها را هدف درمان قرار دهد.»
منبع: health europa