ترکیب آنتیبیوتیک و پروبیوتیک میتواند ویروسهای قوی را از بین ببرد
بیماریها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان. , شیرین کریمی , اخبار
این گزارش که در تاریخ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۸ در سایت medical news today منتشر شد.
نویسنده: آنا ساندواو
در یک رویکرد خلاقانه از یک مادۀ زیستسازگار برای در محفظه قرار دادنِ باکتریهای پروبیوتیک و ترکیب آنها با آنتیبیوتیکها استفاده میشود، این ترکیب قادر است با عفونتهای مقاوم در برابر درمان مقابله کند.
در ایالات متحده سالانه بیش از ۲ میلیون نفر باعث شییوع عفونتهای مختلف میشوند، عفونتهایی که در مقابل درمان مقاوم هستند و حدود ۲۳۰۰۰ نفر در سال به دلیل عفونت فوت میکنند.
این آمارها باعث شدند مرکز پیشگیری و کنترل بیماری CDC یکی از بزرگترین چالشهای بهداشت عمومی در زمان ما را مقاومتهای دارویی در نظر بگیرند.
بنابراین محققان سخت تلاش میکنند تا راههای مبتکرانهای را برای متوقف کردن فعالیت باکتریهای ویروسقوی که در برابر درمانهای آنتیبیوتیکی مقاوم شدهاند پیدا کنند.
اخیرا محققان پروبیوتیکها را به مجموعههای ضدویروسهای قوی اضافه کردهاند. پروبیتیکها باکتریهای سودمندی هستند که در غذاهایی مثل ماست، کفیر، ترشیها و میسوسوپ (نوعی سوپ ژاپنی) وجود دارند.
برای مثال، یک ماه پیش یک مطالعه پیشنهاد کرد که مصرف سادۀ پروبیوتیکها به شکل منظم میتواند نیاز به آنتیبیوتیکها را کاهش دهد چرا که پروبیوتیکها کمکی به کاهش بحران مقاومت دارویی هستند.
در حال حاضر محققان از پروبیوتیکها برای ایجاد یک ترکیب «کُشنده» استفاده میکنند، ترکیبی که بتواند دو گونه از سویههای باکتریهای مقاوم در برابر درمان را از بین ببرد.
آنا یاکلنِس، دانشمند در مؤسسۀ تحقیقاتی کوچ و پروفسور رابرت لانگر دو نویسندۀ متخصص همکار در این پژوهش هستند. این مقاله در مجلۀ Advanced Materials منتشر شده است.
استفاده از نمک اسید آلژینیک برای کپسول کردنِ پروبیوتیکها
نویسندۀ اول این مقاله مسئلۀ مقابله با عفونتهای مقاوم در برابر آنتیبیوتیک را با پروبیوتیکها شرح میدهد.
او میگوید از یک سو پروبیوتیکها در مقابله با باکتریهایی که مربوط به زخمها و جراحات هستند تاحدی موفق بودهاند. با این حال به طور معمول پروبیوتیکها برای نابودی تمام باکتریهای موجود در عفونتهای مربوط به زخم و جراحات کافی نیستند.
از سوی دیگر، اضافه کردن آنتیبیوتیک به این ترکیب میتواند بسیاری از باکتریهای مفید و پروبیوتیکهای سودمند را نیز از بین ببرد.
بنابراین این محققان تصمیم گرفتند راهحلّی برای محصور کردن پروبیوتیکها در کپسولی که آنها را از خطر نابودی توسط آنتیبیوتیکها نجات دهد. آنها موادی به نام آلژینات انتخاب کردند تا این کپسول را طراحی کنند.
آلژینات به دو دلیل روشن برای محققان یم انتخاب درست بود. اول، به این دلیل که آلژینات ترکیبی از یک زیستلایه (بیوفیلم) است که باکتریها برای محافظت از خود در برابر آنتیبیوتیکها آن را به طور طبیعی ایجاد میکنند. دوم، پزشکان پیش از این نیز از این ترکیب در درمان زخم و جراحات استفاده میکردند.
یکی از محققان این پژوهش میگوید: «ما ترکیبهای زیستلایهها را بررسی کردیم و دریافتیم که نقش آلژینات در مقاومت عفونت پدودوموناس در برابر آنتیبیوتیکها بسیار مهم است، با این حال، تا کنون هیچکس از این توانایی برای محافظت از باکتریهای خوب در برابر آنتیبیوتیکها استفاده نکرده است.»
ترکیب ویروسهای قوی نابودکننده
این دانشمندان برای تحقیقشان پروبیوتیکی را انتخاب کردند که از سه گونه باکتری لاکتوباسیل تشکیل شده بود، نوعی باکتری که میتواند متیسیلین استافیلوکوک اورئوس (نوعی میکروب مقاوم مشهور به MRSA) را نابود کند.
سپس محققان پروبیوتیکها را با آنتیبیوتیک توبرامایسین ترکیب کردند، توبرامایسین به عنوان نابودکنندۀ میکروب پدودوموناس آئروژینوزا (نوعی میکروب میلهای بیماریزا ) شناخته میشود.
در مرحلۀ بعد این محققان روکشهای آلژیناتی پروبیوتیکها را همراه با توبرامایسین در ظرف کِشت میکروب به MRSA و پدودوموناس آئروژینوزا اِعمال کردند. به گفتۀ یاکلنس این ترکیب «کاملا نابود کنندۀ» باکتریهای مقاوم در برابر درمان است.
این محقق میگوید: «این تأثیری کاملاً قوی دارد.» و از سوی دیگر زمانی که محققان بازسازی آزمایش را بدون پوشش آلژینات انجام دادند، آنتیبیوتیکها پروبیوتیکها را از بین بردند اما باکتریهای MRSA همچنان باقی ماندند.
او در ادامه توضیح میدهد: «وقتی ما فقط از یک ترکیب استفاده میکنیم، چه آنتیبیوتیکها و چه پروبیوتیکها، آنها نمیتوانند تمام میکروبهای بیماریزا را از بین ببرند، و این چیزی است که در کلینیکها بسیار اهمیت دارد، جایی که شما زخمهایی دارید که دارای انواع باکتریها هستند و انتیبیوتیکها پاسخگوی از بین بردن تمام آنها نیستند.»
این محققان امیدوارند رویکرد آنها بحران مقاومت باکتریها در برابر داروها را از بین ببرند و قصد دارند که این تحقیق را روی حیوانات و انسانها آزمایش کنند.
دکتر یاکلنس میگوید: «در حال حاضر باکتریهای زیادی در برابر آنتیبیوتیکها مقاوم هستند و این مسئلهای جدی برای سلامت انسان است. ما فکر میکنیم یکی از راههای درمان این است که پروبیوتیکهای زنده را کپسولی کنیم و اجازه بدهیم کارشان را بکنند.»
یکی از محققان همکار در این زمینه اشاره کرد: «خبر خوب این است که آلژینات از سوی ادارۀ غذا و داروی ایالات متحده تأیید شده است و پروبیوتیکی که ما استفاده میکنیم نیز تأیید شده است.»
این محقق اضافه کرد: «من فکر میکنم پروبیوتیکها در آینده میتوانند انقلابی در درمان زخم به وجود آورند. ما با این تحقیق امکانهای کاربرد پروبیوتیکها را گسترش دادیم.»
منبع: medical news today