بیماری‌‌ها و راه درمان, پیشگیری بهتر از درمان , بهداشت کودکان , شیرین کریمی , والدین موفق

به گزارش سایت psychologytoday.com

نکته اصلی ثبات است.

کودکان نوپا به محض این که بتوانند جملات کامل بسازند، یا زودتر از آن، یاد می‌گیرند چطور غر بزنند. بعضی از بچه‌ها تا رسیدن به کلاس اول یا دوم این عادت را ترک می‌کنند، ولی برای برخی دیگر از کودکان این عادت می‌تواند بیشتر ادامه یابد.

اکثر والدین وقتی فرزندشان غر می‌زند از او می‌خواهند غر زدن یا ابراز ناراحتی را متوقف کنند، اما اگر کودک ناخوش و ناامید باشد یا خسته و گرسنه باشد یا احساس خوبی نداشته باشد این درخواست باعث نمی‌شود کودک دست از این کار بردارد.

کودکان نوپا ممکن است نتوانند راحت دست از غرزدن و گریه و زاری بردارند، اما در حدود ۳ تا ۴ سالگی کودک باید توانایی بیان کلمات را با نق و نالۀ کمتری داشته باشد.

سوال این است که چطور می‌توان آنها را وادار کرد لحن صدایشان را تغییر دهند؟

خوشبختانه ترفندی ساده وجود دارد که والدین می‌توانند از آن استفاده کنند و عادت غر زدن کودک را از بین ببرند. با اینکه بسیاری از والدین از این تکنیک آگاهند، اما اغلب ناکامند زیرا به شرایط اساسی تلاش برای حد تعیین‌کننده و تغییر عادت پایبند نیستند.

در این‌جا مراحل از بین بردن عادت غر زدن کودک شرح داده می‌شود:

1. هر زمان که کودک شما با صدای ناله و زاری حرف می‌زند (برای اینکه به او بفهمانید عصبانی نیستید) با لبخند بگویید: «متاسفم اما وقتی صدای تو با نق و ناله همراه است گوشم درست کار نمی‌کند. پس لطفا با صدای دختر/پسر بزرگ درونت دوباره حرفت را بزن.»
2. اگر کودک نق و ناله را تکرار کرد، دست خود را روی گوش‌تان بگذارید و دوباره با لبخند بگویید: «می‌دانم چیزی می‌گویی اما گوش‌های من کار نمی‌کنند. می‌توانی از صدای دختر/پسر بزرگ درونت استفاده کنی؟»
3. اگر کودک لحن غرغروی‌اش را کمتر کرد بگویید: «حالا می‌توانم صدایت را بشنوم. از اینکه از صدای دختر/پسر بزرگ درونت استفاده کردی متشکرم» یا بگویید: «وقتی از صدای دختر/پسر بزرگ درونت استفاده می‌کنی لطف بزرگی به گوش‌های من می‌کنی.»
4. اگر بعد از دو درخواست اول فرزندتان هنوز ناله و زاری می‌کند، شانه بالا بیندازید و از آنها فاصله بگیرید یا آنها را نادیده بگیرید تا زمانی که آنها بدون غرزدن حرف‌شان را بزنند.
5. اگر کودک به گریه افتاد بگویید: «من می‌خواهم صدای تو را بشنوم، واقعاً می‌شنوم. اما گوش‌هایم به کمک احتیاج دارد. گوش‌هایم نیاز دارند تو از صدای دختر/پسر بزرگ درونت استفاده کنی.» اگر کودک صدای خود را حتی اندکی بهبود بخشید یا به نظر رسید که در تلاش است با نق و زاری کمتری حرف بزند، به مرحله ۳ برگردید. هدف این است که به تدریج رفتار را شکل دهید بنابراین هرگونه تلاش اولیه از طرف آن‌ها هنگام شروع این روش، باید پاداش بگیرد.

شرایط مهم:

• برای این‌که این تکنیک کارساز باشد، هم شما و هم همسرتان باید به این روش واکنش نشان دهید و کاملا به این روش پایبند باشید تا این عادت تغییر کند. هرچه بیش‌تر به این شیوه پایبند باشید عادت سریع‌تر تغییر می کند.
• برای جلوگیری از جنگ و جدل با کودک، سعی کنید هر گاه از او تقاضا می‌کنید که بدون غرزدن حرفش را بزند لحن شما آرام و تشویق‌گر باشد.
• اطمینان حاصل کنید که تلاش‌های کودک‌تان را با تعریف و تمجید ساده تقویت کنید (مانند مثال‌های مرحله ۳).
• وقتی کودک شما تلاش می‌کند کم‌تر غر بزند، انتظار خود را از بهترشدن لحن بالا ببرید تا در لحن او غرزدن کمتر و کمتر شود.
• هنگام پاسخ دادن هرچه آرام‌تر باشید و احساسات کمتری داشته باشید، کودک شما آسان‌تر بر روی پیام شما تمرکز خواهد کرد. در غیر این صورت، اگر ببینند که به غر زدن آن‌ها «واکنش» نشان داده می‌شود، این عادت بد در آن‌ها تقویت می‌شود.

منبع: psychologytoday.com