نوشته شده توسط فرناز اخباری

آن‌چه در مورد ناشتا بودن قبل از آزمایش خون باید بدانید

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

ناشتا بودن قبل از آزمایش خون به این معنی است که فرد نباید قبل از انجام برخی آزمایشات خون چیزی غیر از آب بخورد یا بنوشد. اما کدام آزمایش خون نیاز به ناشتایی دارد و چگونه افراد می‌توانند با خیال راحت ناشتا بمانند؟ همیشه لازم نیست فرد قبل از آزمایش خون ناشتا باشد. هنگامی که آزمایش خون نیاز به ناشتا بودن دارد، معمولاً فقط برای مدت کوتاهی لازم است. در این صورت، ایده نخوردن یا ننوشیدن، حتی برای مدت کمی، ممکن است استرس‌زا باشد. درک زمان و نحوه ناشتا بودن قبل از آزمایش خون می‌تواند به کاهش نگرانی‌های غیر‌ضروری کمک کند.

این مقاله به بررسی انواع آزمایش‌های خونی می‌پردازد که نیاز به ناشتا بودن دارند، چرا ناشتا بودن ضروری است و چگونه یک فرد می‌تواند آن را با خیال راحت انجام دهد.

چه مدت قبل از آزمایش خون ناشتا باشیم؟

بسته به نوع آزمایش خون نیاز به ناشتا بودن قبل از انجام آن ازمایش تعیین می‌شود. برخی از آزمایشات خون برای ارائه نتایج دقیق نیاز به ناشتا بودن دارند، در حالی که برخی دیگر نیاز ندارند.

انواع آزمایشات خونی که نیاز به ناشتا بودن دارند عبارتند از:

آزمایش قند‌خون ناشتا

آزمایش قند‌خون ناشتا می‌تواند به تشخیص دیابت کمک کند. دردیابت مقادیر بیش از حد قند در خون وجود دارد. آزمایش قند‌خون ناشتا سطوح قند‌خون را اندازه‌گیری می‌‌کند تا از سلامت فرد اطمینان حاصل شود.

مهم است که فرد به مدت ۸ تا ۱۰ ساعت قبل از آزمایش قند‌خون ناشتا چیزی  به جز آب نخورد. یک فرد معمولاً یک شب ناشتا می‌ماند و آزمایش را صبح زود انجام می‌دهد.

ناشتا بودن در اندازه‌گیری دقیق سطح قند‌خون کمک کننده می‌باشد و نتایج به پزشک در تشخیص یا رد دیابت کمک می‌کند.

آزمایشات کلسترول خون

کلسترول یک ماده چرب در خون است. کلسترول بالا می‌تواند منجر به افزایش خطر برخی بیماری‌ها شود.

آزمایش‌های کلسترول خون که به نام پروفایل لیپیدی نیز شناخته می‌شوند، میزان چربی‌ها را در خون ارزیابی می‌کنند.

چربی‌های مختلف آزمایش شده عبارتند از:

  • کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، همچنین به عنوان کلسترول «خوب» شناخته می‌شود.
  • کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، همچنین به عنوان کلسترول «بد» شناخته می‌شود.
  • تری گلیسیرید

اگر فردی اخیراً غذا خورده باشد، مقدار چربی‌ها در خون افزایش می‌یابد. به همین دلیل است که از افراد خواسته می‌شود ۹ تا ۱۲ ساعت قبل از آزمایش غذا نخورند، که به ارائه مشخصات دقیقی از مقادیر این چربی‌ها در خون کمک می‌کند.

تحقیقات نشان داده است که ممکن است قبل از انجام تمام آزمایشات کلسترول و تری‌گلیسیرید ناشتا بودن ضروری نباشد. با این‌حال، افرادی که این آزمایش‌ها را انجام می‌دهند باید به مدت ۲۴ ساعت قبل از انجام آزمایش از نوشیدن الکل خودداری کنند. همیشه بهتر است افراد با پزشک مشورت کنند تا از دستورالعمل‌های جدید در مورد آزمایشات آگاهی یابند.

آزمایش گاما گلوتامیل ترانسفراز

آزمایش گاما گلوتامیل ترانسفراز  GGT به تشخیص بیماری کبد کمک می‌کند. GGT آنزیمی در کبد است که به عملکرد موثر آن کمک می‌کند. ممکن است لازم باشد که فرد ۸ ساعت قبل از انجام آزمایش از خوردن و آشامیدن خودداری کند، همچنین از نوشیدن الکل و مصرف برخی از داروهای تجویزی خودداری کند.

آزمایش آهن خون

در این آزمایش سطح آهن معدنی موجود در خون را اندازه‌گیری می‌کند. این آزمایش به شناسایی بیماری‌های ناشی از کمبود آهن در خون‌، مانند کم‌خونی کمک می‌کند.

آهن در برخی از انواع غذاها وجود دارد و خیلی سریع از غذا به خون جذب می‌شود. بنابراین، اگر فردی قبل از آزمایش خون  غذا بخورد، نتایج ممکن است سطوح بیش‌‌تر آهن را نشان دهد.

برای اطمینان از نتایج دقیق، فرد باید از نیمه شب قبل از آزمایش تا انجام آزمایش ناشتا باشد.

سایر آزمایشات خونی که نیاز به ناشتا بودن دارند

ممکن است از افراد زیر خواسته شود که ناشتا باشند:

  • آزمایش گلوکز خون: این آزمایش قند‌خون فرد را آزمایش می‌کند و می‌تواند به تایید یا رد دیابت کمک کند.
  • تست عملکرد کبد: منبع مطمئنی برای میزان عملکرد کبد فرد است.
  • آزمایش‌های الکترولیت سرم و عملکرد کلیه: این آزمایش‌ها برای ارزیابی بیماری مزمن کلیوی به عملکرد کلیه نگاه می‌کنند.
  • آزمایش ویتامین B12‌: این آزمایش سطح ویتامین B12 در خون فرد را بررسی می‌کند. به‌طور معمول از افراد خواسته می‌شود ۱۲ ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشند. آن‌ها همچنین باید به پزشک اطلاع دهند که آیا دارویی مصرف می‌‌کنند، زیرا برخی از آن‌ها می‌توانند در آزمایش اختلال ایجاد کنند.

چرا ناشتا بودن لازم است

وقتی افراد غذا می‌خورند و الکل می‌نوشند، غذا و مایعات در معده آن‌ها تجزیه شده و جذب جریان خون می‌شود و این می‌تواند بر سطوح برخی از مواد در خون مانند گلوکز یا کلسترول خون تأثیر بگذارد.

اندازه‌گیری سطوح این مواد برای تشخیص برخی بیماری‌‌ها ضروری است، مانند:

  • دیابت؛
  • کم‌خونی؛
  • کلسترول بالا؛
  • بیماری کبد.

برای تشخیص صحیح این بیماری‌ها، ناشتا بودن فرد مهم است. خوردن یا آشامیدن قبل از آزمایش ممکن است سطح یک ماده خاص را در خون افزایش دهد و منجر به نتایج نادرست شود. نتایج نادرست به نوبه خود می‌تواند منجر به تشخیص نادرست شود.

کارهایی که می‌توانید انجام دهید

طیف وسیعی از کارها وجود دارد که افراد می‌توانند هنگام روزه گرفتن برای آزمایش خون انجام دهند، مانند:

  • آب: مهم است که هنگام روزه داری آب فراوان بنوشید تا هیدراته بمانید. آب بر نتایج آزمایش خون تأثیری ندارد و در مواقعی که فرد نیاز به روزه دارد، نوشیدن آن قابل قبول است.
  • زمان بندی: این که آیا یک فرد مجبور است ۸، ۱۲ یا ۲۴ ساعت ناشتا باشد، ایده خوبی است که قبل از انجام آزمایش مشخص کنید که آخرین زمانی که می تواند بخورد یا بنوشد چقدر است. به عنوان مثال، اگر از فردی خواسته شود ۱۲ ساعت قبل از آزمایش خون در ساعت ۹ صبح روزه بگیرد، پس از ساعت ۹ شب چیزی نخورد. شب قبل از.
  • دارو: برای افراد مهم است که در زمان ناشتا به مصرف داروهای معمولی خود ادامه دهند، مگر اینکه پزشک به آنها دستور دیگری داده باشد.

مواردی که باید اجتناب کرد

علاوه بر غذا و نوشیدنی، موارد دیگری نیز وجود دارد که هنگام ناشتا بودن برای آزمایش خون باید از آنها اجتناب کرد. این شامل:

  • الکل: الکل می‌تواند بر سطح قند و چربی خون تأثیر بگذارد و نتایج نادرستی به آزمایش‌های خونی که نیاز به ناشتا بودن دارند بدهد. اگر از فرد خواسته می‌‌شود قبل از آزمایش خون ناشتا باشد، باید از نوشیدن الکل نیز خودداری کند.
  • سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نیز می‌تواند بر نتایج آزمایش خون تأثیر بگذارد. اگر قبل از آزمایش خون از فردی خواسته شده است که ناشتا باشد، باید از کشیدن سیگار خودداری کند.
  • آدامس جویدن: فرد در زمان ناشتا بودن برای آزمایش خون از جویدن آدامس، حتی اگر قند نداشته باشد، خودداری کند. این به این دلیل است که جویدن آدامس می‌تواند هضم را تسریع کند، که می‌تواند بر نتایج تأثیر بگذارد.
  • ورزش: ورزش همچنین می‌تواند هضم غذا را تسریع کند و بر نتایج تأثیر بگذارد، بنابراین افراد باید در دوره توصیه شده ناشتا بودن از ورزش کردن اجتناب کنند.

نتیجه

قبل از ناشتا بودن، باید از پزشک سوال کند که اگر ناشتایی لازم است مدت زمان آن چقدر باید باشد.

اگر آزمایش نیاز به ناشتا بودن دارد، پیروی از مراحل بالا می‌تواند به فردی که از او خواسته شده است برای آزمایش خون ناشتا باشد کمک کند تا این کار را با خیال راحت انجام دهد.

اگر روزه گرفتن بیش از حد سخت شد و فردی به دلیل گرسنگی یا تشنگی شدید آن را انجام نداد، باید با پزشک تماس بگیرد تا نوبت آزمایش خون را تغییر دهد.

اگر نتایج آزمایش خون افراد نادرست باشد، ممکن است تشخیص اشتباه  برای بیماریشان داده شود که منجر به عوارض بیش‌تر سلامتی می‌شود. به همین دلیل است که رعایت بهترین شیوه‌ها در مورد ناشتا بودن  قبل از آزمایش خون بسیار مهم است.

 

منبع: medicalnewstoday.com


 

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و پیشگیری از میگرن

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت healthline.com

به گفته بنیاد میگرن آمریکا، حداقل ۳۹ میلیون نفر در ایالات متحده نوع ناتوان‌کننده سردرد دارند که به عنوان میگرن شناخته می‌شود. اما تعداد بسیار کمی از داروها و روش‌های درمانی برای پیشگیری از میگرن وجود دارد.

در عوض، بیش‌تر درمان‌های موجود میگرن هدف دیگری دارند که ابه افراد مبتلا به میگرن کمک می‌کند. داروهای ضد‌صرع، مانند توپیرامات Topamax، یا داروهای ضد‌افسردگی و فشار خون که اغلب برای افراد مبتلا به میگرن تجویز می‌شوند، می‌توانند تعداد روزهای سردرد را کاهش دهند. اما این عملکرد چیزی نیست که این داروها برای انجام آن ساخته شده باشند.

خوشبختانه، دیگر اینطور نیست. پیشرفت‌ها در استفاده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به محققان کمک کرده است تا راه‌هایی را برای هدف قرار دادن اپیزودهای دردناک میگرن درست در منشا آن‌ها ایجاد کنند.

آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به عنوان نوعی ایمونوتراپی برای درمان برخی بیماری‌ها استفاده می‌شود. اما برای میگرن، آن‌ها به روشی متفاوت عمل می‌کنند که سیستم‌ایمنی را درگیر نمی‌کند.

در این‌جا همه مواردی که باید در مورد روش‌های جالب  آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای جلوگیری از سردردهای میگرنی بدانید بیان شده است. همچنین در مورد چند داروی اخیراً تأیید شده بررسی می‌شود که در نهایت ممکن است کمی تسکین درد بری این بیماران به همراه داشته باشد.

چگونگی عملکرد آنتی‌بادی‌های مونوکلونال

آنتی‌بادی‌های مونوکلونال‌، آنتی‌بادی‌های مبتنی بر پروتئین هستند که می‌توانند به پروتئین‌های دیگر بدن متصل شوند.

این عملکرد چگونه برای میگرن مفید است؟

این آنتی‌بادی‌ها می توانند نوع خاصی از پروتئین به نام پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین یا CGRP را هدف قرار داده و مسدود کنند. محققان دریافتند CGRP یکی از منابع اصلی درد میگرنی است.

در طول حمله میگرن، CGRP اغلب در سلول‌های عصبی مغز آزاد می‌شود. این باعث می‌شود رگ‌های خونی گشاد شده و قسمت‌های خاصی از مغز ملتهب شود. کارشناسان بنیاد میگرن آمریکا معتقدند که پاسخ CGRP باعث درد فیزیکی در  یک دوره میگرن برای بیش‌تر افراد می‌شود. بنابراین استفاده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای کاهش اثرات CGRP می‌تواند منجر به دوره‌های کمتر درد میگرنی شود.

این عملکرد در نسل جدید داروهای میگرن مشاهده می‌شود. به عنوان آنتاگونیست CGRP، آن‌ها می‌توانند از اتصال آن با گیرنده‌های درد و ایجاد بسیاری از علائم فیزیکی میگرن جلوگیری کنند.

آیا آنتی‌بادی‌های مونوکلونال نوعی ایمونوتراپی هستند؟

درمان‌های ایمونوتراپی شامل درگیر کردن سیستم‌ایمنی بدن ، یا با سرکوب یا تقویت آن، برای کمک به مبارزه با بیماری و عفونت است. پزشکان اغلب از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به عنوان نوعی ایمونوتراپی استفاده می‌کنند، به ویژه در درمان:

  • سرطان؛
  • رد پیوند عضو؛
  • آلرژی؛
  • روماتیسم مفصلی؛
  • بیماری التهابی روده؛

اما آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به روشی متفاوت برای درمان میگرن استفاده می‌شود. مهم است که بدانید این داروها روی سیستم‌ایمنی بدن کار نمی‌کنند. بلکه آن‌ها CGRP را هدف قرار می‌دهند.

آیا آنتی‌بادی‌های مونوکلونال موثرتر از سایر درمان‌ها هستند؟

برخی مطالعات نشان داده‌اند که این داروها بسیار مؤثر هستند:

  • در میگرن اپیزودیک با کمتر از ۱۵ روز میگرنی در ماه، افرادی که آنتی‌بادی‌های مونوکلونال مصرف می‌کنند، ۱ تا ۲ روز میگرن کمتری نسبت به دارونما داشتند.
  • در میگرن مزمن با ۱۵ روز یا بیش‌تر میگرن در ماه، ۲ تا ۲٫۵ روز میگرن کمتری نسبت به دارونما داشتند.

راه دیگر برای بررسی میزان موثر بودن این داروها این است که ببینید چند نفر با استفاده از آن‌ها بهبود قابل توجهی داشتند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۳۰ درصد از شرکت‌کنندگان تنها پس از ۴ هفته استفاده از Aimovig، یکی از اولین داروهای ضد CGRP، ۵۰ درصد بهبودی در روزهای میگرنی خود مشاهده کردند. بررسی دیگر درسال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که درصد کم‌تری از بیماران نتایج بهتری را مشاهده می‌کنند.

اما چگونه این داروها با درمان‌های سنتی پیشگیری از میگرن مقایسه می‌شوند؟

در اینجا برخی از آمارها در مورد میزان کارامدی سه درمان پیشگیرانه رایج برای میگرن آورده شده است.

  • داروهای فشار خون. بتا بلاکرها مانند پروپرانولول و تیمولول اغلب برای پیشگیری از میگرن تجویز می‌شوند، اگرچه داروهای مختلف نتایج متفاوتی دارند. معمولاً پروپرانولول مؤثرترین درمان در نظر گرفته می‌شود. یک بررسی در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که این دارو می‌تواند میگرن اپیزودیک را ۱ تا ۲ سردرد در ماه و میگرن مزمن را تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
  • داروهای ضد‌افسردگی. داروهای ضد‌افسردگی سه حلقه‌ای معمولاً برای پیشگیری از میگرن تجویز می‌شوند، اگرچه بررسی منبع مورد اعتماد در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که انواع دیگر مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین ممکن است به همان اندازه مؤثر باشند. همین بررسی همچنین نشان می‌دهد که داروهای ضد‌افسردگی سه حلقه‌ای می‌توانند روزهای میگرنی را تا ۵۰ درصد کاهش دهند.
  • داروهای ضد‌صرع. پزشکان معمولا توپیراماتTopamax را به عنوان یک داروی پیشگیرانه تجویز می‌کنند. با توجه به تحقیقات سال ۲۰۱۴، به نظر می‌رسد میزان کاهش سردرد در روزها حدود ۵۰ درصد باشد.

کدام آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای درمان میگرن تایید شده است؟

چهار داروی تزریقی تایید شده توسط سازمان غذا و دارو FDA  برای میگرن

Erenumab (Aimovig)

Aimovig اولین داروی تزریقی و ضد CGRP بود که در سال ۲۰۱۸ در دسترس بیماران قرار گرفت. این دارو با اتصال خود به پروتئین‌های CGRP عمل می‌کند و شروع درد و پاسخ‌های التهابی که باعث علائم میگرن می‌شود جلوگیری می‌کند. مانند سایر داروهای تزریقی، Aimovig یک داروی پیشگیری‌کننده است، نه این‌که به عنوان درمان خنثی کننده آن باشد. این بدان معنی است که می‌تواند تعداد و شدت سردردهای میگرنی را کاهش دهد، اما سردردی را که در حال حاضر وجود دارد درمان نمی‌کند یا علائم میگرن را تسکین نمی‌دهد.

Aimovig توسط شما یا یک مراقب هر ماه یک بار به ران، بازو یا شکم تزریق می‌شود. اکثر مردم فقط ۱ دوز در ماه تزریق می‌کنند، اما برخی ممکن است نیاز به ۲ دوز در ماه داشته باشند.

Fremanezumab (Ajovy)

آجووی زیر پوست تزریق می‌شود و از عملکرد پروتئین‌های CGRP جلوگیری می‌کند. این نیز یک داروی پیشگیرانه است، نه اینکه یک داروی برظرف کننده درد باشد .

تفاوت اصلی بین آجووی و سایر داروهای تزریقی‌ این است که این دارو می‌تواند اثر طولانی داشته باشد، بنابراین در مورد میزان دوز مصرف آن چند انتخاب دارید. شما می‌توانید ۱ دوز در ماه تزریق کنید یا یک برنامه سه ماهه را انتخاب کنید و ۳ دوز جداگانه را هر ۳ ماه یک بار تزریق کنید.

Galcanezumab (Emgality)

Emgality یکی دیگر از داروهای تزریقی است، اگرچه ممکن است بیشتر از داروهای دیگر عوارض جانبی ایجاد کنداما این یک تزریق پیشگیرانه است که یک بار در ماه در ران، شکم، باسن یا پشت بازو انجام می‌شود. Emgality کمی متفاوت است زیرا تزریق اولین دوز،دوز بارگیری است. این بدان معناست که شما بار اول دوبرابر مقدار Emgality تزریق می‌کنید و سپس در ماه بعد میزان ان را به دوز استاندارد کاهش می‌دهید.

اپتینزوماب (ویپتی)

Vyepti از نظر مکانیسم مانند سه داروی تزریقی دیگر عمل می‌کند. به پروتئین های CGRP متصل می‌شود و آنها را در پاسخ دادن عصبی مسدود می‌کند و همچنین یک داروی پیشگیرانه است، نه یک داروی درمان کننده میگرن.

اما Vyepti یک داروی تزریق زیر جلدی  نیست و  یک انفوزیون داخل وریدیIV  است که هر ۳ ماه یکبار در مطب پزشک به شما تزریق می‌شود. دریافت دوز کامل دارو حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. اکثر مردم دوز ۱۰۰ میلی‌گرمی Vyepti را مصرف می کنند، اما برخی افراد به دوز ۳۰۰ میلی‌گرمی نیاز دارند.

عوارض جانبی آنتی‌بادی‌های مونوکلونال در درمان میگرن

عوارض جانبی اکثر آنتی بادی های مونوکلونال برای میگرن یکسان است. تفاوت های جزئی بین آنها وجود دارد، اما به طور کلی، پزشکان آنها را ایمن می دانند. این داروها همچنین هیچ گونه تداخل با سایر داروهای تجویزی ندارند و ترکیب آنها با سایر درمان های میگرن را آسان می کند.

عوارض جانبی رایج

با توجه به انجمن میگرن کانادا، مطالعات بالینی نشان داد که عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

  • یبوست؛
  • درد محل تزریق؛
  • درد عضلانی؛
  • درد مفاصل.

در همین‌حال، در مطالعات بالینی واقعی، عوارض جانبی دیگری مشاهده شد. این اثرات ممکن است در مطب پزشک در بیمارانی که این داروها را مصرف کردند، گزارش شود. این عوارض عبارتند از:

  • ریزش مو؛
  • خستگی؛
  • افزایش سردرد.

همچنین در برخی افراد احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک وجود دارد. اگر سابقه حساسیت به داروها دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

یکی از بررسی‌ها در سال ۲۰۱۷ تایید می‌کند که برخی از خطرات برای آنتی‌بادی‌های مونوکلونال وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که مزایای آن بیش‌تر خطراتش است.

عوارض قلبی عروقی

کارشناسان هنوز در مورد اثرات داروهای ضد CGRP بر سلامت قلب بحث دارند. CGRP عروق خونی را گشاد می‌کند و این داروها این فرآیند را مسدود می‌کنند. نگرانی‌هایی وجود دارد که این اثر می‌تواند منجر به فشار‌خون بالا یا حتی یک سکته خفیف شود.

اما یک بررسی در سال ۲۰۲۰ نشان داد هیچ مدرکی مبنی بر اثر منفی داروهای ضد CGRP بر قلب وجود ندارد. به نظر نمی‌رسد افرادی که سابقه مشکلات قلبی عروقی دارند در هنگام مصرف این داروها در معرض خطر بیش‌تری باشند.

عوارض جانبی سایر داروهای مورد استفاده برای درمان میگرن

عوارض جانبی احتمالی دسته نسبتاً جدیدی از داروها می‌تواند خطرناک باشد. اما یادآوری این نکته مهم است که درمان‌های  قدیمی میگرن، که از نظر اثربخشی مشابه داروهای ضد CGRP هستند، عوارض جانبی نیز دارند.

 

نوع دارو عوارض جانبی
بتابلاکر‌ها  خستگی
سرگیجه
گردش خون ضعیف
ناراحتی گوارشی
ضد‌افسردگی‌های سه حلقه‌ای افزایش سردرد
ناراحتی گوارش
سرگیجه
خستگی
افزایش وزن
داروهای ضد‌صرع کاهش حافظه
اختلالات فکری
خستگی
تغیرات خلق و خوی
تهوع

افزایش احتمال سنگ کلیه .طبق مقاله ای در ۲۰۱۷

 

به‌طور کلی، اکثر مردم می‌توانند با خیال راحت از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای میگرن استفاده کنند. پزشک قبل از تصمیم‌گیری در مورد این‌که آیا این درمان برای شما مناسب است، باید کل سابقه پزشکی شما  را بررسی می‌کند.

آیا درمان‌های احتمالی دیگری در حال مطالعه هستند؟

آنتی‌بادی‌های مونوکلونال یک راه موثر برای پیشگیری از میگرن هستند، اما محققان در حال بررسی درمان های احتمالی دیگر هستند.

Gepants

جپانت‌ها همچنین درمان‌های ضد CGRP هستند. آنها CGRP را در گیرنده‌های درد مسدود می‌کنند، اما داروهای تزریقی یا IV نیستند. آنها معمولاً به صورت خوراکی یا به صورت قرص یا قرص‌های حل شونده مصرف می‌شوند، بنابراین سریع‌تر عمل می‌کنند و مدت زیادی در سیستم بدن شما باقی نمی‌مانند. این حالت اجازه می‌دهد تا آن‌ها را به عنوان داروهای خنثی کردن درد، متوقف کردن علائم میگرن، و همچنین به عنوان داروهای  پیشگیرانه استفاده شود.

اولین gepant توسط FDA در دسامبر ۲۰۱۹ تایید شد. شناخته شده‌ترین جپانت‌ها عبارتند از:

  • ubrogepant (Ubrelvy)
  • rimegepant (Nurtec ODT)

فقط داروی  Nurtec ODT هم برای استفاده پیشگیرانه هم برای از بین بردن درد  تایید شده است.

طبق تحقیقات سال ۲۰۲۰، به‌طور کلی، جپنت‌ها به خوبی تحمل می‌شوند و عوارض جانبی کمی دارند.

آزمایشات بالینی

از سال ۲۰۲۲، چندین آزمایش بالینی در مراحل مختلف در حال بررسی مسیرهای جدید برای جلوگیری از میگرن هستند. زمینه های موردنظرعبارتند از:

  • مهارکننده های گیرنده پلی پپتیدی نوع ۱ فعال کننده آدنیلات سیکلاز هیپوفیز، که پروتئینی را که باعث درد میگرنی می شود مسدود می کند.
  • دیتان ها که در حال حاضر برای درمان حاد اما نه برای پیشگیری استفاده می شود
  • مهارکننده های گیرنده اورکسین، که مسیرهای هیپوتالاموس مغز را مسدود می کنند

مسدود کننده های کالیکرئین، که تولید پروتئینی را که CGRP آزاد می کند، کاهش می دهند

  • کتامین، که گلوتامات و سروتونین – مواد شیمیایی که ممکن است به درد میگرن کمک کنند.-را هدف قرار می دهد

نتیجه:

برخلاف درمان‌های میگرن در گذشته که برای درمان سایر بیماری‌های پزشکی بودند آنتی‌بادی‌های مونوکلونال مستقیماً درد میگرن را هدف قرار می‌دهند. آنها:

  • به اندازه درمان‌های سنتی پیشگیری از میگرن، اگر موثرتر نباشند، منبع مورد اعتماد هستند
  • با بسیاری از داروهای تجویزی دیگر تداخل نداشته باشید
  • برای خود مدیریتی نسبتاً آسان است

در حالی که آن‌ها با خطر برخی عوارض جانبی خفیف همراه هستند، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای میگرن تا حد زیادی برای بسیاری از افراد بی‌خطر هستند و فواید آن اغلب بیشتر از خطرات آن است.

 

منبع: healthline.com


 

 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آیا روغن CBD برای درد آرتریت موثر است؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

به گزارش سایت news-medical.net

CBD چیست؟

CBD یا کانابیدیول یک ترکیب فعال است که از گیاه شاهدانه استخراج می‌شود. این ماده تنها یکی از بسیاری از مواد شیمیایی استخراج شده از این گیاه است، اما از این جهت متمایز است که علائم روان‌پزشکی یا مسمومیت ایجاد نمی‌کند. مطالعات روی حیوانات نشان می‌دهد که CBD درد و التهاب را تسکین می‌دهد، اما تاییدی از مطالعات حیوانی وجود ندارد. با این‌حال، بسیاری از مردم همچنان تجربیات خود را از کاهش درد و اضطراب و خواب بهتر با CBD گزارش می‌کنند.

CBD مشتق شده از گیاهان شاهدانه قانونی است، زیرا این گیاهان حاوی ۰٫۳٪ یا کمتر از تتراهیدروکانابینول‌، ماده‌ای که ماری‌جوانا را تغییر می‌دهد‌، هستند. با این‌حال، مهم است بدانید که CBD از هر گیاهی در گونه شاهدانه بدون در نظر گرفتن منشأ آن، ساختار و عملکرد یکسانی دارد و منبع آن عمدتاً به دلیل مسائل قانونی پیرامون استفاده از ماری‌جوانا در برخی از ایالات ایالات متحده و در بسیاری از کشورهای جهان است. بیش‌تر CBD از گیاه کنف شاهدانه صنعتی مشتق می‌شود که غلظت‌های بالاتری از این ماده شیمیایی دارد. روغن با یکی از روش‌های متعدد استخراج می‌شود و سپس به روغن حامل اضافه می‌شود تا روغن CBD تشکیل شود.

مکانیزم اثر CBD در بدن

جالب است که هر یک از سیستم‌های اصلی درد ابتدا آشکار شده‌اند، زیرا دانشمندان به دنبال مسکن‌های طبیعی درد بودند، مانند سیستم اندورفین از مطالعه خشخاش، سیستم اندوکانابینوئید از مطالعه حشیش، کپسایسین از فلفل شیلی، ومواد التهابی از طریق مطالعه اسید سالیسیلیک (پایه آسپرین، اولین NSAID) از پوست درخت بید.

بدن انسان مواد شیمیایی بسیار شبیه به کانابینوئیدها به نام اندوکانابینوئید تولید می‌کند. این‌ها فقط در صورت لزوم تولید می‌شوند و در اتصالات عصبی خاصی عمل می‌‌کنند تا به بدن کمک کنند کارهای زیر را انجام دهد: «آرامش، خوردن، خوابیدن، فراموش کردن و محافظت». سیستم اندوکانابینوئید، متشکل از اندوکانابینوئیدها، گیرنده‌های آن‌ها و آنزیم‌هایی که روی آن‌ها عمل می‌کنند، به موازات دیگر سیستم‌های درد اصلی مانند اندورفین و سیستم التهابی عمل می‌کنند.

سیستم اندوکانابینوئید به طور پیوسته برای تعدیل سیگنال های درد فعال می شود. هنگامی که در برخی آزمایشات حیوانی غیرفعال شد، نتیجه حساسیت درد غیرطبیعی بود. دو نوع گیرنده وجود دارد که CBD از طریق آنها عمل می‌کند، CB1 و CB2. سیگنال‌های درد از طریق فعال‌سازی CB1 مهار می‌شوند و CB2 التهاب را مهار می‌کند.

چگونه CBD درد را در آرتریت تسکین می‌دهد؟

CBD از طریق سیستم اندوکانابینوئید، که بر روی گیرنده‌های موجود در چندین نواحی مغز و در سطح نخاع فعال است، عمل می‌کند تا انتقال سیگنال‌های درد را متوقف کند. این ماده ۱۰ برابر مورفین در اثر آن بر انواع خاصی از سلول‌های عصبی درد فعال است و همچنین در پاسخ به استرس باعث تسکین درد می‌شود. همچنین با تحریک گیرنده‌های CB1 باعث تسکین درد محیطی می‌شود. CBD از نظر شیمیایی بسیار شبیه اندوکانابینوئیدهایی مانند آناندامید، یا آراشیدونو لتانول آمین و ۲-آراشیدونویل گلیسرول است که به گیرنده‌های ECS متصل می‌شوند. سطح آناندامید را در دوزهای بالا افزایش می‌دهد و باعث تسکین درد می‌شود.

CBD همچنین دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی قوی است که گفته می‌شود بیش از ویتامین C یا ویتامین E است. بنابراین ادعا می‌شود که اولین تعدیل‌کننده اندوکانابینوئید است که در بیماران برای تسکین درد استفاده می‌شود. این همچنین یک مهارکننده TNF-α است، اما باعث تحریک معده یا افزایش خطر بیماری عروقی مانند NSAID ها نمی‌شود، زیرا روی هیچ یک از آنزیم‌های سیکلواکسیژناز (COX-1 و COX-2) که توسط اثر NSAID مهار می‌شوند، عمل نمی‌کند. همچنین سیگنال‌دهی آدنوزین را افزایش می‌دهد و در نتیجه التهاب را کاهش می‌دهد و باعث تسکین درد می‌شود.

اقدامات مشاهده شده CBD

هنگامی که به صورت موضعی به شکل ژل استفاده می‌شود، CBD التهاب و حساسیت مفرط را در موش‌های مبتلا به آرتریت کاهش می‌دهد و به خوبی با غیرفعال شدن کمی توسط کبد جذب می‌شود. جذب مستقیماً با مقدار اعمال شده متناسب است، با خطر بالقوه کمتر علائم سیستمیک و افزایش سطح محلی CBD. تورم مفاصل و سایر علائم التهاب مفصل با این درمان کاهش یافت. با مصرف خوراکی نیز، کاهش قابل‌توجهی در احساس درد در آزمایشات موش وجود دارد. التهاب کمتر و غلظت کمتری از مولکول‌های التهابی در داخل و اطراف فضای مفصل وجود دارد که منجر به بهبود علائم و همچنین جلوگیری از تجزیه غضروف مفصل در طول زمان می‌شود.

در طول التهاب مفصل، سلول‌های غشای سینوویال که مسئول تولید مایع روان‌کننده مفصل و کمک به ایمنی موضعی هستند، فعال می‌شوند و شروع به ترشح مواد شیمیایی التهابی از جمله TNF-α، IL1-α و غیره می‌کنند. این‌ها حساسیت گیرنده‌های درد اولیه را در مفاصل افزایش می‌دهند، اما سلول‌های دیگر را نیز برای افزایش تولید این سیتوکین‌ها جذب می‌کنند و شدت التهاب را افزایش می‌دهند. به نظر می‌رسد که کاربرد CBD این سیستم درد را که TRPV1 نامیده می‌شود، حساسیت‌زدایی می‌کند، بنابراین درد و پیشرفت بیش‌تر را متوقف می‌کند. کشیدن حشیش یک روش معمول گزارش شده برای کاهش درد آرتریت است و بزرگ‌ترین دلیلی است که بیماران برای استفاده پزشکی از این دارو ذکر کرده‌اند. در غیاب آزمایش‌های بالینی، این روش درمانی امیدوارکننده است که باید به‌طور جدی دنبال شود.

استفاده هوشمندانه از CBD

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که از طرف آکادمی ملی علوم ایالات متحده انجام شد نشان داد که کانابینوئیدها شانس بیشتری برای کاهش درد در بیماران مبتلا به درد مزمن ایجاد می کنند. آنها بین THC، CBD و سایر مواد شیمیایی موجود در شاهدانه تفاوتی قائل نشدند.

با این حال، بدون مطالعات بالینی با کیفیت بالا در مورد CBD در آرتریت، پیش بینی فواید بالینی، توصیه دوز برای شرایط مختلف آرتریت یا هر فرمولی دشوار است. فرمولاسیون های مختلف در فواصل زمانی مختلف شروع به عمل می کنند و ممکن است حاوی مواد دیگری باشند که از طریق مکانیسم های دیگر برای تسکین درد یا التهاب عمل می کنند. به عنوان مثال، پماد تسکین دهنده CBD می تواند حاوی منتول یا کپسایسین نیز باشد که هر دوی آنها در کاهش درد خفیف نیز مفید هستند. این امر تصمیم گیری در مورد اینکه چه مقدار از تأثیر مشاهده شده واقعاً ناشی از CBD از گزارش ها وبر خلاف آزمایشات طراحی شده است، دشوار است.

بررسی کیفیت – وجود ندارد

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات استفاده از CBD این است که شما نمی‌دانید هنگام خرید آن چه چیزی به دست می‌آورید. یک بازار عمدتاً غیرقابل تنظیم منجر به برچسب‌های گمراه کننده، بررسی‌های کیفیت ناکافی یا عدم وجود آن، آلاینده‌های افشا نشده یا تقلبی با THC، آفت‌کش‌ها، حلال‌ها یا فلزات، و همچنین تنوع گسترده در قدرت CBD شده است. بنابراین مطمئن‌ترین کار این است که برچسب را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که شرکت درگیر از شیوه‌های تولید خوب پیروی می‌کند و محصولات خود را با روش‌هایی مطابق با موارد زیر آزمایش می‌کند: داروسازی گیاهی آمریکا (AHP)، داروسازی ایالات متحده (USP) یا انجمن رسمی شیمیدانان کشاورزی (AOAC).

دوز – ناشناخته

دوز CBD در آرتریت به دلایل بالا کاملاً واضح نیست. از آنجا که CBD برای شرایط خاص در دوزهای خاص ارزیابی نشده است، نمی‌توان توصیه مبتنی بر شواهد در مورد دوزهای ایمن ارائه داد. از آنجایی که CBD تنظیم نشده است، فروشندگان می توانند ادعاهای زیادی در مورد اثربخشی داشته باشند یا توصیه‌های دوز را بدون هیچ مدرک علمی برای حمایت از ادعاهای خود ارائه دهند.

استفاده صحیح از CBD

برخی از اقدامات در حال حاضر به‌طور گسترده در میان متخصصان پزشکی در رابطه با CBD توافق شده است:

  • ابتدا هدف خود را با پزشک خود مرور کنید تا مطمئن شوید که همه گزینه‌های معقول دیگر را امتحان کرده‌اید. این همچنین به شما کمک می‌کند تا به‌طور عینی ارزیابی کنید که روغن CBD ، چه سودی برای شما دارد که می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. روغن CBD به‌صورت کپسولی که بلعیده می‌شود یا به صورت مایعی که به غذا یا آب اضافه می‌شود ارائه می‌شود. همچنین می‌توان آن را مستقیماً روی پوست روی مفصل آسیب دیده مالید. مصرف خوراکی CBD بسته به این‌که آیا غذا در معده وجود دارد، در الگوهای مختلفی جذب می‌شود و ممکن است تنها پس از چند ساعت شروع به عمل کند. همچنین می‌توان آن را با قرار دادن آن زیر زبان به مدت ۱-۲ دقیقه مصرف کرد که باعث تسریع اثر می‌شود و باعث می شود بعد از ۱۵-۴۵ دقیقه شروع شود.
  • به جای داروی اصلاح کننده بیماری که برای درمان آرتریت التهابی استفاده می‌شود از CBD استفاده نکنید. داروهای ضد‌روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) داروهایی هستند که نه تنها علائم آرتریت را تسکین می‌دهند، بلکه مسیر بیماری را با کاهش تعداد عودها و شدت عودهای فردی تغییر می‌دهند. آنها شامل متوترکسات، سولفاسالازین، هیدروکسی کلروکین و لفلونوماید هستند که سیستم‌ایمنی بیش فعال را مهار می‌کنند. این دسته همچنین شامل داروهای قوی‌تری مانند آزاتیوپرین می‌شود. بیولوژیک ها دسته دوم را تشکیل می‌دهند که شامل مهارکننده‌های انتخابی مشتق شده بیولوژیکی در مراحل خاصی در التهاب، مانند مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور (TNF) می‌باشد. دسته سوم شامل مهارکننده‌های کیناز است. همه این‌ها در سرکوب التهابی که باعث ایجاد بیماری مفصلی است، بسیار مهم هستند.
  • استنشاق روغن CBD توصیه نمی‌شود. اگرچه تعدادی دستگاه بخار وجود دارد که کارتریج های CBD دارند، این مسیر آزمایش نشده است و بخارات روغن معمولاً باعث تحریک و آسیب به بافت ریه می‌شوند. این ممکن است در افراد مبتلا به آرتریت التهابی حتی بیش‌تر باشد. علاوه بر این، در حال‌حاضر موجی از مرگ‌و‌میر در افرادی رخ داده است که سیگار می‌کشیدند و به بیماری حاد کشنده ریه مبتلا شدند.

تداخلات CBD با سایر داروها

بیماران مبتلا به آرتریت اغلب با داروهای مختلفی مانند مسکن‌های مخدر، کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد‌التهابی غیر‌استروئیدی، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، داروهای ضد‌افسردگی و افزایش‌دهنده خلق‌و‌خو و مهارکننده‌های GABA درمان می‌شوند. این‌ها در صورت ترکیب با CBD ممکن است اثرات سمی داشته باشند، که هنوز تحقیقات بسیار کمی در مورد آن انجام شده است. استفاده از CBD همچنین می‌تواند سطح داروی کومادین (رقیق‌کننده خون) را به سطوح خطرناکی افزایش دهد. بنابراین، اگر قصد استفاده از CBD را دارید، بسیار مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید هرگونه تداخل دارویی احتمالی را که می‌تواند شما را در معرض خطر قرار دهد، بررسی کنید.

منبع: news-medical.net


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

چه زمانی باید مراقبت تسکینی را برای نارسایی قلبی انتخاب کرد و این حالت چگونه به نظر می‌رسد

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت healthline.com

ایده مراقبت تسکینی می‌تواند بسیار زیاد به نظر برسد، اما این سیستم‌های حمایتی می‌توانند زندگی را برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی و عزیزان‌شان آسان‌تر کنند.

نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن قلب نمی‌تواند مقدار خون و اکسیژن مورد نیاز بدن را برای عملکرد پمپاژ کند. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تقریباً ۶٫۲ میلیون بزرگسال در ایالات متحده با نارسایی قلبی زندگی می‌کنند.

در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای نارسایی قلبی وجود ندارد، برخی از گزینه‌های درمانی می‌توانند پیشرفت بیماری را کند یا متوقف کنند. اما زمانی که درمان دیگر مؤثر نباشد، مانند موارد نارسایی قلبی پیشرفته، گاهی اوقات ممکن است تمرکز به مراقبت‌های حمایتی یا تسکینی تغییر کند.

این مقاله به این موضوع می‌پردازد که وقتی فردی مراقبت تسکینی را برای نارسایی قلبی انتخاب می‌کند چه انتظاری باید داشت و چگونه می‌توان از یک عزیز مبتلا به نارسایی قلبی مرحله پایانی تا پایان عمر حمایت کرد.

معیارهای مراقبت تسکینی برای نارسایی قلبی چیست؟

هنگامی که فردی نارسایی قلبی پیشرفته دارد، به این معنی است که درمان دیگر در کاهش سرعت پیشرفت بیماری موثر نیست. علائم اغلب در این مرحله شدید است و می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر کیفیت کلی زندگی فرد تأثیر بگذارد.

مراقبت تسکینی که گاهی اوقات مراقبت حمایتی نامیده می‌شود، مراقبت‌های پزشکی را توصیف می‌کند که می‌تواند به بهبود رفاه افرادی که با بیماری‌های جدی و مزمن زندگی می‌کنند کمک کند.

مراقبت تسکینی می‌تواند به بهبود زمینه‌های زیر و موارد دیگر کمک کند:

  • سلامت روان؛
  • کیفیت زندگی؛
  • مدیریت علائم؛
  • حمایت مراقبین؛

در حالی که در حال حاضر هیچ معیار خاصی برای دریافت مراقبت‌های تسکینی وجود ندارد،

یک بررسی تحقیقاتی در سال ۲۰۲۰ نشان داد که برخی از شایع‌ترین دلایل ارجاع شخصی به مراقبت‌های تسکینی برای نارسایی قلبی عبارتند از:

  • نارسایی قلبی در مرحله پیشرفته یا دیررس
  • علائم جسمی و عاطفی که بدتر می شوند
  • چندین باربستری شدن در بیمارستان در یک دوره ۶ تا ۱۲ ماهه
  • درمان های پیشرفته با یا بدون درمان
  • چشم انداز بیماری یا امید به زندگی کمتر

تصمیم برای پیگیری مراقبت تسکینی یک تصمیم شخصی است که شامل عوامل مختلفی می‌شود و هدف نهایی این است که به تصمیمی که برای فرد مبتلا به این بیماری مناسب است، برسید.

مراقبت تسکینی برای نارسایی قلبی چگونه است؟

به گفته منبع مورد اعتماد سازمان جهانی بهداشت (WHO)، هدف کلی مراقبت های تسکینی کاهش چالش‌هایی است که افراد مبتلا به بیماری‌های جدی می‌توانند داشته باشند، از جمله:

  • فیزیکی؛
  • عاطفی؛
  • اجتماعی؛
  • معنوی؛

با پرداختن به چالش‌ها و نیازهای فوق، مراقبت تسکینی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی کیفیت کلی زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های جدی را بهبود بخشد.

بسته به شرایط و نیازهای فرد، مراقبت تسکینی بسیار فردی است، اما در این‌جا این مراقبت ممکن است برای فردی که نارسایی قلبی دارد به نظر برسد:

  • پشتیبانی از علائم: این پشتیبانی شامل داروهایی می‌شود که می‌توانند برای رفع علائم و در عین حال قطع درمان‌هایی که ممکن است دیگر مؤثر نباشند، مؤثر باشند.
  • پشتیبانی تصمیم: این حمایت آموزشی در مورد انتظارات واقع بینانه در حین پیشرفت بیماری می باشدو می تواند اطمینان حاصل شود که تمام تصمیمات پزشکی با ترجیحات فرد مطابقت دارد.
  • حمایت اجتماعی: این حمایت بازخورد، آموزش و حمایت را برای اعضای خانواده و مراقبین فراهم می کند و مهارت های پردازش صحیح احساسات را آموزش می دهد.
  • حمایت از سلامت روان: این حمایت شامل کمک گرفتن از متخصصان آموزش دیده بهداشت روان و همراه کردن حمایت معنوی در صورتی که فرد روحانی یا مذهبی باشد، می باشد.

یکی از رایج ترین تصورات غلط در مورد مراقبت تسکینی این است که مراقبت در مورد پایان عمر است. اما مراقبت‌های تسکینی و مراقبت‌های پایان زندگی متفاوت هستند. اگرچه، در برخی موارد، مراقبت‌های تسکینی ممکن است شامل مراقبت‌های پایان عمر نیز باشد.

به‌عنوان مثال، مراقبت تسکینی برای فردی که نارسایی قلبی در اواخر عمر خود دارد ممکن است شامل مراقبت از آسایشگاه باشد.

مراقبت از آسایشگاه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ایجاد تسکین علائم؛
  • احترام به تصمیمات تا پایان عمر؛
  • ارائه حمایت عاطفی به فرد و خانواده‌اش؛

مرحله نهایی نارسایی قلبی چقدر طول می‌کشد؟

متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نارسایی قلبی را بر اساس شدت علائم به «مراحل» مختلف دسته‌بندی می‌کنند. دو مرحله اولیه وجود دارد که انجمن قلب نیویورک (NYHA)، کالج قلب و عروق آمریکا (ACC) و انجمن قلب آمریکا (AHA) برای تعریف نارسایی قلبی پیشرفته استفاده می‌کنند:

  • مرحله D ACC/AHA، که نارسایی قلبی پیشرفته را توصیف می‌کند که معمولاً به بیمارستان، پیوند یا حمایت تسکینی نیاز دارد.
  • مرحله ۳ یا ۴ NYHA، که علائم قابل توجه روزانه (۳) یا علائم شدید را، حتی در حالت استراحت (۴) توصیف می‌کند.

عوامل زیادی می‌توانند بر مدت زمان نارسایی قلبی در مرحله نهایی تأثیر بگذارند، اما برخی از مطالعات در یک بررسی تحقیقاتی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که افراد مبتلا به نارسایی قلبی مرحله D ممکن است میانگین امید به زندگی ۶ تا ۱۲ ماه داشته باشند.

چگونه برای کسی که دوستش دارید مراقبت مناسب از آسایشگاه پیدا کنید

اگر کسی که دوستش داریدبا تشخیص نارسایی قلبی در مرحله پایانی است، تصور بحث در مورد مراقبت از پایان زندگی دشوار است. اما مراقبت از آسایشگاه راهی است که می‌توانید اطمینان حاصل کنید که عزیزتان با نزدیک شدن به پایان عمر خود، آسایش و حمایت لازم را دارد.

در این‌جا چند سوال وجود دارد که باید هنگام انتخاب یک آسایشگاه مناسب برای عزیزتان مطرح کنید:

  • آیا آسایشگاه تحت پوشش بیمه یا مدیکر است‌؟
  • آسایشگاه چه نوع خدمات مستمری را ارائه می‌دهد؟
  • آسایشگاه از چه نوع رویکرد مراقبتی استفاده می‌کند؟
  • آیا آسایشگاه خدمات اضافی مانند پشتیبانی پس از ساعت کاری را پوشش می‌‌دهد؟
  • چگونه آسایشگاه مراقبت فعلی عزیز شما را تامین می‌کند؟
  • آیا آسایشگاه از اعضای خانواده حمایت می‌کند؟

همچنین می‌توانید برای یافتن مراکز مراقبت از آسایشگاه در نزدیکی خود به سازمان ملی آسایشگاه و مراقبت تسکینی و انجمن ملی مراقبت در منزل و آسایشگاه مراجعه کنید.

خلاصه

نارسایی قلبی یک بیماری جدی است که تقریباً میلیون‌ها نفر را در سراسر ایالات متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد. می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند که می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی افراد ، به خصوص در مراحل بعدی بیماری تأثیر بگذارد.

با پیشرفت نارسایی قلبی به مرحله پیشرفته نارسایی قلبی، مراقبت تسکینی می‌تواند به ارائه پشتیبانی برای چالش‌هایی که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است تجربه کنند، کمک کند. اگر شما یا یکی از عزیزان‌تان نارسایی قلبی دارید، با تیم مراقبت خود تماس بگیرید تا در مورد خدمات تسکینی در دسترس بیشتر بدانید.

منبع: healthline.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

آیورودا چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت webmd.com

طب آیورودا (به اختصار «آیورودا») یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های شفای جامع «کل بدن» جهان است و بیش از ۳۰۰۰ سال پیش در هند توسعه یافت.

این علم بر این باور است که سلامتی و تندرستی به تعادل ظریف بین ذهن، بدن و روح بستگی دارد. هدف اصلی آن ارتقای سلامتی است نه مبارزه با بیماری. اما درمان‌ها ممکن است برای مشکلات سلامتی خاص تنظیم شوند.

در ایالات متحده، آن را نوعی طب مکمل و جایگزین (CAM) می‌دانند.

آیورودا و انرژی زندگی شما

دانشجویان CAM درمانی معتقدند که همه چیز در جهان مرده یا زنده به هم متصل است. اگر ذهن، جسم و روح شما با کیهان هماهنگ باشد، از سلامتی برخوردار هستید. وقتی چیزی این تعادل را به هم می‌زند، بیمار می‌شوید. از جمله مواردی که می‌تواند این تعادل را به هم بزند، نقص‌های ژنتیکی یا مادرزادی، آسیب‌ها، تغییرات آب و هوایی و فصلی، سن و احساسات شماست.

کسانی که آیورودا را تمرین می‌کنند معتقدند که هر فرد از پنج عنصر اساسی موجود در جهان تشکیل شده است: فضا، هوا، آتش، آب و زمین.

این‌ها در بدن انسان ترکیب می‌شوند و سه نیرو یا انرژی حیاتی به نام دوشا تشکیل می‌دهند. آن‌ها نحوه عملکرد بدن شما را کنترل می‌کنند. آنها واتا دوشا (فضا و هوا) پیتا دوشا (آتش و آب)؛ و کافا دوشا (آب و خاک) هستند.

هر کس ترکیب منحصر به فردی از سه دوشا را به ارث می‌برد. اما یکی از آن‌ها معمولا قوی‌تر از بقیه است. هر کدام عملکرد بدن متفاوتی را کنترل می‌کنند. اعتقاد بر این است که شانس شما برای بیمار شدن‌ و مشکلات سلامتی که ایجاد می‌کنید با تعادل دوشاهای شما مرتبط است.

واتا دوشا

کسانی که آیورودا را تمرین می کنند معتقدند که این قوی ترین دوشا از هر سه دوشا است. این عملکردهای بسیار اساسی بدن مانند نحوه تقسیم سلول‌ها را کنترل می‌کند. همچنین ذهن، تنفس، جریان خون، عملکرد قلب و توانایی دفع مواد زائد از طریق روده شما را کنترل می‌کند. چیزهایی که می‌توانند آن را مختل کنند عبارتند از خوردن دوباره و خیلی زود بعد از غذا، ترس، اندوه و تا دیر وقت بیدار ماندن. اگر واتا دوشا نیروی اصلی زندگی شما باشد، تصور می‌شود که احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند اضطراب، آسم، بیماری قلبی، مشکلات پوستی و آرتریت روماتوئید بیش‌تر است.

پیتا دوشا

این انرژی هضم، متابولیسم (به چه میزان به خوبی غذاها را تجزیه می‌کنید) و هورمون‌های خاصی که با اشتهای شما مرتبط هستند را کنترل می‌کند.

چیزهایی که می‌تواند آن را مختل کند، خوردن غذاهای ترش یا تند و گذراندن زمان زیاد در آفتاب است.

اگر نیروی اصلی زندگی شما باشد، تصور می‌شود که احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری کرون، بیماری قلبی، فشار خون بالا و عفونت‌ها بیش‌تر است.

کافا دوشا

این نیروی حیاتی رشد ماهیچه‌ها، قدرت و ثبات بدن، وزن و سیستم‌ایمنی شما را کنترل می کند. با خوابیدن در طول روز، خوردن غذاهای شیرین بیش‌از‌حد، و خوردن یا نوشیدن چیزهایی که حاوی نمک یا آب بیش از حد هستند، آن را مختل می‌کنید.

اگر انرژی اصلی زندگی شما باشد، پزشکان معتقدند ممکن است به آسم و سایر اختلالات تنفسی، سرطان، دیابت، حالت تهوع بعد از غذا خوردن و چاقی مبتلا شوید.

درمان آیورودا

یک پزشک آیورودا یک برنامه درمانی به‌طور خاص برای شما طراحی می‌کند. آن‌ها آرایش فیزیکی و احساسی منحصر به فرد شما، نیروی اولیه زندگی و تعادل بین هر سه این عناصر را در نظر می‌گیرند.

هدف از درمان، پاک‌سازی بدن شما از غذای هضم نشده است که می‌تواند در بدن شما بماند و منجر به بیماری شود. فرآیند پاکسازی که «پانچاکارما» نامیده می‌شود برای کاهش علائم و بازگرداندن هماهنگی و تعادل طراحی شده است.

برای رسیدن به این هدف، یک پزشک آیورودا ممکن است به تصفیه خون، ماساژ، روغن‌های پزشکی، گیاهان دارویی و تنقیه یا ملین‌ها تکیه کند.

آیا این مراقبت موثر است؟

چند مدرسه آیورودا مورد تایید دولت در ایالات متحده وجود دارد، اما هیچ برنامه آموزشی استاندارد ملی یا صدور گواهینامه برای کسانی که این درمان جایگزین را انجام می‌دهند وجود ندارد.

FDA محصولات آیورودا را بررسی یا تایید نمی‌کند. در واقع، از سال ۲۰۰۷ ورود برخی از داروهای آیورودا به کشور ممنوع شده است. علاوه بر این، آژانس هشدار داده است که از هر ۵ داروی آیورودا ۱ حاوی فلزات سمی مانند سرب، جیوه و آرسنیک است. این فلزات سنگین می‌توانند باعث بیماری‌های تهدید کننده زندگی به خصوص در کودکان شوند.

همیشه قبل از اینکه آیورودا یا هر درمان پزشکی جایگزین دیگری را امتحان کنید، با پزشک خود صحبت کنید.

منبع: webmd.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

انواع مختلف آلرژی

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت news-medical.net

آلرژی واکنش بیش از حد سیستم‌‌ایمنی در افراد خاص به پروتئین‌ها و مواد خارجی به ظاهر بی‌ضرر است.

آلرژی چه زمانی رخ می‌دهد؟

آلرژی معمولا در اولین مواجهه ایجاد نمی‌شود. هنگامی که فرد برای اولین بار در معرض یک آلرژن قرار می‌گیرد، بدن مولکول‌هایی به نام آنتی‌بادی علیه پروتئین‌های مهاجم تولید می‌کند. این واکنش ایمنی نامیده می‌‌شود.

هنگامی که دوباره در معرض آلرژن قرار می‌گیرد، سیستم‌ایمنی مقادیر زیادی آنتی‌بادی تولید می‌کند که منجر به تجزیه ماست سل‌های حاوی مواد شیمیایی مانند هیستامین می‌شودکه منجر به ویژگی‌های آلرژی می‌شود.

این فرآیند به عنوان حساسیت شناخته می شود. حساسیت ممکن است روزها تا سالها طول بکشد. گاهی اوقات زمانی که فرد مبتلا علائم را نشان می‌دهد، حساسیت ایجاد می‌شود، اما هرگز به‌طور کامل آلرژی به آلرژن ایجاد نمی‌کند.

علائم آلرژی

علائم آلرژی عبارتند از:

  • عطسه کردن؛
  • تنگی‌نفس؛
  • خس خس سینه؛
  • آبریزش بینی و چشم؛
  • درد روی سینوس‌ها (در پل بینی، نزدیک چشم‌ها، روی گونه‌ها و پیشانی)؛
  • سرفه کردن؛
  • بثورات پوستی (بثورات گزنه یا کهیر)؛
  • تورم لب‌ها یا صورت؛
  • خارش چشم‌ها، گوش‌ها، لب‌ها، گلو و سقف دهان؛
  • حالت تهوع؛
  • استفراغ؛
  • گرفتگی شکم و اسهال.

آنافیلاکسی

هنگامی که واکنش آلرژیک تهدید‌کننده حیات باشد، آنافیلاکسی یا شوک آنافیلاکسی نامیده می‌شود. آنافیلاکسی کل بدن را درگیر می‌کند.

آنافیلاکسی شامل:

  • تورم گلو و دهان و مسدود شدن راه‌های هوایی که منجر به مشکل در تنفس، مشکل در صحبت کردن یا بلع می‌شود.
  • بثورات و خارش در سایر نقاط بدن
  • ضعف و فروپاشی اغلب همراه با بی‌هوشی به دلیل کاهش ناگهانی فشار‌خون

آنافیلاکسی نیاز به درمان اورژانسی دارد.

طبقه‌بندی آلرژی‌ها

انواع آلرژی برای نشان دادن علت، شدت و مدیریت و پیشگیری احتمالی طبقه‌بندی می‌شوند که شامل موارد زیر می‌باشد.

  • حساسیت نوع I

این گروه همچنین به عنوان واکنش‌های فوری یا نوع آنافیلاکتیک شناخته می‌شود و ممکن است به دلیل گرده، غذاها و داروها و نیش حشرات باشد.

  • حساسیت نوع I I

شامل آنتی‌بادی‌‌های خاصی به نام ایمونوگلوبولین G (IgG) و IgM است و به سلولی که آنتی‌بادی به آن متصل است متصل می‌شود و از بین می‌رود.

این نوع واکنش پس از پیوند عضو دیده می‌‌شود، زمانی که بدن از پذیرفتن عضو پیوند شده خودداری می‌کند.

  • حساسیت مفرط نوع III

یک واکنش با واسطه کمپلکس ایمنی است. کمپلکس ایمنی شکل محدود یک آنتی‌بادی و یک آنتی‌ژن است.

این حالت  منجر به ایجاد یکسری از واکنش‌ها در بدن می‌شود که منجر به تخریب بافت‌های محلی می‌شود. نمونه‌هایی از این بیماری عبارتند از گلومرولونفریت و لوپوس اریتماتوز سیستمیک (لوپوس، SLE).

  • حساسیت مفرط نوع IV

واکنش‌های تاخیری یا با واسطه سلولی توسط سلول‌های ایمنی خاصی به نام لنفوسیت‌های سلول T انجام می‌شود.

سلول‌های T از چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد تا پاسخ آلرژیک ایجاد کنند. به‌عنوان مثال می‌توان به درماتیت‌های تماسی مانند بثورات پیچک سمی اشاره کرد.

آلرژی‌های رایج

آلرژی معمولا نشان‌دهنده حساسیت نوع I است. این شامل رینیت آلرژیک است که با آبریزش بینی، چشم‌ها و عطسه مشخص می‌شود.

دو دسته اصلی رینیت آلرژیک فصلی (SAR) و رینیت آلرژیک چند ساله (PAR) هستند. در حالی که SAR با قرار گرفتن در معرض گرده در فصول خاص مرتبط است، PAR تقریباً در سراسر سال می‌باشد.

رینیت آلرژیک حدود ۲۰ تا ۴۰ میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

انواع دیگر واکنش نوع ۱ آلرژی غذایی و دارویی و آلرژی ناشی از زهر حشرات است.

حشراتی که ممکن است منجر به ایجاد آلرژی شوند عبارتند از انواعی از زنبورعسل‌، زنبور کله گاوی، مورچه‌ها، زنبور سرخ و غیره.

آسم آلرژیک نیز یک واکنش آلرژیک نوع ۱ است. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که ماده حساسیت‌زا استنشاق می‌شود.

آلرژن‌های رایج عبارتند از: گرده، پرزحیوانات، اسپور یا کپک‌های قارچ، کنه‌های موجود در گرد و غبار و غیره. در این حالت خس‌خس شدید، تنگی‌نفس، سرفه و ترشحات غلیظ مخاطی وجود دارد.

منبع: news-medical.net


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

فرضیه تنوع میکروبی چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت news-medical.net

فرضیه تنوع میکروبی نشان می‌دهد که تنوع و گردش گونه‌های باکتریایی در مخاط روده و سایر نواحی اطراف بدن عوامل کلیدی در تنظیم سیستم‌ایمنی هستند. این برخلاف باور قدیمی است که بدن گونه‌های میکروبی خاصی را دارد.

این به‌عنوان بسط یا جایگزینی برای فرضیه بهداشت، به دنبال ظهور عوامل متعددی که با فرضیه اصلی قابل توضیح نبود، پیشنهاد شد.

کاستی‌های فرضیه بهداشت

فرضیه بهداشت، همانطور که در ابتدا توسط Strachan در سال ۱۹۸۹ ارائه شد، کاهش احتمالی قرار گرفتن در معرض میکروب‌ها در دوران کودکی را به افزایش بروز بیماری‌های آلرژیک و خود‌ایمنی نشان داد.

با این‌‌‌‌‌‌حال، این نظریه قادر به توضیح چندین عامل در مورد اپیدمیولوژی بیماری آلرژیک نیست، از جمله:

  • چرا آسم آلرژیک در شهرهای آمریکا که به عنوان «غیربهداشتی» طبقه‌بندی می‌شوند در حال افزایش است؟
  • چرا کودکان مهاجر در برخی از شهرهای بزرگ اروپایی، علیرغم داشتن بسیاری از ویژگی‌های مشترک در محیط، میزان ابتلا به بیماری‌های آلرژیک کمتری دارند؟
  • چرا به نظر نمی رسد که عفونت توسط ویروس‌های معلق در هوا از حساسیت‌های آلرژیک محافظت کند.
  • چرا تحقیقات یافته‌های همسویی برای حمایت از ارتباط بین برخی عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های آلرژیک در جمعیت‌های مختلف نشان نداده است.
  • ناکارآمدی پروبیوتیک‌ها در پیشگیری و درمان بیماری‌های آلرژیک.

در نتیجه این عوامل، نیاز به بازنگری در اساس فرضیه بهداشتی و شناسایی عوامل میکروبی خاصی وجود دارد که ممکن است نقش محافظتی در پیشگیری از بیماری‌های آلرژیک داشته باشند.

تنوع میکروبی

تنوع میکروبی، همچنین به عنوان «فرضیه گردش و تنوع بالا» شناخته می‌شود، ابتدا توسط پائولو ماتریکاردی پیشنهاد شد، و بعدا توسط فون هرزن اصلاح شد.

این نشان می‌دهد که گردش بالای باکتری در سطح مخاط، واقع در بافت لنفاوی لوله‌های بینی، برونش‌ها و روده، حالت غالب بدن طبیعی است. این مطلب در تضاد با کلونیزاسیون استاتیک فرضی توسط گونه‌های خاص است. این تنوع گسترده و متغیر باکتری باعث ایجاد آنتی ژن‌های قوی به سیستم‌ایمنی می‌شود و در نتیجه باعث تحریک بی‌وقفه آن می‌شود. تصور می‌شود که این حالت یک اثر محافظتی در برابر بیماری‌های آتوپیک و آلرژیک دارد.

برخی از تحقیقات از این مفهوم حمایت کرده اند، اگرچه حجم نمونه کوچک بود و مطالعات بیشتری برای تأیید فرضیه مورد نیاز است. هنوز مشخص نیست که آیا اثر محافظتی تنها توسط تنوع ایجاد می‌شود یا توسط جمعیت متنوعی که ارگانیسم‌های خاصی را در بر می‌گیرد که برای توسعه سیستم‌ایمنی ضروری هستند.

سیستم‌ایمنی جنینی با رایانه‌ای مقایسه شده است که به برنامه‌هایی مجهز است اما داده‌های قابل توجهی ندارد. همانطور که افراد در دوران بارداری و نوزادی پیشرفت می‌کنند، به‌طور طبیعی در معرض تعدادی ارگانیسم‌های مختلف قرار می‌گیرند تا پایگاه داده موجودات زنده خود را پر کنند که توسط سیستم‌ایمنی قابل تشخیص است. این حالت به آن‌ها اجازه می‌دهد تا عوامل شناخته شده و مضر را شناسایی کنند و در صورت لزوم واکنش آلرژیک نشان دهند.

بیماری آلرژیک

فرضیه تنوع میکروبی از این جهت که به نظر می‌رسد احتمال دارد که کمبود تنوع ممکن است با افزایش بروز بیماری‌های آلرژیک مرتبط باشد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

مراحل خاص زندگی از مهم‌ترین نکات در ایجاد آلرژی در نظر گرفته می‌شود. این شامل:

  • توسعه اولیه.
  • اواخر بارداری.
  • اولین روزها و ماه‌های شیرخوارگی.

به همین دلیل، ضروری است که در معرض قرار گرفتن میکروبی در یک دوره زمانی طولانی که این مراحل حیاتی زندگی را پوشش می‌دهد، حفظ شود.

در واقع، تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد تولد واژینال یک اثر محافظتی در برابر ایجاد بیماری آلرژیک دارد. فرض بر این است که این ممکن است به عبور فلور طبیعی مرتبط باشد که در طول زایمان از مادر به نوزاد منتقل می‌شود. در مقابل، نوزادانی که با سزارین به دنیا می‌آیند، بیشتر تحت تأثیر آلرژی قرار می‌گیرند. با این‌حال، مدت‌هاست ثابت شده است که شیردهی به کاهش خطر آلرژی برای همه نوزادان، صرف نظر از نحوه زایمان کمک می‌کند.

فراتر از تولد و در طول سال‌های اولیه کودکی، اثر در معرض قرار گرفتن میکروبی مورد نیاز برای نتایج مطلوب ناشناخته باقی مانده است.

 

منبع: news-medical.net


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

علت درد سینه در مردان چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت medicalnewstoday.com

درد سینه در مردان می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از کشیدگی عضلات گرفته تا کیست در سینه. برخی از علل ممکن است نیاز به درمان داشته باشند اما معمولا بی‌ضرر هستند.

بیش‌تر علل درد سینه در مردان به دلیل مشکلات در بافت سینه است. این مشکلات معمولا قابل درمان هستند و برخی به خودی خود برطرف می‌شوند.

در این مقاله به چندین علت درد سینه و نحوه درمان آن‌ها می‌پردازیم.

علل

ژنیکوماستی

ژنیکوماستی وضعیتی است که باعث رشد غیرطبیعی و تورم در سینه‌ مردان در تمام سنین می‌شود. تغییر شکل یا اندازه متفاوت است و می تواند باعث درد شود.

ژنیکوماستی می‌تواند به دلیل عدم تعادل هورمونی باشد که در آن استروژن افزایش می‌یابد و تستوسترون کاهش می‌یابد. چاقی و افزایش سن از دیگر دلایل احتمالی این بیماری هستند.

کیست‌ها

کیست یک توده زیر پوست است که حاوی مایع یا هوا است. آن‌ها معمولا بی‌ضرر هستند، اما گاهی اوقات زخم می‌شوند.

کیست روی سینه یکی از دلایل احتمالی درد در این ناحیه است.

فشار عضلانی

پکتورالیس ماژور و مینور دو ماهیچه اصلی تشکیل‌دهنده سینه هستند.

انجام تمرینات سنگین قفسه سینه یا فشار بیش از حد به عضلات می‌تواند باعث کشیدگی شود.

نکروز چربی پستان

نکروز چربی در جایی اتفاق می‌افتد که بافت چربی آسیب می بیند. گاهی اوقات جراحی روی سینه‌ها یا بیوپسی می‌تواند باعث این آسیب شود.

نکروز چربی پستان می‌تواند توده ایجاد کند اما سرطانی نیست.

نیپل جاگر

برخی افراد در اثر دویدن دچار سوزش پوستی می‌شوند. نوک پستان می‌تواند شروع به چروک شدن در اثر سایش یک تاپ یا جلیقه باشد.

ترک خوردن می‌تواند باعث زخم شدن نوک سینه شود.

فیبروآدنوم

یکی دیگر از توده‌های غیر سرطانی که می‌‌تواند در سینه‌ها باشند فیبروآدنوم است. این‌ها شایع‌ترین نوع تومورهای سینه هستند اما در مردان نادر هستند.

علت فیبروآدنوم نامشخص است، اما بیش‌تر آن‌ها خطر سرطان سینه را افزایش نمی‌دهند.

سرطان پستان

اگرچه نادرتر است، اما سرطان سینه ممکن است در مردان رخ دهد.

سرطان سینه باعث رشد تومورها در سینه یا زیر بغل می‌شود که می‌تواند باعث درد در ناحیه شود.

سایر علل احتمالی

مشکلات در سایر نواحی بدن نیز ممکن است باعث درد سینه شود. برخی از نمونه ها عبارتند از:

  • بیماری کبد؛
  • بیماری قلبی یا ریوی؛
  • سوزش سردل؛
  • داروها، مانند داروهای ضد‌افسردگی؛
  • صدمات کمر، گردن یا شانه.

عوامل خطر

برخی از عوامل می‌توانند احتمال درد سینه را به دلیل یکی از دلایل بالا افزایش دهند.

مثال‌ها عبارتند از:

  • استفاده از استروئیدهای آنابولیک، که می‌تواند خطر ابتلا به ژنیکوماستی را افزایش دهد.
  • تمرین ماهیچه‌های سینه خیلی منظم یا خیلی شدید
  • دویدن در مسافت‌های طولانی بدون محافظت از نوک پستان
  •  جراحی سینه

تشخیص

در تشخیص درد پستان، پزشک ابتدا سوالاتی در مورد علائم و شیوه زندگی می‌پرسد. برای مثال، ممکن است در مورد عادات ورزشی یا استفاده از استروئیدهای آنابولیک بپرسند.

پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی بافت پستان انجام دهد. آن‌ها ابتدا می‌خواهند شرایط شدیدی مانند سرطان سینه را رد کنند.

پزشکان به دنبال علائم سرطان سینه هستند که ممکن است شامل یک توده یا تورم در سینه یا زیر بغل باشد. اگر پزشک به سرطان سینه مشکوک باشد، به آزمایشات بیش‌تری مانند ماموگرافی، اسکن اولتراسوند یا بیوپسی نیاز دارد.

اکثر موارد درد سینه سرطان نخواهد بود، اما برخی از افراد ممکن است هنوز به آزمایشات بیشتری نیاز داشته باشند. برای مثال، سونوگرافی یا سی‌تی اسکن ممکن است به تشخیص کیست یا ژنیکوماستی کمک کند.

درمان

درمان به علت درد سینه بستگی دارد.

درمان همیشه ضروری نیست. به‌عنوان مثال، یک دوره استراحت معمولا برای درمان فشار عضلانی کافی است. طبق نتایج برخی مقالات سرطان سینه، نکروز چربی پستان معمولاً خود به خود از بین می‌رود.

برخی از علل نیاز به درمان دارند. با توجه به نظر جامعه سرطان آمریکا، اکثر پزشکان برداشتن فیبروآدنوما را توصیه می‌کنند. برداشتن توده معمولاً یک اقدام احتیاطی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه است.

درمان سرطان سینه بسته به نوع و شدت آن متفاوت است. در برخی موارد، پزشکان از جراحی برای برداشتن تومور استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده کنند.

هورمون درمانی یکی دیگر از درمان‌های احتمالی سرطان سینه است. همچنین برای درمان ژنیکوماستی مفید است.

پیشگیری

همیشه نمی‌توان از علل درد سینه جلوگیری کرد. به‌عنوان مثال، همیشه مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد کیست یا فیبروآدنوم می‌شود.

با این‌حال، برخی از علل، مانند کشیدگی عضلات، قابل پیشگیری هستند.

برخی از نکات پیشگیری عبارتند از:

  • اجتناب از تمرینات شدید قفسه سینه؛
  • افزایش تدریجی مقاومت تمرینات قفسه سینه؛
  • زمان استراحت کافی بین تمرینات قفسه سینه؛
  • استفاده از روغن یا وسایل حفاظتی برای نوک پستان قبل از دویدن؛
  • اجتناب از استروئیدهای آنابولیک یا سایر داروهایی که بر هورمون‌ها تأثیر می‌گذارند در صورت امکان.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برخی از علل درد سینه نیازی به پزشک ندارند. به‌عنوان مثال، فشار عضلانی باید خود به خود از بین برود.

اما برای هر توده یا تورمی که می‌تواند سرطانی باشد، ارزش دارد که به پزشک مراجعه کنید.

انجمن سرطان آمریکا علائم زیر را در سرطان سینه فهرست می‌کند:

  • تورم در قسمتی از سینه یا تمام آن؛
  • درد سینه یا نوک پستان؛
  • تغییرات پوستی، مانند وجود نواحی قرمز و پوسته پوسته شدن؛
  • ترشح غیر‌معمول از نوک سینه‌ها؛
  • تورم غدد لنفاوی.

خلاصه

دلایل احتمالی زیادی برای درد سینه وجود دارد. بیشتر علل بی‌ضرر هستند و برخی به خودی خود از بین می‌روند.

در موارد نادر، درد می‌تواند ناشی از سرطان سینه یا سایر بیماری‌های جدی باشد. بررسی سایر علائم سرطان و مراجعه فوری به پزشک در این موارد ضروری است.

منبع: medicalnewstoday.com


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

دمانس فرونتومپورال چیست؟ از دیدگاه مدرسه عالی پزشکی دانشگاه هاروارد

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت health.harvard.edu

علائم رایج شامل مشکلات زبانی و رفتار غیرعادی در میان‌‌سالی است.

بسیاری از مردم شکل زوال عقل به نام بیماری آلزایمر را می‌شناسند. اما دمانس فرونتومپورال (FTD) چیست؟ آسیب به اعصاب در بخش‌های خاصی از مغز باعث ایجاد گروهی از اختلالات پیشانی گیجگاهی می‌شود که بر رفتار و زبان تأثیر می‌گذارد که در زیر توضیح خواهم داد.

علائم اولیه زوال عقل فرونتومپورال

آیا متوجه رفتار عجیب شخصی دیگری شده‌اید؟ آیا همکار شما کارهای عجیب و غریب انجام می‌دهد، مانند زدن به هر دری که در راهرو می‌بیند؟ یا آیا همسر قبلی مهربان و دلسوز شما ظرفیت همدلی خود را از دست داده است، به‌طوری که وقتی در مورد تشخیص سرطان خود به آن‌ها گفتید، آن‌ها شکایت کردند که برنامه درمانی شما در بازی گلف آن‌ها اختلال ایجاد می‌کند؟ اگر چنین است، ممکن است علائم اولیه نوع رفتاری زوال عقل فرونتومپورال را نشان دهند.

شاید به جای رفتار، مشکلی در زبان ایجاد شود و با مشکل در یافتن کلمات شروع شد (مثل هر فرد بزرگسالی)، اما آیا خواهر یا برادر شما اکنون با دستور زبان و بیان یک جمله قابل فهم مشکل دارد؟ یا دوست شما معنی برخی از کلمات معمولی مانند پیتزا، لیموناد، چوب یا فلز را نمی داند؟ اگر چنین است، ممکن است علائم آفازی پیشرونده اولیه را نشان دهند که ممکن است به دلیل زوال عقل فرونتومپورال نیز باشد.

آسیب‌شناسی رایج در داخل مغز

چه ارتباطی بین این رفتار و مشکلات زبانی وجود دارد؟ چرا هر دو بخشی از زوال عقل فرونتومپورال هستند؟

هر دو علت اصلی یکسانی دارند: خانواده‌ای از پروتئین‌های غیرطبیعی که زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. در واقع، بیش از ده‌ها آسیب‌شناسی مختلف می‌توانند باعث زوال عقل فرونتومپورال شوند. هر یک از آن‌ها می‌تواند به نوع رفتاری دمانس فرونتومپورال یا مشکلات زبانی آفازی پیشرونده اولیه منجر شود.

مکان، مکان، مکان

چگونه یک آسیب‌شناسی همان پروتئین غیر‌طبیعی می‌تواند منجر به مشکلات رفتاری یا مشکلات زبانی یا گاهی اوقات هر دو شود؟ پاسخ این است که بستگی به محل آسیب‌شناسی دارد. لوب‌های پیشانی مغز، در پشت پیشانی، شخصیت، قضاوت و رفتار شما را تنظیم و هدایت می‌کنند. بنابراین اگر آسیب‌شناسی پیشانی گیجگاهی در این ناحیه باشد باعث تغییراتی در شخصیت، قضاوت و رفتار می‌شود.

لوب تمپورال چپ (نزدیک گوش چپ و شقیقه) و بخشی از لوب پیشانی چپ درست بالای آن، نواحی حیاتی مغز برای زبان هستند. هنگامی که این نواحی تحت تأثیر آسیب‌شناسی پیشانی گیجگاهی قرار می‌گیرند، مشکلات زبانی ایجاد می‌شود.

 

مقایسه دمانس فرونتومپورال با بیماری آلزایمر

زوال عقل فرونتوتمپورال افراد میانسالی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، معمولا بین سنین ۴۵ تا ۶۵ سال، اگرچه یک چهارم افراد پس از ۶۵ سالگی تشخیص داده می‌شوند. آلزایمر معمولا افراد بالای ۶۵ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از نظر علائم، افراد مبتلا به زوال عقل فرونتومپورال مشکلات زبانی یا رفتاری را تجربه می‌کنند، در حالی که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل معمولاً مشکلات حافظه دارند.

از آن‌جایی که بیش از ۱۲ پروتئین غیرطبیعی مختلف می‌توانند باعث زوال عقل فرونتومپورال شوند، دوره زمانی بسیار متغیری دارد. از زمان تشخیص، افراد مبتلا به دمانس فرونتوتمپورال به مراقبت در منزل در طی دو تا ۲۰ سال نیاز دارند. محدوده معمول بیماری آلزایمر ۴ تا ۱۲ سال است.

چه کسانی در معرض خطر FTD هستند؟

تا ۴۰ درصد موارد زوال عقل فرونتومپورال در خانواده‌‌ها مشاهده می‌شود، اما حداقل ۶۰ درصد موارد این‌طور نیستند. متأسفانه، همه افراد با نزدیک شدن به میان‌سالی در معرض خطر زوال عقل فرونتومپورال هستند.

علائم رایج نوع رفتاری چیست؟

شش نشانه رایج از نوع رفتاری زوال عقل پیشانی گیجگاهی وجود دارد و اکثر افراد مبتلا به این اختلال حداقل سه مورد از آن‌ها را دارند.

آن‌ها هستند:

  • از دست دادن خودکنترلی؛
  • بی‌تفاوتی یا اینرسی (نخواستن کاری)؛
  • از دست دادن همدردی یا همدلی؛
  • رفتارهای تکراری یا اجباری و تشریفاتی؛
  • غذا خوردن کنترل نشده یا غیرعادی؛
  • مشکل در انجام کارهای پیچیده.

فردی که با این اختلال از او مراقبت می‌کردم به سراغ غریبه‌ها می‌رفت، نزدیک‌تر از حدی که راحت بود می‌ایستاد و با صدای بلند می‌گفت: «تو خوش تیپ هستی!» دیگری تقریباً هر چیزی را که در آشپزخانه باقی می‌ماند می‌خورد. زنی که با این اختلال تحت درمان قرار گرفتم سعی کرد مردان را از یک رستوران بیاورد در حالی که شوهرش پشت میز کناری نشسته بود. پدربزرگ مهربان و خجالتی که قبلاً مبتلا به زوال عقل پیشانی گیجگاهی بود شروع به درخواست رابطه جنسی از عروسش کرد.

علائم رایج انواع زبان چیست؟

دو نوع آفازی پیشرونده اولیه بخشی از خانواده بیماری‌های دمانس فروتنومپورال هستند.

علائم رایج عبارتند از:

  • مشکل در ادای کلمات و جملات، اگرچه معنی کلمات حفظ شده است (نوعی غیر‌روان یا دستوری). مردم ناامید می‌شوند زیرا می‌دانند چه می‌خواهند بگویند، اما انجام آن را دشوار یا غیرممکن می‌دانند.
  • از دست دادن معنای کلمات (نوع معنایی). من یک بیمار داشتم که معنی کلمات کفش، شلوار، پا، زانو، آرنج و بسیاری از کلمات دیگر مربوط به لباس و اعضای بدن را نمی‌دانست.

آیا دمانس فرونتومپورال قابل درمان است؟

در حال حاضر هیچ درمان یا راهی برای کاهش سرعت این اختلالات وجود ندارد، بنابراین درمان حمایتی است. داروهای SSRI (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) می‌توانند به برخی از رفتارهای مهار نشده کمک کنند.

گفتار درمانی، حداقل در ابتدا، با آفازی پیشرونده اولیه می‌تواند مفید باشد، اما تاکنون هیچ دارویی موثر نیست.

اگر مشکوک به زوال عقل پیشانی گیجگاهی باشم چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

تشخیص زوال عقل فرونتومپورال دشوار است. از آنجایی که در میان افراد میانسال است، معمولاً به زوال عقل مشکوک نمی شود. در اوایل بیماری، اغلب تصور می شود که افراد دچار بحران میانسالی، افسردگی، یا شاید مشکل مواد مخدر یا الکل هستند. بسیاری از ازدواج‌ها قبل از تشخیص این بیماری به پایان می‌رسند، زیرا همسر مبتلا به این اختلال در طی چندین سال به خود جذب شده و بی‌توجه شده است.

اگر به این اختلال مشکوک هستید، به سادگی از فرد بپرسید که آیا موردی وجود دارد که بتوانید به آن کمک کنید. ممکن است متوجه شوید که این یک مشکل دیگر است. اما اگر مشخص شد که این بیماری یا نوع دیگری از زوال عقل ممکن است باشد، آنها و خانواده‌شان را تشویق کنید تا این احتمال را با پزشک خود در میان بگذارند.

منبع: health.harvard.edu


 

0
نوشته شده توسط فرناز اخباری

غرغر شکم، آبریزش بینی و خمیازه کشیدن مسری است: علت آن چیست؟

بیماری‌‌ها و راه درمان , پیشگیری بهتر از درمان , فرناز اخباری

 

به گزارش سایت health.harvard.edu

معده  پر سر و صدا، آبریزش بینی و خمیازه عمیق از موارد روزمره بدن انسان هستند که بسیاری از آ‌ها کاملاً حل نشده‌اند.

کارهای خاصی وجود دارد که بدن ما به‌طور مداوم و به‌طور خودکار انجام می‌دهد که ما به سختی متوجه آن‌ها می‌شویم. خمیازه کشیدن، غرغر کردن شکم و آبریزش بینی نمونه‌های خوبی هستند. هر یک بخشی  از تجربه روزانه انسان‌ها هستند.

اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که علت چیست؟ در ادامه موادی که می‌دانیم و موارد مشکوک را بیان می‌کنیم

علت خمیازه کشیدن

شاید شما خمیازه کشیدن را فقط با خستگی یا بی‌حوصلگی مرتبط می‌دانید. در حالی که ما دقیقاً نمی‌دانیم چرا مردم خمیازه می‌کشند، هیچ کمبودی در تئوری‌ها وجود ندارد. خمیازه ممکن است به علت موارد زیر باشد

  • ریه‌ها و بافت‌های مجاور اتساع یابند و از رویهم قرار گرفتن راه‌های هوایی کوچک در ریه‌ها جلوگیری کند.
  • یک ماده شیمیایی به نام سورفکتانت توزیع شود، مایعی لکه‌دار که حفره‌های کوچک هوا را در ریه‌ها می‌پوشاند و به باز نگه داشتن آن‌ها کمک می‌کند.
  • کمک به آماده‌سازی بدن برای انتقال بین بیداری و استراحت: برای مثال، خمیازه کشیدن اغلب پس از یک دوره آرامش و هنگام بیدار شدن از خواب رخ می‌‌دهد. و ممکن است به‌عنوان یک سیگنال داخلی باشد که زمان خواب است، یا زمان استراحت از فعالیت‌هایی مانند رانندگی می‌باشد.
  • در حفظ دمای مناسب مغز نقش دارد: مغز ما در محدوده مشخصی از دما بهترین عملکرد را دارد. برخی از کارشناسان معتقدند خمیازه کشیدن می‌تواند به خنک شدن مغز از طریق اثرات پیچیده بر گردش خون اطراف و سینوس ها کمک کند.

همچنین مشخص نیست که چرا خمیازه مسری است. در قلمرو حیوانات، دیدن خمیازه‌های مسری در میان اعضای یک گروه معمول است، شاید به عنوان سیگنالی برای رفتار جمعی (مانند حرکت از فعالیت به استراحت) باشد.

چرا شکم شما غرغر می‌کند؟

این غرش در شکم از نظر پزشکی به عنوان borborygmi شناخته می‌شود اگر حروف مناسب را داشته باشید، یک کلمه اسکربل عالی است. ما معمولاً فرض می‌کنیم که نشان‌دهنده گرسنگی است. و درست است که تجربه گرسنگی می‌تواند بعد از یک وعده غذایی شنیده شود. اما معده شما ممکن است بعد از غذا نیز غرغر کند، زمانی که مایعات و غذا معده و روده را دردستگاه گوارش به حرکت در می‌آورند. استرس همچنین می‌تواند باعث غرش معده شود.

چه چیزی باعث این همه سر و صدا می‌شود و آیا همیشه مشکلی وجود دارد؟ ممکن است به دلیل حرکت گاز در پاسخ به انقباضات عضلانی دیواره روده باشد. گاهی اوقات، صداهای ناشی از شکم ممکن است نشانه عفونت روده یا مشکلات دیگر باشد. اگر علائم دیگری مانند درد یا تب را تجربه می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید. اما اکثریت قریب به اتفاق صداها بی‌ضرر هستند و نشانه این است که روده شما به‌طور طبیعی کار می‌کند.

چرا آبریزش بینی به وجود می‌آید؟

گاهی اوقات ممکن است به نظر برسد که بینی شما بی‌دلیل آبریزش دارد.

اما برخی از محرک‌های شناخته شده وجود دارد، مانند:

  • عفونت. هنگام سرماخوردگی، غشاهای مخاطی مخاط بیشتری را به عنوان بخشی از سیستم دفاعی شما تولید می‌کنند: خروج مخاط بیش‌تر به معنای ورود میکروب‌های کم‌تری است.
  • آلرژی. گرده گل، ابروسیا یا سایر محرک‌ها سلول‌های ایمنی را تحریک می‌کنند که هیستامین تولید می‌کنند. هیستامین رگ‌های خونی را درست در زیر غشاهای مخاطی باز می کند و این منجر به افزایش تولید و ترشح مایع و مخاط می‌شود. مانند عفونت، این پاسخ ممکن است برای رقیق کردن محرک آزاردهنده و خلاص شدن از ناحیه آن مفید باشد.
  • هوای سرد و خشک. سطح داخلی بینی با غشاهای مخاطی پوشیده شده است که هوا را قبل از رسیدن به ریه‌ها گرم و مرطوب می‌کند. هنگامی که هوای خشک و سرد را از طریق بینی خود استنشاق می‌کنید، این غشاها با ترشح آب و مخاط، هوا را مرطوب می‌کنند.
  • غذاهای ادویه‌دار. ادویه هایی مانند کپسایسین به عنوان یک محرک برای سینوس‌ها و غشاهای مخاطی عمل می‌کنند که در پاسخ مایع ترشح می‌کنند.

خلاصه

در موردبرخی از رایج ترین تجربیات روزمره بشر نیز ،کمترین درک وجود دارد. البته مثال های دیگر هم زیاد است: چرا ما قلقلک میشویم؟ سکسکه به چه علت است؟ مشکل انجماد مغز چیست؟ شایداینها موضوعاتی برای یک روز دیگرباشند.

ممکن است این یک پیشرفت به نظر برسد، اما احتمالاً دلایل بسیار خوبی برای نحوه عملکرد بدن ما وجود دارد – حتی زمانی که ما نمی دانیم این دلایل چیست.

منبع: health.harvard.edu


 

0
1 2 3 4 5 164